| μισθους πολλου χρονου δια την ἀποριαν ἀποδεδωκως . συνεβουλευεν οὐν ἀνακαμπτειν εἰς τας Συρακουσσας και τους μισθους ἀπαιτειν , ἐπι | ||
| του μ γραφων ἀντι του ” ἀνεχωρησα “ φημι : ἀνακαμπτειν γαρ ἐστι το εἰς τοὐπισω καμπην τινα ποιησαι και |
| τον κολπον , ἀπο του ἀρθρου του ὠμου την χειρα ἀποκοπτειν . Δει τοιγαρουν ῥακος μεν ἐπιτιθεναι τῃ προβεβλημενῃ χειρι | ||
| και ἐπιληπτοι λογισμοι , οὑς , ὁποτε ἀνιατως ἐχοιεν , ἀποκοπτειν και διαφθειρειν ἀναγκαιον . τον οὐν ἀπειθη και φιλεριν |
| δε νομισμα το προς τας χρειας ἀρκουν ἱκανον εἰναι , κοπτειν δε παλιν το τοις ἀναλωμασι συμμετρον . Τα μεν | ||
| και κλαδευειν ταυτας . Προβλαστος ὁ Διονυσος ἐπειδη ὁτε μελλουσι κοπτειν τας βλαστας ἠτοι τα κληματα θυουσιν αὐτῳ κλαδευοντες . |
| , του Πλουτου δ ' ἐστιν ὑβριζειν . Πανυ γουν κλεπτειν κοσμιον ἐστιν και τους τοιχους διορυττειν . [ Νη | ||
| δεονται τουτων ὡν οἱ δεομενοι δια φυσικην ἐνδειαν ἠ χρειαν κλεπτειν εἰωθασιν και λῃστευειν , οἱον χρυσον ἠ ἀργυρον ἠ |
| δειπνου περιπατος ὑγειας ἑνεκα γινεται . το οὐν δει δε μεταλαμβανειν τους λογους εἰπε δεικνυς ἡμιν ὁτι οὑτως ἀν ἀποδεικνυοιμεν | ||
| εἰναι , τα δε ἀει κινουμενα , τα δε ἀμφοτερων μεταλαμβανειν , ὁπερ ἡμιν ἀποδεικτεον ἐστιν . τουτο γαρ ἐχει |
| την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
| πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
| ἀν ἐγχωρῃ μοριων , ἱνα τους ἐν τοις οἰκειοις λογοις συνισταμενους ἑκαστῳ των φθογγων ἀπο του εἰρημενου κοινου περατος ἐχοντες | ||
| μεν διαθεσεις τραυματων γινομενας , ποικιλους δε και μεγαλους ἀγωνας συνισταμενους ὑπερ της νικης . Ὀξαθρης δ ' ὁ Περσης |
| προτερον ἀμελως εἰχες Νουμηνιου , γραμματα ἐχων νυν ἐμα και παρακλησιν , οἰδ ' ὁτι και την ἐπιμελειαν αὐξησεις . | ||
| ἀπολογιας μοι δεησαν . οὐχ ὁ μεν Ἀλκιβιαδης αὐτῳ βουλεται παρακλησιν τοις μελλουσι πολιτευεσθαι ἐπιμελειας ἑαυτων ; προελθων δε του |
| καθαπερ χειμαρρουν , ἀλγω την ψυχην και που δακρυω και συμπραττειν ὁ τι ἀν δυνωμαι προθυμουμαι . δυναμαι δε ἐπιστελλειν | ||
| δη που γενναιον γ ' εἰναι φησομεν μεχρι τουτου τισι συμπραττειν μεχρι ἀν τι χρηστον πραξωσι , τηνικαυτα δ ' |
| μεν θεινουσι σιδηρειῃσι βολῃσιν , ἀλλοτε δ ' ἐν βροχιδεσσιν ἀναψαμενοι μεθεπουσιν . ὡς δ ' ὁτε νηπιαχα φρονεων παϊς | ||
| , εὐτ ' ἀν ὑπο πρωτον νυκτος κνεφας ἀσπαλιηες πυρσον ἀναψαμενοι , γλαφυρον σκαφος ἰθυνοντες , ἰχθυσιν ἀτρεμεουσιν ἀειδελον αἰσαν |
| των γαρ ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους ἀπο του σημειου λαμβανομενων , οἱον ἐφονευσας , παριστασο γαρ , αὑτη ἀναστρεφει | ||
| . ἐπειδη γαρ οὐχ ὁμοτιμια ἐστι των κατ ' οὐσιαν λαμβανομενων ἐπι τινος , ἀλλα τα μεν καθαρωτερον αὐτο παριστησιν |
| ' ἡμεραν λουτρου και παρα μιαν δε και παρα δυο παραλαμβανομενου . πολλης δε οὐσης ἀνατροπης και πλαδησεως του στομαχου | ||
| πραγματος ἐκ των δ κεντρων ὡς προλελεκται του Ἑρμου ἀει παραλαμβανομενου , ὑπαυγου μεν ὀντος χρησιμου τοις ἐγκαλουμενοις και τοις |
| καθεστηκοτων ἐπιλελησμενος , ἐπι τοιαυτης ἀκαιριας ἐβουλετο στεφανουν αὐτον , παρελθοντα εἰς την ἐκκλησιαν εἰπειν : ἀνδρες Ἀθηναιοι , τον | ||
| και ἀκουσας τον ἀνδρα σφοδρα ἐπῃνεσεν , ὁν και ἐκελευσε παρελθοντα εἰσω σκοπειν τον πιθον . και ὁς εἰσελθων λιθινον |
| χωρησαι . ὡς δε ἐς Καλλισθενην ἡκεν ἡ προποσις , ἀναστηναι μεν Καλλισθενην και ἐκπιειν την φιαλην και προσελθοντα ἐθελειν | ||
| παντοιως ἀνενεωσατο , εἰκονας τε και ἀνδριαντας ἐν πασαις πολεσιν ἀναστηναι ἐκελευσε , την τε Ῥωμην ἐπληρωσεν ἀνδριαντων και εἰκονων |
| Ἀνθρωπους δε , ὠ ἑταιρε , μη οὑτω φωμεν , βλαπτομενους εἰς την ἀνθρωπειαν ἀρετην χειρους γιγνεσθαι ; Πανυ μεν | ||
| τεχνης ταυτης της του λεγειν ; εὑροις ἀν τους μεν βλαπτομενους τους δ ' ὠφελουμενους . οἱ δ ' ἀκουοντες |
| γαρ Ὁμηρον πεποιηκεναι ἀριστον μεν ἀνδρα Ἀχιλλεα των εἰς Τροιαν ἀφικομενων , σοφωτατον δε Νεστορα , πολυτροπωτατον δε Ὀδυσσεα . | ||
| ἀφελης την διαιταν γεγονε . πρεσβειων οὐν πολλων προς αὐτον ἀφικομενων οὐδεποτε πλειον πεντακλινου διεστρωννυτο : ὁτε δε μη παρειη |
| τα ἀντικειμενα φασκοντας ἐν τοις γενητοις εἰναι . μεταβολης δε ἀναιρουμενης οὐδ ' ἀν γενεσις οὐδ ' ἀν γενητον τι | ||
| φυτου πως δυναται εἰναι ἡ ἐλαια ; της δε ἐλαιας ἀναιρουμενης οὐκ ἀναιρειται το καθολου φυτον , εἰσι γαρ ἀλλα |
| ὑποκατασταιεν : το τε Σεβηρου ὑποδειγμα , ὁς τους Περτινακα ἀποκτειναντας ἀπεζωσεν , εἰσῃει αὐτους . ἐπιτελουμενου δε ἀγωνος του | ||
| παρ ' ὑμιν δε στρατηγους ἀγαθους και τους τον τυραννον ἀποκτειναντας . και τοιουτους μεν ἀνδρας οὐδ ' ἐξ ἁπασης |
| , και των Ἠλειων ἡ πολλη ἠδη στρατια προσεβεβοηθηκει . παραπλευσαντες δε οἱ Ἀθηναιοι ἐπι ἀλλα χωρια ἐδῃουν . Ὑπο | ||
| τῳ ἀντιπερας της Μυτιληνης . ἐντευθεν δε ἐτι πολλης νυκτος παραπλευσαντες και ἀφικομενοι της ἠπειρου ἐς Ἁρματουντα καταντικρυ Μηθυμνης , |
| , οὑ φασι τους ἐξωλεστατους σχολῃ και ῥᾳστωνῃ τον βιον καταναλισκειν . Ἀρτι μοι την ἁλω διακαθηραντι και το πτυον | ||
| αὐτο δε τουτο ἁπλως , το πλειω του δεοντος χρονον καταναλισκειν ἐν ταις βουλευσεσι , ψεκτον και οὐκ εὐβουλον . |
| και παντων αὐτου μανιαν καταγινωσκοντων , τινων δε παραγηραν αὐτον ἀποφαινομενων , ὁ μεν Πεισιστρατος ἠδη τινας δορυφορους περιαγομενος προσηλθε | ||
| της χωρας ἀρετην θρυλουμενην ὑπο παντων οὐδεν χειρω της Ἰταλιας ἀποφαινομενων τι δει λεγειν ; σιτῳ δε και μελιτι και |
| δε μεριδα καταριθμηθηναι την των δημιουργων των τας βαναυσους τεχνας μεταχειριζομενων και λειτουργιας τελουντων τας ἀναγκαιοτατας , το παραπλησιον ποιουσης | ||
| πολεμον . . . . πολιτικων ] οἱονει δημαγωγων και μεταχειριζομενων τα κοινα πραγματα . . . . κεχρημαι ] |
| τους Δαναους τους ἀλκηεντας , ἠγουν τους ἰσχυρους , τους γενναιους , ἐνεβαλεν εἰς τας πρυμνας τας θαλασσιας , ἀντι | ||
| μεν ταις ψυχαις ἡμων δενδρα τα παιδειας ὀρθης ἐμφυτευσῃ , γενναιους δε και ἀρρενας ὡς ἀληθως καρπους και λογους χαρισηται |
| το Θηβης ἀστυ ναιοντας μαθοις : ἡμεις δ ' ὁσοι παρεσμεν , εἰ τι χρη , πατερ , πρασσειν , | ||
| Σωκρατης ἀκουσαι Γοργιου ; Ἐπ ' αὐτο γε τοι τουτο παρεσμεν . Οὐκουν ὁταν βουλησθε παρ ' ἐμε ἡκειν οἰκαδε |
| κοσμῳ και τας τε ὀψεις και τας χειρας εἰς οὐρανον ἀνατειναντες , τας μεν ἐπειδη τα θεας ἀξια καθοραν ἐπαιδευθησαν | ||
| γαρ ἐπιβαινειν της γης ἐλλοχαν καρκινους μεγαλους , οἱπερ οὐν ἀνατειναντες τας χηλας συλλαμβανουσιν ἐς πνιγμα αὐτους και ἀναιρουσι . |
| προς φως και λαμπροτατον ἡλιον ἐναυγαζεσθε μητε τας ἀνθρωπων των ἀμεινονων ἀπειλας μητε τας ἀπαραιτητους ἐκ θεου δικας τοις οὑτως | ||
| την παροιμιαν ἀποτελευτησαι . παροιμια γαρ ἐστιν ἡ λεγουσα δευτερων ἀμεινονων . δευτερον ἀμεινον ἐπι των ἐξ ἀρχης μεν ὁρμωντων |
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' | ||
| πραττοντας ἠ οὐκ ὀντων αὐτοις γνησιων παιδων ἠ δια πενιαν ἀναγκαζομενους ξενους ἀνθρωπους εἰσποιεισθαι , ὁπως ὠφελωνται τι ἀπ ' |
| εἰτα δικαιους συν ἀνδρειοις ποιει : δι ' ὡν γαρ φιλοτιμειται τα γενη , περι ὡν ἀνθρωποι δικαια πραττουσι δεισαντες | ||
| κακιας ἀφιγμενα , ὡστ ' ἐπ ' ἐκεινοις οἱς οὑτος φιλοτιμειται και τους ἐχθρους αἰσχυνεσθαι . ἐγω μεντοι , ὠ |
| τοις σεαυτου ὀφθαλμοις ἀπιστων . Εἰδον : ἀλλα το πραγμα τεραστιον , ὁ αὐτος πυρ και ὑδωρ . Εὐ γε | ||
| , τουτο μονον ἐκπληττονται και ὡσπερ ἐστι , καινον και τεραστιον δοκει αὐτοις . τα δε ἀλλα ματην ἀρα τῳ |
| τον καιρον των ἐπισημασιων και της παρατασεως την ποσοτητα δεησει προγινωσκειν , το δε γενικον , καθ ' ὁ προσηκει | ||
| . , , : Ἐστι δε τοις κακως πασχουσιν εὐφραντον προγινωσκειν και εἰ τι ἀλλο λυπηρον μελλουσι παθειν . την |
| ἐδει ὁτι ἡμεις μεν ὑπο του σωματος δεδεμεθα ἠδη δεσμου γεγενημενου . Ἐν γαρ τῃ πασῃ ψυχῃ ἡ του σωματος | ||
| πεποιηκοτι : ἐμε δε οὐδεν δει ζητειν αἰτιαν πραγματος οὐ γεγενημενου . και γαρ εἰ μηδεν ἑτερον ἀντεπιστελλειν ἐπειθε , |
| τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
| οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |
| τηι γενεσει οἱον και την ῥαχιν τοιαυτην ἐχειν ὁτι στραφεντος καταχθηναι συνεβη . . . , καλει δε το μεν | ||
| μειζονων ἐκπεσοντες ἐλπιδων , ἁς εἰχον ἐπι τῳ βασιλει , καταχθηναι δοξαντες ἐπι την ἀρχην ὑπ ' ἐκεινου , στεργειν |
| γενησεσθαι , ὁρων της ἁπασης οἰκουμενης και της ἠδη βεβαιως ἐχομενης μικρον μερος το νυν ὑπ ' ἀνοιας ἀνθεστηκος , | ||
| ἡμερων ἠν ἑκαστῳ τροφη , ὡστε δι ' ἐρημου της ἐχομενης ἰοντες ὁσωνπερ ἐν ἀστεσιν ἀπολαυειν εἰχον . Φρουριον ἑτερον |
| παντι τῳ κοσμῳ πολλα ἐσονται κακα και ἀνθρωπων φθορα , γεννηματων δε πληθος : ἐν δε Ταυρῳ ἀγαθα τῃ γῃ | ||
| τουτου ἠν τον ἁπαντα χρονον . και οὑτω των ἀϊδιων γεννηματων του δημιουργου θεου και ἡ ἀνθρωπινη ψυχη ἀνευρισκεται , |
| εἰς την ἀγοραν εἰσβολων και του θεατρου και των ἀλλων κατεχομενων χωριων δια βραχεων τε φυλασσειν , και πολλας εἰναι | ||
| περιφυσις ἠ ἀλλο τι των τοιουτων ἐμποδιζον . περιττωματων δε κατεχομενων ἐκβαλλειν σκυβαλον δια κλυστηρος ὑδρελαιου ἠ ὑδρομελιτος ἐνεθεντος , |
| οὐν και ἐτι πλειω τουτων φασιν οἱ την μεταβατικην κινησιν ἀναιρουντες . ἡμεις δε μητε τους λογους τουτους μητε το | ||
| εὐεργετης νομιζοιτο , και καθαπερ οἱ τα δεινοτερα των θηριων ἀναιρουντες ὡς εὐ ποιουντες τον κοινον βιον ἐπαινου τυγχανουσιν , |
| ἰατρῳ ὑπαλειψαμενος τα ὑπο τους ὀφθαλμους παχει φαρμακῳ προς τους πυνθανομενους τι δε συ ; προσκομμα ἐφασκον . της δ | ||
| εἰ Σωκρατους ἐστι τις σιμοτερος ; τους γαρ τα τοιαυτα πυνθανομενους εὐστοχως ἐπιρραπιζει ὁ θεος , ὡς και τον πυθομενον |
| και ξυμβασιν ποιησαμενοι το μεν πρωτον ἡσυχαζετε , ὑστερον δε κατανοησαντες ἡμας ὀλιγους ὀντας , εἰ ἀρα και ἐδοκουμεν τι | ||
| τελειου του πραχθεντος ὀντος , ὁρος ἐμπιπτειν δυναται , οὐ κατανοησαντες , ὁτι οὐ την ἰδιοτητα του ὑποκειμενου ζητουντες ἐν |
| λῃστρικην ἐμισθωσατο τριηρη . οἱ δε αὐτον ἐνθεμενοι Ναξον μεν παρεπλεον , ἠπειγοντο δε εἰς την Ἀσιαν ἀπεμπολησοντες . ὁ | ||
| και ἠρεμον φασιν οὑτω προσαγορευεσθαι . παρεμετρεον : ἀντι του παρεπλεον . . Λητωις : ἡ Ἀρτεμις . Σησαμος πολις |
| συμμετρου : ἐαν γαρ ἀπ ' ἀρχης ἐμβαλῃς αὐτα , καταναλισκεται δια της ἑψησεως ὁ χυλος αὐτων , ὁν βουλομεθα | ||
| και πιτταν και ῥητινην ὁλως οὐκ ἐχει τα νεα : καταναλισκεται γαρ ἡ τροφη πασα προς την αὐξησιν και καρπογονιαν |
| ὁ βασιλευς ὀργῃ ληφθεις την ἐκστρατειαν κατ ' αὐτων ἐποιειτο προκαταλαβειν τε και προκατασχειν τουτους βουλομενος πριν τι και νεωτερον | ||
| τοις Κλητοριοις ξενων , και μισθον δους μηνος , ἐκελευε προκαταλαβειν αὐτους τον Κιθαιρωνα . τοις δ ' Ὀρχομενιοις εἰπεν |
| παραδοξων , ὑπεροπται δε των πρεποντων και εἰωθοτων , τουτεστι καταφρονουντες των συνηθων φʃ τοις πραγμασι , φησι , και | ||
| , ἐσται ἡ νοσος ἀπο φρικιων ἐλαχιστων . οὑτοι τε καταφρονουντες , αὐξουσι τα παθη . το δε προκαταρκτικον αἰτιον |
| ἠξιωσαν οὐδε προσβλεψαι το παν . κρατιστα δη μοι των παρεστωτων τοτε ἐφαινετ ' εἰναι προσλαβοντα μητερα ἑκονθ ' ἑκοντι | ||
| λεγουσα πειθω νιν λογῳ . ἑπου . τα λῳστα των παρεστωτων λεγει . πειθου λιπουσα τονδ ' ἁμαξηρη θρονον . |
| δε προς ὀργην ἡντινα τυχητε ἐστιν ὁτε σφαλεντες την του πεισαντος μιαν γνωμην ζημιουτε και οὐ τας ὑμετερας αὐτων , | ||
| προ του Εὐκλειδου κδʹ ἐπι Εὐκλεους . Περι δε του πεισαντος ἱστορει Θεοπομπος . Τμημα πρωτον περιεχον λογους ἐννεα αʹ |
| παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
| την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
| προεσταναι πολεως , παντων ἐργων μεγιστον ὀν , ἀπο ταὐτοματου παραγιγνεσθαι τοις ἀνθρωποις . παλιν δε ποτε παροντος του Εὐθυδημου | ||
| , ᾑ ἀν του στρατευματος τι πονῃ μαλιστα , ἐφορωντας παραγιγνεσθαι . και τους σκευοφορους ἐντος τουτων των ἐπιτακτων ἐποιησαντο |
| και τα συμφεροντα , ἁ και πολλη ἀναγκη ποιειν ὑμας μεμνημενους των ὁρκων , ὡς προς εἰδοτας ἁπαντας οὐκ οἰδ | ||
| γαρ ἀν αὐτοις προσηκοι μη προς ἡδονας τραπεσθαι , ἀλλα μεμνημενους ἀν τον νουν προσε - χειν . Ἐν δε |
| ΗΘΚ , ὡν αἱ δυο της λοιπης μειζονες ἐστωσαν παντῃ μεταλαμβανομεναι , ἐτι δε αἱ τρεις τεσσαρων ὀρθων ἐλασσονες : | ||
| γαρ τριγωνου αἱ δυο πλευραι της λοιπης μειζονες εἰσι παντη μεταλαμβανομεναι . πως μεν γεωμετρικος ὁ λογος , τῳ ἁπλως |
| : ἀνδραποδ ' ἐκ Φρυγιας , ἀπο δ ' Ἀρκαδιας ἐπικουρους . αἱ Παγασαι δουλους και στιγματιας παρεχουσι . τας | ||
| Ἑλλαδος , οὐ μονον της ἑαυτου πολεως , και τοιουτους ἐπικουρους , ὠ Πλατων , τοις Ἑλλησι παρεσχετο . ὡστε |
| δε ἐκ του ἐναντιου : εὑρησεις δε κατα πολλους τροπους ἐκτειναι το προκειμενον , ὁτι ὁ φοβος και των προσηκοντων | ||
| εἰ κτειναι με χρη , πολλας γενειου τουδ ' ἀν ἐκτειναι λιτας μηποτε τεκουσης ἐς σφαγας ὠσαι ξιφος , εἰ |
| φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
| οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
| , μιμουμενος ταυτῃ τον τα εἰδη παραγοντα : των γαρ καταδεεστερων τελειωσις ἡ προς τα κρειττονα ἐστι μιμησις . δει | ||
| οὐσιωδης κοινος λογος , ἀλλα τα προτερον αὐτων ἀπο των καταδεεστερων ἐξῃρηται , οὐτε οἱον τε κοινα αὐτων ἐξευρειν περατα |
| χρονου , και ἡλιου και σεληνης και ἀνεμων , και τελεισθαι ὀνομασιας σεληνης καλοσχηματιζουσης , οὐ γαρ προς τους ἀστερας | ||
| δε ᾑ πεφυκε ταυτῃ συμβαινει και τα περι αὐτο ἐνεργηματα τελεισθαι : ὡστε και τα ἀπο των θεων ἐγειροντα και |
| λινον τις ἁπλωσας το θ ' ἱματιον ὑπερ την κεφαλην ἀνατεινας το ἑαυτου και καλαμοις ἑκατερωθεν ἀνεχων κινει αὐτο , | ||
| , το δε θηριον ὁ λεων ἐσαινε τε και ἑαυτον ἀνατεινας ἠσπαζετο , ὡς οἱος τε ἠν , και τῃ |
| ἐνταυθα προς την αἰθριαν . σπλαγχνων τε θερμων ὡν ἐγω κατησθιον . Ὀδυνη σε περι τα σπλαγχν ' ἐοικε τις | ||
| αὐτων οἱ ἱπποι , μετιεντες τας νομας νεμεσθαι , φοιτωντες κατησθιον . Ἰδοντι δε τουτο Κροισῳ , ὡσπερ και ἠν |
| μηνυεσθαι , ὡς οὐχ οἱον τε ὀν ἀνευ κατακλησεως θεου συστηναι τι των ὀντων : ἁρμονια γαρ παντων ἐστιν ἡ | ||
| προς ἀλληλα περι το αὐτο κατα τον αὐτον χρονον δυναμενων συστηναι . Ὁραται δε γε ἐπι μεν της Μηδειας ὁ |
| , ἀλλ ' ἐφειδοντο του ἀπορρητου . Τοτε μεν δη δειπνησαντες και διαλεχθεντες οὐχ ὑπερ μεγαλων αὐτου ἐκοιμηθησαν , ἁμα | ||
| πολεπον . και τοτε μεν ἀπηλθον ἐπι το στρατοπεδον και δειπνησαντες ἐκοιμηθησαν . τῃ δ ' ὑστεραιᾳ αὐτος τε ὁ |
| κλεπτην ὁ ἑτερος τον ἑτερον και ἁρπαγα των κοινων και ἀναισχυντον ἐλεγον , και ἠσαν ἀκριβεις λοιπον ἀμφω και των | ||
| ' ἑτερον ἀγουσαν την αἰτιαν : και τελευταιον το ἀντεγκλημα ἀναισχυντον ὀν : ἐπι γαρ ὁμολογουμενῳ κακῳ εἰπειν ἀξιον εἰναι |
| ὁς σε μα Δια ἐπιτρεψει το μη καθ ' ὡραν ἀναπαυεσθαι και πρωι ἐγειρεσθαι , παυσας φοβων και δειματων , | ||
| ἐν δευτερῳ περι φιλιας Στρατονικος , φησιν , ὁ κιθαριστης ἀναπαυεσθαι μελλων ἐκελευεν ἀει τον παιδα προσφερειν αὑτῳ πιειν . |
| θεμιν συ προὐβαλες , παντων ἀριστον ἀνδρα των ἐπι χθονι κτεινας ' , ὁποιον ἀλλον οὐκ ὀψει ποτε . Τι | ||
| δε ἐπελθων αὐτοις , ὡς Δεξιππος ἱστορει , και τρισμυριους κτεινας ἐλαττουται κατα την μαχην , ὡς και την Φιλιππουπολιν |
| τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
| ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
| δε και ὑπεστη ἡ ὑλη , εἰ μη ἀπο των προγενεστερων φυσει ; και γαρ ἡ παρ ' ἡμιν ὑλη | ||
| : δια γαρ τους ὑμνους και οἱ ὑστερον μνημονευουσι των προγενεστερων , και ὡσανει ὁρκος πιστος , οὑτως και οἱ |
| δε Ἰωνων ἰδιον . ταυτα δε πλαττεται ἡ Ὑψιπυλη , ἀποδημειν ἐπι Θρᾳκης τους ἀνδρας . ἀροωσι δε ἀροτριωσιν , | ||
| τραχειαν , οἱ γαρ φυγοδικουντες ἐσκηπτοντο εἰς Σκυρον ἠ Λημνον ἀποδημειν . Ἀρχη , ἀρχων ἀρχειν , ἐξαρχος , ἀρχηγος |
| την οἰκειαν κοσμουντα πανηγυριν συμβαινουσαν τῳ πληθει την ἀφθονιαν ἡμιν καταστησαι του διαρκεσαι προς ὀψοφαγιαν και πολυτελειαν δειπνων . ἐδει | ||
| ἐκ της Ἰνδων γης , ὡς οἱ ταυτα κεκοσμεατο , καταστησαι βασιλεα της χωρης Σπατεμβαν , των ἑταιρων ἑνα τον |
| οὐ γαρ με ληθεις , ἀλλα γιγνωσκω σαφως , καιπερ σκοτεινος , την γε σην αὐδην ὁμως . Ὠ δεινα | ||
| των κεντρινων λεγει . Κιων : παραγενομενος . ἀϊδνης : σκοτεινος , μελας , ἀφανης . Βυθιοις : βυθοις . |
| ἐπορευετο . Ὁ μεντοι Τιθραυστης , καταμαθειν δοκων τον Ἀγησιλαον καταφρονουντα των βασιλεως πραγματων και οὐδαμῃ διανοουμενον ἀπιεναι ἐκ της | ||
| αὐτου δια ταυτης την προπετειαν , θρασυν τινα ἀνθρωπον και καταφρονουντα των νομων ἐκφραζοντες και δια τουτο λεγοντες αὐτον μηδε |
| θεραπευειν , εἰ πολιορκουμενοι μεν αὐτοι τουθ ' ἑτερους ποιειν ἐπιχειρησομεν διαποντιοι και πριν ἐξελθειν ἐχειν ἐξω τειχους πλευσουμεθα ἐπ | ||
| ἐχομεν ὡστε τολμαν τε οἱ αὐτοι μαλιστα και περι ὡν ἐπιχειρησομεν ἐκλογιζεσθαι : ὁ τοις ἀλλοις ἀμαθια μεν θρασος , |
| εἰ μη χαρακτηρ κωλυσῃ και χωρις των δια του θος κλινομενων : τουτο δε προσκειται δια τα εἰς ιξ και | ||
| ἰσοσυλλαβειν τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ : και γαρ ἐπι των ἰσοσυλλαβως κλινομενων και αἱ πλαγιοι ἰσοσυλλαβουσι τῃ ἰδιᾳ εὐθειᾳ , οἱον |
| τινες και ἰδιας ἐχθρας ἑνεκα , και ἀλλοι χρηματων σφισιν ὀφειλομενων ὑπο των λαβοντων : πασα τε ἰδεα κατεστη θανατου | ||
| φιλιας και των φιλων ὁρισμοι : ἐληφθησαν δε ἀπο των ὀφειλομενων παρ ' ἑκαστου προς ἑαυτον , καθως εἰρηται . |
| ἀμαθη πλουσιον προβατον εἰπε χρυσομαλλον . θεασαμενος ἐπι ἀσωτου οἰκιᾳ ἐπιγεγραμμενον ” πρασιμος “ ” ᾐδειν , “ εἰπεν , | ||
| κωφον ὡς ἐπι σκηνης προσωπειον ἑνεκα προσχηματος αὐτο μονον παραλαμβανοντες ἐπιγεγραμμενον ὀνομα ἀρχης , Διονυσιοι δημοκοποι , Λαμπωνες γραμματοκυφωνες , |
| τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
| Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
| εἰ θελοις ἐγκωμιαζειν πολιν . ποντοφαρυξ : εἰ τις βουλοιτο σκωπτειν τινα ἀπληστον και πολυφαγον , ὁτι ἡ φαρυξ δια | ||
| οὐ γαρ ἀπο πασης εὐθυμιας και πληρωσεως το καυχασθαι και σκωπτειν και γελοιαζειν , ἀπο δε της ἀλλοι - ουσης |
| φαντασιαν : ἡ τε περιοδος αὐτῳ ληγουσα εἰς το των προγεγενημενων οὐκ ἐχει την βασιν εὐγραμμον και περιφερη , ἀλλ | ||
| τους ἀριστους ποιουμενος στρατιωτας τους ἀλλους ἠναγκαζε μενοντας ἐπι των προγεγενημενων ἐργασιων ἐπιμελεισθαι της ἰδιας ἑκαστον οἰκονομιας και ταξεως , |
| ἁπαντων ἡ μεν ἡγειται ὡς ἡνωμενων , ἡ δε ὡς διακεκριμενων , ἡ δε προ ἀμφοιν ὡς παντων ἁπλως : | ||
| δυνατον ἐστι λεγειν μιαν την οὐσιαν την ὑπαρχουσαν ἐξ ἐντελεχειᾳ διακεκριμενων δυο οὐσιων . και κατα τουτο τον ἀριθμον φησιν |
| ὡσπερ Ἀλεξανδρον Ἀμμωνι οἱ Μακεδονες και Ἀρατον Ἀσκληπιῳ Σικυωνιοι : Ἀριστομενει δε πατερα Ἑλληνων μεν οἱ πολλοι Πυρρον φασιν εἰναι | ||
| λοχους ἀντι των τεθνεωτων κατελεγεν ἀνδρας ἐκ των εἱλωτων . Ἀριστομενει δε , ὡς ἀνεστρεψεν ἐς την Ἀνδανιαν , ταινιας |
| τους ἱππεας ἐκπεμπει ἐς τας δυο τας πλησιον πολεις προσταξας παραφυλαττειν τους ἀνθρωπους τους ἐνδον , μηποτε την ἁλωσιν αἰσθομενοι | ||
| πα - τριδι . ἐκελευεν οὐν τοις ἐν τῃ Σπαρτῃ παραφυλαττειν την πολιν μηδεν καταπεπληγμενους : ταχυ γαρ αὐτον ἐπιφανεντα |
| και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
| μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
| τυνη ἐξεταθη ; ἰσως δε και αἱ δια του νη τεινουσι την παραληγουσαν : ἰδου γαρ και ἀπο του ἐμιν | ||
| μεν οὐν Περι φυσεως αὐτωι και οἱ Καθαρμοι εἰς ἐπη τεινουσι πεντακισχιλια , ὁ δε Ἰατρικος λογος εἰς ἐπη ἑξακοσια |
| οὑτος Σαπωρι τε και Ὁρμισδῃ τοις εἰς την ἡμετεραν ἡλικιαν ἀφικομενοις , το μεν πρωτον ἐναντιαν ἐσχε την ἐκβασιν , | ||
| ὑμων ἐστιν : ἐπιτρεψατε των πρεσβευτων τισιν εἰς την πολιν ἀφικομενοις δηλωσαι τῃ βουλῃ ταυτα : και γαρ εἰ την |
| τας νησους , καθως ἠσαν ἐν τῳ του βασιλεως καιρῳ τεταγμεναι , Ἰμβρον μεν Παλαμηδῃ τῳ της Αἰνου ἐπαρχοντι , | ||
| ἡ γαρ ἐκ δυο ὀνοματων και αἱ οὑτως κατειλημμεναι ἀλογοι τεταγμεναι μεν εἰσιν , οὐκετι δε και ῥηται , και |
| , ἐρωντες ἐπιμιξιας , ἀγομενοι μεν ὑπο της χρειας , εἰργομενοι δε ὑπο της θαλαττης , εἰδον ὀρνιν ἐξ ἀερος | ||
| των ἑλων ὀντων δυο ἠσαν οἱ πολεμοι , τῃ διοδῳ εἰργομενοι μη γινωσκειν τα ἀλληλων : και κατα την διοδον |
| οἰχοντο ἀποδραντες ἐς ἀλλην χωρην , χρονου δε προϊοντος ὀπισω κατελθοντες ἠν ἁλισκωνται ἐσελθοντες ἐς το πρυτανηιον , . . | ||
| ἀποδοχης τυγχανοντες , ὑστερον δεηθεντος του Διονυσιου διηλλαγησαν , και κατελθοντες εἰς τας Συρακουσας εἰς την προϋπαρξασαν εὐνοιαν ἀποκατεσταθησαν : |
| συκοφαντης και τα ἑξης : μετα δε την κοινην ποιοτητα διαιρησομεν τα λοιπα των ἐπιλογων εἰς δυο , εἰς τε | ||
| ἐπι τοις ἰδιοις ἠ τοις των φιλων κακοις , τινι διαιρησομεν την γενικην ἡδονην και λυπην των εἰρημενων ; εἰ |
| πραξεις προεχομενος ἐμου πλεον ἐχειν ἀξιοι : ποτερον ἐτη πλειω στρατευσαμενος ἠ μαχας πλειους ἀγωνισαμενος ἠ τραυματα πλειω λαβων ἠ | ||
| , ἁτε των μεν συστρατιωτης γενομενος , ἐπι δε τους στρατευσαμενος , ὁς αὐτα ταυτα φησι περι Ἑκτορος . Διδαχη |
| και σαφη κεκτημενους . Εὐαγοραν τον Σαλαμινιον και Κονωνα τον Ἀθηναιον φασιν ὁμογνωμονας εἰναι και φιλους . ὑμεις τοινυν ἐκεινους | ||
| Ἀμεινιαδης Φιλημονος παρα τῳ Σιταλκῃ πειθουσι τον Σαδοκον τον γεγενημενον Ἀθηναιον , Σιταλκου υἱον , τους ἀνδρας ἐγχειρισαι σφισιν , |
| δε και κουφον μετα της του κατω φυσεως ἀνω τε λεγομενης ἐξεταζομενον ἀν δηλωθειη σαφεστατα . φυσει γαρ δη τινας | ||
| ἐφοδον των ἀποδειξεων ἐχουσας ] , οὐ δια της ἀναλυτικης λεγομενης θεωριας , δι ' ἡς ἐνιοι των παλαιων ἐποιουντο |
| χωριοις συνεχως ἱδρυμεναι και οἱον συμπεπλεγμεναι . ὡστ ' εἰ ἀρχομενοι του πολεμου προειπον τοις Ἑλλησιν ὁτι ὑπερ τουτου πολεμησουσιν | ||
| καπηλειαις φανερως ψευδονται ; ” και θαυμαζειν φησι πως Ἑλληνες ἀρχομενοι μεν ἐν μικροις πινουσι , πλησθεντες δε ἐν μεγαλοις |
| εἰναι Κιτιεα : των γαρ εἰς την ἐπισκευην του λουτρωνος συμβαλλομενων εἱς ὠν και ἀναγραφομενος ἐν τῃ στηλῃ „ Ζηνωνος | ||
| δαρδαψαι τιθεται . ἐρανοι δ ' εἰσιν αἱ ἀπο των συμβαλλομενων εἰσαγωγαι ἀπο του συνεραν και συμφερειν ἑκαστον . καλειται |
| Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
| ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
| τισιν ἀκουουσι ; μεθ ' ὁ δη και το συμφερον ἐξειργασται ἀπο ταυτης της λεξεως : εἰτ ' οἰμαι οὑτω | ||
| ὁτι ἐνια τισιν ὁμοια ὀντα ὡς εὐγνωστα παραλελειπται ἠ οὐκ ἐξειργασται , ὡς στροφιον διαδηματι και λαγως ἐλαφῳ και καμηλος |
| οὐ γαρ εὐμαρες συνιεναι τροπον ἀνθρωπου , ὁπου γε τους νομιζομενους εἰναι χρηστους πονηρους πολλακις ἐξαιφνης εὑρισκομεν . ἑν δε | ||
| Ἑλληνικων ἐκδιδασκομενους μεχρις ἡβης . ἐπει δε ἀφικοντο προς τους νομιζομενους γονεις συμβηναι την διαφοραν αὐτοις προς τους Νεμετορος βουκολους |
| ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
| τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
| εἰ Μελεαγρος μεν συγγενεις αὑτου δυο δια δερμ ' ὑειον μαχομενους ἀπεκτονεν . ὁταν δανειζῃ τις πονηρῳ χρηματα ἀνηρ δικαιως | ||
| ἀσθενη δοξαι μαλλον ἠ πονηρον , τοσουτῳ βελτιον ὑστερους εἰναι μαχομενους ἠ διαλλαττομενους . εἰκοτως δ ' ἀν μοι προσεχοιτε |
| ἀτοποι τινες εἰναι , ἀποσταντες ἀπ ' αὐτων και μη ἀναμειναντες μαθειν , εἰ ἀρα τι γενησεται παρ ' αὐτων | ||
| αἰσθανονται τους βαρβαρους κατα γην ἰοντας ἐπ ' αὐτους , ἀναμειναντες , ἀχρι πλειστον ἀποσπασαιεν ἐκεινων των χωριων , ἐφιασι |
| ὑμων των νεων τα ὁπλα ἀναληψονται , ἀλλ ' ὑπομενειτε ἀπολειφθηναι τουτων ἡγουμενων , οὑς ἀει πατερας ἐκαλειτε ; ὠ | ||
| , ἐπιδειν ἑξης ὡς ὁλον αὐτο καταληφθηναι , και μηδεν ἀπολειφθηναι μερος γυμνον , μη σφοδρα τε πιεζειν τῃ ἐπιδεσει |
| δυοιν κακοιν τοιν μεγιστοιν θατερον ἑλεσθαι , ἠ μη βουληθεντι κατειπειν τους ταυτα ποιησαντας οὐ περι ἐμου μονου ὀρρωδειν , | ||
| ἡμας του θεου δικαιοτατης παιδειας οἱον προοιμιον . Τουτο των κατειπειν ᾑρημενων ἐκεινου σαφεστατος ἐλεγχος και τους ἀδικιαν κατ ' |
| , ἀλλ ' εὐθυς τινος και χροαν τρεπομενην και βλεμμα τεταραγμενον και προσωπον ὠργισμενον , οἱον ἐκ φθονου και μισους | ||
| προειδως ὁτι ἀναγκη γενεσθαι καπνον πολυν και ἀτοπον , οὐτε τεταραγμενον δημον εἰς ταὐτο συναγει νουν ἐχων ἡγεμων , ἀλλα |
| πολυ πλειονες πληθει οὑτοι εἰσι : το δε ὑπολοιπον του ἀριστερου ἐκπληρουντων οἱ της δωδεκατης φαλαγγος πεζοι ἐστε ἐπι το | ||
| Παρθενου ε γʹ βο ξ Ϛʹ εʹ ὁ ἐπι του ἀριστερου ἀγκωνος . . . . . . . . |
| ὡς ἀν μετ ' ἐπιστημης και οὑτος ἐν τῃ ἀποδειξει παραλαμβανηται . τεσσαρων γαρ ὀντων καθολου των ζητουμενων ἐν ἑκαστῳ | ||
| δε ἐστιν , ὁταν του αὐτου φθογγου δις λαμβανομενου μεσος παραλαμβανηται ὀξυτερος φθογγος οἱον ϜϹϜϹϹ # . Τον δε κομπισμον |
| ' αὐτου του ἁμματος , ἀλλα και του ἐπιδεσμου πιλουμενου σφοδροτερον ὑπ ' αὐτου , δεομενου του ἁμματος ἐσφιγχθαι βιαιοτερον | ||
| ὁ στιχος ὁμηρικος “ . . . : μειζον και σφοδροτερον πνευσῃ . ἐντευθεν δε δηλον , ὡς πυκνοτατον ἐστι |