| μεν ὀρους ἐπ ' εὐθειας ὀντος και νοουμενου κατα την ἀκμην της κοπιδος , της δ ' ἀπο του στοματος | ||
| . Ὁ δε Ἀρισταρχος τον ἀκμηνον λεγει προπαροξυτονως παρα την ἀκμην : Θεων δε ὀξυνεσθαι ἀξιοι ὡς ἀγαθος . ἐνιοι |
| συναχθομενον , ἠν τι κακον , και συνεπικουρειν προθυμουμενον ταις ἀποριαις αὐτων , και φοβουμενον μη τι σφαλωσι , και | ||
| . το μεν γαρ ἐγκωμιαστικον , συν τῳ ταις αὐταις ἀποριαις ὑπαγεσθαι , ἐτι και ἀμεθοδον ἐστιν . ἐπει γαρ |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| λιθους διαιρει . το δε της ῥιζης ἀφεψημα και προς δυσεντεριαν και διαρροιαν και προς αἱματος ἀναγωγην ὠφελιμον ἐστιν , | ||
| : και οἱ ἀπει - ροι θεωμενοι πλανωνται , νομιζοντες δυσεντεριαν το παθος : και τῃ ἀληθειᾳ , εἰ μετα |
| δε Πραξανδρος ἐξ Λακεδαιμονιας παρεγενοντο εἰς Κυπρον , ὡς φησι Φιλοστεφανος . . . : Ὁ Κυπριος ὁ Πυγμαλιων ἐκεινος | ||
| και ἡ Καλαυρεια δε ἱερα ἐστι Ποσειδωνος , ὡς φησι Φιλοστεφανος . ἠν δε προτερον μεν Ἀπολλωνος , ἡ δε |
| λειωθεν ἐπιμελωϲ και ἐγχριομενον καλωϲ ἀποϲμηχει και τηϲ ϲηπεαϲ το ὀϲτρακον καυθεν μετα μελιτοϲ και λειωθεν : ἐν δε κολλουριοιϲ | ||
| ἐλαφου και αἰγοϲ καϲτοριον ὀϲτα κεκαυμενα ἱκανωϲ τριχεϲ κεκαυμεναι ϲηπιαϲ ὀϲτρακον ἐρια κεκαυμενα καρκινων ἡ τεφρα γαροϲ ἱκανωϲ ἁλμη . |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
| πατρος ἐσθλου γεγωτες δυστυχους ' ἀναξιως . τρισσαι μ ' ἀναγκαζουσι συννοιας ὁδοι , Ἰολαε , τους σους μη παρωσασθαι | ||
| παιδων ὑπογραψαντες γραμμας τῃ γραφιδι οὑτω το γραμματειον διδοασι και ἀναγκαζουσι γραφειν κατα την ὑφηγησιν των γραμματων , οὑτω δη |
| ἑπτα και τριακοντα τουσδε , ὁταν του πληθους λαβῃ των Καμαριναιων , χαλκευθηναι κατα φυσεως ἀπανθρωπιαν ἀποφαινεις . βουλομαι μεν | ||
| και κλιμακας και πασῃ πολιορκιας ἐχρητο ἰδεᾳ . των δε Καμαριναιων καταπλαγεντων το αἰφνιδιον της παρουσιας αὐτου και των μεν |
| Ἀνθια πονηρως : και οὐκετι φερειν δυναμενη ἐπεγειρει ἑαυτην , πειρωμενη τους παροντας λανθανειν . Τι φησιν ὠ δυστυχης πεπονθα | ||
| ἀνδρων και γυναικων , ἀσθμαινουσα και περιδινουσα την κεφαλην και πειρωμενη δεινον ἐμβλεπειν , ἀλλα πανυ ἐγκρατως και σωφρονως . |
| ὀνοματικη θεσις , καθως ἐπεδειξαμενΠως . οὐν ἡ οὐ δεοντως παραλαμβανομενη ἀντωνυμια παρωσεται μεν την ἀναγκαιως παρειλημμενην κατα δευτερον προσωπον | ||
| Ἐτι ἐνδιαθετον σχημα και ἡ τοιαυτη ἐπιδιορθωσις ἡ αὐξησεως ἑνεκα παραλαμβανομενη , οἱον ὀψε γαρ ποτε ὀψε λεγω ; χθες |
| πολιν Εὐρυτου Οἰχαλιηος . ” τις οὐν ἐστιν ἐξ ἡς ὁρμηθεντα αἱ Μουσαι κατα Δωριον „ ἀντομεναι Θαμυριν ” τον | ||
| λογος προς Ἑλληνα ἀνδρα ἐπι ὑβριν σαρκων ὑπο ἀκορεστου ἐπιθυμιας ὁρμηθεντα , ὁταν αὐτον ἐπισπασηται φημη καλλους κατορωρυγμενου ἐν σωματι |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| ἑτερου , φοβῳ δε του ἀνδρος και ἐρωτι του μοιχου κατεχομενη ἀγωνιᾳς . δυναται και ὡς του Θησεως ἐχοντος ἑτεραν | ||
| ἐλεον ὀξυτονως σημαινει το ἐλεεινον ] . ὑπο των ὀνυχων κατεχομενη φωνην ἀφιησιν ἐλεεινην , ὡς οἱ ἀδικουμενοι ὑπο των |
| ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
| εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
| με αὐτος : οὐκ οἰσω πορνοβοσκον δεσποτην : σωφρονειν , πιστευσον , εἰθισμεθα . Ταυτα ἐδειτο , ἠλεει δε αὐτην | ||
| † } Πραξας κακως τι κἀν δοκῃς θεον λαθειν , πιστευσον ὁτι σεαυτον οὐ δυνῃ λαθειν . } Ἐαν φονευῃς |
| , εἰτα την παρα Βηρισαδου : μαλιστα γαρ οὑτω γνωσεσθε διδασκομενοι . Λεγε και την ἐπιστολην την του Βηρισαδου . | ||
| . λαβετε δε αὐτους μη πολεμιως μηδ ' ὡς ἀξυνετοι διδασκομενοι , ὑπομνησιν δε του καλως βουλευσασθαι προς εἰδοτας ἡγησαμενοι |
| ἐξιαϲι , ὀλιϲθηρα τῳ περιρροῳ . ἠν δε μεζω και λειοτερα ᾐ τα ἑλκεα , ἐπι μεν τοιϲι ἀνω , | ||
| των ἑτερων . ἐχει δε και τα φυλλα λεπτοτερα και λειοτερα και τας ῥαβδους το λευκον . Ὁ τε παλιουρος |
| μυελον ἐλαφου . [ Προς δυσεντερικους . ] Ἐπι δε δυσεντερικοις εἰδεναι ἀναγκαιον ὁτι ἐξαιρετον δυσεντεριας ἐστι φαρμακον , ὀλιγοσιτια | ||
| ῥυπαρα εἰη ἑλκωσις ὡς τρυγωδη εἰναι τα φερομενα , τοις δυσεντερικοις χρη - στεον : καθαρας δε γενομενης , τοις |
| γαρ κοινωνειν δοκει . Ἰστεον δε , ὁτι πασαι αἱ νομικαι μονοειδεις εἰσιν , ὡσπερ αἱ τε ἀντιθετικαι και ἡ | ||
| ἁπλως τα γεγραμμενα : καιτοι οὐ παντων νομιμων . Ὁμως νομικαι καλουνται τῳ τον νομον κυριωτατον και τιμιωτατον ἐν τοις |
| παρα αἰσθητου πυρος λαμβανοντων την περι αὐτα γινομενην ἐξαψιν το αἰσθητοις εἰναι και αὐτοις ὑπαρχει : διο και φαινεται , | ||
| ἡ γνωσις , πως μη πασχουσα ὑπο των ἐν τοις αἰσθητοις ὁμοιουται προς αὐτα ἡ διανοια ; εἰ δε πασχει |
| ἰσην πιθανοτητα τουτων τε των λογων και των παρα τοις δογματικοις κειμενων την ἐποχην συναγοντες . Εἰ μεντοι και δοιημεν | ||
| , οἰμαι , πασαν την γεγενημενην περι αὐτων παρα τοις δογματικοις ματαιοπονιαν . εὐθεως οὐν , εἰ ὁ μεν ἀγνοων |
| δε πλευρων οὐδεμιαν ὠραν ἐχεις . ὠ Κινυρα , βασιλευ Κυπριων ἀνδρων δασυπρωκτων , παις σοι καλλιστος μεν ἐφυ θαυμαστοτατος | ||
| ? και παρακαλεσαντες ? [ ] τους βουλομενους [ των Κυπριων ] , βαδιζουσιν [ ] προς την ἀκροπολιν [ |
| τους ἀνδρας οὐδαμως , κελευει δε περιαχθεντας ἰδειν την δυναμιν ἁπασαν . ἐπει δε εἰδον , ἀπιτε τοινυν ἐφη και | ||
| ἠ ἐλλειπον ἀποδοθηναι . ἠριθμησαν οὐν ἐν πρωτοις την πληθυν ἁπασαν : ἡ δε ἠν δυο και εἰκοσι χιλιαδες , |
| * * : ἀπτησι , ἠ μη ἱπτασθαι δυναμενοις , μικροις , . , . , + . . Ἀπτερος | ||
| πασι γαρ τα ἀλλα παντα ἐστι , και ἐν τοις μικροις και ἐν τοις μεγαλοις και ἐν τοις καθ ' |
| ' ἑκαστον λεγειν : πονηρον δε παραδειγμα παρεχων ἑαυτον και νεωτεροις και πρεσβυτεροις ἀπονιας και τρυφης και ἀπιστιας : δεκαζων | ||
| δε ἐστιν ἀντι του “ χρωματιζεται ” , οὑτω : νεωτεροις πραγμασι ⌈ χρωματιζεται . / [ χρωτιζεται . / |
| και την Δωριδα , μητροπολιν δε των ἐν Πελοποννησῳ Δρυοπων νομιζομενην . της δ ' Οἰταιας και ὁ Ἀκυφας ἐστι | ||
| ἡ των Θηβαιων πολις , τοτ ' εἰς την ἀπορθητον νομιζομενην εἰναι Λακεδαιμονιων χωραν εἰσεβαλον , κατ ' ἐκεινους τους |
| Κριῳ , οὐ δει γαμειν : χωρισμος γαρ ἐν ταχει παρακολουθησει . Σεληνη ἐν αʹ και γʹ δεκαμοιριᾳ του Ταυρου | ||
| και πανσεληνους και τας ἐν αὐταις ἐκλειψεις ἀξιολογος τις διαφορα παρακολουθησει . . . , και τα ἑξης ἀχρι του |
| και γυναικας και τειχη και πολεις και παντ ' ἐχει συλλαβων , ὡσπερ τοις ἐπιορκησασιν Ὁμηρος ἐφη συμβαινειν , συν | ||
| πολιν συναγαγων τους ἀνθρωπους ὠνομασεν ἀπο του ἀδελφου Τροιζηνα , συλλαβων Ὑπερειαν τε και Ἀνθειαν . πολλοις δε ἐτεσιν ὑστερον |
| πολεις δυο , ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . | ||
| πολεις δυο : ἡ μια Φωκιδος , ὡς Δημητριος ὁ Καλλατιανος , ἡ δε ἐν Μαλιευσιν , ὡς Ἀπολλοδωρος . |
| ἑξις του σωματος και τα συστοιχα θερμοτερα ἐπιτεταμενως , τοτε νεφελιον γινεται : εἰ δε ὑφειμενη ἐστιν ἡ ξηροτης της | ||
| τε το χυμα και το παρεγχυμα , λεγω δη το νεφελιον και το ἐναιωρημα . ἀλλα προτερον περι του χυματος |
| ἀπο των ἀνθρωπων ἐκεινων , οἱς και ἀρχομενοις και μεσουσιν ἐπεγενετο τι . κατα θερη δε και χειμωνας . . | ||
| ἐν ποαις νεμομενων . ἀκος ] θεραπεια . ἐπηρκεσαν ] ἐπεγενετο εἰς βοηθειαν . ἰαμβοι . συστημα ὁμοιον τωι ἀνω |
| ἠ σεληνης ἐν νεφει κοιλῳ και δεδροσισμενῳ κατα κυκλου περιφερειαν ὁρωμενην . γινεσθαι δ ' ἐστιν ὁτε διπλην , ὡς | ||
| φυτου το μεγεθος και περιτεμων τον περιεχοντα την σορον οὐχ ὁρωμενην κορμον ἐρεισμα της στεγης ὑπεστησε . Ταυτα τε πνευματι |
| την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
| τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
| των λογων ἐπιζητουντας ἐνταυθα σε μαλλον ἀγασθαι της δυναμεως οὑτω δυνηθεντα ταις παιδιαις προς ἡμας καταβηναι ἠ εἰ τον βαρβαρον | ||
| δε τουτο ἑξειν δι ' ἐμου , σχειν δε οὐ δυνηθεντα , το δε των ἀχθομενων οὐ πεποιηκοτα ῥημα οὐδεν |
| , λαβε μοι ταυτασι τας μαρτυριας , ὡς ἐγενετο Πασιων Ἀρχεστρατου . Εἰτα τον σῳσαντα μεν ἐξ ἀρχης τα πραγματα | ||
| : Κλεαρχος δε ἐν τοις περι παροιμιων και διδασκαλον του Ἀρχεστρατου γενεσθαι φησιν Τερψιωνα , ὁν και πρωτον γαστ - |
| ἐτι μετειχον , ἀλλα και αὐτοι την παρρησιαν ἁμα τοις δημοτικοις ἀφῃρεθησαν , ὠδυροντο μεν και τα μελλοντα των παροντων | ||
| την Βρουτου τελευτην ὁ συνυπατος αὐτου Οὐαλεριος ὑποπτος γινεται τοις δημοτικοις ὡς βασιλειαν κατασκευαζομενος : πρωτον μεν ὁτι μονος κατεσχε |
| και ἱρον ἱδρυσαντο ἐπι σφεων αὐτεων , τῳ οὐνομα ἐθεντο Πανιωνιον , ἐβουλευσαντο δε αὐτου μεταδουναι μηδαμοισι ἀλλοισι Ἰωνων , | ||
| παρατιθεται . , § . . και τον κρατηρα τον Πανιωνιον κοινῃ οἱ Ἑλληνεϲ κεραννυουϲιν . . . . κεραννυουσιν |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| δυνατοι φερειν την ὑμετεραν ἀρχην ἠ οἱτινες ὑπο των πολεμιων ἀναγκασθεντες ἀπεστησαν , ξυγγνωμην ἐχω : νησον δε οἱτινες ἐχοντες | ||
| ἐς Ὠρωπον . Ἀθηναιοι δε κατα ταχος και ἀξυγκροτητοις πληρωμασιν ἀναγκασθεντες χρησασθαι , οἱα πολεως τε στασιαζουσης και περι του |
| , πινειν τε το ὑδωρ μετ ' οἰνου λευκου των διουρητικων : και σιτια δε ἀντι μεν των ψυχοντων θερμαινοντα | ||
| κατεσκληκοτων : ἱκανως γαρ διοχλει τους τοιουτους . των δε διουρητικων τα μεν δια στοματος λαμβανεται ποτιμα . τα δε |
| ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
| δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
| κοψας χαλκειῳ πελεκει κρατερους διεκερσε τενοντας , ἠριπε δ ' ἀμφοτεροισι περιρρηδης κεραεσσιν . τους δ ' ἑταροι σφαξαν τε | ||
| ' ἀγε νυν ῥητρην ποιησομεθ ' : αὐταρ ὀπισθεν μαρτυροι ἀμφοτεροισι θεοι , τοι Ὀλυμπον ἐχουσιν . εἰ μεν κεν |
| τουτων συνθεσεις ἐν τοις ἀκοποις μετα βραχεα . ἀλλα και ἀκονης ναξιας το κατα τας παρατριψεις των σιδηρων ἀθροιζομενον γλοιωδες | ||
| παροξυνουσα με και παρορμωσα . ἠ οὑτω : της λιγυρας ἀκονης ἐχω δοκησιν ἐπι της γλωσσης , ἡτις κραινει της |
| εἰς το τικτειν λιθους και πηγνυσθαι ἑτοιμως ὑπο της ἐμφυτου θερμοτητος . προς την παχυτητα οὐν δει ἐνιστασθαι μαλλον δια | ||
| ἀρτηρια δια σκληροτητα . και χρεια μεν ἠ πλεονεξια ἑπεται θερμοτητος , ἠ δαπανη του ψυχικου συναυξεται πνευματος , οὐχ |
| της τε δυναμεως ἐνδεα πραξαι της τε γνωμης μηδε τοις βεβαιοις πιστευσαι των τε δεινων μηδεποτε οἰεσθαι ἀπολυθησεσθαι . και | ||
| γραφη # εσθαι τε [ ἀκολουθον ] ? τοις [ βεβαιοις ] της ? διανοητικης ? ? [ ] ? |
| * ἐνωπης : προσοψεως της ὀψεως γληνεα φοινισσει : ἠτοι αἱματωδεις ἐχει τους ὀφθαλμους . * φοινισσει : πειφοινιγμενος ἐστι | ||
| καρτερος ἐπισυναφθεντα προς τῳ ποτε μεν χολωδεις , ποτε δε αἱματωδεις ἐμετους γιγνεσθαι , διψα τε ἀμηχανος και τρομος ἰσχυρος |
| ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
| ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
| ἁπαξ δε ἐν Ὀδυσσειᾳ . . ἀνδρε δυω περι τωνδε κελευομεν , ὡ περ ἀριστω , πυξ μαλ ' ἀνασχομενω | ||
| , καθ ' ὁν ἐπι τον ὑπνον εἰωθαϲι τρεπεϲθαι , κελευομεν και ἐγρηγορεναι διοιγειν τε ποτε ἠ μυϲαι ἀναγκαζομεν τα |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| ἁτινα κρειττονα ὑπαρχει ἠ κατ ' αἰσθησιν . οὐδεις γαρ θαυμαζεται ἐχων αἰσθησιν : φυσεως γαρ δωρον ἐστι και θεου | ||
| γεγονε μεν γαρ ἑτερωθι Πρισκιανος , δι ' ὁ δε θαυμαζεται , τουτο αὐτῳ παρα της ἐμης πολεως , ἡ |
| τους δε εὐειδεις οἱ πονηροι το εἰδος , τους δε κουφους τε και δρομικους οἱ βραδεις και ἑτεροποδες , τους | ||
| μικροφυεις ποιει , μαλιστα ἐν ταις πρωταις μοιραις , και κουφους το στηθος , λεπτους τα σκελη , ὀξυπωγωνας , |
| τῃ καταστασει , δικην αὐτον διδοναι . νυν οὐν αἰσθανομεθα Θηραμενην τουτονι οἱς δυναται ἀπολλυντα ἡμας τε και ὑμας . | ||
| και οἱ ἀλλοι τριακοντα ἠδη φοβουμενοι και οὐχ ἡκιστα τον Θηραμενην , μη συρρυειησαν προς αὐτον οἱ πολιται , καταλεγουσι |
| Ἠλειων . Γ εἰτα ἐν ἐκθεσει τρισυλλαβοι βʹ κατα ποδα κρητικον . ξυνανελκετον και σφω ] εἰτα ἐν ἐκθεσει ἀναπαιστικον | ||
| Το δε παιωνικον εἰδη μεν ἐχει τρια , το τε κρητικον και το βακχειακον και το παλιμβακχειακον : ὁ και |
| την Κλυτιου του Μεγαρεων βασιλεως θυγατερα : ἡς ἀποθανουσης , ἀναγκασθηναι τους Μεγαρεας ὑπο του Κλυτιου πεμπειν [ ν ] | ||
| αὐτου γυμνην την ἀνθρωπον ἰδειν , ὁ δε ἀπομαχομενος μη ἀναγκασθηναι , ὡς δε οὐκ ἐπειθεν , ὑπομενων τε και |
| πενταφυλλου ῥιζα , αἱμα τε τραγου ἠ αἰγος , ὁμοιως λαμβανομενα : δρυος τε φλοιος ἠ φηγου ἠ πρινου , | ||
| αἰτηματα οὐτε ἀμεσα οὐτε ἀναποδεικτα , ἀλλα δεομενα μεν ἀποδειξεως λαμβανομενα δε χωρις ἀποδειξεως ἐν τοις λογοις . και εἰσιν |
| ᾀδων ] ἀγρυπνων , καθα φυλαξ καθημενος . ᾀδων ] μανθανων ἐντος , οἱον . το “ φρουρας ᾀδειν ” | ||
| οὐν οὐτε το διδασκομενον ἐστιν οὐτε ὁ διδασκων οὐτε ὁ μανθανων οὐτε ὁ τροπος της μαθησεως , δηλον ὡς οὐδε |
| ἐμερισω τῃ μεν το πρακτεον σκοπων , τῃ δε τα δοξαντα νυκτωρ ἀγων εἰς περας ; οὐ δεξια σοι προσεστι | ||
| . Οἰδα , ἐφη , κἀμαυτον οὐ προ πολλου θεωρησαι δοξαντα ὑπο μεν ἡλιου ἀλειφεσθαι , λουεσθαι δ ' ὑπο |
| προς αὐτῃ σημειῳ τῳ Λ τῃ στερεᾳ γωνιᾳ εὐθυγραμμῳ τῃ περιεχομενῃ ὑπο των ΘΔ , ΔΕ , ΕΔ , ΔΗ | ||
| ἁφης ἀγομενῃ διαμετρῳ , οὐκ ἐλασσων ἐστι της ἐφεξης τῃ περιεχομενῃ ὑπο των προς μεσην την τομην κλωμενων εὐθειων . |
| οὐρανου φορας τας της ψυχης κινησεις . δει δε εἰς σαφηνειαν και την λεξιν παραθεσθαι την ἐν Τιμαιῳ , συντεμοντας | ||
| ' ἑτερα ἐπιλεγει : προδιαρθρωσαι δε ἀναγκαιον προς την αὐθις σαφηνειαν και την των κατα μερος διαγνωσιν , ὁτι οἱ |
| , κανδαυλον , ὑποβινητιωντα βρωματα . το μηδεν ἀδικειν και φιλανθρωπους ποιει . χορτασθεις ὡς ἡδυ τῳ μισουντι τους φαυλους | ||
| ἀνθρωποις αἰτιας , και οὐ φαμεν αὐτους εἰναι δικαιους οὐδε φιλανθρωπους , οὐδε ἀν τα μαλιστα ἡμιν ἡμαρτηκοσιν ἐπιτιμωσι συν |
| ' ὑγρων αἰτιων και πτωσεων και δια ῥιγοπυρετων ἠ ἐν βαλανειοις ἠ δια γυναικων δολους . Ἡ Παρθενος ὑπο Κριου | ||
| : ἀφανιζεις ⌈ : ἐκ των χυνομενων ὑδατων ἐν τοις βαλανειοις . τις ] ἀνηρ . ἀληθες ] εἰρωνικον . |
| μερη ἐκβαλλομεναι συμπεσουνται . αἱ δε ἐπι μηδετερα τα μερη συμπιπτουσαι παραλληλοι εἰσιν . παραλληλος ἀρα ἐστιν ἡ ΕΖ τῃ | ||
| δε πλαγια , και παρ ' αὐτας ἀχθωσι δυο εὐθειαι συμπιπτουσαι ἀλληλαις και τῃ γραμμῃ , τα ἀπο των ἀπολαμβανομενων |
| ἐμπορων καταγαγων , ὡς μεν ὁ Φιλοχορος Λ προς τοις διακοσιοις [ ] , ὡς δ ' ὁ Θεοπομπος ΡΠ | ||
| δ ' ὑστερον τους της στασεως ἡγεμονας πεντηκοντα προς τοις διακοσιοις ἀνδρας κεραυνοι κατασκηψαντες αἰφνιδιον ἀθροους ἐξαναλωσαν μηδεν μερος ὑπολειπομενοι |
| τολμησαι και ἀναβηναι αὐτον . ὡς δε τουτο ἐγενετο , δρομαιος μεν ὁ Ζευς ὡρμησεν ἐπι την θαλασσαν φερων αὐτην | ||
| ἐκει γαρ εὑρησει Ἀττικας χιλιας . και ὁς περιχαρης γενομενος δρομαιος ἡκεν ἐπι την ἠιονα . ἐνθα δη λῃσταις περιπεσων |
| φιλοσοφοις , ὡς τα αὐτα των αὐτων προτερα ποιουσα και ὑστερα , σαφεστερα και ἀσαφεστερα , αἰτια και αἰτιατα : | ||
| , ὁτι μετρον ἐχει χρονου προς καθαρσιν και ἀποτεξιν : ὑστερα δε δια το ὑστερον ἀποδιδοναι τα ἑαυτης ἐνεργηματα , |
| : Ξανθοτριχα μεν Φερενικον Ἀλφεον παρ ' εὐρυδιναν πωλον ἀελλοδρομον νικησαντα . . Ἐπειδη τεσσαρες ἀγωνες εἰσι , Ὀλυμπια , | ||
| φασι δε τον ἀνδρα τουτον την ἐσχατην τραγῳδιαν εἰσαγαγοντα και νικησαντα χαρᾳ περιπεσειν ἀνυπερβλητῳ , δι ' ἡν και τελευτησαι |
| ἐπιστημῃ διϊστησι της φρονησεως , δια τουτο ταυτα προστιθησιν , ἀποδιδους τας αἰτιας περι ἀμφοιν , δι ' ἁς και | ||
| ' ἐστι το δικαιωμα . ὁ μεν γαρ την παρακαταθηκην ἀποδιδους δικαιοπραγει , ὁ δε τῳ μη ἀποδιδοντι ἐπεξιων δικαιοι |
| προσωπα , και ἀποτεινομενος τις ἐρει προς τινα ὑμας , συλλαμβανων παλιν και το παρον προσωπον και τα ἀποντα . | ||
| αἰλουρος τουτο γνους ἡκεν ἐνταυθα και καθ ' ἑκαστον αὐτων συλλαμβανων κατησθιεν . οἱ δε καθ ' ἑκαστην ἑαυτους ἀναλισκομενους |
| ἡ πρωτη προφασις και μικρον πταισμα εἰπων το ῥᾳδιον της καθαιρεσεως ἐδειξεν . τουτο γαρ μαλιστα του δυνατου κεφαλαιου τιμιωτατον | ||
| τε της διαιτης και της των τροφων δυναμεως και περι καθαιρεσεως σαρκων , και συν ἐκεινοις δε και πομασι και |
| ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
| , διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
| την της καταρχης Σεληνην συναπτειν μελλει . εἰ μεν γαρ ἀγαθοποιοις συναπτει , εὐφορια γινεται , εἰ δε κακοποιοις , | ||
| τας μαρτυριας Ἀρεως και Ἀφροδιτης . Συνουσης της Σεληνης τοις ἀγαθοποιοις ἠ μαρτυρουμενης και ἐν τοις ἁρμοζουσι ζῳδιοις καλλιστον γεωργειν |
| “ καλω τινα εἰς δικαστηριον ” . ἐνταυθα δε το ἐνεργητικον ἀντι παθητικου ἐκληπτεον , ἠτοι ἐγκλητευσομενον . ἀνδρι ] | ||
| † κατα την † ἀσωματον και το ἀδιαιρετον και το ἐνεργητικον : χρησθαι γαρ αὐτην και τῳ σωματικῳ βαθει συμβαθυνομενην |
| ἀλλως ἐχον ἠ οὑτως . παντως δε πλειστας τεχνας παντων σοφωτατος εἰ ἀνθρωπων , ὡς ἐγω ποτε σου ἠκουον μεγαλαυχουμενου | ||
| εἰς κοιτην προς δυναμιν . [ Ἀλλο ᾡπερ ἐχρησατο ὁ σοφωτατος Ἀλεξανδρος . ] Πυρεθρου ⋖ βʹ . κοστου ⋖ |
| δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
| τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
| συνθετον : ἡ δε τουτου διακρισις πολλα ἐστιν ἡνωμενα , γιγνομενη μετα το πρωτον ἡνωμενον : ἐκεινο γαρ ταυτῃ γε | ||
| οὐ πρωτως , ὡσπερ τα σωματα , μεριστη γε μην γιγνομενη ἐν τοις σωμασιν : ὡστε διαιρουμενων των σωματων μεριζεσθαι |
| τρεις ἑνικαι , τρεις δυϊκαι , και τρεις πληθυντικαι : καταχρηστικως δε πολλαι , περι ὡν ἑκαστης διδαξω σε ἀκριβεστατα | ||
| : παρα τον ἀρην , ἐξ οὑ παρωνυμον ἀριστευς . καταχρηστικως δε και ἐπι παντος προσηκοντος , , . . |
| των ἀλλων ἑκαστος ἐχει τινα τεχνην ἠ θεοις ἠ ἀνθρωποις χρησιμην , οὑτοι δε τι ποιησουσιν ἡμιν ; ἠ ἀργοι | ||
| . Τουτεων οὐν δι ' ἀναγκην ἀξυνετων ἐοντων , παρακελευομαι χρησιμην εἰναι την τριβην , μη την τηρησιν δογματων ἱστοριης |
| , ἀλλη διαιτα . εὐρωτα γηρως και παχνην εὑρεν ἡ λοπας το πωμα . ταις γραυσιν ἐξουλης ὀφλειν . . | ||
| “ και λαβων ἐπιεν . ἀριστωντων δε αὐτων παρετεθη ἰχθυων λοπας . ὁ Ξανθος τῳ ξενῳ λεγει ” φαγε . |
| ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
| ' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
| παρα παντα τον βιον αὑτοις , οὐχι τουσδε μονους οὑς συλλεγουσι τινες και ὡν πληρωται γιγνονται , ἀλλα και ἀλλους | ||
| σμυρνης δυσπετεως κτωνται οἱ Ἀραβιοι . Τον μεν γε λιβανωτον συλλεγουσι την στυρακα θυμιωντες , την ἐς Ἑλληνας φοινικες ἐξαγουσι |
| περ τεκον Ἀλκινοον βασιληα . Ναυσιθοον μεν πρωτα Ποσειδαων ἐνοσιχθων γεινατο και Περιβοια , γυναικων εἰδος ἀριστη , ὁπλοτατη θυγατηρ | ||
| μεν ὁγ ' ἠεν Ἀβαντος ἐτητυμον , ἀλλα μιν αὐτος γεινατο κυδαλιμοις ἐναριθμιον Αἰολιδῃσιν Λητοϊδης , αὐτος δε θεοπροπιας ἐδιδαξεν |
| ὡς της προτερας εὐθηνιας ἐκλαθεσθαι και εἰ τι λειψανον παλαιας εὐετηριας ἠν ἀναλωθηναι . τα μεν οὐν ἐκ της διακρισεως | ||
| πολεως , και ἐρεις στοας , ἱερα , λιμενας , εὐετηριας , ἀφθονιαν , τα ἐκ της θαλασσης ἐπεισαγομενα ἀγαθα |
| ἀστοχον τι λεγοιμεν περι του θειου Πλατωνος φησαντες αὐτον τοις μαθηματικοις σωμασι την φαντασιαν ἡμων τοπον ποιειν , ὡσπερ τοις | ||
| , ἠ τον ὁρισμον ἀποκρινομεθα ἐσχατον , ὡς ἐν τοις μαθηματικοις , οἱον δια τι αἱδε ἰσαι ; ὁτι ἐν |
| προνοιᾳ , ὡς πανταχου ἀρετην κρατειν και μετατιθεμενων και διορθωσεως τυγχανοντων των ἡμαρτημενων , οἱον ἐν ἑνι σωματι ὑγιειας δοθεισης | ||
| ἐκ μεταφορας των τοξοτων , των οὐχ ὁπως του σκοπου τυγχανοντων , ἀλλ ' οὐδ ' ἐγγυς βαλλοντων . Οὑτος |
| ὀλιγου τεινει , πυργος ἐν εὐρει . δεδοικα δε συν βασιλευσι μη πολις δαμασθῃ . τελειαι γαρ παλαιφατων ἀραν βαρεαι | ||
| Γρα διηγουμενος του την ἀποικιαν εἰς Λεσβον στειλαντος συν ἀλλοις βασιλευσι , και ὁτι χρησμος ἠν αὐτοις δηλωσας καθειναι διαπλεοντας |
| δει δε ἐφοραν και τας ἀκτι - νας και τους κληρους και τα δωδεκατημορια οἱς συνοδευει ἠ συσχηματιζεται ὁ Ἑρμης | ||
| και διος Ὀδυσσευς χωρον μεν πρωτον διεμετρεον , αὐταρ ἐπειτα κληρους ἐν κυνεῃ χαλκηρεϊ παλλον ἑλοντες , ὁπποτερος δη προσθεν |
| νησους , οὐ ναυς , οὐ τειχη της πολεως τοτε κεκτημενης , ἐξηλθετε εἰς Ἁλιαρτον και παλιν οὐ πολλαις ἡμεραις | ||
| , σου μεν ἁπασας τας γυναικι πρεπουσας ἀρετας και ἐπιστημας κεκτημενης και ἐπισταμενης , ὡσπερ ἡ Ἀθηνα τεχνας ἁπασας κεκτηται |
| Λαοδαμειαν ἐσχεν Ὀρχομενον , Ἀγλαον , Καλαον . των δε Ἡρακλειδων κατασχοντων Πελοποννησον ἐχρησεν ὁ θεος αὐτους μεν ἀποστηναι Λακεδαιμονος | ||
| ἑξηκοντα . οἱ δε περι Κρατητα και προ της των Ἡρακλειδων καθοδου λεγουσιν αὐτον γενεσθαι , ὡς οὐδε ὁλα ἐτη |
| ' Ἀριστοφανης λεγει . ὁ δ ' αὐτος και καμινον βαλανειου φησιν . εἰκοτως δ ' ἀν βαλανειῳ προσαγοιτο και | ||
| ' ἀριστῳ τα περι ἀριστου , ἐν βαλανειῳ τα περι βαλανειου , ἐν κοιτῃ τα περι κοιτης . μηδ ' |
| Φρυγιᾳ : ἑτεροι ἐν Λυδιᾳ . Ἀρτεμων δε τις ἱστορικος πιθανωτερον λογοποιει . καθαπαξ γαρ φησι παν ὀρος ἐχον πυρος | ||
| δε ἀκινητον εἰναι φασιν . . . . Α . πιθανωτερον δ ' ἐοικασιν οἱ Πυθαγορειοι λεγειν περι αὐτου , |
| δυνων ἐς κοιλας ὀχεας , και φυλα κολοιων ἐκ νομου ἐρχομενα τραφερου ἐπι ὀψιον αὐλιν . Οὐδ ' ἀν ἐτι | ||
| του ε εἰς ο ἀπο ῥηματος γεγενηται , εἰς συνθεσιν ἐρχομενα την αὐτην φυλαττει γρα - φην : τρεφω , |
| , τεχνιτων των ἐπισημοτατων χορῳ μεγαλῳ και παντοιοις ὀργανοις και συμφωνιαις παρεπεμπε το σωμα . Δικαιαρχος δ ' ἐν τοις | ||
| τον χρονον ] ἐν τε κιθαραις και αὐλων ταις ποικιλαις συμφωνιαις δια παντος του χρονου . μελεταν δε σοφισταις Διος |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| την θηραν ὁ Ἐρως αὐτῳ , και , ἁτε δη φιλονεικος θεος , ἀντιταττομενον ἰδων και βεβουλευμενον , ὡς ᾠετο | ||
| τουτο . ἀνδρων : ἀνθρωπων . Δυσμαχος : ἀπιστος , φιλονεικος , δυστυχης , δυσπειθης κατα του διηγεισθαι . ἀτρεκεεσσι |
| ὀρος διειργει της Σκυθιας , ἡν κατοικουσι των Σκυθων οἱ προσαγορευομενοι Σακαι : την δε τεταρτην την προς δυσιν ἐστραμμενην | ||
| τον Νειλον . Παροικουσι δε τουτοις οἱ ῥιζοφαγοι και ἑλειοι προσαγορευομενοι δια το ἐκ του παρακειμενου ῥιζοτομουντας ἑλους κοπτειν λιθοις |
| δ ' ὁ γαλεος τα πλειστα τρια και εἰσδεχεται τα γεννηθεντα εἰς το στομα και παλιν ἀφιησιν : μαλιστα δ | ||
| παις , ὁν καλεσον Ἀετον κατα το σημειον . και γεννηθεντα τον Αἰαντα Ἀετον ἐκαλεσεν , εἰτα Αἰαντα . αὐξηθεντα |
| λεγοντες , ὡς δ ' ἀν ὀξεως ἐχοιεν ἐς τα παραγγελλομενα χρησθαι . και οἱ Καρχηδονιοι , νομιζοντες ἐκλυσειν την | ||
| προυχοντας και ἐμπειριᾳ πολεμικῃ , ἐπειτα ὁμοιως παντας ἐς τα παραγγελλομενα ἰοντας , ναυτικον τε , ᾡ ἰσχυουσιν , ἀπο |
| βαρυτερον ἡ φωνη χωρῃ , ἐπιτασις δ ' ὁταν ἐκ βαρυτερου μεταβαινῃ προς ὀξυτερον . ἐκ δη τουτων τα γινομενα | ||
| Ἀγωγη προσεχης ἀπο των βαρυτερων ὁδος ἠ κινησις φθογγων ἐκ βαρυτερου τοπου ἐπι ὀξυτερον , ἀναλυσις δε τοὐναντιον . τας |