οἷον Ἀχιλλέως Πηλέως , τοῦτο μόνον , φημὶ δὴ τὸ υἱεύς , οὐκ ἐγένετο διὰ τοῦ ε καὶ ω κατὰ | ||
, τῶν Ἀθηναίων δηλονότι . τὸ δὲ υἱέων ἀπὸ τῆς υἱεύς εὐθείας ἦρχε : ἐτυράννει ὑποτοπήσαντες : ἀντὶ τοῦ ὑπονοήσαντες |
διαφόρου κλίσεως , ὅτι κοινῶς μὲν Πηλέος , ἀττικῶς δὲ Πηλέως , ἰωνικῶς δὲ Πηλῆος , βοιωτικῶς δὲ Πηλεῖος , | ||
τοῦ λύκου κατὰ τὸν Λυκόφρονα τοῦ φαγόντος τὰ ἄποινα τοῦ Πηλέως ὡς εἴπομεν ἢ τοῦ δόντος αὐτὰ τὰ ἄποινα τοῦ |
Ἀγαμέμνων . ἄγει δὲ καὶ Ἑρμῆς παρ ' Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου τὰς θεὰς κριθησομένας ὑπὲρ τοῦ κάλλους , καὶ ἔστιν | ||
Δευ - τέρῃ δὲ λέγουσι γενεῇ μετὰ ταῦτα Ἀλέξανδρον τὸν Πριάμου ἀκηκοότα ταῦτα ἐθελῆσαί οἱ ἐκ τῆς Ἑλλάδος δι ' |
ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , οἷον Ξενοφῶν ὦ Ξενοφῶν , Ἀγλαοφῶν ὦ Ἀγλαοφῶν , Κτησιφῶν ὦ Κτησιφῶν , Δημοφῶν ὦ | ||
εἰς ων περισπώμενα οὐ γίνονται εἰς ως , οἷον Κτησιφῶν Ἀγλαοφῶν Ξενοφῶν . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . Μηδεὶς δὲ |
ὡς ἀνοίκεια τῆς τραγικῆς ποιήσεως ὅ τε Ὀρέστης καὶ ἡ Ἄλκηστις , ὡς ἐκ συμφορᾶς μὲν ἀρχόμενα , εἰς εὐδαιμονίαν | ||
συλλαμβάνει . ἔλεγον οὖν οἱ ἄνθρωποι „ ἀνδρεία γε ἡ Ἄλκηστις : ἑκοῦσα ὑπεραπέθανεν Ἀδμήτου . „ τοῦτο μέντοι οὐκ |
] ἡ ἄρουρα καὶ ἡ γῆ καὶ ἡ χώρα τοῦ Αἴαντος ἡ περικλύστα καὶ περικλυζομένη τῇ θαλάσσῃ , δηλαδὴ νῆσος | ||
ἐγχειρίδιον ἐκαλεῖτο , ὡς Πολέμων φησὶ , τὸ συντρέχον ἐν Αἴαντος ὑποκρίσει . . Σκυδικαί : Πολέμων παρὰ Ἑρμοδώρῳ γεγράφθαι |
κείμενον , φίλως ἐμοί , χερὸς πατρῴας ἐκτίνοντα μηχανάς . Ἀτρεὺς γὰρ ἄρχων τῆσδε γῆς , τούτου πατήρ , πατέρα | ||
ὁ Ἀτρεὺς καὶ ὁ Θυέστης ἦσαν ἀδελφοὶ καὶ ὁ μὲν Ἀτρεὺς εἷλε τὴν Ἀερόπην γυναῖκα ἥντινα εἶχε καὶ ὁ Θυέστης |
Θαλήτα δὲ τοῦ Κρητὸς , εἰ παιάνων γεγένηται ποιητὴς , ἀμφισβητεῖται . Γλαῦκος γὰρ μετ ' Ἀρχίλοχον φάσκων γεγενῆσθαι Θαλήταν | ||
μὲν ἀντιλήψει οὐ πάντη ὡμολόγηται ἡ ἐξουσία , ἀλλ ' ἀμφισβητεῖται , ταύτῃ καὶ ὁ κατήγορος πολὺς ἄνω καὶ κάτω |
λέβης λέβητος λέβησι , Τρώς Τρωός Τρωσί , Πηλεύς Πηλέος Πηλεῦσι Δεῖ παραφυλάξασθαι ἐν τοῖς εἰς ευς τὸ υἱέσι παρὰ | ||
. Πληθ . Οἱ Πηλέες , τῶν Πηλέων , τοῖς Πηλεῦσι : μόνως τὴν δοτικὴν διὰ τῆς ευ διφθόγγου λεκτέον |
μὴ προίεσθαι τοῖς Διοσκούροις ἀπαιτοῦσιν : ἢ νὴ Δία Τυνδάρεω παραδόντος αὐτοῦ , φοβηθέντος Ἐναρσφόρον τὸν Ἱπποκόωντος , ἔτι νηπίαν | ||
δικαίων τυχεῖν . τοῦ κρατίστου δὲ Ἰουλιανοῦ σοὶ τὸ πρᾶγμα παραδόντος ἥσθη τῇ ψήφῳ καὶ τὴν Τύχην ἐπῄνεσεν ἄμεινον αὑτοῦ |
ταῦτα ἐξεταστέον τοῖς φρονοῦσι καλῶς . Θουκυδίδης τοίνυν ὁ συγγραφεὺς Ὀλόρου μὲν προῆλθε πατρός , τὴν ἐπωνυμίαν ἔχοντος ἀπὸ Ὀλόρου | ||
ἐποίησε Κριτίας , Οἰνοβίῳ δὲ ἔργον ἐστὶν ἐς Θουκυδίδην τὸν Ὀλόρου χρηστόν : ψήφισμα γὰρ ἐνίκησεν Οἰνόβιος κατελθεῖν ἐς Ἀθήνας |
τοῖς προτέροις ἐστὶν ἤδη δεδηλωμένα , ὡς οἱ Μεσσήνιοι τοὺς Τυνδάρεω παῖδας ἀμφισβητοῦσιν αὑτοῖς καὶ οὐ Λακεδαιμονίοις προσήκειν . πλεῖστα | ||
γίγνεσθαι , ὅπως ἐς Δία ἀνηνέχθη αὐτοῖν ἡ γένεσις ἀφαιρεθεῖσα Τυνδάρεω . καί τινας τῶν παρόντων κολακείᾳ τῇ Ἀλεξάνδρου , |
ἐν τίνι τιμῇ παρ ' ἀνθρώποις ἐστίν , ἧκεν εἰς ἀγαλματοποιοῦ ἑαυτὸν εἰκάσας ἀνθρώπῳ . καὶ θεασάμενος ἄγαλμα Διὸς ἠρώτα | ||
καὶ μίαν τῶν Μουσῶν ἔχουσαν αὐτὸ ὑπὸ Λεσβοθέμιδος ποιηθῆναι ἀρχαίου ἀγαλματοποιοῦ . Μέναιχμος δ ' ἐν τοῖς περὶ Τεχνιτῶν τὴν |
σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
, ἀμήχανον : οὐδ ' ὑπαλύξειν στεῦται ἀμειλίκτοιο Διὸς θυμαλγέα μῆνιν καὶ χόλον οὐδ ' ἄτλητον ἄγος Φρίξοιό τε ποινάς | ||
πόλεμον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν τὸν πόλεμον παριδὼν τὴν Ἀχιλλέως ᾔτησε μῆνιν ἄδειν τὴν Μοῦσαν . ἔχοι δ ' ἄν τις |
πιστοὺς ποιήσομεν : ἀντιλέγοντας δὲ μαρτυρίᾳ δεῖ τὸν τρόπον τοῦ μάρτυρος διαβάλλειν , ἂν ᾖ πονηρός , ἢ τὸ μαρτυρούμενον | ||
' ἀληθείας : Ἀντὶ τοῦ σωζομένης τῆς ἀληθείας . . μάρτυρος : Ὅτι τινὰ τῶν δημοσίων ὑπηρετῶν ἧκεν ἄγων , |
Πόσειδον διελαμβάνομεν . Καὶ ἀποροῦσί τινες λέγοντες , διατί γὰρ ψευδαιολικὸν λέγομεν τὸ ὦ Πόσειδον , καὶ μὴ κατὰ ἀναλογίαν | ||
ἔχουσι δὲ ἀπολογίαν , ὅτι Αἰολικὸν μὲν τὸ Ἄπολλον , ψευδαιολικὸν δὲ τὸ Πόσειδον : εἰρήκαμεν δέ , πῶς οἱ |
Δωρικὴν αὐτὴν λέγομεν ἀλλὰ κοινήν , οἷον ὁ Μηνᾶς τοῦ Μηνᾶ , ὁ Ζηνᾶς τοῦ Ζηνᾶ , ὁ Μητρᾶς τοῦ | ||
δισυλλάβως δὲ κλίνεται ὁ λᾶας , τοῦ λᾶα , Μηνᾶς Μηνᾶ , Ζηνᾶς Ζηνᾶ , κερκιδᾶς κερκιδᾶ . Τὰ εἰς |
, οὐ δράστας : οὐκ ἀποδιδράσκων , τὸν καιρὸν ὁ Δημόφιλος . ἀκολουθεῖ δὲ , φησὶν , αὐτῷ ὁ καιρὸς | ||
. καὶ μὰν κεῖνος Ἄτλας : καὶ μὴν καὶ ὁ Δημόφιλος τοσοῦτον ἔχει τὸ τῆς φυγῆς ἄχθος , ὅσον καὶ |
Αἰόλου τοῦ Ἕλληνος τοῦ Διός . παῖς Ἱππομέδοντος Πολύδωρος ἢ Δημοφῶν : ἒ ἒ ὡς γαῦρος ὡς φοβερός : ἐπηρμένος | ||
' ἀνηλωκέναι φασὶ σὺν ταῖς ἑπτὰ καὶ ἑβδομήκοντα μναῖς : Δημοφῶν δὲ καὶ πρὸς ὀφείλοντας ἡμᾶς ἐνέγραψε . ταῦτ ' |
καὶ τῆς καλλιγενείας . κἀν θεσμοφόροιν : Ἀττικὴ σύνταξις καὶ δυϊκὴ , ἀντὶ τοῦ ἐν τῷ τῶν θεσμοφόρων ἱερῷ , | ||
λέγω τῆς τοῦ ι γραφῆς μετὰ τοῦ ν , ὅτι δυϊκὴ δοτικήκαὶ . εἰ τἀκριβές τις ἐπιστήσειεν , εἴσεται ὡς |
ὁ Γρᾶς τοῦ Γρᾶ . Ἔστι δὲ ἀπολογήσασθαι περὶ τοῦ Γράδης καὶ εἰπεῖν , ὅτι εὐλόγως εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι ψευδής καὶ φραδής ἐπιθετικά . |
εὔχομαι εἶναι . τίκτέ μ ' ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι Πηλεὺς Αἰακίδης : ὃ δ ' ἄρ ' Αἰακὸς ἐκ | ||
καὶ ἐπὶ ] Χείρωνος Κένταυροι , ἀλλ ' ὅ γε Πηλεὺς οὐ παρ ' ἄλλους , ἀλλὰ παρ ' ἐκεῖνον |
ἐπεὶ μέμψις τοῖς Αἰγινήταις πρὸς τὸν ποιητὴν ἦν χάριν τοῦ Νεοπτολέμου , εἰς τὴν ἀπολογίαν τὴν περὶ Νεοπτόλεμον δικαίως διαρκέσει | ||
διώκομαι : λέγει γάρ : ὁ μὲν Εὐριπίδης ἄπαιδα ἐκ Νεοπτολέμου φησὶν εἶναι τὴν Ἑρμιόνην , ὁ δὲ Λυσίμαχος ταύτην |
ἐγχωρίου ἥρωος , ὡς Ἑλλάνικος . Ἄνδρων δέ , ἐπεὶ προσωρμίσθη ἡ λάρναξ τοῦ Δευκαλίωνος : καὶ τὸ πρότερον Λαρνασσὸς | ||
καὶ ἀφῆκε φέρεσθαι ἐν τῇ θαλάσσῃ . ἡ δὲ λάρναξ προσωρμίσθη τῇ Τενέδῳ τότε Λευκόφρυι καλουμένῃ , ἣν ἀφ ' |
ἐπικουρίαν . Γλῶττα ἀγαθὴ περὶ γλώττης ἀγαθῆς , Ἀσκληπιὸς περὶ Κλήμεντος ἀπήγγειλεν ἡμῖν ἐφ ' οἷς ἥσθημεν . ἀπήγγειλε δὲ | ||
ποτε ἀναγινώσκοντες νουθετεῖσθαι , ὡς καὶ τὴν προτέραν ἡμῖν διὰ Κλήμεντος γραφεῖσαν . Ταῦτα καὶ ὑμεῖς διὰ τῆς τοσαύτης νουθεσίας |
ἐν ἐπαίνῳ τίθεμαι μάλιστα , ἥντινα ἀνδρὸς οὐκ ἀδόξου παρὰ Κῴοις θυγατέρα οὖσαν Ἡγητορίδου τοῦ Ἀντα - γόρου Φαρανδάτης ὁ | ||
πολὺν τόπον ἔχει γλυκείας πηγάς . Εἶναι δὲ παρὰ τοῖς Κῴοις καὶ ἄλλο τι ῥευμάτιον , ὃ πάντας τοὺς ὀχετοὺς |
ἐς Φηρὰς δ ' ἵκοντο ” Διοκλῆος ποτὶ δῶμα , υἱέος Ὀρτιλόχοιο , „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος | ||
δέ ἑ Κῆρες ἄμερσαν παιδὸς ἀνιηραί , μέγα δ ' υἱέος ἔλλαβε πένθος . Αἰνείας δὲ Βρέμοντα καὶ Ἀνδρόμαχον κατέπεφνεν |
, διότι καὶ αὐτὴ πάντα ἐφορᾷ καὶ πάντα ἐπακούει οὐ γενεαλογῶν εἴρηκεν . . ὅθεν καὶ Ἰχναία διὰ τὸ κατ | ||
. . , : Ἱππόστρατος δὲ ὁ τὰ περὶ Σικελίας γενεαλογῶν φησιν , ὅτι Ἐμμενίδης καὶ Ξενόδικος , Τηλεμάχου υἱοὶ |
χέων , φάτο δ ' ἀγγελίην ἀλεγεινήν : ὤ μοι Πηλέος υἱὲ δαΐφρονος ἦ μάλα λυγρῆς πεύσεαι ἀγγελίης , ἣ | ||
ευς ἀποβάλλουσι τὸ υ κατὰ τὴν γενικήν , οἷον Πηλεύς Πηλέος , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλέος , βασιλεύς βασιλέος , Θησεύς Θησέος |
δοκοῦντος σῴζεσθαι : περᾷ γὰρ ἥδ ' ὑπὸ σκηνῆς πόδα Ἀγαμέμνονος : εἰ κατὰ τὸν Εὐριπίδην ἴδιαι γυναικῶν αἰχμαλώτων στέγαι | ||
: Ὀρέστης , τῆσδ ' ὅμαιμος , ὡς μάθηις , Ἀγαμέμνονος παῖς , τήνδ ' ἐμὴν κομίζομαι λαβὼν ἀδελφήν , |
Ἀριστείδης μὲν οὖν φησὶν , ὅτι ὁ μαντευόμενος ἐν Δελφοῖς σεσημασμένον ἐλάμβανε τὸν χρησμόν : καὶ προείρηται αὐτῷ , εἰ | ||
εὐπορῆσαι διττὰ δηλῶσαι δυναμένων , καὶ τὸ ἀνεύθυνον καὶ τὸ σεσημασμένον : οἷον φήμη ἦν , ὅτι σύνεστι τῇ ἰδίᾳ |
τὰ πρὸς μητρός , ἥ τε ὕστερον Πύρρου πρὸς Λυσίμαχον συμμαχία δηλοῖ καὶ πολεμήσασιν ἀδιάλλακτόν γε οὐδὲν πρὸς ἀλλήλους γενέσθαι | ||
τοῦ συμμαχία διαφέρει , ὅτι ἐπιμαχία μὲν τὸ πολεμοῦντι , συμμαχία δὲ καὶ τὸ πολεμοῦντι καὶ τὸ πολεμουμένῳ . δυσωπεῖσθαι |
Κτησιφῶν ὦ Κτησιφῶν , Δημοφῶν ὦ Δημοφῶν , Ἱπποκῶν ὦ Ἱπποκῶν , ταῶν ὦ ταῶν , Τυφῶν ὦ Τυφῶν , | ||
' ἢ συνθέτων , ὡς τὸ Δημοφῶν Ξενοφῶν Ἀγλαοφῶν Κτησιφῶν Ἱπποκῶν Δεξικρῶν , ἢ παρασυνθέτων , ὥσπερ τὸ Ποσειδῶν . |
λέγον : ποῦ πορεύεσθε ἀγέραστον ἐμὲ καταλιπόντες . καὶ ᾐτήσατο σφαγιασθῆναι αὐτῷ μίαν τῶν Τρῳάδων αἰχμαλωτίδων . ἡ δὲ σύνταξις | ||
ὑποστρέψασιν , ὡς ἀνεῖλεν ὁ θεὸς , Ἕλλην καὶ Φρίξον σφαγιασθῆναι , εἰ θέλοιεν ἀπαλλαγὴν τῆς ἀφορίας ἔσεσθαι . Πεισθεὶς |
] καὶ ἀναδοθῆναι ἀπὸ τῆς γῆς : τοῦ ἐν θηρσὶ τραφέντος δράκοντος . θηριώδους : τὴν γενομένην ἐκ τῶν ὀδόντων | ||
μὲν ἀνεθέντος αὐτοῦ μαλακώτερον εἴη τοῦ δέοντος , καλῶς δὲ τραφέντος ἥμερόν τε καὶ κόσμιον ; Ἔστι ταῦτα . Δεῖν |
καὶ ὁ φρουρὸς αὐτῆς Ἄργος καὶ Ἀτρεὺς καὶ Θυέστης καὶ Ἀερόπη , καὶ τὸ χρυσοῦν ἀρνίον καὶ Πελοπείας γάμος καὶ | ||
: Τήθη ἐστὶν ἡ τοῦ πατρὸς μήτηρ , ὡς ἡ Ἀερόπη τῷ Ὀρέστῃ , καὶ ἡ τῆς μητρὸς δὲ μήτηρ |
τῶν Ἀργείων ὤν , οἷα μάντις προεῖπεν αὐτὸν μόνον τὸν Ἄδραστον καὶ τὸ αὐτοῦ ἅρμα ὑποστρέψαι ἐκ Θηβῶν , τοὺς | ||
Ἀργείαν : ἄλλως : ἄτοπόν φασι πιστεύσαντα τῷ θεῷ τὸν Ἄδραστον δυστυχῆσαι τοσαῦτα κατὰ τὰς Θήβας καὶ μόνον φυγάδα σωθῆναι |
. . : Δημάδης ψήφισμα γράψας παράνομον καὶ εὐθυνόμενος ὑπὸ Λυκούργου , ἐρωτήσαντος αὐτὸν ἐκείνου εἰ ὅτε ἔγραψε τὸ ψήφισμα | ||
βίον , δι ' ὃν καὶ Διογένης ὑψηλότερος ἦν καὶ Λυκούργου καὶ Σόλωνος καὶ Ἀρταξέρξου καὶ Ἀλεξάνδρου , καὶ ἐλευθερώτερος |
ἐν τετάρτῳ Ἑλληνικῶν . ὁ πολίτης Σελλασιεύς , ὡς τῆς Ἀπίας Ἀπιεύς . Σελλοί , οἱ Δωδωναῖοι . ” ἀμφὶ | ||
. ἄγχιστον ] τὸ συγγενικόν , ἤγουν οἱ ὁμόφυλοι . Ἀπίας ] τῆς Πελοποννήσου . γαίας ] γῆς . μονόφρουρον |
αὐτοῦ ἔφη πρὸς τὸν Πηλέα , Δηιδάμειαν δὲ θυγατέρα τοῦ Λυκομήδους ἔγημε καὶ γίγνεται αὐτοῖς Νεοπτόλε - μος ὀνομασθεὶς τοῦτο | ||
. . . νε ∠ ʹ κϚ γοʹ καὶ ἡ Λυκομήδους λίμνη . . . . . . νζ κδ |
παρώνυμα δὲ ὄντα διὰ τοῦ ω , Ἀγάθων Ἀγάθωνος , Κιναίθων Κιναίθωνος : τὸ ἐνοσίχθων διὰ τοῦ ο κλιθὲν τοῦ | ||
εὐθείας , οἷον : Φαέθων Φαέθοντος , Πυριφλεγέθων Πυριφλεγέθοντος , Κιναίθων ἐνοσίχθων . τὸ μέντοι Μαραθών Ἀργανθών ὀξύνεται . τὸ |
λέγεται ποιῆσαι , φησὶν ἐν τῆι Κορινθίαι συγγραφῆι εἰ δὴ Εὐμήλου γε ἡ συγγραφή . . , , : ἡ | ||
τοὺς αὐτοῦ παῖδας Αἰήτην καὶ Ἀλωέα διαιρέσεως Θεόπομπος ὁ Χῖος Εὐμήλου τοῦ Κορινθίου ἱστορικοῦ ποιητοῦ μέμνηται λέγοντος : ἀλλ ' |
περατώσεις τὴν γενικὴν τοῦ Παπία λέγων καὶ τοῦ Αἰνεία , Δωρικὴ ἔσται ἡ κλίσις συνήθης γεγονυῖα τῇ κοινῇ διαλέκτῳ : | ||
: Ὅμηρος ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ , καὶ ἡ Δωρικὴ παροιμία τὸν λίθον ποτὶ τὰν σπάρτον ἄγοντας . νηὸς |
κἀκεῖνοι πόλεις αὐτῶν ἐπωνύμους κτίσαντες κατῴκησαν . πρὸ τοῦ δὲ Ἀμφιτρύωνα παραγενέσθαι εἰς Θήβας Ζεύς , διὰ νυκτὸς ἐλθὼν καὶ | ||
, τοὺς δ ' αὐτοὺς καὶ Τηλεβόας , καὶ τὸν Ἀμφιτρύωνα δεῦρο στρατεῦσαι μετὰ Κεφάλου τοῦ Δηιονέως ἐξ Ἀθηνῶν φυγάδος |
. ὁ δ ' Ἀρίσταρχος οὐ μόνον εἰς τὸ τοῦ Μενελάου συμπόσιον ἐμβαλὼν οὓς οὐ προσῆκε στίχους καὶ τῆς Λακώνων | ||
τε οὐ πιθανὸν μὴ ἐν Σπάρτῃ τὴν οἴκησιν εἶναι τοῦ Μενελάου , [ οὐδὲ ] μὴ οὔσης ἐκεῖ τὸν Τηλέμαχον |
. . ; , περὶ μον . λέξ . . Ἕλληνος δ ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου βασιλῆος Δῶρός τε Ξοῦθός τε | ||
δ ' ] ὁ Ξέρξης . ξυνεὶς ] γνούς . Ἕλληνος ] τοῦ μηνύσαντος τὰ τοιαῦτα . φθόνον ] τὴν |
. φασί . ταχυτάτῳ . ἀεὶ περιφερόμενον . Αὕτη ἡ αἰτιατικὴ τὸ εὐεργέταν πρὸς τὸ ἐποιχομένους συντάσσεται οὕτως . ἐπὶ | ||
φέρεται : ἐμαυτὸς τύπτω : διὰ τοῦ τύπτω ἡ ἐμέ αἰτιατικὴ δηλωθήσεται . ἀλλ ' ἐκεῖνο πάλιν ἀνακύψει , ὡς |
. . . . . Γοργίου τοῦ ῥήτορος ἀναγνόντος ἐν Ὀλυμπίαι λόγον περὶ ὁμονοίας τοῖς Ἕλλησιν ὁ Μελάνθιος : οὗτος | ||
ἀνενεχθῆναι εἰς τὴν κρήνην , καὶ θολοῦσθαι ἀπὸ τῶν ἐν Ὀλυμπίαι βουθυσιῶν : ὅ τε Πίνδαρος ἐπακολουθῶν τούτοις εἴρηκε τάδε |
ἐν τῷ Πειραιεῖ ἐπιδανείζεται λάθρᾳ ἡμῶν παρὰ μὲν Θεοδώρου τοῦ Φοίνικος τετρακισχιλίας πεντακοσίας δραχμάς , παρὰ δὲ τοῦ ναυκλήρου Λάμπιδος | ||
' εἰς τὴν Ἀσίαν . μδʹ . Ἀπόστασις Δοκίμου καὶ Φοίνικος τῶν στρατηγῶν ἀπ ' Ἀντιγόνου . μεʹ . Ὡς |
προσῳδίαν , ἀλλὰ νοεῖν ὅτι καὶ τοῦτο τῶν ἐπαίνων λεγομένων Νέστορός ἐστι , καθὸ καὶ τὸ Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον | ||
τοὺς ὅρκους : ἡ τιμωρία φαίνεται ἐπαξία τοῦ ἁμαρτήματος . Νέστορός που σωφροσύνη φαίνεται : τοῦτο εἰς ἀρετὴν συντελεῖ . |
Ὡς ἄρα ταῦτα πάντα διακριδόν , οὕτως ἐκείνη ὁμοθυμαδὸν τοσαῦτα συνῃρημένη τῶν πάντων ἡ φύσις : καλεῖται δὲ ὅμως κατὰ | ||
Ἐρατοῦς : εἴπομεν δὲ ὅτι πᾶσα γενικὴ εἰς ους λήγουσα συνῃρημένη ἐστίν : ἀπὸ τοίνυν τῆς Σαπφόος γίνεται κατὰ συναίρεσιν |
, οὐδεμίαν ἐλπίδα ἔχοντας τῆς σωτηρίας : ] τὴν δὲ Ἑλένην ἐρασθῆναι μὲν ξένου ἀνδρός , ᾧ τὴν ἀρχὴν οὐκ | ||
αὐτῷ ; καὶ μὴν ὁ μὲν οὐ νόμῳ πολέμου τὴν Ἑλένην ἔχει λαβών , ὁ δὲ τὴν Βρισέως ἐξ ἀριστείας |
Νηλέως μὲν γὰρ οὐδὲ Νέστορι ἐπιδειχθῆναι τὸ μνῆμα ὑπὸ τοῦ Σισύφου φησί , Σίσυφον δὲ ταφῆναι μὲν ἐν τῶι ἰσθμῶι | ||
. τῷ μὲν γὰρ λόγῳ ὁ Βελλεροφόντης Γλαύκου ἐστὶ τοῦ Σισύφου , τῇ δὲ ἀληθείᾳ Ποσειδῶνος , ὥσπερ Ἡρακλῆς Ἀμφιτρύωνος |
πολλάκις ἐν τῇ κωμῳδίᾳ . . . . ὀβολοστατεῖ . Ἄκτια : Ὑπ . ἐν τῷ περὶ τοῦ Πολ . | ||
Ἄκτια : Ὑπερείδης ἐν τῷ περὶ τοῦ Πολύευκτον στρατηγεῖν . Ἄκτια ἀγὼν παλαιὸς ἦν , ὡς δῆλον ποιεῖ Καλλίμαχος ἐν |
δεινὰ πάσχειν δεινὰ τοὺς πεπραγμένους καὶ κατέκρινεν αὐτὸν [ φησὶν Ὀρέστης ] χωρὶς κρίσεως : γυμνὸν ἐνταῦθα δείκνυται τὸ ἦθος | ||
τέλος τοῦ ἀγῶνος . πυθόχρηστος ] ὁ ὑπὸ Πυθοῦς χρησθεὶς Ὀρέστης . δόμων ἀναφυγὰς κακῶν ] ὡς τῶν οἴκων φυγόντων |
Ὑμέναιός τις ἢ τί πράσσεται ; ἢ πόθον ἔχων θυγατρὸς Ἀγαμέμνων ἄναξ ἐκόμισε παῖδα ; τῶν δ ' ἂν ἤκουσας | ||
, ὃν ἐδέοντο αὐτῶν ὑπομεῖναι . τὸν δὲ μάντιν τούτων Ἀγαμέμνων ἐν τοῖς ἄνω ἔπεσί φησι μηδὲν πώποτε ἀληθὲς μαντεύεσθαι |
μετιὸν εἰς ἁπλῆν μετάπτωσιν ἕνεκα τοῦ τὸ ῥῆμα ἐπὶ τὸν Πρίαμον συντείνειν , αἴτει τὸν αὐτοῦ ἄγγελον . . Ἀλλὰ | ||
τοὺς ἀπὸ Πέλοπος , οἳ συμπράξουσιν αὐτῷ , μισοῦντες τὸν Πρίαμον . ταῦτα δὴ ἀκούοντες , οἱ μέν τινες ὠργίζοντο |
ἄττα με ἐργάσεσθαι καὶ ἀνήκεστα , διαγράψειν μὲν εὐθὺς τοῦ πατρῴου κλήρου , ἐξαλείψειν δὲ τοῦ καταλόγου τῶν ζακόρων τῶν | ||
Δύμας . ἐπειδὴ δὲ ἐκράτησαν Πελοποννήσου , τρεῖς ἱδρύσαντο βωμοὺς πατρῴου Διός , καὶ ἐπὶ τούτων ἔθυσαν , καὶ ἐκληροῦντο |
ἱδρυσαμένου Πελασγοῦ τοῦ Τριόπα , καὶ οὐ πόρρω τοῦ ἱεροῦ τάφος Πελασγοῦ . πέραν δὲ τοῦ τάφου χαλκεῖόν ἐστιν οὐ | ||
ταύτης τὰ φύλλα ἐσιναμώρει τῆς μυρσίνης . ἔστι δὲ καὶ τάφος Φαίδρας , ἀπέχει δὲ οὐ πολὺ τοῦ Ἱππολύτου μνήματος |
δὲ μίαν τῶν τριῶν εἴληχε κοινωνίαν , καὶ ταύτην μέντοι συνῃρημένην ἐν τῇ ὅλῃ κοινωνίᾳ τῶν πάντων . Καὶ γὰρ | ||
δηλονότι κύρια δύο ἔχουσιν εὐθείας , μίαν ἐντελῆ καὶ μίαν συνῃρημένην , οἷον Ἡρακλέης Ἡρακλῆς . Καὶ ἀποροῦσί τινες λέγοντες |
Αἴσωπος λόγον αὐτῷ εἶπε : “ γυνή τις τὸν ἄνδρα θάψασα , καθημένη πρὸς τὸ μνῆμα αὐτοῦ ἔκλαιεν . ἀροτριῶν | ||
τὸν φονέα τοῦ Λαΐου : ἐπεὶ δὲ οὐχ εὑρίσκετο , θάψασα αὐτόθι ἐν Λαφυστίῳ Λάϊόν τε καὶ τὸν κήρυκα , |
, ἀνὴρ φιλόσοφος ἅμα καὶ περὶ τὰς πράξεις ἱκανώτατος , Ἀλεξάνδρωι τῶι βασιλεῖ συνακμάσας καὶ Πτολεμαίωι τῶι Λάγου συγγενόμενος , | ||
Ἀσίαι . κέκληται δὲ ἀπὸ Σόλωνος , ὡς Εὐφορίων ἐν Ἀλεξάνδρωι . . . Διονύσιος δὲ ἐν γ Βασσαρικῶν Σώλειαν |
. οὐ ῥᾳδίως : ἀντὶ τοῦ κακῶς . Θουκυδίδης : Ἀριστογείτων . . . ὕστερον λαμφθεὶς οὐ ῥᾳδίως διετέθη : | ||
' ἐκείνου τοῦ ζητήματος : ἐν σπάνει χρημάτων ἔγραψεν ὁ Ἀριστογείτων μισθοῦ μυεῖν , καὶ κρίνεται : ἢ [ ἐκ |
ἡ ἔννοια : σωθεὶς δὲ ἀπὸ τῆς φυγῆς ἀπώλεσε τοῦ Ἐτεοκλέους τὸ πνεῦμα : ὃ καὶ μᾶλλον . δίμετρον . | ||
φήμη γενέσθαι Φλεγύαν , καὶ τὴν ἀρχὴν [ τὴν ] Ἐτεοκλέους ἀποθανόντος ἄπαιδος ὁ Φλεγύας ἔσχεν οὗτος . τῇ μὲν |
τῶν ἐπιτηδείων ἔνδειαν ἔσεσθαι . καταλιπὼν δὲ Βυζαντίου καὶ Καλχηδόνος Σθενέλαον ἁρμοστὴν Λάκωνα , αὐτὸς ἀποπλεύσας εἰς Λάμψακον τὰς ναῦς | ||
ἐπιβουλεύοντας Οἰνεῖ , Φηνέα Εὐρύαλον Ὑπέρλαον Ἀντίοχον Εὐμήδην Στέρνοπα Ξάνθιππον Σθενέλαον , ὡς δὲ Φερεκύδης φησίν , Ὠλενίαν ἀδελφὸν ἴδιον |
καὶ οὐχ ὡς ὑποτιθέμενον , ἀλλ ' αὐτὸν ξυγγεγονότα τοῖς Ἀχαιοῖς ἐν Τροίᾳ : τὸν γὰρ Διομήδην καθάπτεσθαι τοῦ Ἀχιλλέως | ||
, Δημήτριον , Θῆβαι : εἰσὶ δὲ καὶ ἄλλαι πόλεις Ἀχαιοῖς ἐν μεσογείᾳ . ΘΕΤΤΑΛΙΑ . Μετὰ δὲ Ἀχαιοὺς Θετταλία |
, Ξοῦθος , Αἴολος , ὥς φησι καὶ Ἡσίοδος : Δῶρόν τε Ξοῦθόν τε καὶ Αἴολον ἱππιοχάρμην ἐπαγομένων : ἀμφίβολον | ||
τὰ παραγγέλματα καὶ λόγου ἄξια ἢ φαῦλα καὶ ἄχρηστα . Δῶρόν τοι καὶ ἐγώ , τέκνον φίλε Ῥοῦφε Μελίτιε , |
πᾶσι βαρβάροις παρῆν γνώμης ἀποσφαλεῖσιν : οὐ γὰρ ὡς φυγῇ παιᾶν ' ἐφύμνουν σεμνὸν Ἕλληνες τότε , ἀλλ ' ἐς | ||
τῶν Ἀργείων . θ χθονὶ ] τῇ πόλει . ἁλώσιμον παιᾶν ' ἐπεξιακχάσας : καὶ βοήσας καὶ ἀλαλάξας παιᾶνα καὶ |
ἐφορεύοντι πατρικὸς ἐς τὰ μάλιστα ξένος ὤν , ὅθεν καὶ τοὔνομα Λακωνικὸν ἡ οἰκία αὐτῶν κατὰ τὴν ξενίαν ἔσχεν : | ||
. πρὸς ἣν Ἴκαρος παρέβαλεν , ἀφ ' οὗ καὶ τοὔνομα ἔσχεν . ὁ δὲ μῦθος πτεροῖς αὐτὸν ἀπὸ Κρήτης |
τοῦ τείχους , μᾶλλον δὲ Ἀθηνᾶν παραλογίσασθαι αὐτόν , εἰκασθεῖσαν Δηιφόβῳ , καὶ τὸ δόρυ κλέψαι τὸ τοῦ Ἕκτορος ἐν | ||
τούτῳ τῷ τρόπῳ . τὴν δὲ Ἑλένην ὁ Ἕκτωρ συνῴκισε Δηιφόβῳ , ὃς ἦν μετ ' ἐκεῖνον τῶν ἀδελφῶν ἄριστος |
Πάτροκλον , ὃν ἑταῖρον τοῦτο λέγουσιν εἶναι ἀμφιβολίαν , πότερον Πάτροκλον κελεύει σφαγιασθῆναι ἢ τῷ Πατρόκλῳ προσέταξε τοῖς θεοῖς θῦσαι | ||
τὸν νεκρὸν τοῦ Σαρπηδόνος καὶ τὰ τεύχη , ἀντικομιζόμενοι τὸν Πάτροκλον : δοκοῦσι γὰρ τὸν Σαρπηδόνα ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἦρθαι |
Γλαύκου τοῦ Ἱππολόχου γεγονότας , οἱ δὲ Καύκωνας Πυλίους ἀπὸ Κόδρου τοῦ Μελάνθου , οἱ δὲ καὶ συναμφοτέρους . Ἀλλὰ | ||
, ἢ ὑπὸ γήρως διεφθορότα ἔχων τὸν νοῦν . Πρεσβύτερος Κόδρου : ἐπὶ τῶν παλαιῶν καὶ πολυχρονίων . Πολλὰ μεταξὺ |
πόλεμον ἅμα τοῖς ἄλλοις Ἀχαιοῖς . ὑπογραφεὺς γὰρ αὐτοῦ τοῦ Ἰδομενέως ἐτύγχανεν ὁ αὐτὸς Δίκτυς καὶ ἑωρακὼς ἀκριβῶς τὰ τοῦ | ||
Ἰδομενέως οὐ φείσεται ὁ Λεῦκος . τὸν κατατεθέντα ὑπὸ τοῦ Ἰδομενέως φυλάττειν τὴν † Τροίαν . ἧς πατὴρ : συνέθετο |
καὶ οὕτω φαίνοιτο ἂν Ἔχεκλος μὲν φονευθεὶς ὁ Ἀγήνορος ὑπὸ Ἀχιλλέως , Ἀγήνωρ δὲ αὐτὸς ὑπὸ τοῦ Νεοπτολέμου . Λαομέδοντος | ||
ἀμφὶ λέκτρων διδύμων , ἐπίκοινον ἔχουσαν ἄνδρα , παῖδ ' Ἀχιλλέως . γνῶθι τύχαν , λόγισαι τὸ παρὸν κακὸν εἰς |
φιλίαν , μήποθ ' ὁ Μίνως βοηθήσας τοῖς υἱοῖς τοῦ Πάλλαντος ἀφέληται τὴν ἀρχήν , ἐπεβούλευσε τῷ Ἀνδρόγεῳ . βαδίζοντος | ||
ἐπ ' ἐμοῦ Ῥωμαῖοι ἔθυον . Ταύτην δὲ Ἀρκάδες μυθολογοῦσι Πάλλαντος εἶναι θυγατέρα τοῦ Λυκάονος : τιμὰς δὲ παρ ' |
ὁ τρόπος : οὐδὲ γὰρ αὐτὴ ἐγέννησεν , ὁ δὲ Πρίαμος ἐξ ἄλλων γυναικῶν : † ἡμεῖς δὲ πεντήκοντά γ | ||
βαρβάροις καὶ Ἕλλησιν . ἡ δὲ ὑπόθεσίς ἐστι τοιαύτη : Πρίαμος ὁ Λευκίππης καὶ Λαομέδοντος ἐξ Ἑκάβης τῆς Δύμαντος ἢ |
οὖν καὶ Ἀχελῴου Ἱπποδάμας καὶ Ὀρέστης , Πεισιδίκης δὲ καὶ Μυρμιδόνος Ἄντιφος καὶ Ἄκτωρ . Ἀλκυόνην δὲ Κῆυξ ἔγημεν Ἑωσφόρου | ||
γενικῇ , οἷον Σαρπηδών Σαρπηδόνος , Μακεδών Μακεδόνος , Μυρμιδών Μυρμιδόνος , ὡς τὸ Φ ἀνὴρ πολλοῖσιν ἀνάσσων Μυρμιδόνεσσι . |
, καὶ φρονοῦς ' ὅτι ἔργοις πεπονθὼς ῥήμασίν ς ' ἀμύνομαι . Οὔτοι καθέξω θυμόν , ἀλλ ' ἄξω βίᾳ | ||
δόκιμα , ἀμυνοῦμαι , ἀμύνασθαι , ἠμυνάμην , ἀμυνοῦμεν , ἀμύνομαι : τὸ δὲ ὄνομα ἀδόκιμον . Ἀποτάσσομαί σοι ἔκφυλον |
προμάχιζεν ἀντὶ τοῦ Τρώων , καὶ μητίετα Ζεὺς ἀντὶ τοῦ μητιέτης . ἐν δὲ μετοχαῖς πτῶσις : ἀστράπτων ἐπιδέξι ' | ||
τὴν Μῆτιν οὖν καταπιὼν ὁ Ζεὺς ἐγέννησεν αὐτήν , ἐπειδὴ μητιέτης καὶ συνετὸς ὢν οὐδαμόθεν ἄλλοθεν ἢ ἐκ τῆς καθ |
ποιηταὶ ῥιπτόμενον κατὰ τοῦ τείχους ὑπὸ τῶν Ἑλλήνων εἰσάγουσι τὸν Ἀστυάνακτα . . . . καὶ τά γε χρυσείην ἐς | ||
ὀρθότερον ἡγεῖσθαι τῶν ὀνομάτων κεῖσθαι τῷ παιδί , τὸν ” Ἀστυάνακτα “ ἢ τὸν ” Σκαμάνδριον “ ; Οὐκ ἔχω |
ἢ Εὐρυνόμης Ἀγκαῖος καὶ Ἔποχος καὶ Ἀμφιδάμας καὶ Ἴασος . Ἀμφιδάμαντος δὲ Μελανίων καὶ θυγάτηρ Ἀντιμάχη , ἣν Εὐρυσθεὺς ἔγημεν | ||
ὁπλίζεται : ἐξ Εὐρυθεμίστης τῆς Ξάνθου : ἢ Κλυτίας τῆς Ἀμφιδάμαντος , ὡς ἱστορεῖ Φερεκύδης [ . ] ἐν ι |
/ μήτρως : Ἀλθαία καὶ Ἴφικλος ἀδελφοὶ ἐκ Δηιδαμείας τῆς Περιήρους . Θεστιάδης Ἴφικλος : κασίγνητος Τοξέως καὶ Πληξίππου καὶ | ||
καὶ γίνεται θυγάτηρ αὐτῷ Πολυδώρα , ἣν ἔγημε Βῶρος ὁ Περιήρους . ἐντεῦθεν ἐπὶ τὴν θήραν τοῦ Καλυδωνίου κάπρου μετ |
, φιλοσοφίας ἐπεθύμησε . γενόμενος δὲ ἀκουστὴς Προδίκου τε τοῦ Κείου καὶ Γοργίου τοῦ Λεοντίνου καὶ Τισίου τοῦ Συρακουσίου , | ||
καιροῦ παρὰ τοῖς Ἕλλησι , καὶ μέντοι καὶ Προδίκου τοῦ Κείου τὴν ἐπὶ τοῖς ὀνόμασιν ἀκριβολογίαν . μάλιστα δὲ πάντων |
μὲν ἀπὸ ἀνδρὸς Αἰγυπτίου Βήλου τοῦ Λιβύης ὄνομα ἔσχεν , Ἄμμων δὲ ἀπὸ τοῦ ἱδρυσαμένου ποιμένος . Μεσσηνίοις μὲν οὖν | ||
Μητροπάτωρ τούτου δ ' ἐστὶν ζωῆς ὁ μεριστής [ , Ἄμμων , ὃς καὶ Ζεὺς Ἑλλάδος ἠδ ' Ἀσίας . |
ὅτε δὴ μέγα δῶμα κίον καὶ κάλλιμον αὐλήν , εὗρον Δηιδάμειαν ἀκηχεμένην ἐνὶ θυμῷ τηκομένην θ ' , ὡς εἴ | ||
εἰμὲν ἐυπτολέμου Ἀχιλῆος , τῷ νύ σέ φασι τεκέσθαι ἐύφρονα Δηιδάμειαν : καὶ δ ' αὐτοὶ τεὸν εἶδος ἐίσκομεν ἀνέρι |
Ἀκραγαντίνων τύραννον , καταπολεμῆσαι τοῦτον παρεσκευάζετο . μετὰ δὲ ταῦτα Θρασυδαίου τοῦ Θήρωνος ἐπιστατοῦντος τῆς τῶν Ἱμεραίων πόλεως βαρύτερον τοῦ | ||
Ἱέρωνος γνώμης , καὶ διὰ τοῦτο ἐν ὑφοράσει ἦν . Θρασυδαίου δὲ τοῦ Θήρωνος υἱοῦ πείσαντος τὸν Πολύζηλον ἐπιθέσθαι τῷ |
φαϲν ? ? [ ! ] ? ] τῶν ? ἐγκαλούντων οὑτον ? ? [ ! ! ! ] ] | ||
καὶ χαλεποὶ κατ ' αὐτῶν ἐγίνοντο λόγοι τῶν μὲν ὀλιγωρίαν ἐγκαλούντων καὶ ῥᾳθυμίαν , ὅτι οὐκ ἐκ πολλοῦ προείδοντο τὴν |
Ὀρέστην φονευομένου τοῦ πατρὸς αὐτοῦ Ἀρσινόη ἡ τροφὸς ἐκ τῶν Κλυταιμνήστρας χειρῶν καὶ τοῦ κατ ' αὐτοῦ δόλου σκευωρουμένου ὑπεξέκλεψεν | ||
μεταξὺ Οἴακος τοῦ μετὰ τοῦ Τυνδαρίου ἐλθόντος καὶ Ἠριγόνης τῆς Κλυταιμνήστρας καὶ τοῦ Ὀρέστου . ὅστις Μενεσθεὺς ἐξεῖπε ψῆφον δικαίως |
πάνυ δόκιμος ἦν . φασὶ δὲ αὐτὸν ὁμοῦ διθύραμβον καὶ τραγωιδίαν ἀγωνισάμενον ἐν τῆι Ἀττικῆι νικῆσαι , καὶ εὐνοίας χάριν | ||
ἔνιοί φασιν Εὐριπίδης , παρήγαγε τὴν τῶν μεθυόντων ὄψιν εἰς τραγωιδίαν : ἐν γὰρ τοῖς Καβείροις εἰσάγει τοὺς περὶ τὸν |
Διονυσίου δ ' εἰ δράματ ' ἐκμαθεῖν δέοι , καὶ Δημοφῶντος ἅττ ' ἐποίησεν εἰς Κότυν , ῥήσεις τε κατὰ | ||
Χερρόνησος . ἠτύχησαν δὲ διὰ τὰς Φυλλίδος ἀράς , ἣ Δημοφῶντος ἐρασθεῖσα καὶ προσδοκῶσα αὐτὸν ἐπανήξειν ἀποτελέσοντα τὰς πρὸς αὑτὴν |
Ὕλλους κατοικεῖν , ὄντας Ἕλληνας γένει : τὸν Ἡρακλέους γὰρ Ὕλλον οἰκιστὴν λαβεῖν , ἐκβαρβαρωθῆναι δὲ τούτους τῷ χρόνῳ τοῖς | ||
Ἡρακλέα δὲ διὰ τὴν παρ ' Ὀμφάλῃ ποτὲ ἔφασαν δίαιταν Ὕλλον ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ καλέσαι τὸν παῖδα . ἐν Σαλαμῖνι |
πλὴν Παρίων , οἱ δὲ λοιποὶ ὡς ἀπίκοντο ἐς τὸ Φάληρον , ἐνθαῦτα κατέβη αὐτὸς Ξέρξης ἐπὶ τὰς νέας , | ||
Βοιωτοῖσι ἐπιπλώσαντες μακρῇσι νηυσὶ ἐς τὴν Ἀττικὴν κατὰ μὲν ἔσυραν Φάληρον , κατὰ δὲ τῆς ἄλλης παραλίης πολλοὺς δήμους , |
ἄνευ τῶν ἔργων διασέσωται . λέγω δὲ αὐτὰ τεκμαιρόμενος ὅτι Κέκροπός τε καὶ Ἐρεχθέως καὶ Ἐριχθονίου καὶ Ἐρυσίχθονος τῶν τε | ||
νιν . δίδωσι δ ' , ὥσπερ ἐν γραφῆι νομίζεται Κέκροπός γε σώιζειν παισὶν οὐχ ὁρώμενον . ἤκουσα λῦσαι παρθένους |
μὴ τοίνυν ἡμᾶς Ὅμηρος ἐκπληττέτω Φαιάκων τινῶν ἀναπλάττων φιλοξενίαν ἑνὸς Ἰθακησίου τετυχηκότος φιλανθρωπίας οὐδὲ πάντων ἀσμένως ὑποδεξαμένων τὸν ξένον : | ||
δοκεῖ ὁ Μέτων ἄμεινον ὑποκρίνασθαι τὴν μανίαν τοῦ Ὀδυσσέως τοῦ Ἰθακησίου : ἐκεῖνον μὲν γὰρ ὁ Παλαμήδης κατεφώρασε , τοῦτον |
τοῦ δὲ πλοῦ μελήσει τοῖν Διοσκόροιν . Ἐλπίζω σε τὴν Ῥαδαμάνθυος δόξαν ἐν τῷ δικάζειν ἕξειν ὥσπερ τὴν τοῦ νικῶντος | ||
ἄλλοι ἄλλων ] . ὅσσα μαθών : Ἀριστοφάνης φησὶν ὑπὸ Ῥαδαμάνθυος παιδευθῆναι τὸν Ἡρακλέα , Ἡρόδωρος δὲ ὑπὸ τῶν βουκόλων |
κατεπάλαισεν αὐτὸν σοφίᾳ τὸ πλέον : παλαιστικὴν γὰρ τέχνην εὗρε Θησεὺς πρῶτος καὶ πάλης κατέστη ὕστερον ἀπ ' ἐκείνου διδασκαλία | ||
ἐποίησεν εἰκότα τὸν λόγον ὡς προνοίᾳ θείᾳ καὶ αὐτὸς ἀνασωθείη Θησεὺς καὶ οἱ σὺν αὐτῷ . ἐν τούτῳ δέ εἰσι |
. Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , ἀργαλέον μνῆμα φιλοξενίης . χρὴ γάρ τοι περὶ παῖδα πονούμενον εἰς | ||
ἐπιθέσθαι τοῖς οἰκείοις ἐπιγράψαι αὐτοῦ τῷ μνήματι τάδε : Πυθέα μνῆμα τόδ ' ἔστ ' , ἀγαθοῦ καὶ σώφρονος ἀνδρὸς |
ἀπὸ Ἀχελῴου ἐλθόντος ἐκ Θετταλίας μετὰ Ἀλκμαίωνος . ἐκαλεῖτο δὲ Θόας ὁ ποταμός . τὸ ἐθνικὸν Ἀχελῷος ὁμοφώνως , καὶ | ||
παρ ' ἱστορίαν λέγειν : οὐ γὰρ ἐν Λήμνῳ τελευτᾷ Θόας ὁ πατὴρ Ὑψιπύλης , ἀλλ ' αὐτὴ μὴ ἀνελοῦσα |
ὑπὸ τῆς βασιλίσσης ἀγαπηθῆναι καὶ τοῦ βασιλέως διὰ τῆς γυναικὸς δολοφονηθέντος εἰς τοῦτον περιστῆναι τὴν βασιλείαν . ὁ δ ' | ||
, εἰργασμένους . ἄλλως τε τοῖς συγγενέσι καὶ φίλοις τοῦ δολοφονηθέντος ἀποκεκλείσεται τὸ ἱερόν , εἰ ὁ ἀνδροφόνος ἐνδιατρίβοι , |
ληκτικὰς μερῶν λόγου τὰς εἰς τὸ λς , ρς , νς , ἄλλας πλείστας . ἀλλὰ καὶ ἐπὶ λέξεων τὸ | ||
? [ ] ἐπάγομαι γυμνασίαρχος [ Ἀλεξανδρείας , ] ἐτῶν νς , Ἑλλην [ ὁ ] ῥήτωρ τῇ δεξιᾷ [ |