| ἀει και κατα μικρον παρεισδυομενης , και καθ ' ὑδατος ἀφθονου συλλογην . το δε λοιπον πνευματα γινεται και ὀλιγων | ||
| την εὐτροφιαν και δια το μηδεν ἀντικοπτειν των ἐξωθεν : ἀφθονου γαρ της τροφης οὐσης και του ἀερος εὐτροφου εὐλογως |
| οὐκ ἐλλεβοριζεις ἐπι τουτοις ; ἀλλ ' οὐδ ' αἰσχυνει φθονου δικην εἰσαγων , οὐκ ἀδικηματος οὐδενος , και νομους | ||
| ἐμων . Μη ζηλου , ὠ Καλλια , Ἀριστειδην του φθονου : οὐδε γαρ ἐκεινος πολλα σε ἐφη ζηλωσαι του |
| μεν ἐκτος ἀποκρημνου και ἀποτομου τα δ ' ἐντος πηγας ἀφθονους ἐχοντος εἰς τε ὑδρειαν και κηπειαν . ἐξω δε | ||
| ! ] στων ἁπαντων [ ] και δια ? τους ἀφθονους [ ] [ τουτους ] ? ‖ υ [ |
| εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
| παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
| ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
| , ὁ δυστυχιας ἐπιφερων , ὁ πενθη , οἰμωγας , φθονους , ὁ φθονερους , ὁ ζηλοτυπους ποιων , δι | ||
| σωματων κρασεις δια ψυχροτητα ἐπικρατουσαν ἠ δια θερμοτητα τοιαυταςπως ἀν φθονους ἠ ζηλοτυπιας ἠ πανουργιας εἰς ταυτα ἀναγοι ; Ἀλλ |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
| πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
| λεγομενων κοινοβιοις : ὁσοι εἰ ἐτυχον ἀγωγης της ἑκαστῃ φυσει καταλληλου , πολυ τῃ πολιτειᾳ το χρησιμον συνεισφερειν ἀν ἐγενοντο | ||
| μαλιστα τοπων ἐρειδοντες τους καυτηρας : ἑτεροι δε τινες της καταλληλου χειρος τῳ πεπονθοτι σκελει τον μεταξυ τοπον του μεγαλου |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
| τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
| νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
| ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
| Συρακοσσαν , τινα κεν φυγοι ὑμνον κεινος ἀνηρ , ἐπικυρσαις ἀφθονων ἀστων ἐν ἱμερταις ἀοιδαις ; ἰστω γαρ ἐν τουτῳ | ||
| ἀγαθος ἐστι συνεχως και φιλοδωρος ἀνελλιπως ; ὁθεν ὀντως ἀγαθων ἀφθονων και ἀενναων αἰτιος τελειοτατος τοις εὐδαιμονουσι . βασιλει δε |
| πραγματα . Κωνσταντινος γαρ , στρατηγειν τε ἀγαθος ὠν και ἀνδρειοτατος ἐν ταις μαχαις δυνατωτατος τε ἠδη ἐν ταις προςθηκαις | ||
| των βασιλευσαντων . Δημαγωγος γαρ ἠν ἀριστος κἀν ταις μαχαις ἀνδρειοτατος . Την ῥωμαϊκην γουν ἀρχην , των ἐμπροσθεν μολις |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| σχολῃ πολλῃ , τουτο λεγει , ὁτι φιλοκαλουμεν μετ ' εὐτελειας και ταπεινοτητος . τῃ γαρ φιλοκαλιᾳ το ἀσωτον ἑπεται | ||
| σοφιας χαριν ἀξιος ἐπαινεισθαι ὁ ἀνηρ , ἀλλα και της εὐτελειας των θυσιων , αἱς γεραιρεσθαι τους θεους ἐνομοθετησεν , |
| : πηλικοτης γαρ περας του ἀπειρου συνεχους και ποσοτης του διωρισμενου : ἀλλα το διωρισμενον οὐ μεγεθος : πληθος γαρ | ||
| προς τινα κοινον ὁρον συναπτει . ἐλεγομεν δε και του διωρισμενου ποσου το μεν εἰναι καθ ' αὑτο το δε |
| γο . ιβʹ . ἀμυλου γο . γʹ . ἀναλαμβανε πολυγονου χυλῳ και διδου τριωβολον . ἀλλο . λινοσπερμου πεφρυγμενου | ||
| ζεουϲαϲ φλεγμοναϲ ἐνϲταζομενα χλιαρα μετα του ῥοδινου ἑλξινηϲ χυλοϲ και πολυγονου και ἀνδραχνηϲ και ξυϲματων κολοκυνθηϲ , ἀραχναι τα ζῳα |
| ; τα δε αὐτα πρωτα τε εἰδη και ἀτομα ἐκ παραλληλου εἰπεν . Ὁτι δια των ὁρισμων των ὑπο το | ||
| ἐλευσονται δη κατα τας ΑΖ , ΑΓ , ἐπειδηπερ ἐπι παραλληλου ἐπιπεδου κειται το ὀμμα , κατ ' εὐθειας δε |
| ταυτην τηνικαυτα συμβαινει την δυναμιν ἀπατασθαι και το ξανθον εὐθυς ἀποφαινεσθαι και γλυκυ , συνδραμειν αὐτα και νυν οἰηθεισαν , | ||
| χαριν , ἀλλ ' ὁ βελτιστον ἑκαστος ἡγειτο , τουτο ἀποφαινεσθαι : πραγματων δε οὑτως : ἀντι πολλων , ὠ |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| , της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
| προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| οὐχ ὑμιν , ὠ Οὐεργινιε , τοις τα καλα ταυτα πολιτευομενοις ; ἡμιν μεν οὐν , οἱς ἀναγκη μηδεν ταπεινον | ||
| , και ταυτα εἰδοτα , ὁτι τοις μεν ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενοις ἡ ἀναφορα περι παντων των πραγματων εἰς τον νομον |
| ὡσαυτως , οὐχ ὡς περι ἰδιου μιᾳ τινι των αἰσθησεων βουλευεται , ἀλλα περι του ἁπλως και καθ ' ἑκαστα | ||
| μη ἐχων ὁ Στρεψιαδης , τι ποιησει τα χρεα , βουλευεται ⌈ προσελθειν [ προσαγαγειν ] τῳ Σωκρατει τον τουτου |
| οἱς ἐδεδοτο ἐπεβουλευον : τῳ δε Δημοσθενει και τοις Ἀκαρνασιν ἀγγελλεται τους Ἀμπρακιωτας τους ἐκ της πολεως πανδημει κατα την | ||
| ὑπερβαλων τας πυλας κατεβαινεν ἐς την Κιλικιαν . και ἐνταυθα ἀγγελλεται αὐτῳ Ἀρ - σαμης ὁτι προσθεν μεν ἐπενοει διασωζειν |
| ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
| κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| τις ἠ ἐναντιωσιν ἀλλην ἠ ὑποκειμενον , καθ ' ἑκαστον ἀναγκασθησεται διπλασιαζειν : εἰτε γαρ ἐναντιωσιν ἀλλην , και ὑποκειμενον | ||
| Κολλατινος πολλα κατολοφυρομενος ἑαυτον , εἰ δια συγγενων ἐλεον ἐκλιπειν ἀναγκασθησεται την πατριδα μηδεν ἀδικων , ἀποτιθεται την ἀρχην . |
| ὡς δια την των πολεμων συνεχειαν και την των βιων πολυτελειαν καταχρεοι ἐγενοντο . Ἀγαθαρχιδης δ ' ἐν δωδεκατηι Ἱστοριων | ||
| ἐπιτραγῳδων προς σεμνοτερον ὀγκον εὐτελειαν και εὐκολιαν ἐπετηδευεν ἰδιωτου , πολυτελειαν δε τῳ ὀντι βασιλικην ἐν οἱς καλον ἠν πλεονεκτειν |
| παροσον ἀπο ὀνου ποκοι οὐ γινονται : οἱ δε ἐπι καταρας τουτο λεγουσιν : ἠτοι ἀπιθι εἰς ὀνου ποκους , | ||
| . φυλασσουσι δε της Μολινης και ἐς τοδε ἐτι τας καταρας , και ὁσοι τα σωματα ἀσκουσιν Ἠλειων , οὐ |
| ἐχει γωνιας τας ὀρθας , περι δε ἀλλας τας πλευρας ἀναλογον , και τα λοιπα της προ - τασεως , | ||
| τῳ Β : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ὠσιν , και τα ἀπ ' αὐτων εὐθυγραμμα ὁμοια |
| . Οὐσα γαρ ἐννους ζωη και ἐνεργεια οὐκ ἀτελης οὐδεν παραλειπει ὡν εὑρισκομεν νυν νοερον ἐργον ὀν , ἀλλα παντα | ||
| του εἰδους . ἐστι δ ' ὁτε , εἰ ταυτα παραλειπει τις τοις ἀλλοις χρωμενος ἁπασιν , εἰ και πλεοναζει |
| μηδεν μεταξυ ἀμφοιν τιθεις : εἰ δε χρη δογμα κινειν ἀληθεστερον , ὁ λογος ἐργον ἠν αὐτου . λογου δε | ||
| των τε χειρον λεγομενων περι αὐτων και των ἀμεινον και ἀληθεστερον . χειρον μεν , ὁτι προς δυσιν ἐσχατη ἠκουεν |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| γαρ . , ] ἐντευθεν δια της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης δεικνυειν ἀρχεται το θεωρημα . δυο εὐθειαι χωριον περιεξουσιν . | ||
| περιστειλαντες τους ἀποθανοντας γῃ καλυπτουσιν , ἀσεβες εἰναι νομιζοντες ἡλιῳ δεικνυειν αὐτους : Αἰγυπτιοι δε τα ἐντερα ἐξελοντες ταριχευουσιν αὐτους |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| , ὠ Πολυδαμαν , ἐμοι τε και τοις Τρωσι παραινων ἀναγων σαυτον ἐπι τους Ἑκτορος πονους οὑς διετελεσε προβεβλημενος της | ||
| τα ἀλλα συναναγοντος . Ἐλαυνων δε ἀντι του κατευθυνων και ἀναγων και ταττων παντα . Πρωτος δε πορευεται ὁτι ἱεμενος |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
| και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
| του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
| ἐν τῳ διατειχισματι Ἀρκαδων ἀρχοντα , ὡστε , ἠν μηδεν ἀρεσκον λεγῃ , παλιν αὐτον καταστησειν ἐς το τειχος σων | ||
| ἀκουσασιν , ἀλλ ' ὁπως ὠφελιμωτατα : ὁ σοι μαλιστα ἀρεσκον ὁρωμεν . προς γαρ τους κολακευοντας ὑποπτος ὠν τοις |
| , εἰ και μη ξυγχωρει Ἡρωδης . ” και ἀκουων ἀπολογουμενων ἐπι πολλοις μεν ἀφανως ἠλγησεν , ἀναγιγνωσκομενης δε αὐτῳ | ||
| συγγνωμης ἐτυχον παρ ' ὑμων . ἐπειδη τοινυν και των ἀπολογουμενων ἀποδεχεσθε , ἐαν τι ἀγαθον φαινωνται την πολιν πεποιηκοτες |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| μεγεθος , το δε ἰσακις πολλαπλασιον ἐπι μονου λεγεται του πολλαπλασιου λογου , ὡς ἐστιν εἰπειν , ὁτι παν πολλαπλασιον | ||
| δε τουτου ἡ μονας ὑπολογον ἑαυτην προς παντας λογους του πολλαπλασιου παρεχουσα . οὐδεν δε ἡττον και αἱ ἐν τοις |
| , ἀνηρ δραστηριος ἀρχῃ κοσμηθεις αὐτοκρατορι , ἡν ἐπι το βασιλικωτερον ἐξηγαγεν . ἐλασας δε μεχρι Τυσκλου πολεως , ἡν | ||
| μαντει το βασιλευειν : οὐδεν γαρ ὑγιους γνωμης ἐλευθεριωτερον οὐδε βασιλικωτερον ὑπολαμβανομεν εἰναι . στρατηγειν δε τοις μεν ἠθασιν ἀγαθον |
| στειχε κοινοφρων πατρι [ οὑ ς ' ὀλβιον μεν σκηπτρον ἀναμενει πατρος , πολυς δε πλουτος : οὐδε θατερον νοσων | ||
| και πριν καλεσαι τον ἰατρον ἀποθνῃσκει ὁ νοσων και οὐκ ἀναμενει την παρουσιαν του ἰατρου : πολλακις δε ὀξυ ἐστι |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
| τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
| Βακτριανους πολεμον εἰς ἑτερον ἀνεβαλετο καιρον , τας δε δυναμεις ἀναγαγων εἰς την Ἀσσυριαν ἐξελεξατο τοπον εὐθετον εἰς πολεως μεγαλης | ||
| καλων , ὡστ ' οὐ μονον αὐτους ἠξιωσε των οὐρανιων ἀναγαγων ἐκεισε , ἀλλα και αὐτος ἐπι γης ὁ τι |
| αὐ θυννου κεφαλη θαλαμηιαδαο νοσφιν ἀφειστηκει , κεχολωμενη οὑνεκα κλειδων αἰρομενων : το δε πημα θεοι θεσαν ἀνθρωποισι , ῥινη | ||
| φυσει πολεμιον εὐπρεπως ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις |
| αὐτον ἐξ ὡν ἐγραφεν ἐπινικων . ἀμεινον δε , ὁτι προσηνης ἠν αὐτῳ ἡ Μουσα , ὡσπερ Ὀδυσσει ἡ Ἀθηνα | ||
| εὐκαμπες , ἀπο του καμπτω ῥηματος , ὁ εὐπειθης και προσηνης εἰρηται . οὑτως Εἰρηναιος ὁ Ἀττικιστης ἐν τῳ α |
| βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
| σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
| ὁπωσουν δηποτε εὑρειν ἀνευ τεχνης ῥᾳδιον : ὡσαυτως και ἀλλους πολλαπλασιους : το δε ἐπιμοριους δυο ἠ πλειονας οὐ ῥᾳδιον | ||
| ἀλλα τα ] ποιητικα ? ἐνιων ? ἡδονων ? ? πολλαπλασιους ? [ ] [ ] ? ? [ ὀχλησεις |
| ἀντεχει δε γενναιως και κρατει τῳ λογῳ και κυριευει του μαχομενου . ἐπαινειται οὐν ἐν ἑκατερῳ τουτων το λογον ἐχον | ||
| και τα ἐγγενομενα παθη και παραγωγας , οὐδε του τοιουτου μαχομενου , καθο ἐν τοις τοιουτοις ἐλλειπεστερα ἡ ἀπαρεμφατος ἐγκλισις |
| πραγμα ἐστιν πολλαχου πανυ της πραγματειας ταυτης το περι μεθοδου δεινοτητος ἀνυμνει και περι πολλων ἐν ταυτῃ ἐρειν ἐπαγγελλεται , | ||
| , τας Εὑρεσεις , τας Ἰδεας και το Περι μεθοδου δεινοτητος : τα δε του Ἀφθονιου Προγυμνασματα λεγονται , εἰσαγωγη |
| και πυριαν ξηραν προσαγειν ἐπιτιθεναι τε το αὐτο σπληνιον και ἐπιδεσει τῃ αὐτῃ χρησθαι : εἰωθε δε δια της εἰρημενης | ||
| ' ἐπι ἰνιον , ἀπο ἰνιου μετωπιαια . ταυτῃ τῃ ἐπιδεσει ἐνιοι δι ' εὐπρεπειαν και στεφανιαιαν προστιθεασιν , αὑτη |
| ' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
| ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
| και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
| οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
| ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
| δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
| των Ἑλληνικων , οἱ ἐν Χαιρωνειᾳ Φιλιππου και Μακεδονων ἐναντια ἀγωνιζομενους ἐγκαταλιποντες Ἑλληνας τοτε ἐν χωριῳ τῳ αὐτῳ ἐκτεινοντο ὑπο | ||
| καθ ' ὁν οἱ κριται φαιας ἐσταλμενοι στολας κρινουσι τους ἀγωνιζομενους ὑπομνημα του πενθους ταις στολαις ἐμφανιζοντες : ὑστερον δε |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| χωριοις συνεχως ἱδρυμεναι και οἱον συμπεπλεγμεναι . ὡστ ' εἰ ἀρχομενοι του πολεμου προειπον τοις Ἑλλησιν ὁτι ὑπερ τουτου πολεμησουσιν | ||
| καπηλειαις φανερως ψευδονται ; ” και θαυμαζειν φησι πως Ἑλληνες ἀρχομενοι μεν ἐν μικροις πινουσι , πλησθεντες δε ἐν μεγαλοις |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| ἐκελευσθησαν δε ὁμως ἐν Σαλαμινι οἰκειν , δια το μη ἐξειναι της Ἀττικης ἐπιβαινειν τον ὁλως φονευσαντα . Τριτον δ | ||
| το ποιειν ἀλληλους εὐ , συ δε τοὐναντιον εἰσενηνοχας μη ἐξειναι τῳ δημῳ των αὑτου δουναι μηδενι μηδεν , πως |
| ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
| την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
| . πολλοις γαρ δη και ἀλλοις των ἀπο του βελτιστου πολιτευομενων τα παραπλησια συνεβη παθειν : και σπανιοι δη τινες | ||
| ἐντευθεν , ὁπερ εἰκος , εἰς ἐχθραν τινι προηλθε των πολιτευομενων . ὁ δε ζωντι μεν ἐφθονει μονον , τελευτησαντος |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| ἀπο ῥαφανιδων ἐμετος ὑπο παντων των ἰατρων ἐπι παντων των χρονιων νοσηματων παραλαμβανεται καθαπερ τις μικρος ἐλλεβορισμος . δοτεον δε | ||
| του ἀφρονιτρου ἐλατηριον βαλλω . και ποιει τοιϲ ὑπο ὀφθαλμιων χρονιων ἐνοχλουμενοιϲ και ἐπιληπτικοιϲ . ἀγει γαρ πολλην ὑγραϲιαν . |
| . ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
| γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
| ἐπει το γε την ἡσυχιαν ἀγειν και ὑβριζομενον ἀνεχεσθαι οὐ μετριοτητος , ἀλλα ἀνανδριας και εὐηθειας εἰκοτως ἀν νομιζοιτο . | ||
| περι ποσον ἠκριβωσθαι . δια δε του εἰπειν εἰ ἀρα μετριοτητος ἠθους κεχρηται , μη βουλομενος ἑαυτῳ της εὐδοκιμησεως και |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| πολλοι των ἀνθρωπων οὐ τοις πραττομενοις , ἀλλα τοις πραττουσι φθονειν . ἐπει και περυσι τους λογους τουτους προς ἐμε | ||
| και δοξηι φθονουσιν . ὁθεν εἰρηται το συγγενες γαρ και φθονειν ἐπισταται . . . . , : του Αἰσχυλου |
| , ἐμοι δε και Πυθαγορᾳ δια τουτο σχημα γεγονε διαλεγομενοις εὐχομενοις θυουσι . καθαρον δε και το ἐννυχευειν ὑπ ' | ||
| εὐχομενοις και ἀνευκτοις ἀμμι διδου : τα δε λυγρα και εὐχομενοις ἀπερυκοις . . Ἐκ του Αἰγεως Εὐριπιδου : Κρεισσον |
| την ἀδελφην αὐτου : ῥᾳδιως γαρ ἀν εὑρεθειη και ὀκτω ταλαντων ὁ τουτων οἰκος : ἀλλ ' ἐκεινα ἀφῃρηται χωρις | ||
| ἐπι δε ταυτης ἐπεκειντο δυο καρχησια , σταθμον ἐχοντα τριακοντα ταλαντων . ἠσαν δε και θυμιατηρια τον μεν ἀριθμον ἰσα |
| και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
| και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| , ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
| προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
| τῳ Δημοσθενει ἐν τῳ παραπρεσβειας , ἐν οἱς του θεου χρησαντος τους ἡγεμονας φυλαττεσθαι κατασκευαζει ὁ ῥητωρ ἀπο του καιρου | ||
| ποτε και τον ἐκ Δελφων ἐπανελθοντα ἡμων ἑταιρον οὐδεν αὐτῳ χρησαντος του θεου ἀχρηστον . δειξιν δε ποτε λογων δημοσιᾳ |
| ὁπλοις ὡσπερ Κορυβαντες . Νη Δια : χρη γαρ τους ἀνδρειους . Και μην το γε πραγμα γελοιον , ὁταν | ||
| ἀνθρωποι δικαια πραττουσι δεισαντες , ὁ γαμος δικαιους ἁμα και ἀνδρειους ἀποτελει : και μην και σοφους , οἱς προνοεισθαι |
| πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
| ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
| και λεγει πρωτον περι των ἐριστικων , εἰτα περι των πολιτικων : τεμνει δε τουτο εἰς δυο , εἰς τε | ||
| κοιμασθαι , μεχριπερ ἀν ἐθελωσι , και βιον ἐξω των πολιτικων ἀσχολιων ᾑρηνται , τουτοις ἐγχωρει και τα παχυχυμα και |
| το δαιμονιον [ συνηδικηται ] . δει δη τους γε βουλομενους ὀρθως την κατ ' ἀξιαν των πεπραγμενων παρα τουτου | ||
| συ τουτο ποιησεις ματαιον οὐκ ἐων ἀντι του δεσποτου τους βουλομενους εἰναι των ἀνδραποδων κυριους . ἡμων τε γαρ οὐκ |
| το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
| ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
| Ἀρνης πλησιον και [ των Ἀφετων ] : και το Ἀστεριον δ ' οὐκ ἀπωθεν τουτων ἐστι . Συνεχεις δε | ||
| δε ὁ ταυρος ὡς ἀληθινῃ βοϊ συνηλθεν . ἡ δε Ἀστεριον ἐγεννησε τον κληθεντα Μινωταυρον . οὑτος εἰχε ταυρου προσωπον |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| φαινοιτο ἑκαστα των κεφαλαιων περιγεγραμμενα . εἰ δε τινα και συντομωτερον ἐπι - δεδραμηκαμεν , οὐκ ἀξιον δυσχεραινειν : ὁσα | ||
| ὁλης της ἡμερας , ἱνα σαρξ αὐτοις πλειων προστεθῃ και συντομωτερον αὐξηθωσι και ἰσχυροι γενωνται . ὡσπερ και οἱ οἰνωμενοι |
| Ἡρα ὀφθαλμον τιθησιν ἐν τῳ ἰνιῳ , και τον ὑπνον ἐξαιρειται , και ὑφισταται και φυλακα αὐτον τῃ Ἰοι . | ||
| οὐ των Ἑλληνων μεν λεγει πατερα , τους βαρβαρους δε ἐξαιρειται , ἀλλ ' ἁπλως φησι πατερα θεων και ἀνθρωπων |
| του ἡλιου , σεληνης οὐσης κατα το Χ , ἡ προσνευσις ἐσται κατα το Α ἀνατελλον του ζῳδιακου σημειον . | ||
| μεσημβριας τε και ἐπι τα προς ἀνατολας μερη , ἡ προσνευσις ἐσται κατα το Γ ἀπεχον της ἀνατολικης του ζῳδιακου |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| , ἀφ ' οὑς ἀσπασιος και ἀσπασιως . ἐστι δε παρασυνθετον ἀπο του ἀσπαζω συνθετου , . , . * | ||
| ἀγκυλοχειλης συνθετον ἐστιν ἀπο του χηλη , ἀλλ ' ἐστι παρασυνθετον , ὡς ἀνωτερω εἰρηκαμεν . Ἱνα δε μητε τουτο |