| ἐγὼ γὰρ οὔποτ ' ἐς τόδ ' εἶμι συμφορᾶς ὥστε σφαγέντα παῖδα προσθεῖναι πόλει . πᾶσιν γὰρ ἀνθρώποισι φιλότεκνος βίος | ||
| μετὰ λαμπάδων βασιλικῶν : καὶ προσεσχηκὼς Ἰουλιανὸς ὁ βασιλεὺς ἑαυτὸν σφαγέντα κατὰ τῆς μασχάλης ἐπηρώτησεν αὐτούς : Πῶς λέγεται ἡ |
| , τὸ ἐθνικὸν Ἀθαμᾶνες , διὰ τὸ , ἰδίου υἱοῦ Μελικέρτου , εἰς τὰ Ἀργοναυτικὰ Ἀπολλωνίου . . . . | ||
| Εὐρύκλειαν . Οὗτοι ὑπὸ Ἀθάμαντος μανέντος κατετοξεύθησαν . Μετὰ δὲ Μελικέρτου ἡ Ἰνὼ ἔῤῥιψεν ἑαυτὴν εἰς τὴν πρὸς τῷ Μολουρίῳ |
| ἥ γε μὴν καλουμένη ὑπὸ τῶν ποιητῶν κεμὰς δραμεῖν μὲν ὠκίστη θυέλλης δίκην , ἰδεῖν δὲ ἄρα πυρρόθριξ καὶ λασιωτάτη | ||
| οἱ κομισθῆναί ποι θᾶττον ἐκόμιζεν αὕτη , καὶ ἦν ἀγγέλων ὠκίστη , καὶ ἀκούσασα ᾔδει ἔνθα ἰθῦναι χρὴ τὸ πτερόν |
| πρὸς τὴν θάλασσαν , οἱ δὲ εἰς τὸν ἀέρα . Πανδάρεως μὲν οὖν ἐγένετο ἁλιαίετος , ἡ δὲ μήτηρ τῆς | ||
| Χελιδόνα τὴν ἀδελφὴν [ ἂν ] ἀπαγάγῃ , καὶ ὁ Πανδάρεως οὐδὲν ὑπονοήσας πονηρὸν δίδωσιν ἀπάγειν . ὁ δὲ Πολύτεχνος |
| ἔχοντα τὴν ῥίζαν καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ σπέρματος προ - σῆκόν ἐστιν ἀξιωθῆναι ἐγκωμίων καὶ λυρικῶν μελῶν . Αὐτὸς μὲν | ||
| ἔχοντα τὴν ῥίζαν καὶ τὴν ἀρχὴν τοῦ σπέρματος προ - σῆκόν ἐστιν ἀξιωθῆναι ἐγκωμίων καὶ λυρικῶν μελῶν . Αὐτὸς μὲν |
| τῆς οὐρᾶς λίθον ἀπαρτήσῃς , ὥς φασιν . Ἐν ὥρᾳ θερείῳ , πολλοῦ πάνυ σφόδρα τοῦ ἡλίου ἐνακμάζοντος , οἱ | ||
| μιαρόν ἐστι καὶ κινδυνῶδες οὐδενὸς θηρίου μεῖον . Ἐν ὥρᾳ θερείῳ , ἀμητοῦ κατειληφότος καὶ τῶν σταχύων τριβομένων ἐν τῷ |
| περιτρέχειν ποιοῦσαι τοὺς μεμηνότας : Ποτνιάδες θεαί : μανιοποιοί . Πότνιαι γὰρ χωρίον ἐστὶ Βοιωτίας , ἔνθα φαγοῦσαι βοτάνην αἱ | ||
| δεσπότην Γλαῦκον τὸν Βελλεροφόντου πατέρα ἐν τῷ ἐπιταφίῳ Πελίου . Πότνιαι δὲ πόλις Βοιωτίας , ὅθεν καὶ Γλαῦκος * * |
| πρότερον Λακεδαιμόνιοι καὶ Πελοποννήσιοι καὶ οἱ τὴν Ἀσίαν κατοικοῦντες Ἕλληνες βοηθὸν ἐπεκαλοῦντο , τοῦτον ἔδει τότ ' ἐξ Ἄνδρου καὶ | ||
| τάττων , ἐναντία λέγων ταῖς μεγίσταισιν ἐπιθυμίαις καὶ οὐκ ἔχων βοηθὸν ἄνθρωπον οὐδένα , λόγῳ ἑπόμενος μόνῳ μόνος . Τίν |
| κόσμου ἦν ἔτος ͵γροεʹ . . Θηβαίων Αἰγυπτίων ἐβασίλευσεν θʹ Μάρης , υἱὸς αὐτοῦ , ὅ ἐστιν Ἡλιόδωρος , ἔτη | ||
| κέδρου νηλέι καπνῶι . . . , σκύφος τῶι δὲ Μάρης θοὸς ἄγγελος ἦλθε δι ' οἴκου , πλήσας δ |
| ὁτιοῦν τῶν δικαστηρίων γινομένη : πρόκλησις δὲ ἡ εἰς Ἄρειον πάγον . κομᾶν τὸ ἐπί τινι σεμνύνεσθαι τῶν καλῶς αὐτῷ | ||
| , ἄν σέ τις ἀνέλῃ , ἔπειτ ' εἰς Ἄρειον πάγον οἷός τ ' ἂν εἴης τουτονὶ προκαλεῖσθαι : οὐ |
| ἔστειλεν ὁ Ζεὺς τὸν Πέλοπα ἀγωνισόμενον εἰς τὴν πέτραν τοῦ Μόλπιδος καὶ ἀναιρήσοντα τὸν τοὺς γαμβροὺς φονεύοντα Οἰνόμαον ἐν ταῖς | ||
| συλλαβαί . λευρὰν λείαν εὐρεῖαν καὶ πλατεῖαν ἀλετρεύσοντα δραμεῖν μέλλοντα Μόλπιδος πέτραν * τὴν Ἦλιν * . τοῦ Ζηνὶ δαιτρευθέντος |
| Ἀμφιφορίτης : ὅτι ἐν Αἰγίνῃ ἔδραμον περὶ τὴν Ἀσωπίδα κρήνην ὑδρεύσασθαι , ὅθεν καὶ ἀγὼν ἄγεται Ἀμφιφορίτης λεγόμενος παρὰ τοῖς | ||
| Ἄρεως κατασταθεὶς τῆς Δίρκης πρὸς τὸ μηδένα ἀπ ' αὐτῆς ὑδρεύσασθαι : Ἄρεος ὠμόφρων φύλαξ : ὡς τὸ βασιλέως ἄρχων |
| τοῦ Διὸς πίπτει καὶ χωλοῦται : κατὰ δέ τινας καὶ τυφλοῦται , καὶ ἐκπλανᾶται κατὰ τὸ Ἀλήϊον χωλός . φησὶ | ||
| τὰ ἄλγη περιπολεύοντα ὄρωρε ὄρωρεν ] διήγειρε τυφλοῦται ] ἐπέχεται τυφλοῦται ] φράττονται νεάτη ] ἡ ἐσχάτη ὀρεχθεῖ ] ἠχεῖ |
| Πάμφυλον τὸν Αἰγιμίου λέγουσιν ὕστερον γῆμαιτότε : δὲ ἀναλαβόντες τὸν νεκρὸν τῆς Ὑρνηθοῦς κομίζουσιν ἐς τοῦτο τὸ χωρίον τὸ ἀνὰ | ||
| , ἀλλὰ τῇ γιγνομένῃ ἀπὸ τῶν ὀμμάτων φύσεως φορᾷ καὶ νεκρὸν ποιεῖ . ἐγνώσθη δὲ οὕτως . τῶν μετὰ Μαρίου |
| ' ἐρᾶν καὶ κατεσθίειν : σὺ δὲ κάρτα φείδηι . Βορέας : τὸ Δάτιδος μέλος [ ! ! ! ! | ||
| αὐτοὺς ἑκὼν ψυχῇ προσηνεστάτῃ ταχέως ἐκέλευσεν ὁ τῶν ἀνέμων βασιλεὺς Βορέας . ἴσως δὲ τὰ ὀνόματα πεποιημένα ἀπὸ τοῦ πατρός |
| προσάγουσι τὰς θυσίας , βοῦν μὲν ἀροτῆρα ὁ γεωργός , ἄρνα δὲ ὁ ποιμὴν καὶ αἶγα ὁ αἰπόλος , ὁ | ||
| ἀπὸ γονῆς εἴποις ἂν μοσχίον , τὸν δ ' ἔτειον ἄρνα , εἶτα ἀμνόν , εἶτα ἀρνειόν , ὃς καὶ |
| τοῦτο ποιῆσαι τὴν μητέρα . τὸν δὲ Πυθαγόραν μετὰ χρόνον ἀνελθεῖν ἰσχνὸν καὶ κατεσκελετευμένον , εἰσελθόντα τ ' εἰς τὴν | ||
| γὰρ τὸν δορυφόρον ἀνελών φησιν , ὅτι τυραννοκτονία ἐστὶ τὸ ἀνελθεῖν εἰς τὴν ἀκρόπολιν , τὸ μάχεσθαι τοῖς δορυφόροις , |
| εὐνοίᾳ ] τελευτήσαντα . χθονὸς ] γῆς . σκάπτοντας καὶ τάφον ποιοῦντας αὐτῷ φιλίους . ἔδοξε ] ἐκυρώθη . ἔδοξε | ||
| σώματα : ἂν δὲ ταῦτα κομίσω , αὐτὸς ἐγὼ τὸν τάφον , αὐτὸς ἐπὶ τῶν χοῶν καταστήσομαι , αὐτὸς τὰ |
| ἔχων ὑπὸ τὴν ἀσπίδα λαθραίως περιέβαλε τὸν Φρύνωνα , καὶ κτείνας ἀνεσώσατο τὸ χωρίον . ὕστερον μέντοι φησὶν Ἀπολλόδωρος ἐν | ||
| περὶ τὰ τοιαῦτα μέχρι τούτων οὕτως : ὧν δὲ ὁ κτείνας ἐφ ' οἷς τε ὀρθῶς ἂν καθαρὸς εἴη . |
| μεταβῆναι . Ἀφίκετο οὖν καὶ πάντες ἀσμένως αὐτὸν ὑπεδέχοντο οἱ ἐγχώριοι : ἦν γὰρ ὁ ἀνὴρ χαριέστατος καὶ ἐλευ - | ||
| κιρνᾶσι . ὅτι παρὰ Ναυκρατίταις ἔν τινι πανηγύρει λευκὰς οἱ ἐγχώριοι ἐνδεδυμένοι στολάς , ἃς καλοῦσι πρυτανικάς , εὐτελῶς καὶ |
| . ἀλίμενον αἰθέρος : Τὴν τέλος οὐκ ἔχουσαν , οὐδὲ ὅρμον , ἀπὸ μεταφορᾶς τῶν νεῶν . τρόπον γὰρ πελάγους | ||
| τὸ ἐπισχεῖν τὴν ἐπερχομένην ναῦν μεθ ' ὁρμῆς εἰς τὸν ὅρμον , ἵνα μὴ προσελθοῦσα θραυσθῇ . καὶ νῦν δὲ |
| ναὶ μὴν καὶ τὴν Διοσκουρίδα χώραν , τὸν τοῦ Εὐξείνου μυχὸν , ἤγουν τὸν ἔσχατον πρὸς τῇ Κολχικῇ Τραπεζοῦντι πλοῦν | ||
| Τρωγλοδυτικῆς . εὖρος δὲ κατὰ μὲν τὸ στόμα καὶ τὸν μυχὸν ὑπάρχει περὶ ἑκκαίδεκα σταδίους , ἀπὸ δὲ Πανόρμου λιμένος |
| ὁ τύραννος . οὐδέποτ ' οὐδεὶς τύραννος ἓξ μησίν τινα ἔσφαξεν , πυρετὸς δὲ καὶ ἐνιαυτῷ πολλάκις . ψόφος ἐστὶ | ||
| Τιμοκράτης ὁ Λακεδαιμόνιος πλέων , ὡς ἡ ναῦς διεφθείρετο , ἔσφαξεν ἑαυτόν , καὶ ἐξέπεσεν ἐς τὸν Ναυπακτίων λιμένα . |
| καθημένην νάρθηκος λίθῳ βαλών με κ ' οὐ λίθῳ διώλεσεν κισήρει νυκτερίδα ὁ εὐνοῦχος νάρθηκος κισήρει . ηὑρήκαμεν ἄρα κτλ | ||
| ἀπ ' αὐτοῦ μετωνόμασεν . Γεννᾶται δὲ ἐν αὐτῷ λίθος κισήρει παρόμοιος καὶ σπανίως εὑρίσκεται : τετράκις γὰρ τῆς ἡμέρας |
| Μηδείας ἀεὶ μᾶλλον τῇ προαιρέσει τῶν γονέων , φασὶ τὸν Αἰήτην ὑποπτεύσαντα τὴν ἐκ τῆς θυγατρὸς ἐπιβουλὴν εἰς ἐλευθέραν αὐτὴν | ||
| οἱ Κόλχοι μένουσιν ἐν τῇ Σχερίᾳ , δεδοικότες ἐπανελθεῖν πρὸς Αἰήτην . ἀποπλεύσαντες δὲ οἱ Ἀργοναῦται κατασύρονται τῆς Λιβύης εἰς |
| ὤν γε θεὸς οὐκ εἴασα τὴν ὀσφῦν ἂν ἐπὶ τὸν βωμὸν ἐπιθεῖναί ποτε , εἰ μὴ καθήγιζέν τις ἅμα τὴν | ||
| βδελυρία εἰς πᾶσαν τὴν πόλινἐπῄει δὲ ἐκκλησία θέουσι πρὸς τὸν βωμὸν καὶ αὐτοὶ τῶν συγκυβευτῶν τινες , καὶ περιστάντες ἐδέοντο |
| κίνδυνος ἔσχε δορὶ πεσεῖν Ἑλληνικῶι , δείσας ὑπεξέπεμψε Τρωϊκῆς χθονὸς Πολυμήστορος πρὸς δῶμα Θρηικίου ξένου , ὃς τήνδ ' ἀρίστην | ||
| πέτρα καὶ οἷον εἰπεῖν γεννᾷ τὴν Ἠχώ : καὶ τοῦ Πολυμήστορος τοίνυν βοήσαντος ἐφώνησε καὶ ἤχησε μεγάλως τὸ ὄρος : |
| παραφυάδας ἐχούσας καὶ καρπόν τινα καὶ ἀπέλυσεν αὐτοὺς εἰς τὸν πύργον . καὶ ἄλλους δὲ ἀπέλυσεν εἰς τὸν πύργον , | ||
| , Ὄλυμπος δὲ καὶ Ὄσσα καὶ Πήλιον ὀρῶν ὀνόματα . πύργον δὲ ὁ νομοθέτης ἀντὶ τούτων εἰσάγει πρὸς τῶν τότε |
| - νουσα τούτων τῶν βιαίων ἁλμάτων , καί φησιν ὁ Πολυμήστωρ : αὐτὴ ἐν τῷ ποδί σου ἐμβήσῃ , ἤγουν | ||
| κατάρξαντα . προλογίζει Πολύδωρος Ἑκάβης ὢν γνήσιος παῖς , ὃν Πολυμήστωρ ὁ τῆς Θρᾴκης βασιλεὺς ἀνεῖλεν . τὴν δὲ Ἑκάβην |
| λόγος κήτη . Μετὰ ταύτην δ ' ἔστιν ἡμερῶν δυοῖν τελέσαντι πλοῦν ἐμπόριον εὐτυχέστατον ἡ λεγομένη Ταρτησσὸς , ἐπιφανὴς πόλις | ||
| , ὥστε παρῆν τῷ Ὀδυσσεῖ αὐθημερὸν ἀναπλεῖν ἐπὶ τὸ ναύσταθμον τελέσαντι τὴν θυσίαν . ἔστι δὲ καὶ Κίλλου μνῆμα περὶ |
| προσαπόδοσις τοιαύτη , ἧς παράδειγμα . τίς ὁ λύσας τὸν χρησμόν ; Θεμιστοκλῆς : τίς ὁ βασιλέα καταναυμαχήσας ; Θεμιστοκλῆς | ||
| Ἅλυν διαβὰς μεγάλην ἀρχὴν καταλύσει , ἐκδεχόμενος πρὸς ἡδονὴν τὸν χρησμόν , διέβη Ἅλυν , καὶ κατέλυσεν τὴν Λυδῶν μεγάλην |
| τούτων αὐτὴν καὶ πρῶτον ἤδη προσείπωμεν . ὦ τὸν ἐλεύθερον πυρσὸν ἀνθρώποις πᾶσιν ἀνάψασα : ὦ τὰς εὐτυχεῖς ὠδῖνας καὶ | ||
| ἔδωκεν , ὅταν ἀποβάντες ἐς τὴν ἀκρόπολιν παρέλθωσιν , ἆραι πυρσὸν καὶ τοῖς πολεμίοις ἐπιθέσθαι . τούτων πραχθέντων ἡ μὲν |
| ἔγνωσαν δεῖν ἑαυτοὺς κατακρημνίσαι . παραγενομένων δὲ αὐτῶν ἐπί τινα κρημνόν , ᾧ λίμνη ὑπέκειτο , οἱ ἐνταῦθα βάτραχοι ἀκούσαντες | ||
| Οἱ Δέλφιοι μὴ ἀνασχόμενοι ἀπήγαγον αὐτὸν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τὸν κρημνόν . Αἴσωπος βλέπων τὸν ἑαυτοῦ μόρον ἔφη ” ἐπειδὴ |
| κλαίων ἔλεγε “ τίνι με καταλείπεις , ὦ τέκνον , ἡμιθνῆτα πρεσβύτην ; ὅτι μὲν γὰρ οὐκέτι σε ὄψομαι δῆλον | ||
| πάντας ἐξελθεῖν κελεύσασα τοὺς ἄλλους , ἐν ᾧ τὸν Ταρκύνιον ἡμιθνῆτα ἔθεσαν , τὴν δ ' Ὀκρισίαν καὶ τὸν Τύλλιον |
| τι μᾶλλον Ὁμήρου κύνα τὸν ἀνθρώπῳ σύντροφον εἰρηκότος ἢ εἰ δράκοντα ὄντα ἐκάλεσεν Ἅιδου κύνα . ἀναθήματα δὲ ἄλλα τέ | ||
| τὸν Πέλοπα , ὁ δὲ Πυθικὸς τῷ Ἀπόλλωνι διὰ τὸν δράκοντα , ὃν ἀπέκτεινεν ἐν Πυθοῖ , ὁ δὲ Ἰσθμικὸς |
| . φασὶ γὰρ ὅτι Φοίνικες μὲν εὗρον τὰ στοιχεῖα , Κάδμος δὲ ἤγαγεν αὐτὰ εἰς τὴν Ἑλλάδα . Πυθόδωρος δὲ | ||
| δὲ τῇ γʹ † Μουσαῖος Τιτανογραφίᾳ † λέγεται , ὡς Κάδμος ἐκ τοῦ Δελφικοῦ ἐπορεύετο προκαθηγουμένης αὐτῷ τῆς βοός . |
| ἐρωτᾶις κεἰς ἀγῶν ' ἔρχηι λόγων . ] δεῖ τόνδε θαλάμαις , οὗ δράκων ὁ γηγενὴς ἐγένετο Δίρκης ναμάτων ἐπίσκοπος | ||
| ποίας προφάσεως : εἰς ἐξέτασιν καὶ κρίσιν : δεῖ τόνδε θαλάμαις : καταδύσεις , θῆκαι , ἀγγεῖα κεράμεια , εἰς |
| διέβηϲαν , ἐν Δήλῳ δ ' ἐν τῷ ἱερῷ ὑποδεδεμένοι περιεπάτουν ; . . . . . . , . | ||
| ἄνευ ὑποδημάτων διέβησαν : ἐν Δήλῳ δὲ τῷ ἱερῷ ὑποδεδεμένοι περιεπάτουν : ἐκ τοίνυν τούτων ἔστι γνώριμον ὅτι παρὰ τῶν |
| ποιοῦνται πρόνοιαν οἱ Μεγαρεῖς , τῶν παίδων δὲ οὐχί . Ἡνίκα Ἀλέξανδρος ὁ Φιλίππου ἐπὶ τὰς Θήβας ἦγε τὴν δύναμιν | ||
| θέας , σῖτόν τε εἴκοσι μυριάδας ἐδωρήσατο τῷ δήμῳ . Ἡνίκα δὲ Ἱέρων κατέλαβε τὴν Ῥώμην , Λούκιος Κορνήλιος Λεντοῦλος |
| κριὸν τῷ Ἀπόλλωνι . καὶ πλουτήσας πρῶτον μὲν χρυσοῦν ἀνέθηκε κριόν , εἶτα χαλκοῦν , καὶ τέλος ἔθυσε ζῷον , | ||
| κειμένου . ὡς ὁ φάλαρος : φάλαρον λέγει τὸν λευκὸν κριόν . καὶ Ὅμηρος κύματα φαληριόωντα λέγει τὰ λευκαινόμενα . |
| καὶ τοὺς Παίονος τοῦ Ἀντιλόχου παῖδας , σὺν δὲ αὐτοῖς Μέλανθον τὸν Ἀνδροπόμπου τοῦ Βώρου τοῦ Πενθίλου τοῦ Περικλυμένου . | ||
| ἐπεὶ τοὺς ἐκ Πελοποννήσου φυγάδας προσεδέξαντο , ἐν οἷς καὶ Μέλανθον , χρησμοῦ δὲ αὐτοῖς δοθέντος αἱρήσειν τὴν πόλιν , |
| πόλις , ἐστράτευσεν ὁ τύραννος : πολιορκίας οὔσης ὁ πατὴρ σφάξας τὸν παῖδα ἔῤῥιψε πρὸ τοῦ τείχους : θεασάμενος ὁ | ||
| βασιληίων δικαστέων , ὅτι ἐπὶ χρήμασι δίκην ἄδικον ἐδίκασε , σφάξας ἀπέδειρε πᾶσαν τὴν ἀνθρωπηίην , σπαδίξας δὲ αὐτοῦ τὸ |
| τῇ Ἰλιακῇ πολιτείᾳ μονονοὺ βοῶσι : κλῦθ ' Ἀλαλά , Πολέμου θύγατερ , ἐγχέων προοίμιον . ὅτι Ἀριστόνικον τὸν Καρύστιον | ||
| γυμνικὸν ἐπιστᾶσι , ἐν τῷ Λαμψακηνῶν οὐδενὶ ἐγγίνεται ἀγωνίζεσθαι . Πολέμου δὲ ἐόντος πρὸς Λαμψακηνοὺς καὶ Στησαγόρην κατέλαβε ἀποθανεῖν ἄπαιδα |
| γίνεται πάλιν ἐκ δευτέρου , καὶ ἀνέμου κατὰ πρόσωπον Βακτρίων πνεύσαντος , νικᾶι Ἀρτοξέρξης , καὶ προσχωρεῖ αὐτῶι πᾶσα Βακτρία | ||
| , τοῦτον ἀλεύασθαι καὶ παγάδας αἵ τ ' ἐπὶ γαῖαν πνεύσαντος Βορέαο δυσηλεγέες τελέθουσιν . προτρεψάμενος αὐτὸν τῷ χειμῶνι ἐργάζεσθαι |
| φησὶν Ἀχέροντα τινὰ βασιλεῦσαι τῶν τόπων , οὗ θυγατέρα γενέσθαι Δαρδανίδα . Ταύτῃ δὲ Ἡρακλέα πλησιάσαντα ἐσχηκέναι υἱὸν Ποιμένα λεγόμενον | ||
| , τοὺς τόπους ἀπ ' αὐτῶν κληθῆναι κατὰ τὴν Ἡράκλειαν Δαρδανίδα τε καὶ Ποιμένα . , : Πόλις τοῦ Πόντου |
| οὔτε κατὰ τὴν γνῶσιν . Τοῦ σοῦ μὲν γὰρ πατρὸς Ἰφικλέους τὴν γνῶσιν ἀφείλετο ὁ Ζεὺς , καὶ ἐμώρανεν αὐτὸν | ||
| δράκοντας εἰς τὴν εὐνὴν ἐμβαλεῖν , καὶ , τοῦ μὲν Ἰφικλέους φυγόντος , τοῦ δὲ Ἡρακλέους ὑποστάντος , μαθεῖν ὡς |
| τὸν ἐμὸν πλὴν εἴ τις ἄρ ' ὄρνις . Πωλῶ γαῦλον , κτῶμαι σμινύην , καὶ τὰς ὑδρίας ἀνορύττω . | ||
| ἔπειθον , ἀλλ ' ἐξαιρεθέντες τε τὸν Δημοκήδεα καὶ τὸν γαῦλον τὸν ἅμα ἤγοντο ἀπαιρεθέντες ἀπέπλεον ὀπίσω ἐς τὴν Ἀσίην |
| ὀπτᾷ . Προιτίδας ἁγνίζων κούρας καὶ τὸν πατέρ ' αὐτῶν Προῖτον Ἀβαντιάδην , καὶ γραῦν πέμπτην ἐπὶ τοῖσδε , δᾳδὶ | ||
| Προίτου γυνή : τοῦ δὲ ἀπαρνουμένου , λέγει πρὸς τὸν Προῖτον , ὅτι Βελλεροφόντης ἐρωτικοὺς αὐτῇ προσεπέμψατο λόγους . Προῖτος |
| Δωρίαν : ἔνθα νιν εὔφρονες ἶλαι σὺν καλάμοιο βοᾷ θεὸν δέκονται , καὶ σθένει γυίων ἐρίζοντι θˈρασεῖ . Πότˈμος δὲ | ||
| , ἴσαις δ ' ἁμέραις ἅλιον ἔχοντες , ἀπονέστερον ἐσλοὶ δέκονται βίοτον , οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ οὐδὲ |
| ἀλφίτοις τρεφομένους , ἃ παρέχειν αὐτοῖς πάντα τὸν αἰτηθέντα καὶ ὑποδεξάμενον ξενίᾳ : δύνασθαι δὲ καὶ πολυγόνους ποιεῖν καὶ ἀρρενογόνους | ||
| αἵματος ἀλλήλων . καὶ εἰ μὲν εἴη ἑρμαϊκὸν τὸ ζῴδιον ὑποδεξάμενον τοὺς δεσπότας τοῦ τε ὡροσκόπου καὶ τοῦ δύνοντος ἔσται |
| μὲν ἀμφὶ τοὺς εἴκοσι καὶ τέτταρας σταδίους ἀπὸ θαλάττης διελθοῦσα λόφον τινὰ προσανατρέχει , ἔνθα ὑπὸ καμάτου μοχθήσασα καθέζεται . | ||
| πεφονευμένης τὸν ἐπίβουλον ἐπεδίωκον : γενόμεναι δὲ κατὰ τοῦτον τὸν λόφον καὶ ἀπελπίσασαι τῆς συλλήψεως , διὰ τὴν συμπάθειαν μυκηθμὸν |
| τε περὶ θρισσῶν , φέρε εἴπωμεν τίνες εἰσὶν αἱ παρὰ Ἀρχίππῳ ἐν Ἰχθύσι τῷ δράματι θρᾷτται . κατὰ τὰς συγγραφὰς | ||
| Ἐρυθείας ἐκόμισεν , τὸν Γηρυόνα ἀνελὼν , ὅτε δὴ καὶ Ἀρχίππῳ Πέλλης ἡγεμόνι ἆθλον ἐκτελεῖν ἔμελλεν οὐδὲν ἀτιμότερον ὃ Εὐρυσθεὺς |
| οἷον συσπειραθῆναι ποιῆσαι ἐκείνην , ὃ δ ' ἔλαβεν οἷον κλέψασα ποιῆσαι κακὸν εἶναι , ἕως ἂν δυνηθῇ ἀναδραμεῖν . | ||
| διαφθεῖραι τὰ ἐξ αὐτοῦ γεννώμενα τέκνα : ὅθεν ἡ μήτηρ κλέψασα τὸν Δία γεννηθέντα εἰς τὴν Κρήτην ἀπέθετο . ἐκεῖ |
| , ἀνὰ ἔτος πᾶν ἀμείβουσαι τὸ γένος . οὐκοῦν τὸν Καινέα καὶ τὸν Τειρεσίαν ἀρχαίους ἀπέδειξε τὸ ζῷον τοῦτο , | ||
| ' ἧς καὶ τὸν Βόσπορον εἰληφέναι τὴν κλῆσιν : ἔτι Καινέα τὸν Λαπίθην τὸ μὲν ἀπ ' ἀρχῆς γενέσθαι παρθένον |
| τὸν ἐμὲ μέλλοντα ἀνελεῖν , ἀπέσταλκα ἂν αὐτὸν τὸ χρυσοῦν δέρας ἀποκομίσαι μοι καὶ τοῦ Πελίου κατὰ τὴν αὐτοῦ κρίσιν | ||
| τοῦ σωφρονεῖν ἠράσθη , ἀντὶ δὲ τοῦ φυλάττειν τὸ χρυσόμαλλον δέρας προὔδωκεν , ἀντὶ δὲ τοῦ σῴζειν τὸν ἀδελφὸν Ἄψυρτον |
| δ ' αὖ Ἀρσάκην φονεύοντα τὸ γύναιον καὶ τὸν εὐνοῦχον Ἀρβάκην ἕλκοντα τὸ ξίφος ἐπὶ τὸν Ἀρσάκην , Σπατῖνος δὲ | ||
| κατὰ τὸ πεπτωκὸς μέρος τοῦ τείχους , τὸν δ ' Ἀρβάκην ἐνδύσαντες τὴν βασιλικὴν στολὴν προσηγόρευσαν βασιλέα , καὶ τὴν |
| πωλῆσαι πόρρω που τῆς γῆς ταύτης , μὴ μαθοῦσα ἡ Μαντὼ ὅτι οὐ τέθνηκας , ἐμὲ [ μᾶλλον ] κακῶς | ||
| τὴν ἀποδημίαν καὶ τοὺς πειρατὰς καὶ τὸν Ἄψυρτον καὶ τὴν Μαντὼ καὶ τὰ δεσμὰ καὶ τὴν φυγὴν καὶ τὸν αἰπόλον |
| Στερόπη , ἐξ ἧς καὶ Ἀχελῴου Σειρῆνας γενέσθαι λέγουσιν . Οἰνεὺς δὲ βασιλεύων Καλυδῶνος παρὰ Διονύσου φυτὸν ἀμπέλου πρῶτος ἔλαβε | ||
| . ἀλλ ' ὁ μὲν αὐτόθι μεῖνε : ὅτι ὁ Οἰνεὺς κατέμεινεν ἐπὶ τῆς πατρίδος , ὁ δὲ ἱππότης ἄρα |
| δύναμιν , καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆς θαλάσσης ἐπί τινος κρημνοῦ τὴν ὀνομαζομένην Λεύκην , ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον Ἀπόλλωνος . | ||
| Ὀρίγανος ὀφθαλμιῶσι κακὸν πινομένη καὶ ὀδοῦσιν . Ἡ ἀπὸ τοῦ κρημνοῦ κόρη πεσοῦσα , ἄφωνος : ῥιπτασμὸς αὐτὴν εἶχεν : |
| περὶ Ἱππόστρατον ἀποφαίνουσιν . : Ἄβαρις , ὄνομα κύριον . Λοιμοῦ δέ φασι κατὰ πᾶσαν τὴν οἰκουμένην γεγονότος , ἀνεῖλεν | ||
| ἐν σκότῳ γαστρίζεσθαι , μέχρις ἂν διαρραγῶμεν παχυνόμενοι ; ” Λοιμοῦ δὲ ὑφέρποντος τὴν Ἔφεσον καὶ οὔπω ἀνοιδούσης τῆς νόσου |
| ἔχει . ἐν δὲ τῷ κόλπῳ τῆς παραλίας τὸ μὲν Ταίναρον ἀκτή ἐστιν ἐκκειμένη τὸ ἱερὸν ἔχουσα τοῦ Ποσειδῶνος ἐν | ||
| διαδοὺς τοῖς ὑπὲρ αὐτοῦ δημηγοροῦσι ῥήτορσι διέδρα καὶ κατῆρεν εἰς Ταίναρον πρὸς τοὺς μισθοφόρους . ἐκεῖθεν δὲ πλεύσας εἰς Κρήτην |
| πάλιν γίνεται τροχαϊκόν : νῦν ἰὼ Κάϊκε Μύσιαί τ ' ἐπιρροαί . εἰ δ ' αὖ προσθείην καὶ βραχεῖαν , | ||
| τὸ καταλειπόμενον γίνεται τροχαϊκόν : ὦ Κάϊκε Μύσιαί τ ' ἐπιρροαί , ἀπὸ τριμέτρου τρίμετρον , ἀπὸ ἀκαταλήκτου καταληκτικόν . |
| : ὡς γὰρ ταῦτα ῥῖνας , ἐκεῖνα τὸν ψυχῆς ἅπαντα χῶρον εὐωδίας ἀναπίμπλησι . χρὴ μέντοι μηδὲ τοῦτ ' ἀγνοεῖν | ||
| συμφέρειν οὐχ ἡγούμενοι τῶν ἱππέων τινὰς κρύφα προπέμψαντες εἴς τινα χῶρον ἐπιτήδειον μετέπεμψαν τὸν Κινάδονα μετὰ δύο στρατιωτῶν ὡς πρὸς |
| ταύτης μηρόν , ἡ δὲ λαβοῦσα ἔριον τὸ σπέρμα ἐξέμαξεν ἔρριψέ τε εἰς γῆν . καὶ οὕτως ἀπὸ τοῦ ἐρίου | ||
| ταύτης μηρόν , ἡ δὲ λαβοῦσα ἔριον τὸ σπέρμα ἐξέμαξεν ἔρριψέ τε εἰς γῆν . καὶ οὕτως ἀπὸ τοῦ ἐρίου |
| ἀσεβὲς βλάστημα τῶν τέκνων ἔφυ ὧν ἦν † Μέναρος , Θεσπρωτὸς σὺν Νυκτίμῳ , Καύκων , Λύκος Φθίος τε καὶ | ||
| εὐνάσῃ βαρὺν κλόνον ἀπ ' Αἰακοῦ τε κἀπὸ Δαρδάνου γεγὼς Θεσπρωτὸς ἄμφω καὶ Χαλαστραῖος λέων πρηνῆ θ ' ὁμαίμων πάντα |
| , εἰσπεσών . ἐν δὲ Σφαττομένῃ : καλῶ δ ' Ἄρη Νίκην τ ' ἐπ ' ἐξόδοις ἐμαῖς , καλῶ | ||
| . Εἴην ὅθι δαΐων ἀνδρῶν τάχ ' ἐπιστροφαὶ τὸν χαλκοβόαν Ἄρη μείξουσιν , ἢ πρὸς Πυθίαις , ἢ λαμπάσιν ἀκταῖς |
| κατῃχμαλώτευσε τοὺς ἐν Σικελίᾳ Λεοντίνους περὶ πότους ἐσπουδακότας καὶ τοῖς κρατῆρσι τῆς Αἴτνης ἐνέβαλεν . Ἀεὶ γεωργὸς εἰς νέωτα πλούσιος | ||
| καταγωγῇ ψηφισαμένη κοσμῆσαι τὸν ἡγεμόνα , καὶ ὁ δῆμος ἅπας κρατῆρσι καὶ τραπέζαις ὑποδεχόμενος τὴν στρατιάν . ὡς δ ' |
| τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους | ||
| ὅσσον ἀγειρομένων διὰ κάλλεα παρθενικάων . Ἡ δὲ θεῆς ἀνὰ νηὸν ἐπῴχετο παρθένος Ἡρὼ μαρμαρυγὴν χαρίεσσαν ἀπαστράπτουσα προσώπου οἷά τε |
| βίου σωτηρία . Γυναικὸς ἐσθλῆς ἐπιτυχεῖν οὐ ῥᾴδιον . Γυναῖκα θάπτειν κρεῖσσόν ἐστιν ἢ γαμεῖν . Γράμματα μαθεῖν δεῖ καὶ | ||
| : ἀπὸ κοινότητος μέν , ὅτι κοινῇ πᾶσιν ἀνθρώποις καθέστηκε θάπτειν τοὺς οἰχομένους συνήθεια : ἐξ ἰδιότητος δὲ τοῦ ὑποκειμένου |
| . Εἰ γὰρ Αἰγίσθῳ θ ' ὁμοῦ . Τελοῦς ' ἀραί : ζῶσιν οἱ γᾶς ὑπαὶ κείμενοι : παλίρρυτον γὰρ | ||
| . ἀντιφόνων ] τῶν ἐξ ἐναντίας γινομένων . θ θανάτων ἀραί ] μονόμετρον . ἀραί ] τοῦ Οἰδίποδος . ἀντιστροφὴ |
| λόγον πεποίηται περὶ αὐτῶν οὐδένα , τοὺς δὲ τὸν ἤδη πεφευγότα κατὰ τὸν κοινὸν ἁπάντων ἀνθρώπων νόμον , ὃς κεῖται | ||
| , ἐπανῆλθεν ἐπὶ τὸν λαγωόν . εὑρὼν δὲ καὶ αὐτὸν πεφευγότα ἔφη : ” ἀλλ ' ἔγωγε δίκαια πέπονθα , |
| βακχεύειν σοφίης ἐνοσίφρονι παλμῶι Φοῖβος ἐποτρύνων οὐ παύεται , ὄφρα χορεύων οὐρανίην πάγκοσμον ἀνυμνήσαιμι γενέθλην , ἄστρα , πόλον , | ||
| τὰ τῶν ἀνθρώπων πράγματα οὐκ ἄξια ὄντα ψόφου δακτύλων ὃν χορεύων πεποίηται . διετέθρυπτο δὲ καὶ ὁ Φρὺξ Ἀνδρόκοτος , |
| ταχέως ὁρμήσας ἔσπευδε συμμῖξαι ταῖς ναυσὶ περὶ τὸν τῶν Καταναίων αἰγιαλόν : εὐλαβεῖτο γὰρ μήποτε διεσπαρμένης τῆς δυνάμεως οἱ Σικελιῶται | ||
| καὶ γὰρ οἱ ἐν μεγάλῳ χειμῶνι γενόμενοι , ἐπὰν ἴδωσιν αἰγιαλόν , ἐν ἡδίσταις ἐλπίσι γίνονται σωτηρίας . Ποταμοὶ δὲ |
| καὶ αὐτὴ ἐκείνη ἡ δάφνη δείκνυται , ἥν τινες γῆθεν ἀνασχεῖν λέγουσιν ἐπὶ τῇ Δάφνῃ τοῦ Λάδωνος , ἣ φεύγουσα | ||
| στόλου Λεύκιον Μάρκιον Κηνσωρῖνον , οἷς ἐν ἀπορρήτῳ λέλεκτο μὴ ἀνασχεῖν τοῦ πολέμου , πρὶν Καρχηδόνα κατασκάψαι . οἳ μὲν |
| παράπεισον δὲ σόν , ὤ , λίσσομαι , ἐλθεῖν τέκνον Ἰσμηνὸν ἐμάν τ ' ἐς χέρα θεῖναι νεκύων θαλερῶν σώματ | ||
| ὁ δὲ Ἀμφιάραος ὁ μάντις οὐκ ἀφίησιν αὐτὸν περᾶν τὸν Ἰσμηνὸν ποταμόν , λέγων ὅτι οὐ καλὰ θύματα γίνεται . |
| ἀδελφαί , Αἴγλη , Λαμπετίη , Φαέθουσα . Ἕλλη καὶ Φρίξος . Μακαρία ἡ Ἡρακλέους ὑπὲρ τῶν ἀδελφῶν Θηριμάχου , | ||
| καὶ Μελαγχαίτης , πρὸς δὲ τούτοις Θηρεὺς καὶ Δούπων καὶ Φρίξος . τῶν δὲ διαφυγόντων τὸν κίνδυνον ὕστερον ἕκαστος τιμωρίας |
| ὑπ ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου θεινόμεναι βουπλῆγι . Διώνυσος δὲ φοβηθείς δύσεθ ' ἁλὸς κατὰ κῦμα , Θέτις δ ' ὑπεδέξατο | ||
| ὑπ ' ἀνδροφόνοιο Λυκούργου θεινόμεναι βουπλῆγι : Διώνυσος δὲ φοβηθεὶς δύσεθ ' ἁλὸς κατὰ κῦμα , Θέτις δ ' ὑπεδέξατο |
| οἱ πάντες ἕξ , ὑμεῖς καὶ ὁ Κλεινίας καὶ δύο θεράποντες αὐτοῦ . ἐπελαύνομεν οὖν τὴν ἐπὶ Σιδῶνα καὶ περὶ | ||
| , ὡς μὲν Κλείταρχος ἐν γλώσσαις φησίν , ἄζοι , θεράποντες , ἀκόλουθοι , ὑπηρέται , πάλμονες , λάτρις . |
| ἔχουσιν ἰδίαν καὶ καθ ' αὑτὰ κίνησιν , ὡς οἱ πλωτῆρες τὴν διὰ ποδῶν βάδισιν , τὰ δὲ οὔ , | ||
| διὰ τοῦ πελάγους τῷ ποταμῷ πομπεύουσαι : οἱ δὲ δὴ πλωτῆρες αὐτῶν ὑπερήδονται καὶ πάντες χορεύουσιν , ἀντὶ τῶν ὅπλων |
| Ἐπαμεινώνδας ὅτε ἐτρώθη ἐν Μαντινείᾳ καιρίαν , ἐς τὴν σκηνὴν κομισθεὶς ἔτι ἔμπνους Δαΐφαντον ἐκάλει , ἵνα ἀποδείξῃ στρατηγόν : | ||
| δοκοῦντα πᾶσιν . ἐδόκει δὲ τῶν μὲν ἀναγκαίων ὑστεριζόντωνὁ γὰρ κομισθεὶς πρότερος σῖτος ἐπιλελοίπει , κρατοῦντος δὲ τοῦ λιμοῦ καὶ |
| ] ταχεῖαι . αὖραι ] τοῦ ἀέρος πνοαί . . κραιπνόφοροι ] κραιπνὸν τὸ ταχὺ , ἀπὸ τοῦ κάρτα πνεῖν | ||
| ] ταχεῖαι . αὖραι ] τοῦ ἀέρος πνοαί . . κραιπνόφοροι ] κραιπνὸν τὸ ταχὺ , ἀπὸ τοῦ κάρτα πνεῖν |
| ἀπ ' αὐτῆς : τὸν δὲ παῖδα , ὃν ἐπήγετο φεύγουσα ἐς τοὺς Ἀρίους , γενέσθαι λέγουσιν ἐξ Αἰγέως , | ||
| καὶ αὐτὴ μετὰ τοῦ ἑτέρου αὐτῆς παιδὸς Μελικέρτου ἀναιρεθῆναι , φεύγουσα δὲ διὰ τῆς Γερανείας ὄρους Μεγαρικοῦ ἀπὸ τῆς Μολουρίδος |
| συνειλεγμένων ἡγεμόνας τοῦ τολμήματος ποιησάμενοι , Σπάρτακον καὶ Κρίζον καὶ Οἰνόμαον , ὀρύξαντες τὸ μονομαχικὸν θέατρον , ἀπέφυγον : καὶ | ||
| ἁγισθέντων δὲ τῶν ἱερῶν , τότε ἄρχεσθαι τοῦ δρόμου τὸν Οἰνόμαον καὶ διώκειν τὸν μνηστῆρα , ἔχοντα δόρυ καὶ ἡνίοχον |
| , τουτέστι τοὺς τρόπους τοῦ Δαρείου τοὺς προσφιλεῖς ἐμοί . ὄχθον γὰρ τὸν τάφον καλεῖ διὰ τὸν ἀναχωματισμόν . . | ||
| Ὀλυμπίᾳ Κρόνου λόφος καλούμενος οὗ μέμνηται καὶ Καλλίμαχος . Κρόνου ὄχθον : ὄχθος ἡ Ὀλυμπία : πρώην γὰρ Κρόνιος λόφος |
| , Διόφαντος , ἔτι δὲ Εὔιος ὁ Χαλκιδεύς . καὶ ἔκτοτε οἱ πρότερον καλούμενοι Διονυσοκόλακες Ἀλεξανδροκόλακες ἐκλήθησαν διὰ τὰς τῶν | ||
| ἔτι καὶ καγχάζων διήλεγχεν ἅμα αὐτοῦ τὴν κενοδοξίαν . Ὥστε ἔκτοτε Λακύδης ἀρξάμενος οὐκέτι μὲν τὸν δακτύλιον ἔσω ἐνέβαλλεν , |
| ποδαλιουχίας , καταπραῧναι μὲν τὰ τῶν ἐπερχομένων κορυφούμενα κύματα , ἰθῦναι δὲ πρὸς γαλήνην καὶ σωτηρίαν χαρίσασθαι καὶ δοῦναι πρύμναν | ||
| ἕνα σκοπὸν ἅπαντα φθέγγεται , πρὸς ὃν ἐξ ἀρχῆς ἔκρινεν ἰθῦναι τὸν βίον . ὅθεν αἱρετωτέραν ἡγεῖται τὴν εὐποροῦσαν ἴσως |
| ? γυναῖκας [ ] ἢ διὰ τὸν ? ? ? φθείραντα ? τοὺς ἄν - δρας ; : ἐπεὶ τάς | ||
| τῶν πολιτῶν , διεβεβαίους καὶ ἔφασκες συνανῃρῆσθαι τῷ γυναίῳ τὸν φθείραντα . ἔπειτα καὶ εἰ μοιχὸς ἦν , τότε σε |
| Ἀρχελάου παῖς : αὐτὸς δὲ ἐν τοῖς πλησίον ἕλεσιν τρεῖς διαλαθὼν ἡμέρας ἐσώθη . Ταῦτα τὸν Μιθριδάτην ἠνάγκασε περὶ σπονδῶν | ||
| . ὃ δὲ στρατοπεδεύων ἐπὶ τοῦ Τανάιδος [ καὶ ] διαλαθὼν τὴν στρατοπεδείαν διέβη μετὰ μόνου τοῦ ἁρματηλάτου καὶ νυκτὸς |
| τοῦ Ὀρχομένιος : πολλοὶ γάρ φασιν ἐν Ὀρχομενῷ οἰκῆσαι τὸν Ἀθάμαντα . ζητητέον δὲ τί βούλεται αὐτῷ ταῦτα τὰ ποικίλματα | ||
| καὶ δίδωσιν Ἑρμῇ . ὁ δὲ κομίζει πρὸς Ἰνὼ καὶ Ἀθάμαντα καὶ πείθει τρέφειν ὡς κόρην . ἀγανακτήσασα δὲ Ἥρα |
| τὸν θεὸν μηδὲ χρησμῳδεῖν . ὀργισθεὶς δὲ ἐπὶ τούτῳ Ἡρακλῆς ἥρπασε τὸν μαντικὸν τρίποδα καὶ πρὸς αὐτὸν εἵλετο τὴν μάχην | ||
| , εἶτα διανοίᾳ μεταδιώκοντα ἄντικρυς ἐκβοῶσι : „ θηρίον πονηρὸν ἥρπασε καὶ κατέφαγεν Ἰωσήφ „ . ἀλλ ' οὐ θηρίον |
| ἀέρος ἀπέκρυψεν : ἔπειτ ' ἐξαίφνης ἐπιτίθησι τῷ Λοκόμωνι τὸν πῖλον ἐπὶ τὴν κεφαλὴν ἁρμόσας ὡς πρότερον ἥρμοστο . θαυμαστοῦ | ||
| νειὸν βοιδίοις ἀχίτων , περιζωμάτιον ἔχων καὶ ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πῖλον . ἰδὼν δὲ πλῆθος ἀνθρώπων εἰς τὸ χωρίον εἰσιόντων |
| τὸ τῆς Δίρκης . ὕδωρ τε Διρκαῖον ] τὸ τῆς Δίρκης ἄριστον ὕδωρ . εὐτραφέστατον ] ποτιμώτατον . Ξ εἰς | ||
| τοὺς ἀπὸ τοῦ Ἰσμηνοῦ , ἀλλὰ μόνον τοὺς ἀπὸ τῆς Δίρκης : ἐτιμῶντο γὰρ καὶ αὐτοὶ οἱ παρὰ τοῦ Ἰσμηνοῦ |
| ἀνηΰτησαν : ἰὼ μάκαρ , ὦ Διόνυσε , ἅπτε σέλας φλογερὸν πατρώϊον , ἂν δ ' ἐλέλιξον γαῖαν , ἀταρτηροῦ | ||
| , Παφίη , ῥόδοισι μῖξον , ἵνα τοὺς πόνους νοήσας φλογερὸν λέγῃ φαρέτρην . Χαρίεις Ἄδωνι χαίροις , διὰ σοῦ |
| ὁμοίως οὐδ ' εἴ τινα ἴδοιεν γεωργοῦ στολὴν ἔχοντα ἢ ποιμένος , ἐξωμίδα ἔχοντα ἢ διφθέραν ἐνημμένον ἢ κοσύμβην ὑποδεδυκότα | ||
| πλῆξαν ψυχήν . Τὸ δ ' ἦν ἡ τοῦ καλοῦ ποιμένος καὶ κατὰ τὸν πρῶτον ποιμένα τὴν ψυχὴν ἐφ ' |
| Ἰνδικῇ καὶ τοῦτο . καὶ λέγει μὲν Ἑκαταῖος ὁ Μιλήσιος Ἀμφιάρεων τὸν Οἰκλέους κατακοιμίσαι τὴν φυλακὴν καὶ παθεῖν ὅσα λέγει | ||
| πολέμῳ Τυδέα τρωθέντα ὑπὸ Μελανίππου τοῦ Ἀστακοῦ σφόδρα ἀγανακτῆσαι . Ἀμφιάρεων δὲ φονεύσαντα αὐτὸν δοῦναι τὴν κεφαλὴν Τυδεῖ . Τὸν |
| φόνιον ἐξίει κάλων , ὡς ἂν πορεύσας δι ' Ἀχερούσιον πόρον τὸν καλλίπαιδα στέφανον αὐθέντηι φόνωι γνῶι μὲν τὸν Ἥρας | ||
| πηγὰς τοῦ Νείλου εἶναι , καὶ βάθος ἄβυσσον ἔχειν τὸν πόρον κατὰ τοῦτον τὸν τόπον . νήσους δ ' ὁ |
| λαβεῖν , ἐπυνθάνετο τῶν πολιτῶν τίνας δὴ βούλοιντο τῶν ἰχθύων ἀποκομισθῆναι αὐτοῖς , καὶ κομίζων οὓς ἂν ἤθελον , Γλαῦκος | ||
| ἑώρων , ἀποκομίσαι τε τοῦτον ἐν ταῖς ὁλκάσι καὶ αὐτοὶ ἀποκομισθῆναι σῶς , καίτοι τοῦ βασιλέως Κωνσταντίνου πολλὰ παρακαλοῦντος αὐτοὺς |
| Μυλαῖς ἔκτισαν Ζαγκλαῖοι , [ Γέλαν δὲ Ῥόδιοι , ] Καλλίπολιν δὲ Νάξιοι , Σελινοῦντα δὲ οἱ αὐτόθι Μεγαρεῖς , | ||
| : οὔτε γὰρ Ἱμέραν ἔτι συνοικουμένην ἴσμεν οὔτε Γέλαν οὔτε Καλλίπολιν οὔτε Σελινοῦντα οὔτ ' Εὔβοιαν οὔτ ' ἄλλας πλείους |
| ᾄδοι ὀργιζόμενος οὐδὲ τὸν Ἔρωτα Ἐριννὺν ποιήσειεν τῇ ἑρμηνείᾳ ἢ γίγαντα , οὐδὲ τὸ γελᾶν κλαίειν . Ὥστε ἡ μέν | ||
| ἵνα ὁ λόγος ᾖ περὶ Θησέως ὅπερ καὶ βέλτιον . γίγαντα δὲ καλεῖ τὸν Θησέα ἐπεὶ Ἀθηναῖος καὶ γηγενὴς ἀπὸ |
| αἰσχύνης : ὁ δ ' ἄλλος εὐθὺς εἰς τὸ δῶμα πηδήσας ἐπικροτῶν τε τοῖς πτεροῖς ἐκεκράγει . καὶ τὸν μὲν | ||
| τούτου παθήματι παιδευθεὶς ὕστερον τῶν ἁπάντων τῆς ἰδίας νεὼς σφοδρωτέρως πηδήσας πλήττει τὴν γῆν καὶ ὕδωρ ἐξ αὐτῆς ἀνεδόθη , |
| σύμφωνον ἔχοντα μὴ τὸ Λ βαρύνεται : κάκκη λόκκη κρόκκη Δίρκη Κίρκη νάρκη Βάρκη ἄσκη . τὸ δὲ ὁλκή καὶ | ||
| λείπει δὲ ἥτις : ἥτις ἐπαρδεύει τὸ πεδίον , ἡ Δίρκη : Ἰώ θ ' ἁ κερόεσσα : πρὸς ἅπασι |