| δυο δη και εἰκοσιν ἐτη κατα την Αἰγυπτον ἐν τοις ἀδυτοις διετελεσεν ἀστρονομων τε και γεωμετρων και μυουμενος , οὐκ | ||
| οἱα μυστης εἰλουμενος , ἀλλ ' ὡσπερ ἱεροφαντης ἐν τοις ἀδυτοις ποιουμενος τας διατριβας . σκοπει δε τας τε προς |
| τους νεφρους και κυστιν και τα οὐρητικα ἀγγεια , ἐπι τουτοις δ ' αὐ ἐρει αὐξησεις τε χυμων και μειωσεις | ||
| πανυ καλον ; Πως δ ' οὐ ; Και προς τουτοις γε ἀλλα ἐστιν τουτων συγγενη , ἐν οἱς αὐ |
| του ξυλου , τριτον ἀπο του φλοιου οἱον ἐν τοις ὀστοις μυελος . καλουσι δε τινες τουτο καρδιαν , οἱ | ||
| σφακελον ὀνομαζουσιν . συμβαινει δε τουτο το παθος και τοις ὀστοις , ὁταν ἡ περικειμενη σαρξ αὐτοις μοχθηρους ἰχωρας γεννωσα |
| ἀλλ ' ἐφ ' οἱς ὑμιν και δημοσιᾳ τῃ πολει παρασχειν ἐδυναμην , ταυτην ἐγω μεγαλην ἀριθμω βλαβην και ζημιαν | ||
| πολεως . ἀπορουντων δε , τις ὁ παταξων ἐσται , παρασχειν αὐτοις τουτο , εἰ πολιτην αὐτον ποιησαμενοι κοινωνησουσι του |
| το δοκειν ἡμας αἰτιους εἰναι προσεσται : ὁ πολυ του προτερου μειζον , εἰ οἱον τε εἰπειν . οὐ τοινυν | ||
| δε ἐπιρρηματα καθ ' ἑνα σχηματισμον ἐκφερεται . του μεν προτερου , ἀνθρωποι ὀντες διαλεγεσθε , ᾀδοντες ὑμνειτε , διαχεομενοι |
| συνθηκας αὐτοις ἐθεντο ἐπι ἰσῃ και ὁμοιᾳ , οὐδεσι ταυτα συνθεσθαι Ῥωμαιων ὑποσταντων , οἱον δε ὀντα τον τελευταιον στρατηγον | ||
| ὁτε και τουτ ' αὐτο προσηδικηκασι , το τοιαυτην εἰρηνην συνθεσθαι ; εἰ δε δη και μη συντεθεινται μονον , |
| ἐν ταις χερσιν ἐπηιει τας πολεις , δοξαν περι αὑτου κατασχειν ὡς περι θεου βουλομενος . ἐπει δε γηραιος ἐγενετο | ||
| ἠ δι ' ἀσθενειαν της καθεκτικης δυναμεως , μη ἰσχυσασης κατασχειν , ἀλλ ' ἐξεωσαι : και το τηνικαυτα και |
| και τις βουλεται ἐξ ἀγαθων βησεσθαι : γημαι δε κακην κακου οὐ μελεδαινει ἐσθλος ἀνηρ , ἠν οἱ χρηματα πολλα | ||
| ἐσμεν , και οὐ προσηκει ἀνδρι θεοσεβει ἀποδουναι κακον ἀντι κακου τῳ πλησιον αὐτου . Και εἰπε Λευις προς τον |
| ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ||
| ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | ||
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ |
| διακολυμβαν κατακολυμβαν , ἐπικυματιζειν , ἐπιπολαζειν τῳ ὑδατι , ἐπινηχεσθαι ἐπιφερεσθαι , κολυμβαν , ἀφ ' οὑ και κολυμβηθραν ὁ | ||
| διδομενα δωρα τῃ νυμφῃ : φερνα ἡ προιξ ἀπο του ἐπιφερεσθαι αὐτην τας εἰς γαμους διδομενας : οὐδαμως : ἀληθως |
| , παρα παντων ὁμοιως κοινος ἐχθρος και μετα τον θανατον ὀνομαζομενος . Μετα τουτον ἐβασιλευσε Περτιναξ , ἀνηρ εἰς γηρας | ||
| λεπτον του κριθαριου ἀλευρου . ἀμεως : ἠτοι ὁ λαγοκυμινος ὀνομαζομενος . ἀμυλον ἠτοι το καταστατον το ἐκ του σιτου |
| , και παλιν ἡ φροντις διϋπνιζει αὐτον , και οὑτως διακοπτεται ὁ ὑπνος . Διαχωρημα δε ἀριστον ἐστι μαλθακον τε | ||
| συνετη και ἐν βαθει κειμενη και ἀφανης οὐσα περι φοβῳ διακοπτεται . εἰρηται δε παρα το “ Συ δ ' |
| μεν οὐν την ἡσυχιαν ἠγαγεν : ἀποδημησαντος δε του Μοιριδος μεταπεμπεται τον αἰπολον και κελευει λαβοντα την Ἀνθιαν εἰς το | ||
| ἰεναι ἐπι την ἀγρην . Εἰπας δε ταυτα ὁ Κροισος μεταπεμπεται τον Φρυγα Ἀδρηστον , ἀπικομενῳ δε οἱ λεγει ταδε |
| Ἀθηνηθεν φυγαδων εἰρηται δεομενων τους ⌈ ⌉ Αἰτωλους ⌈ ⌉ αὑτοις βοηθειν , ἐπει και ὁ Κασσανδρος αὐτους ἐλευθερουν ἐπεχειρει | ||
| οὐδ ' ὑπο πορνοβοσκῳ οὐσαν , ἀλλ ' ἡδεως ἀν αὑτοις εἰη ἐλαττον τε τἀργυριον κομισασθαι παρ ' αὐτης ἠ |
| της δημοτελους ἑορτης , ἀλλα και ἐπι της ἰδιας ἑκαστου τασσεσθαι . . , . : Φιλοχορος δε ἱστορει και | ||
| του μεραρχου : ὡστε τον μεραρχην μεσον του μεσου μερους τασσεσθαι , τουτεστι των δηφενσορων , τους δε μοιραρχας εἰς |
| την ἐπ ' εὐθειας , ἐγκαρσιον ἀτραπον εὑρων και νομισας κατατεινειν ἀχρι της ἐρυθρας θαλαττης ὁδοιπορειν ἠρχετο . τεραστιον δε | ||
| φαινεται ἐλευθεριωτερον τε και μεγαλοπρεπεστερον ἠ στρεβλουν τε αὐτους και κατατεινειν και ἀγχειν ἀναγκαζοντα ἀποτιννυναι μη οἱους τε ὀντας . |
| εἰπωμεν ὁτι ἰατρικη ἐστιν τεχνη ὑγειας περιποιητικη , ἀπο του συναμφοτερου δε , ὡς ὁταν εἰπωμεν τους δυο ὁρους συναψαντες | ||
| ἐστιν ᾑ ὑπερεχουσιν δυο οἱ Β και εἱς ὁ Γ συναμφοτερου του Β Γ , τουτεστιν ἡ των Ε Ζ |
| γραμμης ποιησασθαι . τους γαρ τοιουτους , φησι , συμβαινει ἀδολεσχειν . ὁ γαρ λεγων τον ἀνθρωπον ζῳον λογικον θνητον | ||
| εἰρηνης κρειττων ἐστι . τι γαρ χαριεστερον ἠ θαμα παιδικοις ἀδολεσχειν ; λυσωμεν τοινυν ἠ την εἰρηνην ἠ την σιωπην |
| ὁρα δε ὁπως ἐλεγχεται σοφιζομενος : οὐ γαρ φημι το πεπερασμενον ἐξ ἀναγκης προς τι περαινειν : το γαρ προς | ||
| οὐχ ἑξις , ἀλλα στερησις , και περατος οὐ το πεπερασμενον οὐδε το περας , ἀλλα το ἀπειρον και καθ |
| ἀπο δε εἰδων εἰς ἀτομα , ὡς ὁταν τον καθολου ἀνθρωπον διελωμεν εἰς Σωκρατην Πλατωνα Ἀλκιβιαδην και τους λοιπους , | ||
| ψογοι και τα καλα και κακα παντα τα περι τον ἀνθρωπον γινεται ἐν τουτοις τοις μερεσι τας ψυχας . και |
| . . . ἀνειται ] ἀνεφυσεν , ἀνεβλαστησεν , ἠ καταλελειπται . . ἐργον δ ' ἐν κυβοις ] λιαν | ||
| γαρ της σεληνιακης γεγονεν αἱρεσεως , ὁ δε του Διος καταλελειπται της ἡλιακης κατα ταυτα . ἐπει και των φθοροποιων |
| οὐν και οὐ συνελκομενον ὑπο των ῥιζων οὐκ ἀναμιγνυται τοις φυτοις : ἐτι δ ' ἐπειπερ ἀπεριττωτον το φυτον οὐδ | ||
| και περιμαχητον ἐργον ἐπιδεικνυνται . την δε φυσιν ἀπενειμε τοις φυτοις κερασαμενος αὐτην ἐκ πλειστων δυναμεων , θρεπτικης τε και |
| Διος ὑψηλοτατῳ βωμῳ , τοτε Ἰαμον ἐκελευσεν ὁ Ἀπολλων χρηστηριον θεσθαι και μαντειον το δια των θυματων . ἀλλως : | ||
| της ταλαιπωρου κακον [ ] ἀγριως φερουσαν ς ' ἠπιον θεσθαι ? [ θελω ] , οὐ ? τηνδε μαλλον |
| βουλευσομενοι περι των παροντων . δει τοινυν τας μεν κατηγοριας ὑπερθεσθαι πασας , και τοτ ' ἐν ὑμιν λεγειν καθ | ||
| τους αὐτους καιρους , τον Πτολεμαιον αὐτον ἠδυνατο ταις χορηγιαις ὑπερθεσθαι . προς δε τον Ἀντιγονον , εἰ μονον τριακοσιων |
| δε μη πλαγιον το σχημα της συριγγος , ἀλλ ' ἀντιον , τουτεστιν εἰς βαθος τεινοι , περιελουμεν κατα κυκλον | ||
| δειπνοποιουμενοι ἐν ταις Ἀργινουσαις : αὑται δ ' εἰσιν [ ἀντιον της Λεσβου ἐπι τῃ Μαλεᾳ ἀκρᾳ ] ἀντιον της |
| ὀρθαις πλαγιας , εὐτροχους , ὁπη βουληθειη τις ἁμα νοηματι περιαγεσθαι δυναμενας , ἐπ ' ἀκρων δε των κεραιων ἠ | ||
| πεπρυτανευται , ἐκειθεν και τα των ἐλπιδων κατ ' ἀκολουθιαν περιαγεσθαι . ἡκετω τοινυν ὁ μουσουργος προς τον μεγιστον βασιλεα |
| ' αἰσθησεως ὁδηγιας μηπω τοις νοητοις αὐτοις καθ ' αὑτα ἐπιβαλλειν δυναμενοι , οὑτως και ἡμεις τοις στοιχειοις ἐχρησαμεθα και | ||
| . του δε ὀνηλατου ἐκεινον μεν κωλυοντος , ἑαυτῳ δε ἐπιβαλλειν λεγοντος δια το και τον ὀνον ἰδιον εἰναι και |
| ἐξογκωμασιν τιμιον ἀναξει πας ' Ἀθηναιων πολις . καλος γαρ ἀστοις στεφανος Ἑλληνων ὑπο ἀνδρ ' ἐσθλον ὠφελουντας εὐκλειας τυχειν | ||
| ἀμηχανον ἀμπεχε πενθος : οὐδ ' ἐτι κικλησκουσιν ἐπειθετο πολλακις ἀστοις νησαιοις , οὐ βρωσιν ὀρεγνυμενην ἐθελεσκε δεχνυσθαι , μαλα |
| , ἐν τε μουσαις οὐκ ὀρθως ὑμνουμεναι ἁμα και ἐν παντοιοις λογοις . ἠ και προς τελος ἰσως ἀνθρωπους ὁρων | ||
| μιν ἐπεσσιν ἀμειβομενος προσεειπον : ἡμεις τοι Τροιηθεν ἀποπλαγχθεντες Ἀχαιοι παντοιοις ' ἀνεμοισιν ὑπερ μεγα λαιτμα θαλασσης , οἰκαδε ἱεμενοι |
| οἱ δε συμπαροντες ἠ μαρτυρουντες ἡττονες εἰς το εὐεργετειν ἠ κακοποιειν , ἀλλ ' ὁμως σθενουσι , και μαλισθ ' | ||
| θερμαινειν ἀλλα του ἐναντιου : οὑτως οὐν οὐδε ἀγαθοποιου το κακοποιειν , ἀλλα τοὐναντιου . και μην ἀγαθος ὁ θεος |
| , κἀκεινων οὐσων ἐστι και τουτο , μη δε ὀντος ποτερου τουτων οὐδετερον αὐτων ἐσται ποτε . Τουτο μεν ὀρθως | ||
| εἰς εὐφροσυνην ; θυσας δε τιμησατω ἑκατερος : την παρα ποτερου τιμην μειζονος ἀν χαριτος δοκεις τυγχανειν ; καμνοντα θεραπευσατωσαν |
| φερουσα δε ἑτερου ποιει , παρ ' ὁτῳπερ ἐμελλον μονους εἰσεσθαι τους ὑπερ των λογων μοχθους . ὁ δη και | ||
| καλων , ἐφη , ὠ Σωκρατες , αὐτικα μοι δοκεις εἰσεσθαι : οὑτοι γαρ τυγχανουσιν οἱ εἰσιοντες προδρομοι τε και |
| . οὐκουν ἡ ἐπιφυσις του νεου κερατος το πρεσβυτατον ὡς ἀλλοτριον ἐξωθει , θλιβοντος του ἐνδοθεν και ἀνωθειν τουτο ἐθελοντος | ||
| πεισιν ἐχει οὐκ ἀλλοτριαν , ἀνομοιου δε ὀντος του ποιουντος ἀλλοτριον το παθημα και οὐ προσηνες το πασχον ἰσχει . |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ||
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα |
| τυπτοιμι : ἡ δε προστακτικη παρα το δι ' αὐτης προστασσειν , οἱον λεγε γραφε : ἡ δε ὑποτακτικη παρα | ||
| μεν τῃ μενειν αὐτου λαγχανουσῃ των μοιρεων ἑωυτον τον βασιλεα προστασσειν , ἐπι δε τῃ ἀπαλλασσομενῃ τον ἑωυτου παιδα , |
| αὐτος ; Παλιν γαρ ἡ ψυχη οὐδεν τι πεισθεισα τοις εἰρημενοις ἀπορος ἐστι . Λεκτεον τοινυν προς ταυτα ὡδε , | ||
| ὁτι οὐκ ἐναντιουται ἑαυτῳ , ἀλλα και ἐνταυθα ἀκολουθει τοις εἰρημενοις ἐν τῳ Τιμαιῳ . κατ ' οὐσιαν μεν γαρ |
| εἰπειν αὐτα των προς τι . ἐφ ' οἱς και ἀπορουσιν ὁτι δια τι ἐν τῃ ἐπιγραφῃ το ποιον της | ||
| ἀτομος οὐσια ἀτομου οὐσιας , κἀν ἀνομοιοειδης εἰη . παλιν ἀπορουσιν , εἰ ὁμοιως οὐσιαι αἱ ἀτομοι , ἐσται ὁδε |
| . διο και του ζην ὁρον εἰναι την ἀναπνοην . συναγοντος γαρ του περιεχοντος τα σωματα και ἐκθλιβοντος των σχηματων | ||
| κινειται : ταυτα δε εἰς ἑν συνελθειν ἀδυνατον χωρις του συναγοντος : δει οὐν τινα εἰναι τουτον και παντως ἑνα |
| οὐ του τυχοντος ἐφη εἰναι , ἀλλα του διειληφοτος περι ἀνθρωπου καλως και κακως . Ὁ αὐτος ἐδοκιμαζεν μη φιλησαντα | ||
| ἀνθρωπων ἀναστασεως : αἰων λεγεται και ὁ νωτιαιος μυελος του ἀνθρωπου , ὡς το ἀνθρωπος νοσησας τον αἰωνα ἑβδομαιος ἀπεθανεν |
| του ἐνιαυτου , και τους καρπους αὐτοις την γην πολλαπλασιους ἀνιεσθαι των καταβαλλομενων . εἰναι δε και τας γυναικας πολυγονους | ||
| οἱ πορρω της ἀρχης ἀπηρτημενοι χαλωνται δια το την ὁλκην ἀνιεσθαι μηκεθ ' ὁμοιως σφιγγειν δυναμενην . ὁμοιον δη τι |
| . ἠδη δε και περι του ἀφειναι την ἀρχην και καταθεσθαι την δυναστειαν ἐσκοπουμην , ὁπως μονον ἀσφαλως παυσαιτο ἀν | ||
| τοις περιστατικοις μοριοις , ὡς ἐπι του φιλοσοφου του πεισαντος καταθεσθαι την τυραννιδα : ἐρει γαρ ἐκ των προσωπων τῃ |
| ἐς Ἱππωνα πολιν μετετιθει : και οὐδενος οὐδ ' ἐνταυθα προκοπτοντος αὐτῳ , κατακαυσας ὡς ἀχρηστα τα μηχανηματα την χωραν | ||
| τοις τεσσαρσι . τουτων εἰρημενων ἰδε διαφοραν παλιν τελειου και προκοπτοντος . ὡσπερ οὐν προτερον εὑρισκετο ὁ μεν τελειος ὁλον |
| τουτο διευλαβοιτ ' ἀν , και τι τεμων φαρμακον τουτοις ἑκαστοις του τοιουτου κινδυνου διαφυγην εὑρησει ; παντως οὐ ῥᾳδιον | ||
| , μετα δε τουτο , ἐπι τοις των θεων θυμασιν ἑκαστοις ἡν ᾠδην δει ἐφυμνεισθαι , και χορειαις ποιαισιν γεραιρειν |
| εἰς ο , και ἐπειδη χαιρουσι τῳ ο ἐν τοις παρακειμενοις , δια τουτο προστιθεντες ἐν τῳ ἀγηγοχα και ἐδηδοκα | ||
| φυλακην ἐμοι γλυκυτατην περιστησαντες ἀπῃεσαν ὡστε ἀπολουσασθαι : κἀγω τοις παρακειμενοις κριθιδιοις μακρα χαιρειν λεγων ταις τεχναις και τοις κερδεσι |
| ἐστιν ἡ μεγαλη χερρονησος : ὁ τε γαρ ποντος ὁ Εὐξεινος και ἡ Προποντις και ὁ Ἑλλησποντος ἐπι δεξια , | ||
| Εὐξεινος , το Στενον . κατ ' εὐφημισμον δε ἐλεγετο Εὐξεινος δια τον σκολιον πλουν και τους κατοικουντας ληστας , |
| των φυγαδων των ὑμετερων ἐψηφισαντο , ἐαν μη προ ἡλιου δυντος ἀπαλλαττωνται , πολεμιους κρινειν . εἰτ ' οὐκ αἰσχρον | ||
| αὐτου θανατον . Λεγει τις νομος Λευκανων , ἐαν ἡλιου δυντος ἀφικηται ξενος και παρελθειν ἐθελησῃ ἐς στεγην τινος , |
| , τον ἀνδρος , ὡν οὐδεις ἐτ ' ἐστι γηρως ἐπισταντος . τα δ ' ἀλλα ὁσα περι το σωμα | ||
| , δια το πνιγος οὐ γινεται συνδηλος , σκοτου δε ἐπισταντος , ἐν ᾡ ποτ ' ἀν ᾐ πεφυκως , |
| οἱ παιδες μικροις ποτηριοις περιεσοβουν . ἐπινομεν οὐν εὐμαρως ὡσπερ ἀντιδοτον ἐκ της προτερας ἀκρατοποσιας λαμβανοντες . ἐν τουτῳ δε | ||
| . αʹ και μη παραλιμπανετω ἀχρι μηνων ἑξ πινων την ἀντιδοτον . εἰ δε τις γενοιτο του λαβειν ὑπερθεσις , |
| περιγενομενοι ἀπαλλασσοντο ὡς εἰχον ἰθυς ἐπι Θεσσαλιης . Κλεομενης δε ἀπικομενος ἐς το ἀστυ ἁμα Ἀθηναιων τοισι βουλομενοισι εἰναι ἐλευθεροισι | ||
| περι πεμψαι . Οὑτος ὁ Μυς ἐς τε Λεβαδειαν φαινεται ἀπικομενος και μισθῳ πεισας των ἐπιχωριων ἀνδρα καταβηναι παρα Τροφωνιον |
| ποιουν την ἀμφισβητησιν : ὁπερ γαρ ἐφαμεν , εἰ ἐζη βασανιζομενος εἰπεν ἀν . Ἡ ἀντιληψις οὐκ ἀει ἐμπιπτει : | ||
| παρων δια τελους και συνων μοι , τῃ αὐτῃ βασανῳ βασανιζομενος τοις μεν πρωτοις και τοις ὑστερον λογοις τοις του |
| ἐστι , διαμετρος δε αὐτης ἡ ΑΒ , αἱ δε καταγομεναι ἀπο της τομης ἐπι την ΑΒ τεταγμενως ἐν ὀρθῃ | ||
| ' ἡν δυνανται ἐσται ἡ λοιπη εὐθεια , και αἱ καταγομεναι τεταγμενως ἐπι την ΗΔ παραλληλοι ἐσονται θεσει τινι εὐθειᾳ |
| ἐμοιγε σημαιν ' : οὐ γαρ ἐγωγ ' ἐτι σοι πεισεσθαι ὀϊω . ἀλλο δε τοι ἐρεω , συ δ | ||
| περι του Στρεψιαδου προαναφωνων δια τουτων και αἰνιττομενος ἁ μελλει πεισεσθαι ὁ Στρεψιαδης ὑπο του υἱου . Θ οἱον το |
| πολεως ἀνηκεστον : ὡς δ ' οὐδεις αὐτοις προσειχεν , ἀπογνοντες τας διαλυσεις ἐξεπεμψαν πρεσβευτας προς Πτολεμαιον και Λυσιμαχον και | ||
| της ὁρμης των ὀχλων οὐσης την δια των λογων συνθεσιν ἀπογνοντες τους μισθοφορους και τους τα του δυναστου φρονουντας ἠθροισαν |
| και εἰς τα ἀπορα , και οἱον εἰπειν και τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρων . ψαυουσι γαρ και των ἀψαυστων οἱς λιχνοι | ||
| τα πραγματα κατορθουντων . Ἀδυνατα θηρᾳς : ἐπι των τοις ἀδυνατοις ἐπιχειρουντων . Ἀδεες δεος : δηλη ἡ παροιμια . |
| τουτῳ δοὐν τῳ τροπῳ σημαινων ἐνεδωκεν . Ταυτα δει οὐν συμβαλλομενον παντα φυλαττεσθαι και τας πυλας αὐτον τον ἀρχοντα κλειειν | ||
| γλυκυτητι διαφερον , προς τε την του σωματος ὑγιειαν πολλα συμβαλλομενον τοις χρω - μενοις : ὀνομαζεται δ ' ὁ |
| ἐπελθων τῃ ἀκροπολει ἐλῃστευε και ἁλισκεται . ἐληφθη δε και συλων το ἱερον της Ἀθηνας . και αὐτος μεν ὁ | ||
| φιλου στεργοντος , οὐ τα χρηματα . } Πενητα ὁ συλων οὐ † τινα ἐχων ἀπερχεται † πολλα καταλειψας δακρυα |
| και την ἐχομενην Καππαδοκιαν . Οἱ παλαιοι γαρ την Καππαδοκιαν καθηκειν βουλονται μεχρι του Εὐξεινου Ποντου : τινες [ δε | ||
| ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την μεγαλην την προς ἑω τε και |
| Ἀνδραγαθου προδοντος πολλα και μεγαλα χαρισαμενος αὐτῳ , μειζονα δε ὑποσχομενος , ἐαν εἰς την Ἀσιαν αὐτῳ συναποδημησῃ , ἐπειδη | ||
| ὑφιεσθαι και συγχωρησαι τοις Λακεδαιμονιοις ἐν τῳ τοτε την ἡγεμονιαν ὑποσχομενος παρ ' ἑκοντων αὐτοις των Ἑλληνων αὐτην ἀνακτησεσθαι . |
| μεν κρειττων της συνθετου ἡ δε χειρων . ἐστι δε συνθετος μεν οὐσια ἀνθρωπος και τα τοιαυτα , ἁπλη δε | ||
| και ταχεις γινονται . Ὁ δε ἀκριβης ἡμιτριταιος καλουμενος , συνθετος ἐστιν ἐκ τριταιου διαλειποντος , και συνεχους ἀμφημερινου , |
| ἐμου . Ἀλλ ' , ὠ Σωκρατες , οἰμαι οὐδεν δεησεσθαι Ἱππιαν της ἡμετερας δεησεως : οὐ γαρ τοιαυτα αὐτῳ | ||
| ἐνδοθεν , σειεται παντα , ὡστ ' οὐδε σιδηρου μοι δεησεσθαι δοκειν του ἀπειλειν ἀποχρωντος ἐνεργους τε ὁμου και σωφρονας |
| ἐν μεσῳ χωρας πολλης και ἀγαθης οὐσης και των ἐργασομενων ἐνοντων : εἰτα δε και ἀποστροφη γενοιτο εἰ τις βουλοιτο | ||
| ἐξ ἐπιταγματος ἀρχειν της πατριδος , ὁπλισαμενους δε ἐκ των ἐνοντων τους νομους τοις ἐπιουσι προτεινειν : προσδοκαν γαρ οὐδε |
| μεγα φρονειν ὑπο ἀμουσων και ἀτεχνων ἐπαινουμενος , κἀν εἰ περισταντες αὐτον παιδες συφορβοι και ποιμενες θαυμαζοιεν και κροτοιεν , | ||
| Καισαρ τον στρατιωτην ἀνεστησεν , ὁ δε στρατος ἠγανακτησε και περισταντες αὐτον ἀποχωρουντα του θεατρου τον στρατιωτην ἀπῃτουν , οὐχ |
| ἡλικιαν μεταβολαις , οὐκ ἐμφαινομενων ἐναργως τοις πρωτοις των ὑστερον ἐπιγινομενων . ἠ τις ἀν ἐπιστευσεν μη τῃ πειρᾳ δεδιδαγμενος | ||
| , ἀναγκη ἐκπυηθηναι . Τοισι μαινομενοισι , κιρσων ἠ αἱμοῤῥοϊδων ἐπιγινομενων , μανιης λυσις . Ὁκοσα ῥηγματα ἐκ του νωτου |
| Ἰταλικοις . . . . : Ἀσδρουβας βασιλευς , Σικελιαν καταλαβομενος , πολεμον Ῥωμαιοις κατηγγειλε : Μετελλος δε ὑπο της | ||
| . Ὡς Φιλομηλος ὁ Φωκευς τους Δελφους και το μαντειον καταλαβομενος τον ἱερον πολεμον ἐξεκαυσεν . ιδʹ . Περι της |
| ὁρμωμενον διαβεβηκεναι μεν Πηλουσιον , ἠδη δε Συριαν και Φοινικην κατατρεχειν , ὡς μηκετι τας πολεις ἀντεχειν , ὡσπερ χειμαρρου | ||
| κατα της γυναικος , πη δε ὑπερ του μοιχου : κατατρεχειν μεν και της γυναικος εὐλογον ὡς ἀνελουσης παρα τον |
| ἱππευειν ἐμπειροτερος εἰη ἠ τα κατα μουσικην ἱκανως γιγνωσκοι ἠ ἀγωνιζομενος δυναιτο των ἀντιπαλων κρατειν , το δε συμπαν ἁμαρτανοι | ||
| μεν ἐστιν ὁ τοις ἀληθινοις ἀγωσιν ἐγγυμναζομενος και ἐν δικαστηριοις ἀγωνιζομενος , οἱος ἠν Αἰσχινης και Δημοσθενης , σοφιστης δε |
| , εὐφορβιον , ζυμη , ἰτεας ὀπος , καλαμινθη , καλαμος ἀρωματικος , καλαμου φραγμιτου ὁ φλοιος καυθεις , κασια | ||
| τα ἰχνη , ὁλκη δε το βαρος του σταθμωμενου . καλαμος , δι ' οὑ γραφομεν , καλαμη δε ἡ |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| : οἱς ὁ ἱερος λογος ὁρκον ἐν οὐ δεοντι καιρῳ ποιουμενοις οὐ μετριως ἐπιτιμᾳ και ὀνειδιζει : δυσκαθαρτοι γαρ και | ||
| κυνηγιαν φιλοτιμηθεις και τοις τας παραδοξους θηρας των ἀλκιμωτατων ζῳων ποιουμενοις μεγαλας ἀπονεμων δωρεας , πολλα δε χρηματα δαπανησας εἰς |
| ἰσμεν , ὁτι , κἀν μη ἡμεις παρακελευωμεθα , ἱκανως ἐπιμελησεται . ταυτ ' οὐν , ὠ γονεις και παιδες | ||
| δε πεντε ἡμερων διαστημα : ἐν δε τῳ μεταξυ Καλλιροης ἐπιμελησεται Στατειρα ἡ ἐμη γυνη : οὐ γαρ ἐστι δικαιον |
| το ἀναγκαιον εἰσιν . ἑνι μεντοι νομου διαταγματι τοις ἀκουειν ἐπισταμενοις ἑκατερον ὡν εἰπον ἐναργεστερον φανειται δεδηλωκως : ” ἐαν | ||
| νη τους θεους , πολλην ὑμιν εἰχον της ἀθυμιας συγγνωμην ἐπισταμενοις , ὡς ἀσπονδον και ἀκηρυκτον ταις πολιτειαις ἡ τυραννις |
| ἀστερων σφαιρας διατεινειν , ἀλλα μη δεκα σταδια το ὑψος ἀνατεινειν τα νεφη . Οἱ γουν ἐπι την Κυλληνην ἀναβαινοντες | ||
| , ἀλλ ' ὁτι τουτο μεν αὐτος τον κωλυοντα ζοφον ἀνατεινειν χειρας εἰς Ἡλιον ἀρετῃ καθηρας εἰς οὐρανον ἀναπεμπειν οἱον |
| εἰ , ἱνα και των κορακων και κορωνων ἀθλιω - τερος ᾐς , οἱς ἐξεστιν ἱπτασθαι , ὁπου θελουσιν , | ||
| ἀνθρωποις : ἐρωτᾳ ὁ ἀμνος , τις ὡς ἑκα - τερος ἐθελει αὐτον μεταχειρισασθαι και ἀγειν . Ὡς δε ἐπυθετο |
| τοδε τοδε , και εἰ τοδε αὐθις τοδε , και συμπεραινεται ἐκ πλειονων ἑν . διοπερ ἡ μεν των ἀλογων | ||
| , και ὁτι οὐδεις ὁλως λογος οὐσιωδης ἐστιν ὁς συλλογισμῳ συμπεραινεται . δια γαρ των νυν λεγομενων φανησεται ὁτι ἐνδεχεται |
| δε λιθοις ἐβαλλον ἀνωθεν , ἀλλοι κοπισι τας χειρας των ἐπιβαινειν πειρωμενων ἀπεκοπτον , ἑτεροι κορυναις τε και ῥοπαλοις ἀνωθεν | ||
| παρερχεσθαι , προδιδασκων τα συγγενικα δικαια μη λυειν μηδ ' ἐπιβαινειν πταισμασι της οὑτως ἡνωμενης κατα γενος μηδ ' ἐναβρυνεσθαι |
| οὐδ ' ὁτιουν μετεστιν , ἀπ ' αὐτων των ὀνοματων ἀρξαμενοις , οὐτ ' αὐ κατα την Πλατωνος , ἡν | ||
| γης [ , ἀπο ] της Τραχινιας και της Οἰταιας ἀρξαμενοις : [ το ] δ ' αὐτο σχεδον τι |
| αὐτου γεγονοτα , την ὁμοιαν ἐχειν προσοψιν , και τοις ἐπιγινομενοις των ἀνθρωπων παραδεδοσθαι τον θεον τουτον γεγονοτα κερατιαν . | ||
| θεων προνοιαι των κινδυνων ἑαυτους ἀπηλλαχθαι . διο και τοις ἐπιγινομενοις παραδοσιμου γεγενημενης της περιπετειας , ἀει τους χειμαζομενους των |
| . κακια δε ὁρων ὡς πολλακις εἰρηται το ἐλλειπειν ἠ περιττευειν , ἀρετη δε το διασῳζειν το προσηκον ἑκαστῳ μετρον | ||
| Ζευς πατηρ : ] το κωλον τουτο ἀθετει Ἀριστοφανης : περιττευειν γαρ αὐτο φησι προς τας ἀντιστροφους . φιλει δε |
| προς ἀλληλα τοπου ; ἡ προς Αἰσχινην ὑπερ Κτησιφωντος του παρασχοντος Δημοσθενει το περι του στεφανου ψηφισμα και την των | ||
| ἡμερας και του ἡλιου καθαρως τοις ἀνθρωποις μηπω το φως παρασχοντος , ὁρωμεν κατα την ἀγγελιαν και το πληθος ἁπαν |
| τους τρεις παιδας του πενητος και μη ἐπεξιοντα τον πατερα κρινοντος συνειδοτος . διαφερει δε του ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν | ||
| , ὡς ἑκαστον των αἰσθητων ἀναπτυξαι . διχα γαρ του κρινοντος το κρινομενον οὐ πεφυκε καταλαμβανεσθαι : κρινει δε το |
| ἐν σαυτῳ περιφερων | , τοις δε των προγονων ὀνομασιν ἐπαιρομενος | , ὡσπερ αὐτος ὀνομα οὐκ ἐχων , ἐπι | ||
| παρανομιαν τε και ὑβριν , ἐξουσιᾳ δημαρχικῃ και ἐλπιδι κουφῃ ἐπαιρομενος , ὁτι συναγανακτησας ὁ δημος αὐτῳ παρησει ῥιψαι τους |
| ὑποθεσθαι δει και πιστευσαι τοις ἐκει δειχθεισιν . . . ὑποθεσθαι δε και σφαιροειδη μεν τον κοσμον , σφαιροειδη δε | ||
| τους περι των πρωτων διαφερομενους ἰσως ἀν ἐχοι καλως ἑτεραν ὑποθεσθαι προ τουτων ἀρχην , συνδιαπορουντας αὐτοις περι ὡν δοξαζουσιν |
| Ἀλεξανδρου στρατιωτων . ἀπροσδοκητως δε ἐπιθε - μενων των του δυναστου , παραδοξος εὐημερια περι τον Ἀλεξανδρον ἐγενετο . οὐ | ||
| δε σπερμα καθειστηκει τυραννου . εἰ δε πονηρα φυσις ἀνευ δυναστου πατρος ἀπειργασατο τυραννον , τι ἀν ἐδρασε πατρικην προσλαβουσα |
| περατος ἐποχης , ἐπισκεπτεσθαι δυνωμεθα προχειρως , και τας παντως ἐσομενας ἐκλειπτικας συζυγιας και τα τουτων μεγεθη των ἐπισκοτησεων και | ||
| ἠδη προτερον εἰρησθαι και τα ἐσομενα , ἠγουν και τας ἐσομενας αὐτοις νικας τοτε ἀν , ὁτε ἐσονται δηλονοτι , |
| ἐλαττους των πεντακισμυριων , ἱππεις δε ὑπερ τους πεντακισχιλιους . διανυσας δε ταχεως την ὁδον και πλησιασας τῃ πολει των | ||
| συναιρεται , τοσουτον τοις ἀδικοις ἐναντιουται . ὁδοιπορος πολλην ὁδον διανυσας ἐπειδη κοπῳ συνειχετο , πεσων παρα τι φρεαρ ἐκοιματο |
| . ἐργα νεων , βουλαι δε μεσων , εὐχαι δε γεροντων , . ὡς κε πολις ῥεζηισι , νομος δ | ||
| των εἰς μηδεν χρησιμευοντων . Παν γαρ το σωμα των γεροντων ἀσθενες . Ἀνδρος γεροντος μηποτ ' ἐς πυγην ὁραν |
| θαλασσῃ συμπλεει πονηροις και κακοις ἀνδρασιν , εἰτε ἐν γῃ διαγει μετα πονηρων και ἀσεβων ἀνδρων , φθειρεται και ἀπολλυται | ||
| ὁταν ᾐ καιρος , και πολις πασα και ἰδιωτης ἀσφαλεστερον διαγει . ταυτα τοινυν ἡγεισθε , ἀνδρες Ῥοδιοι , πανυ |
| μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
| τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
| ἐς την ἀσκησιν της ἀλκης ῥυθμιζων και οὐν και ἀφροδιτης ἀπεχομενος και σωφρονων ὡς Ἰκκος ὁ Ταραντινος , ὁνπερ οὐν | ||
| ἐλευθεριος οὑτως ἑξει , τουτεστιν οὐτε παντα σκωπτων οὐτε παντων ἀπεχομενος , ἀλλα γνωσεται νομοθετων ἑαυτῳ τινων ἀφεξεται , τινων |
| κεκρατηκοτα τοις ὁπλοις , και την κοινην τυχην ἰδιοις τοις πονοις ἐπανορθουμενον προνοιᾳ τῃ κρειττονι , ἡν τοις θεοις διηκονησατο | ||
| τεθεαμενος και διυπνισθεις , και το ποιμαινειν ἀφεις , και πονοις ἐκδους ἑαυτον και μαθημασι , την των ὀνειρων ἐπιλυσιν |
| οὐρανον ἠ τον συμπαντα κοσμον : ἀναγκη γαρ ἐν τουτοις περιεχεσθαι , οὐ γαρ ἐξω γε τις του κοσμου φευγειν | ||
| τας ἐπι πλειον διηκουσας ἠπειρους προσηγορευσθαι ὑπ ' ἀγνοιας του περιεχεσθαι και ταυτας πελαγεσι μεγαλοις . ἀπο δε του ὑδατος |
| Περι δε της των ἀδελφων τελευτης Εὐμηλου τε και Σατυρου παραδεδονται χρησμοι , μικρον μεν ἠλιθιωτεροι , πιστευομενοι δε παρα | ||
| Λυσανδρου και Σωκρατους και Διογενους : και οὑτοι γαρ μεγαλοψυχοι παραδεδονται , ἀλλ ' οὐχι κατα το αὐτο ὁτι μη |
| προς της Ἀθηνας ἁπαντα μεν ἁ ἐφην , ἐασωμεν αὐτου καταβαλοντες και ληθη τις ἐστω αὐτων ὡσπερ των προ Εὐκλειδου | ||
| ὁμοιως δε και τους δεσποτας των οἰκετων , ὁσοι ἀργυριον καταβαλοντες ἠ ἀλλῳ τῳ τροπῳ κεκτηνται τινα : ὡς ἀν |
| θαρσαλεοι φιλοτατι κουρων : πυρος γαρ ἀλκη , και θεων ὑπερτατος αἰεν ὁδε προμαχους ἀεξειν . Μελιστιωνος δ ' , | ||
| ἡδε χωρα και τινες ναιουσι νιν ; Αἰτναιος ὀχθος Σικελιας ὑπερτατος . τειχη δε που ' στι και πολεως πυργωματα |
| ἑκατερον και ἐτι τριτῳ θελουσιν ἀναφερεσθαι , το δε του Λεοντος και του Σκορπιου ἑκατερον ἐν λεʹ , δεικνυμενου δια | ||
| του Δρακοντος ὁ ἐν ἀκρᾳ τῃ οὐρᾳ , και του Λεοντος ὁ ἐν τῃ καρδιᾳ , και της Ἀργους ὁ |
| ὑδωρ ἀλλο , πληθει μεν ὁσον τε εἰναι ποταμον , κατερχομενον δε ἐς χασμα γης ἀνεισιν αὐθις παρα Νασους καλουμενας | ||
| ἐστιν , οὐ θεατρον οὐκ ἀγοραν ἐχουσιν , οὐχ ὑδωρ κατερχομενον ἐς κρηνην , ἀλλα ἐν στεγαις κοιλαις κατα τας |
| φοβον ἐχοντα , την περικαλλη και εἰς ἀει διαμονην των ἐπικειμενων . ἠν γαρ ἀξιον θεωριας ὁμου και ἀγωνιας ὁραν | ||
| δε κατα το πλειϲτον τηϲ φλεγμονηϲ , λεπτοποιηθεντων δε των ἐπικειμενων ὑγρων ϲωματων , δια την κυριοτητα τηϲ ὑϲτεραϲ . |
| μουσικην και την ἀλλην ἀγωνιαν και τἀλλα ἐπαιδευσεν ὁσα τεχνῃ διδασκονται , οὐδενος χειρους : ἀγαθους δε ἀρα ἀνδρας οὐκ | ||
| μετιοντων τους λογους : ἐν ὁσῳ μεν γαρ φιλοσοφουσι και διδασκονται , ἐπιτηδευμα ἐχουσι τουτο , ἐπειδαν δε και τοις |
| οἰαξ σωμα πνευμα : βʹ βιος , Ἁιδου πυλη , κατασκιον δοσις ληψις κοινωνια , γυναικος ἐπιπλοκη , συναλλαγη πραξις | ||
| παιδας τε φιλους ὁ δ ' ἐς ἀλσος ἐβα δαφναισι κατασκιον ποσι παις Διος . πολλα μεν Κυδωνια μαλα ποτερριπτουν |
| συνεμπεσῃ τῳ ἠεν , τῳ γενομενῳ ἀπο του ἐω του σημαινοντος το ὑπαρχω : ἐπι δε του ἀϊω , ἱνα | ||
| την αὐτην ἐχον σημασιαν τῳ πρωτοτυπῳ , τηνικα τηνικαδε . σημαινοντος οὐν του ὡς ἐπιρρηματος το οὑτως , εἰη ἀν |