οὑτινοσοῦν τῶν προειρημένων λουτρῶν , ἐπαλειφέσθωσαν σχινίνῳ ἢ οἰνανθίνῳ . σπουδαιότατον δ ' ἄλειμμα καὶ τὸ διὰ βουτύρου καὶ τὸ | ||
συμπαρέπεταί τις χάρις , ἢ τοῦτο αὐτὸ μόνον αὐτοῦ τὸ σπουδαιότατον εἶναι , ἤ τινα ὀρθότητα , ἢ τὸ τρίτον |
τὴν λοχῖτιν καλέσαντες ἐκκλησίαν , ἀλλ ' ὃ πάντες ὁμολογοῦσι πονηρότατον εἶναι [ δικαστήριον ] καὶ ἐπ ' ἐμοῦ πρώτου | ||
. . . ὦ τέκος , ἦ μάλα δή σε πονηρότατον καὶ ἄριστον Ζεὺς τέκνωσε πατήρ , αἱ Μοῖραί σε |
ἔντιμον , εὐχάριστον , ὁμολογούμενον , εὐκλεές , ἄτυφον , ἐπιμελές , πρᾷον , σφοδρόν , χρονιζόμενον , ἄμεμπτον , | ||
' ἀριθμηθῆναι δύνασθαι , καίτοι μυρία τινῶν πονηθέντων , οἷς ἐπιμελές , περιεργίᾳ διαριθμήσασθαι . διεξελθόντων δὲ τῶν ἑπτὰ ἐτῶν |
νικῆσαι τοῖς ποσὶν ἐποίησε . βούλεται δὲ δεῖξαι αὐτὸν καὶ ὀλυμπιονίκην καὶ πυθιονίκην . διὸ καὶ ἄνω εἴρηκεν ὡς τοῖς | ||
εἰς ἀγῶνα παρεσκευασμένος καλῶς : εἰ δὲ ὑμεῖς ἐμπνεύσητε , ὀλυμπιονίκην εἶναι τὸν νέον μαντεύομαι . γένοιτο δὲ ὑμᾶς λαμπρῶς |
: σὺ δὲ ὅσον ἀπὸ τοῦ συμποσίου τὸν Πλάτωνά μοι ἔδοξας λέγειν . Ὀρθῶς ἀνέγνως . τὸ δὲ λεγόμενον ὡς | ||
τότε . εἰ δὲ τοῖς αὐτοῖς ἐβούλου τιμᾶν , τιμᾶν ἔδοξας ἂν ἄνδρα ἑταῖρον , ἀλλ ' οὐ κολακεύειν τύχην |
Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , ὦ Πῶλε | ||
ἐπὶ τοῖσι καὶ ὑαλοειδέες εἶναι κλείονται θνητοῖσι θυηπολέουσι τόπαζοι . Φημὶ δέ τοι τέρπειν καὶ ὀπάλλιον οὐρανίωνας ἀγλαόν , ἱμερτοῦ |
] * Τοῖς Λητοῦς παισίν , Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι . Δίκαιον γὰρ ἐν τοῖς τῶν νικώντων ὕμνοις γεραίρεσθαι καὶ Ἀπόλλωνα | ||
ἃ χρὴ αἱρεῖσθαι . Σῶφρον τὸ κόσμιον τῆς ψυχῆς . Δίκαιον νόμου τάγμα ποιητικὸν δικαιοσύνης . Ἑκούσιον τὸ αὑτοῦ προσαγωγόν |
ἐπιπολῆς ἡ συναίσθησις τῆς δακνούσης ποιότητος . μέγιστον δὲ καὶ βεβαιότατον σημεῖον καὶ τὸ τάχος τῶν σφυγμῶν τῆς συστολῆς καὶ | ||
ἐντεῦθεν οἱ ἐπίλογοι πανταχόθεν : ἀπὸ πολλῶν ἀφορμῶν . εἴπερ βεβαιότατον : λείπει τὸ δοκεῖ , ἵν ' ᾖ , |
, τῷ δὲ ἀπόντι διὰ τῶν εἰς τὸν παρόντα . Ὑμέτερον μὲν τῶν τὰς δυνάμεις ἐχόντων τὸ εὖ ποιεῖν , | ||
ἐγγύῃ παραγενέσθαι , καὶ ταῦτα θεῖοι ὄντες τῷ ἐγγυωμένῳ . Ὑμέτερον οὖν ἔργον σκέψασθαι νῦν εἰ δοκεῖ πιστὸν εἶναι τὸ |
τῆς ἀντιλήψεως ἡ ἀντίθεσις χρώζει τὸ ὅλον τῆς ἀπολογίας τὸ τυραννικὸν συσκιάζουσα . β . Ἑτέρα μετάληψις . πᾶσα γὰρ | ||
εἶναι τὸν μὲν οἰκοδεσποτοῦντα τὸν δὲ δεσπόζοντα τῆς γενέσεως , τυραννικὸν γίνεται τὸ σχῆμα : γίνονται γὰρ βασιλεῖς βασιλέων ἔνδοξοι |
. ὀργεῶνες : οἱ τοῖς ἰδίαι ἀφιδρυμένοις θεοῖς ὀργιάζοντες : ὀργιάζειν δέ ἐστι τὰ τῶν θεῶν ὄργια τελεῖν , τουτέστι | ||
καὶ διαβόητον ἦν τὸ Ζήρινθον ἄντρον , ἔνθα τὴν Ἑκάτην ὀργιάζειν ἐλέγετο , καὶ τελετὰς ἦγον αὐτῇ τινας καὶ κύνας |
θεῷ χρὴ τοὺς σοφοὺς ἀναστρέφειν βουλεύματ ' ἀεὶ πρὸς τὸ χρησιμώτερον . ἴστω δ ' ἄφρων ὢν ὅστις ἄτεκνος ὢν | ||
' ἀγγελοῦντα . σώφρονος δ ' ἀπιστίας οὐκ ἔστιν οὐδὲν χρησιμώτερον βροτοῖς . οὐκ ἄν ποτ ' ηὔχουν οὔτε ς |
: τόδε γὰρ θέτο Μῶσα λίγεια , τῶι γὰρ Ἰθωμάται καταθύμιος ἔπλετο Μοῖσα ἁ καθαρὰ † καὶ ἐλεύθερα σάμβαλ ' | ||
ἢ δουλοσύνης ; σὺ δὲ εἶ καταθύμιος μὲν Κροτωνιήτῃσι , καταθύμιος δὲ καὶ τοῖσι ἄλλοισι Ἰταλιώτῃσι : φοιτέουσι δέ τοι |
, τὰ μὲν αὐταρκέστερα αὐτοῖς ἧττον ἐνοχλεῖ τὰ ἄλλα καὶ ἀλυπότερα τοῖς ἄλλοις , τὰ δὲ βαρύτερα καὶ γεωδέστερα , | ||
ἐσθιόμενα μετὰ μέλιτος . τὰ δὲ πλατέα φυσωδέστερά ἐστιν , ἀλυπότερα δὲ τὰ ἑφθὰ τῶν ὠμῶν καὶ πεφρυγμένων , τὰ |
ἀφέντα ζητεῖν , ὅθεν ἐστίν . οὐδὲ γὰρ ἐζητοῦμέν τι ῥᾷστον εὑρεῖν . σὺ δὲ οὐ γράψας προσέθηκας τοῖς κακοῖς | ||
, ἥτις ἐκ τῶν λαχάνων τούτων ἐστί : ἢ τὸν ῥᾷστον βίον καὶ ὀλιγαρκῆ λέγει , ἢ ὅτι τὰ οὐδαμινὰ |
[ τὸ μεταβάλλον ] . Δοκεῖ μοι τῶν ἀνδρῶν τὰν δικαιοσύναν ματέρα τε καὶ τιθηνὰν τᾶν ἀλλᾶν ἀρετᾶν προσειπέν : | ||
δὲ ἀνδρειότατα οἷον ποτὶ ῥώμαν καὶ ἰσχύν , ποτὶ δὲ δικαιοσύναν οἷον ποτὶ κάλλος τὸ σῶμα . τουτέων δὲ ἀρχαὶ |
δὲ τὰ πτωχικά , ὡς μάθω εἰ ἀληθῆ ταῦτα φὴς εὐδαιμονέστερον ἀποφαίνων με τῶν πλουσίων . Ἰδοὺ δὴ οὕτως ἐπίσκεψαι | ||
θεοὺς τοῖς εὐξαμένοις ἐκδεκατεύσειν Ἡρακλεῖ τὴν οὐσίαν συμβήσεται τὸν βίον εὐδαιμονέστερον ἔχειν . ὃ καὶ συνέβη κατὰ τοὺς ὕστερον χρόνους |
. . . . [ . ] Ἀνάξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονικὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν Ἀλεξάνδρου γενέσθαι κολάκων καὶ συνοδεύοντα τῶι | ||
. Σάτυρος δ ' ἐν τοῖς βίοις Ἀνάξαρχόν φησι τὸν εὐδαιμονικὸν φιλόσοφον ἕνα τῶν Ἀλεξάνδρου γενέσθαι κολάκων καὶ συνοδεύοντα τῷ |
καὶ ὡραίους ἀνθολογεῖν . ὅθεν αἵ τε περὶ τὴν Περσεφόνην ἀνθολογεῖν λέγονται καὶ Σαπφώ φησιν ἰδεῖν ἄνθε ' ἀμέργουσαν παῖδ | ||
δή τί φησι Κλέαρχος τοὺς οἰομένους εἶναι καλοὺς καὶ ὡραίους ἀνθολογεῖν . ὅτι Θρασύλαος διετέθη ποτὲ ὑπὸ μανίας τοιαύτης ὡς |
ἀγωνιζοίμεθα ; οἵ τέ γέ που καλοὶ ἄνθρωποι , ὦ Ἱππία , καὶ τὰ ποικίλματα πάντα καὶ τὰ ζωγραφήματα καὶ | ||
ἐφ ' ἡμῶν ἐκομίσθη μὲν ἐκ δήμου τοῦ Μανθουρέων , Ἱππία δὲ παρὰ τοῖς Μανθουρεῦσιν εἶχεν ἐπίκλησιν , ὅτι τῷ |
τῶν κοσμίων καὶ σοφῶν : οἱ γὰρ Ἀττικοὶ ὑπέρσοφον καὶ ἔννουν εἶχον τὸ βλέμμα . Ἀτενὲς ὁρᾷς : ἐπὶ τῶν | ||
' ἂν καὶ τὰ ἀνθρώπου ὁμοίως ἔχοντα : φύσις μὲν ἔννουν δημιουργεῖ τὸν ἄνθρωπον καὶ λογικὸν καὶ εὐφυᾶ πάντα , |
, τοσούτῳ δὲ χρησιμώτεροι τῶν ἀδικούντων αὐτούς , ὅσῳ τῶν ἀργούντων οἱ ἐργαζόμενοι . οἱ μὲν γὰρ ταῖς μελίτταις , | ||
δὴ πρὸς εὐσέβειαν ἐπιδεδωκότες . . ἆρά σοι δοκεῖ ταῦτα ἀργούντων εἶναι καὶ οὐ παντὸς ἔργου μᾶλλον ἀναγκαῖα αὐτοῖς ; |
χρηστῶς ἐπιδέηται . Κληῒς δὲ κατεαγεῖσα , ἢν μὲν ἀτρεκέως ἀποκαυλισθῇ , εὐιητοτέρη ἐστίν : ἢν δὲ παραμηκέως , δυσιητοτέρη | ||
τοῦ βραχίονος , πλανωδέστερον τὸ ἄρθρον γίνεται , ἢν παντάπασιν ἀποκαυλισθῇ . Ἀσινέστερα δὲ , ὡς ἐν κεφαλαίῳ εἰρῆσθαι , |
εὑρίσκεται ἐγγινόμενον , οἷον γλοιός , ἀπὸ τῆς ὕλης . Χρήσιμον δ ' ἐς πολλὰ τῶν μύρων ἐστί , θυμιῶσί | ||
τὰς τέσσαρας χώρας μεταβαίνοντος , πρώτην δευτέραν τρίτην τετάρτην . Χρήσιμον δ ' ἐστὶν ἐνταῦθα γινομένους τὴν Πλατωνικὴν εὐκαίρως διαπτύξαι |
. Ἔταξε δὲ οὕτω : ὅ τι μὲν ἦν αὐτῶν δυνατώτατον πᾶν ἀπολέξας ἔστησε ἀντίον Λακεδαιμονίων , τὸ δὲ ἀσθενέστερον | ||
: ἀφ ' οὗ δὴ καὶ τὸ ἀληθέστατον αὐτοῦ καὶ δυνατώτατον καὶ μάλιστα τεταγμένον περὶ τίνων τε πέφυκεν ἀληθεύειν καὶ |
τὸ τῶν Κόλχων ἔθνος . ὅτι δὲ τοῦτο τὸ γένος Αἰγυπτιακόν ἐστι σημεῖον εἶναι τὸ περιτέμνεσθαι τοὺς ἀνθρώπους παραπλησίως τοῖς | ||
τὸ τῶν Κόλχων ἔθνος . ὅτι δὲ τοῦτο τὸ γένος Αἰγυπτιακόν ἐστι σημεῖον εἶναι τὸ περιτέμνεσθαι τοὺς ἀνθρώπους παραπλησίως τοῖς |
τῇ τῶν νόμων φυλακῇ καὶ τῷ κάλλει τῶν ἀρχῶν μόνον ἀκολουθεῖς τῷ γένει , ἀλλ ' ἤδη καὶ τὴν περὶ | ||
σώματος τῇ ψυχῇ αἰσθανόμεθα . Ὑπέρευ , ὦ Θεαίτητε , ἀκολουθεῖς , καὶ ἔστιν ἃ ἐρωτῶ αὐτὰ ταῦτα . Ἀλλὰ |
Σύρων τὴν σὺν αὐτῷ στρατιὰν Μανίου καὶ Ῥωμαίων ἐν Θερμοπύλαις νικησάντων καὶ Ἀρισταίνου τοῖς Ἀχαιοῖς τοῦ Μεγαλοπολίτου παραινοῦντος ἐπαινεῖν τὰ | ||
νιν λέγει ἢ ὅτι ἔθος ἦν καὶ τὰς πατρίδας τῶν νικησάντων ὑπὸ τοῦ κήρυκος ἀναγορεύεσθαι ἢ ὅτι ἡ ἐκείνων ἀναγόρευσις |
Δωρίων μὲν οὖν θεοῖς αὐλεῖν ἐδεδοίκει , ἐγὼ δὲ ὑμᾶς ἀνυμνεῖν , οὓς ἠπόρησεν ἂν ὁ Ἀπόλλων εἴτε θεοὺς μαντεύσεται | ||
ἐξ ὧν ἡγούμεθα καὶ ποιητὰς καὶ συγγραφέας καὶ ῥήτορας πάντας ἀνυμνεῖν θεοὺς ἐντέχνως , καὶ ὅπως καὶ ἐν ὁποίοις καιροῖς |
τοίνυν : Λοιπόν . μέλλειν : Βραδύνειν . εἰκὸς : Ὑπάρχει πρέπον . ἀναχωρεῖν : Μεταβαίνειν . Θ . . | ||
τῷ τῶν ἀμπέλων ἀλώπεκες λυμαίνονται καρπῷ . [ ] . Ὑπάρχει δὲ πιόντι κώνειον βλάπτεσθαι μάλιστα τὴν κεφαλήν , φοινίττεσθαι |
καθελοῦντες ἀρχήν , εἰδότες , ὅτι πᾶν , ὅσον ἦν κράτιστον στρατιωτικὸν αὐτῶν , εἰς τὸν ἀγῶνα ἐκεῖνον ὥρμητο , | ||
νικήσαντες μὲν μικρὰ κερδαίνουσι Μέγαρα λαβόντες , νικηθέντες δὲ τὸ κράτιστον τῆς πόλεως ἀπολέσουσι . τὸ γὰρ μαχιμώτατον καὶ κράτιστον |
τῶν βασιλείων . ὢν γὰρ τἄλλα νομιμώτατος αὐτοκρατόρων οἶσθα ὅπου βασιλικώτερον παραρρῆξαι τὸν νόμον ἢ ἐμπεδῶσαι . εἰσφοιτᾷ δὲ εἰς | ||
ἐπεὶ δάκρυα κινεῖ ἡ κρομμύων βρῶσις . οὕτως οἱ σοφοὶ βασιλικώτερον οὐδὲν ἀρετῆς νομίζοντες , ἣ τοῦ βίου παντὸς αὐτοῖς |
ἐν ὑμῖν , τούτων δὲ τῶν πάντων ὁπός ' ἐστὶ δικαστήρι ' ἐν ἀνθρώποις οὐδὲν οὔτε σεμνότερον οὔτε δικαιότερον φανήσεται | ||
Ἀθηναίων οὐδένα . τὰ γὰρ κρίνοντα τὰς κρίσεις ἁπάσας τὰ δικαστήρι ' ἐστίν , οἷς ἐξουσία ἐστὶ καὶ δεσμὸν καὶ |
. οὐκ ἀκύρως δὲ τὸ ” παιήσομεν “ , ἐπειδὴ ἀνθούντων τῶν καρπῶν ἡ χιὼν σίνεται . σφενδόναις ] χαλάζαις | ||
πνεύμασιν ἀπόλλυνται τοῖς παρώροις , ὥσπερ ἐλέχθη περὶ ἐρεβίνθων τῶν ἀνθούντων . Ὁ δὲ κύαμος ἐὰν πνεῦμα ἐπιγένηται λαμπρὸν καὶ |
χρὴ τὸ ἐκβησόμενον ἐκ τῆς ἐμπειρίης : ἔνδοξον γὰρ καὶ εὐμαθές . Ἐν δὲ τῇ εἰσόδῳ μεμνῆσθαι καὶ καθέδρης , | ||
εὐκόλως καταλαμβανόμενος . ὡς ἐνταῦθα καὶ παρὰ Σοφοκλεῖ : ὡς εὐμαθές μοι , κἂν ἄγνωστος ᾖς ὅμως , φώνημ ' |
καὶ τοὺς κινδύνους ἐγκαταλείπῃ τὸν δῆμον . Τὸν δ ' ὀλιγαρχικὸν πάντα τἀναντία τούτων ἔχειν : τί γὰρ δεῖ πάλιν | ||
οὖν , ἔφη . Ἆρ ' οὖν ὧδε μάλιστα εἰς ὀλιγαρχικὸν ἐκ τοῦ τιμοκρατικοῦ ἐκείνου μεταβάλλει ; Πῶς ; Ὅταν |
τροχαικὰ τετράμετρα γʹ ἀναπαιστικὰ γʹ οἱ ἑξῆς τροχαικοὶ τετράμετροι νϚʹ κεδνῆς ] γράφε κενῆς ἐκτελευτήσειν ] ~ σαι στίχοι νϚʹ | ||
' εὐτυχοῦσα πᾶσαν ἡνίαν χάλα κακῶς τε πράσσους ' ἐλπίδος κεδνῆς ἔχου . τοιάνδε χρὴ γυναικὶ πρόσπολον ἐᾶν ἥτις τὸ |
πρὸ τῆς γενέσεως ἐκ τῆς γενέσεως γένοιτο ; Ὥσπερ τοίνυν Πρόνοια καὶ Εἱμαρμένη ἔστι μὲν περὶ ἔθνη καὶ πόλεις , | ||
ἡ μὲν ἀσώματος περί τε τὰ σώματα καὶ τὰς ψυχὰς Πρόνοια τῶν Θεῶν ἐστι τοιαύτη . Ἡ δὲ ἐκ τῶν |
ϲημειωϲόμεθα . οὖρον τοίνυν ἄριϲτόν ἐϲτι τὸ τοῖϲ τῶν ὑγιαινόντων ὁμοιότατον : τοιοῦτον δέ ἐϲτι τὸ ὑπόπυρρόν τε ἅμα καὶ | ||
μὲν οὖν ἐστιν οὖρον ἐπὶ τῶν νοσούντων τὸ τοῖς ὑγιαίνουσιν ὁμοιότατον ὕπωχρον ἢ ὑπόξανθον καὶ λευκὸν καὶ λείαν καὶ ὁμαλὴν |
, τὸ δ ' ἀνανδρότερον ἑπόμενον : οὓς δὴ ἀφομοιοῦμεν κηφῆσι , τοὺς μὲν κέντρα ἔχουσι , τοὺς δὲ ἀκέντροις | ||
, ἀλλὰ διὰ τὴν εὔνοιαν ἀγάπα . Ἐοίκασιν οἱ κόλακες κηφῆσι : καὶ γὰρ ἀργοὶ καὶ ἄκεντροι καὶ τοὺς ἀλλοτρίους |
καὶ ἐκ τοῦ ἀκινδύνου ἀνδραγαθίζεσθαι . τῇ τε αὐτῇ ζημίᾳ ἀξιώσατε ἀμύνασθαι καὶ μὴ ἀναλγητότεροι οἱ διαφεύγοντες τῶν ἐπιβουλευσάντων φανῆναι | ||
Ἰσμηνίῳ καὶ θεοῖς καὶ ἥρωσι τοῖς κοινοῖς τῶν Ἑλλήνων , ἀξιώσατε ὑμᾶς αὐτοὺς μεθ ' ἡμῶν ὀφθῆναι : καὶ πειραθῶμεν |
ἐκείνου πεισθέντες ἀνεδέξαντο . σχῆμά τε οὐ τοῦτο τῇ διανοίᾳ πρεπωδέστατον ἦν , τὸ ἐπιτιμητικόν , ἀλλὰ τὸ παραιτητικόν : | ||
ὅπως ἐν ταῖς ἱερουργίαις συλλειτουργῇ πᾶς ὁ κόσμος αὐτῷ : πρεπωδέστατον δὲ τὸ τὸν ἱερώμενον τῷ τοῦ κόσμου πατρὶ καὶ |
περιπεπηγὼϲ φορυτῷ τε καὶ καλάμοιϲ , δριμυτάτη δέ ἐϲτι καὶ θερμαντικὴ ἐγγὺϲ τοῦ καίειν ἔξωθεν προϲτιθεμένη ϲὺν ἄλλοιϲ : εἴϲω | ||
ἔνιοι δὲ αὐτὴν ψευδοκινάμωμον ὀνομάζουϲιν . Κιρκέαϲ ἡ μὲν ῥίζα θερμαντικὴ καὶ εὐώδηϲ ἐϲτίν , ἥτιϲ ϲὺν οἴνῳ πινομένη ὑϲτέραϲ |
αὐταῖς ἀναγκαῖα τὰ ὑποκείμενα . τέχνη δὲ καὶ φρόνησις πῶς ἀληθευτικαὶ περὶ τὰ ἐνδεχόμενα καὶ ἄλλως ἔχειν καταγινόμενα , καίτοι | ||
δὲ μόναι περὶ αὐτὴν ὅσαι λογικαί , καὶ ἐκεῖναι μόναι ἀληθευτικαὶ ὅσαι γνωστικαί . αἱ γὰρ ὀρεκτικαὶ ὀρέγεσθαι μόνον , |
τῆς πυρᾶς τὴν ποικιλίαν . . . . . : Ἐκείνων δὲ τῶν ταφῶν οὐ δοκοῦσιν ἕτεραι λαμπρότεραι γενέσθαι , | ||
συμβαῖνον τοῖς κατὰ μέρος ἀνθοῦσιν ἀπὸ τῶν κάτωθεν ἀρχομένοις . Ἐκείνων τε γὰρ τὰ μὲν ἰσχύοντα καὶ οἷον τετελεωμένα καὶ |
ὁ ὀπὸς , ἐκ τούτου δὲ νόσος καὶ φθορά . Παραπλήσιον δὲ τὸ συμβαῖνον καὶ ὅταν ἐξαυχμῶσι δι ' ἀνυδρίαν | ||
ἢ συνέχειν : νοσερὰ δὲ τὰ ἐναντίως ἔχοντα τούτοις . Παραπλήσιον δὲ εἶναι καὶ τὸν ἐπὶ τῶν ἄλλων λόγον . |
ἔχει . ἀναπνεῖ γὰρ καὶ δι ' αὐτῶν , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχηλῶν ἐστιν . αἶγες δὲ Κεφαλληνίδες οὐ πίνουσιν | ||
καὶ διὰ τῶν ὤτων καὶ διὰ τῶν μυκτήρων , καὶ αἰσθητικώτατον τῶν διχήλων ἐστί . καὶ τὴν μὲν αἰτίαν εἰπεῖν |
τι δύνωμαι , καὶ αὖ ἃ προκαλῇ πάντα ποιεῖν . δικαιότατον μέντοι μοι δοκεῖ εἶναι ἐμὲ νεώτερον ὄντα τῶνδε καὶ | ||
, ὅταν λέγῃ : παρὰ πολὺ κράτιστος ἐμβολῆς ὤμου : δικαιότατον μὲν μοχλεύειν , ἢν μοῦνον ἐσώτερον τῆς κεφαλῆς ᾖ |
τὸ τέλος ἔσω . ἀπολογοῦνται διότι ἐθορύβησαν . φίλον ] προσφιλές . φίλον ] ἐμοί . τέκος ] γέννημα . | ||
ὑπεμείναμεν . σοῦ δὲ φανέντος ἐκείνων ἠλευθερώθημεν . φίλον ] προσφιλές . κάρα ] ὦ . ἀπήνης ] τοῦ ἅρματος |
Δὶς παῖδες οἱ γέροντες . ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωκάθειν . διώκειν ἐγκαλοῦντα ἢ τρέχοντα | ||
Δὶς παῖδες οἱ γέροντες : ἐπὶ τῶν πρὸς τὸ γῆρας εὐηθεστέρων εἶναι δοκούντων . Διωλύγιον κακόν : ἐπὶ τῶν μέγα |
μεγάροιο διέσσυτο , κέκλετο δ ' ἄλλους ὀτρηροὺς θεράποντας ἅμα σπέσθαι ἑοῖ αὐτῷ . οἱ δ ' ἵππους μὲν λῦσαν | ||
σπέος σπήλαιον . σπεῖο πορεύου , ἐπακολούθησον . καὶ τὸ σπέσθαι παρακολουθῆσαι , καὶ “ σπεῖό μοι ὁμοίως . ” |
ποῖος οὗτος ἐπ ' ἐμοῦ Προτεσίλεως ἀνεβίω ; τίνα τῶν ὑποχθονίων θεῶν ἠσέβησα , ἵνα εὕρω μοι νεκρὸν ἀντεραστήν , | ||
δαίμονας , καὶ προσεποίουν ὡς εἴη τὸ δεινὸν ἐκ τῶν ὑποχθονίων θεῶν . Πολλὰ δὲ καὶ ὑπὲρ Ἁβροκόμου οἱ περὶ |
καὶ πιστὸς ἑταῖρος : τῆς δὲ φυγῆς ἐστιν τοῦτ ' ἀνιηρότατον . μήποτε φεύγοντ ' ἄνδρα ἐπ ' ἐλπίδι , | ||
: ἢν δὲ διώκων μὴ τελέσηι , πάντων τοῦτ ' ἀνιηρότατον . Αἰεὶ παιδοφίληισιν ἐπὶ ζυγὸν αὐχένι κεῖται δύσμορον , |
Κέντρον τε γῆς τέταρτον εὐθὺς τυγχάνει , Τόπος θεμέθλων , κτισμάτων , οἰκημάτων , Τόπος τε τῆς γῆς καὶ τόπος | ||
, εἰ δὲ βόρειον , δυσκίνητοι . Οἱ οἰκοδεσπόται ἐπὶ κτισμάτων συνάπτοντες ἄστροις ὑπὸ γῆν ἐμποδίζουσι τῇ ὑψώσει τοῦ κτίσματος |
θεῖον ὁμολογοῦμεν . τιμία ἄρα καὶ θεία ἡ εὐδαιμονία . Ἔθος τῷ Ἀριστοτέλει ἐν ταῖς παραδιδομέναις ὑπ ' αὐτοῦ μεθόδοις | ||
. Ὑμεῖς δ ' ἐὰν ἱππίσκον ἢ τρίμιτον ἔχητε . Ἔθος ἐστὶν αὐτοῖς , ἄν τιν ' ἰδιώτην ποθέν λάβωσιν |
λοιδορία . Δημοσθένης : τῆς δὲ πομπείας ταύτης ὕστερον . παρρησία καὶ παρουσία διαφέρει . παρρησία μὲν γὰρ ἡ διὰ | ||
. τῆι κόρηι δ ' ἐν ὁμοίοις πάθεσιν οὐχ ὁμοία παρρησία τῶν λόγων ἦν πρὸς τὴν Θάμβην . ἡ γὰρ |
θάμβος ἔφυ τόδε , θάμβος ἀθέσφατον , ὁππότε θῆρας ἀλλοδαποὶ τείρουσι πόθοι καὶ ὑπείροχα φίλτρα . οὐ γὰρ ἐπ ' | ||
ἔλεγεν : Ὦ γέρον , ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι κυβευταί . Ῥοδοφῶν τε ἐκείνῳ τὴν περὶ τὰς γυναῖκας |
ἀλλὰ καὶ ἀναγκαῖον τὴν ἡδονὴν τὸ ἄριστον εἶναι καὶ τὸ αἱρετώτατον . εἰ γὰρ πάσης ἕξεώς ἐστιν ἐνέργεια , ἡ | ||
ἐπὶ τέλει ἐστὶ τοῦ λόγου καὶ συνηγορεῖται τῷ λόγῳ πάντων αἱρετώτατον εἶναι τὴν ἡδονὴν λέγοντι : εἰ γὰρ ἑκάστης ἕξεώς |
τις ἄν , καὶ ἔνδοξα εἶναι , καθάπερ καὶ τὰ σιδηρεῖα ; ἢ σιδήρου μὲν εὐπορία τόπον ἐπιφανῆ δύναται ποιεῖν | ||
ὅτι καὶ ἔνδοξα ἦν καὶ ἄξια μνήμης , καθάπερ τὰ σιδηρεῖα . τί δ ' εἰ μὴ κατὰ τοὺς ἥρωας |
τότε ὄντας χρόνῳ . κοινῇ δὲ διαλαμβάνοντες ἅπαντες πειρασόμεθα τὸ πρέπον εἰς δύναμιν οἷς ἐπέταξας ἀποδοῦναι . σκοπεῖν οὖν δὴ | ||
τοῖς Ἀθηναίοις , ὁ στρατηγὸς τῶν Ἀθηναίων . δέον ] πρέπον . . ἀπώλεσα ] ἔφαγον . , ἠνάλωσα , |
ὄντα ἔνεϲτι τεκμαίρεϲθαι : βέβλαπται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ τὸ λογιϲτικόν . μιχθείϲηϲ δὲ τῷ αἵματι τῆϲ ξανθῆϲ χολῆϲ καὶ | ||
ὄντα ἔνεϲτι τεκμαίρεϲθαι : βέβλαπται δὲ τὸ φανταϲτικὸν καὶ τὸ λογιϲτικόν . μιχθείϲηϲ δὲ τῷ αἵματι τῆϲ ξανθῆϲ χολῆϲ καὶ |
, ἐμφαινόντων τῶν δημιουργῶν ὡς καὶ τοῦ τῆς Ἀμαλθείας ἐστὶν ὀλβιώτερον τὸ κέρας τοῦτο . Θεοκλῆς : ἐθύσαμεν σήμερον Σωτήρια | ||
καὶ μακάριον τοὺς ὑπάρχοντας φίλους ὁρᾶν , πόσῳ δή ποτε ὀλβιώτερον τοὺς ὁρωμένους φίλους ὑπάρχειν ; ὅστις τοίνυν ἑαυτῷ τῆς |
ἄγειν . τὸν δὲ οὐχ ὑπακοῦσαι λόγος ἔχει τοῦ Ὀλύμπου προτιμῶντα τὴν σὺν ταῖς ἀδελφαῖς καὶ τοῖς γειναμένοις διατριβήν . | ||
, ἐπαινῶ τὸν Εὐριπίδην τὴν ἀγαθὴν βουλὴν τῶν πολλῶν χειρῶν προτιμῶντα : μακαρίζω δὲ τοὺς αὐτοκράτορας , οἷς τοιοῦτο τροπαῖον |
δέ μοι δηλοῦν ἀνδρὸς ἀρετὴν πρώτη τε μηνύουσα καὶ τελευταία βεβαιοῦσα ἡ νῦν τῶνδε καταστροφή : τὸν γὰρ ἐν τοῖς | ||
σοῦ , καλὴ μὲν ἡ ἐπιστολή , τὸ δὲ ἔγκλημα βεβαιοῦσα . Ἁρμόνιος οὑτοσὶ χρηστὸς ὢν τὰ τῶν πεπονηρευμένων πάσχει |
δύνῃ , ἵνα καὶ εἰς αὔριον ἐργατικώτερος ᾖς καὶ οὕτως ὑγιαίνῃς . ἐν βασιλικῇ αὐλῇ ἐάν τι ἀκούσῃς , τοῦτο | ||
ἄνθρωπε , προσκύνει τὴν θεόν , ὡς εὐτυχής , ἢν ὑγιαίνῃς μὲν τὴν ψυχήν , ἀκέραιον δὲ ᾖ σοι τὸ |
ἔφη , τοὺς νῦν ἀθλητὰς οἱ παρομαρτοῦντες λέοντας καλοῦσιν . Ἀστεῖον δὲ κἀκεῖνο αὐτοῦ καὶ δηκτικὸν ἅμα τὸ πρὸς τὸν | ||
ἔφη , τοὺς νῦν ἀθλητὰς οἱ παρομαρτοῦντες λέοντας καλοῦσιν . Ἀστεῖον δὲ κἀκεῖνο αὐτοῦ καὶ δηκτικὸν ἅμα τὸ πρὸς τὸν |
εἰρηκέναι , πολυπράγμονα πανταχοῦ καὶ περιττὸν ὄντα , ἑπτὰ δὲ θηλυτέρων ὀΐων ἐτανύσσατο χορδάς . Οὐχ ἧττον δὲ τούτου θαυμαστόν | ||
: τῶν δὲ φθόγγων ὧν μὲν ἀρρενικῶν , ἑτέρων δὲ θηλυτέρων , ἄλλων δὲ ἐπικοίνων ὄντων ἑκάστῳ δύναμιν τῶν πλανητῶν |
, καὶ τὸ σταθερόν : τὰ γὰρ γλαυκόφθαλμα τῶν ζώων καταπληκτικὰ , καὶ θυμωδέστερα : ἢ γλαυκῶπις λέγεται μεταληπτικῶς , | ||
δὴ τῶν δαιμονίων ἐστὶν ἡμερώτερα : τὰ δὲ τῶν ἀρχόντων καταπληκτικὰ μέν ἐστιν , εἰ περὶ τὸν κόσμον ἐνεξουσιάζουσι , |
λείπει τὰ κρέα . Γ θυμέ ] ψυχή . Γ βωμολόχον ] πανοῦργον , λῃστρικόν . Γ ἔξευρέ τι ] | ||
Φιλόχορος β Ἀτθίδος οὐ γὰρ , ὥσπερ ἔνιοι λέγουσιν , βωμολόχον τινὰ καὶ κόβαλον γίνεσθαι νομιστέον τὸν Διόνυσον . . |
ἔδει , καὶ μὴ δύναμιν οὖσαν τοσαύτην ἄγονον εἶναι . Κρεῖττον δὲ οὐχ οἷόν τε ἦν εἶναι οὐδ ' ἐνταῦθα | ||
ἥτις καὶ Καλαμίνθη , πόλις Λιβύης . Ἑκαταῖος Περιηγήσει . Κρεῖττον οὖν ὡς Ἡρόδοτος [ Ἡρόδωρος ? ] διὰ τοῦ |
ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο „ . ἄμμορον : τὸ κακόμορον . ἢ τὴν ἄμοιρον . ἀμύνειν βʹ : τὸ | ||
περιέσχεν . ἀμφασίη ἀφασία , ἀφωνία . ἄμμορον ποτὲ μὲν κακόμορον , “ ἄμμορος ἣ τάχα χήρη σεῦ ἔσομαι : |
καὶ ἀφελές , ὡς μηδὲ ὑπὸ τῶν δακρύων ἐξαλλάττειν τὸ ἵλεων . καὶ ἡ δέρη ἔτι ἡδίων ὑπὸ τοῦ μὴ | ||
' ὃν οὐδὲ τῶν ἐν Ἅιδου θεῶν εἰκός ἐστιν τυχεῖν ἵλεων , ἀλλ ' εἰς τοὺς ἀσεβεῖς ὠσθῆναι διὰ τὴν |
' ἀρῆξαι διαπεπραγμένῳ : τί γάρ ; ἰοὺ ἰού . κωφοῖς ἀυτῶ καὶ καθεύδουσιν μάτην ἄκραντα βάζω . ποῦ Κλυταιμήστρα | ||
δὲ σὰ οὕτω περιφανῆ ἐστιν ὡς καὶ τυφλοῖς εἶναι καὶ κωφοῖς γνώριμα : εἰ γὰρ καὶ φθέγξαιο μόνον , εἰ |
καὶ Ἀριστοτέλης . Ἀλλὰ τὰ μὲν ὀνόματα ὅπως ἄν τις εὐφυέστερον ἔχοι , προσαρμοζέτω τοῖς πράγμασιν . Ὅτι δ ' | ||
οἱ χαριέστεροι τῶν διαιρούντων τὴν Ἀσίαν ἀπὸ τῆς Λιβύης ὅρον εὐφυέστερον ἡγοῦνται τοῦτον τῶν ἠπείρων ἀμφοῖν τὸν κόλπον ἢ τὸν |
γνώριμον αὖθις εἶναι καὶ τὰς εἰκόνας αὐτοῦ Πομπηίου διωρθώσατο . Τόδε μὲν δὴ τοῦ βίου τέλος ἦν Πομπηίῳ τῷ μεγίστους | ||
δὲ τῶν παίδων τὸ καθαρὸν ἐνεδείξατο τῶν ψυχῶν . ροθʹ Τόδε τοίνυν αὐτόθεν Βούλεται ἐπὶ τὴν ἀντιπαράθεσιν ἐλθεῖν καὶ τὴν |
λύρα δέ σφι βˈρέμεται καὶ ἀοιδά : καὶ ξενίου Διὸς ἀσκεῖται θέμις αἰενάοις ἐν τραπέζαις : ἀλλὰ σὺν δόξᾳ τέλος | ||
: ἐν ᾗ Αἰγίνῃ ἡ Θέμις ἡ τοῦ Διὸς πάρεδρος ἀσκεῖται καὶ θρησκεύεται . ἐπαινεῖ δὲ αὐτοὺς ὡς φιλοξένους , |
Ἑλληνικοῦ παντὸς ἐν αὐτῇ , φασί , τῇ ἀποβάσει ; Εὔηθες τουτί σοι , ξένε , ψυχαῖς γὰρ θείαις οὕτω | ||
λέγειν ἀληθεῖς εἶναι καὶ τὰς τῶν παρορώντων καὶ παρακουόντων . Εὔηθες γὰρ ἂν ἦν τὸ λεγόμενον , ὡς ὁ παρορῶν |
ἡ ἐν ὄρεσι δίαιτα : διὰ δὲ τὸ πᾶσιν ἀνθρώποις εὐπρόσιτον εἶναι νοῦν ἔχοντα φίλον ἀνδρῶν εἶπε . Τέκνον ἀνωδυνίας | ||
οὗτοι μετεωρισθείσης τῆς θαλάττης , ὡς καὶ διὰ τοῦτο οὐκ εὐπρόσιτον τὸ χωρίον καὶ διὰ τὸ πᾶσαν τὴν τῆς πέτρας |
Ὀρτυγία γὰρ καὶ ἡ Δῆλος ἐκαλεῖτο : καὶ διὰ τὸ θεοφιλές : ἐν Δήλῳ γὰρ ἦν ἡ Ἄρτεμις . σέθεν | ||
μὲν δὴ διότι γε φιλεῖται ὑπὸ θεῶν φιλούμενόν ἐστι καὶ θεοφιλές . Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκ ἄρα τὸ θεοφιλὲς |
ὡς ἀληθῶς ἐστι μόνη τοῦ παντός , αἱ δὲ ἄλλαι παιδεῖαι δευτέρων καὶ τρίτων καὶ ὑστάτων ἄθλων τυγχάνουσαι μεθόριοι ξένων | ||
τῶν αὐτῶν ἄγεσθαι παρακελεύσηται . οἶδεν γὰρ ὅτι αὗται αἱ παιδεῖαι δύνανται τὸ τριμερὲς τῆς ψυχῆς ἐπανορθώσασθαι : διὰ μὲν |
καὶ ὑποστατικὰ τῶν δεινῶν : τῶ δ ' ἐπιθυματικῶ ἁ σωφροσύνα : μετριότας γάρ ἐντι καὶ κατοχὰ ποθ ' ἁδονὰν | ||
ἀφείης ἱμέρωι χρίσας ' ἄφυκτον οἰστόν . στέργοι δέ με σωφροσύνα , δώρημα κάλλιστον θεῶν : μηδέ ποτ ' ἀμφιλόγους |
' πὶ τούτοισιν εὖ πρᾶξις , ὡς θέλει τόδ ' ἄγχιστον Ἀπίας γαίας μονόφρουρον ἕρκος . ἥκω σεβίζων σόν , | ||
' ἂν ἐν βάθροις ἔτι . ἔξεστι τὸν γένει μὲν ἄγχιστον πατρὸς μέγαν τε δαίμον ' ἐν θεοῖς τε τίμιον |
ἐπιρρίπτειν , ἀρίστη δὲ πασῶν ἡ λεγομένη Σαραπίωνος μηλίνη . σπουδαστέον μέντοι ὡς ὅτι τάχιστα εἰς διαπύησιν ἄγειν τοὺς ἄνθρακας | ||
θεᾶς γεγῶτος : τί γὰρ ἐγὼ σεμνύνομαι ; ἦ τινος σπουδαστέον μοι μᾶλλον ἢ τέκνου πέρι ; ἀλλ ' ἄμυνον |
καὶ νῦν ὅσον εἰς ἀνάμνησιν . Ἀμίλχαρ , ᾧ Βάρκας ἐπίκλησις ἦν , Ἀννίβου τοῦδε πατήρ , ἐστρατήγει Καρχηδονίων ἐν | ||
οἶδα μόνῳ τούτῳ καὶ ὑπερῷον ἄλλο ἐπῳκοδόμηται Μορφοῦς ἱερόν . ἐπίκλησις μὲν δὴ τῆς Ἀφροδίτης ἐστὶν ἡ Μορφώ , κάθηται |
εἶναι . νοῦν γ ' ἔχων : πλουτεῖ γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος δ ' ὁ νεώτερος ἐν Τιτᾶσι : | ||
βούλεται . νοῦν γ ' ἔχων : πλουτεῖ γὰρ ὁ Βλεπαῖος . Κρατῖνος ὁ νέος : Κόρυδον τὸν χαλκοτύπον πεφύλαξο |
, Ἐρωτικὴ τέχνη , Περὶ τιμῆς , Περὶ δόξης , Πολιτικός , Περὶ βουλῆς , Περὶ νόμων , Περὶ τοῦ | ||
, Περὶ τοῦ πλέον ἔχειν , Τί τὸ ἐπιτήδειον ἢ Πολιτικός , Περὶ τοῦ καλοῦ , Περὶ τοῦ κακουργεῖν , |
, ὧν ἐκαρποφόρησεν ἡ ψυχὴ καλῶν , ἐπιδεικνυμένους ἄντικρυς οὕτω ῥητορεύειν , τὰ εἰς τὸν τελεσφόρον θεὸν ἐγκώμια λέγοντας : | ||
. Εὐγενὴς εὐγενῆ δέχου καὶ ποίει φίλον σώφρων σεσωφρονηκότα , ῥητορεύειν εἰδὼς ῥητορεύειν εἰδότα , φιλούμενος ὑπὸ πάντων ἀγαπώμενον ὑπὸ |
ἀπὸ τοῦ ἐλάσσονός ἐστι ΔΥ α : ΔΥ ἄρα α Ϛπλ . ἐστὶν ʂ γ . ʂ ἄρα ιη ἴσοι | ||
ὁ δὲ συναμφότερος ʂ γ : δεήσει ἄρα ΔΥ β Ϛπλ . εἶναι ʂ γ . ʂ ἄρα ιη ἴσοι |
ἀπατήσαντα ἢ βιασάμενον ; Σφόδρα γ ' , ἔφη . Ἀναγκαῖον δὴ πανταχόθεν φέρειν , ἢ μεγάλαις ὠδῖσί τε καὶ | ||
, ἆρα οὐ δῆλον ὅτι καὶ ἂν εἴποις ; ” Ἀναγκαῖον . “ Σμικρῷ μὲν δὴ πρόσθεν ἆρα οὐκ ἠκούσαμέν |
. οὐκ εὐτυχῶς ] † ἀλλ ' ἐπὶ συμφορᾷ . δυσπόλεμον ] λέγω . τὸ . ἤγουν οἱ δυσκαταγώνιστοι Πέρσαι | ||
νέᾳ δύᾳ δύᾳ : Ἰαόνων ναυβατᾶν κύρσαντες οὐκ εὐτυχῶς . δυσπόλεμον δὴ γένος τὸ Περσᾶν . πῶς δ ' οὔ |
κατέλιπεν διδάσκαλον , ὥσπερ δικαστὴν ἢ κριτὴν ἢ κύριον . Κοινῶς ποιητὰς πάντας ἔθος ἐστὶν καλεῖν καὶ τοὺς περιττοὺς τῇ | ||
Περί τ ' εὐσεβείας αʹ καὶ Περὶ ἀνδρείας αʹ , Κοινῶς τε περὶ ἀρετῆς αʹ καὶ ἄλλο , Περὶ εὐδαιμονίας |
ζηλοῖ τὸν οὐδενὸς δεόμενον ὁ τῶν ὀλίγων ἀναγκαίως δεόμενος . ἄσκει μέγας μὲν εἶναι παρὰ θεῷ , παρὰ δὲ ἀνθρώποις | ||
ἐνοχλῶν , ἐλαύνων μᾶλλον ἢ καὶ τὴν ψῆφον παρακαλῶν . ἄσκει δὲ αὐτὸ θεώμενος τοὺς ἐν τοῖς ἀληθινοῖς πράγμασιν ὁτιοῦν |
Ἐμπειρικῶν καὶ Μεθοδικῶν , ποιησόμεθα . ἔστι δὲ ἴδια τῶν Ἐμπειρικῶν ταῦτα : ἡ ἐπὶ ταῖς συνδρομαῖς τήρησις τῶν ὠφελούντων | ||
οὗ τὴν ἔνδειξιν τῶν συμφερόντων γίγνεσθαι . τῶν δ ' Ἐμπειρικῶν πρὸς τοὺς Λογικοὺς κοινόν ἐστι τὸ ἐπὶ τοῖς φαινομένοις |
λεγόμενα . . τα τῶν εὐνούχων εἶπεν ὅτι προσῆκόν ἐστιν ἐπινεύειν . . . . τοῦ δὲ βασιλέως τοῦτο εἰπόντος | ||
' ἂν οὖν , ἦν δ ' ἐγώ , τὸ ἐπινεύειν τῷ ἀνανεύειν καὶ τὸ ἐφίεσθαί τινος λαβεῖν τῷ ἀπαρνεῖσθαι |
σκιάδια αὐτοῖς ἕπεται : τὸ γὰρ κάλλος τιμῶντες ἀσκοῦσιν ὅσα καλλωπίζει τὴν ὄψιν : ἀλήθειάν τε ὁμοίως καὶ ἀρετὴν ἀποδέχονται | ||
ἐσπουδακώς . Πλάτων δέ , ὃς ἐπαγγέλλεται σοφίαν , τρυφεροῖς καλλωπίζει καὶ περιέργοις σχήμασι τὴν φράσιν . καὶ οὔπω τοῦθ |
καὶ ἐκ τοῦ ἐπιτελουμένου τετελείωται : τὸ γὰρ γινόμενον τὸ συντελούμενόν ἐστιν . εἰπὼν δὲ οὕτως γίνεσθαι τὰ τοιαῦτα ὡς | ||
καὶ ἐκ τοῦ ἐπιτελουμένου τετελείωται : τὸ γὰρ γινόμενον τὸ συντελούμενόν ἐστιν . εἰπὼν δὲ οὕτως γίνεσθαι τὰ τοιαῦτα ὡς |
αὐτὴν ἐστόλισαν οἱ Ἕλληνες . * στεφηφόρον εἶπεν , ὅτι ἐστεφάνουν καὶ ἄνθεσιν ἔπαττον τοὺς θυομένους * . δράκων εἶδος | ||
ὅσον ἂν καὶ προσεδόκησαν διαπεφευγότες χειμῶνα , καὶ τὴν πόλιν ἐστεφάνουν , ἐθαύμαζον , πᾶν ὅ τι εἴποιεν αὐτὴν μικρὸν |
τοῦ βασιλέως θυγάτηρ , ἐρασθεῖσα προέδωκε τὸν πατέρα , καὶ νικηφόρον ἐκεῖνον ἐποίησεν . Ἀναστρέψαντος δ ' αὐτοῦ , ἡ | ||
ἀκαταλήκτων ρμθʹ , ὧν τελευταῖος : σωτήριόν τε καὶ δορὸς νικηφόρον . ἐπὶ ταῖς ἀποθέσεσι παράγραφος , ἐπὶ δὲ τῶι |
κἀμοὶ γὰρ οὐδὲν ἧττον : κἀγὼ γάρ σοι οὐδὲν ἧττον συναλγῶ : ἀλλ ' οὐ σιωπῆς , βουλῆς δὲ μᾶλλον | ||
Κίλικα δεικνύων ; Ἐγώ σε φιλῶ μὲν ὡς μαθητήν , συναλγῶ δ ' ὡς ὀρφανῷ καὶ ἀδικουμένῳ καὶ ἀμελοῦντι παιδείας |
ἔλαιον τοῖς μὲν φυτοῖς ἅπασίν ἐστιν πάγκακον καὶ ταῖς θριξὶν πολεμιώτατον ταῖς τῶν ἄλλων ζῴων πλὴν ταῖς τοῦ ἀνθρώπου , | ||
τὰ νουσήματα , ἀλλὰ σπεύδειν τρύχειν προσφέροντα τῇ νούσῳ τὸ πολεμιώτατον ἑκάστῃ , καὶ μὴ τὸ φίλον καὶ σύνηθες : |
. ὅτι οὕνεκα ἀντὶ τοῦ τούνεκα . . . . ἐκτατέον τὸ φθάνει διὰ τὸ μέτρον . ἡ δὲ διπλῆ | ||
δηλοῖ χρόνον , ἀλλ ' ἴσον ἐστὶ τῷ δή . ἐκτατέον δὲ διὰ τὸ μέτρον . παρενήνοθε : ἀντὶ τοῦ |