| γαρ αὐτο σε μεν ἐν τοις πολιταις καταστησει δυνατον , ἀξει δε ὡς ἐμε τους ἐκεινων υἱεις . Οὐ μονον | ||
| οὐ φαυλοτεραν . ἡ μεν γαρ ἐκεινους θεων διδοντων δοριαλωτους ἀξει , ἡ δ ' ἡμας ἐκωλυσε γενεσθαι , και |
| ὁ φευγων λεγων ἀλλ ' ὑπερ ὑμων τε και των πλεοντων την τοιανδε προ του λιμενος πεποιημαι γραφην , ἱν | ||
| ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των πλεοντων εὐχας μεν τιθεσθαι τοις Σαμοθραιξι , τας δε των |
| Θηκε : ἐνεβαλεν . Βριθοντι : βαρουντι . Ἀγκλινει : ἀνατεινει . Θωμιγξ : σχοινιον , ὁ σχοινος , ἐστω | ||
| πηγαι τε και ἀρχαι , εἰς ἁπερ ὁ Ζευς παντα ἀνατεινει τα μεθ ' ἑαυτον . Θεαι μεν οὐν οἰκειοτερον |
| ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
| εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
| γινεται γαρ καλλιστον βοηθημα σαρκωσαι και εἰς οὐλην τα ἑλκη παραγειν δυναμενον . ἐχει δε την συνθεσιν οὑτω : Λημνιας | ||
| ἀν ἐκτεισηι τα ὀφειλομενα , σωμα , και οὐδεν δειν παραγειν οὐδε ἑν γραμμα . . μαρτυρεονται δε και οἱ |
| μεταβολην . των δε ἑξης δυο σελιδιων το μεν γʹ περιεξει τας γινομενας κατα τους των οἰκειων στιχων ἀριθμους της | ||
| , ἡτις προς τῃ δια της ἁφης ἠγμενῃ διαμετρῳ ἰσην περιεξει γωνιαν τῃ δοθεισῃ ὀξειᾳ . ἐστω ἡ δοθεισα κωνου |
| γαρ κατα Φιλιππου λεγειν ἀναγκαζεται πως τῳ βουληματι αὐτου ἀκων συνηγορειν και πειθειν την πολιν εἰρηνην ἀγειν , αὐτος εἰωθως | ||
| . ἠ που . ἰσως , σχεδον . ὑπερδικειν . συνηγορειν , και ὑπερδικοι οἱ συνηγοροι . θραττον . ταραττον |
| κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
| οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |
| δυναμις προς ἡμετεραν εὐεργεσιαν κινηθειη . Και ἀλλως το ποθεν ἀναιτιον ἀφηκε , του δε ποι την αἰτιαν προτιθησιν : | ||
| θεου τε ἀποδεικνυς το ἐργον και μηδεν εἰς την κορην ἀναιτιον οὐσαν του παθους παρανομειν ἀξιων : Ἀμολιῳ δε των |
| και ἀπο θαλασσης και ἀπο ξηρας ἐδυστυχησαν οἱ Περσαι , λεγει το διδυμα : το δε τριπλα ἀντι του πολλαπλασια | ||
| , το ὑποβλεπειν , και δραπετης . Ὁ δε Ἡρωδιανος λεγει ὁτι ἐκ του ὑποδραξ γινεται κτλ . . : |
| οὐ δικαιον ἐστιν ὁμοιως ἀντιβλαβηναι . δυνατον δε την τοιαυτην ἀντιπαθειαν δικαιαν εἰναι ἐν ταις ἀλλακτικαις κοινωνιαις , οἱον ἐν | ||
| ἀδιαπταιστον ἐχει την της ἐνεργειας δυναμιν , ὁκοσα τε κατα ἀντιπαθειαν και κατα ἀποῤῥοιαν ξυμπαθει ἠ ἀντιπαθει και ὁκοσα ἀναιτιολογητως |
| προσβοηθειν . και τοινυν των γυμνασιων αὐτων μεταξυ παραλαμβανουσιν οἱ ἀριστοι γυμνασται καταληψιν πνευματος , ὡσπερ γε και την προειρημενην | ||
| , Καστωρ τε και Ἰολαος , ὑπερ παντας τους ἡρωας ἀριστοι γεγονασιν . ἐν τ ' ἀεθλοισι θιγον πλειστων ἀγωνων |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| την Ἀττικην . οἱ δε στρατηγοι των Ἀθηναιων δια το παραδοξον της πραξεως καταπλαγεντες τους τε σαλπικτας μετεπεμποντο και σημαινειν | ||
| και διαιτῃ και τῳ λοιπῳ βιῳ , θαυμαστην και ὁμολογουμενως παραδοξον ἐνδεικνυνται την καταστασιν της ἑαυτων πολιτειας . Πατριδας οἰκουσιν |
| πολεσιν ἐκειναις . ἡμεις δε ἀν ἀπολαβωμεν το πρωτειον ἀμαχει παραδοντων αὐτο των Νικαεων , ποτερα ληψομεθα τους φορους , | ||
| και του παντελους ἀνδραποδισμου της πολεως , και της των παραδοντων σφας Λακεδαιμονιοις οὐχ Ἑλληνικης γενομενης δια Θηβαιους σφαγης , |
| βουλην βλεψαντα παντα ἀν ἡγουμαι φησαι μη εἰναι καλλιω λαβειν ἀριστοκρατιας εἰκονα μηδ ' ἡτις σωζει μαλλον τοὐνομα . οὑτω | ||
| ' ἀριστην την μικτην ἐκ τε δημοκρατιας και βασιλειας και ἀριστοκρατιας . Και ἐν μεν τοις ἠθικοις δογμασι τοιαυτα λεγουσι |
| εὐ ποιησειν προσδοκᾳς . ἐργον ἐστι , Φανια , μακραν συνηθειαν βραχει λυσαι χρονῳ . λελουμενη γαρ ἡτερα και διαφανες | ||
| . ἐναπολογησασθαι ] ἡ ἐν προθεσις ἐπερισσευσε κατ ' Ἀττικην συνηθειαν . . . . ἡκω ] το ἡκω ἀντι |
| ὀφρυς αἰωρων ἠ τας ὀφρυς ἀνελκων , ἠ τας ὀφρυς ἀνατεινων ὑπερ τα νεφη : και τας ὀφρυς συναγων ὁ | ||
| ἱμαντα ἐχων πυκτικον , την δε δεξιαν ὡσπερ προς εὐχην ἀνατεινων . και οὑτοι μεν οἱ του νικηφορου παιδες ἐν |
| . και τι δει λογων ; οἰμαι γαρ μηθενα ἀν ἀντειπειν ὁτι και των οὑτως κειμενων , εἰ και μη | ||
| ἐκ χειρονων ἀποτελειν κατα το δυνατον ; Οὐκ ἐστ ' ἀντειπειν παρα γε ἁ νυν εἰρηται . Και μην προς |
| σκληριαν τινα ἐχουσας , και σκευαζεται οὑτως : Στεατος ὑειου προσφατου ἐξινιασμενου οὐγγιας μδ , κηρου οὐγγιας κδ , λιθαργυρου | ||
| . διδου εἰς ὑπνον ἐλλειγμα . Ἀλλο . Στεατος ὀρνιθειου προσφατου ⋖ γ # , μελιτος # α . ἑψε |
| φησιν ἀν μεν στρατευσωμαι , ἀπηλλαγην παντων των κακων . στρατευεται , πασχει ὁσα μαστιγιας και οὐδεν ἡττον δευτεραν αἰτει | ||
| μηδενος λογου ἀξιων . Γυνη στρατηγει , και , Γυνη στρατευεται : ἐπι των δειλων . Γυμνος ὡς ἐκ μητρας |
| ἀγομεν την ἐπειλησιν λοξην κατα βρεγματος και μεσοφρυου ὑπο μυξωτηρας ἀντιαν τε τῃ πρωτῃ λοξην κατα μεσοφρυου και βρεγματος ἐπι | ||
| λοξην κατα μετακαρπιου , ἐγκυκλιον δε κατα λιχανου : εἰτα ἀντιαν λοξην μεν κατα μετακαρπιου , το δε αὐτο ποιουμεν |
| ὁ μαλιστα ἐπιρρωσας τον δημον και μηδε φωνην ὑπομενειν των ἀντιλεγοντων διαπραξαμενος ἠν Λευκιος Σικκιος , Δεντατος ἐπικαλουμενος , πολλας | ||
| ' εἰδως , ὁτι ἀν μεν μη ' θελησητε των ἀντιλεγοντων ἀκουσαι , ἐξηπατησθαι φησουσιν ὑμας , ἀν δ ' |
| λυσσῃ : μανιᾳ του ἐρωτος , πυρωθεις . Μαινεται : διεγειρεται μανικως , ἐρχεται , ἐγειρεται , ὁρμᾳ , μανικως | ||
| : ἠχη δε κτυπωδης των τε τυμπανων και των κυμβαλων διεγειρεται . Οὐδαμως γαρ οὑτως ἐπι τοις αἰγιαλοις της Θρᾳκικης |
| τοις γαρ γινωσκουσι , φησιν , ἡ γνωσις τοις γινωσκομενοις ἐξομοιουται , ὡς εἰναι των μεν ἀναγκαιων ἀναγκαιαν και την | ||
| ὑστερον ἐγενετο : κατα δε την θρεψιν τῳ ἠδη γεγονοτι ἐξομοιουται το ἐπιρρεον , και δια τουτο εὐλογως ἐκεινην μεν |
| τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
| Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
| , ὁϲα προϲ την ἰατρικην ἠ ὑγιεινην χρειαν ἐξ αὐτων παραλαμβανεται . καθολου τοινυν χρη γιγνωϲκειν ὡϲ καλλιϲτη ϲαρξ ἐϲτιν | ||
| μαλιϲτα νοϲημαϲιν ἁρμοζει ὡϲ ἐπιπαν και προ του ϲιναπιϲμου δε παραλαμβανεται εἰϲ το παραϲκευαϲαι το ϲωμα τῳ ναπυι , και |
| του κοινου μη μενοντος κοινου δια το ἑκαστον προς ἑαυτον ἑλκειν και ἰδιοποιεισθαι . δια τε οὐν ταυτα και διαλυονται | ||
| ἑλκεται κατα της ᾐονος . εἰποι ἀν Ὁμηριδης δρυων στελεχη ἑλκειν ἡμιονους τινας , ὡς ἐπι τῃ Πατροκλου ταφῃ Ὁμηρος |
| ὁ δ ' οὐν Ἀρχεστρατος ἐν ταις καλαις ταυταις ὑποθηκαις παραινει : ἐν δε Τορωναιων ἀστει του καρχαρια χρη του | ||
| , παλιν δ ' ὡς δικαστης διδασκει , νουθετει , παραινει μεταβαλλεσθαι : κἀν μεν ἰσχυσῃ πεισαι , γεγηθως καταλλαττεται |
| δημοκρατιας : ὁσῳ δ ' ἀν ἀνωτερω ἰωσιν προς το ἀναντες των πολιτειων , μαλλον ἀπαγορευει αὐτων ἡ τιμη , | ||
| οὐν των θεων ὀχηματα λεγει ἀει ἐπιτηδεια εἰναι προς το ἀναντες χωρειν . Ὀχηματα δε λεγει τας δευτερας αὐτων δυναμεις |
| ἐλαχιστον : οὐτε ἀρα μεγιστον ἐστι παντων οὐτε ἐλαχιστον . Παντος κωνου σκαληνου δυναμει ἀπειρων ὀντων των δια του ἀξονος | ||
| ἐπιθυμειν , ἠ του μεν , του δε οὐ ; Παντος , ἐφη . Οὐκουν και τον φιλοσοφον σοφιας φησομεν |
| , οὐ ληψῃ τουτων , ἐν οἱς και αὐτοις εὑρησεις πολιαν . οὐ γαρ κατα τον Ἰολεων ἐκ γεροντος ἐγω | ||
| παιανας δ ' ἐπι σοις μελαθροις κυκνος ὡς γερων ἀοιδος πολιαν ἐκ γενυων κελαδησω : το γαρ εὐ τοις ὑμνοισιν |
| ὁ θειος Μαρκου Ἀντωνιου , ἡνικα φυγας γενομενος μετα την ὑπατειαν , ἡν συνηρξε Κικερωνι τῳ ῥητορι , ἐν τῃ | ||
| την ἀρχην παραδεδεγμενον , θρασυτερον ὀντα του Κλωδιου , ἐς ὑπατειαν ἐπηλπιζε και ἠλειφεν ἐπι τον Κλωδιον και ψηφισασθαι τῳ |
| ταυτας οἱον ἀντιδιῃρημενας , δειν δε προ των δυειν οὑτως ἀντικειμενων εἰναι και την μιαν αἰτιαν της συμφυσεως των δυο | ||
| πλειονα σημεια συμβαλλει ἠ δυο . Ἐαν ὑπερβολη ἑκατερας των ἀντικειμενων ἐφαπτηται , ἡ ἀντικειμενη αὐτῃ οὐδεμιᾳ των ἀντικειμενων συμπεσειται |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| τοιαυτας ὁδους ἁς οὐτε πολλοι οὐτε ὀλιγοι δυναιντ ' ἀν ἀκοντων Αἰτωλων πορευεσθαι : ἐκεινον μεντοι εἰασαν διελθειν : ἠλπιζον | ||
| φατε παραδουναι Σωστρατῳ , λῃστας ὁμολογειτε καταπεμπειν : εἰ δε ἀκοντων ὑμων ἐκεινος κατεκρατει , τι δεινον πεπονθατε λαβοντος ἐμου |
| δ ' εἰς το ἐντος ἀνθυποχωρησει τωι ἀερωδει την ἀντεπεισοδον παρεχομενου την εἰσπνοην . την δε νυν κατεχουσαν φερομενου του | ||
| τουτων ἑκαστῳ , οἱς ἀν λεγω , τους τε νομους παρεχομενου και τα ψηφισματα , τα τε της βουλης και |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| κινουμενον . Ἀλλα μην ἀδυνατον κατα του αὐτου ἀληθευεσθαι τας ἀντικειμενας φασεις . τουτο φησιν ἐνταυθα , ὁτι ἀδυνατον την | ||
| Μ : ἐσται δη δια μεν τας ΑΘΖΗ , Κ ἀντικειμενας , ὡς ἡ ΝΚ προς ΚΛ , ἡ ΝΖ |
| ὁ Φορμιων και αὐτος ἐπιβοηθων ταυτῃ παραπλεοι , μη διαφυγοιεν πλεοντα τον ἐπιπλουν σφων οἱ Ἀθηναιοι ἐξω του ἑαυτων κερως | ||
| ὡς οὐκ ἀν * ἐκγενοιτο αὐτοις ἡ Συρακουσσιων δεκατη . πλεοντα δε τον Ἀρχιαν εἰς την Σικελιαν καταλιπειν μετα μερους |
| . οἰμοι : τιν ' ὀψιν τηνδε δερκομαι ταλας ; ἀπολεμον , ὠ παι , πολεμον ἐσπευσας τεκνοις . τι | ||
| εἰρηνην και ἀπο του θνητου και πεφυρμενου στρατοπεδου προς τον ἀπολεμον και εἰρηναιον λογικων και εὐδαιμονων ψυχων βιον θειον . |
| δε ἀγνοιας : και γαρ ἡ ἀπειρια ἀγνοια . αἰτιζων αἰτων : “ αἰτιζων ἀκολους , οὐκ ἀορας οὐδε λεβητας | ||
| Ὁ μεν γαρ ‖ , ἀκων πραξας , ὁμολογει συγγνωμην αἰτων : ὁ δε ἑκων , ἀρνειται ‖ . Ἐτι |
| εἰ γε του μεν ἀτιμου Σαννιωνος χοροδιδασκαλου παρα τον νομον κατασταντος οὐδε των ἐχθρων οὐδε εἱς ἡψατο , Μειδιας δε | ||
| ” ἐπι τουτοις μεν δη ἐγελασαν οἱ σοφοι παντες , κατασταντος δε του γελωτος ἐπανηγεν ὁ Ἰαρχας ἐς τον περι |
| φαρμακου : παρακμαζουσης δε της φλεγμονης , την διαφορητικην δυναμιν ἐπικρατειν προσηκει , ὡς μηδ ' ὁλως ἐν ἐκεινῳ τῳ | ||
| καταστασεως , ὁταν πλεοναζῃ το θερμον . ὑποκεισθω δη παλιν ἐπικρατειν μεν ἡ θερμη δυσκρασια , μεμιχθαι δ ' αὐτῃ |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| τῃ αὐτῃ ἐφαπτομενῃ και τῃ ἑτερᾳ των διαμετρων . ἐστωσαν ἀντικειμεναι , ὡν διαμετροι αἱ ΑΕΓ , ΒΕΔ , και | ||
| ἐλλιπως αὐτο δια συντομιαν ἀπαγγειλας : οὐτε γαρ τινες αἱ ἀντικειμεναι εἰρηται οὐτε τισιν ἀντικειμεναι . το δε πληρες της |
| ἐπισπωνται εἰπεν , ἰχθυων ὁρισας ἀριθμον . και των ἀνδρων ὑπομειναντων ὁ τι ἀν κελευσῃ πραξειν , εἰ τουθ ' | ||
| ἀμυνουμενοι [ τους ] ἐκβαλοντας , και ἐνικησαν [ ] ὑπομειναντων [ ] οἱ θεοι τελος [ ἐπεθηκαν ] τοπος |
| κατα τον στοιχειωτην ἀποδεικνυμενου ἐνστασις παρακολουθει . οὐ γαρ ἐχομεν ἀποδεδειγμενον , ὁτι μεσον μετα μεσου συντιθεμενον μεσον το ὁλον | ||
| αὑται γαρ ἐτι ζωντος Ἀλεξανδρου Βαλακρον τον Νικανορος ἀπεκτειναν , ἀποδεδειγμενον στρατηγον ἁμα και σατραπην . την μεν οὐν των |
| και τρια γαρ τα μεγιστα ὀνειδη κταται , φθονερους ἀπιστους ἀχαριστους εἰναι δοκειν . [ , ] το μεν οὐν | ||
| την πολιν κεκακουργηκοτες , ἡμεις δε , οὑς οὑτοι φασιν ἀχαριστους εἰναι , τουτοις τε πολλακις βοηθησαντες και τους ἀλλους |
| σωμα ἐπαναπλεειν ὑμιν ἐπεα κακα , τοιουτῳ φαρμακῳ δολωσας ἐκρατησας παιδος του ἐμου , ἀλλ ' οὐ μαχῃ κατα το | ||
| ὑστερον δε τῳ Θησει ἐπιβουλευσασα ἐκβαλλεται της πατριδος μετα του παιδος , ὁς βαρβαρων ἐπικρατησας την ὑπ ' αὐτον Μηδειαν |
| , κωλυεται μεν αὐτος δι ' ἑαυτου τουτο πραττειν , ἀναγκαζεται δε προς των ἀρχοντων ἀνενεγκειν την γνωμην ἑνι των | ||
| χειλων διαπειρειν την βελονην το λοιπον του δερματοϲ ὀλιγοϲτον ὀν ἀναγκαζεται και βιαζεται ῥηγνυϲθαι , το δε πλειϲτον ἀποχωρειν το |
| νοσηματα . δια τουτο φησι προειδως τα ἐσομενα ἐκ των παρεοντων νοσηματων , συμπτωματων , αἰτιων . Ὑγιεας μεν γαρ | ||
| : Δει δε δηπου ταυτα αἰτια ἑκαστου ἡγεεσθαι , ὡν παρεοντων μεν τοιουτον τροπον ἀναγκη γινεσθαι , μεταβαλλοντων δε ἐς |
| ταυτην παραβαψαι το συνολον ἠ και ὁπωσουν βιασασθαι : οὑτως ἀναλωτος τε και ἰσχυρος ὁ δεσμος οὑτος ἐγεγονει και ἡ | ||
| γραφονται : οἱον , Ἀθηνοδωρος : μεγαλοδωρος : αἰχμαλωτος : ἀναλωτος . Τα παρα το καριν συγκειμενα δια του η |
| ναρθηκες : ἀναγκαιον δε και ἀνισους αὐτους εἰναι ἀλληλοισιν , παραλλασσειν δε παρ ' ἀλληλους , ᾑ ἀν ξυμφερῃ , | ||
| προς τους συμποτας ὁμιλιαν γλυκεια ἐστιν , ὡστε τα κηρια παραλλασσειν και παραπορευεσθαι τῃ γλυκυτητι των φρενων : ἀντι του |
| μειζω λαβῃ , λογους μετα τον χιτωνα . παντως οὐκ ἀντερει σοι Θεοδωρα χαριν οὑτως αἰτουντι δικαιαν τε και αὐτῃ | ||
| , οὐκ ἀν ὑπο τουτῳ δικην ἐφευγον φονου ; οὐδεις ἀντερει . μη τοινυν της τελευ - της ἀποστερει με |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| ; ὁτι μητε ἐπ ' ἀπειρον ἡ ὑλικη αἰτια πεφυκεν ἀναλυεσθαι μητ ' ἐκ του μη ὀντος γενοιτο ἀν τι | ||
| την ὑποστασιν , οὐ μεντοι συγκεισθαι ἐξ ἀδιαιρετων οὐδ ' ἀναλυεσθαι εἰς ἀδιαιρετα εἰ μη ἀρα τῳ λογῳ . Ἡ |
| . ἠ προς νεοσσων ὑποστιξον ἀντι του των οἰκειων αὐτης θρεμματων , ἠ οὑτω λεγε : εἰρξει και κωλυσει τουτον | ||
| δυσαρεστησεις τι χρη σκοπειν ; οὐ μαλλον ἠ τας των θρεμματων : τους δε ἐν φιλοσοφιᾳ και πανυ ἀν τις |
| . ἐλαφος διωκομενη ὑπο κυνηγων ἐκρυπτετο ὑπο τινα ἀμπελον . διελθοντων δε των κυνηγων λαθειν ἠδη δοξασα κατησθιε τα φυλλα | ||
| πολεμον και χρονους ὡρισμενους ὀφειλειν στρατευεσθαι διατηρουμενης της παρθενιας , διελθοντων δε των ἐτων των της στρατειας προσιεναι μεν τοις |
| κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
| ' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
| , μονα δε ταυτα καταναλισκουσι , τα ὑπολειπομενα τοις οἰκεταις μεταδιδοντες . ταις δ ' ἀλλαις ἡμεραις πασαις του ἐνιαυτου | ||
| , μονα δε ταυτα καταναλισκουσι , τα ὑπολειπομενα τοις οἰκεταις μεταδιδοντες . Ταις δ ' ἀλλαις ἡμεραις πασαις του ἐνιαυτου |
| γινεται και ἡ των ὁρων ἐκθεσις : εἰ γαρ λογον ἀναλυοντες τον το ὑγιαινειν οὐδενι νοσουντι ὑπαρχει λεγοντα , το | ||
| και ὁ Ἀπολλωνιος ” δοκειτε μοι ” εἰπεν „ ἁμαρτανειν ἀναλυοντες βασιλεα περι πραγματων ἠδη βεβουλευμενων , ἐς ἀδολεσχιαν καθισταμενοι |
| Ἡρακλειον καλειται . Ἐνθα βορειοτατος ] Μυχον ἐνταυθα φησι το ἐσχατον μερος της Αἰγυπτου . Γραφεται δε και θερειοτατος : | ||
| δυνοντος κατα τον ὁριζοντα θεσεως , την δε κατα το ἐσχατον ἀναπληρουμενον του ἡλιου και ἐτι την κατα το πρωτον |
| οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
| ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
| κτωμεθα παιδας , ὁπως , ἐπειδαν ἡμεις οἱ πρεσβυται μηκετι χρηματιζεσθαι δια το γηρας οἱοι τε ὠμεν , ὑμεις οἱ | ||
| του βιου προαιρεσει , ἐπειδη ὁ μεν σοφιστης δια το χρηματιζεσθαι ταυτα ποιει , ὁ δε φιλοσοφος δια την ὠφελειαν |
| οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
| και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
| κακον πραξαι τι και μη : και δει μεγαλης φρονησεως ἀντιθειναι ποια ἀντι ποιων αἱρετεον . οὐκ ἐστι δη ὡσπερ | ||
| , ἁ τ ' ἐν ταὐτῳ γενομενων ὁμου παντες ἐλαττους ἀντιθειναι . και μην ἐν γε τοις δυσκολοις κρειττων γεγονε |
| την εἰκονα και το πληθος των ἀκολουθων τῃ φορᾳ των καταφερομενων ὑδατων και τῃ βιᾳ της χαλαζης βαρυνομενους τε και | ||
| ὁ τοπος ἑως της ἀβυσσου , πληρης στυλων πυρος μεγαλων καταφερομενων : οὐτε μετρον οὐτε μεγεθος ἠδυνηθην ἰδειν οὐτε εἰκασαι |
| του πανηγεμονος λαβων της ἐφ ' ἁπασιν ἀρχης το κρατος ἀνανταγωνιστον : μονος ἐλευθερος , ἀφειμενος ἀργαλεωτατης δεσποινης , κενης | ||
| ἀνηγειρε , καταποντωθεις , | ὡς ὑπερβαλλουσαν θεαν και νικην ἀνανταγωνιστον και χαραν ἐλπιδος μειζονα τον καιρον ἐνεγκειν ἐκεινον . |
| λεγω δη το μελει . . Ὁπερ ἐπινοω και αὐτο ἀναδεχεσθαι νοουμενην εὐθειαν την κατα του παρυφισταμενου πραγματος ἐν τῳ | ||
| πασαν γενεσιν ὑποδεχεσθαι τιθηνης λογον ἐπεχουσαν τῳ φερειν αὐτας και ἀναδεχεσθαι μεν αὐτην παντα τα εἰδη , αὐτην δε καθ |
| του ζῳδιου ὁπου οἱ χρονοι εἰσιν ὁ κυριος ἐκκεντρος ἠ ἐναντιος αὐτου ᾐ , ἠ κινησεις ἠ ἀποδημιας ποιει , | ||
| ἀερος , και των τεσσαρων σωματων , και συμβαινει ὁ ἐναντιος λογος ἐκφαινεσθαι , ὁτι ἁ συ φῃς μεστα , |
| ἐξαγειν παρεκελευετο μονον , ἀλλα και ἐξωθειν της Σμυρνης , δικαστου γαρ δεισθαι αὐτας ξιφος ἐχοντος . και ἡ αἰτια | ||
| σαυτου προταττοις , διαβεβλησῃ προς τους ἀκουοντας , νηφοντος του δικαστου καταρχας και μεγιστα , και σαφως ἀκουσαι θελοντος . |
| Ἰωνων ἐλευθεριας ἠ περι της ἡμετερας τε και της των συμπαντων Ἑλληνων ὁρωμεν και ὑμιν . . . : το | ||
| των ἀκρων . οὑτως ὁ θεος ἀκονησαμενος τον τομεα των συμπαντων αὑτου λογον διῃρει την τε ἀμορφον και ἀποιον των |
| τρομωδες ; ἀσωδες , κατοχως , σμικρα παρ ' οὐς ἀνιστησιν . Ἠρα γε οἱσι τα παρ ' ὠτα , | ||
| καλως ὑμιν ἐχει τοιουτου φεισασθαι πολιτου . Ταυτ ' εἰπων ἀνιστησιν ἐκ των συναρχοντων Μαρκον Οὐολουσκιον και λεγειν ἐκελευσεν , |
| ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
| δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
| ὁταν εἰς τα ἐλαχιστα διαιρηται , ἀνισα τα μερη ἀλληλοις παρεχον . οὐ γαρ διχῃ εἰς ἰσα μεριστον : ἀναιρετικον | ||
| ταυτα λυσητε ] βουλεται ψηφισμα λαβειν παρα του δημου το παρεχον την ἀδειαν του κατηγορειν του νομου . τηνικαυτα τον |
| θεου , προς ὁν εἰ τις το της ψυχης ὀμμα τεινας ἐφθακε , μονην εὐχεσθω και στασιν . αἱ μεν | ||
| και ἐν συνθεσει ἀντυξ και καταιτυξ : ἐξ ἀντυγος ἡνια τεινας , ἐξαψας τας ἡνιας της του ἁρματος περιφερειας . |
| του τε στομαχου και της ὑπερωας και κεφαλης ὁλης και συμπαντος του σωματος οὑτως ἐχειν ὡστε ἐπ ' ἐσχατον ἐλθειν | ||
| ὁ Ἁλικαρνασσευς και Πλειστιας ὁ Κῳος , ἀρχικυβερνητης ὠν του συμπαντος στολου . Πτολεμαιος δε το μεν πρωτον ἐτι νυκτος |
| την παρακλησιν διωθειται δια τουτο δηλωσας . Ἡ φιλοχρημοσυνη μητηρ κακοτητος ἁπασης . Φονου πτερον και θανατου πτερον : ὀϊστος | ||
| πολεος , ἀγαθων μελεδημονες ἐργων , ξεινων αἰδοιοι λιμενες , κακοτητος ἀπειροι , χαιρετ ' : ἐγω δ ' ὑμιν |
| Εὐπολις : ὀψῳ πονηρῳ πολυτελως ἠρτυμενῳ . ὁτι ἀρτυματα ταυτα καταλεγει που Ἀντιφανης : ἀσταφιδος , ἁλων , σιραιου , | ||
| παραδειγματων προεισι μονον , ἡ δε λεπτομερης τα τε ἰδια καταλεγει ἑκαστης και την διαιρεσιν , ἱνα και τα ὑπαρχοντα |
| Θαργηλιωνος ἠ την του Σκιροφοριωνος γινομενην . Θαργηλιων : μην δεκατος [ γρ . ἑνδεκατος ] παρ ' Ἀθηναιοις : | ||
| : Εἰτα Ζυγος τε , Σκορπιος και Τοξοτης , Αἰγοκερως δεκατος , αὐ δ ' Ὑδροχοος , Και δωδεκατον ζωδιον |
| Λαϊος χρονον Δεδρακε ποιον ἐργον ; οὐ γαρ ἐννοω . ἀφαντος ἐρρει θανασιμῳ χειρωματι ; Μακροι παλαιοι τ ' ἀν | ||
| ἁ δ ' [ ἐκ θαλαμων ] ἐγενετο διαπρο δωματων ἀφαντος , ὠ Ζευ και Γα και Φως και Νυξ |
| γαρ οὐδε παρασιτος ἀν εἰη . προκειται δε ἡμιν περι παρασιτου ζητειν ὀντος , οὐχι μη ὀντος . εἰ δε | ||
| , ἀν δε κωδαριον , Ἰασων . Χαιρεφωντος δε του παρασιτου μεμνηται μεν κἀν τοις προ τουτων , ἀταρ δη |
| : ἀναιδως και ἰταμως ὁρᾳ , τροπον ματρυλλου . κερκῳ σαινειν : ἐπι των κυνων των προσσαινοντων μεν τῃ οὐρᾳ | ||
| ἀπο των σαινοντων ζωων . αἰτιον γαρ ἡ χαρα του σαινειν τα ζωα τας οὐρας . των φιλων . εὐτυχουντων |
| νευρον ἐν ἑαυτῳ περιεχον αἱματος ἐπιρρυτου τινος ἐξωθεν ἐκ της παρακειμενης φλεβος της ἀληθινης αἱματος ἑτερου , ἀλλ ' ἱκανον | ||
| πελαγων μεγαλους κολπους και βαθεις ἀναξηρανθεντας ἠπειρωσθαι και γεγενησθαι της παρακειμενης χωρας μοιραν οὐ λυπραν σπειρομενους και φυτευομενους , οἱς |
| οὐχ ὑλη : και γαρ ἡ ἑτεροτης διακριτικη ἐστι της ταυτοτητος , οὐδε ἑτεροτης : εἰδος δε και ὑλη οὐδαμη | ||
| Οὐ γαρ ἀν γενοιτο το νοειν ἑτεροτητος μη οὐσης και ταυτοτητος δε . Γινεται οὐν τα πρωτα νους , ὀν |
| ἐκ τουδε φαμεν γινεσθαι ὡς ἐξ ἀερος ὑδωρ φθειρομενου του ἑτερου : οὐτε γαρ ἀηρ γινεται ὑδωρ , ἀλλα φθειρομενου | ||
| τῳ Περι ποιητικης και τῳ τριτῳ Περι ῥητορικης , του ἑτερου συνωνυμου δεομεθα , ὁπερ πολυωνυμον ὁ Σπευσιππος ἐκαλει . |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| Ἀλλα Δωριαν ἀπο φορμιγγα ] προς την ἑαυτου παλιν ψυχην ἀποτεινει τον λογον : ἀλλα την τοις Δωριοις μελεσιν ἁρμοζουσαν | ||
| γαρ λεγειν αἰτιατικην ἀει λαμβανει , ὁτε προς το λεγομενον ἀποτεινει . Του αʹ εἰδους των Πυθιων αἱ στροφαι και |
| μενοεικεα δοιεν „ . το δε ἰσον , ὡς ” ἀντιθεον [ τ ' ] Αἰαντα ” . το δε | ||
| υἱον . ἀλλ ' εἰ τις και τουσδε μετοιχομενος καλεσειεν ἀντιθεον τ ' Αἰαντα και Ἰδομενηα ἀνακτα : των γαρ |
| παλιν ὑπο την ἁπλην καθολου καταφασιν κατω τεθεικασιν ἐκ μεταθεσεως μερικην ἀποφασιν την λεγουσαν οὐ πας ἀνθρωπος οὐ δικαιος ἐστιν | ||
| συλλογισμος : και εἰκοτως : δει μεν γαρ ἀντιστραφηναι την μερικην , ἱνα εἰς το πρωτον ἀναχθῃ σχημα : οὐκ |
| κακοποιων οἰκειωσιν ἀδικοι και πονηροι κρατουντων μεν αὐτων εὐπροχωρητον και ἀνεμποδιστον και ἀκινδυνον και ἐπιδοξον ἐχωσι την προς το κακως | ||
| ἀκλυδωνιστον , ἀταραχον , ἀπλανη , ταχειαν και ἀκοπιαστον , ἀνεμποδιστον . ἀμεμφεα : ἀκινδυνον , ἀπταιστον , ἀψογον , |
| Πυθαγορειος ὑαλοειδη δεχομενον μεν του ἐν τῳ κοσμῳ πυρος την ἀνταυγειαν , διηθουντα δε προς ἡμας το τε φως και | ||
| ἀντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον , ἀνταυγειαν , ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του |
| οὑτως ὁ Σωγενους οἰκος ἐξ ἀμφοτερων των χειρων , και ἀριστερας και δεξιας , ἐχων τα σα τεμενη , μεσος | ||
| εἰχον δ ' ὑπερ δεξιων χωριον οἱον χαλεπωτατον και ἐξ ἀριστερας ἀλλον ποταμον , εἰς ὁν ἐνεβαλλεν ὁ ὁριζων , |
| αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
| λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
| ζωον λογικον θνητον , ἱκανον ἠτοι το ζωον ἠ το θνητον ἠ ὁτιουν τουτων ἀφαιρεθεν ἀτελη καταστησαι . Ἰστεον δε | ||
| ζῳον διαιρειται εἰς λογικον και ἀλογον και το λογικον εἰς θνητον και ἀθανατον : ἐνην γαρ και ἀναπαλιν το θνητον |
| , τουτο δε καθαιρεθεν την νικην ἐποιησεν , οὐκουν οὐ καθειλον , ἀλλ ' ἀνεστησα τοις ἐργοις το τειχος : | ||
| ἡν μικραν ἐποιουν , ὑπερ τε των νεωριων , ἁ καθειλον , και ὑπερ των τεθνεωτων , οἱς ὑμεις , |
| ἐν τῃ πολει φησαιτ ' ἀν βδελυρωτατον εἰναι και πλειστης ἀναιδειας και ὀλιγωριας μεστον ; οὐδεις οὐδ ' ἀν ἁμαρτων | ||
| ' ἐρυθριαν οἰδεν οὐτε δεδιεναι , τα πρωτα πασης της ἀναιδειας ἐχει . Εἰ του πατρος δοξαιμι κρειττον σοι λεγειν |
| , ὡς ὁ Ἀτταλος ὑπολαμβανει , πολλῳ βελτιον ἠν και παραδοξοτερον λεγειν τον δεξιον ποδα του Ἡνιοχου ὑστερον ἀνατειλαντα προτερον | ||
| ἀντιπαθεσιν , προς ἀκριβειαν οὐκ ἀν τις ἐκφρασειε , και παραδοξοτερον δε τι μαρτυρησομεν ἐκ της προνοιας της οὐσης ἐν |
| πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
| κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |