| το δε πεφνειν σεσημειωται . Τα δε εἰς ΑΙ ληγοντα ἀπαρεμφατα παντα βαρυνεται : τυψαι τυφθηναι τετυφθαι τυπτεσθαι . Παν | ||
| τουτο ἀπεδειχθη , ὡς ψυχικης παρεμφασεως οὐκ ἠν ἐμφατικα τα ἀπαρεμφατα , οὐδε ῥηματα ἐγκλισεως μεμοιραμενα , ὀνοματα δε των |
| βασιλειων ἐπεδυετο , μαργαροις ὀντα και λιθοις καταστικτα προς τον κρατουντα ἐξεπεμπε , μηνυων αὐτῳ την ἐκεινου κατασχεσιν . Ὁ | ||
| ἡ δε γυνη του πειθειν ἀπογνουσα καθαπαξ καταφευγει προς τον κρατουντα : και πεμπει δη πρεσβιν τε και ἱκετην τον |
| ἐσθιειν μηδε καρδιαν , ὁμως και ἐν ἑκαστῳ τουτων την τελειοτητα της καθαρσεως ἐναπετυπουτο ὁ λογος , δια μεν τινας | ||
| ' οὐκ ἐπ ' ἀκρον ἠλθε σοφιας , ὡς δια τελειοτητα της ἐν αὐτῳ φυσεως τοσουτου γερως ἀξιωθηναι , ἀλλ |
| των ἐλευθερων . το δε ζωντα μεν φαινεσθαι πενητα , τελευτησαντα δε καταφωραθηναι πλουσιον , ἀλλα τουτο των ἐν ἀνθρωποις | ||
| , ἀλλ ' ἐσοιτο αὐτῳ ὁστις ζωντα τε γηροτροφησοι και τελευτησαντα θαψοι αὐτον και εἰς τον ἐπειτα χρονον τα νομιζομενα |
| παιδευω ἑτερον . Το πριν συντασσεται μετα παρεληλυθοτος και μετα ἀπαρεμφατου . προστιθεμενου δε και του ἀν συντασσεται και μετα | ||
| . ἡ διαθεσις οὐν ἡ του δει ἐλλειπτικη μετα του ἀπαρεμφατου ἐν εὐθειᾳ συντασσομενου μετεισιν ἐπι την αἰτιατικην , δει |
| Ὁ μεν δη ἁμαρτων του χρηστηριου προσειχε γυμνασιοισι ὡς ἀναιρησομενος γυμνικους ἀγωνας , ἀσκεων δε πενταεθλον παρα ἑν παλαισμα ἐδραμε | ||
| , ἀλλ ' ἐπειδη ἐθος ἠν τοις παλαιοις κατα τους γυμνικους ἀγωνας ἐλαιῳ ἀλειφεσθαι προτερον , κἀντευθεν το ἀλειφεσθαι συμβολον |
| του βασιλεως αὐτων αἰτειται παιδα , πλαττομενος , ὁν εἰχεν αἰχμαλωτον , ὡσπερ οὐκ ἐχων . ἐνταυθα ὁ τε βασιλευς | ||
| τον οἰωνον ἀσμενως ἐδεξατο : και συμβαλων ἐνικησε , και αἰχμαλωτον λαβων τον βασιλεα , εἰς Ῥωμην ἐπεμψεν : ὡς |
| ! ὁ χοροϲ εμω ! ! ! ? [ ] τερα ? ὁ χοροϲ ] ! ! [ ] ! | ||
| ὑποδιπλασιον . θελει γουν ἐχειν οὑτως και ἡ δευ - τερα , προς ἡν ἡ πρωτη λογον ἐχει δεδομενον : |
| . . . . . ἐλυε δε σοφισματα και την διαλεκτικην ὡς τουτο ποιειν δυναμενην ἐκελευε παραλαμβανειν τους μαθητας . | ||
| ἐπτοημενας . γνωμην ] συλλογιστικην , νοησιν . διαλεξιν ] διαλεκτικην , λογον διαλεκτικον . νουν ] ἀποδεικτικην , φρονησιν |
| ] προσηκουσης [ . ] ς , εἰ μη οὑτοι παρε [ . ] ν συμβουλιῳ [ . ] εκαθισεν | ||
| [ οὐτ ' ἀν πυ [ θανειν γα [ οὐπω παρε [ θρασυς γ ' ομ ! [ πολλων γα |
| : αὐτος δ ' ἐς κεφαλην ἐτι που τετραμμενος ἀλλῃ Σκορπιον ἀντελλοντα μενει και ῥυτορα Τοξου : οἱ γαρ μιν | ||
| ὁ κυριος εἰς τον [ περι ] θεου τοπον ἐτυχε Σκορπιον , οἱ δε της αἱρεσεως κυριοι Κρονος και Ἑρμης |
| , πολλοι δε πιοντες στερνον ἰαθησαν και το ἀναγκαιον πνευμα ἀπελαβον , των δε ποδας ἐξωρθωσε , των δε ἀλλο | ||
| ' ὁμως και ἀπολαμβανουσι τα ἀφαιρεθεντα , καθαπερ την Συμβακην ἀπελαβον παρα των Ἀρμενιων ὑπο Ῥωμαιοις γεγονοτων , και αὐτοι |
| δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
| ' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
| χαλασον , και συγχωρησον ἐξ ὑποθεσεως αὐτο σκοπεισθαι , εἰτε διδακτον ἐστιν εἰτε ὁπωσουν . λεγω δε το ἐξ ὑποθεσεως | ||
| σωζομεναι δι ' ἑης ἀλκης . . . τοις δε διδακτον ἐδωκε φαους γνωρισμα λαβεσθαι : τους δε και ὑπνωοντας |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
| ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
| δε ἐγγυς της πηγης πικρα τε και φαρμακωδη , σπασμον ἐμποιουντα και ἰλιγγον τοις πιειν ἐκ της χροας ἀπατηθεισι . | ||
| λαζομαι ἐλαζομην και συναρχομενως λαζετο . Λαθικηδεα : τον ληθην ἐμποιουντα τοις παισι των κακων ⌊ παντων ⌋ . Λαισηια |
| ἐλπις και ταχεως ἐξεληλεγκτο . και οἰμαι και ὑμιν ἀμφω τουτω συμβεβηκεναι . ἱν ' οὐν μη διεστωτες τα τοιαυτα | ||
| τουτων “ και χωρις του ν εἰναι , ἠτοι ” τουτω “ δυϊκως ἀντι του οὑτοι . δικαιων ] το |
| ἀραϲ ταυτην ἐπιτιθει του μυρϲινατου λεγομενου . Προϲ τα ἐξερυθρα ἐξανθηματα ἐν τῃ κεφαλῃ . ψιμμυθιον ϲυν δαφνινῳ καταχριε ἠ | ||
| οἱ δε περινυκτιδες . οἱ δε δοθιηνες . οἱ δε ἐξανθηματα ἰονθοις ὁμοια . | οὐλας : κριθας . οὐ |
| ' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
| και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
| θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
| δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
| δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
| εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
| δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
| προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
| Εὐρυπυλοιο διηλυθεν ἀνθερεωνος πολλα πονησαμενη : του δ ' ἐκχυτο φοινιον αἱμα ἐσσυμενως : ψυχη δε δι ' ἑλκεος ἐξεποτηθη | ||
| ἀργυρου αἰγλη . εἰδωλοις δ ' ἐν ὑγροισι Κρονον και φοινιον Ἀρην ξυνην ἐξανυοντας ὁδον Τιταν ὁτε λευσσῃ , πλωτηρας |
| Ξενοκρατη , ὡς φασιν οἱ Πυθαγορειοι , τα μεν καρπιμα σφετερισασθαι δια βραχειας ἐπισκευης , τα δε ἐπιπολαια και ἐλαφρα | ||
| , ἁμα δε και του μη ἑτερον τινα το αὐτου σφετερισασθαι συνταγμα ʃ το προσωπον ξυνεγραψε : ἐστιν ἀλλο γραψαι |
| δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
| του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
| , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ τοινυν οὐκ ἀντιστρεφει κατα την του εἰναι ἀκολουθιαν το ὀν , ἐπι | ||
| ἐξ ἀμφοτερων ἐχοντων των μερων ταν ἀντιστροφαν τα μεν ἀδιαφορως ἀντιστρεφει ἀλλαλοις , ὡς το ὁμοιον και το ἰσον και |
| πηγανινῳ ἐλαιῳ ἐνιεμενον κωλικους ἰαται . πινομενον δε στομαχικους , σπληνικους , ληθαργικους και ὀπισθοτονους ἀκρως ἰαται . εἰς δε | ||
| : ἡλους και σκολοπας ἐπισπαται : ἀκρως δε ποιει προς σπληνικους και ποδαγρικους και ἡπατικους μαλιστα και ῥευματιζομενους : ἐχει |
| το περας , ἀθανατος δε ὠν και ἐν ἑαυτῳ την ἀτελευτητον ληξιν περιεχων και διαπαντος ἀενναος ἀπο της ἐκεισε ἐνεργειας | ||
| Διι σε πρεπον εἰκαζεθαι . οὐ γαρ τι των σων ἀτελευτητον ὁ τι κεν κεφαλῃ κατανευσοις , τουτο δη το |
| βασταζων διεβαινε τινα λιμνην . ὀλισθησας δε ὡς κατεπεσεν , ἐξαναστηναι μη δυναμενος ὠδυρετο τε και ἐστενεν . οἱ δε | ||
| αὐτον οὐσαν την θηραν την ἀτιμον . λεοντος δε προοφθεντος ἐξαναστηναι , γνωρισαντα τον ὀντα ἀξιον ἀνταγωνιστην . κἀπειδη συμπλακεις |
| ποτε οὐν οὐκ εὐθυς ἀπεκριναμεθα πλεκτικην εἰναι κροκης και στημονος ὑφαντικην , ἀλλα περιηλθομεν ἐν κυκλῳ παμπολλα διοριζομενοι ματην ; | ||
| τοὐπισω ἀνακαμπτουσαι τουτο συνιστωσιν : ἀπο μερους δε την ὁλην ὑφαντικην ἐδηλωσε . Και Ὁμηρος : Ἱστον ἐποιχομενην και ἐμον |
| πιστων ἀναγνωσθησομενον πεμπει τῳ Λαιτῳ . ὁ δε και αὐτος ταραχθεις ἀφικνειται προς Μαρκιαν ὡς δη συσκεψομενος αὐτοις περι ὡν | ||
| , το δε πυρ οὐ φυσωσι ; ὁ δε οὐδεν ταραχθεις ὑπο του ἐρωτηματος τουτι μεν , ἐφη , σοι |
| τῳ πειθεσθαι τοις μαθηματικοις ἀλλα τῳ ἐχειν ἀποδειξιν και λογον μαθηματικου τινος θεωρηματος . οὑτω δε το λογικον μετεχει λογου | ||
| ἐπι το δευτερον , δια τι τοσαυτα εἰδη εἰσι του μαθηματικου . ἰστεον ὁτι το μαθηματικον περι το ποσον καταγινεται |
| το λογικον εἰναι συνελογιζοντο . Ἐπει δε προειπομεν περι της διαιρετικης τινα , ὁτι τε μικρον μοριον ἐστι της συλλογιστικης | ||
| τουτων διαφορα : νυνι δε προκειται δειξαι , πως της διαιρετικης τεχνης ὑποβαλλομενης των κεφαλαιων ἑκαστον ἡμεις ἐκλαβοντες αὐτο κατασκευασομεν |
| τι ἡ πολυυπνια και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιπολυ γενομενη βαρος ἐμποιουσι τῃ κεφαλῃ ; και οὐκ ἐστι λεγειν ὁτι ὡς | ||
| μαλλον , λυμαινονται δε τα σωματα και τοις σωμασι νοσους ἐμποιουσι , τι δει λεγειν ; τι δε και λεγειν |
| χρονος ἐστιν , ἐν ᾡ ἡ ΑΕ ἐξαλλασσει το φανερον ἡμισφαιριον : ὁ δε χρονος , ἐν ᾡ το Ζ | ||
| τριακοντα , κατα δε πλατος μοιρας δωδεκα . ὁτι το ἡμισφαιριον ἀπο των νοτιων ἐπι τα βορεια ἐχει μοιρας ρπʹ |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| τηϲ τριτηϲ οἰνελαιῳ ἐπιβρεχομεν : μεθ ' ἡν λυϲαντεϲ ἐμμοτῳ θεραπευϲομεν ἀγωγῃ και , εἰ χρονιζοι το ὀϲτεον μη ϲαρκουμενον | ||
| ' ἐμβροχων τε και καταπλαϲματων και των ὁμοιων την φλεγμονην θεραπευϲομεν . ἐπι δε των πεφαρμαγμενων βελων ἁπαϲαν την ἠδη |
| ἐπεθετο τουτων ἡμαρτεν οὐδενος . Δυο νεανισκων κεκονιμενων και ἀγγελιαν ἀπαγγειλαντων . Ὁτι Ὁμηρος πρωτος περι της ἐν τοις πολεμοις | ||
| . ἀνελθοντων δε των πρεσβεων και την εὐποριαν των Ἐγεσταιων ἀπαγγειλαντων , συνηλθεν ὁ δημος περι τουτων . προτεθεισης δε |
| νηπιων καταλειφθεντων οὐχ ἑκων , ἀλλ ' ὑπο των πραγματων ἀναγκασθεις : ἐπειδη τον μεν παππον ὑμων οἱ της βασιλειας | ||
| ἀλλ ' ἀκων , δια την συμφοραν την του στρατοπεδου ἀναγκασθεις καταμειναι και βοηθησαι : ἁ δε ὁ Ὀδυσσευς , |
| ἐπι Ὠχον τον βασιλεα Περσων και ἡττηθεντων , ἐπει ἐγενετο αἰχμαλωτος ὁ των Αἰγυπτιων βασιλευς , ἐδειπνισεν ὁ Ὠχος αὐτον | ||
| το ἀτη ἀτιος και αἰτιος . . . α . αἰχμαλωτος : παρα την αἰχμην , τουτεστι το ξιφος , |
| ιηʹ . οὐκ ἀξιουντες δε προτερον εἰ μη τους ἀπο στρατιωτικου γενους , ὑστερον δε ἐπιλειψαντων και του ἐθους διαλυθεντος | ||
| του “ εὐδιας ” . και γυλιου στρατιωτικου : πλεγματος στρατιωτικου σκευοφορου ἐπιμηκους εἰς ὀξυ ληγοντος προς το μη καταγνυσθαι |
| Πανι , κτημα δε τερπνον πασιν ἀνθρωποις , ὁ και νοσουντα ἰασεται , και λυπουμενον παραμυθησεται , τον ἐρασθεντα ἀναμνησει | ||
| μαλιστα εἰ παραληφθειη οὐκ ἀπο του ὑγιαινοντος τοπου ἐπι τα νοσουντα , τοτε γαρ ἐπισυρεται , ἀλλ ' ἀπο του |
| του ἀνθορισμου : ὁ τεχνικος οὐν πολλακις συλλογισμον ὠνομακεν ἀντι ἀνθορισμου , εἰδως ὁτι ταὐτον ἐστιν : εἰ δε τις | ||
| τα τοιαυτα . ΠΡΟΒΟΛΗ ΟΡΟΥ . Γνωστεον , ὁτι του ἀνθορισμου κατασκευαστικα και τα ἑξης τυγχανει κεφαλαια : και τον |
| αὐτοις ξυμμαχοι πολλῃ δυναμει , κατ ' ἀναγκην ἠδη του ναυτικου προσγεγενημενου , ἁμα τῳ ἠρι ὡς εἰκος παρεσεσθαι ἐμελλον | ||
| δε Μιθριδατην , συνεισφερουσα δε ἀει την ἐμπειροτατην μοιραν του ναυτικου , ὡν ἀχρι και τημερον διασωζει κοινα προς Ῥωμαιους |
| ἐπιταραττετε ἡμιν την εὐωχιαν , ἠ ἀμφοτερους ὑμας ἀποπεμψομαι του συμποσιου . καιτοι εὐγνωμον , ὠ Ἡρακλεις , προκατακλινεσθαι σου | ||
| συγκαθημενου του πληθους παρην εἰς το θεατρον ἐστεφανωμενος ὡσπερ ἐκ συμποσιου , παιδισκην περιειληφως αὐλητριδα κωμαστικα μελη προσαυλουσαν . Διαλυθεισης |
| ὁποια , ἠτοι το ἀπαταν . των κρυφα κατηγορων . μηχαναις . ἀκολουθει . ἀνθρωπων . εἰσιν οἱ κρυφα κατηγοροι | ||
| θεων , Ἀρης την Ἡφαιστου μιαινων εὐνην και ταις ἐκεινου μηχαναις ἐμπεσων ; εἰτα μειρακια μεν ἀπαγγελλειν ἐκεινα παρασκευαζομεν και |
| καρα . Μελητον τον ἀπο Ληναιου νεκρον . Κεραμικην γαιαν στρεφων . Τις ἀν γενομενος εἰς ὀπην ἐνδυσομαι ; φερ | ||
| Και των προς εἰλην ἰχθυων ὠπτημενων . Ἰκτινα παντοφθαλμον ἁρπαγα στρεφων . Οἰμαι γαρ αὐτον κολλοπι ἐοικεναι . Ποι κηχος |
| ὁν ἐπονομαζουσιν Πυριφλεγεθοντα , οὑ και οἱ ῥυακες ἀπο - σπασματα ἀναφυσωσιν ὁπῃ ἀν τυχωσι της γης . τουτου δε | ||
| οὐσα , ποθεισα ἠ βρωθεισα , παραφοραν διανοιας ἐπιφερει και σπασματα μετα συνολκης χειλεων , ὡςτε γελωτος φαντασιαν παρεχειν , |
| ἐν τωι Περι θεων : διοπερ και ἐν οἱς το σαρκινον φθορας εἰναι δεκτικον λεγει . π . εὐσεβ . | ||
| πολυσαρκια . Ἀριστοφανης δ ' εἰρηκεν ὡς οὐχ ἑτερον ἀνδρα σαρκινον , Εὐπολις δε σαρκινη γυνη , Ἡροδοτος δε σαρκισαι |
| γενεθλῃσιν ἐφεστως τικτομενοις κτησιν μεν ἀγαν πολυχρημονα τευχει και βιοτην πληθουσαν ἀλυπητον τε διαιταν , ἀρχας δ ' οὐκ ἀξει | ||
| και ἀγκυλομητιν ἐπεκλυον ἐντυνασθαι κερδω : ὁτ ' οἰωνων ἀγελην πληθουσαν ἰδηται , δοχμιη ἀγκλινθεισα , τανυσσαμενη θοα κωλα , |
| τυχης αὐτον οἰκτειρας ἐδακρυσε και δεξιαν ἐμβαλων εἰς την ἑαυτου ἀπαγει σκηνην και τραπεζης αὐτῳ κοινωνει . Ἠν οὐν ἀμεινον | ||
| ἐμπειρων ταυτας ταις ἀκανθαις * αὐτου * προς την οἰκειαν ἀπαγει καλιαν και τῳ ὀφει δε ἀντιμαχεται και ἀναιρει τουτον |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| , εἰ ἀληθεις αἱ φημαι , και ἀλλα ἀλλοθεν . εὐπορησομεν δε και νομων ἀνασκευης πολλαχου μεν παρα πλειστοις των | ||
| ὁποιους ἀν αὐτων ἐχωμεν , ἐκ των τοιουτων προκαταλαμβανοντες ἀντιλεγειν εὐπορησομεν : περι δε των ἀμφιβολων ἐαν οὑτως ὑπολαμβανωσιν , |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| . ἀπο δε των ἐκτος . † οἱ θεοι ἐχουσι παρασημα . οἱ τα αὐτα ἐχοντες , † ἱνα μη | ||
| το κωλυσον τας βουλομενας ἀποθεισας τα στεμματα και τα λοιπα παρασημα της ἱερωσυνης γαμεισθαι . και ἐποιησαν τινες τουτο πανυ |
| καθολου θαυμα - ζειν ἐφασαν τι βουλομενος πεζικας τε και ναυτικας συναγει δυναμεις και τι διανοουμενος διαβεβηκεν εἰς την Εὐρωπην | ||
| δια την πιθανοτητα των προσαγγελθεντων πιστευσας , ἐσπευδε κωλυσαι τας ναυτικας δυναμεις των Ἑλληνων τοις πεζοις στρατοπεδοις πλησιαζειν . εὐθυς |
| της γε μουσικης κατειληφοτες ὡς ἀναγκαιοτατον αὐτην μαθημα τοις ἐκγονοις παρεδιδοσαν . και τουτου μαρτυς ὁ της ἀρχαιας κωμῳδιας ποιητης | ||
| ἀοριστον δυαδα των ὀντων ἀρχας εἰναι λεγοντες και τελεσιουργους αὐτας παρεδιδοσαν , ἐκ μεν του ἑνος τἀγαθον ἐφηκειν τοις πασιν |
| ἀναγκην συμβαινον οὐκ ἐστιν ἐκκλιναι , ἀλλ ' ἐαν τε θελωμεν ἐαν τε μη θελωμεν , ἐκβηναι δει το τοιουτο | ||
| φυσικως αὐτο ἐνδεικνυται ὁτι θηλυκον ἐστι , κἀν ἡμεις μη θελωμεν . ἀλλα το μεν πρωτον οὐκ ἀν εἰποιεν . |
| , ὡσπερ ἐν τῳ προσθεν προσθηματι . Ἑτερον : του μελανθιου τριψας μελιτι , δευσας οἰνῳ , βαλανον ποιησας προς | ||
| δε σμικραι και ξυμμυουσαι , ἀρσενογονοι . Ἐγκυητηριον ἀκρον : μελανθιου γυναικι διδοναι , ἐν οἰνῳ μελανι στρυφνῳ . Γυναικι |
| προς λυραν ὁ Πινδαρος : ἠιδε δε ὁ Ἀνακρεων την Πολυκρατους τυχην Σαμιων τηι θεαι πεμπουσαν ἱερα : και Ἀλκαιος | ||
| δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα το Πολυκρατους δογμα πολεμουντων ἡμιν , ὑμων δε τοιαυτα ψηφιζομενων , |
| ἀποφευγειν , ἱνα μη και αὐτοι της αὐτων κακιας κοινωνοι δοξωμεν . ὀρνιθοθηρας πετασας τα λινα ἐκ των ἡμερων περιστερων | ||
| νυκτωρ περιιοντες ὀψε ὁδου , και ἡμεις ἐπι τα πραγματα δοξωμεν αὐ τῃ ἀληθειᾳ οὑτω πως ἐληλυθεναι ὀψιαιτερον του δεοντος |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| , ἀντεγκληματα , συγγνωμας : ἀλλος δε τις φησιν , ὁριστικην μεν εἰναι την ἀχαριστειαν : ἀν γαρ ὁρισηται ὁ | ||
| συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους , εἰς την διαιρετικην ὁριστικην ἀποδεικτικην και ἀναλυτικην . παραδιδωσι δε και τον διδασκαλικον |
| των ἐμαυτου φρονω : ἀλλ ' ἐαν βουλῃ τον ἐμον τειχισμον και τα ἑξης , και παλιν αὑτη των περι | ||
| Ἀθηναιους . ἐς θαλασσαν : ἑως της θαλασσης . τον τειχισμον : των Ἀργειων . αὐτοις : τοις Λακεδαιμονιοις . |
| την ἐπωνυμιην . Δωριεες δε οἱ ἐκ της Ἀσιης τριηκοντα παρειχοντο νεας , ἐχοντες τε Ἑλληνικα ὁπλα και γεγονοτες ἀπο | ||
| χρηματ ' εἰσεφερον , οἱ δε τεχνιται τας αὑτων ἐπιστημας παρειχοντο προς την των ὁπλων κατασκευην , ἁπας δ ' |
| „ Ὁ αὐτος ἰδων τινα πασιν ἑξης προχειρως χαριζομενον και ὑπηρετουντα ” κακος κακως ” εἰπεν „ ἀπολοιο , ὁτι | ||
| και τα διακοσμουμενα τοις διακοσμουσι , τοις χρωμενοις τε τα ὑπηρετουντα ὡς ὀργανα ἐστιν οὐκ ἀναρμοστα . Διοπερ τοις μεν |
| ' ἀπο του Μ ἀπογειου ἐπι τον κατα το Κ ἀστερα των λοιπων εἰς το ἡμικυκλιον , ὡς προκειται , | ||
| οἱς κουρη Θειαντις ἐναισιμα ἐργα προφαινει , αὐτις δ ' ἀστερα καλον ἐρισθενεος Κρονιωνος ἠ Παφιης ἠ φαιδρον ἐυσκοπον Ἑρμαωνα |
| , ἐν τουτῳ ἡ ΓΕ ἀνατελλει . Του μετα τον Καρκινον ἡμικυκλιου αἱ ἰσαι περιφερειαι ἐν ἀνισοις χρονοις δυνουσιν , | ||
| ἀπο κϚʹ ἑως λʹ ἐσχατα βορεια , ὁτι παρα τον Καρκινον εἰσιν . Ἀποτελει δε μελανοχρους , εὐγενειους , συνοφρυας |
| την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
| τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
| ναυς εἰκῃ περιπλευσαι . οἱ δ ' Ἀθηναιοι νομιζοντες αὐτον ἀναλουν τον της ὡρας εἰς τον περιπλουν χρονον , συγγνωμην | ||
| ἀντι του ἀναιρουντες . Θουκυδιδης [ και ἀναλων ] και ἀναλουν το ἀναιρειν και ἀναλωμα ὁ αὐτος . ἀνανεουσθαι : |
| συν ῥοδινῳ θερμανθεντα ἐνσταζε . Ὀνος θαλασσιος , ὁν τινες πολυπουν , οἱ δε ὀκταπουν λεγουσιν . τουτον βαλων ἐν | ||
| ὑψηλου πυλεωνος δανδαιτις στειχουσα καλας ἠειδεν ἰουλους . ἰουλος το πολυπουν ζωον ὁθεν ἀπο μεταφορας και αἱ πολυκωποι νηες ἰουλοπεζοι |
| ὡρη . Των εἰς ω μεγα ληγουσων εὐθειων θηλυκων τας αἰτιατικας [ αὐτων ] εἰς ουν περατουσι : Λητω Λητουν | ||
| Χαλκιδεις οἱ ἐν Εὐβοιᾳ τοις ῥημασι τοις συντασσομενοις δοτικαις πτωσεσιν αἰτιατικας προτερον πτωσεις ἐπιφερουσιν , εἰθ ' οὑτως δοτικας , |
| ἐν αὐτοις ἁπαντα μορια και φλεγμονας τε και ἀλγηδονας ἐπιφεροντων φανερωτατον : και γαρ εἰς ὀγκον αἰρεται τα πασχοντα μορια | ||
| ἡβη . τῳ της γεννησεως αἰτιῳ . * Ζευς . φανερωτατον ἐν τῃ παλῃ : προφατον ] * * δια |
| ὑπο των κατα την Μακεδονιαν , τον δ ' υἱον Κασανδρον χιλιαρχον και δευτερευοντα κατα την ἐξουσιαν . ἡ δε | ||
| Ἀσιαν τοιαυτ ' ἠν . Ἀντιγονος δ ' ὁρων τον Κασανδρον ἀντεχομενον της Ἀσιας Δημητριον μεν τον υἱον ἀπελιπεν ἐν |
| ἐρεθιζοντες ὑμας . εἰ δη τινες των ᾠκισμενων ἠ οἰκισθησομενων παρεστε , χαρισασθε μοι και ἐπισημηνασθε ἑαυτους . “ Ἐπισημηναμενων | ||
| γλαχωνα ] το ὀριγανον . αὐληται παρα : ἀντι του παρεστε . ἐσπουδαζον γαρ οἱ Θηβαιοι περι τον αὐλον . |
| παντα διεξελευσεσθαι : εἰτα μακρα προοιμιασαμενος και ἐπανατειναμενος λογους τινας θαυμαστους ὡς ἐρων , τους μεν φυλακας ἐκπεμπει ἐπι την | ||
| οἰδας οἱος ἐστιν ὁ σοφιστης οὑτος ὁ ἐσκυθρωπακως και τους θαυμαστους τουτους διεξιων προς ὑμας λογους . ἀλλ ' ἐμοι |
| αὐτον ἐπιγαμιαν ἐποιησατο . ἀλλ ' ἐπει συνεβη τον Λουκιον τελευτησαι , μενοντων τῃ Λουκιλλῃ των της βασιλειας συμβολων Πομπηιανῳ | ||
| κελευειν τους παιδας βολβιτοις καταπλαττειν : οὑτω δη κατατεινομενον δευτεραιον τελευτησαι και ταφηναι ἐν τῃ ἀγορᾳ . Νεανθης δ ' |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| Βοιωτιας , κἀκει γημας Πυκιμηδην ἐγεννησεν Ἡσιοδον . Ἀπελλης δε τελευτησας ἐν τῃ πατριδι Κυμῃ κατελιπε θυγατερα Κριθηιδα τοὐνομα , | ||
| και ξενοις . ὠ βιους μεν ὡς ἐν ἱεροις και τελευτησας κρειττον ἠ κατ ' ἀνθρωπον . ὠ κοσμος και |
| οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
| του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
| , ὁ τι ἐνθουσιασμος ἐστιν : ἀπο γαρ των ἐνταυθα ἀναμνησθεις και θεασαμενος τα θεια ἐκεινα και ἀτρεμη φασματα και | ||
| οὐ πολλῳ ὑστερον ὑπο κυνηγων δεσμα ἐβληθη . τοτε μυς ἀναμνησθεις ἑαυτῳ την δια της νυκτος τα δεσμα αὐτον . |
| ἀπο των ἀνθρωπων ἐκεινων , οἱς και ἀρχομενοις και μεσουσιν ἐπεγενετο τι . κατα θερη δε και χειμωνας . . | ||
| ἐν ποαις νεμομενων . ἀκος ] θεραπεια . ἐπηρκεσαν ] ἐπεγενετο εἰς βοηθειαν . ἰαμβοι . συστημα ὁμοιον τωι ἀνω |
| : ἐϲτι δε τουτο δαφνοκοκκων καθαρων ⋖ η , πεπερεωϲ λευκου ⋖ η , ἀλυπιαδοϲ ⋖ η , εὐφορβιου ⋖ | ||
| λευκος ἐστι , τουτ ' ἐστιν ὁτι τον ὁρισμον του λευκου δεχεται ὡσπερ του ζῳου , τοτε οὐ κατηγορειται τα |
| . ἠθους γαρ κρισιν οὐδεμιαν ἀκριβεστεραν ἡγουμαι της ἐν φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους | ||
| ἡ συν τῃ δυαδι τα παντα ὑφιστασα , ταὐτοτητος και βεβαιοτητος και συνοχης και διαιωνιας ζωης ἐξηγουμενη τοις ὁλοις , |
| τα περι το προσωπον και την κεφαλην . και οὐτε διψωδεις εἰσιν οὐτε ἁλμυρον ἀναπτυουσι . και βλαπτονται μεν ὑπο | ||
| Σαβινον γνησιον ἠ Ἀδριανον εἰς εὐκρατον , εἰ και μαλιστα διψωδεις εἰσι και καταξηροι . Των δε λαχανων αἱ μεν |
| οἰομενος τελους τινος ἑνεκα τοιονδε παρασκευαζειν ὀψον , τας δε μαθηματικας εἰς ἀληθη συμπερασματα ἀπο ἐπιστημονικων προτασεων καταντωσας ἀει μη | ||
| προς τα ἐξω ῥεπουσιν , ἀλλ ' οὐν ὑπο τας μαθηματικας πραττουσαι προς ἐκεινας ἀναφερονται και παραδειγμασι κεχρηνται τοις ἐκεινων |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| ἀφαιρεσεως γαρ ἡδε και οὐκ αὐτοθεν καταλαμβανεται . του δε τελικου το ποιητικον , ὁτι το μεν προ του πραγματος | ||
| περας . ὁμοιως δε , φησι , και ἐπι του τελικου αἰτιου οὐ δυνατον ἐστιν ἀπειριαν εἰναι , βαδισιν μεν |
| εἰσιν ἐκ τετραγωνων ἐπι τους ἀπο της αὐτης αὐτοις πλευρας κυβους πολυπλασιασθεντων , ὡν δε κυβοκυβων , οἱ εἰσιν ἐκ | ||
| δε σοι τε λοιδορουνται , οὐδεν δεον , και τους κυβους συντριβουσιν ἀναιτιους ὀντας αὐτοις ὡν ἑκοντες ποιουσιν . ἀταρ |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| των ἰσων βασεων ὀντα συγκρινεσθαι , και εἰ μεν αἱ ἡμισεις του ἑτερου πλευραι ταις ὁμολογοις του ἑτερου παραλληλογραμμου ἰσαι | ||
| . διο και εἰκων αὐτης ἀνετεθη χρυσεια , τας μεν ἡμισεις ἐχουσα τριχας ἐπι της κεφαλης ἀναπεπλεγμενας , τας δε |
| του ἐνεστωτος ὁ παρακειμενος : το μεν τιθημι ὁ ἐνεστως τρισυλλαβον , το δε θησω ὁ μελλων δισυλλαβον : ὁσον | ||
| νενευκυια δια την ἀνταποδοσιν . και ἐστι το μεν πρωτον τρισυλλαβον κατα παλιμβακχειον : το δε βʹ παιων πρωτος : |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| γης ὡς προς την σεληνην ἐχουσης . Ἐν γαρ σταδιοις μυριοις τοσαυτης της διαφορας γινομενης γνωριμον ὁτι μη πολυ της | ||
| γραφης , ἡν περι του γενους αὐτων συνταξαμενος ἐξεδωκα , μυριοις βεβαιωσειν τεκμηριοις την προθεσιν , ἐθη και νομιμα και |
| ὑμιν και ταυτῃ , της πρωην ἁψαμενος διηγησεως . εἰτα ἀναλαμβανει τα προειρημενα και οἱονει ἀναγνωρισμον ποιειται της Αἰγυπτου , | ||
| λοιπον συνεχεται , και το λειπομενον της φυσικης δυναμεως αὐθις ἀναλαμβανει και ἀναζωπυρει , και ἑτεραν αὐθις ἀποθησαυριζει της γης |
| , μεγαλην και θαυμαστην τινα ταυτην εἰσηνεγκαν τε και προὐφηναν λειτουργιαν τῳ βιῳ , ἀλλα και νυν οὐχ ἡκιστα τουτο | ||
| ἀλλος δ ' ἀν ἰσως φαιη φευγοντα σε ταυτην την λειτουργιαν και τας ὑπερ των κεραμιων φροντιδας ἐπιστολην ἐπεσταλκεναι λυσιν |
| δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
| , ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
| θυμιαματα ἠ ἑτοιμα ἐστι τα κανα προσενηνεγμενα τοις βωμοις οἱον παρεστηκεν εἰς το ἐναρξασθαι ἀπ ' αὐτων . παντες δε | ||
| εἰς το δεσμωτηριον ἀπεστειλατε φυλαχθησομενον τῃ καταδικῃ : οὑτος δε παρεστηκεν ὑμιν , ἀντι των δεσμων λευκην ἠμφιεσμενος στολην , |
| . , : Ἐπιμενιδης , καθα φησι Θεοπομπος και ἀλλοι συχνοι , πατρος μεν ἠν Φαιστιου , Κρης το γενος | ||
| της Αὐλιδος . . Εἰσιν δε τοις ὀχλοισιν οἱ Ταυροι συχνοι , βιον δ ' ἐνορειον νομαδα τ ' ἐζηλωκοτες |