: ἅλμης χρῆν περιφέρειν ποτήριον . εἶτ ' ὀπίσω τὼ χέρε ποιήσαντα δεῖ ἕλκειν ἀπνευστί . κατὰ τὸν Μεταγένους , | ||
κάλαμον δ ' ὑπὸ τῶ κινήματος ἀγκύλον εἶχον . τὼ χέρε τεινόμενος , περικλώμενος , εὗρον ἀγῶνα πῶς ἀνέλω μέγαν |
πρόθυμα πράσσων : ἔκ τε γὰρ κρωσσῶν ὕδωρ χεροῖν ἔπεμπε νίπτρα κἀξεθυμία σμύρνης ἱδρῶτα χρυσέων τ ' ἐκπωμάτων ἦρχ ' | ||
στολῆς ἐγώ νιν ἐξήσκησα καὶ λουτροῖς χρόα ἔδωκα , χρόνια νίπτρα ποταμίας δρόσου . ἀλλ ' , ἐκπερᾶι γὰρ δωμάτων |
. . [ ] ν ! ! [ [ ] εσθ [ [ ] οι ? [ [ ] ! | ||
? ? σεμν ? [ [ ] [ [ ] εσθ ? ? ? ' , ἐγὼν δαυ ' [ |
, καὶ σήσας βάλε εἰς γάστρας : τῇ δὲ κόπρῳ περίβαλε ὀρνιθίων πτερά , ἐπὶ δὲ τούτοις ἔνθες τὰ ὠὰ | ||
καὶ κακῶς ἀνθοβολούσας , ἰάσῃ οὕτως : περιορύξας τὸ πρέμνον περίβαλε τὸ μὲν μεῖζον φυκίων κοφίνους δύο , τὸ δὲ |
ὦ γεραιέ , μῦθον : οὐ γὰρ εὖ φρονεῖς . φασγάνωι λευκὴν φονεύων τῆς ταλαιπώρου δέρην . ὦ τάλαιν ' | ||
, μὴ δόλος τις ἦι . ὡπλισμένος δὲ χεῖρα τῶιδε φασγάνωι τὰ πίστ ' ἐμαυτῶι τοῦ θράσους παρέξομαι . ὠή |
εἰς ἀγγεῖον κεραμεοῦν κατατετρημένον , πωμάσας τε τὸ στόμα ἐπιμελῶς ἔνθες εἰς διαπύρους ἄνθρακας καὶ ῥίπιζε συνεχῶς : ὅταν δὲ | ||
ἐλαίῳ παλαιῷ καὶ μέλιτι καὶ ὀρόβων ἀλεύρῳ συντήξας καὶ ψύξας ἔνθες τῷ ἕλκει , εἶθ ' οὕτως λαβὼν ὄστρακον λεπτὸν |
ὥσπερ ἵππον ὁπλίτην . ὑπ ' ἐμοῦ δὲ πρώτου τῆς θύρης ἀνοιχθείσης εἰσῆλθον ἄλλοι , καὶ σοφωτέρης μούσης γρίφοις ὁμοίας | ||
γενέσθαι σεσήμαγκεν : τὸ αὐτὸ δὲ ποιεῖ καὶ ὑπὲρ δικλίδος θύρης ἀναγκάζειν . χρῆσθαι δὲ χρὴ ἀεὶ τούτοις , ἃ |
πλείους λαλοῦσιν . Ἕρμιππος [ . ] δέ φησιν εἰς ὅλμον αὐτὸν βληθῆναι καὶ κατακοπῆναι . καὶ εἰς αὐτὸν ἡμεῖς | ||
ἐν δʹ Πολιτικῶν γράφει οὕτως : ἀλβατάνης δὲ στρεπτὸν καὶ ὅλμον χρυσοῦν . ὁ δὲ ὅλμος ἐστὶ ποτήριον κερατίου τρόπον |
μετὰ μέλιτος ἐγχυμάτιζε εἰς τὴν ῥῖνα ὕπτιον κατακλίνας καὶ κέλευε ἀνασπᾷν . ἄλλο . ῥοιᾶς χυλὸν ἐν χαλκῷ ἀγγείῳ ἑψήσας | ||
οὖν εἰς πυξίδα κερατίνην χρῶ , ὑποχρίων τοὺς μυκτῆρας κελεύων ἀνασπᾷν . τοῦτο τὸ ἔρρινον οὐ μόνον ὠφελεῖ τοὺς ἔχοντας |
μυσίδην , φρύξον ἐλαίῳ ῥεφανίνῳ : καὶ οὕτως χρῶ : φρύγε δὲ ὥρας γʹ . Ἡ στυπτηρία σχιστὴ οἰκονομεῖται : | ||
μυσίδην , φρύξον ἐλαίῳ ῥεφανίνῳ : καὶ οὕτως χρῶ : φρύγε δὲ ὥρας γʹ . Ἡ στυπτηρία σχιστὴ οἰκονομεῖται : |
γράμματα συγχεῖς καὶ σφραγίζεις λύεις τ ' ὀπίσω ῥίπτεις τε πέδωι πεύκην , θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέων , κἀκ τῶν | ||
ὄντα θεραπεύσει , πάτερ ; πεσὼν ὅπου μοι μοῖρα κείσομαι πέδωι . ὁ δ ' Οἰδίπους ποῦ καὶ τὰ κλείν |
ψώχοιο , κακῆς ἐμφόρβια νούσου . Ἄγρει μὰν ὀλίγαις μηκωνίσι ῥάμνον ἐίσην ἐρσομένην , ἀργῆτι δ ' ἀεὶ περιδέδρομεν ἄνθῃ | ||
μικροῦ πυ : θὲς ὑπὸ τοὺς πόδας κεραμίδια β πεπυρακτομένα ῥάμνον ἢ οἶνον καὶ σκεπάσας ἕως ὑγρώσεως τοῦτο ποιεῖ πρὸς |
, τὴν κάτω γὰρ οὐ λέγω , ] χθονὸς τρίμοιρον χλαῖναν ἐξηύχει λαβεῖν , ἅπαξ ἑκάστῳ κατθανὼν μορφώματι . τοιῶνδ | ||
τῶν μικρῶν καταφρονεῖν ἐν τῷ ἀμφισβητεῖν . Ἐν θέρει τὴν χλαῖναν κατατρίβεις : ἐπὶ τῶν μὴ καθ ' ὥραν τοῖς |
διδόναι πίνειν : μετὰ δὲ ταῦτα ποτοῖσι καὶ βρωτοῖσι καὶ λουτροῖσι μελετῇν , διδοὺς τὰ αὐτὰ ἃ τῷ στραγγουριῶντι δίδοται | ||
Χρὴ δὲ τὸν τοιοῦτον κόπον ὧδε θεραπεύειν : πυρίῃσι καὶ λουτροῖσι θερμοῖσι διαλύοντα τὸ ξυνεστηκὸς καὶ περιπάτοισι μὴ βιαίοισιν , |
[ ] ϲϲ ? ? [ ] ϲκε [ ] ανδ ? ? [ ] διδο ? [ ] ναι | ||
. . . . . . [ ] ! ! ανδ [ [ ] ! ων [ [ ] εμπε |
, ὁ δὲ ἀπέγνω τὴν αἰτίαν ὡς μήτε ταῖς ἑαυτοῦ χερσὶ μήτε ταῖς τῶν ἑαυτοῦ δούλων τετυπτηκότος τὸν τεθνάναι λεγόμενον | ||
καὶ Πλειάδες τε καὶ ὑποκάτω Κῆτος , Ὠρίων ξίφος ἐν χερσὶ κατέχων φασγανῶδες σὺν Ἅρμα τε Ἡνίοχος καὶ ὕπτιος Ὀσίρις |
τῆς Ὕδρας ἀνασχίσας , καὶ τῇ χολῇ ταύτης τοὺς ὀϊστοὺς βάψας , θανατηφόρους εἰργάσατο . Ὑγιέστερος κρότωνος : ἐπὶ τῶν | ||
γίγαρτα ἢ ῥοιᾶς κυτίνους κόψας ἐπιτίθει : ἢ σπόγγον καινὸν βάψας εἰς πίσσαν ὠμὴν κατάκαυσον καὶ λεάνας χρῶ . χρήσιμον |
ἔποϲ ] λέγων ? ? ? [ πεῖραν ] αὐταύτου διδοὺϲ ὡϲ καὶ βραχ [ [ ! ! ! ! | ||
, ᾗ ϲυνεχῶϲ ἐχρῆτό τιϲ τῶν ἡμετέρων διδαϲκάλων , ὀϲτᾶ διδοὺϲ ἐϲθίειν κυνὶ μόνα δυοῖν ἐφεξῆϲ ἡμερῶν , τὴν δὲ |
ὕδωρ τοῦ μέλιτοϲ καὶ οὕτωϲ ἕψονταϲ , ἄχριπερ ἂν ἀφρίζον παύϲηται : προϲήκει δὲ αἴρειν ἀπ ' αὐτοῦ ϲυνεχῶϲ τὸν | ||
γίνεται μιχθέντοϲ ὕδατοϲ πλείϲτου καὶ ἑψηθέντοϲ ἄχρι περ ἂν ἀφρίζον παύϲηται , ἀφαιρουμένου ϲυνεχῶϲ δηλονότι τοῦ ἀφροῦ . τὸ δὲ |
τε πολλὰ τῶν ἀοράτων πραγμάτων . σπονδή : δίδου σὺ σπλάγχν ' ἀκολουθῶν : ποῖ βλέπεις ; σπονδή : φέρ | ||
ἕξω , μάρτυρας ? ? [ σπονδή : δίδου σὺ σπλάγχν ' ἀκολουθῶν . ποῖ βλέπεις ; σπονδή . φέρ |
πλέον ἴσχυε . „ Καὶ σὺ γὰρ οὕτως ἤλυθες οὐδὲ θύρην πρὸς μίαν ἡσύχασας , τῇδε τοσοῦτ ' ἐβόησα βεβρεγμένος | ||
ἀμείνων . ἀλλ ' ἴθι , δῖ ' Εὔμαιε , θύρην ἐπίθες θαλάμοιο , καὶ φράσαι , ἤ τις ἄρ |
πολύ . Τούτῳ γὰρ ὢν ἔχθιστος Ἀργείων ἀνὴρ μόνος παρέστης χερσίν , οὐδ ' ἔτλης παρὼν θανόντι τῷδε ζῶν ἐφυβρίσαι | ||
ἀναΐξας ἐριούνιος ἅρμα καὶ ἵππους καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν , ἐν δ ' ἔπνευς ' ἵπποισι καὶ ἡμιόνοις |
, ἀλλ ' ἐκεῖνός γε συλλαβὼν τὸ παιδίον καὶ τὼ χεῖρε ὀπίσω περιαγαγὼν αὐτοῦ , πρὸς τοὺς δικαστὰς ἤγαγε καὶ | ||
μία ἑκατέρωθεν ἐπιβᾶσα τοῦ ὤμου , κατιοῦσαι δὲ ἐπὶ τὼ χεῖρε βραχίοσι τε καὶ ὠλέναις ἐμπρέπουσαι . οἷς μὲν δὴ |
δυσχερὴς τοῖς προσπελάζουσι . δαῶμεν μάθωμεν . δάσονται φάγονται . δάμνα ἐδάμαζεν . δάσονται μερίζουσιν . δαρδάπτουσι κατεσθίουσι . καὶ | ||
, μή μ ' ] ἄσαισι [ μηδ ' ὀνίαισι δάμνα , [ ] πότνια ] , θῦμον [ , |
καὶ τὴν βάσιν τοῦ νεὼ ἐν πηγῷ καὶ λευκῷ πλόκῳ καλλυνεῖ καὶ κοσμήσει . Πρίαμος γὰρ ἐν τῷ τοῦ Ἑρκείου | ||
Ὁ δ ' ἀμφὶ τύμβῳ τἀγαμέμνονος δαμεὶς κρηπῖδα πηγῷ νέρθε καλλυνεῖ πλόκῳ , ὁ πρὸς καλύπτρης τῆς ὁμαίμονος τάλας ὠνητὸς |
ὁ πεπονθώς , ἀνίεται τὸ φάρμακον ἰρίνῳ ἢ κομμαγηνῷ ἢ ἀμαρακίνῳ ἢ ῥαφανίνῳ . λυσσοδήκτων προπυριάσας τὰ ἕλκη σκόρδῳ κατάπλασσε | ||
γνάθους καὶ τιτθία , σισυμβρίνῳ δὲ τὸν ἕτερον βραχίονα , ἀμαρακίνῳ δὲ τὰς ὀφρῦς καὶ τὴν κόμην , ἑρπυλλίνῳ δὲ |
, ὥσπερ ἑτέρας τέ τινας καὶ τὴν θαψίαν , ἀλειψάμενον λίπα : τὸ γὰρ σῶμα ἀνοιδεῖν ἐὰν ἐξ ἐναντίας . | ||
, ὡς ἐν τῷ μέλανος τάλανος : τὸ δὲ κάρα λίπα ἄλειφα ἀποκοπὰς παθόντα τὴν τῶν ἐντελῶν ἔχει κλίσιν , |
τε καὶ ἀπευθύνειν , εἶτα διαϲτήϲαντα τὸ ϲτόμα καθιέναι πτερὸν κεχριϲμένον ἐλαίῳ μάλιϲτα κυπρίνῳ ἢ ἰρίνῳ ἢ ναρκιϲϲίνῳ καὶ ἔμετον | ||
ἡμέραν : μάραθρα βάλλειν χλωρὰ εἰϲ ἄγγοϲ κεραμεοῦν ἔξωθεν πίϲϲῃ κεχριϲμένον καὶ ὕδωρ ὄμβριον , ἔπειτα ἀποκείμενον ἔχειν ἐξελόμενον τὰ |
ὣς τῆνος δινοῖτο ποθ ' ἁμετέραισι θύραισιν . ἶυγξ , ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα . ἐς | ||
βαίνεις τ ' εἰς Ἀίδαο δόμους κυφὸς διὰ γῆρας . ἕλκε ποδὸς τεταγὼν διὰ βηλοῦ θεσπεσίοιο . τίθει μαγείρωι μνᾶς |
τὸ ἐπάνω τοῦ ἰχθύος , στρέψας καὶ αὐτὸς τὸν ἰχθὺν ἀπέσυρεν ἐπιλέγων : Ἰνὼ δὲ τἀρὶ θάτερ ' ἐξειργάζετο . | ||
. ὁ δὲ Ζήνων , ἐπεί τις τῶν παρόντων ὀψοφάγων ἀπέσυρεν ἅμα τῷ παρατεθῆναι τὸ ἐπάνω τοῦ ἰχθύος , στρέψας |
καιρῷ σύστασιν τε καὶ μορφήν . Καὶ ξηράνας τοῦτο , βάλε ἐν βικίῳ ὑελίνῳ , καὶ ἀσφαλισάμενος , κατάχωσον ἡμέρας | ||
ὁμοῦ πάντα λαβὼν , τό τε ὕδωρ καὶ τὴν ὕλην βάλε εἰς φιάλην ὑέλινον , καὶ σῆψον ἐν κόπρῳ ἱππείᾳ |
† δύστλητον † Ἐτεοκλῆς ἄναξ ἤκουσε μητρός , κἀπιθεὶς ὑγρὰν χέρα φωνὴν μὲν οὐκ ἀφῆκεν , ὀμμάτων δ ' ἄπο | ||
] ! ιπργον [ ! ! ! ! ! ] χέρα [ ] οῦν ἐνδίκως ? κικλήσκεται ? [ ] |
! ! ! ! ! ! ] έστη ? ταῖς ἀτ [ ! ! ! ! ! ! ! ! | ||
δίμετρα ἀκατάληκτα ἐπιμεμιγμένα τριβράχεσιν . τὸ δὲ ιγʹ , τὸ ἀτ - ταγᾶς ἀτταγᾶς , τροχαϊκὸν δίμετρον βραχυκατάληκτον , εἰ |
] τουτονί ] ς λαμβάνειν οὐκοῦν Γνάθων ] οιγε ὦ Γνάθων ] μβ [ περανοῦμεν ω ? [ τὸν πορνοβοσκόν | ||
τεύξεσθαι τοῦ γάμου , πείσας τοὺς δεσπότας . Ὁ δὲ Γνάθων προσεκκαυθεὶς τοῖς κατὰ τὸ αἰπόλιον γεγενημένοις καὶ ἀβίωτον νομίζων |
τοῦ αὐτοῦ τιθέασιν . ἀναχωρεῖν ἐπὶ σκέλος : τὸ μὴ στρέψαντα τὰ νῶτα , ἀλλ ' ἀντιπρόσωπον τῶν ἀντιπάλων φεύγειν | ||
αὖ ὡς ἐγγυτάτω ἠρεμίζειν , καὶ ἐκ τοῦ ἑστάναι δὲ στρέψαντα [ δεῖ ] πάλιν ὁρμᾶν : πρόδηλον γὰρ ὅτι |
καὶ καταπλάσσειν ὠμῇ λύσει τὸ ἦτρον καὶ πάλιν ἐγχυματίζειν καὶ ἐπάνωθεν λιπάσμασι καὶ θερμάσμασι χρῆσθαι : εἰ δὲ εὔτονος εἰς | ||
καὶ ἄκρον ποδῶν καὶ χειρῶν , τὴν δὲ ῥάχιν χρίῃς ἐπάνωθεν ἐκ τοῦ σπονδύλου ἕως κάτω καὶ τὸ μέτωπον καὶ |
τῇ : Τί πρὸς τὸν Διόνυσον ; Τί δεῖ παρεῖναι λήκυθον , ἢν ἔτνος παρῇ . Τί τὸν τάραντα πρός | ||
πρᾶγμα : πρὸς γὰρ τουτονὶ τὸν πρόλογον οὐχ ἕξει προσάψαι λήκυθον . Οὐκ ἔστιν ὅστις πάντ ' ἀνὴρ εὐδαιμονεῖ : |
γαίης τε καὶ ἄστεος , αἴ κ ' ἐθέλωσι , κέκλεο θαρσαλέως ἐπιβαινέμεν εὐμενέοντας . ” Ἦ , καὶ ἔλυς | ||
δολιχῶν ὄφεων μὴ δειδέμεν ἰούς . τρίψαι γὰρ λεπτὴν ὀφιήτιδα κέκλεο πέτρην , ἤν ποτέ τις κρατεροῖσι πεπαρμένος ἔλθῃ ὀδοῦσι |
“ τῆς μὲν ἰῆς στιχός ” ἀντὶ τοῦ τάξεως . στορέσαι : “ ἡ μὲν δέμνι ' ἄνωγεν ὑποστορέσαι . | ||
ποτε τοὺς παῖδας , ὥστε καὶ πόδας ὑπονίψαι καὶ κλίνην στορέσαι καὶ παραστῆναι διακονουμένους . εὐφραίνοιντο γὰρ οὐκ ὀλίγως παρὰ |
ἐσχάτην ἄντυγα τοῦ θεάτρου δύο τινὰς ἄνδρας τῶν περὶ ῥητορικὴν τετριμμένων καὶ ὑφ ' ὧν ἐπεπόνθει τὰ πλεῖστα τῶν κακῶν | ||
ὀμφακίου καὶ κισσοῦ πυῤῥοῦ τῶν κορύμβων μετ ' οἴνου λευκοῦ τετριμμένων τὸν ὄμφακα περίχριε τοὺς δυσουροῦντας . [ Πεσσὸς πρὸς |
] λει ? [ | ] μφε [ | ] τατον ? [ | ] κοσι ? ? ? [ | ||
, ἐπειδὴ καὶ τὸ πρεσβύτατον τῶν ὄντων καὶ τελειό - τατον ἀγαθὸν αὐτὸς ἦν . ἐμπρεπέστατον δὲ τὰ οἰκεῖα τῇ |
ἐκέλευε τῶν ἀρίστων ἰχθύων ὀνόματα λέγειν . Τοῦ δὲ παιδὸς ὀρφὸν καὶ γλαυκίσκον καὶ γόγγρον καὶ τοιούτους ἑτέρους καταριθμοῦντος , | ||
ἐκέλευεν τῶν ἀρίστων ἰχθύων ὀνόματα λέγειν . τοῦ δὲ παιδὸς ὀρφὸν καὶ γλαυκίσκον καὶ γόγγρον καὶ τοιούτους ἑτέρους καταριθμοῦντος ἰχθύων |
αἰθιοπικὸν πινέτω , καὶ θερμῷ λουέσθω , καὶ πυριήσθω τὰ εὐώδεα . Ἢν ἀνεμωθῶσιν αἱ ὑστέραι , ἡδύσματα πάντα [ | ||
ὡς ἐσωτάτω . Θεραπεία ἐπὶ τὸ αὐτὸ νόσημα : ἴριν εὐώδεα κόψας καὶ διασήσας χωρὶς , κυπείρου ἴσον , καὶ |
. κατάβαλλε τἀκάτια , καὶ κυλίκια αἴρου τὰ μείζω , κεὐθὺ τοῦ καρχησίου ἄνελκε τὴν γραῦν , τὴν νέαν τ | ||
: κατάβαλλε τἀκάτια , τὰ κυμβία αἴρου τὰ μείζω , κεὐθὺ τοῦ καρχησίου ἄνελκε τὴν γραῦν , τὴν νέαν δ |
Γ ὀμφαλόεσσαν ] κυκλοτερῆ γὰρ τὰ σῦκα . σὺν ὀμφαλοῖς τεθλασμένα ] κεκλασμένα τηξάμενος ] ἑψήσας ἀλκτήρια ] ἰάματα μελιζώροιο | ||
: τὰ δὲ πρὸς δυσηκοΐαν : τὰ δὲ πρὸς ὦτα τεθλασμένα . τῶν δὲ ὀφθαλμικῶν φαρμάκων εἴδη εἰσὶν ἑπτά . |
γογγύλων πετρῶν ὑπόσκιον θήσει χθόν ' , οἷς ἔπειτα σὺ βαλὼν διώσηι ῥαιδίως Λίγυν στρατόν . “ ὥσπερ οὐν κρεῖττον | ||
' εὐδίφου χειρὸς ἐλεγχομένας . αὐαλέου δ ' ἐπὶ τῇσι βαλὼν εὐεργέος ἄρτου ὅσσον τερσῆναι σάρκα δύναιτο , τροχούς πλάσσασθ |
δὲ τὸ ἀποσμῆξαι τὸ σῶμα δεῖ χλιαρῷ ἀπολούειν ὕδατι καὶ ἀποπλύνειν τὸ περικείμενον νίτρασμα πᾶν . εἶτα ἐκ δευτέρου τὸ | ||
' οὐδ ' ἐλαίῳ καταιονᾶν προσήκει τὸ τοιοῦτον ἕλκος : ἀποπλύνειν οὖν μόνον τοὺς ἰχῶρας δεῖ , μαλακὸν ἔριον ὑπαλείπτρῳ |
τρίβειν τοὺς ὀδόντας τοὺς ἀλλοτρίους καί τι τῶν ἀναγκαίων ποιήσαντα ἀπονίζειν ἐκεῖνα τὰ μέρη . τῷ ὄντι θαυμαστόν ἐστι φιλεῖν | ||
λυχνοῦχον ἔκφερ ' ἐνθεὶς τὸν λύχνον . νυνὶ δ ' ἀπονίζειν τὴν κύλικα δός τ ' ἐμπιεῖν : ἔγχει δ |
Γ ⌈ φησίν [ φησὶν οὖν ] , ὅτι τὸ ῥοφεῖν κακοῦ μοι αἴτιον ⌈ ἐγένετο Γ [ γέγονεν ] | ||
γὰρ ἡ φακῆ ἐστιν , Ἀρχάγαθος ἔφη , ἧς καὶ ῥοφεῖν Ὀρέστην τῆς νόσου πεπαυμένον φησὶ Σόφιλος ὁ κωμικός . |
νήφοντα ἄνδρα ἀφαιρούμενον μὲν τὸν κρατῆρα , ἀπάγοντα δὲ τὴν αὐλητρίδα , καθαιροῦντα δὲ τοὺς στεφάνους , παύοντα δὲ τὴν | ||
αὐτὴν παντοδαποῖς τραγήμασιν , μύρον , στεφάνους , λιβανωτόν , αὐλητρίδα λαβέ . εἰ τὸ συνεχῶς καὶ πολλὰ καὶ ταχέως |
. εἶτα ἐρεῖς . ὅτι ἴδε καὶ Φίλιππον δυσχε - ρῶς φέροντα τὴν ἔχθραν τὴν πρὸς Ἀθηναίους . οὐκ ἂν | ||
. . . . ἀμφαδόν καὶ ἀμφαδίην : φανε - ρῶς : φαίνω φανδόν , ὡς χαίνω χανδόν , καὶ |
κατὰ θυμὸν ἐμηδόμεθ ' , ὄφρα μολόντες ἀμφ ' ἱερῆς φηγοῖο δέρας χρύσειον ἕλωμεν ῥᾷστα : περὶ φρεσὶ δ ' | ||
τε σκιόειν Ἄρεως , τόθι κῶας ἐπ ' ἄκρης πεπταμένον φηγοῖο ] ὁ δὲ Ἑλλάνικος ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διός |
ἔγχουσαν , ὄλεθρον τὸν βαθύν , ψιμύθιον , μύρον , κίσηριν , στρόφι ' , ὀπισθοσφενδόνην , κάλυμμα , φῦκος | ||
ἄγχουσαν , ὄλεθρον τὸν βαθύν , ψιμύθιον , μύρον , κίσηριν , στρόφον , ὀπισθοσφενδόνην , κάλυμμα , φῦκος , |
αὐτῶν αὐτοὺς κρεμαμένους ὁραθῆναι πᾶσιν . ἐμφαντικὸν δὲ πλήθους τὸ ἐγχεῖ . 〚 ἐγχεῖ τὰ πτερὰ βιαίως ἀντὶ τοῦ διείρει | ||
αὐτοῦ . οὐ γὰρ ἐγὼ κρίνομαι τήμερον , οὐδ ' ἐγχεῖ μετὰ ταῦθ ' ὕδωρ οὐδεὶς ἐμοί . τί οὖν |
! ! ! ! ! ﹙ ! ﹚ στείβοισα ] ποδ [ ! ! ! ! ! ! ] α | ||
ἀκριβολογίαν ποιησόμεθα . † παντὸς μέτρου καὶ τοῦ ὀνομαζομένου κανὼν ποδ . ἐπιπέδου λιθικοῦ πήχ . , ἐφ ' ᾧ |
καθέσει δακτύλων καὶ ὀσφραντοῖς ἀνακτη - τέον καὶ τὰ ἄκρα διαδετέον , ἵνα σφόδρα ἐνοχλοῖτο . θρομβώσεως δ ' ἐνοχλούσης | ||
χρηϲτέον , ἔπειτα ϲικύαϲ προϲενεκτέον τῷ ἰνίῳ καὶ τὰ ἄκρα διαδετέον τε καὶ διαψηλαφητέον : ἀγαθαὶ δὲ καὶ βδέλλαι προϲτιθέμεναι |
ἀροῖ : ἐπὶ τῶν εὖ καὶ καλῶς γεωργούντων . Ἐπὶ ὅλμου ἐκοιμήσω : ἐπὶ τῶν μαντείας ποριζομένων ἔκ τινων ἐνυπνίων | ||
μυλοειδεῖ . * μυλόεντι : ἢ λιθώδει * θυείης : ὅλμου λίθου τοῦ ἰγδίου ἰγδίου * ἐν : σὺν οἷς |
πάλιν οἴκαδε . Ὦ Θρᾷττα , τὴν κίστην κάθελε , κᾆτ ' ἔξελε τὸ πόπανον , ὅπως λαβοῦσα θύσω τοῖν | ||
ζῴων τε βίον δένδρων τε φύσιν λαχάνων τε γένη . κᾆτ ' ἐν τούτοις τὴν κολοκύντην ἐξήταζον τίνος ἐστὶ γένους |
ἐπέγρετο κεδνὰ ἰδυῖα , κλαῖεν δ ' ἐν λέκτροισι καθεζομένη μαλακοῖσιν . αὐτὰρ ἐπεὶ κλαίουσα κορέσσατο ὃν κατὰ θυμόν , | ||
, λόγισαι δὲ πρὸ ἔργου . Μὴ δ ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ ' ὄμμασι προσδέξασθαι , πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων |
τούτων δὲ τῶν κοράκων , ὅτε βούλονται , κατασπᾶν τὸ κάλυμμα ὥστε ἐμπετασθὲν σκιάδιον τῷ προσώπῳ παρέχειν , καὶ νομίζειν | ||
ἐπεὶ σόλος ἔμπεσε κόρσῃ πέτρου ἀφαλλόμενος νέατον δ ' ἤραξε κάλυμμα . σὺν δέ τε καὶ τριπέτηλον ὀποῖό τε δάκρυα |
τις ἦν πρόβατον κεκτημένη . Ποτὲ οὖν κεῖραι βουληθεῖσα τὸν πόκον ἅμα τῷ μαλλῷ ἐψάλιζε τὴν σάρκα . Τὸ δὲ | ||
γὰρ τὴν ἀλώπεκα κίναδον προσαγορεύουσιν . ἐποκίξατο : ἔκειρε , πόκον ἐποίησε : τίς γάρ ποτε ἔκειρε τρίχας ἀντὶ ἐρίων |
μοῦνος οὐκ ἐπίσταται ἴδε σοὶ σπένδω κναξζβὶχ λευκὸν ἀπὸ θηλαμόνων θλίψας κνακῶν : ἴδε σοὶ θύπτην τυρὸν μίξας ἐρυθρῷ μελιτῷ | ||
Οὐρανίδαι . γυμνῷ δὲ ῥάχιν πόδα πευκεδανοῖο εἴ κέν τις θλίψας ὄφιος διὰ σάρκας ἀκάνθῃ δῃώσῃ σφετέρας , ὀδυνήφατος ἔσσεται |
' Ἀσιατογενής , καὶ προπόσεις ὀρέγειν ἐπιδέξια , καὶ προκαλεῖσθαι ἐξονομακλήδην ὧι προπιεῖν ἐθέλει . εἶτ ' ἀπὸ τοιούτων πόσεων | ||
εὗρ ' Ἀσιατογενὴς ] καὶ προπόσεις ὀρέγειν ἐπιδέξια καὶ προκαλεῖσθαι ἐξονομακλήδην ᾧ προπιεῖν ἐθέλει . εἶτ ' ἀπὸ τοιούτων πόσεων |
τι λαβὼν Ἀλκαίου κἀνακρέοντος . καὶ δελφακίων ἁπαλῶν κωλαῖ καὶ χναυμάτια πτερόεντα ἐθέλω βάψας πρὸς ναυτοδίκας ξένον ἐξαίφνης ὦ παρανοία | ||
, καὶ ἐν Δαιταλεῦσι : καὶ δελφακίων ἁπαλῶν κωλαῖ καὶ χναυμάτια πτερόεντα . ἐν δὲ Πελαργοῖς : κεφαλάς τ ' |
πιτυΐνην καὶ , ἐπὰν μηκέτι μολύνῃ , βαστάσας κατακένωσον εἰς θυΐαν καὶ τῇ σπάθῃ μαλάξας ἀνελόμενος ἀπόθου εἰς δέρμα καὶ | ||
φέρ ' : οἶς ' ὀβελίσκους δώδεκα : κρεάγραν : θυΐαν : τυρόκνηστιν παιδικήν : στελεόν : σκαφίδας τρεῖς : |
ἔδωκεν ὡς τοιαῦτ ' ὠνούμενος τιμήν , ὃ δ ' ἐγκάψας τὸ κέρμ ' εἰς τὴν γνάθον ἐρίν ' ἀπέδοτο | ||
ἔδωκεν ὡς τοιαῦτ ' ὠνούμενος τιμήν , ὁ δ ' ἐγκάψας τὸ κέρμ ' εἰς τὴν γνάθον ἐρίν ' ἀπέδοτο |
γε κορσήεντα λίθον κλύεν , οὕνεκα μιχθεὶς δριμέϊ σὺν σκορόδοιο καρήατι , τοξευτῆρα ἠπεδανῶν ὤκιστα βελέμνων σκορπίον εἴργει . Τὸν | ||
δέ οἱ στεφάνους νεοθηλέας , ἄνθεα ποίης , ἱμερτοὺς περίθηκε καρήατι Παλλὰς Ἀθήνη : ] ἀμφὶ δέ οἱ στεφάνην χρυσέην |
: ἑσπερία δὲ δύσις , ὅταν μετὰ τὸ τὸν ἥλιον δῦναι ἄστρον τι ἐσχάτως φανῇ δῦνον . Ἑκάστου τῶν ἀπλανῶν | ||
, ὦ Φιλοσοφία , μεταξὺ λέγοντος αὐτοῦ κατὰ τῆς γῆς δῦναι εὐχόμην : οὕτως ἀληθῆ πάντα εἶπεν . ἐγνώριζον γοῦν |
προσφόρους ὑμῖν τροφάς , σκορόδια , τυρόν , κρόμμυα , κάππαριν . . . ἅπαντα ταῦτ ' ἐστὶν δραχμῆς . | ||
πρῶτος τῶν μεγάλων ἡγήσεται , ἔχων ἐχῖνον , ὠμοτάριχον , κάππαριν , θρυμματίδα , τέμαχος , βολβὸν ἐν ὑποτρίμματι . |
, Γᾶ τε καὶ ἄλλοι χθονίων ἁγεμόνες , δαίμονα μεγαυχῆ ἰόντ ' αἰνέσατ ' ἐκ δόμων , Περσᾶν Σουσιγενῆ θεόν | ||
ἕδος Οὐλύμποιο ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντ ' ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν , δῶρα δ ' Ἀχιλλῆϊ |
ἐρυθρὰ φέρει τὰ ἀππίδια . Πισσώσας τῶν ἀππιδίων τὰ πέλματα κρέμασον . ἄλλοι δὲ εἰς ἀγγεῖον καινὸν κεραμεοῦν ἐπιβάλλουσι τὰς | ||
εὖ τυρῷ καὶ ἐλαίῳ πάντα πυκασθῇ , κρίβανον ἐς θερμὸν κρέμασον κἄπειτα κατόπτα : πάσσειν δ ' ἁλσὶ κυμινοτρίβοις καὶ |
ταλαντεύεται : ἀντὶ τοῦ φόβος ἡμᾶς ἔχει διηνεκής . Ὅταν φακῆν ἕψητε , μὴ ἐπιχεῖν μύρον : Στράττις ἔφησε σκώπτων | ||
ζωμὸς μέλας ἐγένετο πρώτῳ Λαμπρίᾳ . ἀλλᾶντας Ἀφθόνητος , Εὔθυνος φακῆν , ἀπὸ συμβολῶν συνάγουσιν ἀρίστων πόρους * * * |
τῷ ὕδατι ἐν τῷ ἀσκῷ τὴν εὐρυχωρίην ποιήσῃς , καὶ κρεμάσας αἰωροίης τὸν ἀσκὸν , πνεῦμα διαχωρήσει διὰ τοῦ τετρημένου | ||
αὐτὸν ἔξεσεν : εἰς πίτυν γὰρ αὐτὸν ἔξεσε καὶ ἐξέδειρε κρεμάσας : αὕτη δὲ ἡ πίτυς τὸν μόρον τοῦ Μαρσύου |
χωρεῖθ ' ὡς τάχιστ ' ἄντρων ἄπο , βότρυος ἐμοὶ πῶμ ' ἀντιδόντες εὐίου . οἴμοι : Κύκλωψ ὅδ ' | ||
. αἰαῖ : πῶς ἂν δροσερᾶς ἀπὸ κρηνῖδος καθαρῶν ὑδάτων πῶμ ' ἀρυσαίμαν , ὑπό τ ' αἰγείροις ἔν τε |
, βασιλικῶν ἐκ δεμνίων , τρυχηρὰ περὶ τρυχηρὸν εἱμένην χρόα πέπλων λακίσματ ' , ἀδόκιμ ' ὀλβίοις ἔχειν . οἲ | ||
με μὴ ταύτηι λάβηις . Γοργὼν μὲν ἐν μέσοισιν ἠτρίοις πέπλων . ὦ Ζεῦ , τίς ἡμᾶς ἐκκυνηγετεῖ πότμος ; |
: ἄρτος : οἷον „ ἄρτος δισκοπάνιστος ἀπ ' εὐκύκλου κανέοιο „ . παρὰ τὸ αἴρειν , ὅ ἐστι καθ | ||
ἐμπλείην κνίσης τε καὶ αἵματος : Ἀμφίνομος δὲ ἄρτους ἐκ κανέοιο δύω παρέθηκεν ἀείρας καὶ δέπαϊ χρυσέῳ δειδίσκετο φώνησέν τε |
μὲν βαθείην τομὴν κατὰ τὸν νεφρόν : κἢν μὲν τύχῃς ταμὼν , παραχρῆμα ὑγιέα ποιήσεις : ἢν δὲ ἁμάρτῃς , | ||
ἥψασθε τραπέζης , ἦ τ ' ἂν ἀπὸ γλώσσας τε ταμὼν καὶ χεῖρε κεάσσας ἀμφοτέρας , οἴοισιν ἀποπροέηκα πόδεσσιν , |
τι κεράμου κλάσμα μικρόν : εἶτ ' ἐπ ' ἐκείνῳ πάσσαλον τιθέασιν εἰς τὸν βόθρον ὁρῶντα καὶ τῷ πασσάλῳ κεράμου | ||
ἐν αὐτῷ καὶ ἐπαγαγὼν καλύψεις τὴν ἀσχημοσύνην σου „ , πάσσαλον συμβολικῶς φάσκων τὸν ἐξορύσσοντα λόγον τὰ κεκρυμμένα τῶν πραγμάτων |
χάριν ἀμώμου τε καὶ τῶν τοιούτων . ἐγὼ δὲ μίξας σμύρνην τρωγλῖτιν κεκαυμένην εἰς τὰς μεγάλας ὀδύνας οἶδα ἐξουρήσαντα παμμεγέθη | ||
ξηρὰ σεσησμένα λεπτοτάτῳ κοσκίνῳ , εἶτα ἀμμωνιακόν , στύρακα , σμύρνην , χαλβάνην , καὶ λείου ἐπιβάλλων ὄξος : εἶτα |
ὀρθώσεως . τέγγων . βρέχων , ὡς νῦν , ἢ μαλάττων . θυμῷ γάρ κτλ . . αʹ . Θυμῷ | ||
ἐκλελυμένοι . Τέγγεσθαι . εἴκειν , ἐνδιδόναι . Τέγγων . μαλάττων , βρέχων . Τεγχθέντων ἀντὶ τοῦ εἰξάντων : ἔνθεν |
μέσον ἤλυθε Λυγκεύς , σείων καρτερὸν ἔγχος ὑπ ' ἀσπίδος ἄντυγα πρώτην : ὣς δ ' αὔτως ἄκρας ἐτινάξατο δούρατος | ||
ἑσπερίης πόμα λίμνης αἰθερίην κροτέοντες ὑπ ' ἴχνεσιν ἀτραπὸν ἵπποι ἄντυγα μυδαλέην λιποφεγγέος ἕλκον ἀπήνης . ἠέρι δ ' ἠγερέθοντο |
θοῶς εὐώδεϊ οἴνῳ . Ὀστέα δ ' ἀλλέξαντες ἄδην ἐπέχευαν ἄλειφα ἡδὺ καὶ ἐς κοίλην χηλὸν θέσαν : ἀμφὶ δ | ||
μήτρην : κύμινον αἰθιοπικὸν τρίψας καὶ μελάνθιον καὶ ῥητίνην καὶ ἄλειφα καὶ μέλι καὶ οἶνον γλυκύν : ταῦτα μίξας καὶ |
' ἰατρῷ ὀξωτά , σιλφιωτά , βολβός , τεύτλιον , περίκομμα , θρῖον , ἐγκέφαλος , ὀρίγανον , καταπυγοσύνη ταῦτ | ||
' ἰατρῷ ὀξωτά , σιλφιωτά , βολβός , τεύτλιον , περίκομμα , θρῖον , ἐγκέφαλος , ὀρίγανον , καταπυγοσύνη ταῦτ |
μετὰ δαφνίνου ἐλαίου καταχριόμενα , ϲκόρδιον ϲὺν τῷ καυλῷ , καύϲαϲ τῇ τέφρᾳ μετ ' ἐλαίου χρῶ : πάνυ κάλλιϲτον | ||
ἢ ὑγρᾷ πίττῃ . Ἄλλο . ἐχίνων θαλαϲϲίων τὰ ὄϲτρακα καύϲαϲ ϲὺν ϲτέατι ἀρκείῳ ἀναλάμβανε καὶ χρῖϲον προεκνιτρώϲαϲ τὸν τόπον |
κόκκον φακοῦ καὶ φυσήσειε καὶ ἐμπλήσειεν αὐτὴν ἀέρος , συμβήσεται μετεωρισθέντα τὸν κόκκον ἐν μέσωι τῆς κύστεως στῆναι , καὶ | ||
καθέζεσθαί τινα ἐπὶ τὸ κύφωμα αὐτοῦ ἅμα κατατεινομένου καὶ ἐπενσεῖσαι μετεωρισθέντα : ὥστε τῆς αὐτῆς κατατάσιος ἢ καὶ δι ' |
παχὺν αὐχένα , κὰδ δέ μιν ὕπνος ᾕρει πανδαμάτωρ : φάρυγος δ ' ἐξέσσυτο οἶνος ψωμοί τ ' ἀνδρόμεοι : | ||
: τῶι δ ' ὕπνωι παρειμένος τάχ ' ἐξ ἀναιδοῦς φάρυγος ὠθήσει κρέα . δαλὸς δ ' ἔσωθεν αὐλίων † |
: καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν ἔτι ἐγκλίνουσι , καὶ οἱ Παί - ονες ἀναθαρσήσαντες εὐθὺς εἰσπεσόντες μάλα εὐρώστως ἐδίωκόν τε | ||
: καὶ μὴ δυνάμενοι ἀντέχειν ἔτι ἐγκλίνουσι , καὶ οἱ Παί - ονες ἀναθαρσήσαντες εὐθὺς εἰσπεσόντες μάλα εὐρώστως ἐδίωκόν τε |
τε κοίτας καὶ πυρὸς φλέξον μένος , κρατῆρά τ ' αἴρου καὶ τὸν ἥδιστον κέρα . Οὔτ ' ἀλφίτοισι χαίρομεν | ||
: οἱ δὲ διῄρουν . Κατάβαλλε τἀκάτια , καὶ κυλίκια αἴρου τὰ μείζω , κεὐθὺ τοῦ καρχησίου ἄνελκε τὴν γραῦν |
τε φύϲει καὶ λεπτὴν ἐοῦϲαν τὴν κύϲτιν . καταχρίειν δὲ γλευκίνῳ ἢ ἀκακίῃ ἢ ὑποκυϲτίδι ξὺν οἴνῳ . ϲπόγγοιϲι δέ | ||
θαλπόντων οἷόν ἐϲτι τὸ ἀνήθινον ἢ κίκινον : μύροιϲ δὲ γλευκίνῳ ἢ ϲουϲίνῳ ἢ ἰρίνῳ ἢ ἀμαρακίνῳ , τροφαῖϲ δὲ |
ἄλλοι πόνοι μᾶλλον : ποτὶ καὶ ἐκλύϲιεϲ δυνάμιοϲ , ὑπολύϲιεϲ γουνάτων : καυϲώδεεϲ , διψαλέοι , ἀϲώδεεϲ : ναυτίη μελάνων | ||
ναυτίλοισι χείματος λιμὴν φανεὶς Ἀγαμέμνονος παῖ , πρός σε τῶνδε γουνάτων οἴκτιρον ἡμᾶς ὧν ἐπισκοπεῖς τύχας , πράσσοντας οὐκ εὖ |
τὸ μεγάλλιον ἀπὸ Μεγάλλου τοῦ Σικελιώτου ἢ Ἀθηναίου . τὸ χρίσασθαι δὲ τοιούτῳ ἀλείμματι μυρίσασθαι εἴρηκεν Ἀλκαῖος : μυρώμασι μέντοι | ||
αἰτῶ , δέομαι , “ δότε : πιεῖν θέλω , χρίσασθαι θέλω . ” φαίνεσθαί σου τῇ θυγατρὶ καλὸν εἴδωλον |
τὴν διόπτραν ἐπὶ τὴν μοῖραν τοῦ Κριοῦ τὴν πεντεκαιδεκάτην καὶ θές τε εἰς τὰ γράμματα τῶν παραλλήλων κύκλων ἔνθ ' | ||
' ἐν ἀγκάλαις λαβὼν βωμοὺς ἐπ ' ἄλλους δαιμόνων ἐγχωρίων θές , ὡς ἴδωσι τῆσδ ' ἀφίξεως τέκμαρ πάντες πολῖται |
? ? [ ἐπ ' ἄκρον ἕλκων ⌊ ὥσπερ ⌋ ἀλλᾶντα ⌊ ψήχων , ] κλαίειν κελεύων ? ? [ | ||
τὴν φακῆν ἐμβαλεῖν : τὴν κύνα δὲ παρεισπεσοῦσαν τόν τε ἀλλᾶντα ὅλον καταφαγεῖν , περὶ τἆλλα τῶν ὀψοποιῶν ἐχόντων , |
καὶ σπονδὰς θεοῖς μέλλωσι λείβειν , ἐν πέπλοις ἔχων τόδε κάθες βαλὼν ἐς πῶμα τῶι νεανίαι ἰδίαι γε , μή | ||
δὲ τὴν ἄγκυραν ἀπὸ τῆς πρῴρας τῇ γῇ κατέρεισον καὶ κάθες , οὖσαν τὴν ἄγκυραν βοήθημα καὶ ἀλέξημα τῆς χοιράδος |
σικύοιο : τοῦ ἀγριοσύκου τοῦ ἀγρίου σύκου νηδὺν δέ τὴν νηδὺν καίπερ βαρυνομένην ταῖς ἀνίαις καὶ τὰ ἑξῆς . * | ||
ἢ ' πίκωμος ἢ μαζαγρέτας , Ἅιδου τραπεζεύς , ἀκρατέα νηδὺν ἔχων . ἐπεὶ δὲ τοσούτων λεχθέντων μηδὲν ἀποκρίνεται , |
[ [ ] αυρουν ? ? ! [ [ ] ξυ ? [ τῆς ? προτέρης κραδ [ στήμεναι ] | ||
οἶκτον ? ? ? πεμοι ? ! ! ] ! ξυ ? ? [ ] ! αϲ εἰ δέ τιϲ |
† , οὐχ † ἱστοριογράφον † λέγουσιν οἱ Ἀττικοί . καθεδοῦμαι : τὸ καθεδοῦμαι καὶ καθεδῇ καὶ καθεδεῖται Ἑλληνικά , | ||
παρὰ τοῦ πνεύματος δύναμιν τοῦ λόγου λαβών , ἐγὼ δὲ καθεδοῦμαι δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων . Ἀπῄειν ἐπὶ τὴν |
καὶ παρὰ Θεοκρίτῳ “ ἢν ἰδέ τοι τὸ δέπας : θᾶσαι φίλος ” . ἢν οὐχ ἡδύ ; ἰδού , | ||
ἐπεὶ τύγα φέρτερον ᾄδεις . ἠνίδε τοι τὸ δέπας : θᾶσαι , φίλος , ὡς καλὸν ὄσδει : Ὡρᾶν πεπλύσθαι |
' Ἀναύρου . Ἀλλ ' ὅτε δή μ ' ἐνόησαν ἀταρπιτὸν ἐξανύοντα , ἀσπασίως ἤγερθεν : ἐγήθεε δ ' ἦτορ | ||
κ ' ἀπονόσφι τράπησθε , ἀλλ ' αἰεὶ προτέρην ἐς ἀταρπιτὸν ὄσσε φέροντας ἔρχεσθ ' ἐς μέγαρον , μηδὲ προτιμυθήσασθαι |
, ἐλατήριον ἡλίκον ὀρόβου γάλακτι γυναικείῳ διείς , ὕπτιον δὲ κατακλίνας ἐν τῷ χείλει τῆς ἐμβάσεως τοῦ βαλανείου ἔνσταζε ταῖς | ||
ἄκρας τῆς στροβίλης καὶ αὖθις διὰ τῆς φύσιγγος , ὕπτιον κατακλίνας τὸν ἄνθρωπον , κατοπτῆρι κατιδὼν τὸ διαβεβρωμένον τοῦ ἀρχοῦ |
# Ϛ ἐλαίου παλαιοῦ λίτραν μίαν : τὰ μὲν ξηρὰ κόπτε καὶ ϲῆθε λειοτάτῳ κοϲκίνῳ , τὰ δὲ ϲτέατα προμαλάξαϲ | ||
. ἤδη σὺ πρὸς θεῶν ἔθυσας τὸν ἔριφον ; μὴ κόπτε μ ' , ἀλλὰ τὰ κρέα . παῖδες , |