| Στεφανου θυγατερα λαμβανων και οὐ Νεαιρας , ἀλλα τουτῳ ἐξ ἀστης αὐτην γυναικος οὐσαν προτερον πριν ταυτῃ συνοικησαι , ὀργισθεις | ||
| αὐτῳ κατοικουσης τινος ἰδων ἑταιρας εἰς ἐρωτ ' ἀφικετο , ἀστης , ἐρημου δ ' ἐπιτροπου και συγγενων , ἠθος |
| ὁπλιτικης ἠ τινος ἀλλης μαχης των κατα πολεμον ἱκανος ἐσται ἀγωνιστης , των δε ἀλλων ὀργανων οὐδεν οὐδενα δημιουργον οὐδε | ||
| τον γε αὐτης της κρισεως χρονον ἐκσταιη , καθαπερ τις ἀγωνιστης ἐπ ' ἀθλοις ἀποδημων ῥᾳδιως ἠλπιζεν , ὡσπερ τοτε |
| ' ἐλθειν προς Φιλιππον τῳ δευτερῳ ἐτει της ἐνατης και ἑκατοστης Ὀλυμπιαδος , Ἀλεξανδρου πεντεκαιδεκα ἐτη ἠδη γεγονοτος . εἰς | ||
| ἐπ ' ἀρχοντος Εὐβουλου τῳ τεταρτῳ ἐτει της ὀγδοης και ἑκατοστης Ὀλυμπιαδος . Πλατωνος δε τελευτησαντος τῳ πρωτῳ ἐτει ἐπι |
| . ἀποτεινεται δε προς τον Βακχυλιδην : γεγονε γαρ αὐτῳ ἀνταγωνιστης τροπον τινα και εἰς τα αὐτα καθηκεν . κορακες | ||
| ὀψεως πρωτον τουτο ἐφθεγξατο : ποτε ἀκουσομεθα ; ὁ δε ἀνταγωνιστης ἐκεινος ἠδη ἠν οἰκοι τεθνηκυιας μεν αὐτῳ της γυναικος |
| κατασταιη το συμπτωμα , προς τα συνηθη κατ ' ὀλιγον ἐπαναγειν τον ἀνθρωπον : εἰ δε και κατα την ἑξης | ||
| δεοντος ἡρμοττε . καιρος δ ' ἐπι την ἀπολειπομενην διηγησιν ἐπαναγειν . ὡς γαρ δη τα περι τον ἀπαχθεντα ἐπι |
| : γραψαντες γαρ παντες ὑποκρινονται σχεδιαζεινδια τι ; ὁτι ὁ δικαστης ὑποπτευει τον ῥητορα και δεδοικε , μη ἐξαπατηθῃ τῃ | ||
| , οἱς προς το μηδεν ἀνηκεστον παθειν μια ἐλπις ὁ δικαστης . ἑκατερου δε των εἰρημενων σαφη παραδειγματα εὑρειν ἐστιν |
| της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
| γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
| Θεων . Την δε τοιαυτην περι τον Κοσμον ἐπιμελειαν οὐδεν βουλευομενους οὐδε πονουντας τους Θεους ἡγητεον ποιεισθαι : ἀλλ ' | ||
| ὀνθ ' ὡς ἀληθως . δει μεντοι περι πραγματων μεγαλων βουλευομενους και κοινων , ἁπαντων ἐθελειν ἀκουειν των συμβουλευοντων , |
| τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
| δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
| παλιν , ὁτι οὑπερ ἑνεκεν ἑκαστον κατεσκευασται , προς τουτο κατεσκευασται : προς ὁ δε κατεσκευασται , προς τουτο φερεται | ||
| ἡ παρ ' αὐτῳ διηγησις των πραγματων παραδοξος και μυθωδης κατεσκευασται ὑπερ του πληρουν ἀγωνιας και θαυματος τους ἐντυγχανοντας και |
| , ὁμως και ἐκ των παροντων εἰχον τινα ἐλπιδα : Ἀριστομενης δε και ὁ μαντις ἠπισταντο μεν οὐδεμιαν ἐτι ἀναβολην | ||
| τεκμηριον του μηδενι των πολεμιων εἰξαι . ὁ δ ' Ἀριστομενης ἐν τῳ περι του βασιλεως ἀγωνι πεντε μεν ἀνῃρηκει |
| χρηται , ἐνιοτε ὡς ἀρσενικῳ , ἐνιοτε δε ὡς οὐδετερῳ τελευτωντος του μηνος : του κατα σεληνην λεγει μηνος : | ||
| ἀναστησας την δυναμιν ἐκ της πολεμιας ἀπηγεν ἐπ ' οἰκου τελευτωντος ἠδη του ἐτους . ἐπισταντων δε των ἀρχαιρεσιων ἐδοξε |
| δε την τιμωριαν οὐ προσδοκωντες της μεθης ἡξειν προχειρως τους ἀκρατους πινομεν . τον δε Σαμαγορειον οἰνον καλουμενον φησιν Ἀριστοτελης | ||
| ἐκφευγει αὐτο ; ὡστε λοιπον τιμιωτερος ἐστιν ὁ ἀκολαστος του ἀκρατους . ἐτι ὁ ἀκολαστος πραττων τα ἡδεα , ἠτοι |
| οὑ ἠν Θεαγης ἀδελφος : ὁδε δε Ἀδειμαντος , ὁ Ἀριστωνος , οὑ ἀδελφος οὑτοσι Πλατων , και Αἰαντοδωρος , | ||
| δε τι τουτου μυθωδεστερον : ἀφικομενων γαρ εἰς Δελφους κιθαρωιδων Ἀριστωνος μεν ἐκ Ῥηγιου , παρα δε Λοκρων Εὐνομου , |
| προφασις παντοδαπων λογιων , αἱ τε Πανελληνων ἀγοραι θαλιαι τε ἀνακτων , ἐξ οὑ βοτρυοεσς ' οἰνας ὑπο χθονιων πτορθον | ||
| τε σελινον ἑστασαν : ἁρματα δ ' εὐ πεπυκασμενα κειτο ἀνακτων ἐν κλισιῃς : οἱ δ ' ἀρχον ἀρηϊφιλον ποθεοντες |
| κατ ' αἰτιαν τινα πρωτουργον προϋπαρχουσαι , τοσουτον ἀπεχουσι του συνακολουθειν τοις κατηγορημασιν , ὡστε αὐται τα ὑπαρχοντα κατηγορηματα ἐπιφερουσιν | ||
| τεκνων ἡδε πατρις ἐστι μαλλον . το μεν οὐν ἀναγκαιον συνακολουθειν τα τεκνα τῳ πατρι : πολυ δε ἡδιον τον |
| τους παιδας ἀθλα τοις νικωσιν ἐδιδου τεως ἐν τωι Λαβυρινθωι φυλαττομενους . ἐνικα δε τους προτερους ἀγωνας ὁ μεγιστον παρ | ||
| τις και αὐχμηροτης δια την μιξιν , ἡν ὡς δυνατον φυλαττομενους χρη προαγειν σαφηνειας φροντιζοντας . ἠ οὐ συναψεις μεν |
| ἀληθες ἀπηγγελκοτα , ἀλλα φενακισανθ ' ὑμας , μαρτυσι τοις γεγενημενοις αὐτοις , οὐ λογοις χρωμενος . ἐπεδειξ ' αἰτιον | ||
| φθονον ἀφῃρηται . ἐγω δε ὁμολογω μεν ἐν τοις τοτε γεγενημενοις κινδυνοις εὐτυχης ὑπαρξαι , φημι δε προτερον ἀγαθος γενεσθαι |
| , ὡς φησι Φυλαρχος , παντων σεμνοτατος γενομενος και παιδειας ἐπιμεληθεις οὑτω διεφθαρη ὑπο τρυφης ὡς τον παντα χρονον ὑπολαβειν | ||
| . , . σπουδαρχιασας : ἐπιθυμησας ἀρξαι . σπουδασας , ἐπιμεληθεις τυχειν της ἀρχης . . , . Τ τημελες |
| , εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
| εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
| πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
| και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
| δ ' οὐν ἁπασι και τοις τοιουτοις παραθηγομενοι τας ψυχας ἀμεινους ἡμιν γιγνονται . Τα δε δη σωματα , ὁπερ | ||
| ] / ? ? ὑπαντησαντες των ? ? ? μελλοντων ἀμεινους ? [ ] / ἐλπιδας ? [ ] ? |
| . οὐκ ὀλιγοι γαρ των τε ἀρχαιων συγγραφεων και των μεταγενεστερων , ὡν ἐστι και Τιμαιος , φασι τους Ἀργοναυτας | ||
| , ὁθεν και μεταγενεστερα εἰσι και οὐκ ἐδει ἀπο των μεταγενεστερων ἀρξασθαι . Οὐδε μην ἀπο των βραχεων ἠρξατο , |
| ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
| οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
| μηδενα των Τρωων διαφυγειν , μηδ ' ὁντινα γαστερι μητηρ κουρον ἐοντα φεροι , μηδε τουτον διαφυγειν , ἀλλα και | ||
| ἡ μεν ἐξ ἀνδρος ὡσπερ ἡ κατ ' Ἐπι - κουρον : ἡ δε ἐκ τελους [ και δογματος ] |
| Φοινικης , και χρηματα πολλα κεκτησθαι και συχνα ἐμπορια και λιμενας και τριηρεις , και πολλης μεν γης , πολλης | ||
| Σεριφος νησος και πολις και λιμην : Σιφνος : Παρος λιμενας ἐχουσα δυο , ὡν τον ἑνα κλειστον : Ναξος |
| . πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
| ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
| ἀπρακτος εὐεπιβολος ἀσυκοφαντητος ἀλυπητος ἀμεριμνος δε τις τυχων καταφρονησει της πεπρωμενης . ἀδυνατον δ ' ὁποσα βουλεται τις συντελεισθαι ἠ | ||
| τυχῃ βαθυτερον ἐμπεσων . μεχρι μεν οὐν τινος ὑπο της πεπρωμενης ἐκ του στεατος σαρκος οὐκ ἐνεποιει την αἰσθησιν : |
| κανονι των ἐπ ' ὀρθης της σφαιρας ἀναφορων ἐν τοις δευτεροις ξʹξʹ μιας ὡρας ἰσημερινης , ἐαν μεν ἀπο των | ||
| , ἀλλα ταυτα μεν ἑαυτῳ , θεον δε ἀσεβως τοις δευτεροις ἐτιμα . . . [ Οὑτως οἰμαι ] τα |
| Ξ αἱματηφορους ] ᾑμαγμενους . αἱματηφορους ] + δια σφαγης γεγενημενους . μορους ] οὑς ποιουνται ὑπερ των φιλων πολιτων | ||
| ἀν ἀγανακτησειεν ὁρων ἐν τῳ προς ἀλληλους πολεμῳ μεγαλους αὐτους γεγενημενους ; ὡν οὐ μονον αἰσχρων ὀντων ἀλλα και δεινων |
| μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| : τουτο και οὐλα καθαιρει . Προϲ τα ἐξ ὑποδηματων παρατριμματα πνευμων ἀρνειοϲ και χοιρειοϲ και αἰγειοϲ ποιει . δερμα | ||
| . Προϲ ἀφθαϲ . ιαʹ . Προϲ τα των μηρων παρατριμματα . ιβʹ . Προϲ ταϲ των ὠτων ὑγροτηταϲ . |
| ἠ ἀρχης της προς τους ἡγεμονας . ὁ δε γε ἀστειος την ἡμεραν ἑνεκα ἡμερας και το φως ἑνεκα φωτος | ||
| , τῳ δε ἀστειῳ παρακατατιθεται , οὐκ ἀρα μεθυει ὁ ἀστειος . ἀλλ ' οὐν πριν ἠ τους ἀλλους ἑξης |
| τῃ των λωποδυτων ἀπαγωγῃ και ταις της ὑβρεως γραφαις , συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ | ||
| ἀπεφαινε κατα των πολλων και παρεκαλει μηδε την φωνην ἀνεχεσθαι συμβουλευοντων , ἀλλ ' ἐνθυμεισθαι διοτι το παραπαν οὐδ ' |
| , και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
| εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
| δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
| , δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
| Ὁ δε λογος , ὁν διηλθε προς τον Ἡρωδην ὁ Δημοστρατος , ἐν θαυμασιοις δοκει . ἰδεα δε αὐτου ἡ | ||
| ὀρχουμενη αἰ αἰ φησιν ὑμνουσα . αὐτης δε ὀρχουμενης ὁ Δημοστρατος , ἐτι ἐν τῃ ἐκκλησιᾳ ὑπαρχων , ἐλεγε καταλεγειν |
| ἁφης σημειου ἐπι του ΘΚ κανονιου μεχρι του Β την ὑποτεινουσαν την προς τῳ Α γωνιαν εὐθειαν , ἡν και | ||
| ἰσην ἠτοι την προς ταις ἰσαις γωνιαις , ἠ την ὑποτεινουσαν ὑπο μιαν των ἰσων γωνιων , και τας λοιπας |
| , ἐπιπασσε τον χαλκον και ἑψε μεχρις ἀμολυντου , ἱνα σκληροτερον ᾐ : εἰτα ἐπιβαλλε τα τηκτα προτακεντα , και | ||
| μυωδες και ἀπιμελον ὁλον το σωμα , και το δερμα σκληροτερον τε και μελαντερον . ψυχρας δ ' οὐσης και |
| διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
| ' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
| Μηδιας σατραπῃ . δοξαντες δε προς ἀληθειαν εἰναι στρατοπεδειαν , καταδραμοντες εἰς το πεδιον ἀπηγγειλαν τοις περι τον Ἀντιγονον και | ||
| Τοισι δε Ἑλλησι οἱ ἡμεροσκοποι ἀπο των ἀκρων των Εὐβοϊκων καταδραμοντες δευτερῃ ἡμερῃ ἀπ ' ἡς ὁ χειμων ὁ πρωτος |
| και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
| γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
| εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
| περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
| διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
| οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
| την ἀσαφειαν ἐγνωκως . μεστωσις δε ἐστι λογος πλειονων και μακροτερων ἐννοιων ἐπεμβολας περιεχων . [ , ] ἐπει αἱ | ||
| μαλιστα τῳ μετρῳ : τα μεν γαρ ἀπομνημονευματα και δια μακροτερων ἀν γενοιτο , την δε χρειαν συντομον εἰναι δει |
| . των δε οἰκιων προδομος και δωμα και δωματιον και κοιτων : εἰ γαρ και Μενανδρος αὐτο βαρβαρικον οἰεται , | ||
| ἰδου σοι το Υ μετα του Ν : Θεων , κοιτων , Ξενοφων : ἰδου το Ω μεγα μετα του |
| μοιχον ἀναιρησων . ὁ μεν οὐν παρα την αὐλειον θυραν ὑποστας εὐθυς ἐξηλθεν , ἡ δε Καλλιροη ἐκαθητο ἐπι της | ||
| δε διαπλευσαντος ἐς το Βρεντεσιον , ὁ μεν Γαβινιος οὐχ ὑποστας το προσταγμα ἠγε τους βουλομενους δια της Ἰλλυριδος , |
| βουλει , Λυσιου τον λογον εἰναι , τιθει δ ' Ἰφικρατους , εἰ τουτο αἱρει . ἐστι τοινυν οὐδεν οὑτω | ||
| οὐκ ὀντας Λυσιου . ὡν ἐστι και ὁ περι της Ἰφικρατους εἰκονος , ὁν οἰδ ' ὁτι πολλοι και χαρακτηρα |
| βουλομενος . τριζουσαι . των πεποιημενων ἡ λεξις . τυκτον κατεσκευασμενον : “ τυκτον κακον , ἀλλοπροσαλλον , ” οἱον | ||
| χρυσα , και μαλιστα ἱματιον του Διος περιαιρουμενους ἐκ πολλου κατεσκευασμενον χρυσου . και τουτοις μεν ἐπιπληξας ὡς ἱεροσυλοις ἐκελευσεν |
| τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
| δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
| βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
| ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
| οὐ γαρ ὀχευει , ἀλλα τιθασευει ὡς ἡ περιστερα . Αἰλιανου . Γαλαι τρυζουσαι χειμωνα ἰσχυρον σημαινουσι . μαλιστα δε | ||
| ἐς ἀκος ἐκεινης . . . . . . . Αἰλιανου τινος ἐν τῳ περι Δαιμονων προνοιας γραφοντος ἐπι της |
| ἀκουσαντας Ἀργειους λεγεται πρηγμα ποιησασθαι , και παραχρημα μεν οὐδεν ἐπαγγελλομενους μεταιτεειν , ἐπει δε σφεας παραλαμβανειν τους Ἑλληνας , | ||
| ὑμιν . ” ὁ μυθος προς ἀνδρας ἐξωλεις ὠφελειν μεν ἐπαγγελλομενους , βλαπτοντας δε μεγαλα . σφηξ ἐπι κεφαλην ὀφεως |
| , βουλεται ἐκθεσθαι και περι της δημωδους ῥητορικης και της ἀντικειμενης τῃ ἀληθινῃ ῥητορικῃ , ἡν και τριβην δει καλειν | ||
| αὐτον , οὑτοι ἠσαν οἱ πρωτοι την σφετεραν ἀπο της ἀντικειμενης της των Καρων διορισαι ζητουντες ; ἠ οὑτοι μεν |
| ὁ σπερματικος κινειται ὀρρος : τα γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ | ||
| τον κοσμον διοικει : δει δ ' αὐτας ἀπο της τελειοτητος αὐτων κρινειν , οὐκ ἀπο της ἀποπτωσεως : ἐπιδουσα |
| χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
| και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |
| ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
| τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
| . και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
| ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
| , ὡς ὑμων ὁ Δημων κατεμαρτυρει , φενακιζετε και τουτουσι παρακρουσασθαι ζητειτε . περι τοινυν των κλινοποιων , εἰ συ | ||
| , οἰσθα τον δολον . οὐκουν ὁσῳ το φοβησαι του παρακρουσασθαι κρειττον , τοσουτῳ σεμνοτερος ὁ παρων ἠπερ ὁν ἐδοξαν |
| ἀνθρωπος , βαραθρον δε ὀρυγμα τι Ἀθηνησιν εἰς ὁ τους κακουργους ἐνεβαλλον , ὡσπερ οἱ Λακεδαιμονιοι τους καταδικαζομενους ἐβαλλον εἰς | ||
| ἑν μονον . Αἰγυπτιος τις ἀρχων κατεδικασε τινας θηριων βοραν κακουργους εὑρεθεντας , και ἐδει αὐτους ἁπασι τοις ζῳοις παραβληθηναι |
| ἀναιρει οὐτε το πραγμα . εἰ τοινυν μηδε τον τροπον ἀναιρουσι μηδε το πραγμα , δηλονοτι ταις καταφασεσιν ἰσοδυναμουσι . | ||
| οἱ δε μη μελλησαντες κελευσαντι τῳ νεῳ βασιλει πειθονται , ἀναιρουσι τε αὐτον και το σωμα ῥιπτουσιν ἐς την λεωφορον |
| ϲκελεα και τα νωτα ἐϲ το προϲθεν κεκλαϲθαι , ὡϲ δοκεειν ἐϲ ἰγνυην το κατα γονυ ἀρθρον ἐξωϲθαι . ἐξανθρωποϲ | ||
| οὐ καρτα ἐπιμηκεεϲ ἐουϲαι , καρτα δε εὐρειαι , ὡϲ δοκεειν τουϲ νεφρουϲ ἐξηρτηϲθαι ἀγχου του ἡπατοϲ . ἀταρ και |
| αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
| ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
| μεν τοινυν βουλη ταυτα προὐβεβουλευκει , της δ ' ἐκκλησιας γιγνομενης και του Φιλιππου παροντος ἐν Πυλαις ἠδηἠν γαρ τουτο | ||
| ἀει κατα τα αὐτα ἐχουσης και της περι τα σωματα γιγνομενης μεριστης τριτον ἐξ ἀμφοιν συνεκερασατο οὐσιας εἰδος . Ἐστιν |
| ἀνω θεον προσαγομενον αὐτου τα ὀμματα λαμβανει τε το μεν κριτικον ἀπο της θεωριας , το δ ' ὁρμητικον ἀπο | ||
| Και ἡ θεων δε ψυχη κεκτηται και αὐτη το τε κριτικον , ὁ και γνωστικον ἀν καλοιτο , και μην |
| , μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
| Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
| ] σχημα και τους σους ἀκολουθους και πλουτον και ὑβριν θεωρουντας , ἐν δε τῳ κρινεσθαι παραχρημ ' ἐλεηθησει ; | ||
| πιστευουσι και ἀπο της ἀληθινης γνωσεως των θεων ἀποσπαν τους θεωρουντας . Ἀλλ ' ἱνα τι χρησιμον παρασχῃ τοις ἐποπτευουσιν |
| . Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
| του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
| προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | ||
| ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και |
| το ἐκεινων κερας τουτο δε γινεται ἐνιοτε και του ἑτερου ἐλλειποντος δι ' ὀλιγοτητα ἀνδρων , ὡς , ὁτ ' | ||
| γιγνεσθαι τα γουν κατα διαιταν ὑπερβαλλοντος ἑκαστου των εἰρημενων ἠ ἐλλειποντος : εἰναι δε και χυμους ἐν τῳ σωματι τους |
| ὁ μεν Δημοκριτος ἐγελα συνεχως τα πραγματα , ὁ δε Ἡρακλειτος ἐκλαιεν . ἠν δε ὁ μεν Δημοκριτος Ἀβδηριτης , | ||
| Ξενοφανης και Ἡροδοτος θαυμαζει . μαρτυρει δ ' αὐτῳ και Ἡρακλειτος και Δημοκριτος . Ἐνιοι δε και αὐτον πρωτον εἰπειν |
| των ποδων αὐτου ἀρετη ἀναγεγραπται ἐν Ὀλυμπιᾳ : το γαρ ἀνακεισθαι ἐνταυθα οὐχ ἁπλως προσκειται , ἀλλ ' ἐπι της | ||
| και τα καρυα φυεσθαι φασιν , ὡν πολλα προς ἱεροις ἀνακεισθαι τοις δευρο θαυματος ἑνεκα . τας δε ἀμπελους φυεσθαι |
| , ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
| καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
| τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
| αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
| φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
| και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
| τῳ κατα Δημοσθενους γραφων οὑτως : „ εἰ μεν τις ἀκρατεστερον ἐπιεν , ἐλυπει σε „ . τουτῳ ὁμοιον ἐστι | ||
| τα στρατοπεδα , τοις μεν ὁπλιταις και ἀφειδως ὁμως και ἀκρατεστερον ὑπο του μισους φερομενοις ἐπι ἀλληλους οὐ παρεσχεν ἐλθειν |
| εἰς δικαστηριον ἡκει δεον ἐπι των φιλων και των ἐπιτηδειων διακεκρισθαι , οἱον εἰ μεν ἐβουλετο Ἀφοβος τα δικαια ποιειν | ||
| ! , ἀει δε το ἐπιτηδειον προς τους καιρους | διακεκρισθαι : διο χρειας πω μη οὐσης ἐν τῃ κυησει |
| ἀφειμενοι του φοβου χαιρειν τε προσεποιουντο και το συνεδριον των βουλευματων ἐπῃνουν : ὀλιγοι δε τινες ἐξ αὐτων οἱ πονη | ||
| προς το αὑτου συναπτε , ἱν ' ᾐ το κενοφρονων βουλευματων ἑρμηνεια του προς αὑτου . αὑτου ] παρανοιᾳ . |
| των πρεσβυτερων , ὁπερ ὑπαρχει σωφρονος ἀνδρος και μετριου . προσιουσι ] προσερχομενοις , προσερχομενων , ἐρχομενοις . προϊουσι ] | ||
| ὡσπερ ἐθος ἠν τοις τας ἀρχας ἐχουσιν , ἐχρηματιζε τοις προσιουσι δι ' ἡμερας περι την σιτοδοσιαν , ἐκβαλων της |
| προγνωναι , εἰτε ὀλεθριον εἰτε περιεστηκος εἰη το νοσημα . ὁμοιως δε και τα κατα χειρουργιαν και τα δια φαρμακων | ||
| πας : ὁ δ ' Ἀτρειδας στυγων ἐμοι θ ' ὁμοιως και θεοις εἰη φιλος . Ὀρεστερα παμβωτι Γα , |
| τουτων μεντοι τα Ὀλυμπια τετυχηκεν , Ἱεριου δε του δικαιου πεμψαντος . Μολις ἐκινηθησαν οἱ πρεσβευται παρ ' ἡμων ὑπο | ||
| ταυτ ' αὐλητριδα . και των ἐραστων Συριακου τινος ξενου πεμψαντος αὐτῃ χιονα σαπερδην θ ' ἑνα αἰσχυνομενη τα δωρα |
| της ἀποστασεως ἐλεγε την Συριαν θεον ἐπιφαινομενην αὐτῳ λεγειν ὁτι βασιλευσει : και τουτο οὐ προς ἀλλους μονον , ἀλλα | ||
| και ἐν πτωχειᾳ : και ὁ πιστευων ἐπ ' αὐτῳ βασιλευσει ἐν ἀληθεια ἐν τοις οὐρανοις . Και νυν φοβηθητε |
| δουλων συντρεχοντων , ἐν ὀλιγῳ χρονῳ μυριαδες εἰκοσι συνηθροισθησαν . καταλαβομενοι δε Τυνητα , πολιν οὐ μακραν της Καρχηδονος κειμενην | ||
| παραδοσεις των πολεων , ἁς ἐτυχον αὑτων τῃ πρωτῃ ἐφοδῳ καταλαβομενοι , εἰσι δ ' ὡν και ἐκ φιλονεικιας οὐκ |
| των πραγματων καταληψεις . ἡτις αὐτον ὑποδεξαμενη ἐπαγγελλεται δυο ταυτα διδαξειν , ” ἠμεν Ἀληθειης εὐπειθεος ἀτρεμες ἠτορ “ , | ||
| και τον κοινον δεσποτην γνοιεν : εἰ δε μη , διδαξειν αὐτους καλως μετα των προπατορων θεων : οὑτω γαρ |
| ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
| εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
| τοις ἐνιεμενοις : οἱ μεν γαρ στυφουσιν , ὡς ὁ Ἀνδρωνος και ὁ Πολυειδου και ὁ κροκωδης και ὁ κιρρος | ||
| γαρ παρισωσιν και οὑτως ἐπιτετηδευμενην προς Ἀνδροτιωνα ἠν αὐτῳ τον Ἀνδρωνος ὁ ἀγων των Ἰσοκρατους ἀριστον μαθητων και προς ῥητορειαν |
| τα ἐπιρρηματα , ὁπου γε και τα πτωτικα , συνταξιν ἐπιρρηματικην ἀναδεξαμενα , καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐξηνεχθη . Ὡς | ||
| ἐλευσομαιΤοις . τοιουτοις λογοις ἐπανεχοντες φασιν ἡνωσθαι τα τοιαυτα εἰς ἐπιρρηματικην παραγωγην . και παλιν ἀντειχοντο των τονικων παραγγελματων , |
| πεντε και εἰκοσι νηες των Κορινθιων αἱ σφισιν ἀνθορμουσαι οὐτε καταλυουσι τον πολεμον ναυμαχειν τε μελλουσιν : πεμπειν οὐν ἐκελευεν | ||
| , ἡν ἐνικα σταδιον Κρισων Ἱμεραιος , ἀρχοντος Ἀθηνησι Φιλισκου καταλυουσι Ῥωμαιοι την των δεκα ἀρχην ἐτη τρια των κοινων |
| ἡμιτελεστα φαρξαμενοι ἐφυλασσον . και οἱ Ἀθηναιοι οὐ πολλῳ ὑστερον καταπλευσαντες ὡς ἑωρων , ἀπηγγειλαν μεν οἱ στρατηγοι τα ἐπεσταλμενα | ||
| θαλαττῃ δια το μη δυνασθαι πανταχου βοηθειν . παλιν δε καταπλευσαντες εἰς τον Ἀχαιων λιμενα νυκτος ἐλαθον ἀποβαντες , και |
| και μαλιστα μεν ἠξιουν κατα τον στρατιωτικον ἀποκτειναι νομον τους ἀνδροφονους : εἰ δε μη , δικαστηριον αὐτοις ἀποδουναι παραχρημα | ||
| αἰσχροκερδεις , ὑβριστας , ἐπιβουλους , κλεπτας , ἐπιορκους , ἀνδροφονους , ἀθεμιτοφαγους , ἀσεβεις και ὁλως παγκακους . τῳ |
| : τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
| τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
| + * , Περι πολυσημ . λεξεων . Ἀναστησειεν : ἀναστατους και φυγαδας ποιησειεν , . , . . . | ||
| πολεμῳ και Κορινθον τε ἑλοντος και Κορινθιους τους Δωριεας ποιησαντος ἀναστατους . τα δε ἐν τοις ἀετοις , ἐστιν ἐμπροσθεν |
| προς Λευκανους ὁμοιως διαπολεμησας ἀργως ἐπι τινα χρονον και ταις τελευταιαις μαχαις ἐπι του προτερηματος γενομενος ἀσμενως προς αὐτους κατελυσατο | ||
| το της Εἰληθυιας ζῳδιον ἀκεφαλον ὀν , ἐν δε ταις τελευταιαις ὡραις ἐκλειπουσα ἠ εἰ και ἐχουσα τι μερος της |
| συμπαντος χρηματος εἰς πεντακοσια ταλαντα γινομενου . του δε Περσεως ὁμολογησαντος μεν δωσειν , οὐ ποιουντος δε το συμφωνηθεν δια | ||
| “ φαινεται σοι Διονυσιος ἀγαθος ; ” του δ ' ὁμολογησαντος , “ και μην , ” ἐφη , “ |
| μετενηνεγμενα εἰησυμβολον . δ ' ἀν ἑκατερον εἰη ῥωμης και γενναιοτητος : ὁ μεν γαρ λεων το ἀλκιμωτατον των θηριων | ||
| τας ναυμαχιας ἐννοουμενοι και ὁσα ἀλλα ὑπεμειναμεν ὁμοια ᾠομεθα ὑπο γενναιοτητος και ταυτα διενεγκειν , και οἰσθα ὁτι οὐκ ἀγαν |
| νομοις , ὑπερ ” ὡν ἀν μη διδῳ δικην φονου δικασασθαι , και ἀτιμος , φησι , τεθνατω . “ | ||
| : και τον νομον προβαλλεται ὁ φευγων , δικην το δικασασθαι καλων : ὁ δ ' οὐν διωκων δικην την |
| το του σικυου σπερμα . τοις δε μη πυρεσσουσι , κοπτων το μεγεθος σεμιδαλεως ἠ χονδρου , [ ποιουντας ] | ||
| ἰαθησαν . ἠ μαλαχης ἀγριας τον καρπον ἁπαλον συλλεγων και κοπτων τον χυλον ἀποτιθου και τουτῳ συνεχως ἐπιχριε . χρονιζοντων |
| ἀηρ , καθαρευων ἐκεινης της ἀχλυος ἐν ταις νηνεμιαις : συμμενει γαρ ἐντος του περιβολου : τῳ δ ' εἰσω | ||
| και αὐτη ἀποικος Ῥωμαιων : νυνι δε το μεν ἐμποριον συμμενει , τῃ τιμῃ δε και τῳ ἐποικησαι νεωστι τους |
| ἐπι Ῥωμαιους στρατιαν ἐξαγειν μειζονα παρεσκευαζοντο , και Μεδυλλινοι Ῥωμαιων ἀποσταντες προς το Σαβινων ἐθνος ὁρκους ἐποιησαντο περι συμμαχιας . | ||
| ἰδοντες οἱ ἀλλοι Ἰωνες ἀρξαντας , οὑτω δη και αὐτοι ἀποσταντες ἀπο Περσεων ἐπεθεντο τοισι βαρβαροισι . Μιλησιοισι δε προσετετακτο |
| Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
| ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
| ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
| : Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |