| τῆς οἰκίας ἤλαυνεν . ὅθεν καὶ φανερὸς ἐγένετο πρὸς τούτῳ τεταχὼς ἑαυτόν . ἀλλ ' οὐ Λεύκων τοιοῦτος ὁ Ποντικὸς | ||
| τῆς οἰκίας ἤλαυνεν . ὅθεν καὶ φανερὸς ἐγένετο πρὸς τούτῳ τεταχὼς αὑτόν . ἀλλ ' οὐ Λεύκων τοιοῦτος ἦν ὁ |
| Μάτων συνήρπακεν τοὺς ἁλιέας , καὶ Διογείτων νὴ Δία ἅπαντας ἀναπέπεικεν ὡς αὑτὸν φέρειν , κοὐ δημοτικόν γε τοῦτο δρᾷ | ||
| κέχρηται ὥστε πάντας ἅπαντ ' αὐτῷ καθ ' αὑτῶν συμπράττειν ἀναπέπεικεν , ὥσπερ ἐὰν ἀπόλωνται κερδανοῦντας , καὶ γέγονε τῶν |
| προσεχῶς ἀποκαθίστησιν καί φησιν ὅτι ὁ μὲν περὶ τῆς γενέσεως πλατύτερος λόγος καὶ ἀκριβέστερος ἐν τοῖς τελευταίοις τέσσαρσι τῆς Φυσικῆς | ||
| μέγεθός ἐστι κατὰ βοῦν τὸ πρόσωπον δὲ ὅμοιος ἐλάφῳ πλὴν πλατύτερος ὡσανεὶ ἐκ δύο συγκείμενος ἐλαφείων προσώπων . Δίχηλον δ |
| μὲν κατ ? [ ' ὀλίγον ] , ποτὲ δὲ ἁθρόως . * τῶν δὲ τεταγμένων [ ] παθῶν ἃ | ||
| μελλόντων λέγεσθαι διὰ τὸ παράδοξον τῆς περιστάσεως ἐμποδίζει με . ἁθρόως δ ' ἐπιβοησάντων αὐτῷ τῶν περιεστώτων θαρρεῖν καὶ λέγειν |
| ἀπελίποντο ἄκοντες . ὁ δὲ Σκιπίων τοῦ χώματος ὅλου κατασχὼν ἀπετάφρευεν αὐτὸ καὶ τεῖχος ἤγειρεν ἐκ πλίνθων , οὔτε κολοβώτερον | ||
| αὐτῷ πάντας ἐχειροκόπησεν , Οὐρίατθον δὲ διώκων Ἐρισάνην αὐτοῦ πόλιν ἀπετάφρευεν , ἐς ἣν ὁ Οὐρίατθος ἐσδραμὼν νυκτὸς ἅμα ἕῳ |
| ἀποκτείνας τοῦ φόνου τοῖς ἐπιτιμίοις ἔνοχός ἐστιν , ὡς δὲ συγχέων ἅπαντα τῶν γεραιτέρων τὰ νόμιμα οὐδενὸς ἁμαρτεῖν , οἷς | ||
| γλῶτταν ἀνιεὶς πρὸς ἄμετρον καὶ ἀπέραντον καὶ ἄκριτον διήγησιν , συγχέων ἅπαντα καὶ φύρων , ἀληθέσι ψευδῆ καὶ ῥητοῖς ἄρρητα |
| . πρῶτον δὲ τὸ εἰδικὸν καὶ τὸ ὑλικὸν ἔταξεν ὡς συντεταγμένα τῷ πράγματι , καὶ διὰ τοῦτο καὶ ἡμῖν γνωριμώτερα | ||
| ἀσφάλειαν οὕτως ἐπιφέρεν , αἴκα σύνθετος ἁ πολιτεία ᾖ καὶ συντεταγμένα ἐκ πασᾶν τᾶν ἀλλᾶν , λέγω δὲ οὐ τῶν |
| πλάγιον ξύλον τὸ μέτωπον αὐτῆς κατὰ τὴν ὑποστροφὴν ἐρεῖδον . Συμβήσεται οὖν ἢ τάφρῳ πλαγίᾳ οὔσῃ ἐμπίπτοντα παραφέρεσθαι τὰ βάρη | ||
| Λακωνικῇ πολλὰ φυτεύουσι , τοὺς δ ' αὐχμώδεις μετοπώρου . Συμβήσεται γὰρ οὕτω θερμῆς οὔσης ἐν βάθει τῆς γῆς κατὰ |
| γενόμενον μικρότερον ἑαυτοῦ ἔσται : καὶ ἀνάπαλιν τὸ μέρος εἰ ἀντιπαρεκτείνεται τῷ ὅλῳ , τὸν αὐτὸν ἐφέξει τούτῳ τόπον , | ||
| μεριστὸν γάρ τι ἐστὶν ἡ γραμμή : εἰ δὲ μεριστῷ ἀντιπαρεκτείνεται τόπῳ , ἐπεὶ τὸ μεριστῷ ἀντιπαρεκτεινόμενον τόπῳ μεριστόν ἐστι |
| χῶμα ἀρθῇ τῶν ἀρωμάτων πᾶς τε ὁ τόπος πληρωθῇ , ἱππασία περὶ τὸ κατασκεύασμα ἐκεῖνο γίνεται , πᾶν τε τὸ | ||
| ψύχειν : ἀτὰρ οὖν καὶ ἐξήρκεσεν αὐτῷ πόνων μὲν ἡ ἱππασία , φαρμάκων δ ' ὄρχις κάστορος πινόμενος : δίαιτα |
| ὅλως μὲν ἡ περὶ λέξιν ἅμιλλα καὶ ζηλοτυπία πρὸς ἑτέρους μικροπρεπὲς φαίνεται καὶ σοφιστικόν , ἂν δὲ πρὸς τὰ ἀμίμητα | ||
| Πάτροκλον ὀνομάζειν τήθεα . νοητέον δὲ τὸν ποιητὴν διὰ τὸ μικροπρεπὲς παρῃτῆσθαι . καὶ μὴν οὐδὲ λαχάνοις παρεισάγει χρωμένους : |
| ἰδιώτας μὴ μιμεῖσθαι τούτους . πάλαι μὲν γὰρ δήπου οἷς μεμέληκεν ἀκηκόαμεν ὅτι Νικίας ποτὲ ὁ Νικηράτου ἐκτήσατο ἐν τοῖς | ||
| εἰρημένῳ σοι ζῆν ἐν σώματι . οἷς δὲ καὶ τούτου μεμέληκεν , ὑγρά τε καὶ θερμὴ ἡ προσήκουσα δίαιτα , |
| ϲημειωϲόμεθα . οὖρον τοίνυν ἄριϲτόν ἐϲτι τὸ τοῖϲ τῶν ὑγιαινόντων ὁμοιότατον : τοιοῦτον δέ ἐϲτι τὸ ὑπόπυρρόν τε ἅμα καὶ | ||
| μὲν οὖν ἐστιν οὖρον ἐπὶ τῶν νοσούντων τὸ τοῖς ὑγιαίνουσιν ὁμοιότατον ὕπωχρον ἢ ὑπόξανθον καὶ λευκὸν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν |
| ἠρεμία . ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς ἀναπνοῆς ἐστιν εἰσπνοὴ καὶ ἐκπνοή , καὶ μεταξυλαβεῖται ἠρεμία . ἐν ταύταις οὖν ταῖς | ||
| ' ὃν ἤτοι κόπρος ἐμεῖται , ἢ δυσώδης ἐστὶν ἡ ἐκπνοή , πολλάκις δ ' ἡ ἐρυγὴ τοιαύτη γίνεται , |
| κατανοῶν καὶ μαδαρότητι καὶ φύμαϲι καὶ λειχῆϲι καὶ ψώραιϲ καὶ ἀϲιτίαιϲ . καὶ τὰ μελάντερα τῶν ἀλόγων ὡϲ ἐπίπαν ἰϲχυρότερα | ||
| διὰ τοῦτο βλάπτονται ἀϲιτοῦντεϲ : αὔξει γὰρ αὐτοῖϲ ἐπὶ ταῖϲ ἀϲιτίαιϲ ἡ τῶν τοιούτων χυμῶν μοχθηρία . χρὴ τοίνυν τοὺϲ |
| ὑπάρχει , ὁ δὲ τῶν χρυσοχόων ἀναλογεῖ τῷ ξυστῷ . καυστέον δ ' ὃν ἂν θέλῃς ἰὸν οὕτως : θλάσας | ||
| γένει , σχιστόν τε καὶ εὐθείας τὰς διαφύσεις ἔχον . καυστέον δ ' αὐτοὺς εἰς ὀστράκινον ἀγγεῖον ἐμβαλόντας καὶ ἐπιμελῶς |
| ' ἐσπούδακεν ἐξαπατᾶν τοὺς ἐντυγχάνοντας , ἀλαζόνα που καλοῦμεν καὶ βλᾶκα καὶ χαῦνον τοὺς τρόπους : ὁ δ ' αὖ | ||
| συμβούλευμα τὸ ἄγαν θυμοειδῆ ἵππον μὴ κτᾶσθαι εἰς πόλεμον . βλᾶκα γε μὴν ἵππον ἀρκεῖν μοι δοκεῖ γράψαι πάντα τἀναντία |
| : καὶ ἐν τῷ ἀλγήματι οὐ ξυνέφερεν ὑποκλύσαι θαλάσσῃ , ξυνήνεγκεν ἀπὸ πιτύρων . Ἠσίτησεν ἡμέρας ἑπτὰ , μελίκρητον ἀκρητέστερον | ||
| Ἀκάνθῳ τὸ κώφωμα ἐκ φρενίτιδος ἐγένετο : τούτῳ φαρμακοποσίη οὐδεμίη ξυνήνεγκεν , οἶνος δὲ μέλας καὶ ἀρτοσιτίη : λουτρῶν ἀπέχεσθαι |
| τὸν ὄροφον ἀκριβῶς , ἂν ἄρα μὴ πρὸς τὸ ὕψος ἀπείπῃ : ξύλα γὰρ ἐνταῦθα πολυτελῆ καλαθίσκοις κεκαλυμμένα τοῦ τε | ||
| τῶν σκυλάκων προωθεῖ αὐτὰ εἰς ὅσον δύναται , ὅταν δὲ ἀπείπῃ τὸ μὲν κατὰ τὸν νῶτον ἐχόμενον τοῖς ὄνυξι , |
| τοῦτο τρὶς γαμηθῆναι : λέγοντες δὲ τοῦτο οὐ τὴν διάνοιαν ἐξηγούμεθα τοῦ νόμου : ἀλλ ' ὁμολογοῦντες τὴν διάνοιαν πρὸς | ||
| ἢ ὡς τὰ τοῦ θέ - ρεος . ἑκάτερον δὲ ἐξηγούμεθα . εἰ γὰρ ἔχει ὡς τὰ τοῦ θέρεος , |
| αὐτοῦ τὴν χερνίβα παύσεις . ἐστὶ δὲ ὕδωρ εἰς ὃ ἀπέβαπτον δαλόν , ἐκ τοῦ βωμοῦ λαμβάνοντες ἐφ ' οὗ | ||
| . ὅτι τοὺς εἰς τὸ ἀπανθρακίζειν ἐπιτηδείους ἰχθῦς εἰς ἅλμην ἀπέβαπτον , ἣν καὶ Θασίαν ἐκάλουν ἅλμην . Ἀριστοφάνης Σφηξίν |
| πρᾳότερος ἔσται καὶ ἄμεινον βιώσεται καί σοι τὸν λοιπὸν ἤδη συνέσται χρόνον οἴκοι μένων . ταῦτα δὲ διελέγετο ὁ Κένταυρος | ||
| ὅτε ὁρᾷ , τοιοῦτον ὄψεται , μᾶλλον δὲ αὑτῷ τοιούτῳ συνέσται καὶ τοιοῦτον αἰσθήσεται ἁπλοῦν γενόμενον . Τάχα δὲ οὐδὲ |
| Ζηνόθεμιν ἐς τὸ μέσον αὐτοῖν κατεκλίθη , ὡς διασταῖεν ὑπὸ διατειχίσματι αὐτῷ εἰρήνην ἄγοντες . Ἐν ὅσῳ δὲ ταῦτ ' | ||
| δὲ τοῦ κίονος ἀρνὸν ἀπαιωροῦσιν ἀρτίτοκον : λίθων δὲ πυκνῶν διατειχίσματι τὸ χάσμα τοῦ ὀρύγματος κύκλῳ περιλαμβάνουσι , τοῦ μὴ |
| ᾖ ἀστὴρ ὁ ἀμφότερα ἔχων τὰ εἰρημένα , τούτῳ μόνῳ προσχρηστέον , ὁμοίως δέ , κἂν τὸ ἕτερον μηδὲ εἷς | ||
| κατὰ πλάτος , ἀλλὰ μέρος αὐτοῦ : ὅθεν τῷ νυκτερινῷ προσχρηστέον . Σαφέστερον δὲ τὴν εἴσοδον ποιησόμεθα δι ' ὑποδειγμάτων |
| καταγγέλλει βραχείᾳ καὶ διακεκομμένῃ φωνῇ : οὕτω γὰρ ὁμιλεῖν εἰώθει βραδύγλωσσος ὤν . Ὁ δὲ τὸν τρόπον μὴ ἀγνοήσας , | ||
| υ : οἷον , ὀξὺς , ὀξύθυμος : βραδὺς , βραδύγλωσσος : ταχὺς , ταχύγραφος : κατὰ δὲ τὸ τέλος |
| καὶ μαλάττων καὶ διαφορῶν . ὁ δὲ τῆϲ ῥίζηϲ φλοιὸϲ ἀϲθενέϲτεροϲ ὢν τοῦ ὀποῦ ἔχει τι καὶ ῥυπτικὸν καὶ ϲαρκωτικόν | ||
| καὶ ὁ τῆϲ πεύκηϲ δὲ φλοιὸϲ ὅμοιοϲ τούτῳ ἐϲτίν , ἀϲθενέϲτεροϲ δὲ κατὰ τὴν δύναμιν . ἐν δὲ τοῖϲ φύλλοιϲ |
| , καὶ τὸ συζῆν μάλιστα ζητεῖν καὶ τὸ συναλγεῖν καὶ συγχαίρειν : ταῦτα δὲ πάντα αὐτός τις ἑαυτῷ ἀπονέμει , | ||
| δίκαιον πλείονος ἄξια τοῦ κέρδους ἐποιήσατο , πῶς οὐ τούτῳ συγχαίρειν εἰκὸς ἦν ; Εἰ μὲν τοίνυν περὶ ἄλλου του |
| καὶ πένης τῇ ἀληθείᾳ φαίνεται , ἐάν τις ὅλην ψυχὴν ἐπίστηται θεάσασθαι , καὶ φόβου γέμων διὰ παντὸς τοῦ βίου | ||
| , ἔφη , πάλιν τοίνυν ἐλθὼν ἐπανερώτα : ἂν γὰρ ἐπίστηται καὶ μὴ ἀναιδὴς ᾖ , αἰσχυνεῖται ἀργύριον εἰληφὼς ἐνδεᾶ |
| οἱ δυστυχοῦντες δυστυχίαν φαντάζεσθαι , οἱ δὲ εὐτυχοῦντες εὐτυχίαν . οὐριεῖν : οὐριοδρομεῖν . παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν τοῖος γὰρ νόος | ||
| οἱ δυστυχοῦντες δυστυχίαν φαντάζεσθαι , οἱ δὲ εὐτυχοῦντες εὐτυχίαν . οὐριεῖν : οὐριοδρομεῖν , παρὰ τὸ Ὁμηρικὸν , Τοῖος γὰρ |
| πλεῖστα καὶ τῶν πτηνῶν τι λαμβάνειν ὀπτὸν καὶ οἶνον ὀλίγον σκληρότερον . φεύγειν δὲ καὶ τὰ λοιπὰ ἐρεθιστικὰ τῶν ἀφροδισίων | ||
| Νάξον καὶ Μύνδον , ἃς οὐ πολὺ ὕστερον ἀφῃρέθησαν ὡς σκληρότερον ἄρχοντες . Λαοδικέας δὲ καὶ Ταρσέας ἐλευθέρους ἠφίει καὶ |
| Ἀντὶ τοῦ ὀξέως παρεπιστρεφόμενος , καὶ εἰς αὐτὸν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἐπινεύων . Ὅμηρος δὲ ἐπὶ τοῦ στρέφειν τέθεικε τὴν λέξιν | ||
| : τὸ δὲ ἀπόγονοι παράκουσμα τῶν νεωτέρων ποιητῶν . νευστάζων ἐπινεύων . νέφεα ἤτοι τὰ συνωνύμως λεγόμενα ταῖς νεφέλαις . |
| αὐξόμενον προσθήκῃ αὔξεται : ἀλλ ' εἰ μὲν ἀγαθὸν ἀγαθῷ προσελήλυθεν , οὐδὲν μᾶλλον ἢ προσθήκῃ νόει ἀγαθὸν τὸ ἀγαθόν | ||
| . . , , , : Ἔγγιστα δὲ τῇ ἀληθείᾳ προσελήλυθεν Ἀγαθαρχίδης ὁ Κνίδιος : φησὶ γὰρ κατ ' ἐνιαυτὸν |
| σὺ μεμπτὸν ἐνθάδ ' ὢν ἐρεῖς ἐμοί : οἴκοι δὲ χἠμεῖς εἰσόμεσθ ' ἃ χρὴ ποεῖν . Χωρῶν ἀπείλει νῦν | ||
| πάντας χρηστὸς ὤν , οὐκ ἔστι χειρόνιπτρον . ἀναθῶμεν νῦν χἠμεῖς τούτοις τασδὶ τὰς εἰρεσιώνας καὶ προσαγήλωμεν ἐπελθόντες . χαίρετε |
| συμπίπτειν καὶ κρατεῖν τὸ ἐμπεσόν . ὁ δὲ νοῦς , ἀνελκύσας ἐπὶ τοῦ βήματος συνηγόρους ἑαυτῷ καὶ θηρευτὰς λόγων ἐρωτᾷ | ||
| τὰς ναῦς , ὅσαι μάλιστα ἐπόνησαν ὑπὸ τοῦ χειμῶνος , ἀνελκύσας ἐπεσκεύαζεν . ὁ δὲ Νικίας πυθόμενος αὐτὸν προσπλέοντα ὑπερεῖδε |
| γὰρ καὶ μισοῦσιν οἱ ἄνδρες τὰς τοιαύταςοὔτε ὑπερεμφορεῖται τοῦ ὄψου ἀπειροκάλως , ἀλλὰ προσάπτεται μὲν ἄκροις τοῖς δακτύλοις , σιωπῇ | ||
| . δεῖ τοίνυν τὰς ὑποχωρήσεις ὑφορᾶσθαι τῶν πολεμίων καὶ μὴ ἀπειροκάλως ἕπεσθαι καὶ περιβλέπεσθαι δὲ μᾶλλον τοὺς τόπους ἢ τοὺς |
| οὐδὲ τὰς ὑπὲρ τῶν μεγίστων βουλὰς ἐν ὀλίγοις τοῖς μάλιστα προνοοῦσιν αὐτῶν ἀλλ ' ἐν παντὶ τῷ πλήθει γίνεσθαι κελεύοντα | ||
| ἑστιάσωσιν οὐδὲν αὐτοῖς ὄφελος . τοῖς μὲν οὖν κάμνουσιν ἡσυχίας προνοοῦσιν οἱ θεραπεύοντες , ὅπως καθεύδωσι : τοῖς δὲ δοξοκόποις |
| τοῦ γὰρ σώματος ὑπὸ τῶν εἰσιόντων καομένου τε ἐντὸς καὶ ψυχομένου , καὶ πάλιν ὑπὸ τῶν ἔξωθεν ξηραινομένου καὶ ὑγραινομένου | ||
| ποιοῦντεϲ , ἄχριϲ ἂν ὁ κάμνων αἰϲθάνηται τοῦ βάθουϲ ποϲῶϲ ψυχομένου καὶ ἀδιψότεροϲ γένηται . μίγνυμεν δὲ ἐνίοτε καὶ ἔλαιον |
| , φανερῶς μὲν κατασκευάσαι ἀπέφυγεν , ἵνα μὴ αὐτῷ τούτῳ διαβάλλῃ : πᾶν γὰρ κατασκευαζόμενον ἀμφιβάλλεται : οὐκ ἠβουλήθη οὖν | ||
| ἀπαιτεῖς . τὸ δὲ ” ὀμοῦμαι “ εἶπεν , ἵνα διαβάλλῃ τὸν Σωκράτην ὡς ἄθεον . ὀμοῦμαι ] ὑπισχνοῦμαι . |
| ἐσθλοῦ , ὥστε χερείον ' ἑλέσθαι ἀμεινοτέρων παρεόντων . ” ἐμπρεπὲς δὲ θεῷ τὰ ἄμορφα μορφοῦν καὶ τοῖς αἰσχίστοις περιτιθέναι | ||
| , ὦ διάνοια , εἰς τὴν ἀρετῆς χώραν , ἣν ἐμπρεπὲς μόνῳ δωρεῖσθαι θεῷ , τὴν εὔβοτον , τὴν εὔγειον |
| ἐάν τε τιθῇ τις ταῦτα ποσὰ εἶναι ἐάν τε μὴ τιθῇ , οὐκ ἔστιν αὐτοῖς ἐναντίον οὐδέν : ὃ γὰρ | ||
| λέγειν . ὅταν γὰρ ἐν αὐτῇ τῇ χώρᾳ τῆς θέρμης τιθῇ τις εἶναι χιόνα , πῶς οὐ τοιοῦτον γίγνεται , |
| ῥικνοῖς : ῥυσοῖς . πίνῳ τέ οἱ : τῷ δὲ ῥύπῳ ὁ κατεσκληκὼς αὐτοῦ χρὼς ἐρρυπαίνετο . τὸ δέρμα ἐντὸς | ||
| λεῖον ἐν πεσσῷ προστεθὲν ἔμμηνα ἄγει . πινόμενον δὲ σὺν ῥύπῳ μοῦλας ἀπὸ τοῦ ὠτίου ἀτόκιόν ἐστιν . σὺν ἀνηθελαίῳ |
| ἐϲ ϲτόμαχον , ἢ ἐϲ φρέναϲ , μελαγχολίην τεύχει . φῦϲάν τε γὰρ ἐμποιέει καὶ ἐρυγὰϲ κακώδεαϲ , ἰχθυώδεαϲ : | ||
| ἐϲ ϲτόμαχον , ἢ ἐϲ φρέναϲ , μελαγχολίην τεύχει . φῦϲάν τε γὰρ ἐμποιέει καὶ ἐρυγὰϲ κακώδεαϲ , ἰχθυώδεαϲ : |
| τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον ἐγώ τε ἡγοῦμαι καὶ ὅστις οὐ φιλονεικεῖ μετ ' ἀναιδείας , τοῦτον εὕροις ἂν ἐν κέρδει | ||
| τοιοῦτος ἀπρεπῆ βουλόμενος εἶναι τὸν δυσμενῆ τοιοῦτον ὁρᾶν ἑαυτὸν πείθειν φιλονεικεῖ . Φέρε , εἰς δὲ τὴν Βρισηίδα τί δράσει |
| ἐπὶ τῇ γυναικὶ λαβεῖν τὴν χώραν ταύτην , τότε μὲν ἥρμοττε λέγειν καὶ ἐρρήθη ὡς ἐνεδέχετο ἀκριβέστατα , νυνὶ δὲ | ||
| τῆς ἐπιεικείας ἐμμένειν οὐ πέφυκεν . Ἡ ἀφωνία μὲν ἴσως ἥρμοττε τοῖς παροῦσι δυσκόλοις , καὶ καιρὸν ἴσως ἄδικον σιωπὴ |
| ἐπουρανίων θεῶν ἡγούμενον , ὅν φησι νοῦν εἶναι αὐτὸν ἑαυτὸν νοοῦντα καὶ τὰς νοήσεις εἰς ἑαυτὸν ἐπιστρέφοντα : τούτου δὲ | ||
| Ὥσπερ δὲ ἐπὶ τῶν ἄλλων οὐκ ἔστι τι νοεῖν ἄλλο νοοῦντα καὶ πρὸς ἄλλῳ ὄντα , ἀλλὰ δεῖ μηδὲν προσάπτειν |
| διὸ καὶ ὠφελεῖ πρὸς τὸ μὴ συνεχῶς ὀνειρώττειν τε καὶ ἐκτήκειν τὴν γονὴν καὶ τὴν ὅλην δὲ αὐτοῦ οὐσίαν , | ||
| πέτρας ἄνθος λεπτομερές ἐστιν , ὡς ἀδήκτως τὰς πλαδαρὰς σάρκας ἐκτήκειν . ὁμοίαν δ ' αὐτῷ δύναμιν ἔχουσα καὶ ἡ |
| εὐκαίρως ἐπιθῇ . Ἡτοιμασμένης γάρ σοι τῆς βοηθείας εἰς τὸν παρηγγελμένον τόπον καὶ ἐσπαρμένων ἤδη τῶν πολεμίων πρὸς ἁρπαγήν , | ||
| καὶ εἷς ἀκούσειε : καὶ τοῖς ἄλλοις ὥσπερ ἀμελεῖν ἂν παρηγγελμένον εἴη , εἰ ἑνὶ τοῦτο προστεταγμένον εἴη : πρὸς |
| ἠδὲ ἐπίπαγοϲ ἐπιπετάννυται πλατέϲι ἀραχνίοιϲι ἴκελοϲ : θρομβοῦται , ἢν ψυχθῇ : οὐδὲ γὰρ ἡ πίϲτιϲ αἵματοϲ ἔκκριϲιϲ , τῷ | ||
| δὲ ὅτε νοτίδος ὑπολειφθείσης χυτὴ γῆ γενομένη διὰ πυρὸς ὅταν ψυχθῇ , γίγνεται τὸ μέλαν χρῶμα ἔχον λίθος . τὼ |
| πάχιστα , καὶ ὅκου ἀμφότερα : δεύτερα , ὧν τὸ ὑποτεταγμένον : ἥκιστα , ὧν τὸ ἄνω : μᾶλλον δὲ | ||
| ἐκείνης δύναμιν : ἑκάστῳ δὲ τῶν ἀστέρων ἀπομερίζει χρόνον τὸν ὑποτεταγμένον . οἷον Ἥλιος μὲν κατὰ ζῴδιον μερίζει μῆνας ιθʹ |
| παραφέρῃ σε ὁ κλύδων , παραφερέτω τὸ σαρκίδιον , τὸ πνευμάτιον , τἆλλα : τὸν γὰρ νοῦν οὐ παροίσει . | ||
| ἀσχολήσεται . Τρία ἐστὶν ἐξ ὧν συνέστηκας : σωμάτιον , πνευμάτιον , νοῦς . τούτων τἆλλα μέχρι τοῦ ἐπιμελεῖσθαι δεῖν |
| οὕτως καὶ ὁ νοῦς † πρὸς ἑαυτὸν καὶ τὰ νοητὰ ἐπεστραμμένος πρὸς ἑαυτόν : διὸ οὐ δεῖται τῶν ἔξωθεν ὥσπερ | ||
| ὁ ἀγκυλόμητις , ἤγουν ὁ ἑαυτὸν νοῶν καὶ εἰς ἑαυτὸν ἐπεστραμμένος : δηλοῖ δὲ τοὔνομα ἐνίοτε μὲν τὸν σοφὸν καὶ |
| ἐάνπερ ὑμεῖς ὀρθῶς σκοπῆτε , ἀδόκιμα . τί γὰρ οὐκ ἐξελήλεγκται τούτων ἐπὶ πάντων πολλάκις ; καὶ τὰ μὲν ἄλλ | ||
| τοῦ κόπτειν [ τοὺς Ἑρμᾶς ] διαφέρει : οὐκοῦν οὗτος ἐξελήλεγκται τοῦτο ποιῶν . ἀντιθῶμεν δὴ τίς ὢν καὶ τίσι |
| προσηλώσαντι . . πόρπασον ] κάρφωσον , κρίκωσον . . περόνησον . . προσάρμοσον . . πόρπαξ οὐχ ὁ ἧλος | ||
| καὶ σὺν τῷ κελεῦσαι κραυγάσω , ἐν βάθει τὸν κρίκον περόνησον . . ἐγκέλευ ' ἄγαν ] πρόστασσε λίαν . |
| πάντα ὁρᾷ καὶ πάντων ἀκούει : νομίζων δ ' ἐμφανήσεσθαι θρασύτατος εἶ : δέον ἐφ ' οἷς ἥμαρτες ἐγκαλύπτεσθαι , | ||
| ἂν μεγαλοφωνότατός τε ᾖ καὶ ἰταμώτατος καὶ πρὸς τὰς βλασφημίας θρασύτατος . καίτοι τὸν διατεινόμενον αὐτὸν καὶ βοῶντα καὶ κατηγοροῦντα |
| τῶν Ἀργείων λοιδοροῦντας αὐτὸν ὡς ἐπίορκον καὶ ἀσεβῆ . Σπάνιον εἴσαγε σὸν πόδα πρὸς σὸν φίλον , ἵνα μὴ πλησθείς | ||
| ἔχω τῆς τοῦδε μητρὸς τοῦ φόνου . σὺ δ ' εἴσαγε ὅπως τ ' ἐπίστᾳ τήνδε κύρωσον δίκην . ὑμῶν |
| καὶ πνεῦμα περιέχεται . οὐ πειθόμεθα γὰρ Ἐρασιστράτῳ , μὴ νομίζοντος αἷμα ἐν ταῖς ἀρτηρίαις . ἐπειδὴ οὖν πολὺ αἷμά | ||
| , καὶ θαῤῥῆσαι αὐτὸν θέλων , ὡς ἀπατωμένου μου καὶ νομίζοντος ἀνῃρῆσθαι : καὶ τὸν μοιχὸν ἀνεπίφθονον δὲ λαμβάνειν τοὺς |
| πηγνύειν , παραπλήϲιον δέ ἐϲτιν ἀπαρίνῃ , ξηραντικόν τε καὶ ὑπόδριμυ : τὸ δὲ ἄνθοϲ αὐτοῦ πρὸϲ αἱμορραγίαν ἁρμόζει καὶ | ||
| , ἔχον σπερμάτιον περιφερές , διπλοῦν , ὅμοιον ἀσπιδισκίοις , ὑπόδριμυ , ἀρωματίζον . Τραγορίγανος θαμνίσκος ἐστὶν ἑρπύλλῳ ἀγρίῳ ἐμφερῆ |
| παραπτόμενος ἐλαίου , ἔστι γὰρ ἐχέκολλον : ὕδωρ δὲ μὴ προσαγάγῃς : ποιεῖ πρὸς τὰ ἔναιμα καὶ θλάσματα τῆς σαρκός | ||
| δὲ ναῦς θείτω θεοῖς ἐναλίγκιον ἄνδρα φέρουσα , ἕως ἂν προσαγάγῃς αὐτὸν τοῖς λιμέσι τῷ λόγῳ , καταστρέψεις δὲ εἰς |
| οὐκ ἂν ἀπορήσειεν ἀγγέλου φωνῆς πάνυ ἐναργῶς σημαινούσης ἕκαστα . στρεπτὴ γὰρ γλῶσς ' ἐστὶ βροτῶν , πολέες δ ' | ||
| ἔπειτα ἐνδοιαστῶς καὶ ἀνθρωπίνως ἀποφαίνεσθαι : καὶ πρὶν Ὅμηρον , στρεπτὴ δὲ γλῶσς ' ἐστὶ βροτῶν , πολέες δ ' |
| μέρεσι ταὐτὸ πείσεται . Ἔπειτα εἰ μὲν ἡ λύσις φθορὰν εἰσῆγε τῷ παντί , λύειν ἀνόητον ἦν : εἰ δὲ | ||
| δὲ τοῦτον κωμικὸν ποιητὴν λέγουσιν , ὃς κινουμένους τοὺς χοροὺς εἰσῆγε καὶ παλαίοντας . 〛 ἐγένετο δὲ στρατηγὸς , ἐφ |
| ἐπιρρίπτειν , ἀρίστη δὲ πασῶν ἡ λεγομένη Σαραπίωνος μηλίνη . σπουδαστέον μέντοι ὡς ὅτι τάχιστα εἰς διαπύησιν ἄγειν τοὺς ἄνθρακας | ||
| θεᾶς γεγῶτος : τί γὰρ ἐγὼ σεμνύνομαι ; ἦ τινος σπουδαστέον μοι μᾶλλον ἢ τέκνου πέρι ; ἀλλ ' ἄμυνον |
| ἀπόλεμον , τὴν ἀστράτευτον . ἐρεῖς δὲ ἐκδήμους πολέμους καὶ ἀποδήμους , καὶ ὑπερορίους τοὺς ἐν τῇ ὑπερορίᾳ , διαποντίους | ||
| Αἰγυπτίους καὶ Ἀντιφῶντα ἐχθροὺς ὑποχειρίους ἕξει : ἄγει δὲ καὶ ἀποδήμους . ὀφθαλμοῦ δεξιοῦ τὸ ἄνω βλέφαρον ἐὰν ἅλληται , |
| συμβαίνει πάθη . Ἀναξίμανδρος ἄνεμον εἶναι ῥύσιν ἀέρος , τῶν λεπτοτάτων ἐν αὐτῷ καὶ ὑγροτάτων ὑπὸ τοῦ ἡλίου κινουμένων ἢ | ||
| ἐκουφίσθη , κρέμαται . λεπτολογεῖν ] ἐξετάζειν , ἀδολεσχεῖν περὶ λεπτοτάτων , ἀκριβῶς ἐρευνᾶν . , λεπτολογίας ζητεῖν . ζητεῖ |
| καλὰ κεκτημένους ; Πάνυ γε . Ἀλλὰ μὴν Ἔρωτά γε ὡμολόγηκας δι ' ἔνδειαν τῶν ἀγαθῶν καὶ καλῶν ἐπιθυμεῖν αὐτῶν | ||
| , εἴτε ὅταν ἐπίστῃ εἴτε ὅπως βούλει : ἀεὶ γὰρ ὡμολόγηκας ἐπίστασθαι καὶ ἅμα πάντα . δῆλον οὖν ὅτι καὶ |
| τὸν Ἑρμῆν ἐπὶ τῷ παραλόγῳ τοῦ κέρδους προσκυνῶν . Οὐκοῦν ἐξηπάτηται ὁ Ζεὺς οἰόμενός σε κατὰ τὰ αὐτῷ δοκοῦντα πλουτίζειν | ||
| ἡγεῖται τοῦ σῶσαι τὰ τέκνα . ναί : ἀλλ ' ἐξηπάτηται . δεῖξον αὐτῇ ἐναργῶς ὅτι ἐξηπάτηται καὶ οὐ ποιήσει |
| τὰ ὅμοια , καθαρτική : εἰ δὲ περὶ τὸ θεῖον ἐπέστραπται , θεωρητικὴ ὑπάρχει . Καθάπερ εἴρηται , ἀπορητικῶς προέρχεται | ||
| τῆς πρώτης ἑνάδος . φασὶ γὰρ ὅτι πάντα ὀρεγόμενα αὐτοῦ ἐπέστραπται πρὸς αὐτό . εἰ τοίνυν ἕτερόν ἐστι τὸ ὀρεκτὸν |
| εἰ τοίνυν τὸν νόμον κτλ . ἕκτον ὅτι τὴν αἰσχύνην δεδιότας χρὴ φυλάσσεσθαι τοὺς ἐρῶντας : ἀλαζονεύονται γὰρ πρὸς τοὺς | ||
| ἐδεδοίκεσαν , οὐδὲν μὲν αὐτοὺς ὡς ἐν πολέμῳ καὶ στάσει δεδιότας , σφίσι δὲ αὐτίκα γιγνομένους ἐξ οἰκείων πολεμίους , |
| τοῖς ἄλλοις ἔχει περὶ αὐτάς , ἢ πῶς τούτου μὴ συγχωρουμένου προβαίη ποτ ' ἂν ὁ παραλογισμός , ἐφ ' | ||
| Οὐ γὰρ δὴ ἀπαιτητέον ὄμματα . Εἰ οὖν τοῦ φυτικοῦ συγχωρουμένου ἦν συγχωρεῖν , ἢ ἐν πνεύματι ὄντος τοῦ φυτικοῦ |
| καίτοι γυναῖκα ἔχων , ὥστε καὶ αὐτὴν ἀγανακτήσασαν συγκοιμᾶσθαι τῷ Κνωσίωνι , ἀναλαβεῖν καὶ εἰσδέξασθαι εἰς τὴν οἰκίαν . . | ||
| ἐπὶ αὐτὴν τῶν προσόδων τὴν ἀπαίτησιν . . . . Κνωσίωνι ] λέγεται Δημοσθένης Κνωσίωνα τοῦτον μειρακίσκον ὄντα , καίτοι |
| ἔσται ἡ ἀφροσύνη τῶν τε ἀγαθῶν καὶ κακῶν καὶ οὐθετέρων γνωριστική . οὐχὶ δέ γε τούτων κατ ' αὐτούς ἐστιν | ||
| ἑκάστη μὲν οὖν τῶν αἰσθήσεων τοῦ ὑποκειμένου αὐτῇ αἰσθητοῦ ἐστι γνωριστική , ὑπάρχουσα ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ ᾗ αἰσθητήριον , καὶ |
| καθ ' ὃ χαρακτηρίζεται τὸ ἡμέτερον εἶδος . δόξει δὲ ἀνοηταίνειν , εἰ εἴπῃ ὅτι εἴωθεν ἡμῖν ὁ κύων νοσήματα | ||
| ἀλλὰ μόνα ταῦτα : πονηρεύεσθαι , πανουργεῖν , μισολογεῖν , ἀνοηταίνειν , ἀμαθαίνειν : τὸ δ ' ἀφραίνειν ποιητικώτερον . |
| ἄν τις ἀπέχοιτο . ἢ ἀπὸ τοῦ ἤχου ὁ μὴ συνᾴδων : ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν μουσικῶν ὀργάνων , . , | ||
| γένοιτο καὶ οὐχὶ οἰκισθείη ἡ Κυρήνη . καὶ τοῦτο ἑαυτῷ συνᾴδων ὁ Δίδυμος οὕτως ἀποδίδωσιν : ἐπεὶ ὁ Ἀπόλλων ἔχρησεν |
| . ἥκει γὰρ καὶ εἰς τὴν ὄψιν τῷ διαφανεῖ ἐποχουμένη χωριστῶς , ὡς εἴρηται , καὶ ἀμερίστως παντὶ παροῦσα . | ||
| διαφανεῖ χρώμενον , οὐχ ὡς πάσχοντι ἀλλ ' ὡς εἰδοποιουμένῳ χωριστῶς κατ ' αὐτήν . διὸ καὶ ἀμιγῶς τῇ ὄψει |
| . πημονὴ ] ἡ δυστυχία . προσιζάνει ] προσέρχεται , προσκάθηται . ἡ πημονὴ καὶ ἡ δυστυχία ἄλλοτε πρὸς ἄλλον | ||
| πήρωσιν κατάγειν δάκρυα . ἀκαμπέσι καὶ ἀσυμπαθέσιν ὀφθαλμοῖς προσιζάνει καὶ προσκάθηται καὶ ἐφορᾷ ἡμᾶς καὶ οὐδαμῶς ὑφίεται τῶν κακῶν , |
| πρώτης εἴη συζυγίας , ὀξύνεται : γράφω γραμμός τρίβω τριμμός θλίβω θλιμμός . τὸ δὲ ἄμμος καὶ ψάμμος θηλυκά . | ||
| σε , κακίζω σε , σωφρονίζω σε , διδάσκω , θλίβω , θερμαίνω , ψύχω , διατιθῶ . αὐτάρκης δὲ |
| σκεπτικοί φασι τὴν ἐποχήν , ᾗ σκιᾶς τρόπον ἐπακολουθεῖ ἡ ἀταραξία , ὥς φασιν οἵ τε περὶ τὸν Τίμωνα καὶ | ||
| ? ὡς τὸ τῇ φύσει συμφέρον , % ὅπερ ἐστὶν ἀταραξία , καὶ ἑνὶ καὶ πᾶσι τὸ αὐτό ἐστιν . |
| , ἢ τὸ ἔτι τούτου τῷ γιγνομένῳ ὑφ ' ὑμῶν ὁμοιότερον , ὥσπερ ἄνθρωποι πρὸς θηρία . οὐκ ὄψεσθε εἰς | ||
| εἰ δὲ βούλει ? ? , τοῦ ? ἡλίου , ὁμοιότερον εἰπεῖν , τὰς ἀκτῖνας , δι ' αὐτῶν πᾶσι |
| : τὸ δὲ ἐξ ἀμφοτέρων τούτων , τοῦ μὲν ἀεὶ θέοντος θείου τοῦ δὲ ἀεὶ μεταβάλλοντος γενατοῦ , κόσμος . | ||
| πλέον τῶ θείω . καὶ ἐν μὲν τᾷ τῶ θείω θέοντος ἀεὶ φύσει τὰ τὰν πράταν καὶ μεγίσταν ἀκολουθίαν ἔχοντα |
| αὐτίκα θεραπευθῇ , διαφεύγει ὡς τὰ πουλλά : ἢν δὲ ἀμεληθῇ , διαφθείρεται , διαφθείρεται δὲ ὧδε : τοῦ φλέγματος | ||
| λεπτὴν καὶ βῆχα ξηρήν : ἢν δὲ χρονίσῃ τε καὶ ἀμεληθῇ , διαδιδοῖ αἷμα , τὸ μὲν πρῶτον ὀλίγον καὶ |
| Ἑλληνικοῦ παντὸς ἐν αὐτῇ , φασί , τῇ ἀποβάσει ; Εὔηθες τουτί σοι , ξένε , ψυχαῖς γὰρ θείαις οὕτω | ||
| λέγειν ἀληθεῖς εἶναι καὶ τὰς τῶν παρορώντων καὶ παρακουόντων . Εὔηθες γὰρ ἂν ἦν τὸ λεγόμενον , ὡς ὁ παρορῶν |
| μένω . ” ̈ . . πολλάκις δὲ καὶ ἑαυτῷ ἐπέπληττεν : ὧν ἀκούσας Ἀρίστων „ τίνι , ἔφη , | ||
| καὶ ἄκαρπον αὐτὸς ἐργάζεσθαι σκάπτων . πολλάκις δὲ καὶ ἑαυτῷ ἐπέπληττεν : ὧν ἀκούσας Ἀρίστων , ” τίνι , “ |
| , ὁ δὲ τῷ μεγίστῳ τῶν ἀσυνθέτων διαστημάτων ὀξύτερος τῷ διτόνῳ θηλύτερος : οἱ δὲ μέσοι λογιζέσθωσαν ὡς ἐπαμφοτερίζοντες . | ||
| βαρὺ καὶ ἐπὶ τὸ ὀξὺ τεθήσεται . Τόνος δὲ πρὸς διτόνῳ ἐπὶ τὸ ὀξὺ μόνον τίθεται . τιθέσθω γὰρ ἐπὶ |
| ἐκποιήσει . . τὴν μὲν οὖν κατασκευὴν λαμβάνει καὶ τὴν ἐξάρτυσιν ταύτην : ἐὰν δὲ ἐπιτεῖναί ποτε βουλώμεθα , δεῖ | ||
| ἄλλων ὡς ἂν οὐ διὰ νεύρων ἀλλὰ διὰ χαλκοῦ τὴν ἐξάρτυσιν ἔχοντα . τὸ δὲ μέγιστον καὶ πρωτεῦον , μακροβολεῖ |
| οἶδεν , οἷόν τε μὴ εἰδέναι . καὶ τούτων πότερα αἱρῇ ; Ἄπορον αἵρεσιν προτίθης , ὦ Σώκρατες . Ἀλλὰ | ||
| μάλα δὴ οὕτως ἔχει , ὦ Σώκρατες . Πότερον οὖν αἱρῇ , ὦ Σιμμία ; ἐπισταμένους ἡμᾶς γεγονέναι , ἢ |
| . παρὰ τὸ βύω , ἔνθεν βεβυσμένος : οὗ παράγωγον βύζω , ὁ παθητικὸς παρακείμενος βέβυκται , ὡς βάζω βέβακται | ||
| , τροπῇ τοῦ α εἰς υ . ἢ παρὰ τὸ βύζω βυστός καὶ βυθός . . . . βύκτης : |
| δόξαιμεν ψεύδεσθαι . Μὰ Δία οὐ μέντοι , ἔφη . Φῶμεν ἄρα ; Φῶμεν . Ἔστω δή , ἦν δ | ||
| ἢ μὴ φῶμεν αὐτὸν ἐν μέσῳ τῶν παθημάτων εἶναι ; Φῶμεν μὲν οὖν . Πότερον ἀλγοῦνθ ' ὅλως ἢ χαίροντα |
| ὃς αὐτὸν πλήξας κατὰ τὸν ἀστράγαλον ἀπέκτεινε . Ζεὺς δὲ συμπαθήσας κατηστέρισεν αὐτόν . Φαέθων ὁ τοῦ Ἡλίου παῖς , | ||
| δὲ . . ἐπινεύοντος πρόσωπον , διὰ γὰρ ἁπλότητα πολλὴν συμπαθήσας πρὸς τὰ λεγόμενα . . τα τῶν εὐνούχων εἶπεν |
| ἔδωκεν αὐτῇ τάλαντον : καὶ ἑαυτὸν προςαγγέλλει . Σκοπὸς τῷ φιλαργύρῳ τὸ χρυσίον ἀπολαβεῖν : καὶ τοῦτο διὰ τῆς προςαγγελίας | ||
| δέδωκε χιλίας , καὶ ἑαυτὸν προςαγγέλλει . Σκοπός ἐστι τῷ φιλαργύρῳ , τὰς χιλίας ἀπολαβεῖν : διὸ καὶ προςαγγέλλει ἑαυτὸν |
| εἰ καλῶς σφίσιν ἔχοι : ἤγουν σὺν τούτῳ , εἰ συμφέροι αὐτοῖς ἡ ἐκεχειρία . ἀνοκωχῆς : ἤγουν διακοπῆς . | ||
| γέγονεν αὐτόματον , καὶ ταῦθ ' ὡς ἂν ὑμῖν μάλιστα συμφέροι . εἰ μὲν γὰρ ὑφ ' ὑμῶν πεισθέντες ἀνείλοντο |
| ἢ γὰρ τῷ κατὰ φύσιν πλησιάζει ἢ τῷ πάντῃ ἀφεστηκὸς ἀνομοίῳ . καὶ ἐφ ' ὅσον μὲν τῷ κατὰ φύσιν | ||
| τὸ γὰρ ὅμοιον πρὸς τὸ ὅμοιον παραλαμβάνεται , ἀνόμοιος δὲ ἀνομοίῳ οὐδέποτε φίλος . οὗτοι δὲ οἱ λόγοι ὀλίγους παντελῶς |
| ἐμποδίζειν ἔφη . ἀλλ ' οὐ μὴν θρυπτικός γε οὐδὲ ἀλαζονικὸς ἦν οὔτ ' ἀμπεχόνῃ οὔθ ' ὑποδέσει οὔτε τῇ | ||
| τραχὺς ] σκληρός . τραχὺς ] αὐθάδης . τραχὺς ] ἀλαζονικὸς ὑπάρχει . τραχὺς ] + ἀναιδής , ὁρμητικός . |
| σημαίνει γὰρ τὸ ὑποδεδέσθαι τὸ ὡπλίσθαι καὶ ἄλλα τοιαῦτα . Σκοπός ἐστιν ἐνταῦθα τῷ Ἀριστοτέλει διδάξαι ἡμᾶς περὶ τῶν φωνῶν | ||
| τὸν ὡρισμένον καιρόν : καὶ ὁ πένης ἑαυτὸν προςαγγέλλει . Σκοπός ἐστι τῷ πένητι λῦσαι τὴν δωρεάν : καὶ γὰρ |
| πρᾶξις πράττει ; Τὴν δὲ εἴτε πολεμητέον εἴτε διὰ φιλίας ἀπαλλακτέον οἵαν τε καὶ ἐπιστήμονα διαβουλεύσασθαι , ταύτης ἑτέραν ὑπολάβωμεν | ||
| ἑνὶ ἄρα , ἐπειδὴ οὐδαμῇ ἔστιν , οὔτε ἑκτέον οὔτε ἀπαλλακτέον οὔτε μεταληπτέον οὐσίας οὐδαμῶς . Εἰκός . Οὔτε ἄρα |
| Βροτοῖς ἅπασιν ἀποθανεῖν ὀφείλεται . Βουλὴν ἅπαντος πράγματος προλάμβανε . Βλάπτει τὸν ἄνδρα θυμὸς εἰς ὀργὴν πεσών . Βούλου γονεῖς | ||
| ἔσχατον προπαύειν πρὶν γενέσθαι : τούτων δὲ ἑκάτερον βλάπτει . Βλάπτει δὲ ταῦτα τὸ θερμὸν πλέον χρεομένοισι , σαρκῶν ἐκθήλυνσιν |
| . | πελάσει : ἐγγίσει . πισσηρὴν κηρωτήν : τὴν τετραφάρμακον καλουμένην . πυκινή : πυκνή . πλοώδης : Ἐπικλῆς | ||
| ῥυπαροῦ δὲ ὄντοϲ πτιϲάνηϲ χυλὸν μετὰ μέλιτοϲ ἐγκλυϲτέον ἢ τὴν τετραφάρμακον μετὰ Ϲουϲίνου ἢ μελικράτου ἡψημένηϲ ἐν αὐτῷ τήλεωϲ ἢ |
| μὴ ἅπτειν , ἀλλ ' ἴσως , [ καὶ ] ἔξεις τὸ ζητούμενον . Κρεῖττον δέ ἐστιν χωνεῦσαι εἰς χώνην | ||
| Σὺ μέντοι εἰ μὲν ἀξιοῖς ἡσυχίαν ἔχειν καὶ σιωπᾶν , ἔξεις ἡμᾶς ἐπιτηδείους ὥσπερ καὶ πρότερον : εἰ δὲ μή |
| εἰς τὴν πόλιν ἡμῶν , ὅτι ἐμισήσατε ἡμᾶς , καὶ κρυφῆ ἐξήλθετε ἀφ ' ἡμῶν : διὰ τοῦτο οὐκ εἰσελεύσεσθε | ||
| τε καὶ πλείω διανοούμενον , ἕτερα λέγοντα καὶ ἄλλα ποιοῦντα κρυφῆ , καὶ ἐν τούτοις χαίρει κἂν μηδὲν εἴη αὐτῷ |
| Κῦρον τὸν Πέρσην . νομίσας οὖν ὀρθῶς αὐτὸν ὑπωπτευκέναι καὶ μεταπεμπόμενος . . . . οὐδὲν ὤνησεν . ἐγὼ δὲ | ||
| Τριόκαλα καταλαβέσθαι καὶ κατασκευάσαι βασίλεια πέμπει καὶ πρὸς Ἀθηνίωνα , μεταπεμπόμενος αὐτὸν ὡς στρατηγὸν βασιλεύς . πάντες μὲν οὖν ὑπελάμβανον |
| πρότερόν τε καὶ ὕστερον ἐν κινήσει , ὅταν διορίζηται καὶ ἀριθμῆται , διορίζεται δὲ οὐκ ἄλλως , ἢ ὅταν δύο | ||
| , ὅταν διαλαμβάνηται ὡς ἄλλου καὶ ἄλλου , τουτέστιν ὅταν ἀριθμῆται : ὁ γὰρ ἀριθμὸς οὐχ ἑνὸς οὐδὲ ταὐτοῦ παντάπασίν |
| [ τὸ μεταβάλλον ] . Δοκεῖ μοι τῶν ἀνδρῶν τὰν δικαιοσύναν ματέρα τε καὶ τιθηνὰν τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶν προσειπέν : | ||
| δὲ ἀνδρειότατα οἷον ποτὶ ῥώμαν καὶ ἰσχύν , ποτὶ δὲ δικαιοσύναν οἷον ποτὶ κάλλος τὸ σῶμα . τουτέων δὲ ἀρχαὶ |
| τοὺς φρυκτοῖς γνωρίζοντας τὰ ἀλλήλων πάθη , ὅπως τὰ μέρη βοηθῇ , ἄν τι δέωνται ἀλλήλων . Ἂν δὲ μὴ | ||
| δαίμονα λέγει αὐτὸς τὸ θεῖον . ὅταν γὰρ τὸ θεῖον βοηθῇ καὶ πάντα τὰ καλὰ χορηγῇ , χρεία φίλων οὐκ |