προς ἀνατολας ἡ των εὐδαιμονων λεγομενων Ἀραβων γη ἐπικειται καταπολυ ἀνερχομενη , διπλῃ θαλασσῃ κατεχομενη , τῃ τε Περσιδι και | ||
δ ' ὑπο δειματι παλλετο θυμος την δε νεον Τιτηνις ἀνερχομενη περατηθεν φοιταλεην ἐσιδουσα θεα ἐπεχηρατο Μηνη ἁρπαλεως , και |
οὐκ εὐσεβες ἐξοισειν τελος ὑπολαμβανοντες , ἐαν Ἀρικηνους ἠ Ἀρδεατας κυριους ἀποδειξωσι της ἀμφισβητησιμου γης ὀμωμοκοτες ὡν ἀν εὑρωσιν αὐτην | ||
ἀμφισβητησιμος ἡ τιμησις γιγνηται , τους προς ἀνδρων εἰναι τιμωντας κυριους , ἐαν δε ἀδυνατωσιν αὐτοι , τοις νομοφυλαξιν τελευτωντας |
τουτων , ὡστε δεος μη ἀπελθοντων ὀπισω και τα νυν κατεχομενα οὐ βεβαια ὀντα ἐπαρθῃ προς ἀποστασιν προς των μηπω | ||
σχηματα γε νομοθετειν . ἐστιν δε ἀμφοτεροις μεν ἀμφοτερα ἀναγκῃ κατεχομενα ἀποδιδοναι , τα δε των θηλειων αὐτῳ τῳ της |
φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
: ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
' ἀκρων γουν δακτυλων κἀν μονον θιγῃ , τα της ἀπολαυσεως εἰς ἁπαν διαθει το σωμα . τυχων δ ' | ||
, ὁ δ ' ἐκτραφεντος ὑπο της τεκουσης και τελειωθεντος ἀπολαυσεως μετεχειν ἀξιοι , δυσκολου πειραθεις οὐδενος . ἰδιαιτερον δε |
τωι Κορινθιακωι τα ἐκ της Ἰταλιας και Σικελιας και Λιβυης δεχομενη , ἐπι δε των προς Εὐβοιαν μερων ἐφ ' | ||
τῳ βαθει συμμετρως ὑδωρ γλυκυ ἐχουσα . ἡ γαρ τοιαυτη δεχομενη τον ὀμβρον , οὐτε πανυ αὐτον κατω πεμπουσα ἀπολλυσιν |
Διδασκαλικοι δε τροποι εἰσι τεσσαρες , διαιρετικος , ὁριστικος , ἀποδεικτικος και ἀναλυτικος . χρηται δε κυριως τοις δυσιν ὁ | ||
κεκυηκεν ἀρα ἡδε “ συν τῳ ἀληθης εἰναι ἐτι και ἀποδεικτικος ἐστιν : ἀδηλον γαρ ἐχων το συμπερασμα το ” |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
και ὑπερ αὐτον και ἐνδοτερως : το δε κατορθουν τῳ ἐπιτυγχανειν του σκοπου : μοναχως δε ἐστιν ἐπιτυγχανειν του σκοπου | ||
ἀλληλων παραταξεις ὁρωντας , ἐπισημαινεσθαι την στυγνοτεραν μαλλον τῃ ὀψει ἐπιτυγχανειν ἐν ταις μαχαις ἠπερ την ἐν ὁπλοις λαμπουσαν , |
ἐν τῳ πρωτῳ σχηματι αἰει ἐν τῃ ἐξ ὑπαρχουσης και ἐνδεχομενης μιξει τοιουτου γινομενου του συμπερασματος . εἰ δε ἡ | ||
[ καταφατικης συλλογιστικη ἡ συζυγια ] οὐσης [ δε ] ἐνδεχομενης καταφατικης γινεται παλιν το πρωτον σχημα καθολου καταφατικην ἐνδεχομενην |
, ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
δυ ' ἀνθρωπους κατεφευγομεν , εἰχομεν ἀν τιν ' ὑποψιαν παρεσκευασθαι τουτους : εἰ δ ' ἐν ἁπασιν , ὁσοισπερ | ||
της πατριδος . Ἱνα δε μη μακρολογω , φημι χρηναι παρεσκευασθαι μεν προς τον πολεμον , παρακαλειν δε τους Ἑλληνας |
Τρωες , οὐ μην ὁσονπερ οἰεται . γυναικας μεν ἀνδρων ἀσθενεστερας εἰναι φημι , εἰναι δε παρα την παιδευσιν των | ||
και θερος ἐπι το ἐλαττον : μαλλον γαρ ἐλαττους και ἀσθενεστερας ἐπαινετεον . ἐαρ δε και μετοπωρον ἐπι το μαλλον |
. ὁ δε Κεραμβος ὑπο μεγαλαυχιας ἐκ νεοτητος οἱα θεοβλαβης ἀπελαυνειν μεν ἐκ της Ὀθρυος εἰς το πεδιον οὐκ ἐγινωσκεν | ||
ἐποιουν , νυν [ οἰδα και ] οἱ παλιν αὐτους ἀπελαυνειν προῃρημενοι κακως ποιειν ὑμας ἐπιχειρουσι : και ὁσῳ σπουδαιοι |
ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
ἐργασιας ἐστιν : εἰ και οὐκ εὐθυς παρ ' αὐτα ἀρχομενη ἡμιν αὐτη γινεται ἑως ἀν ἡ χωρις πυρος σηψις | ||
: ὑβαλλην λαγνος . Πασα λεξις ἐκ της βυ συλλαβης ἀρχομενη δια του υ ψιλου γραφεται βυθος : βυζος , |
: αὑτη κολλαν τραυματα μεγαλα δυναται και τα ῥυπαρα ἑλκη ἀνακαθαιρειν και τα παχυτερα των ἑλκων ἰασθαι και προστελλειν κολπους | ||
: διο και ὁϲα ταϲ μεγιϲταϲ ἐϲχαραϲ ἐχει μετα μελιτοϲ ἀνακαθαιρειν δυναται . ἐϲτι δε και πινομενη των καθαιροντων . |
ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
Ἀνθιας ἰχθυς ἐστι μεγιστος . τουτου ἡ χολη συν μελιτι χριομενη ἐξανθηματα θεραπευει , και ἀνθηρον το προσωπον ποιει . | ||
τους ἐν τοις ποσιν . ἡ δε χολη συν μελιτι χριομενη λευκωματα θεραπευει και λεπρας και τα ὁμοια . Φασιανος |
του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
και ὑποζυγιων , ἐτι δε και βιβλιων και διαλεξεων και κοινωνιων ἐν οἱς εὐ και κακως πεισεται . Εἰτα ἐπιμεριζει | ||
ἀλλα διαφορα τις . Εἰρηκως ὁ Πορφυριος περι των καθολικων κοινωνιων και διαφορων χωρει και ἐπι τας μερικας . και |
ἀλληλους , εἰ τις ἀδικως τιμαται . πολλακις δε και βουλευομενοι ἁ μεν ἀν ἐπιθυμωμεν πραττειν , ταυτα ἐπαινουμεν , | ||
ψευσασθαι . . Ἑβδομοι δε εἰσιν οἱ ὑπερ των κοινων βουλευομενοι ὁμου τῳ βασιλεϊ , ἠ κατα τας πολιας ὁσαι |
προκατελαβον ἰασομενοι . . . . της τριμηνου ] προθεσμιας ὑπακουστεον . . δοξαν ] ἀντι του δοκησιν , ὑποληψιν | ||
δε φιλτατοις : γραφεται και ἀμφω τεκνα : ἀνωρμησεν : ὑπακουστεον το ἐλεγομεν : οἱ Θηβαιοι : ἐν δε τοις |
παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
μη ; το μεν πρωτον ὀξεως ἀποπηδωσιν , τελευτωντες δε καταγελαστοι γιγνονται , τα ὠτα ἐπι των ὠμων ἐχοντες και | ||
των μεν ἀληθων λεγοντες οὐδε ἑν , μη και προς καταγελαστοι γενοιντο τοιαυτα και τοσαυτα παθοντες ὑπο ποιμενων , κατηγορουντες |
ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
, ἠτοι τῳ δορι ἀφ ' οὑ δηλοι τον πολεμον μαινομενη . μεμηνας ] ἐμανης . μεμηνας ] ὀργιζῃ . | ||
διηγειρεν ὁ Ἀπολλων ὁτι Κασσανδρα οὐκ ἐστι μαντις , ἀλλα μαινομενη ματην λαλει . Λεψιευς ὁ δεινα και κεκαλυμμενα λεγων |
δυναται . ὁποιον γαρ ἀν ᾐ τουτο , γραμμικως ὀφειλει ἀποδεικνυσθαι , ἐδειξαμεν δε ἡμεις ὁτι οὐδεν ἐστιν ἡ γενικη | ||
δε ὑστερον Ἀκρισιος Περσεα αὐτον τε περιειναι πυνθανομενος και ἐργα ἀποδεικνυσθαι , ἐς Λαρισαν ἀπεχωρησε την ἐπι τῳ Πηνειῳ . |
ὑπηρχε κοινωνια , προσταττει , διαρρηδην κελευων του μερους ἑκαστον λαγχανειν και τοις κατα ταὐτο ἀμφισ - βητουσι τιθεις ἑνα | ||
ἀλλα τοιαυτα οὐτε χαλεπον γνωναι τινα τροπον χρη ταξεως ἐννομου λαγχανειν , οὐδ ' αὐ μετατιθεμενα ἐνθα ἠ ἐνθα μεγα |
, και τουτοις [ ἐπεστησεν ἀρχοντα ] Ξενοκλεα Σπαρτιατην , παραγγειλας [ ὁταν γενωνται ] βαδιζοντες κατ ' αὐτους [ | ||
, τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας , τουτοις |
και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
εἰς τα κενωματα των ἀπενεχθεντων κατα τα πλαγια των ἀγγειων ἑλκομενης της τροφης και καταχωριζομενης ” . ἀλλ ' οὐδε | ||
τον τοπον ἐνιοτε λαμβανειν ἀνακλωμενης της ἡμετερας ὀψεως ἀπο της ἑλκομενης ὑγροτητος ὑπ ' αὐτου προς τον ἡλιον . δια |
ἐστιν αὐτῃ ἐρρωμενη προς ἁπασας γονας και παντα μετα δαψιλειας παρεχομενη , ὁσα φερουσιν ὡραι σπερματων τε και φυτων , | ||
φαυλοις τε και σπουδαιοις . δʹ Ἀρρενοτης δε ἑξις αὐταρκεις παρεχομενη ἐν τοις κατ ' ἀρετην πονοις . εʹ Καρτερια |
. Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
κατα μικρον ἑλκουσαι τους ἁλοντας ἐσθιουσι . συνεχως δε τους τραχηλους κινουσιν , ὡς οἱ των ἀνδρων διαδεχομενοι τε και | ||
ὑαινας και λυκους , περισκεπειν αὐτων τους λαιμους και τους τραχηλους ὡσπερ θωραξι σεσιδηρωμενοις και καθηλωμενοις κεντροις δυο δακτυλους ἀπ |
του νοσηματος ; τι δε εἰ του πατρος αὐτου δεηθεντες ἐτυχομεν ὀλιγον προτερον χρονον , ἡνικα ἐν γειτονων την μαντικην | ||
ἠ εὐεργετουντες τους Ἑλληνας ἡγεμονιας τε του ναυτικου και ἑλληνοταμιειας ἐτυχομεν . ἐτι δε ἐπει ὠμως ἀγαν δοξασα προστατευειν ἡ |
βουλοιτο : κατα ἐθος δε , ὡς ὁ τρεφων τους ἀποκηρυκτους νεος πλουσιος , ἐρει γαρ ἐθος εἰναι τοις εὐπορουσι | ||
ὁσα περ ἀν ἐχοι το προβλημα : αὐτικα τον τους ἀποκηρυκτους τρεφοντα νεον πλουσιον και φευγοντα τυραννιδος ἐπιθεσεως : ὁ |
εἰς τμηματα ιβʹ ἁ καλειται ζῳδια , ὁτι πρωτος ὁ δωδεκατος ἀριθμος δεχεται τους θειους εʹ λογους τους μουσικους , | ||
δεκατος ποιητικος , παραινεσεις γεγραφως : ἑνδεκατος ἀνδριαντοποιος Φωκαευς : δωδεκατος ἐπιγραμματων ποιητης λιγυρος : τρισκαιδεκατος Μαγνης , Μιθραδατικα γεγραφως |
τυραννοκτονου . τοπος δε εἰρηται , ὁτι ἀπ ' αὐτου ὁρμωμενοι οἱον ἐκ τοπου ῥᾳδιως ἐπιχειρουμεν κατα των ὁμολογουμενων ἀδικειν | ||
θαλατταν , ὁ προσηγορευον Ἀρκαδιαν . ἐκ τουτου δ ' ὁρμωμενοι , και βοηθον ἐχοντες τον Τιμοθεον , ἐκακοποιουν τους |
' αὐτην ταυτην ἠφειδουμεν ἡδεως . ὁθεν σεσωκαμεν μεν Ἡρακλειδας κινδυνευοντας ὑπ ' Εὐρυσθεως πανταπασιν ἐκτετριφθαι , και δι ' | ||
των προγονων διηγηματα , ὁτι ἐθος εἰχον ἐκεινοι σῳζειν τους κινδυνευοντας . ὁτι φυσις ὑμιν ἐξ ἀρχης σῳζειν τους κινδυνευοντας |
εἰναι τον σοφον ἑνα ὀντα και [ ὁτι ] των ἀποδεικτικων ἀρχων , ὁ μεμνημενος ἐκεινων εἰσεται : ὁτι δε | ||
πρωτῳ των Τοπικων ἐπι πλεον , ὡσπερουν και ἡ των ἀποδεικτικων ἐν τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις . Αἱ δε ἀρχαι των |
δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |
δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
τοιαδε διδωμι : ξεινον τε σε ποιευμαι ἐμον και τας τετρακοσιας μυριαδας τοι των στατηρων ἀποπλησω παρ ' ἐμεωυτου δους | ||
ἡλιον ἀπεχειν ἀπο της γης σταδιων μυριαδας [ μυριαδων ] τετρακοσιας και σταδια ὀκτακις μυρια , την δε σεληνην ἀπεχειν |
ἐσκυθρωπαζον θ ' ἁμα . Οἱ δ ' ἠκολουθουν κατοπιν ἐστεφανωμενοι γελωντες , εὐφημουντες : ἐκτυπειτο δε ἐμβας γεροντων εὐρυθμοις | ||
, ἑκατον εἰκοσι . Μεθ ' οὑς Σατυροι τεσσαρακοντα , ἐστεφανωμενοι κισσινοις χρυσοις στεφανοις : τα δε σωματα οἱ μεν |
φασι την Ὠλενον και ἐς Πειρας τε και ἐς Εὐρυτειας ἀποχωρησαι . του δε Πειρου ποταμου περι τους ὀγδοηκοντα ἀφεστηκε | ||
, ὁν ἐς Καλαυρειαν Ἀθηναιοι την προ Τροιζηνος νησον ἠναγκασαν ἀποχωρησαι , δεξαμενοι δε ὑστερον διωκουσιν αὐθις μετα την ἐν |
Τριποδι . τους δε Ἀθηναιους ἐπεισε χρησθαι τοις των Ἰωνων γραμμασιν Ἀρχινος [ δ ' Ἀθηναιοις ] ἐπι ἀρχοντος Εὐκλειδου | ||
τους βιους Ῥωμαιων ἀριθμος , ὡς ἐν τοις τιμητικοις φερεται γραμμασιν , ἐπι μυριασιν ὀκτω χιλιαδες πεντε τριακοσιων ἀποδεουσαι . |
ἀποδιδομεν , οἱον ὡς ἐπι της σεληνιακης ἐκλειψεως το εἰδος ἀποδιδομεν λεγοντες ὁτι ἀντιφραξις ὑπο γης γινομενη : το δε | ||
τι ἐστιν , οὑτως λεγομεν : οὐ γαρ οὐσιαν μονον ἀποδιδομεν λεγοντες ἀνθρωπον , οὐτε δε λεγομεν συμβεβηκος μονον ποιον |
φυσαν ποιεουσι , και τα στυφοντα , και τα ὑπο θερμου πηγνυμενα , και τα ψαθυρα , και τα ξηρα | ||
οὑτως ἑτερως . σπερμα ἐστιν ὑγρον ἐν παρασταταις περιεχομενον ἐκ θερμου πνευματος , ἐξ οὑ οἱον τε φυναι ἀνθρωπον . |
. , . διοπερ ὁ Ἀ . ἐν τωι Περι μαθηματικων λεγει δει . . . ἀδυνατον . δει γαρ | ||
λιαν εὐχερης ὠν περι μεν του ἀριθμου παντος και των μαθηματικων το μηθεν συμβαλλεσθαι ἀλληλοις τα προτερα τοις ὑστερον : |
και ποταμους ἱστησιν ἀφαρ κελαδεινα ῥεοντας , ἀστρα τε και μηνης ἱερας ἐπεδησε κελευθους . της μεν , ἀπο μεγαροιο | ||
προοιμια , ἀρχην ἐχοντα ” ἀμφι μοι ἠελιοιο περικλειτοιο τε μηνης / ἑσπετε μοι Μουσαι ” , τινα δε των |
Φαρμουθι κϚʹ . ὡροσκοπον οἱ πλειους ἐφερον Καρκινῳ βουλομενοι που ἀγαθοποιους κεντρωσαι , εὑρομεν δε ἡμεις ἐκ των πραγματων Διδυμοις | ||
μερος συλλογιζεσθαι σινωθησεσθαι το πλοιον . ἐπιτηρειν δε χρη τους ἀγαθοποιους ἐν τῳ ὑπογειῳ ἠ μαρτυρουντας τῳ τοπῳ , ἐστω |
με χρη δραν ; ἀπορια το δυστυχειν . τον πρωτον ἀδικησαντα ς ' ἀποτινου θεον . και πως τα κρεισσω | ||
τε και Ἀσσυριους ἀλλα τε ἐθνεα πολλα και μεγαλα , ἀδικησαντα Περσας οὐδεν , ἀλλα δυναμιν προσκτασθαι βουλομενοι , καταστρεψαμενοι |
δε γλυφην ἐν τηι σφραγιδι Καρυατιδας ὀρχουμενας . τα δε πεμπομενα σιτια τωι Κλεαρχωι τους συνδεδεμενους στρατιωτας ἀφαιρεισθαι , και | ||
προς δε τας δαπανας μετριως , ἀν μη παντα τα πεμπομενα καταναλισκηται : προς δε τας θεωριας λαμπρως , ἐαν |
ὀμφακιζοντα μορα ὁμοιως . Χρηστεον δε και τοις ἁπλουστεροις των δυσεντερικων και μαλιστα τοις δι ' ὀπωρας σκευαζομενοις : εὐθετησει | ||
ἐπι δε των νεφριτικων μετα οἰνομελιτος : ἐπι δε των δυσεντερικων μετα Συριακου ῥοος ἀφεψηματος . ἐπι δε των ἐπιληπτικων |
εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
των ἀκρων περιεχομενον ὀρθογωνιον ἰσον ᾐ τῳ ὑπο των μεσων περιεχομενῳ ὀρθογωνιῳ , αἱ τεσσαρες εὐθειαι ἀναλογον ἐσονται . Ἐστωσαν | ||
τῃ ἁφῃ ἐπι μεν της ὑπερβολης ὑπερβαλλον εἰδει ὁμοιῳ τῳ περιεχομενῳ ὑπο της διπλασιας της μεταξυ του κεντρου και της |
γενεσεως οὐκ ἀγαθος , και εἰκαιας φημας ἀκουσεται , και μετεωρισμους ἑξει και φοβον και ἀπραγιας , ζημιας , κινδυνους | ||
ἀγαθος και ἐπικερδης . ἐπι νυκτερινης δε ἀκτινοβολουμενος ὑπο κακοποιων μετεωρισμους και προς μεγαλα προσωπα ἀμφισβητησιν ποιει , και ἐαν |
Ἰωνικοις και ἀττιγοι . Οἱ δε τα προβατα νεμοντες , ποιμενες καλουνται , και προβατεις , και μηλαται : το | ||
τ , τοι βουται και τοι ποιμενες ἀντι του οἱ ποιμενες . Την ἐκεινος ἀντωνυμιαν τηνος λεγουσιν , ἀφαιρουντες το |
θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
και ὁ κατ ' ἐπεμβασιν Ἀρης και ἡ Σεληνη Αἰγοκερῳ ἀποστροφος : μετεωρος ἡ ἡμερα . ἠν δε και εἰς | ||
ἀναδεχονται , ἐπαν ὁ γαμοστολος ἐκκεντρος τυχῃ ἠ του δαιμονος ἀποστροφος : ποταπαις δε , ἡ των ζῳδιων και ἀστερων |
μαλιστα και την ἐξω και την ἐν τοις γυροις και βλαστανειν ὁλως οὐδεν . Φυτευουσι δε την μετοπωρινην φυτειαν μετα | ||
ὁκοσα μη καλως καθαρθεντα ἐς το δεον ἀει προτερον ἀρξεται βλαστανειν , ταυτα ὑπερσαρκεει μαλιστα : ὁκοσα δ ' ἀν |
οὐδεμιᾳ προς το καλον και γενναιον συνεργημα . ταις δε θηλειαις εἰ και τα ποηματα κατα το συνεχον ἐποηθη , | ||
ὑπερ τον Τιγρητα και το Βακτριων φυλον οὑτως ἐπιμαινεσθαι ταις θηλειαις φασιν : γυναικες μεν γαρ τουτων ἑκαστῳ πολλαι : |
ὑποσημαινει . . . . ῥητορικη γραφη . Σαμοθρᾳκηφασι δε Σαμιους οἰκισαντας αὐτην το ὀνομα θεσθαι τουτο : και ἐστι | ||
ἐς τα ναυτικα κυβερνητας πεμποντες και τους ἐν τῃ πολει Σαμιους ἐς ταραχην καθιστασαν και τους ἐξιοντας ἐδεχοντο : οὑτω |
των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
του Λυκου ἀντεμμασασθαι ἀντραιος Βοσκομεθ ' ὑλης ἀπο παντοδαπης , ἐλατης πρινου κομαρου τε πτορθους ἁπαλους ἀποτρωγουσαι , και προς | ||
ὀζων ἐκφυσεις και παραβλαστησεις . Ταυτα μεν οὐν ἰδια της ἐλατης , τα δε κοινα και πευκης και ἐλατης και |
ποθησασα αὐτους οὐκ ἐφαγεν , ἀλλα ἀνεθηκεν αὐτους ἐν οἰκῳ Κυριου , προσενεγκασα ἱερει ὑψιστου , τῳ ὀντι ἐν τῳ | ||
αὐτῳ λαλησαντα μη εἰναι ἀνθρωπον ἀλλα θηριον . του δε Κυριου λαλησαντος μοι δια της νεφελης , ἠκουον της φωνης |
τουτοις ἡ ἐπανοδος ταχεια και καλη ἐσται , εἰ δε κακοποιοι σκοπει ποτε ἀλλαξουσι τους τοπους και ἀντ ' αὐτων | ||
τῳ ὑπο γην , καθ ' ὁ δε εὑρεθειεν οἱ κακοποιοι του διαθεματος τεθεντος κατ ' ἐκεινο δει το μερος |
βοηθηματων , τηνικαυτα και τοις ἐπι πλεον λεπτυνειν δυναμενοις και ἀνασκευαζειν την ὁλην διαθεσιν κεχρησθαι και μαλιστα τῳ ἐχοντι τον | ||
ἡ φιλοσοφια : δει γαρ μη μονον τα των ἐναντιων ἀνασκευαζειν ἀλλα και τα οἰκεια κατασκευαζειν . δεικνυμεν δε ὁτι |
Ταδε γαρ εἰπειν την πανουργον κατα το φανερον ὡδ ' ἀναιδως οὐκ ἀν ᾠομην ἐν ἡμιν οὐδε τολμησαι ποτ ' | ||
μη κατεχων . κἀπογυμναζων ] μη δεσμευων . κἀπογυμναζων ] ἀναιδως ἀποκαλυπτων και διανοιγων . θ ματαιᾳ ] ψευδει . |
χειρον . ἐνθεν ἡ λογικη της ἀλογου και πασης της ἀναισθητου φυσεως τιμιωτερα , ταυτης δε ὡς ἑνοειδεστερα μαλλον ἡ | ||
ἐμανθανον . Μηδεποτε μηδεις Μεγαρεων γενοιτο σοφωτερος : ἐπι του ἀναισθητου . Χαριεντιζομενοι δε τουτο ἐλεγον . Μηδε μελι , |
ὡς , ἐπειπερ ἐτυπτετο μεν [ το χαλκιον ] ὑπο μαστιγος ἠχει δ ' ἐπι πολυν χρονον , ὡς χειμεριου | ||
Μεμνων Μεμνονος , τρηρων τρηρωνος , Φοινιξ Φοινικος , μαστιξ μαστιγος , Ἑκτωρ Ἑκτορος , Δημητηρ Δημητερος , Πελοψ Πελοπος |
θειας τυχης φησιν , ἀλλα της μερικης και ἐν ἀνδρασιν ὁρωμενης : εὐδαιμονιας : οἱον τα κεχαρισμενα πραττεις τοις Ἑλλησιν | ||
ΒΓ περιφερεια εὐθεια δοξει εἰναι . κγʹ . Σφαιρας ὁπωσουν ὁρωμενης ὑπο του ἑνος ὀμματος ἐλαττον αἰει ἡμισφαιριου ὀφθησεται , |
, ἠ ἐπι ὑγροις , ἠ ἐπι στερεοις ἀναπτουσαν τους πυρετους , ὡς φησιν Ἱπποκρατης , ἰσχοντα , ἰσχομενα και | ||
μεχρι δε ἁπλαι φλεγμοναι εἰσιν , ἡ μεν περι ἡπαρ πυρετους ἐπιφερει συνεχεις , ἡ δε περι σπληνα τεταρταιους ὡς |
γεγραπται δε Ἰαδι διαλεκτῳ . ὁ δε λογος ἐκ του ποιητικου προσωπου προς ἐρωμενον : ὁθεν και το ἐπιγραμμα Ἀϊτης | ||
του εἰδικου αἰτιου γνωσιν , ὁτι και κατα την του ποιητικου αἰτιου γνωσιν δυναται ἡ σοφια εἰναι δεικνυσιν : ἐν |
και του καθαρου λογισμου ἀποστασα και του ψυχικου ἰδιωματος , κατηλθεν εἰς γενεσιν και πολλης της ἀλογιας και της ταραχης | ||
. οὑτος γαρ εἰπεν ὡς ἡ του Πατροκλου ψυχη Ἀιδοσδε κατηλθεν ὁν ποτμον γοοωσα , λιπους ' ἀνδροτητα και ἡβην |
εὑρισκεις το ἀπολομενον δ γινῃ πρεσβυτερος και εὐημερεις ε οὐ κληρονομεις τον φιλον Ϛ οὐκ ἐχεις ἐσχατην καλην ζ οὐχ | ||
φυγοντα δ ἀρξεις και εὐημερησεις ε κληρονομεις την μητερα Ϛ κληρονομεις τον πατερα ζ ἐλευθερουσαι βραδεως η οὐχ ὑβριζῃ . |
μη κατα τον ὁμοιον γεγονασι τροπον , ἀπο τε της κοινης παντων ἀνθρωπων ὡς ἀνθρωπων φυσεως , ἐτι δε ἀπο | ||
, ἐαν τἀναντια αὐτοις δοκῃ , ἀλλ ' ὑπο της κοινης φυσεως ἐξ ἁπαντος του χρονου πασι τοις αἰσθησεως μετειληφοσι |
ὀντων , διοτι χωρις αἰτιας χρωμενοι πολλῃ κακιᾳ προπηλακιζουσι τους ἀσθενεστερους . ἠν δε και ἐν τοις εἰρημενοις γενεσιν ἡ | ||
το δεξιον κερας ταξας των ἱππεων και των ἐλεφαντων τους ἀσθενεστερους ἀπεδειξεν ἡγεμονα των παντων Φιλιππον : τουτῳ δε διεκελευσατο |
διαγνους , ἐπει οἱ κατεφαινετο το χωριον ἐπικαιροτατον , ἐνταυθα τειχιζειν ἐγνω το φρουριον : και διαλαμβανει δη σημειοις τον | ||
γενομενης διακωλυθῃ . και ὁ Ἀλκιβιαδης προσκειμενος ἐδιδασκε την Δεκελειαν τειχιζειν και μη ἀνιεναι τον πολεμον . μαλιστα δε τοις |
των ἀλλοτριων ὀρεγονται . ἀξιον δ ' ἐννοησαι ὡς και ἐλευθεριους ὁ τοιουτος πλουτος παρεχεται . Σωκρατης τε γαρ οὑτος | ||
: διο και τους ἐπι πλεον δαπανηρους καιπερ οὐκ ὀντας ἐλευθεριους ὁμως φιλουσι , διοτι ὁμοιον τι ἐχουσι τοις ἐλευθεριοις |
. ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
. . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
ὑπερσυντελικον ἠιειν , δια του η και ι οὐσης της παραληγουσης , και ἐν συνθεσει ἀπηιειν , οἱον : ἀπηιειν | ||
σ προσελαβεν κλητικῃ ἀκολουθιᾳ , ἀλλα το ε ἐφυλαξεν της παραληγουσης του ἐνεργητικου παρακειμενου : μεμελετηκα , μεμελετημαι , μελετημα |
δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
ἐχει προς εὐδαιμονιαν το φιλοσοφειν , οὑτω και προς το σπουδαιον ἡμιν ἠ φαυλον εἰναι αὐτο διακεισθαι . παντα γαρ | ||
μητε σχειν ἐνδεχεται , ὑπαρχειν δε δει : οἱον το σπουδαιον εἰναι και το δικαιον εἰναι ἀγαθον ἐστι : και |
ἐνταυθα δε ὁποιον τι ἐσται : την γαρ ποιοτητα μονην ἐξεταζομεν : παλιν ἐρει τις , ὁτι κἀν ταις ἀλλαις | ||
, ὁτι ἐν μεν τῃ του συμφεροντος ἐκβασει τα προσεχη ἐξεταζομεν τελη , ἐν δε τῳ ἐκβησομενῳ των ἐκει τελων |
τῳ ΔΨ στερεῳ ἰσον ἐστιν [ των δε ἰσων στερεων παραλληλεπιπεδων , ὡν τα ὑψη προς ὀρθας ἐστι ταις βασεσιν | ||
παραλληλεπιπεδων ἐξ ἀνισων πλευρων ὀντων . και φησιν ὁτι των παραλληλεπιπεδων τουτων οἱ μεν εἰσιν ἑτερομηκεις , οἱ δε προμηκεις |
μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
τους συν αὐτῳ , εἰ οἱ ἀλλοι τουτον τον χρονον ἀκμαζειν τε μαλλον ἑαυτων ἐδοκουν και προσκτασθαι τι , αὐτοι | ||
λελεχθαι τα μηλα δια την ἀκμην : το γαρ ἀγαν ἀκμαζειν και τεθηλεναι φλοιειν ὑπο των ποιητων λεγεσθαι . ἐπει |
πολλα γαρ σχηματα και παθη θεωρει σχηματων , ἁ ὁ αἰσθητος κοσμος οὐχ ὑποδεδεκται . εἰτα εἰ ἐνεργειᾳ μεν ἐστιν | ||
το ἐνυπαρχον ὡσπερ και ἐν τοις ἀλλοις . ἠ οὐκ αἰσθητος ὁ ἐντος ἠχος ἁπλως . οὐκ αἰσθανομεθα γουν ἠχουντος |
προθυμιας ἐπιψηφισαντος αὐτοι μεν οἱ δεκα ἀνδρες προειπον τον των ἀρχαιρεσιων καιρον , μετῃεσαν δε την ἀρχην οἱ ἐντιμοτατοι τε | ||
τῳ χαρακι , ἐλαμβανον . Ἐπειδη δε καθηκεν ὁ των ἀρχαιρεσιων καιρος , ὁ μεν Αἰμιλιος ἐμεινεν ἐπι στρατοπεδου δι |
μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
: εἰ συμφωνει ὁ ὡροσκοπος της ἀναγορευσεως τῳ ὡροσκοπῳ της γεννησεως του παιδος του βασιλεως , γενησεται ὁ τοιουτος διαδοχος | ||
] ἐκκενωσεως . Κωλιαδος ] ἀφροδισιας . Γενετυλλιδος ] αἰτια γεννησεως . ἀλλ ' ἐσπαθα : οὐ μην ἐρω και |
το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
τῳ ὁρισμῳ : οἱ γαρ ὁρισμοι ἐκ γενους και των συστατικων εἰσι διαφορων , τουτ ' ἐστι των εἰδοποιων , | ||
τεχνη ἀντι γενους εἰληπται , αἱ δε λοιπαι λεξεις ἀντι συστατικων διαφορων . και παλιν ἰατρικη ἐστι τεχνη περι τα |
το σωμα και την ψυχην . Και Αἰαντα μετα την μονομαχιαν νωτοισι γεραιρεν ὁ Ἀγαμεμνων , και Νεστορι γεραιῳ ὀντι | ||
μεν Θυμοιτης ἀνεδειλιασεν , Μελανθιος δε παροντων Ἀθηναιων ὑπεστη την μονομαχιαν και † συναντων εὐξατο , εἰ ἀπατησει τον Ξανθιον |
: σκοταιον μεν γαρ και δυομενον και νυκτιφορον ἀφροσυνη , λαμπροτατον δε και περιαυγεστατον και ἀνατελλον ὡς ἀληθως φρονησις . | ||
ἡ ὀθονη και ἐξ οὐδενος των ἀποθνῃσκοντων γινεται και ἐτι λαμπροτατον και φωτοειδεστατον ἐχει μη ἀμελως καθαρθεισα χρωμα . δια |
ἐπιβουλος ἐστιν , ὡστε και την διαιταν ταυτην ἐπιτρεπειν με προὐκαλειτο , οὐχ ὁπως ἀπαλλαγῃ προς με , ἀλλ ' | ||
ἠ ' κεινον ὁλως εἰ τινα των παντων εἰπειν ἐχει προὐκαλειτο ; καιτοι πως οὐκ ἐναντιον περιφανως λεγειν μεν ὡς |