| ἐθους κατα τροπην του βραχεος εἰς μακρον , ἐθισμῳ και ἀσκησει και μετα λογου περιγινομεναι . ἐκειναι δε φυσικαι , | ||
| λιαν βλαβερας εἰναι . ὡς εἰ τις ἐπιμελειᾳ και διηνεκει ἀσκησει χρῳτο λογων ὡς κατα μηδεν ὑπεικειν , οὑτος εἰς |
| διπλασιος ἐστι του γεννησαντος , οἱον ὁ δ δις ληφθεις γεννησει τον η , ὁς ἐστι τουτου διπλασιος . ἐαν | ||
| αὐτου μελαιναν , μελαν τεξεται : ἐαν δε λευκην , γεννησει λευκον : ἐαν δε ποικιλην , ποικιλον ἐσται το |
| βαρυτερον ἡ φωνη χωρῃ , ἐπιτασις δ ' ὁταν ἐκ βαρυτερου μεταβαινῃ προς ὀξυτερον . ἐκ δη τουτων τα γινομενα | ||
| Ἀγωγη προσεχης ἀπο των βαρυτερων ὁδος ἠ κινησις φθογγων ἐκ βαρυτερου τοπου ἐπι ὀξυτερον , ἀναλυσις δε τοὐναντιον . τας |
| δε μελαθρων ἐντοςὀφθηναι κοραις πικρονφιλημα δουσα δεξιαν τε μοι , μελλουσα δαρον πατρος ἀποικησειν χρονον . ὠ στερνα και παρηιδες | ||
| : ἀπο νυμφιδιων : ἀπο των νυμφικων στεγων σχοινιον ἐδησε μελλουσα ἀπαγχεσθαι : ἁψεται ἀμφι βροχον : ἡ ἀμφι προς |
| μεν ἀντεινεν καρα , πειρατο δε πˈρωτον μαχας , δισσαισι δοιους αὐχενων μαρψαις ἀφυκτοις χερσιν ἑαις ὀφιας . ἀγχομενοις δε | ||
| τ ' ἐξελαων ὑπακουει . ἐνθα κ ' ἀϋπνος ἀνηρ δοιους ἐξηρατο μισθους , τον μεν βουκολεων , τον δ |
| . ? Ἀχιλλειος δρομος ἐκληθη ἐκ τοιαυτης αἰτιας : Ἰφιγενειας μελλουσης σφαγιαζεσθαι ἐν τῃ Αὐλιδι τῃ Ἀρτεμιδι ἀνηρπαζεν αὐτην ἡ | ||
| εἰς τον περι ζωης και περι πραξεως και περι ὑποστασεως μελλουσης και βεβαιοι τας της συνοδου πραξεις . και καθαπερ |
| ἀνακαθαρσεως , ταπεινωσει μεν την χωραν , οὐδεις δε αὐτης ἐπικρατησει . Σεληνης δε οὐσης ἐν τῃ ἐκλειψει ὁταν διᾳττων | ||
| , ἐπι των κατα συζυγιαν κρασεων ἀει της ἐπικρατουσης ποιοτητος ἐπικρατησει τα γνωρισματα . Ἡ μεν μικρα κεφαλη μοχθηρας ἐγκεφαλου |
| και προς ἑτερον Τμημα τριτον περιεχον λογους δεκα αʹ Περι ἀναγνωσεως ἐτων και του τοπου του μερισμου και του ἐπιμεριζοντος | ||
| βιβλιον ὁπερ ἠσαν αὐτῳ συνταξαντες τινες των φιλων , ἐξ ἀναγνωσεως ἐλεξε τοιαδε : „ ἀπιστα μεν οἰδα και παραδοξα |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
| και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| μεμηνοτα και ψευδη λεγοντα πυρι παραδοθηναι . ὁ μεν δη ἀκαιρου παρρησιας τοιαυτην ὑπεσχε δικην : οἱ μεντοι περι τον | ||
| και πραϋνει το ζεον των πυρετων . αἱ δε ἐξ ἀκαιρου ποϲεωϲ ψυχρου βλαβαι κατα τοδε γιγνονται : τουϲ γλιϲχρουϲ |
| παρεργως σκοπησωμεν . την ἀρετην ἠ φυσει ἠ ἀσκησει ἠ μαθησει περιγινεσθαι φησι , διο και τρεις τους γεναρχας του | ||
| γινεται τοιουτος ἐθει και πονῳ , ὁ δ ' ἰατρος μαθησει και ἐμπειριᾳ . ἡ δε παρουσα ἐπιχειρησις ὁρμαται ἐκ |
| παρα αἰσθητου πυρος λαμβανοντων την περι αὐτα γινομενην ἐξαψιν το αἰσθητοις εἰναι και αὐτοις ὑπαρχει : διο και φαινεται , | ||
| ἡ γνωσις , πως μη πασχουσα ὑπο των ἐν τοις αἰσθητοις ὁμοιουται προς αὐτα ἡ διανοια ; εἰ δε πασχει |
| Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
| και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
| τινας μεν ἐπωνυμιας ἀξιας των ἐργων , τινας δε και κλησεις ἐξευροι τις ; ὠ πασης φυσεως ἀνθρωπινης προκινδυνευσαντες : | ||
| ἀτιμοτεραν χωραν ἐχωσι , μητ ' ἀπερριμμενον εἰς τας ἐσχατας κλησεις το δημοτικον πληθος ἀποκλειηται των ἰσων , ἰσοψηφοι δε |
| ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
| ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
| την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
| τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| ἀνθρωπος ἀλλος ὁ καθαρος τουτων τας ἀρετας ἐχων τας ἐν νοησει αἱ δη ἐν αὐτῃ τῃ χωριζομενῃ ψυχῃ ἱδρυνται , | ||
| . ἐτι εἰπερ ἡ κινησις οὐσια του νου , πως νοησει τα ἀϋλα και ἀκινητα ; τουτο δε οὐχ οἱον |
| την ἀντιπαλον ἀλλοτριοτητα : το μεν οὐν ὁμοιον ἐστι και φυλακτικον του παραπλησιου , το δ ' ἀνομοιον και φθαρτικον | ||
| οἰκειον και ἀλλοτριον θαυμαστον και τῳ συνανθρωπιζον οἰκουρον εἰναι και φυλακτικον του των εὐ δρωντων βιου παντων περιττοτατον : ὡν |
| των ἀλλων ὡς εἰπειν ἑκαστον ὁμοιως , ἐτι δε των ἁρμονιων ἐν ἀριθμοις ὁρωντες τα παθη και τους λογους , | ||
| κεχηνυιων , διεσκορπισμενων , και μη ἐχουσων εὐεπειαν . Γ ἁρμονιων ] ὡς ἐπι μουσικης . περιερρει ] κατημεληται . |
| ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
| ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
| θεος „ των τριων φυσεων , διδασκαλιας , τελειοτητος , ἀσκησεως , ὡν συμβολα Ἀβρααμ , Ἰσαακ , Ἰακωβ ἀναγραφεται | ||
| , ἀλλα και της κατα καιρον γινομενης ἀνεσεωςμερος γουν της ἀσκησεως το μεγιστον αὐτην ὑπολαμβανουσινοὑτω δη και τοις περι τους |
| ὠφελησει τα καλα πραττων και τους ἀλλους ἐπι τα ἰσα κινησει : τον δε μοχθηρον οὐκετι . φιλων γαρ και | ||
| της προσβολης , και τῃ κατα ταὐτα ἐν ταὐτῳ περιαγομενῃ κινησει περιξ αὐτας ἐλαβεν , και τον μεν ἐξω , |
| μειζονα δυναμιν , σχολαιοτερον τον πολεμον ἐχρητο , εἰ δε ἀσθενεστεραν , νεους και φιλοκινδυνους τας ἐπιθεσεις ποιειν προετρεπετο . | ||
| ἐφην , λεγεις ; ἀρα γε την μεν λεπτοτεραν ὁπερ ἀσθενεστεραν , την δε παχυτεραν ὁπερ ἰσχυροτεραν ; Τουτ ' |
| την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
| αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
| ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
| δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
| το πλειστον της χωρας ἐλαιαις καταφυτον , ἐξ ἡς παμπληθη κομιζομενοι καρπον ἐπωλουν εἰς Καρχηδονα : οὐπω γαρ κατ ' | ||
| τινες των ὀγκων οἱον προσηρτημενοι εὑρισκονται και εὐμετακινητοι και ῥᾳδιως κομιζομενοι , τινες δε προσφυεις και δυσμετακινητοι και προσοχης δεομενοι |
| πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
| παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
| εἰς το βουλευτηριον : ἰατροι τε δια νοσον σκοτωδη ἑκαστοτε συμβαινουσαν αὐτῳ και τοτε προσπεσουσαν : ἡ τε γυνη παντων | ||
| ταις χερσι καταρτισμον , την | δε εἰς το ἐμπροσθεν συμβαινουσαν καταγραψω χαριν του δυναμενην συνθεωρηθηναι παραιτιαν ὠφελειας γενεσθαι . |
| ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
| , οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
| ἐστιν αὐτῃ ἐρρωμενη προς ἁπασας γονας και παντα μετα δαψιλειας παρεχομενη , ὁσα φερουσιν ὡραι σπερματων τε και φυτων , | ||
| φαυλοις τε και σπουδαιοις . δʹ Ἀρρενοτης δε ἑξις αὐταρκεις παρεχομενη ἐν τοις κατ ' ἀρετην πονοις . εʹ Καρτερια |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
| Ἁρπαγῳ μεν Ἀστυαγης δικην ταυτην ἐπεθηκε . Κυρου δε περι βουλευων ἐκαλεε τους αὐτους των μαγων οἱ το ἐνυπνιον οἱ | ||
| ' ἀπορρει κἀπι μηδεν ἐρχεται . Τις οὐν τοιουτον ἀνδρα βουλευων ἑλειν ἀλυπος ἀτης ἐξαπαλλαχθησεται ; Ὁρα κακως πρασσοντε μη |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| : εἰ συμφωνει ὁ ὡροσκοπος της ἀναγορευσεως τῳ ὡροσκοπῳ της γεννησεως του παιδος του βασιλεως , γενησεται ὁ τοιουτος διαδοχος | ||
| ] ἐκκενωσεως . Κωλιαδος ] ἀφροδισιας . Γενετυλλιδος ] αἰτια γεννησεως . ἀλλ ' ἐσπαθα : οὐ μην ἐρω και |
| , ὡς προειρηται . ἠμαρ ] ἡμεραν . μελαγχιμου ] μελαινης . μυριας πολλης . βραβευς ] ἡγεμων . στυφλους | ||
| θεαμασιν ζωσαν γραφην ἐφαινε , χρωμα δ ' ὀμμασιν λευκον μελαινης ἐργον ἀντηυγει σκιας . ἀλλη δ ' ἐγυμνου καλλιχειρας |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
| παλης ἀγαθοι φυλακες προσερειδοντες την κεφαλην ἐκ των βραχιονων . βραχιων εὐσημος παλης : βραχιονα δε καλω εὐσημον τον τοιονδε | ||
| μερους του σωματος , ὁπερ ἐν τῃ συνηθειᾳ παραλογως ὀξυνουσι βραχιων λεγοντες , και αὐτο γαρ ὁμοιως τῳ συγκριτικῳ βαρυνεται |
| μεγιστοι δε ἀρα των ἐκειθι ἐλεφαντων οἱ καλουμενοι Πρασιοι , δευτεροι δ ' ἀν τωνδε ταττοιντο οἱ Ταξιλαι . Ἱππον | ||
| Αἰακειαις χερσι ἠτοι του Ἐπειου ἠ Νεοπτολεμου . Αἰακου γαρ δευτεροι ἐκγονοι και ἀμφοτεροι ὡς μαθησῃ . τουτοις οὐν φησι |
| δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
| και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| και ἱρον ἱδρυσαντο ἐπι σφεων αὐτεων , τῳ οὐνομα ἐθεντο Πανιωνιον , ἐβουλευσαντο δε αὐτου μεταδουναι μηδαμοισι ἀλλοισι Ἰωνων , | ||
| παρατιθεται . , § . . και τον κρατηρα τον Πανιωνιον κοινῃ οἱ Ἑλληνεϲ κεραννυουϲιν . . . . κεραννυουσιν |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| , βραδυτερον φανησεται την εἰς τα ἑπομενα των ζῳδιων μεταβασιν ποιησαμενη τοις αὐτοις κε ἑξηκοστοις Και δια ταυτην την αἰτιαν | ||
| , ἡ δε προφητις προεισιν ἐπικλησιν ὡς ἐθος των θεων ποιησαμενη : ἀπροοπτως δε ἰδουσα τας Ἐριννυας κυκλωι του Ὀρεστου |
| σημα δε τοι ἐρεω μαλ ' ἀριφραδες , οὐδε σε λησει . ἑστηκε ξυλον αὐον ὁσον τ ' ὀργυι ' | ||
| προς ἀλληλους εἰς το μη βλαπτειν μηδε βλαπτεσθαι πιστευειν ὁτι λησει , κἀν μυριακις ἐπι του παροντος λανθανῃ : μεχρι |
| , και τουτο διοτι την των αἰτιων και αἰτιατων παραδιδους ἀκολουθησιν χρονων διαφοραν θεωρουμενην ἐν αὐτοις εἰσηγαγεν , ὡς εἰπειν | ||
| οὐκ ] ἀδυνατον μη εἰναι τουτο ἀναγκαιον εἰναι . ἑτεραν ἀκολουθησιν ἐκτιθεται του ἀναγκαιου και του ἀδυνατου προς ἀποδειξιν του |
| ἐγω δε παρεληλυθα σημερον συντελεσων τῃ πανηγυρει , οὐκ ἀχρι κενης φιλοτιμιας , ἀλλ ' ὁ τῳ κοσμῳ και χρειαν | ||
| ἐντιθησιν . ἀλλα γαρ ἐπετειχισθη τοις ὠφελουσι τα ἡδεα της κενης δοξης ἀλειμματα , εἰς ἁ και μυρεψοι πονουσι και |
| γραφικως παρα τῳ ποιητῃ δεικνυται , ἁπερ ἐν αὐτῃ τῃ ἀναγνωσει θεασασθαι ἐνεστιν . Ἐνταυθα καιρος καταπαυειν τον λογον , | ||
| ἐντευθεν ὁ τι βουλει προσελθων γαρ λαβε , ἐπειτ ' ἀναγνωσει πανυ γε διασκοπων ἀπο των ἐπιγραμματων ἀτρεμα τε και |
| ἐμπτωσεως , και ἀναπληρωσεων και μονων , και παραλλαξεων , ἀκολουθουντων παντων ἀλληλοις , τῳ γαρ μεγιστῳ διαφορῳ των ἀποστηματων | ||
| την ἀναφοραν . ἠ οὑτως . αἱρεσις ἐστι συστημα δογματων ἀκολουθουντων ἀλληλοις τε και τοις φαινομενοις ἠ νομιζομενων ἀκολουθειν . |
| . . αἰτουμενῳ ] ἐαν δοιης και παρασχοις τελος τῃ αἰτησει , ἀβαρες σοι ἐστιν , ἠτοι , ἐαν ἐμοι | ||
| „ : το γαρ ἐκηα οὐ παντως ἐνεστωτα τον κηω αἰτησει , ὡς ἀπαιτει Φιλοξενος . ἡ δε τοιαυτη παραληξις |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| τοις μεν Ἀναγνιταις ἀδικηματα ποιουσι πολεμον κατηγγειλαν , Φρουσινωνα δε ἐκπολιορκησαντες ἀπεδοντο την χωραν . Του δ ' ἐνιαυσιου χρονου | ||
| μαχης περι πολιν Ὀρνεας ἐνικων οἱ Λακεδαιμονιοι και τας Ὀρνεας ἐκπολιορκησαντες ἐπανηλθον εἰς την Σπαρτην . Χαρης δε ὁ των |
| ἀρετας συνηγεν , και προς αὐτον εἰποντος ” ὡρα σοι ἀναγιγνωσκειν τον προς Λεπτινην „ „ σοι μεν οὐν ” | ||
| . ταυτας τας ἐπιστολας εὑροντες [ συναγαγοντες ] ἐκκλησιαν φανερως ἀναγιγνωσκειν ἠξιουν . αἱ μεν ἀλλαι γυναικων ἠσαν ἱκετειαι και |
| πλευραν τῃ διαμετρῳ , ἀποδειξει ὁτι ἀσυμμετρος . και ἐπι σαφεστερων , ὁ ἀνθρωπος λογικον , το λογικον ζωον , | ||
| νοητης οὐσιας . δει γαρ ἡμας ἀρχεσθαι ἀπο των ἡμιν σαφεστερων και συγκεχυμενων , ὡς εἰρηται ἐν τῃ Φυσικῃ ἀκροασει |
| ἑαυτου τεταγμενων μετα τουτων ἐπερραξε τοις περι τον Ἀλεξανδρον και νομισας το φιλαδελφον της ψυχης οἰσειν αὐτῳ περιβοητον παρα Περσαις | ||
| Δασιος δε , ἐπει τας πυλας εἰδεν ἀνεῳγμενας , ἡσθη νομισας προλαβειν τον ἐχθρον και ἐσηλατο γεγηθως . ὁ δ |
| πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
| αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
| , πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
| κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
| πλεονεκτωσι . Πολλας δε γαμουσιν ὠνητας παρα των γονεων , λαμβανουσι τε ἀντιδιδοντες ζευγος βοων : ὡν τας μεν εὐπειθειας | ||
| ζητειν ἑτερον και παλιν ἀλλον , ἱν ' ἁ μεν λαμβανουσι , μικρα λεγωσιν εἰναι , δειν δε τον ἀρχοντα |
| , διαφερουσι δε ἐν τουτῳ , ὁτι τα μεν ὁριστικα βραχυτερους ἐπιδεχονται χρονους : το γαρ τυπτεις ὁριστικον και το | ||
| πλειονας ἠ ἐλαττονας , ἀλλ ' ἀπο του μειζονας ἠ βραχυτερους εἰναι τους κοκκους συμβαινει . Ἡ ῥοια διαφορως ἐμφυλλιζεται |
| ὡρη . Των εἰς ω μεγα ληγουσων εὐθειων θηλυκων τας αἰτιατικας [ αὐτων ] εἰς ουν περατουσι : Λητω Λητουν | ||
| Χαλκιδεις οἱ ἐν Εὐβοιᾳ τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις πτωσεσιν αἰτιατικας προτερον πτωσεις ἐπιφερουσιν , εἰθ ' οὑτως δοτικας , |
| γυναικος κουροτροφου διδοναι πινειν νηστει , και ἠν ἐρευγηται , κυησει : εἰ δε μη , οὐ . Ἀλλο : | ||
| ἐξ ὀνου θηλειας και ἱππου , ἠ το ἐν τῃ κυησει νοσης βρεφος : κιλλαγκτηρ ὁ ὀνελατης : κιλλοι ὀνοι |
| θεῳ : Ἰαηλ αἰωνιε βασιλευ , κελευσον δοθηναι τῳ Ἀδαμ θυμιαματα εὐωδιας ἐκ του παραδεισου . και ἐκελευσεν ὁ θεος | ||
| εἰτα γην καρπιμον φυρωσι τῳ ὑδατι και συμμιξαντες ἀρωματα και θυμιαματα των πολυτελων ἀναπλαττουσι μηνοειδες ἀγαλματιον : και τουτο στολιζουσι |
| ἀντι του καταλυσαι . τελεσφορος ] ἀρχηγος , διοικητης . εὐπρεπεστερον ] βελτιον ἀνδρα ἐξελθειν . λεσχηισιν ] ἐν ταις | ||
| και συνισταμενοι κατα την ἀγοραν ἐσκοπουν , ὁντινα χρη τροπον εὐπρεπεστερον ἀνευ κινδυνου παυσαι τουτων αὐτον των πολιτευματων : κρυφα |
| κατα τα χρωματα , ἁτε και των χυμων συμπεφυκοτων και συμπεπλεγμενων . και ταυτα μεν οὑτω . Γινεται δ ' | ||
| δικανικων ἐμνησθημεν , λαβε και παρα Πλατωνος παραδειγματα ἀγωνων πλειονων συμπεπλεγμενων και τροπον τινα παντων των μερων της ῥητορικης συναγομενων |
| ἁπαντων των ὀντων τον κοσμον μη ὑπο καλλιστου τινος και θειοτατου δημιουργου γεγονεναι , ἀλλ ' ἐκ ταυτοματου . μετα | ||
| : και γαρ οἱ μεμνημενοι περι των ὑπο Ἀρχιμηδους του θειοτατου κατασκευασθεντων ἐκκαυσαι οὐ δι ' ἑνος ἐμνημονευσαν πυριου ἀλλα |
| μονην την κοπρον ἐαν ὑποθυμιασῃς γυναικα , αὐτῃ ὑστεραν μεγαλως ὠφελησεις . ἰαται γαρ αὐτης παν παθος εἰς τα ἐντος | ||
| εἰ δε κονδιτου ἠ ἀψινθατου δοιης , ἐτι και μαλλον ὠφελησεις . ἐγω δε πολλακις ὑδρογαρου δεδωκα πιειν τινι των |
| ἐστι δε οὐχ ὁ αὐτος : ἐν μεν γαρ τῳ ἀντικειμενῳ ἐστι πραγμα γεγονος , οἱον ἠριστευκεν , οὐκ ἠριστευκε | ||
| ἠν ὁ του Λυσιου λογου χαρακτηρ , εἰκοτως αὐτος τῳ ἀντικειμενῳ ἠθελησε χρησασθαι τῳ σεμνοπρεπεστερῳ προς καταπληξιν και χειρωσιν του |
| δε ἀμφοτερους Ἐτεοκλεους γενεαλογουσι , Διονυσιος δε τον Μινυαν Ἀρεος ἀναγραφει , Ἀριστοδημος δε Ἀλεου τον Μινυαν , και τους | ||
| ὁρισθεισας ἀρας ἐπισκεπτεον . | Πρωτην ἀραν ὡς κουφοτατον κακον ἀναγραφει πενιαν και ἐνδειαν και σπανιν των ἀναγκαιων και μετουσιαν |
| ἑτερον και τας βρογχοκηλας , ἐχει δε οὑτως . Ἁλος λειοτατου και χνοωδεστατου , ψιμμυθιου , ἀνα λιτραν α , | ||
| του γαλακτοϲ ϲκευαϲθεντι δια μελικρατου , εἰτα μιξαντεϲ αὐτῳ ἐπιθυμου λειοτατου ⋖ γ . ἐρρεθη δε ἡ ϲκευαϲια του ὀρου |
| ἀποτελειν , ψευδος ἐστι . πρωτον μεν γαρ δια της ἀνατομης οὐχ εὑρισκεται : δευτερον δε ἐπι των παρθενων ἐχρην | ||
| καλουμενα δε ὁπλα ] δια τινος ὀπης [ μαλλον δε ἀνατομης πλατειας ] οὐσης ἐν τῳ ΑΒ τοιχῳ ἐπειληθῃ περι |
| αὐτο κεκλιμενῃ : ἐνταυθα δ ' ἐστιν ὁ φοινικων , μεμιγμενην ἐχων και ἀλλην ὑλην ἡμερον και εὐκαρπον , πλεοναζων | ||
| Ἡλιον φασεις ἀναλογως και την ἐν τοις ἐνεργημασι συγκρασιν λαμβανων μεμιγμενην ἐκ των κεκοινωνηκυιων φυσεων την περι το ἀποτελουμενον ἰδιοτροπιαν |
| δε των Ῥωμαιων εἰναι στρατηγον ἐφασαν . καταπλαγεις οὐν τῳ ὑπερβαλλοντι της τιμης ὁ βασιλευς αὐτος στρεψας τον ἱππον ὀπισω | ||
| της σκιας ὠνομασεν , οὐ λογων τεχναις , ἀλλα νοηματων ὑπερβαλλοντι καλλει φιλοσοφων . ἐγνω γαρ ὁτι πας ἠ ναυτικος |
| δε βουβωνες και ἐφηβαιον , και συνεχης γινεται προς ἀπουρησιν προθυμια : φερεται δε ὑγρον πλειστον , εἰτα και αἱμα | ||
| δε ἀγαν προθυμια κακον ὡς ὑπερβολη . και ἡ ἁπλως προθυμια μεσοτης , ἡ δε ἀγαν ὑπερβολη και κακια ὡσπερ |
| εἰς το τικτειν λιθους και πηγνυσθαι ἑτοιμως ὑπο της ἐμφυτου θερμοτητος . προς την παχυτητα οὐν δει ἐνιστασθαι μαλλον δια | ||
| ἀρτηρια δια σκληροτητα . και χρεια μεν ἠ πλεονεξια ἑπεται θερμοτητος , ἠ δαπανη του ψυχικου συναυξεται πνευματος , οὐχ |
| ' ἀν πεμπταιος ἀναβαιη τις : το δε μηκος ἐστι δισχιλιων και διακοσιων σταδιων το παρηκον παρα τα πεδια . | ||
| της Ἰνδικης πλατος δισμυριων σταδιων , του δε μυριων και δισχιλιων ; Ἐρουμεν δ ' ὁτι οὐ ψιλην την διαφωνιαν |
| αὐτα ποιειν . Οὐκουν ὁ μεν ἑκων μη ὀρθως γραφων γραμματικος ἀν εἰη , ὁ δε ἀκων ἀγραμματος ; Πως | ||
| γραμματικη ἐπιστημη οὐσα ὑπο την ποιοτητα ἀναγεται , ὁ δε γραμματικος ὑπο την οὐσιαν . οὑτω και ἐπι τουτων την |
| προς τους κατ ' αὐτον φιλοσοφους και ποιητας μικροψυχιαν Σιλλους ἀτοπους συνθειναι κατα παντων φιλοσοφων και ποιητων : ἀλλα τον | ||
| ' ὁ τι ἀν τυχῃ ἀει , και περιιων προφασεις ἀτοπους τινας και ὑπονοιας και αἰτιας ψευδεις ἐπιφερει , και |
| συμπεριφοραις κεχαρισμεναις τοις ὑποτεταγμενοις χρωμενος μεγαλην εὐνοιαν ἐν τοις στρατιωταις περιεποιησατο . παντες γαρ της εὐεργεσιας χαριν ἀποδιδοντες ἐν ταις | ||
| στρατιωτικους μισθους και μεταδιδους τοις πενησι της εὐποριας δυναμιν ἀξιολογον περιεποιησατο . ἐκτραπεις δε εἰς ὠμοτητα και πλεονεξιαν εἰσεπραττετο τους |
| τα ἐς Φιλοποιμενα : Λακεδαιμονιων δε τῳ δημῳ του των Μεγαλοπολιτων παθηματος μετεστιν αἰτιας οὐδεν , ὁτι σφισιν ἐκ βασιλειας | ||
| οὐ το δικαιον αἱρουμενοι : εἰτε συμμαχους ἡμας ἀδολως των Μεγαλοπολιτων ποιουμενων μη ' θελησουσιν ἀγειν εἰρηνην οἱ Λακεδαιμονιοι , |
| εὐ ἰσθι ὁτι εἰσι τινες αὐτων οἱ ὡν μεν συ διδως χρηματων οὐδε μικρον τουτων ἑνεκα σε μαλλον θαυμαζουσιν : | ||
| τουθ ' ἁπαντες , ὁτι ἐν Ἀρειῳ παγῳ , οὑ διδως ' ὁ νομος και κελευει του φονου δικαζεσθαι , |
| ὁ Ζευς ” διμετρον ἐκ σπονδειου , ἀναπαιστου και δυο σπονδειων : το κγʹ “ οὐκ ἀπολωλεν τον πατερ ' | ||
| ” ψιθυριζῃ “ . ἀναπαιστικα διμετρα κωλα ιεʹ συνθετα μετα σπονδειων πλην του παρατελευτου ἠγουν του ιδʹ : τουτο γαρ |
| και ὀφθαλμοισι : εἰ δε και ἀναβλεψαι θεων τις σε ποιησειεν , χαρειην ἀν ὁσον [ ὡς ] εἰ σωθειην | ||
| ; οὐδεν ὁ τι οὐκ ἀν ὁ τοιουτος ὠ ἀνδρες ποιησειεν . ὁστις γαρ ἀργυριον και χρυσιον περι πλειονος της |
| δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
| δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
| των ἀρχων ποιοτης , ἀναφαινεται τις αὑτη του παθους ἑτερα κοινοτης , ἡν ἐκεινοι παρηκαν : εἰ δ ' ἡ | ||
| ὀντος και εὐμισητου , του ἀνεπαχθως ποιησαι μεθοδοι τρεις : κοινοτης λογου , ἀναγκης προσποιησις , προσωπου ὑπαλλαγη . Τουτων |
| , αὑτη και σοφιᾳ συνοικος και οἰκειως ἀν ὑποκεοιτο . αἰσθησεως μεν οὐν και νου ἀφαιρεθεις ἀνθρωπος φυτῳ γιγνεται παραπλησιος | ||
| εἰς ἐπιστασιν δ ' ἐρχονται τουτων , και ἠ ἀπο αἰσθησεως ἠ ἀπο λογου ποδηγουνται ὡσπερ ἐξυπνιζομεναι . ἀλλ ' |
| . εὐθυ δε βασιλεα κατεστησαν τον Φιλιππου υἱον Ἀρριδαιον και μετωνομασαν Φιλιππον , ἐπιμελητην δε της βασιλειας Περδικκαν , ᾡ | ||
| „ δεξαμενοι τον οἰωνον οἱ Τυρρηνοι τουτον ἁλουσαν την πολιν μετωνομασαν . ἡ δε οὑτω λαμπρα και ἐπιφανης πολις νυν |
| σφας δε ἀντι τουτων φασιν οἱ Φιγαλεις το τε σπηλαιον νομισαι τουτο ἱερον Δημητρος και ἐς αὐτο ἀγαλμα ἀναθειναι ξυλου | ||
| δρωσαν κακον αὐτους οὐκ ἀν ποτε την ἱκανην δικην ἐχειν νομισαι πας τις ἀν εἰκασεν ἐκ των ὑπαρχοντων , οἱ |
| , ἀπο του ε ἀρχονται πασαι ἐπι του πρωτου , ἀκολουθιας ἐχομεναι , ἡ φυσις ἐν τοις τελεσιν οὐδεποτε ποιει | ||
| ἀνθρωπος ἀρα ἐστιν . οὑτος δευτερος τροπος ὑποθετικος ὁ ἐξ ἀκολουθιας τῃ ἀναιρεσει του ἑπομενου ἀναιρων το ἡγουμενον . τι |
| περι τετρακισχιλιους και ἐννακοσιους , του δ ' ἰσημερινου ὡς τρισμυριους τριακοσιους . , : . . . του γαρ | ||
| των μεν ἱππεων διαβιβαζει περαν του ποταμου του Πιναρου ἐς τρισμυριους μαλιστα τον ἀριθμον και μετα τουτων των ψιλων ἐς |
| συνθετον : ἡ δε τουτου διακρισις πολλα ἐστιν ἡνωμενα , γιγνομενη μετα το πρωτον ἡνωμενον : ἐκεινο γαρ ταυτῃ γε | ||
| οὐ πρωτως , ὡσπερ τα σωματα , μεριστη γε μην γιγνομενη ἐν τοις σωμασιν : ὡστε διαιρουμενων των σωματων μεριζεσθαι |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
| ἀκροπολει ἐτι τοτε ἀργυριου ἐπισημου ἑξακισχιλιων ταλαντων , χωρις δε χρυσιου ἀσημου και ἀργυριου ἐν τε ἀναθημασιν ἰδιοις και δημοσιοις | ||
| ηὐξηθη , ὁτι δη ὁ βασιλευς Ἰουστινος οὐδαμη ἠξιου , χρυσιου λιτρας πεντακοσιας , ἐφ ' αἱς ἐμπροσθεν γεγονασιν αἱ |
| : το μεν πρωτον ἐξ ἰαμβικης βασεως των ἀρα δυο βραχειων ἀντι μιας μακρας λογιζομενων και τροχαϊκου πενθημιμερους : το | ||
| : παιων βʹ ἐκ βραχειας και μακρας και ἑτερων δυο βραχειων , ˘˘˘ – , οἱον ἀγευσιος : παιων γʹ |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
| πιειν τριπλοον ] τριπλουν ἀχθος ] βαρος εὐτριβεος ] εὐτριβους λιτρου κιρνα ] μιξον ἐνι δευκει Βακχου : και γαρ | ||
| καταπινει τις ἀφρολιτρον κακοστομαχον ὀν , ἐπει τοι μαλλον ἐστι λιτρου τμητικον . Μελαντηρια των στυφοντων ἐστιν ἱκανως φαρμακων μετα |
| κωμικωτερα ἐστι και πεζα : δεδοικα μη γενωμαι νεκρος : ἀφεισαι : ἀπηλλαξαι : προ τελους ὁ τονος . προπερισπαται | ||
| λεγει . και γαρ προ του Αἰσχυλου αἱ Ἀμαζονες , ἀφεισαι την ἰδιαν πατριδα , κατῳκησαν εἰς Θεμισκυραν πλησιον του |