| με γηρας , πριν σαν χαριεσσαν προσιδειν ὡραν και καλλιχορους ἀοιδας φιλοστεφανους τε κωμους . ἰθι μοι , ποτνα , | ||
| ὑπερθυμεστατον ἀνδρων . Παλλαδα περσεπολιν ἀγε Μουσα λιγει ' ἀρξον ἀοιδας † ἐρατων ὑμνους † Σαμιων περι παιδων ἐραται φθεγγομενα |
| πλειοναϲ ὁϲον κοχλιαρια β καθ ' ἑκαϲτην ἡμεραν μετα του μελικρατου πινομενον . Ἐκ των Ἀϲκληπιαδου προϲ ἐπιληπτικουϲ . ὀξαλιδα | ||
| παχεα και φλεγματωδη : πληθος δ ' ἐξαρκει τετρωβολον μετα μελικρατου . Τα μεν οὐν κατω καθαιροντα , ὁσα ἐγω |
| ἀλλων ὑπεροχην , και το κρατιστον κατα την προς τα κρατουμενα δυναμιν , και το ἀγαθον τε και ἐφετον και | ||
| την συστασιν χωρει τα χυματα , μη ῥᾳδιως τῃ ἐμφυτῳ κρατουμενα τε και πεττομενα θερμοτητι . Δια τα αὐτα δ |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| οὑς λεγεις μονους κακιζων , ἀλλα κοινῃ πασι βασκαινων παντας ἀφαιρεισθαι πειρασθαι τας δωρεας . μαλλον δε οὐκ εἰκαζειν , | ||
| ἀπο μερους ἠ μερος ἀπο ὁλου . ὁλον μεν οὐν ἀφαιρεισθαι λεγειν ἠτοι ἀπο ὁλου ἠ ἀπο μερους ἀπεμφαινει προδηλως |
| και μετα ἀλλων μερων λογου ἐν ἀρχῃ , αὐταρεσκος , αὐτοδιδακτος . και δια τουτο ἐσημειουτο το φιλαυτος : εἰρηται | ||
| ὡραν τοις ἀναγκαιοις χρωμενων . Ἑνος χανοντος μετεσχηκεν ἁτερος : αὐτοδιδακτος . Ἑνος φιλιη ξυνετου κρεσσων ἀσυνετων παντων : ἐκ |
| . φαιην δ ' ἀν ἐγωγε και ταυτην παρα σου κεκομισθαι την χαριν , το σε τον παντα ἀριστον παρειναι | ||
| χρυσιου καλλιον , γραμματα σα , οὐ γραμματα ἡγησαμην μοι κεκομισθαι μονον , ἀλλα και του γραφειν σοι λαμπραν ἐξουσιαν |
| καθαπερ εἰς ἀτυχη παραπηδων ἀγελην ἐθοινατο ταις ἐπιθυμιαις την των ἀθροισθεντων ὡραν , παντων μεν ὁρωντων , μαλιστα δε ὡν | ||
| ἀπηντησε τοις Ἡρακλειδαις . κατα δε τον Ἰσθμον των στρατοπεδων ἀθροισθεντων , Ὑλλος μεν ὁ Ἡρακλεους εἰς μονομαχιαν προεκαλεσατο των |
| τῳ καλλει . εὐθυς οὐν αὐτο κομισαντας εἰς την ἐπαυλιν δωρησασθαι τῳ προεστηκοτι των βασιλικων κτηνων , ὀνομα Σιμμᾳ : | ||
| ὀμνυναι : φασι γαρ τον Δια τῃ Περσεφονῃ την Σικελιαν δωρησασθαι . ἀπφυς μαν τηνος : . . . ἡ |
| ἱερον αὐτου τουτο μικρον ὑπαρχει . ἐνθυμηθητε δε το του κανθαρου και αἰδεσθητε τον Ἀπολλωνα δια το ἐμε εἰς αὐτον | ||
| των ἀλλων . Ἐπι τουτοις ἐστι φαλαγγιον το μεν χρωμα κανθαρου παρεχον , ἀλλως δε οὐ μεγα : ἐν τῃ |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| , ὁσσα μηδεις των ἐμων τυχοι φιλων . Εἰ δε πικρους , ἀναξ , Ἀτρειδας ἐχθεις , ἐγω μεν , | ||
| μεν ἑκαστα τουτους ἐχει λεγω δ ' οἱον γλυκεις ἠ πικρους ἠ λιπαρους την πρωτην αἰτιατεον συστασιν ὑπερ ἡς οἱ |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| προτερον δε Λακεδαιμονιοι και Μακεδονες , ἀλλους δε τιαραν και ἀναξυριδας , καθαπερ οἰμαι Περσαι τε και Βακτριοι και Παρθυαιοι | ||
| . μοιραν μιαν ἐταξε γυμνα τα σωματα , μοιραν ἑτεραν ἀναξυριδας , κανδυς , στρεπτα και ὁσα τοιαδε . οἱ |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| ' αὐταις , ἀρκεσθησεσθαι δε τῳ θ ' ἱππῳ της λαμπροτητος των σημειων ἑνεκεν και ἑνι αἰχμαλωτῳ , ὁς ἐτυχεν | ||
| τα ἑξης . Ἀλλ ' ὁπερ ἐλεγομεν , κατα μεν λαμπροτητος σχηματα οὑτως ἀκμη γινεται : κατα δ ' αὐ |
| δια των σκιοθηρικων δεικνυται . Το δε του ὁλου κυκλου πεντεκαιδεκατον πεμπτον ἐγγιστα της διαμετρου γινεται . Ἀν τοινυν ἐπιπεδον | ||
| ἐστιν αὐ συν εἰκαδι , Ὑδροχοου τεσσαρα λαμπρομοιρια , Το πεντεκαιδεκατον αὐ συν εἰκαδι , Των Ἰχθυων δε δωδεκα συν |
| του Πιθωνος φιλοι και μετεσχηκοτες της ἐπιβουλης , ὡν ἠσαν ἐπιφανεστατοι Μελεαγρος και Μενοιτας , ἠθροισαν τους πλανωμενους των Εὐμενους | ||
| και Παρθυαιων σατραπης και ἀλλοι των ἀμφι Δαρειον Περσων οἱ ἐπιφανεστατοι ἀφικομενοι παρεδοσαν σφας αὐτους . ὑπομεινας δε ἐν τῳ |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| ἐστι και πολιαις κατηρτυμενης ἡλικιας [ ἡ τουτων καταληψις ] οἰκειοτερα , πολλῃ μεν ἱστοριᾳ λογων τε και ἐργων , | ||
| ᾡ θεωρειται ἀληθεια ἠ ψευδος . Ῥητορικης γαρ ἠ ποιητικης οἰκειοτερα ἡ σκεψις . οὐ γαρ περι λογους ἡ φιλοσοφια |
| σχειν διαθεσιν : ἰασαμην οὐν και τουτον , ἀπορριψαι μεν κελευσας τα κωλικα βοηθηματα , τραφηναι δε χονδρῳ ἀλικος θερμῳ | ||
| ἐν αὐτῃ γιγνομενοις τῃ δικῃ . οὑτος ἠν ὁ κἀμε κελευσας εἰσαγειν , ὡς δη της Φιλουμενου γοητειας ἐν ἐμοι |
| δ ' ἀν τις το ἀδιαδραστον της Δικης ἐκ της συμβασης τουτῳ τιμωριας . ἀλλα ταυτα μεν οὐχ οἱα τε | ||
| φυσιν ὁμιλιαν ὑπομενειν ἀναγκαζομενη . μετα δε ταυτα φλεγμονης αὐτῃ συμβασης περι τον κτενα και δεινων ἀλγηδονων ἐπιγενομενων συνεκληθη πληθος |
| γε μην ἀτμων φυσωδων τε και παχυτερων ἀπο τε του στομαχου και των λοιπων σπλαγχνων ἀναγομενων ἐκ διαφορων αἰτιων οὐχ | ||
| , γλωττης και στοματος παντος ἐπιγλωττιδος τε και φαρυγγος και στομαχου και γαστρος και λαρυγγος και τραχειας ἀρτηριας . το |
| ἑπτακαιδεκα συλλαβων οὐσων ἐν τῳ στιχῳ δεκα μεν εἰσι βραχειαι συλλαβαι , ἑπτα δε μακραι οὐδ ' αὑται τελειοι : | ||
| των στοιχειων , και λεγεται τα μεν στοιχεια και αἱ συλλαβαι και τα ὀνοματα και τα ῥηματα ἀρχαι της μεθοδου |
| φοβερα . Δειξας ὁτι μη ὁ περι παντα ἁ δει φοβεισθαι ἀφοβος ἀνδρειος , δεικνυσι το αὐτο ἐκ του ἐναντιου | ||
| και ὁτε δει . ἐστι δε τα φοβερα και μαλλον φοβεισθαι και ἡττον : και γαρ των μη ἀνδρειων μηδε |
| ἀκουσιῳ , το ἑκουσιον , εἰς την του παντος συμπληρωσιν κατασκευασθεν ἀναδειχθηναι . τουτο μεν δη ταυτῃ λελεχθω . προσηκει | ||
| τῃ σαμαινῃ , ὁ ἐστι πλοιον δικροτον ὑπο Πολυκρατους πρωτον κατασκευασθεν του Σαμιων τυραννου , ὡς Λυσιμαχος ἐν βʹ Νοστων |
| ἀκηρατον εἰναι και παντος κακου ἀχραντον . δει γαρ τοις ποιητικην μετιουσιν αἰδους μεμοιρασθαι παντως : διο και τας Μουσας | ||
| την δ ' ἁπλως οὐδ ' εἰναι τεχνην , την ποιητικην , ἀλλ ' ἐπιπνοιαν ἐκ Μουσων , ὁς δ |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| σεαυτου προς αὐτον συγγενειαν ἀνενεωσω και των ταπεινοτερων τουτων , θαυμαστων δε τοις ἀλλοις κατεφρονησας , φιλοτιμιας και πλουτου και | ||
| ἱεραν χθονα ] την θειαν Ἀττικην . ζαθεων ] λιαν θαυμαστων ἠ ταχυτατων . κελαδηματα ] ἠχους . κελαδοντα ] |
| σοφως μεν εἰπεν ἐπινενοησθαι ταυτα , σοφωτερα δε εἰναι τα ἀληθεστερα . „ ὡς δε γιγνωσκοιτε τον νουν του Μιλωνος | ||
| , και νυν μετεωροι παντες εἰσιν , ὁποτερος κρατησει και ἀληθεστερα δοξει λεγειν . ὁρατε τον κινδυνον , ὡς ἐν |
| ἡ ὑποθεοις της ἀποκηρυξεως δεικνυσιν , ὁτι συ την τιμωριαν εἰληφας . εἰτα τῃ πηλικοτητι , ὁτι μειζον ἠ κατα | ||
| , φυλαξομαι σε . οὐ γαρ ἀπ ' ἐμου καρδιαν εἰληφας , ἀλλ ' ἐμοι καρδιαν δεδωκας . ” ὁ |
| μοι χρηματα γραψαντας και κατασημηναμενους δουναι την ἐπιστολην τῳ Κροισου θεραποντι φερειν . ταυτα δε ὁσα ἐλεγε και γραψας και | ||
| ' ἠν , ἱππῳ δε Ποδαργος και κυνι Ληθαργος και θεραποντι Βαβης : Θεσσαλος , ἐκ Κρητης , Μαγνης γενος |
| , οὐτε τον τοπον , ἐν ὡι συμβαινει την συνθηκην ἀναγεγραφθαι , διεσαφησεν ἡμιν οὐτε τους ἀρχοντας τους δειξαντας αὐτωι | ||
| ἡκιστα και δια τουτο χρονον τον αὐτον της φαντασιας ἀμφοτεροις ἀναγεγραφθαι . ὁ μεν οὐν ἀρχιοινοχοος οἰνοφλυγιαν , ὁ δε |
| μεν ὀρθως γιγνωσκετε . Ὀρεστην δε και Πυλαδην τινος μαλιστα θαυμασαντες ἰσοθεους ἐποιησασθε , και ταυτα ἐπηλυδας ὑμιν ὀντας και | ||
| αἰχμαλωτους ἐλαμβανεν , μαχας ἐνικα πολλας , ὡστε οἱ Γαβιοι θαυμασαντες αὐτοκρατορα στρατηγον αὐτον ἀπεφηναν . ὁ δε ἀγγελον κρυφα |
| , θεασαμενος αὐτην Γαϊος Ἰουλιος Καισαρ ὁ δια τας πραξεις ὀνομασθεις θεος ταυτην ἀνεστησεν . Ἐναντια γαρ παθη συνειχε τας | ||
| Διζηρου πορῳ „ . ἰσως ἀπο του διζησθαι την Μηδειαν ὀνομασθεις . το ἐθνικον Διζηριος και Διζηριτης , ὡς Ἀλωρος |
| Λειας , Ῥουβην και Ζαβουλων , και τους ἐκ των θεραπαινιδων νοθους τετταρας . της γαρ βασιλειου και ἱερωμενης φυλης | ||
| ἐπανηκεν . εἱπετο δε αὐτῳ κατοπιν πολυ πληθος οἰκετων και θεραπαινιδων , ἁς συνεκπεμψας ὁ Σωστρατος ἐτυχε ταις γυναιξιν . |
| των λιποθυμιων εἰσβολαις , ποτε δε και σικυας προσβαλλειν τοις ὀπισθιοις και ἐμπροσθιοις μερεσι του στομαχου , ἐπι πλευρα τε | ||
| αἱ τρυγονες οὐ μονον τῳ στοματι , ἀλλα και τοις ὀπισθιοις μερεσιν ἠχουσι . Ταττεται δε ἐπι των πολλα λαλουντων |
| δε τῃ διαβολῃ κατα των ἀποντων λαθρᾳ χρωμενος πως οὐ πλεονεκτης ἐστιν ὁλον τον ἀκροατην σφετεριζομενος και προκαταλαμβανων αὐτου τα | ||
| κατα τας ἀλλας κακιας ἁμαρτανοντων ὡς ἀδικος , οὑτω και πλεονεκτης ἐλεγετο . ὁταν δε πλεονεκτῃ , πολλακις κατ ' |
| παιδικην ἀγωγην ἐφυλαξαν μεχρι των τελειων ἡλικιων , και δια ποιητικης ἱκανως σωφρονιζεσθαι πασαν ἡλικιαν ὑπελαβον : χρονοις δ ' | ||
| ” ; καιτοι λαβομενος ἀν ἐγω των Ἀθηνων ἐπι της ποιητικης ἐξουσιας ἐπεισηγον ἀν ἐρωτας θεων και κρισεις και κατοικησεις |
| και ἐν φθινοπωρῳ μιγνυσθαι και ἐν ἀλλῃ τινι ὡρᾳ νοσηματα ἐπιδημια φερουσῃ . καιρος δ ' ἐπιτηδειος μιξεως ὁ μετα | ||
| , εἰ κατ ' ἐκεινον τον καιρον ἐγενετο τριταϊκων νοσηματων ἐπιδημια . ὡσπερ γαρ ἐν ταις του ἐνιαυτου ὡραις ἀλλοτε |
| 〛 . μετα 〚 γαρ 〛 τας προειρημενας νησος ἐστιν ὀνομαζομενη μεν Πιτυουσσα , την δε προσηγοριαν ἐχουσα ἀπο του | ||
| νησος ἐστιν ἀπο των ἐναυλιζομενων ἐν αὐτῃ ζῳων Φωκων νησος ὀνομαζομενη : τοσουτο γαρ πληθος των θηριων τουτων ἐνδιατριβει τοις |
| και ἀνδριαντων ἀναστασεσι ταις τε λοιπαις τιμαις την δοθεισαν χαριν ἐπιστωσατο . ἐπει δε αὐτῳ τα προς τον Ἀλβινον δια | ||
| προς την Ὀλυνθιαν γυναικα , ἐκ του ἀλλου βιου ταυτα ἐπιστωσατο : οὐκ ἰσασιν οὑτοι σε το μεν ἐξ ἀρχης |
| ἐκεινως το αὐτο γραφειν ἀξιουντων . ὁθεν και οὑτως αὐτους ἐρωτητεον . εἰ χρειωδης ἐστιν ἡ περι ὀρθογραφιας τεχνολογια τῳ | ||
| ἀναλογιας ἀπο της συνηθειας προεισιν . τουτου δε οὑτως ἐχοντος ἐρωτητεον τροπῳ τῳδε : ἠτοι ἐγκρινετε την συνηθειαν ὡς πιστην |
| πεσοντων , οἱ μεν Θηβαιοι την ἀναιρεσιν των νεκρων οὐ συνεχωρησαν , ὁ δ ' Ἀδραστος καταλιπων ἀταφους τους τετελευτηκοτας | ||
| προ Ἀριστοτελους ; Των δε γαρ ἀλλων οἱ μεν ἐπιδιαμενειν συνεχωρησαν , οἱ δε , εἰ μη και τουτο , |
| . Περι ἡς ἀξιον θαυμαζειν , πως περιειδον Ἀθηναιοι οὑτω προσαγορευομενην την πορνην , πανηγυρεως ἐνδοξοτατης ὀνοματι κεχρημενην : κεκωλυτο | ||
| και μακραν ἐρημην ἁπασαν ἀνυσαντες ἐπι θαλατταν ἀφικνουνται την Ἐρυθραν προσαγορευομενην : εἰθ ' ὡς εἰκος ἐν ἀμηχανοις ἠσαν οὐτε |
| την Σαλαμινα ἐπλεον , τῳ πεζῳ δε φυλακας του Πειραιως καθισταντο . οἱ δε Πελοποννησιοι ὡς ᾐσθοντο την βοηθειαν , | ||
| ἐφθαρησαν των Μηδων ὑπο ἀνδρων οὐδε ἐς μυριους ἀριθμον . καθισταντο τε δη τοις Ἀκαρνασιν ἐς ἀγωνα και ὁ τροπος |
| ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
| δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
| , ὡς ἡ τυχη θελει . εἰτ ' ἀν εἰπῃ κληρονομησεις , ὡς παρ ' αὐτου την κληρονομιαν εἰληφοτες εὐχαριστουμεν | ||
| ὀψει θανατον ἐπικερδη θ νικησεις . ἀγωνιζου ἑως τελους ι κληρονομησεις ταχεως α οὐχ εὑρησεις δανεισασθαι β τεξεται καλον και |
| παρ ' αὐτοις ἐστι και κατα τους πινακας διαφωνια . δορυφορεισθαι δε ἀστερας λεγουσιν , ὁταν μεσοι ὠσιν ἀλλων ἀστερων | ||
| αὐτοις ἐψηφισασθε και φυγαδας ἠξιωσατε ἡγεμονιαις αἰει κατ ' ἐμου δορυφορεισθαι : Δεκμον τε την ἐγγυς Κελτικην ὑπερορατε ἐχοντα , |
| ὑπο των κατα την Μακεδονιαν , τον δ ' υἱον Κασανδρον χιλιαρχον και δευτερευοντα κατα την ἐξουσιαν . ἡ δε | ||
| Ἀσιαν τοιαυτ ' ἠν . Ἀντιγονος δ ' ὁρων τον Κασανδρον ἀντεχομενον της Ἀσιας Δημητριον μεν τον υἱον ἀπελιπεν ἐν |
| λεγεις ; ἠ οἰειὁτι Γοργιας ᾐσχυνθη σοι μη προσομολογησαι τον ῥητορικον ἀνδρα μη οὐχι και τα δικαια εἰδεναι και τα | ||
| ἐκεινους εἰπον τους λογους . ἀναλογια ἀριθμητικη και γεωμετρικη . ῥητορικον . ὁ πολιτικος φιλοσοφος κρειττονως ἐπισταται τα εἰδωλα της |
| ' ἐγω , ὠ ἀνδρες , τουτο μεν πρωτον θαυμαζω Μελητου , ὁτῳ ποτε γνους λεγει ὡς ἐγω οὑς ἡ | ||
| . το μεν οὐν ὀνομα , ὡσπερ ἐφην , ἠν Μελητου του μαθητου αὐτου και διακονου ἁμα : οὑτος γαρ |
| την πολιν ἐπιτροπευοι . Θρασυβουλος δε τον ἐλθοντα παρα του Περιανδρου ἐξηγαγε ἐξω του ἀστεος , ἐσβας δε ἐς ἀρουραν | ||
| , φευγων την Πεισιστρατου τυραννιδα , οὐ φευγων δε την Περιανδρου . οὐ γαρ ἠν ὁμοιον : ὁ μεν καταλυσας |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| και δεινοτητος των ἐνθυμηματων και , ὡσπερ φθασαντες εἰπομεν , βραχυτητος συνταξεως : τα γαρ πολλα των πραγματων και λεξει | ||
| , οἱον κατα μιμη - σιν της γινομενης αὐτῳ † βραχυτητος ἐν τῃ φωνῃ : ἀφ ' οὑ και βρογχος |
| και τοτε μεν ἡ ἑτερα , ἀλλοτε δε ἡ ἑτερα κρατει . δοξης μεν οὐν ἐπι το ἀριστον λογῳ ἀγουσης | ||
| Τοὐργον παρεσται φανερον : ἀλλα δεξιαν προτεινε χειρα , και κρατει των σων ὁπλων . Ἐγω δ ' ἀπαυδω γ |
| τυχη παραγενηται : ὁπως ἀν ἀγηται ὑπο της τυχης και παραστῃ ἡ τυχη προς το ἐραν : ἀπιθι : πονουμεν | ||
| πολεμιους , ἱνα τοις βλακευουσι και ἀποδειλιωσιν ἐκ του ἀναγκαιου παραστῃ το εὐψυχον ἐπισταμενοις , ὁτι τους μη ἀνασωσαντας τα |
| : ἐπιθυμιᾳ δε την πανταχῃ διαρρεουσαν και ὑπο τρυφης ἀκολαστου διεφθαρμενην , ταπεινα και γυναικεια φρονουσαν , δειλιᾳ συνοικον και | ||
| , ἐκπεμφθεις δε στρατηγος εἰς Σικελιαν , κατελαβε την ἐπαρχιαν διεφθαρμενην , ἀνεκτησατο δε την νησον χρησαμενος τοις καλλιστοις ἐπιτηδευμασιν |
| ἱλαριας μετεχειν , ἐναντια δε ἀγοραζειν , οἰκιας ἠ χωρας μισθουσθαι ἠ μετοικιζεσθαι , ἐκτιτρωσκειν δε ἐπικινδυνον και ταις αὐτοματως | ||
| δε Ταυρῳ σπειρειν , φυτευειν και ἀργην γην γεωργειν , μισθουσθαι δε χωραν ἀσυμφορον , ἐν δε Διδυμοις γεωργειν και |
| ὀντος αὐτῳ και προξενου , εἰ δε τι παθοι , ἀντικρυς ἐσεσθαι δεδωκως , ὡσπερ και ἐβουλετο , ἠ ἐπι | ||
| την ἡδονην ἠσπασαντο ὡς ἀγαθον , τινες δε κακον αὐτην ἀντικρυς εἰναι φασιν , ὡστε και τινα των ἐκ φιλοσοφιας |
| ἀπ ' αὐτων , ὡς το ἰτριον ἀπο του χαλκου σκευους : οὐδε οἱον τε λειον λειῳ συναφθηναι . μεγιστη | ||
| ὁ δε πιστευων ποιησει ; Ναι . Του αὐτου ἀρα σκευους ὁ μεν ποιητης πιστιν ὀρθην ἑξει περι καλλους τε |
| ' αὐτην ἐπ ' ἐλαττον και της μετ ' αὐτην στερητικαι Δ ἀνθρωπος ἀδικος οὐκ ἐστιν ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν Α | ||
| ' αὐτην ἐπ ' ἐλαττον και της μετ ' αὐτη στερητικαι οὐ πας ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν πας ἀνθρωπος ἀδικος ἐστιν |
| . 〛 φευ φευ : Ἐστι μεν και σχετλιαστικον και θαυμαστικον , νυν δε θαυμαστικον . 〚 περιπετεσθε : Ἀντι | ||
| ὁμοιον καταληκτικον . οἱον το ] προαναφωνησις . οἱον ] θαυμαστικον , δεινον , μεγα τι , χαλεπον . ἐραν |
| . φερε δη τις οὐκ ἀν ὁμολογησειεν τοις κρατιστοις ἐοικεναι ποιημασι τε και μελεσι τους Δημοσθενους λογους , και μαλιστα | ||
| τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των πολλων ὁτι νηφων ἐν |
| τῳ δε κατ ' εὐμοιριαν φυσεως αὐτηκοον και αὐτομαθη και αὐτοδιδακτον κτησαμενῳ την ἀρετην βραβειον ἀναδιδοται χαρα : του δ | ||
| εἱνεκα , χαριν . Ἐσσεται : ἐγκειται , ἀκολουθει . αὐτοδιδακτον : φυσικον , αὐτοφυες . Μαλακη : μαλακη ἀπο |
| ἁπαντα πλην της τροφης : οὐδ ' οὑτω δε της ἀποστροφης τυγχανοντες εἰς μεγαλην ἀποριαν ἐμπιπτουσι δια το μητε νησον | ||
| βιου ἑκαστην πραξιν ἐνεργῃς , ἀπηλλαγμενος πασης εἰκαιοτητος και ἐμπαθους ἀποστροφης ἀπο του αἱρουντος λογου και ὑποκρισεως και φιλαυτιας και |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| ἐν τῳ κανονι και χωρις του κτεις κτενος και κλεις κλειδος : ταυτα γαρ την αὐτην ἐχουσιν ὀρθην και κλητικην | ||
| ἐπιπονον εἰναι το νοσημα και τῳ τα ἀλγηματα διηκειν μεχρι κλειδος και τριτον τῳ εἰ μη ἀναπτυσθειη ἐν ταις κυριαις |
| . [ το δε δραμα την ἐπιγραφην ἐσχεν ἀπο της παρεχουσης την ὑποθεσιν Ἀντιγονης . ] Κειται δε ἡ μυθοποιια | ||
| Ζακυνθῳ λιμνης φησιν Εὐδοξον ἱστορειν ὁτι ἀναφερεται πισσα , καιτοι παρεχουσης αὐτης ἰχθυς . Ὁ τι δ ' ἀν ἐμβαλῃς |
| τυπτε . , σχετλιαζε , δερε . , τιμωρει . μεμνης ' ] ἐνθυμου . . ὁπως ] ἱνα . | ||
| . Ὡς φαμενην προσεειπε πυκα φρονεων Μενελαος : Μηκετι νυν μεμνης ' ἁ τ ' ἐπασχομεν ἀλγεα θυμῳ : ἀλλα |
| . μονη σιωπη μεταμελειαν οὐ φερει . Γυναιχ ' ὁ διδασκων γραμματ ' οὐ καλως ποιει , ἀσπιδι δε φοβερᾳ | ||
| της σης μονης . μη οὐν θαυμασῃς , εἰ παλαι διδασκων ἡμας , ὡς κἀν τοις ἀμηχανοις ἰσχυεις , ἀπαιτῃ |
| ποιησεις : ἐκ δε των ἐναντιων ὡδε το συμφερον ἐσται καταφανες : εἰ γαρ λυσιτελει τους ἐπιεικεις τιμαν των πολιτων | ||
| τον τροπον δει λαμβανειν : ἐκ δε των ἐναντιων χρη καταφανες ποιειν αὐτο ὡδε : καθαπερ γαρ τους κακον τι |
| μοι χεροιν σαιν αὐτος ἐξ οἰκου λαβων ἐς χειρα την τεκουσαν , ὡς εἰδω σαφα εἰ τοὐμον ἀλγεις μαλλον ἠ | ||
| θροει τις . Ὠ τεκνον , τεκνον , οἰκτιρε την τεκουσαν . Ἀλλ ' οὐκ ἐκ σεθεν ᾠκτιρεθ ' οὑτος |
| δικην ἀψυχου : δευτερον , το ἐπι πλημμελει βλαβῃ της ἀποκριτικης δυναμεως γινομενον . Τοιγαρ ὁτι της ἀποκριτικης δυναμεως πλημελως | ||
| κρισεως παχος ἐχοντα παρυφισταμενα φαινεται , δια ῥωμην μαλλον της ἀποκριτικης δυναμεως γινεται , τα φαυλα και ἀρχεια πανυ διωθουμενης |
| ἐστι το κρεας : το δε αἰτιον , πεφυκεν εἰναι πικροτατον . Εἰναι δε ἀλογα μεν ζῳα , φυσικην δε | ||
| σον ἐστιν , ὁμοια σε τῳ Σαλαιθῳ ποιειν , ὁς πικροτατον κατα μοιχων θεις τοις Κροτωνιαταις νομον και θαυμαζομενος ἐπ |
| και συλλογισμον τελειον εἰργασατο , ἀποδεικνυς ὁτι ταὐτον ἐστι το ἐρωτησαι τῳ αἰτησαι : δι ' ὡν φησι : καιτοι | ||
| δε ἀποκρινομενος , οὐ συλλελογισται τον σολοικισμον , ἀλλα δει ἐρωτησαι τον ἀποκρινομενον : και εἰ διδωσι , οὐ λεγεται |
| πριν αἱματος μου την ψυχην ἐξαφρισαι , ἀντι του πριν ὀργισθηναι με αὐτηι . δα : γη Δωρικως ὁθεν και | ||
| παθητικοι τουτων λεγομεθα , οἱον καθ ' ἁς ἐσμεν δυνατοι ὀργισθηναι ἠ λυπηθηναι ἠ ἐλεησαι . ἑξεις δε οἱ τροποι |
| . Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
| εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
| και προδοτην ⌈ ὀντ ' ⌉ εἰσαγγειλας και ἐξελεγξας ἐν πεντακοσιοις και δισχιλιοις των πολιτων ὁτι μισθωσας αὑτον Πυθοκλει κατ | ||
| ἱππεων τετρακοσιων , μαλα θρασεως ἐπειχθεις ἐπεπεσε τοις χιλιοις και πεντακοσιοις εὐναζομενοις ἐτι περι πολιν Ὑριαν και ἐκπληξας ἀμαχει παρελαβε |
| μεν οὐν Ἀναξιμενης . οὑτος ἠκμασε περι ἐτος πρωτον της πεντηκοστης ὀγδοης ὀλυμπιαδος . . ἐπειδαν δε ἡγησωμαι δογμα ἐχειν | ||
| δ ' ἐτων ἑβδομηκοντα ὀκτω : τελευτησαι γαρ ἐπι της πεντηκοστης ὀγδοης ὀλυμπιαδος [ ] , γεγονοτα κατα Κροισον , |
| μαλαγματα , παρεθεμεθα δε και περι διακαυσεως εἰς το μη ἀγνοεισθαι . Ἐν δε τοις παροξυσμοις διαδεσμοις των ἀλλων μερων | ||
| , τα δε συγκρυπτων , και τα μεν οὐκ ἐων ἀγνοεισθαι , τα δε ποιων λανθανειν . πως οὐν διαφυγοις |
| , και ᾐδεσαν ταυτην ὁποια ἠν , και ἐπ ' ἀναμφισβητητον παντες κατεχωριζοντο . καλον μεν γαρ ἡγειτο ὁ Κυρος | ||
| πολλην ἐχοντες ὑπερβολην , εἰτα κατα την ψυχην , ὡστε ἀναμφισβητητον εἰναι και φανεραν την ὑπεροχην τοις ἀρχομενοις την των |
| χαιρει , ὁ δε κατα ἐπιθυμιαν ζων τοις κολακικοις και ἐγκωμιαστικοις λογοις χαιρει . σκςʹ Οὑτω μεν οὐν φιλε Οὐδαμως | ||
| και την δυναμιν κατασκευασωμεν , οὐκ ἀκριβως οὐν ἐν τοις ἐγκωμιαστικοις αὐτα ἐταξεν ὁ τεχνικος εἰπων : ὁτι εἰτι των |
| δη εἰναι αἱμα και φλεγμα και χολην ξανθην τε και μελαιναν . Και τουτεων πρωτον μεν κατα νομον τα οὐνοματα | ||
| χαλκῳ , ἠνωγει δε μ ' ἰοντα θοην δια νυκτα μελαιναν ἀνδρων δυσμενεων σχεδον ἐλθεμεν , ἐκ τε πυθεσθαι ἠε |
| : των γαρ ἡμιφωνων ἀναπληροι το ἐνδεον , ὁλοκληρους δε κατασκευαζει τους φθογγους , των δε ἀφωνων τρεπει τε και | ||
| φιλοσοφιαν συλλογισμου : ὡσπερ γαρ ἐκεινος δια των ἀληθων ἀποδειξεων κατασκευαζει το ζητουμενον , οὑτω και οὑτος δια των πιθανων |
| δειρης ἐκφαινων οὐδεν , την δε ἀριστεραν προλοβιῳ ἐπεχων : εἰληφθαι δε ἡ χειρ δοκουσα λυεται και ἀμελει , το | ||
| χορδων ἰσοτονων ἀναπληρωθειη . Παραιτητεοι τοινυν οἱ τους ἀριθμους ὑποδειγματικως εἰληφθαι λεγοντες ἀνισους , ἐπει και αἱ ὑπεροχαι των ὀξυτητων |
| δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
| προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
| ἀρνογλωσσου τα φυλλα και μαλλον τα ξηρα , ἀρον , ἀσπαραγος μυακανθινος , ἀσταφις ἀγρια , ἀσφοδελου ἡ ῥιζα , | ||
| φυεται πλη - σιον της ῥαμνου και αὐτης της ῥαμνου ἀσπαραγος , εἰτα και ὁ καρπος της πευκης , ὡς |
| ὑπερηρκε κατασκευην , ἀνηρ δε Ἀθηναιος ἐποιησεν Ἡρωδης ἐς μνημην ἀποθανουσης γυναικος . ἐμοι δε ἐν τῃ Ἀτθιδι συγγραφῃ το | ||
| αὐτων ἐμαθε την ἀληθειαν . τοτε ἐλεος αὐτον εἰσηλθε της ἀποθανουσης και ἀποκτειναι μεν ἑαυτον ἐπεθυμει , Πολυχαρμος δε ἐκωλυε |
| ἐν τοισι βραχεσιν ἐχομενα , τα δε και ὑπο χειμωνων σκληρων ἐς την χερσον ἐξωθεεσθαι , και οὑτω δη καὐτα | ||
| και νευρων και ὀστεων συγκειμενον , ἐκ μαλακων τε και σκληρων και ὑγρων και ξηρων , [ ἐκ ] των |
| το πλεον της οἰκουμενης ἐπελθων ἁπαντα σοι πιστευων παραδους την Παλαιστινην ἀγειν λαμπροτητος ἀφορμας παρεδωκεν . ἀλλ ' εἰς ταυτα | ||
| και την θαυμαστην σοφιαν των Χριστιανων ἐξεμαθεν , περι την Παλαιστινην τοις ἱερευσιν και γραμματευσιν αὐτων ξυγγενομενος . και τι |
| πεσῃ , στρεψαντας δει προς τους ἐναντιους την ὑγιη την τετριμμενην ἐπισκευαζειν : προς δε τα ἀλλα συμπτωματα ἐκ τουτων | ||
| σεμιδαλιν δ ' ἑφθην ἠ των σιτανιων ἀλευρων ἠ κεγχρον τετριμμενην . ἁπαντα δε ταυτα καλως ἑψειν και πολυν χρονον |
| , Ἑρμογενει δε οὐκ εἰρηται , ὁ καλουσι τινες διπλουν μονομερες , ἐν ᾡ δυο πραγματα ἐστι και προσωπα κρινομενα | ||
| και τους ἐξ ἑκατερου μερους λο - γους δια το μονομερες : το γαρ μονομερες τους ἐξ ἑκατερου μερους λογους |
| των κατα την ἀγοραν των μεν οἰκτειροντων , των δε ἀγανακτουντων , των δε ὁμοσε τοις δεδρακοσι χωρειν ἐσπουδακοτων . | ||
| τας τουτων οὐσιας ἀφῃρειτο . ἐφ ' οἱς δυσχεραινοντων και ἀγανακτουντων , την παρα παντων ὀργην ἐπαναιρουμενος ταχυ τοις ὑποτεταγμενοις |
| ἡ τοιαυτη ἀφαιρεσις , πολλων ἀγγειων κατα τον αὐτον καιρον αἱμορραγουντων : διο μοι δοκει τα ἀσαρκοτερα μερη του κωλου | ||
| . Ἀντιϲπαϲεωϲ μεν ἑνεκα ἑκαϲτοτε ταϲ κατ ' εὐθειαν των αἱμορραγουντων τεμνε φλεβαϲ , οἱον δεξιου μυκτηροϲ αἱμορραγουντοϲ την ἐν |
| ἰδου γε τοι τολμω μη μονον τοις ἱεροις Μωυσεως ἑρμηνευμασιν ἐντυγχανειν , ἀλλα και φιλεπιστημονως διακυπτειν εἰς ἑκαστον και ὁσα | ||
| , προς τῃ ἀνατολῃ οἰκουντες , τεσσαρσιν ὡραις πρωτοι λεγονται ἐντυγχανειν τῃ ἐκβολῃ του ἡλιου των Ἰβηρων , προς δυσμαις |
| βος ͵αχ , ὁ δε προστιθεμενος ͵Ϛυ : τουτο δε ἀπειραχως δεικνυται . η . Κυβῳ και πλευρᾳ προσθειναι τον | ||
| καταγραφης , και οὑτως ἐσται το αὐτο , και ἑκατερως ἀπειραχως ἐσται το προκειμενον . κθʹ . Και τουτου παραδοξου |
| και ἐν τῳ τελει λειπει . ἡ δε ἀποδοσις το ἀοιδαις , ᾠδαις ποιει . το βʹ συνθετον ἀπο διμετρου | ||
| ἑσπεριναις ᾠδαις μετεωριζεσθαι την ψυχην και παιζειν . ἑσπεριαις ὑποκουριζεσθαι ἀοιδαις : ἀντι του παιζειν και χορευειν . ἠ ἀμφοτερους |