ὁμοιότητα καὶ κοινωνίαν τῆς κατηγορίας καθέλκοιντο : ἐπεὶ οὐκ ἂν φθάνοι τις ἁπάσας ἀναιρῶν τὰς τοιαύτας προστασίας , καὶ οὔτε | ||
καὶ τὰ τοιαῦτα εἴ τις αὐτῇ ἀνατιθείη , οὐκ ἂν φθάνοι κἀμὲ μάντιν λέγων . προερῶ γὰρ καὶ προθεσπιῶ καὶ |
πεπερασμένων , ἐπεὶ καὶ ἀέρος ὄγκον , εἰ πολλῷ πλείονα λάβοις , πυρὸς δὲ ἐλάττω , ἥ γε δύναμις ἡ | ||
ἀγένητον ἄφθαρτον , γενναίως μὲν καὶ ὁ Ἀριστοτέλης ἀπέδειξε , λάβοις δ ' ἂν αὐτοῦ συντόμως οὕτω τὴν ἀπόδειξιν : |
γὰρ εἶναι ἀφῃροῦμεν , τό τε οὐ παρ ' αὐτῆς λέγοιτο ἄν , ὅταν ὑπ ' ἄλλου . Οὕτως οὖν | ||
τό γε τοῦ ὄντος ὑπεριδρυμένον , ὃ καὶ πρὸ ἐκείνου λέγοιτο ἂν ἡνωμένον , τὴν ἀϊδιότητα τοῦ μικτοῦ προειληφός . |
ἕν τι τῶν μερῶν ἀσκεῖται ὁ ῥήτωρ , οὐκ ἂν λεχθείη ῥήτωρ , εἰ δὲ ἓν τῶν εἰδῶν ἀσκήσει , | ||
ἐπιστητὸν πρὸς τὸν ἐπιστήμονα , ὡς πρὸς τὴν αὐτοῦ ἐπιστήμην λεχθείη ἄν : οὐ γὰρ πρὸς τὸν ἐπιστήμονα διὰ τὸ |
ῥητὸν καὶ διάνοια ἡ ἀντινομία , τί δήποτε μὴ εἶδος τάττοιτο ῥητοῦ καὶ διανοίας , ὥσπερ στοχασμὸς διπλοῦς , καὶ | ||
πόλεώς τε προστατεύων λαμπράς τε ἐνδυόμενος ἐσθῆτας ἔπειτα ἐν δούλοις τάττοιτο . ἀλλ ' ἐγὼ μὲν αὐτὸν ἐβουλόμην ἂν εἶναι |
κοίρανος ἔστω , εἷς βασιλεὺς οὐκ ἐπὶ πόλεων καὶ ἀνθρώπων λέγοιτ ' ἂν ἐν δίκῃ μᾶλλον ἢ ἐπὶ κόσμου καὶ | ||
παρόντος μεταβληθείην σκοποῦ . λέγοιτ ' ] τὰ πράγματα . λέγοιτ ' ] ὑμεῖς . λέγοιτ ' ] εἴπατε . |
τῆς παρασκευῆς , τοὺς δ ' ἐλάττους κἂν ἀπὸ φαυλοτέρας διαφέροι τις , οὕτως καὶ τῶν δεινῶν ὅσα ὑπερβέβληκε μεγάλης | ||
εἴη : οὐδὲν γὰρ ἂν ἡ τοιαύτη κατάστασις μὴ ἐνεργείας διαφέροι . Κἂν κίνησις δὲ ᾖ τοιαύτη , οὐ πανταχῶς |
ἀκούοντες πάντες ὠφελοῦνται ἀφ ' ὧν ἀκούουσιν ἢ καὶ τούτων εὕροις ἂν τοὺς μὲν ὠφελουμένους τοὺς δὲ βλαπτομένους ; Καὶ | ||
μέν ἐστι , τρίγωνα δέ : οὕτω δ ' ἂν εὕροις καὶ τετράγωνα πλείονας ἔχοντα πλευράς . ἀλλὰ ταῦτα μὲν |
ἐν ταῖς γεωμετρίαις ; Ἔγωγε καλῶ . Ἤδη τοίνυν ἂν μάθοις μου ἐκ τούτων σχῆμα ὃ λέγω . κατὰ γὰρ | ||
πού ' στιν αἱ σοφαὶ ξυνουσίαι . Πόλλ ' ἂν μάθοις τοιαῦτα παρ ' ἐμοῦ . Πῶς ἂν οὖν πρὸς |
διατεθέντος ἐπὶ γεγονότι τεταρταίῳ , ἐξέρυθρα ἂν καὶ σανδαραχώδη οὖρα φανείη , παχύτερα μὲν τοῦ συμμέτρου τυγχάνοντα , μετρίας δὲ | ||
ἦν φίλτερον ἄλλο πάτρης . Μήποτέ μοι μελέδημα νεώτερον ἄλλο φανείη ἀντ ' ἀρετῆς σοφίης τ ' , ἀλλὰ τόδ |
λέγειν : εἰ δὲ ἰδέα τῆς ψυχῆς τὴν οὐσίαν αὐτῆς σημαίνοι , ἐπειδὴ ἁπλοῦν εἶδος καὶ ἄυλον ἡ ψυχὴ , | ||
τὸ δὲ μιγῆναι νεκρᾷ τῇ μητρὶ νοσοῦντι τί ἂν ἄλλο σημαίνοι ἢ τὸ τῇ γῇ μιγῆναι ; ἀγαθὸν δὲ τῷ |
δή , εἰ πάλιν ὧδε μετίοιμεν , ἆρα μᾶλλόν τι εὑρεθείη ὃ ζητοῦμεν , τί ποτ ' ἐστὶν ὃ χρώμεθα | ||
ἐπιτείνειν αὐτὸ μέλιτος μίξει : εἰ δὲ καθαρὸν καὶ ἄνικμον εὑρεθείη , πλέον ἢ ἐχρῆν ἐξήραινεν , ἐλαίου τε αὐτὸ |
φάλαγξ : λοξὴ δὲ ἡ τὸ μὲν ἕτερον κέρας , ὁπότερον ἂν προῄρηται , πλησίον τῶν πολεμίων ἔχουσα καὶ ἐν | ||
ἀγαθὸν μήτε αὖ κακόν ἐστι τί ᾔδει , ἀλλ ' ὁπότερον εἰς τὰς ψυχὰς πέσοι τοῦτο εἰπὼν αὖθις μεταβαλὼν ἀνέτρεπεν |
καὶ ὀδύνας ἔχων εὐδαίμων εἴη , ὅτῳ ταῦτα σπουδαίῳ ὄντι γίγνοιτο ; Ἀλλὰ θεοῖς μὲν ἡ τοιαύτη διάθεσις εὐδαίμων καὶ | ||
τῶν φίλων ἀνέλαβον καὶ τοῖς πολεμίοις ἐκλελυμένοις ἀκμάζοντες ἐπέθεντο . γίγνοιτο δ ' ἄν τι καὶ τούτου χρησιμώτερον , ἐκ |
φανοῦμαι : τὸ γὰρ ἐμόν ποτ ' εὐγενὲς οὐκ ἂν προδοίην , οὐδέ περ πράσσων κακῶς . σοί τ ' | ||
αἰσθήσεως , ἐγὼ δὲ κατὰ τὴν Εὐριπίδου Λαοδάμειαν οὐκ ἂν προδοίην καίπερ ἄψυχον φίλον . βούλομαι οὖν αὐτὸν ὡς αἰσθανόμενον |
καὶ κωθωνοποιόν . σοροποιός , σοροπηγός σοροπήγιον , σορός : καλοῖτο δ ' ἂν αὕτη καὶ πύελος καὶ κιβωτὸς καὶ | ||
καὶ τὸ σωφρονεῖν ; ἆρά γε ὀρθῶς οὐκ ἀναγκαία ἂν καλοῖτο ; Ὀρθότατα μὲν οὖν . Οὐκοῦν καὶ ἀναλωτικὰς φῶμεν |
τε τὴν τῆς φυλακῆς ῥᾳστώνην ὅλῳ καὶ παντὶ πρὸς σωτηρίαν γίγνοιτ ' ἂν διάφορος . τούτων δέ , ὡς ἂν | ||
. ἔτι δὲ πολλὰ πολλῶν καὶ πλείων ἀπορία τῶν τοιούτων γίγνοιτ ' ἂν ἔστιν ὅτ ' ἐν αὐτῇ τῇ πόλει |
οὐκ ἔστιν ἄλλο ἢ τὸ ὁρίζεσθαι τοὺς ὁρισμούς . καὶ δόξειεν ἂν κατὰ ταύτην τὴν ἐκδοχὴν ὁ Ἀριστοτέλης ταυτολογεῖν , | ||
τὸ χρήσιμον . Ἀνδρίᾳ γὰρ καὶ ῥώμῃ καὶ τάχει διενεγκεῖν δόξειεν ἂν χαρίεντος εἶναι . Ἐγὼ δέ , καθάπερ καὶ |
τῆς ὕλης κόψαι εἰς τὴν τῶν ἀρκύων ἀκώλυτον στάσιν , ὑπάρχοι τὰ δρέπανα . ἐπὶ ταὐτὰ δὲ καὶ ἀξίνας παρασκευαστέον | ||
τῶν φυλακῶν , καὶ εἴ τινές τι ἐγχειροῖεν νεωτερίσαι , ὑπάρχοι ἂν αὐτοῖς τοῦ χρόνου τὸ μῆκος καὶ φθάσαι καὶ |
' οἷς ἂν πλημμελήσῃ καὶ τὸ τιμᾶσθαι δι ' αὐτὰ προσλάβῃ , πῶς δοκεῖτε αὔθαδες ἔσται καὶ ὑπερήφανον ; μὴ | ||
γ Μο αὐτὸν προσλαβόντα ποιεῖν ⃞ον : ἀλλ ' ἐὰν προσλάβῃ Μο γ , γίνεται ΔΥ α Μο α : |
ἔτι γε μὴν περὶ ποσότητος χύματος καὶ προσέτι χρωμάτων , λείποιτ ' ἂν ἴσως ἐν - ταῦθα φάναι περί τε | ||
, μήτε ὑπόληψις , [ οὔτε ] κυρίως ἄρα οὐδεμία λείποιτ ' ἂν δύναμις τῆς ψυχῆς πρὸς ἣν ἀμφισβητήσιμός ἐστιν |
ζῷα . γραπτέον οὖν οὔλιον , ἵνα τὸν τοῦ κυνὸς σημαίνῃ , τὸν φθοροποιὸν καὶ λαμπρότατον , ᾧ καὶ τὸν | ||
ἥμισυ μόνον , οὐδὲν σημαίνει ἐνεργείᾳ κἂν δυνάμει τὸ διπλάσιον σημαίνῃ † πρὸς τὸ διπλάσιον ἀναφέρεται . εἰ δὲ δώσομεν |
γὰρ δεῖ χαλεπαίνειν διὰ τέλους , τοῖς βαρβάροις ἂν ἔγωγε φαίην δεῖν καὶ τοῖς φύσει πολεμίοις . πολὺ γὰρ μείζω | ||
' ἂν τούτῳ τῷ πάντα ἱερῷ , ἀλλ ' εἶναι φαίην ἂν αὐτὸ ἐν ὕδασι τοσούτῳ νικῶν ὅσῳ περ τὸν |
κυρίωϲ δώϲει τε ταύτην , οἴχεται Θραϲωνίδηϲ . ὃ μὴ γένοιτ ' : ἀλλ ' εἰϲίωμεν : [ οὐκέτι ] | ||
μὲν μέλλον ἀφῶμεν : πολλὰ γὰρ ἐν τῷ παντὶ χρόνῳ γένοιτ ' ἂν ἃ καὶ προειδέναι ἀμήχανον καὶ προπιστεύειν οὐκ |
εἶναι κενὸν ἐναντιοῦται τὸ τοιοῦτον . Καὶ γὰρ εἰ μόνον ἐπινοήσαιμεν χεομένην τὴν οὐσίαν καὶ ἐπὶ πλέον ἐκτεινομένην , οὐθενὸς | ||
, οὐδὲ ὑπονοητέον : ὅ τι γὰρ ἂν νοήσαιμεν ἢ ἐπινοήσαιμεν ἤτοι τῶν πάντων τί ἐστι , καὶ τοῦτό γε |
τ ' ἐστὶν καὶ τίνες οἱ μῦθοι , τίνας ἂν φαῖμεν ; Καὶ ἐγὼ εἶπον : Ὦ Ἀδείμαντε , οὐκ | ||
τε καὶ φρονήσεως εἰ ταύτην μάλιστα ἐκ τῶν εἰκότων ἐκτῆσθαι φαῖμεν ἂν ἤ τινα ἑτέραν ταύτης κυριωτέραν ἡμῖν ζητητέον . |
, οἷον πλάτανος καὶ πλατάνιστος : ἐνταῦθα γὰρ οὐκ ἂν εἴποιμεν παρώνυμα : ταὐτὸ γάρ ἐστιν . πάλιν ἔστω τὰ | ||
μέντοι τῇ ἀποφάσει τῇ λεγούσῃ Σωκράτης οὐ βαδίζει οὐκ ἂν εἴποιμεν ἀκριβολογεῖσθαι βουλόμενοι τὸ οὐ βαδίζει ῥῆμα εἶναι ἀόριστον , |
ἰδίαν θέσιν κοινῇ φωνῇ προσχαρίσασθαι ἐπὶ πᾶν συντεινούσῃ , εἰ φαίημεν ἐγὼ ὀνομάζομαι , ἐγὼ κληΐζομαι . ὁ αὐτὸς λόγος | ||
παρασυναπτικῶν μὴ ἵστασθαι τὸ καὶ ἀρκτικοὺς αὐτοὺς εἶναι , εἰ φαίημεν φῶς ἐστιν , εἰ ἡμέρα ἐστίν . αὐτὸ γὰρ |
λάβοιμεν τὰ μάλιστα γήινα γεννώμενα καὶ πλαττόμενα ἐν αὐτῇ , εὕροιμεν ἂν καὶ ἐνταῦθα τὴν γῆς φύσιν . Λίθων τοίνυν | ||
δὲ σκαληνῶν , ἐν μὲν τοῖς ἰσοσκελέσιν οὐκ ἄν ποτε εὕροιμεν ἀριθμοὺς ἐφαρμόσαι ταῖς πλευραῖς : οὐ γάρ ἐστι τετράγωνος |
σὺ δὲ τί οἶσθα εἰ ἡμεῖς ἂν τούτου κατεψηφισάμεθα ; εἴποιμ ' ἄν : διότι πεπαρρησίασθέ μοι καὶ διείλεχθε . | ||
μὲν οὖν αἰτιώμενοι τὸν ὁρισμὸν οὕτως : ἐγὼ δ ' εἴποιμ ' ἂν , ὡς εἰ μὲν κατὰ τὴν ἀπόδοσιν |
ἤνεγκεν . Μεμνήμεθα τῶν ὀνειράτων ἐκείνων , οὕτω γὰρ ἂν πρέποι τὰς ὀλίγας ἡμέρας καλεῖν : οὐ γὰρ ἔφθης ἡμῖν | ||
φέρε δὲ μετὰ τοῦτο ἐννοηθῶμεν , τίνι τῶν χρόνων ἀναθεῖναι πρέποι ἂν τὸ συμβαῖνον , ἀφελομένους τοῦ πρώτου : καί |
τὸν λόγον . οὐ μὴν δίαρμά γε οὐδὲ ἀξίωμά τι δύναιτ ' ἂν ἔχειν ὁ τοιοῦτος λόγος οὐδὲ τοῖς ὅλοις | ||
ἀποκρίνασθαι καὶ λόγον ἐκ λόγου λέγειν , οὐδεὶς ὅστις οὐχὶ δύναιτ ' ἄν . ἐκ δὴ τοῦ θορυβεῖν οὐκ ἀπαλλάττεσθε |
μεγάλ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , κατ ' ἐκείνου φαίνοιτ ' ἂν ὀνείδη βουλομένοις ὀρθῶς δοκιμάζειν , ταῦτ ' | ||
μὲν τοῦ δέοντος τὰ ἄνω , μείζω δὲ τὰ κάτω φαίνοιτ ' ἂν διὰ τὸ τὰ μὲν πόρρωθεν , τὰ |
βαρυνόμενοι . περὶ σηπεδόνος * σηπεδόνος : ὄνομα ὄφεως * γνοίης : γνωρίσαις μάθοις ἀλλ ' ὁ μὲν εἴδει : | ||
ζηλωτόν , τὸ δ ' ἄμοιρον γενέσθαι παντελῶς καταγέλαστον . γνοίης δ ' ἂν ἐξ ἄλλων τε πολλῶν , καὶ |
εἴτε ἐν τούτῳ , οὐκέτ ' ἂν ἐπ ' αὐτοῦ κινοῖτο . ἐν τῷ μεταξὺ ἄρα τοῦ ἀφ ' οὗ | ||
δι ' αὑτὴν μὲν γὰρ καὶ ἐξ αὑτῆς οὐκ ἂν κινοῖτο ταύτην τὴν κίνησιν παρὰ φύσιν αὐτῇ ὑπάρχουσαν : δεῖ |
ρ δυνάμεως ἡ τοῦ ε δύναμις . καὶ ἐναλλάξαντες εἰ λέγοιμεν ρε , πάλιν ἀντιληψόμεθα ὅτι πρώτη μέν ἐστι κατὰ | ||
. Ταῦτα , ὦ Ἀρχία : τί γὰρ ἂν καὶ λέγοιμεν ; ἀλλὰ πῶς ἀπέθανεν ; Ἔοικας ἔτι μᾶλλον , |
γίνεται . καὶ ἡνίκα μὲν ἂν ὁ ἐκ τοῦ φλέγματοϲ ἐπικρατῇ , ϲυϲτολαὶ γίνονται καὶ φρῖκαι : εἰ δὲ ὁ | ||
: φανερὸν ὦν ὅκκα μὲν τὸ λογιστικὸν μέρος τᾶς ψυχᾶς ἐπικρατῇ τῶ ἀλόγω , γίνεται καρτερία καὶ ἐγκράτεια : ὅκκα |
, ἃ χρῄζει , τούτων τυχεῖν ἐπὶ πορθήσει παραγενόμενον : συγχωρήσαιμι : οὐ διὰ τῶν ὅπλων : πᾶν γὰρ ἐξαιρεῖ | ||
ἀλλ ' οὐ τοσαύτας . μὴ γὰρ αὐτός ποτε τοῦτο συγχωρήσαιμι . χρὴ δὲ οὐδὲ σέ , βασιλεῦ : τοῦτο |
δ ' ἐν ἴπῳ . καὶ περιστροφίδα δ ' ἂν εἴποις τὸ ξύλον τὸ τὸν ἶπον περιστρέφον , ἐναρμόσαι δ | ||
μόνον , ὡς ὁ θώραξ , ὡς ὁ ὀφθαλμός : εἴποις δ ' ἂν καὶ τῶν κινούντων τὰ μὲν κατὰ |
ἡμεῖς πειρώμεθα ἀποδιδράσκειν ὅσα ἀνθρώπῳ κακόν ἐστιν , εἴπερ οὖν ἀπογεύσαιτο αὐτῶν . ἤδη μέντοι τις καὶ ἄνθρωπος ἀγνοῶν καὶ | ||
εἴ τις ὀλίγον ὅσον ἀκαριαῖον ἀποξύσας αὐτῶν ἄκρῳ τῷ ὄνυχι ἀπογεύσαιτο : ἀλλὰ ἢν μὴ τοσοῦτον ὅσον χρή , καὶ |
νεανίαις καὶ γέρουσι , τοῦτο οὐ παρ ' ἐμοῦ μόνον ἀκούσειας ἂν ἀλλὰ καὶ παρὰ τῶν ἡμετέρων ἁπάντων . ” | ||
μελάνουρος , ὥς φασι , καὶ ἀμμοβάτης : εἰ δὲ ἀκούσειας κεντρίδα , τὴν αὐτήν μοι λέγεσθαι νόει . δεῖ |
, οἱ δ ' ἦσαν ἕτοιμοι πάσχειν , ὅ τι δόξειε τοῖς εἰκότως αἰτιωμένοις . ἐγὼ δὲ πάντων ἔφην ἀτοπώτατον | ||
ἐπὶ τῆς διαλεκτικῆς , εἴ τις τοιουτοτρόπως ἀποφαίνηται , καταγέλαστος δόξειε . φαμὲν οὖν , ὡς οὐκ ἤδη , ἐὰν |
πόδες : Παρὰ τὴν παροιμίαν τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ] καὶ νὴ Δί ' αἱ νῆτται : | ||
οὐκέτ ' εἰμ ' ἐγώ τί δῆτα χεῖρες οὐκ ἂν ἐργασαίατο ; ὡς ἐγγὺς ἤδη δαίμονος πεδαρσίου δίνης πτερωτὸς φθόγγος |
καὶ ποτῶν μαθὼν ἀλογεῖν τῶν οὕτως ἀναγκαίων τίνος οὐκ ἂν ὑπερίδοι τῶν περιττῶν , ἃ γέγονεν οὐ διαμονῆς καὶ σωτηρίας | ||
παρίει ” . φησὶν οὖν , ὁ Κλέων πάντων ἂν ὑπερίδοι ἕνεκεν λήμματος . ΓΘ τοὺς τερθρίους ] τοῦ ἱστοῦ |
οὐδ ' εἰ βοῦς μοι τὸ δὴ λεγόμενον φθέγξαιτο , πεισθείην ἂν ὅτι βουλήσεταί μέ ποτε ἢ δυνήσεται Μένανδρος ἀπολιπὼν | ||
μᾶλλον προχωροίη , καὶ τάχ ' ἂν ἴσως ἀπὸ τούτων πεισθείην μηδὲ ἐκείνων ἔτι καταγελᾶν , εἴ τινα ἴδοιμι σεμνυνόμενον |
ὡς , ὅτ ' ἄν γε καθ ' ἑκάτερον κέρας ὑπερβάλλωσιν , ὑπερφαλαγγεῖν λέγεται . Κατὰ βάθος δὲ γίνεται τόπου | ||
: καὶ αἱ ὑπερβολαὶ δὲ τῶν ἀνθρωπίνων ἡδονῶν , ὅταν ὑπερβάλλωσιν ἑαυτὰς καὶ τῶν ἀνθρωπίνων ὅρων ἐκτὸς γένωνται , θηριώδεις |
οὗτος ἀεὶ καὶ ἠχῶν , ἡ κίνησις ἂν τὴν κίνησιν αἰσθάνοιτο καὶ οὐχ ὁ ψόφος τὸν ψό - φον : | ||
, οὐδ ' ὅλως σῶμα δοτέον τῇ ψυχῇ , ἵνα αἰσθάνοιτο , ἀλλὰ τῷ σώματι δοτέον ψυχήν , ἵνα ᾖ |
ἀγόντων ὅτι τῆς στρατηγίας ὀρέγεται τυχεῖν , ὅπως τοῖς Μακεδόσι προδῷ τὴν Περσῶν ἡγεμονίαν , ὁ μὲν Χαρίδημος παροργισθεὶς καὶ | ||
ἐν βροτοῖσι κἀν θεοῖς πέλει τοῦ προστροπαίου μῆνις , εἰ προδῷ σφ ' ἑκών . ἄνασς ' Ἀθάνα , Λοξίου |
ἢ κατασκευῶν ἐπίρρωσιν , εἴτ ' ἐποικοδομίαν ἔργων ἢ παθῶν γίνοιτο , χρὴ γινώσκειν ὅμως τὸν ῥήτορα , ὡς οὐδὲν | ||
τε καὶ τάξεις ὡς εἰς διδασκαλεῖον πορευόμενοι : ἵνα φανερὰ γίνοιτο τοῖς ξένοις ἡ μέλλουσα ἀνδροῦσθαι τῆς πόλεως ἀκμὴ πλῆθός |
ὥσπερ ἀφαιρουμένων αὐτοῦ τὴν ποσότητα . Ἐλάττω δ ' ἂν ὀφθείη καὶ διὰ φάρμακά τε καὶ τροφὰς ἐμπλαστικὰς τοὺς πόρους | ||
. Νυνὶ δ ' οὐκ οἶδα , τίσιν ἂν ἀσπαστὸς ὀφθείη τῶν κατὰ ἡμᾶς ἰατρῶν πάλαι τὸ περὶ φιλοσοφίαν φιλότιμον |
δὲ δύναμιν καταβεβλημένην ὑπὸ δυσκρασίας . δύναμις δὲ ῥωσθεῖσα ἢ ἔπεψεν ἢ ἀπεδίωξε τὴν ὕλην , καὶ ἐπαύσατο ἡ νεφρῖτις | ||
τουτέῳ τῆς φύσεως : τῷ μὲν γὰρ χρώματι ὅ τι ἔπεψεν ὡς ῥᾴδιον ὄν : οὐκ ἔτι δὲ καὶ τῇ |
γὰρ ἂν ἡγεμόνων ἔδει : οὐ γάρ πού τις ἂν διαμάρτοι οὐδαμόσε μιᾶς ὁδοῦ οὔσης . νῦν δὲ ἔοικε σχίσεις | ||
ἀριθμῷ τελείῳ τετράδι , ἣν δεκάδος τῆς παντελείας οὐκ ἂν διαμάρτοι εἰς ἀφορμὴν εἶναι λέγων καὶ πηγήν : ὃ γὰρ |
ὑποθέσεων δύναται κρίσιν ἐκδέξασθαι , ἐπὶ δὲ ἀληθείας οὐδαμῶς ἂν συσταίη : οὔτε γὰρ ἀορίστου ὄντος τοῦ πεποιηκότος κατηγορία τις | ||
γένος δὲ τῆς ἀποδείξεως ὁ συλλογισμός : πῶς ἂν οὖν συσταίη ἀπόδειξις δίχα συλλογισμοῦ ; ἀναγκαῖον ἄρα τὸ συλλογίζεσθαι ταῖς |
: οἷς γε σὺ οὐκ ἂν ἐθέλοις πιστεῦσαι , εἰ φαῖεν ἀγαθοὶ εἶναι δημιουργοί , εἰ μή τί σοι τῆς | ||
τινα τῶν οὐρητικῶν ἀγγείων διάθεσιν , αἵ τε τοπικαὶ ὀδύναι φαῖεν ἂν καὶ τὰ ἐν τοῖς οὔροις παρυφιστάμενα , περὶ |
δυνατοῦ κατασκευήν . ὑποδιαιρήσομεν δὲ τὸ δυνατὸν πρῶτον μὲν ἐὰν ἐγχωρῇ τῷ μὴ χαλεπὸν εἶναι , ἔπειτα τῷ εἰ καὶ | ||
ὑποπίπτει καὶ κατ ' ἐκείνην γε διαιρεθήσεται , ὡς ἂν ἐγχωρῇ , τοῖς κεφαλαίοις . Τὸ συμφέρον διττόν ἐστιν , |
εἴτε δοίη τις αὐτοῖς ἐκ τούτων εἶναι τὸ μέγεθος εἴτε δειχθείη τοῦτο , ὅμως τίνα τρόπον ἔσται τὰ μὲν κοῦφα | ||
μᾶλλον ἁρμόζων ὁ τοιοῦτος λόγος φανεῖται . ὥστε οὐκ ἂν δειχθείη τὸ δεῖν ἐν κοινῷ τόπῳ λέγειν ὑπέρ τινος , |
τὸ δὲ μόλυβδον ἐργάζεσθαι μολυβδοχοεῖν . τούτοις δ ' ἂν προσήκοι καὶ ἀγαλματοποιεῖν καὶ ἀγαλματοποιία , ἀνδριαντοποιεῖν ἀνδριαντοποιία , τοῖς | ||
χρῶνται τοῖς ὀνόμασιν . Ἴσως δ ' ἂν τοῖς κόσμοις προσήκοι καὶ τὸ ἔντριμμα , ψιμύθιον , ἔγχουσα , φῦκος |
τὴν Ἀττικὴν πολέμου , ὃς λυπήσει μὲν ἕκαστον , ἐπειδὰν παρῇ , γέγονεν δ ' ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ . | ||
ποιεῖν . Ὡς οὐδὲν ἡ μάθησις , ἂν μὴ νοῦς παρῇ . Ὦ Ζεῦ , τὸ πάντων κρεῖττόν ἐστι νοῦν |
, προσκάθηται [ ] . σύστημα κώλων ζʹ † οὐκ ἀκούσαις : σύστημα κατὰ περικοπὴν ἀνομοιομερὲς κώλων ἀναπαιστικῶν ζʹ , | ||
καὶ χείρω τὰ τῶν νέων . καὶ τοῦτ ' ἂν ἀκούσαις καὶ τῶν τἀκείνου νειμαμένων . ἐμοὶ δὲ καὶ τὰ |
ἔχοντες μετέχουσι πάντων τῶν ἐν τῇ χώρᾳ , ὁπόταν τινὸς δεηθῶσιν . Ἐναντία γε μὴν καὶ τάδε τοῖς ἄλλοις Ἕλλησι | ||
στρατιὰν αὐτοῖς Αἰκανῶν καὶ Οὐολούσκων ἄξειν ἐπίκουρον , ὅσης ἂν δεηθῶσιν : ἥξει τε οὐκ εἰς μακρὰν αὐτὸς μὲν ἐπαγόμενος |
μέσον ὄψει σχημάτων τὸ κῶλον γινόμενον : εἰ δέ γε τέμοις τὸν ἐκτὸς μῦν , καμπτό - μενον ἐπὶ πλέον | ||
καὶ συνάπτει τελευτὴν ἀρχῇ . Καὶ συνελόντι εἰπεῖν εἰς τρία τέμοις ἂν τὴν πᾶσαν τοῦ λόγου διάνοιαν καὶ εἰς τρεῖς |
τῷ θήλει τῆς ψυχῆς τῷ ἀλόγῳ κατὰ τὸ τῆς φαντασίας εὐμήχανον καὶ ἀνατυπωτικὸν , ὃ δὴ καὶ αὐτὸ φαίης ἂν | ||
τῷ θήλει τῆς ψυχῆς τῷ ἀλόγῳ κατὰ τὸ τῆς φαντασίας εὐμήχανον καὶ ἀνατυπωτικόν , ὃ δὴ καὶ αὐτὸ φαίης ἂν |
, ὀφθείη , πρόχειρος δὲ ἡ ἐπὶ τῷ φανέντι πρόγνωσις ἀποδοθείη , προεπεσκεμμένης δηλονότι καὶ τῆς ἐπὶ τῷ νοσοῦντι εὐαισθησίας | ||
ἐπεὶ καὶ αὐτῇ ὄνομα ἴδιον τέθειται : καὶ λόγος ἂν ἀποδοθείη αὐτῆς κατὰ τὸ ὄνομα . καὶ πάντες οἱ λόγοι |
πᾶσιν ἔσται ἠγαπημένος καὶ εὐάκουστος . καὶ ὅπερ ἂν θελήσῃ ἐπιτεύξεται , καὶ ὃ βούλεται περιγενήσεται . Λέγεται δὲ καὶ | ||
ὄρεξις ὤρεκται , ἔπειτα προαιρούμενον καὶ βουλευόμενον ὅπως τοῦ ὀρεκτοῦ ἐπιτεύξεται , διὰ τοῦτο ἡ προαίρεσις ἢ ὀρεκτικὸς νοῦς ἂν |
φρονέων Μενέλαος : Μηκέτι νῦν μέμνης ' ἅ τ ' ἐπάσχομεν ἄλγεα θυμῷ : ἀλλὰ τὰ μέν που πάντα μέλας | ||
, οἱ δ ' ἀποθανεῖν , ἀλλὰ θεοὺς μάρτυρας ὧν ἐπάσχομεν καὶ δαίμονας ἐπικαλεσάμενοι , πολλῶν ἂν ἐξεπληρώσαμεν , εὖ |
καὶ ὑποζύγια καὶ ἁπλῶς πᾶν τετράπουν ἐὰν εἰς τὰ αἰδοῖα τεθῇ ἡ ῥίζα ἢ τὰ φύλλα αὐθήμερον : χρήσιμον δὲ | ||
, ἀλλὰ . . . ἐξομοιοῦται γὰρ ἐν ᾧ ἂν τεθῇ ἀγγείῳ : τοῦτο δ ' ὅτι ἡ τροφὴ κωλυομένη |
ἄν τις πρὸ σοῦ καὶ τῷδε δικαίως ἂν τῷ θεῷ παραβάλλοιτο , ἢ μαθητὴν προσαγορεύων τῆς τέχνης , διαμάρτοι τῆς | ||
Τὸ γένοϲ ἁπάντων τῶν πτηνῶν ζῴων ὀλιγοτροφώτερόν ἐϲτιν , εἰ παραβάλλοιτο τῷ γένει τῶν πεζῶν , καὶ μάλιϲτα τῶν ὑῶν |
ἐστὶ τά τε λασιώτατα καὶ οἷς αὐτὸς ἥκιστ ' ἂν δύναιτο ὁ ἵππος , ἤν τι λυπῇ αὐτόν , ἐπικουρεῖν | ||
ἀνυπεύθυνός τε καὶ αὐτοκράτωρ ἄρξῃ πόλεως , οὐκ ἄν ποτε δύναιτο ἐμμεῖναι τούτῳ τῷ δόγματι καὶ διαβιῶναι τὸ μὲν κοινὸν |
οὕτως ἔπαθε τὰ κατὰ τὴν ῥάχιν ὡς μηδὲ βραχύτατον εἰ κινηθείη , δύνασθαι φέρειν τὸ μέγεθος τῆς ὀδύνης . ἠναγκάσθημεν | ||
σύγκειται ὑπὸ βαρύτητος κάτω φέρηται . ἔτι εἰ μὲν ἄνω κινηθείη , πῦρ ἔσται , εἰ δὲ κάτω , γῆ |
σοῦ τίν ' ἂν κοινωνὸν βέλτιστον οἴκου τε καὶ τέκνων λάβοιμεν , ἐγώ τε σὲ ἐξελεξάμην καὶ οἱ σοὶ γονεῖς | ||
εἰ ἐθέλοι . καὶ γὰρ εἰ τὴν τῶν πολλῶν κρίσιν λάβοιμεν ἐπὶ γεωμετρίας κυρίαν , γελοῖοι ἂν ὦμεν , ἀσύμμετρα |
μὴν ἀκμάζοντας καὶ θερμοτέρους τῇ κράσει τοιαῦτ ' οὖρα προβαλλομένους φαίης ἂν εἰκότως καὶ αὐτοὺς ἐπί τε παραπλησίαις διαίταις καὶ | ||
αὐτῇσι γενύεσσι πέλας γένυν , ἠδὲ καρήνῳ ἐγχρίμπτων κεφαλήν : φαίης κέ μιν ἱμείροντα κῦσσαι καὶ στέρνοισι περιπτύξαι μενεαίνειν ἠΐθεον |
λέγειν δύναμις , ἐὰν τὰ παρ ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστῇ , διακόπτεται ” : πᾶσα δὲ τέχνη ἐν αὐτῇ | ||
τοῦ λέγειν , ἂν τὰ παρ ' ὑμῶν τῶν ἀκουόντων ἀντιστῇ , διακόπτεται . οὕτως οὖν ἀκούετε τούτου ὡς πονηροῦ |
καὶ ἀρίστην ὁδόν . Καὶ μὴν οὐδέπω χάριν ἄν μοι εἰδείης εἰκότως : οὐδὲν γάρ σοι ἐξευρηκὼς ἔδειξα , ὡς | ||
Μήδων , παῦσαι σπεύδων τὰ σπεύδεις : οὐ γὰρ ἂν εἰδείης εἴ τοι ἐς καιρὸν ἔσται ταῦτα τελεόμενα : παυσάμενος |
γὰρ οὕτως ἐπιμείναι τις τοῖς κατὰ μέρος , πάνυ ἂν ἐργάσαιτο ἀφελῆ τὸν λόγον . Ἔτι ἀφελές τε καὶ ἠθικὸν | ||
οὐδὲν μὲν ἔπραξεν , ἀλλὰ τοσοῦτον ὅσον ἂν γυνή τις ἐργάσαιτο : ἄλλως : ὡς γυνὴ , συμβουλεύσασα , παραθαρρύνασα |
λεχθέντων ἂν ἀρκεῖ τοῦτο καὶ ὅτι κίνησις μὲν ἂν καὶ παύσαιτο καὶ διαλίποι , χρόνος δὲ οὔ . Εἰ δὲ | ||
, ἁρπάσας τυραννικῶς . ἀλλ ' ἐκεῖνος μὲν ἀναισχυντίᾳ μὴ παύσαιτο συνοικῶν , σὺ δ ' , ὦ ἄριστε , |
ὁμοῖον καὶ ἐν Γηρυτάδῃ . . αἴροι ' ἂν : Λάβοις ἄν . Θ . . τὰ στρώματα δηλονότι . | ||
ἐστιν ἡ ψυχὴ πρὸς πάσας ἐπιτηδείως ἔχει τὰς δόσεις . Λάβοις δ ' ἂν καὶ ἄλλως ἐκ διαιρέσεως τὰς τέσσαρας |
πρὸς τοὺς ἐκκομίζοντας ἔλεγεν : ” οὗτος ὁ ἄν - θρωπος , εἰ οἴνου ἀπείχετο καὶ κλυστῆρσιν ἐχρῆτο , οὐκ | ||
οἷον ὅτι πᾶς ἄνθρωπος λογικὸς ἢ ὅτι πᾶς ἄν - θρωπος ἀναπνεῖ ἐξ ἀπαγωγῆς λανθανούσης θεωροῦνται , ἐκ τῆς καθ |
θερμοτέρη ἡ ὥρη , καὶ θᾶσσον : ἢν δὲ μᾶλλον κλασθῇ , καὶ παραχρῆμα . Καὶ ὁ Ἐξαρμόδου παιδίσκος παραπλησίως | ||
καὶ , ἡ κερκίς , ἃ δὴ τὰ δύο εἰ κλασθῇ χείρω ἤπερ τὸ ἕν . καὶ τούτων ἧττον εἰς |
. Τοῦτο δέ γε πεπονθυῖα οὐδὲν πλέον ἀναρμοστίας οὐδὲ ἁρμονίας μετέχοι ἄν ; Οὐ γὰρ οὖν . Τοῦτο δ ' | ||
ἦν δεινόν . Τάχα δὲ καὶ ὁ εὐφημισμὸς καλούμενος ἂν μετέχοι τῆς δεινότητος , καὶ ὁ τὰ δύσφημα εὔφημα ποιῶν |
ἡ φρενῶν ἐναλλαγή τοῖς εὐποροῦσι κἂν ˘ – × – ἀπῇ , τοῖς πενομένοις δὲ καὶ παροῦσα λανθάνει οὐκ οἶδ | ||
ἐπὶ τοῖς πράγμασιν , ὡς ἅπας μὲν λόγος , ἂν ἀπῇ τὰ πράγματα , μάταιόν τι φαίνεται καὶ κενόν , |
, ἔφη , ὦ Κῦρε : οὐδ ' ἐὰν μηδέποτε παύσωμαι θεώμενος , οὐ μὴ κρατηθῶ ὥστε ποιεῖν τι ὧν | ||
τὸν τρόπον ἦσαν . ἁπλῶς δ ' εἰπεῖν , ἵνα παύσωμαι φησί μακρολογῶν , ἄλλως τε καὶ τοσούτων μοι πραγμάτων |
πᾶν γιγνομένου . Καὶ γὰρ εἴ τις ὀξὺν φθεγγόμενος φθόγγον ἅπτοιτο τῆς αὑτοῦ πλευρᾶς , ἔπειτα πάλιν βαρὺν , αἰσθάνοιτο | ||
ἀβέβαιον εἶναι τῷ τεθνεῶτι εὐδαίμονι τὸ μακάριον . εἰ γὰρ ἅπτοιτο ἐκείνου τὰ τοῖς ἀπογόνοις ἐνθεωρούμενα , ἐνδέχεται καὶ πολλὰ |
σημαντικά . τὸ γὰρ ἦμεν ἄνθρωπον ἀληθές ἐστιν , ὅκκα ὑπάρχῃ , ψευδὲς δέ , ὅκκα μὴ ὑπάρχῃ . ὁ | ||
- μένης ἀνάγκη , κἂν τὰ ἄλλα πάντα τὰ αὐτὰ ὑπάρχῃ , καὶ τὰς τὴν ὀρθὴν γωνίαν ὑποτεινούσας τοῦ ζῳδιακοῦ |
ἐπαρκέσειεν ; ἢ τίς ἂν εὖ φρονῶν τοῦ σοῦ θιάσου τολμήσειεν εἶναι ; οἳ νέοι μὲν ὄντες τοῖς σώμασιν ἀδύνατοί | ||
ἂν ἀποθάνοι φαρμάκῳ οὐδεὶς ἔχων παράσιτον . τίς γὰρ ἂν τολμήσειεν ἐπιβουλεῦσαί τινι τούτου προεσθίοντος καὶ προπίνοντος ; ὥστε ὁ |
ἔῃ : ἐν δὲ τῇ ταραχῇ εὐρυχωρίης γινομένης , εἰλέεται ἀποκεκριμένον καὶ θερμαίνει τὸ σῶμα , ἢ στήριξιν ἔχον πη | ||
ἐκρίπτει , τὸ δὲ ἐμβριθὲς καὶ στίλβον ἐπὶ τῆς σανίδος ἀποκεκριμένον ἀπολείπει , δυσκινήτου διὰ τὸ βάρος τῆς τοιαύτης φύσεως |
' οὐδ ' ὥσπερ ὁ γαλακτώδης εἰς τὸν γλυκὺν ἂν τεθείη , καὶ γὰρ οὗτος ἐν ἐνίοις ὡς εἶδος ἄν | ||
παθόντος ὀργή : εἰ δὲ τὸ ἀμύνεσθαι τῷ παθεῖν ἐγγὺς τεθείη , τουτέστιν εἰ μὴ γένοιτο ἐν μέσῳ χρόνος πολύς |
ἀμφισφάλλουσαι τὸ ἄρθρον , ” περιβάλλουσαι ” ἐπεῖπε , ἐπείπερ εὔγνωστον ὑπῆρχεν αὐτῷ διὰ πλειόνων , ὅτι παρὰ τῷ ἰατρῷ | ||
πρὸς ἀνθρώπους ἐπινεύουσα , διὰ ποικίλης παιδείας πάντα εἰς τὸ εὔγνωστον καὶ καθαρὸν ἐξήγγελλεν . αὐτὸς μὲν οὖν φησι , |
αὐλῶν ὀξύτατος φθόγγος πρὸς τὸν τῶν ὑπερτελείων βαρύτατον μεῖζον ἂν ποιήσειε τοῦ εἰρημένου τρὶς διὰ πασῶν διάστημα καὶ κατασπασθείσης γε | ||
τίς δώσει αὐτοῖς καθάρσεις μεμιασμένοις τῷ φόνῳ ; τίς ἂν ποιήσειε κάθαρσιν ; Ξ καθαρμὸν ] κάθαρσιν . καθαρμοὺς ] |
τοὺς πρότερον ἀνύλους . ἀλλ ' αὗται μὲν οὐκ αὐτόματοι δόξαιεν ἄν , ἀλλ ' ὥσπερ σπειρόμεναί τινες ἢ φυτευόμεναι | ||
ὡς διαφόροις χρώμεναι τοῖς τε ὑποκειμένοις καὶ τοῖς κατηγορουμένοις , δόξαιεν δ ' ἂν καὶ μία εἶναι οὐ μόνον κατὰ |
ἐστι γῆς . Εἶθ ' ὥσπερ ἡμεῖς , ἢν ἰέναι βουλώμεθα Πυθώδε , Βοιωτοὺς δίοδον αἰτούμεθα , οὕτως , ὅταν | ||
τοῖς σελίνοις εἰσίν . οὐδὲ πυρφόρος : ὅταν πολλοὺς ἀποφῆναι βουλώμεθα τοὺς τελευτήσαντας , λέγομεν ὅτι οὐδὲ πυρφόρος ὑπελείφθη , |
θεωρεῖται ἐν αὐτοῖς . πῶς δὲ τὸ βίαιον καὶ ποικίλον θεωρηθείη ἂν ἐν τῷ ἁπλῷ ; Πληρώσας τὸν περὶ τοῦ | ||
ἀλλὰ μετὰ τελευτὴν μακαρίζειν : τάχα γὰρ ἂν ἐξ ἐκείνης θεωρηθείη καὶ τὸ νῦν ἐπιζητούμενον . εἰ δὴ τὸ τέλος |
, διὸ καὶ ἧττον οἰκεῖα , ὅταν ἑνί τινι ὄντα λαμβάνηται τῶν μετεχόντων αὐτῶν : τὰ δὲ ἴδια μόνων ἐστὶν | ||
οἰκείᾳ φύσει δυναμένων ἑκάστου γενέσθαι . ὅταν μὲν οὖν οὕτω λαμβάνηται ὁ λόγος , ὡς εὐθὺς ἔχειν τὸ βέλτιον οὕτως |
οἱ κυνήποδες εἴτ ' ἐν βώλοις εἴτ ' ἐν λίθοις ἐλαύνοιτο ὁ ἵππος . τῶν γε μὴν κνημῶν τὰ ὀστᾶ | ||
γὰρ ὠφέλειαν τὸ ἔργον παρέχεται , εἰ μὲν γὰρ ἠρέμα ἐλαύνοιτο ὁ ἵπποϲ , οὐδὲν ἄλλο ἐργάζεται πλὴν κόπου καὶ |
αὐτὴν μὴ τοῖς ἔμπροσθεν ἀκολουθεῖν ἀλλ ' ἑαυτῇ κελεύσῃ . Εἴη δ ' ἂν ἀρχή , καὶ ὄνος , καὶ | ||
τῶν ἀλεύρων λεπτόν . νοήμων : φρόνιμος , ἐπινοητής . Εἴη : ἔστω . αἰόλα : ποικίλα , δόλια . |
συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
ἐπὶ τῶν ἄλλων τῶν περὶ ταύτην νήσων . Εἰ δὲ προστεθείη τῷ ἀπὸ τῆς Ῥοδίας μέχρι Βορυσθένους διαστήματι τὸ ἀπὸ | ||
- τίου δὲ συνισταμένου , ἂν καὶ νόμος ἢ ἔθος προστεθείη τοῦ δύνασθαι τοῦτο πράττεσθαι , ἐν τοῖς ἐξεταζομένοις ἔσται |
: ⌈ ὅπως ἤγουν πῶς καὶ τίνι τρόπῳ ἀποστρέψαις ἤτοι ἐκφύγοις ἂν δίκην ἀντιδικῶν ἤγουν ⌈ ἀντιλέγων τοῖς δικαίοις [ | ||
' αὐτάδελφον αἷμα δρέψασθαι θέλεις ; θεῶν διδόντων οὐκ ἂν ἐκφύγοις κακά . πέφρικα τὰν ὠλεσίοικον θεόν , οὐ θεοῖς |
ἀλκυόνος τὴν καλιὰν ἥκιστα ἂν ὕδωρ λυμαίνοιτο . πολλὰ ἂν ἔχοιμεν λέγειν , εἰ βουληθείημεν τὸ λογοειδὲς τῶν ζῴων ἐπιδεικνύναι | ||
ἔτι πονηροτέρους ἦμεν καὶ μέχρι μὲν τούτων ἴσασι τί ἴσον ἔχοιμεν . ἐὰν δὲ τὰ ἄλλα σωφρονήσῃς , κἀγώ σοι |
τὸν Τηλέμαχον καὶ Μενέλεων : κἀγὼ πάντα μὲν οὐκ ἂν εἴποιμι τὰ τοῦ σωτῆρος ἀγωνίσματα , ὅσων ἀπέλαυσα εἰς τήνδε | ||
καὶ ἃ πρῶτα . κἂν ἔρηταί τις ὑμᾶς , εἰ εἴποιμι καὶ ὅ τι , τὸ μὲν ὡς εἶπον , |
τούτων τῶν ὅρων ὡς τότε ἀλλ ' ἐπὶ μέρους , δεικνύοιτο ἂν ἐπ ' αὐτῶν ἀληθῶν οὐσῶν καὶ τοῦ παντὶ | ||
Α καὶ ἐκ τῶν συλλογιστικῶς τὸ Β . οἷον εἰ δεικνύοιτο , ὅτι ἡ ἰατρικὴ χρήσιμος τῷ βίῳ , διὰ |
τοσοῦτον πρᾶγμα ἕτερον παρίσταται διὰ τοῦ συνδέσμου : ὡς εἰ ληφθείη μεταξὺ ἐπιθέτου καὶ κυρίου , δύο πάντως παρίστησι καὶ | ||
: διὰ τοῦτο καὶ ὑπνωτικόν ἐστιν : εἰ δὲ πλέον ληφθείη , καὶ καταφορικὸν καὶ δύσπεπτον : ἔτι δὲ τῶν |