| ' ἠδη δεκατον ἐν λιμῳ τε και κακοισι βοσκων την ἀδηφαγον νοσον . Τοιαυτ ' Ἀτρειδαι μ ' ἡ τ | ||
| , , : λαβραξ : παρα το λαβρως ἐσθιειν : ἀδηφαγον γαρ ἐστι το ζῳον . . , : λαβρος |
| δοξης και ἐλευθεριας τελευτησαντες , και πολλων και καλων ἐργων ὑπομνηματα καταλιποντες , εἰ ἀρ ' αἰσθοινθ ' ὁτι νυν | ||
| ἐγραψεν . . . εἰς Θουκυδιδην και Ἀκουσιλαον και ἀλλους ὑπομνηματα . . . , : , , : ἀμεινον |
| πτερυγες αὐτων ὡς πορφυρα και ὡς ὑακινθος ⌈ και ὡσει νηματα χρυσου ⌉ και ἠσαν διαδηματα χρυσα ἐπι τας κεφαλας | ||
| ' ἀκουσεν Χαλκιοπη : δμωαι δε , ποδων προπαροιθε βαλουσαι νηματα και κλωστηρας , ἀολλεες ἐκτοθι πασαι ἐδραμον : ἡ |
| Ἀθηνα παλιν αὐτα ἀπεκομισεν : ὁσιον γαρ οὐκ ἠν αὐτα τεθηναι που . δωδεκατον ἀθλον ἐπεταγη Κερβερον ἐξ Ἁιδου κομιζειν | ||
| νομου γεγραμμεθα , εἰθ ' ἁ φαμεν δειν ἀντι τουτων τεθηναι . λεγε . Ταυτα μεν ἐσθ ' ἁ του |
| πολυανθρωποτατοι των Ἀραβικων ἐθνων ὀντες . νεμονται δε την εὐδαιμονα λεγομενην Ἀραβιαν , φερουσαν τα πλειστα των παρ ' ἡμιν | ||
| . Αὑτη δε ἡ Ἀπολλωνιας νησος ἐχει ἐν αὑτῃ πολιν λεγομενην Θυνιαδα , Ἡρακλεωτων ἀποικον , Ἀπο δε Ἀπολλωνιαδος νησου |
| παρεγενηθησαν εἰς την Σουσιανην προς τους περι τον Εὐμενη , συνηγαγον ἐκκλησιαν κοινην , ἐν ᾑ πολλην συνεβη γενεσθαι φιλοτιμιαν | ||
| αὐτον ὁ Δεξιππος . και ἐντευθεν ἐπειδη ἀπορια ἠν , συνηγαγον το στρατευμα οἱ ἀρχοντες : και ἐνιοι μεν αὐτων |
| και πυρκαϊα : ἐν μεντοι τῳ Ὑπερειδου ὑπερ Λυκοφρονος εὑρον γεγραμμενον ἠ νεωριων προδοσιαν ἠ ἀρχειων ἐμπυρισμον ἠ καταληψιν ἀκρας | ||
| ἐν πολλοις ἀντιγραφοις εὑρον του Ἀντιφανους Μινωος δια του ο γεγραμμενον : τρωγοντες μολοχης ῥιζαν . και Ἐπιχαρμος : . |
| μη κρατειν της ὑποκειμενης ἀοριστιας : των μεντοι κατα φυσιν συνισταμενων οὐσιων και δια παντος ὑπαρχουσων εἰναι τα δημιουργικα εἰδη | ||
| και ἐλαττονα γωνιαν περιεχουσαι . ἀπο δε των περατων αὐτης συνισταμενων ἀναφαινεται και το εἰδος το καλουμενον ἀκιδοειδων τριγωνων , |
| βοτανην ἀειζωον θες αὐτου εἰς την ἑστιαν . δ . φαγοντα σκορδα μη ὀζειν : ῥιζας σευτλου ὀπτησας φαγε . | ||
| και ὡς το σιτιον ἠ το ποτον ἡδει μεν τον φαγοντα ἠ πιοντα , οὐκ ἐστι δε ἡδονη , οὑτω |
| πλεονασας σαπῃ και ἐστιν ἐξω των ἀγγειων , ποιησει τον τεταρταιον . εἰ δε ἐν ἑνι μοριῳ πλεοναζῃ και ἐστιν | ||
| , ἱνα δηλωσῃ τον συνοχον , πελιον δε , τον τεταρταιον , ἐπαναδιδοντας δε , τον ἀμφημερινον , ξηρον δε |
| ἐν ἀκροτητων τροπῳ μεσοτης φαινεται ὁ λεγομενος τελειος ἐν ἰσοτητι εὑρισκομενος και οὐτε τα μερη ἑαυτου πλειονα ἀποτελων συντεθεντα οὐτε | ||
| γαστρος φορουμενος [ ἐμβρυων κατοχος ] και ὁ ἐντος ἀρτου εὑρισκομενος σιτου κοκκος ἀριστερῳ βραχιονι φορουμενος . Ὁμοιως ἐμβρυων κατοχα |
| , και σχεδον ὡς ἐπος εἰπειν οἱ φιλοπονωτατα προσεδρευσαντες τοις ὑπομνημασιν αὐτου τουτ ' ἀποφερονται το λυσιτελες ἐκ της ἀναγνωσεως | ||
| . . . : κροσσας κλιμακιδας . ἐν μεν τοις ὑπομνημασιν ἀποδιδωσι τας των ἐπαλξεων στεφανας , οἱονει κεφαλιδας , |
| σταις κατακαῃ . Ἁλος ἀχνη ἐφιζημα ἐστιν ἁλος ἀφρωδες , εὑρισκομενον ἐπι των πετριδιων , δυναμιν ἐχον την αὐτην τοις | ||
| την εὑρεσιν προεισι , παν δε το ζητουμενον τε και εὑρισκομενον εἰς τεσσαρα τα εἰρημενα ἀναγεται , των δε τεσσαρων |
| , ὀνομαστι αὐτων ἑκαστου μνησθηναι , προτερον δε οὐ σφας καταγινωσκειν εἰκος εἰναι . ἐνθα δη ὡς ἠλεγχετο ὁ Ῥωμαιος | ||
| , ἀλλα γελωτα και χλευην θεσθαι τας ἐκεινων ἀποδοχας και καταγινωσκειν των τιμωντων πολλην ἠλιθιοτητα ὡς ὑγιους διαμαρτανοντων δοξης . |
| μη στερηθῃ , περι πλειστου πας τις ἀξει το μη κατανταν ἐπι τον ὁρκον : ἐπειθ ' ὑπελαμβανεν ὁ νομοθετης | ||
| ἀπαγοντες ἀτοπον τον ἐνισταμενον τοις ἀλλοις ἀξιωμασιν εἰς την ἀντιφασιν κατανταν αὐτον παρασκευαζομεν . ὁλως δε μη συγχωρηθεντων αὐτων εἰναι |
| Διος ἀστερα . Ταυτην μεν οὐν πιθανοτητος μαλλον ἠ ἀληθειας ἐχομενην την ἀλληγοριαν ἀχρι του μη δοκειν ἀγνοειν παρειληφαμεν . | ||
| εἰναι , ἠ ἐν συμφοραις τε και πενθεσιν και θρηνοις ἐχομενην : καμνουσαν δε ἠ ἐρωσαν ἠ ὠδινουσαν , πολλου |
| τοις ὑστερον χρονοις ἱερειαν της εἰρημενης θεου κατασταθεισαν θυειν τους ἁλισκομενους . ἐπιζητουσης δε της ἱστοριας τας της ξενοκτονιας αἰτιας | ||
| πασαν μεν Καυκασου περιοδον , τουτο δ ' ὑπερ Ἰνδους ἁλισκομενους και Κασπιας πυλας , τουτο ὑπερ παντα τἀνθρωπεια , |
| θαλασσης οἱ μεν ἀνεπεταννυον συν κραυγῃ τα ἱστιας ὡς δηθεν ἀναγομενοι , τα δε πνευμα τε ἐδεχετο και ἐκυρτουτο , | ||
| και νηνε - μιας παρεχει , διο και χρονιζουσιν οἱ ἀναγομενοι ἐν τῳ πλῳ . ἐαν οἱ β ἀγαθοποιοι μετα |
| * . Αἰνιγμα : παρα το αἰνισσω , το ἐν παραβολαις λεγω , τουτο παρα το αἰνος : αἰνιγμα δε | ||
| ἀλλα και τας μη συμβαλλομενας παρεμβαλλειν και καταποικιλλειν τον λογον παραβολαις τε και παραδειγμασι . δευτερον δε ταχος τῳ συνεχεις |
| γενοιντο ξυναλλαγης , ἐν τῳ αὐτικα προς το ἀπορον ἑκατερῳ διδομενοι ἰσχυον οὐκ ἐχοντων ἀλλοθεν δυναμιν : ἐν δε τῳ | ||
| οὐδε τοτε , ἀλλα της πατριδος , οὐδ ' οἱ διδομενοι μισθοι και δωρεαι Καισαρος ἠσαν , ἀλλα του κοινου |
| ὡς συμβαλλομενος αὐτῃ προς την ἀποδειξιν : τα γαρ τινι συντελουντα προς ἀποδειξιν προηγειται κατα την μαθησιν , ὡς ἁπλουστερα | ||
| λογῳ παραστησαι παγχαλεπον : ὡσπερ γαρ ὁ ζωγραφος τα μεν συντελουντα προς την μιξιν χρωματα τῳ μανθανοντι παραδιδωσι , κατα |
| Ἱσπανιας ἐν φρουριῳ Ἑλει καλουμενῳ , ἑπτακαιδεκα βασιλευσας ἐνιαυτους , τριακοστον δε της ἡλικιας ἐκπληρωσας , στρατιωτης οὐκ ἀγενης , | ||
| και αὐτην ἐκρινησαι την καρδιαν . ἐγω μεν γαρ ἀτιμαζομαι τριακοστον ἐτος ἠδη συνουσα σοι , Παρθενιον δε ἡ ἱππο |
| χωρις του μεγιστου των παραλληλων του ΕΖ , των δε ἀπολαμβανομενων τμηματων ἐν ἑνι των ἡμισφαιριων ἡμικυκλιων μεν ἐσται μειζονα | ||
| των τμηματων , τουτεστιν ὡς προς νοτον αὐτων των τμηματων ἀπολαμβανομενων ὑπο της εἰρημενης γραμμης , καθαπερ ἐπι Ῥοδου αἱ |
| ἀχρις ἀν κορον λαβων του προπηλακιζειν τον ἀρχοντα ἀνυσει το σπουδαζομενον , και ὁσα τοιαυτα . εἰτα ἀντιθεσις συγγνωμονικη . | ||
| δε μετρον ἑτερον , ἐν δε τῃ παλαιᾳ πολυμετρια το σπουδαζομενον . διασκευῃ δε , ὁτι ἐν μεν τῃ νεᾳ |
| το ὁπερ ὀν ἐσται οὐκ ὀν . και μηδεις ὑπολαβῃ παραλογιζεσθαι ἡμας : οὐ γαρ ἐπειδη συμβεβηκος ἐστι το λευκον | ||
| ἠ οἱον περιττα της προκειμενης ὑποθεσεως ἀει ἐξευρισκων προς το παραλογιζεσθαι , οἱον ὡς ἐν τῳ ηʹ των Φιλιππικων οὐσης |
| χρωματικον ἠ ἐναρμονιον ἠ κοινον ἠ μικτον ἐκ τουτων . διατονικον μεν οὐν ἐστι το τῃ διατονικῃ διαιρεσει χρωμενον , | ||
| φυσικῃ ἀπο του βαρυτατου ἐπι το ὀξυτατον κατα τουτο το διατονικον γενος οὑτως εὑρισκε . το γαρ χρωματικον και ἐναρμονιον |
| και προς τας Ἑρνικων πολεις και προς τας Οὐολουσκων προκαλουμενος κἀκεινους εἰς φιλιαν τε και συμμαχιαν . Ἑρνικες μεν οὐν | ||
| , τον κινδυνον τον παρα των ἀλλων συμμαχων , ὁτι κἀκεινους εἰς ἀποστασιν τῳ πραγματι παρεκαλουν , και ὁτι τοτε |
| τροφης τα κατω μερη προς δυναμιν . Προς δε τα συμβαινοντα ταις κυουσαις περι τους ποδας οἰδηματα ὀξει και ῥοδινῳ | ||
| νοθων ἁμα και παρα φυσιν παρυφισταμενων χειρω δη και τα συμβαινοντα προς τον πυθμενα χωρουντων , ὡστ ' ἀκριβως προσηκει |
| μεν ἐν τοις λογικοις οἱ Στωικοι , ἱνα μαλιστα κρατυνωσι διαλεκτικον ἀει εἰναι τον σοφον : παντα γαρ τα πραγματα | ||
| καρδια διακειται . παρεϲτι δε ἐν τῳ προϲωπῳ και το διαλεκτικον ὀργανον τηϲ γλωττηϲ ἐμφαινον ἡμιν την ῥωμην τε και |
| ἐλαᾳ και τῃ φιλυρᾳ και τῃ πτελεᾳ και τῃ λευκῃ συμβαινον : στρεφειν γαρ δοκουσιν τα ὑπτια μετα τροπας θερινας | ||
| γινεται : οὐ γαρ δια το κακον το ἐξ αὐτης συμβαινον : ὡστε παρυφισταται το κακον , ὡς φησι Πλατων |
| την ἐπι των μη ἀποδεικτικων , ἀλλως δε εἰς παραδοχην παραλαμβανομενων ἀπο της των προφεροντων πιστεως . και γαρ τα | ||
| ἐστι τα συνεπομενα , αὐτων τε των εἰς την ὀρχησιν παραλαμβανομενων τα μερη και ἐξ ὡν ταυτα , οἱον χειρος |
| Το δε ἁμαρτη ὁ μεν Ἀρισταρχος χωρις του ι λεγει γραφεσθαι αὐτο λεγων , ὁτι ἀπο του ἁμαρτηδην γεγονεν κατα | ||
| τοιν τροποιν και ταιν ἀρεταιν οὐ μετριω ὀντε ἀμφω οὐδε γραφεσθαι ῥᾳδιω , ἀλλ ' ὁ μεν ἐστιν μεγας βασιλευς |
| τι των ὡδε θεσπεσιων και μεγαλων , την φυσιν δε ὁμοιουσθαι πολλαχου τοις του νομου εἰδεσι , χωρια τε γαρ | ||
| προς των ἐπιγιγνομενων ἐπαινεισθαι , ἁ ποιει την θνητην φυσιν ὁμοιουσθαι τῃ θειᾳ και μη συναποθνησκειν [ αὐτης ] τα |
| μετα δε τα ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους εὑρισκομεν το παραγραφικον , ὁτ ' ἀν ἡ ὑλη εὐλογωτεραν τῳ κεφαλαιῳ | ||
| , μοιχον ἀνελων : μετα γαρ την καταστασιν ἐπαγεις το παραγραφικον : και λυσον τῃ μεταληψει και τοις ὁρικοις , |
| Ἠγουν νεαν γην και νησον . Ῥιζαν ] Και μητροπολιν ἐσομενην . Ἀλεξανδρου Φορτιου . Κοραν ἀστεων ῥιζαν ] * | ||
| ἀνδρα τουτον οὐδεποθ ' ἡμιν φιλον ἐσομενον , οὐδε διαλλαγην ἐσομενην ἐκεινῳ προς ἡμας . οὐ γαρ ἀδικουμενος ὑφ ' |
| σκευασιαν και ἀπο σεμιδαλεως . των δε τραγηματων οὐδεν ἀτοπον λαμβανειν ἀμυγδαλων ἠ πιστακιων , σταφιδων δε και φοινικων σπανιως | ||
| συλλογισμοις και οὑτως ἐν μερει φανερον , ὁτι οὑτως δει λαμβανειν τους ὁρους . τον γαρ μεσον οὐ κοινον ληπτεον |
| το ἑφθημιμερες ἐν τῳ τελει κεισθαι του μελους . συστημα ἐπιφθεγματικον κωλων ιʹ . ἡμετερον : + ὠ μεγαλε Ζευ | ||
| , οἱα πολλακις εἰρηται . ἐχει γαρ ἐν ἀρχῃ συστημα ἐπιφθεγματικον στιχων ἰαμβικων τριμετρων γʹ . ἑξης δε κατα σχεσιν |
| μεταλλα , ἐκλελειμμενα ἁπαντα . προς ταυτην δε την φιλοτιμιαν κἀκεινας συνηγαγον τας ἱστοριας ἁς ὁ Σκηψιος τιθησι παρα Καλλισθενους | ||
| τας ὡραιας παρθενους περιστερας κολοπτερους ἐν τοις συμποσιοις ἠφιει , κἀκεινας ἐκελευσε θηρευειν γυμνας , τινας δε και σανδαλια ὑποδουμενας |
| το εἰδεναι το ἀληθες και το ψευδος , εἰτα το διαιρετικον , ἐπειτα το ὁριστικον , εἰτα το ὑποκειμενον , | ||
| τα γαρ εἰρημενα , φησι , το ὁριστικον , το διαιρετικον , το ἀληθες , οὐκ εἰσιν ἰδια της ῥητορικης |
| : πρωτη μεν ἡ περι την Νουκεριαν , τριακοντα οἰκετων συνωμοσιαν ποιησαμενων και ταχυ κολασθεντων , δευτερα δε ἡ περι | ||
| φησι , το σον ἐργον ἀνυει ; Κυριοι συνωμοται : συνωμοσιαν , φησι , ποιησαντες κατεκοιμισαν ὑμας . Ὀνειροπολουσαι διωκειν |
| ἀθλητων Ὀλυμπια ἐνικα σταδιον δραμων γυμνος , φασι δε και στρατηγουντα ὑστερον τον Ὀρσιππον ἀποτεμεσθαι χωραν των προσοικων : δοκω | ||
| ὡς ἀμυνουμενος τον Μετελλον ἐς ἑτεραν παρηγγελλε δημαρχιαν , φυλαξας στρατηγουντα τον Γλαυκιαν και τησδε των δημαρχων της χειροτονιας προεστωτα |
| ' οὑ προτερον ἐπειχεν τοπου ἑτερον μεταλαμβανειν , τον μεν λοχαγον τον του οὐραγου , τον δε οὐραγον τον του | ||
| ἀποδεδειγμενων . τους κατα σφας δε ἑκαστους ἐξορμαν ἠξιου , λοχαγον τε λοχιτας και ἰλαρχην την ἰλην την αὑτου ἑκαστον |
| ὁριζοντος εἰς ἰσα διαιρουμενου , των δε ἀλλων παντων εἰς ἀνομοιους τε και ἀνισους περιφερειας τεμνομενων . τουτοις δε ἀκολουθως | ||
| : τους μεν γαρ ἀλλους τεκμαιρεσθαι του θειου και δοξας ἀνομοιους ἀλληλαις περι αὐτου δοξαζειν , ἑαυτῳ δε τον τε |
| γαρ ἡδε Φοιβεια γυνη θεοι χθονιοι ζοφεραν ἀδιαυλον ἐχοντες ἑδραν φθειρομενων Ἀχεροντιαν λιμνην ἀδωρος χαρις δρακοντος αἱματωπον ὀμμα αἱματοσταγη κηλιδα | ||
| εἰτα φησιν ὁτι ποιητικον αἰτιον ζητειται ἐπι των γινομενων και φθειρομενων : ἀνθρωπος γαρ ἀνθρωπον γεννᾳ : ἐπι μεντοι γε |
| Ἀντικειμενων δη ἀλληλοις των δυο τουτων εἰ - δων του περισσου τριτον ἀνα μεσον τι θεωρειται οἱονει ἐξ ἀμφοτερων εἰδοποιουμενον | ||
| και ψοας ἐπιδησαι θελομεν . θωραξ . Ἐπιδησαντες θωρακα ἐκ περισσου ἀγομεν την ἐπειλησιν ἐγκυκλιον ἐπικαρσιαν κατα νωτου και πλευρων |
| ἡμεραν εἰσεβαλεν , ὑπελαβομεν ἀν μαλλον ἐχειν το κυρος τον ἀμφημερινον ἠπερ τον τριταιον . Συνεισεβαλλε δε αὐτῳ και ὁ | ||
| και τῃ γαστρι πλεοναζον , ὁταν τυχῃ ποτε σαπεν , ἀμφημερινον ἐπαγει πυρετον . αὐτο δε το στομα μονον εἰπε |
| εὐεργεσιαν οὐδ ' ἑτερος δυναται δειξαι : ἐστι δε το στοχαστικον , οἱον , ποτερον χρησιμευσαι βουλομενος ἠ βλαψαι ἠ | ||
| ἐνταυθα μεν στοχαστικον : ἑκαστοτε δε προς το προκειμενον : στοχαστικον δε λεγει οὐ κεφαλαιον , ἀλλα ζητημα : τινες |
| ὀρχεις ἀνευ του ψαυσαι της ἐπιδιδυμιδος οὐδεν μεν πασχει το σπερματικον ἀγγειον , ἀπολλυται δε των ζῳων οὐ το σπερμαινειν | ||
| δε του παθους ἡ γυναικεια γονη ἠ το μεμυκεναι τον σπερματικον αὐτης πορον . αὑτη τοινυν ἡ γονη τῳ τε |
| δυο κατ ' ἰδιαν μεν ὀντα οὐ νοειται δυο , συνελθοντα δε εἰς ταὐτο γινεται δυο . εἰ γαρ τοιαυτα | ||
| συνηγορει . πως οὐν ἑκατερου με συνιστωντος ἀνεγκλητον ἀμφω μοι συνελθοντα την ὑποψιαν οὐ λυσει ; ἀποκριναι δη μοι βραχυ |
| κατα την Ἀσιαν γεννωμενος . μη προσεχειν δε μονῳ τῳ λευκαινεσθαι αὐτον κατα την της γλωττης θιξιν : τουτο γαρ | ||
| ἀντι του συντονως ἠρεσσον : ἐκ γαρ του κωπηλατεισθαι συμβαινει λευκαινεσθαι το ὑδωρ . ἀπο δε συμβολου το κυριον , |
| ἐξημαρτον . οὐ γαρ πασιν ὁμοιως ἐξην προς τον κρατουντα παρρησιαζεσθαι , και τοις ἐν τελει της στρατιας και τοις | ||
| ἐκεινοις . Καιτοι ματαιον ἰσως και περιττον ἐν παιδειας νομῳ παρρησιαζεσθαι προς σε . οὐτε γαρ ἀν αὐτος ποτε βελτιων |
| . Σεληνη ἐν τῳ Ϛʹ τοπῳ ἠ τῳ δυνοντι οὐσα ἀνευρετον ποιει το ἀπολωλος εἰ μη ὁ Ἡλιος μαρτυρησει αὐτῃ | ||
| μη φαινομενον ; και οὑτως εἰς ἀπειρον οἰχομενης της ζητησεως ἀνευρετον γινεται το ἀληθες . Τι οὐν ; το πειθον |
| , ὡς κνησμους και ὀχθους και ἑλκωσεις περι την ἐπιφανειαν συμβαινειν . προσλαμβανει δε τονωσεως χαριν , πλην εἰ μη | ||
| , καθαπερ ἐπ ' ἀριθμων και μετρων [ και ] συμβαινειν . ἐπι δε των ἰδιως ποιων οἰον Διωνος και |
| δικην , τινα ἀν βοηθειαν μη δυναμενος ἀνθρωπος βοηθειν ἑαυτῳ καταγελαστος ἀν τῃ ἀληθειᾳ εἰη ; ἀρα οὐ ταυτην , | ||
| , θεραψ θεραπευων , κολακευων ὑπερκολακευων , ὑποκριτης , γελοιος καταγελαστος , γελωτοποιος , ποιητης γελοιων , γελοιαζων γελοιαστης , |
| κατα την ἑπταζωνον , δι ' ἡς ὁ πολευων και διεπων καταλαμβανεται , την ἀρχην ἀπο του Κριου ποιουμενους και | ||
| δε ὁτι νους ἐστιν ὁ θεος ὁ παντα ἐπισταμενος και διεπων το παν : φησι γαρ ὁ Ποσειδων ἠ μαν |
| ὀρη και φαραγγας . . . Ἡρακλειδης δε γην ὁμιχλῃ περιεχομενην . . ὁ δε Πυθαγορας πετρωδες σωμα . . | ||
| ΒΓ , και γωνιαν γωνιᾳ την ὑπο των ἰσων πλευρων περιεχομενην την ὑπο ΒΓΔ τῃ ὑπο ΒΓΖ : και βασιν |
| σπηλαιῳ ἠ ἀντρῳ οἰκειον , νομας δε ἐχοντι συνδενδρῳ τοπῳ ἀναρμοστον . . ὑπο συνδενδρῳ . . . νεμος ὁ | ||
| ! ! ! το του Κρεξου ποημα καιπερ οὐκ ὀν ἀναρμοστον πολυ σεμνοτερον φαινεσθαι μελους προστεθεντος , και τους ὑμνους |
| : ἀπολογουμενου δε του ἀνδρος και δια το μηδεν ἑαυτῳ συνειδεναι πασαν ἐξετασιν ὑπομενοντος ἐφη βουλεσθαι την οἰκιαν αὐτου διερευνησαι | ||
| οὐδε ἐκεινοι παραδραμουνται την δυναμιν ἀνεξεταστον : ἠ σιωπωντες ἑαυτοις συνειδεναι δοξουσιν : ἀλλα το κρινομενον ἐπι πλεον αὐξησουσιν : |
| γραφικης , ἐπειδη ἐχαλκευθη , ἀλλ ' ἡγωμεθα σοφισασθαι αὐτα γραφικον τε και χαλκευτικον ἑνα ἀνδρα , οἱον δη τι | ||
| των ἐν τοιϲ καλαμοιϲ ἠ ἐχινου χερϲαιου λεαναϲ και μελαν γραφικον ϲυμμετρον ἐπιβαλων ἐα ταριχευεϲθαι και χρω , ὡϲ προειρηται |
| μεσην παροδον του ἡλιου κατα μιας και της αὐτης εὐθειας συμπιπτουσιν ἀμφο - τεραι , ἐπι δε των ἀλλων πασων | ||
| και ταις ὑστερικως πνιγομεναις παρεπεται , ἐνιοτε και μελαγχολικαις παρανοιαις συμπιπτουσιν αἱ πασχουσαι και μανιαις . Συμβαινει δε το παθος |
| και Ἀεθλιου παις Ἐνδυμιων γινεται , ὁστις ἐκ Θεσσαλιας Αἰολεας ἀγαγων Ἠλιν ᾠκισε . λεγουσι δε αὐτον τινες ἐκ Διος | ||
| ' εἰς παρανομιας ἐπιδειξιν . και ὁ μεν ὑπεστρεφεν ἀγκαλιδα ἀγαγων , οἱ δε των σκηνων ἐκχυθεντες , καιτοι παρατεθηγμενοι |
| του βιβλιου , εἰσι μεν και ἑτεροι λογοι παρα τον ἀποφαντικον ὁ δε ἀποφαντικος της νυν θεωριας , δια τουτο | ||
| ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και ἀποκριτικον : του δε ἀποφαντικου αἱ μεν εἰσι |
| διαπορευεσθαι τον κυκλον , αὐτον δε τον κυκλον ἐν ἐλασσονι ἀνατελλειν , παλιν δε ἐκ των ἐναντιων τινας μεν περιφερειας | ||
| ἐπιζητοιη εἰ και το ἀναπαλιν γινεται ὡστε ἐν πλειονι χρονῳ ἀνατελλειν τας ἐν τῳ μετα τον καρκινον ἡμικυκλιῳ ἰσας περιφερειας |
| , καλον ἐστι τουτῳ πρωτον ἀποπλυναι τα ὀμματα και οὑτω προσενεγκειν τα προς ἑκαστην ἰασιν ἁρμοζοντα κολλουρια : οὐδεν γαρ | ||
| παιδι τ ' ἐπεταξ ' ἐγχεανθ ' ὁσον δεκα κυαθους προσενεγκειν Διφιλῳ ποτηριον . ὑπερηδεως δε την κυλικ ' ἐκπιων |
| ἐμελλεν ἐπι Γερμανους διαβησεσθαι : ἁμα γαρ τῳ την ἀρχην παραλαβειν εὐθεως πολεμικων ἐργων ἠρξατο , και δια σωματος μεγεθος | ||
| γαρ ἐκ παιωνων ἀκριβως , ἀλλα παιωνικον τι ἐστι . παραλαβειν μεντοι τον παιωνα εἰς τους λογους , ἐπειδη μικτος |
| το αὐτο οὐν εἰδος ὑποτιθενται † τον ἀιδιον και τον ἀφθαρτον ἀνθρωπον ἀιδιον ὁμοιον τῳ φθαρτῳ , ὁμοιως δε και | ||
| καταλιπειν , αὐτομολησαι δε προς το ἀγενητον , προς το ἀφθαρτον , προς το ἑκουσιον , προς εἰρηνην , λεγοιτ |
| παντα δε ἠν το ὁλον . κἀν ἐπι των ἐκ διωρισμενων δε μερων ἐρωτησῃς τον λογον , τα αὐτα ἀπορα | ||
| δυναται , εἰπερ ἡ δοξα του καθολου . Τουτων οὑτω διωρισμενων σκεπτεον και περι των ἀτελων , τι το κινουν |
| μη διδου Παριοις εἰς τελος καταγελασαι της πολεως . ἐκειθεν εὐτυχεστερον του φυσαντος ἐπανελθοις . μηδε κατοκνει τον πλουν , | ||
| και μεγαλη και σεμνοτατα φερουσα τῳ κεκτημενῳ . τι γαρ εὐτυχεστερον ἠ την εὐνοιαν την ἡμετεραν ἐν γραμμασιν ἀναγνωναι και |
| τῳ τοπῳ , ἀλλα φροντιζειν και των κατα τον πλουν συμπτωματων μαλλον τῳ καιρῳ τουτῳ τοις πλωτηρσιν ἐγγινομενων , τοτε | ||
| δε ἀνωμαλιαν οὐδαμως ἀποκαταστησει . οὐδεν ἀρα οὐδε τουτων των συμπτωματων ἐχειν δει τας παραλαμβανομενας διαστασεις , εἰ μελλησουσιν αὐτοθεν |
| πορευου , και οἱ ἀλλοι μενουσιν . οὐ γαρ ἀξιοι συμβουλευειν μενειν , ἀλλ ' ὡς πεπεισμενων διαλεγεται : εἰτα | ||
| και μεγαλων φοβων ἐπικρεμαμενων , οὐθεις ἐτολμα περι του πολεμου συμβουλευειν . ἀπορουμενων δε παντων παρελθων Διονυσιος ὁ Ἑρμοκρατους των |
| σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
| χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
| προτερα δωδεκαωρος και της ἑκτης ἡ ἀρχη , ὡστε παλιν ἀπαντησιν εἰς την της ἑβδομης ὑστεραν γενεσθαι και τροπον τινα | ||
| το σοφιας ἰδιον ἐργαζομενους ἐν παντι καιρωι κατ [ ' ἀπαντησιν ] ἀει των συμβεβηκοτων [ ] και ἐπιβολας [ |
| ; Δηλον . Και ἀν γε τινας οἰμαι ὑποπτευῃ ἐλευθερα φρονηματα ἐχοντας μη ἐπιτρεψειν αὐτῳ ἀρχειν , ὁπως ἀν τουτους | ||
| Διφιλος ἐν Παλλακιδι , οἱον : βουβαλια καρπων παρθενου † φρονηματα . εἰρηται δε δια το ἐχειν ἐπι του ἀκρου |
| παραδειγμα ἐστιν ὁ Λυσιου λογος , ὁ περι του κυνιδιου γεγραμμενος : οὐτε γαρ ἀνακεφαλαιωσιν ἐχει δια το ὀλιγον εἰναι | ||
| με παρηλθεν ὁ Νειλος , αὐτος μεν ὁ ποταμος οὐδαμου γεγραμμενος , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε |
| , οὑτω μηδε δι ' ἀνθρωπων , ἰσως ἀν τι λεγοις : εἰ μεντοι ἐν ἀνθρωποις ὠν μητε ἀρχειν ἀξιωσεις | ||
| ' ἡμων δ ' ἐκλαβ ' οὑς ἐχω λογους . λεγοις ἀν : εὐνους δ ' οὐς ' ἐρεις ὁς |
| εἰϲιν οἱ πελιοι και μελανεϲ ἐν ὀξεϲι και καυϲωδεϲι νοϲημαϲι γιγνομενοι , ὁταν και μαλιϲτα δυϲωδειϲ τυγχανωϲι . προϲεπιβλεπειν δε | ||
| εἰϲι δε και ϲπερματοϲ γεννητικοι και ἀφροδιϲιαϲτικοι ἐν πλειονι χρηϲει γιγνομενοι και φυϲωδειϲ και ϲτροφουϲ ἐμποιουϲιν : οἱ δε μετα |
| ἡπατι . Αὑται εἰσιν αἱ γενικαι διαφοραι των νοσηματων , συνισταμεναι ἐν τε τοις πνευμασι , τοις ὑγροις , και | ||
| , πολεμικως ἐπιφερομεναι , φιλονικως παραθεουσαι , συντρεχουσαι φιλοπονως , συνισταμεναι ταχυ , διισταμεναι , παλιν ἐπιφερομεναι : τελευτωσαι δε |
| καθ ' ἑν και κατα γενη μορια , τουτῳ παντων ὁμοιοτατον αὐτον εἰναι τιθωμεν . τα γαρ δη νοητα ζῳα | ||
| μεν οὐν ἐστιν οὐρον ἐπι των νοσουντων το τοις ὑγιαινουσιν ὁμοιοτατον ὑπωχρον ἠ ὑποξανθον και λευκον και λειαν και ὁμαλην |
| και μολις οἱ στρατηγοι κατεσχον ὡστε μη και τους ἀνθρωπους διαφθειρεσθαι . και τους μεν Μενδαιους μετα ταυτα πολιτευειν ἐκελευον | ||
| χρηστα τοις ἀχρηστοις , και οὑτως ἐν τῳ παντι σωματι διαφθειρεσθαι χυμους . ἀλλ ' ἡνικα ἀν ἰδῃ τε και |
| . τις οὐν ἡμων κακοδαιμονεστερος , οἱ φοβουμεθα και τα εὐτυχηματα ; ἀλλ ' εἰ μονον μοι σωφρονησειας και σεαυτην | ||
| καλαις ἐνεργειαις ἀκολουθουσιν αἱ τιμαι . ἀνευ δε ἀρετης τα εὐτυχηματα ὡς ἐπιπαν ὑβριστας και ὑπεροπτας ποιει : μιμουνται γαρ |
| , ἀβεβαιον εἰς πιστιν : ὡστε και ταυτῃ τους εὐχερως ὁμολογουντας ἠ ἀρνουμενους περι παντος οὑτινοσουν ἐλεγχεσθαι . και τι | ||
| οὐν ἐδει νεων και στολου και στρατου προς ἀνδρας οὐχ ὁμολογουντας μεν [ μη ] ἁμαρτειν , ἑαυτους δε ὑμιν |
| ἐπ ' Ἀθηνας ἐξεβαλον τους Μητιονιδας και την ἀρχην τετραχῃ διειλον : εἰχε δε το παν κρατος Αἰγευς . γαμει | ||
| ἐπιβουλευων τῃ πολει και κακον ἐργασασθαι βουλομενος τι το τειχος διειλον , ἠ ὁπερ ἀν ὑποθεσις διδῳ , εἰκοτως κρινομαι |
| δεινον , κλονοκαρδιον , ὀρθοεθειρον , αἰφνιδιον , βρονταιον , ἀνικητον βελος ἁγνον , ῥοιζου ἀπειρεσιου δινευμασι παμφαγον ὁρμην , | ||
| ἐπιμελες , [ ὁτι ] ὡς καρτερον τε ἐστι και ἀνικητον γνωμη ἀνθρωπινη ὁ τι περ ἐθελοι ἐξεργασασθαι . Ἐν |
| ΑΕ διπλη ἐστι της ἐπι την βασιν του ΑΔΜ τριγωνου ἀγομενης ἀπο του κεντρου του κυκλου , ἐν ᾡ ἐγγεγραπται | ||
| καιρους τουτους συνεπεσε τι τοιουτον ἐν Σαμῳ . πανδημου ἑορτης ἀγομενης αἰφνης ἀετος καταπτας και τον δημοσιον ἁρπασας δακτυλιον , |
| γαρ δενδρα ἀρχεται τοτε τελειοτητος , ὁταν ἀρχηται γενναν τα σπερματα , ἀτελη δ ' ἐστι και ἀωρα και ἀκαρπα | ||
| ἱεροδακρυν λιβανον εὐωδεις τε φοινικας κασιαν τε ματευσαι τερενα Συρια σπερματα ἁ μεν Ἀθανα τὠργαν ' ἐρριψεν θ ' ἱερας |
| Ἀχαιων . οἱ δε θοους οὐρηας ὑποζευξαντες ἀπηναις ἐκ πολιος κατεβαινον ἁμα Πριαμῳ βασιληι ἀλλοι δημογεροντες : ἐλαφροτατοι δ ' | ||
| , και παλιν ἀναστρεφοντες ἠκοντιζον . και ταυτα ἁμα ποιουντες κατεβαινον ἀπο των ἱππων και ἀνεπαυοντο . εἰ δε καταβεβηκοσιν |
| σαρκες δ ' ἀπ ' ὀστεων ὡστε πευκινον δακρυ γναθοις ἀδηλοις φαρμακων ἀπερρεον , δεινον θεαμα . πασι δ ' | ||
| . Λευκη σταθμη λευκῳ λιθῳ : ἐπι των τα ἀδηλα ἀδηλοις σημειουμενων : ἠ ἐπι των μηδεν συνιεντων . Λημνιον |
| ἐκκαουσας , οὑ δε ἀνωμαλεις οὑτως ὡστε τας θεωρουμενας παραλλαγας συντελεισθαι . το δε μιαν αἰτιαν τουτων ἀποδιδοναι , πλεοναχως | ||
| ' αὐτων ᾑ μεν θλιβομενων ᾑ δε μεταβαλλοντων ὑδατα δυναται συντελεισθαι : ἐτι τε πνευματα κατα ἀποφοραν ἀπο ἐπιτηδειων τοπων |
| κἀπικουρησαι χθονι ; ἐπεμψ ' : ὀφειλων δ ' ἠλθε συμπονειν ἐμοι . οὐ μην θανοντι γ ' οὐδαμως συνηδομαι | ||
| οὐν ταυθ ' οὑτως ἐχει , δει και ὑμας ἐμοι συμπονειν δυστυχουντι , ἱνα και ὑμιν εἰποτε ἀν συμβαιη , |
| [ λεγων ] ὡν φησιν ἑνα εἰναι τον Πυροεντα , προσαγορευομενον [ δε ] ὑπο μεν Ἑλληνων Ἀρεως , ὑπο | ||
| παραπλησια ῥοδοις ἐπι μικρον ἀναπεπταμενοις ἐστιν . Περι δε τον προσαγορευομενον καλαθον οὐχ ἑλικες , καθαπερ ἐπι των Ἑλληνικων , |
| και ἀποστροφος ὁ κομητης ἀνισχει τοις , καθ ' ὡν ἀποστρεφεται , τας ἀστοχιας φερει . εἰ δε προς νοτον | ||
| λυπη . νυν δε την μεν λυπην φευγει παντα και ἀποστρεφεται ὡς κακον , διωκει δε και ἐπιτρεχει την ἡδονην |
| . . . οθ ∠ ʹ λ δʹ : το ἀνατολικον στομα του Τιγριδος ποταμου ἐκβολων . . . . | ||
| ε ἑξηκοστων κε . κατα μεν γαρ την ἐπι τον ἀνατολικον ὁριζοντα θεσιν ἀφεξει το φαινομενον κεντρον αὐτης Καρκινου ἀρχης |
| και στρατευεται ἐπι την Καρδιην . Και ἐπειδη ἡ μαχη συνειστηκει , ἐκελευσεν αὐλειν τα αὐληματα , ὁσα οἱ ἱπποι | ||
| Σαβινων ἐτυγχανον οὐσαι γενους , δι ' ἁς ὁ πολεμος συνειστηκει , συνελθουσαι διχα των ἀνδρων εἰς ἑν χωριον και |
| κατω του παχεος την ῥιζαν ἀπο δε του ἀνω τον βλαστον : ἑν δε τι και συνεχες γινεται το ἀμφοιν | ||
| κατορυξειε κλινην και λαβοι δυναμιν ἡ σηπεδων , ὡστε ἀφειναι βλαστον , οὐκ ἀν γενεσθαι κλινην ἀλλα ξυλον , ὡς |
| αὐτου και ἀπεστομωμεναι εἰσι δυο ἀκτινες αἱ μεγισται , ὁποτε φιλοτιμοτερον ἠκοντισα πρῳην ἐπι τον σοφιστην Ἀναξαγοραν , ὁς ἐπειθε | ||
| ὑπο του τοιουτου συγγραφεως λεγομενων . ἱνα δε και τους φιλοτιμοτερον διακειμενους μεταπεισωμεν , ῥητεον ἀν εἰη περι της αἱρεσεως |
| ἑκοντην : Ἀρριανος : την μεσην των ποταμων γην ἑκοντην ἐνδιδοντων των ἐποικουντων κατεσχεν . . ἐλινυοντας : . . | ||
| ἐν ταὐτῳ ἐρεσσομενων , και βοη ἀπο τε των κελευστων ἐνδιδοντων τας ἀρχας τε και ἀναπαυλας τῃ εἰρεσιᾳ και των |
| τηρει . Εἰ οὐν τελειοτερον ἡ ἐνεργεια της οὐσιας , τελειοτατον δε το πρωτον , πρωτη ἀν ἐνεργεια εἰη . | ||
| δε τουτων ἐμμελη συνθεσιν τε και κρασιν το πρεσβυτατον και τελειοτατον ἐργον ἁγιον ὡς ἀληθως εἰναι συμβεβηκε , τον κοσμον |
| πασι τοις ἐμβαλλομενοις . κατα δε τον ἐνδεχομενον λογον τῃ παραθεσει το μηκος ἐστω , ὡστε γινομενων των ἐκτασεων εἰναι | ||
| τῃ μεν μετοχῃ προς τα πρωτα σωματα ἀφορωντα , τῃ παραθεσει δε , προς τα μετα τα πρωτα ἠτοι ἐλλειποντα |
| και ἰχθυϊ ὀλιγον ὀξους ἐχοντι και νεοσσοις περιστερων και μη καθαιρειν τουτους οὐδεν ἀτοπον . εἰ δε και δια κενωσιν | ||
| τελματα γιγνεται , ἡ γη δε ὑλην παντοιαν παρεχει , καθαιρειν δε δει την γην τον μελλοντα σπειρειν : ἁ |
| δ ' ἐκ των Λιβυρνων ἐξελαθεντες ἀπο του Δυρραχιου Κερκυραιους ἐπαγομενοι θαλασσοκρατουντας ἐξεβαλον τους Λιβυρνους : και αὐτοις οἱ Κερκυραιοι | ||
| τε αὐτῳ προσετιθεντο πολλοι και ἀγαθοι δυναμεις ἀξιοχρεους πανοικιᾳ μετανισταμενας ἐπαγομενοι , ὡν ἐφ ' ἑνος ἡγεμονος ἐκ Τυρρηνιας ἐλθοντος |
| ἰσοσυλλαβει τῃ εὐθειᾳ , ἀλλα και ἡ δοτικη εἰς ι ἀνεκφωνητον ληγει μετα του φωνηεντος της εὐθειας , φημι δη | ||
| ὁ ἡρως του ἡρω , και την δοτικην εἰς ι ἀνεκφωνητον ποιουσιν , οἱον τῳ ἡρῳ , ἡρῳ Λαομεδοντι , |