| μηδαμως ὀν του ὀντος , και οὑτω κρειττον ἐστι το ἀνυπαρκτον της ὑπαρξεως . και παλιν ὁτι οὐδεν ματην οὐτε | ||
| το σημειον καταληφθηναι ἀδηλον ὀν . δια δε τουτο και ἀνυπαρκτον ἐσται , μη δυναμενον σημαινειν τι και σημειον εἰναι |
| . εἰπερ τε ἡ καταληψις καταληπτικης φαντασιας συγκαταθεσις ἐστιν , ἀνυπαρκτος ἐστι , πρωτον μεν ὁτι ἡ συγκαταθεσις οὐ προς | ||
| τῃ Μικρᾳ ἐπιτομῃ . και φησι : ” μαντικη οὐσα ἀνυπαρκτος , εἰ και ὑπαρκτη , οὐθεν παρ ' ἡμας |
| ] ἀκροτατης [ , ἑπεται ] δε οἱ ἀγχι Βοωτης Ἀρκτον ἀποσκοπεων ηοιαμετασκοοπα ? ? ? ? ? ? ! | ||
| κατα τον βορειον πολον μορφωσεων οἱ μεν περι την Μικραν Ἀρκτον λαμπροι ὁμοιοι εἰσι τῳ τε του Κρονου και ἠρεμα |
| πεπραχθαι παιδαριων πολυ προ ἡβης ἐπι παντα πετομενων , ὀξεως ἀναβαινοντων , καταβαινοντων , ἀπ ' ἀλλων ἐπ ' ἀλλα | ||
| ἐλπιζει ἠν ἐπιδειξῃ ὡς οὐδεν χειρων ἐστιν των τας ἱππους ἀναβαινοντων ὀνων . αὑτη γαρ , ὠ ἑταιρε , φιλοσοφιας |
| οὑτω μεχρι μυριων ἀμερων προερχεται ὁ Διοδωρος δεικνυς , ὁτι ἀνυποστατος ἐστιν ἡ κατ ' ἐπικρατειαν κινησις : ἀτοπον γαρ | ||
| ἀντεχειν τον πανδαματορα σιδηρον . Θυμος τῳ θηρι πολυς και ἀνυποστατος , ἑως ἀν αὐτον ἐχῃ της ὑλης το συσκιον |
| φερειν , και ἀκοπον εἰναι . Ἀριστον μεν οὑτω παντα διακεισθαι τον ἀνθρωπον , και ἀσφαλεστατ ' ἀν γενοιτο ὑγιης | ||
| ἐχοντα : δοκει δε μοι ἀνδρι ἀγαθῳ ἀρχοντι νυν εὐαρεστοτερως διακεισθαι ἡ πολις . το μεν γαρ θαρσος ἀμελειαν τε |
| γαρ αὑτη , διοτι συμβαινει και χρηστον ἀνδρα πεπλανημενον πονηροις συγγινεσθαι . ἐτι των γνωμων αἱ μεν εἰσιν ἁπλαι , | ||
| Νηρηιδος . ταυτῃ δε ὁστις πελασειε τῃ νησῳ , τουτῳ συγγινεσθαι μεν , ἰχθυν δε αὐτον ἐξ ἀνθρωπου ποιεουσαν ἐμβαλλειν |
| βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
| ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
| , το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
| αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
| δ ' ἑτερηφι παρελθειν : ἐκ της προς την ὑβριν παραθεσεως προτρεπει τῃ δικαιοσυνῃ μαλλον ἑπεσθαι : κρεισσων γαρ ἐστι | ||
| ἐπιπροσθουσης τῳ νῳ και την αὐτων ἀπαυγαζουσης ὀντοτητα . ἐκ παραθεσεως τοινυν ἀμφοιν προς ἀλληλα των ἀναγκαιων και ἐνδεχομενων συναγει |
| . Ταν χειρα ποτιφεροντα ταν τυχαν καλειν : ὡς δεον ἐπικαλεισθαι τους θεους μετα του ἐγχειρειν τι και πραττειν , | ||
| κακοπαθουσων . διο και τας ἐν τοις τοιουτοις κινδυνευουσας γυναικας ἐπικαλεισθαι μαλιστα την θεον ταυτην . Ἀρτεμιν δε φασιν εὑρειν |
| ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
| και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| : δι ' ὁ και την κοινην κατα παντος ὀνοματος ἀντωνυμιαν παραλαμβανει . . Ἑξης ῥητεον και περι συνταξεως της | ||
| . ἡνικα μητε ἀρθρον θηλυκον δηλοι το τῃ , μητε ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| . λεγεται δε και Ἀλκμεωνι τῳ Ἀμφιαρεω , ὁτε δη ἀλασθαι αὐτον μετα τον φονον της μητρος , τον Ἀπολλω | ||
| ὀνομαζομενον : καλειται δε νυκταλωψ δια το ἐν τῃ νυκτι ἀλασθαι , ἠγουν ἀλασθαι τον ὀφθαλμον . Εἰδες οὐν την |
| πονηρων και το ἀληθες ἐπιζητοιη τις μαθειν , φασιν μεν ποιουμενης της Σεληνης ἀληθη και βεβαια ταυτα εὑρεθησεται , και | ||
| περιεχουσης ἐν αὑτῃ ἀνεννοητως και ὑπερουσιως , τας προοδους δε ποιουμενης προς ἁπαντα ἀνεκφοιτητως ἑαυτης και παντα παραγουσης τα νοητα |
| ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
| και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
| οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
| διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
| : εἰ δ ' ἐλαιον εἰη , καταχεισθαι αὐτων και ἀλειφεσθαι : ἁπασαν δε πλουσιαν οἰκιαν ἀνεισθαι αὐτοις μεχρι γυναικωνιτιδος | ||
| , ἐγω δε τοις λογοις ὀνος ὑομαι . Ἐπειτ ' ἀλειφεσθαι το σωμα μοι πριω μυρον ἰρινον και ῥοδινον , |
| ἡσσον συμφερουσι , και προσθετα δε προστιθεναι τῃ ὑστερᾳ των θερμαινοντων : τα δε προσθετα ἐστω δια σμυρνης και πηγανου | ||
| εἰσι δυναμεως , και κεισθωσαν ἐν τῃ τριτῃ ταξει των θερμαινοντων τε και ξηραινοντων . ἐστι δε τῃ γευσει θερμοτερος |
| λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
| μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
| κοιλιαι τουτων , νοσεουσι δε οὐ : ἀναμενοντος κατω του φλεγματος , εἰλεοι . Τα παθη χρονια , ἀλλοις δι | ||
| νοσοποιουσιν ἐκτρεπομενων ἐπι το κακιον , τα δε χρονια ὑπο φλεγματος και με - λαινης χολης ὁμοιως , ἠ πληθυνοντων |
| Φαλερινῳ ἀναλαμβανε , ὀποβαλσαμῳ παραπτομενος ἐν τῳ ἀναπλαττειν και ἐα ξηραινεσθαι ἐν σκιᾳ . Περι ἀρτισκων σκιλλητικων . Τροχισκους τους | ||
| κατοικους ἐχοντος . . : κατισχανεισθαι ] Κατακεκρατησθαι : ἠ ξηραινεσθαι : ἠγουν κρατεισθαι και δεσμεισθαι . . , : |
| και δειχθεντων , ὁτι πας χρονος και παν μεγεθος ἀει διαιρετον , φανερον ὁτι παν το κινουμενον ἀναγκη προτερον κεκινησθαι | ||
| τινες ἀλλοι . ὁτι δε ἐπ ' ἀπειρον το μεγεθος διαιρετον , τοιουτῳ θεωρηματι κεχρηνται . ἰσοπλευρον λαβοντες τριγωνον τεμνουσι |
| δε , τινες των ἀλεκτρυονων , κατα την των Βοιωτων διαλεκτον . Γ κολλικοφαγε ] κολλιξ εἰδος ἀρτου περιφερους . | ||
| Σαμου και Θρᾳκης Σαμοθρᾳκην ὀνομασθηναι . ἐσχηκασι δε παλαιαν ἰδιαν διαλεκτον οἱ αὐτοχθονες , ἡς πολλα ἐν ταις θυσιαις μεχρι |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| εἰ παρα τους λοιπους ἐστι τι , και εὑρον σπλαγχνον ἐξηλλαγμενον και την καρδιαν δασειαν , ὡς Ἡροδοτος και Πλουταρχος | ||
| ταυτης της τιμης . ἰδιον δε τι ποιουσι και παντελως ἐξηλλαγμενον περι τας των τετελευτηκοτων ταφας : συγκοψαντες γαρ ξυλοις |
| ἰδιως δε το κεχαρισμενα λεγειν και το ἀπαιδευτα λεγειν . διαφορους δε , οἱον ἀνθρωπος γενους ὀνομα και ἠθους ἡμερου | ||
| νομιμως και το κρατεισθαι φεροντα ; ὁς και προς τους διαφορους ἐν τῃ πολει ὡσπερ πατηρ προς παιδας προσεφερετο . |
| θαυμαζειν οὐ χρη , εἰ και ἐν μεσοις τοις ἀγωσιν ἐπιλογιζεσθαι δει : και γαρ ὁ Δημοσθενης ἐν τῳ κατα | ||
| ἀνυπαρκτος ἐστιν ἡ ἀποδειξις , ἀπ ' αὐτων ὡν λεγουσιν ἐπιλογιζεσθαι δυνατον , ἑκαστον των περιεχομενων ἐν τῃ ἐννοιᾳ διατρεποντα |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| και ἐνεδραν ἐπαινουνται , οὐκ ἐξ ἀληθειας . μηποτε οὐν χαριεστερον ἐστιν οὑτως ἀκουειν : Θρασυδαιος ἑταιρος ἠν Πινδαρου , | ||
| τε και λαμπροτερον ἐστι , το δ ' ἀλλο εἰδος χαριεστερον , ὁ παρα γραμμα γινεται , ὡς ἐκεινο το |
| ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
| αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
| τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
| : σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| ἀλλα σαφες ὁτι εἰς πλειονας ἐπιτασεις των σημαινομενων αἱ τοιαυται παραθεσεις γινονται , ὡς παρεστησαμεν και ἐπι του ναι γραφω | ||
| βασιλεων ἐπι της ἀκρας ἰδιᾳ πεποιησθαι οἰκησιν και θησαυρους και παραθεσεις ὡν ἐπραττοντο φορων , ὑπομνηματα της οἰκονομιας : πραττεσθαι |
| διφαλαγγιαν . Και παραγγελλει : , ! Δεξια και ἀριστερα κλινεσθαι . Και ἐαν θελῃ δεξια , παραγγελλει : ! | ||
| , ἐπει ἀδιαφορως τα ἀπο του ε ἀρχομενα ῥηματα εἰωθε κλινεσθαι και δια της ει διφθογγου κατ ' ἀρχην και |
| ἀνεστιον εἰπεν , ἠ λῃστρικην , ἀχαρη . ἀνεστιον : ἀλλοτριαν και ποῤῥω της ἑστιας ἑαυτου , ἠ ἀοικον και | ||
| μονον γε συσταιη , ἀλλα και ἐφοδους ποιησαιτο ἐπι την ἀλλοτριαν και κρατησειεν οὐ των ἐγγυς μονον ὡστε και μεχρι |
| , Γοργους : ἀμφι δε μιν κιβισις θεε , θαυμα ἰδεσθαι , ἀργυρεη : θυσανοι δε κατῃωρευντο φαεινοι χρυσειοι : | ||
| κουροτροφος : οὐ γαρ ἐγωγε ἡς σαρκος δυναμαι γλυκερωτερον ἀλλο ἰδεσθαι . ὀπταλεος δ ' εἰσηλθε πελωριος ἱπποτης κεστρευς οὐκ |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| τοις μαχιμοις ἐθνεσιν ἀνδρος , ἐν δε τοις ἀγεννεσι και δειλοις γυναικος , ἀπο του κυριωτερου μερους την διαθεσιν της | ||
| μαραθου , ὀξυτερην το τιθησιν ἐφ ' ἑρπηστηρσιν ὀπωπην πιαινον δειλοις ἀλγεα βουπελαταις . των δ ' αὐτων οὐρας τε |
| , προτερον ἐκτισαν . Ταυτης Πυλαια δ ' ἐστιν ἑξης παραλιος : ἀγορα δ ' ἐν αὐτῃ γινετ ' Ἀμφικτυονικη | ||
| καθολου ἡ μεν παρα τον Ἀραβικον και τον Αὐαλιτην κολπον παραλιος χωρα Τρωγλοδυτικη μεχρι του Ἐλεφαντος ὀρους , ἐν ᾑ |
| καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
| δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
| ἐμφυτον το προς τους δημοτικους ἐχοντα μισος δια προγονων και παρεσκευασμενον ἁπασῃ μηχανῃ κωλυειν τα γινομενα , των τε νεων | ||
| το θειον , προς μεν τα φαυλα καλως και ἀφθονως παρεσκευασμενον , προς δε τα κρειττω ἀπορον ; Οὐπω λεγω |
| μηδαμως ἀμελειν , ἐπειθον τε κατ ' ἀρχας λογοις και παραινεσεσιν : ὡς δε οὐκ ἠνυον , μετα πληγων ἐπεχειρουν | ||
| προς τον ἀνθρωπινον βιον . οὐ χρη δε ταις ἐνιων παραινεσεσιν ἑπομενους ἀνθρωπινα φρονειν ἀνθρωπους ὀντας και θνητα θνητους , |
| ε γαμησεις την φιλην , νυν δε οὐ Ϛ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ζ οὐχ ἑξεις ἐλπιδα πιστεως το | ||
| την παρακαταθηκην γ οὐ δυνησῃ γημαι την φιλην δ θες παραβολιον : νικησεις γαρ ε ἑξεις ἐλπιδα πιστεως καλην Ϛ |
| διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
| και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
| κατα την διανοιαν οὐχ ὁτε μεν ἱλαροι , ὁτε δε κατηφεις , ἀλλα ἐφ ' ὁμαλου πραως χαιροντες . διεκρουοντο | ||
| μην οὑτοσι πεμπτος τῃ τιμωριᾳ . στενοντες και σκυθρωποι και κατηφεις διηγαγομεν οὐδεν των δεδεμενων ἀμεινον , πεπληγμενοι τας ψυχας |
| τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
| παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
| αὐτῳ ξυν μετρῳ καθαπερ τῳ οἰνῳ χρηστεον , οὐτε ἐκεισε ὑπερβαινοντα τους σωφροσυνης ὁρους οὐτε ἐνταυθα τους ἀληθειας . ἡκιστα | ||
| μηκυνομενα , ἁτινα μεχρι της τεσσαρακοστης ἀφικνουνται : τα δε ὑπερβαινοντα την τεσσαρακοστην ἡμεραν χρονια κατατασσονται . ὁ οὐν Ἱπποκρατης |
| ταυτα εἰ μη ἐν καιρῳ τυχοιεν ἑκατεροι πρασσοντες , αἱ παραινεσεις των ξυναλλαγων ὠφελιμοι . ὁ και ἡμιν ἐν τῳ | ||
| δυνατωτεραι ; φερε δ ' οὐν και τας καλας αὐτου παραινεσεις ἐξετασωμεν , ὡς τετεχνιτευμεναι προς ὁμολογουμενην ἡτταν των ἀει |
| μαλακος γεγενημενου τροπῃ του α εἰς η . Τα εἰς κος δισυλλαβα βραχει διχρονῳ παραληγομενα σπανια ἐστι μονογενη ὀντα : | ||
| κλισεως : τα μεν γαρ των εἰς ιξ ὀνοματων εἰς κος κλινεται ὡς το περ - διξ περδικος , τα |
| : και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
| λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
| δη ἠν ὁ ποιησας , ἁτε ἐν ταις τρισι ταις λεγομεναις ληξεσιν ἀρχοντα τον αὐτον τουτον θεον . ὁδοι δε | ||
| πραξεις ὁμοιαι γεγενημεναι και ἐναντιαι ταις νυν ὑφ ' ἡμων λεγομεναις . τοτε δε χρηστεον αὐτοις ἐστιν , ὁταν ἀπιστον |
| ἀγαλματος , και τουτο πραξαι μηδενα των φαυλων μηδε των ἀναξιων , ἀλλ ' ὁσπερ ἠν ἐν τοις ἀριστοις : | ||
| , οἱ δε πασῃ ἀκαταστασιᾳ , οἱ δε ὑβριζομενοι ὑπο ἀναξιων και ἑτεραις πολλαις πραξεσιν πασχοντες . πολλοι γαρ ἀκαταστατουντες |
| , κολοφωνιας , πιτυϊνης , πισσης , ἀσβεστου ἰσα . ἐπαρας τα τηκτα ἐμπασον την ἀσβεστον . ἡ δε χρησις | ||
| φιλον υἱον ἐξ ἐμεθεν γεγαωτα : θεοι δ ' ἐτελειον ἐπαρας Ζευς τε καταχθονιος και ἐπαινη Περσεφονεια . ἐνθ ' |
| Δελφοις ἐστιν ἡ δεκατη της ἀγρας . ἐφεξης δε Τεγεατων ἀναθηματα ἀπο Λακεδαιμονιων Ἀπολλων ἐστι και Νικη και οἱ ἐπιχωριοι | ||
| ὁτι δη ἐπιτηρων ἐκλεπτε βιαιως τας ἐνδοξους θυσιας και τα ἀναθηματα , ἁπερ ἀν ἐφερε τις ἐν Πυθιᾳ , ἐν |
| της ἀρετης το ἀμετρον . Δοξα δε νουσου γινεται το ὑπερβαλλον δια την των κρινοντων ἀπαιδευσιην : δοκιμαζει δε ἑκαστος | ||
| . δοθεν γαρ το ΑΒ παρα δοθεισαν την ΑΓ παραβεβλησθω ὑπερβαλλον εἰδει δεδομενῳ τῳ ΓΒ : λεγω , ὁτι δοθεισα |
| ἀποτροφης και των συνηθειων αὐτων , ὡν ἐκτος κρατειν καταστασεως στρατου οὐκ ἐστιν . Ἐν δε ταις δικαιαις ἐπεξελευσεσι κατα | ||
| μερη , και τα δωδεκατα πλαγιοφυλακες . Ἐγγιζοντος οὐν του στρατου ἐν τῳ ἐπιτηδειῳ τοπῳ , κατα τον προλεχθεντα τροπον |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| τοιουτον οὐδε αἰτια του πραγματος τα τοιαυτα , ἀλλα του συμπερασματος μονον . ἐξοριστεον οὐν ἁπαντα μεν τα τοιαυτα , | ||
| ὁτε και μεσον το μεσον και αἰτιον οὐ μονον του συμπερασματος , ἀλλα δη και του πραγματος . Ἀποριαν τινα |
| φυσει και τα μερη φυσει και οὐχ ὡσπερ ἐπι των τεχνητων , οἰκια μεν δια τεχνην , λιθοι δε οὐκετι | ||
| , ἡ δε τεχνη καθ ' αὑτο ἐστιν αἰτια των τεχνητων . ἡ μεν οὐν τεχνη , ὡς εἰρηται , |
| , και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
| τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
| ἐπι πολυ διηγον της ἡμερας πειρωμενοι ἀλληλων , πριν δη Ἀριστων ὁ Πυρριχου Κορινθιος , ἀριστος ὠν κυβερνητης των μετα | ||
| ἀνεθηκαν , πολλαν ἐκ πολιων χερσι βιασσαμενοι . † καιμετρειτ Ἀριστων ἠδε Τελεστας αὐτοκασιγνητοι καλα Λακωνες ἐθεν . τουτους οὐκ |
| δε και τι προϲενεγκωνται , πολλῳ ῥοιζῳ ξυν ναυτιῃ ἐϲ ἐμετον διεκθεει χολη ξανθη κατακορεωϲ , και τα διαχωρηματα ὁμοια | ||
| θυμου ἀφεψημα ἠ ὀριγανου ἠ ὑσσωπου , μετα δε τον ἐμετον πινειν χρη ἀποβρεγμα κενταυριου ἠ ἀψινθιου . δει δε |
| γαρ ἐκειναι τοις μεταξυ ἐποιουντο την αἰσθησιν , τοις τε ἀλλοτριοις ἀερι και ὑδατι , και τοις συμπεφυκοσιν αἰσθητηριοις : | ||
| δε βραχυς και γνωριμος ὑμιν ὁ λογος . οὐ γαρ ἀλλοτριοις χρωμενοις ὑμιν παραδειγμασιν ἀλλ ' οἰκειοις , ὠ ἀνδρες |
| θεραπειαι μεγαλα συμβαλλονται , και ἐτι προτερον αἱ φυτειαι και ποιουσι μεγαλας διαφορας , λεκτεον και περι τουτων . Και | ||
| γινεται και πως : διο και φασι μονοις τοις ἀπειρα ποιουσι τα στοιχεια παντα συμβαινειν κατα λογον . και των |
| το δε μετα τους ἐλεγχους διαβαλειν πιστον εἰναι δοκει και εὐλογον , και τον δικαστην προς ὀργην ἐκκαλουμενον : καταδραμειται | ||
| προσηκετε ἠδη ἡμιν τα μεγιστα . διοπερ και τους Λεοντινους εὐλογον κατοικιζειν μη ὑπηκοους ὡσπερ τους ξυγγενεις αὐτων τους ἐν |
| ὁτι ἡ ὑγιεια ἀγαθον δεικτικως , ἐξ ὑποθεσεως δε τουτου δειχθεντος λαμβανεται ἡ ἀρετη ἀγαθον εἰναι . τουτων οὐν δει | ||
| μη ἐστιν ἐπιστημη μια των ἐναντιων , ἀλλ ' ἐκεινου δειχθεντος συγχωρειται τουτο δια την ὁμολογιαν . μη γεγονοτος οὐν |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| κολοκυνθιδα : χρεια γαρ ἐστι τῳ σπλαγχνῳ ῥᾳδιως σκιρρουμενῳ των ῥυπτοντων . ὁταν δ ' ὀδυνη χωρις πυρετου συμπεσῃ , | ||
| ἐν ὀξει διεις ἐπιχριε . Τα δε πυρικαυστα των μετριως ῥυπτοντων δειται φαρμακων χωρις του θερμαινειν ἠ ψυχειν ἐπιφανως . |
| ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
| ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
| , ἐξ ἐπιτριτων πρωτων δυο και ἰαμβου . το βτερον προσοδιακον διμετρον ἀκαταληκτον , ἐκ παιωνος βτερου ἀντι ἰωνικου και | ||
| ἰαμβελεγος . το εʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το Ϛʹ προσοδιακον τριμετρον καταληκτικον . το ζʹ ὁμοιον τῳ τις σας |
| νυν ἡμεις μεν ἀξιουντες , ἐπειδηπερ ἀπηλλαγη Φορμιων , μηδεν ὑπολογον εἰναι εἰ ποτε του σου πατρος ἐγενετο , ὑπερ | ||
| και προς ταυταις ἑτερας εἰκοσι πολεις , οὐκ ἐποιησασθ ' ὑπολογον , οὐδε της τοτ ' ἐνεστωσης κρισεως οὐδε των |
| . ὁ δε ὑπολαβων ἡκειν τον Νικανορα μονον ἐπιβας ἐπικωπου κελητος ἑτοιμος ἠν ποιεισθαι τας συνθηκας . ὡς δε ἐγγυς | ||
| φορον ὑπελαβε την τριηρη και ὡσπερ κατ ' ἰχνος του κελητος ἐτρεχεν . ἐν δε ταις ἰσαις ἡμεραις εἰς Ἰωνιαν |
| , ἀν τε ἐπιτροπος ᾐ ὁ ἐφεστηκως ἀν τε και ἐπιστατης , ὁς ἀν δυνηται προθυμους και ἐντεταμενους παρεχεσθαι εἰς | ||
| , ὁθεν ἐξαρτωσι τα μαγειρικα σκευη . Ἀλλως . ὁ ἐπιστατης ξυλον ἐστι κορακας ἐχον , ἐξ οὑ κρεμωσι τα |
| του συμπαντος κοσμου , τον δε προγενεστερον , δυναστευοντα της προειρημενης νησου , δεκα παιδας γεννησαι τους ὀνομασθεντας Κουρητας : | ||
| του ὀρθου κανονος εὑρισκομεν , ποσων ἐστιν τμηματων ἡ της προειρημενης διαστασεως εὐθεια , οἱων ἐστιν ἡ ἐκ του κεντρου |
| ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
| των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
| τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
| τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
| , καιπερ ἐν πολλῃ ταραχῃ και φοβῳ ὀντας και Βρασιδου παραινουντος , ὡς λεγεται , Ἀλκιδᾳ , ἰσοψηφου δε οὐκ | ||
| μικρον ὑδωρ ἐχων . και δη του ἐν τῃ λιμνῃ παραινουντος τον ἑτερον μεταβηναι προς αὐτον , ἱνα και ἀμεινονος |
| ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
| μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
| ἐν αὐτῳ . [ ἐκηρυξα ] δε αὐτωι την [ ἀναπαυσιν ] και τας ἐντολας [ και ] την εἰς | ||
| ἑτερας και ἑτερας κλινας κατακλινεσθαι φερει μεν τινα ἐνιοτε μικραν ἀναπαυσιν , οὐ μην ἱκανην γε οὐδ ' ὡστε ἀπαλλαξαι |
| αἰτιαν ζητων οὐχ ὁρω , πλην εἰ το τῳ μνηματι προσκεισθαι παντων σε των ἀλλων ἀφιστησι . καιτοι και κατ | ||
| Γ ὁπως ἐξει ] ὁρα , μελετα ἐξελευσεσθαι . Γ προσκεισθαι ] ἐπιθεσθαι . Γ φυλαττου ] ἐπιτηρει . τους |
| περιῤῥηξας τους χιτωνισκους γυμνα τε τα στερνα ποιησας τους ἐπιλογικους οἰκτους ἐκ της ὀψεως αὐτης ἐπεῤῥητορευσε δεισιδαιμονησαι τε ἐποιησε τους | ||
| θωϋσσεις ; ποι λογος ἡκει ; δια γαρ μελαθρων ἀιον οἰκτους οὑς οἰκτιζηι . δια δε στερνων φοβος ἀισσει Τρωιασιν |
| πολις ἐπεπληρωτο θορυβου ποικιλου , δυσμενως μεν ἐχουσα Ῥωμαιοις , λησεσθαι δ ' οὐ προσδοκωσα . και τα μεν Καρχηδονιων | ||
| ἐρημοι και κεναι των οἰκητορων ἐγενοντο μετανισταμενων και σκεδαννυμενων ἐνθα λησεσθαι προσεδοκων . ἀλλ ' οὐδεν ἰσως θαυμαστον , εἰ |
| τας φερομενας δοξας περι αὐτων τοις πολλοις , δει τους ἐντελεστερον πραγματευομενους μετα το διαρθρωσαι τας πεπλανημενας ὑποληψεις και ἀοριστους | ||
| ἁζομαι σε , οὐ μην την δευτεραν : ἐδειχθη γαρ ἐντελεστερον ὡς ἀδυνατον ἐστιν τας ἀντωνυμιας ἐγκλιθηναι συνερχομενας τοις ῥημασιν |
| ἀκρασιην , οἱ δε ἐς ἀργιην και ῥᾳθυμιην . Τας ἀναξιους οὐν και δυστηνους ψυχας ὁρευντες και τοσαυτας , πως | ||
| , οἰμαι , γνωρισμα ἠν , και δια τουτο τους ἀναξιους του γενους παραιτεισθαι συγκεχωρηται τοις ὁτε ἠγνοουν ἀναθρεψαμενοις . |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| : τοις γαρ ποιηταις και τας κωμας λεγουσι πολεις οὐ προσεκτεον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ ἐν Ἰξιωνι Εὐβοι ' | ||
| ἀπο των μηνιαιων τοπων κατα ζῳδιον ἡμερας δυο τριτον . προσεκτεον δε και ταις ἐπεμβασεσι ταις προς τους των χρονων |
| των δημοτικων : ὁ δε τις οὐχ ἁπαντας εἰναι τους πατρικιους ἐφη τους ταυτα βεβουλευμενους , ἀλλα μονους τους νεους | ||
| προστεθεντα τοις προτεροις πολλῳ δυσμενεστερους ἐποιησε προς την δεκαδαρχιαν τους πατρικιους και τους δημοτικους . εἰ μεν οὐν μηδεν ἐπεξημαρτον |
| ἁπλως , φησι , πειρατεον πασι το οἰκειον ἀπονεμειν , λογιζομενους ὁτι ὁδε ἐστι μοι χρησιμος εἰς τοδε και δει | ||
| , και ὡς περι μικρων προς μειζω μυστηριων περι ἀμφοιν λογιζομενους ἑκατερᾳ την προσηκουσαν ἀξιαν και τιμην ἀπονεμητεον , και |
| ἡ πετραια Σκυρος ἐξαρκουσα μοι ἐσται το λοιπον , ὡστε τερπεσθαι δομῳ . Νυν δ ' εἰμι προς ναυν : | ||
| ἑνα καταληξω το νυν ἐχον , ἱνα και προς το τερπεσθαι τραπεντες ἡδεως διεξαγωμεν : Ἐν δε ταις μετα ταυτα |
| φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
| οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
| , και το πολιτευμα μακαριον εἰχε βιον της τοιαυτης κακιας ἀπηλλαγμενον . ἐγραψε δε ὁ Χαρωνδας και περι της κακομιλιας | ||
| χρη σκοπειν και αὐτους τους ἀφετικους τοπους και προκρινειν τον ἀπηλλαγμενον και ἐλευθερον κακοποιου στασεως . διδοται δε , φησιν |
| δε θερινου ἐλαττον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα ἀνατελλοντων ἀστερων προτεροι δυνουσιν οἱ προς νοτον . Των δε | ||
| αὐτοματων ἀγαθων φοραν ἐσεσθαι φησιν , οὐκ ἐξ ὁλης τεχνης ἀνατελλοντων , ἀλλ ' αὐτογενει και αὐτοτελει φυσει βλαστανοντων και |
| , ἀλλ ' ἐν δυσι : ποθεν γαρ το δυαδος παραστατικον συλληψιν τριων ποιησεται ; και πρωτου μεν προς τριτον | ||
| τε τα προσωπα παντοτε ὁριζειν του κτησαμενου , το οὐσιας παραστατικον εἰναι . τα δε ἀρθρα οὐτε ἀντ ' ὀνοματος |