αὐξιφωτουσα τυχοι ἡ Σεληνη μετριως βλαπτει , και μετα μοχθων ἀποφυγη ἐσται των κακων ἡμερας . νυκτος δε της Σεληνης | ||
το ναπος διοτι μελλομεν αὐτο κατα νωτου ἐχειν ὁπου μηδεν ἀποφυγη ἐστιν ἡμιν και ἀποχωρησις . λεγει οὐν ὁτι αὐτο |
ὡσπερ δια των γυμνασιων ἐρρωννυεν το ἐπιθυμητικον . μετα τουτους ἐφοιτησεν διθυραμβοποιοις , τον ἐκεινων χαρακτηρα ὠφεληθηναι βουλομενος : ἀμελει | ||
την Κισσιαν χωραν και προς Βαβυλωνι ἠδη ὀντι δοξα ἐνυπνιου ἐφοιτησεν ὡδε τῳ φηναντι θεῳ ξυντεθεισα : ἰχθυς ἐκπεπτωκοτες της |
, οὐκ ἐγενετο ἐλεγχος : ᾑ δε ποσως και ὁλως συνεχωρησε τουτο , ἠλεγχθη . Ἐτι καθαπερ ἐν τοις ῥητορικοις | ||
ἐασαι παραφυλαξαι τον χρονον τον ἐπιτηδειον ἐς την πραξιν . συνεχωρησε το μειρακιον . ἐφ ' ἑαυτου τοινυν ὁ Χαριτων |
εἰς τοὐναντιον . Ὁτι Δαρειος μελλων νυκτωρ τοις πολεμιοις ἐπιθεσθαι συνεβουλευσε το τιαροδεσμιον , ὁ της κεφαλης ὀπιθεν ἀποσφιγγει την | ||
οὐτε την κατηγοριαν Φιλιππου , ἀλλα της πολεως το συμφερον συνεβουλευσε , καλως ἀν τον λογον εἰποιμεν εἰδους εἰναι συμβουλευτικου |
και γραμματα προς τους ξενους του πατρος του ἐμου , ἐκελευσα μοι αὐτον ναυτας μισθωσασθαι ὡς ἀν δυνηται ἀριστους : | ||
ἐπ ' αὐτῳ δε γλαγος ἀμνης . Ἡρωας δ ' ἐκελευσα περισταδον ἀμφιχυθεντας δουρατ ' ἐπαμπηξασθαι ἰδ ' ἀορα κωπηεντα |
. οὐδεν οὐν ἐσται ἀπολυτον παθημα , ὡσπερ ἠν ἀπολυτον ἐνεργημα το βαδιζειν . τα μεν γαρ κρειττονα και ἀπολελυμενα | ||
: τελος δε , του προκειμενου τευξις . Βουλονται γαρ ἐνεργημα ἡμετερον εἰναι προς το τελος . Ὑποτελες δ ' |
σχολην ] βραδυτητα . ἀξυνημων ] ἠγουν μη συνιεισα και γινωσκουσα τα λεγομενα . δεχηι ] ἠγουν νοεις . λογον | ||
ἀγνοουσα , οὐδεις ἐσται ταυτῃ προσεχων , εἰ δε ὡς γινωσκουσα , τῳ περιττῳ και τῳ ἀδυνατῳ ἐκβληθησεται τοιαυτα φαμεν |
ἐχειν αὐτα λεγομεθα . ἀλλως δε και τα μερη ἐχειν λεγομεθα , χειρα και κεφαλην , και τα δενδρα τας | ||
' ἑκαστα : ταυτας γαρ και ἐχομεν : ἐπιστημονες γαρ λεγομεθα τῳ ἐχειν των καθ ' ἑκαστα ἐπιστημων τινας . |
μη ϲφοδρα πολλη δοθειη , την δε παρακειμενην ἐν τοιϲ ἐντεροιϲ κοιλιᾳ τε και ϲτομαχῳ χολην ἀγουϲα . ἁρμοζει δε | ||
. Ἁλατια ὑπακτικα κενουντα το παρακειμενον ἐν τῃ γαϲτρι και ἐντεροιϲ φλεγμα και τουϲ λοιπουϲ χυμουϲ : καθαιρει μετριωϲ και |
οὐκουν οὐδεις ἐτι βαρβαρων χειμωνος ἐπελθοντος ἐπι τας εἰωθυιας λῃστειας ἐξεπλευσεν , ἀλλ ' οἰκοι μενοντες τα αὑτων ἠσθιον οὐκ | ||
τους συνδιαβεβλημενους ἀναλαβων εἰς την ἰδιαν τριηρη μετα της Σαλαμινιας ἐξεπλευσεν . ἐπει δ ' εἰς Θουριους κατεπλευσεν , εἰτε |
τῳ αἰγιαλῳ του Θερμαιου κολπου ἐστιν ἐν ταις ὑπωρειαις του Ὀλυμπου , ἀλλ ' ὁσον ἑπτα ἀπεχει σταδιους : ἐχει | ||
ἀλση : νυν δε το μεταξυ της Ὀσσης και του Ὀλυμπου χωριον , ὁ ἐστι περικαλλες και ὡσπερ ὑπο θειας |
αὐτοι λεγουσι Ἀβδηριται , λεγοντες ἐμοιγε οὐδαμως πιστα , πρωτον ἐλυσατο την ζωνην φευγων ἐξ Ἀθηνεων ὀπισω , ὡς ἐν | ||
: πενητος θυγατηρ και πλουσιου υἱος ἐγενοντο ὑπο λῃσταις : ἐλυσατο ἀμφοτερους ὁ πλουσιος : μετα ταυτα ἐβιασατο ὁ του |
οὐν προς αὐτον ὁτι συμφυτον αὐτην ἐχομεν , ἀλλα λοιπον πιπτουσα ἡ ψυχη εἰς την ληθην της γενεσεως και πληρουμενη | ||
διαμετρῳ του κυκλου προς ὀρθας ἀπ ' ἀκρας ἀγομενη ἐντος πιπτουσα του κυκλου : ὁπερ ἀτοπον ἐδειχθη : οὐκ ἀρα |
τιμωμενῳ . Λεχθεντων δε τουτων τε και τοιουτων λογων προς Ἀναξαρχου τους μεν μετεσχηκοτας της βουλης ἐπαινειν τον λογον και | ||
μαλλον εἰναι ψυχρα και δυσχειμερα των Ἑλληνικων , ἐναντιουμενου του Ἀναξαρχου και φιλονικουντος εἰπειν : ἀλλα μην ἀναγκη σοι ταυτα |
, τοιαυτα οὐρει , οἱα κἀγω εἰδον . Περι δε τεσσαρεσκαιδεκατην ἐουσῃ , παλμοι δι ' ὁλου του σωματος : | ||
: ἠν δ ' ἑβδομαιος ἐων πυρετηνῃ , ἐς την τεσσαρεσκαιδεκατην ἠ ἑπτακαιδεκατην : ἠν δε τῃ ἑνδεκατῃ ἀρξηται πυρεταινειν |
Οὐαδιμωνος καλουμενη λιμνη οὐ μεγαλη ἐν Ἰταλιᾳ , ὁμοιως ἐχουσα νησια πλειονα πασῃ πνοῃ μετακινουμενα . Ἡ κατα Σαρδεις λιμνη | ||
και νεωρια ἠν : εἰθ ' αἱ Ταριχειαι λεγομεναι , νησια πολλα και πυκνα : εἰτα Θαψος πολις , και |
ψυχαις ἐνταυθα , Διο κλοπην ὁ μυθος την δοσιν ταυτην ἐκαλεσεν , ὡς ταις ψυχαις ταις εἰς τον ἀλλοτριον αὐταις | ||
δε , ὁν ἐς τους Τρωας ἀφηκεν ὁ ἀετος , ἐκαλεσεν ὀφιν . οὑτω το εἰκος ἐχει και τῃ Ἀντινοῃ |
πορειαν Κρατερῳ συμπιπτοι , ὁτι και μαλακως το σωμα ἐχοντα ἀπεπεμπεν αὐτον , μη ποθησαι στρατηγον τους ἰοντας . Λογος | ||
. ἐπει δε οὐδεν ἡττον ηὐτομολουν , τελευτων και μαστιγων ἀπεπεμπεν . οἱ μεντοι ἐνδοθεν τους γε δουλους οὐκ ἐδεχοντο |
δε Διονυσον παραγοντα καθ ' ἑνα των αἰχμαλωτων και διδοντα σπονδην οἰνου παντας ἐξορκωσαι συστρατευειν ἀδολως και μεχρι τελευτης βεβαιως | ||
το αἱμα ἀμφοιν ἀνακεκραμενον , την ἐλευθεριον ἐκεινην και ἐπινικιον σπονδην , και τα ἐργα του ξιφους του ἐμου , |
προσγινεσθαι . Ἀλλ ' ὑμας γε οὐκ ἀξιον , ὠ θαυμασιοι . τα τε γαρ ἀλλα ἀγαθα ὑμιν ὑπερ τους | ||
πολλων ἀνθρωπων ὀρθως μοι ἐδοκει μεμφεσθαι . Ὠ Κριτων , θαυμασιοι εἰσιν οἱ τοιουτοι ἀνδρες . ἀταρ οὐπω οἰδα ὁτι |
κατηγορησαι : εἰ δ ' ἐλεγχθησονται ψευδομενοι , οὐδεν αὐτοις ἐμελησεν . Ὡσπερ οὐν , εἰ ἀληθη ἠν ταυτα ἁ | ||
ὁ βασιλευς : ἑτεροις δε ἐν ταις τηλικαυταις των Ἀφροδιτης ἐμελησεν . ὁ δε τοσουτον ἀπεσχε του ζητειν , εἰ |
Κρατυλε , θαυμαζω και αὐτος παλαι την ἐμαυτου σοφιαν και ἀπιστω . δοκει οὐν μοι χρηναι ἐπανασκεψασθαι τι και λεγω | ||
. Και ὁ Βαβυλωνιος : Ἀλλ ' ἐγωγε σοι οὐκ ἀπιστω : τοδε μοι λεξον : εἰ βασιλευς εἰης ἁπασης |
τηλεως καθεψομενων . ἐπι δε σκληριας χωρις φλεγμονης τοις αὐτοις χρησομεθα τοις ἐπι των διαφορησεως δεομενων . ψυχει δε και | ||
. των μεν δη ἐς το θειον ἡκοντων τοις εἰρημενοις χρησομεθα : Μαντινεων δε ἡ πολις σταδιους μαλιστα που δωδεκα |
εἰ τας στηλας ἀνελοιεν . και ἡ λυσις δε ἐτι θαυμασιωτερα : γινωσκων γαρ ὁπως ἐχουσι γνωμης Ἀρκαδες προσποιειται ἀγνοειν | ||
ἡ περι την φυλακην αὐτου προνοια και οἰκονομια πολυ μαλλον θαυμασιωτερα . πεπιστευμεναι γαρ , ὡς εἰκος , παρα θεων |
λελειμμενος ἐρχεαι οἰων , ἀλλα πολυ πρωτος νεμεαι τερεν ' ἀνθεα ποιης μακρα βιβας , πρωτος δε ῥοας ποταμων ἀφικανεις | ||
Πλατων οὐ γραψε , δυω ἐγενοντο Πλατωνες : Σωκρατικων ὀαρων ἀνθεα παντα φερω . ἀλλα νοθον μ ' ἐτελεσσε Παναιτιος |
εἰπε χαλκανθον ξανθην , ὡδε ἀπροσδιοριστως , μετα της κυανου χαλκανθου , ἐπηγαγεν ; Ἀλλα ταυτα , ὠ Διοσκορε , | ||
κεκαυμενος ἠ χαλκανθος ἁμα χορειᾳ χολῃ . ἀλλο δραστικωτερον . χαλκανθου μερος αʹ . κομμεως Ἀραβικου μερος ʹʹ . οἰνῳ |
ἐλεγε τα περ ὀπωπεε , ὁ δε ἐννωσας τα λεγομενα συνεβαλλετο τον Ὀρεστην κατα το θεοπροπιον τουτον εἰναι , τῃδε | ||
ποιησωμεθα της εἰς τα πολιτικα ἀγαθα ὠφελειας αὐτου , ἡν συνεβαλλετο τοις ἀνθρωποις . Το δη μετα τουτο μηκεθ ' |
σε ἐφη οὐκ ἐς μυλην ἐμβαλω , ἀλλ ' ἐς Ὀλυμπιαν ἀξω . πολλῳ γαρ ᾠετο πικροτεραν ὡς το εἰκος | ||
ξυντονου κατασχουσης το Ἑλληνικον ζην τον ἀνδρα και ἀφιχθαι ἐς Ὀλυμπιαν , καταρχας μεν ἐδοκει μη ἐρρωσθαι ὁ λογος , |
ἀδελφου βελτιω γενησεσθαι και λογοις λεγομενοις και ἐργοις πραττομενοις και συγγραμμασι ποιουμενοις και δοξῃ τῃ μεν αὐξομενῃ , τῃ δε | ||
ἐληλυθος περι ὁτουουν παρα ἀνθρωποις , ὁ μη ἐν τοις συγγραμμασι τουτοις διηκριβωται . εἰ τοινυν ὁμολογειται τα μεν Πυθαγορου |
' ἁς οὐκ ἐδει διαβαινειν τον Ἰβηρα ποταμον ἐπι πολεμωι Καρχηδονιους . εἰ δε την Σαρδονος ἀφαιρεσιν και τα συν | ||
την ἀκτην ἐχοντας Ἰταλιωτων , ἐς δε την Σικελιαν διαβας Καρχηδονιους ἠναγκασεν ἀπαναστηναι Συρακουσων . φρονησας δε ἐφ ' αὑτῳ |
φυλαττοντα της τροφης τεταγμενην , ἀλλα και πριν την πρωτην ληφθεισαν πεφθηναι ἑτεραν προσφερονται : κινουμενων δε αὐτων σφοδροτερον μετα | ||
την δ ' ὡς και προ χρονων παρα των Τουρκων ληφθεισαν και εἰς συναγωγας αὐτων τουτους μετημειψε και ὁτι περιφανες |
βουλη δε σοι παντα ἀπληκτος ποιησει το ὡς οὐ πεπληξεται πεισθεισα . αἰσχυνθητι δε αὐτων , ὠ ' γαθε , | ||
ἡ βουλη μεν ἐψηφισατο Ποπλικολᾳ θατερῳ των ὑπα - των πεισθεισα παντα συγχωρειν , ὁσα ὁ Τυρρηνος ἠξιου , καμνειν |
: τα μεν γαρ αὐτος , τα δε Δημητριος ὁ Εὐθυδημου υἱος του Βακτριων βασιλεως : οὐ μονον δε την | ||
δε φησι κατα την ἑκτην , και πρωτον ἐφορον γενεσθαιἐπι Εὐθυδημου , ὡς φησι Σωσικρατης . και πρωτος εἰσηγησατο ἐφορους |
Καρχηδονα . , . . ) Ὑπηρχον γαρ οἱ μετα Καρχηδονιων στρατευσαμενοι Ἰβηρες , Κελτοι , Βαλεαρεις , Λιβυες , | ||
τῃ ἀποικιᾳ την πολιν διεγραφον , ἐνθα ποτε ἠν ἡ Καρχηδονιων , οὐδεν φροντισαντες , ὁτι Σκιπιων αὐτην , ὁτε |
, βασιλευ : τουτο γαρ , τουτο ἐστιν ὁ τα βουλευτηρια κεκενωκε μαλιστα . ἰσως μεν γαρ τι και ἀλλο | ||
ἁρμονιαν ἀπταιστον : ἀλλα πολιτικης και της περι δημους και βουλευτηρια παρασκευης ἡκεις ἐνδεης ὠν ; συ μεν και πεφωρακας |
τον ὀνον τον ἀγαπηθεντα νυν γενομενον ἀνθρωπον ὑπερτρυφαν και την ἐρασθεισαν ὑπεροραν : και δειπνω συν αὐτῃ και πολυ ἐκ | ||
, Ἀργυραν δε εἰναι μεν των ἐν θαλασσῃ νυμφων , ἐρασθεισαν δε αὐτην Σελεμνου φοιταν τε ὡς αὐτον φασιν ἐκ |
, εἰς ὁτε κεν μιν μοιρ ' ὀλοη καθελῃσι τανηλεγεος θανατοιο , μη τις μοι κατα δημον Ἀχαιϊαδων νεμεσησῃ , | ||
δεξηται στυγερης τ ' ἐνοπης κωκυτον ἀκουσῃ , οὐ τηλου θανατοιο ταχ ' ἐσσεται , ἀλλα οἱ ἀτην και μορον |
ἀργυριον ἐστιν κεκερματισμενον . κερματα δε πολλων πληθυντικως εἰρηκοτων , κερμα ἑνικως Ἀμφις εἰρηκεν ἐν Ἀμπελουργῳ και Ἀντιφανης ἐν Κυκλωπι | ||
που τον Στρυμονα ποταμον ὡστε ἀποφερεσθαι δασμον ἐκειθεν ἐτησιον ἀργυριου κερμα νενομισμενον μυριαδας τριακοντα . ἠν δε και τις ἀνηρ |
τε πολλοις ἐχρησατο , και χαλκους ἐλεφαντας ἀντι των σφαγεντων ἀνεστησε τεσσαρας . . . : Ἡ δε των ἐλεφαντων | ||
ἐνεδρευων και ἀει τι ἐνοχλων ἀπο τε Περγαμου τον Σελευκον ἀνεστησε και ἀπο της ἀλλης Εὐμενους χωρας ἐξηλασε . Πολυξενιδᾳ |
, ὡς Ἡροδοτος ἱστορει . Γ ἱνα τας τελετας αὐτοι λαβοιεν Γ : ἡμων ἀπολομενων και των βαρβαρων αὐτοις θυοντων | ||
λαιμαργοι . τουτο οὑτω συνταξεις : ὁπως ταχιστα ὑφελοιατο και λαβοιεν τα πρυτανεια , δια τουτο προὐτενθευσαν και προυλαβον ἡμερᾳ |
, προσαγορευεται τυχη . ὁρωσι παντες πρωτον , εἰτ ' ἐθαυμασαν , ἐπειτ ' ἐπεθεωρησαν , εἰτ ' εἰς ἐλπιδα | ||
ἡ διπλη ὁτι ] σαφως νυν το ἐθηησαντο ἀντι του ἐθαυμασαν : ἐπιφερει γουν ἰδοντες . . δεινος τ ' |
δε ὑπο των Ἀλευαδων τυραννεισθαι . τυραννικην οἰκιαν ] την Μακεδονικην ἀρχην : το γενος λεγει των Ἀλευαδων . ὁποι | ||
την ἐπιφερομενην πληγην ἐξενευσεν . εἰθ ' ὁ μεν την Μακεδονικην σαρισαν προβεβλημενος ἐπεπορευετο , ὁ δ ' ἐγγισαντος αὐτου |
ἑωρα : ἐζητει δε θανατου τροπους πολλους , ἀλλ ' εὑρισκεν οὐδενα , πολλων των φρουρουντων ὀντων . Ὁ δε | ||
και μονοχορδα και τριγωνα και τα παραπλησια , και συμφωνον εὑρισκεν ἐν ἁπασι και ἀπαραλλακτον την δι ' ἀριθμου καταληψιν |
εἰς ἁλα , ταυτ ' ἐμβαλων πορπακι γενναιαν χερα αὐτος κομιζει δορυ τε δεξιαι λαβων , ὡς τωι θανοντι χαριτα | ||
ἐπειτα αἰδεσθεις εἰ μηδε αἰγος φιλανθρωπιαν μιμησεται , νυκτα φυλαξας κομιζει παντα προς την γυναικα Μυρταλην , και τα γνωρισματα |
οὐδεν γνωριμον ἐπι της γης . οὐ κοινωνει τα ἐν οὐρανῳ τοις ἐπι γης , κοινωνει τα ἐπι γης τοις | ||
οὐσα προς το μεγεθος του κοσμου ἀναπεμπει τροφην τῳ τε οὐρανῳ και τοις ἐμπεριεχομενοις ἐν αὐτῳ ἀστροις , τοσουτοις και |
βουλεται , τουτο δια της προβολης ἐκθησεται λεγων , ὁτι ἱεροσυλια ἐστι το πραχθεν : ἐπειτα ὁ φευγων ὁριειται ἐν | ||
ὁ της πιστεως το θειον ἀποστερων : αὑτη γαρ ἐναργης ἱεροσυλια , κἀν συ κἀν ὁ δεινα διαρραγητε ψευδομενοι : |
οὑς δακρυσειεν ἀν τις ἰδων ὡσπερ ἀνευ νομεως ἀγελην , λαμβανετε κατα νουν , ὡς ἐν παισι μεν ὀξυς , | ||
ὑμιν δοκωσι μαλιστα συνισχυριειν τε ὑμας και συγκοσμησειν , τουτους λαμβανετε . μαρτυρει δε μοι και τοδε προς το ἀγαθον |
' αὑτων , ἀλλα και τοις ὑστερον πολλα δη και θαυμασια προειπον , οἱον εἰ βουλει , Βακις , Σιβυλλα | ||
ταυτα γαρ σπουδαζει μανθανειν , ἁ ἐστι δι ' ἀγνοιαν θαυμασια : ἐκ γαρ θαυμασιων τε και παραδοξων οἱ μυθοι |
Λιβανωτιδεϲ τρειϲ εἰϲιν ὁμοιαϲ ἁπαϲαι δυναμεωϲ , μαλακτικηϲ τε και διαφορητικηϲ , ὁ δε χυλοϲ ὁ τε τηϲ ῥιζηϲ και | ||
την τριτην ἀποϲταϲιν , ξηραινει δε κατα την δευτεραν : διαφορητικηϲ δε ἐϲτι δυναμεωϲ , ὡϲ ὑπωπια χρονιζοντα και τα |
τροπον , την εὐσεβειαν μεν και δικαιοσυνην , ἐτι δε σωφροσυνην και ἐγκρατειαν και φρονησιν και την ἀλλην * * | ||
ὡς εἰς γενος ἀναφερομεναι την ὑποληψιν , και φησι την σωφροσυνην την τοιαυτην ὑποληψιν σωζειν μονην , την περι τα |
πολυεδροτερον ἀει και μειζον . οἱον το μεν εἰκοσαεδρον του δωδεκαεδρου , το δε δωδεκαεδρον του ὀκταεδρου , και ὁμοιως | ||
ὑπο δε Ἀπολλωνιου ἐν τῃ δευτερᾳ ἐκδοσει της συγκρισεως του δωδεκαεδρου προς το εἰκοσαεδρον , ὁτι ἐστιν ὡς ἡ του |
. οἱ δε Δωριεις , ἁπερ τοις Ἀττικοις ἐπι δοτικην συνηθη , ταυτα ἐπι γενικην μεταγουσι , μεμφομαι σου λεγοντες | ||
ὀλιγων ὁμου και σπουδαιων προς ἐκεινας ῥηματων ἐπιλαθομενοι , ταυτα συνηθη τοις ἐρα - σταις . τουτων οὐδεν ἐγω ποιησαι |
, και παρεβησαν και ἐπλανησαν τους ἁγιους . και ἐγενετο ἀσεβεια πολλη ἐπι της γης , και ἠφανισαν τας ὁδους | ||
παραδεισου φυτουργιας : μη γαρ τοσαυτη κατασχοι τον ἀνθρωπινον λογισμον ἀσεβεια , ὡς ὑπολαβειν ὁτι θεος γεωπονει και φυτευει παραδεισους |
ἐγενοντο ἡμιν διαλλαγαι , και το μεν ζευγος και τα ἀνδραποδα , και ὁσα ἐξ ἀγρου κατα την ἀντιδοσιν ἐλαβε | ||
, ἀλλα και λῃστειαις . ἀφ ' ὡν οἱ ἐμποροι ἀνδραποδα ὠνουμενοι εἰς ἑτερας ἐπωλουν ἠπειρους , ἀφ ' ὡν |
“ και ὁ Ζηνας : ” δεσποτα , πραγμα τι τερατωδες ἐν τῳ ἀγρῳ σου συνεβη . “ ὁ δε | ||
ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . τερατωδες ] παραδοξον και οὐ συνηθες . αὑται ] ναι |
θαλαττῃ * . Αὑτη ἡ πολις το πριν και Ἐπιλευκαδιοι ὠνομαζοντο . Ἀκαρνανες δε στασιασαντες ἐλαβον ἐκ Κορινθου ἐποικους χιλιους | ||
' ἐπιπρασκετο τα σκευη , της ἀγορας το μερος τουτο ὠνομαζοντο κυκλοι , ὡς Ἀλεξις ὑποδηλουν ἐοικεν ἐν Καλασιριδι ποι |
Καρχηδονα τοις Ἀκραγαντινοις μετα των ἀλλων των διαμειναντων παρα τοις Καρχηδονιοις ἀποκατεστησε τον ταυρον , ὁς και τωνδε των ἱστοριων | ||
αἰχμαλωτους ναυς , και ἀνελκυσαντες αὐτας ἐθεραπευον , ὡστε τοις Καρχηδονιοις μη μονον ἀκουστον , ἀλλα και θεωρητον ποιησαι το |
τοις Ἀκραγαντινοις μετα των ἀλλων των διαμειναντων παρα τοις Καρχηδονιοις ἀποκατεστησε τον ταυρον , ὁς και τωνδε των ἱστοριων γραφομενων | ||
ὀλιγαρχιαν ἐν τῃ πολει , τῳ μεν δημῳ την ἐλευθεριαν ἀποκατεστησε , παρα δε των ἁψαμενων της ὀλιγαρχιας χρηματων πληθος |
, ὡσπερ οἱ νυμφιοι , τα δε ὁπλα κατεσκευασθαι μεν ἀσημα και σωφρονα , συγκεκρασθαι δε αὐτοις ποικιλμα ὑλης μεθισταμενον | ||
χειρας τῳ φονῳ , θυμου πνεοντες , φονικον βλεποντες , ἀσημα φθεγγομενοι , ἀπηρυθριασμενοι προς παντα τα χειριστα ἁτε πληθος |
. εἰ γαρ δη τας τετραδας δια την προς τας ἑβδομαδας συμπαθειαν ἰσχυν ἐχειν κρινειν φαμεν , ᾑπου δυναμικωταται ἀν | ||
συνεχειαν . και αἱ μεν ἑβδομαδικαι περιοδοι τας δυο ἐχουσιν ἑβδομαδας κατα διεχειαν , την δε τριτην ἀει κατα συνεχειαν |
ἠσαν τα μερη : στροφικον και ἀντιστροφικον λογια , ἑκατερον ἑκατερῳ ἰσαριθμους ἐχον τους στιχους , και μετρων δε των | ||
' ἠδη πορευσομαι , τας ἀριστα δοκουσας ἐχειν παρ ' ἑκατερῳ των ἀνδρων λεξεις προχειρισαμενος και ἀντιπαραθεις αὐταις τας Δημοσθενους |
οἰεσθε μεν γαρ των ξυμμαχων μονων ἀρχειν , ἐγω δε ἀποφαινω δυο μερων των ἐς χρησιν φανερων , γης και | ||
τιθημι , ταυθ ' ἑτερως ἐχοντα ἠ ὡς τις πιστευσειεν ἀποφαινω . ὁτε τοινυν ἑωρα Διωνα παρασκευαζομενον και πραττοντα ὁπως |
ἐναντιαι ἀλληλαις : ἡ δε ἐναντιωσις την ἀντερεισιν της κινησεως ἑστωσαν ἐχει : ἡ γαρ ἀντιτυπια στασις φορας . αἱ | ||
, ἀει θεωρων ἀνεμποδιστως και ἀπλανως του ἀληθους ἐφαπτομενος , ἑστωσαν ἐχων την οὐσιαν και ἀμεταβλητον και τελειαν την ἐνεργειαν |
Διονυσου . κλυθι , θεα , ποντοιο βαθυστερνου μεδεουσα , κυμασι τερπομενη , θνητων σωτειρα μεγιστη : ἐν σοι γαρ | ||
. Κρειττονα πομπην της Ἡφαιστου ἐπομπευον . ἀντηχει δε δημος κυμασι , και ῥοθιῳ κροτος ἐκ πολεως , και ψοφον |
και βωμος ἐν αὐτῳ τῳ τοπῳ , ἐν ᾡ και ἐστεφανωσατο και τον κλαδον ἀφειλε . και ἐτι και νυν | ||
πομπα και κρισις ἀμφ ' ἀεθλοις . των ἀνθεσι Διαγορας ἐστεφανωσατο δις , κλεινᾳ τ ' ἐν Ἰσθμῳ τετˈρακις εὐτυχεων |
παλιν ἐπ ' ἐκεινου . ἐδοξε τοις Ἑλλησι καταλυσαι τον Πελοποννησιακον πολεμον : γραφει τις και τα τροπαια ἀναιρειν : | ||
την κοινην της φυσεως ὁμοπαθειαν . Ἀθηναιοι γαρ κατα τον Πελοποννησιακον πολεμον εἰς την Σφακτηριαν νησον πολλους των Λακεδαιμονιων κατακλεισαντες |
' ἡμων πραχθηναι , τις ἀν περι τουτων νουν ἐχων βουλευσαιτο ; ἀλλα βουλευομεθα περι των ἐφ ' ἡμιν και | ||
ἐξ ἑτερου ἀνδρος , ἱνα μη χωρισθεισης περι των αὑτου βουλευσαιτο καθαπερ προσηκεν , ἐπειθε δε μενειν φασκουσαν ἐξ αὐτου |
τοις δραμασι λεγεσθαι τον Ξενοκλεα προς τας της γυναικος μηχανας παρεληφθη . χλευαζων δε λεγει οὐκ ἀπο σπουδης , ὡς | ||
γινεται ὑποκειμενον , φαμεν προς τουτο ὁτι ἀντ ' ὀνοματος παρεληφθη , δηλοι δε και το το ἀρθρον συνταττομενον , |
ᾠηθη ἀν εἰναι . Ἀριστοφανης τοινυν γην μεν και οἰκιαν ἐκτησατο πλειν ἠ πεντε ταλαντων , κατεχορηγησε δε ὑπερ αὑτου | ||
των της ἀρετης μοριων , ἀλλ ' ἀπο παντων συλληβδην ἐκτησατο ; ὁτι γαρ οὐκ ἀτιμαστεον αὐ τους πολλους οὐδε |
Ἡγουμην μεν , ὠ ἀνδρες , εἰ τις και ἀλλος ἐποιηθη ὑπο τινος κατα τους νομους , και ἐγω ποιηθηναι | ||
. παρ ' οὐδετερῳ κειται ἡ μυθοποιια . το δραμα ἐποιηθη ιζ . ἐδιδαχθη ἐπι Γλαυκινου ἀρχοντος ὀλυμπιαδος πε ἐτει |
ἡλιαιᾳ λαβειν της Ἀττικης πεντωβολον ἐν τῃ Ἀρκαδιᾳ νικησαντα τους Πελοποννησιους . Γ τουτον ] δημον . Γ δει ] | ||
ἐν τῃ Νισαιᾳ δεισαντες , σιτου τε ἀποριᾳ και τους Πελοποννησιους οὐ νομιζοντες ταχυ ἐπιβοηθησειν , τους τε Μεγαρεας πολεμιους |
μαινεται , εἰ μη και μαλλον ὁ τι περ κεφαλαιον σωφροσυνης ὁ αὐτος ἀν και φρονησεως εἰη . ὁμοιως δε | ||
: περι των μεγιστων γαρ ἐστιν ἡ αἱρεσις , ἠ σωφροσυνης ἠ τεκνου . ” παλιν τουτο ἐπῃνεσεν ἡ Πλαγγων |
οὐκ ὀν : πλουσιος στρατηγος πενητος ἐχθρου παιδας ὡς προδιδοντας συνελαβε και τα ἑξης . ηʹ . Συγκατασκευαζομενος δε γινεται | ||
: οἱον πλουσιος στρατηγος πενητος ἐχθρου παιδας τρεις ὡς προδιδοντας συνελαβε και τους μεν δυο μη ὁμολογησαντας ἐν ταις βασανοις |
, τα δε θηλυκα πονηρα , ἀμφοτερα δε φροντιδων ἐστι σημαντικα . παιδες δε και νεανισκοι γεροντων συμφορωτεροι βλεπεσθαι προς | ||
ὡστε ἀποφαινεσθαι ” . διοτι οὐν πας μεν λογος ἐχει σημαντικα τινα μορια , ταυτα δ ' ἐπι μεν τινων |
παρα φυσιν , λεγω δη της ἐκτος θερμοτητος , δραστηριου τυγχανουσης , διαφορεισθαι το κατα φυσιν ἡμιν θερμον . ἀλλα | ||
της σεληνης κατα το ἀπογειον ἠ το περιγειον του ἐπικυκλου τυγχανουσης , τουτεστιν ἀνωμαλιας # ἠ ρπ : πλειστον δ |
ἱεραι μελιτται , τροφοι του Διος . εἰς τουτο παρελθειν ἐθαρρησαν Λαιος και Κελεος και Κερβερος και Αἰγωλιος , ὁπως | ||
ἐτολμησαν , μηδε τι περι της ἐς Ῥωμην ἀφοδου βουλευσασθαι ἐθαρρησαν , ἀγαπητως ἐκει μενοντες , και την ἐφημερον τρυφην |
τα ἀλλα ὁσα ζῳου παθη εἰρηται . Ἀλλα πως ἡμεις αἰσθανομεθα ; Ἠ , ὁτι οὐκ ἀπηλλαγημεν του τοιουτου ζῳου | ||
ἐν αὐτῳ διαφορας , τουτο ἀνωθεν ἀναλαβοντες ἀκριβεστερον ἐπισκεψομεθα . αἰσθανομεθα τοινυν οὐ μονον το λευκον του μελανος διαφερον , |
δι ' ὁν και ἐξεχωρησε Καλυδωνος . ἐν δε τωι δευτερωι της Φορωνιδος Χαιριαν αὐτον ὀνομαζει Ἡροδωρος δ ' ἐν | ||
των κυκλων γινεται , ὡς δεικνυσιν ὁ Πτολεμαιος ἐν τωι δευτερωι βιβλιωι της Συνταξεως . ὁ αὐτος λογος ἐστι των |
κωλυων : οὐκουν ἐν τουτῳ τῳ προβληματι ἡ μεν ἐστιν ὁριστικη ζητησις , εἰ τουτο ἐστιν εἰσηγησασθαι : ἡ δε | ||
μεν ἐστιν ἐμπεριεκτικα πραγματων , ἐφ ' ἁ και ἡ ὁριστικη ἐγκλισις ἐπερειδεται και αἱ ὑπολοιποι , ὡς το γραφω |
των κοινων ἑλκων θεραπειᾳ : καλλιστα δ ' ἀνακαθαιρει και σαρκοι και ἀσφαλως ἐπουλοι τους τοπους θηριακη ἀναλυθεισα μετα ῥοδινου | ||
ἐστι φαρμακον ἐπιπαττομενη ξηρα : αὑτη γαρ και καθαιρει και σαρκοι και ἐπουλοι . ἀναγαλλιδες αἱ δυο τοις σηπομενοις βοηθουσιν |
και ἐπι ποιηματων μεταβολης . Ἡ δε διπλη ἡ ἐξω βλεπουσα παρα μεν τοις κωμικοις και τοις τραγικοις ἐστι πολλη | ||
' ἐχθρας γενοιμην ὁμευνετῃ τινι των οὐρανιων . φοβουμαι γαρ βλεπουσα την της Ἰους παρθενιαν την ἀστεργανορα : ἡν οὐ |
ἐφηλλατο [ ] αὐτου ἐξηγειρεν . ὁ δραξαμενος ἐβουλετο συνγνωμην ᾐτησατο και ὑπισχνειτο αὐτῳ οὐκ ἐλαττονας ἀνοισειν [ αὐτῳ ὑπισχνειτο | ||
Ἁβροκομην και κατεπλαγη την εὐμορφιαν και εὐθυς μεγα κερδος νομιζων ᾐτησατο ἐκεινους . Τα μεν ἀλλα χρηματα και κτηματα και |
μετ ' ἀφροσυνης και της ἀλλης κακιας ἑπομενας πολλη που ἀλογια τῳ νῳ μειγνυναι τον βουλομενον ὁτι καλλιστην ἰδοντα και | ||
οὐτε ἐν τοις χειροσι : τοις μεν γαρ οὐκ ἐστιν ἀλογια , τοις δ ' οὐκ ἐστι λογος . τουτων |
, ἐμπαθες δε ; οὐδαμως , ἀλλα ἀθανατον μεν , ἀπαθες δε : τι δε ἀνθρωπος ; θνητον μεν , | ||
, πολλην ἀπαθειαν τοις συνδεσμοις ἐμβαλεις . πανυ δε το ἀπαθες ἀνυποκριτον . Ἐστι δε και ἀλλα θεωρηματα ὑποκριτικα , |
κισσα : πισσα : Φοινικισσα : βασιλισσα : Κιλικισσα : μελισσα . Τα δια του υσσα ὑπερ δυο συλλαβας οὐκ | ||
Λεκτον πολλακις Αἰολικου κυματος ἀντιπερας . Ἀτθις δ ' οἱα μελισσα πολυπρηωνα Κολωνον λειπους ' ἐν τραγικαις ᾐδε χοροστασιαις Βακχον |
” και λεγε ἐς τοδε : ὁ Δημοσθενης ἐπι του Φιλιππου ἐκπεσων και δειλιας φευγων . „ μελετωντι δε οὐ | ||
μου κατηγορει ] ἠ ὁτι πλουτον ἐχει πολυν , του Φιλιππου δοντος και Ἀλεξανδρου , και οὐ πανυ φοβειται κἀν |
και εἰς φιλιαν μετατρεπει . ῥυεται δε ἀπο πασης ἀναγκης χαλεπης και κεραυνου και κινδυνου και πασης ζαλης και περιστασεως | ||
γε αὐτος αἰτιος ἐγενομην καταλειφθηναι , ὁτε δηχθεις ἐτυχεν ὑπο χαλεπης και ἀνιατου ἐχιδνης . οὐκ ἀν οὐν ᾠμην οὐδε |
παραλαβουσα δε ἡ συνηθεια την φωνην το δεδολωμενον νομισμα κιβδηλον ὠνομασεν , ἐναλλαξασα τα στοιχεια προς το εὐγλωττοτερον . 〛 | ||
ὁμοιως κατα βαθος τετραδακτυλιαιοις : τουτους δε τους σωληνισμους καπετους ὠνομασεν Ἱπποκρατης . ἐτι μεσον το ξυλον ἐκκοπην ἐχει τετραγωνον |
Ἀλεξανδρου στρατιας εἰς Βακτρα και Ἰνδους πολλα τε ἀλλα νεωτερισθηναι παρεσκευασε , και δη και τουθ ' ἑν των νεωτερισθεντων | ||
, Αἰγιαλειαν δε Σθενελῳ και ἐν Ἰθακῃ δε τους μνηστηρας παρεσκευασε συναχθηναι και ἐν Κρητῃ τα ὁμοια ἐπραξεν . ἐχινον |
ἡ συζυγια . εἰ μεν οὐν ἡ ἐλαττων εἰη ἐνδεχομενη ἀποφατικη , φανερα ἡ τε μεταληψις και ἡ δειξις . | ||
πιστωσασθαι , ὁτι προς ἑαυτην ἀντιστρεφει ἡ του καθολου ἐνδεχομενου ἀποφατικη . πρωτον οὐν δι ' αὐτων των προτασεων δεικνυμι |
, ἀλλ ' ἁμα και τραχηλος και σκελη και χειρες ἐγυμναζοντο , ὡσπερ χρη ὀρχεισθαι τον μελλοντα εὐφορωτερον το σωμα | ||
το των Θηβαιων στρατευμα . και γαρ οἱ μεν Βοιωτοι ἐγυμναζοντο παντες περι τα ὁπλα , ἀγαλλομενοι τῃ ἐν Λευκτροις |
δακρυοεσσαν Ἰλιωι πευκαν ; ἐνθεν ὀλομενον σκαφος συναρμοσας ὁ Πριαμιδας ἐπλευσε βαρβαρωι πλαται ταν ἐμαν ἐφ ' ἑστιαν [ ἐπι | ||
εὐθυς ἐπι Σαμου : ἐκειθεν δε λαβων των νεων εἰκοσιν ἐπλευσε της Καριας εἰς τον Κεραμικον κολπον . ἐκειθεν δε |
ὑπατος ἐς μεσους τας τε ῥαβδους καθειλεν οἱα ἰδιωτης και δακρυσας ἐφη : ” παρα μεν ὑμων , ὠ πολιται | ||
ὁ δεινος εἰπειν κἀν τῳ προτερῳ σχηματι κἀν τῳ νυν δακρυσας μεν ἀπων ἠβουληθη και παρων . θρηνησας δε και |
, των νυν εἰρημενων λογων οὐ χειρους οὐδ ' ἐλαττους ἀκουσομεθα , μακραν ἀν ἐλθοιμι ἐγωγε . “ δηλονοτι εἰκασμῳ | ||
ἡ ὀψις σημειολυτου ; ἐκ του σαπρου τουτου τι ἀγαθον ἀκουσομεθα ; ” και ἠρξαντο γελαν . ὁ δε Αἰσωπος |
κρειττονος ὡρισατο ἠγουν ἀπο του λογικου ; διοτι , εἰ ὡρισατο ἀπο του κρειττονος την γραμματικην ἐλανθανεν ἀν το χειρον | ||
. Φαινεται γαρ ὁτι ὁ μεν Ἀρισταρχος οὐ την φωνην ὡρισατο της ἀντωνυμιας , ἀλλα το ἐξ αὐτης παρυφισταμενον , |
Το ἐθνικον δε ἐδει Ἀργουραιος , ὡς και Φιλων . Μελιταια , πολις Θετταλιας . . . Θεοπομπος δε Μελιτειαν | ||
Ὀρχομενου και Κορωνειας . Ἐφορος λ . . . . Μελιταια : πολις Θετταλιας . Ἀλεξανδρος Ἀσιαι . Θεοπομπος δε |
Γοργιου μαθητης Ναιδος . ταυτης δε και Φιλωνιδης ἠρα . μηποτε οὐν και ἐν τῳ Ἀριστοφανους Πλουτῳ ἐν ᾡ λεγει | ||
Ἱνα δε και δωμεν , ὁτι καταλαμβανεται ὁ ἀνθρωπος , μηποτε οὐκ ἀν ἐνδεχοιτο δειξαι , ὁτι ὑπ ' αὐτου |
ἠλευθερου ὁπλα τε και τοξα τους ἐν ἀστει παντας ἐργαζεσθαι παρεσκευαζε και συμμαχους και ὡς τινας συνελεγεν Κλαυδιον τε Μαρκελλον | ||
εἰς τους πιθους ἐφερε τον οἰνον : ἡ δε τροφην παρεσκευαζε τοις τρυγωσι και ἐνεχει ποτον αὐτοις πρεσβυτερον οἰνον και |
Ἡβας γαμῳ : σκορπιοι τε ποικιλοι σαυροι τε , γλαυκοι πιονες . Νουμηνιος ἐν Ἁλιευτικῳ : ὑκην ἠ καλλιχθυν , | ||
ἐχει . Φυσις μεν αὐτεῃσι σπογγωδης , ἀραιαι μεν και πιονες , και ἐστιν οὐτε σαρκια ἰκελα τῳ ἀλλῳ σωματι |
, ὁτι Θαλης Ἰων ὠν , Μιλησιος γαρ , καθηγησατο Ἀναξιμανδρου : ἡ δε Ἰταλικη ἀπο Πυθαγορου , ὁτι τα | ||
. τουτον Θεοφραστος ἐν τηι Ἐπιτομηι [ . . ] Ἀναξιμανδρου φησιν ἀκουσαι . . . . [ ] πολυμαθιη |
μεγεθους ἐχρησατο τῳ περιρρυτος , ὁ δε Θουκυδιδης ὁμονοειν τους Σικελιωτας καλον οἰεται εἰναι , γης ὀντας μιας και περιρρυτου | ||
των Ἀθηναιων ὑποδεξαμενων την θεον , πρωτοις τουτοις μετα τους Σικελιωτας δωρησασθαι τον των πυρων καρπον : ἀνθ ' ὡν |