Ἀχιλλέως . ἡμέρας δὲ γενομένης οἱ ἄρχοντες ἐκλήρουν δικαστήριον τῷ φονεῖ , διὰ τὴν πρὸς Ἑρμοκράτην τιμὴν ἐπισπεύδοντες τὴν κρίσιν | ||
θυγάτηρ πολλὰ γοωμένη ἱκέτευσε μὴ δοῦναι αὐτὴν τῷ τοῦ ἀδελφοῦ φονεῖ , ἐγώ τε ὡσαύτως γιγνώσκω . νῦν δέ σοι |
διαρπάζουσι μὲν οἱ Μῆδοι τὰ πράγματα , καὶ τοὺς ἐνοικοῦντας ἀνδραποδίσαντες , τήν τε πόλιν ἅπασαν πυρὶ παραδόντες , ὡς | ||
, Τολμίδου τοῦ Τολμαίου στρατηγοῦντος . καὶ Χαιρώνειαν ἑλόντες καὶ ἀνδραποδίσαντες ἀπεχώρουν φυλακὴν καταστήσαντες . πορευομένοις δ ' αὐτοῖς ἐν |
συζῶν καὶ τὴν εἰρήνην χρήμασιν οὐχ ὅπλοις κτησάμενος , πολλὰ προεξένησε κακὰ τῇ Ῥωμαίων πολιτείᾳ . ὑπὸ γὰρ τοῖς εὐνούχοις | ||
ὑμῖν ταύτην . ἀναγεῦσαι ὑμᾶς ] συνίζησις . παρέσχε ] προεξένησε , προεξένει , ἔδωκε , δέδωκε . . ἔργον |
ἐγκλήματος ἀπηλλαγμένος εἴην . εἰ μὲν γὰρ μὴ κύριοι ἦσαν πράξασθαι ἢ ἀφεῖναι , ἐννόμως ζημιωθεὶς εὐλόγως ἂν ὤφειλον : | ||
πάνθ ' ὅς ' ἀπείρηκεν ὁ νόμος δέδωκας , χρήματα πράξασθαι , ζῶντα λυμαίνεσθαι , κακοῦν ἔχοντα , αὐτὸν ἀποκτιννύναι |
ἀνθρώποις κακόν . Ὑπὸ τῆς ἀνάγκης πολλὰ γίγνεται κακά . Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ ' ἔμφρων πατήρ . Φίλους ἔχων | ||
γίγνεται κακά . Ὑπερήφανον πρᾶγμ ' ἐστὶν ὡραία γυνή . Υἱῷ μέγιστον ἀγαθόν ἐστ ' ἔμφρων πατήρ . Ὕπνος πέφυκε |
μολοῦϲα πεφυρμένα ἐϲέλθῃϲ αἴτε κα ἐκ τριόδων καθαρμάτεϲϲιν ἐπιϲπωμένα τῷ παλαμναίῳ ϲυμπλεχθῇϲ ‚ . Τῆς ἠπείρου τῆς Ἑλληνικῆς κατὰ νήσους | ||
μέτρον . οὐκοῦν οὐδὲ πάλαι ἠγνόησεν ἐπὶ τῶν συναραμένων τῷ παλαμναίῳ , ἀλλ ' ἄμφω σοι διεσώσατο , καίτοι δοκοῦντα |
, Οἰδίπου τέκος , γένῃ ὀργὴν ὁμοῖος τῷ κάκιστ ' αὐδωμένῳ : ἀλλ ' ἄνδρας Ἀργείοισι Καδμείους ἅλις ἐς χεῖρας | ||
κάκιστ ' ] κακῶς . αὐδωμένῳ ] ὑπὸ σοῦ . αὐδωμένῳ ] ἤγουν τῷ Πολυνείκει . αὐδωμένῳ ] λεγομένῳ . |
ἀναδέχου καὶ μηκέτι προσφιλοτιμοῦ . οὐ γὰρ ἐφ ' ἑνὶ κηδεστῇ Φιλοδήμου μεμνῆσθαι ὡμολογήσαμεν , οὐδὲ δωρούμενοι χρήματα χαριούμεθα τὸν | ||
Λίβυες ὅταν πολλοὶ μνηστεύων - ται γυναῖκα , παρὰ τῷ κηδεστῇ δειπνοῦσι παρούσης καὶ τῆς γυναικὸς , πολλὰ δὲ σκωπτόντων |
κατειλημμένην καὶ τετευχυῖαν τῆς προσηκούσης τιμωρίας ὑπὸ τοῦ συγγενεστάτου τῷ συνοικοῦντι . διόπερ αἱρετώτερον ὑπάρχειν ὑπουργῆσαι ταῖς ἐπιθυμίαις αὐτοῦ σιωπῶσαν | ||
δέ , ὅσα πειθομένη κερδαίνεις , τὸ πειθαρχεῖν εἰδέναι τῷ συνοικοῦντι , τὸ πατρίδα ῥύσασθαι δι ' ἐμὲ κινδυνεύουσαν , |
. “ ταῦτα τῶν μάγων εἰπόντων ὁ βασιλεὺς ἥσθη καὶ συνέγνω . τοιάδε μὲν ἐπυθόμην περὶ Σελευκείας : ὁ δὲ | ||
τινὸς λαβομένη δεινοῦ , οὐ συνεῖδε τὴν φύσιν , οὐ συνέγνω τῷ σφάλματι , ἀλλ ' εὐθὺς ἦλθεν ἐπὶ τὸν |
οὐ διηκόνησά σοι προθύμως : τῷ δέ μοι τοὺς ἀδελφοὺς ἀνελόντι , κἂν ἐπιτρέψῃς , ὦ πάτερ , οὐ πείσομαι | ||
τούτῳ , ὡς ἀληθῶς τοὺς δικάζοντας ἠπάτησε . νῦν δὲ ἀνελόντι πιστεύειν καὶ συγχωρεῖν τὴν αἵρεσιν : εἶτα ὅσα ἐκ |
τε ἄνδρας αὐτοὺς οἷς ὤμνυτε ἀπολωλέκατε καὶ τοὺς ἄλλους ἡμᾶς προδεδωκότες ξὺν τοῖς πολεμίοις ἐφ ' ἡμᾶς ἔρχεσθε ; ὁ | ||
Λέξ . ῥητορ . . , : προπεπωκότες ἀντὶ τοῦ προδεδωκότες . ἐκ μεταφορᾶς δὲ λέγεται . Δημοσθένης Ὑπὲρ Κτησιφῶντος |
ἀποίσομαι ὡς φρονίμη καὶ συνετή : συνετῆς γὰρ τὸ καὶ δυστυχοῦντι τῷ πατρὶ αἱρεῖσθαι συνεῖναι , ὡσεὶ ἔλεγεν : ἐβουλόμην | ||
οἱ δὲ πολλοὶ τὰ τῆς φρουρᾶς ὅπλα καταπεπληγμένοι συνήλγουν τῷ δυστυχοῦντι , καὶ τήν τε ἐκείνου συμφορὰν ἅμα καὶ τὴν |
αὐτοὺς δρᾶμα . θ διαλλακτῆρι ] τῷ σιδήρῳ . Ξ διαλλακτῆρι ] τῷ φιλίας καταλλάξαντι . διαλλακτῆρι ] τῷ διαλλάξαντι | ||
χαρισαμένῳ , ἀλλ ' ἀνελόντι καὶ τοὺς δύο . . διαλλακτῆρι ] ἐμέρισαν δὲ ἐν διαλλακτῆρι καὶ τῆς μάχης παυστῆρι |
ὡς ἀντὶ μειζόνων αὐτῆς κακῶν κακόν γε καὶ αὐτὴν οὖσαν ᾑρήμεθα , πῶς οὐχὶ καὶ σοὶ ταὐτὰ δόξει ; αὖθις | ||
ὃν ἡμεῖς , „ εἶπεν „ Ἀπολλώνιε , καὶ αὐτοὶ ᾑρήμεθα : ταῦτά τοι καὶ προσεστήκαμεν θύραις τοιαύταις . ” |
. τρέφει δέ γ ' ἀνδρὸς μόχθος ἡμένας ἔσω . κτενεῖν ἔοικας , ὦ τέκνον , τὴν μητέρα . σύ | ||
δὲ χεῖρας προϊσχομένους καὶ ζωγρήσαντες ὑποσχόμενοί τε ἡμῖν ὕστερον μὴ κτενεῖν παρανόμως διεφθείρατε , πῶς οὐ δεινὰ εἴργασθε ; καὶ |
αὐτῷ καὶ λοιμοῦ , ἀνεχώρησεν , ἐπεξιόντων Περσῶν , ὡςανεὶ ἡττημένῳ . Ἐπανελθόντα δὲ αὐτὸν ἐκ Περσῶν ὦσεν εἰς ἐμφύλιον | ||
δεῖ ποιεῖν ἃ οὗτος κελεύει , ἐπειδὰν δὲ ἀπέλθω , ἡττημένῳ τῆς τιμῆς τῆς ὑπὸ τῶν πολλῶν . δραπετεύω οὖν |
τῇ Μαγαρσίδι ἔθυσεν . ἔνθεν δὲ ἐς Μαλλὸν ἀφίκετο καὶ Ἀμφιλόχῳ ὅσα ἥρωι ἐνήγισε : καὶ στασιάζοντας καταλαβὼν τὴν στάσιν | ||
Οἱ δὲ Πάμφυλοι οὗτοι εἰσὶ τῶν ἐκ Τροίης ἀποσκεδασθέντων ἅμα Ἀμφιλόχῳ καὶ Κάλχαντι . Λύκιοι δὲ παρείχοντο νέας πεντήκοντα , |
. τί δέ ; οὐ Πυλάδης | μὲν ὑπὸ Ἐρινύων ἐλαυνομένῳ καὶ μαινομένῳ | τῷ φίλῳ ἠκολούθει , Θησεὺς δὲ | ||
. ἁγηλάτῳ / ἀγηλάτῳ μάστιγι τῷ κεραυνῷ ἢ τῷ ἄγαν ἐλαυνομένῳ , ὅθεν ψιλωτέον , ἢ τῷ τοὺς ἁγεῖς καὶ |
θρῆνον . σθένος ] τῶν Περσῶν . δίαινε πῆμα ] δάκρυε τὸ ἀτύχημα . δόσιν κακάν ] δίδου τοῖς κακοῖς | ||
. τὸ δὲ τοὺς Θηβαίους ἐλεεῖς , ὡσανεὶ ἔλεγε μὴ δάκρυε τὰς Θήβας , Αἰσχίνη , ἀφ ' ὧν πεπλούτηκας |
καὶ τωθάζει περιωπὴν ἔχων . ὁρᾷς δὲ οἶμαι αὐτὸν ἐν πτηνῷ τῷ κροτάφῳ καὶ ἁβρῷ τῷ εἴδει , καὶ στέφανον | ||
ἁλοὺς θρηνῶν ἔλεγεν : ” οἴμοι τῷ ταλαιπώρῳ καὶ δυστήνῳ πτηνῷ : οὐ χρυσὸν ἐνοσφισάμην τινός , οὐκ ἄργυρον , |
ὃ καὶ ἔστιν ὅ τε οἰνόφλυξ καὶ ἄπληστος ἐν μεγάλῳ ὀνείδει κείμενος . εἰ γὰρ μηδὲν τούτων ἐστὶ χρήσιμον εἰς | ||
τὸ ἔσται περιττόν . τὸ δὲ ” οὐδέποτε τῷ αἰσχρῷ ὀνείδει εἴξας ἀλόγως διακινδυνεύσειν ” ἀντὶ τοῦ οὐδέποτε φεύγων ἀδοξίαν |
Οὕτως ἀναιδῶς ἐξεκίνησας τόδε τὸ ῥῆμα , καὶ ποῦ τοῦτο φεύξεσθαι δοκεῖς ; Πέφευγα : τἀληθὲς γὰρ ἰσχῦον τρέφω . | ||
: παρόσον ἡ Λυδία λίθος τὸν χρυσὸν δοκιμάζει . Βάλλων φεύξεσθαι οἴει : πρὸς τοὺς κακόν τι ποιοῦντας καὶ οἰομένους |
ὀλίγον : ἀλλὰ μὴ λυποῦ η οὐ γαμήσεις ἄρτι . περίμενον : συμφέρει γάρ θ ἀγοράσεις τὸ προκείμενον καὶ χαρήσῃ | ||
ὀλίγον : ἀλλὰ μὴ λυποῦ η οὐ γαμήσεις ἄρτι . περίμενον : συμφέρει γάρ θ ἀγοράσεις τὸ προκείμενον καὶ χαρήσῃ |
, ἢ ἀντιτείνει καὶ καρτερεῖ καὶ οὐ προσέχει οὔτε τῷ ἄρξαντι τῆς ἐπιθυμίας , οὔτε τῷ μετὰ ταῦτα ἐπιτεθυμηκότι . | ||
πιὼν φάρμακον . καὶ Μεκαλκίδᾳ μὲν τέλος τοιοῦτον ἐγένετο , ἄρξαντι ἐν τῷ [ ἑαυτοῦ νῷ ] τότε μὲν Λακεδαιμονίων |
μὴ κατὰ Μειδίαν ὀρτυγοκόπον . Μόνος δ ' ἄγευστος , ἄσπλαγχνος ἐνιαυτίζομἀπλάκουντος , ἀλιβάνωτος . Ὁρᾶτε τὸ διῆρες ὑπερῷον . | ||
ὁρᾶτε τὸ διῆρες ὑπερῷον . μόνος δ ' ἄγευστος , ἄσπλαγχνος ἐνιαυτίζομἀπλάκουντος , ἀλιβάνωτος . θαυμάζω τοι τηνδὶ πιθάκνην πότερ |
δακρύει , τὴν δὲ εἰπεῖν ὡς ἰδοῦσα τὸν σκύλακα τῷ ἀδελφεῷ τιμωρήσαντα δακρύσειε , μνησθεῖσά τε Σμέρδιος καὶ μαθοῦσα ὡς | ||
Γέλης μὲν ἐπικρατέων λόγον ἐλάσσω ἐποιέετο , ἐπιτρέψας αὐτὴν Ἱέρωνι ἀδελφεῷ ἑωυτοῦ , ὁ δὲ τὰς Συρηκούσας ἐκράτυνε , καὶ |
Φιλομήλα καὶ Πρόκνη Θεμιστώ τε καὶ Μήδεια . Οὗτος καὶ Θυέστῃ τὴν ἐξάγιστον ἐκείνην παρέθηκε τράπεζαν καὶ ὡς θηρίον σαρκοβόρον | ||
' Ἀτρέϊ ποιμένι λαῶν , Ἀτρεὺς δὲ θνῄσκων ἔλιπεν πολύαρνι Θυέστῃ , αὐτὰρ ὃ αὖτε Θυέστ ' Ἀγαμέμνονι λεῖπε φορῆναι |
ἐπιστὰς ἀποθνήσκει , ὁ δὲ Μακέντης ἐγχειρίσας τὴν Μαζαίαν τῷ Ἀρσακόμᾳ , “ Δέδεξο , ” εἶπεν , “ καὶ | ||
πολλοῦ διεστῶτας . ἐπὶ τούτοις ἐπείσθημεν , δόξαν πολὺ πρότερον Ἀρσακόμᾳ καὶ Λογχάτῃ , καὶ ἐγένετο εἰρήνη ἐκείνων πρυτανευόντων ἕκαστα |
: ὅν ποθ ' ὁ κτείνας χρόνωι δόλιος Ὀδυσσεὺς ἀξίαν τείσει δίκην . ἰαλέμωι αὐθιγενεῖ τέκνον ς ' ὀλοφύρομαι , | ||
ἀνδρὸς Ἕλληνος λόγοις πεισθεῖς ' , ὃς ἡμῖν σὺν θεῶι τείσει δίκην . οὔτ ' ἐξ ἐμοῦ γὰρ παῖδας ὄψεταί |
ἐπὶ τοσοῦτον αἰρόμενον , ὥστε ἐν τῷ σφοδρῷ ὅμως μὴ ἀποκτιννύναι ; Ἀλλ ' εἰ μὲν παρατείνοι , τί χρὴ | ||
, ὡς ὅτ ' ἄν τις γράφῃ ἐξεῖναι πατράσιν ἀκρίτως ἀποκτιννύναι τοὺς παῖδας : μετὰ δὲ αἰτίας : ἡττωμένων τῶν |
ὕψος ποδῶν βʹ , τὸ δὲ μῆκος ἴσον τῷ ὑποκάτω τράφηκι . ἐστεγάσθω δὲ τὸ πᾶν ἔργον . μὴ λανθανέτω | ||
Θερσίτῃ ἐν τράφηκι καὶ ἀκοντίῳ φονικῷ . τράφηκι τετμημένῳ τῷ τράφηκι ἤγουν τῷ δόρατι τῷ ἐπὶ φόνον καὶ πότμον ἀπὸ |
φράσις καὶ τὸ σχῆμα ἀττικόν , ὡς τὸ “ μανίαν μαίνῃ ” . ἀττικὸν δέ ἐστι τὸ εἰπόντα τὸ πρᾶγμα | ||
τὸν μείζονα αὐτοῦ , ἐπικατεγέλων ἄν σοι καὶ ἔλεγον ὅτι μαίνῃ : ὅτι εἶπας , Ἠιχμαλωτεύθη ὁ λαὸς εἰς Βαβυλῶνα |
θεοῖσι κάρτεΐ τε σθένεΐ τε διακριδὸν εἶναι ἄριστος . τῶ ἔχεθ ' ὅττι κεν ὔμμι κακὸν πέμπῃσιν ἑκάστῳ . παρὰ | ||
, καὶ πολεμοῦντες ὅτ ' οὐ δυνήσεσθε : ἀλλ ' ἔχεθ ' ἡσυχίαν θαρροῦντες καὶ παρασκευαζόμενοι , καὶ βούλεσθ ' |
ἀσεβοῦντες οὐ διδόασιν εὐθέως δίκην , τίν ' αἰελούρου βωμὸς ἐπιτρίψειεν ἄν ; καὶ τὸ γλωττοκομεῖον βαλανεύεται . γαλεοὺς καὶ | ||
' . ἀπιστήσουσι γάρ . ὁ Ζεύς σέ γ ' ἐπιτρίψειεν . ἐπιτρίψουσι γάρ . οἴσειν δοκεῖς τιν ' ὅστις |
οὐ τοῖς τυχοῦσι φίλοις ἑαυτὸν ἐπίστευεν . . . . Κάρβωνος καὶ Σιλανοῦ : τοσούτου δὲ πλήθους ἀνῃρημένου οἱ μὲν | ||
τὴν Ῥώμην ὑπάτων , Μαρίου τε τοῦ παιδὸς καὶ Παπιρίου Κάρβωνος , τὸν Μάριον καταπολεμήσας καὶ πεντεκαίδεκα χιλιάδας αὐτοῦ διαχρησάμενος |
ὡϲ ὠφελιμώτατα , τὸ δὲ διὰ τῆϲ ἀλόηϲ φάρμακον εἰϲ μαραϲμὸν ἄγει . ψύξεωϲ δὲ προϲούϲηϲ τῇ ὑγρότητι μικτέον τοῖϲ | ||
πυρετοὺϲ οὐ χαλεπὸν ἰᾶϲθαι , τοὺϲ δὲ ἐξ αὐτῶν εἰϲ μαραϲμὸν ἀφικομένουϲ οὐ δυνατόν ἐϲτιν ἰᾶϲθαι . ἡ γάρ τοι |
τὸ χηρῶ , ῥῆμα τρίτης συζυγίας . χῆ - ρος χηρῶ . χηρωσταὶ δὲ οἱ τοῦ χήρου καὶ ἐρήμου συγγενῶν | ||
συμβαίνει . . . , : χηρωστής : παρὰ τὸ χηρῶ ῥῆμα τρίτης συζυγίας . † χῆρος χηρῶ † . |
φεύγειν ἐστὶν οὐκ αὐθαίρετον . ἐδεῖτο χρῆσαι τὴν σεαυτῆς θυγατέρα ἀντάλλαγον . ὃ δ ' ἀποκρινεῖται , κἂν ἐγὼ λέγοιμί | ||
. Μένανδρος Κανηφόρῳ : „ ἐδεῖτο χρῆσαι τὴν σεαυτῆς θυγατέρα ἀντάλλαγον . „ Χήρᾳ : ” ἑκοῦσα ἡ ἀδελφὴ ποιήσει |
δὲ γράφηται ἀτροπίῃσιν , ἀμετατροπίαις . ὁ δὲ νοῦς : ἁμαρτάνουσα [ δὲ ] τὸ πρῶτον ἡ Μήδεια προέδωκε τοὺς | ||
Ἥξει τὸ γῆρας πᾶσαν αἰτίαν φέρον . Ἡ γλῶσς ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει . Ἡ φύσις ἑκάστῳ τοῦ γένους ἐστὶν |
φίλων ἕξει καὶ εἰρηνεύσουσι πρὸς αὐτὸν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ καὶ ἀγαπήσουσιν αὐτόν . Ὅτε δὲ ἀποκαταστῇ ὁ Ζεὺς εἰς τὸν | ||
' οὐδενός , ἀλλὰ πρότερον τοὺς ἀγρίους λέοντας οἱ τρέφοντες ἀγαπήσουσιν ἢ τοὺς τυράννους οἱ θεραπεύοντες καὶ προσιόντες . ἐγὼ |
. ὁ δ ' αὐτός φησι παρὰ τῷ Ξενιάδῃ καὶ γηρᾶσαι αὐτὸν καὶ θανόντα ταφῆναι πρὸς τῶν υἱῶν αὐτοῦ . | ||
ἐπιτείνεται μᾶλλον τὰ χαλεπά . οὐ ῥᾴδιον μὲν γὰρ ἄνδρα γηρᾶσαι τύραννον , χαλεπὸν δὲ τυράννου γῆρας , οὐχ οἷον |
εἴη τεθνάμεν ἢ τάδε γ ' αἰὲν ἀεικέα ἔργ ' ὁράασθαι , ξείνους τε στυφελιζομένους δμῳάς τε γυναῖκας ῥυστάζοντας ἀεικελίως | ||
ἦν ἲς οὐδὲ βίη , εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι . Ἀρναῖος δ ' ὄνομ ' ἔσκε : τὸ |
τὸ τρίτον βιβλίον λεχθήϲεται . Πρώτην τροφὴν εἰϲφέρειν δεῖ τῷ νεογενεῖ παιδίῳ τοῦ μέλιτοϲ , μετὰ δὲ τοῦ γάλακτοϲ διδόναι | ||
καμήλων ἀκολούθως τῇ προσηγορίᾳ . τὸ μὲν γὰρ μέγεθος ἔχουσι νεογενεῖ καμήλῳ παραπλήσιον , τὰς δὲ κεφαλὰς πεφρικυίας θριξὶ λεπταῖς |
στρατηγεῖς καὶ μέμψιν αἱρεῖς ι ὄψει θάνατον ἐπικερδῆ α ἐὰν μισθώσῃ , βλάπτῃ β οἰκονομεῖς εὐτυχῶς γ ἐκτιτρώσκει καὶ κινδυνεύει | ||
νικήσεις . σιώπα β κληρονομήσεις ὅτε οὐκ ἐλπίζεις γ μὴ μισθώσῃ ἄρτι . περίμεινον , μὴ σπεῦδε δ οἰκονομήσεις καὶ |
δὴ μηνύουσιν ἡμῖν ἀθάνατον ψυχὴν εἶναι δικαστάς τε ἴσχειν καὶ τίνειν τὰς μεγίστας τιμωρίας , ὅταν τις ἀπαλλαχθῇ τοῦ σώματος | ||
: ὅτι δ ' ἂν ὄφλῃ , τετραπλασίαν μὲν τούτου τίνειν , γιγνέσθω δὲ τὸ μὲν ἥμισυ τοῦ παιδός , |
πέπτωκε : τοὺς γὰρ πόδας τοῖς πολεμίοις δέδωκεν . . θρέπτρα : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει χωρὶς | ||
μῆλα ἰδέσθαι : τοὔνεκά μιν κάλεον Σιμοείσιον : οὐδὲ τοκεῦσι θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε , μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν ἔπλεθ ' |
τε ἐν τῷ οἴκτῳ τῆς Πολυξένης καὶ θέλων τὸ μὴ παρακοῦσαι τὸν πατέρα αὐτοῦ : τὰς ἀρτηρίας . τὰς φλέβας | ||
στόμα σύμμετρον καὶ παραφθεγγόμενον τὴν εὐχὴν τῷ τροπαίῳ : κἂν παρακοῦσαι βουληθῶμεν , τάχα ἑλληνιεῖ . Ἐς αὐτὰ ἥκεις Ὀλύμπια |
μὲν εἵπετο , ἐπὶ τὸ βῆμα δὲ ἀναβαίνοντι συνανέβαινεν καὶ δικάζοντι τὸ στόμα προσέφερεν . ἔπεισε δὴ τοὺς βαρβάρους , | ||
Νικήτης ” ἔρρωσο „ , εἶπεν , καὶ οὐκέτι προσῄει δικάζοντι . τὸν μὲν δὴ χρόνον , ὃν μιᾶς πόλεως |
αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ , οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . | ||
δ ' αὐτῷ ἄρρην ἢ θήλεια , ὡς καὶ τῷ αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ |
Πελίου φόνον εἰς Κόρινθον ἀφίκετο : οὐχ ᾧ τρόπῳ σὺ λυπουμένη νομίζεις ὅτι τὸ μὲν σὸν μισῶν λέχος , ἐκείνης | ||
ἡλικίαν κατοδυρομένη τὴν ἑαυτῆς καὶ ὅτι μέλλοι πρὸ ὥρας ἀποθανεῖσθαι λυπουμένη , πολλὰ δὲ Ἁβροκόμην ὡς παρόντα ἀνεκάλει . Ἐν |
. Τροφώνιος δὲ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ τεμὼν πρὸς τὸ μὴ γνωρισθῆναι ἅμα Κερκυόνι φεύγει εἰς Ὀρχομενόν . Αὐγείου δὲ κατὰ | ||
ἐξ ἀρχῆς ὄντων ἀρίστων , μεγάλα δ ' αὑτοὺς ὀνήσουσι γνωρισθῆναι θεῷ προμηθούμενοι . Ταῦτα μὲν οὖν ἱκανῶς εἰρῆσθαι νομίζω |
ἦν λέγεις : σὺ κατὰ τοῦ παιδὸς ταύτην εἰργάσω τὴν ἀποκήρυξιν : καὶ πατέρα γενέσθαι κατὰ γένους ἀπάνθρωπον κατηνάγκασας : | ||
ὁρᾷν , ὁ πρὸς ὀλίγον ἀντὶ σώφρονος οὐ καρτερήσας τὴν ἀποκήρυξιν . ΤΡΙΤΟΝ ΠΡΟΟΙΜΙΟΝ . Ἡ μὲν οὖν ἑταίρα πρὸς |
ἧι χρῆν μετεῖναι τῶνδε τῶν βουλευμάτων καὶ ξυμπεραίνειν καὶ παρεστάναι λέχει νύμφην τε κηδεύουσαν ἥδεσθαι σέθεν . ἀλλ ' ἐσμὲν | ||
καὶ τὰ μὲν πρῶτα ἐγκαρτερεῖν , τελευτῶντα δὲ ἐπιτολμῆσαι τῷ λέχει τῷ ξένῳ καὶ ὁμιλεῖν αὐτῇ . τῇ δὲ εἶναι |
λαβὼν ἄγει πρὸς τὴν Ἀνθίαν , ἡσθήσεσθαι νομίζων ἀνδρὶ ὀφθέντι Ἐφεσίῳ . Ἡ δὲ ἐφιλοφρονεῖτό τε τὸν Εὔδοξον καὶ ἀνεπυνθάνετο | ||
μάντις τῆς πόλεως . ἀρέσκει δὲ ταῦτα καὶ Νικοστράτῳ τῷ Ἐφεσίῳ καὶ Πανυάσιδι τῷ Ἁλικαρνασσεῖ γνωριμωτάτοις ἀνδράσι καὶ ἐλλογίμοις . |
τὸ διὰ τούτων καὶ τῶν τοιούτων τὸ μὴ ἀποχειροτονηθῆναι αὐτὸν οἰκονομήσεις : εἶτα ἐρεῖς : ὅτι , ἀλλ ' ἐπειδὴ | ||
Ὅτε χρυσὸν ἔλαβες , ὀφείλεις οἰκονομῆσαι , καὶ εἰ προσεχῶς οἰκονομήσεις , τὸν χρυσὸν ἕξεις . Καὶ μὴ ὑπολάβῃς , |
ἐλαύνω ἐκτὸς ὁδοῦ ; Πέφαται θνατοῖσι νίκας [ ὕστερον ] εὐφροσύνα , αὐλῶν [ ˘˘˘˘ – – – ] μειγνυ˘ | ||
μὲν αἰθὴρ ἀμίαντος : ὕδωρ δὲ πόντου οὐ σάπεται : εὐφροσύνα δ ' ὁ χρυσός : ἀνδρὶ δ ' οὐ |
ἀκμάζει ] νῦν καιρὸν ἔχει ἡ δολία πειθὼ συναγωνίσασθαι τῶι Ὀρέστηι . ἐφοδεῦσαι ] συνάρασθαι πρὸς τὴν ὁδόν . ἐφοδεῦσαι | ||
τέκοι ] Ἀγαμέμνονος ὁ παλαιὸς φόνος μὴ συγχωρήσηι φόνον τῶι Ὀρέστηι τεχθῆναι διὰ τὸν φόνον Αἰγίσθου . τόδε καλῶς ] |
γάμον . Ὡς ὀκνηρός , πάντα μέλλων , σιτόκουρος ὁμολογῶν παρατρέφεσθαι . Οὐδεὶς δι ' ἀνθρώπου θεὸς σώζει , γύναι | ||
: . . ὀκνηρός , πάντα μέλλων , σιτόκουρος ὁμολογῶν παρατρέφεσθαι . καὶ ἐν Πωλουμένοις : . . . . |
ἀπὸ τουτέου τοῦ πτυέλου , ἑβδομαίου ἐόντος τοῦ νουσήματος . Ἐλπὶς δὲ τὸν τὰ τοιαῦτα πτύοντα ἀποθανεῖσθαι τεσσαρεσκαιδεκαταῖον , ἢν | ||
φιλοτεχνῆσαι καὶ παραστῆσαι σαφῶς , ὅπως ἑκάστῳ βιῶναι προσήκει : Ἐλπὶς δὲ ἡ πάντα πείθουσα παραχωρεῖ τοῖς ἐκείνου πλεονεκτήμασι καὶ |
τῷ στρατοπέδῳ ἐδέοντο μὴ ἀπελθεῖν πρὶν ἀπαγάγοι τὸ στράτευμα καὶ Θίβρωνι παραδοίη . Ἐντεῦθεν διέπλευσαν εἰς Λάμψακον , καὶ ἀπαντᾷ | ||
προθυμίας εἰς τὸν πόλεμον . οὕτω δὲ τῶν πραγμάτων τῷ Θίβρωνι προχωρούντων ἡ τύχη ταχὺ μεταβαλοῦσα ἐταπείνωσεν αὐτὸν διὰ τοιαύτας |
' ἐς ὑμᾶς : παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' | ||
τάδ ' ἧι , τότ ' οἴσομεν : σὲ δὲ κτενῶ . ἧ καὶ νεοσσὸν τόνδ ' , ὑπὸ πτερῶν |
διότι πολλὰ μὲν τῷ φαύλῳ τὰ ἐμποδών , φιλαργυρία , φιλοδοξία , φιληδονία , τῷ δ ' ἀστείῳ τὸ παράπαν | ||
, οἷον ποδάγρα καὶ ἀρθρίτιδες , οὕτω κἀπὶ τῆς ψυχῆς φιλοδοξία καὶ φιληδονία καὶ τὰ παραπλήσια . τὸ γὰρ ἀρρώστημά |
δικαστὴς τὴν ὑπεροχὴν τοῦ πλέον ἔχοντος ἀφελὼν τῷ ἐλαττωμένῳ καὶ παθόντι προστίθησιν , οὕτως φησὶν ἔχειν καὶ ἐπὶ τῶν τεχνιτῶν | ||
καὶ αὐτοῖς σκεπτομένοις ὁρμὴ μὲν ἦν ἀμύνειν τῷ Καίσαρι τοιάδε παθόντι , τὴν δὲ βουλὴν πρὸς τῶν ἀνδροφόνων ἐσομένην ἐδεδοίκεσαν |
ὅσης ἂν εἴποι τις προπομπῆς καὶ δορυφορίας , ὅπερ δὴ ἀρχέκακον ἐγεγόνει καὶ πολλῶν συμφορῶν αἰτιώτατον . Τυχὼν γὰρ ὁ | ||
ἀδικήματα πόθεν ἄλλοθεν ἐρρύη ; τὸ γὰρ ἀψευδῶς ἂν λεχθὲν ἀρχέκακον πάθος ἐστὶν ἐπιθυμία , ἧς ἓν τὸ βραχύτατον ἔγγονον |
ἀθέων : ταὶ δ ' αὐτίκα οἱ τέμενος βωμόν τε τεῦχον , χραῖνόν τέ μιν αἵματι μήλων καὶ χοροὺς ἵσταν | ||
ῥά οἱ αἷμα κάθηραν ἀφ ' ἕλκεος ἄλλά τε πάντα τεῦχον ὅς ' οὐταμένων ὀλοὰς ἀκέονται ἀνίας . Αἴας δ |
ἀπόλλυται . καὶ πολλὰ βαλλόμενος καὶ τοξευόμενος ὥς τισιν ἄνθεσι στεφανούμενος λέγω : βάλλετε καὶ μὴ φείδεσθε . τί δ | ||
ὃ δὲ εὖ διαβὰς ἐν τῇ στάσει καὶ ἐγκρατῶς , στεφανούμενος ἀπῄει . Ἐὰν προσέχῃ τις Καλλίᾳ , φιλοπότην αὐτὸν |
εἰς τὸ ἔσχατον τοῦ γήρως . καθαπτόμενος : ἐπιπλήσσων . ἀγαίεται : μέμφεται ἢ χολοῦται , ὀργίζεται : τίθεται ἡ | ||
ἀφελέσθαι καὶ τὸ ἀφαιρεῖσθαι ἐπιλαθέσθαι ποθεῖν . . . . ἀγαίεται : βασκαίνει , ὀργίζεται , χολοῦται : τῷ δ |
τὸ ἐπίχαρι σὺν καιρῷ ἐπετήδευεν , ἐπιτηδειότατος δὲ ὢν τῷ Ἡρώδῃ παρῆν αὐτῷ πονήρως διατιθεμένῳ τὸ πένθος καὶ ἐνουθέτει τοιαῦτα | ||
συναγωνιζόμενοι : ἐπρεσβεύ - σαντο δὲ καὶ αἱ ὑφ ' Ἡρώδῃ Ἑλληνίδες πόλεις αἰτούμεναι τὴν ἐλευθερίαν παρὰ Καίσαρος : καὶ |
συλλογισμοῦ , τάξιν ἔχοντος τοῦ παραγραφικοῦ , ὅρου ἡ φύσις ἀπῄτησεν , καὶ αὐτὸν μὲν ταγῆναι τὸν ὅρον . Ἀντιθέσει | ||
ποτέ τινος ἀργυρώματα λαβόντος εἰς ὑποδοχὴν φίλων καὶ ἀποστεροῦντος οὐκ ἀπῄτησεν οὐδὲ προσ - εποιήθη . οἱ δέ φασιν ἐπίτηδες |
καί σύνδεσμος . . οὗτοι αἰσχροί . . Ἀρίστυλλος : αἰσχροποιὸς οὗτος . . καλαμίνθης : Δυσώδης βοτάνη καὶ ὄφεις | ||
εἶδος ἀθάρας ἀπὸ φασηλίων . Σμοιός : Κύριον ὄνομα . αἰσχροποιὸς εἰς γυναῖκας , καὶ ἱππεύσας πρότερον , καὶ τοῖς |
σκηπτουχίαι [ νῦν ] ἐρημίαι [ ] ! ντες : αἰανὴν ? [ ] λέγω ? [ τετείχισμαι ] κακῶν | ||
ἐπειδὴ ἡ λύπη σκοτισμὸν ἐπάγει καὶ κατήφειαν , διὰ τοῦτο αἰανὴν εἶπεν . ἡμέτερα . † ἥσω τοι : τῆς |
πάσχοντας : ἔχει δὲ ἡ γραφὴ αὐτοῦ . οὕτως : Ὀπίου . . . . . . . . . | ||
ἄρτῳ κατάπλασσε . Πρὸς τοὺς ἐν τοῖς βλεφάροις ἄνθρακας . Ὀπίου , μίσυος ὀπτοῦ , ἀκακίας , λεπίδος χαλκῆς ἀνὰ |
βραχίονος : στυπτηρίη αἰγυπτίη ἐν ἀρχῇ παραστέλλει . Ὑδρωπιώδεα δέον ταλαιπωρέειν , ἱδροῦν , ἄρτον ἐσθίειν θερμὸν ἐν ἐλαίῳ , | ||
οὐχ ὅμοιοι εἰσίν : τοὺς μὲν γὰρ στρατεύεσθαι εἰκὸς καὶ ταλαιπωρέειν καὶ ἀποθνήσκειν ἐξ ἀνάγκης ὑπὲρ τῶν δεσποτέων , ἄπο |
, ἔφη , καὶ τὴν Ἰταλίαν καὶ τὴν πατρίδα αὐτὴν δεδούλωνται . καὶ τὰς γενομένας οἱ τελευταίας συνθήκας ἐπέφερεν ὡς | ||
ποήσει καὶ ποεῖ , ψυχῆς πονηρᾶς δυσσεβὴς παράστασις . τίνι δεδούλωνται ποτέ ; ὄψει ; φλύαρος : τῆς γὰρ αὐτῆς |
βασιλείας τῶν θεῶν συμφορὰν λέγει , τὴν σύμβασιν , ὡς ἀπιστοῦσα τῷ μέλλειν πεσεῖν τὸν Δία ἐκ τῆς βασιλείας . | ||
. χρώματα δὲ παντοδαπὰ ἠφίει , φοβουμένη καὶ ἀγωνιῶσα καὶ ἀπιστοῦσα καὶ ὀργιζομένη , καὶ ποτὲ μὲν ὑπὸ λύπης ταπεινή |
πολύπους , πολυάδελφος , πολύθηρος , πολύδενδρος πολύυλος πολύυδρος , πολύξυλος , πολυσκώμμων , πολυτελής , πολύτιμος , πολυειδής , | ||
, καὶ ἐπίτασιν , ὡς ἐν τῷ ἄξυλος , ἡ πολύξυλος , καὶ ὁμοῦ , ὡς ἐν τῷ ἄλοχος , |
σὺ τοῦτο ποιεῖς οὐχὶ θεῶν του κινοῦντος , οὕτως ὑπεραίρειν ἐφαίνου πάντας ὅσοι φάσκουσι φιλεῖν : νῦν δὲ ὑπὲρ τὰ | ||
, μᾶλλον δὲ ἔπαινον , οὐ συγγνώμην , εἰ τιμῶν ἐφαίνου τὴν σαυτοῦ . λογίζου δὲ τὴν ἡμέραν ἐκείνην , |
κύων δύο λεόντων λέγεται κρατῆσαι . ἡ δ ' ἐπὶ Ἄργῳ τῷ Ὀδυσσείῳ κυνὶ παρ ' Ὁμήρῳ θαυματοποιία γνώριμος . | ||
οὗ ἡ χώρα , κατὰ δὲ Ἀκουσίλαον καὶ Πελασγὸς σὺν Ἄργῳ , ἀφ ' οὗ ἡ ἀπὸ Πελοπονήσου χώρα ἡ |
καὶ τὰς χαίτας ἐξηρμένος . καίτοι ποτὲ καὶ συνεμάχει τῷ Λοκρῷ κατὰ τὸ Ἴλιον , σωφρονοῦντι δὲ καὶ φειδομένῳ τῶν | ||
: μιχθεὶς ὁ Ζεὺς Πρωτογενείᾳ καὶ ἔγκυον αὐτὴν ποιήσας δέδωκε Λοκρῷ . ἵνα μὴ καθέλοι μιν αἰών : ἵνα μὴ |
δειχθέντας οὐκ ἐλεοῦμεν . τοιαῦτ ' ἀκούων ] ταῖς χερσὶν ἐπέκρανεν , πρὶν εἰπεῖν τὸν κήρυκα : ἀράτω τὰς χεῖρας | ||
ἀρὰς κατὰ τῶν παίδων . ἐπέκρανε ] ἐτελείωσεν . θ ἐπέκρανεν ] ἐπλήρωσεν . ἐπέκρανεν ] εἰς τέλος ἦλθε . |
ἠπορημένων ὑπὸ τοῦ δεινοτάτου τῶν πώποτε ἱστορηθέντων Ἀριστοτέλους , οὐ φευξόμεθα τὴν θέσιν τοῦ ὀνόματος : μόνον εἴη δικαίως καὶ | ||
γὰρ καὶ τὴν βραχυτάτην διαφορὰν εὕρωμεν ἐν τῷ ἐξισάζοντι , φευξόμεθα τὸ δοκεῖν τοῖς αὐτοῖς τῷ ἀντιδίκῳ περιπίπτειν . τοιγαροῦν |
δὴ οἶκον ἱκάνεται , ὡς ἀγορεύεις , ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφῆκε μοῦνος ἐών , οἱ δ ' αἰὲν | ||
σπουδαίοις . θερμοῖς ] σπουδαίοις εἰς κακόν . θερμοῖς ] ἀναιδέσι . θερμοῖς ] ἀλαζόσιν . θερμοῖς : θερμοῖς πρὸς |
μέντοι καὶ ἀγηρασίαν . ὡς δὲ πολλῷ τῷ γήρᾳ χρώμενος ἐδυσφόρει , αἰτήσασθαι θάνατον . τὴν δὲ ἀδυνατοῦσαν εἰς τέττιγα | ||
γένους ἑλκόντων σειρὰν δικαιότερον εἰς τοῦτο λογίσασθαι , ἤσχαλλεν , ἐδυσφόρει , παρεζήλου τὸ δίκαιον ὁρῶν ἀθετούμενον καὶ οὐκέτι φέρειν |
. ὅσον προσήκει μὴ γένους κοινωνίαν ἔχοντι λύπης τὸν σὸν οἰκτίρω γόνον . ὄλοιτο μὲν Οἰνεΐδας , ὄλοιτο δὲ Λαρτιάδας | ||
Κατάρατο , τολμᾷς ἀποτανουμένη λαλεῖς ; Ὦ παρθέν ' , οἰκτίρω σε κρεμαμένην ὁρῶν . Οὐ παρτέν ' ἐστίν , |
εἰς ἀλκήν . ὡς Ὅμηρος αἰεὶ δ ' αὐτὸν ἐποτρύνει μαχήσασθαι . Ἄρατος μὲν ἡμιτελῆ φησιν εἶναι τὸν ταῦρον , | ||
ἀμαχέτου ] ἀκαταπονήτου . . πρὸς ὃ μὴ δύναταί τις μαχήσασθαι , ἤτοι κατασχεῖν φερόμενον . ὀροκτύπου ] τοῦ κτύπον |
μαρτυρεῖ : ἐκ μέν μ ' ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν Αἰακίδῃ Πηλῆϊ , καὶ ἔτλην ἀνέρος εὐνὴν πολλὰ μάλ ' | ||
δὲ ἀσφαλὴς καὶ ἄπταιστος οὐδαμοῦ ἐγένετο , οὔτε παρὰ τῷ Αἰακίδῃ Πηλεῖ , οὔτε παρὰ τῷ ἰσοθέῳ Κάδμῳ : καίτοι |
ταῖς νίκαις . * δοῦναι τῷ Ἀλκιμέδοντι καὶ Τιμοσθένει καὶ Μελησίᾳ . ποταπάς ; ταχείας . * ἀποσοβοίη αὐτῶν . | ||
τανῦν ἀλείφοντος καὶ διδάσκοντος τὸν Ἀλκιμέδοντα : ὥστε οὐ τῷ Μελησίᾳ γράφεται ὁ ἐπίνικος , ἀλλὰ τῷ Ἀλκιμέδοντι . ὁ |
Ἀμφὶ δέ μιν θανάτοιο μέλας ἐκιχήσατ ' Ὄλεθρος γαίῃ ὁμῶς δμηθέντα καὶ ἀτρυγέτῳ ἐνὶ πόντῳ . Ὣς δὲ καὶ ἄλλοι | ||
ἄντλου πυθομένοιο δυσαέος ἄγριον ὕδωρ . ἀλλ ' ὅτε μιν δμηθέντα πολυτμήτοις ὀδύνῃσιν ἤδη λευγαλέοιο παρὰ προθύροις θανάτοιο μοῖρα φέρῃ |
Ἡ σύνταξις αὕτη . σέ τε , ὦ Ψαῦμι , Ὀλυμπιόνικε καὶ ὁ τὰ Ὀλύμπια νενικηκώς , ἦλθον αἰτήσων τὸν | ||
πόλιν εὐανορίαισι τάνδε κˈλυταῖς δαιδάλλειν , σέ τ ' , Ὀλυμπιόνικε , Ποσειδανίοισιν ἵπποις ἐπιτερπόμενον φέρειν γῆρας : εὔθυμον ἐς |
πῶς σπάσει τὴν γῆν σὺν τῇ θαλάσσῃ . . πῶς σπάσει . . . πᾶσαν . . . ὣς ἔφαθ | ||
ἀμφοτέρους ἠθέτηκεν . δι ' αὐτῶν δὲ διδασκόμεθα , πῶς σπάσει τὴν γῆν σὺν τῇ θαλάσσῃ . . πῶς σπάσει |
ὁ τρέφων καὶ αὔξων τοὺς καρπούς . ἢ παρὰ τὸ βορὰ αἴτιος αὔξων τοὺς καρπούς . . . . βόρβορος | ||
οὗ ὁ μέλλων βόσω , ἀφ ' οὗ βορὸς καὶ βορὰ καὶ βοτήρ . . . . , . : |
τὴν ἄκραν ἐχυρὰν οὖσαν ἑλεῖν ἐκήρυξε τάλαντα ἑκατὸν δώσειν τῷ κτείναντι Θεόδοτον . ἦν οὖν καὶ τῶν στρατιωτῶν πολλοῖς ἐπιθυμία | ||
: οὐδὲ γὰρ οἱ γονεῖς τοῦ δολοφονηθέντος τὴν αὐτὴν τῷ κτείναντι πόλιν ὑπέμειναν ἂν οἰκεῖν , μεῖζον ἀνδροφονίας ἄγος ἀδελφοκτονίαν |
οἱ δὲ σὺν πολλῷ πόνῳ ἡμέρωσαν . τῆς ὑστεραίας ἐκέλευσε λουσαμένους ἥκειν . ἐπεὶ δὲ ἧκον , προέθηκεν αὐτοῖς εὐωχίαν | ||
ἱστορεῖ κρήνην ἐν Χρωψὶ τῆς Θράικης , ἐξ ἧς τοὺς λουσαμένους παραχρῆμα μεταλλάσσειν . . : . . . . |
ἔχ ' Ὀιλεύς ] ὁμοίως τῶι ποιητῆι καὶ Ἑλλάνικος τὴν Ἐριώπην μητέρα Αἴαντός φησιν . Φερε - κύδης δὲ ἐν | ||
. θ , : Ὁμοίως τῷ ποιητῇ καὶ Ἑλλάνικος τὴν Ἐριώπην μητέρα Αἴαντός φησι . Φερεκύδης δὲ ἐν εωʹ καὶ |
χαρίζεσθαι , δεόμενος ὑπὲρ αὐτοῦ πραττομένου δίκας ὑπὲρ ὧν οὐκ ἐξήμαρτε . Πολλῆς ἐνέπλησέ με φροντίδος κομίσας τις περὶ ὑμῶν | ||
τῶι ἀνδρὶ τῶι τότε δανειζομένωι ἀπωλοφύρετο τὴν συμφοράν , ὅτι ἐξήμαρτε καὶ ὅτι οἱ μεταμέλει οὐ χαρισαμένωι , ἀλλ ' |
. ποῦ δ ' ὢν ἐτύγχαν ' , ἡνίκ ' ὤλλυτο πτόλις ; πατήρ νιν ἐξέπεμψεν ὀρρωδῶν θανεῖν . ποῖ | ||
τε γὰρ βρέξω τὸ ὄμμα , ἐπεὶ καὶ , ὅτε ὤλλυτο , ἔκλαυσα : ὡς φίλος φησὶ τὸ κερδᾶναι : |
ἐν μέσῳ . οὔτε γὰρ οἴκτῳ τῶν δεομένων ἠδίκησας τὴν πλουτοῦσαν μερίδα οὔτε χάριτι τῶν εὐπορούντων τοὺς ἐν ἐνδείᾳ προήχθης | ||
ὁ μετριώτατον λαβών . ὅστις γυναῖκ ' ἐπίκληρον ἐπιθυμεῖ λαβεῖν πλουτοῦσαν , ἤτοι μῆνιν ἐκτίνει θεῶν ἢ βούλετ ' ἀτυχεῖν |
σάφ ' ἴσθ ' , ἐμοῦ γ ' , ὃν εἰσορᾷς . Οἴμοι : πέπραμαι κἀπόλωλ ' : ὅδ ' | ||
γῆν ἐκείνων καὶ νόμους διασκεδῶν ; ἢ τοὺς κακοὺς τιμῶντας εἰσορᾷς θεούς ; Οὐκ ἔστιν : ἀλλὰ ταῦτα καὶ πάλαι |
? ? δίκην ἑλεῖν . ταὐτὰ δὲ καταλείπεται καὶ τῶι δράσαντι ἀρνεῖσθαι ἑλομένωι . . . . . . . | ||
γίγνεσθαι καθάπερ τοῖς ἄλλοις , προαγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι , καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν ἀγορᾷ κηρῦξαι τῷ κτείναντι τὸν |
, ἀλλὰ κἂν ψεύστης κἂν ἐπίορκος κἂν ἄδικός ἐστιν ὁ δανείσας , ὁ δὲ δανεισάμενος χρηστός , συμβῇ δ ' | ||
οὕτω καὶ ἀσωτίας καὶ ἀργίας . Ἐὰν δέ τις ἀσώτῳ δανείσας χρέος ἐλεγχθῇ , στέρεται αὐτοῦ . Καὶ Ἀθήνησι δὲ |