| ἀποθνήσκει λιμῷ . Πυθαγόρας λέγει καὶ ταῦτα , ὥσπερ οὖν τεκμηριοῖ Κράτης ὁ ἐκ τοῦ Μυσίου Περγάμου . Ἡ Βοιωτῶν | ||
| τε καὶ σοφίας , ἣν τερατευόμενοί τινες ἐπινοῆσαι κομπάζουσι , τεκμηριοῖ καὶ ἐκεῖνα . τὸν δεσπότην ὄντα τῶν ἐκ τῆς |
| καλεῖσθαι : τὸν μέντοι ποιητὴν [ οὐχ ] οὕτω λέγειν Ἑλλοὺς ἀλλὰ Σελλοὺς ὑπολαμβάνει τοὺς περὶ τὸ ἱερόν , προσθεὶς | ||
| γραφῆς ἀμφίβολον : οἱ μὲν γὰρ Σελλούς , οἱ δὲ Ἑλλοὺς ἐξεδέξαντο . δεῖ δὲ νοεῖν ὡς ἔστιν ἐκ πλήρους |
| . Ἐπιγράφεται τὸ εἰδύλλιον Ὕλας . πάλιν δὲ τῷ Νικίᾳ προσδιαλέγεται ὡς καὶ ἐν τῷ Κύκλωπι . ἐκτίθεται δὲ τὰ | ||
| ἀπὸ τῆς Εἰλειθυίας εἰσβέβληκε , καὶ τί δήποτε τῇ Εἰλειθυίᾳ προσδιαλέγεται . ἔνιοι μὲν οὖν φασι νέον ὄντα τὸν Σωγένην |
| ὁ ἰατρὸς εἶπεν : Οὐδέν σοι λείπει ἢ κρεμασθῆναι . Δυσκόλῳ ἰατρῷ τις λέγει : Τί ποιήσω , ὅτι αἶμα | ||
| : ἐγὼ δέ σοι οὐ φαίνομαι ἀξιοπιστότερος ἐκείνου εἶναι ; Δυσκόλῳ τις ἐφώνει : ὁ δὲ ἀπεκρίνατο : Οὐκ εἰμὶ |
| καὶ Μαίονες καὶ Μῄονες : οὐ χρεία δὲ πλεονάζειν . ὑπονοεῖ δὲ καὶ ὁ Σκήψιος τὴν τοῦ ὀνόματος μετάπτωσιν ἐξ | ||
| ἀεί εἰμι . ἢ οὕτως : οὐδέποτε ἡ ἐμὴ ψυχὴ ὑπονοεῖ τι καὶ τούτου ἀχώριστος γίνεται . ἢ οὐδέποτε ἀχώριστος |
| ἐκ χρηστηρίων , οἷς ἂν σὺ προσθῇ , τοῖσδ ' ἔφασκ ' εἶναι κράτος . Πρός νύν σε κρηνῶν , | ||
| * Παραδίδου δ ' ἑξῆς ἐμοὶ τὸν ἀρκεσίγυιον , ὡς ἔφασκ ' Εὐριπίδης . Εὐριπίδης γὰρ τοῦτ ' ἔφασκεν ; |
| . Ἔστι δὲ περὶ ὅτου Ὅμηρός τε καὶ Ἡσίοδος ταὐτὰ λέγετον ; Οἶμαι ἔγωγε καὶ πολλά . Πότερον οὖν περὶ | ||
| οὖν ; ὅσα τε ὁμοίως καὶ ὅσα διαφόρως περὶ μαντικῆς λέγετον τὼ ποιητὰ τούτω , πότερον σὺ κάλλιον ἂν ἐξη |
| ἀνεπικρίτως διαφωνουμένων οὐχ οἷόν τέ ἐστιν ἀποφαίνεσθαι . εἰ δὲ ἐπικριτήν , πόθεν ἐπικριθήσεται πυνθανόμεθα . οἷον τὸ αἰσθητόν πότερον | ||
| , δώσουσιν αὐτόθεν τὴν τῆς ψυχῆς ἀκαταληψίαν , εἰ δὲ ἐπικριτήν , τίνι ἐπικρινοῦσιν αὐτὴν εἰπάτωσαν . αἰσθήσει μὲν γὰρ |
| ἑπτακτύπου καὶ ἑπταχόρδου φόρμιγγος θέλων καὶ ἀποδεχόμενος , ἄθρησον καὶ ἐπίσκεψαι , εἰ ἄριστόν ἐστιν , ἀντόμενος καὶ συναντώμενος , | ||
| , ὦ Σιμωνίδη , εἰδέναι ὅτι ἀληθῆ λέγω , ὧδε ἐπίσκεψαι . βεβαιόταται μὲν γὰρ δήπου δοκοῦσι φιλίαι εἶναι γονεῦσι |
| εἰ μόνον ἰοὺς ἐκτάμνειν καὶ φαρμακεύειν οἶδεν . καὶ Ἀριστοφάνης προηθέτει , Ζηνόδοτος δὲ οὐδὲ ἔγραφεν . . . . | ||
| ὅτι ἐπὶ ταὐτὸν φέρει δηθά καὶ δολιχόν . καὶ Ἀριστοφάνης προηθέτει . . ἀλλ ' ἴθι νῦν , Αἴαντα καὶ |
| ὥσπερ ἄνθρωπον Ἰνδιστί , ἂν δὲ Ἑλληνιστὶ μάθηι , καὶ Ἑλληνιστί . περὶ τῆς κρήνης τῆς πληρουμένης ἀν ' ἔτος | ||
| κἂν μακρῷ τῷ ι χρῆται κἂν βραχεῖ , ὀξύνεται , Ἑλληνιστί , ἀμογητί , πανοικί . πῶς οὖν βαρύνεται τὸ |
| τῆς πόλεως τμήματα . ἀπεργασάμενος . . : . . καταλίποιμι : πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὤν πλανώμενος : | ||
| μυθολογίαν . οὔκουν δήπου λέγων γε ἂν μῦθον ἀκέφαλον ἑκὼν καταλίποιμι : πλανώμενος γὰρ ἂν ἁπάντῃ τοιοῦτος ὢν ἄμορφος φαίνοιτο |
| οὖν . Οὐκοῦν δὴ καὶ κατὰ τὸ τῆς ὑφαντικῆς παράδειγμα βουλοίμεθ ' ἂν ἐπεξελθεῖν αὐτὴν νῦν , ὅτε καὶ πάντα | ||
| δ ' ἐστὶν ἃ ὑμᾶς μένει , ἀλλ ' ἃ βουλοίμεθ ' ἂν ἡμῖν γενέσθαι ταῦτα πρὸς ὑμᾶς κοινούμεθα . |
| , ὅπερ ἐκάλεσε Μαρικᾶν , ἐν ᾧ ⌈ διακωμῳδεῖ [ διασύρει ] τὸν Ὑπέρβολον ⌈ καὶ κατακωμῳδεῖ αὐτόν . ⌈ | ||
| ἔγνω τῶν ὀδυρμῶν . τοιγαροῦν πυνθάνεται τὴν αἰτίαν αὐτοῦ καὶ διασύρει τὰ δάκρυα καὶ κόρης ὀδυρομένης οὐδὲν ἀπεοικέναι φησίν . |
| τὴν λεοντείαν δορὰν πήραν τε καὶ πώγωνα καὶ βάκτρον μέγα σιγῶν δοκεῖς μοι φρόνιμος εἶναι καὶ σοφός . τύπους γὰρ | ||
| καὶ μὴ βουλομένους , ἀλλὰ κοσμίως ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν ; Σοφοκλῆς δέ πού φησιν ὡς ἄρα τὸ πρὸς |
| ἀλλ ' ἔνιοι καὶ ἐχθιόνως ἔχουσιν ἢ πρὶν λαβεῖν . Θαυμαστά γ ' , ἔφη ὁ Ἀντισθένης ἅμα εἰσβλέπων ὡς | ||
| ἀλλ ' οὐδὲ πειράσομαι . καὶ ὁ Σωκράτης ἔφη : Θαυμαστά γε λέγεις , ὦ Χαιρέκρατες , εἰ κύνα μέν |
| εἶναι , ἤγουν εὔνομοι καὶ εὖ φρονοῦντες : διὸ καὶ ἐπισημειοῦται καὶ τὴν λέξιν τῷ χ . εὖ φρονεῖν ] | ||
| ἀλλὰ παραιτεῖται τοῦτο ἐν τῷ λόγῳ . Ἑξῆς δ ' ἐπισημειοῦται ὅτι εἰσί τινες φαντασίας ἀκρατεῖς ἔχοντες , οὐκ ὄντες |
| καὶ Αἰσχύλος δὲ καὶ Σοφοκλῆς ὑπέλαβον τοὺς ὑπὸ τὴν Αἴγυπτον χιονίζεσθαι τόπους καὶ τηκομένης τῆς χιόνος τὴν χύσιν εἰς τὸν | ||
| καὶ Αἰσχύλος δὲ καὶ Σοφοκλῆς ὑπέλαβον τοὺς ὑπὲρ τὴν Αἴγυπτον χιονίζεσθαι τόπους καὶ τηκομένης τῆς χιόνος τὴν χύσιν εἰς τὸν |
| ἐντί . τοὶ τῆνα λέγοντες , τὼς μαινομένως καὶ τὼς σωφρονοῦντας καὶ τὼς σοφὼς καὶ τὼς ἀμαθεῖς τωὐτὰ διαπράσσεσθαι καὶ | ||
| ταῦτα δὴ καὶ ὁ Τίμαιος ἐπὶ παντὸς ὁρμῇ φησι τοὺς σωφρονοῦντας θεὸν ἀεί που καλεῖν . . . ἀλλά πως |
| εὑρεῖν παρ ' Ὁμήρῳ . Ζηνόδοτος οὐδὲ ἔγραφεν , Ἀριστοφάνης ἠθέτει . . ταυρείην ἄφαλόν τε καὶ ἄλοφον : ἡ | ||
| προτάξαι ποιήσεως : διὸ καὶ ὁ Κράτης αὐτὰ κατὰ λόγον ἠθέτει . Πίνδαρον μέντοι ἀποδεκτέον καὶ Σιμωνίδην , ὅτι τῶν |
| τις λεγέτω , ὅτι ἅμα συμφθείρεται ταῖς ἐνεργείαις ἑαυτῆς : ἐρωτήσομεν ἤδη , ὑφ ' ἑαυτῆς ἢ ὑπό τινος τῶν | ||
| τὴν ἱστορίαν , ἄχρηστον γὰρ οὕτως ἐπιδείξομεν τὴν ἱστορίαν , ἐρωτήσομεν , πότερον λόγῳ ἢ πείρᾳ κρίνουσι τὴν ἱστορίαν . |
| τοὺς περὶ ἀστρολογίας εἰπόντας οὐ καλοῦμεν ποιητάς , εἰ καὶ μέτρωι ἐχρήσαντο διὰ τὸ μὴ χρήσασθαι αὐτοὺς τοῖς τῶν ποιητῶν | ||
| Ἡρακλῆς λέγει τάδε ; οὔκουν τοσαῦτά γ ' : ἐν μέτρωι μοχθητέον . εὐεργέτης βροτοῖσι καὶ μέγας φίλος ; οἱ |
| ἐπιγραφόμενον . . . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ Νικαιεύς | ||
| φησιν ὡς Ἐπιγένους . ἐν ἐνίοις δὲ καὶ πληθυντικῶς ἐπιγράφεται Τριαγμοί , καθὰ Δημήτριος ὁ Σκήψιος καὶ Ἀπολλωνίδης ὁ Νικαεὺς |
| : οἱ δ ' εἰς μάχην ταῦτα κατατείνοντες , ὥσπερ Νουμήνιος : οἱ δ ' ἐκ μαχομένων αὐτὰ συναρμόζοντες , | ||
| ἐν δευτέρῳ Ὁμοίων ἐμφερεῖς φησιν εἶναι μελάνουρον καὶ κορακῖνον . Νουμήνιος δ ' ἐν Ἁλιευτικῷ φησι : ῥηιδίως ἕλκοιο καὶ |
| τοῖς εἴδεσι : πρῶτον μὲν γὰρ τἀγαθὸν τὴν ἰδέαν αὐτὴν ἀποφαίνεται , ὅπερ ἐστὶ θεῖον καὶ χωριστόν : δεύτερον δὲ | ||
| Κατηγοριῶν , καὶ ἐν ταῖς Φυσικαῖς μέντοι πάσαις πραγματείαις γίνεσθαι ἀποφαίνεται τὰ ἐναντία ἐκ τῶν ἐναντίων , ἅτε πλεῖστον ἀπ |
| ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει πῶς ὁ Φερεκράτης | ||
| ὅτι Ἀθηναίας λέγουσιν ἀντὶ τοῦ Ἀττικάς . ὁ δὲ Φρύνιχος ἀνάττικόν φησιν εἶναι τὴν φωνὴν καὶ θαυμάζει , πῶς ὁ |
| τῶν ἀλαζόνων τις ἦν ὁ Προξενιάδης , ὡς καὶ ἐν Ὄρνισι δηλοῖ . ἐπεὶ ” καπνὸν “ εἶπεν , ἐπήγαγε | ||
| Διονύσῳ δὲ κιττόν , Ἀφροδίτῃ φαλαρίδα , ὡς Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισι , κατὰ συνέμφασιν τοῦ φαλλοῦ . καὶ τὴν νῆτταν |
| ποταμοῦ θυγατέρας ἔφημεν τὰς σειρῆνας . ὁ δὲ Ἀχελῶος ὁ γλυκύτατος τῶν ἁπάντων ποταμῶν - μεταξὺ Αἰτωλίας καὶ Κουρήτιδος τῆς | ||
| Μουσῶν κῆρυξ τῶν τε ἐπισήμων καὶ ἄγαν εὐφήμων ὕμνων κρατὴρ γλυκύτατος . ἠυκόμων : καὶ νῦν τοῦτο σημαίνει : οἷον |
| πρός τινα τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἔφη : „ ἐὰν καιρὸν ζητῇς πρὸς φιλοσοφίαν , καιρὸν οὐχ ἕξεις „ . Περίανδρος | ||
| οὖν τὸ πρῶτον συνέβη ; Οὐδὲ γὰρ ἦλθεν , ἵνα ζητῇς πῶς οὖν ἦλθε ; τύχη τίς ἤγαγεν ἢ ὑπέστησεν |
| γὰρ δὴ ποτὲ μὲν φεύγειν , ποτὲ δὲ μὴ φεύγειν φήσουσιν . Εἰ γὰρ βουλήσει αὑτῆς φεύγει , διὰ τί | ||
| τῇ δυνάμει , λέγω δὴ τῇ στύψει προσέχοντες , μεταβαίνειν φήσουσιν , ὁμολογοῦσιν ἐπιζητεῖν στύψεως τὰς αἰτίας , καθ ' |
| τούς γε συγγενεῖς ἡμᾶς ἀεὶ προθύμως διὰ λόγων ἀναγνωρίζειν . Θεαιτήτῳ μὲν οὖν αὐτός τε συνέμειξα χθὲς διὰ λόγων καὶ | ||
| δὲ τούτους εἴποι τις ἂν , ἃ καὶ Πλάτων ἐν Θεαιτήτῳ : πρῶτον μὲν , τί δήποτε τοιούτων γε δὴ |
| ἐστι : προφέρονται δὲ αἱ μὲν γνωμολογικῶς , αἱ δὲ ἀποδεικτικῶς , αἱ δὲ κατὰ χαριεντισμόν , αἱ δὲ κατὰ | ||
| καὶ γὰρ ἵππῳ καὶ ἀνθρώπῳ τὸ ζῷον διὰ τοῦ αἰσθητικοῦ ἀποδεικτικῶς . Ἔσται οὖν τὸ μακρόβιον πλεοναχῶς λεγόμενον . ὧν |
| τῆς ὕλης ἀποφαίνοντες , ὥς πού φησι καὶ ὁ γενναῖος Ἀμέλιος . ὁμοίως . . . ἕκαστα . καὶ οὐδὲν | ||
| ὁ χρόνος καὶ ἄστρα ἐξ ἐκείνων τῶν λόγων προῆλθον . Ἀμέλιος δέ , οὐκ οἶδα πόθεν ὁρμηθείς , καὶ τῶν |
| ἐκ τούτων συγκείμενον , εἰ καὶ καθ ' ἕκαστον ἀληθεύειν δοίημεν ; οὐ γὰρ πάντα τὰ ἰδίᾳ τινὸς κατηγορούμενα καὶ | ||
| τὸν κατ ' οὐσίαν : κατὰ συμβεβηκὸς γὰρ κἂν ἡμεῖς δοίημεν . ἀλλ ' εἰ ἔστιν ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς |
| ἐστὶ δεκτικός καὶ τῷ καθόλου κατηγορουμένῳ τὸν καθόλου προσδιορισμὸν συντάττοντες ἀληθεύομεν ; πρὸς ὃ ῥητέον ὅτι τὸ πάσης οὐ τῷ | ||
| οὐκ ἀγαθὸν οὐ κακόν◄ ] ὅτι οὐκ ἔστι κακόν : ἀληθεύομεν μὲν οὖν ἐπὶ ἀμφοτέρων , ἀλλ ' ἐπὶ μὲν |
| ἡμῖν παρέσονται ἱππεῖς μὲν τετρακισχίλιοι , πεζοὶ δὲ δισμύριοι . Λέγεις σύ , ἔφη ὁ Κῦρος , ἱππέας μὲν ἡμῖν | ||
| προγεγονότες ἡμῖν ἔμπροσθεν λόγοι τρόπον τινὰ καλῶς εἰσιν εἰρημένοι . Λέγεις εὖ : πειρῶ δ ' ἔτι σαφέστερον ἡμῖν σημῆναι |
| : σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
| τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
| ὁ Ἀριστοτέλης διδάξει . ὅταν δὲ ὡς ἐν συλλογισμῷ παραλαμβανομένας ἐπισκοπῶμεν , ὅρους αὐτὰς ὀνομάζομεν , ὡς ἐν τοῖς προοιμίοις | ||
| Αἰθιοπίας ὑπονοεῖ γεγονέναι τὸν λόγον : τὰ δ ' ἄλλα ἐπισκοπῶμεν . καὶ πρῶτον ὅτι καὶ αὐτὸς μικρολογεῖται μάτην περὶ |
| ὡσαύτως . Εἰ μὲν οὖν οὐδὲν λέγομεν , ἀλλὰ λέγοντες ψευδόμεθα , οὐδὲν ἂν τούτων εἴη , ἀλλὰ κενὸν ἡ | ||
| ὦ Πρωταγόρα , ἡμεῖς λέγομέν σε ψεύδεσθαι . εἰ οὖν ψευδόμεθα , οὐ πᾶς λέγει ἀλήθειαν ὁ λέγων : εἰ |
| ἰδίαν θέσιν κοινῇ φωνῇ προσχαρίσασθαι ἐπὶ πᾶν συντεινούσῃ , εἰ φαίημεν ἐγὼ ὀνομάζομαι , ἐγὼ κληΐζομαι . ὁ αὐτὸς λόγος | ||
| παρασυναπτικῶν μὴ ἵστασθαι τὸ καὶ ἀρκτικοὺς αὐτοὺς εἶναι , εἰ φαίημεν φῶς ἐστιν , εἰ ἡμέρα ἐστίν . αὐτὸ γὰρ |
| τέχνῃ αὐτοῦ ἑκάστου ἐπιμελούμεθα , ἄλλῃ δὲ τῶν αὐτοῦ . Φαίνεται . Οὐκ ἄρα ὅταν τῶν σαυτοῦ ἐπιμελῇ , σαυτοῦ | ||
| ἀρχῆς τούτοις ἐπιθυμεῖ , τυραννικῆς , καὶ τύραννος εἶναι ; Φαίνεται . Οὐκοῦν ταύτης ἐπιθυμεῖν σὺ φῄς ; Ἔοικέν γε |
| ΚΖΝ γωνίαν . ὁμοίως κἂν ὡς ἐπὶ τοῦ ἐκκέντρου κύκλου λογιζώμεθα , ἐπεὶ ἡ ΒΗ πρὸς τὴν ΗΖ μείζονα λόγον | ||
| τοῦτο κινοῦντες καθόλου τὸν μῦθον ἀναιρῶμεν . Οὐδαμῶς , ἄνπερ λογιζώμεθα ὡς ἐγένετο καὶ εἰκὸς ἦν γενέσθαι τὸ πρᾶγμα . |
| , ἄλλων πέντε , ἄλλων ἐννέα , ἄλλων δέκα , ὡμολογήθη τὰ ὀκτὼ ταῦτα παρὰ πάντων τῶν μεγάλων τεχνικῶν . | ||
| αὐτῷ : τέθειται δὲ ἀντὶ τοῦ ὡμολόγηται . τί δὲ ὡμολογήθη ; ὅτι ἡ γραμμὴ συνεχές ἐστιν , καὶ ὅτι |
| , καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
| ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
| , δυνήσεται τὸ δελεάζον καὶ κολακεῦον ὡς ἐχθρὸν ἀκατάλλακτον καὶ δυσθήρατον φύσει διαζεῦξαι . τοῦτο γὰρ ἔσθ ' ὃ δυσαπότριπτον | ||
| Ἱππώνακτος ὕκην ἀκούει τὴν ἰουλίδα : εἶναι δ ' αὐτὴν δυσθήρατον . διὸ καὶ Φιλητᾶν φάναι : οὐδ ' ὕκης |
| τοῦ πιμελώδους . πνῖγε δὲ πῶμα ἀμφιβαλών : φωκτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ κρῖμνον . ἠρέμα δὲ χλιαρὸν , κοίλοις ἐξαίρεο | ||
| . . . πνῖγε δὲ πῶμα ἀμφιβαλών : φωκτὸν γὰρ ἀνοιδαίνει βαρὺ κρῖμνον . ἠρέμα δὲ χλιαρὸν κοίλοις ἐκδαίνυσο μύστροις |
| , ἢ σὺν τῷ ο τονθορυσμὸς καὶ τονθορύζω . Δύνῃ ὑποτακτικῶς , ” ἐὰν δύνωμαι , ἐὰν δύνῃ ” , | ||
| , προτακτικῶς μὲν ἐν τοῖς φωνήεσι , προτακτικῶς δὲ καὶ ὑποτακτικῶς ἐν τοῖς συμφώνοις : ὅταν δὲ ἐκφωνεῖν ἐθελήσῃ ἢ |
| , πῶς ἂν ἔτι δημοσίᾳ κρίνειν δυνάμεθα : ὥστε ἀναγκαίως συμπλέκομεν , καὶ ἀμφοτέροις ὑπεύθυνον εἶναι τὸν φεύγοντα ἰσχυριζόμενοι : | ||
| συμπλοκάς : ἢ γὰρ φωνὴν ἁπλῆν οὖσαν κατὰ τὸ σημαινόμενον συμπλέκομεν , ὡς ὅταν εἴπω τρέχω , ἢ ἡ μὲν |
| τεχνικῇ καὶ μὴ εἰκαίᾳ συνηθείᾳ : σαφήνεια δέ ἐστι λέξις γνωρίμως παριστᾶσα τὸ νοούμενον : συντομία δέ ἐστι λέξις αὐτὰ | ||
| Δημόκριτος , λέγων ὁ μὲν οὐ σαφῶς , Δημόκριτος δὲ γνωρίμως μᾶλλον , οὐ καλῶς εἰρήκασιν . λέγουσι γὰρ ἐπὶ |
| αὐτῷ τοῦτο γίνεται λαβεῖν . ὠμολίνου δὲ μέμνηται Κρατῖνος ἐν Ἀρχιλόχοις : ὠμολίνοις κόμη βρύους ' ἀτιμίας πλέως . Σαπφὼ | ||
| καὶ Ὅμηρος „ Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε „ . καὶ Κρατῖνος Ἀρχιλόχοις ” Δωδωναίῳ κυνὶ βωλοκόπῳ τίτθη γεράνῳ προσεοικώς ” . |
| ” φορέουσι κυπάσσεις Περσικούς , “ καὶ Ἀριστοφάνης ἐν τοῖς Ταγηνισταῖς . Κύρβεις : Λυκοῦργος ἐν τῷ περὶ τῆς ἱερείας | ||
| τιν ' ἔνθεσιν . ταῦτα δὲ καπανικὰ εἴρηκεν Ἀριστοφάνης ἐν Ταγηνισταῖς : τί πρὸς τὰ Λυδῶν δεῖπνα καὶ τὰ Θετταλῶν |
| καὶ τὴν τοῦ πάνυ ψυχροῦ πόσιν . Ἄλεξις γοῦν ἐν Παρασίτῳ φησί : καὶ γὰρ βούλομαι ὕδατός σε γεῦσαι : | ||
| πολλά , τυρὸς ἐν μέλιτι , μερὶς κρεῶν . Ἀντιφάνης Παρασίτῳ : χοιρίων σκέλη καπύρ ' . ἀστεῖόν γε , |
| μισθὸν κερδαίνοιεν , ἐκ δὲ τῆς ὄψεως τῶν τρυπημάτων μὴ ἐλέγχωνται . γελοίως οὖν ἀμφοτέραις ταῖς χερσί φησιν ἀποψῆσαι τὸν | ||
| ὀνομαστὶ ἐλέγχειν τοὺς ἀδικοῦντας , ἵν ' ἐντεῦθεν ἀδικοῦντες μὴ ἐλέγχωνται ὑπ ' αὐτῶν : ὅθεν ὥσπερ αἰνιγματωδῶς καὶ οὐ |
| ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν ” : ὁμολογεῖ γὰρ καὶ οὗτος ἤδη , ὅτι τὰ μὲν γνήσια | ||
| τῶν πλευσάντων ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς καὶ τοῦτον γενέσθαι λεγόμενον . ὁμολογεῖ δέ μοι καὶ τοῦ Ῥοδίου ποιητοῦ τὰ ἔπη : |
| ἔγχεε ἐπὶ ἡμέρας γʹ ἢ καὶ πλείους , ἕως ἂν ὑγιάνῃ . ἐὰν δὲ δι ' ἐπιφορὰν παρισθμίων ἢ τῶν | ||
| , ταὐτὰ δηλῶν τῷ ἵνα : πάλιν γὰρ τὸ ἵνα ὑγιάνῃ ἐν ἴσῳ ἐστὶ τῷ ὅπως ὑγιάνῃ , ἵν ' |
| . Μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Τίμων ἐν τῷ πρώτῳ τῶν Σίλλων . Πολέμων δ ' ἐν τῷ δωδεκάτῳ τῶν Πρὸς | ||
| τοὺς τὸν πολὺν σπῶντας οἶνον ἄκρατον ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν Σίλλων : ἠὲ βαρὺν βουπλῆγα τομώτερον ἢ Λυκόοργος , ὅς |
| δέπαϊ χρυσέῳ , καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν : “ ἐνταυθοῖ νῦν ἧσο μετ ' ἀνδράσιν οἰνοποτάζων : κερτομίας δέ | ||
| καὶ δέδορκα κἀξανίσταμαι , πλέον φυλάσσων αὐτὸς ἢ φυλάσσομαι : ἐνταυθοῖ γὰρ ὁ δεύτερος στίχος ἐκ δυεῖν σύγκειται κώλων οὐχ |
| ταὐτὸν λέγων τῷ ὥστε οὐδὲ ἐν ταῖς τοιαύταις ἀντιφάσεσι ταῖς ὁμωνύμῳ χρωμέναις ὑποκειμένῳ ἢ κατηγορουμένῳ ἀνάγκη τὴν μὲν τῶν προτάσεων | ||
| εἷς τῶν πρὸ αὐτοῦ βεβασιλευκότων : ἀνενεγκεῖν δὲ τὴν ἐπιθυμίαν ὁμωνύμῳ μὲν αὐτῷ Ἀμενώφει , πατρὸς δὲ Παάπιος ὄντι , |
| τοῦτον ἐξείργασται ἐν τῷ δευτέρῳ τῆς ἑαυτοῦ συντάξεως Ἀπολλώνιος ὁ Ἀτταλεύς . ἐμοὶ δὲ νῦν πρόκειται τὰ σημαινόμενα δεικνύειν ἑκάστου | ||
| τῆς Ἀττικῆς , ἣν Ἀττάλῳ ἀνέθηκαν Ἀθηναῖοι . ὁ φυλέτης Ἀτταλεύς . Ἀττάλυδα , πόλις Λυδίας , κτισθεῖσα ὑπὸ Ἄττυος |
| ὦ Σώκρατες . Οὐκ ἄρα τήν γε τοιαύτην καρτερίαν ἀνδρείαν ὁμολογήσεις εἶναι , ἐπειδήπερ οὐ καλή ἐστιν , ἡ δὲ | ||
| ὁμολογήσῃς . διαείσομαι : διακριθήσομαι καὶ τραγῳδήσω , ἕως οὗ ὁμολογήσεις . ἕστε κατείπῃς : γράφεται ἀπείπῃς . ὗς ποτ |
| γράμματα ; ἐπεὶ δὲ διεσιώπησεν ὁ Εὐθύδημος σκοπῶν ὅ τι ἀποκρίναιτο , πάλιν ὁ Σωκράτης , Ἆρα μὴ ἰατρός ; | ||
| ' ἔδρας , ἦν σοι καιρὸς πεπαῦσθαι ; τί ἂν ἀποκρίναιτο ἢ ὅτι τότε μὲν τὸν πιστεύσοντα οὐκ εἶχε , |
| Πραξιφάνης ἐν τῷ περὶ ἱστορίας , Πλάτωνι τῷ κωμικῷ , Ἀγάθωνι τραγικῷ , Νικηράτῳ ἐποποιῷ καὶ Χοιρίλῳ καὶ Μελανιππίδῃ . | ||
| λόγον , πειράσομαι ὑμῖν διελθεῖν ἐκ τῶν ὡμολογημένων ἐμοὶ καὶ Ἀγάθωνι , αὐτὸς ἐπ ' ἐμαυτοῦ , ὅπως ἂν δύνωμαι |
| Μεγαρικὴν ὠνόμασεν . Μεγαρικά ] ἤγουν πανοῦργος . χοίρους γὰρ ὑμὲς σκευάσας : τοὺς παρ ' ἡμῖν νῦν λεγομένους δέλφακας | ||
| ἄμμες ἐΐσκομεν . Τοῦ δευτέρου ὑμεῖς . Δωριεῖς ὑμές : ὑμὲς δὲ ἐπεγγυάμενοι θωκεῖτε , Σώφρων . Αἰολεῖς ὔμμες : |
| ὁ δὲ Στράτων ἐν μεσοφρύῳ . , : Στράτων ἐν μεσοφρύῳ . : καὶ ὁ μὲν νοῦς καὶ λογισμὸς καὶ | ||
| . Πλάτων Δημόκριτος ἐν ὅλῃ τῇ κεφαλῇ . Στράτων ἐν μεσοφρύῳ . Ἐρασίστρατος περὶ τὴν μήνιγγα τοῦ ἐγκεφάλου , ἣν |
| , φανερῶς μὲν κατασκευάσαι ἀπέφυγεν , ἵνα μὴ αὐτῷ τούτῳ διαβάλλῃ : πᾶν γὰρ κατασκευαζόμενον ἀμφιβάλλεται : οὐκ ἠβουλήθη οὖν | ||
| ἀπαιτεῖς . τὸ δὲ ” ὀμοῦμαι “ εἶπεν , ἵνα διαβάλλῃ τὸν Σωκράτην ὡς ἄθεον . ὀμοῦμαι ] ὑπισχνοῦμαι . |
| ⌈ λέγει [ φησίν ] . ἵνα ⌈ καὶ πάλιν κωμῳδήσῃ αὐτὸν ὡς ὠχρόν , εἰσάγει αὐτὸν μαρτυροῦντα τῇ ἀρτοπώλιδι | ||
| τοῦ ποιητοῦ τούτου ἤγουν τοῦ Ἀριστοφάνους , ὅτι οὓς ἂν κωμῳδήσῃ τούτους σωφρονίζεσθαι καὶ γίνεσθαι βελτίους . τοῦτο δὲ χαριεντιζόμενος |
| γνώριμον αὖθις εἶναι καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο . Τόδε μὲν δὴ τοῦ βίου τέλος ἦν Πομπηίῳ τῷ μεγίστους | ||
| δὲ τῶν παίδων τὸ καθαρὸν ἐνεδείξατο τῶν ψυχῶν . ροθʹ Τόδε τοίνυν αὐτόθεν Βούλεται ἐπὶ τὴν ἀντιπαράθεσιν ἐλθεῖν καὶ τὴν |
| ἐν Γᾷ καὶ Θαλάσσᾳ ναὶ μὰ τὰν κράμβαν . Εὔπολις Βάπταις ναὶ μὰ τὴν κράμβην . ἐδόκει δὲ Ἰωνικὸς εἶναι | ||
| , ἔνια δὲ καὶ παίζουσιν οἱ κωμικοί , ὡς Εὔπολις Βάπταις ἀλλ ' οὐχὶ δυνατόν ἐστιν : οὐ γὰρ ἀλλὰ |
| ἐὰν δ ' ἄρα τολμῶσι περὶ αὐτῶν λέγειν , νόμον κελεύετε δεῖξαι καθ ' ὃν γεγένηται ἡ εἰσποίησις Ἀριστάρχῳ , | ||
| Ἀπολλόδωρος ἐρεῖ , νομίζετ ' εἶναι λόγον καὶ συκοφαντίας , κελεύετε δ ' αὐτὸν ἐπιδεῖξαι , ἢ ὡς οὐ διέθετο |
| : οὐκ ἐπείρα Νάννιον ; Ἀντιφάνης δὲ ἐν τῷ περὶ Ἑταιρῶν Προσκήνιον , φησίν , ἐπεκαλεῖτο ἡ Νάννιον , ὅτι | ||
| Φρύνη ἡ ἑταίρα , ὡς ἱστορεῖ Καλλίστρατος ἐν τῷ περὶ Ἑταιρῶν . εἴρηκεν δὲ περὶ τοῦ πλούτου αὐτῆς Τιμοκλῆς ὁ |
| : καὶ Ἀριστοτέλης ἐν τῷ βʹ τῶν Ἠθικῶν καὶ Μένανδρος Κεκρυφάλῳ καὶ Πλοκίῳ καὶ Θεοφορουμένῃ . σημείωσαι περὶ χρυσοῦ ἑψήσεως | ||
| πρὸ τούτων , ἀτὰρ δὴ καὶ Μένανδρος αὐτοῦ μνημονεύει ἐν Κεκρυφάλῳ . κἀν τῇ Ὀργῇ δέ φησι : διαφέρει Χαιρεφῶντος |
| εἶπε : Τὸ μὲν καθεύδει , τὸ δὲ ἵσταται . Μωρὸς ἀκούσας , ὅτι ἐν Ἅιδου δίκαια κριτήρια , πρᾶγμα | ||
| διελέγετο . γνοὺς δὲ κἀκείνου τὴν δυσωδίαν ἀναστὰς ἔφυγεν . Μωρὸς κωφῷ συγκαθεύδων ἔβδεσε . τοῦ δὲ τὴν δυσωδίαν αἰσθομένου |
| τεμνούσαις κατὰ τὰς μεσότητας ἀλλήλας χιάσομεν : οὕτω γὰρ ὁ περικράνιος οὐ διαγανακτεῖ πανταχόσε διαιρούμενος . εἰ δὲ κατὰ τὸ | ||
| δὲ τῆς ἐπιμελείας , τῷ πρωτοπαθήσαντι τόπῳ συμπάσχειν εἴωθεν ὁ περικράνιος ὑμήν : οἰδήσαντος δ ' αὐτοῦ , τὰ σκέποντα |
| γεγενημένης , οὐδεὶς οὔτε τὸν τρόπον αὐτῆς οὔτε τὴν διάταξιν ἀνέγραψε . Μυρωνίδης μὲν οὖν ἐπιφανεῖ μάχῃ νικήσας τοὺς Βοιωτοὺς | ||
| φόβου πρὸς τοὺς ἀντιπράττοντας . ὧν εἴκοσι τοὺς ἐπιφανεστάτους Ἕρμιππος ἀνέγραψε . τὸν δὲ μάλιστα τῶν Λυκούργου ἔργων κοινωνήσαντα πάντων |
| πᾶν ἤδη κατακεκερμάτισται . τὸ γὰρ τῶν κυνῶν οὐκ ἐπάξιον καταριθμεῖν γένος ὡς ἐν ἀγελαίοις θρέμμασιν . Οὐ γὰρ οὖν | ||
| ἐάσωμεν , εἴ τινας ἢ ἡμεῖς ἢ ὑμεῖς τῶν πάλαι καταριθμεῖν ἔχομεν , ἐπεὶ κατά γε τοῦτο πλεονεκτοῖτε ἄν , |
| ὅτι πληροῖ . Τὸν δ ' ἥλιον θερμαίνοντα πηγνύναι καὶ πυκνοτέρους τοὺς ὀφθαλμοὺς γίνεσθαι καὶ βότρυς πλείους . Οἱ δὲ | ||
| τοῦτο πάντες οἱ παρὰ Τιμοθέῳ . θᾶττον πλέκειν κέλευε πόρκων πυκνοτέρους . τράγημα , μυρτίδες , πλακοῦς , ἀμύγδαλα . |
| συμφήσωμεν ὡς ταῦθ ' οὕτως ἔχει , καὶ μὴ μόνον οἰώμεθα δεῖν τἀλλότρια ἄνευ κινδύνου λέγειν , ἀλλὰ καὶ συγκινδυνεύωμεν | ||
| Τὸν δὲ φιλόσοφον , ἦν δ ' ἐγώ , τί οἰώμεθα τὰς ἄλλας ἡδονὰς νομίζειν πρὸς τὴν τοῦ εἰδέναι τἀληθὲς |
| ἀγαθὲ Τιμόκρατες , πενόμενον εἶναι λεπτότερον ὧν καταλέγει Ἕρμιππος ἐν Κέρκωψιν ἢ ὑπερπλουτοῦντας τῷ Ταναγραίῳ κήτει ἐοικέναι , καθάπερ οἱ | ||
| τῶν σφόδρα λεπτῶν . καὶ ὁ Κινησίας δέ . Ἕρμιππος Κέρκωψιν θέλεις οὖν καὶ τῷ Λεωτροφίδῃ χορὸν ὀρνέων διδάξαι ; |
| χρὴ λέγειν , οὐκ ἐσχατώτατον . Ἀμεινότερον , κρεισσότερον , καλλιώτερον οὐκ ἐρεῖς , εἰ καὶ ποιηταὶ λέγουσιν : συγκριτικοῦ | ||
| νικᾷ , ἀνασκευάζει , ἀφανίζει . τὸν κρείττονα ] τὸν καλλιώτερον , τὸν δίκαιον . . ἐὰν δὲ μὴ ] |
| . σοὶ δ ' ἴσως εὐλάβεια τὸ τῆς παροιμίας ἐπὶ σκώμματι τῆς συμμετρίας ἐπαγαγέσθαι , μή σοι μεῖζον προσκέοιτο τοὐπίγραμμα | ||
| ὅτι περαίνει . Ἀγανακτήσαντος δὲ ἐκείνου ἐπὶ τῷ τῆς ἀμφιβολίας σκώμματι καὶ συναπειλήσαντος , Αὐτίκα σοι μάλα τὸν ἄνδρα δείξω |
| ὥστε κἂν ὀλίγου , εἴ με κελεύοις ἀποδύντα ὀρχήσασθαι , χαρισαίμην ἄν , ἐπειδή γε μόνω ἐσμέν . ἀλλ ' | ||
| ὥσπερ ἀπηχθανόμην αὐτοῖς ὅτε πρὸς ὑμᾶς ἦγον , οὕτω καὶ χαρισαίμην νῦν ἀποδιδούς . Ἐπεὶ ταῦτα ἤκουσεν ὁ Ὀδρύσης , |
| καὶ παλαιόν . Τοὺϲ δὲ ἐπὶ λεπτοῖϲ χυμοῖϲ ϲυγκοπτομένουϲ θεραπευτέον ἐναντίωϲ τοῖϲ εἰρημένοιϲ : καὶ γὰρ τὰ διαγνωϲτικὰ ϲημεῖα τούτοιϲ | ||
| τῶν ὁκόϲα ἐπόθεε καὶ προϲεδόκεε . πάντα ἐϲ ἐγρήγορϲιν , ἐναντίωϲ τοῖϲι φρενιτικοῖϲι . ἀμφὶ δὲ [ καὶ ] κενώϲιοϲ |
| δεξιοῖσι , τὰ δὲ θήλεα ἐν τοῖσιν ἀριστεροῖσι μᾶλλον . Ὑστέρων ἐκπτώσιες , πταρμικὸν προσθεὶς , ἐπιλάμβανε τοὺς μυκτῆρας καὶ | ||
| διανοητικὴ ἐκ προϋπαρχούσης γίνεται γνώσεως , ὡς καὶ αὐτὸς τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀρχόμενος εἶπεν . εἰσὶ δὲ ἀρχαὶ οἱ ὅροι |
| ἰσχυρός , ἐάν τε μικρὸς καὶ ἀσθενής , καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα | ||
| καὶ ἐὰν πλουτῇ καὶ μή . ἐὰν δ ' ἄρα πλουτῇ Κινύρα τε καὶ Μίδα μᾶλλον , ᾖ δὲ ἄδικος |
| ἤθεσι τῶν Ἰώνων . διόπερ ὑπολαμβάνω οὐχ ἁρμονίαν εἶναι τὴν Ἰαστί , τρόπον δέ τινα θαυμαστὸν σχήματος ἁρμονίας . καταφρονητέον | ||
| θρηνῳδίας . ὅθεν καὶ τὸ περιφερόμενον αὐλεῖ Μαριανδυνοῖς καλάμοις κρούων Ἰαστί . . . ἥσω καὶ πέμψω θρῆνον καὶ λίαν |
| ἕκαστον ζῷόν τε καὶ εἶδος . ταῦτα δή , ὦ Θεαίτητε , ἆρ ' ἡδέα δοκεῖ σοι εἶναι , καὶ | ||
| ῥάβδοις καὶ καλάμοις ἀνασπώμενον : οὗ τί φήσομεν , ὦ Θεαίτητε , δεῖν τοὔνομα λέγεσθαι ; Δοκῶ μέν , ὅπερ |
| αὐτὰς συλλαβὰς ἕκαστος ὁ νομοθέτης τίθησιν , οὐδὲν δεῖ τοῦτο ἀμφιγνοεῖν : οὐδὲ γὰρ εἰς τὸν αὐτὸν σίδηρον ἅπας χαλκεὺς | ||
| ἐφικνεῖσθαι : ἕτερα γάρ ἐστι τὸ εἰκάζειν , τεκμαίρεσθαι , ἀμφιγνοεῖν , ὑποτεκμαίρεσθαι , στοχάζεσθαι , ὑποπτεύειν , ὑπονοεῖν , |
| καθ ' ὁτουοῦν ὅλον κατηγορεῖσθαι , οἷον τοῦ Σωκράτους τὸ Θεαίτητος κάθηται καὶ Θεαίτητος οὐ κάθηται , τὸ μέντοι ἕτερον | ||
| Σοφιστὴς Πολιτικὸς Κρατύλος : τρίτην Νόμοι Μίνως Ἐπινομίς : τετάρτην Θεαίτητος Εὐθύφρων Ἀπολογία : πέμπτην Κρίτων Φαίδων Ἐπιστολαί . τὰ |
| διὰ τὸ ψυχρομιγὲς ἅμα καὶ γεῶδες : παραμεμῖχθαι γὰρ τῷ πυροειδεῖ τὸ ζοφῶδες : ὅθεν ψευδοφαῆ λέγεσθαι τὸν ἀστέρα . | ||
| ἴδωμέν που ταύτην γενομένην ἐν τῷ γηίνῳ ἢ ἐνύδρῳ ἢ πυροειδεῖ , κεχωρισμένῳ ἢ καὶ συμμιγεῖ , τί ποτε φήσομεν |
| καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
| τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
| : ἐζήτηται δὲ , εἰ διαφέρειν ἀπεδείχθη τὸ ἀντιστρέφον τοῦ ἰσάζοντος , πῶς ἐνταῦθα αὐτός φησιν , ὅτι οὐ διάφορα | ||
| : ἐπεὶ δοκεῖ πως ἔχειν λόγους : καὶ τοῦτο τοῦ ἰσάζοντος διενήνοχε : κοινωνεῖ μὲν γὰρ καὶ τῷ μονομερεῖ καὶ |
| τὴν χώραν καὶ διατρίβουσιν ἐν τοῖς “ φυλακτηρίοις . ” παρατηρητέον οὖν ὅτι ὁ μὲν Ἀριστοτέλης ἕνα φησὶν ἐνιαυτὸν ἐν | ||
| οὐκ ἔστιν ἀρχοειδές . καθόλου δ ' ἐν τῷ ἄρχεσθαι παρατηρητέον , ὅπως μήτ ' εἰς τὴν ὑπερορίαν ἐμπίπτωμεν ἀπό |
| . Γ καταντλῇ ] καταχέῃ Γ ⌈ , κατηγορῇ . ξυνωμότας ] πληθυντικὸν ἀντὶ ἑνικοῦ . Γ δέρεσθαι καὶ δέρειν | ||
| οὐκ ἀπατᾶται † 〚 τῆς δι ' αὐτῶν 〛 , ξυνωμότας αὐτοὺς τῷ Περσῶν βασιλεῖ γεγονέναι λέγων , ἵνα ὥσπερ |
| ὄρους δείκνυται , καὶ δεσμὰ ὁ Δάμις ἀνῆφθαι τῶν πετρῶν λέγει οὐ ῥᾴδια ξυμβαλεῖν τὴν ὕλην , οἱ δ ' | ||
| τὰς ὄψεις ὑποκρινόμεναι τὰς σπονδάς , πρὸς ἃς ὁ Δῆμος λέγει ταῦτα . κατατριακοντουτίσαι ] εἰς συνουσίαν : παίζει γάρ |
| κοινοῦ πατρὸς ὑπηρέτης τοῦ Διός . Ἄν σοι δόξῃ , πυθοῦ μου καὶ εἰ πολιτεύσεται . σαννίων , μείζονα πολιτείαν | ||
| εἶ , καὶ τὸ πρᾶγμα πᾶν σύνοισθα . τοιγαροῦν ἐμοῦ πυθοῦ , τῆι γυναικὶ μὴ ' νοχλήσας μηδέν . ἆρ |
| ' Ἱερωνύμου : οὗτος ὁ Ἱερώνυμος μελῶν ἐστι ποιητὴς καὶ τραγῳδοποιὸς ἀνώμαλος καὶ ἀνοικονόμητος , διὰ τὸ ἄγαν ἐμπαθεῖς γράφειν | ||
| τραγῳδὸς λέγεται ὁ χορευτὴς καὶ ὑποκριτής , κωμῳδοποιὸς δὲ καὶ τραγῳδοποιὸς οἱ ποιηταί . ἐνίοτε δὲ συγχέουσι τὴν διαφοράν . |
| . ἐκ τούτου εἶπέ τις : Σὸν ἔργον , ὦ Ἑρμόγενες , λέγειν τε τοὺς φίλους οἵτινές εἰσι καὶ ἐπιδεικνύναι | ||
| ' ἄλλου ὁτουοῦν . Ἴσως μέντοι τὶ λέγεις , ὦ Ἑρμόγενες : σκεψώμεθα δέ . ὃ ἂν φῂς καλῇ τις |
| δὲ αὐτοῖς χρωμένοις καὶ πρὸς τὸν ἐν τῷ Μένωνι λόγον ἀπαντητέον , ὃς τὸ ζητεῖν πειρᾶται δεικνύειν ἀδύνατον τῷ δεῖν | ||
| ἐν ταπεινώματι βεβηκότων σελήνης ἔκλειψιν γενέσθαι . Ἀλλὰ πρῶτον μὲν ἀπαντητέον λέγοντας , ὅτι πέπλασται ὁ λόγος οὗτος ὑπό τινων |
| φίλων . ὃ δ ' οὖν ἐρωτᾶτε : Ὅπερ δὴ ἐρωτᾶτέ με , ἤγουν δι ' ἣν αἰτίαν κολάζει με | ||
| , λέξω . ἌΛΛΩΣ : κατ ' ἐρώτησιν ἑρμηνευτέον : ἐρωτᾶτέ με καθ ' ἣν αἰτίαν , δι ' ὃν |
| μᾶλλον οὐ δεδηγμένον τόλμης ἕκατι κἀκδίκου φρονήματος ; τί νιν προσείπω , κἂν τύχω μάλ ' εὐστομῶν ; ἄγρευμα θηρός | ||
| , Τροίας πτολίπορθ ' , Ἀτρέως γένεθλον , πῶς σε προσείπω ; πῶς σε σεβίξω μήθ ' ὑπεράρας μήθ ' |
| ? ? εἶναι | οὐδὲ ? πάλιν ? [ τῶι πολιτικῶι | ] τὸ ῥητορικῶι ? [ , καθάπερ | | ||
| ] [ , καθὸ ] ῥήτωρ ἐστίν , τὸ [ πολιτικῶι ] [ ] εἶναι , [ οὐδὲ ] πάλιν |