, και το ὑψος ἰσον πεντε πηχων : ἐδοξε γαρ ἁρμοττον εἰναι τῳ τεχνιτῃ συνελειν ὁλῳ ἡμισει το ὑψος της | ||
ἀληθως Βοιωτικης ἐστιν ἀναισθησιας συμποσιον και τῃ μισανθρωποτατῃ των παροιμιων ἁρμοττον : τηλου φιλοι ναιοντες οὐκ εἰσιν φιλοι . πως |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
λεπταλεη κονις ἐσσεαι , οἰχεται ἐργον ἀθανατων , προθελυμνα θεμειλια Λαομεδοντος . και σε , πατερ , και μητερ , | ||
πολεμον ἐξηνεγκαν , ἐκεινος δε ἀδικον ” ἑνεχ ' ἱππων Λαομεδοντος . ” προς τουτο δε παλιν ἀντιτιθεται μυθος : |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
ὑπερβασιν του ν δεχνυμαι . οὑτω και του ἀχω ἀχομαι παραγωγον ἀχυω ὡς ἀνω ἀνυω , Δωριεις δε ἀχυνω φασι | ||
το ὀνομα , ἐπι δε του “ κελαινεφες αἱμα ” παραγωγον . τανυγλωχινας τεταμενας τας γλωχινας ἐχοντας , τουτεστι τας |
ὑποθωμεθα εἰναι τα ἀξιωματα ἀποδεικτα , οὐδεν ἐσται τῳ ὀντι ἀποδεικτον . βουλομαι γαρ γνωναι την ἀθανασιαν της ψυχης ὁτι | ||
το τι ἐστι λεγων εἰναι ἀποδεικτον τον ὁρον φησιν εἰναι ἀποδεικτον . οὐ γαρ ὡσπερ ἐν τῃ ἀποδειξει ἑτερον τι |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
περι Ἡφαιστου φιλοσοφητεον . Ἐω γαρ ἐπι του παροντος ὡς τερατειαν τινα την Κρατητος φιλοσοφιαν , ὁτι Ζευς ἀναμετρησιν του | ||
Ἱερωνυμου γεγραφοτων πολυν τινα πεποιηνται λογον και πολλην τινα διατεθεινται τερατειαν , ἐξηγουμενοι μεν τα προ της ἀρχης αὐτοις γενομενα |
ἐργαζομενων ἡττασθαι σε . Φακιον μετα ξηροαμυλου λειοποιησας , και παραμιξας , τουτῳ χρω . Κοχλων την σαρκα λαβων , | ||
τευθιδας , τα πτερυγι ' αὐτων συντεμων , στεατιου μικρον παραμιξας , περιπασας ἡδυσμασιν λεπτοισι χλωροις ὠνθυλευσα . γενομενος δ |
τον Λαϊον ὑπο του υἱεος ἀναιρεθεντα και τον Οἰδιπουν ταυτα ποιησαντα και παθοντα τυφλον ἀλασθαι , και προτερον ἀλλου βασιλεως | ||
, ἀλλ ' ὑπεχωρει . ὡς δε τουτ ' εἰδον ποιησαντα αὐτον οἱ Ἀρμενιοι , διεδιδρασκον ἠδη ἑκαστος ἐπι τα |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
των ὁλων γενεσιν ἐρωτα συμπαρελαβον , τουτεστι την κινητικην και συναγωγον των ὀντων αἰτιαν , ὁ μεν Ἡσιοδος λεγων ἠτοι | ||
το αἰτιον : χωρις δε τουτων , εἰ των παντων συναγωγον ἐστι το ἑν , το δε ἑνοποιον και συναγωγον |
του Εὐριπιδου συνεσις και περι παντα ἐπιμελεια , ὡστε μητε ἀπιθανον τι και παρημελημενον ἐασαι μητε ἁπλως τοις πραγμασι χρησθαι | ||
ἡ ση τας διαθηκας ἐμοι πεισθεισα ἐξεκλεψε και ἐρωτωντος ἐδοκει ἀπιθανον εἰναι το τον Φορμιωνα δουλον ὀντα προτιμηθηναι ὑπο της |
γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
γενοιμην νυμφιωι [ ὁμολογουμενην ἀτυχιαν . τα ! [ ἠδικημενος κατειχον . ἀνδραποδον [ εἰ , Δημεα . εἰ γαρ | ||
και τοδε μεν ἐπῃρε Ῥωμαιους , νυκτος δε φοβοι πολλοι κατειχον : οἱ γαρ ἱππης , ὁσοι των βαρβαρων , |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
ὑπο τα τρια σχηματα ἀναγεται δια μεσου ἁπλου κατηγορικου του κατασκευαζοντος ἠ το συνημμενον , ὡς ἐν τοις δι ' | ||
Ἀμφιπολιν και την Καρδιανων χωραν ἀπεστερηκοτος Φιλιππου , ἀλλα και κατασκευαζοντος ὑμιν ἐπιτειχισμα την Εὐβοιαν και νυν ἐπι Βυζαντιον παριοντος |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
τε ἀκριβως οὐλων και των ἁπλων : οὐ μην οὐδε φαλακρουνται ῥᾳδιως . εἰ δε θερμοτερος εἰη του μετρου , | ||
ἀπεριττοι τε εἰσι και ἀκριβεις ταις αἰσθησεσι και ἀγρυπνητικωτατοι και φαλακρουνται ταχεως . ἡ πρωτη μεντοι γενεσις αὐτοις των τριχων |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
διακεχωρισμενως και ἠραιωμενως , ἀποκεχωρισμενως , κεχωρισμενα . Διαθρωσκουσιν : ἐκπιπτουσιν , ἐξερχονται , διεξερχονται , και ἀποθρωσκουσι , διερχονται | ||
λογος ἐστιν , ἐκπιπτουσιν τελειως , ἐπει ἀλλως γε οὐκ ἐκπιπτουσιν : ὁμοιως [ ] δε και ταυτα ὁτε μεν |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
βουλομενος . τριζουσαι . των πεποιημενων ἡ λεξις . τυκτον κατεσκευασμενον : “ τυκτον κακον , ἀλλοπροσαλλον , ” οἱον | ||
χρυσα , και μαλιστα ἱματιον του Διος περιαιρουμενους ἐκ πολλου κατεσκευασμενον χρυσου . και τουτοις μεν ἐπιπληξας ὡς ἱεροσυλοις ἐκελευσεν |
τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
Εὐρωπην , ἐν Χερρονησῳ , ὁπως εὐ εἰδειησαν ὁτι τους στρατευομενους δει εὐκρινειν . ἠν δε τα ἀθλα τα μεν | ||
Ἀθηναιους τοὐλαχιστον , ὡσπερ τους πεζους , τον αὐτον τροπον στρατευομενους : και ἱππαγωγους τουτοις . εἰεν : τι προς |
ἡ τυχη προς τους βιους . πενης λεγων τἀληθες οὐ πιστευεται . ἐλευθερως δουλευε : δουλος οὐκ ἐσει . νομον | ||
και ἐφ ' ἑκαστῳ των συμβαινοντων ἀνωθεν το θειον προσταγμα πιστευεται , ἀρρητῳ τινι προνοιας λογῳ του παντα πεποιηκοτος θεου |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
ἡμων , ἐμπροσθεν ἡμων . . σεμνοπροσωπεις ] σεμνον και ἐντιμον φαινη ἐχων το προσωπον , σεμνον δεικνυεις το προσωπον | ||
ὁ τοπος τον ἀνδρα , ἀλλ ' ὁ ἀνηρ αὐτον ἐντιμον ποιει : ὁτι ἡ ἀρετη , ἀλλ ' οὐχ |
ἐργῳ πρηξαι μηδ ' εἰπειν , ὁ τι τοι μη βελτερον ἐστιν . Τουτο δια παντων τεινει το παραγγελμα , | ||
! ! ! ! ! ] Ἀχαιοις ' ἠς πολυ βελτερον αἰ τονηντα ! ! ! ! ! ] ! |
τοτε δε τον εἰς το συμβιουν κατειλεγμενον . Κλειδημος : παρασιτοι δ ' ᾑρεθησαν τῳ Ἡρακλει . και ἐν τῳ | ||
ὁτι ἐν ᾡ τας ἀπαρχας ἐτιθεσαν του ἱερου σιτου οἱ παρασιτοι τουτο παρασιτιον προσηγορευετο . ταὐτα ἱστορει και Φιλοχορος ἐν |
εἰδον τον στρατον ἑξηκοντα σταδιους της πολεως ἀπεχοντα , οὐκετι ἀνασχετον ἐποιουντο , ἀλλ ' αὐτοις , ὡς εἰκος , | ||
ἐλεγον ἀν ταδε , ὡς οὐ βιωτον ἐστιν οὐδ ' ἀνασχετον της μεν θαλαττης ἀντιποιεισθαι τινας ὑμων ἀναλισκειν τε πολλα |
. πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
ὁτι κατ ' οὐδενα τροπον την ἀποδειξιν εἰς εὑρεσιν ὁρισμου συμβαλλεσθαι εἰρηκε , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν | ||
την ἐκφοραν παρασκευαζομενος ταις μεν πλησιον πολεσι προσεταξε κατα δυναμιν συμβαλλεσθαι προς τον της ἐκφορας κοσμον , πασι δε τοις |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
, ὡς ἀπυστα και ἀγνωστα εἰναι Μαξιμινῳ τα ἐν Ῥωμῃ πραττομενα : αἱ τε λεωφοροι ὁδοι και ἀτραποι πασαι ἐφυλαττοντο | ||
ψυχης μετα των πραγματων , και τα ὑπο του τοιουτου πραττομενα ” συμφεροντα “ τε και ” συμφορα “ κεκλησθαι |
δεινοτητος ἠ των ἀλλων τινος , ἁ τῃ Δημοσθενους δυναμει παρακολουθειν πεφυκεν , ὀλιγην ἐπιδειξιν ἐχει . τις οὐν ἐστι | ||
ἀφ ' ὁλου ἡ φορα , μη ἀθροαν την ἡδονην παρακολουθειν ἡμιν , ἀλλα κατα μερος ὡς και συνερρει : |
δουναι τον ἀδελφον , αὐτον δ ' ἐκεινον οὑτω διῳκησεν ἐπιτροπευων ὡστε τριων αὐτῳ ταλαντων δικην ὀφλειν . Ἀρχεδαμος γαρ | ||
Ὠ φιλε Παν τε Παν ἐστι θεος ὁ το παν ἐπιτροπευων . Δια τι δε , φησι , τα μεν |
παλιν , ὁτι οὑπερ ἑνεκεν ἑκαστον κατεσκευασται , προς τουτο κατεσκευασται : προς ὁ δε κατεσκευασται , προς τουτο φερεται | ||
ἡ παρ ' αὐτῳ διηγησις των πραγματων παραδοξος και μυθωδης κατεσκευασται ὑπερ του πληρουν ἀγωνιας και θαυματος τους ἐντυγχανοντας και |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
σεβει , και καλων αἰδω , το τουτῳ θαρρος ἐναντιον ἀναιδειαν τε προσαγορευει και μεγιστον κακον ἰδιᾳ τε και δημοσιᾳ | ||
περι ποτους ἀπληστος εὐλογως ὠνομασται : Σκυλλαν δε την πολυμορφον ἀναιδειαν ἠλληγορησε , διο δη κυνας οὐκ ἀλογως ὑπεζωσται προτομαις |
αὐτο το Ζευς εἰναι καταλιπων , ὁπως μη φαινοιτο τοις παιδικοις ἀηδης , ἑτερου τινος ὑποκρινεται σχημα , και τουτου | ||
, βιαζομενος , χρεμετιζων , ἑλκων ἠναγκασεν αὐ προσελθειν τοις παιδικοις ἐπι τους αὐτους λογους , και ἐπειδη ἐγγυς ἠσαν |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
χρησεται τῳ λογῳ . ἐγω δ ' ὁτι μεν τινων κατηγορουντα παντας ἀφαιρεισθαι την δωρειαν των ἀδικων ἐστιν , ἐασω | ||
. ἠ ὁτι οὐκ ἐστιν ἰσον τουτον μεν ἐκ περιουσιας κατηγορουντα μη νικησαι , κἀμε κατ ' ἀναγκην ἀπολογεισθαι : |
προς Λευκανους ὁμοιως διαπολεμησας ἀργως ἐπι τινα χρονον και ταις τελευταιαις μαχαις ἐπι του προτερηματος γενομενος ἀσμενως προς αὐτους κατελυσατο | ||
το της Εἰληθυιας ζῳδιον ἀκεφαλον ὀν , ἐν δε ταις τελευταιαις ὡραις ἐκλειπουσα ἠ εἰ και ἐχουσα τι μερος της |
ἐχθροι της ὀλιγαρχιας και οἱ τεως ἀποκρυπτομενοι το μισος , φανερους ἐποιουν αὑτους τοτε χαιροντες ἐπι ταις κακοπραγιαις των στρατηγων | ||
τας των εὐπορουντων ἀπολαυσεις . ταυτα ἐδει φρονειν και γενεσθαι φανερους οὐ τῳ κολασαντι τας τιμας μεμφομενους , ἀλλα τοις |
και ὀνοματος και πασαν διακρισιν , ὡς γνωστου ἀπο του γινωσκοντος , ἁλωνης τροπον ἐπινοουμενον , ἁπλουστατον και περιεκτικωτατον : | ||
ποτε ψευδης . ἐχομεν οὐν την διαφοραν αὐτων ἀπο του γινωσκοντος , ἀπο του γινωσκομενου , ἀπο της γνωσεως . |
δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
' αὐτο τουτο μεμψασθαι με το μερος , ὁτι τον ἐπιφανεστατον των φιλοσοφων και πλειοσιν ἠ δωδεκα γενεαις ἐμαυτου πρεσβυτερον | ||
: τριχῃ νειμας την πληθυν ἁπασαν ἑκαστῃ των μοιρων τον ἐπιφανεστατον ἐπεστησεν ἡγεμονα . ἐπειτα των τριων παλιν μοιρων ἑκαστην |
ὁλου ἀν αὐτου καθοσον δυναται μεταλαμβανοι . Δει οὐν τα μεταλαμβανοντα αὐτου οὑτως ἐχειν αὐτου , ὡς οὐ μετελαβε , | ||
κοινωνιαν προαγαγειν , και συνδησαι συμμετρως τα μετεχομενα τε και μεταλαμβανοντα προς ἀλληλα . Τοσουτον οὐν ἀφεστηκε του δια παθους |
τι τολμησας εἰπειν . ὑστερον δε ἀνεκληθη δια της Περικλεους ῥητορειας : ἀκροατης γαρ ὠν ἐτυχεν ὁ Περικλης Ἀναξαγορου . | ||
, καθ ' ἁς κατα πολλα ἀναγκαιως παραληφθησεται τα της ῥητορειας : ἠ γαρ πολλων εἰρημενων εὐστοχως και καλως οὐ |
ᾀττειν τουτουι του Καυκασου . „ Ὑπερβαντες δε το ὀρος ἐντυγχανουσιν ἐπ ' ἐλεφαντων ἠδη ὀχουμενοις ἀνδρασιν , εἰσι δ | ||
δε την πολιν σπουδῃ και ἐπι παντας ἐρχομενοι τοις τε ἐντυγχανουσιν , ὁποτε αἰσθανοιντο ὀντας Μεσσηνιους , παρεκελευοντο ἀνδρας ἀγαθους |
, ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
παντες ἠπορησαν ἀπολογιας οἱ ἐξηγηται και φασιν αὐτον ὑποδειγματος χαριν καταχρηστικωτερον γενος καλεσαι του τριγωνου το σχημα . ἐπιλυομενοι δε | ||
, τουτεστιν ἐν ζωσι διαγομεν . . μια βους : καταχρηστικωτερον την τοκαδα φησι , τουτεστι την μητερα . λεγεται |
πεμπτου ἐτους δωρα ὁ βασιλευς λ μεν μυριαδας τοξων και ἀκοντιων τοσαυτας , πελτων δε ιβ , και ξιφη δε | ||
ὡς προς τα μεσαγκυλα : ἀλλως : ἐκλυτοι : εἰδη ἀκοντιων τριαινοειδων . οὑτω δε λεγεται ὡς προς τα μεσαγκυλα |
πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας ἐπι την κυριαν της διαιτης ἡμεραν οὐκ ἀπαντωντας , | ||
και τα βοσκηματα ἀποκτιννυντας , και μηδε της γυναικος ἀπεχεσθαι τελευτωντας , ἀλλ ' ἀκουσαν βιαζεσθαι γημαι και καταλιπειν τον |
δε ἑν και πολλα , και ταυτα δε δυναμεις και θαυμασται δυναμεις οὐκ ἀσθενεις , ἀλλ ' ἁτε καθαραι οὐσαι | ||
τον Ἡρακλεα καλουσας αὐτον ἐς βιου αἱρεσιν , Γοργιου δε θαυμασται ἠσαν ἀριστοι τε και πλειστοι : πρωτον μεν οἱ |
ἀντιστρεψαι ὀν ἐπι μερους ἀποφατικον ἐνδεχομενον : ἀντιστρεφει δε το ἀποφατικον ἐνδεχομενον ὁμοιως τῳ καταφατικῳ . ὁ οὐκεθ ' οἱον | ||
οὐδε ἀποφατικον ἐνδεχομενον συναγεται , δηλον ἐξ ὡν το ἀναγκαιον ἀποφατικον δια των ὁρων συνηγαγομεν : τουτο γαρ ἀναιρετικον ἐστι |
δη ἀν ἐξεταζωμεν , δυναται το μεν δια των λημματων συμπεπλεγμενον ἀληθες εἰναι ἡμερας οὐσης , οἱον το τοιουτο ” | ||
το προσφατον και λευκον ἠ ὑπερυθρον , οὐ πεπιεσμενον ἠ συμπεπλεγμενον , λελυμενον δε και διακεχυμενον , σπερματος πληρες ὁμοιου |
των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
ἀδικηται και κριται . ἐν τουτῳ γιγνεται αὐτοις το ἀσπονδον εὐπροσωπον και πιθανον : δια τουτο γαρ συμμαχους οὐκ ἐχουσιν | ||
βαρβαροις . ἐκεινων δε παντα ποιειν ὀντων ἑτοιμων , ὁρων εὐπροσωπον τε ἁμα και ἀναγκαιαν αὑτῳ την εἰρηνην : Χαμαβων |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
δε τῳ σιτηρεσιῳ ἀλλο του τελουμενου ἡμισυ . κελευει τε ἀπελθοντας αὐτους ἠδη ὑποδεχεσθαι ἐκ τε των ναων και των | ||
ἠθος μετριον , το τους ἀρχοντας παροντας τε φιλειν και ἀπελθοντας ἐπαινειν . ἀλλα κἀκεινο μεντοι το ἐργον ὁ συ |
. οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
, ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
συνισταμεναι μεν αἱ δυο ὑπαλληλοι , ἐμψυχον αἰσθητικον , ἀψυχον ἀναισθητον , και μια διαγωνιος ἐμψυχον ἀναισθητον . οὐ συνιστανται | ||
' ἐνισχυειν ἑκαστωι , το δ ' εἰς μακρα διανενεμημενον ἀναισθητον εἰναι . σημειον δ ' ὡς οὐκ εἰσι φυσει |
. Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
μεγαλη , και αἱ χειρες ἀναλογοι προς την της ψυχης καρτεριαν και ῥωμαλεοτητα . Καλως προσκειται το ἐπι στιβαροις μελεσι | ||
την εὐσεβειαν και την ἐν τοις δεινοις ὑπομονην τε και καρτεριαν . πυρος γαρ αὐτοις προσαγομενου και κεντρων , ἐτι |
ἀπληστος ἀλαζων δοκησισοφος αὐθαδης βαναυσος βασκανος φιλεγκλημων δυσερις διαβολος χαυνος ἀπατεων ἀγυρτης εἰκαιος ἀμαθης ἀναισθητος ἀσυμφωνος [ ἀπιστος ] ἀπειθης | ||
δυναμεως και το φηλουν . ὀνοματα δε ἀπο των εἰρημενων ἀπατεων , φεναξ , γοης , ἐπιβουλος : τα δ |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
μεν σοφιαν περι το εἰδικον , ἀλλας δε περι το ποιητικον και το τελικον . και ταυτα μεν ὁ Ἀριστοτελης | ||
δε ὁτι και ἐν ταις ἀρχαις ταις πρωτισταις ἐστι και ποιητικον αἰτιον , ἐστι δε και τελικον . ὁτι μεν |
ἀδικιαν ἐκ τοσουτου , και ταυτα ἐκ του παντος αἰωνος πολιτευομενοι , και προσετι εἰς ἑαυτους ἁμαρτανοντας ὁρωντες ἐστιν οὑς | ||
εἰκοτως , οἱς οὐκ ἐξην ἐγχειρουντες και παρα τον κοινον πολιτευομενοι νομον . εἰ δε πολλη τις ἐνταυθα διαφορα , |
, οὐχ ὑποπτον αὐθις : δει δε και γοργον και ἐναγωνιον ἐν τουτοις εἰναι τον λογον και πιθανην εἰναι την | ||
και παροντα , οὐ διηγησιν ἐτι τον λογον ἀλλ ' ἐναγωνιον πραγμα ποιησεις . ” πεπτωκως δε τις “ φησιν |
ἐπι ὀσφυν ἠ ὀμφαλον : εἰτ ' ἐγκυκλιῳ ἐπειλησει , καταλαμβανομενοι τον θωρακα και τας ἀρχας ἀγοντες ἐπι την ἑτεραν | ||
ἐπι δε των χρονιων βληχροι μεν οἱ πυρετοι και μολιϲ καταλαμβανομενοι , κεκρυμμενοι δε και οἱ παροξυϲμοι και βραδιϲτα τα |
οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
, ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
μετα την ἐκφοραν , μηδεν μητε περιεργον ποιουντες μητ ' ἀνελευθερον . ἐπιμεληται δε ἐστωσαν των κατα την διαθηκην οἱδε | ||
και μετεωρολογων . μικρολογον δε Ὑπερειδης μεν τον εἰς ἀργυριον ἀνελευθερον , Ἰσοκρατης δε τον μεμψιμοιρον . και ταπεινολογια δε |
της Κελτικης παρωκεανιτιδος ἀν εἰη : τοσουτους γαρ πως διελθοντες συναπτουσι τῳ ὠκεανῳ . : ἐπει οὐν φησιν ἀπο του | ||
: και τουτων γαρ τα μερη προς τινα κοινον ὁρον συναπτουσι : του μεν χρονου τα μερη το νυν ἀδιαστατον |
δε δημοτελεις τινας εἰναι συμβαινειν , μονον δε τουτον ἡμιν κοινοτατον και λυσιτελεστατον και διαρκη και βεβαιαν και δια παντων | ||
δε νομου ἀκριβειας λογων ὀρθοτητα , τουτον νομιζοντες θειοτατον και κοινοτατον νομων το δεον ἐν τῳ δεοντι και λεγειν και |
συ σκυθρωπαζεις , δεσποινα μου ; και τι ἐστι το ἐνοχλουν σοι ; ἀνοιξον ἡμιν και ὀψομεθα σε . Και | ||
ζῳον φθειρεσθαι , και μαλιστα ἠν δυσκρασια ᾐ ψιλη το ἐνοχλουν . Και δη του φανταστικου παθος , το μεν |
τε γαρ ποντος ὁ Εὐξεινος και ἡ Προποντις και ὁ Ἑλλησποντος ἐπι δεξια , [ και το Αἰγαιον , ] | ||
Μινωος και Ῥαδαμανθυος και Σαρπηδονος . × ποντος Ἑλλης ὁ Ἑλλησποντος . ἁσ τινας Εὐρωπην και Θρακην διαχωριζει ὁ Ἑλλησποντος |
σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
σημαινει ὁπερ αὑτη , μη διδωσι δε ἀποκρινομενος , οὐ συλλελογισται τον σολοικισμον , ἀλλα δει ἐρωτησαι τον ἀποκρινομενον : | ||
: εἰ δε μητ ' ἐστι μητε διδωσιν , οὐ συλλελογισται οὐτε τῳ ὀντι οὐτε προς τον ἐρωτωμενον . ὁμοιως |
βουσι ? ? φορβασιν [ μετα : ἐνθεν ] ? κατειδον θαυμα ? ? προσιον ? [ ἐξ ἁλος Εὐβοϊδα | ||
ἀμυνουμενοι ὡρμησαν , οἱ δε πολλοι εὐθυς ὡς Ἀλεξανδρον αὐτον κατειδον οὐδε ἐς χειρας ἐλθοντες ἐφευγον : και οἱ τραπεντες |
ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . ὁμοιως | ||
ἀποδουναι . νομιζω δε και το τελευταιον τουτο συγγραμμα τοις ἀναγινωσκουσιν ἡδιστον γενησεσθαι : καθαρσιον γαρ ἐστι των ἐν τοις |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
ὀκτακοσιους : ἐγγυς δε τουτων ἐστι και ἡ Περουσια . προσλαμβανουσι δε προς την εὐδαιμονιαν της χωρας και λιμναι μεγαλαι | ||
ἀλλοι ποταμοι οἱ πληρουντες ἐκεινον ταις μεν της γης ἀρεταις προσλαμβανουσι , την δε θαλατταν ἀλλοτριουσιν . ἡ γαρ χους |
' ὁτι καθ ' ὁσον μουσικη δυναται ὠφελειν οὐδ ' ἀκουσαντες ὁλως : οἱ δε παλιν ὡς οὐδεν , ἀλλα | ||
του προς αὐτους ἡτις ἐσται κρατιστη μαθησεσθε . ἐκεινοι τοινυν ἀκουσαντες , ὁτι σεσαλευται και νοσει το πατριον ἡμων πολιτευμα |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
στρατοπεδον ὁ βασιλευς παρεσκευαζετο ἐς μεν το ἀστυ στρατιαν ἱκανην ἀπολιπειν πολιορκουσαν τε και φυλασσουσαν του μη τι των ἐνδον | ||
τουτο δε και κατα λογον ὡσπερ και τοις ζωοις πρωτον ἀπολιπειν την της γονης . Και γαρ ἐν τουτοις ἡ |
' ἀν , εἰ μη τουτο ἠσθα το μεγιστον και θειοτατον , ἀντηγωνιζου μοι νυν , ἐπειτα των σων τις | ||
, και το βελτιστον ὑπο τῳ μοχθηροτατῳ και το ἑαυτῳ θειοτατον ὑπο τῳ ἀθεωτατῳ τε και μιαρωτατῳ δουλουται και ἐπι |
εἰς δειλιαν προηγαγε την στρατιαν , τῳ μεν ἀριθμῳ βραχυ λειπομενην των ἐναντιων , τῃ δ ' ἀρετῃ πολυ καταδεεστεραν | ||
τῃ προ ταυτης ἐκδοσει των εἰσαγωγικων προετρεψω ἑτεραν συνταξαι , λειπομενην ἐν οὐδενι των εἰς την αὐτης προθεσιν συντεινοντων θεωρηματων |