| και που στησεται ; Οὐκ οἰσθα , ὁτι πηγην ταυτην ἀεναον κινεις πονηριας , και γραφεις νομον ἀρχεκακον τῃ πασῃ | ||
| ἐς το εὑρεθεν ὑδωρ ἐμβαλῃ τις τον ἰχθυν τουτον , ἀεναον ἐσται το ὑδωρ και οὐκ ἐπιλειψει ποτε : εἰ |
| μακραν πλανην κατεπλει ἐς τινα της Ἰταλιας αἰγιαλον , Λωρεντον ἐπικαλουμενον , ἐνθα και στρατοπεδον αὐτου δεικνυται , και την | ||
| ἀνδρειως χρη , και τον Παιωνα τε και τας Μουσας ἐπικαλουμενον τους παλαιους πολιτας ἀγαθους ὀντας ἀναφαινειν τε και ὑμνειν |
| ἐνθα χειροτονησειν ἐμελλον , και τα μεσα της ἐκκλησιας . ἐνοχλουμενος δ ' ὑπο των δημαρχων και των πλουσιων , | ||
| , ἑως ἀν ἀπειπωμεν ἐγω μεν γραφων , συ δε ἐνοχλουμενος , ὁπως ἀν και μαθω βεβαιως , εἰ δει |
| κἀπι των μη κατα λογον ἐν τοιϲ τοκετοιϲ καθαιρομενων ὁμοιωϲ χριομενον . χρηϲιμον δε και τοιϲ τον θωρακα ἐψυγμενοιϲ και | ||
| ' ἑαυτο εἰς στυπιον ἐμβαλλομενον και ἐπιτιθεμενον και ἐν λουτρῳ χριομενον . ὁμοιως δε και το ζεμα των ῥοδων και |
| ποτηριοις την Ἀρσακου βασιλειαν ἐκπιειν . Ἀντιοχος δε ὁ μεγας ἐπικαλουμενος , ὁν Ῥωμαιοι καθειλον , ὡς ἱστορει Πολυβιος ἐν | ||
| ἀλλα και περι πολλους ἀλλους Ἀκραγαντινους . Ἀντισθενης γουν ὁ ἐπικαλουμενος Ῥοδος , γαμους ἐπιτελων της θυγατρος , εἱστιασε τους |
| ὑπο Θετταλων δεσποζειν , ἀλλ ' οὐχ ἡγεισθαι των συμμαχων προαιρουμενος , ὑποπτευεται δ ' ὑπο Θηβαιων Νικαιαν μεν φρουρᾳ | ||
| βουλομενος ἠ την ἀπο φυσεως ἀμορφιαν τῳ ἐπιθετῳ καλλει καλυψαι προαιρουμενος και τῳ καλλωπισμῳ : ταυτα γαρ του χρωματος ἐστι |
| Καλλατιανος τους καθ ' ὁλην την Ἑλλαδα γενομενους ποτε σεισμους διηγουμενος των τε Λιχαδων νησων και του Κηναιου τα πολλα | ||
| πεταλα : και ὑστερον χωνευε . Τοιουτον δε και Περσαις διηγουμενος φησιν : οὑτος δε ὁ ἀνηρ ἰδιᾳ σοφιᾳ ἐτελευτησεν |
| τοις ἡδεσιν , ἑκατερον ἐν ἑκατερῳ φυρομενον : ἀναγκη δε αἱρουμενον θατερον και του ἀλλου μετεχειν εὐθυς : ἁτε γαρ | ||
| , μηδεν ἐπαναγκες ἐστω . και την προβολην δη τον αἱρουμενον ἐκ των ἐμπειρων ποιητεον , ἐν τε τῃ δοκιμασιᾳ |
| Βριμω προσηγορευθη . . . . Βρισαι : νυμφαι οὑτω καλουμεναι , ἠ ὁτι βλισαι , και γαρ μελισσουργιαν αὑται | ||
| τοις ὁπλοις κινησεις ἐγυμναζοντο μετα ᾠδης : ὁθεν ἐκινηθησαν αἱ καλουμεναι πυῤῥιχαι και πας ὁ τοιουτος τροπος της ὀρχησεως , |
| ὠφθαλμιασε δε ἰσχυρως : και γαρ μιᾳ εὐχῃ ὁ θεος ἀρκουμενος το ἑτερον ἠρνειτο . Ἐδοξε τις φευγων γραφην δημοσιων | ||
| τις αὑτη φλυαρια ; πως ἐτι ὀρθα δογματα ἐχω μη ἀρκουμενος τῳ εἰναι ὁς εἰμι , ἀλλ ' ἐπτοημενος ὑπερ |
| , ὁταν μηδε ἀλλον τινα λογον ὑπολιπηται ἑαυτῳ προς τον ἐγκαλουμενον . Δημοσθενης ἐν τῃ ὑπερ Φορμιωνος παραγραφῃ ” ἱν | ||
| στοχασμου το ἑτερον εἰναι το γεγενημενον : ἑτερον δε το ἐγκαλουμενον : ἐαν μεν το γεγενημενον δηλον ᾐ , ὁτι |
| ὁ τ ' ἀδελφος αὐτου Ταυροσθενης , ὁ νυνι παντας δεξιουμενος και προσγελων , τους Φωκικους ξενους διαβιβασας , ἠλθον | ||
| του Βελλεροφοντου , ἐδειτο ὁπως αὐτῃ συνευνασθῃ : ὁ δε δεξιουμενος το ὁσιον ἀντελεγεν . Ἡ δε Ἀντεια δεισασα μη |
| ὁτι δε το μαλλον φυσικον μαλλον συγγνωστον , δηλον . ἐγκαλουμενος γαρ τις ὁτι τυπτει τον πατερα , ἀπελογειτο φυσικον | ||
| , ὁ ἐγκαλων νικᾳ , ἐπι δε των ἀρτιων ὁ ἐγκαλουμενος . ααʹ ὁ ἐγκαλων νικᾳ και ὁ νεωτερος . |
| δε Ὀδυσσεα προς Ἀλκινουν περι των ἐν Ἁιδου και ἀλλα διηγουμενον και ὁτι Θησεα ἰδειν ἐθελησαι και Πειριθουν προτερους ἀνδρας | ||
| ἐγραψαμην δε δη οὑτωσι τον λογον , οὐκ ἐμοι Σωκρατη διηγουμενον ὡς διηγειτο , ἀλλα διαλεγομενον οἱς ἐφη διαλεχθηναι . |
| ἀληθη ἐγκαλουντα οὐ τολμᾳ τον Αἰσχριωνα παραδουναι . Ἀπολογιαν τοινυν ποιησεται ὁτι ἐν τοις γραμμασιν τοις τραπεζιτικοις ἐπι Ἀλκισθενους ἀρχοντος | ||
| ἰσον ἀπεχων της συναφης ὁποτερασουν , μεσου νυκτος την τροπην ποιησεται ἐπι του μεσημβρινου , και ἐν ᾑ ἀν ποιησηται |
| της γλωττης . τουτων δε των ὑμενων ἐν τοις ἀγκυλοις καλουμενοις ὡς τα πολλα μεν ὁ μεσος , ἠ βραχυτερος | ||
| , ὡσπερ ἐστιν ἀλλοις τε τεκμηρασθαι και ἐν Κατανῃ τοις καλουμενοις Εὐσεβεσιν , οἱ , ἡνικα ἐπερρει τῃ Κατανῃ πυρ |
| ἐκλιπων τα θνητα ” προστιθεται τῳ θεου λαῳ ” , καρπουμενος ἀφθαρσιαν , ἰσος ἀγγελοις γεγονως : ἀγγελοι γαρ στρατος | ||
| εὐκλεης , τον μη κολακειᾳ νοθουμενον , ἀλλα βεβαιουμενον ἀληθειᾳ καρπουμενος ἐπαινον : μονος βασιλευς , παρα του πανηγεμονος λαβων |
| τους μη ὡς δει χρωμενους τῃ ὀργῃ ἠ τους ἰδιως καλουμενους χαλεπους , οἱς τῳ ὀντι το συμβιουν ἀηδεστατον . | ||
| φαντασιαν . Διογενης ἀστερας εἰναι τους κομητας . Ἀναξαγορας τους καλουμενους διᾳττοντας ἀπο του αἰθερος σπινθηρων δικην καταφερεσθαι : διο |
| τους βιους ἐσχηκοτων , μαθετωσαν ὁτι χωριον μεν ἑν το δεξαμενον τα σωματα αὐτων ἠν , μνημεια δε παρα πολλοις | ||
| ' αὐτην ἠδη χωρησαν την καρδιαν και κρειττω της προϋπαρχουσης δεξαμενον ἀλλοιωσιν ἐπι τα του σωματος ἐκειθεν δια των φλεβων |
| κατεσχεν αὐτους : και παντ ' ἀναδεχομενος και εἰς αὑτον ποιουμενος τα τουτων ἁμαρτηματ ' ἐστιν . ὑπερ δε Φωκεων | ||
| ἀοριστον πραγμα , διο οὐκ ἐμνησθη αὐτης ὡς προς εἰσαγομενους ποιουμενος τον λογον : αὐτη γαρ ἡ κινησις οὐδεν ἑτερον |
| ἡνιοχους , ἀγαθον δε εὐθυς ἀναγκη εἰναι τον περι πολλου ποιουμενον τους ἀγαθους . Ἀλλ ' ἐπανιτεον ἐπι τον λογον | ||
| Ἀσφαλαξ ζῳον ἐστιν τυφλον , ὑποκατω της γης την οἰκησιν ποιουμενον , ἐν ᾑ και φωλευει και βαδιζει . εἰ |
| κρεα παιδιαν τινα ἐπαιζε πειρωμενος εἰ διαγνωσεται το βελτιον ὁ αἱρουμενος . Τιθει δ ' ὁμως , ὠ Ἑρμη , | ||
| ἐπαινεται πασαι . διο νυν μεν ὁ Λαμεχ ἑαυτῳ γυναικας αἱρουμενος κακα μεγιστα αἱρειται , αὐθις δ ' Ἀβρααμ , |
| ἑορτη δε αὐτῳ ἐπετελειτο , ἐπειδη αὐτος συνηγαγε την Ἀττικην προτερον σποραδην και κατα κωμας οἰκουμενην . ἐπ ' ὀλιγοις | ||
| Εὐβουλιδου ἀρχοντος . ἐν οὐν τετταρσιν ἠ πεντε ἐτεσι , προτερον μη ὑπαρχουσης οὐσιας , χαλεπον , ὠ ἀνδρες δικασται |
| τους φυλασσοντας γεγονε περι τι φρουριον ἐγγιστα του Σαγγαριου ποταμου διακειμενον , ὁπερ Ἀτζουλα καλειται , ἀπεχον Νικαιας περι που | ||
| κατεδειξεν ἡμιν τον οἰνον , δια τουτο ποιουσιν αὐτον οὑτως διακειμενον , δηλον ὁτι και την Δημητρα θεριζουσαν ἠ ἐσθιουσαν |
| το τε πολλον ἐπαλθεα νουσον ἐτευξεν . Ἠν γε μεν οὐλομενον γε ποτον κοριοιο δυσαλθες ἀφραδεως δεπαεσσιν ἀπεχθομενοισι πασηται , | ||
| μορφην δ ' οὐκ ἀγανην παναμειδητοισι προσωποις : καρχαρον , οὐλομενον , ταναον στομα , κυανεη ῥις , ὀμμα θοον |
| . θανοντα γαρ με θαψεθ ' οὑ το μορσιμον , διας παροιθε παρθενου Παλληνιδος : και σοι μεν εὐνους και | ||
| μενει λιμην Μαλεας τ ' ἀκρας κευθμωνες ἡ τε Σουνιου διας Ἀθανας σως ὑπαργυρος πετρα Γεραιστιοι τε καταφυγαι : τα |
| μερος οὑτος ὁ Μηριονης ἀναμνησας , ἐπεγειρας , ἐπαινεσας τον προθυμουμενον . συνευχομαι δε σοι του χρονου προϊοντος ἐν τῃ | ||
| ἡμων ] αὐτων [ ἠ ] [ πραττομενον ] ἠ προθυμουμενον [ - ] [ πραττειν ] : οὐ γαρ |
| πρεσβυτερον δε κινησεως σχεσις , ὡς ἐγγονου λογον ἐχειν το κινουμενον προς το ἰσχο - μενον : παρο και του | ||
| δη , ὁτι κατα ταυτην την ὑποθεσιν , ἐπει το κινουμενον ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ το τε ὁλον ἀνυει διαστημα |
| μεν : ἠλειφομην μυροισι και βακκαρι , Ἀριστοφανης δε : λουομενος μοι μυρου και βακκαριδος . βρενθειου δε μυρου μνημονευει | ||
| ἐῃ της κεφαλης , τῳ ἀσκῳ μηκετι χρησθω , ἀλλα λουομενος πολλῳ θερμῳ πινετω τα διουρητικα και μελικρητα ὑδαρεα : |
| , καλεισθαι και αὐτην την φωνην και το ἐξ αὐτης δηλουμενον , ᾡ λογῳ και τινα ἑτερα σχηματα . φαμεν | ||
| ” , διαπορητεον . ἀρ ' οὐν τοιουτον ἐστι το δηλουμενον , ὁτι χαριτος ἐτυχεν , ἠ ὁτι χαριτος ἀξιος |
| Και πρωτον μεν ὁτι ἐστι πολιτικον . Τουτο εἰς Μινουκιανον ἀποτεινεται : ἐκεινος γαρ οὐκ ἐπηνεγκεν ὁρον του πολιτικου ζητηματος | ||
| . ” ὁ δε Ἀρατος φησιν : οἱ σταθμη νεατης ἀποτεινεται οὐρης εἰς ποδας ἀμφοτερους , ὁσση ποδος εἰς ποδα |
| , δηλοι γαρ ὡς ὁν τροπον το αἰτιον κυριως και διαφερον τροπῳ το ποιουν ἐστιν , οὑτω και ἀρχη . | ||
| γενος , ἐαν μεν προς τεχνην τινα ἠ ἀλλο ἐπιτηδευμα διαφερον φαινηται , τουτο δη φησομεν ἑκατερῳ δειν ἀποδιδοναι : |
| ἀφεις και τεκνα και τἀλλα οἱς ἡδεται τρεχει την σην ὀψομενος κεφαλην . καιτοι κρυπτειν μεν ἐπιχειρει το παθος ὡς | ||
| αὐτο τουτο , ἐμαυτον τε παρεξων σοι καταμαθειν και σε ὀψομενος . Ἀλλα χαλεπως , ἐφη , με ἀν ἰδοις |
| ἐχον οὐδετερον το ἑν : τα γαρ εἰς εις ἐχοντα οὐδετερον εἰς εν δια του ντ θελουσι κλινεσθαι , οἱον | ||
| το μεντοι μεγας και λαας ὡς συστελλομενα βαρυνονται . Παν οὐδετερον εἰς ΑΣ βαρυνεται : γερας γηρας δεπας δεμας σεβας |
| αὐ κατοπισθε νεος κυανοπρῳροιο ἰκμενον οὐρον ἱει πλησιστιον , ἐσθλον ἑταιρον , Κιρκη ἐϋπλοκαμος , δεινη θεος αὐδηεσσα . αὐτικα | ||
| της δε ἀκουσαι . Οὐχ ὁπως ἀμεινων γενοιο περι τον ἑταιρον , τους ἀγωνας οἱς κεχρηται διηλθον : ὁ γαρ |
| ἀπεκλινα την πραγματειαν , ἀλλα της ἀληθειας και του δικαιου προνοουμενος , ὡν δει στοχαζεσθαι πασαν ἱστοριαν , πρωτον μεν | ||
| μεμισημενους : ἀντι του : δι ' ἁ ἐγω : προνοουμενος και σου και ἐμαυτου : ἁγω προνοιᾳ : δι |
| προσθεσεων , ἐν οἱς και τους κενους χρονους παραλαμβανουσιν . κενος μεν οὐν ἐστι χρονος ἀνευ φθογγου προς ἀναπληρωσιν του | ||
| ὁ γαρ ἐπερωτων ψευδοπροφητην περι πραξεως τινος εἰδωλολατρης ἐστι και κενος ἀπο της ἀληθειας και ἀφρων . παν γαρ πνευμα |
| βασιλεα φιλιαν συνθεσθαι και συμμαχιαν . ὁ δε βασιλευς ἀσμενως δεξαμενος τον νεανισκον , στολην περιτιθεις βασιλικην και δωρα δους | ||
| φυσει παραχωρησωσιν : ὁ μεν γαρ την Ἀσιαν ὁλην ἐπιφερομενην δεξαμενος και ζων ἐμαχετο , και τελευτησας οὐκ ἐπεσεν , |
| μετα των ἀλλων ἀπωλεσαμεν . ἠν δε ἡ ἀρχη του ποιηματος αὑτη , Νυν δε μοι ἐννεπε , Μουσα , | ||
| τελειαν ἐπονομαζουσι : τελος δε και γνωσεως και πραξεως και ποιηματος : το και ἀποβαινον , ὡς παρ ' Εὐριπιδῃ |
| . οὐθεν δε τουτων παρα φυσιν , ὡς ἀνευ δυσχερειας ἀποκρινεται . διο κατ ' ἐννοιαν ἐστιν καταμηνιον αἱμα ἠ | ||
| εἰτε ἑτερους αἰχμαλωτους . Πυρρος δε μετα των φιλων βουλευσαμενος ἀποκρινεται ταδε αὐτοις : Σχετλιον τι πραγμα ποιειτε , ὠ |
| ξεσμον : ἁρμοξει δε και τῃ ὑστεραιᾳ γαλα πινειν μετα ναματος θυγατερων ταυρων ἠ γλυκεος , οὑτω γαρ τας ἐπιῤῥεουσας | ||
| ἐν τῳ ἱερῳ δε του Λαβρανδεως Διος ἐν κρηνῃ διειδους ναματος , και ἐχουσιν ὁρμισκους χρυσους και ἐλλοβια , χρυσα |
| οὐτε τουτου ἡ ἐπιστημη οὐτε της ἐπιστημης το γενος . Τον αὐτον δε τροπον και ὁμοιως ἐπι των ἀποφατικων προτασεων | ||
| τι κακον παθεειν : ῥεχθεν δε τε νηπιος ἐγνω . Τον δ ' αὐτ ' Αἰνειας ἀπαμειβετο φωνησεν τε : |
| βουλεται θεραπευσαι . τουτο δε το ἑλκος οὐχ ὑπο του καταγματος γεγονεν , ἀλλα ἠ δια χυμον δριμυν ἠ δια | ||
| ἐπειδη δε πολλακις κἀνταυθα ἡ μια γινεται θεραπεια και ἐπι καταγματος , δια τουτο κατα τι συμβεβηκος και περι καταγματων |
| και το κυβοειδες . Περι ἀστραγαλου . ἀστραγαλος δε οὐ καταγνυται δια το περιεχεσθαι περονῃ και κυβοειδει , δια δε | ||
| αὐτη ἡ κεφαλη του βραχιονος κατα την ἐπι - φυσιν καταγνυται : τουτο δε δοκεον κακοσινωτερον εἰναι πολλῳ , πολλῳ |
| το προσωπον συνεσπασμενον ἠν : εὐτελης τε σφοδρα και βαρβαρικης ἐχομενος μικρολογιας , προσχηματι οἰκονομιας . εἰ δε τινα ἐπικοπτοι | ||
| ἀφοριζει δε την Βοιωτιαν . Ὁ Κορινθιος δε κολπος ἐστιν ἐχομενος ὁ τε Κεγχρεατης , οἱ τον ἰσθμον εἰς στενον |
| ἠν πεφυγαδευμενος μεν ὑπο Ἀρυμβου του πατρος , ἀλλοτριως δε διακειμενος προς Κασανδρον . διο και Λυκισκος ὁ τεταγμενος ἐπι | ||
| γαρ ἐπισταμενος αἰδεισθαι προς ἑκαστην των εἰρημενων ὑπεροχων προσερχεται οὑτως διακειμενος , οὐ δια το ἡμαρτηκεναι τι , ἀλλα δια |
| του ζῳου μετ ' ὀλιγου λιθου κεφαλαλγιαν και ἡμικρανιαν ἀπαλλασσει περιαπτομενον . ὁμοιως πτερον του ζῳου και ὀλιγον του ἰχθυος | ||
| ' ὁτε και ἐν ὑδατι . το δ ' οὐν περιαπτομενον της κοπρου ταις λαγοσι περιηπτεν ἀρτημα ἐχον , μαλιστα |
| ' οὐδ ' ὡς ἀπορουσαν ἀταρτηροιο κυδοιμου , ἀλλ ' ἐμενον θωεσσιν ἐοικοτες ἠε λυκοισι , μηλων ληιστηρσιν ἀναιδεσιν , | ||
| τεθαρρηκοτες . ἑτεροι μετανιστασθαι μελλοντες ἐκβαλοντες των ψυχων τον φοβον ἐμενον . βαρβαρων δε ἐκ δασειας ὑλης ἐπιθεμενων τοις ἐσχατοις |
| το βλαπτομενον οὐχ ὑπο του τυχοντος , οὑτως οὐδε το τρεπομενον και πασχον ὑφ ' ὁτουουν ἀν παθοι , ἀλλα | ||
| : δηλον γαρ ὁτι τῳ σωματικον και σωμα τοιονδε εἰναι τρεπομενον παντοιας τροπας παντοδαπας και τας ἐπιθυμιας ἰσχει . Και |
| και μελαν [ ὑδωρ ] [ εὐνας ] ? λειπομενων διζημενος εἰ που ἐφευροι [ . ] [ ὡς δε | ||
| . Ἐργινε Κλυμενοιο παϊ Πρεσβωνιαδαο , ὀψ ' ἠλθες γενεην διζημενος : ἀλλα και ἐμπης ἱστοβοηϊ γεροντι νεαν ποτιβαλλε κορωνην |
| ἀγανοφρονος , ἡν ἐποησε θεα Κυπρις . Ἀλαλαι , ἰη παιων . Αἰρεσθ ' ἀνω , ἰαι , ὡς ἐπι | ||
| γουν προσλιπαρησειας καδον ἀνιμησασθαι , οὐ πεισεις οὐδε ἀναγκασεις οὐτε παιων οὐτε κολακευων . λεγει Κτησιας . Ὑπο τοις ποσι |
| παν γαρ ἐκ παντος ἐγινετ ' ἀν σπερματων γε οὐθεν προσδεομενον . και εἰ ἐφθειρετο δε το ἀφανιζομενον εἰς το | ||
| γαρ τον πολεμον μεγαλων στρατοπεδων και παρασκευης οὐ της τυχουσης προσδεομενον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἀτταλος και Πολεμων και |
| τελεσαι τις μετα του ξιφιου το κεντρον δυναται , καιπερ προθυμουμενος πραξαι τι : μετ ' αὐτου δηλονοτι του ξιφους | ||
| Κρυερως : χαλεπως . μεμογηοτι : κεκοπιακοτι . Ἱεμενος : προθυμουμενος . ἀποτρεψειε : ἀποδιωξειεν . Βαλων : κρουσας . |
| συν τῃ οὐσιᾳ θεωρωνται . ταυτα οὐν εἰσιν ὀντα το καθημενον και το ὑγιαινον , ἐπειδη τοτε μετα της οὐσιας | ||
| παντας λιθου μελανος του Συηνιτου , και τουτων ἑνα μεν καθημενον ὑπαρχειν μεγιστον παντων των κατ ' Αἰγυπτον , οὑ |
| ἀκτινων ὁρωμενα μετεωροτερα φαινεται . ιαʹ . Των ἀνω του ὀμματος ἐπιπεδων κειμενων τα πορρω ταπεινοτερα φανειται . ἐστω γαρ | ||
| ἐπηρεφεας φολιδεσσιν . τοιο δ ' ἑλισσομενοιο κατ ' † ὀμματος εἰσατο † κουρη , Ὑπνον ἀοσσητηρα , θεων ὑπατον |
| , ἐνθεν βεβυσμενος : οὑ παραγωγον βυζω , ὁ παθητικος παρακειμενος βεβυκται , ὡς βαζω βεβακται , οἱον : ἐπος | ||
| : τετυπα γαρ ἐστιν : κοινῳ δε λογῳ ἁπας μεσος παρακειμενος τοιουτον συμφωνον ἐχει ἐν τῃ ληγουσῃ , οἱον ἐχει |
| εἰεν ἀμφοτερα ιβʹ ἠ ιδʹ , γινεται το συναλλαγμα και τεξεται πρωτοτοκον κορην και ἡ γυνη προτελευτᾳ : ἐαν δε | ||
| εἰτε φαυλων . και παλιν ἐν ἑτερῳ τοπῳ λεγει και τεξεται ἡ δαμαλις και ἐρουσιν , οὐ τετοκεν . προστιθεις |
| ἐργων ἁ δει πραττειν και των ἡμερων ἐν αἱς το πραττομενον του οἰκειου τευξεται τελους , οὑτος ἐστιν εὐδαιμων : | ||
| προφασιν εὑρεν . ἐνθα μεν γαρ πολλων ἐστι κοινον το πραττομενον , εἰκοτως ἀλληλοις βασκαινουσιν , ἑκαστος το πλεον ἐχειν |
| ἠ τῳ ἰσχιῳ ἐμπυημα ᾐ , ἡ ἐν κυστει ὠσις εἰργεται , κἀπειτα το βαρος τε και ὁ ὀγκος ἠ | ||
| ὁσοις δη δικασταις ἠ πληγαις ἠ πληγων ἀπειλαις το τοιουτον εἰργεται τα παροντα ὑβριζεσθαι δια των ὀδυρμων ἡγουμενοις . και |
| δια μεσων των ζῳδιων κυκλου μοιρων ὁ ἡλιος ὁμαλως τε κινουμενος και ἀνωμαλως , ἐπειτα την ἀπο της ἀνωμαλου , | ||
| οὑτως ὁλῃ τῃ δυναμει ὁ κανθαρος , φησιν , ἐσθιει κινουμενος . ὡδι περιαγων : οὑτω , φησι , κινουμενος |
| και ὡς ἀριστον φυῃ : σοφιστικος δε και δημοκοπικος ταυτῃ διαφερουσιν ὁτι ὁ μεν σοφιστης διδασκαλος βουλεται εἰναι νομων και | ||
| , την ὁμοιοτητα των το προσφορον και ἡρμοσμενον ἐν τοις διαφερουσιν εἰδεσι ποιουντων λογων . καθολου μεν γαρ ἑκαστον των |
| , ὡς ἐνιοτε τους μεν τεμνομενους ἠ ἀλλο τι τοιουτο πασχοντας φερειν , τους δε παρεστωτας δια την περι του | ||
| δηλονοτι . και χαλεπα : ἠγουν οὐ ῥᾳδια ἐνεγκειν τους πασχοντας . κατα στασιν : ἀντι του δια στασιν . |
| δε Ἑρμης ὁ τον κριον φερων ὑπο τῃ μασχαλῃ και ἐπικειμενος τῃ κεφαλῃ κυνην και χιτωνα τε και χλαμυδα ἐνδεδυκως | ||
| τε και ψελιοις κοσμουμενος , ἐς εἰδος δε τιαρας στεφανην ἐπικειμενος χρυσῳ και λιθοις ποικιλην τιμιοις . ἠν τε αὐτῳ |
| ἐλθων δε εἰς Θηβας ὁ Οἰδιπους ὑστερον εὑρε κακον αὐτοις ἐπικειμενον μεγα , την Σφιγγα : ἡτις αἰνιγματα ἐλεγε και | ||
| ἐλεγον . χερηϊ χειρονι και ἡττονι . χερνιβα αὐτο το ἐπικειμενον ταις χερσιν ὑδωρ . ἁπαξ δε ποτε εἰπεν ὁμοιως |
| ὁ κυριος αὐτου ὑπο κακοποιου μονου θεωρουμενοι σινη ἠ παθη ποιουσιν . ἐαν δε ὁ κυριος του Ϛʹ τοπου ὡροσκοπῃ | ||
| ποιουσιν . Τριτον , ὁτι , εἰ μεν ὀρθως ταυτα ποιουσιν , οὐ δει δυσχεραινειν : εἰ δ ' οὐκ |
| , οὐ μην και κατα την βουλησιν . οὐ γαρ οἰομενος αὑτῳ κακον εἰναι το ταυτα διδοναι ταυτα διδωσιν . | ||
| ἐλπισῃ γενεσθαι ἐνθους ποιητης , ἀτελης αὐτος τε ἐσται τουτο οἰομενος και ἡ ποιησις αὐτου κατακρατειται και καλυπτεται ὑπο της |
| και ἀρχικῳ περι παντα γεγενημενῳ : ὁθεν ἐκεινῳ μεν ἐξ ἐπιταγματος ὑπηκουον , οὐ παραστρατηγουντες οὐδε τας αἰτιας μανθανοντες οὐδε | ||
| ἀρχης ἐφιεμενους ἐκ βιας τυγχανειν , μηδε τους στρατευομενους ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων |
| ὁτι τριετη ἠν τα θυομενα : και το νεοια δε παροξυνομενον την δια της οι διφθογγου γραφην ἐφυλαξεν . Τα | ||
| ἐνθα δ ' ἐνι Σκυλλη ναιει : το μεν γαρ παροξυνομενον ἐστι , το δε προπαροξυνομενον ἐν παραθεσει του συμπλεκτικου |
| μεν οὐν ὡς ἐπι το πολυ των ἀδενων ἡ φλεγμονη λυεται : πολλακις δε και μειζων γινεται και ἐκπυϊσκεται . | ||
| ἠν μη γλαυκος ᾐ . Σπασμων , φωνη ἐν γονιμῳ λυεται , ἀπηλλακται του μεγαλου νοσηματος . Λεχοι δε πυ |
| συγγραμμα το της ἑορτης παρηκεν ἐγκωμιον , τον σοφιστην Ἰσοκρατην μιμουμενος . ὡσπερ γαρ ἐκεινος ἑαυτου Παναθηναϊκον ἐπεγραψε τον λογον | ||
| και Ἀθηναιων βουλευμα το προ του ἐργου του ἐν Μαραθωνι μιμουμενος , και Ἀχαιων συνελεγε και Ἀρκαδων ἀπο των πολεων |
| των ἡγουμενων και ἑπομενων θεων . Τινες μεν οὐν καταγελαστως εἰπον ὁτι και γαρ εὐφραινονται ἀποβλεποντες εἰς τας ἀνθρωπων πολιτειας | ||
| οὐδεν ἱκανως ἐχει . του δη βασιλεως περι και ὡν εἰπον , οὐδεν ἐστιν τοιουτοντο δη μετα τουτο ἡ ψυχη |
| τξε ] την λοιπην την ΗΕ διερχεσθω ἐν πεντε ἐννεακαιδεκατοις περιφορας . Λεγω , ὁτι δια ιθ ἐτων ἐσται ἁπαντα | ||
| ὡρμησεν : ἐν ἀρα τοις ιθ ἐτεσιν λειψει δεκαεννεα ἐννεακαιδεκατα περιφορας , τουτεστιν ὁλην περιφοραν . Προσδιελθων ἀρα την περιφοραν |
| συνδουλοι προς ἑαυτους : ” τι και περπερος ἐστιν ; ἀρον ὁ θελεις . “ περιβλεψαμενος δε ὁ Αἰσωπος θεωρει | ||
| ' εἰ σε χρη θανοντι συνθανειν ἐμοι : ἀλλ ' ἀρον ἐξω , και μαλιστα μεν με θες ἐνταυθ ' |
| και φημι καλως και συμφεροντως πεπραχθαι τουτο : κρειττον γαρ ἐπερχομενον ἐκκλιναι το νεφος ἠ φερομενῳ συναπενεχθηναι τῳ ῥευματι . | ||
| , εἰ και με τα νυν ἐτι πεφρικασιν Κηρες , ἐπερχομενον που ὀιομαι εἰς ἐτος ἠδη γαιαν ἐφεσσεσθαι , κτερεων |
| ἠ πηγανον χλωρον καταπλασσομενον , ἠ ψυλλιον συν γαλακτι γυναικειῳ ἐπιχριομενον , ἠ καλαμων χλωρων των φυλλων ὁ χυλος ἐπιχριομενος | ||
| δε και το γλαυκιον μεθ ' ὑδατος ἐξωθεν των ὀφθαλμων ἐπιχριομενον , ἀλλ ' οὐ κατ ' ἀρχας εὐθυς της |
| Ἀρτεμιδωρου γεωγραφιας ἠτοι περιπλου σαφως διεξηλθομεν , εἰ και ὁ προειρημενος Ἀρτεμιδωρος την διαιρεσιν των ἐν [ τῃ Κελτογαλατιᾳ ὡς | ||
| προφασεως , ἑτερῳ δε καθολικως κληρονομιαν , ἐξ ἡς ὁ προειρημενος προσδοκᾳ την ὠφελειαν , οὐκ ἐν τοις χρονοις τουτοις |
| περι γε των της ἀρετης μερων , εἰ τις βουλοιτο διαιρουμενος πρωτον μεν σοφιας δυο προσαγορευειν , την μεν ᾑ | ||
| , τῃ δυναμει γε τουτο σημαινομεν : διοπερ ἐξ ἀρχης διαιρουμενος ἐφην το ἐκ τουδε και ἐπι του συνθετου λεγεσθαι |
| . . . , , Λυκουργου : ζηλωτον ἰσως ὁ πλουτος : τιμιον μεντοι και θαυμαστον ἡ δικαιοσυνη . . | ||
| αὐτοις . ἠ οὑτως : ὑπο γην δε ὁ πολυς πλουτος αὐτων κεκρυπται , ἀντι του ἐν ἀφανειᾳ . τουτο |
| τοπον , ἑπεσθαι κατα τας συναναστομωσεις το αἱμα , του κενουμενου πνευματος την βασιν ἀναπληρουν : ἀνεωγοτος μεν του τραυματος | ||
| αὐλισκων των εἰς το ὑδωρ καθιεμενων ἀληθες εἰπειν , ὁτι κενουμενου του περιεχομενου κατα την εὐρυχωριαν αὐτων ἀερος ἠ κενος |
| δακρυον ϲυν ἐλαιῳ ἀλειφομενον και το ἀπο του χλωρου κληματοϲ καιομενου ἱδρουμενον ὑγρον . Ἀλλο ἀτριχον . τιθυμαλλου κιβωριτου χυλου | ||
| ὁμοιον ἐγω εἰδον γενομενον , εἰκος δε και σε παρειναι καιομενου τοτε του γεροντος . Οὐδε ἀνηλθον , ὠ πατερ |
| παρανομιᾳ . θ δυσφορων ] βαρεως φερων . δυσφορων ] ἀνιωμενος . δυσφορων ] λυπουμενος . δυσφορων ] ἀγανακτων . | ||
| δη πεμπομενος ἐπορευετο ἐχων τους ἑαυτου ἱππεας ὡς ἑκατον , ἀνιωμενος ὁτι οὐ και αὐτος τοτε ἐπορευθη μετα του Κυρου |
| ὀξυδορκιαν . Οὑτος εὑρισκεται εἰς την καρδιαν του ζῳου και τελουμενος ποιει πολλας ἐνεργειας και τα ἐν σκοτειᾳ φαινεσθαι . | ||
| τρια ἠ τετταρα πληρωματα ὑπομενειν τα ᾀσματα ἐκμανθανων . και τελουμενος τῳ Σαβαζιῳ σπευσαι , ὁπως καλλιστευσῃ παρα τῳ ἱερει |
| , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας : το δε χωριον ἐνθα ἀνεισιν ὀνομαζεται Ῥευνος : | ||
| . Τουτου δε του γενους , οὐ γαρ τας Ἡσιοδου καλουμενας Ἠοιας ἐσπευδον γραφειν , ἀπορροιαι τινες , ὡσπερ ἀστερων |
| εἱνεκ ' ἐγενετο . ἀν πολλα βαλλῃς , ἀλλοτ ' ἀλλοιον βαλεις . ὡς τοις ἐς ᾁδου βουλομενοις οὐδεις φθονος | ||
| ἀνδρος ἰσχυρον , οὐδε ἀσθενες ἀει , ἀλλ ' ἀλλοτε ἀλλοιον . Και της γυναικος οὑτως ἐχει : ὡς μη |
| ' ἐξοδῳ της ἀρχης , και δη και γυναικας παλαι ὑπισχνουμενος ἀξειν αὐτοις τας σεμνοτατας και καλλιστας των ἐν Θηβαις | ||
| Κυρῳ βουλονται : ὁ δε Κλεαρχος ἐν τοις στρατιωταις δημηγορει ὑπισχνουμενος μεν ἑψεσθαι τοις στρατιωταις πανταχοσε , ἐν δε τῳ |
| μειζω κεκτημενοι μετριᾳ ἐσθητι ἐχρησαντο και ἐς τα ἀλλα τοις πολλοις ὁμοδιαιτοι κατεστησαν τους πολλους : τους πενητας οἱ τα | ||
| ὀστοις και λιθοις και πωροις και ὀνυξι και θριξι και πολλοις ἀλλοις τοιουτοις εὑρηται πολλακις ἐν ἀποστημασιν ὁμοια περιεχομενα σωματα |
| τοιουτον , ἀψυχον ἠν ἐκεινο το ἀγαλμα και ἀμοιρον θειας ἐπιπνοιας . οὑτω διεγνω το ἀρρητον ἀγαλμα του Αἰωνος ὑπο | ||
| ἀχθηδοσιν ὑπο λυπης , τους δε ὑπο θειας ὁρμης και ἐπιπνοιας κατεχομενους ὑπο ἐνθουσιασμου , ἠ και τουτων μιγνυμενων προς |
| αὐτα κεχυσθαι και μαλακα . ἠ παρα το ἑλκειν το κεχυμενον ποτον . Χειρες . ἀπο της χρησεως , ὡσανει | ||
| σωματικων τε και ἀσωματων : ὡς γαρ ὁ ὀπος το κεχυμενον γαλα συστρεφει κατα το ποιητικον τε και ἐργατικον ἰδιωμα |
| νυν ἡμιν ἀν συνομολογοιτο ; Το ποιον ; Την τἀγαθου διαφερειν φυσιν τῳδε των ἀλλων . Τινι ; Ὡι παρειη | ||
| συ δ ' ὑπαγε εἰς τοὐμπροσθεν . φακους και φακην διαφερειν φασιν : φακοι οἱ ἐτι ὠμοι , οὐχ ἑνικως |
| διορισμον ἀλλα το συντρεχον τῳ ὑπαρχοντι . ὁτι γαρ οὐ συναγεται το κατα τον διορισμον ἐνδεχομενον , δηλον ἐντευθεν . | ||
| ἀρξαμενη του κατα τον πυθμενα περατος προς λογον ἐπι στενον συναγεται το στομιον . κεκληται δ ' αὐτης το μεν |
| του σωματος , περι ὁ ἐσται το αἰτιον , και ποτερον σινος ἠ παθος ἠ και ἀμφοτερα το δηλουμενον μερος | ||
| ἀντικειμενων ἀλληλαις κατα ἀντιφασιν ζητουμεν ὁποτερας τουτων ἐστιν αἰτιον , ποτερον της λεγουσης ἐχειν δυο ὀρθας το τριγωνον ἠ της |
| νησου καρπους κατηγαγεν εἰς την πατριδα . Μενεδημος δε τριων ἀφηγουμενος τριημιολιων πλευσας της Λυκιας ἐπι τα Παταρα και καταλαβων | ||
| το μερος ὑπ ' ἐνιων τελος καλειται , και ὁ ἀφηγουμενος αὐτου τελαρχης . αἱ δε δυο μεραρχιαι φαλαγγαρχια , |
| προς δουλον και ἀνδρος προς γυναικα και ὁλως ἀρχοντος προς ἀρχομενον , οὑτω και φιλια , ἡ μεν κατ ' | ||
| “ , ἡσυχασαντος ἐμου , και ἐνεδεχετο ἀπ ' ἀληθους ἀρχομενον ἐπι ψευδος ληγειν το ” ἐγω διαλεγομαι “ : |
| θερους : δυσχειμερον δε ἐστι , και ῥαδιως ὑπο ψυχους κακουται , δι ' ἡν αἰτιαν συφεωνας αὐτοις κατασκευαζουσιν , | ||
| και σκαιωρηματων και δολων και νοσων ἐνδοτερων : εἰ δε κακουται ὁ Ἀρης ἑτερῳ προσωπῳ ὡν προειπομεν , δει ποιησαι |
| βοηθειαν εἰς ταυτα ; ἀνδρος οὐ τηναλλως οὐδε καθ ' αὑτον περαινοντος τον περι τουτων λογον , ἀλλ ' ἐξ | ||
| τουτου ; Ἀλλ ' οὐκ ἀν αὐτῳ ἐδωκεν , ἀπαιδα αὑτον καθιστας : οὐχ οὑτως οὑτος ἐστι φιλοχρηματος . Ἀλλα |
| ἐκ τε Μακεδονιας ἐς Θεσσαλιαν διελθων και ἐκ Θεσσαλιας ἐς Ἠπειρον , ἐς Βρεντεσιον ἐπερα και την λοιπην στρατιαν ἐς | ||
| ἠδη μοι , μετα Πυρρου του Ἀχιλλεως αὐτον ἐλθειν ἐς Ἠπειρον και ἐπιτροπευσαι τε τους Πυρρου παιδας συνοικουντα Ἀνδρομαχῃ και |
| ἀπεχων , και καθ ' ὁποιον ἀν γιγνηται κατα τον οὐρανον ὠν . Γελοιον γαρ καθ ' ἑκαστον ὡν τις | ||
| δε μαλιστα γαρ ἐς τουτον πιστα ἠν Ἡφαιστῳμεθυσας αὐτον ἐς οὐρανον ἠγαγε : ταυτα τε δη γεγραμμενα εἰσι και Πενθευς |
| , νητη συνημμενων , νητη διεζευγμενων , νητη ὑπερβολαιων , τριται τρεις , τριτη συνημμενων , τριτη διεζευγμενων , τριτη | ||
| , αἱ μεσαι τε , αἱ παραμεσοι τα , αἱ τριται τη , αἱ νηται τα . τετραχορδα ἐστι πεντε |
| ὡστε παραλειπει το τις και το αὐτον . και το ἐπιλεγομενον τουτο συνιστησιν , ἐπει ἠ πολυ φερτερον οὑτω , | ||
| φαινομενα ἀγαθα προεπινοησας τις ἐξακουσεται και ῥᾳδιως δεξεται ὡς οἰκειως ἐπιλεγομενον το ὑπο του κωμικου εἰρημενον . οὑτως και οἱ |
| τις αὐτους ἐροιτο και πως ἡ εὐθεια λεγεται πτωσις , ἀποκρινονται λεγοντες ὁτι εὐθεια μεν δια τουτο , διοτι τον | ||
| ; πυθομενου γουν του ἀσκητου ” ποθεν | ἐστε ” ἀποκρινονται τἀληθες οἱ ποιμενες ὁτι „ ἐκ Χαρραν „ : |
| ἐναντιων και μεσων και περι ἑψησεως ῥοφηματων , ζωμων , ποματων , γαλακτοποσιας και ὑδατων : ἐν δε τῳ πεμπτῳ | ||
| τῃσι θηλειῃσι ταὐτα ποιεεται ἠ τἀναντια . Των βρωματων και ποματων οἱ ὠμοι και οἱ μαστοι ἐμφυσωνται : και των |