ὁ ποιητης : Νεστορα τε Χρομιον τε Περικλυμενον τ ' ἀγερωχον . τουτον δε ὡς ἐγγονον αὑτου ὁ ΠοσειδωνΝηλευς γαρ | ||
αἱ δμωαι της Γαλατειας , ἐπιστομιζουσαι σφας , εἰ τι ἀγερωχον τε και παρα την ἡνιαν πραττοιεν . ἡ δ |
ἐπι τουτων τοις ἐνδεχομενοις των ἐγκωμιων τοποις χρησομεθα , οἱον τυχον ἐπι των ἐπιτηδευματων ἀντι μεν γενους παραλαμβανοντες τους εὑροντας | ||
ἑνι των καθ ' ἑκαστα ὁλικως ὑφισταμενον , ἐν Σωκρατει τυχον ἠ Διωνι . το μεν οὐν πρωτον ἐξ ἀφαιρεσεως |
μη τοσαυτην δυναμιν κεκτηνται προς τε τας πραξεις και τους τελειους χρονους , πλην ἐνεργησουσιν . ἀναγκαιον δε και την | ||
δε κἀν τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες |
ἡγεμονα Ῥωμαιων οὐ τον ἀφανεστατον στρατηλατην ἐσχον : ἀλλ ' ἀντειχον ἑκατεροι της χωρας , ἐν ᾑ το πρωτον ἐστησαν | ||
το στρατευμα φοβησειαν . και ἐπι πολυ μεν τοιουτῳ τροπῳ ἀντειχον οἱ Ἀθηναιοι , ἐπειτα προελθοντες πεντε ἠ ἑξ σταδιους |
τας εἰκονας ἐπανιωμεν παλιν , αἱς ἀναγκαιον ἀπεικαζειν ἀει τους βασιλικους ἀρχοντας . Ποιας ; Τον γενναιον κυβερνητην και τον | ||
αὐτῳ την γυναικα . ” ἐνθα δη παντας ὠμνυ τους βασιλικους θεους ὁ Σελευκος , ἠ μην ἑκων ἀν και |
βουληθωμεν , ἐμπαλιν πρακτεον , ὁσα βραδεως θερμαινομενα μεχρι πλειστου παραμενει , ταυτα προσφεροντας . Ζυθος δριμυτερος ἐστι των κριθων | ||
σφων κακιᾳ : οὑτος δε οὐτε ἐναντιος ἐστιν , οὐτε παραμενει τῃ κακιᾳ , ἐπειδη οὐκ ἐναντιος ἐστιν . Εἰ |
ἰδων ἀπεχρη : και ὁ γραφων μητ ' ἰδιας ἐχθρας μηδεμιας ἑνεχ ' ἡκειν ταις συναλοιφαις ἠλαττωκε τα μορια του | ||
ψυχη συνεχομενη , τῳ μεν καθαρῳ και διαυγει και ὑπο μηδεμιας συμφορας ἐνοχλουμενῳ , τῳ δε θολερῳ και τεταραγμενῳ και |
ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
διακειμενων προς την ἀκροασιν , φθεγγεται το θηριον τουτο προοιμιον σκοτεινον τι και τεθνηκος δειλιᾳ , και μικρον προαγαγων ἀνω | ||
και ἀορατον ἠ το μολις ὁρωμενον , οἱον δοκει το σκοτεινον . τοιουτον δε το διαφανες , ἀλλ ' οὐχ |
φρουραν ἐκβαλουντες , παραγενομενων δε πρεσβευτων ἐκ της Ἀλεξανδρειας και παρακαλουντων παυσασθαι της φιλοτιμιας τουτους μεν ἀπεκτειναν , την δ | ||
ἐπ ' ἀκουσιῳ τῳ κακῳ , των δε ἀλληλους ἀμυνειν παρακαλουντων : και οἱ μεν ὀπισθεν ἀνειχον τους ποδας χερσι |
' αἱ χιλιαι και ὀκτακοσιαι δραχμαι . ταυτα δ ' ἀναγνους , εἰ μεν αὐτῳ μηδεν προσηκεν μηδ ' ἀληθη | ||
ἀξιοι τυχειν , μη θαυμαζειν δ ' εἰ και πως ἀναγνους ὁ Ποντικος μωλυτερον , [ και ] φαυλοτερον ποιει |
παντα δρομεα , οὐδε τον παλαιοντα παλαιστην , ἀλλα της τελειοτερας του πραγματος ἑξεως ταυτα ὀνοματα . μεσος τοινυν Πλατωνος | ||
την της ὑποδοχης της ἑξεως προκοπην δεξαμενα , εἰτα της τελειοτερας μεθεξεως εὐμοιρησαντα , του μεν μετεχομενου μενοντος , του |
και των ἀκολουθησεων ἐξυφαινειν . ἀλλα ταυτα μεν ἐκειθεν ἐξεστιν ἀναλεγεσθαι τοις φιλομαθεσιν . Ἐπιστησαι δε χρη ὁτι ἐν τῃ | ||
οὐ συγκατατιθεμαι . . . . ἀναπεμπαζεσθαι : ἐπαναλαμβανεσθαι ἠ ἀναλεγεσθαι : ἐκ του πεμπω . . . . ἀναιδεια |
τας πολεις αὐτων συνεβουλευε θαυμαζειν λεγων ἐπι ταις εὐηθειαις των παραινουντων ἀφειναι τας ἁμαρτιας αὐτοις ἀζημιους , εἰ μηδε δυνανται | ||
Κω ἀφικομενος ἐς την Κνιδον νυκτος ἀναγκαζεται ὑπο των Κνιδιων παραινουντων μη ἐκβιβασαι τους ναυτας , ἀλλ ' ὡσπερ εἰχε |
με οὐδεις περιβαλει : οὐτε ὀργιζεσθαι τῳ συγγενει δυναμαι οὐτε ἀπεχθεσθαι αὐτῳ . γεγοναμεν γαρ προς συνεργιαν ὡς ποδες , | ||
την ἑαυτου : και τι αὐτον ἐδει καταφανως και ὁτῳουν ἀπεχθεσθαι των οἰκειων , ἐξον , εἰπερ ἠν ἠγγυημενος την |
και ἀναβατην ἐρριψεν εἰς θαλασσαν ” : ἀμεινονα γαρ και τελειοτεραν οὐκ ἀν τις εὑροι σκοπων νικην ἠ καθ ' | ||
μεντοι ταις αὐξησεσι χρηστεον ἐν τῃ προβολῃ , την δε τελειοτεραν αὐξησιν φυλακτεον τοις ἀπ ' ἀρχης ἀχρι τελους , |
ὑστερον ἐγενοντο ὑπο Ἀργειων ἀναστατοι : Ἀμβρακιωτας δε και Ἀνακτοριους ἀποικους Κορινθιων ὀντας ἐπηγαγετο ὁ Ῥωμαιων βασιλευς ἐς Νικοπολεως συνοικισμον | ||
κατασκαφην , [ και ] ἐπεμψαν εἰς αὐτην ἐξ αὑτων ἀποικους . Ἑξακοσιοστῳ δε και εἰκοστῳ ἑβδομῳ της πολεως ἐτει |
τεκεισθε . Και δη που πολεμοι , και δη και ἀναρσιον αἱμα ἐσσεται ἀνθρωποισι , κακῳ δ ' ἐπικεισεται ἀλγος | ||
ἀκραι : ἐπαναστασεις , ἀκρωτηρια . Οὐτε : οὐδαμως . ἀναρσιον : ὀλεθριον ἀπο του ἀναιρω το φονευω και σκυλευω |
ὑπομενουσι . Τοσαυτα μεν περι ἑβδομαδος και των εἰς αὐτην ἀναφερομενων ἐν τε ἡμεραις και μησι και ἐνιαυτοις και περι | ||
ἀκριβης ἐπιλυσις . ἀλλως τε δε οὐδεν ἀτοπον τινα των ἀναφερομενων ἐπι ἑτεραν κατηγοριαν ἀναφερεσθαι και ὑπο τα προς τι |
τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
παρα τον αἰγιαλον και τραπεζαν τεθηναι , και παιδας πιγκερνας παραστηναι . ὁταν δε ἰδῃς ὁτι παντα πεπληρωται , του | ||
τι δε χειρον ἐπιμαθειν , ἐπισκεψασθαι δε και σιτοποιον , παραστηναι δε και ἀπομετρουσῃ τῃ ταμιᾳ , περιελθειν δ ' |
και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
οὐν οἱ [ θεων ] των ἀστερων ἁπαντα ἐξαρτωντες οὐκ ἀπολεισθαι φασιν Ἀρεος εἰς διαλλαγας ἐλθοντος , τα δ ' | ||
διενεχθεντας προς ἀλληλους μετ ' ἐνιαυτον και ἑξ μηνας κακως ἀπολεισθαι και ὑφ ' ἑτερων διαδεχθηναι , ἀπο δυσμων δε |
ἀνω , τα ϲκελη . προϲεπινοειν δε τοιϲ αἱμορραγουϲι και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων | ||
δε σχημα της κατακλισεως των μεν περι την κεφαλην πεπονθοτων ἀναρροπον ἐστω πλην των φρενιτικων : το γαρ ὑπτιον ἐπι |
μετα δε ἐκεινον ἑαυτον ἐπαναιρων εἰπε τῳ δεσποτῃ : “ παραμυθιον ἐχεις . ” Λευκιος δε δυο πιστοτατοις ἀπελευθεροις χρυσιον | ||
την πολιν . εἰ δε και ἀνηρ δους δικην μεγα παραμυθιον τῳ τετρωμενῳ , ποσον ἀν τι πολεως και τηλικαυτης |
κατεληξε , του πυρος εἰς μεγα ἀρθεντος και παν το παρατυχον καταφλεγοντος . Ξυνεβη γουν ἐκ τουτου πολλα των καλλιστων | ||
' ᾐ : ἀναρπασας δε εὐθυς ἐκ της ἀρουρης το παρατυχον ξενιον ἐδωκεν : ὁπερ ἠν ἡ βωλος . διατι |
αὐτον ἐξ ὡν ἐγραφεν ἐπινικων . ἀμεινον δε , ὁτι προσηνης ἠν αὐτῳ ἡ Μουσα , ὡσπερ Ὀδυσσει ἡ Ἀθηνα | ||
εὐκαμπες , ἀπο του καμπτω ῥηματος , ὁ εὐπειθης και προσηνης εἰρηται . οὑτως Εἰρηναιος ὁ Ἀττικιστης ἐν τῳ α |
ψυχης εἰς το σωμα . παραγγελλει δε ἐν ἑορτῃ μητε κειρεσθαι μητε ὀνυχιζεσθαι , την ἡμετεραν αὐξησιν των ἀγαθων οὐχ | ||
την Οὐρανιην ἡγεονται εἰναι , και των τριχων την κουρην κειρεσθαι φασι κατα περ αὐτον τον Διονυσον κεκαρθαι : κειρονται |
ἐν εἱρκτῃ ἀποθνῃσκει . Σεληνης μεσουρανουσης και ὑπο των κακοποιων περιεχομενης , του μεν Ἀρεος ἐκ των δεξιων , του | ||
και παλιν ἀλλας μειζονα γωνιαν περιεχουσας της ὑπο των ἐκτος περιεχομενης . τουτου γαρ δειχθεντος ἁμα μεν δηλον , ὁτι |
ἀρα ἐστιν ἐπι την ΒΖ . ἐπει οὐν ἐν τρισιν παραλληλοις ταις ΗΘ ΒΚ ΔΕ ἰση ἐστιν ἡ ΗΚ τῃ | ||
τα σημεια ἐπιζευγνυμενη εὐθεια ἐν τῳ αὐτῳ ἐπιπεδῳ ἐστι ταις παραλληλοις . δια τα αὐτα δη και ἑκατερον των ΣΟΠΤ |
ἀποκειρεται . Ἀει με τοιουτοι πολεμοι διωκοιεν : ἐπι των καταφρονουντων τινων . Ὁμοια , Πολλων ἐγω θριων ψοφους ἀκηκοα | ||
τους δημους κινουντων και μαργιτην αὐτον ἀποκαλουντων και ὑβριζοντων και καταφρονουντων τῳ μεν εἰναι παντων κυριος ἀπεσφαξεν ἀν , εἰπερ |
ταὐτον ἐμοι ἐφη , Ὑγιαινε , βασιλευ , καιρος ἠδη παραταττεσθαι . ταραχθεντων δε των παροντων προς το παραδοξον της | ||
πως δε κἀν ἡμεις οἱ μηδε την ἀγοραν εἰδοτες ὑπομειναιμεν παραταττεσθαι και ὁπλομαχοις ἀνδρασιν ὑπηρετειν ; δυοιν δε ὀντοιν χαλεποιν |
μηδε ἀκαρη παραμενειν . Χρυσιππος δε ἀχρι των ῥηματων ἐοικεν ἀνδριζεσθαι , ταὐτον δυνασθαι φασκων ἀνδρι σπουδαιῳ μιαν ἡμεραν , | ||
ἐπειδαν πρωτον ἀρξωνται συνιεναι τε του βελτιονος και τῳ σωματι ἀνδριζεσθαι και ὑφιστασθαι τους πονους , ταυτα ἠδη σοι διεξειμι |
προγονων εὐδοξιας . ἡμεις δε τους ἁρμοττοντας τῃ γραφῃ χρονους παραθεντες ἐπι τας οἰκειας της ὑποκειμενης ἱστοριας πραξεις τρεψομεθα . | ||
τεσσαρα προς τον τρια τον ἐπιτριτον : οὑς ἀλληλοις μεν παραθεντες τον των δεκα πληρουμεν ἀριθμον , τουτον δε τῳ |
φαινεται , εἰ τις το μεν Θηβαιους μονους ἀντιπαλους ἡμιν καταλειφθηναι δεδιε , το δε προς ἀμφοτερους ἡμιν εἰναι τον | ||
οὐτε λαθειν οἱον τε τον κατορθουντα οὐτε μη λαθοντα ἀγεραστον καταλειφθηναι . Ἀρ ' οὐν ταξιαρχους μεν και λοχαγους ἐξεταζεις |
βεβαιον . αὐτικα γαρ οἱ μεν νομοθετας τινας οἰομενοι και συνετους ἀνθρωπους ἐμπεποιηκεναι τοις ἀλλοις την περι θεων δοξαν οὐ | ||
ἐπιθεσθε βεβηλοι . ἐγω δε και ἀδικειν ἀν φαιην τους συνετους , ὁς ἀν ἐπινοησας σοφον τι τουτο ληθης βυθοις |
τα στρεβλα ξυλα . τευταζοντων . πραγματευομενων , ἐπι πολυ διατριβοντων ἐν τῳ αὐτῳ , φροντιζοντων , ἠ ἐπιστροφως τι | ||
τοιοσδε τις ἠν . εἰναι τινας ἐφη των περι αὑτον διατριβοντων , οἱ πολλακις ἐποιουντο μνειαν των Πυθαγορειων , διασυροντες |
, παντα τε τα περιοικα βαρβαρα χειρωσασθαι και ἐς φορου συντελειαν ὑπαγαγεσθαι , οὐχ ἡσυχαζει οὐδ ' ἐντος Τιγριδος ποταμου | ||
θεοι προς την ὁλην του κοσμου διαταξιν και προς την συντελειαν τοις θεοις των ψυχων ἀποβλεποντες , την κρισιν των |
οἱον το ὑπο του πατρος ἀνῃρημενον μειρακιον ἑκον ἐπι την πορνειαν ἐχωρησεν , ἡ κατασκαφεισα πολις ὑπο του στρατηγου ἑκουσα | ||
' αὐτοθεν ἠδη ἐγκληματα , φησει γαρ το καλλωπιζεσθαι αὐτοχρημα πορνειαν : ἰστεον δε , ὁτι τοτε ὁριστικως ἐξεταζεται τα |
: δι ' ὁ και την κοινην κατα παντος ὀνοματος ἀντωνυμιαν παραλαμβανει . . Ἑξης ῥητεον και περι συνταξεως της | ||
. ἡνικα μητε ἀρθρον θηλυκον δηλοι το τῃ , μητε ἀντωνυμιαν ἀναφορικην δηλουσαν το ταυτῃ , οἱον “ τῃ και |
ἰδιοις , και διελεγξαντες αὐτα οὑτως ἐπι τελει το ἀληθες παραδωσομεν . Και δη πρωτον των ἀλλων ἐκεινο λεγομεν , | ||
των προτασεων του ἐνδεχομενου παραδουναι λογον θεωρηματα τινα περι αὐτου παραδωσομεν , πρωτον μεν , τι ποτε ἐστιν ὁλως το |
νηος , ὑπο ζυγα , μη τιν ' ἑταιρων βλαπτοι ἐλαυνοντων , ὁποτε σπερχοιατ ' ἐρετμοις : οἱ δ ' | ||
ταξηται τις το στρατευμα . . ἐλωντων ] ἀντι του ἐλαυνοντων . . ἀνυστον ] ἐνεργητικον . . κἀν τουτου |
αὐτων ἀκολασιαν και πονηριαν , μηδε μαντεων μαντευομενων μηδε ἱερεων καθαιροντων . εἰς δε τας πολεις συνελθοντας , ὁπως ὑπο | ||
ἐν ᾡ δη καιρῳ και κρισις γινεται . των δε καθαιροντων φαρμακων κακουντων το στομα της γαστρος , ἡ μιξις |
του Ἑκτορος Ἑκαβη οἰομενη μενειν αὐτον το καταλειπομενον της ἡμερας παρακαλει πιειν σπεισαντα , προτρεπομενη εἰς θυμηδιαν : ὁ δ | ||
μεν ἁπασα και τον εἰληφοτα προς εὐνοιαν τῃ πολει μειζω παρακαλει και τους ἀλλους εἰς μιμησιν ἀγει και ζηλον , |
ἀρχη του λειποντος ἐστι : και τῳ πραχθεντι το λειπον συνελθον ἑν τελειον πραγμα ποιει : οἱον το ἐπανατεινασθαι τας | ||
φιλιαν τε ἐσχεν ἐκ τουτων , ὡστε εἰς ταὐτον αὑτῳ συνελθον ἀλυτον ὑπο του ἀλλου πλην ὑπο του συνδησαντος γενεσθαι |
λεγοιτε , λεγομεν λεγετε . δια τουτο φαμεν τῳ ῥιπτουμεν παρακεισθαι το ῥιπτειτε , τῳ δε ῥιπτομεν το ῥιπτετε . | ||
μη εἰναι κριτηριον ταυτην της ἀληθειας τῳ και ἀλλας ἀπαραλλακτους παρακεισθαι αὐτῃ ψευδεις , οὑτως οὐκ ἀπεοικε και τοις διεξωδευμενοις |
ἐρημιαν , ὡς φασιν , ἀναβοωσα και ᾀδουσα το καλουμενον νομιον , ἐν ᾡ ἐστιν : μακραι δρυες , ὠ | ||
ἐκλεψεν . ἀκουω δε και τον Πανα θεον τουτον τον νομιον , μειζον ἐμπνευσαι τῃ συριγγι , ὁτε την Ἀριαδνην |
ἐπει εἰ τουτο ὑποθωμεθα , πρωτον μεν ὑποστασιν και ὑπαρξιν παρεξομεν τῳ μη ὀντι , ὁπερ οὐχ οἱον τε , | ||
ἀρχομεν , ἠ ἀδικουμενοι νυν ἐπεξερχομεθα , λογων μηκος ἀπιστον παρεξομεν : τουτο δε ἐστιν ὁμολογουντος την ἐπι τους μηδεν |
, ὁπερ ἀπο του καλεω συνεκοπη . Ἠ και εἰς παρατατικον , ἀπο του κεκλω , ὁπερ ἀπο του κλεω | ||
προ πολλου : και εἰ μεν ἀτελες , ποιει τον παρατατικον , οἱον ἐγραφον ἐποιουν : εἰ δε τελειον , |
. το μεν οὐν πρωτον ἐγινοντο συνεχεις ἀκροβολισμοι : εἰτα παραταξαμενων ἑκατερων και της μαχης ὡδε κἀκεισε ῥεπουσης και πολλων | ||
οὑτω συστραφεντες ἐν Μαντινειᾳ ἐνικησαν , των Ἀθηναιων ἱππεων καλως παραταξαμενων . μετα τα ἐν Μαντινειᾳ οὐν ἐπεμψαν Λακεδαιμονιοι προς |
ἀλλα τριποδας πολλους ἀλληλων πλησιον , ὡστε τον ἑνος ἁπτομενον παραπεμπειν δια της ψαυσεως την ἐπηχησιν ἑκαστῳ , και διαμενειν | ||
νηα , οἱονει πομπινος τις ὠν . Πομπιλος παρα το παραπεμπειν τους πλεοντας : ὁτι παραπομπευει την νηα , οἱ |
οὑς ἐδει το Πανακτον και τους ἀνδρας τους παρα Βοιωτων παραλαβοντας Ἀθηναιοις ἀποδουναι , το μεν Πανακτον ὑπο των Βοιωτων | ||
λαβοις λογον οὐτε ἑκοντων οὐτε ἀκοντων : αὐτους δε δει παραλαβοντας ὡσπερ προβλημα ἐπισκοπεισθαι . Και μετριως γε λεγεις . |
πατρικων , τας ἀλληλων ὑβρεις μη φεροντες , μηδε τα πρεποντα λογιζομενοι , βραχυβιοι ἐγενοντο , ὑπο θλιψεων τε και | ||
κινδυνευομεν , τα δε κερδη και την τρυφην ἐς τον πρεποντα καιρον ἀναθεσθαι . ταυτ ' ἐγω προστασσω και ὁ |
ἡ βατος , ” ἐμου βουληθεισα ἐπιλαβεσθαι , ἡτις παντων ἐπιλαμβανεσθαι εἰωθα . ” ὁ μυθος δηλοι , ὁτι οὑτω | ||
ψυχη οὐν αἰτια τοιαυτην ἐχουσα φυσιν ὡστε των αἰσθητων παραρρεοντων ἐπιλαμβανεσθαι των ὁμοιων τυπων και ἐναποτιθεσθαι τῃ μνημῃ , συλλεγουσαν |
την θειαν γεγονεναι , δια το τους συνορωντας ἐκφαντικως ἑκαστα καταλαμβανειν , μητε το πυρ κεκαυκος , ὡς προειρηται , | ||
πυκνωσιν των σωματων ψιλην , και την ῥυσιν ἀποβλεποντας , καταλαμβανειν τας διαθεσεις . δει δε και προς ἑτερον τι |
δια τουτων των ὁδων , μαλιστα δε και δια των τελειοτερων και δι ' ὡν ἀν κατενεχθεισης ἀπολαυοι τροφης . | ||
σφαιρας κατα ταυτα τα ὀνομασθεντα κεντρα . αἰσθητηρια τα των τελειοτερων ἠδη ζωων τοσαυτα , κατα συγγενειαν και ὁμοιαν ταξιν |
τινος και βασιλεως , τοις δε τοιουτοις ἐφοβειτο προσιεναι . γινομενης οὐν διατριβης μακροτερας οὐκετι φερειν ὑπεμενε την παρολκην : | ||
παρασκευας ἀνυπερβλητους κατεπονει τους πολιορκουμενους . Της δε πολιορκιας πολυχρονιου γινομενης και των κατα την πολιν πολλων μεν ἀναιρουμενων , |
γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
βρωσις αὐτῳ . ‖ ‖ Και το ῥητον της διηγησεως ἐλεγχον ἐχει ἀκολαστου προς νουθεσιαν των θεραπευεσθαι δυναμενων : ὁ | ||
ἡμετερᾳ τεχνῃ παντελως ἀπορον , ἐγγυθεν ἐχουσῃ και σαφη τον ἐλεγχον της ὀψεως . εἰ δ ' αὐ το της |
σχολῃ πολλῃ , τουτο λεγει , ὁτι φιλοκαλουμεν μετ ' εὐτελειας και ταπεινοτητος . τῃ γαρ φιλοκαλιᾳ το ἀσωτον ἑπεται | ||
σοφιας χαριν ἀξιος ἐπαινεισθαι ὁ ἀνηρ , ἀλλα και της εὐτελειας των θυσιων , αἱς γεραιρεσθαι τους θεους ἐνομοθετησεν , |
τα ὁπλα οἱς δεησει χρησθαι ἐκ πολλου ἡμιν συν θεῳ παρεσκευασται : νυν δε τα ἐπιτηδεια δει εἰς την ὁδον | ||
: σωαι μεν γαρ ὑμιν και ἀκεραιοι αἱ σκηναι : παρεσκευασται δε και ὑμιν ἐνθαδε ὡσπερ και τουτοις . και |
προηται . και την παρα των μελιττων δε του καρπου παραληψιν ἐκ των πονων ἡμων γιγνομενην κοινην ἐχειν προσηκει και | ||
ἐνεργειαν δι ' ὁλων ἐντεχνον . Οὐ γαρ ἐκβιβαζειν την παραληψιν των ὑλικων ἀρχων της εἰλικρινειας του καλου την εὐδαιμονιαν |
της ΑΗ , και ἀει ἡ ἐγγιον της ΑΓ της ἀπωτερον ἐστι μειζων : ὁπερ ἐδει δειξαι . Ἐαν τριγωνου | ||
του περιγειου του ἐπικυκλου των ἰσων περιφερειων ἐλασσων ἐστιν της ἀπωτερον , και μειζων ἡ ἐγγιον του μεσου ἀποστηματος της |
ὁταν παρακαταθεσθαι κτλ . . ὁτι ὁ δικαιος χρησιμος ὁταν παρακαταθεσθαι δει ἀργυριον και σων εἰναι , ὡς φησι Πολεμαρχος | ||
Αἰητῃ δε την Ἐφυραιαν : και Αἰητην ἀπιοντα ἐς Κολχους παρακαταθεσθαι Βουνῳ την γην , Βουνον δε Ἑρμου και Ἀλκιδαμειας |
, ὁσσα τοι ἐν μεγαροισιν ἀρηϊα τευχεα κειται , ἐς μυχον ὑψηλου θαλαμου καταθειναι ἀειρας παντα μαλ ' : αὐταρ | ||
, ἀντιπαις μεν οὐν . ἐγω μεν ἑρπω προς πολυστεφη μυχον : ὁρω δ ' ἐπ ' ὀμφαλῳ μεν ἀνδρα |
γε μην δεομενου ἐπι μηκιστον τριχων ἀποριας των ἐπι του γενειου , αἱμα ἐπιχρισθεν θυννου ἀωρολειον το μειρακιον ἀπεργαζεται . | ||
λιαν λυπηρως και γοερως τιλλω και κοπτω τας τριχας του γενειου μου . ἀπριγδα : τουτο ἐπιφωνημα και ἐπιφθεγμα ἐπι |
νυν λεγω , πιστιν βεβαιαν του συμφερειν αὐτα των λογων παρεχομενων ἀναθρουμενα : σημειωσαι ἀναθρουμενα ʃ φανερα γινομενα . εἰ | ||
πυρ σκαλευσατω : ἐπι των εἰς κοινον μη τα ἰσα παρεχομενων . Ἐν Παλλαδιῳ ἐκριθη : δικαστηριον ἐν Ἀθηναις , |
ἡ ψυχη , πως οἱον τε χωριζεσθαι τας στιγμας και ἀπολυεσθαι των σωματων , ἁς δη ψυχην ὑπετιθεντο ; οὐ | ||
μεν ἀσυγγραφα δανεισαμενους , ἀν μη φασκωσιν ὀφειλειν , ὀμοσαντας ἀπολυεσθαι του δανειου , πρωτον μεν ὁπως ἐν μεγαλωι τιθεμενοι |
σκοπου . ὑπο ἱππεων πολλων : των Σικελων δηλονοτι . εἰργεσθαι της γης : της Σικελικης . ξυστωσιν αἱ πολεις | ||
. ἐτι δε παρελθων τον νομον ὁν ὑμεις ἐθεσθε , εἰργεσθαι των ἱερων αὐτον ὡς ἀλιτηριον ὀντα , ταυτα παντα |
δαρον πολυν χρονον . βαθυς δε δρομος ἐρημος του νυμφιου κληθησεται ἠτοι του Ἀχιλεως ἐν τῳ τοπῳ ἐκεινῳ , ὁν | ||
λελεκται Καυκασος το ὀρος τουτο και ὑστερον τῳδε τῳ ὀνοματι κληθησεται : τον δε Καυκασον τουτον καθηκειν ἐστε ἐπι την |
και την ῥητορικην τωι φυσικωι φησαιμεν ἀκολουθειν , εἰπερ ἀρα παρατεθεντων πραγματων , ἐν οἱς ὁ πολιτικος και ῥητωρ ἀγαθος | ||
και ἑως ἀναιρεσεως ἐρχονται . το παλαιον , φησιν , παρατεθεντων των κωληνων το μηριον ὁ κρατιστος ἐλαμβανεν : εἰ |
εἰπειν ὁτι τους νομους αἱ ἀναγκαι διοριζουσιν : αἱ γαρ ἀναγκαι και των νομων ἐπικρατεστεραι , οὐχ οἱ νομοι των | ||
παραδους ἡμιν καταπαυει την παρουσαν θεωριαν . Και αὑται μοι ἀναγκαι προσηγμεναι . Ζητουσι , δια τι οὐκ εἰπεν αὑται |
προτρεψαμενῳ αὐτους . γην οὐν ἐπαμησαντες τοις πεσουσι και ἡρῳον πολυανδριον ἐπιχωσαντες αὐτοθι ὑπεστρεφον . εἰτα αὐτοις ἀπηντησε Μυλλιας Κροτωνιατης | ||
, ἑνα τουτων , ὠ στρατηγε , ταφον κατασκευασωμεν , πολυανδριον γενεσθαι τοις τελευτησασι : μεγας ὁ ταφος , και |
, το δε ῥαπτειν μεταφορικως ἀντι του συντιθεναι τε και διανοεισθαι . Λεγει γουν ἐν ἑτεροις : κακα ῥαπτομεν ἀμφιεποντες | ||
αὐτου σοφιᾳ σοφως γενεσθαι εὐδοκησαντα , και ἡμιν δε δωρησαμενον διανοεισθαι ἐν τουτοις Θεον , ἐν πατρι , υἱῳ και |
και κερασαι μετριως , ᾑ μαλιστα οὐδενος ἡττον των ἀλλων ἀποδεικνυται Λυσιας , ὁς γε οὐδεν τοις δια χειρος ἐχουσι | ||
κρινομενου : το μεν γαρ ἀποδεικνυσι , το τεκμηριον : ἀποδεικνυται δε το κρινομενον : και ὁτι το μεν στοχασμου |
ὡροσκοπος κοσμου , ἀγαθων δηλωσεων , ὀχλικον , πολυγονον , ἀμφιβιον , οἰκος Σεληνης , ὑψωμα Διος περι μοιρας ιηʹ | ||
ἐπιβουλην ἀποστρεφει . Φωκη ζῳον ἐστι τετραπουν , ἐνυδρον , ἀμφιβιον χειρας ἐχουσα ὁμοιας ἀνθρωπου , προσωπον δε μοσχου βοος |
ἑν μεστον , τοις μεν παιδιοις μικρον , τοις δε τελειοις μεγα . και μεντοι και το σωματωδες της σκιλλης | ||
τ ' ὀμβρωι τε και αἰθερι παμφανοωντι , Κυπριδος ὁρμισθεισα τελειοις ἐν λιμενεσσιν , εἰτ ' ὀλιγον μειζων εἰτε πλεονεσσιν |
πολλων και ἡ αἰσθησις ἐμαρτυρησε : πολλα γαρ των ἀλλα κινουντων και αὐτα συνεκινειτο . εἰ δε κινειται ὁτε κινει | ||
ἐκτελειν οὐπω οἱα τε τα βρεφη , καιτοι κατα φαντασιαν κινουντων τε αὐτα και συγκαμπτοντων και τοπικως μετατιθεντων , εἰ |
Τιμαχιδας ἐν τῳ τεταρτῳ Δειπνων . Και ἐν Λακεδαιμονι δε παρατιθεσθαι τοις θεοις φησι Παμφιλος ταυτα : εὐοσμα δε εἰναι | ||
και δυναμενον παν το προτιθεμενον εἰς κρισιν τῃ αὐτου τριβῃ παρατιθεσθαι κἀντευθεν κρινειν ὀρθως . ὡσπερ ἐστιν ἰδειν πολλους γραφικην |
σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
τις ἠ ἐναντιωσιν ἀλλην ἠ ὑποκειμενον , καθ ' ἑκαστον ἀναγκασθησεται διπλασιαζειν : εἰτε γαρ ἐναντιωσιν ἀλλην , και ὑποκειμενον | ||
Κολλατινος πολλα κατολοφυρομενος ἑαυτον , εἰ δια συγγενων ἐλεον ἐκλιπειν ἀναγκασθησεται την πατριδα μηδεν ἀδικων , ἀποτιθεται την ἀρχην . |
καταλυσαντες δε ἐκ των γαμων οἱ εὐφρανθεντες καταβαντες εἰς τον παραδεισον ἐξεπλαγησαν τα ἰχνη εὑροντες ἐν τῳ παραδεισῳ και ταυτα | ||
προς τρυφην ἐποιησεν , ἐξ ὡν τα τε κατα τον παραδεισον ἀπεθεωρει φυτουργεια και πασαν την στρατιαν παρεμβεβληκυιαν ἐν τωι |
ἀλλο ἐστιν , ἠ διαλυσις και ταραχη της ἐν σωματι ἐκεχειριας , ἐπειδαν αὐθις συμπεσοντα ἀλληλοις τα τε ὡσπερ πολεως | ||
γυμνικαι και ἀγωνιαι Διονυσιακαι . και σπονδων ἐπαγγελιαι , και ἐκεχειριας ἐπαγγελιαι . χωρια δε των μεν σταδιον των δε |
τοιαυτη αἰτια συμπληρουται . νοουσι δε ὁ λεγω και οἱ τελεον ἰδιωται : φασι γαρ : “ τουτο ἐφερεν αὐτῳ | ||
κατ ' αὐτου του ἀγγειου δωϲομεν ἐπιπολαιαν διαιρεϲιν : εἰτα τελεον διελοντεϲ ἀγκιϲτροιϲ τε ἀνατειναντεϲ και δι ' ἐξυμενιϲτηρων το |
νοϲουντων ϲημειωϲομεθα . οὐρον τοινυν ἀριϲτον ἐϲτι το τοιϲ των ὑγιαινοντων ὁμοιοτατον : τοιουτον δε ἐϲτι το ὑποπυρρον τε ἁμα | ||
: ὑγιαινοντων δε φροντιζειν , ἑνεκεν ἀνοσιης : φροντιζειν και ὑγιαινοντων , ἑνεκεν εὐσχημοσυνης . Οἱ μεν οὐν ἐοντες ἐν |
. τυπτομενη : ὁμοιως τοις εἰς νος ὀνομασι ποιουνται τον παρασχηματισμον των γενων και την κλισιν : ὡς γαρ δερματινος | ||
, λεγουσι τινες , ὁτι ἐκ του μηχανη γινεται κατα παρασχηματισμον μηχος , ὡς ἡδονη ἠδος : οὐδε τι δαιτος |
: και δη κομισθεντος ἐριφου ἡδε ἐγκρατως ἐσχε , δεομενη ἀποσιτος εἰναι δια πλησμονην : ἐδρασε δε και τῃ δευτερᾳ | ||
λυμαινηται τις . ἐτυχε δε ἀρα τριτην ἐχων ὁ κυων ἀποσιτος την ἡμεραν ἐπι τῃ φιλοπονῳ και καρτερωτατῃ φρουρᾳ . |
τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
, οἱς μελαγχολικος ἐστι χυμος . ἀπο της ἁφης δε διαγινωσκειν ἐστι σοι δυνατον : θερμοτερα γαρ σοι φαινεται ἐφ | ||
τα της γεωργιας και τα πολιτικα [ ] μηδεν ἡττον διαγινωσκειν [ ] ʃ οἱον τοις δημιουργοις και γεωργοις και |
δι ' ἑρκεων [ ] , τειρε δε στερεως ? ἀλλαν [ μεν ] σκελος , ἀλλαν δε παχυν [ | ||
μεν γαρ , εἰ ἡ ὀψις ἑκαβολεστατα και πολυειδεστατα ταν ἀλλαν αἰσθασιων ἐντι , και ἡ σοφια κατα τα αὐτα |
ποιμνης δ ' ἐπιμελουμενου της ἰδιας , ἐξ ἑτοιμου ἀγαθα παρεστιν ἀθροα τοις πειθαρχουσι και μη ἀφηνιαζουσι των θρεμματων . | ||
τοιουτων παρασκευων ὁλη γιγνεται του θεου . Και τοτε δη παρεστιν αὐτῃ χωριστως ὁ θεος ἐπιλαμπων , ἑτερος ὠν και |
: τεταρτον , δια τι προθεσμια τοις φυγασιν ὡρισται του κατελθειν ὁ του ἀρχιερεως θανατος . λεκτεον οὐν περι ἑκαστου | ||
δε ἀληθες ἠδη τουτους δεδεγμεθα , ὁτε συμμαχους ὀντας αὐτους κατελθειν εἰασαμεν . ἀλλα και Μεγαρεις ἐπι των τριακοντα τυραννων |
παθη . ὁθεν ? οἱ Κυρηναϊκοι μονα τα παθη φασιν καταληπτα , τα δε ἐξωθεν ἀκαταληπτα . ὁτι μεν γαρ | ||
ἡγητηρα κατεστησεν θεοτευκτον , ἀνδρι δ ' ὑπαιταξεν παμποικιλα κοὐ καταληπτα . τις γαρ σαρξ δυναται θνητων γνωναι ταδ ' |
. γλωσσα δ ' οὐκ ἐξω φρενων : τουτεστιν οὐδεν ἀκαιρον φλυαρει , ἀλλ ' ὁ σκεπτεται . παρα γαρ | ||
διαλεγομαι , και οἱ ΦΑΣΙΑΝΙΚΟΙ παραπεπλευκασιν ὑπεριδοντες ἡμας δια την ἀκαιρον σου γλωσσαλγιαν . ἀλλ ' ἠν ἐμοι εἰπῃς , |
πολλα τικτεσθαι περιττωματα . δια τουτο τον οἰνον ἐπι τουτων ἀδεεστερον διδωσιν , ὡς ἀν δυναμενον και το ἐξηρασμενον ὑγραναι | ||
και ἀπαγαγων το ὀργιζομενον της γνωμης προς το ἠπιωτερον και ἀδεεστερον καταστησαι : παρελθων δε ἐλεξε τοιαδε . Και προσδεχομενῳ |
πλεονασμῳ της ὑγρασιας . . . μητε διανοεισθαι μητ ' αἰσθανεσθαι , προσφερως δε αὐτα διακεισθαι τοις μεμηνοσι , παρεπταικοτος | ||
τε ὀψει τῳ τε ψαυσαι της στερεοτητος και της ὑγροτητος αἰσθανεσθαι , και ἁ τε αὐτων θερμα , ἁ τε |
Ἐπικουρος Δημοκριτος και το θηλυ προϊεσθαι σπερμα : ἐχει γαρ παραστατας ἀπεστραμμενους : δια τουτο και ὀρεξιν ἐχει περι τας | ||
ἠρατο , πεμφθεις Ἰλιου κατασκοπος : κτανων δε φρουρους και παραστατας πυλων ἐξηλθεν : αἰει δ ' ἐν λοχοις εὑρισκεται |
ἀναλογιαν των λεχθεισων συμφωνιων ὑποβαλλει , αἱ δε συμφωνιαι της τελειου ἁρμονιας εἰσι συμπληρωτικαι , κατα δε την τελειον ἁρμονιαν | ||
δ ' αὐτην και ὡδι : τεχνη θεωρητικη και πρακτικη τελειου μελους και ὀργανικου . ἀλλοι δε οὑτως : τεχνη |
ἑξις της ψυχης ὀνομαζεται , ὡς ἐξωθεν ἐπεισιουσα και γινομενη ἐπικτητος . προθεμενος τοινυν ὁρισασθαι την φρονησιν , φησιν ὁτι | ||
ζωη οὐν ἡ σωματοειδης , κεχωρισμενη της ψυχικης οὐσιας και ἐπικτητος αὐτῃ γενομενη οὑτως ὡς μη ἀλλοιουν αὐτην μηδε ἑν |
ἑξις ὁ τελειοτατος των ἀρετων καρπος . ὡσπερ οὐν δικαιοσυνης ποιεισθαι δει λογον οὐ μονον προς τους δικαιως ἡμιν προσφερομενους | ||
ὀψοποιϊαις , σκευασιαις τε και προαγωγαις ἐπισπασθαι και προσαγεσθαι , ποιεισθαι δε τουτο χρη τοις θεραπευτικοις τε και κολακευτικοις ὀνομασι |
τοις ἐπιγιγνομενοις οὐτε της δυναμεως ἐπαινουνται , δοξαν ἐγκαταλιποντες τοις ἀναλαμβανουσιν αὐτων τας ἱστοριας , ὁτι τοιουτους ἐζηλωσαν αὐτοι βιους | ||
οἱ Λακωνες , ὡν και οἱ υἱοι τα ἐμβατηρια μελη ἀναλαμβανουσιν , ἁπερ και ἐνοπλια καλειται . και αὐτοι δ |