οἱ μοιρ ' ἐστιν ἀτασθαλῳ Εὐρυσθηι ἐκπλησαι μογεοντα δυωδεκα παντας ἀεθλους , ναιειν δ ' ἀθανατοισι συνεστιον , εἰ κ | ||
] θαψαντες . κτερες : οἱ νεκροι ἐπηεξησαν ] ἐπηυξησαν ἀεθλους ] τους ἀθλους πεπεριν ] εὑρηται δε πενεριν γεγραμμενον |
' ἀγχιστον πελεν αὐτῳ : εἰσατο δ ' ὡς ὁτε ῥινον ἐν ἠεροειδεϊ ποντῳ . τον δ ' ἐξ Αἰθιοπων | ||
δ ' ἀμφω ῥηξε τενοντε : ὠσε δ ' ἀπο ῥινον τρηχυς λιθος : αὐταρ ὁ γ ' ἡρως ἐστη |
] προφερονται τοὐνομα φησι Τρυφων ἐν τῳ δευτερῳ Περι Ἀττικης προσῳδιας : ἐξανεψιοι ὡς ἀμεριμνοι , ἀναστελλομενηςφησιντης ὀξειας ἐκ του | ||
ἐν πασῃ βιαιῳ ἐργασιᾳ πρεποντως ἀν μιμησαιτο φθογγους τε και προσῳδιας , και ἀποτυχοντος ἠ εἰς τραυματα ἠ εἰς θανατους |
τας ἀκοας και παραπεμπουσιν ἀπονως και συν ἡδονηι δια του μελους τον καματον των παριοντων ἀφανισαντες . παρ ' ἑκατερα | ||
ἀπεθρηνει τον Ἰτυν ἀωρον ἐκπεσοντα της ὡρης . ἐκ του μελους δ ' ἐγνωσαν αἱ δυ ' ἀλληλας , και |
προστασιας ὀχλων στεμματηφοριας χρυσοφοριας , ἀνδριαντων και εἰκονων καταξιουμενους , ἀνωμαλους δε περι γαμους και τεκνα ἀποτελουσι . Ζευς και | ||
Ἡλιος εὐφαντασιωτους μεν και ἐπιδοξους ποιησουσι , μικρολογους δε και ἀνωμαλους ταις γνωμαις , ὑψαυχενας , ὁτε μεν παρεκτικους και |
ἐγω Μουσων τε και γνωσεως ἐπισταμαι ψωμισμα , και δαφνας λαλους Ἑλικωνιτιδας , ἑλισσομενας ἁπανταχου και θαλλουσας , και κηρυττουσας | ||
, ἡ δε ᾐδε ταις ἀηδοσιν ἐριζουσα : ἐθηρων ἀκριδας λαλους , ἐλαμβανον τεττιγας ἠχουντας , ἀνθη συνελεγον , δενδρα |
ἀνω της θαλασσης γενομενος ἀνατεινει τους ἐμπροσθεν δυο ποδας ὡσπερ ἱστους ἀνω . Ἀνερχεται εἰς το ἐπιπολαιον ὑδωρ ἐπι προσωπον | ||
και τας λιθοφορους κεραιας . ἠσαν δε και κατα τους ἱστους ἐν τοις καρχησιοις οὐσι χαλκοις ἐπι μεν του πρωτου |
τουτους δε γ ' ᾐδη ὁτι εὑρησοιμι πολλα και καλα ἐπισταμενους . και τουτου μεν οὐκ ἐψευσθην , ἀλλ ' | ||
ἐπεχειρουμεν πραττειν ἁ μη ἠπισταμεθα , ἀλλ ' ἐξευρισκοντες τους ἐπισταμενους ἐκεινοις ἀν παρεδιδομεν , οὐτε τοις ἀλλοις ἐπετρεπομεν , |
και καρδιαν του κοσμου , ἐστι δε οἰκος Ἡλιου , ἡμερινον , τετραπουν , στειρωδες , βασιλικον , ἀρσενικον , | ||
ὑπαρχων προσῳκειωθη Κριῳ Λεοντι Τοξοτῃ , ὁπερ αὐτου τριγωνον προσωνομασθη ἡμερινον : ἐστι δε και αὐτο φυσει πυρωδες . Δια |
- θου , μη ἀνελῃτουτοιν τοιν δυοιν νομοθεταιν καταφρονησαντα και ἀνελομενον , οὐτι σμικρον , ὁ μη κατεθετο αὐτος , | ||
προτερον μεν ἐκαλειτο Σθενιου Διος βωμος , μετα δε Θησεα ἀνελομενον τα γνωρισματα ὀνομαζουσιν οἱ νυν Θησεως αὐτην . κατα |
φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | ||
τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' |
των χρονων και των ἐπεμβασεων κυριευσωσιν ἀστερες , ὑπερβαλλουσα και ἀκρατος γινεται ἡ του ἀποτελεσματος φυσις , ἐαν τε ἐπι | ||
Βακχαι οἰστρηθεισαι . Ἀλλα τουτοις μεν βοηθει οἰνος ὁ παλαιος ἀκρατος , και οὑτος εἰς πληθος πινομενος : ὠφελιμωτατος δε |
: Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | ||
κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν |
, ὡσπερει μεγαιροντος τοις τοιουτοις του θεου και τιννυμενου τους γινομενους ὑπ ' αὐτων φονους και ἀληκτως και ἀπαυστως τουτο | ||
κακους δε τους ἀλλους , και μαλιστα τους ἐπι πυρετοις γινομενους . Παχυς και δριμυς χυμος ἐπιρρευσας ἐργαζεται το ἐρυσιπελας |
εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
, ] τουτεστι κατα διαστασιν . Τουτεστιν ἐπει μη συνεχεις προσπιπτουσιν αἱ ὀψεις , ἀλλα κατα διαστημα , ἐσονται τινα | ||
ΗΕ . ἐπει οὐν αἱ ὀψεις προτερον προς την ΗΕ προσπιπτουσιν κατα τα Η , Λ , Μ σημεια ἠπερ |
κασιγνηταισιν ἀγγειλω σεθεν ; μηδ ' ἀμφι κειναις μελανας ἐξαψηις πεπλους . εἰπω δε παρα σου φιλον ἐπος τι παρθενοις | ||
ἠχον . πεπλων και στεφεων : ποτε στεφη ῥιψομεν και πεπλους ἐπι γης ἠ νυν , τραπεισαι ἐπι λιτανειαν την |
' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | ||
, κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν |
οὐδε τους νοσῳ καμνοντας της στρατιας οὐδε τους δια καματον ὑπολειπομενους ἐν ταις ὁδοις ἀγειν ἐτι ἠν εὐμαρως ἀποριᾳ τε | ||
νεωτατοι πρωτοι , οὐραγουσι δε οἱ μεγιστοι , και τους ὑπολειπομενους ἐπιστραφεντες εἰτα μεντοι ἑπεσθαι σφισιν ἐκβιαζονται . ἐαν δε |
τα μεν αὐτους πειθομενους τοις νομοις , τα δε και μιμουμενους , ὁσα ἀν ἐκεινοις ἐπιτρεψωμεν . Εἰκος , ἐφη | ||
του μεγιστου και πρωτου βασιλεως και ἀρχοντος , ὁν χρη μιμουμενους ἀει τους θνητους και τα των θνητων διεποντας ἐπιμελεισθαι |
θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | ||
οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων |
μεγιστον : θανατος ἀπαραιτητος ὡρισται κατα των εἰς τους ἐντος περιβολους παρελθοντωνδεχονται γαρ εἰς τους ἐξωτερω τους πανταχοθεν πανταςτων οὐχ | ||
ὀνομαζεται . ἐπενοησαν δε οὑτοι αὐλας προστιθεναι τοις οἰκοις και περιβολους και σπηλαια . ἐκ τουτων ἀγροται και κυνηγοι . |
κοιμιζον θαλατταν , ὁ δε , ὁταν Διονυσου θυρσον δονουντος αἰσθανηται . . . Σε μεν ποιητης τις εὐτολμος οὐκ | ||
ἀλλα μην οὐδ ' αἰσθησιν ἑξει οὐδεν , ἐαν μη αἰσθανηται μηδ ' ἐνεργηι . . . . , , |
δε ὁ λογος οὑτως ποιει ἐφην , ἀλλ ' οὐ προσποιουνται πολλοι συνιεναι δια μαλακιαν . ἀλλ ' εἰσι και | ||
Διαλεκτικην . την μεν γαρ Πυρρωνειον οὐδ ' οἱ πλειους προσποιουνται δια την ἀσαφειαν : ἐνιοι δε κατα τι μεν |
ἀποφηνασθαι εἰναι περι ἀρετης και δικαιοσυνης : ἐπι πλειον δε προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον , γνωριμον ὀντα αὐτου | ||
, ὁσας ἐγω . . ἐπι πλειον δε [ ] προστηναι του λογου Μητροδωρον τον Λαμψακηνον γνωριμον ὀντα αὐτου , |
ὑπο τουτων εὐχερεστατα τρεπονται . ἐχοντων γαρ αὐτων τους ποδας ἁπαλους και σαρκωδεις , ἐκ των ὑποκατω μερων δακνοντα τας | ||
, ἐλαιον μηλινον . ἀντι ἐλαιου σπανου , θαλλους ἐλαιῳ ἁπαλους θλασας ἐπιβαλλε . ἀντι ἐλαιου χαμαιμηλινου , ἐλαιον ῥοδινον |
ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | ||
δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου |
ἐμποδιος γιγνεται του μη καλως ἀσκειν τα περι τον πολεμον ἑκαστους . ἐστω : την δε δη δευτεραν λεγε . | ||
νους των λεγομενων τοιουτος : χρη , εἰ σωφρονουμεν , ἑκαστους ἡμων των Σικελιωτων τα ἀλλοτρια ἐπικτωμενους και ἁρπαζοντας μαλλον |
ἐν τῳ συμποσιῳ φησιν : ἱνα και την παροιμιαν διαφθειρωμεν μεταβαλοντες , ὡς ἀρα και ἀγαθων ἐπι δαιτας ἰασιν αὐτοματοι | ||
εἰ και συγκεχυκασιν οἱ ποιηται τα ὀνοματα , την χρησιν μεταβαλοντες : Σαπφω μεντοι και τον ἀνδρα αὐτον γαμβρον καλει |
εἰρηνης δεομενοι ἠ ἀλλου τινος , κατακτειναντες τουτους οἱ βουλομενοι ποιησουσιν ὑμας των λογων μη ἀκουσαι των προς ὑμας ἰοντων | ||
ἐφεξης το τε δια τεσσαρων και το δια πεντε , ποιησουσιν οἱ ἀκροι το δια πασων , ὁτι ταυτα ταις |
πραιδας , ὡς ἀν μη περι ταυτην σποραδην ἀσχολουμενοις αὐτοις συντεταγμενον το των πολεμιων ἐπιθηται στρατευμα . Ἁμαρτημα του στρατηγου | ||
μυριαδων : ἁπαν γαρ ἐστι το πληθος μαχιμον , οὐ συντεταγμενον [ δε ] . παρα τουτοις δε λεγεται και |
και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
τι σημαινει το ἰδειν ἑαυτου πατερα παλαι τεθνηκοτα καθ ' ὑπνους αὐτῳ προσδιαλεγομενον , οὐδεν ἐφη : οὐδε γαρ ὁτι | ||
δε ὡς ἡμεις , ἀλλ ' ἀντι του κατα τους ὑπνους , ἐνυπνιως . ὁ δε ἀστερισκος , ὁτι ἐν |
και μην το γε τουτων αὐτων φυσει μεν ἐς ἀπειρον προιεναι τας ὀξυτητας , τεχνῃ δε περιωρισθαι την τε του | ||
ἡ φθορα . γεννᾳ μεν γαρ τῳ ἐπι πλεον ἀει προιεναι ἐξισουν και ἐξομοιουμενον , συμβαινει δε και ἀπολειψιν τινα |
ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
μυστηρια . . μητε Κρατινου : Προς τους περι Ἀρισταρχον οἰομενους ὁτι ταυρος ἠν αὐτοις το ἐπαθλον . εἰρηται δε | ||
προς δε τους Μεθοδικους τα φαινομενα ἐνδεικτικα των συμφεροντων εἰναι οἰομενους ταυτα λεγουσιν οἱ Λογικοι . τα φαινομενα ἐξ ἑαυτων |
. γλυκυθυμος ἠπιος . γλωχινα την γωνιαν , και τριγλωχινας ὀϊστους τους τριγωνους το σχημα . γλαυκωπις . ἀπο του | ||
, μετωπον και ῥινα καταμυσσονται , δια της ἀριστερης χειρος ὀϊστους διαβυνεονται . Ἐνθευτεν δε κομιζουσι ἐν τῃ ἁμαξῃ του |
ἀν τις χρησαιτο τῃ δια του ἀσκου ἐνθεσει , το ὑποτεταγμενον ὑποδειγμα περιεχει . Ἐχομενως δε ἀλλης ἐμβολης δια τουτων | ||
παρακολουθει , περι δε τους ἐναντιους ἠ τους κακοποιους το ὑποτεταγμενον και ἐπισφαλεστερον , και το της ἀξιας δε της |
τας θυρας . ὁ δε εἰσελθων και θεασαμενος αὐτους ὠχρους καθημενους ὡς ἀνθρωπων μορφας μη ἐχοντας μηδε ὀψεις τεθαυμακεν . | ||
: διο και ἐγκυκλια ὠνομαζετο , δια το ἐγκυκλιως αὐτους καθημενους ἐπιχειρειν εἰς το προτεθεν : ἠ δια το ἐν |
δε των ὁπλων ἐκχυθεντας ἐκ της πολεως και της ὀρεινης ἐχομενους πορθειν την ὑπ ' Ἀντιγονον τεταγμενην χωραν , ὑστερον | ||
διαλυωνται τα πνευματα ἀλλ ' αὐτα καταμαρανθωσι μεταβαλλουσιν εἰς τους ἐχομενους ἐπι δεξια ὡσπερ ἡ του ἡλιου ἐχει φορα . |
χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
' ἐσται του τοιουτου κενη τις πολις , οὐδεν θαυμαστον ἀνους οὐσα και ἀναισθητος εἰ πραξει το προστυχον ἑκαστοτε ἐν | ||
, πριν ὀργης κἀμε μεστωσαι λεγων , μη ' φευρεθῃς ἀνους τε και γερων ἁμα . Λεγεις γαρ οὐκ ἀνεκτα |
μεν γαρ τεχνιται θνησκουσιν , αἱ δε τεχναι ὡς ἀθανατοι διαμενουσι . και παρθενοι , ὁτι ἀει νεαζουσι , και | ||
ἐστιν : οἱ δε του Σωκρατους οὐκ οἰδ ' ὁπως διαμενουσι και διαμενουσι τον ἁπαντα χρονον , * τουτου δε |
αὐτου δοκωμεν τοις μεν ἡγεμονιας ἐθνων διδοναι , Δεκμον δε ἐπαινειν , ὁτι του δημου νομον ἀκυροι , και Ἀντωνιον | ||
οὑτοι τι σοι δοκουσιν ἑτερον ποιειν ἠ αὐτοι σφας αὐτους ἐπαινειν ; και ταυτα ἁ μη χρη γε και ὁν |
: Ἀχαιου ἐστιν ἐκ Μωμου . οὐδεν δε χειρον ὁλοκληρον θειναι το ἰαμβειον , ὁπερ οὑτως ἐχει Ἀρης ὁ λῃστης | ||
δια ταυτ ' ἐγραψεν μηδε νομον ἐπ ' ἀνδρι ἐξειναι θειναι , ἐαν μη τον αὐτον ἐφ ' ἁπασιν Ἀθηναιοις |
Περσου βιαιως ἐκπεπτωκοτα την ἀρχην ἀνακτησασθαι , Μηδου του Μηδειας ἀνελοντος τον Περσην : μετα δε ταυτα δυναμεως ἐγκρατη γενομενον | ||
πραττουσι . Μειζω δ ' ἐστιν ἐπιτιμια κατα του ξενον ἀνελοντος ἠ πολιτην : ὑπερ του μεν γαρ θανατος ἡ |
εὐρυνοοιο [ ] διαμπερες ἐμπλεος ἠσθα , ὠ βαθεης σοφιης πολυηρατον εὐχος ἐρωτων , Μουσαων θεραπων και Ἀρεος ἠδε Χαριτων | ||
ἑδραιωμα . Φεγγος : φως . ἐνυαλιων : πολεμικωτατων : πολυηρατον : πολυποθουμενον . Αἰνεαδαων : Φραγγων των του Αἰνειου |
του ἀκοντιου προς τον κρικον ἐν δυσι δακτυλοις κατεχοντες οὑτως ῥιπτουσιν : ἐπιλογχον ἐχους ' : ἐπει βελος παν το | ||
δυναστευειν , τουτον ἁρπαζουσιν αἱ νεφελαι εἰς τον ἀερα και ῥιπτουσιν εἰς τα ὀρη , κατα μελος αὐτου διαιρουμενου ὁπως |
οὐδεν κοινωνω , μηδε τουτον οἰου : νομιζων δε τι μετειναι μοι , τοσουτον και τουτῳ νομιζε , ἡ γαρ | ||
ἐγω δε ἀνδρειας μεν και προμηθειας πανυ τισιν ὀλιγοις οἰμαι μετειναι , θρασυτητος δε και τολμης και του ἀφοβου μετα |
ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ||
δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον |
θεσπεσιαν δ ' εὐφροσυνην παρεχομενον , ἀρρητῳ δε τῃ συμμετριᾳ ἀναφαινομενον , ἐξῃρημενον δ ' ἀπο των ἀλλων εἰδων της | ||
ὁραθηναι τον ἡλιον , ἐκ μεσου δε του πελαγους φασιν ἀναφαινομενον αὐτον ὁρασθαι μεν ἀνθρακι παραπλησιον τῳ πυρωδεστατῳ , σπινθηρας |
ἀνῃρεθη . οὑτω μεν δη και Βρουτῳ μετα των προτερων στρατων ἑξ ἐγινετο τελη : και Μακεδονας ἐπαινων δυο τελη | ||
ὑφηκε της ἀπειλης , ἱνα μη τις ἐκ των νεοληπτων στρατων ἐπιγενοιτο θορυβος , και ἐλεγεν ἐν καιρῳ τε ἀπολυσειν |
τοις παροξυσμοις : ἀσωμενοις γαρ αὐτοις και πυρουμενοις και πασαν ὑπομενουσι ταλαιπωριαν , καταρροφειν ἐκ διαλειμματων ψυχρον κατα κυαθον ἐπιτρεπτεον | ||
κἀν γαρ τυχωσι και μειζους ὀντες , οὐτε σφοδροτεραν ἐπαφην ὑπομενουσι , και ἠτονηκοτος του ζωτικου τονου συμβολα . ὡσπερ |
χρονιαϲ , εἰναι δε και ὠκυτοκιον ἐπι των δυϲτοκουϲων γυναικων κατεχομενον τῃ χειρι τηϲ τικτουϲηϲ . Μαγνητιϲ λιθοϲ . Ἡ | ||
την Εἰλειθυιαν . και αὐτος οὐν στενοχωρουμενος ἐπικαλειται αὐτην . κατεχομενον ὑπο της κοπρου . . σκωραμις : σκωραμις ἐν |
, ὡς δυο τε το ἑν φαντασθησεται και ὁ ἡλιος τοσουτος ὑποληφθησεται . νυνι δε φαινεται μεν παντως , δοκει | ||
ἐκπληξις , ὁταν κατα νουν λαβω πως ὁ τοιουτος και τοσουτος ὑμνος , ὁ μηπω τινι των ἀλλων προφερομενων θυσιων |
και παρ ' Ἀθηναιων ἐκ τουτων ἐγιγνοντο , και κατεστη κοινον βουλευτηριον ἡ πολις του προς τον βαρβαρον πολεμου . | ||
γαρ το ἑνεκα . το κατ ' ἐλλειψιν οὐν ῥηθεν κοινον αὐτῳ πεποιηκως λεγοις ἀν και συ παραπλησιως “ οἰμοι |
, και τα πραγματα ἐστι φαυλα , ὡν ἡ πολις ἀξιουται , „ και το Φιλιππου προσωπον εἰπων : „ | ||
φυλαττομενων εἰσι : τα δε οἰκοι κειμενα φυλακων και προφυλακων ἀξιουται παμπολλων : κινησει δε και ὁ φιλοσοφος γνωμην : |
ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
μοιρας , ἀφ ' ὡν οἱ καθ ' ἑκαστον χρονοι συνιστανται , δια μακροτερων ἐν τῃ κατ ' ἰδια συνταξει | ||
τε ] θερμοτητος και ὑγροτητος [ των σωματων ) ] συνιστανται νοσοι , [ διατεθρυληται . * * ] ὁ |
και των μετριως εὐπορουμενων , ὁς οὐ πολυτελη μεν τραπεζαν παρατιθεται , μαγειρους δε και θεραπειαν ἀλλην πολλην κεκτηται και | ||
ἀγει , ἐπειδη τα ἐργα του μαγειρου εἰς μεσον κομισθεντα παρατιθεται τοις εὐωχουμενοις και φαινεται οἱα ἐστιν . Οἱ δε |
δε ἐν δυο ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την | ||
προσηκται , εἰ μη ὁτι ταιν θεοιν ἱεροφαντης ἀπεδεδεικτο : Δεινομενους γαρ υἱεις εἰσιν οἱ περι τον Ἱερωνα του τα |
πατρις , μετῳκισεν εἰς το πεδιον , και πλησιον του τεμενους των ὀνομαζομενων Παλικων ἐκτισε πολιν ἀξιολογον , ἡν ἀπο | ||
, ἐπιγραφην ἐχων ἀρχαιοις γραμμασιν ἀγνωστοις . ἐπιμελονται δε του τεμενους ἀνηρ και γυνη , δια βιου την ἱερωσυνην ἐχοντες |
” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | ||
τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; |
ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ||
των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν |
ἐτυγχανεν : οὐχ οὑτως ἀσθενης ὁ πολλακις ὑπερ του γενους παραταξαμενος , ὁ συμβουλευων τῳ δημῳ μη προεσθαι την ἐλευθεριαν | ||
τας δε Πασσαργαδας ἐκτισεν ὁ Κυρος ἐφ ' οὑ τοπου παραταξαμενος Ἀστυαγην ἐνικησεν . ὀνομαζεται δε ἡ πολις διερμηνευθεισα Περσων |
λαβοντες παραβαλλομεν , ἡμερας μεν παρα τους ὡριαιους χρονους τους παρακειμενους τῃ του Ἡλιου μοιρᾳ του γενεθλιου , νυκτος δε | ||
τῃ ὡροσκοπουσῃ . ἐρχομαι εἰς το αὐτο κλιμα και εὑρισκω παρακειμενους τῃ ιʹ μοιρᾳ του Κριου ὡριαιους χρονους ιε και |
δυναιτο . την γαρ των ποιητων περι των τοιωνδε δοξαν ἐπιστασαι . πεμπε δη τους ἀνδρας και τις ἐστω παρα | ||
κἀφ ' ἡμιν ] ⌈ ἠγουν α διοτι τα ἡμετερα ἐπιστασαι . σεμνοπροσωπεις ] σεμνυνῃ . ⸎ , . . |
γεγραφοσι . Και κατα ταυτα την μεν των Χαλδαιων γραφην ἀξιοπιστον ἡγητεον , οὐ μην ἀλλα κἀν τοις ἀρχειοις των | ||
. μηδ ' ὀμνυναι θεους : ἀσκειν γαρ αὑτον δειν ἀξιοπιστον παρεχειν . τους τε πρεσβυτερους τιμαν , το προηγουμενον |
ἀνδρα ἀνῃρηκεναι : οἱ δε ὑπο λυπης τε και ἀμηχανιας κρατουμενον ἑκουσιῳ χρησασθαι τελευτῃ αὐτον ἐφασαν , ἐπειδη παντα χαλεπα | ||
: το μεν γαρ ἰσοπλευρον κατα παντα ἰσοτητι και ἁπλοτητι κρατουμενον συγγενες ἐστι ταις θειαις ψυχαις , το δε ἰσοσκελες |
ὑπομειναι . ὡσπερ εἰσι τινες πραξεις καλαι , μη καλως γινομεναι , οὑτως εἰσι τινες και αἰσχραι [ τινες ] | ||
ἐπωδυνοι τε και προϲ ἁφην και προϲ ἐπιθεϲιν φαρμακου χειρουϲ γινομεναι κακοηθειϲ εἰϲιν , ἁϲ δη και καρκινωδειϲ τινεϲ εἰρηκαϲιν |
προσον τῃ δυναμει ταυτῃ λεγων , προς δε τῳ μη προσειναι και παντελως ἀλλοτριον αὐτης , ἀλλα και αὐτα τα | ||
λογου , διοτι και ἀναγκαιον ἐστι τῳ σαφει μεγεθος τε προσειναι παντως και ὀγκον τινα και ἀξιωμα : παρακειται γαρ |
ἐχει την κεφαλην . Περι δε της θεσεως της του Δρακοντος κεφαλης οἱ μεν περι τον Εὐδοξον και Ἀρατον συμφωνως | ||
της διδασκαλιας ταυτης . καιτοι τα μεν και ἐκ των Δρακοντος νομων , τα δε και ἐκ των Σολωνος πειρωμαι |
και δια τουτο βραχυτερας ἐπικουριας ἐκ φαρμακων προσδειται το μη παραγινομενον αὐταρκως εἰς μαστους αἱμα . και ὁσα γε τουτο | ||
χρονον ἐπεδημησας ἐν Σαμῳ , Διαγορα , πολλακις οἰδα σε παραγινομενον εἰς τους παρ ' ἐμοι ποτους , ἐν οἱς |
και τους Πεισιστρατιδας συμφορην ἐποιευντο διπλην , ὁτι τε ἀνδρας ξεινους σφισι ἐοντας ἐξεληλακεσαν ἐκ της ἐκεινων , και ὁτι | ||
ὁρκου και δη δοκεειν εἰναι ἐν Ὀρεσθειῳ στειχοντας ἐπι τους ξεινους : ξεινους γαρ ἐκαλεον τους βαρβαρους . Οἱ δε |
ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
, δειξον μοι , ὡς βαλω γε παντῃ τῃ βωλῳ ἀνελομενος : και ὁ μεν Κυρος δεικνυσιν αὐτῳ , ὁπου | ||
σηπεδονος παρατρεχων . Ἀλλα συ προσελθε και προσελθων ἀνελου και ἀνελομενος δος . Ἱκανον σοι νυν δοξαι μη πενητι , |
μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | ||
μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα |
λωβω λωβευω , οὑτως και το στω στευω στευομαι στευεται στευται : ἐπι του ὡρισμενου τῃ ψυχῃ και στασιν λαμβανοντος | ||
: ἰσχεσθ ' Ἀργειοι , μη βαλλετε κουροι Ἀχαιων : στευται γαρ τι ἐπος ἐρεειν κορυθαιολος Ἑκτωρ . Ὡς ἐφαθ |
ἀνεμων τινων ἠ τυχης ἀλλης κρατουμενος και διατριβων ἐκει χρονον συχνον μητε προθειη των ὠνιων μηδεν μητε δειξειε μηδεποτε : | ||
ἑκαστον το ἐθνος ἐπορευετο . προ δε αὐτων ἁρματα διαλειποντα συχνον ἀπ ' ἀλληλων τα δη δρεπανηφορα καλουμενα : εἰχον |
τουτο ποιουσα συνεχωςλεγω δε συνεχως κατα τον χρονονὑπερβαινουσα μεν τους περιεχομενους ὑπο των τασεων τοπους , ἱσταμενη δ ' ἐπ | ||
διαστασεις θεωρου - μενους και οἱον ὑπο μηκους και πλατους περιεχομενους , τους δε ὑπο τριων στερεους , ὡς και |
ἀντι του πρωτος . ὡς γαρ των ἀλλων μη ὀντων ἐπισημων τῃ του ἑνος ἠρκεσθη ὀνομασιᾳ , ἠ ὁτι αὐτῳ | ||
την Χαλκιδα . του δε ἀγωνος ἀλλοι τε τινες των ἐπισημων Χαλκιδεων ἐκαθεζοντο κριται και μετ ' αὐτων Πανηδης , |
ὁταν αὐτῳ προσιῃ το ἐναντιον , το σμικρον , ἠ προσελθοντος ἐκεινου ἀπολωλεναι : ὑπομενον δε και δεξαμενον την σμικροτητα | ||
μη και ἐπι της Παριδι δοτικης των ἑνικων του ς προσελθοντος κρασις παρηκολουθησε του δ και ς εἰς ζ , |
παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | ||
Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το |
το ζην , ὡσπερ δη παλιν ὁ οὐρανος και ὁ νους : και παλιν ὡς ἐπι του νου , ὀντων | ||
αὐτης ταις ἐντολαις . σπασαμενος δ ' ἀροτρον : ὁ νους : σπασαμενος δε ὁ Ἰασων το ἀροτρον και δησας |
ὑπερ κερδους ἐνοχλησαι , παντα δ ' ἀν ὑπερ καλων ὑπομειναι πονον . ἐγνω ταυτα Ἀνατολιος καλως , ὁς πολλα | ||
, . * . . . Ἀνασχεσθαι : ἀναδεξασθαι , ὑπομειναι , . . . Ἀναχασσαμενος : ἀπο του ἀναχαζω |
συγκληρωσαι δυο τμηματα , του τε ἐγγυς και του πορρω μετεχοντα ἑκατερον : το προς τῃ πολει μερος τῳ προς | ||
. εἰ δε τις ἠν πρωτον τα σα ψεγων ὡς μετεχοντα θυμου μειζονος ἠ προσηκε , νυν ὑπο του καιρου |
δε ἀπο της Λυδων βασιλειας ἀρξαμενος και μεχρι της Κροισου καταβας ἐπι Κυρον εὐθεως τον καταλυσαντα την Κροισου ἀρχην μεταβαινει | ||
ναυστολουμενα ἐσω δομων κομιζουσιν . Παρμενισκος δ ' εἰς Τροφωνιου καταβας και ἀνελθων οὐκ ἐτι γελαν ἠδυνατο και χρηστηριαζομενῳ ἡ |
ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | ||
δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον |
Ἀριστογειτονι προσελθων προς ἐμε ἐδειτο μη περιιδειν αὑτον δια τους τοκους ἐκ των ὀντων ἐκπεσοντα . κατασκευαζομαι δ ' ἐφη | ||
. Τῃ γῃ δανειζειν κρειττον ἐστιν ἠ βροτοις , ἡτις τοκους διδωσιν οὐ λυπουμενη . Ὁστις γαρ αὐτος αὑτον οὐκ |
περα της των νηων διαμετρου προβεβληκοτες , ξενον τι και παρηλλαγμενον πανουργευμα δια του τοιουτου τεχνασματος ἐτεκτηναντο . ὑψου γαρ | ||
τους γαμους δε και τας των τελευτωντων ταφας πολυ το παρηλλαγμενον ἐχειν ἐποιησε νομιμα προς τα των ἀλλων ἀνθρωπων . |
ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
: ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
και πληθυντικως . λεγεται ἀπο τινος Ἀλπιδος ὑπο τους τοπους ἀνῃρημενου . ἠ δια το πληθος της λευκης χιονος Ἀλπις | ||
, ὁ Σερτωριῳ και Μιθριδατῃ τα ἐς ἀλληλους διαιτησας , ἀνῃρημενου του Σερτωριου προς Λουκουλλον ἐπεπομφει κρυφα και πιστιν λαβων |
ἠδε κροκον ἠδ ' ὑακινθον . ” ἐηος ἀγαθου , προσηνους . ἐπι μεν του ἀγαθου , ἐπει παρα τα | ||
: ἀφανη . Ῥιπης τριγλωχινος : της ὁρμης του μη προσηνους τριοδοντος τυχοντες . Φαρμακταις : πανουργοις , πανουργοτατοις : |
ἀποδειξασθαι : οὑτω δε τουτο ῥᾳδιον εἰναι μαθειν ὡστε τον προσεχοντα τον νουν τῃ μετρησει ἁμα την τε γην ὁποση | ||
των ἐπι την Ποντικην παραλιαν καθηκοντων ὁρωσα τον ἀνδρα τρυφῃ προσεχοντα και μεθῃ αὐτη μεν τα πολλα ἐδικαζεν , αὐτη |
* δ πλευσεις ἀπροσδοκητως και καλως ε οὐκ ἀπολυθησεται ὁ συνεχομενος Ϛ οὐκ ἀπαλλαγησῃ της φιλης δια πολλου ζ ἐπισκοπησεις | ||
ἀγορασεις το κτημα νυν α οὐ πλευσεις καλως β ὁ συνεχομενος ἀπολυθησεται γ ἀπαλλαγησῃ της φιλης ὁτε οὐκ ἐλπιζεις δ |
ὁ δικτατωρ , ἐπειδη κατεπαυσε του θορυβου , την ἀρχην ἀποτιθεται . Οἱ μεν δη τα πιθανωτατα μοι δοκουντες γραφειν | ||
και ὑπερεχειν το του ὀστεου παχος , συνεχομενη δ ' ἀποτιθεται το φυσικον ἑαυτης σφυγματωδες ἐνεργημα , συμπαρεπεται δε και |
συες και τιγρεων ὀσφυες , τα γαρ λοιπα του θηριου παραιτουνται ἐσθιειν , ἐπειδη το ζῳον τουτο φασιν , ὁταν | ||
ἐν μεγαροισι κακον τ ' ἀγαθον τε τετυκται . ” παραιτουνται δε και τα ἐγκυκλια μαθηματα . γραμματα γουν μη |
θαυμαζε ὡς και μεγαλοφωνως βοαν . ἀνα δ ' ἱστια τεινον προς ζυγον καρχασιου : καρχησιον το ἀνωτατον της κεραιας | ||
ἀναψας ' . . . παντοθεν ἀπλαστῳ ψυχῃ πυρος ἡνια τεινον . . . . ἐκτεινας πυριον νουν ἐργον ἐπ |
της φαλαγγος ἀπιεναι . οἱ δ ' Ἑρνικες ὡς ἐμαθον κινουμενους αὐτων τους λοχους φυγης τ ' ἀρχειν τους Ῥωμαιους | ||
, ἐκ δυο δακτυλων και συλλαβης , το δε προτερον κινουμενους ἐχει τους δυο ποδας , ὡστε ἠ δακτυλους αὐτους |
συμπασαν δε συμμετριαν και την μεγαλην εὐταξιαν ταυτην και το ἐμφαινομενον ἐν τοις ἀστροις εἰδος και πορρωθεν οὐσιν οὐκ ἐντευθεν | ||
αὐτης , οὑτως εἰ τι τῳ περι κινησεως ὁρισμῳ εὑρισκοιτο ἐμφαινομενον , ἐφεξης και περι τουτου διαλεκτεον . ἐμφαινεται δε |
φυλαττουσι το ι μακρον , οἱον δελφινος ἀκτινος Σαλαμινος Ἐλευσινος ῥινος θινος . Δικαταληκτα δε καλουνται , ὁτι παρα μεν | ||
ὁ κανθος ἠ ὁ βολβος : νωθρειας σημαινει . Περι ῥινος : Ῥις ὁλη παλλουσα : ἀγαθα σημαινει . Μηλον |