| θησαυρὸν σχάσῃ χρυσωπὸς αἰθήρ , ἡ δὲ βοσκηθεῖσα φλὸξ ἅπαντα τἀπίγεια καὶ μετάρσια φλέξει μανεῖσα . καὶ μετ ' ὀλίγα | ||
| θησαυρὸν σχάσῃ χρυσωπὸς αἰθήρ , ἡ δὲ βοσκηθεῖσα φλὸξ ἅπαντα τἀπίγεια καὶ μετάρσια φλέξει μανεῖσα . καὶ μετ ' ὀλίγα |
| τῆς δυσδαίμονος . φεύγει δ ' ἀναστᾶς ' ἐκ θρόνων πυρουμένη , σείουσα χαίτην κρᾶτά τ ' ἄλλοτ ' ἄλλοσε | ||
| ἑδράνων ἔρημος , οὐδ ' ἀὴρ ἔτι πτερωτὰ φῦλα βαστάσει πυρουμένη , . : + Καὶ γὰρ καθ ' ᾅδην |
| . . γράφεται ῥεχθῇ , τυπωθῇ , ἑδραιωθῇ . . μαλακογνώμων ] ταπεινός . . ῥαισθῇ ] οὕτως ὡς ἔφην | ||
| ὅταν οὕτω τυφθῇ ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπερ ὑπὸ ῥαιστῆρος , μαλακογνώμων ἔσται . εἴρηται δὲ ἐκ μεταφορᾶς τοῦ σιδήρου . |
| , ἵνα τὸ οἰκεῖον πάθος τῷ γενητῷ καταβάλῃ , κἂν τελειωθῇ , καμὼν πρὸς τὸ ἀρχαῖον ἐπάνεισι γένος . τλητικώτερος | ||
| μὲν φυομένων , φθοροποιὰ δὲ καρπῶν καταπεπανθέντων καὶ ἵνα μὴ τελειωθῇ παρεσκευασμένα : ” θήσω ” γάρ φησι „ τὸν |
| μεμαῶτα , καὶ ἐσσύμενόν περ ἀλύξαι . πάντα δὲ γινόμενος πειρήσεται , ὅσς ' ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίνονται καὶ ὕδωρ | ||
| τὸ πᾶν σφίσι ἤδη δοκεόντων κατεργάσθαι ἀποβὰς ἀπὸ τῶν νεῶν πειρήσεται ἀντιωθῆναι οὔτ ' ἐκ τῆς ἠπείρου τῆσδε οὐδείς : |
| οἰκείας σφαγῆς . Οἴμοι , τί δράσω ; τίς σε βαστάσει φίλων ; Ποῦ Τεῦκρος ; ὡς ἀκμαῖος , εἰ | ||
| δὲ ἑδράνων ἔρημος , οὐδ ' ἀὴρ ἔτι πτερωτὰ φῦλα βαστάσει πυρουμένη , . : + Καὶ γὰρ καθ ' |
| κόσμον τοῦτον ἅπαντα ὅστις ἐστὶ καὶ ἅπαντα τὰ συνταφέντα λαβόντες κομίζετε , φείσασθε δὲ τοῦ σώματος . Δυοῖν ἀνάκειμαι θεοῖς | ||
| τοι δύο φίλω κεῖσθαι πέλας . λάζυσθε τήνδε κἀς δόμους κομίζετε . οὐ δῆτ ' , ἐπεὶ τοῦδ ' οὐ |
| δωμάτιον ἀπόρρητον , καὶ καταθέμενος λέγει πρὸς αὐτήν : “ Ἥκω σοι φέρων σωρὸν ἀγαθῶν : ἀλλ ' ὅπως εὐτυχήσασα | ||
| τὸν ἐμὸν βίοτον κατέχοις καὶ μὴ λήγοις στεφανοῦσα . ] Ἥκω Διὸς παῖς τήνδε Θηβαίαν χθόνα Διόνυσος , ὃν τίκτει |
| ὑπὸ κύστις ὀρεχθεῖ , πᾶσα δέ οἱ νηδὺς διαπίμπραται ὡς ὁπόθ ' ὕδρωψ τυμπανόεις ἀνὰ μέσσον ἀφυσγετὸς ὀμφαλὸν ἵζει , | ||
| Μῶν ὠδυνήθης ; Οὐ μὰ Δί ' ἀλλ ' ἐφρόντισα ὁπόθ ' Ἡράκλεια τἀν Διομείοις γίγνεται . Ἅνθρωπος ἱερός . |
| γὰρ ἔοικε πάντας ἀεὶ πεπιθέσθαι , ἐπεὶ μάλα φέρτατός ἐστιν ἰφθίμων τε θεῶν ὀλιγοσθενέων τ ' ἀνθρώπων . Καὶ γὰρ | ||
| ἠδ ' ὅσα Κύκλωψ ἕρξε , καὶ ὡς ἀπετείσατο ποινὴν ἰφθίμων ἑτάρων , οὓς ἤσθιεν οὐδ ' ἐλέαιρεν : ἠδ |
| οὐ χάριν , ἀντιδίδωσιν ἔχειν . Σὺ δὲ τῶνδ ' ἑδράνων πάλιν ἔκτοπος αὖθις ἄφορμος ἐμᾶς χθονὸς ἔκθορε , μή | ||
| φροῦδος μὲν ἔσται κυμάτων ἅπας βυθός , γῆ δ ' ἑδράνων ἔρημος , οὐδ ' ἀὴρ ἔτι πτερωτὰ φῦλα βαστάσει |
| , τὴν δὲ τῶν χρωμένων . ὅταν μὲν οὖν τις ἐκλίπῃ τὰς οἰκείας πράξεις , ὑπεύθυνος κατὰ τοῦτο : ὁ | ||
| ὥσπερ τὰ ῥόδα διατηρεῖ τὴν εὐοσμίαν ἀποξηραινόμενα μέχρι οὗ ἂν ἐκλίπῃ : πλὴν τὰ μὲν χλωρὰ καὶ πόρρωθεν ὄζει , |
| τὸν ἀπὸ γῆς ἑαυτὸν εἰς ὕψος αἴροντα καὶ ἐπισκοποῦντα τὰ μετάρσια , μετεωροπόλον τε καὶ μετεωρολογικόν , ἐρευνῶντα τί ἡλίου | ||
| ' αὐτοῦ καὶ νοῦς εὐθὺ τοῦ αἰθέρος συντέταται πρὸς τὰ μετάρσια καὶ ἡ ὁδὸς αὐτῷ ἄνω δι ' οὐρανοῦ ἄπεισι |
| λογιζομένῳ βέλτιστος καταφαίνηται : καὶ Εἰ μὴ σὺ σαυτοῦ λέγοντος ἀκούῃς , ἄλλου λέγοντος μὴ πιστεύσῃς . ἴσως δ ' | ||
| χώρων ἡμᾶς ἐλυτρώσατο . καὶ σὲ ποιήσω , ἤν μου ἀκούῃς , ἐπ ' ἀληθείας ἄνθρωπον . Λέγε , ὦ |
| ; Ὦ Πνεῦμα Ἅγιον , δι ' οὗ Θεὸς ἅπασιν ἐμπνέων συνέχει καὶ διασῴζει καὶ ἐπὶ τὸ τέλειον ἀνάγει , | ||
| πῦρ δὲ ἐκ μέσης ᾄττει τῆς νεώς , ἐς ὃ ἐμπνέων ὁ ἄνεμος πλεῖ ἡ ναῦς ἔτι καθάπερ ἱστίῳ χρωμένη |
| . Φυλάττω ἐνεργητικῶς τὸ διατηρῶ . φυλάττομαι δὲ παθητικῶς τὸ ἐκφεύγω , οἷον , φυλάττομαι τοὺς κακοὺς ἀνθρώπους . Σκοπῶ | ||
| ἁμαρτάνω . Τὸ δὲ ἀλείτω γίνεται ἀπὸ τοῦ ἀλεύω τὸ ἐκφεύγω , ἵν ' ᾖ ἀλεύτω καὶ ἀλείτω . Ἡ |
| ὁ ἐν Δελφοῖς ποιητής . Φέρε καὶ τὴν Ὁμήρου τοῦ ὀλβίου ἴδωμεν ἐρώτησιν , ἣν τὸν θεὸν ἐρωτᾷ : ἦ | ||
| ἔμολέν τε θεῶν μέγαρον . Τόθι κλυτὰς ἰδὼν ἔδεισε Νηρέος ὀλβίου κόρας : ἀπὸ γὰρ ἀγλαῶν λάμπε γυίων σέλας ὧτε |
| καὶ ἔστιν ἐν οὐρανῷ καὶ γῇ καὶ πρὸς τὸν Ἅιδην ψυχοπομπός , διὰ τοῦτο λέγει τῆς αὐτοῦ φωνῆς ἀκοῦσαι τὸν | ||
| καθόλου προνοίας , ὧν ὁ μὲν ψυχοταμίας , ὁ δὲ ψυχοπομπός : καὶ ὁ μὲν ψυχοταμίας ψυχῶν . . . |
| τοῦ “ βιοθρέμμονα ” δῆλον , ὅτι ἀήρ , οὐχὶ αἰθήρ . Αἰθέρα : τὸν ἀέρα : ὁ γὰρ αἰθὴρ | ||
| οὐδὲν ἐμπόδιον , οὐ τοῦ ἡλίου πῦρ , οὐχ ὁ αἰθήρ , οὐχ ἡ δίνη , οὐχὶ τὰ τῶν ἄλλων |
| σχέσιν ἕξουσι πρὸς ἀλλήλους οἵ τε νοητοὶ ἀριθμοὶ καὶ οἱ αἰσθητοί : εἰ δὲ σχέσις , φανερὸν ὅτι καὶ ἕν | ||
| ἐξάγει . Τῶν θεῶν οἱ μέν εἰσι νοητοὶ οἱ δὲ αἰσθητοί : νοητοὶ μὲν οἱ πλείους , αἰσθητοὶ δὲ ὀλίγοι |
| , ὡς καὶ ὁ οὐράνιος , πέπεικε , καὶ ἤδη περιφρονῶ τοῦ ζῆν , ἅτε εἰς ἀμείνω οἶκον μεταστησόμενος . | ||
| τί ποιεῖς ἐτεόν , οὑπὶ τοῦ τέγους ; ἀεροβατῶ καὶ περιφρονῶ τὸν ἥλιον . οἴμοι τάλας δείλαιος , ἀποπνιγήσομαι . |
| γὰρ ἦν ἐπιμελὲς εἰδέναι τὰ σὰ τῶν τε ἀπαγγελούντων οὐδὲν ἠπορήσαμεν πολλῶν ὄντων τῶν τὰ τηλικαῦτα εἰδότων . μεγάλα γὰρ | ||
| οὐκ ἔστι μεταμελητικός . διὸ οὐχ οὕτως ἔχει , ὥσπερ ἠπορήσαμεν πρῶτον , ὅτι εὐιατότερος ἦν ὁ ἀκόλαστος παρὸ ὁ |
| ὁ μὲν τῆς δικαιοσύνης ἄγγελος τρυφερός ἐστι καὶ αἰσχυντηρὸς καὶ πραῢς καὶ ἡσύχιος . ὅταν οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν καρδίαν | ||
| παρ ' Αἰτναῖον ξένον , ὃς Συρακόσσαισι νέμει βασιλεύς , πραῢς ἀστοῖς , οὐ φθονέων ἀγαθοῖς , ξείνοις δὲ θαυμαστὸς |
| καθάπερ ὧν Πέρσαι τυραννοῦσι τὰ νῦν διαπεφορημένα καὶ συμπεφορημένα κακῶς ἐσπαρμένα κατοικεῖται . ταῦτ ' , ὦ Κλεινία καὶ Μέγιλλε | ||
| Ὅτ ' ἂν δὲ κατὰ πλείω μέρη πορεύωνται , ἢ ἐσπαρμένα συντάγματα πορεύσεται ἢ πεπλεγμένα : πεπλεγμένα δέ ἐστιν ὅτ |
| γῆς ἐμπίπτουσαν : τὴν ψυχὴν καὶ ἐπιδιαμένειν καὶ μετεμβαίνειν : ὑετοὺς κατὰ ἀέρος τροπὴν ἀποτελεῖσθαι : τά τε ἄλλα φυσιολογεῖν | ||
| ἡ πλεονάζουσα ὑγρὰ καὶ συνισταμένη νέφη ποιεῖ καὶ κατὰ μεταβολὴν ὑετοὺς καὶ ὄμβρους καὶ πνεύματα ὅσα ἐκ τούτων γίνεται . |
| πλέουσαν . δύσφραστα : δυσνόητα . κέλευθα : πορείας . Εἱλεῖται : συστρέφεται . πολιοῖο : λευκοῦ . ἑρπύζουσα : | ||
| τοῦ βοὸς , ὄνυξ δ ' ἡ τοῦ ἀνθρώπου . Εἱλεῖται : στρέφεται . δριμεῖα : βιαία . θύελλα : |
| Πολυμήστωρ χθονός ; ἐνταῦθ ' ἐπέμφθη πικροτάτου χρυσοῦ φύλαξ . θνήισκει δὲ πρὸς τοῦ καὶ τίνος πότμου τυχών ; τίνος | ||
| κόσμου ταῦτα , ὡς καὶ Ἀ . καὶ Εὐριπίδης : θνήισκει . . . ἀπέδειξεν . . . . : |
| ' ἐστὶ σύμβολον εὐτονίας , ἀφθαρσίας , αὐγοειδεστάτου φέγγους : ἀρραγής τε γὰρ ἡ ὀθόνη καὶ ἐξ οὐδενὸς τῶν ἀποθνῃσκόντων | ||
| τρόποι φρουροῦσι τὰς πόλεις , εὐμένειά τε θεοῦ καὶ περίβολος ἀρραγής : ὧν τὸ μὲν παρὰ σοῦ γέγονε , τὸ |
| ψυχῆς ἐξωστῆρες ἀνάπνοοι εὔλυτοί εἰσιν . . . . εὔλυτα φέγγη . πυρσὸν ἀνάψας ' . . . πάντοθεν ἀπλάστῳ | ||
| τὰς χρόας τὸ ἡμερινὸν φῶς ἐπέχῃ , ἀλλὰ ὧν νυκτερινὰ φέγγη , ἀμβλυώττουσί τε καὶ ἐγγὺς φαίνονται τυφλῶν , ὥσπερ |
| ἀποτύχῃ , παραχρῆμα δίκην δώσειν τοῖς ἐχθροῖς , ἂν δὲ κατορθώσῃ , τὰς χάριτας παρ ' ὑμῶν ἀπίστους ἕξειν ; | ||
| θῶμεν δὲ ὅμως τὸν νόμον σαφῶς οὑτωσὶ διορίσαι : ἂν κατορθώσῃ τις πόλεμον ὁπλίτης ἢ τοξότης ἢ καλῶς ἀκοντίζειν εἰδὼς |
| μάρψας ἡνία θῆκεν ἐς ἰσχία καὶ μέσα νώτων καὶ σθένος εἱλίσσων πεφορημένος αὖτις ὀπίσσω κλινομένων μελέων ἐβιάζετο θυιάδας ἵππους καὶ | ||
| ' ἐσορῶσα : ὃ καὶ κρεῖττον . . κοινὸν φάος εἱλίσσων ] ὁ φωτίζων , συστρέφων , κινῶν . . |
| πενθήρης ἡ ἐν βάθει κειμένη . συνετὴ ἢ πενθήρης . διακόπτεται , σπαράσσεται . σπαράσσεται , . ταράσσε - ται | ||
| τοῦ λέγειν , ἐὰν τὰ παρ ' ὑμῶν ἀντιστῇ , διακόπτεται . Καὶ ὅτι οὐχ ὅτε μόνον πείθει ῥήτωρ , |
| παραμυκᾶται ] † ἤγουν μύκημα βροντῆς ἠχεῖ ἕλικες ] συστροφαί στεροπῆς ] ἀστραπῆς ζάπυροι ] λίαν καυστικαί στρόμβοι ] στροφαὶ | ||
| πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων χαλκοῦ τε στεροπῆς . ἐν δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος φύζαν ἐμοῖς ' ἑτάροισι |
| ἐντὸς πλὰξ τῶν κογχυλίων : οὕτω γὰρ ἂν ἄσκια καὶ εὐαγῆ καὶ εὐθύπορα εἶναι . τὰ δὲ ψαθυρὰ καὶ εὔθρυπτα | ||
| κακῶν ὁρῶν βάθος ] ἀπὸ τῶν ὑδάτων ἡ μεταφορά . εὐαγῆ ] καθαρὰν , κεχωρισμένην : ἢ αὐγάζοντα καὶ ὁρῶντα |
| τριγενῆ μὴ ἐθνικὰ προπαροξύνεται , εἰ ἀπὸ βραχείας ἄρχοιτο : βρότειος τέλειος φλόγειος λύκειος βόειος . τὸ δὲ Ἐπειός κύριον | ||
| ἀφεγγής ] ἀθέατος θεόσσυτος ] ἐκ θεοῦ ὁρμηθεῖσα ἤγουν θεία βρότειος ] ἀνθρωπίνη κεκραμένη ] μεμιγμένη ἤγουν ἡρωϊκή ἵκετο ] |
| θερμότατον ἐὸν ἐν τῷ σώματι , τὸ αἷμα , ὁκόταν διαθερμανθῇ ἐκ τῶν σαρκῶν καὶ τῆς κοιλίης πρὸς τῷ ἐνεόντι | ||
| δὲ καὶ ἀποτήκεται τοῖσι μὲν παιδίοισι μάλιστα , οἷσιν ἂν διαθερμανθῇ ἡ κεφαλὴ ἤν τε ὑπὸ ἡλίου , ἤν τε |
| νῶτον χαραχθεὶς κλίμακας ῥάνηι φόνωι , οἱ δ ' ἐν βρόχοισι δέσμιοι λελημμένοι Φρυγῶν ἀρούρας ἐκμάθωσι γαπονεῖν . Ἕκτορ , | ||
| ἀνὰ στέγην τάχα . ! ! ! μακαρίων ] σθένος βρόχοισι καταδεῖ τὸν ἄδικον ] : βροτῶν δ ' αὖ |
| ἐν τρισκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν φησί . Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται : παρόσον ἀνὴρ μέγας ὅταν σφαλῇ , πάντες κατ | ||
| τοῖς μὴ διὰ πειθοῦς εἴκουσιν . Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται : ἐπὶ τῶν ῥᾳδίως λαμβανόντων ἃ πρότερον μόλις ἠδύναντο |
| ἀποπέμπεσθαι τὴν τῆς γῆς σκιάν : οὔτε δὲ κυλινδροειδὴς οὔτε καλαθοειδής ἐστι : κωνοειδὴς ἄρα : εἰ δὲ τοῦτο , | ||
| φωτίζον , τὸν ἥλιον . Ὅτι δὲ μήτε κυλινδροειδὴς μήτε καλαθοειδής ἐστιν , ἀλλὰ κωνοειδὴς ἡ τῆς γῆς σκιά , |
| μαλακογνώμων ] ταπεινός . . ῥαισθῇ ] οὕτως ὡς ἔφην δαμασθῇ . . ἀτέραμνον ] σκληρὰν καὶ ἄκαμπτον . στορέσας | ||
| πύργος ἐν εὔρει . δέδοικα δὲ σὺν βασιλεῦσι μὴ πόλις δαμασθῇ . τέλειαι γὰρ παλαιφάτων ἀρᾶν βαρέαι καταλλαγαί : τὰ |
| ψυχῆς ἦλθε δύναμις , ἀὴρ δὲ πᾶς καὶ αἰθὴρ καὶ οὐρανὸς σύμπας ψυχῆς ἄμοιρος , ἀλλ ' ἐκεῖ ψυχαὶ ἀγαθαὶ | ||
| ὀρφναίοιο πόλου χρυσήνιος ἠὼς ἀντολίας ἤνοιγεν , ἐδέχνυτο δ ' οὐρανὸς ὄρθρον : καὶ τότ ' ἀριστῆες Μινύαι νέκυν εἰσενόησαν |
| δαΐδας : τοὶ δὲ τρείουσιν ἰδόντες ἔλλοπες , οὐδὲ μένουσιν ἑλισσομένην ἀμαρυγήν : ὣς καὶ θῆρες ἄνακτες ἐπιμύουσιν ὀπωπάς . | ||
| Νεῖλός σε . ἀντίστροφον ] τὴν ἐξ ἀμφοτέρων τῶν μερῶν ἑλισσομένην , ὅ ἐστιν ἀμφιέλισσαν . βροτιοσα ροσαται ] ἡ |
| μὲν ὡρμήθη καὶ ὥρμησε περᾶσαι τὸν πεπηγότα ποταμὸν , πρὶν σκεδασθῆναι πανταχοῦ τὰς ἀκτῖνας τοῦ ἡλίου , ἤγουν πρὸ τοῦ | ||
| ἀλλ ' οὔτε ἐκ διεστηκότων ἐστίν , ὡς τὰ μέρη σκεδασθῆναι , οὔτ ' ἐκ συναπτομένων , ὡς διαλυθῆναι , |
| ' ἑτέρου ἀνάγκη γίνεσθαι : τοῦ δὲ ποιοῦντος ἄνευ τὸ γεννητὸν οὔτε γίνεται οὔτε ἔστι . τὸ γὰρ ἕτερον τοῦ | ||
| δυνάμεως ἐπινοῆσαι οὔτε τὸ γενόμενον ἄφθαρτον οὔτε τὸ μὴ φθαρησόμενον γεννητὸν ὄν . Ὅταν δὲ τὴν ἀρίστην τις αἰτίαν ἐπιστήσῃ |
| ἀκόρητος ἔτι πνείων ὑμεναίων . Ἡρὼ δ ' ἑλκεσίπεπλος ἑοὺς λήθουσα τοκῆας παρθένος ἠματίη , νυχίη γυνή . ἀμφότεροι δὲ | ||
| : τὸ δὲ νοερὸν περιβλάπτεται καὶ γλῶσσα φθέγγεται ἀσυνάρτητα , λήθουσα καὶ παραφρονοῦσα . διάστροφοι γὰρ τοῦ πληγέντος οἱ ὀφθαλμοί |
| δ ' ἐκ νεφέων ἐρεβεννὴ φαίνεται ἀήρ καύματος ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο : πρὸς τὴν πλοκὴν τοῦ ἑξῆς λόγου , | ||
| μεταφράζουσι δύστηνος ἄριστον τεκοῦσα . δυωδεκάβοιον δυόδεκα βοῶν ἄξιον . δυσαέος δυσπνόου : “ βορέαο δυσαέος . ” δύσπαρι δυσώνυμε |
| σελασφόρος , Μήνη , διχόζωνος , Τιτανίς , πλησιφαής , διχόμηνος , Ἑκάτη , κερόεσσα , χρυσάμπυξ , Θειαντίς , | ||
| . τὸ γὰρ φαινόμενον σχῆμα τῆς σελήνης , ὅταν ἧι διχόμηνος , οὐ σφαιροειδὲς ἀλλὰ φακοειδές ἐστι καὶ δισκοειδές , |
| ὁ Κάδμος τὴν οἰκίαν καταλιπὼν ἦλθεν ἐνταῦθα , δυστυχῆ ἀκτῖνα ἐφῆκας , ἀνέτειλας : ἐπέβαλες ἀνέτειλας . ἐμφαντικὸν δὲ πάνυ | ||
| , ὡς δυστυχῆ Θήβαισι τῆι τόθ ' ἡμέραι ἀκτῖν ' ἐφῆκας , Κάδμος ἡνίκ ' ἦλθε γῆν τήνδ ' , |
| οὐχ ὁμοίως περὶ τοῦ τέλους κεκρίκασιν . ἀλλὰ Πλάτων μὲν ἀνώλεθρον εἶναι νομίζει καὶ ἀθάνατον διὰ τὴν εὐτεχνίαν τοῦ πεποιηκότος | ||
| . ὄφεις δὲ οὔτε ἐπὶ συμφορᾷ τῇ ἀνθρώπων οὔτε ὅσον ἀνώλεθρον αὐτῶν , οὐδὲ οἱ λύκοι τρέφεσθαι πεφύκασιν . οἱ |
| γίνεται , καὶ πατρὶ ὑπακούει διὰ παντὸς σώματος διήκων : φωτίζων τὸν ἑκάστου νοῦν , εἰς τὸν εὐδαίμονα χῶρον ἀνώρμησεν | ||
| ὃ καὶ κρεῖττον . . κοινὸν φάος εἱλίσσων ] ὁ φωτίζων , συστρέφων , κινῶν . . εἰς πάντας φῶς |
| , διαιρέσει ἀρκεσθῆναι κατὰ τὴν τοῦ ὄγκου κορυφήν , ἔπειτα διαστεῖλαι τοῖς ἀγκίστροις τὰ χείλη καὶ τὴν ἐπίφυσιν ἐκκόψαι . | ||
| οὐ μὴ ἀποθάνητε : νόμιμον αἰώνιον εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν διαστεῖλαι ἀνὰ μέσον ἁγίων καὶ βεβήλων καὶ ἀνὰ μέσον καθαρῶν |
| τὸν αἰχματὰν ] Ὃν Ζεὺς δίκην αἰχμῆς φέρει . Κεραυνὸν σβεννύεις ] * Ἤτοι τὸν Δία τῆς ὀργῆς παύεις καὶ | ||
| ὁ δὲ νοῦς : καὶ τὸν ἰσχυρὸν καὶ πολεμικώτατον κεραυνὸν σβεννύεις τοῦ διαπαντὸς ὄντος πυρός . ἀφυπνοῖ δὲ τῇ ἡδονῇ |
| ἀφίκηται Γάιος εἰς Ἀλεξάνδρειαν . ὁ δὲ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ὀνειροπολῶν , ἐν ᾧ παρόντος τοῦ δεσπότου καὶ σὺν αὐτῷ | ||
| τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη , τοιούτου κάλλους ὠδίνων ἔρωτα καὶ ὀνειροπολῶν μὲν καὶ ἐλπίζων , εὑρίσκων δὲ οὐδαμοῦ οὔτε ἐν |
| δ ' ὅτι , εἰ ὄξει τὸ νάπυ ἐμβραχείη , ἀμυδρότερον ἔσται καὶ ἀδηκτότερον τὸ κατάπλασμα τοῦ δι ' ὕδατος | ||
| ἔννοιαν , ἐξ ἀφαιρέσεως δὲ εἶναι , ὃ ταὐτὸν τῷ ἀμυδρότερον εἶναι καὶ εἰδωλικώτερον τῶν αἰσθητῶν , πρότερα δὲ τῷ |
| : ἐκωμῳδεῖτο γὰρ ἐπὶ τῷ κατασχημονῆσαι , καθάπερ Ἄλεξις . Σκιὰ ἀντὶ τοῦ σώματος : ἐπὶ τῶν δοκούντων κρατεῖν τι | ||
| ζωγράφους ὑποτυποῦν : σκάριφος δέ ἐστιν ἡ γραφὶς αὐτῶν . Σκιὰ ὀνείρων : ἐπὶ τῶν ἀδήλων . Σμικρὰ παλαιὰ σώματ |
| τι ὁ τόπος , ἤτοι γεννητός ἐστιν ἢ ἀγέννητος . ἀγέννητος μὲν οὖν οὔκ ἐστιν : περιτυπούμενος γάρ , φασίν | ||
| γένεσις οὖσα πρώτη ἡ ψυχὴ αὐτὴ καθ ' ἑαυτήν ἐστιν ἀγέννητος καὶ ἄφθαρτος , οὕτω καὶ πασχόντων τῶν μετεχόντων τῆς |
| ἄτοπον τὸ δι ' ἀλλήλων δείκνυσθαι : διὰ γὰρ τῆς ἀντιφράξεως ἡ ἔκλειψις δείκνυται καὶ διὰ τῆς ἐκλείψεως ἡ ἀντίφραξις | ||
| ἐκ τῆς αἰσθήσεως καὶ ὅτι στέρησίς ἐστι φωτὸς ὑπὸ γῆς ἀντιφράξεως γινομένη : ὁμοίως οὐκ ἂν ἐζητήσαμεν οὔτε εἰ ὑπάρχει |
| δ ' ἄρ ' ἐς κλῆρον ξύνισαν βεβαῶτ ' ἐνὶ δίφροις χῶρον ἀν ' ἠμαθόεντ ' : ἐπὶ νύσσῃ δ | ||
| , ἃ τότε εἶδεν , ὅτε εὐδαίμονα χορείαν σὺν θεῶν δίφροις ἐχόρευεν . ὅταν οὖν ἴδῃ καὶ τῇδε κάλλος , |
| . ἡ παράγραφος , οὐχ ἧττον δὲ . . . ἀποδίδωται : ἐὰν δὲ ᾖ . . . ἀνταποδιδόμενα . | ||
| . ἡ παράγραφος , οὐχ ἧττον δὲ . . . ἀποδίδωται : ἐὰν δὲ ᾖ . . . ἀνταποδιδόμενα . |
| διψᾷ , ζητεῖ πηγήν , καὶ ὡς πίνει τῇ δίψῃ φλεγομένη , τότε ὁ ἄρρην ἐπιβαίνει αὐτήν . ἀναγκαζομένη γὰρ | ||
| αὐτός , ἣ δὲ τῷ πόθῳ τοῦ τέκνου τείρεται καὶ φλεγομένη οἰστρεῖται , καὶ βουλομένη λύσασα ἀπάγειν ἐμβάλλει τὰ κέρατα |
| μὲν ἄνθη καὶ ὑγρότερα τὴν φύσιν ὄντα μᾶλλον τὰ δὲ ἄμικτα καὶ ξηρὰ ἐλάττω καὶ ἀσθενέστερα , δι ' ὃ | ||
| ἐξ ἔρωτος . Ἔτι δὲ τῶν ἀγαθῶν τὰ μὲν εἶναι ἄμικτα , οἷον ἐπιστήμην , τὰ δὲ μεμιγμένα , οἷον |
| εἰ καὶ τὰ μέγιστα νῦν χαλεπαίνει . . ζεῖ ] βράζει . . ἐκμαίνεται , ἀκμάζει . . ἐξέζεσε ] | ||
| , ἀπὸ τοῦ ἐπὶ καχλήκων ξηρῶν ἠχεῖν . παφλάζει ] βράζει καὶ τετάρακται . πεποίηται δὲ παρὰ τὸ πάφλα . |
| . Ἔτι ὑγιαίνων εἶπε πρὸς αὐτούς : Ἀκούσατε , τέκνα Ἀσήρ , τοῦ πατρὸς ὑμῶν , καὶ πᾶν τὸ εὐθὲς | ||
| πατέρων μου . Καὶ ἰδὼν ἐκεῖ Ἰούδαν καὶ Γὰδ καὶ Ἀσήρ , τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ , εἶπεν αὐτοῖς : Ἀναστήσατέ |
| ἀντὶ τοῦ : ὑπὸ εἱμαρμένης μανεῖσα . ἢ μοίρᾳ θεοῦ μανεῖσα : ἄλλως : ἣν οὐκ εἶδον ἀφ ' οὗ | ||
| ἤσθιεν . ἐρεσσομένα ] ἐλαυνομένη . ἁμαρτίνοος ] ἀντὶ τοῦ μανεῖσα . ἀντίπορον γαῖαν ] Ἀσίαν καὶ Εὐρώπην . ἐν |
| νύκτωρ συνουσίας οὐ φεύγει . εἱμαρμένη πιστὸν οὐ ποιεῖ . εἱμαρμένη θεοῦ χάριτος οὐκ ἄρχει : εἰ δὲ μή , | ||
| Ἡράκλειτος οὐσίαν εἱμαρμένης λόγον διὰ παντὸς διήκοντα . ἡ δὲ εἱμαρμένη ἐστὶ τὸ αἰθέριον σῶμα , σπέρμα τῆς τῶν πάντων |
| παρεμποδίζεσθαι ἐντεῦθεν φωτίζειν τὴν σελήνην : ἐκ τοῦ ἡλίου γὰρ φωτίζεται ἡ σελήνη . κατὰ συμβεβηκὸς δὲ ἐπίσταταί τις , | ||
| λίαν τὸ αἴτημα . τί οὖν τὸ φῶς καὶ πῶς φωτίζεται τὰ ὁρώμενα ; λέγομεν οὖν ἐνέργειάν τινα ἐκπέμπεσθαι ἀσώματον |
| ἀνέμου πνέοντος μαλακοῦ καὶ ἠρέμα διὰ τῶν φύλλων εἰσιόντος ὥσπερ προσλαλεῖ τὰ δένδρα : ὅπερ ψιθυρίζειν λέγεται . καὶ Θεόκριτος | ||
| Προμηθεῖ ἐφ ' ὕψους κρεμαμένῳ . ἐν ὅσῳ δὲ Ὠκεανῷ προσλαλεῖ ὁ Προμηθεύς , κατίασιν αὗται ἐπὶ τῆς γῆς . |
| ' , ὅταν ταύτῃ ῥαισθῇ : τὴν δ ' ἀτέραμνον στορέσας ὀργὴν εἰς ἀρθμὸν ἐμοὶ καὶ φιλότητα σπεύδων σπεύδοντί ποθ | ||
| ἔφην δαμασθῇ . . ἀτέραμνον ] σκληρὰν καὶ ἄκαμπτον . στορέσας ] μαλακίσας καὶ καταβαλών . . ἀριθμόν ] γράφεται |
| δαιτρεύουσιν : κατακόπτουσιν . Δνοπαλίζεται : συστρέφονται , κόπτονται , συστρέφεται : δνοπάλιξις κυρίως ἡ διὰ τῶν χειρῶν τίναξις καὶ | ||
| ὄμβροι τε καὶ πνεύ - ματα ὑπεναντία ἀλλήλοις , τότε συστρέφεται τὸ ὕδωρ καὶ πυκνοῦται κατὰ πολλὰ : ὅ τι |
| τῶν ἀϲθενῆ ἐχόντων τὸν ϲτόμαχον καὶ ἐπὶ τῶν πυρεττόντων . κουφοτάτη γὰρ οὖϲα ῥᾳδίωϲ ἀναρπάζεται εἰϲ τὸ ϲῶμα καὶ ϲυγκινεῖ | ||
| γὰρ ἡ τερμινθίνη : καὶ γὰρ συνεστηκυῖα καὶ εὐωδεστάτη καὶ κουφοτάτη τῇ ὀσμῇ ἀλλ ' ὀλίγη . δευτέρα δὲ ἡ |
| τὰ παναίολ ' ] τὰ ποικίλα τῷ θρήνῳ . . αἰανῆ ] ἀχλύος γέμοντα . βάγματα ] φωνήματα . . | ||
| πέμποντος . παναίολ ' ] τὰ ποικίλα τῷ θρήνῳ . αἰανῆ ] σκοτεινά , ἀχλύος γέμοντα . δύσθροα ] δύσφημα |
| καὶ Ζεῦ πανδερκέτα βροτῶν , ἴδετε τάδ ' ἔργα φόνια μυσαρά , δίγονα σώματ ' ἐν † χθονὶ κείμενα πλαγᾶι | ||
| σκῦλα μὲν βροτοφθόρα χαίρεις ὁρῶσα καὶ νεκρῶν ἐρείπια , κοὐ μυσαρά σοι ταῦτ ' ἐστίν : εἰ δ ' ἐγὼ |
| ἐμφανεστάτη γε κοινοτάτη πᾶσιν ἀγεωργησία : πάντα γὰρ ὡς εἰπεῖν ἀπαγριοῦται . Ἐνίοτε δὲ καὶ οἱονεὶ πηρώσει τινὶ μεταβάλλουσιν εἰς | ||
| δὲ οὐκ ὀρθῶς . ἐξαμελούμενον γὰρ ἅπαν χεῖρον γίνεται καὶ ἀπαγριοῦται , θεραπευόμενον δὲ οὐχ ἅπαν βέλτιον , ὥσπερ εἴρηται |
| : μηνοειδής , ἀμφίκυρτος , διχότομος , πανσέληνος . ἀνατολή ἀνοχή , δύσις δυσμή , ἑσπέρα , ἄρκτος , μεσημβρία | ||
| . ἀμᾶν Ἀττικοί , θερίζειν Ἕλληνες . ἀνακωχή Ἀττικοί , ἀνοχή Ἕλληνες . ἀμφιδήριτον τὸν ἀγχώμαλον , ὡς Θουκυδίδης , |
| ἀλλ ' οἷς ἡ ἐναντία μεταβολὴ ἐν τῷ ζῆν ἔτι κινδυνεύεται καὶ ἐν οἷς μάλιστα μεγάλα τὰ διαφέροντα , ἤν | ||
| ποιεῖσθαι δεῖ : τοῦτο γὰρ ὑμῖν , οὐκέτ ' ἐκείνοις κινδυνεύεται . οὐ μὴν οὐδ ' ἂν συμμαχήσωμεν τοῖς Θηβαίοις |
| καὶ δίκαιον νομίζων εἶναι ὅπερ ἂν βούληται πράττειν . : ῥαισθῇ : Ὅταν οὕτω τυφθῇ ὑπὸ τοῦ ἀναγκαίου ὥσπερ ὑπὸ | ||
| τυπωθῇ , ἑδραιωθῇ . . μαλακογνώμων ] ταπεινός . . ῥαισθῇ ] οὕτως ὡς ἔφην δαμασθῇ . . ἀτέραμνον ] |
| δουρικλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ κρημνοῦ ἀπαΐξας : ὃ δ ' ἐπέσσυτο οἴδματι θύων , πάντα δ ' ὄρινε ῥέεθρα κυκώμενος , | ||
| ὁππότε μὲν παλίνορσον ἀπαΐξειε μυχόνδε , αἰθέρος εὐθὺς ῥεῦμα κατέρχεται οἴδματι θῦον , εὖτε δ ' ἀναθρώισκηι , πάλιν ἐκπνέει |
| υσον ? : . . . . . . ] αταν [ ] ειαν ? ? [ . . . | ||
| ] ρ : [ ] ! ει ? [ ] αταν ? ? [ ] [ ] . . . |
| ἐκραγέντος , λύεται ὁ πόνος . Ὁκόσοισιν ἂν ὁ ἐγκέφαλος σεισθῇ ὑπό τινος προφάσιος , ἀνάγκη ἀφώνους γίνεσθαι παραχρῆμα . | ||
| τῶν ἐναντίων τῆς τομῆς ἐπιγίνεται . Ὅσοισιν ἂν ὁ ἐγκέφαλος σεισθῇ , καὶ πονέσῃ πληγεῖσιν ἢ ἄλλως , πίπτουσι παραχρῆμα |
| κενῆς . νοῦν ἔχεις , Νικήρατε . Ἀνδροκλῆς ἔτη τοσαῦτα ζῆι , τρέχει , πηδᾶι , πολὺ πράττεται : μέλας | ||
| Φθίαν , δοκεῖ μοι ξυγγενοῦς μαθεῖν περὶ γυναικός , εἰ ζῆι κεὐτυχοῦσα τυγχάνει ἡ Σπαρτιᾶτις Ἑρμιόνη : τηλουρὰ γὰρ ναίους |
| ' ἄκων ἀνατρέψει τοῦτο σκοπεῖσθαι , ἐπειδὰν δὲ ἡ θάλαττα ὑπέρσχῃ , μάταιος ἡ σπουδή : εἰκότως . φαρμάκων γοῦν | ||
| θινὶ θαλάσσης , ὄφρα ἴδητ ' αἴ κ ' ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων ; Ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας |
| πρός σε ὤρᾳ τοῦ φωτὸς αὔριον ἀετὸς , καὶ σὺ ἐπισκέψῃ πρὸς Ἱερεμίαν . Γράψον οὖν ἐν τῇ ἐπιστολῇ ὅτι | ||
| ὅταν ἐν τοῖς κυρτοῖς . οὕτως δὲ κἀπὶ τῶν ἄλλων ἐπισκέψῃ τόν τε πλεονάζοντα χυμὸν καὶ τὸν πεπονθότα τόπον , |
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ὁ Παττίκιος ? [ ! ! ! ! ! ! ! | ||
| . [ Ἑλληνικὸν ] δὲ ἄρτον βούλεται ἐσθίειν . ” Παττίκιος δὲ διὰ τὸ τεθεωρηκέναι αὐτῶν τὸν μέγιστον θόρυβον ἔφη |
| ταῦτ ' , ἐμοὶ δὲ τἀντία . ἐγὼ δ ' ἀπαυδῶ πᾶς τε Καδμεῖος λεὼς Ἄδραστον ἐς γῆν τήνδε μὴ | ||
| , καὶ κράτει τῶν σῶν ὅπλων . Ἐγὼ δ ' ἀπαυδῶ γ ' , ᾧ θεοὶ ξυνίστορες , ὑπέρ τ |
| γῆν σεισμὸν σημαίνει . ὅταν δὲ σεισμὸς μέγας γέ - νηται , πρότερον μὲν ἐπὶ τεσσαράκοντα ἡμέρας σείει : ὕστερον | ||
| φύσις καὶ ὁ νόμος : ἐὰν οὖν τις αἰσχύ - νηται καὶ μὴ τολμᾷ λέγειν ἅπερ νοεῖ , ἀναγκάζεται ἐναντία |
| , τὰ χείρονα μηνύει , ἐν δὲ ταῖς ἐπαναφοραῖς συνόδου γεναμένης Ἡλίου καὶ Σελήνης τε τῶν μεγάλων φωστήρων , οὗτος | ||
| . γάγγραινα δέ ἐστιν ὁδὸς ἐπὶ νέκρωσιν , ὅταν σήψεως γεναμένης μελαίνωνται τὰ μόρια . , , . = , |
| πτερόεντα καταστάσω ἀν ' αἰθέρ ' , ἢ γᾶς ὑπὸ κεῦθος ἄφαντον ἐξαμαυρωθῶ ; ἰώ μοί μοι . κακὰ φανήσεται | ||
| καταστάσω ; ἀν ' αἰθέρ ' ; ἢ γᾶς ὑπὸ κεῦθος ἄφαντον ἐξαμαυρωθῶ ; ἰώ μοί μοι , κακὰ φανήσεται |
| ἔστι δὲ ] Ἱμέρα πόλις Σικελίας . ἀμφιπόλει δὲ , περιπόλει . σῶζε . εὔχεται δὲ μὴ ὑποταγῆναι τὴν Ἱμέραν | ||
| δύναμιν . ἢ οὕτως : ἱκετεύω , ἀμφιπόλει , ἤγουν περιπόλει , περίεπε , ἐπισκοπῆς ἀξίου τὴν Ἱμέραν τὴν πόλιν |
| ? Ἴωνας . καὶ ἔστι παρὰ μὲν τὸ κατοικεῖν ἡ κατοίκησις , παρὰ δὲ τὸ κατοικίζειν ἡ κατοίκισις . λίβανος | ||
| μὲν γάρ ἐστιν ἡ ὑφ ' ἑτέρων γινομένη ἵδρυσις : κατοίκησις δὲ ὅταν αὐτοί τινες οἰκήσωσι τόπον ἢ πόλιν τινὰ |
| ὅτι πρῶτον μὲν ἀλαζονεία ψυχῆς ἐστι κακία , ψυχὴ δὲ ἀόρατος ὅτι μὴ θεῷ , κολαστὴς δὲ ὁ μὲν τυφλὸς | ||
| τὴν Ἄιδος κυνῆν , ὡς καὶ ὁ Περσεύς , περιθέμενος ἀόρατος ἐγίνετο . ἔστι δὲ κυνῆ Ἄιδος τὸ τέλος εἰς |
| ! ] ? ! [ παλίγκοτον ] [ ] ἴσχετε φλοῖσβον [ ] [ ] εελμν ? ? ? ! | ||
| τὸ ἔσῃ . . : περῶσα ] Διερχομένη . . φλοῖσβον ] Ἀφρώδη , , . Τὸν Εὐφράτην . Ἡ |
| πιέζειν ἡσυχῇ , ὅπως μήτε πονῇ αὐτὸ ἕλκον μήτε ἀθρόως ἐμπλησθῇ , καὶ δὶς τῆς ἡμέρας ἢ τρὶς τὸ πλεῖστον | ||
| καὶ ἐγχέοι ἡσυχῇ ἐς ἓν τῶν χαλκείων ὕδωρ μέχρις οὗ ἐμπλησθῇ ἀπὸ τοῦ ὕδατος πάντα : ἀπὸ γὰρ τοῦ ἑνὸς |
| ἀμνοφόρως : γράφεται καὶ μαννοφόρους . μάννος δέ ἐστιν ὁ περιτραχήλιος κόσμος : μανιάκια ἐχούσας , τουτέστι χρυσᾶ περιτραχήλια . | ||
| Ἀττικοὶ τὰ παρὰ τοῖς Ἕλλησι ψέλια . ὅρμος Ἀττικοί , περιτραχήλιος Ἕλληνες . ὀπήν Ἀττικοί , τρύπημα Ἕλληνες . ὄχλον |
| κοὐδὲ γιγνώσκειν δοκῶν . ἢ τῆς ἀχέρδου τῆς ἀκραχολωτάτης ποῖ κῆχος ; ἐγγύς , ἡμερῶν γε τεττάρων . ἀεί ποθ | ||
| καὶ λέξομεν . Ἢ τῆς ἀχέρδου τῆς ἀκραχολωτάτης . Ποῖ κῆχος ; ἐγγύς , ἡμερῶν γε τεττάρων . Βριθομένης ἀγαθῶν |
| διάλυσις , καθ ' ὅσον ἂν ἐπικρατείας καὶ τὸ πνεῦμα ἐφίκηται , ὥσπερ κἀπὶ τῶν διεξασμῶν νεφῶν ὡς ὄντα πνεύματα | ||
| ἐμφανίζει τὰ δέοντα , οὐδ ' ἐπαινοῦσιν ὃς ἂν μὴ ἐφίκηται τοῦ δέοντος . πολλὰ καὶ ὑμεῖς οἰκονομεῖτε οὐ προσέχοντες |
| δύστανος ἄταν : ξανθᾶι δ ' ἀμφὶ κόμαι θήσει τὸν Ἅιδα κόσμον αὐτὰ χεροῖν . πείσει χάρις ἀμβρόσιός τ ' | ||
| οὐκέτι μοι ἐλπίδες τοῦ ζήσεσθαι τοὺς παῖδας : θήσει τὸν Ἅιδα κόσμον : θάνατον , φησὶ , μᾶλλον περιθήσεται ἢ |
| . . . Ἐ . δὲ τὴν μὲν ἀγαθουργὸν ἀρχὴν Φιλότητα καὶ Φιλίαν πολλάκις , ἔτι δ ' Ἁρμονίαν καλεῖ | ||
| μὲν πῦρ Νεῖκος οὐλόμενον [ , ] , σχεδύνην δὲ Φιλότητα τὸ ὑγρὸν ἑκάστοτε προσαγορεύων . σχεδύνην Φιλότητα . . |
| προαιρέσεως ἡμῶν παρέχω . ἔχοιτε ἀφ ' ἑαυτῶν καὶ τὴν ἐπουράνιον βασιλείαν ἐξετάζειν : ὡς γὰρ ὑμῖν πατρὶ καὶ υἱῷ | ||
| θνητῆς ὑπὸ σαρκὸς ἁπάσης . τίς γὰρ σὰρξ δύναται τὸν ἐπουράνιον καὶ ἀληθῆ ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν θεὸν ἄμβροτον , ὃς πόλον |
| καταπέμψαι δι ' ἔλεον τοῦ γένους ἡμῶν , ἵνα μὴ ἀτυχήσῃ τῆς ἀμείνονος μοίρας , συμβολικῶς τὴν ἱερὰν σκηνὴν καὶ | ||
| τὴν κρείττω πέψιν , ὅσον ἂν δόξαν μὴ προσληπτέον , ἀτυχήσῃ τῆς κατὰ φύσιν μεταβολῆς τῷ μὴ κρατεῖσθαι ἤτοι διὰ |
| ψυχὴν ἔχοντα ] ἃς πῶς ποτ ' , ὦ δέσποινα ποντία Κύπρι , βινεῖν δύνανται , τῶν Δρακοντείων νόμων ὁπόταν | ||
| οὐ γάρ τις αὐτὸν οὔτε πυρφόρος θεοῦ κεραυνὸς ἐξέπραξεν οὔτε ποντία θύελλα κινηθεῖσα τῷ τότ ' ἐν χρόνῳ , ἀλλ |
| αἶα καὶ πολὺς πλούτου λιμήν , ὡς ἐν μιᾷ πληγῇ κατέφθαρται πολὺς ὄλβος , τὸ Περσῶν δ ' ἄνθος οἴχεται | ||
| πόλει ; οὐδαμῶς : ἀλλ ' ἀμφ ' Ἀθήνας πᾶς κατέφθαρται στρατός . τίς δ ' ἐμῶν ἐκεῖσε παίδων ἐστρατηλάτει |