εὐκόλως , ἀντὶ τῶν ἐν χρήσει γραμμάτων τὰ κατὰ τὴν τονικὴν ἔκθεσιν ὑπογεγραμμένα κατατάττοντες . πτέρυγι δὲ τὸ διά - | ||
, τὸ ἀδελφὸν τῆς φαντασίας , κατὰ τὴν τοῦ νοῦ τονικὴν δύναμιν , ἣν τείνας δι ' αἰσθήσεως ἅπτεται τοῦ |
τίνων συγκέκριται καὶ πόσον χρόνον πέφυκε παραμένειν τοῦτο τὸ τὴν φαντασίαν μοι νῦν ποιοῦν καὶ τίνος ἀρετῆς πρὸς αὐτὸ χρεία | ||
δοκιμάζεται , ὅτι ὑπάρχον ἐστίν , ἐκ τοῦ καταληπτικὴν κινεῖν φαντασίαν . εἰ δὲ ἵνα μὲν ἡ καταληπτικὴ κρίνηται φαντασία |
, ἅπαν τὸ εἶδος τοῦ γνησίου τριταίου καὶ πᾶσαν τὴν κίνησιν διαφυλάττοντα . ἐγὼ γοῦν αὐτόπτης ἐγενόμην τούτων ἐπί τινος | ||
δὲ κίνησις οὐκ ἐν παντὶ χρόνῳ τελεία , καὶ ὅτι κίνησιν μὲν ἄνευ χρόνου οὐκ ἐνδέχεται εἶναι , ἡδονὴν δὲ |
δὲ λέγεται διχῶς , τό τε εἰς πίστιν ὑπάρξεως ἢ ἀνυπαρξίας λαμβανόμενον , περὶ οὗ ἐν τῷ ἀντιρρητικῷ λέξομεν λόγῳ | ||
. . . . τὸν τῶν ἱπποκενταύρων μῦθον ἀναιρῶσιν , ἀνυπαρξίας παράδειγμα τὸν ἱπποκένταυρον ἡμῖν φέροντες . πολλὰ μὲν οὖν |
τῶν ἔξωθεν γίνεται . Λεύκιππος Δημόκριτος τὴν αἴσθησιν καὶ τὴν νόησιν γίνεσθαι , εἰδώλων ἔξωθεν προσιόντων : μηδενὶ γὰρ ἐπιβάλλειν | ||
κτλ . τὰ αἰσθητὰ κρίνεται πράγματα αἰσθήσει οὐ παρακαλεῖ τὴν νόησιν : οὐκ ἐκβαίνει εἰς ἐναντίαν αἴσθησιν : οἷον δάκτυλος |
πολεμίους προκατειληφέναι τὰς παρόδους , τὸ μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν διέξοδον ἀπέγνω , πορευθεὶς δὲ διὰ τῆς Φωκίδος , καὶ | ||
εἴδη τῶν ἀποτελεσμάτων τῶν συμβαινόντων κατὰ χρόνους συνάπτειν ἐνταῦθα κατὰ διέξοδον παραλείψομεν , δι ' ὃν ἔφην σκοπὸν ἐξ ἀρχῆς |
πῇ δὲ ἡ αὐτὴ μένουσα , χραισμῶ ἔχραισμον , ὀλισθῶ ὤλισθον . ἔτυπες , ἔτυπε . Δυϊκά . Ἐτύπετον , | ||
μετουσίᾳ τῶν ἴσων τιμῶν . ἐπεὶ δὲ περὶ τὸ ἀναγκαιότατον ὤλισθον μέρος , τὸ σφάλμα τῶν ἄλλων ἐπηνωρθώσατο , κυριώτατα |
οὔτε τις τῶν ἄλλων αἰσθήσεων διδακτή , ὥστε οὐ δύναται κατάληψιν πραγμάτων ποιήσασθαι : μόνων γὰρ σωμάτων διακριτικὴν εἰργάσατο αὐτὴν | ||
ἐξετάζειν , πᾶν τὸ ὁρώμενον ἀποβαίνει , μόνον δὲ εἰς κατάληψιν ἔρχεται τὸ ἐξ ὁλοκλήρου μνημονευόμενον . ὥσπερ οὖν οἱ |
ταύτην , οὐ δυνήσεται διὰ τῆς ὑστερογενοῦς διαθέσεως τὴν προοῦσαν διάθεσιν , νῦν δὲ μὴ παροῦσαν γνωρίζειν . καὶ εἰκότως | ||
ἀγεννέσι καὶ δειλοῖς γυναικός , ἀπὸ τοῦ κυριωτέρου μέρους τὴν διάθεσιν τῆς ἑκάστων ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι νομίζων . |
φαινομένων ἕνεκεν οὐδὲν ἂν ἴσως κωλύοι κατά γε τὴν ἁπλουστέραν ἐπιβολὴν τοῦθ ' οὕτως ἔχειν , ἀπὸ δὲ τῶν περὶ | ||
. ὅτι τὴν θύραν ἀνέῳξεν ἡ σηκὶς λάθρᾳ , ταύτης ἐπιβολὴν ψηφιεῖ μίαν μόνην : πάντως δὲ κἀκεῖ ταῦτ ' |
καὶ αὐτὰ τὰ λαμβανόμενα ϲιτία , καὶ μάλιϲτα τὴν εἰϲ ὀξύτητα διαφθοράν , πάντωϲ γίνωϲκε τὰ βοηθήματα κεφάλαιον ἔχοντα τῆϲ | ||
ὡς ἐκ παραδείγματος ἔλαβε τὴν ἔννοιαν , δηλῶσαι βουλόμενος τὴν ὀξύτητα τοῦ κακοῦ : οὕτως δὲ ταχέως ἐπενέμετο αὐτὴν τὸ |
οὖν ὁ ἡλιακὸς γνώμων τῷ σεληνιακῷ γνώμονι : τὴν οὖν διάκρισιν οὕτως ἐποιησάμην . ἔλαβον τὰς λοιπὰς ὡροσκόπου μοίρας ηʹ | ||
ἐς πρῶτον ἅλμα ρʹ , ἐς τελειότητα τʹ : ἐς διάκρισιν μʹ , ἐς μετάβασιν πʹ , ἐς ἔκπτωσιν σμʹ |
ἀδυνάτων ἐστίν : τὸ γὰρ ἀφαιρούμενον ἀπό τινος οὐκ ἔστιν ἀθιγές , τὸ δὲ ἀσώματον ἀθιγὲς ὂν οὐ παρέχει αὑτὸ | ||
: εἰς αὐτὸ γὰρ χέονται αἱ τροφαί . ἄχραντον : ἀθιγές , οὗ χεὶρ οὐχ ἥψατο . ἤ : ὃ |
τὰς ὑποκειμένας στιγμὰς τῆς γραμμῆς νοεῖν ὑπαναχωρούσας καὶ τόπον καὶ διάστασιν παρεχομένας , τοτὲ μὲν ἐπὶ τόδε τὸ μέρος συστελλομένων | ||
μοίρας τλγ ιβ , τὴν ἀπὸ τοῦ Ζ ἀκριβοῦς ἀπογείου διάστασιν αὐτῆς εὕρωμεν συναγομένην μοιρῶν δηλονότι τμε ιγ , πρὸς |
' ἀλλήλοιν , οὐ πολὺ ἧττον ἑκάτερον αὐτοῖν ἔχει τὴν ἕξιν τὴν αὑτοῦ ἥνπερ καὶ ὅτε ἔζη ὁ ἄνθρωπος , | ||
ἕξις ὁμοία οὖσα , τότ ' ἔσται κυρίως ἀρετή . ἕξιν ὀνομάζει τὴν ἐξ ἔθους γινομένην , οὐ τὴν ἐκ |
, τοῦ παρὰ ταύτην γινομένου πλοῦ τὴν ἀναμέτρησιν ὡς ἐπίπαν ῥᾳδίαν εἶναι : τῶν δὲ κόλπων καὶ τῶν ἀκρωτηρίων ἤτοι | ||
φύσει μὲν ἀεὶ παρῆν , ἦν δὲ δύσληπτος καὶ οὐ ῥᾳδίαν ἑαυτῆς τὴν χρῆσιν παρεχομένη : διὸ οὐδὲ πᾶσιν ἦν |
καθάπερ [ ὁρίζεται - ] χρόνος [ , εἶναι ] πρόληψιν : [ καὶ καθάπερ - ] κἀν ? [ | ||
ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ λόγου κριτήριά φησιν εἶναι αἴσθησιν καὶ πρόληψιν : ἔστι δ ' ἡ πρόληψις ἔννοια φυσικὴ τῶν |
αὐτῶν , τὴν ὅλην οἰκουμένην μηδὲν εἰκόνος δεηθέντα τῷ νῷ περιαθρῆσαι . Ἔστι τοίνυν κατὰ τὸ κεφαλαιῶδες ἐν μὲν τῇ | ||
ἔσται εἰς ἅπασαν τὴν γῆν ἐνιδεῖν ; πότε τὴν ὅλην περιαθρῆσαι ; πότε σμικρὰν ὑπολαβεῖν σὺν τῇ θαλάττῃ τριῶν ἢ |
συνεργεῖ τῇ τῶν σωμάτων μεταβολῇ καὶ τὴν αἴσθησιν ἐπὶ τὴν φυσικὴν ἀντίληψιν ἀνακαλεῖται . δεῖ τοιγαροῦν ἐκ μέρους , ἵνα | ||
εἰθίσθημεν ποιεῖν . ἔτι δὲ καὶ πᾶσα οὐσία διέξοδον ἔχουσα φυσικὴν ὅρους ἔχει τρεῖς , ἀρχὴν ἀκμὴν τελευτήν , οἷον |
ἐν μεταβάσει προσώπων νοεῖσθαι ἢ κατὰ τοῦ αὐτοῦ προσώπου τὴν μετάβασιν ποιεῖσθαι . τοῦ μὲν προτέρου Ἀριστοφάνης Ἀρίσταρχον ἐδίδαξεν , | ||
γίνεσθαι πλάτει , μετὰ τοῦτο δὲ τὴν εἰς τὸ ἑτερογενὲς μετάβασιν συμβαίνειν , τουτέστι τοῦ συναναιρουμένου τῷ πλάτει μήκους . |
τῇ γενέσει . Καὶ τὸ τοῦτο δὲ οὐ κενόν : ὑπόστασιν γὰρ δεικνυμένην λέγει ἀντὶ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ καὶ παρουσίαν | ||
ὅστις πρόδηλα ποιεῖ τοὺς γεννωμένους οἵτινες ἔσονται τοῦ βίου τε ὑπόστασιν ὁποίαν τινὰ ἕξουσι , τοῖς τρόποις τε ὁποῖοι , |
τοῦ λεχθέντος σχήματος ἤδη πως ὑποπῖπτον τῇ διακεκαυμένῃ λέγομεν ἐξ εἰκασμοῦ διὰ τὸ ἀπρόσιτον , ὥστ ' οὐδὲ τὸ μέγιστον | ||
' ἐν ἀπόρῳ ἦσαν εἰκάσαι : ἀπορίαν εἶχον μέχρι καὶ εἰκασμοῦ . καὶ οἱ τριακόσιοι αὐτῶν : οὐδαμοῦ μὲν εἶπε |
. § : λογικόν τέ φασιν ἄνθρωπον κατὰ τὴν πρώτην ἑπταετίαν γίνεσθαι , ὅτε ἤδη ἱκανός ἐστιν ἑρμηνεὺς εἶναι τῶν | ||
καὶ ταῦτα καὶ ἡμῖν ἑώραται . ἱϲτοροῦϲι δέ τινεϲ μετὰ ἑπταετίαν ἐνίουϲ ἁλῶναι τῷ πάθει . κατὰ μὲν οὖν τὰϲ |
δὲ εἰ μήτε ἡ γένεσις ἑαυτὴν δύναται προσάγειν τῷ οὐρανῷ ἑτεροκίνητος οὖσα μήτε ὁ οὐρανὸς ἔστραπται πρὸς τὴν γένεσιν διὰ | ||
ἑτερότητος ἀπὸ τοῦ πρώτου ὑπέβη , διὰ τοῦτο οὔτε ὡς ἑτεροκίνητος οὔτε ὡς ὑφ ' ἑτέρου τελειοῦται , ἀλλ ' |
. τοῦτο δὲ ϲυμβαίνει τῷ μᾶλλον ἢ ἧττον γίγνεϲθαι τὰϲ διαπνοὰϲ ἐκ τοῦ πυκνοτέραν ἢ ἀραιοτέραν εἶναι τὴν ἕξιν τοῦ | ||
, εἶθ ' οὕτωϲ τὸ λοιπὸν αἰωρήϲαντεϲ ἐν ἀέρι ψυχρῷ διαπνοὰϲ εὐψυχεῖϲ μηχανώμεθα , κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ἰαϲόμεθα τὴν |
αὐτίκα , ὡς οὐδὲ τῆς οἴκοθεν κινήσεως ἐστέρηται τὸ εἰς θεωρίαν προκείμενον ἄγαλμα , ἀλλὰ καὶ ὁμοῦ δεσπόζει καὶ ἐν | ||
ὁ Ἀριστοτέλης τὴν περὶ τῆς φρονήσεως καὶ τοῦ ὀρθοῦ λόγου θεωρίαν παραδιδοὺς οὐδὲ ταῦτ ' ἀφίησιν ἀνεξέταστα , ἁρμόδια ὄντα |
: ὑπὸ δὲ ἑνὸς ἀνδρὸς ἀποθνῄσκων οὔτε ἀνέκραγεν οὔτ ' αἴσθησιν οὐδεμίαν ἐποίησεν οὔτε τοῖς ἐν τῇ γῇ οὔτε τοῖς | ||
τὴν τῆς τρίτης ἐξαίρεσιν , τοῦτ ' ἦν τὸ τὴν αἴσθησιν αὐτῶν ἐπάγον ἐπὶ τὸ διαβιβάζειν τὸ μέλος ἐπὶ τὴν |
παροιμία ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων . ἀλλὰ μὴν κτλ . ►ἡ καθόλου τέχνη ποιητικὴ διὰ τὴν τοῦ νοῦ πρόοδον κτητικὴ | ||
. . βʹ . καὶ τὸν μὲν μνήμονα κτλ . ►ἡ τῶν φυλάκων ἐκλογὴ τριχῶς εἰ μνήμονες καὶ δυσεξαπάτητοι τοῦ |
πλῆρες αἰσθητοῦ σώματος κατὰ τὴν ἁφήν . τὴν μὲν οὖν στιγμὴν οὗτοί γε ἀποφεύξονται , θέα δὲ ἕτερον ἀπορώτερον , | ||
καὶ τὸ ὅλον ἀμερές ἐστιν . ὥστε ἢ κατὰ μίαν στιγμὴν τοῦ σώματος ἔμψυχον ἔσται τὸ ζῶον , εἰ πᾶσαι |
καὶ ἁπτόμενος σωφρόνως ἅπτεται , ὡς ἔχομεν τὸν Σωκράτη καὶ γυμναζόμενον καὶ συγκαθεύδοντα Ἀλκιβιάδῃ . Τὸ δὲ τότε ἤδη ἡ | ||
τοῦ σ σχηματισμὸν τοῦ στόματος ὡς ἀπρεπῆ καὶ πλατύν , γυμναζόμενον ἀεὶ πρὸς τὸ κάτοπτρον . . . Θετταλοὶ δὲ |
οὖσι πιστεύει , πῶς ἂν ἐν καιρῷ ταύτην δέχοιτο τὴν συγκατάθεσιν ; οὔτε οὖν τὸ ὂν τὸ Παρμενίδειον λαμβάνομεν οὔτε | ||
ὥστε ἀφελέσθαι με τὰ ὅπλα . ἡ γὰρ οὐ ἄρνησις συγκατάθεσιν δηλοῖ . οὐ τάχ ' ἀλλ ' ἤδη ποῶ |
τοῦ ὅλου ἕνα χαρακτῆρα δηλοῦσι , διὸ καὶ ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται . ἀπωθεῖται δὲ οὐ μόνον σχήματος καὶ μορφῆς | ||
. εἰπὼν γὰρ τούς τε κατὰ μετάληψιν καὶ τοὺς κατὰ ποιότητα δεῖν φημι ἐπισκέψασθαι καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐξ ὑποθέσεως |
ἑκατέρῳ λόγον ἀποδώσει : τὸ μὲν γὰρ οὐσίαν ἔμψυχον αἰσθητικὴν μεταβατικὴν ἐρεῖ , τὸ δὲ χρώματα τοιῶσδε συντεθέντα , ζώου | ||
ταύτης ἔφησεν ἐνεργείας τὴν ὀρεκτικὴν τὴν θρεπτικὴν τὴν αἰσθητικὴν τὴν μεταβατικὴν τὴν διανοητικήν . . . ἀλλ ' οὐδὲ τοῦτον |
τὴν τῶν Ε Ζ ὑπεροχήν , ὅπερ ἐστὶ κατὰ τὴν μεσότητα τὴν τῇ ἁρμονικῇ ὑπεναντίαν . δῆλον δ ' ὅτι | ||
τὸν ἠδικημένον , καὶ προστεθὲν τῷ ἠδικημένῳ , ἰσότητα καὶ μεσότητα ἐποίησε . καὶ διὰ τοῦτο καὶ δίκαιον καλεῖται , |
εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
ὑπὸ θεῶν ἐνεχθέντα καὶ θεοῖς δόξαντα . . θεόπρεπτα ] θεόπεμπτα . . δμαθέντες ] δαμασθέντες . . πλαγαῖσι ] | ||
τινὰς ἱερουργίας ἐπετέλουν . τὴν δὲ τετάρτην τοῖς ἐξηγουμένοις τὰ θεόπεμπτα σημεῖα καὶ διαιροῦσι τίνων ἐστὶ μηνύματα πραγμάτων ἰδίᾳ τε |
τοῦ Νίγρου πράγματα ὑπὸ Αἰμιλιανοῦ εὐθέως ἐν ἀρχῇ διαφθαρῆναι . διττὴν δὲ λέγουσι τῆς τοιαύτης προαιρέσεως τοῦ Αἰμιλιανοῦ τὴν αἰτίαν | ||
δῃώσουσι , τελειωθέντα δ ' ἀμήσουσιν ἐξαίφνης ἐπελθόντες πολέμιοι , διττὴν ἐργασάμενον συμφοράν , λιμὸν μὲν φίλοις , ἐχθροῖς δὲ |
τὰ μηχανικὰ ταῖς μαθηματικαῖς προσχρησάμενος ἀρχαῖς μεθώδευσε καὶ πρῶτος κίνησιν ὀργανικὴν διαγράμματι γεωμετρικῷ προσήγαγε , διὰ τῆς τομῆς τοῦ ἡμικυλίνδρου | ||
λέγομεν εἶναι μουσικόν , καθ ' ἕτερον δὲ ἡ περὶ ὀργανικὴν ἐμπειρία , ὡς ὅταν τοὺς μὲν αὐλοῖς καὶ ψαλτηρίοις |
ἑνικὰ κλίνονται μόνον , δυϊκὰ γὰρ ἢ πληθυντικὰ οὐ δύνανται ἐπιδέξασθαι διὰ τὴν ἀνακολουθίαν τῆς ἀναλογίας : οὐδὲ γὰρ εὑρίσκομεν | ||
τῶν ἐν τῷ ζητήματι ἀντιλήψεων μὴ δύνηται καθ ' ἑαυτὴν ἐπιδέξασθαι κατηγορίαν , συντεθεῖσα δὲ τὸ ἔγκλημα βέβαιον ἀπεργάζηται , |
πρῶτα [ σώματα ] λόγωι θεωρητὰ , ὥστε τὴν [ αἰσθητὴν ] φλέβα συνεστάναι ἐγ λόγωι θεωρητῶν ? [ ] | ||
τινα διακόσμησιν ὑποτίθεται , τὴν μὲν νοεράν , τὴν δὲ αἰσθητὴν ἀπ ' ἐκείνης γεγονυῖαν , δῆλον μὲν καὶ ἐκ |
ἡμεῖς ἐτηροῦμεν , ποτὲ μὲν σύμφωνοι κατελαμβάνοντο τοῖς κατὰ τὴν ἐκκειμένην ὑπόθεσιν ἐπιλογισμοῖς , ποτὲ δὲ διάφωνοι καὶ διάφοροι , | ||
ἐπεῖχεν τοῦ Καρκίνου μοίρας ια γʹ , κατὰ δὲ τὴν ἐκκειμένην τήρησιν δηλονότι μοίρας ζ λγ , ἐπειδὴ πάλιν τοῖς |
τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , μετάθεσιν αἰτίας , ἀντίληψιν , πιθανὴν ἀπολογίαν : ταῦτα γὰρ τῶν πραγμάτων ἴδια | ||
ἄχρι τῆς αἰσθήσεως κινήσῃ τε αὐτὴν ἠρεμοῦσαν καὶ ἀγάγῃ πρὸς ἀντίληψιν τοῦ ὑποκειμένου : ὥστε ἀντίδοσιν ὁ νοῦς καὶ τὸ |
ὧδε . Ἐπείτε δὴ ἐς τὰς Ἀφέτας περὶ δείλην πρωίην γινομένην ἀπίκατο οἱ βάρβαροι , πυθόμενοι μὲν ἔτι καὶ πρότερον | ||
μὲν ἐπὶ τῆς ἀνισότητος προκοπὴν καὶ ἐπαύξησιν ἀπεδείξαμεν ἀπὸ ἰσότητος γινομένην ἐπὶ πάσας ἁπλῶς τὰς σχέσεις μετά τινος εὐταξίας διὰ |
μὲν νοῦς μόνος , ἀπαθὴς ἐν τοῖς νοητοῖς ζωὴν μόνον νοερὰν ἔχων ἐκεῖ ἀεὶ μένειοὐ γὰρ ἔνι ὁρμὴ οὐδ ' | ||
ἀμυδροτάτην : ὥσπερ καὶ τὴν λογικὴν ψυχὴν φαίη τις ἂν νοερὰν κατὰ μέθεξιν , ἅτε τὰς κοινὰς ἐννοίας ἀεὶ προβεβλημένην |
ἐλευθερίας τῇ γῇ καλῶ καὶ μακαρίζω τόπον τε ὃς τὴν μεταβολὴν ἐδέξατο , καὶ τὸν τῆς γνώμης ἰατρόν , ὃς | ||
σφόδρα ἄπιστον ἐνόμιζον , εἰ τοσαύτην καὶ οὕτως ἀθρόαν ἐνδέδεκται μεταβολὴν πρὸς τἀναντία . Κατεργασάμενος οὖν τρεῖς τοὺς εἰρημένους ἄθλους |
πάνυ καὶ σχεδὸν οὐδέποτε : τοῦ γὰρ πρός τι τὴν σύγκρισιν ἔχοντος πρὸς τὸν ὅρον τοῦ ἀντιδίκου , οὗτος οὐ | ||
καθιδρυμένον , τὸ δ ' ἄλογον καθ ' ὅλην τὴν σύγκρισιν τοῦ σώματος διεσπαρμένον . Ὁ δὲ Δημόκριτος πάντα μετέχειν |
δυνήσονται . καὶ μὴν οὐδὲ κατὰ ἀναλογίαν παρῆλθεν ἡ τοῦ ἀπλατοῦς μήκους νόησις . τὰ γὰρ κατὰ ἀναλογίαν νοούμενα ἔχει | ||
νύκτα ἡμικύκλιον ἀνατέλλει καὶ δύνει , τοῦ ἡλίου ἐπὶ τοῦ ἀπλατοῦς καὶ διὰ μέσων τῶν ζῳδίων φερομένου : ἐπὶ γὰρ |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
τινί . ἅπαντα δὲ ταῦτα εἰς αἵρεσιν καὶ φυγὴν τὴν ἀναφορὰν ἔχει . δοξάζομεν δὲ οὐκέτι λαβεῖν ἢ φυγεῖν ἀλλὰ | ||
στῆσαι τὴν εἰκόνα , φανερῶς δὲ εἰς αὐτὸν ἔχει τὴν ἀναφορὰν τὸ κρινόμενον : αὐτὸς γάρ ἐστιν ὁ γεγραμμένος , |
οἱ σοφοὶ διδάσκαλοι . οἳ προτρέπονται πάντας ὥσπερ ἔμφρονες εἰς γνῶσιν ἐλθεῖν καὶ μύησιν ὧν φασι θείων λόγων , οὕτως | ||
ψυχῇ , δι ' οὗ τὴν τῶν τηλικῶνδε περίνοιαν καὶ γνῶσιν ἔσχεν . ὥστε οὐκ εἰς θάνατον ἀλλ ' εἰς |
τῆς ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια καὶ πολλὰ καὶ οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοικότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησιν ὑπὸ τοῦ πλήθεος | ||
ἡ ἰδέα , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανικὴν ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις |
Δίων , Θέων δὲ περιῇ καὶ ὁρᾷ , ἤτοι τὴν ὅρασιν τοῦ ἐφθαρμένου Δίωνος ἄφθαρτον μένειν ἐροῦσιν , ὅπερ ἀπεμφαίνει | ||
καὶ κατακρατεῖ καὶ κυριεύει : τό τε γὰρ κάλλος τὴν ὅρασιν ἐδουλώσατο ὅ τε ἡδὺς χυλὸς τὴν γεῦσιν καὶ τῶν |
τὸ ἓν μέρος , ὁτὲ δὲ περὶ ἀμφότερα , κλύδωνος ἔμφασιν ἐν τῇ πρὸς τὴν ἀφὴν σημειώσει ἐμποιοῦσαι . Δεῖ | ||
δ ' ἐστὶν ἐξηγήσασθαι τὰ προσυντελεσθέντα πρὸς τὴν τῆς ἀληθείας ἔμφασιν . Ὡς γὰρ ἐπετελέσθη , τεθέντων τῶν κατασκευασμάτων ἑτέρου |
καὶ ἡ ἀντωνυμία ἀντ ' ὀνόματος , δέδοται ὅτι τὸ συνυπάρχον ἄρθρον τῷ ὀνόματι πρεσβύτερόν ἐστι τῆς ἀντωνυμίας . . | ||
ἄνευ τοῦ ἕν , ἢ οὐχ ὕστερον αὐτοῦ , ἀλλὰ συνυπάρχον , ἢ πρότερον αὐτοῦ , ἵνα αὐτὸ δι ' |
ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
ἐναπολαμβανόμενον καὶ ὑπὸ τοῦ περιττοῦ περαινόμενον παρέχειν τοῖς οὖσι τὴν ἀπειρίαν : σημεῖον δ ' εἶναι τούτου τὸ συμβαῖνον ἐπὶ | ||
οἶμαι δι ' ἔνδειαν ἰατρῶν ἢ [ δι ' ] ἀπειρίαν πλείους οἱ θάπτοντες γίγνονται . καὶ τούτων ἐν ἀρχῇ |
Περὶ παραλύσεως ὧδέ πως ἔγραψεν : δεῖ δὲ πολλὴν πάνυ ἐπίσκεψιν ποιήσασθαι περὶ συνηθείας καὶ ἀσυνηθείας τὸν μέλλοντα κατὰ τρόπον | ||
καὶ σελήνης καὶ σκιᾶς . Τῶν δὴ πρὸς τὴν τοιαύτην ἐπίσκεψιν ἐφόδων τὰς μὲν ἄλλας , ὅσαι δι ' ὑδρομετριῶν |
ἡ δ ' ἀπορρέουσα τῆς πίττης ψυχρὰ γίνεται κατὰ τὴν ἁφήν . καίεται δὲ μάλιστα δύο ἡμέρας καὶ νύκτας : | ||
, μύρον ὁκοῖον ἂν ἔῃ προϲηνέϲ , ἠδὲ ἄδηκτον τὴν ἁφήν , νάρδον ἢ βάκχαρι τὸ Αἰγύπτιον ἢ τὸ διὰ |
ἀκούουσι , τὸν τρόπον διεξιὼν τοῦ Μακεδόνος καὶ οὐ τὴν ῥώμην , μετὰ τοῦ μὴ παρασκευάζειν αὐτοὺς ἀπαγορεύειν πρὸς τὰς | ||
προϲδοκώμενον , ἡλικίαν ἀκμάζουϲαν καὶ πρὸ τούτων γε πάντων δυνάμεωϲ ῥώμην ἢ ἀρρωϲτίαν , ἐφεξῆϲ δὲ τὴν φυϲικὴν ἕξιν ὅλου |
. πρὸς τὸν ὁπλισμόν : πρῶτος γάρ ἐστι πρὸς τὴν ἐπιφάνειαν ὁ ζωστήρ , καὶ κατὰ τοῦ στατοῦ καὶ κατὰ | ||
χρώματος καὶ τῶν μυῶν ἡ θέσις συστήσεται τοῦ μὲν τὴν ἐπιφάνειαν , ἥτις ποτ ' ἂν εἴη , δεικνύντος τῶν |
οὐ μέτρια φρονεῖν καρτερεῖ . εἰ γὰρ Περικλῆς ὁ Ξανθίππου ψιλὴν ἀποκρουόμενος λοιδορίαν πάντας διαβαδίζει τῆς εὐφημίας τοὺς τρόπους αὐτὸς | ||
τῷ τὸν μὲν τόπον ἐπάγεσθαι κόλασιν , τὸν δὲ ψόγον ψιλὴν μόνην ἔχειν διαβολήν . Διαιρεῖται δὲ τοῖς αὐτοῖς κεφαλαίοις |
ὅταν εἰς τὸν κόσμον ἀποβλέποντες πρὸς τὴν τοῦ θεοῦ ἀναγώμεθα ἔννοιαν , οὐ τὸ πᾶν τοῦτο αἰσθήσεως ἢ φαντασίας εἶναι | ||
, ἃ διὰ μέγεθος ἀνθρώπινος λογισμὸς οὐ χωρεῖ ; ὧν ἔννοιαν λαβὼν καὶ ἐπιθειάσας καταλείπει μὲν πατρίδα καὶ γενεὰν καὶ |
δεῖ πράττειν , καὶ ἐφ ' ὧν ἐκ τῆς κεφαλῆς ἐπινοήσομεν τὸ αἷμα καταφέρεσθαι καὶ ἐφ ' ὧν διὰ δριμὺν | ||
τι θέλομεν , τὸ μὲν πάντῃ πάντως ἀπλατὲς μῆκος οὐκ ἐπινοήσομεν , στενὸν δέ τι ληψόμεθα πλάτος , ὥστε τὴν |
' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
συγκακοῦσθαι . σμηʹ . Κεφαλαία ἐστὶ πάθος πόνον κεφαλῆς ἐπιφέρον ἀνύποιστον κατὰ περιόδους τινὰς , ὥστε καὶ ἦχον εἶναι ἐν | ||
δίαιτα καὶ πειρατικαῖς ἀνάγκαις οὐδαμῶς ἐνεθισθεῖσα , πῶς δὲ τὴν ἀνύποιστον καὶ δισσὴν πύρωσιν , τήν τε ἐκ τοῦ φλογμοῦ |
μέσον τῇ συστάσει . Αἰγιάλειος ἰχθύς ἐστι τῶν μικρῶν ἀεὶ διαμενόντων εἷς τις ὢν καὶ αὐτός : ἄριστος δ ' | ||
ἔμπροσθεν , ἐπιφάνειαν δὲ τὴν ἐκ δεξιῶν ἢ εὐωνύμων , διαμενόντων ἑκάστῳ τῶν τε ἐπιστατῶν καὶ παραστατῶν . ἀναστροφὴ δέ |
γεννημάτων ] τῆς ἐπαφῆς καὶ ψαύσεως Γεννήματα Διὸς λέγει τὴν ἐπαφὴν ἐπειδὴ ἐξ αὐτῆς ἐτεκνοποίησεν : αὕτη γὰρ ἀντὶ σπέρματος | ||
τοῦ Ἑρμοῦ καὶ τοῦ τῆς Ἀφροδίτης , πότε κατὰ τὴν ἐπαφὴν ὁ ἀστὴρ γίγνεται τῆς ἐκβαλλομένης εὐθείας ἀπὸ τῆς ὄψεως |
⌈ ⌋ τὸ θερμόν . * * παρὰ δὲ τὰ ἐκτὸς γ : ἢ γὰρ ὑπὸ τραυμάτων καὶ ἑλκῶν ἢ | ||
εὐθεῖα καθ ' ἓν σημεῖον συμπίπτουσα ἐκβαλλομένη ἐφ ' ἑκάτερα ἐκτὸς πίπτῃ τῆς τομῆς , συμπεσεῖται τῇ διαμέτρῳ . ἔστω |
λι , λι . τινὲϲ δὲ τὴν ἑτέραν τοῦ λ γραμμὴν λοξῶϲ τέμνοντεϲ δηλοῦϲι τὴν λίτραν , # . Τὸ | ||
τῆς Σαρματίας , ἀπὸ δὲ δυσμῶν Ἰβηρίᾳ κατὰ τὴν ἀφωρισμένην γραμμὴν , ἀπὸ δὲ μεσημβρίας Ἀρμενίας τῆς Μεγάλης μέρει , |
γενέσεως καὶ φθορᾶς ] παράθεσιν καὶ μῖξιν κρᾶσίν τε καὶ σύγχυσιν γίγνεσθαι . 〚 Θαλῆς ἐρωτηθεὶς τί ἰσχυρότατον εἶπεν ἀνάγκη | ||
δι ' ὃ καὶ αὐτὸ ἐπενοήθη , λέγω δὲ τὴν σύγχυσιν τοῦ γένους , ὅπου γε τὸ τῶν ἢ τοῖν |
καθ ' ἕνα τόπον ἡδραϲμένη , κατὰ λαγῶνα δεξιὰν ἢ ἀριϲτεράν , ὄπιϲθεν μᾶλλον . ἐπὶ δὲ τοῦ κώλου μεταβαίνει | ||
καθ ' ἕνα τόπον ἡδραϲμένη , κατὰ λαγῶνα δεξιὰν ἢ ἀριϲτεράν , ὄπιϲθεν μᾶλλον . ἐπὶ δὲ τοῦ κώλου μεταβαίνει |
φησίν , ἐπὶ τῆς μετανοίας εἰμὶ καὶ πᾶσιν τοῖς μετανοοῦσιν σύνεσιν δίδωμι . ἢ οὐ δοκεῖ σοι , φησίν , | ||
φωναῖς αἱ ἀφανεῖς τὰς φανερὰς ποιήσασαι καὶ ταύτῃ τὴν ψυχὴν σύνεσιν καλοῦ λαβεῖν ἐποίησαν , ἐν ἄλλῳ τὸ αὐτὸ δείξασαι |
: ταῦτα γὰρ τοῦ διαφανοῦς πέρατα : τὸ δὲ διαφανὲς ἐπιτηδειότης ἐστὶν εἰς ὑποδοχὴν φωτὸς ἢ ἴχνος τι φωτὸς ἀμυδρὸν | ||
ἐποχῆς : τὰ πολλὰ δὲ εἰς καχεξίαν καὶ ὕδρωπα ἐντεῦθεν ἐπιτηδειότης γίνεται . Δήλη δὲ γίνεται ἡ ἐκ τῶν νεφρῶν |
δὲ οὐδὲ ψῆφον ἠξίωσα διενεγκεῖν ὑπὲρ οὐδενὸς μόνος , μὴ ῥοπήν τινα δοκῇ τὸ τοιοῦτον παρέχειν καὶ μαρτυρίαν καὶ τῶν | ||
, τῶν περὶ τὸν εὐδαίμονα συμβαινόντων ἀτυχημάτων τὰ μὲν βαρύτερα ῥοπήν τινα πρὸς ἀλλοίωσιν τῷ βίῳ παρέχεται , τὰ δ |
: κινεῖται μὲν γὰρ καὶ διαλεγομένων ἡμῶν καὶ μελῳδούντων τὴν εἰρημένην κίνησινὀξὺ γὰρ καὶ βαρὺ δῆλον ὡς ἐν ἀμφοτέροις τούτοις | ||
, κάλλιόν ἐστι τοῖς ὀσφραντιτοῖς αὐτοὺς ἀνακτήσασθαι , διὰ τὴν εἰρημένην περὶ αὐτῶν αἰτίαν : ἐμεῖν δὲ πάντας ἀναγκάζειν τοὺς |
τοῖς φίλοις , ” ἀνακοινώσασθαι Ἕλληνες . ἄφυκτον Ἀττικοί , ἄφευκτον Ἕλληνες . ἀχθέσεται Ἀττικοί , ἀχθεσθήσεται Ἕλληνες . ἀπελαθείς | ||
εἰδότων σωτήριον , τὰ πάντα σοι πάσχοντι συντόμως φράσω . ἄφευκτον ἦλθες πρῶτον ἐς βάθος κακῶν : οὐ γὰρ σιδηρόπλαστον |
καὶ ἐν τῷ Περὶ ἑρμηνείας σύνθεσιν ἐκάλεσεν τὴν κατάφασιν , διαίρεσιν δὲ τὴν ἀπόφασιν λέγων “ περὶ γὰρ σύνθεσιν καὶ | ||
' ἑαυτά . Καὶ διαιροῦνται μὲν κατὰ τὴν πρώτην αὐτῶν διαίρεσιν εἰς τρία , εἰς μακρά , εἰς βραχέα καὶ |
ὀξὺν μὲν εἰρηκὼς τὴν ποιότητα , δακνώδη δὲ τὴν ὕλην ὑποκειμένην . τὸ δὲ ἦν κακοήθης ὁ πυρετὸς , ὅτι | ||
ὠκεανοῖο : πᾶν μὲν γὰρ τέναγος εὐκίνητον , περὶ τὴν ὑποκειμένην τῆς γῆς κυρτότητα κυλιόμενον , βάθος δὲ βραδὺ καὶ |
Ὄφεις δὴ οὖν οἶμαι καὶ τὴν ἀπὸ τούτων τῶν θηρίων γιγνομένην ἀπελάσαι κῆρα περιέσεσθαί σοι , ἢν βουληθῇς , ἐπιθεὶς | ||
κόρης , καὶ τὴν παρ ' αὐτῆς παραμυθίαν ἐν αὐξήσει γιγνομένην : εἶτα τὴν ἐξαίφνης ἁρπαγὴν , ἣν αὐξήσεις δεινοποιῶν |
οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν ; Οὐδένα , ἦ δ | ||
πειρᾶται λέγειν . καὶ ἐπεὶ ἀδύνατον μὴ προϋπαρχούσης τινὸς γνώσεως μάθησίν τινα γενέσθαι , ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν |
ἔσχον . τῷ μὲν γὰρ Διὶ συναιρετιστῇ ὄντι καὶ τριγώνου συμπάθειαν κεκτημένῳ διὰ τὸν Τοξότην ὁ Ἥλιος τὴν ἡμίσειαν τῶν | ||
διὰ πρωτοπάθειαν τὸ τοιοῦτον γίνεται πάθος , ἀλλὰ καὶ κατὰ συμπάθειαν τῶν γειτνιώντων αὐτῷ μορίων καὶ γὰρ καὶ κύστεως φλεγμαινούσης |
μέλλοντος οὐδενὶ ἐοικώς , καὶ διὰ τὸ ἀνώμαλον τῆς ναυμαχίας ἀνώμαλον καὶ τὴν ἔποψιν ἐκ τῆς γῆς ἠναγκάζοντο ἔχειν . | ||
πραγμάτων , ἀστάτοις καὶ ἀνιδρύτοις χρωμένη συντυχίαις , ὧν τὸ ἀνώμαλον οὐκ ἀδήλοις ἀλλὰ σαφέσι τεκμηρίοις ὁ ἀψευδέστατος ἐλέγχει χρόνος |
ἡμᾶς ἀπὸ τούτων νοεῖν τὸ ἀγαθόν : ὡς γὰρ ὁ ἀνεννόητος ἵππου οὔτε τὸ χρεμετίζειν τί ἐστιν οἶδεν , οὔτε | ||
οἴσει γενναίως διὰ τὸ μηδ ' ἐν οἷς εὖ ἔπραττεν ἀνεννόητος εἶναι τῆς ἐπὶ τὸ ἐναντίον μεταβολῆς . Ἡροδότῳ μὲν |
βούλεσθαι . αἱ γὰρ αἰσθήσεις ἄλλως ἀληθεῖς , οὐ κατὰ σύνθεσίν τινα : τοῦτο γὰρ ἴδιον τῆς λογικῆς ψυχῆς . | ||
αὐτὴν ἔχειν τὸ κατὰ πνεῦμα καὶ τόνον καὶ ὁμωνυμίαν , σύνθεσίν τε καὶ διαίρεσιν . ἡμεῖς δὲ συνεστάναι μὲν αὐτὴν |
. ἀπέκοψε δὲ τὰ αἰδοῖα τοῦ οὐρανοῦ , ἤγουν τὴν ἄτακτον ἐκείνην τῶν ὑδάτων φοράν . . πάλιν δ ' | ||
τὸ ἀμείβειν . . . . , . ἀάλιον : ἄτακτον , ἀκρατές : ἀπὸ τοῦ ἁλῶ , τὸ κρατῶ |
ἔξωθεν τῶν ὁριζομένων συμπεριλαμβάνων καὶ [ ὁ ] μηδὲν τῶν ὁριζομένων καταλιπών , ὃς ἀντιστρέφει πρὸς τὸ κεφαλαιῶδες . ὁ | ||
. Ἴσως οὖν πρὸς τὴν σύγκρισιν τῶν ἀντωνυμιῶν , πάντοτε ὁριζομένων , ταῦτα ἐκάλεσαν ἀοριστώδη . Κἀκεῖνο δ ' εὔηθες |
δέ τινα ἰδίαν αὑτῆς οὖσα ἑκάστη πρᾶξιν , κατὰ τὴν ἰδιότητα τῶν πράξεων τοὔνομα δικαίως εἴληφεν ἴδιον . Εἴξασι γοῦν | ||
ἡμᾶς μηδὲ βλάπτεσθαί τι κατὰ πάντα ὑπὸ τῆς κατὰ τὴν ἰδιότητα ἀκαταληψίας : τῆς κοινῆς αἰτίας καὶ τότε ἐνδείκνυσθαι δυναμένης |
τὰς πύλας ὑπανοίγουσα τοῖς ἐκ τῶν πολέμων , ἢ κατὰ στάσιν , ἢ κατ ' ἄλλην τινὰ φεύγουσι τύχην πόρρωθεν | ||
' εἰσὶν οἱ καὶ τὴν ἐναντίαν αὐτῇ φιλοῦντες , τὴν στάσιν , ἧς μέρη καὶ ὑπουργήματα πόλεμοι καὶ μάχαι , |
αὐτοῦ οὐχ ὡς τὸ κινητικὸν ληπτέον , ἀτελὴς γὰρ ἡ κίνησις , ἀλλ ' ὡς ἐνέργειαν . Καὶ προϊών φησι | ||
ἐστιν , τὸ δὲ φαίνεται : καὶ ἐπὶ ταῦτα ἡ κίνησις κατὰ φύσιν τοῖς τε κούφοις καὶ τοῖς βάρος ἔχουσιν |
τὸν ἄλλον βίον γινομένους ἐγκρατεῖς . ἐφ ' ᾧ καὶ ἁπλῆν ἀποδέδωκε τὴν δίαιταν πᾶσι καὶ τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσί | ||
γὰρ τῆς τίς καὶ οὐδείς ἀντιφάσεως οὐδὲ ἐνδέχεται δεῖξαι τὴν ἁπλῆν κατάφασιν τῆς στερητικῆς ἀποφάσεως ἢ ἐπὶ πλέον ἢ ἐπ |
οἷόν τε ὂν ὑπὸ λόγου ῥυθμίζεται . κατὰ μέντοι τὴν σωματικὴν ἄλογον οὐσίαν τὸ ἐλλεῖπον τῆς συναρτήσεως μετὰ τὴν κύησιν | ||
] τὴν βλάβην λώβην ] τὸ λωβώμενον καὶ βοσκόμενον τὴν σωματικὴν διαρτίαν σῶμα ἠέ ] καί βοσκαδίης ] νομαίας βοσκαδίης |
ἀπόδειξις ἀσώματος καθειστήκει , καὶ κατὰ τοῦτο ἐζητεῖτο εἰ δύναται φανταστικῶς τυποῦν τὸ ἡγεμονικόν . ὥστε μὴ ἀποδεδεῖχθαι αὐτοῖς τὸ | ||
ο [ ] θα εἰς ὁμοιο [ ] δωμνας ! φανταστικῶς ἐπεὶ [ νοοῦμεν - ] ? οὐδ ' ὑπάρχοντός |
αἰτιατικῇ συντακτέον αὐτὸ πτώσει εἴτε δοτικῇ , εὑρίσκω κατὰ δοτικὴν ἡρμοσμένον , Ἀριστοφάνου μὲν οὕτω λέγοντος ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν : | ||
ὀνόματα δ ' ἀπ ' αὐτῆς ἁρμόζον , ἁρμόζειν , ἡρμοσμένον , εὐάρμοστον , ἐναρμόνιον , καὶ τὸ ἐναντίον ἀνάρμοστον |
ψυχῇ γιγνόμενα λαβέ , νόησιν μὲν ἐπὶ τῷ ἀνωτάτω , διάνοιαν δὲ ἐπὶ τῷ δευτέρῳ , τῷ τρίτῳ δὲ πίστιν | ||
Ἥβῃ συνοικοῦντα , ὡς ὁλοσχερέστερον αὖ τὸ σῶμα ἢ τὴν διάνοιαν ὄντα . ὡς γάρ φησιν ὁ Εὐριπίδης νέων τι |
οὖσαν ἐπιβολὴν περὶ τὰ γνωστά , ἤγουν ἄμεσόν τε καὶ ἀσυλλόγιστον , ὡς μὴ δεομένην ὅρου μέσου πρὸς τὴν τῶν | ||
: τῆς λογικῆς τὸ μέν ἐστιν συλλογιστικόν , τὸ δὲ ἀσυλλόγιστον : τοῦ συλλογιστικοῦ τὸ μὲν ἀποδεικτικόν , τὸ δὲ |
' ἕτερον καὶ ἄλλον ἄλλου μᾶλλον εὐκατάφορον γίνεσθαι πρὸς τὰς ὁποιασοῦν ὀρέξεις : ἐντεῦθεν δὲ καὶ πρὸς τὰ πρῶτα καὶ | ||
ὑπεξέρχεται ἅτε δὴ ῥέον ; Τί δὲ περὶ αἰσθήσεως ἐροῦμεν ὁποιασοῦν , οἷον τῆς τοῦ ὁρᾶν ἢ ἀκούειν ; μένειν |
δὲ τοῦ ἀθρόου καὶ οὐθαμῇ ἀποσχιζομένου , ἀλλὰ κατὰ τὴν ἀθρόαν ἔννοιαν τοῦ σώματος κατηγορίαν εἰληφότος . Καὶ μὴν καὶ | ||
τε καὶ φόβῳ καὶ ἑτέροιϲ πλείοϲι τὴν καλουμένην ἐποίϲει ϲυγκοπὴν ἀθρόαν οὖϲαν τῆϲ δυνάμεωϲ κατάπτωϲιν ἐκλύϲεϲί τε καὶ λειποθυμίαιϲ καὶ |
ὁρμὴ καὶ ἔφεσις τὸν οἰκεῖον τόπον καταλαβεῖν ὡς φυσικὴν αὐτοῦ τελειότητα , καὶ δρᾷ ἐν αὐτῷ τὴν πρὸς ἐκεῖνον κίνησιν | ||
, καὶ εἰ τὸ σῶμα ἀσυμμέτρως διακείμενον ἀπόλλυσιν ἡμῶν τὴν τελειότητα τῆς ψυχῆς , ὅταν ἐκεῖνο , ᾧ ζῶμεν , |
οὐδὲ ἀλλοίωσις , ὅτι πάντων τῶν παθημάτων ἀρχὴ πύκνωσις καὶ μάνωσις : καὶ γὰρ βαρὺ καὶ κοῦφον καὶ μαλακὸν καὶ | ||
πάντη ἀσχέτου , οὐδὲ πλεονασμὸς οὐδὲ ἔκτασις ἢ συστολὴ ἢ μάνωσις ἢ πύκνωσις τῆς ἀπεστερημένης πάσης κινήσεως , οὔτε ἄλλο |
Τρία εἰσὶ τὰ ῥυθμιζόμενα , λέξις , μέλος , κίνησις σωματική , ὥστε διαιρήσει τὸν χρόνον ἡ μὲν λέξις τοῖς | ||
Τρία εἰσὶ τὰ ῥυθμιζόμενα , λέξις , μέλος , κίνησις σωματική , ὥστε διαιρήσει τὸν χρόνον ἡ μὲν λέξις τοῖς |
ϲυνδετικὰ τῶν νεύρων τὴν ὀδύνην ἐργάζεται : οὐδὲ γὰρ τῶν προαιρετικῶν νεύρων ἐϲτὶ πρωτοπαθούντων ἡ φλεγμονή , ἐπεὶ ἂν ἔδει | ||
. εἰς τοῦτον μόνον τὸν ἀγῶνα καθίησιν τὸν περὶ τῶν προαιρετικῶν : πῶς οὖν οὐ μέλλει ἀήττητος εἶναι ; Πυθομένου |