ἐχω , ὀχη , ὀκωχη : ἡκω , ἀκη , ἀκωκη : οὑτω μενω το προθυμουμαι , μενη μενωνη , | ||
, και ἀμειλιχος ἰος ἰθυνθη , τοξον δε λυγρη ὑπερεσχεν ἀκωκη τυτθον ὑπ ' αἰζηοιο βιῃ : μεγα δ ' |
ὁτε ἐστιν ὁ Σειριος . ἐστι δε και Σειρις πολις Ἰταλικη , και ταχα τα ἐνθεν ὑφασματα ἠ τινα ἀλλα | ||
ἐκγονους . Πολις ἐστιν ἐν τοις ὑπο την ἑσπεραν χωριοις Ἰταλικη . ὀνομα αὐτῃ Παταβιον . Ἀντηνορος ἐργον εἰναι λεγουσι |
ἀρα το ἀπο της ΑΒ του ἀπο της ΒΖ . ἐδειχθη δε το ἀπο της ΑΒ του ἀπο της ΚΛ | ||
ὡστε ἡ ἑξις αὐτης πολλῳ προτερα της ξυνεσεως ἐστιν . ἐδειχθη δε ἁμα ταυτῃ εἰναι το ἐχειν την φρονησιν , |
δ ' ἐμβαλων εἰς την των πολεμιων χωραν τους στρατιωτας ἐνεπλησε παντοιας ὠφελειας . Τισσαφερνους δε μετα πολλης ἱππου παραγενομενου | ||
ἠδη ἐουσης κοιλης ἐσμος μελισσεων ἐσδυς ἐς αὐτην κηριων μιν ἐνεπλησε . Τουτου δε γενομενου τοιουτου , ἐχρεωντο γαρ περι |
παυσασθαι τον πολεμον ἐστιν ὁ Κλεων . ὁπερ οὐν και Θουκυδιδης ἱστορει δια τουτων : “ ἐπειδη και ἡ ἐν | ||
ἑκατερον αὐτων . και ὁριστικῳ συντασσεται ῥηματι και ἀπαρεμφατῳ . Θουκυδιδης ἐν δʹ : ” ἐφ ' ᾡ φυλακῃ τῃ |
. κεισθω τῃ ΑΗ ἰση παλιν ἡ ΓΤ , και συμπεπληρωσθω ὁμοιως το ΓΦ στερεον . ἐπει ἐστιν ὡς ἡ | ||
και ἀναγεγραφθω ἀπο της ΑΒ τετραγωνον το ΑΔ , και συμπεπληρωσθω το ΑΖ παραλληλογραμμον . και ἐπει το ΒΖ το |
γαρ ζητουμενον ὡς ὁμολογουμενον ἐλαβε : ζητουμενου γαρ εἰ ἐστι ῥητορικη , ὡς ἐφ ' ὡμολογημενων αὑτη προβαινουσα ἐφη , | ||
ἀγαθου τινος ἑνεκα ποιουσιν ἁ ποιουσιν , ἰατρικη ὑγειας , ῥητορικη του εὐ λεγειν , σκυτοτομικη του περισωζεσθαι το σωμα |
ὑπο το γενειον ἀγαγοντας ἁμματιζειν , τουτῳ και ἐπι ἰνιῳ χρωμεθα τας ἀρχας ἐκ πλαγιων της κεφαλης ἁμματιζοντες . Κεφ | ||
γευστων μεταφερομεν τας ἐπικλησεις και ταις των χυμων προσηγοριαις ἀναλογον χρωμεθα ἐπι των ὀσφραντων : οὐδεμια γαρ λανθανει χυμου διαφορα |
μελλετε ὁδοιπορειν . Σιδονιῳ κηρουλαριῳ λεγει τις : Ἐχεις , κυρι , ἀποκαυματα ; ὁ δε ὀργισθεις ἀπεκρινατο : Ἐχεις | ||
, κυρι , φιληματατης δε ἀλλης : Δος μοι , κυρι , περιπλοκαςἐκεινος ἀνεβοησεν : Οἰμοι , τι δρασω ; |
των προτασεων μειζονι : οὐ γαρ ἀλλως ἐγχωρει ἐν ἑνι συλλογισμῳ συναγεσθαι τα ἀντικειμενα , ὡσπερ εἰρηται , οἱον ἐν | ||
και το ἀναγκαιον , τουτο ὑλικον ἐστιν . ἐν τῳ συλλογισμῳ ἀρα ὁ μεσος ὡς ὑλικον ἐστιν αἰτιον : ὡστε |
ἀν ἐξ ὀξους δικην . οὐ δεινα τωθαζειν σε την αὐλητριδα των ξυμποτων κλεψαντα ; ποιαν αὐλητριδα ; τι ταυτα | ||
Ἀλεξανδρου ᾡ ἐπιγραφη Ποτος : εἰς αὐριον με δει λαβειν αὐλητριδα . τραπεζοποιον δημιουργον ληψομαι : ἐπι τουτ ' ἀπεστειλ |
δε πˈροσθεν πτερα δεξατο νικαν . Ὀλβια Λακεδαιμων , μακαιρα Θεσσαλια . πατρος δ ' ἀμφοτεραις ἐξ ἑνος ἀριστομαχου γενος | ||
την φρασιν ἀντι του μετεβαλλε τους οἰκητορας ἡ τε νυν Θεσσαλια καλουμενη : προτερον γαρ Ἠμαθια ἐκαλειτο ʃ Αἱμονια τα |
καθα φησιν Ἀρριανος , ὁς και γνησιον παιδα Φινεως ἱστορει Παφλαγονα , ἐξ οὑ χωρα Παφλαγονια . και γην λεγει | ||
θεραποντες οἱ στρατηγοι . Παραγει τινα Κλεωνα , τον καλουμενον Παφλαγονα κἀτι βυρσοπωλην πικροτατα , κατεσθιοντα πως τα κοινα χρηματα |
διοπερ τοσουτων νεων και των ἐν αὐταις γεγενημενων ἀνδρων ἀπολωλοτων ἐπλησθη της Κυμαιων και Φωκαεων ἡ παραθαλαττιος χωρα νεκρων και | ||
μεν Ἰωνες συστελλουσι και ὁ Ποιητης των δ ' ἁπαν ἐπλησθη πεδιον . . . οἱ δε Ἀττικοι ἐκτεινουσι την |
δη του αὐτου λογου την τε δικην οὐκ εἰσαγωγιμον οὐσαν μαθησεσθε , και την ὁλην ἐπιβουλην και πονηριαν τουτουι του | ||
ἀν δυνωμαι δια βραχυτατων τους λογους . ὁθεν οὐν ῥᾳστα μαθησεσθε περι αὐτων , ἐντευθεν ὑμας και ἐγω πρωτον πειρασομαι |
δ , πινακες γ . ] Ἡ ἐντος Γαγγου ποταμου Ἰνδικη περιοριζεται ἀπο μεν δυσεως Παροπανισαδαις και Ἀραχωσιᾳ και Γεδρωσιᾳ | ||
εἰναι φοβον , ᾡ ζωντι μεν ἀρκουσα εἰη τροφος ἡ Ἰνδικη , ἀποθανοντι δε ἀπαλλαξαιτο της σαρκος ἀπο γηρως τετρυχωμενης |
στεφανος ἐπεκειτο ἐκ μυριων κατεσκευασμενος χρυσων . ἐπομπευσε δε και θυμιατηρια χρυσα τριακοσια και πεντηκοντα , και βωμοι δε ἐπιχρυσοι | ||
. μεθ ' οὑς Νικαι χρυσας ἐχουσαι πτερυγας , φερουσαι θυμιατηρια ἑξαπηχη , ζῳωτους ἐνδεδυκυιαι χιτωνας , μετα δε ταυτας |
ἀνεϲαϲ , α χυλῳ πτιϲϲανηϲ χρω . χρη ἐν τῳ λουτρῳ ἐμβαλλειν το ϲμηγμα τῳ βρεγματι , προδιαϲτειλαντι ταϲ τριχαϲ | ||
σπερματος # α , μελιτος # β . διδου ἐν λουτρῳ ἠ προ λουτρου δι ' οἰνομελιτος ἠ χρυσαττικου κυαμου |
βιβρωσκεται ὑπ ' αὐτου . πινοτηρης ] ζῳον συννομον τῳ καρκινῳ . ποιει ] κοινη . των ὀρχιλων : ὀρχιλος | ||
αἱ μελαιναι ὑδατικον και μαλλον αἱ δειλης . Ἐν τῳ καρκινῳ δυο ἀστερες εἰσιν , οἱ καλουμενοι ὀνοι , ὡν |
, ἐπυνθανετο [ τε ] την τε ἡτταν των ὁμου Λυσανδρῳ και αὐτου Λυσανδρου την τελευτην , ἐπηγε δε ὁμως | ||
ὡν ἀν τις ὀμοσῃ πραγματων , οὐχ ὁμοιαν ἀποφασιν ποιουμενος Λυσανδρῳ τε τῳ Λακωνι και Δημαδῃ τῳ Ἀθηναιῳ , ὡν |
μεν συκα , ὡς ἀν συκοφαντην λοιδορων , τα δε ταριχη , μηποτε και ὡς αἰσχροποιουντος . και Ἑρμιππος δε | ||
, ταριχη Φρυγια , ταριχη Αἰγυπτια , ταριχη Σαρδῳα , ταριχη Γαδειρικα . ὡραια τεμαχη σκομβρων , κεστρινων , κυβων |
ἀμφω δε καταλιποντες το νηκτον και πτηνον , το πεζον ληψομεθα , μηδεν ἠ ὁτι πεζον ὁ ἀνθρωπος εἰς το | ||
ὡς λογου ἑνεκεν ἐπι της ἐκκειμενης διαστασεως του Κριου , ληψομεθα πρωτον τους ἐπιβαλλοντας χρονους ἑκατερῳ των περιεχοντων κεντρων , |
τορμους ἠ κονδυλους . και του πηχεως την ὑπο τῳ βραχιονι συμβολην κατα μεν την ἐνδοθεν κοιλοτητα ὀλεκρανον καλεισθαι νομιζουσιν | ||
μασχαλην , βροχος ὁ καρχησιος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεσθω τῳ βραχιονι , και αἱ του βροχου ἀρχαι ἀγεσθωσαν κατω και |
βελος των ἀστρων : ἀλλως : ἡ μεν του πυρος βολη προς το δυνατον , ἡ δε των ἀστρων προς | ||
. “ βελτιστος ” παρα το βελλω , ὁθεν και βολη και βελος γινεται : ῥηματικον ὀνομα το “ βελτος |
. Παρα την δοθεισαν ἀρα εὐθειαν την ΑΒ τῳ δοθεντι εὐθυγραμμῳ τῳ Γ ἰσον παραλληλογραμμον παραβεβληται το ΑΞ ὑπερβαλλον εἰδει | ||
εὐθειας γραψαι τμημα κυκλου δεχομενον γωνιαν ἰσην τῃ δοθεισῃ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ . Ἐστω ἡ δοθεισα εὐθεια ἡ ΑΒ , ἡ |
προσφυεις . των δε ἀλλων τους μεν εὐθραυστους , τα φαρμακα δυνανται διαλυοντα ἐκκρινειν . τους δε στερεους και δυσλυτους | ||
δοκει καλλιστος των θεων . και μην τα γε ὠφελιμα φαρμακα τοις μεν νοσουσιν ὠφελιμα , τοις δε ὑγιαινουσι περιττα |
λουσαντας οὑτως ἀποσχαζειν , εἰ δε μη , καταιοναν ὑδατι θερμῳ μεχρι φοινιξεως ἠ πυριαν δια σπογγων ἠ παραβαλλειν ἡλιῳ | ||
τριψας , διεις ὑδατι , διδου πιειν : και τῳ θερμῳ λουεσθω , και πρασα και κραμβην ἐσθιετω : συνεψειν |
φυλλον ὁμοιον σκιλλῃ : χρησθαι δε αὐτῳ προς τε τα ἀλεξιφαρμακα και τας μαγειας : οὐ μην ὀρυττειν γ ' | ||
μιξασα ἐδωκεν Ἰασονι ἡ Μηδεια . ἀντιτομα δε εἰπε τα ἀλεξιφαρμακα κατα μεταφοραν την ἀπο των ῥιζοτομων : ἁπλουστερον γαρ |
πρωτας κτισθηναι πολεις Ἑλληνιδας ἐν Σικελιᾳ δεκατῃ γενεᾳ μετα τα Τρωικα : τους γαρ προτερον δεδιεναι τα λῃστηρια των Τυρρηνων | ||
ὁ Πρωτεσιλεως τα Ὁμηρου παντα , και πολλα μεν ᾀδει Τρωικα μεθ ' ἑαυτον γενομενα , πολλα δε Ἑλληνικα τε |
, ἐπει κινδυνος ἐσχεν , ἠγουν ἐκρατησε , δορι πεσειν Ἑλληνικῳ την Φρυγων πολιν , φοβηθεις μη σφαγῃ ὑπο των | ||
την ἀτραπον ἐν τῃ Οἰτῃ , προσεστω δε τῳ παντι Ἑλληνικῳ και ὁ ἀριθμος ὁ τουτων . Λοκρους δε τους |
εἰ μη τουτο , γοητευθεντα και φενακισθεντα τῃ περι τἀλλα φιλανθρωπιᾳ και ταυτ ' ἐλπισαντα παρ ' αὐτου . οὐκ | ||
θειοις ἐρυμασιν ἐνεσχεθησαν , εὐσεβειᾳ , δικαιοσυνῃ , πραοτητι , φιλανθρωπιᾳ . ἐξιτε οὐν ἠδη θαρσουντες ἐκ των τειχισματων : |
οὐν ὁτι πολλη ἡ ἐν τουτοις διαφορα : πολλακις γαρ ψευδομεθα ἐπ ' ἀγαθῳ και ἀληθευομεν ἐπι κακῳ : οἱον | ||
ἀλογον ἀληθευομεν , εἰ δε ἀντιστρεψαντες εἰπωμεν παν ἀλογον ἱππος ψευδομεθα . οὐ γαρ ἐστι το τυχον ποιησαι ὑποκειμενον : |
' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τοιαυθ ' οἱα παντες ἀκηκοατε : δει δ ' ὑμας μηδεν ἐκπεπληγμενως διακεισθαι , | ||
καταδικασας αὐτην , ] και ὑμεις του δεινος μεν πολλακις ἀκηκοατε και διαμεμνησθε των σκωμματων αὐτου και των του δεινος |
; τελευταιον δ ' ἰσως ἐρωτησεις και εἰ ἐχρησω τῳ χρυσιῳ ὡσπερ τραπεζιτικον λογον παρα της βουλης ἀπαιτων , και | ||
, τον δε νου μεν μη μετειλη - φοτα , χρυσιῳ δε πιστευοντα και ἀργυριῳ πρωτον μεν ὁπερ οἰεται κεκτησθαι |
εἱλε πολεις ] τουτο θαυμαστικως φησιν ὁτι τῃ ἀρετῃ Ἑλληνας ὑπεταξε Δαρειος , ἀλλ ' οὐκ ἀναγκῃ . . ὁσας | ||
τον κοσμον ἑνεκα του ἀνθρωπου και πασαν την κτισιν αὐτου ὑπεταξε τῳ ἀνθρωπῳ , και την ἐξουσιαν πασαν ἐδωκεν αὐτῳ |
λεγειν βαρυνειν Ἀττικους το στρουθος , ὁμοιως και ἐν τῳ ἑκκαιδεκατῳ της καθολου λεγων και Τρυφωνα μεμνησθαι ἐν δευτερῳ περι | ||
δε Γινδαρους ἐφη . Γιττα , πολις Παλαιστινης . Πολυβιος ἑκκαιδεκατῳ . το ἐθνικον Γιτταιος . Γλανις , ποταμος Κυμης |
ἐδηλωθη τῳ τροπῳ ἀπωλωλει τα χρηματα , και ὁ ἀνηρ ἀπηχθη ὑπο του δημου του ὑμετερου παραδεδομενος ἠδη τοις ἑνδεκα | ||
Οὐξιους , εἰ μη ἀπαξουσιν αὐτῳ τον ἱππον : και ἀπηχθη εὐθυς ἐπι τῳ κηρυγματι . τοσηδε μεν σπουδη Ἀλεξανδρῳ |
Φιλισκος ἀφῃρεθη το εἰναι ἀτελης , αἱδε ἐγενοντο , μη ἀφαιρεισθω δε αὐτον τα περι τῳ βλεμματι και τῳ φθεγματι | ||
. ἐστω ἑξ και ἑξ : ἀπο θατερου των ἑξ ἀφαιρεισθω τυχον τρια και προστεθεισθω θατερῳ [ β ] : |
ἠ ἀναγινωσκειν . ταυτας δε τας σχεσεις καλουσιν , οἱς ἐμελησε της τουτων τεχνολογιας , των προτασεων ὑλας , και | ||
τας λειτουργιας : σεμνη γαρ ἡ ἀναπαυσις και βεβηκυια : ἐμελησε γαρ τῳ ῥητορι του μη διολου καλλωπιζειν δοκειν . |
τα μεμισημενα , ὡν ἡ κατηγορια βλαβην οὐ προστιθησι τῳ ἀκροατῃ , ἀλλα προληψει τινι και ὑπονοιᾳ πονηριας εἰσαγεται προς | ||
Δι ' , ἐφη , οὐκουν ὡς γ ' ἐμοι ἀκροατῃ . Ἀλλ ' ὡς ἐμοι , ἠν δ ' |
ἡ γενικη , οἱον του Παπια και του Αἰνεια , Δωρικη ἡ κλισις ἐγενετο ἐπικρατησασα κατα την κοινην διαλεκτον . | ||
παρα το ἁλεις το συστραφεις . ταχ ' ὡτερος : Δωρικη ἡ συναλοιφη : ὁ ἁτερος ὡτερος . το γαρ |
ὡστ ' ἀπωχυρωσθαι . παντα δε ταυτα μεγεθη μεν ἐχειν ἡλικα συκη , το δε ἀνθος ὑπερβαλλον τῃ εὐωδιᾳ , | ||
οὑτως : ἡλικα γαρ και ὁ παλαιος λογος τερπειν τον ἡλικα . το δε τελειον ἐχει ἡλιξ ἡλικα τερπε , |
μεν τουτο ἐν σπουδῃ , σοι δε οὐκ ἐργον , αἰσχυνη δε ἀπεστι της χαριτος , τι οὐ διδως ; | ||
βροτολοιγος ἰδησι ἠ Φαινων κρυοεις ὀλοον τοδε σημα δαμαρτι ἐσσεται αἰσχυνη τε και οὐκ ἐπι δηθα μενουσιν , ἠν δ |
και βηξ ἐγενετο . ἐγενετο οὐν ὁ βηξ και ποτε εὑρεθεισα ἡ δυναμις ἐῤῥωμενη ἀπεδιωξε τον χυμον : ἀπεδιωξε μεντοι | ||
συντυχουσα “ λεγε ἀντι του ” κατα τυχην φανεισα και εὑρεθεισα “ συντασσων το ” ἡμιν “ προς το ” |
τουτων , εἰ μητε τα τηϲ ἡλικιαϲ κωλυει μητε ἡ ζωτικη δυναμιϲ ἀρρωϲτοϲ φαινοιτο , την ἀρχην τηϲ ἰαϲεωϲ ἀπο | ||
ἡ των ῥαβδων φυσις και ὁλως οἱον ἀρχη τις αὑτη ζωτικη . διο και ἐξαιρουμενου και πονησαντος θνησκει : ἐπει |
ποιουντι . Ὁσον χρονον πραττει κακως Ἱλαριος , τοσουτον ἀμφοτεροι λυπουμεθα , και ἐκεινος και ἐγω . ἐδει μεν οὐν | ||
γε οὐσαν εἰναι ; Σφοδρα γε . Χαιρομεν δε ἠ λυπουμεθα , ὁταν ἐπ ' αὐτῃ γελωμεν ; Δηλον ὁτι |
Εὐναπιου Χρονικης ἱστοριας της μετα Δεξιππον νεας ἐκδοσεως ἐν βιβλιοις τεσσαρεσκαιδεκα . ἀρχεται μεν της ἱστοριας ἀπο της Κλαυδιου βασιλειας | ||
πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε ἑκατον τεσσαρεσκαιδεκα . Ἀντιγονος δ ' ἐκ μετεωρων τοπων κατιδων την |
δ ' ἀπολλυμαι . ὁ δε καλος Ἀρχεστρατος φησι : κεστρεα δ ' Αἰγινης ἐξ ἀμφιρυτης ἀγοραζε , ἀνδρασι τ | ||
: λαμβανε δ ' ἐκ Γαισωνος ὁταν Μιλητον ἱκηαι , κεστρεα τον κεφαλον και τον θεοπαιδα λαβρακα . εἰσι γαρ |
τοις διαλογοις δεινοτητα του ἀνδρος και μαλιστα ἐν οἱς ἀν φυλαττῃ τον Σωκρατικον χαρακτηρα , ὡσπερ ἐν τῳ Φιληβῳ , | ||
, και εἰ τον οἰκετην δραπετην και κλεπτην , ἱνα φυλαττῃ : εἰ δε την πατριδα πονηραν και ἀχαριστον ᾐσθου |
δυσατο γυιων : ἡ δε μορον πολυπυστον ἐπαιαζουσα κατ ' ἀγκη οἰη συνεχεως ἁδινην ἀναβαλλεται ἠχην . ἀσαι δ ' | ||
μετεωρα δια το ἀνω κεισθαι : και Ὁμηρος : και ἀγκη ποιηεντα . ἀγκεα και ποταμοι : γλυκυτης το σχημα |
φρω : ἐκ τουτου γινεται φραπις και πραπις , ὡς λεπω λεπις , ἀφ ' ἡς προϊενται τα βουλευματα . | ||
ὁ ἁλιευς ἀγρευει τους ἰχθυς . Ὀλπις δε ἀπο του λεπω λοπις ὑπερθεσει του ο : Ὀλπις , ὁ τους |
, ἐκ τρωματος κεφαλης ὡς δωδεκαετης θνησκει ἐν μεσῳ θερει τεσσαρεσκαιδεκατῃ ἡμερῃ : θυρην τις αὐτῃ ἐνεβαλε , και το | ||
, ὁτι τῃ μεν δεκατῃ ἱδρως ἀνω , τῃ δε τεσσαρεσκαιδεκατῃ κατω . διατι δε , οὐκ ἰσμεν . ἀλλα |
διορθωσις κοινη ἠ χερσιν ἠ μοχλῳ , τα μεν ἐσω στρογγυλῳ , τα δε ἐξω ὑποπλατει . μαλιστα δε το | ||
πιθῳ την κεραμειαν ἀντλιον χρωμαι γαρ αὐτου του στοματος τῳ στρογγυλῳ , τους νους δ ' ἀγοραιους ἡττον ἠ ' |
ἡ τεκτονικη πηχυν και κανονα . και εἰ χρωνται τῃ λογικῃ και αἱ ἀλλαι τεχναι , οὐκ ἀτοπον : και | ||
ἐμπρεπες οὐκ ἐδοξεν εἰναι την ἐπι κακιαν ὁδον ἐν ψυχῃ λογικῃ δι ' ἑαυτου δημιουργησαι : οὑ χαριν τοις μετ |
† νικωι δ ' ὁ καρρων . ϝειπατε μοι ταδε φυλα βροτησια . Πολλαλεγων ὀνυμ ' ἀνδρι , γυναικι δε | ||
. τις γαρ ἀν ἠνεγκεν ὁμοθυμαδον ἐπιοντα των θηριων τα φυλα , ὁπου γε και ἠν ἑν τι τουτων δη |
εἰ μη ὀλιγον ὑδατωδεϲ , ϲτομαχου πονοϲ , δυϲπνοια , αἱμορραγια δια των μυκτηρων και ἀπο των τρηϲεων του δηγματοϲ | ||
, γινωσκε ὁτι ἐκ του δεξιου μελλει γενεσθαι μερους ἡ αἱμορραγια : εἰ δε το ἀριστερον , ἐκ του ἀριστερου |
την πολιν παραλογιζεται , δι ' ἡν ἠγρυπνουμεν γραφοντες . Ἀκουετε , ὠ Ἀθηναιοι , ὁτι τους ὁρκους ἀποδεδωκα , | ||
εἰτα την ἀρχην του νομου του Λεπτινου . λεγε . Ἀκουετε των ἀντιγραφων της στηλης , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , |
παιδων προς ἀλληλους λεγοντων την κατα σαυτον ἐλα , τουτεστιν ἐλαυνε , και του λογου αἰσθομενος την μεν πλουσιωτεραν ἀφηκε | ||
. προσθε μεν ἡμιονοι ἑλκον τετρακυκλον ἀπηνην , τας Ἰδαιος ἐλαυνε δαϊφρων : αὐταρ ὀπισθεν ἱπποι , τους ὁ γερων |
: ὁ του μηρου τοπος . και μετρον τι . κουρη : θυγατηρ . ἀκμαια . νεα . τινες παλλακη | ||
Ἀραβοιο , τον ” Ἑρμαων ἀκακητα γεινατο και Θρονιη , κουρη Βηλοιο „ ἀνακτος . ” οὑτω δε και Στησιχορος |
οἱ δε το ἀνεριναστος μαλακος και ἀγονος . ἀνηνεχθη : ἀνηνεγκε και ἀνελαμβανεν αὑτον . Μενανδρος Ῥαπιζομενῃ και Θεοπομπος : | ||
του εὐσεβους ἐπικληθεντος , και Ἀδριανου ἐκγονος κατα θηλυγονιαν , ἀνηνεγκε δε το γενος αὑτη ἐπι Τραϊανον προπαππον . γενους |
Θεοπομπος μεν ἐφη ὁ Χιος ἐν ταις Ἑλληνικαις κἀν τῃ τρισκαιδεκατῃ δε των Φιλιππικων Ἀγησιλαῳ τῳ Λακωνι εἰς Αἰγυπτον ἀφικομενῳ | ||
θεσθαι Τηλεγονον και Ἀντικλειαν . Πολυβιος δ ' ἐν τῃ τρισκαιδεκατῃ των ἱστοριων Φιλιππου του καταλυθεντος ὑπο Ῥωμαιων κολακα γενεσθαι |
ῥιζαι του αἱματος εἰσι , δια παντος του σωματος ἡ φρικη διηλθεν : ἁπαντος δε του αἱματος ψυχθεντος , ἁπαν | ||
σωματος φερομενον , ἀρχεται ἀπο καταψυξεως των ἀκρων , και φρικη πασα δυσεκθερμαντον τε ἐχει , και πολυχρονιον την ἐπι |
ἁλμυρος ἐκ τε ὀρνιθος και χηνος : γλυκυς τε συν κονιᾳ παραλαμβανομενος . [ Περι ψυλλιου . ] Και το | ||
' ὀπῳ Κυρηναϊκῳ ἠ Παρθικῳ συν οἰνῳ γλυκει , ἠ κονιᾳ ἀσβεστῳ συν ἐλαιῳ ἠ κοριου χυλῳ χριομεν : [ |
και προπετης και εὐχερως ἐπι το λοιδορειν αἰσχρως και ἀπρεπως ῥητορι ἐξαγομενη , ἐχουσα δε τι και εὐφυες και εὐαγωγον | ||
διανοιας και δρομον ῥηματων κεκραμενον καταπληξει και εὐμενειᾳ οὐδε ἐν ῥητορι τουτο ἐργον ποιουμενῳ ῥᾳδιως κατειδον . ὡστε μοι μικρος |
δεμας ἠπαφε νηων . Και μεν δη σκολιῃσιν ἐν ἀγκοινῃσι λινοιο κυκλωθεις ξιφιης μεγα νηπιος ἀφροσυνῃσιν ὀλλυται , ὁς θρωσκει | ||
δωσων , χαριν ἀζυγος ἀμβροτοπωλου : κλωστου δ ' ἀμφιβολοις λινοιο ναος ὡσει σκαφος κελαινον εἰς ἑδρανα λαϊνα δαπεδα τε |
οὐν στρογγυλαι . πληθυνουσι γαρ ἐπι παιδιων . αἱ δε ἀσκαριδες πλεοναζουσιν ἐπι των παρηβωντων , δυσιατοι δε και δυσεκκριτοι | ||
, και σκοροδα ἑφθα και ὠμα ἐσθιετω , και αἱ ἀσκαριδες ἐξιασι και θνησκουσιν : ἁλμῃ δε κλυζειν χρη . |
ἀκτινας αὐτῃ ἐπιβαλωμεν . Τουτου δε αἰτιον , ὁτι ἡ ὀπτικη δυναμις μαλιστα πως εἰς τοὐμπροσθεν την ἐνεργειαν ἐχει , | ||
τα πλαγια φερονται . οὑτω δε τοι προσω πεφυκεν ἡ ὀπτικη δυναμις ἐνεργειν , ὡστε τα κατοπιν ἠ ὁλως τα |
ϲτυψεωϲ : ὁθεν και τραχυτηταϲ ἐκλεαινει , οὐ ταϲ ἐν ἀρτηριᾳ μονον , ἀλλα και ἐν ψωρωδει κυϲτει : ἐϲτι | ||
ἐν τῃ τραχειᾳ ἀρτηριᾳ ἑλκων , ὁϲα ἐν τῃ τραχειᾳ ἀρτηριᾳ γιγνεται ἑλκη κατα τον ὑπαλειφοντα αὐτην ἐνδον ὑμενα και |
ἀρχας και αἰτιας ἐνῳκισθη τοις Ἑλλησι . πολιτεια δε ἡ βελτιστη και ὁμοδημια και κοινα τα φιλων και θρησκεια θεων | ||
τελος δε ἀφνω καταλιπων οὑτως ἀπιστως και προδοτικως : ἡ βελτιστη δε Πενια πονοις με τοις ἀνδρικωτατοις καταγυμνασασα και μετ |
ἀναλαμβανοντεϲ ἐριῳ το ἡμετερον φαρμακον ἀκρωϲ ἐνεργουν : ἐϲτι δε ϲτυπτηρια ὑγρα και μελι και ῥοδινον ἰϲα ἐπ ' ὀλιγον | ||
τουτων τινι και ἀκανθηϲ Αἰγυπτιαϲ ὁ καρποϲ και ἡ ϲχιϲτη ϲτυπτηρια , του δε ῥοδου και το ϲπερμα και τα |
των πολεμουντων ἀωρι των νυκτων και τουθ ' ὑπορυττοντες ἐν ἀδειᾳ πολλα τουτου κατεσπασαν εἰς ἐδαφος μερη , ὡστ ' | ||
. ὁ δε σοφος οὑτος Λυκοφρων οὐκ οἰδ ' ὁποιᾳ ἀδειᾳ τους Φαιακας και Δαυνιους ἠτοι τους Καλαβρους Αὐσονας καλει |
ἀμαθεις . Ἀγνωμονες , οἱ κακογνωμονουντες . Πλατων δε ἐν Πολιτειᾳ Ἀγνωμονας ἐφη τους γνωσιν μη ἐχοντας ἀλλ ' ἀνεπιστημονας | ||
, ἀντι του ἐλθετω : Νομων θʹ . Ἑλξις Πλατων Πολιτειᾳ . Ἐμαλακισθη . ἐνεδωκε και ἀσθενως διετεθη ὑπο δειλιας |
ρδ Κοινον καθαρτηριον ρε Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ ρϚ Χοληϲ και φλεγματοϲ ἀγωγα ρζ Ἀλοηδαρια δοκιμα ρη Ἀλοηδαρια Ὀριβαϲιου ρθ Ἀλλωϲ | ||
ἐμφρονεϲτερον και τουϲ τον ἀλλον τροπον ἐκμανενταϲ και τοιϲ ἀπο φλεγματοϲ νοϲημαϲι κρατιϲτον ἐϲτιν : οἱ δε και εὐϲιτοτεροι ἀντι |
ἐστι και την αἰτιαν ἑκαστου εἰπειν . το λεπτον και δυσωδες οὐρον ἐνδεικνυται ἐσχατην ἀπεψιαν και ἀκραν καταβολην των φυσικων | ||
οἱ πολλοι ἀπολλυνται . Οἱσι καιομενοισι πυον βορβορωδες ἐρχεται και δυσωδες , ἀπολλυνται ὡς τα πολλα . Οἱσιν ἀπο του |
ἀκριβως τους τοπους τουτους ἐπισκοπειν : και ἐνθα ἀν οἰκειοτεροι τυγχανωσι και πλειω την χορηγιαν παρεχοντες , πλεοναζειν ἐν τουτοις | ||
και ἐν σωμασιν , ὁπως τοις ἀνθρωποις κουφισται των πονων τυγχανωσι των πολλων : και ὑφ ' ἁρματα ἠγαγον τους |
ἐπει αὐτον ἠρωησεν ὁ χωρος . οὑτος ὁ Ἐρῳδιος πλειστον ἐφιλησε τας ἀγελας των ἱππων και ἐτρεφεν αὐτας ἐν τῳ | ||
και θεασαμενη συν πολλῃ χαρᾳ ἐδεξιουτο τε αὐτον , και ἐφιλησε παντων ὁρωντων , εἰς τε το ἁρμα αὐτου μετενεβη |
δημαγωγος ἠνειχετο καλουμενος : Ἀριστειδην μεν γαρ και Λυκουργον και Σολωνα και Ἐπαμεινωνδαν , και εἰ τις ἑτερος τοιουτος , | ||
δωροδοκηματων παρακαλῃ , ὑπολαμβανετε καθοραν ἐπι του βηματος ἀντιπαρατεταγμενους , Σολωνα μεν τον καλλιστοις νομοις κοσμησαντα την δημοκρατιαν , Ἀριστειδην |
τον ἐναρμονιον δρομον ἑλκων , ἐργων σημαντωρ ἀγαθων , ὡροτροφε κουρε , κοσμοκρατωρ , συρικτα , πυριδρομε , κυκλοελικτε , | ||
μαντι , ἀγριε , φωσφορε δαιμον , ἐρασμιε , κυδιμε κουρε , † μουσαγετα , χοροποιε , ἑκηβολε , τοξοβελεμνε |
. ἀφ ' ὡν αὐτην μαλλον ἠ προτερον ἐθαυμασαμεν : ἠγγελλετο μεν γαρ και προτερον μεγαλα , νενικηται δε παντα | ||
ὡς πλειονας ἐκ της πολεως ταυτης ἐχοι συμμαχους . ταυτα ἠγγελλετο τοις ἐν τῃ πολει : οἱ δε ζηλωσαντες την |
την παθην οὐκ ἐλαβεν εὐπετες ὀργανον , ἱνα μη παμπαν κρατηθῃ ὑπο του ἐσιοντος . Λοιπος ἐστιν ὁ λογος ὁ | ||
ὀντων ἐν αὐξησει ἐπι πασης μηρου ἐξαρθρησεως , ὁταν μη κρατηθῃ , τα [ μη ] παρακολουθουντα διηριθμηται , ἁ |
ὡς εἰρηται εἰς το νωσκω εἰη ἀν ἐπ ' αὐτου Ἰωνικη ἀναδιπλωσις νινωσκω δια των δυο ν . του δε | ||
αἱ των Ἑλληνων ἀποικιαι παρεσχηκασι λογον : ἡττον μεν ἡ Ἰωνικη , ἡ δε των Αἰολεων πανταπασι : καθ ' |
και μητε του βαρους των χειρων ἡττασθαι μητε του πνευματος ἐνδεα γιγνεσθαι μητε τῳ καυματι ἀχθεσθαι , τουτο δε εἰναι | ||
ἐν τοις μεγαλοις ἀγωσι , παντα τε ἐργῳ ἐτι σφισιν ἐνδεα εἰναι και λογῳ αὐτοις οὐπω ἱκανα εἰρησθαι , αὐθις |
εἰς ψυχρον το παν ἀφικται , ἐκ του συνηθους εἰς ἀσυνηθη και εἰς σκληρον ἐκ μαλακου . Το δε γαλα | ||
χρονον ἐνδιῃτηθη , προελθον ἐξαπιναιως εἰς ἀερα , ψυχρον και ἀσυνηθη τοπον , ἐπληχθη και της ὀδυνης και του δυσχεραινειν |
εἱλεν Ἀθηναιοις συμμαχουσαν , και τους μεν ἡβωντας ὀκτακοσιους ὀντας ἀπεσφαξε , παιδας δε και γυναικας λαφυροπωλησας κατεσκαψε την πολιν | ||
το Ἀδραμυττιον ἐν τῳ Μιθριδατικῳ πολεμῳ : την γαρ βουλην ἀπεσφαξε των πολιτων Διοδωρος στρατηγος χαριζομενος τῳ βασιλει , προσποιουμενος |
θειων τε και ἀνθρωπινων πραγματων . τι φης , ὠ Πυθαγορα , θεια και ἀνθρωπινα μονον οἰδεν ἡ φιλοσοφια , | ||
και ἑν τουτο των ἀκουσματων ἐστι : τις εἰ , Πυθαγορα ; φασι γαρ εἰναι Ἀπολλωνα Ὑπερβορεον : τουτου δε |
μονον τουτο οὐ προεχωρησε το ἐργον : Κνιδιους δε ἡ Πυθια τον ἰσθμον ὀρυσσοντας ἐπαυσεν . οὑτω χαλεπον ἀνθρωπῳ τα | ||
ἀναθηματων εἰ ἐντος ἀναθησει του ναου , ἐκελευεν αὐτον ἡ Πυθια το παραπαν ἀποφερειν ἐκ του ἱερου . και ἐχει |
, : [ Ἱερωνι Αἰτναιῳ ] Γεγραπται μεν ὁ ἐπινικος Ἱερωνι , λεγεται δε ὁ Πινδαρος οὑτως ἐπιβεβλησθαι κατα Ἀρτεμονα | ||
ἀσμενως κοιμηθηναι πας τοπος ἱκανος ἠν αὐτῳ . και ἐν Ἱερωνι δε ὁ Ξενοφων φησιν : οἰδα , ὠ Σιμωνιδη |
δε τοὐργαστηριον ποιητε περιβοητον , κατασκεδω , νη την φιλην Δημητρα , την μεγιστην ἀρυταιναν ὑμων ἐκ μεσου βαψασα του | ||
νομοθετου ” Ἁιδης “ ἐκληθη . Εἰεν : τι δε Δημητρα τε και Ἡραν και Ἀπολλω και Ἀθηναν και Ἡφαιστον |
θεων , [ και ] μη ἐξειναι αὐτων μηδενι των ἐννεα ἀρχοντων λαχειν μηδε ἱερωσυνης μηδεμιας , τοις δ ' | ||
ὑπαρχοντος , ἀναγκαιου , ἐνδεχομενου , τριων δε και σχηματων ἐννεα εἰσιν αἱ πασαι μιξεις . και ἐπι μεν της |
δ ' ὁμοιως και προς συνοδον ἐρχομενη , ἐαν ἐν ἀρσενικῳ ζῳδιῳ τυχῃ , προτελευταν ποιει τον πατερα , ἐαν | ||
θηλυκῳ ζῳδιῳ ἀπροικον ἠ ψευδοπλουσιαν ἠ ὑποδικον , ἐν δε ἀρσενικῳ τον ἀνδρα τοιουτον . Ἐπειδη προειρηται ὁτι ὁ μεν |
ἐν πεδιῳ ἱδρυμενον Γαζακα , [ χειμερινον δε ] ἐν φρουριῳ ἐρυμνῳ Ὀυερα , ὁπερ Ἀντωνιος ἐπολιορκησε κατα την ἐπι | ||
φευγοντας ἐκ των πολεμιων . . εἰσω λεγει ἐν τῳ φρουριῳ . λεγει δε ὁτι ὁ βουλομενος ἁρπασαι τι εἰσιτω |
λευκα γινεται μαλιστα ταυτην την ὡρην , και τἀλλα νοσηματα φλεγματωδεα . Του δε ἠρος το φλεγμα ἐτι μενει ἰσχυρον | ||
ἐπιμηνια χωρησει οἱ φλεγματωδεα : γνωστον δε ἐστιν ἠν χωρεῃ φλεγματωδεα : ὑμενωδεα τε γαρ φαινεται οἱ , και ὡσπερ |
τουτον , ἱνα μισθον λαβω ἐμπορευομενος τον ὑμνον καθαπερ οἱ Φοινικες τα σφων αὐτων πραγματα . το δε ἐν Αἰολιδεσσι | ||
μη καταδηλος γενηται . Ταυτα μεν νυν Περσαι τε και Φοινικες λεγουσι . Ἐγω δε περι μεν τουτων οὐκ ἐρχομαι |
ἀλλα περι λογον και τας ἀλλας ἀρετας , αἱ παντῃ φοιτωσι δια της φημης . ὁ δε χρονος ὁ παντα | ||
: ὡς γαρ ἐγω ποτε Αἰγυπτιων δευρο ἀφικομενων ἠκουσα , φοιτωσι μεν ὑμιν ἀπο της Ῥωμης ἡγεμονες γυμνον ἠρμενοι τον |
ἐκ τουτων δη τα πολλα και μεγαλα ὀνειδη παλαι τε ἀπελαυσε φιλοσοφια και νυν ἀπολαυει , ὁταν δη τινες ἐνιοτε | ||
τυ γενος , ἀλλοτριος ὠν του Περσων αἱματος ἐπιξενωθεις ἡμιν ἀπελαυσε της προς ἁπαντας χρηστοτητος , ἐπι τοσουτον ὡς πατερα |
' ὠμοτατων ἐργων , οἰδατε , τα δε χρηστα και φιλανθρωπα παντα της ἑαυτων ψυχης ἐκτετμησθε ; και ταυτα μη | ||
οἰκειων τινες και ἑταιρων αὐτου . ἐλθοντι δε τῳ Χοριηνῃ φιλανθρωπα τε ἀποκριναμενος και πιστιν ἐς φιλιαν δους αὐτον μεν |
ʹ : κοχλιαριον ὑδατι . Ἀλλο . καϲτοριου , ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ ἀνα ⋖ η , πεπερεωϲ κοκκουϲ μ : γλυκει | ||
, ἰξου το ἀρκουν . Ἀλλο , ἐπιϲπαϲτικον . ἀμμωνιακου θυμιαματοϲ # Ϛ , κηρου , τερμινθινηϲ ἀνα # δ |
και ἀμπελου λευκηϲ ῥιζα : ϲυνθετα δε : αἰρινου ἀλευρου χοινικα , καρδαμωμου λευκου ⋖ δ , νιτρου ἀφρου ⋖ | ||
ἀν λειφθῃ το ἡμισυ : ἑψειν δε και ἐρεβινθων λευκων χοινικα ἐν δυσι χοευσι , και τουτου λειπετω το ἡμισυ |
ἐν Σικελιᾳ ἠν παρα Διονυσιῳ . λεγουσι δε ὁτι ποτε Γαλατειᾳ [ τινι ] παλλακιδι Διονυσιου προσεβαλε : και μαθων | ||
ἐστιν οὑτω καλουμενος ἱερος ἰχθυς . Καλλιμαχος δ ' ἐν Γαλατειᾳ τον χρυσοφρυν : χρυσειον ἐν ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν , |
και ὁσα χρησιμα εἰς εὐωχιαν , Σεληνης ἐν Καρκινῳ και Αἰγοκερωτι τα τοις ἀνθρωποις ἐφημερα οἱον τροφαιον ἠ ὑγρον τι | ||
και θρεμματα καθισταν και βουκολια , ὁμοιως δε και ἐν Αἰγοκερωτι , και μαλιστα θρεμματα , ἐν δε Ὑδροχοῳ ἀκροδρυα |
δακτυλων . θαυμαστοι δ ' εἰσι των κεστρεων οἱ περι Ἀβδηρα ἁλισκομενοι , ὡς και Ἀρχεστρατος εἰρηκε , δευτεροι δε | ||
ἐξ ἡς και τα ταριχη ἐπωνυμως λεγεται . Μετα ταυτην Ἀβδηρα Φοινικων κτισμα και αὐτη . ὑπερ δε των τοπων |