| Ὀρέστου , φησὶ , φονεύσαντος ἢ κρύψαντος , ἵνα μὴ ταράξῃ , ὑπέθετο αὐτὴν ἡρπάσθαι : ἀλλὰ παῖδ ' ἐμήν | ||
| τὴν κοίτην τὴν συνήθη οὐ πάρεισιν ὁ λαγὼς πρὶν ἢ ταράξῃ τὰ ἴχνη , πῇ μὲν εἰσιών , πῇ δὲ |
| οὐ καλὸν νόμον παλαιὸν βοηθοῦντα ῥήτορσιν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς λυθῆναι πεῖθε τῶν πολιτευομένων τοὺς θρασυτέρους ὡς οὐ πάντα αὐτοῖς ἐξέσται | ||
| τοῖς ἀθυμοτέροις τὰ πένθη , εἰ δὲ ὑπομείναιμι ἁπτόμενον , πεῖθε καὶ Δάμιν ζῆν τέ με καὶ μὴ ἀποβεβληκέναι τὸ |
| ἐμὴν συμφοράν , ἣν οὐκ ἀπεικὸς εἶναι καὶ τοὺς ἐχθροὺς ἐλεεῖν ὑπελάμβανον , ἔπειτα δὲ εἰς τὸ τοῦ προσώπου σου | ||
| : τίς γὰρ μεθ ' ἡμᾶς ὑποδέξεται ξένον , τίς ἐλεεῖν δυστυχοῦντας ἀνέξεται , πρόδηλον ἔχων ἐκ τῆς εὐσεβείας τὸν |
| αὐτὸς θεασάμενός τινα ὀργιζόμενον καὶ διὰ τῶν λόγων σφοδρῶς χαλεπαίνοντα ὑποτυχὼν ἔφη : ” μὴ τοὺς λόγους δι ' ὀργῆς | ||
| αὐτὸν ἄρτῳ τὸ αἷμα ἐκμάξαντα τῷ δακόντι κυνὶ βαλεῖν , ὑποτυχὼν ἔφη : „ ἀλλ ' ἐὰν τοῦτο πράξω , |
| ἀνδριάντας ἑστιᾷς ; . . . αὑτὸν οὐ τρέφων κύνας τρέφεις ; ἐπικάρσια δῆτα προσπεσοῦμαι . ἔχων μὲν ἐν τῇ | ||
| ἔοικεν , ἡμῖν ἕτερον ἀντ ' αὐτοῦ τὸν θεράποντα σεαυτῷ τρέφεις , ὥσθ ' ὁμοῦ τοὔνομα τοῦ πάππου καὶ τὴν |
| ἡμῶν τῷ δέρματι , παντάπασιν ἀσθενὲς ὑπάρχει . μὴ τοίνυν θαύμαζε , εἰ κάλαμοι ξηροὶ καὶ τρίχες εὐέκκαυτα μέν ἐστιν | ||
| καὶ ὅταν σου μᾶλλον γάλλοις καὶ κιναιδολόγοις μεταδιδῶσι , μὴ θαύμαζε : τιμᾷ γὰρ ἕκαστος τὸν πλησίον ἑαυτοῦ καὶ οὐ |
| , μηδέποτε ἐπιδῷς τὴν φαντασίαν εἰς ἅπαν μηδὲ τὴν διάχυσιν ἐάσῃς προελθεῖν ἐφ ' ὅσον αὐτὴ θέλει , ἀλλ ' | ||
| : εἰ δὲ εὔπνοιαν ποιῆσαι θέλεις τῇ κεφαλῇ , μὴ ἐάσῃς πολλὰς τρίχας : εἰ δὲ πλήττεταί σοι ἐκ τοῦ |
| γένους . θρόνους ἔχειν ] ὡς αὐτοῦ ἤδη καθεσθέντος . οἴκτειρε μὴ ἀπολωλότας ] μὴ μετὰ τὸ ἀπολέσαι οἰκτειρήσηις ἡμᾶς | ||
| μηδ ' ἃ δεῖ σπεύδειν μένε . Μὴ τοὺς κακοὺς οἴκτειρε πράττοντας κακῶς . Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον . Μέγιστον |
| τύχη . Ὁ Ἄρης σὺν Ἡλίῳ κακοθάνατον τὸν πατέρα ἢ ταχυθάνατον . τὸ δὲ αὐτὸ ποιεῖ κἂν ἐπαναφέρηται τῷ Ἡλίῳ | ||
| θεοί . * * αὐτῷ . * εἰς . τὸ ταχυθάνατον . * * πάλιν . . Εὐάνθεμον ] τὴν |
| ἄλλα δύο τῶν ἄλλων χωρὶς οὐδὲν κωλύει συνίστασθαι , δύστηνον ἐλέησον . Ἑτέρα δέ , ὅτι τὰ ἄλλα ἐξ αὐτῶν | ||
| κατοικτειράτω . Γ ἐλεήσαις ] ⌈ λέγει τὸ Γ * ἐλέησον Γ ἢ ἀπόλυσον . Γ χοιριδίοις : ἴσως , |
| ἐξετυφλώθη . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν πρόσαψον : ἂν μὴ φανερῶς δύνῃ βλάψαι , πανουργίᾳ χρῆσαι | ||
| τῇ παιδείᾳ . Ἂν μὴ λεοντῆ ἐξικνεῖται , τὴν ἀλωπεκῆν πρόσαψον : ὁ νοῦς : ἂν μὴ φανερῶς ἀμυνόμενος ἀντέχῃς |
| κακῶς . Αὐτοὶ δὲ Σπαρτιῆταί φασι ἐκ δαιμονίου μὲν οὐδενὸς μανῆναι Κλεομένεα , Σκύθῃσι δὲ ὁμιλήσαντά μιν ἀκρητοπότην γενέσθαι καὶ | ||
| ” ἔφη πρὸς τὸ θέατρον , “ ἱκανόν ἐστιν ἅπαξ μανῆναι . ” μάλιστα δὲ αὐτὸν ἠνίασεν ὁ ἀνταγωνιστὴς καὶ |
| ᾤετο τὸν νεανίσκον ταὐτὸν ὑπολαμβάνειν στοργὴν καὶ φιλίαν . μὴ κάμῃς . ὡς πολλὰ ἐρωτήσας διεγείρων τὸν νεανίσκον προτρέπει μὴ | ||
| πολλὰ ἠρώτησε : διὸ τὸν νέον διεγείρων λέγει : μὴ κάμῃς . ταλασιουργίας . τῆς ξαντικῆς . ταλασιουργία δὲ ἢ |
| ἐξ ἑαυτῶν ἔχει τοὺς φίλους : † εἰ τῷδ ' ἀρκέσεις : Ἀγάμεμνον , εἰ τῷδε βοηθήσεις , κακὸς φανῇς | ||
| ἰδεῖν ἐθελήσῃς , καλεῖν κελεύσας τοὺς Εὐδαίμονος οἰκείους ἐκείνοις τε ἀρκέσεις καὶ ἡμῖν : ἡμῖν μὲν τετιμημένοις , ἐκείνοις δὲ |
| εἶτα τὰ γόνατα . ὡς θᾶττον ἡ παῖς δ ' ἥψατ ' αὐτοῦ τῶν ποδῶν ἔτριψέ τ ' , ἀνεπήδησεν | ||
| κνημῖδας ἰδ ' ὑψιλόφους τρυφαλείας : καί τις καὶ χροὸς ἥψατ ' , ἐπεὶ πόνος αἰνὸς ἔπειγε θαρσαλέους ἥρωας . |
| ἐκ τῆς ἐπιφανείας καὶ οὐ κατὰ βάθους . λοξῶς . λιλαίεσθαι προθυμεῖσθαι . λίμνη ἐπὶ μὲν τῆς θαλάσσης “ βαθείῃ | ||
| πυρός . . . μὴ σύ γ ' ἄνευθεν ἐμεῖο λιλαίεσθαι πολεμίζειν Τρωσὶ φιλοπτολέμοισιν : ἀτιμότερον δέ με θήσεις . |
| ' οὔτε κλαίειν οὔτ ' ὀδύρεσθαι πρέπει , μὴ καὶ τεκνωθῇ δυσφορώτερος γόος . ἐπωνύμῳ δὲ κάρτα , Πολυνείκη λέγω | ||
| ἐμοί . τεκνωθῇ ] αὐξηθῇ . τεκνωθῇ ] γεννηθῇ . τεκνωθῇ ] παρὰ τῆς πόλεως ἀναφυῇ . θ δυσφορώτατος ] |
| ς ' ὅδε Ἀργεῖά τ ' ἔγχη δόρυ τὸ Καδμείων ἕληι ; [ ὄψηι δαμασθὲν ἄστυ Θηβαίων τόδε , ὄψηι | ||
| σήν . ὁρᾶν δὲ τήνδε φεῦγε , μή ς ' ἕληι πόθωι . αἱρεῖ γὰρ ἀνδρῶν ὄμματ ' , ἐξαιρεῖ |
| ἐξέβαλον καὶ τῶν ἐπιφανῶν τοὺς μὲν ἐβασάνισαν , τοὺς δὲ ἐφυγάδευσαν ἀφελόμενοι τὴν οὐσίαν αὐτῶν , τοὺς δὲ ἀπέκτειναν ἀκρίτους | ||
| ἀπέκτειναν , τὸν δ ' , ἐπεὶ οὐχ ὑπέμεινεν , ἐφυγάδευσαν . Οἱ δ ' αὖ Θηβαῖοι καὶ αὐτοὶ φοβούμενοι |
| τοιοῦτος γενόμενος . Οὐκοῦν , ὦ Ζεῦ , μηδὲ ἐρᾶν θέλε : ῥᾴδιον γὰρ τοῦτό γε . Οὔκ , ἀλλὰ | ||
| διακρίνειν . , γινώσκειν . , νοεῖν , εἰδέναι , θέλε ἐπιγινώσκειν , ἀκούειν . ῥυθμῶν ] ἐμμέτρων λόγων , |
| τις τοὺς συμβιώτας καὶ φράτορας αὐτοῦ ἐπιστάντας αἰφνίδιον λέγειν αὐτῷ ὑπόδεξαι ἡμᾶς καὶ δείπνισον , αὐτὸς δὲ λέγειν ὡς τὸν | ||
| μητέρα . νδʹ . Εἰ κἀμὲ φεύγεις , ἀλλ ' ὑπόδεξαι κἂν τὰ ῥόδα ἀντ ' ἐμοῦ , καί σου |
| τὸν δὲ κακὸν κινεῖν , ἔστ ' ἂν ἐς ὀρθὰ λάβηις . Τοὶ κακοὶ οὐ πάντες κακοὶ ἐκ γαστρὸς γεγόνασιν | ||
| ἦκε , Μητροῖ , πρός με τῆι ἐνάτηι πάντως ὄκως λάβηις καρκίνια : τὴν γὰρ οὖν βαίτην θάλπουσαν εὖ δεῖ |
| ἐπαφομένῳ δὲ οἷον εἴρια : κἢν ἐργάσῃ τοῖς δακτύλοις ἐπιπουλὺ βιησάμενος , ἡ ἀδὴν ὑγρὸν ἀφίησιν ἐλαιῶδες , καὶ αὐτὴ | ||
| ἄς . εἴη : ἔστω . Ἴφθιμος : ἰσχυρός . βιησάμενος : κατισχύσας . ἀνέλκοι : ἀνελκέτω . Δεύτερος ἄλλος |
| διὰ τὸ εἶναι πτερωτάς . , , , : μηδὲν φοβηθῇς ] Ὁ ῥυθμὸς Ἀνακρεόντειός ἐστι κεκλασμένος πρὸς τὸ θρηνητικόν | ||
| τοῦ δοκοῦντος ἐνθάδε θανάτου καταφρονήσῃς , ὅταν τὸν ὄντως θάνατον φοβηθῇς , ὃς φυλάσσεται τοῖς κατακριθησομένοις εἰς τὸ πῦρ τὸ |
| , καὶ οἱονεὶ σχών , ἀκαμπῆ ψυχήν , ἐπικότως καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάζει τὴν οὐρανίαν γένναν : οὐδὲ παυθήσεται | ||
| , ἤτοι τοῖς ὁδοιπόροις θάνατον προσπελάσσει καὶ ἐμβάλλει , ἄγαν ὀργίλως θυμουμένη . * ἄιδα : θανάσιμα , ἀπὸ τοῦ |
| δυνάμενος ὑποφέρειν παρεκάλει τὴν ἡμίονον μέρος τι τοῦ γόμου αὐτοῦ προσδέξασθαι , ἵνα τὸ λοιπὸν αὐτὸς διακομίσαι δυνηθῇ . τῆς | ||
| δεῖ , ἵνα προτρέψηται διὰ τῶν προοιμιακῶν τούτων τὸν ἀκροατὴν προσδέξασθαι ὡς κάλλιστα καὶ ἐντελέστατα τὸν λόγον ἐξευρημένον . καὶ |
| , Ἡρακλῆς δὲ ἐπετάττετο , παρ ' αὐτοῦ μαθὼν μὴ μέμφου τὸ γενόμενόν μοι δέος μηδ ' ὑβρίσθαι νόμιζε πρὸς | ||
| ' ἀξίου ὅμοιον εἶναι τοῖς ἄλλοις ἢ τῇ φύσει μου μέμφου , ὅτι με διαφέροντα παρὰ τοὺς ἄλλους ἐποίησεν . |
| ἀπέθανεν . ἡ δὲ Ἰάσονος μητὴρ ἑαυτὴν ἀνήρτησε νήπιον παῖδα Πρόμαχον ἀπολιποῦσα . καὶ τοῦτον Πελίας ἀνεῖλεν . ὁ δὲ | ||
| Ἰάσονος ἀναγκάσαι πιεῖν αἷμα ταύρου , τὸν δ ' ἀδελφὸν Πρόμαχον , παῖδα τὴν ἡλικίαν ὄντα , φονεῦσαι . Ἀμφινόμην |
| ἄλλου μέν φησιν ὀρέγεσθαι τοὺς φθονοῦντας , ἄλλου δὲ τοὺς φοβουμένους , ἀλλ ' ἑνὸς ἀμφοτέρους , τοῦ κακωθῆναι δηλονότι | ||
| βασιλεῖ τὴν πόλιν πείθοντας , ὑπὲρ δὲ τοῦ Ῥοδίων δήμου φοβουμένους τὸν ἄνδρα τοῦτον . καίτοι τοὺς μὲν Ἕλληνας ὄντας |
| οἱ κινοῦντες τὰς κεφαλὰς καὶ τὰ δόρατα , καὶ μὴ ἡσύχως ἀπιόντες καὶ τὸ ὅλον ἀτρόμως , οὐκ εἰώθασιν ὑπομένειν | ||
| θεάσῃ . Αὕτως : μάτην , οὕτως , ἀπράκτως , ἡσύχως . ἀτρομέοντα : χάζοντα , ἀκινητίζοντα . λάθρη : |
| ; ” , ἵν ' ᾖ τὸ κινεῖν ἀντὶ τοῦ σαίνειν . ὡσεὶ ἔλεγε , τί μου καταπαίζεις καὶ λυπεῖς | ||
| ἀπὸ τῶν σαινόντων ζώων . αἴτιον γὰρ ἡ χαρὰ τοῦ σαίνειν τὰ ζῶα τὰς οὐράς . τῶν φίλων . εὐτυχούντων |
| : εἰ δὲ ἁπλῶς ἐκπέμπεις αὐτὸν καὶ οὐδέσιν οὐδὲ ὧν ἐπαινεῖς ἐᾷς ὁμιλεῖν τὴν σαυτοῦ πόλιν , πράγματα σαυτῷ παρέχεις | ||
| , οὐδὲ μέτωπον ἐπ ' ὀφρύσι κυανέῃσιν ἰάνθη . σαυτὴν ἐπαινεῖς ὥσπερ Ἀστυδάμας , γύναι : Ἀστυδάμᾳ τῷ Μορσίμου εὐημερήσαντι |
| τοὺς βαρβάρους Σόφακας λέγεσθαι . . . . . : Ἀπίωμεν δὲ πάλιν ἐπὶ τὸν Πολυΐστορα . Δημήτριός φησι τὸν | ||
| γυναῖκ ' ἐμοὶ ἐκδοτέον ἐστίν . Οὐ διαλλαγῶν ἐρᾷς . Ἀπίωμεν οἴκαδ ' αὖθις . Ὀλίγον μοι μέλει . Μάγειρε |
| δέ ποτε Λαμπροκλέα τὸν πρεσβύτατον υἱὸν αὐτοῦ πρὸς τὴν μητέρα χαλεπαίνοντα , Εἰπέ μοι , ἔφη , ὦ παῖ , | ||
| Ὁ αὐτὸς θεασάμενός τινα ὀργιζόμενον καὶ διὰ τῶν λόγων σφοδρῶς χαλεπαίνοντα ὑποτυχὼν ἔφη : ” μὴ τοὺς λόγους δι ' |
| , ἔφη , ὁ τοῦ τελευταίου λόχου τὸν λόχον , ὑστάτους ἔχων τοὺς πρώτους τεταγμένους εἰς μάχην : ἔπειτα ὁ | ||
| πορεύεσθαι , καὶ τὰς ἁμάξας τὰς ἑαυτῶν καὶ τοὺς οἰκέτας ὑστάτους εἶχον . στρατεύονται γὰρ δὴ οἱ κατὰ τὴν Ἀσίαν |
| ' ἐκείνης οὐραῖον : τὰ δὲ λοιπὰ δόμον μηδ ' εἰσενέγκῃς . μνημονεύει τοῦ φάγρου καὶ Στράττις ἐν Λημνομέδᾳ : | ||
| πρὸς τοὺς πίστεως κεκοινωνηκότας . ” “ οὓς ἂν ἐράνους εἰσενέγκῃς , ” φησί , “ τοῖς γονεῦσιν , τοὺς |
| αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ | ||
| στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον , κοίμιζε δ ' ἑταίρους : δείδια γὰρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου πινομένης , μή ς |
| , λιλαίετο [ ] δ ' ἐγγὺς [ ] ἀκούειν φθεγγομένου , καὶ ἔμελλεν ἀκούεμεν ? [ ] : ἦλθε | ||
| ἐγενέσθην πλήθους τοῦ πρὸ τοῦ δικαστηρίου τί τῶν ἁπάντων οὐ φθεγγομένου καινὰς ἐπὶ ταῖς εἰωθυίαις δεήσεσιν εὑρίσκοντος . καὶ ὁ |
| . ] : τινὲς λέγουσι νομοθετεῖν ἐνταῦθα τὸν Ἱπποκράτην τὸ ἀμηνυτὶ καὶ ἀπροόπτως καὶ ἀπὸ ταὐτομάτου εἰσιέναι τὸν ἰατρὸν εἰς | ||
| θέλει ἵνα γνῶσι τὰ μυστήρια ἅπερ διαπράττεται ὁ νοσῶν . ἀμηνυτὶ γὰρ εἰσερχομένου τοῦ ἰατροῦ , ὡς οὗτοι ὑπέθεντο , |
| κακῶν [ τῶν συμπεσόντων τοῦ τε συμβάντος πάθους ] οὐδὲν λαλῆσαι δυναμένη πρὸς οὐδένα , προσηγορεύθη διὰ τὸ μὴ φωνεῖν | ||
| ' ἔνδειαν ἢ περιψυγμὸν ἢ θάλπος ἢ πληγὴν ὀδυνᾶται , λαλῆσαι μὲν οὔπω δυνάμενον ἃ πάσχει , κλαυθμυριζόμενον δὲ καὶ |
| ὄδυρμα γαῖά ς ' , ὦ τέκνον , δέξεται . στέναζε , μᾶτερ αἰαῖ . νεκρῶν ἴακχον . οἴμοι . | ||
| ? ? [ θεᾶς δε ? [ ὤμοι : [ στέναζε [ αἰαῖ : [ διπλᾶ ? ? ? δ |
| ἐπουρανίοισι θεοῖς αἰειγενέτῃσι κρητῆρα στήσασθαι ἐλεύθερον ἐν μεγάροισιν ἐκ Τροίης ἐλάσαντας ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς . Ὣς εἰπὼν πυλέων ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ | ||
| ἔθεον δὲ καὶ ἵπποι καὶ ἔδει αὐτοὺς κατὰ τοῦ πρανοῦς ἐλάσαντας ἐν τῇ θαλάττῃ ἀποστρέψαντας πάλιν πρὸς τὸν βωμὸν ἄγειν |
| , ὡς λάθοι , παιδεύεται . νεανίαν δ ' ὡς ἤισθετ ' ἐκτεθραμμένον , ἐλθεῖν ς ' ἔπεισε δεῦρ ' | ||
| γὰρ παῖδα φήις ς ' ἄγειν ἐμόν : τίς Σπαρτιατῶν ἤισθετ ' ; ἢ ποίαν βοὴν ἀνωλόλυξας , Κάστορος νεανίου |
| ' ἡμῶν λέγων ἄναξ Πελασγῶν , ἱκεσίου Ζηνὸς κότον μέγαν προφωνῶν μή ποτ ' εἰσόπιν χρόνου πόλιν παχῦναι , ξενικὸν | ||
| αὐτὸν εὐμενὴς δορύξενος Στροφίος ὁ Φωκεύς , ἀμφίλεκτα πήματα ἐμοὶ προφωνῶν , τόν θ ' ὑπ ' Ἰλίῳ σέθεν κίνδυνον |
| ἡλιακὸν φῶς πάντας ἐξ ἴσου φωτίζει , ἀλλὰ παρὰ τὴν ἀνεπιτηδειότητα τοῦ ὀργάνου δοκεῖ τοὺς μὲν μᾶλλον φωτίζειν τοὺς δὲ | ||
| οὐκ ἀρκοῦσαν δὲ ἐπὶ πολὺν χρόνον διὰ τὴν τοῦ ὀργάνου ἀνεπιτηδειότητα . ὅμως μέντοι γε δυνάμει ὑπάρχουσιν ἐν τῷ ὅλῳ |
| καὶ τριχός . Καί σοι ποήσω πρᾶγμα γενναῖον πάνυ : βασάνιζε γὰρ τὸν παῖδα τουτονὶ λαβών , κἄν ποτέ μ | ||
| γράφουσιν οἱ ζωγράφοι τὴν ἀνασχοῦσαν ἐκ τῆς θαλάττης . μὴ βασάνιζε , ὦ καλή , τὼ πόδε , μηδὲ κρύπτε |
| , ὡς καὶ ὁ οὐράνιος , πέπεικε , καὶ ἤδη περιφρονῶ τοῦ ζῆν , ἅτε εἰς ἀμείνω οἶκον μεταστησόμενος . | ||
| τί ποιεῖς ἐτεόν , οὑπὶ τοῦ τέγους ; ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον . οἴμοι τάλας δείλαιος , ἀποπνιγήσομαι . |
| καὶ τὸ σόν : ὡς εἴ με πημανεῖς τι , βουλήσῃ ποτὲ καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ' ν ἐμοὶ | ||
| οὐρηρὸν ἀγγεῖον ἢν οὐρητιάσῃς ] ⌈ οὐρήσειν βούλῃ [ οὐρῆσαι βουλήσῃ ] , ἢ ⌈ εἰ στραγγουρίας περιπέσῃς νοσήματι . |
| . οὐ δῆτ ' , ἐπεί σφας τῆιδ ' ἐγὼ θάψω χερί , φέρους ' ἐς Ἥρας τέμενος Ἀκραίας θεοῦ | ||
| κόσμον ἐκ τῶν αἰχμαλωτίδων , ἐὰν ἔχωσί τι , καὶ θάψω κοσμίως καὶ πλουσίως τὴν Πολυξένην , μετέγνω καί φησιν |
| ἐπεὶ κεκλήσῃ καὶ σὺ παντελῶς ἄφρων . Μυστήριόν σου μὴ κατείπῃς τῷ φίλῳ , κοὐ μὴ φοβηθῇς αὐτὸν ἐχθρὸν γενόμενον | ||
| Ὦ Ζεῦ κεραυνοβρόντα Μή , πρὸς τῶν θεῶν , ἡμῶν κατείπῃς , ἀντιβολῶ σε , δέσποτα . Οὐκ ἂν σιωπήσαιμι |
| ' ἐρῶντας : αἰτίαν δ ' ἔχειν ἐκεῖνον ἄλλως , ἠγνοηκότας δὲ τοὺς γραφεῖς ἔχοντα πτέρυγας αὐτὸν ζωγραφεῖν . Χαιρήμονά | ||
| καὶ ἀμαθίαν κατεγνώκαμεν , ὥστε ἐτολμήσαμεν ἐξελέγχειν αὐτοὺς ἀγνόημα τοσοῦτον ἠγνοηκότας ὅσον οὐδεὶς ἂν ἠγνόησεν ὀλίγα διαλεκτικῆς ἁψάμενος καὶ ὅσα |
| ὅτι ὁ μὲν ἐρῶν νοσεῖ , ὁ δὲ μὴ ἐρῶν σωφρονεῖ , καὶ δεῖ τῷ σωφρονοῦντι μᾶλλον ἢ τῷ νοσοῦντι | ||
| γὰρ μα - νίαν δυστυχεῖς , τὰ δὲ ἐνύπνιά σου σωφρονεῖ . ” ταῦτά μου διαλεγομένου ὡς πρὸς ἀκούουσαν Λευκίππην |
| μὴ θρηνεῖτε αὐτούς : εἰ δ ' ἄνθρωποι , μὴ θύετε αὐτοῖς . . . καὶ τὸ τοῦ Ξενοφάνους ἁρμόττει | ||
| καὶ σμικρὸν ὀπτῶς ' ὀρφανὸν ταρίχιον . ὅτε τοῖσι θεοῖς θύετε , πρώτιστ ' ἀποκρίνετε τοῖς ἱερεῦσιν τὸ νομιζόμενον πρώτοις |
| μετὰ μέλιτος χρῶ . [ θʹ . Αἷμα ἀπὸ μυκτήρων ἀποσπᾶσαι . ] Ἡδύοσμον ἀναλαβὼν μέλιτι καὶ κολλύρια ποιήσας θὲς | ||
| ] * Τοῦτο εἶπεν , ὅτι ὁ Πορφυρίων ἐπεχείρει βοῦς ἀποσπᾶσαι ἐκ τῶν Δελφῶν , ἄκοντος τοῦ Ἀπόλλωνος : διὸ |
| τὸν θεὸν δείξαντα ὡς ἄρα τὸ πολυχρόνιον ἦθος ἀμήχανόν ἐστι θεραπευθῆναι . Σωσικράτης δ ' ἐν αʹ Κρητικῶν ἴδιόν τί | ||
| πολλάκις ἐκκρίνουσιν , ἔσθ ' ὅτε δὲ καὶ χωρὶς τοῦ θεραπευθῆναι πνευμάτων ἔκκρισις γίνεται καὶ τῆς γαστρὸς ὑποχώρησις , ὅπερ |
| καὶ πολίταις θεοῦ . μᾶλλον τοῖς μὴ δυναμένοις σε ἀμείβεσθαι χαρίζου . οὐδεὶς ἂν γένοιτο εὔλογος , ὅπου λογισμὸς τοῦ | ||
| . Θεράπευε τὸν δυνάμενον , ἄνπερ νοῦν ἔχῃς . Θυμῷ χαρίζου μηδέν , ἄνπερ νοῦν ἔχῃς . Θυσία μεγίστη τῷ |
| ὁμοίως καὶ εἰ ἴδωμέν τινα ὑπερβολικῶς φιλοῦντα τὰ χρήματα ἢ θυμούμενον , οὐχ ἁπλῶς ἀκρατῆ τοῦτον λέγομεν , ἀλλὰ μετὰ | ||
| , καὶ οὐ πρόσθεν ἀνίησιν πρὶν τῆς ἀπειλῆς ἀποπαῦσαι τὸν θυμούμενον . ὥστε οὐκ ἂν ὀκνῆσαί μοι δοκῶ καὶ τὸ |
| ὥστε τοὺς ἐναντίους ἀποτρέπεσθαι . ἡ γῆ , φησὶ , κτείνουσα λιμῷ τοὺς πολυΐππους Πέρσας . . ἡ γῆ ] | ||
| τὰς τῶν ἀμπέλων χρίσεις πρὸς τὴν τῆς ἐκβλαστήσεως ὥραν , κτείνουσα τοὺς ἐπιγινομένους σκώληκας . Ἡ δὲ Λημνία λεγομένη σφραγὶς |
| [ ] ! ! ! κατὰ ? ? ? πῦρ εἰδ ! [ [ ] ! αυτης ? ? Ἑλλ | ||
| [ ] ! ! ! κατὰ ? ? ? πῦρ εἰδ ! [ [ ] ! αυτης ? ? Ἑλλ |
| πορεύσομαι δὴ εἰς τὸν ἀγρὸν τῆς κληρονομίας ἡμῶν , ἀλλὰ δέδοικεν ἡ ψυχή μου , ὅτι χωρίζῃ ἀπ ' ἐμοῦ | ||
| νόμον βαίνειν ἐπιχειρεῖ καὶ παιδοσπορεῖν , καὶ ὕβρει προσομιλῶν οὐ δέδοικεν οὐδ ' αἰσχύνεται παρὰ φύσιν ἡδονὴν διώκων : ὁ |
| μένειν μηδ ' ἀντιπράττειν τοῖς ἐψηφισμένοις ὑφ ' ἑαυτῶν , ὑπερηφάνους καὶ τυραννικὰς ἔδωκεν ἀποκρίσεις , οὐ τὴν βουλὴν ἄρχειν | ||
| θρόνον τὴν αἰδῶ αὐτὴν ὀνομάζει : ὑπέρφρονας δὲ λόγους τοὺς ὑπερηφάνους φησὶν , οἱονεὶ , οὔτε ὑπερήφανα λέγει ὡς ὁ |
| ὡς οὐ δίκην δώσουσα τῶν εἰργασμένων . ἀπεννέπω σε μὴ κατακτείνειν ἐμὲ ὑπέρ τ ' ἐμαυτῆς τοῦ θεοῦ θ ' | ||
| ἑτέρους ἐν δυώδεκα τόποις ἐμπιπράναι τὴν πόλιν καὶ διαρπάζειν καὶ κατακτείνειν τοὺς ἀρίστους . Ὧδε μὲν Λέντλῳ καὶ Κεθήγῳ καὶ |
| τὸν αὐτὸν αἰσχρὸν προσκρούειν λίθον . Δωδωναῖον χαλκεῖον : ἐπὶ λάλου . Διὰ δακτυλίου δεῖ σε ἑλκυσθῆναι : ἐπὶ τῶν | ||
| ἵππων ἐπ ' ὄνους . Ὀλυμπικὴ στοά : ἐπὶ τοῦ λάλου , ἢ ὅτι εἰκὸς ἔχειν τὴν στοὰν ἀντῳδὸν ἠχὼ |
| ἡμεῖς οὐχ οἷοί τε γενοίμεθ ' ἂν πάντας ἐξευρεῖν τοὺς ἠδικημένους . Ὃ τοίνυν πάντων ἀναιδέστατον μέλλειν αὐτὸν ἀκούω ποιεῖν | ||
| , ὦ γενναῖε , συνθεὶς ἀπολογίαν ἧκε παρ ' ἄνδρας ἠδικημένους . κἂν γὰρ αὐτίκα φανῇς , ὅ γε παρελθὼν |
| βίη καὶ κέρδεα δειλὰ καὶ ὕβρις πολλῶν ἐξ ἀγαθῶν ἐς κακότητ ' ἔβαλεν . Δισσαί τοι πόσιος κῆρες δειλοῖσι βροτοῖσιν | ||
| ὃς ποταμὸν διαβῇ ⌊ κακότητι δέ ⌋ : ἄλλοι γράφουσι κακότητ ' ἴδε οἱονεὶ κακότητα εἶδεν , ἀντὶ τοῦ ἐκακώθη |
| ἅμα καὶ φόβου . ὁ μὲν γὰρ τοῦ κινδύνου φόβος ἐθορύβει τὰς τῆς ψυχῆς ἐλπίδας , ἡ δὲ ἐλπὶς τοῦ | ||
| μετὰ τῶν εὐζώνων ἐς τὰ πλάγια τῆς ἱππομαχίας καὶ ἐμβαλὼν ἐθορύβει , μέχρι τὸν Λαίλιον οὐχ ἡσσημένον πω δεῖσαι περὶ |
| πρὸς Ὄλυμπον ἀγάννιφον , αἴ κε πίθηται . καὶ ταῦτα ὑποσχομένη , ἐπειδὴ ἀφίκετο πρὸς τὸν Δία , τὸ μὲν | ||
| ποτε κεμμάς , ἑῷ δ ' ἴσα φίλατο νεβρῷ μαζὸν ὑποσχομένη βουλῇ Διός : οὐ γὰρ ἐῴκει ἔκγονον Ἡρακλῆος ὀιζυρῶς |
| ' ἐφθαρμένους θάσσειν φάραγγ ' ἔφασκε τοῦ νόμου φόβωι , κλύοντας ὡς θύοιμεν ἐνθάδε ξένους . ἔδοξε δ ' ἡμῶν | ||
| ἔς τ ' εὐψυχίαν . ὁ δ ' οὔτε τοὺς κλύοντας αἰδεσθεὶς λόγων οὔτ ' αὐτὸς αὑτοῦ δειλίαν στρατηγὸς ὢν |
| τὴν λεοντείαν δορὰν πήραν τε καὶ πώγωνα καὶ βάκτρον μέγα σιγῶν δοκεῖς μοι φρόνιμος εἶναι καὶ σοφός . τύπους γὰρ | ||
| καὶ μὴ βουλομένους , ἀλλὰ κοσμίως ἡμῖν παρατίθησι τὴν τράπεζαν σιγῶν ; Σοφοκλῆς δέ πού φησιν ὡς ἄρα τὸ πρὸς |
| τὰ τέκνα . Κακοπραγμονεῖν γὰρ οὐ πρέπει τὸν ἐλεύθερον . Κόλαζε κρίνων , ἀλλὰ μὴ θυμούμενος . Λιμὴν ἀτυχίας ἐστὶν | ||
| ὁμολογοῦντα σωφρονεῖν πλεονάκις ἢ ὀλιγάκις ἁμαρτάνειν λέγοντα πλημμελεῖν πολλάκις . Κόλαζε τὰ πάθη , ἵνα μὴ ὑπ ' αὐτῶν τιμωρῇ |
| Πτολεμαῖον τὸν Φιλοπάτορα . λόγου δέ ποτε γενομένου περὶ τοῦ δοξάσειν τὸν σοφὸν καὶ τοῦ Σφαίρου εἰπόντος ὡς οὐ δοξάσει | ||
| φησὶν ἐν Πολιτείᾳ , καὶ παιδοποιήσεσθαι . ἔτι τε μὴ δοξάσειν τὸν σοφόν , τουτέστι ψεύδει μὴ συγκαταθήσεσθαι μηδενί . |
| , καὶ ἐπιστρέφειν οὐχ οἷός τέ ἐστιν αὐτοὺς , καὶ λύζει , καὶ ἀναΐσσει θαμινὰ , καὶ τὸ πρόσωπον καὶ | ||
| τὸν μαστὸν ἕλκοντα τῷ στόματι συνάγει τὰ χείλη . Γ λύζει : ἐὰν μὲν διὰ τοῦ ζ , ὀλολύζει . |
| τιμωμένην νικηφόρον Ἀφροδίτην ἔπεμψεν εἰς Ῥώμην . Τούτου γυνὴ Φαβία μοιχευθεῖσα ὑπό τινος εὐπρεποῦς νεανίου , τοὔνομα Πετρωνίου Οὐαλεντίνου , | ||
| ἀσέβειά ἐστι . τοῦτο δέ φησιν , ἐπεὶ ἡ Κλυταιμνήστρα μοιχευθεῖσα ἐφόνευσε τὸν Ἀγαμέμνονα : γράφεται ποικίλα : κακῶς διανοουμένων |
| ἔτι λοιπὸν ἐέλδωρ ἐκ σέθεν , ἄλλα δὲ πάντα πάλαι θρεπτήρια πέσσω . νῦν γε μὲν ἡ τὸ πάροιθεν Ἀχαιιάδεσσιν | ||
| ἀνδρῶν τετυχηκέναι ἄγνωστον τὸ μέχρι εἰς ἡμᾶς μεμένηκε . διὸ θρεπτήρια οὔσῃ μοι πατρίδι πρὸς μητρὸς ταῦτα ἀποδίδωμι αὐτῇ Ἐπειδὴ |
| σοῦ τε καὶ τῶν προγόνων . τὸ δὲ πρὸς τοὺς ἀνεψιοὺς συγγενὲς οὐχ ἡμεῖς πρότεροι λύσομεν , ἀλλ ' ὡς | ||
| τῷ Ἁγνίου πατρί , καὶ ἀκούειν τοῦ πατρὸς τοῦ ἑαυτοῦ ἀνεψιοὺς εἶναι ἐκ πατραδέλφων Πολέμωνι Φίλαγρόν τε τὸν Εὐβουλίδου πατέρα |
| Ἆ δειλοί , τί φέβεσθε φιλοπτολέμου Ἀχιλῆος υἱέα θαρσαλέον ; Θνητός νύ τίς ἐστι καὶ αὐτός , οὐδέ οἱ ἶσον | ||
| . ὡς βῶ βάπτω , οὕτω καὶ θῶ θάπτω . Θνητός . παρὰ τὸν θάνατον . πρὸς ἀντιδιαστολὴν τῶν θεῶν |
| πυκνοτέραις . λιπαίνων : πιαίνων , τρέφων . Ἐπιψαύει : κολακεύει , ἅπτεται αὐτῶν . τιταίνων : ἐξαπλῶν . Πρηΰνει | ||
| . ἄλλοι τε χρῶνται καὶ Ἀριστοφάνης : „ εἴ τις κολακεύει παρὼν καὶ τὰς κρωκύδας ἀφαιρῶν „ . Ἄφθονος ἄγρα |
| ' ἀστῶν καταφονευθῆναι πέτροις , ] ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος χθονός . τοσαῦτ ' ἀκούσας ἴσθι , μηδὲ δυσσεβεῖς | ||
| ὑπ ' ἀστῶν καταφονευθῆναι πέτροις [ ἢ μὴ ' πίβαινε Σπαρτιάτιδος χθονός ] . θυγάτηρ δ ' ἐμὴ θανοῦς ' |
| λιμὸν ἐκκαλουμένη . * * * * ὥστε γ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει : δεῖ γὰρ ἠριστηκότας | ||
| πᾶν ἀγάλλεται , δείπνου προφήτην λιμὸν ἐκκαλουμένη . ὥστ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , χώρει . δεῖ γὰρ ἠριστηκότας |
| δυνάμεων συνεστὸς λύσιν ἴσχει ποτέ ; Εὐφήμησον καὶ μὴ ἀδύνατα φθέγγου : ἐπεὶ ἁμαρτήσεις καὶ ἀσεβηθήσεταί σου ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ | ||
| . μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Ἀριστοφάνης Δαναίσι καὶ τὸν κυλλᾶστιν φθέγγου καὶ τὸν Πετόσιριν . μνημονεύουσιν αὐτοῦ καὶ Ἑκαταῖος καὶ |
| σφᾶς αὐτοὺς νημερτὲς ἐπέφραδον ἀντιάσαντες : οὐδ ' ἔτι μιμνάζειν θέλον ἔμπεδον , ἀλλ ' ἐνὶ νηί , ἀργέσταο παρᾶσσον | ||
| μέχρι πλείονος εἴωθε κυρτοῦσθαι , προπετέστερον δὲ ἀνιστάμενον καὶ περιπατεῖν θέλον διαστρέφεσθαι κατὰ τοὺς μηροὺς τὰ σκέλη . | τοῦτο |
| ἐχθρὸν ἄλημα , τούς τε δισσάρχας ὀλέσσας βασιλῆς , τέλος θάνοιμι καὐτός ; Ὅταν κατεύχῃ ταῦθ ' , ὁμοῦ κἀμοὶ | ||
| , ἀλλ ' ὅμως , καίπερ φιλῶν τὸ ζῆν , θάνοιμι πρὶν περιπεσεῖν αἰσχρᾷ τινι τύχῃ : δυστυχίᾳ : μετέωρον |
| ἡ ἐκειν [ ! ! ἡμέτερα ] πάντα [ ] συντε λέσασα ? ? [ ] καὶ προσέτι μνασν [ | ||
| παύσομαι δικαζόμενός σε , ἐὰν μὴ ἴδω τὴν ἡμέραν τῆς συντε - λείας . καὶ εἶπεν ὁ θεός : ἐξαρίθμησον |
| καθήκει ἐς τὸν ὀφθαλμὸν διὰ τοῦ ὀστέου ἑκάτερον : διὰ ταύταιν ταῖν φλεβοῖν ἀπὸ τοῦ ἐγκεφάλου διηθέεται τὸ λεπτότατον τοῦ | ||
| μεῖζον ἆρα ῥύσιον πόλει τάχα θήσεις : ἐφάψομαι γὰρ οὐ ταύταιν μόναιν . Ἀλλ ' ἐς τί τρέψῃ ; Τόνδ |
| τοῦ τεμένους παρέχει τοιοῦτον εἰκάζειν . ἀηδόνα μὲν οὖν καὶ τέττιγα , τὰς ὄρνις τῶν ποιητῶν , ἀπεδοκίμασεν εὖ ποιῶν | ||
| , οὐκ ἀνδόν ' , οὔτε τρυγόν ' , οὐ τέττιγα . Τοῦτ ' ἔστιν Ἀκαδήμεια , τοῦτο Ξενοκράτης ; |
| ἣν ἂν τιμήσηται τὸ δικαστήριον , κατὰ δὲ τῶν τοὺς ὁμοφύλους πρὸς τῷ ἀνδραποδίσασθαι καὶ πεπρακότων θάνατος ἀπαραίτητος : ἤδη | ||
| ὁ δὲ οὐκ ἀγνοῶν ἐπὶ τοῖς λεγομένοις ἀπιστήσοντας τούς τε ὁμοφύλους καὶ τοὺς ἄλλους ἅπαντας ” ἐὰν οὖν ” φησί |
| τὸ τῆς βροντῆς ἤχημα , τλητὸν καὶ ὑπομονητὸν καὶ καρτερητὸν παρέσυρας καὶ παρέρριψας καὶ παρήγαγες εἰς τὸ πεῖσαι καταλεῖψαι τὸν | ||
| . λητὸν , ἤγουν λαθαστόν . . ἀνεκτὸν ἡμῖν . παρέσυρας ] ἐξήνεγκας . . παρέρριψας . . πῶς με |
| , ὅπερ ἐκάλεσε Μαρικᾶν , ἐν ᾧ ⌈ διακωμῳδεῖ [ διασύρει ] τὸν Ὑπέρβολον ⌈ καὶ κατακωμῳδεῖ αὐτόν . ⌈ | ||
| ἔγνω τῶν ὀδυρμῶν . τοιγαροῦν πυνθάνεται τὴν αἰτίαν αὐτοῦ καὶ διασύρει τὰ δάκρυα καὶ κόρης ὀδυρομένης οὐδὲν ἀπεοικέναι φησίν . |
| πολιορκεῖν τὸ χωρίον , ἀλλ ' ἐπειδὴ ἡγήσαντο ἡμᾶς οὐ περιόψεσθαι , τότε καὶ τὸ εὐπρεπὲς τῆς δίκης παρέσχοντο . | ||
| δ ' οὐ μέχρι τοῦ παντὸς καθειργμένην αὐτὴν ὁ γεννήσας περιόψεσθαι πατήρ , ἀλλ ' οἶκτον λαβὼν λύσειν τὰ δεσμὰ |
| σώμαθ ' ὧν ἀνειλόμην : τούτοις ἐγώ σφε καὶ πόλις δωρούμεθα . ὑμᾶς δὲ τῶνδε χρὴ χάριν μεμνημένους σώιζειν , | ||
| φάος , δέξαι τὸ θῦμα τόδ ' ὅ γέ σοι δωρούμεθα στρατός τ ' Ἀχαιῶν Ἀγαμέμνων ἄναξ θ ' ὁμοῦ |
| δὴ τοῦτο γῇ κρύψαντες ἐξαρκεῖν , ἀλλὰ τοσοῦτον ἀπέσχον τοῦ φοβηθῆναι μὴ ἄρα τοὺς ἄλλους ἐξ ἴσου σφίσι ποιήσωσιν , | ||
| διὰ τὸ αἰσχυνθῆναι ἐρυθρίας λέγεται οὔτε ὁ ὠχριῶν διὰ τὸ φοβηθῆναι ὠχρίας , ἀλλὰ μᾶλλον τὸ πεπονθέναι τι . ὥστε |
| τί δαί σε Τλημπόλεμός ποτ ' εἴργασται κακόν ; μὴ σκῶπτέ μ ' , ὦ τᾶν , ἀλλά μοι τὰ | ||
| ' ἀνδρός ; Ἀπαπαῖ . Ξυνεγένου τῷ Κλεισθένει ; Μὴ σκῶπτέ μ ' , ὦδέλφ ' : οὐ γὰρ ἀλλ |
| εἰσέτι παιδνὸν ἐόντα , μέλισσά τις ὡς ἐπὶ σίμβλῳ χείλεσι νηπιάχοισι τιθαιβώσσουσα ποτᾶτο . τῷ δὲ λιγυφθόγγων ἐπέων μελέων θ | ||
| ἀνθρώποις μέγα κῦδος ἀέξεται ἠδὲ καὶ ἔργον , φύζα δὲ νηπιάχοισι μάλ ' εὔαδεν ἠδὲ γυναιξί : κείνῃς θυμὸν ἔοικας |
| παῖς δὲ ποῦ ' στιν , ἵνα σὺ μηκέτ ' ἦις ἄπαις ; τέθνηκεν , ὦ γεραιέ , θηρσὶν ἐκτεθείς | ||
| ταλαίπωρον . . , Δου . φαῦλον , κἂν μόνος ἦις , μήτε λέξηις μήτ ' ἐργάσηι : μάθε δὲ |
| βασιλεύειν , ἔφη ὁ Ἀντισθένης , ἐπίστασαι , ὅτι οἶσθα ἐπαινέσαντα αὐτὸν τὸν Ἀγαμέμνονα ὡς βασιλεύς τε εἴη ἀγαθὸς κρατερός | ||
| ] * Ἤγουν εἰ ζῶν ὁ Χείρων ἀπεδέξατό με αὐτὸν ἐπαινέσαντα , κατέπεισα ἂν αὐτὸν θεραπευτήν τινα τῆς νόσου πέμψαι |
| ἰδὼν προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἕκτορ μή μοι ἄλαστε συνημοσύνας ἀγόρευε : ὡς οὐκ ἔστι λέουσι καὶ ἀνδράσιν ὅρκια | ||
| : καταμαλάττων . ἀδινῷ : νῦν οἰκτρῷ , λυπηρῷ . συνημοσύνας : συγγενείας . πορσανέουσι : νῦν ἀντὶ τοῦ τιμήσουσι |
| . Ἄνθρωπον ὄντα σαυτὸν ἀναμίμνησκ ' ἀεί . Ἀνεξέταστον μὴ κόλαζε μηδένα . Ἀφεὶς τὰ φανερὰ μὴ δίωκε τἀφανῆ . | ||
| : διπλῆ καὶ ἔκθεσις εἰς ἰάμβους τριμέτρους ἀκαταλήκτους ηʹ . κόλαζε : ἀντὶ τοῦ ” παίδευε “ ; οἱ γὰρ |
| εἰ δέ γε πορρωτέρω γένοιο , δεδακρυμένην δόξεις ὁρᾶν καὶ κατηφῆ γυναῖκα . ἰόντων δὲ Ἀθήνῃσιν ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ | ||
| λύσειε συμφορὰς πρᾳότατα καταστησάμενος τὴν ἀρχήν . τοῦτον νῦν εἶδον κατηφῆ καὶ συνεσταλμένον . καὶ δάκρυα πρὸ τῶν λόγων ἀφεὶς |
| νύκτωρ καὶ μεθ ' ἡμέραν , καί τινες τῶν νεανίσκων ἐρεσχελεῖν αὐτὸν βουλόμενοι καὶ δειματοῦν στειλάμενοι νεκρικῶς ἐσθῆτι μελαίνῃ καὶ | ||
| καὶ κατακλινῆναι ὕπνου δεόμενον . τοὺς δὲ βατράχους βοᾶν καὶ ἐρεσχελεῖν τὸν ἥρωα καὶ τὸν ὕπνον αὐτῷ διακόπτειν : τὸν |
| τὸ φέγγος φιλοπαννύχου χορείας στεφανηφόροισι μέλπει δύο φωσφόροις μιγεῖσι . Δότε μοι πόθου κύπελλον γλυκερῆς βρύον μελίσσης , ἵνα τὰς | ||
| ἐγὼ δὲ ἀναμνησθεὶς τῶν πτωχῶν τοῦ πάλιν εὐποιεῖν ᾐτησάμην λέγων Δότε μοι ἕκαστος ἀμνάδα μίαν εἰς ἔνδυσιν τῶν πτωχῶν τῶν |
| σύ : πῶς γάρ ; ᾗ γε μηδὲ πρὸς θεοὺς ἔξεστ ' ἀκλαύτῳ τῆσδ ' ἀποστῆναι στέγης : ἄλλ ' | ||
| † ἀπωλόμην παλίμπους τύχη ἐν γῆς φίλης ὄχθοισι κρυφθῆναι καλόν ἔξεστ ' ἐρωτᾶν πότνιά ς ' ἢ σιγὴν ἔχω ; |