| : ἐπειτα κονιορτος αἰφνιδιον ἐπενεχθεις ἀνθρωποις τε και ἀλογοις ζῳοις ἀγριαν και δυσαλγη κατα της δορας ἁπασης ἑλκωσιν εἰργαζετο και | ||
| πολλην ἀμπελον , ἐτι δ ' ἐλαιαν ἐχει και την ἀγριαν ὑλην και ποταμους εὐχρηστιαν παρεχομενους : ἡ δ ' |
| οἱ ἱππεις . ὁποτερα μεν οὐν , εἰτε λαθοντες τον Λυσανδρον ἐπεπεσον αὐτῳ εἰτε και αἰσθομενος προσιοντας ὡς κρατησων ὑπεμενεν | ||
| προς ἀλλους μεν των Ἑλληνων , ἀταρ οὐν και προς Λυσανδρον τον Λακεδαιμονιον , ὁτε ἠλθε προς τον Κυρον ὁ |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| ἀσκουμενην πειρᾳ μαθων ἁπαντων οὐσαν των παραγγελματων ἀνυτικωτατην εἰς ὑγειας ἀσφαλειαν τε και φυλακην , ἐσπουδασα την τε φυσιν του | ||
| , ἐπι τουτων ἀμεινον τῳ πληθει των ὀθονιων ἐργαζεσθαι την ἀσφαλειαν , οὐ τῳ της πιεσεως ἰσχυρῳ . Ἐν ἀκροις |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
| ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
| εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
| και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
| ἐκλαμπει λογος . θαρσησον , ὠ παι , και λογων ἀκου ' ἐμων : ἰδειν γαρ ὀψιν την ἐμην ἀμηχανον | ||
| και ποδος διαρριφα : θριαμβοδιθυραμβε , κισσοχαιτ ' ἀναξ , ἀκου ' ἀκουε ταν ἐμαν Δωριον χορειαν . Λακων ὁ |
| παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
| και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
| τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
| ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
| τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
| την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
| κατα συμβολικον τροπον , ὁς οὐδεν δυναται των συστατικων ἠ παρακολουθουντων ἐμφαινειν . εἰ δε το ποιουμενον καθα δεδηλωκαμεν ἁτε | ||
| φασιν οἱ περι τον Καρυστιον Ἀντιγονον , ὑπο των γνωριμων παρακολουθουντων . Αἰνεσιδημος δε φησι φιλοσοφειν μεν αὐτον κατα τον |
| οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
| και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
| ὀντος , ὁ ἐκεινου αὐταδελφος ἐφοιτα προς το Βυζαντιον προσεχως ἀριστευσας κατα Σκυθων : ᾐτει οὐν ἐκ βασιλεως της ἀριστειας | ||
| και νομος τον μοιχον εἰς ἱερον μη εἰσιεναι : μοιχος ἀριστευσας ἀνεθηκε και κρινεται ἀσεβειας ὡς εἰσελθων εἰς ἱερον : |
| των ἐν τῳ βιῳ . και αὐτος γαρ ὁ ὁρισμος παριστησι την τεχνην τελος ἐχουσαν ἀγαθον τι . τουτο δε | ||
| και τουτο ἐκεινος λεγει : ὠκυτερα τε εἰναι δοκει , παριστησι δε και τινα σμικροτητος φαντασιαν : γυρον γαρ και |
| ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
| παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
| ἀπο μεσης ἀποτομης ἀπο ἐλαττονος μετα ῥητου μεσον το ὁλον ποιουσης μετα μεσου μεσον το ὁλον ποιουσης . ἠ και | ||
| , οὐ πιστευεται , της αὐτου ἀρετης ἀνισχυρον την κατηγοριαν ποιουσης . Ὁμως δε , εἰ και οὐδεν ὁ αὐτου |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| ποιησει λογων ἀριστος πανηγυρικων γινεται δια τε των προειρημενων περι πανηγυρικου λογου παντων τε και ὡσαυτως και ἐτι δια των | ||
| τουτῳ πλεοναζων τῳ εἰδει παρα τα ἀλλα εἰδη παντα του πανηγυρικου , ταις μεν ἀπο της ἀφελειας αὐτης ἡδοναις πολλαις |
| ὑπαρχει τουτο το ποτον και τοις διαβητῃ τε και χολερᾳ κινδυνευουσιν , οἱς ἀμφοτεροις , μηδενος εἰργοντος , και ψυχρῳ | ||
| ψυχαι και ἀμβλυτεραι εἰσι κατα τας νοησεις και ἀσχημονες και κινδυνευουσιν ἀει εἰς γενεσιν ὑπενεχθηναι . Τῃ οὐν βαδισει των |
| ἐν τοις δεσμωτηριοις του Νερωνος , ὁν φασι τελεωτατα ἀνθρωπων φιλοσοφησαι , και φανερως μεν οὐ διελεγοντο ἀλληλοις παραιτησαμενου του | ||
| ὑστερον ἀποχωρησαι , και τον μεν Ζηνωνα κατ ' ἰδιαν φιλοσοφησαι , τον δε Ἀναξαγορου διακουσαι και Πυθαγορου : και |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
| περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
| ; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
| ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
| Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
| , ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
| τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
| κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
| σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
| κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
| δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| ] ἐχουσα και την αἰτιαν , [ ἡι μεν ] τει πρωτει συστασει [ των ] τε ἀτομων ἁμα και | ||
| καταθεσις , και παν το ἑτερογενες ἐξαιρειν , και περιβαλλειν τει - χιον ἠ φραγμον . βοθρευειν δε μαλιστα μεν |
| και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
| , ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
| ποταμου Ὁμηρον . τινες δε συνακμασαι φασιν αὐτους ὡστε και ἀγωνισασθαι ὁμοσε ἐν Αὐλιδι της Βοιωτιας , ποιησαντα γαρ τον | ||
| ἐστιν ἀνθρωποις ἰσχυρα και βεβαια ἀνευ του παρ ' ὑμιν ἀγωνισασθαι , ταυτα παντα πεποιηκως Φορμιων οὑτοσι , και πολλα |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
| μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
| πολιν ἑλοντας ταυτην μεν κατασκαψαι , την δ ' Ἑλενην ἀπαγαγειν εἰς Λακεδαιμονα παρθενον οὐσαν , και μετ ' αὐτης | ||
| μη λαμβανῃ , ἐξεστιν ἐκ των οὐκ ἐκδιδοντων ἀχρι τριων ἀπαγαγειν . ὁ δε ἀδικως ἀνδροληψιᾳ κεχρημενος οὐκ ἀνευθυνος ἠν |
| ' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
| , καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
| ὀντος , και το ὁπερ ὀν ἐξ ἀχωριστων μεν και ἀδιαιρετων ὑπαρξει , ἐξ ὁπερ δε ὀντων . ὁμως τουτῳ | ||
| κινησεων , ἀποδεδεικται : ὁτι δε ἀμηχανον κινησιν τινα ἐξ ἀδιαιρετων εἰναι κινησεων , λεγομεν παλιν . φανερον τοινυν , |
| ἠ προς ἀληθειαν ἀπιδοντες , των ἀδικωτατων ὑπεμειναν γενεσθαι , κελευσαντες τοις μεν προδοταις τους παιδας συναναιρεισθαι , τοις δε | ||
| ἐς τιμας και ἐξουσιας προαχθεντας των δοθεντων ἀφειλοντο , ἑκαστους κελευσαντες ἐς την προτεραν αὑτων ἐπανιεναι της ἀξιας αἱρεσιν . |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | ||
| , και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια |
| γοητειας πως ; Ἠ τῃ συμπαθειᾳ , και τῳ πεφυκεναι συμφωνιαν εἰναι ὁμοιων και ἐναντιωσιν ἀνομοιων , και τῃ των | ||
| τε και ἀλογων συμμετρια ἡ τε ἐν ἀριθμοις συμφωνοις ἠ συμφωνιαν περιεχουσιν εὐμετρια ἀπο της κατ ' οὐσιαν ἁρμονιας παραγιγνεται |
| ἀκολουθησει των σεσωσμενων και λελυμενων , ἀνευ πιλου και ἀνευ συμβολου . ἐγω οὐν τουτον ὑπολαμβανω τον θριαμβον ἱερωτερον , | ||
| αὐτον ἀναστρεφομενοι τοπον οἰωνοι σχολαιοτερᾳ τῃ πτησει προς ἀγαθου εἰναι συμβολου , τοις δε των ἀλλοτριων ἐφιεμενοις οἱ την ἐπιτομον |
| ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
| τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
| οὐτε ζωντας οὐτε ἀποθανοντας , ἀλλα τους ἐν τῃ μαχῃ τελευτησαντας των συμμαχων ἁπαντας θαψω . και κρατησας τῳ πολεμῳ | ||
| πλοιων και μηχανων ἐπεσκευασεν , οἱ δε Ῥοδιοι τους μεν τελευτησαντας των πολιτων ἐθαψαν , τα δε ὁπλα των πολεμιων |
| ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
| το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
| της ψυχης μεγαλοπρεπες τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν προθυμοτατα . συνεγγιζουσης δε της δυναμεως τηι πολει των | ||
| Ἑλληνας ψηφισασθαι στρατηγον αὐτοκρατορα της Ἑλλαδος εἰναι τον Ἀλεξανδρον και συστρατευειν ἐπι τους Περσας ὑπερ ὡν εἰς τους Ἑλληνας ἐξημαρτον |
| Βραγχιδας θεοπροπους εἰρωτων περι Πακτυην ὁκοιον τι ποιευντες θεοισι μελλοιεν χαριεισθαι . Ἐπειρωτωσι δε σφι ταυτα χρηστηριον ἐγενετο ἐκδιδοναι Πακτυην | ||
| θαυμασαι το μη πολλα τεκνα φαναι δωσειν , ἑν δε χαριεισθαι μονον . δια τι δε ; ὁτι το καλον |
| στησεται ; ἡμεις μεν αὐτον ἐν τῳ καλλιστῳ ταττειν ἑτοιμοι τοιουτοισι τισι τοις ῥημασιν , οὐ γαρ το γ ' | ||
| σωφρονεστατους εἰναι και ἐν τῃ ἀλλῃ τεχνῃ και ἐν τοισι τοιουτοισι προῤῥημασι , γνοντας ὁτι ἐπιτυχων μεν ἀν τις του |
| ἀντιθεσις : και τα τοιαυτα : ἀλλ ' αἰσχρον ἡγησαμην ἀναληφθηναι κατ ' ἀναγκην δο - κειν . ΛΥσεις τῳ | ||
| ' ἱνα ἀπολογησηται τῳ πατρι . τῳ δε παιδι σκοπος ἀναληφθηναι και μετα την δωρεαν ὑπο του πατρος , ἱνα |
| τειχος ὑπερελθων ἐς Χαλκηδονα πρωτον και ἀπ ' αὐτης ἐς Νικομηδειαν ἐφυγεν και τας πυλας ἀπεκλεισεν . ὁ δε Φιμβριας | ||
| συνιδοντες ἐπι Ῥωμαιους ἀποκλινοντα , δια νυκτος προς Μιθριδατην εἰς Νικομηδειαν ἀνεχωρησαν , και Ῥωμαιοι ἀταλαιπωρως κρατουσι της πολεως . |
| ἀγομαι προς τον λῃσταρχον , ταχυ με των λῃστων τινες γνωρισαντες λυουσι τα δεσμα θαρρειν τε ἐκελευον και συμπονειν αὐτοις | ||
| τοις κομιζουσι τα γραμματα . οἱ δε την Ἑρμειου σφραγιδα γνωρισαντες ἐλαθον αὑτους Μεντορι παραδοντες τας πολεις . Ἀναξαγορας , |
| των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
| πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
| , ὡς τοισιν εὐ φρονουσι συμμαχει τυχη τροπος δε χρηστος ἀσφαλεστερος νομου : τον μεν γαρ οὐδεις ἀν διαστρεψαι ποτε | ||
| ζητησιν και περι της ὑπαρξεως τουτων σκεπτεσθαι . ταχα γαρ ἀσφαλεστερος παρα τους ὡς ἑτερως φιλοσοφουντας εὑρεθησεται ὁ σκεπτικος , |
| δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
| εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
| Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
| . . ἀρνες μεν οἱ νεοι , ἀρνεοι δε οἱ τελειοι , ὁμοιως ἀρνειους τε τραγους τε και ἀρνων πρωτογονων | ||
| τε και κεκμηκος . οἱ δε ἀγαν αὐτων ἰσχυροι και τελειοι ἀπορρηξαντες τα δεσμα και ταις ἀκμαις των κερατων και |
| περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
| . και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |
| . νουσος με καταλελαβηκε δεδεγμενον τα παρα σεο γραμματα . φθειρων ἐθυον πας και με εἰχεν ἠπιαλος . ἐπεσκηψα δ | ||
| ἠ χελωνας κατασκευασαμενος χωστριδας τας ταφρους χωννυε την χωραν μη φθειρων : ὑστερον γαρ , ἐαν συμφερῃ , τουτο ἐσται |
| τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
| . οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
| του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
| : ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
| οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
| αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
| το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
| , τοις δ ' ὀνυξι δεινως σπαραττει , και το διαιρεθεν της σαρκος παντελως ἀπεργαζεται δυσιατον . ἐθηρευετο δε ταυτα | ||
| προ της συριγγος ἐπιφανειαν ἁμα τε διαιρειν , και το διαιρεθεν ἑπομενον κατουλουται . οὑτος ὁ τροπος μακρος μεν ἐστιν |
| θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
| προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
| των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
| αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
| ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
| , νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
| οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
| : ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
| ἐρων στρατηγος τοις τε οἰκειοις ὀλεθριος και τοις πολεμιοις ἐστιν εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . | ||
| καθ ' αὑτην ἀσθενης ἐστι και προς τηλικουτον ὀγκον πραγματων εὐκαταφρονητος . ἐτι δ ' αὐτην οὑτος τοις πολεμοις και |
| μικρον ἀποθεν της γης διελυθησαν : αἱ δε , Ἀπαρκτιου πνευσαντος , ἐξεβρασθησαν εἰς τα τεναγη , και πολλα των | ||
| ἐμαυτου ἐν γελωτι συμφοραν . ἐπειτα ἐκ της πολεως δεξιου πνευσαντος ἀνεμου πλεομεν ἐνθεν , και ὀλιγαις ἡμεραις ἐρχομαι εἰς |
| και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
| Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
| ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
| τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
| . διο χρη τῃ ἑβδομαιᾳ προσεδρευειν πασαν την ὡραν και παρασκευασασθαι προς τε του οἰνου και ψυχρου δοσιν . ἀπο | ||
| ὠ ἀνδρες . Οἱ μεν γαρ και λεγειν δεινοι και παρασκευασασθαι ἱκανοι , ὡστε και ὑπερ ἑτερων πολλακις ἐν ὑμιν |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
| ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
| το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
| ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
| καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
| πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
| ῥιγει . Ὁ παις ὁ παρα το ἐσχατον καπηλειον ᾑμοῤῥαγησε τεταρταιος πολλον : αὐτικα ἐφλυηρει : γαστηρ ἀντισχετο : ὑποχονδριον | ||
| τοδε ἀπορον ἠν : ποτε του ἀσθματος παλιν δη ὁ τεταρταιος και του ἀσθματος ἐχει λυσιν , πυρετων παντων ὀρθως |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| τεχνικος : τρεις δε εἰσι τῃ ἀληθειᾳ : του γαρ παραγραφικου ἀει ἀφ ' ἑνος και περιστατικου κινουμενου , οἱον | ||
| κακου βιου : εἰ γαρ και Μαϊωρ ἐκβαλλει τουτον του παραγραφικου τον τροπον λεγων ὡς εἰ μεν διαφορα ἠσαν τα |
| ἁπασης αὐτης ἐξελασαι τους Φοινικας και διορισαι τῳ πελαγει την ἐπαρχιαν . εὐθυς ὁ βασιλευς πλησιον των τειχων καταστρατοπεδευσας , | ||
| τον Καππαδοκων βασιλεα , ὁν και της ἀρχης ἐκβαλων , ἐπαρχιαν τε ἐποιησε το ἐθνος , και την μεγιστην πολιν |
| : μωραινειν , και βλακευματα αἱ εὐηθειαι . βλαξ : μαλακος , χαυνος , ἐκλελυμενος ἠ μωρος . βουνος : | ||
| ' , ὡσπερ εἰρηται μοι και ἑτερωθι , ἐπιχειρειν ὁλως μαλακος ὠν και μονον ἐγνωκως ἀμυνεσθαι τους ἐπιπλεοντας . Καισαρι |
| νικᾳ : του γαρ εὐ τητωμενος οὐκ οἰδεν , ἀει δυστυχων κακως τ ' ἐχων . οὑτως ἀριστον μη πεπειρασθαι | ||
| . ἑλκων ἐφ ' αὑτον ὡστε καικιας νεφος ἁλις ἐγω δυστυχων . μοχθος οἱ τηλου φιλοι . οἱ τοι περα |