| ἐδεηθη , δεισας μη ἐγω δακρυσι και ἱκετειαις πειρωμαι ὑμας ἀναπειθειν . , . . ἀνδρες ] ! ! ! | ||
| και ἐπῳδας ἐχειν ἰσχυρας , ὡς ὑπ ' αὐτων ἁπαντας ἀναπειθειν και παρεχειν αὐτῳ ὁποσα βουλεται , Μη θαυμαζε , |
| Ὁ κατα ἀμφισβητησιν ἐχει ὁρισμον μεν του αὐτου πραγματος : ἀναιρεσιν δε του ἐναντιου καθ ' ἑκαστον κεφαλαιον : ἡ | ||
| ὁθεν και οἱ μεχρι τελευτης ἀριστευοντες και ὑπερ πατριδος εἰς ἀναιρεσιν αὑτους ἐπιδιδοντες δια ταυτην ἰσως την αἰτιαν ἐπανδρως ἀγωνιζονται |
| πληθεσιν οὐκ ἐδηλου τἀληθες , ἐφασκε δ ' εἰς Κιλικιαν ἀναγειν την δυναμιν ἐπι τους ἀφεστηκοτας του βασιλεως τυραννους . | ||
| τις . ὁσα μεν οὐν εἰς την των ὁλων φυσιν ἀναγειν ἀξιουντες οἱ πρωτοι ταυτα φιλοσοφησαντες τους περι του θεου |
| ποιειν ἀναγκαζεσθαι , ἠ τι τοιουτον : τουτο γαρ μονον παρατηρειν ἀξιος εἰ ἐπι τῳ αὐτῳ πραγματι : ποιησαι τι | ||
| , και το προδυνον ὁ ἐστιν Ϛʹ ἀπο του ὡροσκοπου παρατηρειν και τους κακωτικους των ἀστερων πως ἐσχηματισμενοι προς αὐτα |
| του μηδεν ἐπι τουτῳ παθειν ἡ προς το σχημα αἰδως παρεξειν ἐμελλεν . ἡ ἐλευθερια δε προχειρος ἀκοντος του δεσποτου | ||
| των πατρικιων την προς τον ἡγεμονα γενομενην μεγαλην σφισιν ὠφελειαν παρεξειν νομιζουσαι . ἠρξαντο δε της ἀποστασεως οἱ καλουμενοι Οὐιεντανοι |
| ἀκουσας οὐν και κατα Λιβυην γινεσθαι ὑπερμεγεθεις ἐξεπλευσεν οὐδ ' ἀναμεινας μιαν ἡμεραν . και πολλα κακοπαθησας κατα τον πλουν | ||
| ' ἐπι του παροντος προςηλθον αἰτησων την δωρεαν , αὐτον ἀναμεινας τον δημον μαθειν εἰ την οἰκειαν σωζει μετα το |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| πραγματων και τοσαυτης και τηλικαυτης σοφιας μεγεθος ἀρα σοι δοκει παρεργον μεν εἰναι του χρηματιστου , του δε περιεργουντος ἐφολκιον | ||
| ὁρωσα , και το ὁραμα τοιουτον ἠν , ὡς μη παρεργον ποιεισθαι την θεαν το ὁρων , ὡς τῃ οἱον |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| , της σεληνης οὐσης κατα το Ο , και πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης , αὐτης οὐσης κατα το Ξ , | ||
| προς μεσημβριαν της δυτικης τομης , ἐπι δε του ἐσχατου ἀναπληρουμενου του ἡλιου και του πρωτου ἀναπληρουμενου της σεληνης ὡς |
| . το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
| οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
| . Ἠ παλιν πειρατεον τους ἑβδομαδικους κυκλους εἰς μθʹετηριδας καταξαντας ἀπολυειν ἀπο του ἀφετου ἀνα μιαν , και εἰς οἱον | ||
| το ἑξης ἀλλ ' ἀνωφερως , ὡς ἐπι το μεσουρανημα ἀπολυειν : και ὁπου δ ' ἀν καταληξῃ , ὁ |
| , εἰ μη αὐτικα διαγνοιη , ὁποιον δη τι το κατεχον παθος εἰη τυγχανον , πανυ ἀν οἰμαι λυσιτελησειν τουτῳ | ||
| τῳ σκοπῳ τουτῳ της ἑρμηνειας ἐπιβεβληται θελγον τας ψυχας και κατεχον εἰς την προς αὐτο φιλιαν . διο και ἀρχαιοτροπος |
| ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
| τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| του Ὑρτακου , ὁτι του στρατηγου κελευσαντος ἐξω της ταφρου καταλιπειν τους ἱππους μονος οὐχ ὑπηκουσεν , ἀλλα συν αὐτοισιν | ||
| Ἀριστοτελης ἐπιτρεψει . πειραται δε προσαναγκαζειν αὐτους ἠ ὁρον τινα καταλιπειν ἐν τοις πραγμασι και μη παντων ἀταξιαν και ἀοριστιαν |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| ἐστι συνηδεσθαι ; και εἰ μεν ἐπ ' εἰκονων ἠ μνηματων αὐτοις ἐποντα ἐπιγραμματα ἐξεκολαπτεν ἠ μετεποιει βλασφημ ' ἀντ | ||
| ἁ περιεχει το ἐγκλημα . Ἀλλ ' ἐτειχισας ἐκ των μνηματων την πολιν . Ἡ Λυσις γινεται τῃ ἀντιθεσει : |
| το ω εἰς ο ἐπι γενικης , ὡς αἱμα ἀναιμος ἀναιμων ἀναιμονος , χειμα δυσχειμος δυσχειμων δυσχειμονος . Τα εἰς | ||
| και τα ὀλιγοποτα των πουλυποτων , και τα πολυαιμα των ἀναιμων και ὀλιγαιμων , και τα ἀκμαζοντα μαλλον ἠ τα |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| τοις περι αὐτον . . . και μαλιστα κατα τους ἀναπλους του Νειλου , θαυμαστικον ὀντα των τοπικων ἰδιωματων ἁμα | ||
| το ἐμποριον των Κανυσιτων , τετρακοσιοι : ὁ δ ' ἀναπλους ἐπι το ἐμποριον ἐνενηκοντα . πλησιον δε και Σαλαπια |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| τον θεον . Ἀλλη δ ' ἐστιν ἡ του θεου παρουσια και προτερα ταυτης και ἀνωθεν ἐναστραπτουσα : αὑτη τοινυν | ||
| στρεφειν ὑμνους , ὁπου και χωρις των ὑμνων αὐτην ἡ παρουσια των συμποτων τερψιν ἐχει : τις γαρ ἐκει χρεια |
| και διδωσι τῃ γῃ . τους δε βιᾳ ὑπο τινος κατεχομενους ἀπαλλασσει : και γαρ το περιεχομενον του περιεχοντος ἀπαλλασσει | ||
| βραχιονας αὐτου , τῃ δ ' ἑτερᾳ τους ποδας ῥυτηρσι κατεχομενους μακροις : ἐλαυνοντων δε των ἡνιοχων τας συνωριδας ἀπ |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| ὡστε ἀναγκη και τα προς τι πως ἐχοντα ἁμα τε συνυπαρχειν ἀλληλοις και ἀλληλων αἰτια εἰναι . ‖ τω δε | ||
| πρωτος κανων . δευτερος κανων ὁτι τα ἐναντια δυνανται ποτε συνυπαρχειν ἑαυτοις ἐν γενει , ὁτι των ζῳων τα μεν |
| Ἑρμου μαρτυρησωσι τῳ Ἡλιῳ και τῃ Σεληνῃ καλλιστην καταρχην τοις ἀναγομενοις σημαινει και εὐπλοησουσι μαλιστα . ἐαν οἱ μεν κακοποιοι | ||
| κατα τας ἐντολας οὐκ ἐκρινε , ξενοις δε τισι Καρσιν ἀναγομενοις εἰς την Ἀσιαν δωρησασθαι : οὑτοι δ ' ἀπαγαγοντες |
| πνευματος , προϊοντι δε των προοιμιων ῥᾳον ἰσχειν ἠδη και ἀναπνειν οἱῳ τε εἰναι , και προϊοντος ἀει του λογου | ||
| : ὁλον δε ὁραν και ὁλον ἀκουειν , μη μεντοι ἀναπνειν : συμπαντα τε εἰναι νουν και φρονησιν και ἀϊδιον |
| , ὠ Πολυδαμαν , ἐμοι τε και τοις Τρωσι παραινων ἀναγων σαυτον ἐπι τους Ἑκτορος πονους οὑς διετελεσε προβεβλημενος της | ||
| τα ἀλλα συναναγοντος . Ἐλαυνων δε ἀντι του κατευθυνων και ἀναγων και ταττων παντα . Πρωτος δε πορευεται ὁτι ἱεμενος |
| του ω μεγαλου . Κορημα , οὐχι σαρον : και κορειν και παρακορειν , οὐχι σαρουν . Ἀφηλιξ παρα τοις | ||
| Νεωκορος : ὁ του ναου παις : ἠγουν ἀπο του κορειν κοσμειν το κουρος . Νερον : δια το νεωστι |
| προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
| , παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
| ἀν εἰς Ἐφεσον ἀφικωμεθα . φθανω γαρ ἐπομοσαμενος ἐνταυθα μη συνελθειν , ἐνθα Λευκιππην ἀπολωλεκα . ” ταυτα ἀκουσας ὁ | ||
| Τιμαιαν . ἐπιπληττοντων δ ' αὐτῳ τινων οὐκ ἀκρασιας ἑνεκεν συνελθειν ἐφη , ἀλλ ' ἱνα ὁ γενομενος ἐξ αὐτου |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| δια καρδαμωμου και κυμινου και κνιδης σπερματος και πεπερεως ἐκλειγματα παραλαμβανουσιν . ἡμεις δε ταυτα δια την δριμυτητα παραπεμψαντες , | ||
| , ἐν σοφῳ μονῳ φυομενην . το δε λεγειν ἀμφοτεροι παραλαμβανουσιν ὡς διαφερον του διαλεγεσθαι , ἐπειδηπερ το μεν ἐν |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| ἑκαστους τοπους . οὑτω δε και τα νοσηματα παρα τους ὑποδεξαμενους τοπους ἠ εὐφορα και εὐτροφα ἠ ἐλαττω γιγνεται . | ||
| Ἀμφιπολιτων ἐποιησε τους παραδοντας αὐτῳ την πολιν και Πυδναιων τους ὑποδεξαμενους : και ὁλως ἀπιστον , οἰμαι , ταις πολιτειαις |
| , ὡϲ ἀναγκαια τεθεωρηϲθαι και τηϲ ὁληϲ νοϲου και των μερικωτερων παροξυϲμων ἡ ἐπιδοϲιϲ και χαλαϲιϲ ὡϲ πλειϲτον ἀπεχουϲηϲ ἐτι | ||
| οὐσιαν ὁδου , της μεν καθ ' ἡν ἀπο των μερικωτερων προς τα καθολικωτερα και γενικωτερα ἀναγομεθα , της δε |
| ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
| δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
| φυσει ἐπιφημιζοντα ὀνομα , ἠ τον ὑπηρετουμενον τῳ ἐπιστημονι και διδασκομενον μεν παρ ' ἐκεινου την οὐσιαν ἑκαστου των ὀντων | ||
| . ὁ παλιν ἀπορον ἐστιν : ὡσπερ γαρ αὐτο το διδασκομενον κατα τουτο διδασκεται καθο τι ἐστιν , οὑτως ἐπει |
| : τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
| δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| σε μονον θαυμαζοντες . δια τουτο ἀν μεν τινα αἰσθῃ καταγελαστον και του παντος ἡμαρτηκοτα , τουτῳ και εὐμενης εἰ | ||
| ; ἀρα τους πνευματα ἐχοντας τουτεστι δαιμονια ; ἀλλα τουτο καταγελαστον . πνευματιας γαρ καλει τους ἐχοντας μεγαλην και πυκνην |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| ” ἐν τῃ ψυχῃ αὐτα και μη ἐν τοις χαρτιοις καταγραφειν . “ ὡσπερ ὑπο του ἰου τον σιδηρον , | ||
| αὐτοκρατορας του πολεμου Τυλλον τε και Μαρκιον δυναμεις τε ψηφιζονται καταγραφειν και χρηματ ' εἰσφερειν και τἀλλα παρασκευασασθαι , ὁσων |
| ὠν περι το βουλευεσθαι , ἀκινδυνως και ἀφοβως ἐπαινειν σε παρεχεις μοι : οὐ γαρ ἐστι μοι δεος μη δοξω | ||
| καθησθαι ὁπου οἱ συγκλητικοι . Ὁρᾳς ὁτι συ σαυτῳ στενοχωριαν παρεχεις , συ σαυτον θλιβεις ; Πως οὐν ἀλλως θεωρησω |
| νοουντας τον δημιουργον θεον και ἀει προς το ἐκεινου ἀγαθον συντεταγμενους και ἀπ ' ἐκεινου το εἰναι και το εὐ | ||
| ἀκρας μεθιεται , ἀνοιξας δε τας † φυγαδας πυλας ἀπηιει συντεταγμενους ἐχων τους λοιπους , ἀγομενος ἐπι ταις κρατισταις συνωρισι |
| ἠ ῥοιων , το ϲαρκωδεϲ και ϲκληρον ἀποπτυετωϲαν . μη κατεχοντων δε την τροφην ϲικυαν ὡϲ μεγιϲτην κουφην τῳ ϲτομαχῳ | ||
| ἡς ἐν τῃ χειρουργιᾳ προεπιπτεν ὁ διδυμος , χαλασθεντων των κατεχοντων αὐτον και περιειληφοτων ἀγγειων , συν οἱς και ὁ |
| ὑποϲταθμηϲ τηϲ ἐν τοιϲ χαλκειοιϲ , ἡτιϲ ἐποπτηθειϲα λειοτριβειται και ἀναλαμβανεται κηρωτῃ ῥοδινῃ μεχρι ϲυϲταϲεωϲ ἐμπλαϲτρωδουϲ . ταυτα μεν ἐξωθεν | ||
| το τηλεφιλον . εἰτε δε τουτο εἰτε ἐκεινο ἐστιν , ἀναλαμβανεται παρα των ἐρωντων το τηλεφιλον , και πληττομενον εἰ |
| ἐτι παρακειμενων των πρωτων τραπεζων και μη δυνασθαι των σιτιων ἀπολαυειν . Διφιλος δε φησιν ὁ Σιφνιος : τα ταριχη | ||
| λελειπται μονη προς σωτηριαν ὁδος Τιγρητα διαβαντας γης ἀκεραιου παλιν ἀπολαυειν ἐχειν , τους μεν ἀλλους εἰχε σιγωντας , ὑφ |
| ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
| πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
| δ ' ἠσαν ἀπο της βουλης ἠ ἀλλως ἐπιφανεις , μονομαχειν αὐτους ὑπο θεαταις τοις Λιβυσιν ἠναγκασεν , πατερας τε | ||
| . Ἠ οὑτως ἀπαραμυθητος ἡ συμφορα , ἀδελφῳ και πατρι μονομαχειν . Ἡ ΛΥσις , ὁτι την ἀρχην οὐν οὐκ |
| των ἐργων καταλαμβανεται ἡ περι τον βιον τεχνη , ἁπερ ἀναγραφουσιν ἐν ταις βιβλοις : ὡν πολλων και παραπλησιων ἀλληλοις | ||
| οὑ Σαρπηδονιαν πετραν φασιν ὠνομασθαι . διττας δε τας Εὐρωπας ἀναγραφουσιν ἐνιοι : μιαν μεν Ὠκεανιδα ἀφ ' ἡς και |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| πολυς ἐνθαδε μαλιστα και τραυματα μεγιστα και πιπτοντων στονος και ἀναιρουντων μεγαλαυχια , μεχρι ποτε και τουσδε ἐτρεψαντο [ οἱ | ||
| οὐ την αὐτην δε δυναμιν ἐχουϲιν ἐπιλαμβανομεναι και προλαμβανομεναι των ἀναιρουντων φαρμακων : ὁ γαρ αὐταρκεϲ ἐϲτιν αὐτων μεγεθοϲ εἰϲ |
| . Ἀριστον δε ἱππασιμων ὀντων τοπων και ὑπαρχοντων ἱππων ἱππεας συνειρειν , ἱνα δια τωνδε θασσον ἀγγελληται . Πεμπειν δε | ||
| προϊοντος ἀει του λογου δυναμεως ἐμπιπλασθαι μετα κουφοτητος , και συνειρειν οὑτως ὡσθ ' ἑπεσθαι μολις τους ἀκροωμενους . και |
| μετουσιαν δε της ἀτελειας οἱ ζητουντες ἐσονται και οὐ δοξουσιν ἀναισχυντειν . ἱν ' οὐν μηδεν ἑπηται τῃ δοσει δυσχερες | ||
| . νικη δε σαφης το μηδ ' αὐτον τον ἡττημενον ἀναισχυντειν , ὡς ἀρα οὐ κεκρατηται , ὁ δη μη |
| ? [ κοινην Ὀλυμπου την ἀνω μοναρχιαν . ἡ τοι παρεδρον [ ] θεων δρομον κεκτημενη ? ? Δικη ? | ||
| του παρεδρου πατερα , ἐβουλευου δε ὁπως αὐτον ἐκβαλῃς τον παρεδρον ὡς πλειονων ἠ προσηκε γραμματων εἰσιοντων τε και ἐξιοντων |
| δακετων ὁμου τωι θανατωι ὀντας , τα δε ἀπολλυναι και διαφθειρειν ὀξυτατα , ὡν ἑν περ και το ἐκ του | ||
| , ὁτι δει των ἀστων τους δοκιμωτατους κολουειν τε και διαφθειρειν . το παραπλησιον δη και του Ταρκυνιου τοτε ποιησαντος |
| γαρ . , ] ἐντευθεν δια της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης δεικνυειν ἀρχεται το θεωρημα . δυο εὐθειαι χωριον περιεξουσιν . | ||
| περιστειλαντες τους ἀποθανοντας γῃ καλυπτουσιν , ἀσεβες εἰναι νομιζοντες ἡλιῳ δεικνυειν αὐτους : Αἰγυπτιοι δε τα ἐντερα ἐξελοντες ταριχευουσιν αὐτους |
| αὑτη τροφη ψυχης ἀσκητικης , ἡδιστον ἀντι πικρου το πονειν ὑπολαβειν , ἡς οὐχ ἁπασι κοινωνησαι θεμις , ἀλλ ' | ||
| ἑν μεν ἱνα προερεθισῃ τους Ἀθηναιους και προκαταπεισῃ ἑαυτους εὐτυχεις ὑπολαβειν , ὁπερ μαλιστα ἐβουλετο δια την ἀπογνωσιν αὐτων : |
| τα ἀλλα ὁποιος εἰμι πολιτης ἐγω , προς ὁντινα βουλεσθε παραβαλλοντες τοσουτων οὑς οὐ κατακαετε . ἐστι μεν γαρ χωρια | ||
| . διαγνωσομεθα δε , εἰ το νοσημα σωτηριον ἐστι , παραβαλλοντες δηλονοτι τον τονον της δυναμεως τῳ μεγεθει του νοσηματος |
| ' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
| ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
| ηὐτυχει : και ἐμελλον ἐπι μειζον χωρησαντος αὐτου και ἀντιπαλα καταστησαντος των μεν στερεσθαι , τοις δ ' ἐκ του | ||
| εἰς Ἐφεσον κατεφυγον : Ἀτταλου δ ' εἰς Μυοννησον αὐτους καταστησαντος μεταξυ Τεω και Λεβεδου , πρεσβευονται Τηιοι δεομενοι Ῥωμαιων |
| φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
| ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
| σπουδασαι , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , και τους ἀσελγως μεν καταφρονουντας των νομων των ὑμετερων , ἀναιδως δ ' ἠσεβηκοτας | ||
| μεν ἐκεινην ἀποβλεποντας και μειδιωντας προς αὐτην , ἐμου δε καταφρονουντας , ὁτι ἐν χρῳ κεκαρμαι και ἀρρενωπον βλεπω και |
| και ὁμοια και ἀνομοια και ἀλλο ὁτιουν τα ὀντα πασχοντα ἀποφαινειν . Και καλως γ ' , ἐφη . χρη | ||
| κατηγορουντες του Ζηνωνος , πρωτον μεν την ἐγκυκλιον παιδειαν ἀχρηστον ἀποφαινειν λεγουσιν ἐν ἀρχῃ της Πολιτειας , δευτερον ἐχθρους και |
| ζητειν παρακελευεται κἀκεινου ἐχεσθαι και της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως πλειστην ἐπιμελειαν ποιεισθαι . και οὑτως ἀμφοτερα συμβαινει , τα τε | ||
| ᾡ φυσει ἐοικε , της προς ἐκεινον ὁμοιωσεως ἀει την ἐπιμελειαν ἐχοις , παν δε το της ὁμοιωσεως παραγον μεγιστην |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| δε ἡδεα και τερπνα ἀπο των θερμων . το οὐν στυγειν , το φοβεισθαι , ἀπο της Στυγος , ἡπερ | ||
| , καλως θανοντες ἠ καλως σεσωμενοι . πασαις γυναιξιν ἀξια στυγειν ἐφυ ἡ Τυνδαρις παις , ἡ κατηισχυνεν γενος . |
| . κοινως δε ἐπι τε των ἀλλων ἀλωπεκιων και ὀφιασεων ὠφελειν εἰωθε πρωτα μεν τα δια της ἀλοης καταποτια : | ||
| κεφαλαλγιων δεσμους εὑρισκον τους τυχοντας , της των κροταφων συνδεσεως ὠφελειν δοκουσης : οἱ δ ' ὑστερον ἁμα τῳ κροταφῳ |
| προσθετων , ὁσα τε δριμεα ἐστι και ὑφ ' ὡν καθαιρεται αἱμα , και των ποματων ἁσσα ὑστερας καθαιρει . | ||
| ὑδατος κοτυλην ἐπιχεας , ἐνειναι ἐς την ἑδρην , και καθαιρεται . Ἠν το στομα των ὑστερεων σκληρον γενηται ὑπο |
| , και το μεν ἀποδεικνυον αἱ στασεις εἰσιν το δε ἀποδεικνυμενον το πραγμα περι οὑ ἡ στασις τουτεστι το ζητημα | ||
| λημματα τινα ἐχει και ἐπιφοραν τινα , ἐπει παν το ἀποδεικνυμενον οὑτω και ἀποδεικνυον ἐπι μερους ἐστιν , εἰδικη ἐσται |
| , καταλυσαι την Ῥωμαιων ἡγεμονιαν ἐπεβαλετο εἰθ ' ἑαυτῳ τυραννιδα κατασκευαζομενος εἰτε τῳ Σαβινων ἐθνει πραττων ἀρχην και κρατος εἰτ | ||
| την διανοιαν καθολου ἐκφερεται , ὁτι πας ὁ πραττων και κατασκευαζομενος τα δι ' ὡν τινα ληψοιτο , οὑτος ἐκεινῳ |
| τουτου γινομενου , τουτεστιν ἀφ ' ἑτερων εὐθειων ἀλογων χωριων παραβαλλομενων παρα την Β ῥητην και πλατη ποιουντων τας εὐθειας | ||
| μειζον ἐστιν . Παντων ἀρα των παρα την αὐτην εὐθειαν παραβαλλομενων παραλληλογραμμων και ἐλλειποντων εἰδεσι παραλληλογραμμοις ὁμοιοις τε και ὁμοιως |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| ὁ δε Ἱερων καταστρατηγηθεις ὑπο του Φοινικος , την πολιορκιαν ἀπογνους ἐπανηλθε εἰς Συρακοσας , περιβοητον εὐημεριαν περιπεποιημενος . Οἱ | ||
| Ἀρταξερξην και του βασιλεως βοηθουντος τῳ Πρωταγορᾳ ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας |
| τῳ κινεισθαι μονην , καθ ' ἡν και τοις κυκλῳ φερομενοις διδωσι στασιν . ταυτα δε και δια παντων ἡκουσιν | ||
| δυναμεων , και δη και ἐν τοις κατ ' οὐρανον φερομενοις . Οὐ γαρ δη , ὡσπερ ἀψυχον οἰκιαν μεγαλην |
| εζηκ κυκλος νυν συναποφερεσθαι μεν τῳ παντι την ἀπο των ἀνατολων ἐπι δυσεις φοραν , ἠτοι δε δια βραδυτητα ὑπολειπομενος | ||
| τας φασεις διαστασεις και κατα τας ἀκρονυκτους ἀπο των ἑσπεριων ἀνατολων ἐπι τας ἑῳας δυσεις ἠ ἐπι των φαινομενων πανσεληνων |
| στειχε κοινοφρων πατρι [ οὑ ς ' ὀλβιον μεν σκηπτρον ἀναμενει πατρος , πολυς δε πλουτος : οὐδε θατερον νοσων | ||
| και πριν καλεσαι τον ἰατρον ἀποθνῃσκει ὁ νοσων και οὐκ ἀναμενει την παρουσιαν του ἰατρου : πολλακις δε ὀξυ ἐστι |
| ἠ ὑπο ἐνδειας τυραννουμενος κλεψῃ , οὐκ αὐτο τουτο βουλομενος κακουργειν , ἀλλα την ἐνδειαν παραμυθησασθαι . ταυτα δε ἑκατερα | ||
| μετῳκισεν , ἱνα δια την πολυπληθιαν των ἐνοικουντων εἰργοιντο του κακουργειν : και δια τουτο Ἀσινεις αὐτους ὠνομασθαι , ὡς |
| θερμα πλειοσιν αὐλοις ἐκ πετρας ὑψηλης εἰς θαλατταν διηθειται , στενους ἐχοντα πορους , οὐ γλυκεος ὑδατος , ἀλλα πικρας | ||
| το του πελαγους , ὁτι ἐσπειρετο . τινες δε τους στενους πορθμους βοσπορους εἰρησθαι . ἠ ὁτι το παλαιον , |
| ἐπι πασι των κατα το θʹ τουτεστι το προηγουμενον του μεσουρανηματος . το δε ὑπο γην παν ἡμισφαιριον , φησιν | ||
| καταβιβαζοντος ἀφελοντας κεντρικον διαστημα , τουτεστι ἀπο ὡροσκοπου ἑως του μεσουρανηματος , τας λοιπας παλιν ἀπο του ὡροσκοπου ὡς ἐπι |
| ξεινον ἐποτρυνῃ και ὁς ἐσσυμενον κατερυκῃ . [ χρη ξεινον παρεοντα φιλειν , ἐθελοντα δε πεμπειν . ] ἀλλα μεν | ||
| ἐπεμπε ἐς Ναξον πλοιῳ ἀνδρας φρασοντας τοισι Ναξιοισι παντα τα παρεοντα σφι πρηγματα . Οἱ γαρ ὠν Ναξιοι οὐδεν παντως |
| ὁθεν φασιν ἐτι και νυν ἡμας χρησθαι τηι παροιμιαι τους ψευδομενους τας ὁμολογιας ἀναπαριαζειν φασκοντας . . . . , | ||
| μεν κακως ἀκουουσαν παυσαι της αἰτιας , τους δε μεμφομενους ψευδομενους ἐπιδειξας και δειξας τἀληθες [ ἠ ] παυσαι της |
| εἰποντα , κακοδαιμονα τε και θεοις ἐχθρον ὀνομαζων , και ἀπιστειν προσποιῃ και ἀγανακτεις και σχετλιαζεις . ὁμως δε τα | ||
| φιλον οὐ δηπου τολμῳην ἀν ἐξαπαταν και ἐκεινῳ τοιουτῳ ὀντι ἀπιστειν , οὑ και ἀποθανοντος τρια ἐτη ἐτυραννευθησαν Ἀθηναιοι ὑπο |
| ὁπλα και μηχανηματα και στρατοπεδα των ἀναγκαιων ἐστι κτηματων τοις κρατουσιν : ἀνευ γαρ τουτων οὐχ οἱον τε σωζεσθαι την | ||
| κροσσοι . θυσθλα τους θυρσους ἠ κλαδους οὑς αἱ Βακχαι κρατουσιν . ἐνιοι δε τα ἐπι την θυσιαν ἐκφερομενα . |
| τροπον τινα και ἡ συνεχης ἐν τετταρσιν ὁροις , δις λαμβανομενου του μεσου . και ἐπι των ἐπιμοριων δε ὁ | ||
| ἀπορειται ποια ἀρα ὑπαρχουσι του εἰδους αὐτου καθ ' αὑτο λαμβανομενου μερη , και ποια του συνθετου . τουτου γαρ |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| δε τον βασιλεα αἱ της ἀσεβειας , προς δε τον πολεμαρχον του ἀποστασιου τε και ἀπροστασιου , προς δε τους | ||
| νομος καθεστηκει Κορινθιοις τους ἐν δικαστηριῳ ἁλισκομενους ἀπαγεσθαι προς τον πολεμαρχον , και καθειργνυσθαι των ἐπιτιμιων ἑνεκα , ὡν και |
| ἐπεχει μεν ” εἰπεν „ ἡ ταλαινα γαστηρ ὁ ἀπῃτει δανειον : ἐμοι δε τι προσηκει ποιειν ἠ δεισθαι Γαϊου | ||
| μορια , | καθ ' ὡρισμενας περιοδους καιρων ἐκτινει το δανειον , εἰ μεν τι ξηρον εἰη , ἀποδιδους γῃ |
| , παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
| θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| ἀληθειαν βιαται . κυριον . το δοκειν κυριον ἐστιν . κατατεινας λεγω . ἀντι του μακρον λογον διεξερχομαι . ὁτι | ||
| : “ γνωῃ δ ' ἀν τις την ἑαυτου χειρα κατατεινας , ὡς ἐπωδυνον το σχημα ” . και νυν |
| νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
| : ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
| μεν αὑτον , ἐπειτα τους ἀλλους τους ὑπ ' αὐτῳ τεταγμενους . και γαρ δη ὡσπερ οἱ σωφρονες νομεις , | ||
| ἐχοντες . και των ἡγεμονων τους μεν προαγωνιζεσθαι ἐν πρωτοις τεταγμενους , τους δε κατοπιν γενομενους ἐπειγειν τους λειπομενους προς |