| οὐκ ἐς μακραν την τυραννιδα κατεσχε και μαλιστα δη τους ἀφεντας δικαστας ὠμως ἐκολασε την σωτηριαν ἀναφερων εἰς την ἑαυτου | ||
| εἰη πεφυκοτας ἀνθρωπους ἡδοναις και πονοις ἀλογοις ἐπιτρεπειν ἑαυτους , ἀφεντας τον θειοτατον κριτην νουν . Ταυτα ἀπο των Ἀριστοκλεους |
| ' ἁμα μεν λεγειν ὡς οὐδεις Ἀθηνησι πολιτης εἰη ἀγαθος γεγενημενος , ἁμα δ ' ὡς και ἀλλοθι τοιουτοι γεγονασι | ||
| δε και ὑπο του δημου των Γελῳων ὡς αἰτιος αὐτοις γεγενημενος της ἐλευθεριας : τοις γαρ δυνατωτατοις φθονουντες την ἐκεινων |
| : ὡς και προπινων χρηστας φιαλου . και Δημοσθενης τους προδιδοντας την πατριδα . . . προπινων : προπινειν ἐστι | ||
| ὀν , οἱον πλουσιος στρατηγος πενητος ἐχθρου παιδας τρεις ὡς προδιδοντας συνελαβε και τους μεν δυο μηδεν ὁμολογησαντας ἐν ταις |
| ποταμον : οὑτως γαρ ἀν και την Δηιανειραν ἀπολεσθαι , ἀφεντος του Κενταυρου . ἀλλα μη , καθαπερ εἰωθας , | ||
| . φερεται γαρ χρονον τινα το βελος και ἠρεμησαντος του ἀφεντος και ἀπορειται , πως κινειται ταυτα και ὑπο τινος |
| περι τας Πιθηκουσας ᾠκουν νησους . ἡ συνταξις οὑτως : δεινην μιξαντες λογχης παλην ἐν ὑσμιναιςτισι ; τοις Λιγυστινοις τοις | ||
| ἀγορας ὑπανεχω - ρησεν , ἑως ἐκεινοι κολασθωσι , την δεινην θεαν ἐκτρεπομενος , οὐτ ' ἀνευ προπηλακισμου ἀφηκεν αὐτοις |
| πανυ τραχεις ἠ κρημνωδεις ἠ δυσβατους και δασεις τοπους τους ἀπαντωντας προευτρεπιζειν πληθους στρατευοντος δια τινων ἐπι τουτο προπεμπομενων και | ||
| ἐπει δ ' εἰδε των πολεμιων τους μεν κατα στομα ἀπαντωντας , τους δε κατα νωτου γενομενους , ἀποριᾳ ἠδη |
| οὐ φιλοις . Ἱνα δε μη διατριβω τους ἐκει λογους ῥηθεντας νυνι προς ὑμας ἀκριβως διεξιων , ἐν κεφαλαιῳ περι | ||
| Ἀθηνας , και τους λογους εἰρηκε τους ὑπο του Λακεδαιμονιου ῥηθεντας τοτε και τας αἰτιας ἐπεληλυθε , δι ' ἁς |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| των ἀγαλματων : ὁταν γαρ εὐχωμεσθα διδοναι τἀγαθα , ἑστηκεν ἐκτεινοντα την χειρ ' ὑπτιαν , οὐχ ὡς τι δωσοντ | ||
| ὀλιγον , και μαλακως δε και ὁμαλως , το ὁλον ἐκτεινοντα και συγκαμπτοντα και πολλακις παντα τα ἐνδεχομενα του σωματος |
| , μνημονευειν ἀμεινον των ἐπι σωτηριᾳ και μη τα βελτιω παρεντας ἑκοντας ἐχεσθαι των χειρονων . ἡγουμαι δ ' εἰ | ||
| δη χαριν μητρι και πατρι και τοις της γυναικος οἰκειοις παρεντας χρη τας αὑτων οἰκησεις , οἱον εἰς ἀποικιαν ἀφικομενους |
| κατα ταὐτα τεταγμενῃ ἁπλῃ και ὁμαλῃ αὐτων φορᾳ κατα συμβεβηκος ἐπιγινομενης τινος ποικιλης και ἀνωμαλου κινησεως . περι δε της | ||
| ὁ δ ' αὐτος λογος και ἐπι της τῳ ἑλκει ἐπιγινομενης οὐλης και ἐπι της του θανατου προηγουμενης καρδιας τρωσεως |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
| κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
| ἡμιν μεν μειοι τας ἡμερας και τας νυκτας αὐξει χειμωνα ἀπεργαζομενος , παρ ' ἐκεινοις δε αὐξει την ἡμεραν και | ||
| και τους πεφυκοτας κακυνεσθαι , δι ' ἀμφοτερων το οἰκειον ἀπεργαζομενος ἀγαθον . εἰ γαρ το διδοναι δικην του μη |
| γονευς , οὑτω συμπασης της πολεως κοινους δει τους γονεας συμπαντας ἡγεισθαι , και προσηκειν τουτους οὐχ ὁπως ὡν ἡ | ||
| κατελυσαν , τους ἀνα μεσον Ῥηνου και των Πυρηναιων ὀρων συμπαντας . ἀθροοι γαρ και κατα πληθος ἐμπιπτοντες ἀθροοι κατελυοντο |
| ὁ Ἀβαυχας καταλιπων τα παιδια κλαυθμυριζομενα και την γυναικα ἐκκρεμαννυμενην ἀποσεισαμενος και σωζειν αὑτην παρακελευσαμενος , ἀραμενος τον ἑταιρον κατηλθεν | ||
| περα του μετριως ἐχοντος . ἑωθεν τε ὑπο κωδωνι ἐξαναστας ἀποσεισαμενος του ὑπνου το ἡδιστον συμπεριθεις ἀνω και κατω ἐτι |
| ἀλλου ῥᾳδιως ἐπαξομενου . και το βουλευμα ἐπικρυψας ἐπεμπε τρεις θεραποντας ἐπι τον ποταμον ἀπο δυωδεκα σταδιων ὀντα , οἱ | ||
| ἡμιν δοκῃ , και δεσμωτας ἐκ των ἀγρων λυσομεν και θεραποντας ἐλευθερωσομεν και μετα των ἐχθιστων αὐτοις Οὐολουσκων τε και |
| ὑμων φυσεως , και οὐδεις αὐτος ἑαυτῳ ταυτα φερει των κρινομενων , ἀλλ ' ὑμων ἑκαστος ἐχων οἰκοθεν ἐρχεται , | ||
| οἱ δε διαιτηται προτερον κληρῳ λαχοντες ἠ ἐπιτρεψαντων αὐτοις των κρινομενων διῃτων . και εἰ μεν ἠρεσκεν τοις ἀντιδικοις , |
| οὐτε αὐτοματον αἱ ἀρεται αἰτιωνται ἀλλα τον ἀνθρωπον και τον ἀνθρωπινον νουν ταις πραξεσι συνδυαζομενον , και ὁτι βουλη προηγειται | ||
| ἡς ὁ ἀνθρωπος ἀγαθος γινεται και ἀφ ' ἡς το ἀνθρωπινον ἐργον εὐ και καλως ἀποτελεσει . πως δε ἐσται |
| τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
| . νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
| καθολικωτερον φαναι : και εὐθειας οἱασδηποτε ῥηματων τε των ὑπαρξιν σημαινοντων ἠ ὀνομαστικην ἠ οὐσιωδη , ὁ τον ἀνθρωπον ὑβρισας | ||
| Το δευτερον τμημα περιεχον λογους ιγ αʹ Περι ἀριθμου των σημαινοντων το ἐτος βʹ Και των σημαντικων της ψυχης γʹ |
| της ἐναλλαγης το ζῳδιον ἐν ᾡ ἠν ἐν τῃ καταρχῃ κακοποιος ἠ το ζῳδιον του ἐτους , λαβε τον κακοποιον | ||
| παρακειται τῃ Λακερειᾳ . δαιμων δ ' ἑτερος : ὁ κακοποιος , ὡς προς τον ἀγαθον . ὁ δε κακοποιος |
| και κεραυνων ῥαγεντων , φασι τους αὐτοχειρας ἁπαντας του παιδος ἀπολεσθαι . . . : Βωταχιδαι , τοπος Ἀρκαδιας , | ||
| τῳ ποιητῃ Α βουλομ ' ἐγω λαον σων ἐμμεναι ἠ ἀπολεσθαι : και ἀντωνυμιαν παραγωγον τριτου προσωπου , και τον |
| δε ἀναλωματων ὁ τα ἐναντια τουτων πραττων γενοιτ ' ἀν πλουσιωτερος . ἐστιν δε ὁ μεν ἀγαθος τουτων , ὁ | ||
| ' ὁ φορητον . Οὑτοι οἱ λογοι ἀσυνακτοι ἐγω σου πλουσιωτερος εἰμι , ἐγω σου ἀρα κρεισσων : ἐγω σου |
| ὡν το μεν ἀπο μεσημβριας προς ἀρκτους ἐχον την παροδον ἐαρινον λεγεται , το δε ἐναντιον μετοπωρινον , δυο δε | ||
| ἠλθε που σιδηρος : ἀλλ ' ἀκηρατον μελισσα λειμων ' ἐαρινον διερχεται : αἰδως δε ποταμιαισι κηπευει δροσοις ὁσοις διδακτον |
| σαρκα ἐκτος του λεπους προσφερεσθωσαν και προ τροφης μαλλον και ταχυτερον και πινετωσαν εὐκρατου μαλλον ἠπερ οἰνου . οἰνου δε | ||
| ἑνικῳ οὐδετερῳ , ἐπι δε ὑπερθεσεως πληθυντικῳ οὐδετερῳ : ταχυς ταχυτερον , ἀλλα και ἐπιρρημα ταχυτερον : και πληθυντικον ταχυτατα |
| και εἰς τελος ἐστιν ἀμεινω : ἐσθλος δ ' αὐ κἀκεινος ὁς κ ' εὐ εἰποντι πιθηται : ὁς δε | ||
| μεταβεβλημενου . ἐξηπατωμεθα δε , ὡς ἐοικεν , ἐγω τε κἀκεινος οὐ μικρον τινα χρονον , και ἰσως ἐκερδαινον ἀπατωμενος |
| οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
| Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
| το ὑπαρχειν ὁλως ἠ μη ὑπαρχειν κατα την τουτων μετουσιαν σημαινοντα δηλουν τι ἀληθες ἠ ψευδος ; ὁτι δε το | ||
| ἡττον ἐπιχειρησει : εἰ γαρ τα ὡρισμενα φυσιν τινα ὡρισμενην σημαινοντα και κατ ' αὐτο τουτο των ἀοριστων ἐπιτηδειοτερα ὀντα |
| ἐς το ξυμφερον καθιστανται . πολεμον γαρ αἰρομενων ἡμων και ἐπαγομενων αὐτους , ἀνδρας οἱ και τοις μη ἐπικαλουμενοις αὐτοι | ||
| ἐν Ἰνδοις . Μηλῳ βαλλειν : ἐπι των εἰς ἐρωτα ἐπαγομενων τινας . Μη παντι ἐμβαλλειν δεξιαν : ἀντι του |
| γαρ ἐκει τῳ συνισταναι χαρακτηριζομενα ἐπεζητει τα πλειονα συστασιν χορηγουντα προταττειν , οὑτω κἀνταυθα τα τῳ ἀσυστατῳ το ἑαυτων εἰληχοτα | ||
| Μινουκιανῳ και Ἑρμογενει . Μινουκιανου μεν το προς τι ἀξιουντος προταττειν , ὁτι αὐξησις ἐστι κεφαλαιου και δει τῳ ὁρῳ |
| αἰδεσθεις το σεμνοπρεπες και ἱερον ὑποδεχεται ἀσμενος . Ἠδη δε ἀναγομενων αἱ Διονυσου δυναμεις περιφανως διεδεικνυντο , χλωρα τε σμιλαξ | ||
| και ἀσωματον . και ἐπι μεν των ὑπο διαφορους κατηγοριας ἀναγομενων και αἱ συστατικαι και αἱ διαιρετικαι παντως ἑτεραι εἰσιν |
| συνερρυησαν ἀσμενοι πολλοι και ἠλθον , ὡστ ' ἐν ἀγωνιᾳ κἀκεινον γενεσθαι , ἀπαγγειλαντος τινος αὐτῳ , διοτι πληθος ἡκοι | ||
| . το γαρ ἡμας τοιουτον ἐστιν , ἐμε και σε κἀκεινον , ἠ ἐμε και ὑμας , ἠ ἐμε και |
| λογοις , ἐνεργειᾳ δε ἐν τοις γενομενοις , οὐδεν ἐτι δεομενης ἐκεινης ποιειν οὐδ ' ἀνακινειν τους λογους ἠδη της | ||
| ὁ ποιητης την Ἑκαβην ποιων . της γαρ δη Ἑκαβης δεομενης του Ἀγαμεμνονος συμπραξαι οἱ προς την του Πολυμηστορος τιμωριαν |
| ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
| . και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
| ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
| τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
| γενομενης ἀφνω , εἰ τις ἀπολελοιπε τι , ἀναστρεφετω και παρασκευασαμενος καλως ἐπανηκετω . ἡσθησαν οἱ δειλοι και αὐτικα ἀνεστρεψαν | ||
| δικαιᾳ ληφθεις ὀργῃ την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτου ἐποιειτο . παρασκευασαμενος οὐν χειμωνος καλως , ἐπειδη ἐαρ ὑπεφαινεν ἠδη , |
| ὁ ποιων εἰργαζετο ἱκανην ἐξ ἑαυτης τον ποιητην ἰδειν , λογισαμενος δε μεγαλα ὀνησειν το δημιουργημα , εἰ λαβοι του | ||
| αὑτο ἀνευ παντων αὐτων μαθοι , τουτον τον δεσμον αὐ λογισαμενος ὡς ὀντα ἑνα και παντα ταυτα ἑν πως ποιουντα |
| οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
| του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
| , . περι δε ψυχης Κλεανθης μεν τα Ζηνωνος δογματα παρατιθεμενος προς συγκρισιν την προς τους ἀλλους φυσικους φησιν , | ||
| και στρατιωτικον ἀπο της Ἑλλαδος ἀθροισαντα . Ταυτα δε πιστουται παρατιθεμενος τα Θεοτιμου ἐκ του πρωτου Περι Κυρηνης ἐχοντα οὑτως |
| τοις ὑπ ' αὐτου διαπλαττομενοις , ὡστε και ζητεισθαι τους χρησομενους . ἐχρην οὐν ἁ πεισει λεγων ταυτα και γραφειν | ||
| δε κοπων [ ἠ ] χαριν ἠ πονων χρονιων ὑδρελαιῳ χρησομενους ἐν τῳ δευτερῳ του βαλανειου οἰκῳ ἐμβιβαστεον ἐπι πλειονα |
| κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
| τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
| εἰωθας λεγειν ὁτι μαινονται ; τι οὐν ; ὑπο των μαινομενων θαυμαζεσθαι θελεις ; Προληψεις κοιναι πασιν ἀνθρωποις εἰσιν : | ||
| , συμβαλλομενου τι και του λογισμου . τα τε των μαινομενων φαντασματα και τα κατ ' ὀναρ ἀληθη , κινει |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| . ἀκρωϲ δε ὠφελει τουϲ ἐπιληπτικουϲ καϲτοριον μετα τινα καθαρϲιν παραλαμβανομενον ἐπι ἡμεραϲ ε ἠ πλειοναϲ ⋖ α μετα μελικρατου | ||
| . προς οἱς και ἀντωνυμια ἐστιν το ἀντ ' ὀνοματος παραλαμβανομενον και ὀνομα μιμουμενον , και σαφες ὁτι ἐπακολουθημα ἐστιν |
| μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
| οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
| ἐν τῃ πολει φησαιτ ' ἀν βδελυρωτατον εἰναι και πλειστης ἀναιδειας και ὀλιγωριας μεστον ; οὐδεις οὐδ ' ἀν ἁμαρτων | ||
| ' ἐρυθριαν οἰδεν οὐτε δεδιεναι , τα πρωτα πασης της ἀναιδειας ἐχει . Εἰ του πατρος δοξαιμι κρειττον σοι λεγειν |
| ταις μαχαις , και ταυτα οὐ πολλων ὀντων οὐτε των ἀπολομενων οὐτε των παραδοντων τα ὁπλα . αὐτος γε τοι | ||
| ' ἰσχυρας της ναυμαχιας και πολλων νεων ἀμφοτεροις και ἀνδρων ἀπολομενων οἱ Συρακοσιοι και οἱ ξυμμαχοι ἐπικρατησαντες τα τε ναυαγια |
| κυκλος ὀρθος γιγνεται προς τον ὁριζοντα . Τοις ὑπο τον ἰσημερινον οἰκουσι τα του ζῳδιακου ἡμικυκλια παντα πασιν ἐν ἰσῳ | ||
| μιας μοιρας ἐγγιστα , ὁσῳ σχεδον κατα το προς τον ἰσημερινον πλατος διαφερουσιν αἱ μετα τα δυο μερη του Ταυρου |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
| ἐστιν ἀγαπαν την πολιν οὐδ ' ἡγεισθαι πατριδα , και λινον μεν εἰ τις ἐργαζεται , χειρων ἐστιν ἑτερου και | ||
| λαθραιως ἀψοφητι ῥινῃ ἠ σμιλῃ την βαλανον , ὡστε ἐνεχεσθαι λινον . Εἰτα βροχον περιθεις καθηκε την βαλανον ἐχομενην ὑπο |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| ἐν τοισι δρομοισι και ἐν τῳ ἀλλῳ χρονῳ , ὑπερβολην φυλασσομενος : οὐκ ἀγαθον γαρ τῳ σωματι μη χειμαζεσθαι ἐν | ||
| ὁ δε Φουλβιος ἀναστρεφοντι παρειπετο , κωλυων τε προνομευειν και φυλασσομενος μηδεν ἐξ ἐνεδρας παθειν . ὁ δ ' ἐπιτηρησας |
| κεφαλαλγικης , ὁτι κακον ὑπαρχει : ἐν δε Ταυρῳ την παρεσιν ὁ νοσων ὑπομεινας και παρακοψας συντομον , την ζωην | ||
| ἐστιν . παρειεται : παραλυεται , παρεσιν μελων πασχει , παρεσιν πασχει , παραπεμπεται . Παρειεται : ἀπολιθουται , ἀπολυεται |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
| ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
| λεγειν : εἰ δε τι παρειται , ἐν παρενθηκῃ γεγενηται θαυματος : οἱς γαρ οὐκ ἠν εἰπειν , παραλελειπται . | ||
| Ἀργολιδι και ἐν τῃ Θεσπρωτιδι κατα το Χειμεριον καλουμενον . θαυματος δε ἐτι πλεονος ἐστιν ἐν Μαιανδρῳ ζεον ὑδωρ , |
| οὐσης και σιτωδους το πλεον , και λουτροις μετα τροφην κεχρημενους εὑρησεις αὐτους : ἁπασαι γαρ ἑλμινθες γεννασθαι εἰωθασιν ἐπι | ||
| ᾐσθανετο της ἑαυτου ματαιολογιας . ἐστω γαρ ταυταις ταις ἐννοιαις κεχρημενους τους ἀνθρωπους , καθως αὐτος ἐτυμολογει , τα ὀνοματα |
| πεφυκε , χειρω δ ' ἐσθ ' ὁτε των προτερον ἡγησαμενων παθων νομιζεται . κρισις δε κἀν τουτοις το συρραγηναι | ||
| ἐχοντων τας ὑποστασεις , μαλιστα παχυτερων τε και θρομβοειδων οὐρων ἡγησαμενων . Τοις δε ἁλουσιν ὑδρωπος παθει πλειω μεν του |
| ἀφικομενους εἰς το πεδιον ἐπι την του καρπου συλλογην δρεπανα λαβοντας θεριζειν , αἰφνιδιον δε το μεν ἐμον δραγμα ὑπανιστασθαι | ||
| ἠδυνηθη γνωσθηναι . Ὁ ἡλιοκανθαρος θεραπευει τεταρταϊζοντας . δει δε λαβοντας αὐτον ζωντα περιαψαι περι τον τραχηλον , ἐσωθεν πυρρου |
| ὑπο παντος πονου , πασης ὑβρεως ἀνεπαφον , πασης ἀναισθητον πονηριας , ἀθλητην ἀθλου του μεγιστου , του ὑπο μηδενος | ||
| εἰ τι ἐλεγον ὑγιες , οὐκ ἀν κατα της ἐκεινου πονηριας παρειχοντο μαρτυρας , ἡς οὐδεν μοι προσηκει φροντιζειν , |
| τουτοις οἰκουντα και ταις ὑπωρειαις της τε ἐκτος μεχρι της παραλιας της Ἀδριατικης και της ἐντος . ἀρκτεον δε παλιν | ||
| αὑτους ὀντων , πλην εἰ τι Μιλησιοι και Μυουσιοι της παραλιας ἀποτετμηνται . ἀρχη μεν οὐν της Καριας ἐστιν ἡ |
| , ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
| ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
| ὀφιν μη εἰσιεναι εἰς τον περιστερεωνα . Ϛʹ . περι περιστερεωνος . ζʹ . περι ὀρνιθων . ηʹ . πως | ||
| μετα σιδιων λιπαρων καταχριε . ἀλλο . λευκης ῥιζαν και περιστερεωνος βοτανης την ῥιζαν ἠ ἠρυγγιου ῥιζαν ἠ αὐτο το |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| τινα και κατεσκελετευμενας και εἰδεχθεστατας , ἀνελθειν και συννεμεσθαι ταις προτεραις : εἰτ ' ἐξαπιναιως ὑπο των χειρονων καταβρωθηναι τας | ||
| του τεταγμενου καιρου ὁ ἐπινικος γεγραπται . . Ἀρχαις δε προτεραις ] ἀντι του ταις ταξεσι δε της ἀρχης της |
| ἐντος των ἱματιων τηρητεον , των δε προσφερομενων ἐκλεγοντας τα θερμαινειν μεν αὐτων δυναμενα τα σωματα , διαλυειν δε τα | ||
| των ὁμοιων . Περι τριψεωϲ παραϲκευαϲτικηϲ . Προ των γυμναϲιων θερμαινειν μετριωϲ το ϲωμα χρη τριψει τε χρωμενουϲ τῃ δια |
| ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
| ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| τε δοξης και βιου και τελους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀρης Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Κρονος Ἑρμης Λεοντι , | ||
| τῳ προϊοντι λογῳ εἰς τους ἐπιμερισμους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Σεληνη ὡροσκοπος Ἰχθυσι , Κρονος |
| του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
| την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
| ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
| δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
| , ἡ δε καταγινομενη περι τα ἀφροδισια τα μη ἀνθρωποις ἀνηκοντα , ἀλλα θηριοις , οἱον το μετα ἀρρενων συνουσιαζειν | ||
| καρπων συναγωγας ὑποδεικνυναι , και συνολως παντα τα προς ἡμερωσιν ἀνηκοντα βιου παραδιδοναι τοις ἀνθρωποις . Ἀπο δε του χρονου |
| διαπραξαμενος ἐν εἰρηνῃ τε και κατα πολεμους και ναους δυο κατασκευασαμενος Τυχης , ᾑ παρα παντα τον βιον ἐδοξεν ἀγαθῃ | ||
| δακτυλιον , ὁν ὁ Χαλδαιος εἰσιων παραδιδωσι , τουτον οὑτος κατασκευασαμενος , προσελθων τῃ γυναικι ἐφη “ παλαι μεν σοι |
| . μικρας δε πανυ της δαπανης ὑπαρχουσης δια το τους παρανομουντας και ἀφειδως ἀναλισκοντας ἀνατετιμηκεναι τα ὠνια προς το ἐλευθεριωτερον | ||
| και ὑπερ ἡλικιαν θανατον μαντευεται το ὀναρ , και τους παρανομουντας ἐλεγχει . τοις δε δικαιοπραγουσι συλλαμβανει : σχεδον γαρ |
| ; Δια μεσου γαρ αἰθερος τεμνων κελευθον ποδα τιθημ ' ὑποπτερον Περσευς προς Ἀργος ναυστολων το Γοργονος καρα κομιζων . | ||
| λοχαγων ; πολλακι και δηριν ἀνδρων ἐπελασσατο πυργοις ἠρεμος ἀσπιδοεσσαν ὑποπτερον , εὐτε βροτοισιν ἀσπις ὑπερ κεφαλης ἐπικαρσιον ἀσπιδ ' |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
| ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
| το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
| ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
| τῃ οἰκειᾳ συμμιγηναι μητρι , ἀναιρησαντι ταυτην τῃ εὑρεσει του αἰνιγματος : ὁθεν τῃ πολει πασῃ των Θη - βαιων | ||
| τῳ ὀνοματι . Ὁρω το μωλυ , και συνιημι του αἰνιγματος , και σαφως οἰδα , ὡς χαλεπον εὑρειν το |
| μεν οὐν . Το γουν μετα ταυτα ἀναγκαιον αἱρεισθαι τους συνελθοντας τουτους κοινους τινας ἑαυτων , οἱ δη τα παντων | ||
| . ἑτεροι δε λεγουσιν ἀνεστιους τινας και πλανητας ἐκ πολλων συνελθοντας χωριων κατα δαιμονα περιτυχειν ἀλληλοις αὐτοθι και την οἰκησιν |
| και τας φαινομενας μεν , μη οὐσας δε , ἐνδοξους ἐπισκεπτεσθαι : των γαρ ἐναντιων , ὡς εἰρηται , ἡ | ||
| τα ἀκολουθα ἀκουσον : χηραις ὑπηρετειν , ὀρφανους και ὑστερουμενους ἐπισκεπτεσθαι , ἐξ ἀναγκων λυτρουσθαι τους δουλους του θεου , |
| πως οὐν ἀναβαινεις νυν ; ὡς μαρτυς ὑπο του θεου κεκλημενος . ἐρχου συ και μαρτυρησον μοι : συ γαρ | ||
| τοι οὐρανον εὐρυν ἐχουσιν . αἰ γαρ ἐμοι τοιοσδε ποσις κεκλημενος εἰη ἐνθαδε ναιεταων , και οἱ ἁδοι αὐτοθι μιμνειν |
| ' , ἐφη , και ταυτα πανταπασιν ἐοικεν ἀνθρωπων ἑνεκα γιγνομενοις . Το δ ' , ἐπειδη και τουτο φανερον | ||
| ἀθροιζεσθαι [ λιθων ] πλησιον αὐτου , μαλλον ἐπι τουτοις γιγνομενοις ὁρωντα τερπεσθαι και μεγαλαυχεισθαι , νομιζοντα της μουσικης ἡκειν |
| τα σχηματα δε αὐτοις τα γραμμικα ἐξωθεν περιγραφε τους ἀριθμους ἐκτιθεμενος , ὡστε μεσους μεν εἰναι τους ἀριθμους , ἐξωθεν | ||
| . . , : και ἀσφαλως ὁ Εὐδημος το προβλημα ἐκτιθεμενος : εἰ ἀμερες , φησιν , ἐστι το πρωτως |
| του δευτερου γεννωμενος ἐσται μεγας , πλουσιος , ἀρχοντικος , πεπαιδευμενος , γλυκυς τῳ λογῳ , σωφρων , πολλα δι | ||
| , ϘϚʹ . ὁ δε τον γʹ ἐσται πλουσιος και πεπαιδευμενος , σωφρων , δικαιος , ἰδιοπραγμων , εὐσεβης , |
| ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
| ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
| σφοδρα δε κυνηγεσια . οὐ μην ἀπαξιοι το καμνειν και ἐνοχλεισθαι των ἀλλων ἑνεκεν , οὐδε ταυτῃ χειρον πραττειν νενομικεν | ||
| ' εἰ και ἀπηρας παρ ' ἡμων , το γε ἐνοχλεισθαι παρ ' ἡμων οὐ διεφυγες , ἐπειδη οὐδε αὐτος |
| ' ἐστι σεμνον : το δε ἑξης τουτι ἐπαινουσι τον προσθεντα τῳ νομῳ τον λογον τονδε δυο μεν ὑποβακχειους ἐχει | ||
| θαπτομενοις δημοσιᾳ των ἐνθαδε εἰρηκοτων : των ῥητορων δηλονοτι τον προσθεντα : τον νομοθετην , τον Σολωνα τῳ νομῳ τον |
| Λιβυης . Σκιπιων εἰδως Ῥωμαιους ἐπι τῃ Σοφακος συμμαχιᾳ μεγα φρονουντας , εἰ δε μαθοιεν προστεθειμενον τοις πολεμιοις οὐκ ἀν | ||
| , μηδε ψευσθηναι ποιησῃς των ἐλπιδων τους ἐπι σοι μεγα φρονουντας , ἀλλ ' ὑπερβαλλεσθαι πειρω τῃ σαυτου δυναμει την |
| . και μην και Ἑλληνικους εἰναι φασι τα Γαδειρα και παιδευεσθαι τον ἡμεδαπον τροπον : ἀσπαζεσθαι γουν Ἀθηναιους Ἑλληνων μαλιστα | ||
| πασχειν και εὐ ποιειν και κακως : οἱον ἀρρωστειν και παιδευεσθαι δυναμεθα και ὑγιεις γινεσθαι και παντα τα τοιαυτα . |
| τους πολλους , και του δοκειν παροντα μεν ἀπειναι , ἀποντα δε παρειναι , και του μη τα των πολεμιων | ||
| οὐκ ὠν κακος τουτο ποιησει . ἐγω δε σε και ἀποντα φιλειν εἰχον ἐν τῳ σῳ παιδι και προσαγων τῳ |
| χωρας ἠμφισβητουν Ἀκαρνανες : την δε Πυληνην μετενεγκαντες εἰς τους ἀνωτερον τοπους ἠλλαξαν αὐτης και τοὐνομα , Προσχιον καλεσαντες . | ||
| γαρ τουτο ἐστι της πραγματειας ταυτης . τα δ ' ἀνωτερον ὁσα θεωρειται χρωμενης ἠδη της ποιητικης τοις τε συστημασι |
| , ἡτις ἐστιν ἡ προς ἑκαστον μερος της εὐδαιμονιας τον βουλευομενον ἀποφερουσα . ὁτι δε και περι του ἁπλως τελους | ||
| συλλογιζομενον εἰ καλως ἡ ὀρεξις ὠρεκται , ἐπειτα προαιρουμενον και βουλευομενον ὁπως του ὀρεκτου ἐπιτευξεται , δια τουτο ἡ προαιρεσις |
| οὑτως : Την συμβολην την εἰς τα συμποσια ὑπο των πινοντων εἰσφερομενην Ἀργειοι χων καλουσι , την δε μεριδα αἰσαν | ||
| πολυγονωτατον και γλυκυτατον : διο και λυειν τας κοιλιας των πινοντων μιξιν ἐχον λιτρωδη . . . και των γλυκεων |
| , ἐξιασατο την νοσον τελειως . Και τινας οἰδα των χρησαμενων αὐτῳ μηκετι ὁλως , ὑπο του παθους ὀχληθεντας : | ||
| ζωδιου τετηρηται , καθαπερ διακονῳ προς την τηρησιν του ὡροσκοπου χρησαμενων των Χαλδαιων : ἐπι δε τῃ ἀναφορᾳ ὁ συσχηματισμος |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| ἀποκρινεσθαι του ὑπαρχοντος : εἰτα του χρονου ὁντινα μεν πονεειν ἀποδεδοται , ὀλιγος : ὁντινα δε ἀναπαυεσθαι , πουλυς : | ||
| ἡ αὐτη τιμωρια τοις ἀσθενεστατοις προς τους τα μεγιστα δυναμενους ἀποδεδοται , ὡστε τον χειριστον των αὐτων τυγχανειν τῳ βελτιστῳ |
| ἀνεπιτηδειον προς παιδειαν . * μηδ ' ἀντ ' ἠελιοιο τετραμμενος : δια τουτων εἰς εὐσχημοσυνην παιδευει και τα ἀναγκαια | ||
| ὁς μοι ἐνι κλισιῃ δεδαϊγμενος ὀξεϊ χαλκῳ κειται ἀνα προθυρον τετραμμενος , ἀμφι δ ' ἑταιροι μυρονται : το μοι |
| ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
| θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
| κηκις ὀμφακιτις , κολοκυντη , μηλεας Ἀρμενιακης ὁ καρπος , ῥους , σικυος πεπων , στρυχνον το κηπευομενον , ὑακινθου | ||
| μη παρακολουθωσιν ἐξ ἀλλης ἡλικιης , οὐδε αἱμοῤῥοϊδες , οὐδε ῥους αἱματηρος , ἠν μη προτερον τυχῃ γεγενημενος : ταυτα |