| : ὀδυναι τε και φλεγμοναι γινονται περι το ἀρθρον ἐν ἀρχῃσι . Τα δ ' αὐτα ταυτα γινεται και ὀστεου | ||
| ἐκ τουτεων φρενιτικοι , ὀλεθριοι . Ἐν τοισι φρενιτικοισιν ἐν ἀρχῃσι το ἐπιεικες , πυκνα δε μεταπιπτειν , κακον το |
| ἐποιειτο Τιμαρχος οὑτοσι ἐπι του ἰατρειου , ἀργυριον τι προαναλωσας ἀνεστησεν αὐτον και ἐσχε παρ ' ἑαυτῳ , εὐσαρκον ὀντα | ||
| χαλκουν ἀνεθηκε τῳ Ἡφαιστῳ και παρ ' αὐτῳ την ἰδιαν ἀνεστησεν εἰκονα ἐπιγραψας Ἑλληνικοις γραμμασι τας ἑαυτου πραξεις . τριτος |
| ἐδειχθη , ὡς ἑνεκα των αὐτοπαθειων αἱ ἀντωνυμιαι την συνθεσιν ἀνεδεξαντο , ὁπερ ἐν μοναις πλαγιοις ἑωρατο . οὐτε ἐν | ||
| , οἱ προς τῳ μηδεν ἁμαρτειν ἐτι και πενθος προωρον ἀνεδεξαντο . ταχα μεντοι και τα μακραν ὀξυωπιᾳ λογισμου πεφυκως |
| τους ἐσχατους ἀφικομενη κινδυνους , κρατησασα μεν των ἐπιοντων τροπαιον ἐστησεν , τους δε μηπω δεδουλωμενους διεκωλυσεν δουλωθηναι , τους | ||
| [ και ] δια του πολεμου τοιουτο οἱον αὐτο ἐξιουσα ἐστησεν ἡ ψυχη και πολυν χρονον τους βαρβαρους ἐξηπατησεν : |
| πολλους κατετραυματιζον , και εἰ μεν ἐπιοιεν οἱ Ἀθηναιοι , ὑπεχωρουν , εἰ δ ' ἀναχωροιεν , ἐπεκειντο , και | ||
| , και ὁτε μεν ἐπιοι το των Ἀθηναιων στρατοπεδον , ὑπεχωρουν , ἀναχωρουσι δε ἐπεκειντο : και ἠν ἐπι πολυ |
| οὑτωσι δηλων , τουτο δε ὡς οὐδεν ἀλλο εἰποντος εἰς σωτηριαν του Φημιου μειζον ἠ ὁτι οὐδενος ἀνθρωπων ἐστι μαθητης | ||
| και τῳ πληθει των οἰκτιρμων σου ὡρισας μετανοιαν ἁμαρτωλοις εἰς σωτηριαν . συ οὐν , κυριε ὁ θεος των δικαιων |
| νουσοισι τυπῃσι τε μουνον ὀλεθρος ἀντιαει , και δη τις ἀποπροθεν ἀμμε χαλεπτει , ὡς ὁγε , χαλκειος περ ἐων | ||
| δε σφεων εἰσιν ἑλισσομενων ἐνιαυτοι , μακρα δε σηματα κειται ἀποπροθεν εἰς ἑν ἰοντων , οὐδ ' ἐτι θαρσαλεος κεινων |
| Ξερξης , ἠιε μεν το μεσον αὐτεων , στρατηγους δε παρειχετο Σμερδομενεα τε και Μεγαβυζον . Ὁ μεν νυν ναυτικος | ||
| παλαιου Πελοποννησιοις πασιν αἰδεσιμον και τοις αὐτοθι ἱκετευουσιν ἀσφαλειαν μαλιστα παρειχετο : ἐδηλωσαν δε οἱ τε Λακεδαιμονιοι τον Παυσανιαν και |
| τινος , οὐκ αὐτος μονον , ἀλλα και των ἡγεμονων ἐσπουδακοτων , ἰσως μεν ὑμιν , ἰσως δε κἀμοι χαριζεσθαι | ||
| μεν ἐπιπληττειν ἐνιους οὐδεν ἰσως ἀτοπον , εἰ πρωτον μεν ἐσπουδακοτων των ἀλλων περι πλουτον ἐγω πενης αἱρουμαι βιουν , |
| ᾡ πραγματι ἐπιθεωρειται δεκας αὐτοδεκας ἐσται . Ἀλλ ' ἀρα συνεγενετο και συνεστη τοις οὐσιν ; Ἀλλ ' εἰ συν | ||
| ἐτελευτησε δε τριτον ἀγων και πεντηκοστον ἐτος . ὁτε δε συνεγενετο ἐν Αἰγυπτῳ Χονουφιδι τῳ Ἡλιου - πολιτῃ , ὁ |
| δε ἀντιτασσομενοι τῃ κτισει του θεου δια της εὐφημου ἐγκρατειας κἀκεινα λεγουσι τα προς Σαλωμην εἰρημενα , ὡν προτερον ἐμνησθημενφερεται | ||
| ὑπευθυνον αὑτον ποιησας νομον εἰσενεγκειν ἐτολμησεν . Ἀλλ ' ὁμως κἀκεινα και ταδε φησους ' ὑπερ ὑμων πραττειν . εἰτα |
| ἀπο γης της Χαλδαϊκης , παροικησαντες οὐν ἐν Αἰγυπτῳ ἐτεσι τετρακοσιοις και τριακοντα , ἐν τῳ τον Μωσην μελλειν ἐξαγειν | ||
| Λυκιας ἠ τα μικρῳ νοτιωτερα και ἐτι τα Συρακουσιων νοτιωτερα τετρακοσιοις σταδιοις , ἐνταυθα ἡ μεγιστη ἡμερα ἐστιν ὡρων ἰσημερινων |
| οὐ : και μετα τινος ἀπορροιας το ὀσφραντον ἐπι το αἰσθητηριον προεισιν , ὁθεν ἐπι των δυσωδων ῥακους ταις ῥισιν | ||
| ὑποκειμενων αἰσθησεται , και οὐ δηπου κἀν τῳ ὑμενι το αἰσθητηριον . οὑτως οὐδ ' ἀν εἰη δια ταυτα το |
| εἰδοτες διαφοραν ἀκολαστου και ἀκρατους συγκεχυμενως , ἠτοι ἀδιαφορως , δοξαζουσι τον ἀκολαστον ἀκρατη εἰναι και τον ἀκρατη ἀκολαστον . | ||
| Εἰ οὐν δικαιως , τα ἐργα και το παρα τοις δοξαζουσι βελτιον : εἰ δ ' οὐ δικαιως , ἐπι |
| ἀνθρωποις παθηματα , ἐν πασιν τοις τοιουτοις της ἑκαστων διαθεσεως διδακτεον και ὁριστεον το τε καλον και μη . μετα | ||
| τα προτερον προς τους ἀναλογιστικους των γραμματικων εἰρημενα , και διδακτεον ὁτι τῃ συνηθειᾳ προσεκτεον μαλλον ἐστι θελοντας εὐ λεγειν |
| δε κωλα αὐτων , ἁ τινες αὐλους καλουσιν , ἐξω τετραμμενα ἐωσιν , ὁπως δια των αὐλων ὁ σιτος ῥιπιζομενος | ||
| ὁ Μεγα - ρευς ἐνισταμενος λεγει και Μεγαρεις προς ἑσπεραν τετραμμενα τα σωματα των νεκρων τιθεναι : και μειζον ἐτι |
| την συμφοραν λυσιτελησαι . οὐ γαρ την ὀρφανιαν μονον ἀδηλον κατεστησεν , ἀντι του πατρος αὐτοις γενομενη , ἀλλα και | ||
| ὁ και τηνδε την πολιν ἀκουσαν ἐν πολεμῳ τοις Ἑλλησι κατεστησεν . μετα δε τουτο γενομενου πολεμου , συνεβαλον μεν |
| εἰσιοντι εἰς τον ναον ἀριστερας χειρος : Αἱδ ' ὑπερ Ἑλλανων τε και ἀγχεμαχων πολιηταν ἑστασαν εὐχομεναι Κυπριδι δαιμονιᾳ . | ||
| . . Λακαινα μεν παρθενων ἀγελα Ὁμολα Ὁμολωϊα Βουλομαι παιδεσσιν Ἑλλανων . . . . * * * ἀν δε |
| τωι βιωι γραμμην διανυσαντα , και ταυ - την οὐδε σπουδαιαν τροπον τινα προς το μεγεθος της οἰκουμενης , λεγω | ||
| , ταν δε πραξιν ἠ εὐδαιμονα ἠ κακοδαιμονα : και σπουδαιαν μεν ταν ἀρετας μετειληφυιαν , φαυλαν δε ταν κακιας |
| ἀποδεικνυναι , ἐπει οὑτως , ὡς εἰρηται ἐν τῃ Ἀποδεικτικῃ πραγματειᾳ , παντα ἐσονται ἀποδεικτα και οὑτως οὐδεν ἐσται ἀναποδεικτον | ||
| φιλοσοφου χρονων , ὡς αὐτος ἐν τῃ περι των στασεων πραγματειᾳ φησι , σοφιστης ἠν Ἀθηνησι μαθητων μεν τριακοσιων ἡγουμενος |
| ἡμων ἀπαγγελλομενων . Και ἡ ἀκαταληπτω δε και ἡ οὐ καταλαμβανω φωνη παθους οἰκειου ἐστι δηλωτικη , καθ ' ὁ | ||
| και μετ ' ὀλιγον εἰσεκληθην πανυ δεδιως και τρεμων , καταλαμβανω τε παντας ἁμα συγκαθημενους οὐδε αὐτους ἀφροντιδας : ὑπεταραττε |
| ὁ σκιρρωδης ὀγκος , ἐδεδιειν δε μη τι λειψανον αὐτου μεινῃ , τοὐναντιον εἰργαζομην , ἐπιχριων τῳ των πιττωτων φαρμακων | ||
| τουτο τουτον ἀνελωμεν , ἱνα παρα των ἀλλων ὁ πλουτος μεινῃ τοις ἁπασιν ἡμιν ἀκεραιος . Ὡρκωσε Σωκρατης Ἀλκιβιαδην , |
| προς τας μηχανας ὑπηντησεν . ὀφειληται ] χρεωστηται . οὐδετερον ἐπεκρατησεν . ἐχεις ἐπιτηδειοτητα εἰς το λεγειν . λεγειν μεν | ||
| ἐν δευτερῳ προσωπῳ διφθογγον ἐχει την μετα του ι , ἐπεκρατησεν ἡ οι διφθογγος ἐκθλιβεντος του υ . τυπτει : |
| , οὐδεν κωλυει και τας λοιπας ἐγκλισεις μετατιθεσθαι της ἰδιας κλησεως , ἀναδεξαμενας την ἐκ των συνδεσμων δυναμιν . οὐ | ||
| , τον αὐτον και Βριαρεων καλων . περι δε της κλησεως του πελαγους . . . μεν ἐν τῳ τριτῳ |
| το ἐπιπεδον εὐθειας φαντασιαν ἀπολιπειν και την ἐν τῳ ἐπιπεδῳ γεγραμμενην περιφερειαν . και γαρ το ἐπιπεδον το ἐπ ' | ||
| τας ἀληθινας : ἀσκησιν δε παριδων την ἀληθινην ἐπι την γεγραμμενην ὁρμᾳς . “ Προς τε τον ὀνειδισαντα αὐτῳ την |
| που τινα αὐτην καθ ' αὑτην αἰσθησεων ἑνεκα σαρκα οὑτω συνεστησεν , οἱον το της γλωττης εἰδος τα δε πλειστα | ||
| τοις κατ ' Αἰσχινου λογοις ἐξισαζοντος του ὁτι ἀμφοτεροι πολιτευονται συνεστησεν αὐτο εἰπων συ μεν γαρ ὑπερ των ἐχθρων ἐγω |
| τελικωτερον , εἰτα και πολλας τοιαυτας εἰς μιαν ἑτεραν κυριωτεραν τουτωνι , ἡς και το τελος των τελων των ὑπ | ||
| πεντακις οἰμαι αὐτου μετεχειν , ὁποτ ' ἠ φυτευσαι ποτε τουτωνι των φυτων τι βουλοιτο ἠ τρυγησαι ἠ ἀνθη κειραι |
| παχειην δοιεν , οὐτε χυλον : οἱ μεν μεχρις ἀν ἑβδομαιος γενηται ὁ καμνων , οἱ δε και δια τελεος | ||
| ὁ παρα δυο . πεμπταιος δε ὁ παρα τρεις . ἑβδομαιος ὁ παρα πεντε . ἐναταιος ὁ παρα ἑπτα . |
| και παρηλλαγμενην ἐπιθεσιν , ὁ μεγαλουργος , ὁ καινων ἀδικηματων εὑρετης . της γαρ ἡμετερας γερουσιας , ἡν ὁ σωτηρ | ||
| μεν δικαιον ἀκριβως οἰδεν , ὡς αὐτος νομοθετης ὠν και εὑρετης αὐτου , οὐδεν δε ἐξω του δικαιου ποιων , |
| : ἠ γαρ το μεγεθος της συμφορας εἰς ἀπαθειαν αὐτον μετεστησεν , ἠ τῳ παιδι συγχαιρων της ληξεως , ἐμεινεν | ||
| ἐκ της ἀκροπολεως εἰς το “ βουλευτηριον και την ἀγοραν μετεστησεν Ἐφιαλτης , ὡς φησιν ” Ἀναξιμενης ἐν Φιλιππικοις . |
| και ἐν ταις αὐταις παραλληλοις ἰσα ἀλληλοις ἐστιν . Ἐστω παραλληλογραμμα τα ΑΒΓΔ , ΕΒΓΖ ἐπι της αὐτης βασεως της | ||
| τεμνει το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον : ὁπερ ἐδει δειξαι . Τα παραλληλογραμμα τα ἐπι της αὐτης βασεως ὀντα και ἐν ταις |
| εἰχε και λιτην , ὡστε και εἰς παροιμιαν χωρησαι : ἑβδομηκοντα γαρ προς τοις ἑξ βιους ἐτη κατεστρεψε τον βιον | ||
| γαρ δη παρα τον Ἀθηναιον Ἀριστοφωντα ἀνακειταιὀγδοῃ μεν προς ταις ἑβδομηκοντα ὀλυμπιαδι κομιδῃ τε ἐδοξεν εἰναι νεος και οὐκ ἐπιτηδειος |
| ἐχοντας ὡς θεραπαινιδας δωρα τῃ κορῃ κομιζουσας . ἐπει δε κατελαβοντο την οἰκιαν , οἱ μεν τας μαχαιρας ἐσπασαντο , | ||
| . Ὡς Ἀθηναιοι διαπλευσαντες εἰς τον μεγαν λιμενα των Συρακοσιων κατελαβοντο τους περι το Ὀλυμπιον τοπους . Ὡς Ἀθηναιοι τας |
| δ ' ὑπερκοπως κλυειν εὐ βαρυ : βαλλεται γαρ ὀσσοις Διοθεν κεραυνος . κρινω δ ' ἀφθονον ὀλβον : μητ | ||
| μεσσον ἐχωσιν ἠελιον κειναι νεφελαι σχεδον ὠκεανοιο , γινεται ἀμβολιη Διοθεν χειμωνος ἰοντος : εἰ γε μεν ἐκ βορεαο μι |
| εἰς την Ἑλλαδα συνην τῃ Ἑλενῃ και διελεγετο και τελευτων ἀνεπεισεν αὐτην φυγειν , μητε γονεων μητε πατριδος μητε ἀνδρος | ||
| ἐχθρας οὐδε μισους ἐχων ἀπεκτεινεν ὁν αὐτος ἡρπασε τε και ἀνεπεισεν , οἰομενος τε μεγαλα χαριζεσθαι τῳ Μαξιμινῳ την κεφαλην |
| ἀνδραποδων και χρηματων ἀφθονους ἀγοντες ὠφελειας . Ῥωμαιοι δ ' ἀγανακτουντες ἐπι τῃ συμφορᾳ και τον ἑτερον των ὑπατων Ποστομιον | ||
| κατηγορουντες αὐτοι τα αἰσχιστα ἡδονης ἑνεκα ποιειτε και πασχετε , ἀγανακτουντες εἰ τις μη καλεσειεν ἐπι δειπνον : εἰ δε |
| “ ὠ φιλε ” , οἱ δε κυριον ἡνιοχου . πολεμιστηρια : κατα τινας ἀγων Ἀθηνησιν ἱππικου δρομου : ἑνα | ||
| ἁμιλλαις συνεργουντα , ἀγωνιστηρια δε τα ἐν τοις ἀγωσι . πολεμιστηρια . . . ] τα ἁμιλλητηρια ὠφειλεν εἰπειν , |
| τοις λογοις του Πυθαγορου , ἐπικαλεσασθαι δε τα ἐθνη τα εὐδοκιμουντα , προσφερομενον αὐτων τας τελετας και τα δογματα τας | ||
| τἀληθη γαρ εἰρησεταιἀλλα ἀλλως ἐμαινετο και τον Καλλιμαχου νεκρον ὁρων εὐδοκιμουντα ἐπεθυμει μετα ἀλλου σχηματος ἀπολεσαι την ἀλαζονα δεξιαν ὁπως |
| και γνωριζουσι μεν οὐχι , θαυμαζουσι δε ὁστις ὠν ἀλλοτριοις ἀναθημασι παραμενοι . Και δη ὁ Λευκων ἐφη ὠ μειρακιον | ||
| , ἐνθα ἠν ἱρον Ἀπολλωνος πλουσιον , θησαυροισι τε και ἀναθημασι πολλοισι κατεσκευασμενον : ἠν δε και τοτε και νυν |
| μετα Κρονου ἠ και Ἀρεως ἠ και τουτων των ἀστερων ὡροσκοπουντων και τοτε συντυχε τῳ δυσωπουντι σε : τοτε γαρ | ||
| ὑπο ἐξουσιας τινος και φρουρας . Ἀρεως δε και Κρονου ὡροσκοπουντων ἑαυτους παραδωσουσιν ἐξουσιαις τισιν . Ἀρης δε και Ἀφροδιτη |
| καλειται το ῥᾳδιως εἰς λεπτα καταθραυομενον , ἁδρομερες δε και παχυμερες το ἐναντιον , ὑπαρχει δε τοις μεν γλισχροις και | ||
| οὐσια τραπῃ δι ' ἀερος εἰς ὑγροτητα , εἰτα το παχυμερες αὐτου συσταν ἀποτελεσθῃ γη , το δε λεπτομερες ἐξαερωθῃ |
| τοσουτονι . ὀξυγλυκειαν τἀρα κοκκιεις ῥοαν . [ το ] παραπετασμα , το Κυπριον , το ποικιλον . ἐνταυθα δη | ||
| πλουσιαν : τα δε χρηματα ταυτ ' ἐστιν ὀψις , παραπετασμα του βιου . Κἀν μυριων γης κυριευῃς πηχεων , |
| γιγνοιτο : δια παντος δε τοισι πλειστοισιν ἠ βαρυ κωμα παρειπετο , ἠ μικρους και λεπτους ὑπνους κοιμασθαι . Πολλα | ||
| : ἐληξεν ὁ πνιγμος ἐκ της φαρυγγος : ὁ πυρετος παρειπετο . Περι πεμπτην , γουνατος ἀλγημα , οἰδημα του |
| τουτους Ἱππιας ἀπεκτεινε , τοτε ὁ Ἀριστογειτων ὠνειδισεν αὐτῳ το στρατηγημα των φιλων . Πολυκρατει τῳ Σαμιῳ καταθεοντι την Ἑλληνικην | ||
| ὀντα τους ἑαυτου παντα τροπον ὠφελειν . τουτο δε το στρατηγημα παρα πολλοις ἐστιν . ἐγω γουν ἀνδρος ἠκουσα Μηδου |
| και ἑτερον ψυχρον ἑλκει , ὁπερ ψευδος ἐστιν , ὡς ἀπεδειξαμεν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προηγμεναι . Ἀποδειξας ἀνωτερω | ||
| . λαʹ . Ἡμεις δε το παραλελειμμενον ὑπο του Θεοδοσιου ἀπεδειξαμεν ἀστρονομικωτατα τουτον τον τροπον . Ἀνατελλετω γαρ ὁ ἡλιος |
| τοις ὑπο του Ἱππαρχου τετηρημενοις τε και ἀναγεγραμμενοις οὐδεν ἡττον εὑρισκομεν την εἰς τα ἑπομενα του δια μεσων παραχωρησιν αὐτων | ||
| τον αὐτον χρονον ἀποτελουμενας ἐκλειπτικας φαντασιας και μαλιστα τας σεληνιακας εὑρισκομεν οὐκ ἐν ταις αὐταις ὡραις , τουτεστιν ταις το |
| Και τους ἐπιτηδειους καιρους δεινως στοχαζομενα τουτοις ἀνυπερθετως κεχρηνται , σπουδαζοντα οὐ τοσουτον τους ἐχθρους χειρι καταγωνισασθαι , ὁσον ἀπαταις | ||
| ἡν ἐκεινας ἀνεστησαν ” . Ἀριστοτελης ὁ φιλοσοφος ἰδων νεον σπουδαζοντα περι τας θεας , „ ὁρα „ , εἰπεν |
| ἐλαττονα γινεται : εἰ δε ἐν τῳ ὡροσκοπῳ ἠ τῳ μεσουρανηματι γενοιτο , τα ἐναντιωματα ἡττονα ἐσται . Ἀρης Ἡλιῳ | ||
| Ἡλιον : ἐαν τοινυν εὑρῃς τον μεν Ἡλιον ἐν τῳ μεσουρανηματι ἠ ἐν τῳ ιαʹ , την δε Ἀφροδιτην ἑσπεριαν |
| Ξερξης ἐξηρτησε την θαλασσαν ναυσι και κατεσπειρε την ὁλην γην στρατευμασι και ἐσκεπασε τοις ὁπλοις τον ἀερα και ἐπληρωσε την | ||
| ἑτερα κωλων ιζʹ . + εἰωθασιν οἱ περιλειφθεντες ἐν τοις στρατευμασι κομιζειν εἰς τους οἰκους των ἀπολωλοτων ὁσαπερ ἐτι ζωντες |
| τουτεστι παιδικῳ δορατι ἐχρησατο . ἰσον τ ' ἀνεμοισιν : ἀκαταλληλως ἐξενηνοχεν : ἐδει γαρ εἰπειν , λεοντων ἀγροτερων μαχας | ||
| το ἐθος των εὐδοκιμουντων Ἑλληνων . σολοικισμος δε ἐστι λογος ἀκαταλληλως συντεταγμενος . . ̈ . . γενος δε ἐστι |
| προς συλληψιν πομα : ἁλος ἀμμωνιακου δραχ . βʹ . ἐλελισφακου , κυμινου ἀνα δραχ . αʹ . διδου πινειν | ||
| κεκαυμενος ἠ λιθος πυριτης . ἀντι δορυκνιου , ὑοσκυαμου ἠ ἐλελισφακου σπερμα . ἀντι δρακοντιου , ἀρον . Ε . |
| καινοτερον Ἀττικοι και Ἑλληνες . ἀπεδομεν ἀπεδοτε ἀπεδοσαν Ἀττικοι , ἀπεδωκαμεν ἀπεδωκατε ἀπεδωκαν Ἑλληνες . ἀπολλυς Ἀττικοι , ἀπολλυων Ἑλληνες | ||
| ὁτι αὑτη ἐστιν ἡ αἰτια τουτου του πραγματος , ἡν ἀπεδωκαμεν , και οὐκ ἀλλη . οἱον του ὀνομαζεσθαι τους |
| ' ἀλκαν ἑπετο οἱ̆ , οὐδε νιν ποτε φοβος ἀνδροδαμας ἐπαυσεν ἀκˈμαν φρενων . συγγενει δε τις εὐδοξιᾳ μεγα βριθει | ||
| και τον ἐν Τεμεσῃ ἡρωα φορους πραττομενον παρα των προσοικων ἐπαυσεν : ἀφικομενος γαρ ἐς το ἱερον αὐτου , ὁπερ |
| σπληνιου , ἐπι δε των κολπων δια σκωληκων ἐκ του φαρμακου παρενθεντος και ἐνιεμενου : ἐχουσα δε παντοτε πηλον δι | ||
| . και ὁς εἰπεν ἡδιον ἀν παρα Σωκρατους την του φαρμακου κυλικα εἰληφειν ἠ παρα σου την του οἰνου προποσιν |
| δε το μεγιστον δυειν σταδιων , ἐλαχιστον τετταρων πλεθρων , διεχουσα της ἑκατερωθεν του αὐχενος ἠπειρου σταδιους ἑξηκοντα , ἀμμωδης | ||
| μεταξυ του τε ἐπινειου αὐτης μαλιστα και της Μαραθου , διεχουσα της γης σταδιους εἰκοσιν . ἐστι δε πετρα περικλυστος |
| , ἱνα το παν ἀγαλμα ᾐ χρυσουν : οἱ δε κληρονομοι Ἀρεα , εἰτα χρυσουν δορυ ἐχοντα , ἐνταυθα γαρ | ||
| . χηρωσται δε οἱ του χηρου και ἐρημου συγγενων οἰκου κληρονομοι . . . . . . χηρωσται : χηρωσται |
| μαλιστα τουτων στοχαστεον τῳ παιδευοντι δια μουσικης , ἐννοιας τε πρεπουσης και λεξεως και προς τουτοις ἁρμονιας τε και ῥυθμου | ||
| ἀποκρισεως συγκειμενος περι τινος των φιλοσοφουμενων και πολιτικων μετα της πρεπουσης ἠθοποιιας των παραλαμβανομενων προσωπων και της κατα την λεξιν |
| Ζελειτας δε ἀφηκε της αἰτιας , ὁτι προς βιαν ἐγνω συστρατευσαι τοις βαρβαροις : Δασκυλιον δε παραληψομενον Παρμενιωνα ἐκπεμπει : | ||
| την χωραν των Ἀμαζονων μετα στρατιας της συνεκπεσουσης αὐτωι : συστρατευσαι δε και Σιπυλον τωι Μοψωι τον Σκυθην πεφυγαδευμενον ὁμοιως |
| παντας τους πολεμιους παρεσκευασμενους παρερχεσθαι . δευτερον δυνασαι τον λογον ἀποστρεψαι προς τον πλουσιον , και εἰπειν αὐτο ὑπερ ἐμου | ||
| της ἠπειρου ἐρχομενοι ποταμοι ἠπειρον αὐτην ποιησωσι , δεηθηναι Ποσειδωνος ἀποστρεψαι τα των ποταμων ῥευματα : ἐπισχεθεντων οὐν τουτων ἀντι |
| βαρυτονως , τοτε το Ἰωνικον ἐχει προ του αται το χαρακτηριστικον συμφωνον του μεσου παρακειμενου , οἱον πεφρασται πεφραδαται , | ||
| ὁ ἐχεσον , ἐξενεχθεντες δια του σ , ὁπερ ἐστι χαρακτηριστικον του πρωτου ἀοριστου , κατα δε ἀντιπαθειαν εὑρεθη . |
| ὁραν . ἐρω δε ὀλιγα , οἱς ἀν τις δυναιτο παραδειγμασι χρησθαι πολλων . ἀπαγγελλων δη προς τους Φαιακας Ὀδυσσευς | ||
| συλλαβη εἰς μερος λογου ἠι πεπερατωμενη ὡς ἐν τοις προκειμενοις παραδειγμασι , σπανιωτερον δε ἐπι μεσης λεξεως . οὐ μην |
| πηλικοτητι συγκρισει τοις προς τι τοις περιστατικοις μοριοιςἐοικε δε ἡ πηλικοτης και ἡ συγκρισις και τα προς τι τῃ ἐν | ||
| του ἐλαττονος οὐ δεομεθα , ἐπει και τουτο μειουμεν : πηλικοτης δε ἐστι κεφαλαιον ἀμφοτερων κοινον : ἀπο μεν του |
| και ἐφειδετο της ἑαυτου ὡρας . εἰ μεν δη χρυσου κατεφρονησεν ἠ χρηματων ἠ ἱππων ἠ τοιωνδε δελεασματων , οἱς | ||
| ὁ μεν δη Σκιπιων ὡδε ἐγκληματος ἀναξιου των βεβιωμενων οἱ κατεφρονησεν , σοφωτερον , ἐμοι δοκειν , Ἀριστειδου περι κλοπης |
| „ Λυκηρον τον βασιλεα ἠδικησεν , ὠ βασιλευ , της παρελθουσης νυκτος οὑτος ὁ αἰλουρος : ἀλεκτρυονα γαρ αὐτου πεφονευκε | ||
| ἐθεασαμην . εἰδον . εὐφρονης παροιθεν ἐπι , και της παρελθουσης νυκτος , ἐπι της παρελθουσης νυκτος δυϊκως : ἐνομισθησαν |
| ' ὀνος πανουργως , ὡς προσηλθε τῳ ῥειθρῳ , ἑκων κατεπεσεν : ἀθροως δε των σπογγων διαβραχεντων πας ὁ φορτος | ||
| ἐπειδη ταχιστα προς τον ἡλιον ἐκεινος ἐτακη , πτερορρυησας εἰκοτως κατεπεσεν : ἡμιν δε ἀκηρωτα ἠν τα ὠκυπτερα . Πως |
| ἐκεινου Διονυσον ἐσεσθαι βοηθον φησαντος , μεθυουσιν ἐπιθεμενοι τοις Θρᾳξιν ἐλυσαν ἀλληλους , και Διονυσου ἱερον ἱδρυσαντο , ὡς Ἡρακλειδης | ||
| ὡν δια παντος του πολεμου ἐγλιχοντο μη ἁψασθαι , εὐθυς ἐλυσαν τας ἐπικειμενας ζημιας τῳ εἰποντι ἠ ἐπιψηφισαντι ὑπο της |
| προς το δημοτικον ἠρεσκετο διαλλαγαις , οὐκ εἰα γενεσθαι το προβουλευμα τοιουτοις λογοις χρωμενος . Ἐβουλομην μεν ἀν ἐγωγε και | ||
| ἐχουσι παρ ' ὑμων δωρειαν , και οὐδε μιᾳ γεγενησθαι προβουλευμα πωποτε . ἐγω δ ' οἰομαι μεν οὐχι λεγειν |
| τουτους μεν οὐν οἱ ταχθεντες ὑπο των νομων ἑνδεκα ἀρχοντες ἀπεκτειναν , οὐχ οἱον ἠδικηκοτας τι την πολιν , ἀλλα | ||
| δε κυριευσαντες τον Μελαγχρον και την Κλεομητραν βαλλοντες τοις λιθοις ἀπεκτειναν . και τον ταφον αὐτων δεικνυουσιν και νυν ἐτι |
| οὐλοκρανοι ὡς Αἰθιοπες . οἱ δε βορειοτεροι τουτων κατ ' Αἰγυπτιους μαλιστα ἀν εἰεν τα σωματα . ἐθνεα δε Ἰνδικα | ||
| τἀνθρωπων κακα . ἀλλα καθ ' Ὁμηρον φαναι παντας ἀνθρωπους Αἰγυπτιους ἰατρους εἰναι . διεγνω δη ὁ Πλατων και τοις |
| και φιλανθρωπια , ἐκεινοις οὐ προσεισι κακοηθεια , ἐκεινοις οὐ πλησιαζει συκοφαντια , διαβολη δε και πορρωθεν ἀπεληλαται . Εἰς | ||
| ἀνομοιῳ . και ἐφ ' ὁσον μεν τῳ κατα φυσιν πλησιαζει , ἡττον ἐστι κινδυνωδες , ἐφ ' ὁσον δε |
| ἀρχην . ἀλλως . ὑπνος ἐστιν ἡσυχια και παυλα των ἡγεμονικων . τις ποιητικη αἰτια του ὑπνου ; ἡ ἐν | ||
| τον ἐγγυτερον ἠ ἀπωτερον του πληττομενου , των ἐν ἡμιν ἡγεμονικων τῃ συμφυτῳ μουσικῃ θαυμασιως ἁμα και προχειρως εὑρισκοντων τε |
| ῥητον τοιουτον τι δει νοειν οἱον ἐν τοις διαστηματικοις το δωδεκατημοριον του τονου και εἰ τι τοιουτον ἀλλο ἐν ταις | ||
| και ὁσα τουτοις παραπλησια δηλοι . Το δε Καρκινου πρωτον δωδεκατημοριον σημαινει περι ἀρχης ἠ ἀρχιερωσυνης ἠ ἱερουργιας , το |
| ἀλλο ἡ κινησις παρ ' αὐτην , και δια τουτο ἐδεηθημεν του συνεχους μετρου εἰς μετρησιν αὐτης , τον αὐτον | ||
| ἐνια μετηνεγκεν ἡ συνηθεια καλως , ὡστε οὐδε κυριων ἐτι ἐδεηθημεν , ἀλλα μεμενηκεν ἡ μεταφορα κατεχουσα τον του κυριου |
| Ῥωμαιοι , εὐφημιαις τε παντοδαπαις και στεφανων και ἀνθεων βολαις ὑπεδεχοντο . ὡς δ ' ἐς την Ῥωμην εἰσηλασεν , | ||
| ἀποδιδρασκοντων . Τουτους οἱ Καμπανοι ταις οἰκιαις ἀναλαμβανοντες τραπεζαις τε ὑπεδεχοντο λαμπραις και ταις ἀλλαις ἐξενιζον φιλοφροσυναις . πολυτελης δε |
| , ὑπο δε των παλαιων κωμῳδειται , ὁσα αἰσχρως και κενως κολακευει την ἀκοην : ἁ Πλατων διαβαλλει ὠ λῳστε | ||
| ; καθολου γαρ εἰ παντες οἱ τα ὀνοματα λαλουντες μη κενως ἰσμεν ἑκαστα τουτων και μηδεμιας ἐπιμελειας περι την διαρθρωσιν |
| ἀρδην ἀνῃρηται , κατα ναυμαχιαν δισμυριοι των συμμα - χων ἀπολωλασι , το συνολον εἰς μιαν κατακεκλεισμεθα πολιν , των | ||
| μετα του Ἰασονος στρατευσαντες ἐν τοις κατα τον Ποντον τοποις ἀπολωλασι . διοπερ τον Πελιαν καιρον ἐχειν ὑπολαμβανοντα τους ἐφεδρους |
| , Ἰδα δε Κλεοπατραν θυγατερα ἐκ Μαρπησσης , ἡ Μελεαγρῳ συνῳκησεν . ὁ δε τα ἐπη ποιησας τα Κυπρια Πρωτεσιλαου | ||
| μιαν ἡμεραν οὐκ ἐχηρευσεν , ἀλλα παρα ζωντος Τιμοκρατους ἐκεινῳ συνῳκησεν , νυν δ ' ἐν τρισιν ἐτεσιν ἀλλῳ συνοικους |
| Ἀθηναιους εἰδοτες ἐν τῃ Ναξῳ χειμαζοντας ἐστρατευσαν πανδημει ἐπι την Κατανην , και της τε γης αὐτων ἐτεμον και τας | ||
| τριτον πλευρον εἰς μεν Συρακουσσας τριακοντα ἑξ , εἰς δε Κατανην ἑξηκοντα : εἰτ ' εἰς Ταυρομενιον τριακοντα τρια : |
| τετρασι : ταις μεν τριασι συνημμεναις ἁπασαις , ταις δε τετρασι δυο μεν παρα δυο συνημμεναις , δυο δε παρα | ||
| λογος βιωφελης . διαφερει δε ἡ μεν γνωμη της χρειας τετρασι τοισδε , τῳ την μεν χρειαν παντως ἀναφερεσθαι εἰς |
| και στρατιας κατηναγκασμενης , και στρατηγιας ἀκουσιου , και φυγης εὐπρεπους . Ταυτα τοινυν φημι τας περιστασεις διαφευγειν ἐκεινον τον | ||
| τοιαυτην . Τισιφονη μια των Ἐρινυων εἰς ἐπιθυμιαν ἐμπεσουσα παιδος εὐπρεπους , Κιθαιρωνος τοὐνομα , και μη στεγουσα την ἐπιτασιν |
| ' Ὀρεστην , της ἐμης ψυχης τριβην , ὁν ἐξεθρεψα μητροθεν δεδεγμενη . . . . . . . . | ||
| ἐγω δε Ἀλανος τε εἰμι και τῃ παιδι ταυτῃ συγγενης μητροθεν : παρ ' ἡμων γαρ οὐσαν την Μαστειραν ἠγαγετο |
| ἱππικη τε και πεζη μεθ ' ὁπλων τε βαρους και ἀποσκευης , ὁσης οὐδ ' ἀν εἰποι τις , ἐτι | ||
| ἐχυραν , τοις ὀπισθοφυλακουσιν ἐπιπεμψας ἱππικα στιφη πολυ μερος της ἀποσκευης αὐτου κατεσυρεν . Ἀντιγονος περι την Γαβιηνην συνεβαλλεν Εὐμενει |
| τας καμινους ] των βαλανειων . ἀλλ ' οὐδε ἐκεισε συνεχωρουν οἱ των ὁμοτεχνων περι ταυτα ἀλινδουμενοι : και γαρ | ||
| που και τρις ἀγαγειν . οἱ δε φυλακες ταυτα νειμαμενοι συνεχωρουν αὐτῳ πολλακις ἐξιεναι νυκτωρ και συν αὐτῳ ἀνδρας πλειονας |
| Κροτωνιατης και Τιμαιος ὁ Λοκρος και Φιλολαος και Ἀρχυτας οἱ Ταραντινοι και ἀλλοι πλειους , και μετα ταυτα Πλατων ἐν | ||
| πρωτος ἐξεθηκε την ἐννεακαιδεκαετηριδα . Ὡς την ἐν Ἰταλιᾳ Ἡρακλειαν Ταραντινοι ἐκτισαν . Ὡς ἐπι της Ῥωμης Σποριος Μαιλιος ἐπιθεμενος |
| ἀσκαριζω . ἀρωματοπωλαι δοκιμον . ἀωροθανατος : ὁ προ της καθηκουσης ὡρας ἀποθανων , ἀνηρ και γυνη . ἀστρατηγια : | ||
| ιϚʹ . Ἐντευθεν τα μερη Θρᾳκης της εἰς τον Ποντον καθηκουσης ἐκδεχεται , και ὁροι των Θρᾳκων . Τα δε |
| ἐγω δε συν ἐμαυτῳ ἀλλους ἑξ , ὡστε ἐστιν αὐτος ἑβδομος , ἀντιστατας τοις πολεμιοις ποιησομαι ταις ἑπτα πυλαις και | ||
| ἑνδεκατος , οὐ κακος . νϚʹ Ἀρεως ὀγδοος , Ἑρμου ἑβδομος , λυπηρος σκληρος . νζʹ Κρονου ιθʹ , χαλεπωτατος |
| και φαρμακα : τεταρτον δε φαμεν εἰναι ἀγαθον , οἱον αὐλητικην και ὑποκριτικην και τα τοιαυτα . ἀγαθου ἀρα τετταρα | ||
| ὑμνοι . Ὀλυμπος δε μαθητης γεγονε Μαρσυου , περι την αὐλητικην ἀριστος , και αὐτος δυστυχησας δια μουσικην . καθαπερ |
| μακαριζειν τους ἀχρηματους , ἐνηλλαξε , και ἀντι του εἰπειν μακαριζειν λαμπειν εἰπεν . . ταυτα μοι διπλη μεριμν ' | ||
| και ζητωμεν , εἰ οὐ δει ζωντας ἀλλα μετα τελευτην μακαριζειν : ταχα γαρ ἀν ἐξ ἐκεινης θεωρηθειη και το |
| ὀντος αὐτῳ μεν ἀει ἀκολουθει το συμπερασμα ἐν πασι τοις σχημασι , ἐν μεν τῳ πρωτῳ , διοτι ἀποφατικη οὐσα | ||
| εἰ πανυ προμηθηθειη , το ἀνωτερω κατωτερω ἀν ποιησειε , σχημασι τε ἐπιτηδειοισι και ἐπιδεσει ἁρμοζουσῃ : εἰ δε μη |
| ὁ μεν γαρ παθη ποιων της αἰσθησεως καθ ' αὑτα διοριζει την φυσιν : ὁ δε καθ ' αὑτα ποιων | ||
| τε τον Εὐρωπον ποταμον , ὁν Ὁμηρος Τιταρησιον ὠνομασε , διοριζει Μακεδονιαν μεν προς βορραν , Θεσσαλιαν δε προς νοτον |
| και Βοηθος και Νουμηνιος τον του Πλατωνος ἰκτινον παραλαβοντες ἰκτινον παραδιδοασι , και τον λυκον λυκον , και ὀνον τον | ||
| και πιστεις του μη παθειν εἰληφοτες αὐτον τε τον βασιλεα παραδιδοασι και το φρουριον . Οἱ δε περι τον Δουκα |
| ὑπεμνησαμεν . μη ὀντος οὐν ἐν τῃ φυσει των πραγματων αἰσθητου τινος ἀφ ' οὑ ἡ νοησις ἐσται του σωματος | ||
| την αἰσθησιν παθους , ἀφ ' οὑ δε καθαπερ του αἰσθητου , προς ὁ και ὁμοιοτητα τινα σῳζει . τουτο |
| . . . περι δε των κληρικων ἀλλοι τε παλιν εἰρηκασι ῥητορες και Ὑπ . ἐν τῳ περι του Ἱππεως | ||
| οἱ παλαιοι περι του ὀντος διαλεχθηναι βουλομενοι περι της οὐσιας εἰρηκασι : και οἱ μεν ἑν εἰρηκασιν εἰναι το ὀν |
| του διδοντος , ὡς τινος γαρ οὐκ αἰτιαι κακου τοις ἐντυγχανουσι , διαβολην ἐπεδειξεν ἐφ ' ἑαυτης ἀδικον : οὑτω | ||
| γαρ και ποικιλως δοκει τεταχθαι , σαφεστερα μεντοι γε τοις ἐντυγχανουσι γενησεται . Ὁ περι τεκνων τοπος [ ὁς ] |
| παυσαντες νοσουν . Καπανευς δε πως εἰποιμ ' ἀν ὡς ἐμαινετο ; μακραυχενος γαρ κλιμακος προσαμβασεις ἐχων ἐχωρει , και | ||
| ἠν ἐκφρων μετα την θεαν : τα μεν δη πλειονα ἐμαινετο , ὀλιγακις δε ἐγινετο ἐν ἑαυτῳ . ἁτε δε |
| ὁτι οὐκ ἐστιν ἡ ἡδονη γενεσις εἰς φυσιν , ἠτοι ἀναπληρωσις της φυσεως , διοτι οὐ τῳ αὐτῳ ἡδει χαιρουσι | ||
| δια το λεληθεναι : ἀλλ ' ἐαν ἡ γενεσις και ἀναπληρωσις αἰσθητη ᾐ , τοτε γινεται ἡδονη : ὁ δη |
| ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν ἐπελαυνοιεν τινες , εὐπετως ἀναπηδωντες ἀνεχωρουν . εἰ δ ' αὐ τινες διωξειαν αὐτους πολυ | ||
| και δρασαι τι διαβαντες ἐδιωκον και καταλαβοντες ἐκτεινον και παιανιζοντες ἀνεχωρουν και συνηπτον ἐργον ἐργῳ , μαλλον δε ἀπο λογων |
| των χρηματων ποιησασθαι διηκοσιας ἐς τον πολεμον , τον προς Αἰγινητας λεγων . Οὑτος γαρ ὁ πολεμος συστας ἐσωσε τοτε | ||
| οὐ δικαιοι εἰναι ἀποφερειν ἐτι , ἀλλα τους ἐχοντας αὐτα Αἰγινητας πρησσεσθαι ἐκελευον . Προς ταυτα οἱ Ἀθηναιοι ἐς Αἰγιναν |
| της Ἰνδικης διηκει , τῃ δε δια των νοτιωτερων Κυρηνης πεντακισχιλιοις σταδιοις παρα μικρον . Ἁπασι δε τοις μεταξυ κειμενοις | ||
| περι τους Βακτριους μερη , προστεθεντων τρισχιλιων τοις μυριοις και πεντακισχιλιοις , ὡν οἱ μεν του πλατους ἠσαν των ὀρων |
| ὡς ἐπιπαν μηνων σεληνιακων δυνατον ἐσται τας συζυγιας των φωτων ἐκλειπτικας γινεσθαι , χρησιμον ἀν γενοιτο τοις προαποδεδειγμενοις προσθειναι , | ||
| ὑπερβαλλειν , ἐκει δυνατον ἐσται και τας ἀκρας συνοδους ἀμφοτερας ἐκλειπτικας γινεσθαι . . . και τα ἑξης . Ἐπει |
| τε ἀπο δειπνου και οἱ νηστεως ἐνεργουσι , κενουντες τα διεφθαρμενα , και τα παροδευοντα εἰς τα ἐντερα ἑλκοντες και | ||
| ϲιτιων ἐν τῃ γαϲτρι γενομενηϲ , οἱϲ μεν ὑπερχεται τα διεφθαρμενα , μεγιϲτον ἐφοδιον εἰϲ ὑγειαν ἐχουϲιν , οἱϲ δε |