τα γαρ κοινα ἰσασι και οἱ ἀνεπιστημονες : οἱον τῃ ἀντιφασει χρωνται και οἱ ἀνεπιστημονες , πλην οἱ μεν ἐπιστημονες | ||
δε το τοιουτο ὑπαρχει : πασα γαρ ἀναγκη ἐν τῃ ἀντιφασει την μεν ἀληθη εἰναι την δε ψευδη , ἐπει |
. ] ἠτοι ὡστε χαυνουν . . . πιθανολογιαις τον ἀντιδικον . κλησιν ⌈ μεν και ⌈ ὀνομασας δικην [ | ||
αὐτῳ : τοις γαρ δικασταις διαλεγομενος μετατιθησιν ἑαυτον ἐπι τον ἀντιδικον : ὁς , ὠ μιαρωτατε παντων , κεκλεισμενης σοι |
νομους τους σους , ἀθετησας δε τας σας ἐντολας , παραβας δε τα σα προσταγματα , ἀλογησας δε των χρηστων | ||
βαρβαροις εὐ δοξαντ ' ἀν ἐχειν , σκοπεισθ ' ὁ παραβας ἡντινα δους δικην ἀξιαν ἐσται δεδωκως . Εἰ μεν |
. πρωτον οὐν τουτῳ τῳ ἐπαινῳ του εἰρηκοτος ἠ του πραξαντος , ἐπειτα μετ ' αὐτον τῃ παραφρασει της χρειας | ||
αὐτην τῃ πραξει , και ἀξιουντες την γνωμην ζητειν του πραξαντος , ἀλλ ' οὐ ψιλως ἀφορᾳν προς το πεπραγμενον |
λογον εἰς ὑστερον εἰπων , ὁτι ἀκριβεστερον ἐν τῳ περι ἀντιθεσεων λελεξεται : τινες γαρ το των δεκα στρατηγων ἀποδιδοασι | ||
την ἀντιθεσιν ἐν τῳ λογῳ , τῳ χρονῳ δοξας πολλην ἀντιθεσεων ἀφθονιαν παρεχεσθαι ἑτερων και συγχυσιν ἐργασαμενος την ἀνθυποφοραν την |
ἀπεφυγεν , ἀπελυσατο τας αἰτιας : κἀκεινος μεν ἀπεφηνεν ὑπαιτιον ὑποδικον ὑπευθυνον , ἐνοχον ὑποχον , ἠδικηκοτα , κεκακουργηκοτα , | ||
εἰ ἐπι ταυτῃ γε κριθησομαι τῃ διαβολῃ , διδωμι ἐμαυτον ὑποδικον τοις δημοταις , και μηδεν ἐστω το κωλυον γραφεσθαι |
αἱρουμενους των πατριων ὑπο φρονηματος , ὡς μεν ἐνιοι των διαβαλλοντων εἰποιεν ἀν , βαρβαρικου , ὡς δε ἐχει τἀληθες | ||
φιλοσοφιαν λογων οἰκειουσθαι και ἐμοι συγγιγνεσθαι , φοβουμενος τους των διαβαλλοντων λογους , μη πῃ παραποδισθειη και Διων δη παντα |
αὐτον ἐξ ὡν ἐγραφεν ἐπινικων . ἀμεινον δε , ὁτι προσηνης ἠν αὐτῳ ἡ Μουσα , ὡσπερ Ὀδυσσει ἡ Ἀθηνα | ||
εὐκαμπες , ἀπο του καμπτω ῥηματος , ὁ εὐπειθης και προσηνης εἰρηται . οὑτως Εἰρηναιος ὁ Ἀττικιστης ἐν τῳ α |
ποτου ἠτοι ἀφεψηματος ἐστωσαν # γ . Περι της ἀθανασιας ἀντιδοτου . Ἀθανασια ἀνωδυνος πλευριτικη . Κασσιας , ναρδοσταχυος , | ||
, εἰτα θρεψαϲ τοιϲ ῥοφημαϲιν εἰϲ κοιτην διδου τηϲ θηριακηϲ ἀντιδοτου , παλιν τε τῃ ὑϲτεραιᾳ διδουϲ ὁμοιωϲ ἀνατριβε το |
αὐτων δογματιζομενῳ , ἐαν τουτο λεγωσιν . φασι γαρ το σημειωτον ἀδηλον εἰναι και μη ἐξ αὑτου καταληπτον : εἰ | ||
προς τι καθεστηκεν : κατα γαρ την ὡς προς το σημειωτον σχεσιν ἐθεωρειτο . οὐκ ἀρα των αἰσθητων ἐστι το |
τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
' αὐτην ἡνικα ὁ Κιμμεριων κατεδραμε την Ἀσιαν στρατος . ἀποτομον εἰς θαλατταν ὑψηλον τ ' ὀρος , νυχθημερον πλουν | ||
προς την ἠπειρον γεωδεσι λοφοις ἐστιν ὁμαλες και ἐκ θαλαττης ἀποτομον και ἀκλινες , οὐ μην θεου μαρτυριας ἀμοιρον : |
γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
ἐτεσιν αὐτου νεωτερος τετταρακοντα . συντεταχθαι δε φησι τον Μικρον διακοσμον ἐτεσιν ὑστερον της Ἰλιου ἁλωσεως τριακοντα και ἑπτακοσιοις . | ||
κατα συγκρασιν ἀπεγεννηθη , ὁλον τον των θεων περιεχων θειον διακοσμον , του δε τριτου και τεταρτου ἀρχαι μονας και |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
και αἱ δυο ἐπιφανειαι μια ἐπιφανεια , των δε δυοιν ἐπιφανειων μιας ἐπιφανειας γενηθεισων ἐξ ἀναγκης ἐσται και τα δυο | ||
ποικιλωτεραν ἐχουσαι την γενεσιν και βεβιασμενην μαλλον , ἐξ ἀτακτοτερων ἐπιφανειων και κινησεων ἐπιπεπλεγμενων γεννωμεναι . τοιαυται δε εἰσιν αἱ |
. τον γουν γραφεντα κατα Κτησιφωντος Δημοσθενης πολλα βοων και τερατευομενος ἡρπασεν . ὁθεν και ὁ Αἰσχινης κακον ἐθος φησιν | ||
] ἱνα δυνηται πιπρασκειν τα κτηματα . . . . τερατευομενος ] τερας τι και παραδοξον λεγει με ἐπαγγελλειν . |
ἐλαα και θερμον και πυκνον ἐν τοις ψυχροις δια το μετεωρον των ῥιζων : ἐμπηγνυται γαρ : ἡ δε ἀχρας | ||
ἐφ ' ἁρμα δια το κουφον ἀναβαινει , φυσωμενος και μετεωρον αἰωρων ἑαυτον ἐπι καθαιρεσει ἰσοτητος . Ὁ μεν δη |
προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
το σπονδειον αὐτοις ἐπαυλησαι μελος : του δε το προσταχθεν ποιησαντος οὑτως αἰφνιδιον μεταβαλειν σωφρονισθεντας ὡς εἰ και την ἀρχην | ||
ἐπιτρεψειν αὑτον . τα Ὀλυμ - πια δε του νεωτερου ποιησαντος τῳ Διι και ἐμου της ἀναγκης ἡττημενου ζημιοι μεν |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
παραγραφομενου ἁρμοσει σοι ἡ του ἀντιπιπτοντος λυσις , το δε ἀντιπιπτον ἐστι το μη θαρρειν τῃ εὐθυδικιᾳ και δια τουτο | ||
, εἰ δει στρατευεσθαι συγκαλεσαντας τους Ἑλληνας . τουτο το ἀντιπιπτον οὐκ ἐθηκε μεν ἐκ του προφανους , ἐλυσε δε |
παιωνος αʹ , ἐπιτριτου γʹ και συλλαβης : το δʹ τριμετρος ἀκαταληκτος ἐξ ἐπιτριτου βʹ ἠ δισπονδειου , ἐκ βʹ | ||
τελους της ἐπῳδου τα σημεια , ὡς εἰρηται . ἰαμβικος τριμετρος . ταδ ' αὐτοδηλα : αὐτα δε ταυτα φανερα |
μαρτυρουμενοι ὑπο τε ἀγαθοποιων και κακοποιων , ἑξει παρα φιλων ὠφελειας μεν μαλλον , βλαβας δε ἡττον . Ὁτι ἐπι | ||
τας του βιου μετα ῥᾳστωνης ἁπασι προς ἁπαντας και τας ὠφελειας ἀνεισθαι κοινας , μαλιστα δε νυν , ἡνικα ἀγοντες |
τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
. Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
οὐχ ὡς ὁ Σωρανος ᾠηθη φλεγμονην εἰναι : το γαρ ἀθροιζομενον αὐταις κατα βραχυ σπερμα μενον και καταψυχομενον , διδωσι | ||
γενναται μαλλον τῃ χοληδοχῳ κυστει ἐοικοτα , ἐν οἱς το ἀθροιζομενον ὑγρον περιεχεται . παρεπεται δε ταις πασχουσαις ὀγκος μεγας |
και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
ἀρτιος ἀριθμος διαιρεθῃ διχα , ἐτι δε διαιρεθῃ και εἰς ἀνισους ἀριθμους , οἱ ἀπο των ἀνισων ἀριθμων τετραγωνοι διπλασιοι | ||
ὑβριζωσι τι περι τους ὡν ἐπιμελουνται , προσταξεις τε προσταττοντες ἀνισους , και ἐπιχειρουντες λαμβανειν τε και φερειν των ἐν |
καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
μεν κατα την αἰσθησιν , οὐπω δε σαφες κατα το ἐπιστημονικον : παντως μεν γαρ αἱ δυο μειζους της λοιπης | ||
μη ἡ ἐκμελεια παραπεμποιτο . Οὐδ ' ἀν τι ἀλλο ἐπιστημονικον γενοιτο εἰ μη τοὐναντιον ἀνεπιστημον του ἐπιστημονος , ἀλλα |
φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
πεποιημενους ὑπο Ἑρμοκλεους του Κυζικηνου , ἐφαμιλλων γενομενων των παιανας ποιησαντων πολλων και του Ἑρμοκλεους προκριθεντος . ἀλλα μην και | ||
κοινῃ των Μακεδονων ἐκκλησιᾳ κατηγορειν της προειρημενης γυναικος . ὡν ποιησαντων το προσταχθεν και της μεν Ὀλυμπιαδος οὐτε παρουσης οὐτε |
ἀνεως : εἰ δε μηδεμια ἀποδειξις ἐστι της του ς προσθεσεως , ὁμολογως , ὡς προκειται , ἐστιν ἐπιρρημαἐστι . | ||
κβʹ , ἐπι της κδʹ κδʹ . και παλιν συνδεσμου προσθεσεως μοιραι ιδʹ και γινονται ληʹ , ἐξ ὡν ἀφελων |
τυμπανικους και σκιρρωδες ἐχοντας το ἡπαρ ποιει μεν και το προγεγραμμενον βοηθημα , πολυ δε μαλλον ἐκεινα δει σκευαζειν , | ||
. και το δια του χυλου του μολυβδου χρισμα το προγεγραμμενον ἐπι των αἱματικων ῥευματων χρησιμωτατον ἐστι και τουτοις . |
ἰκτεροϲ και δια δυϲκραϲιαν θερμην των ϲτερεων ϲωματων εἰϲ χολην μεταβαλλοντων το λογῳ τροφηϲ αὐτοιϲ φερομενον , ὡϲπερ εἰϲ φλεγματικην | ||
λαμβανουσης . αὐθις δε των ὀντων ἀνανεουμενων ἐκ πυρος και μεταβαλλοντων κατ ' ἀρχας εἰς την των ἀλλων στοιχειων φυσιν |
τι χρησιμον , ἁπαξ δε των καθ ' ἡμας αἰωνων πεπερασμενων [ και ] εἰς το παντελες δια μονων των | ||
το ἐλαττον ὀνομα λογος ἐστι , τουτεστι σχεσις μονη των πεπερασμενων μεγεθων . Ταὐτον δ ' ἐστιν εἰπειν , ὁτι |
τοσουτους αἰχμαλωτους εἱλον αὐτων ὁσοις ἐργον ἠν και τοις ἁπασιν ἀντιστηναι . δια ταυτα , φησι , λεγω θαρρων Οὐδενι | ||
, ὁταν εἰπωμεν ἐκεινην καταμεμφεσθαι την θρασυτητα την των τολμησαντων ἀντιστηναι , και ὁτι ἐστενοχωρειτο τοις των πεσοντων σωμασιν : |
περι τας τοιαυτας παροδους την πλειστην διαφοραν συμβαινειν των ἐκκειμενων προσνευσεων . ἀναγραφει τοινυν ὁ Ἱππαρχος ἐν Ῥοδῳ τετηρηκεναι δια | ||
δακτυλων ἐν τῳ γʹ και δʹ σελιδιῳ κατα το των προσνευσεων κανονιον . ἐαν μεν οὐν βορειοτερον ᾐ το κεντρον |
. χρονῳ δε ὑστερον ἀποθανοντος Ἑλληνος Ξουθον οἱ λοιποι του Ἑλληνος παιδες διωκουσιν ἐκ Θεσσαλιας , ἐπενεγκοντες αἰτιαν ὡς ἰδιᾳ | ||
Ταλαου του Βιαντος του Ἀμυθαονος του Κρηθεως του Αἰολου του Ἑλληνος του Διος , μητρος δε Λυσιμαχης της Κερκυονος του |
κατα νωτου τον ἀνθρωπον . . ξυστον : δορυλλιον , ἀκοντιον . . . . . Ἀρριανος : τα σημεια | ||
οὐκ ἐβαλον αὐτον , ἀλλα δια το μηδενι ὑπο το ἀκοντιον ὑπελθειν : ὁ δε νεανισκος οὐδεν περισσον τουτων ἁμαρτων |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
, οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
πραττοι ὁ τουτοις πειθομενος , ἀδικα δ ' ὁ τουτοις ἀπειθων ; Πανυ μεν οὐν . Οὐκουν ὁ μεν τα | ||
μεν τον ὀμνυντα ἀνατι τυπτετω τις , ἀφροντιστων δε και ἀπειθων ἐνοχος ἐστω ψογῳ προδοσιας των νομων . τον δε |
κατα το Α , και ἡ σεληνη κατα το Ε ἀπογειον του ἐπικυκλου γεγενημενη , ἐν τῳ ἰσῳ δε χρονῳ | ||
περι το κεντρον αὐτου ἰσοταχως , ὡς της κατα το ἀπογειον μεταστασεως ἐπι τα ἐναντια τῃ του κοσμου περιστροφῃ συντελουμενης |
οἱ πελαζοντες ταις ταξεσι των πολεμιων και δορασιν ἀπομαχομενοι ἠ κοντοις ἐν τῃ ἐπελασει ἐξωθουντες ὡς Ἀλανοι και Σαυρομαται , | ||
, ὁτε μεν τα πλοια συναγοντων ἀπο καλω σπουδῃ και κοντοις ἁρμο - ζοντων ἐς ἀλληλα , ἱνα μη διεκπλειν |
ἐν δε τοις Σιβυλλειοις εὑρεθη χρησμοις , ὁτι πολεμιων ἀλλοεθνων παρελθοντων εἰς το τειχος ἀγων ὑπερ ἀνδραποδισμου καταληψεται την πολιν | ||
περι των καθολου ἠ περι των ἀναγκαιων ἠ περι των παρελθοντων ἠ περι των ὡς ἐπι το πολυ ἐνδεχομενων ἠ |
ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
συνιστανται και ἐτι της συνουσης χρησεως . οἱον τε γαρ προσφωνειν τα ὑπακουομενα κτηματα , ὁπου γε και ἐν εὐθειᾳ | ||
ὁ τησδ ' ἀλαστωρ , εἰτ ' Ἀλεξανδρον θελεις ὀνοματι προσφωνειν νιν εἰτε και Παριν : ὁν , ὠ κακιστε |
πληθεσιν οὐκ ἐδηλου τἀληθες , ἐφασκε δ ' εἰς Κιλικιαν ἀναγειν την δυναμιν ἐπι τους ἀφεστηκοτας του βασιλεως τυραννους . | ||
τις . ὁσα μεν οὐν εἰς την των ὁλων φυσιν ἀναγειν ἀξιουντες οἱ πρωτοι ταυτα φιλοσοφησαντες τους περι του θεου |
προτεραις συνθηκαις ἐνεγραφη . οὐ πολυ δε ὑστερον οἱ Καρχηδονιοι στρατευουσιν ἐς Ἰβηριαν και αὐτην κατα μερος ὑπηγοντο , μεχρι | ||
, Λακεδαιμονιοι , της ἐπικηρυκειας αὐτοις ὑπαρχουσης προς Ἀθηναιους , στρατευουσιν ἐπι Μεγαλην πολιν . Ἀρκαδες δε , ἀσχολουμενων Θηβαιων |
διοπερ ἀνωθεν ἀρξαμενος ὁ Ἀριστοτελης καταλεγει τους περι της διακεκριμενης κατηγοριας κανονας , λεγων ὡς ὁταν μητε ἐναντιοτης ἐν τοις | ||
ὡς δε εἰδον ἐγκεκλικος προς την ἡδονην το θεατρον , κατηγοριας ἡψαντο τινες , και την ἀσεβη γραφην εἰς ἐκεινον |
ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
παραλληλοις ταις ΒΓ , ΑΕ . ἀλλα το ΑΒΓΔ παραλληλογραμμον διπλασιον ἐστι του ΑΒΓ τριγωνου : ἡ γαρ ΑΓ διαμετρος | ||
ἐστιν ἰση ἡ ὑπο ΔΛΠ γωνια τῃ ὑπο ΚΛΝ : διπλασιον ἀρα ἐστι το ὑπο ΚΛΝ του ὑπο ΛΔΓ . |
τριμετρον καταληκτικον , ὁ και Φαλαικειον . το Ϛʹ ἀντισπαστικον τριμετρον καταληκτικον . το ζʹ ὁμοιον τῳ ἑκτῳ . το | ||
. το δʹ Ἰωνικον διμετρον βραχυκαταληκτον . το εʹ ἐπιωνικον τριμετρον βραχυκαταληκτον . το Ϛʹ ἰαμβικον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το |
. Ἀττικον δε ἡμιωβολον ἑτερου ἡμιωβολου τεϲϲαρα πεμπτα . Το κερατιον ἐχει Ἀττικουϲ χαλκουϲ βʹ και χαλκου [ ἑτερου ] | ||
, μαστιχης ⋖ Ϛʹ , σμυρνης ⋖ δʹ , μοσχου κερατιον αʹ , σκιγγου αʹ το ἀκρον της οὐρας , |
θνητοις . οἱ καλεονται ἡμιθεοι : κατα συγκρισιν προς ἡμας ὑστερους ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος : “ και ἡμιθεων γενος | ||
λοχαγους , οἱ καλεονται ἡμιθεοι κατα συγκρισιν προς ἡμας , ὑστερους , ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος , και ἡμιθεων γενος |
ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
: ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
ἀρσενες δηλαδη και αἱ θηλειαι ἀλληλους δακνουσιν . ὁτε : ἀττικον : το ὁτε ἀντι του ὁταν λαμβανουσιν . σχεδον | ||
ἐφορος . Κωλιας δε ὀνομαζεται οὑτως : οἱ μεν φασιν ἀττικον νεανιαν τινα κατασχεθεντα λῃσταις ἠ τυραννῳ δεθηναι των κωλων |
ἁλικακαβου φλοιου οὐγγιας δεκα , μανδραγορου ῥιζης οὐγγιας η , πανακος ῥιζης οὐγγιας ζ , κολοφωνιας οὐγγιας δυο , πιτυϊνης | ||
ἡττον του ὀπου , πανακες Ἀσκληπιειον και πανακες Χειρωνειον ἐλαττον πανακος Ἡρακλειας , σιλφιου ὀπος και τα φυλλα και ὁ |
? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
ἀπαθων , τουτεστι των ἀτομων , οἱ δε περι τον Ποντικον Ἡρακλειδην και Ἀσκληπιαδην ἐξ ἀνομοιων μεν , παθητων δε | ||
φασι και τα θρεμματα . ἀηρ διαλλαττων δε παρα τον Ποντικον ἐστιν ὑπερ αὐτους , καιπερ ὀντας πλησιον : οὐ |
νυγειη το νευρον , ἀλλα σαφει τῃ τομῃ τρωθειη , διαιρεθεντος και του προκειμενου δερματος , ὡς γυμνον φαινεσθαι το | ||
. ξυνοδεστην . . 〚 Ἰακχε : Εἰσθεσις ἑτερου μελους διαιρεθεντος αὐθις του χορου , ἐκ κωλων ὀκτωκαιδεκα : ὡν |
καταλαμβανεται και της συγκρασεως της τε προς ἀλληλους και τους τοπους , καθ ' ὡν ἀν ὠσι τετυχηκοτες . ὁ | ||
τα ὑγρα , ποτε δε ἀποστρεφομενης της ὑλης εἰς ἑτερους τοπους και δι ' ἐκεινων ἐκκρινομενης : ἱδρωτων γαρ δια |
, ὁτι ἡ μεν μεταθεσις το παρα του κατηγορου ἐπιφερομενον μετατιθησιν ἐπι το ἀνευθυνον , ἡ δε πιθανη ἀπολογια το | ||
συνταξεως ἀνεμερισθη , καθο ἡ ἀπολελυμενη συνταξις αἰτουσα ὑποτακτικην ἀντωνυμιαν μετατιθησιν και την τασιν , τουτεστιν ἐγκλιτικας αὐτας καθιστησιν , |
γυμναζομενου τι ἑτερον , δραμοντος δε ἀσημος ἡ γη , μετεωρος γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε | ||
αἱμοῤῥους ἀπο της ἀρτηριης ταυτης δια τουτο ἐσχισθη , ὁτι μετεωρος ἐνταυθα ἐστι δια καρδιης πορευομενη . Τα δε κατω |
παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
ἐς Ἀθηνας ἀποπλειν , Θησεα δε , ὡς ἑκτον και δεκατον ἐτος ἐγεγονει , την πετραν ἀνωσαντα οἰχεσθαι [ και | ||
και τεταρτῳ διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λγʹ γʹʹ . τον δε δεκατον ὡραις δυσι και ἡμισει διαφερειν ἀπεχοντα μοιρας λϚʹ : |
και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
. Ἐντευθεν δεικνυσιν ὁτι ἑκαστον αἰτιον ἱκανον ἐστι σοφιαν ἐμποιησαι γινωσκομενον , ὡς εἰρηται αὐτῳ ἐν τῳ μειζονι Α . | ||
οὑτως τοινυν , ὡς ἐρρεθη , δυνατον κρειττονως γινωσκειν το γινωσκομενον ἠ κατα την φυσιν αὐτου , ὡς ἐπι Σωκρατους |
εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
. Το μηδεν ἀδικειν πασιν ἀνθρωποις πρεπει . Ἀνδρος τα προσπιπτοντα γενναιως φερειν . Λεγεις , ἁ δε λεγεις ἑνεκα | ||
εἰς ταυτα τα μερη , ὁπως μηδεμιαν αὐξησιν λαμβανῃ τα προσπιπτοντα των ἀῤῥωστηματων δια γε της ἐπιμελειης και της εὐταξιης |
προσοδιακον διμετρον ὑπερκαταληκτον . το Ϛʹ Εὐριπιδειον . το ζʹ ἐπιωνικον τριμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ χοριαμβικον διμετρον ἀκαταληκτον . | ||
διμετρον ἀκαταληκτον . το ηʹ δακτυλικον πενθημιμερες . το θʹ ἐπιωνικον ἀτακτον : ὁ γαρ βʹ σπονδειος ἐστιν : εἰτα |
θυειν . ποιησαι δε σφισι το ἱερον Σπαρτιαται λεγουσι Πρακα ἀπογονον τριτον Περγαμου του Νεοπτολεμου . προϊουσι δε Ἱππου καλουμενον | ||
το εἰκος , ἐπιθεμενον τῳ ἱερῳ . του δε Μαχαιρεως ἀπογονον Βραγχον φασι τον προστατησαντα του ἐν Διδυμοις ἱερου . |
. “ Εἰπερ ἐκ καρδιας ὀντως φιλεις ” , μη ἑτεροιον τι ποιησῃς ἐν ἐμοι και “ ἑτερον μεν κευσῃς | ||
αὐτην ἀπεικαζεις ἀξιων ὁμοιαν εἰναι τῳ γευματι , το δε ἑτεροιον τι ὠφθη οὐ παρεργου της ἐξετασεως δεομενον . οἰνον |
κατα δυναμιν ; οὐ γαρ ἀν ἀπετολμησε τοσουτον ἀναδραμειν ὁ ἀνθρωπινος νους , ὡς ἀντιλαβεσθαι θεου φυσεως , εἰ μη | ||
τοὐναντιον , ἀλλα προσδειται μεν τουτων προς την εὐδαιμονιαν ὁ ἀνθρωπινος βιος , καθαπερ εἰπομεν : ἡ δε οὐσια της |
τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
αὑτων σωμασι τας πειρας ποιουμενοι : και οὐτε πληθους των ἀντιτεταγμενων ἐφροντισαν οὐτε της Καλλικρατιδου δοξης , οὐτε νησων ἐχομενων | ||
μη πολυ λειπεσθαι των καταπελτικων βελων . των δ ' ἀντιτεταγμενων Μα - κεδονων καταπεπληγμενων την ἀνδραγαθιαν του Πωρου ὁ |
δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
, ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
. διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
ῥοπαλα και λεοντη και παντευχια μερη τραγικης ἀνδρειας σκευης . γυναικειας δε συρτος πορφυρους , παραπηχυ λευκον της βασιλευουσης : | ||
προικ ' οὐχι τιμην πασχομεν ; πικραν γε και μεστην γυναικειας χολης . ἡ των γαρ ἀνδρων ἐστι προς ἐκεινην |
δ ' οὐν ἐπισυναπτωμεν και τα περι της δυαδος . ἀπορος γαρ πως και αὑτη συνισταται κατα την των μοναδων | ||
ἡ περαιωσις ὑψηλοτατοις οὐσι , τοις δε χαλεπη τε και ἀπορος , μη ὑπεραιρουσι του ῥευματος , διελθων δε ὁ |
: ὁπερ ἐδει δειξαι . Των ἰσων κωνων και κυλινδρων ἀντιπεπονθασιν αἱ βασεις τοις ὑψεσιν : και ὡν κωνων και | ||
ΒΓ παραλληλογραμμῳ . Των ἀρα ἰσων τε και ἰσογωνιων παραλληλογραμμων ἀντιπεπονθασιν αἱ πλευραι αἱ περι τας ἰσας γωνιας : και |
ταυθ ' ὁταν εἰπω , πολλους ἀνιστημι σοι πολλαχοθεν τους κατηγορους , οἱ οὐκ ἀλλους ἀνθ ' ἑαυτων εὐδαιμονειν ἠθελον | ||
Πομπηιος ὑπακουσαι τῃ δικῃ : και παλιν του δημου τους κατηγορους ἐνοχλουντος , σφαγη τις ἐκ των Πομπηιου στρατιωτων ἐπιδραμοντων |
ἡ ἀρετη και τις ἡ κακια και τι το των ἀνθρωπινων ἐσχατον τελος , ἀλλα και πραξεων ἁπτεσθαι και την | ||
τον ἀνδρα διεξιοντος , τοσουτον ἀπεσχεν ἐκεινη φιλανθρωπιας και λογισμων ἀνθρωπινων ὡστε τον μεν νεκρον αὐτῳ συγκατακλεισαι πεντε ἡμερας , |
ὑστερον ἐπισυλλαμβανουσι , τισι δε και μετα ταυτα , καταμηνιων ἐπιφανεντων , κατ ' ἀλλα μερη της ὑστερας : διο | ||
ἐγεγονει της προς Δημητριον τα θηρια αἰχμαλωτα : τοτε δε ἐπιφανεντων αὐτων δειμα ἐλαβε Ῥωμαιους ἀλλο τι και οὐ ζῳα |
κοινη γαρ αὑτη ἐπισημασια μονη , ὡσπερ και των ἐκκειμενων διαγραμματων . αὑτη ἡ πολλαπλασιοτης κοινον παντων στιχων παρακολουθημα , | ||
: και ἐπι των λοιπων δε πολυπλασιων ὁ αὐτος των διαγραμματων ἐστω σοι τροπος παρατηρουντι , ὁτι και ἐνταυθα ἡ |
οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
ὁ ἑτερος χρηται . θατερῳ δε ὁ ἀντιλεγων , ὁπερ ἀντινομιας οἰκειον , ἀλλ ' ἀμφω τα ῥητα ἀμφοτεροι ἐξεταζουσιν | ||
τῳ ὑπο του κατηγορου προτεινομενῳ ὡς παραβεβασμενῳ . ἰδιον δε ἀντινομιας το δυο νομων ὀντων ἠ τριων ἠ ὁσων δη |
, σιτου , καρπου , ἐνοικιου , ἀδικιου , φορας ἀφανους , μεθημερινης . ἀμφισβητησις , παρακαταβολη , διαμαρτυρια , | ||
θεοι και τῃ αἰσθησει προετειναν εἰς ἐνδειξιν και αὐτοι της ἀφανους και νοητης και ἑνιαιας και ἀπορρητου παντελειας . Οὐκουν |
ὁτι ἐπι μεν των ἁμα δια το συνειναι ἀλληλοις το αἰτιατον και το αἰτιον δηλον γεγονεν ὁτι ἀμεσα ἐστι τα | ||
αἰτιου και ἐν μεσῳ ὀντος εἰναι ἐξ ἀναγκης ἁπλως το αἰτιατον , του δε αἰτιατου ὀντος οὐκ ἐξ ἀναγκης ἁπλως |
, μαλακον ἐριον ὑπαλειπτρῳ περιελισσοντας . παντων δε κατα γνωμην προχωρουντων , ἀκινδυνον γλυκει διαβρεχειν . μετα δε το σκεπασθηναι | ||
οἱ δ ' Ἀθηναιοι , των πραγματων αὐτοις κατα νουν προχωρουντων , δυναμιν ἐξεπεμψαν εἰς την Εὐβοιαν την παραφυλαξουσαν μεν |
οὐν πρωτον διακρατειν δει τα ϲυνελκομενα πειθηνιωϲ και ταιϲ ἀτακτοιϲ ἀντιβαινειν κινηϲεϲιν , ἀνατριπτεον τε ἐλαιῳ δια πηγανου ἠ Ϲικυωνιῳ | ||
ἐλεγχουσιν ἐνιοις την δυναμιν και αἱμα ἐκ ῥινων ἀγουσιν . ἀντιβαινειν οὐν αὐτοις δει : κατεχει δ ' ἐπιφερομενον πταρμον |