| μὲν λαμβάνηται ὁ Κύκλωψ , ὃς οὐκ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι , μειωτικῶς δὲ ὁ πυγμαῖος | ||
| φαντασίᾳ νόησιν ἔσχομεν Κύκλωπος , ὃς οὐκ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι ὑψηλῶν ὀρέων , ὅτε φαίνεται |
| καὶ τῷ εἰπεῖν οὐδὲ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι : πάντες γὰρ οἱ περὶ τούτου προγυμνασθέντες λόγοι | ||
| ἐξετάζειν δεινοὶ λέγουσιν ἐς πολλὰ ἀγαθάς . Ἐν δὲ τῷ ῥίῳ τῷ Βιβωνικῷ θύννων ἔθνη μυρία . καὶ οἳ μὲν |
| οἷον ὃς οὐκ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι ὑψηλῶν ὀρέων , κατὰ μείωσιν δέ , ἐπειδὰν συνελόντες | ||
| , ὃς οὐκ ἐῴκει ἀνδρί γε σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι , μειωτικῶς δὲ ὁ πυγμαῖος ἄνθρωπος . ὅθεν εἰ |
| δὲ αὐξητικῶς μέν , ὡς ὁ Τιτυὸς καὶ Κύκλωψ : μειωτικῶς δέ , ὡς ὁ Πυγμαῖος . καὶ τὸ κέντρον | ||
| πάλιν κατὰ δύο τρόπους , ὁτὲ μὲν αὐξητικῶς ὁτὲ δὲ μειωτικῶς , οἷον ἀπὸ τῶν κοινῶν ἀνθρώπων , οἷοι νῦν |
| τούτου τάττουσι , καθότι Ὅμηρος ἐπὶ τοῦ Θερσίτου : φοξὸς ἔην κεφαλήν . καὶ ἔστιν οἷον φαοξός , ὁ πρὸς | ||
| ' ἀμείνων : καὶ πάλιν Ἀνδρῶν αὖ μέγ ' ἄριστος ἔην Τελαμώνιος Αἴας , ὄφρ ' Ἀχιλεὺς μήνιεν : ὁ |
| , τὰ φρονέων ἐπόρουσε Μαχάονι , καί ῥά μιν ὦκα οὔτασεν ἐγχείῃ περιμήκεΐ τε στιβαρῇ τε δεξιτερὸν κατὰ γλουτόν . | ||
| ' ἔβαλε Σθενέλοιο καταντίον : οὐδ ' ἄρα τόν γε οὔτασεν ἐλδόμενός περ , ἀπεπλάγχθη γὰρ ὀιστὸς ἄλλῃ , ὅπῃ |
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τοὺς δὲ Μέδων κόσμησεν , ἵνα συνδήσῃ τὴν φράσιν , ἠθετηκὼς τοὺς προειρημένους | ||
| βασιλείης , Ἥρης Ἀργείης , ἣ στέμμασι καὶ θυσάνοισι πρώτη κόσμησεν περὶ κίονα μακρὸν ἀνάσσης Ἑρμείαν δὲ πατὴρ ἐριούνιον ὠνόμας |
| Ἀγκαίῳ πίσυνοι : τὸν γὰρ φάσαν ἴδριν ἅπαντες ναυτιλίης σφετέρῃσι δαημοσύνῃσι κεκάσθαι . Αὐτὰρ πηδαλίων οἰήια λάζετο χειρί νῆα κατιθύνων | ||
| μετὰ κτίλον , ὅς θ ' ἅμα πάντων νισομένων προθέῃσι δαημοσύνῃσι νομῆος : ὣς ἄρα τῇ γ ' ἐφέποντο βίῃ |
| δὲ φράσαιντο ἢ σταλίκων ὀδμὴν ἢ πεπταμένοιο λίνοιο , ἔμπαλιν ἰθύνουσιν , ἐπιστροφάδην δὲ φέβονται αὐτοῖς ἄντα βροτοῖσι , πόνον | ||
| ἀνὴρ μάρνανται , σκύλακες δὲ συνέμποροι ἡγεμονῆες κνώδαλα σημαίνουσι καὶ ἰθύνουσιν ἄνακτας εὐνὴν εἰς αὐτὴν καὶ ἀρηγόνες ἐγγὺς ἕπονται . |
| σπόγγους ἴδεν : οἱ δὲ φύονται ἐν νεάτοις πλαταμῶσιν , ἀρηρότες ἐν σπιλάδεσσι : καί σφισι καὶ πνοιὴν φάτις ἔμμεναι | ||
| ἀπ ' ἄλλου : ὣς ἄρ ' ἴσαν θαμινοὶ καὶ ἀρηρότες ἀλλήλοισιν . Τρῶες δ ' αὖτ ' ἔκτοσθεν ἔσαν |
| : ἱστία δ ' αἶψ ' ἐτάνυσσαν ὑπ ' ἀμφοτέροισι πόδεσσι , νῆα κατιθύνοντες ἐύζυγον . Ἣ δ ' ὑπ | ||
| τινες καὶ τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ “ κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσι ” τὴν πολλὴν κίνησιν τῶν ποδῶν σημαίνειν , οἷον |
| ἔνθα καὶ ἔνθα διὰ πλατὺς εἴδετο Πόντος , καί σφισιν ἀπροφάτως ἀνέδυ μέγα κῦμα πάροιθεν κυρτόν , ἀποτμῆγι σκοπιῇ ἴσον | ||
| , ἧνται ἀκήν , ἐπεὶ οὔ σφε κατέλλαβε χείματος ὥρη ἀπροφάτως , ἀλλὰ πρὶν ἐκαρτύναντο μέλαθρον ὧς πυκινὰ πτερὰ τοῖσιν |
| Ὄφις γε δύο στρέφεται μετὰ χερσίν , δεξιτερῇ ὀλίγος , σκαιῇ γε μὲν ὑψόθι πολλός . Καὶ δή οἱ Στεφάνῳ | ||
| . Πάτροκλος δ ' ἑτέρωθεν ἀφ ' ἵππων ἆλτο χαμᾶζε σκαιῇ ἔγχος ἔχων : ἑτέρηφι δὲ λάζετο πέτρον μάρμαρον ὀκριόεντα |
| νοῦν αἰνιττόμενος αἰτίαν . οὐδὲ γὰρ ἀνδρομέηι κεφαλῆι κατὰ γυῖα κέκασται , οὐ μὲν ἀπαὶ νώτοιο δύο κλάδοι ἀίσσονται , | ||
| εἰς ο . παρὰ τὸ κάζω ῥῆμα , ὅθεν κέκασμαι κέκασται κεκασμένος , ὄνομα ῥηματικὸν κασμός , καὶ μεταθέσει τοῦ |
| συνθέτου . μέγας μὲν θυμὸς τὸ πολὺ τοῦ χόλου , μεγάθυμος δὲ ὁ μεγαλόφρων καὶ μεγαλόψυχος . καὶ χειροδίκης μὲν | ||
| γενέσθαι τῷ Εὐρυάλῳ τῶν κηδεμόνων ἕνα . λέγει γὰρ Ἀτὰρ μεγάθυμος Ἐπειὸς χειρὶ λαβὼν ὤρθωσεν , ἐν ᾗπερ καὶ κατέβαλλε |
| τοῖς ἀγῶσι κηρύκων ἐπίτροχόν τι καὶ ἀσαφὲς ἐφθέγγετο . πλὴν ἐῴκει γέ τινας ἐπικαλεῖσθαι δαίμονας . μετὰ δ ' οὖν | ||
| χρῶτα διατέμνων . ῥῖον ἀκρωτήριον ὄρους : “ οὐ γὰρ ἐῴκει ἀνδρὶ σιτοφάγῳ , ἀλλὰ ῥίῳ ὑλήεντι . ” ῥίπεσσι |
| ἀλλοτριότητα τοῦ βασιλέως δὶς ἢ τρὶς ἀπιόντα πρὸς αὐτὸν εἰπεῖν κάτθανε καὶ Πάτροκλος , ὅπερ σέο πολλὸν ἀμείνων . οὐ | ||
| νῦν χρὴ μεθύσθην καί τινα πρὸς βίαν πώνην , ἐπειδὴ κάτθανε Μυρσίλος . καὶ καθόλου δὲ συμβουλεύων φησίν : μηδὲν |
| μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων , τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί . εἴ περ ἀδειής τ ' | ||
| Οἰδίπου νεανίαι : φίλοι δ ' ἐκόσμουν , τῆσδε μὲν πρόμον χθονὸς Σπαρτῶν ἀριστῆς , τὸν δὲ Δαναϊδῶν ἄκροι . |
| ἔργων [ , φῆ ] θ ' Ἡρακλῆος στήσειν μένος ἱπποδάμοιο : νήπιος , οὐδ ' ἔδδεισε Διὸς ταλασίφρονα παῖδα | ||
| ὡς δὲ ἴδον Στρατοκλῆ , κρατερὸν μήστωρα φόβοιο , τρίγλης ἱπποδάμοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχοντα , . . . ἂψ |
| θραύεσκον ὑπέκπυρον ὄζον ἄκικυν : οὐδ ' ἄρα μόρσιμος ἦα δαφοινῷ θηρὶ δαμῆναι . τοὔνεκεν αἰπολίοισιν ἀπόπροθι βοσκομένοισιν ἑσπομένω δύο | ||
| κινήσεως τροπὰς ὑπαυγάζουσα , ἀλλ ' ὕπωχρος καὶ ἐν τῷ δαφοινῷ πελιδνός . τὸ δὲ τῆς Ἀλκμήνης εἶδος ἀνασκοποῦντι ἀναφέρειν |
| ἀΐοντι : ὠρίνθη δέ οἱ ἦτορ ὅ τ ' οὐ δύνατο προσαμῦναι . χειρὶ δ ' ἑλὼν ἐπίεζε βραχίονα : | ||
| Ὀδυσεὺς δύνατο σφῆλαι οὔδει τε πελάσσαι , οὔτ ' Αἴας δύνατο , κρατερὴ δ ' ἔχεν ἲς Ὀδυσῆος . ἀλλ |
| δολιχόσκιον ἔγχος , καὶ βάλε Πηλεΐδαο μέσον σάκος οὐδ ' ἀφάμαρτε : τῆλε δ ' ἀπεπλάγχθη σάκεος δόρυ : χώσατο | ||
| ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ καὶ βάλεν , οὐδ ' ἀφάμαρτε , κατ ' ἀσπίδα πάντος ' ἐΐσην ταυρείην : |
| καὶ ἀμφοτέροισι μετηύδα : Ἴσχεσθ ' , ἀγλαὰ τέκνα , παλαισμοσύνης ὑπερόπλου : ἴδμεν γὰρ δὴ πάντες ὅσον προφερέστατοί ἐστε | ||
| κελεύσῃ ὁ θεωρητής . Ἐπιφροσύνῃσι : φρονήσεσι , διδασκαλίας . παλαισμοσύνης : παλαίστρας . Τῇ καὶ τῇ : ὧδε καὶ |
| παρήλυθες , ὦ Πολύδευκες , βάλλετο δ ' ἀκτίνεσσιν ἅπαν Ἀμύκοιο πρόσωπον . αὐτὰρ ὅγ ' ἐν θυμῷ κεχολωμένος ἵετο | ||
| πάντη φοιβήσαντες , ἐπικριδὸν ἱρεύσαντο μῆλα τά τ ' ἐξ Ἀμύκοιο λεηλασίης ἐκόμισσαν . αὐτὰρ ἐπεὶ μέγα δόρπον ἐνὶ μεγάροισιν |
| νίζετο δῖος Ὀδυσσεὺς ἅλμην , ἥ οἱ νῶτα καὶ εὐρέας ἄμπεχεν ὤμους : ἐκ κεφαλῆς δ ' ἔσμηχεν ἁλὸς χνόον | ||
| λαοὺς ἄσπετος ἀμφοτέρωθε , ἀλλ ' οὔ τι μενεπτολέμου Ἀχιλῆος ἄμπεχεν υἱέα δῖον , ἐπεί ῥά οἱ ὄβριμον ἦτορ πάμπαν |
| καλέεσκεν ἐς μέσον ἡρώων τὸν ὑπέρτατον . Οἳ δ ' ὁρόωντες θάμβεον ὄβριμον ἄνδρα καὶ ἄλκιμον , οὐδέ τις ἔτλη | ||
| δ ' ἐς βαθὺ κῦμα κυκώμενον : οἱ δ ' ὁρόωντες αὐτίκ ' ἐπιθρώσκουσι καὶ ἁρπάζουσιν ὄλεθρον . οὐδ ' |
| Νέστιδος αἴης . Ἔνθα κε λευγαλέῃ Μινύαι τότε δηιοτῆτι παυρότεροι πλεόνεσσιν ὑπείκαθον , ἀλλὰ πάροιθεν συνθεσίην , μέγα νεῖκος ἀλευάμενοι | ||
| Τοὶ μέν : ἢ καὶ ἄλλοι μέν : δωρικῶς . πλεόνεσσιν : πλειοτέραις . ὁμευναίαις : ὁμοκοίταις , ὁμοκοίτοις , |
| , ὧν τὰ ἄκρα ἀκροχηνίσκοι . αἱ δὲ ἡνίαι καὶ ῥυτῆρες καλοῦνται . τὰ δὲ ἀπὸ μὲν τῶν ῥυμῶν ἀπηρτημένα | ||
| φῆ , ἔβη βῆ , ἐθέλω θέλω , οἱ ἐρυτῆρες ῥυτῆρες : ἔνιοι δὲ καὶ τὴν χεῖρα παρὰ τὸ ἔχειν |
| γὰρ ἔβρισαν Λυκίων ἀγοί , οἳ τὸ πάρος περ ζαχρηεῖς τελέθουσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας . εἰ δὲ καὶ ἐνθάδε περ | ||
| Ἐρεμβοὺς καὶ Λιβύην , ἵνα τ ' ἄρνες ἄφαρ κεραοὶ τελέθουσι . τρὶς γὰρ τίκτει μῆλα τελεσφόρον εἰς ἐνιαυτόν : |
| ἀρήιον ἰθύνωσιν . Αἴας δ ' ἐν μέσσοισι μέγ ' ἀσχαλόων φάτο μῦθον : Ὦ Ὀδυσεῦ φρένας αἰνέ , τί | ||
| . Ἦ μέν κέν μιν πολλὰ πατὴρ μενέαινεν ἐρύκειν , ἀσχαλόων ἑὸν υἷα φίλον θήρεσσι μάχεσθαι : καὶ Πριάμοιο βίη |
| ' ἐσσυμένως : καί κεν πολὺ λώιον εἴη ἢ ζώειν ἀπάνευθεν ἀοσσητῆρος ἑοῖο . Ἦ ῥ ' ὁ γέρων ἀλίαστον | ||
| μάχης εἰρύατο νῆες „ . τὸ δὲ ” μὴ ἐμέο ἀπάνευθεν τιθειόμεναι ” , χωρίς . ἀπειλῆσαι δʹ : τὸ |
| οἰοπόλῳ Ἀπολλόδωρος ἐν ᾧ ὄϊες πολοῦνται . οἰώθη ἐμονώθη . οἴμησεν ὥρμησεν , καὶ οἰμήματα ὁρμήματα , καὶ “ οἶμα | ||
| κάλλιπε λαὸν ὅσον κατὰ νῆας ἔλασσε , καί ῥα θοῶς οἴμησεν ἐπ ' Ἀτρέος υἷε κραταιὼ παῖδά τε καρτερόθυμον Ὀιλέος |
| λακτισμὸν τῶν ἵππων , οἷον : λαχμὸν δ ' οὐ δείδιεν ἵππων . Σέλευκος δὲ ἀξιοῖ διὰ τοῦ Ν γράφειν | ||
| ἀλλὰ καὶ ἄλλους Ἀργείους κατέρυκε : Καφηρίσι γὰρ περὶ πέτραις δείδιεν αἰνὸν ὄλεθρον ἐπεσσύμενον Δαναοῖσιν . Οἳ δέ οἱ οὔ |
| οἱ ἠθετημένοι περισσοί . . ὅ ἑταῖρος θώρηκα , . θώρηκα , σύλληψιν κατάλληλος . καταλληλίᾳ . . . . | ||
| ϲανιδώδεεϲ , πτερυγώδεεϲ , ἐξεχέβρογχοι , λευκοί , ἀραιότεροι τὸν θώρηκα . χῶραι δὲ ψυχραὶ καὶ ὑγραί , ὁκόϲαι τῷ |
| τῆς ἐς Κωκυτὸν ἀφίξεως θρῆνον * ἐχιναῖον : ἔχιος * ἐπικλείουσιν : ἀκούουσιν καλοῦσιν * τοῦ : τοῦ ἔχιος τοῦ | ||
| ἕτερον ἔχει , ἀλλὰ τὸ ἄλλο , ὡς Ὅμηρος . ἐπικλείουσιν : ὀνομάζουσι , φημίζουσι , καλοῦσιν . Ἐξώκοιτον : |
| Ἀχαιῶν ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν . Ὣς φάτο Πηλεΐδης , ταχέες δ ' ἱππῆες ἄγερθεν . ὦρτο πολὺ | ||
| τῶνδ ' ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν . Ὣς φάτο , Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθ ' ὅμιλον Ἀχαιῶν ᾤχετ ' , |
| δέμας φοῖνιξ ἦν , ἐν δὲ μετώπῳ λευκὸν σῆμ ' ἐτέτυκτο : ” καὶ τὸ φοινικὸν ἄνθος , “ ὡς | ||
| γείνατ ' ἀρήιον ἐν Δαναοῖσι Τυδέα : τοῦ δ ' ἐτέτυκτο πάις σθεναρὸς Διομήδης . Τοὔνεκα Θερσίταο περὶ κταμένοιο χαλέφθη |
| Βρυγηίδας ἀγχόθι νήσους . τῶν ἤτοι ἑτέρῃ μὲν ἐν ἱερὸν ἔσκεν ἔδεθλον : ἐν δ ' ἑτέρῃ , πληθὺν πεφυλαγμένοι | ||
| κλυτὸς πάις Ἱππολόχοιο παχνώθη κατὰ θυμόν , ἐπεί ῥά οἱ ἔσκεν ἑταῖρος : καί ῥα θοῶς Αἴαντα κατ ' ἀσπίδα |
| [ ! ! ] νιδου ? ? δ ' ἰότητι νεέσθω [ ὑμείων δ ' οὐ δεύεθ ? ' ὑποσχεσίην | ||
| ἑξῆς . εἶτα τίς φησιν : ἀλλὰ καὶ τοίηπερ ἐοῦσα νεέσθω . τὰ δὲ μειράκια τὰ ὡς τὸν Μενέλαον παραγενόμενα |
| νύ πω Δαναοὶ χάζοντο κελεύθου , ἀλλ ' οἵ γε ῥινοῖσι βοῶν φράξαντες ἐπάλξεις βάλλον ἀπ ' αὐτάων δηΐους ὑπὸ | ||
| μὲν ἔπειτα πεσσοῖσι προπάροιθε θυράων θυμὸν ἔτερπον , ἥμενοι ἐν ῥινοῖσι βοῶν , οὓς ἔκτανον αὐτοί . κήρυκες δ ' |
| ἀμηχανίῃ τε κατηφέες . ὀψὲ δὲ Πηλεύς θαρσαλέως μετὰ πᾶσιν ἀριστήεσσιν ἔειπεν : “ Ὥρη μητιάασθαι ὅ κ ' ἔρξομεν | ||
| ἐών περ : “ οὐχ οὕτω , φίλοι ἄνδρες , ἀριστήεσσιν ἔοικε μνηστεύειν ἀλόχους , αἷς νυμφίοι ἤδη ἑτοῖμοι . |
| ' ἔτι κουρίζων : οὕτως ἀκμάζων ἔτι . τὸ δὲ κουρίζων ἐνταῦθα ἀντὶ τοῦ κοῦρος ὤν , ἀλλαχοῦ δὲ καὶ | ||
| ἔχει , ὠνόμασται , οἵ τε διατάσσοντες βασιλεῖς κοσμήτορες . κουρίζων νέος ὑπάρχων . κότος χόλος . κοτύλη πᾶν τὸ |
| πέμπε . . Σαρπηδὼν δ ' αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ δεύτερος ὁρμηθείς , ὁ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον : | ||
| φιλότητος ἕκητι . Βῆ δ ' ἴμεναι προτὶ ἄστυ , φαεινῷ ἀστέρι ἶσος , ὅν ῥά τε νηγατέῃσιν ἐεργόμεναι καλύβῃσιν |
| δεῖμ ' ὀλοὸν στυγεροῖο κατὰ φρένας ἦλθ ' Ἀίδαο , ἔσχετο δ ' ἀμφασίῃ δηρὸν χρόνον . ἀμφὶ δὲ πᾶσαι | ||
| τὼ δέ οἱ ὄσσε δακρυόφιν πλῆσθεν , θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή . ὀψὲ δὲ δή μιν ἔπεσσιν ἀμειβομένη προσέειπε |
| , οὐτιδανοῖς γύπεσσιν ἐοικότες , οὕς τε φοβήσῃ αἰετὸς οἰωνῶν προφερέστατος , εὖτ ' ἐν ὄρεσσι πώεα δαρδάπτουσι λύκοις ὑποδηῳθέντα | ||
| ' ἔχει ἄχος ; εἴθ ' ὅγε πάντων φθείσεται ἡρώων προφερέστατος εἴτε χερείων , ἐρρέτω . ἦ μὲν ὄφελλεν ἀκήριος |
| τεύχε ' ἐπ ' αὐτῷ . Ἕκτωρ δ ' ὁρμήθη κόρυθα κροτάφοις ἀραρυῖαν κρατὸς ἀφαρπάξαι μεγαλήτορος Ἀμφιμάχοιο : Αἴας δ | ||
| βάλεν , οὐδ ' ἀφάμαρτε τιτυσκόμενος κεφαλῆφιν , ἄκρην κὰκ κόρυθα : πλάγχθη δ ' ἀπὸ χαλκόφι χαλκός , οὐδ |
| ἀνθρώπῳ μαθεῖν . Τὸ γὰρ κάταγμα τυγχάνω ῥίψασά πως τῆς οἰὸς ᾧ προὔχριον ἐς μέσην φλόγα , ἀκτῖν ' ἐς | ||
| κελέβην Ἀλυβηΐδα μοῦνος ἀπηύρα . Ἀλύβη ἐστὶν ὄνομα πόλεως . οἰὸς ἀώτῳ : προβάτου ἄνθει ἀντὶ τοῦ ἐρίῳ . ὡς |
| πέπλοις ἐσσυμένως οἴμησαν , ὅπῃ στόλος ἐπλετ ' Ἀχαιῶν , πανσυδίῃ πολιοῖο δι ' οἴδματος , ἀμφὶ δ ' ἄρά | ||
| οἱ δὲ Ἀβδηρῖται ὑπερφρονήσαντες αὐτῶν διὰ τὸ προειργασμένον ἔργον ἐπεβοήθουν πανσυδίῃ πάσῃ ῥώμῃ καὶ προθυμίᾳ : οἱ δὲ ὑπῆγον αὐτοὺς |
| οἱ ποιηταὶ ταῦτ ' εἶπον : ” Ἠέλιος δ ' ἀπόρουσε λιπὼν πε - ρικαλλέα λίμνην ” , τὸν ὠκεανόν | ||
| , κούρην ταρχύσασθαι ἀπόπροθεν οὔ τι μεγαίρω . Ὣς εἰπὼν ἀπόρουσε θοῇ ἐναλίγκιος αὔρῃ : αἶψα δ ' ἐς Ἠλύσιον |
| ἑὰς διεπέφραδ ' ἀνίας . Οἳ δέ ἑ θαρσύνεσκον , ἔφαντο δέ οἱ λυγρὸν ἕλκος ἐξ ὀλοοῖο μόγοιο καὶ ἄλγεος | ||
| Ἕκτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ : οὐ γάρ μιν ἔτ ' ἔφαντο ὑπότροπον ἐκ πολέμοιο ἵξεσθαι προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας Ἀχαιῶν |
| στρατιῶται , μεμερτινοὶ ὀνομάσθησαν : οἱ ἴσα ἐργαζόμενοι Ἄρηϊ : ἄπαι δρυμοί : φάραγγες κοιλάδες : παρὰ τὸ πίω ῥῆμα | ||
| στρατιῶται , μεμερτινοὶ ὀνομάσθησαν : οἱ ἴσα ἐργαζόμενοι Ἄρηϊ : ἄπαι δρυμοί : φάραγγες κοιλάδες : παρὰ τὸ πίω ῥῆμα |
| οἱ τό γ ' ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον , ἀλλ ' ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο ἐν ποταμῷ , χρυσὸν δ | ||
| ἐχθροξένοις τε καὶ ἐχθροῖς τῶν ξένων καὶ ἀμνήμοσι τῶν θεῶν ἐδάμη καὶ ἐδαμάσθη , πληγεὶς θεοῦ μάστιγι παγκοίνῳ . . |
| προτέρῳ πεποτημένος : ἀλλά μιν ἥρως Εὐρυτίδης Κλυτίος αὐτὸς ὑποφθάς πλῆξεν , δινηθεὶς δὲ θοῆς πέσεν ἀγχόθι νηός . τοῖσιν | ||
| ἄρ ' ἔφη , σκήπτρῳ δὲ μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμω πλῆξεν : ὃ δ ' ἰδνώθη , θαλερὸν δέ οἱ |
| ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν . ἔνθ ' αὖτ ' Αἰνείας Λειώκριτον οὔτασε δουρὶ υἱὸν Ἀρίσβαντος Λυκομήδεος ἐσθλὸν ἑταῖρον . τὸν δὲ | ||
| ὥς τε στήλην ἢ δένδρεον ὑψιπέτηλον ἀτρέμας ἑσταότα στῆθος μέσον οὔτασε δουρὶ ἥρως Ἰδομενεύς , ῥῆξεν δέ οἱ ἀμφὶ χιτῶνα |
| : οὐ μὴν οὐδ ' ἄρ ' ἄθικτος ἔην , πόθεον δὲ καὶ ἄλλοι . κωλῆν δ ' ὡς εἶδον | ||
| ψάμαθοι , δεύοντο δὲ τεύχεα φωτῶν δάκρυσι : τοῖον γὰρ πόθεον μήστωρα φόβοιο . τοῖσι δὲ Πηλεΐδης ἁδινοῦ ἐξῆρχε γόοιο |
| ἄσβεστος ὄρωρεν . Ὣς ἄρα φωνήσας ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους μάστιγι λιγυρῇ : τοὶ δὲ πληγῆς ἀΐοντες ῥίμφ ' ἔφερον θοὸν | ||
| δὲ πόντον ἵκανον ἀήμεναι , ὦρτο δὲ κῦμα πνοιῇ ὕπο λιγυρῇ : Τροίην δ ' ἐρίβωλον ἱκέσθην , ἐν δὲ |
| ὁμοίως δὲ καὶ τὸν Αἴαντα , κἂν ἐκ βύρσης φέρῃ σάκος : ἀμφότερα δὲ ἀριστευτικὰ καὶ ἐκπληκτικὰ ὁμοίως ἡ ἀρετὴ | ||
| δὲ ῥινὸν δηλήσατο χαλκός . Κτήσιππος δ ' Εὔμαιον ὑπὲρ σάκος ἔγχεϊ μακρῷ ὦμον ἐπέγραψεν : τὸ δ ' ὑπέρπτατο |
| καὶ γὰρ τοῦτο τῶν συμβεβηκότων ἐστίν . οὐ τοίνυν τὸ οὔτι διδάσκεται . κατὰ δὲ τὴν αὐτὴν ἀναλογίαν καὶ τὸ | ||
| τυχεῖν ἀρχῆς , ἀλλὰ καὶ τῆς οἰκείας ἐκπεσεῖν παρασκευάζει , οὔτι ἑκών , ἔμοιγε δοκεῖ , ἀγνοίᾳ δὲ μᾶλλον τοῦ |
| ἐπὶ τῶν παμμεγέθη σώματα ἐχόντων . Ἀντ ' εὐεργεσίης Ἀγαμέμνονα δῆσαν Ἀχαιοί : δήλη . Ἀνδρὸς γέροντος ἡ γνάθος βακτηρία | ||
| λύσωμεν , ἵνα πανταχοῦ τὰ τοῦ Πλάτωνος κρατῇ καὶ τὸ δῆσαν ἐκεῖνο καὶ τὴν λύσιν ἐπαγάγῃ . λέγουσι δὲ καὶ |
| τεχνήεντι Μέδοντι δαήμονι τεκτοσυνάων : ἀλλ ' ὃ μὲν οἴκοι ἔμιμνε φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ : παιδὸς δ ' οὐκ | ||
| ἐπὶ τοῦ Αἴαντος . “ Αἴας δ ' οὐκέτ ' ἔμιμνε βιαζόμενος βελέεσσι : δάμνα μιν Ζηνός τε νόος καὶ |
| καὶ δύο κέντρ ' ἐφέπωσιν , μουνὰξ δ ' ἀμφότεροι κατεναντία τῇσιν ὁρῶνται , τῇ μὲν Ἄρης , τῇ δ | ||
| δ ' ἔρριψε θαλάσσῃ . λαμπομένου δ ' ἔσπευδεν ἀεὶ κατεναντία λύχνου αὐτὸς ἐὼν ἐρέτης , αὐτόστολος , αὐτόματος νηῦς |
| ὄρεσφιν ἀμφ ' ἔλαφον κεραὸν βεβλημένον , ὅν τ ' ἔβαλ ' ἀνὴρ ἰῷ ἀπὸ νευρῆς : τὸν μέν τ | ||
| , ἀνὴρ δ ' ἄνδρ ' ἐδνοπάλιζεν . Ἔνθ ' ἔβαλ ' Ἀνθεμίωνος υἱὸν Τελαμώνιος Αἴας ἠΐθεον θαλερὸν Σιμοείσιον , |
| ὀλοὴν παρέθηκε τράπεζαν . Ἔστι δ ' ἐϋκρήμνοις ἐπὶ τέρμασιν Αἰθιοπήων ἱππάγρων πολὺ φῦλον , ἀκαχμένον ἰοφόροισι δοιοῖς χαυλιόδουσι : | ||
| ' Ἀραβίης τεκμαίρεται ἄγχι θαλάσσης εὐρύτερον , τόθι γαῖα κελαινῶν Αἰθιοπήων τῶν ἑτέρων , τῶν ἄγχι τιταίνεται οὖδας Ἐρεμβῶν : |
| δουρὶ αὐτοκασίγνητον εὐηφενέος Σώκοιο . τῷ δ ' ἐπαλεξήσων Σῶκος κίεν ἰσόθεος φώς , στῆ δὲ μάλ ' ἐγγὺς ἰὼν | ||
| . Τῇσι δ ' ἐπὶ Σθένελος κρατερὸν κατέπεφνε Κάβειρον ὃς κίεν ἐκ Σηστοῖο λιλαιόμενος πολεμίζειν Ἀργείοις , οὐδ ' αὖτις |
| Νηρηὶς ἀγακλυτὰ τεύχεα δῶκε Μέμνονος ἀντιθέοιο , τὰ καὶ μέγα θηήσαντο Ἀργεῖοι : λίην γὰρ ἔσαν περιμήκεα πάντα . Καὶ | ||
| ἀγορὴ καλὸν Ποσιδήϊον ἀμφίς „ . . . γ . θηήσαντο ἰδόντες . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ] |
| Πηλεΐδης κατὰ μὲν κτάνε Λάμπετον Ἴρου , κὰδ δ ' Ἱκετάονα πέφνεν ἰθαιγενέος Λεπετύμνου υἱέα Μηθύμνης τε , καὶ ἀλκηέστατον | ||
| δὲ Λευκίππην , καὶ τεκνοῖ παῖδας μὲν Τιθωνὸν Λάμπον Κλυτίον Ἱκετάονα Ποδάρκην , θυγατέρας δὲ Ἡσιόνην καὶ Κίλλαν καὶ Ἀστυόχην |
| μὲν ἄρ ' ἐξαπίνης ἰαχὴν ὀξεῖαν ὄρον τε αἰγανέης ἔσσυντο θοώτερον ἠὲ βελέμνου ὑψίκομον ποτὶ φηγόν , ἐπεσσύμενον προϊδόντε αἰνὸν | ||
| ' ἐς πτολίεθρον ὑπότροπος ἄμμιγα Κόλχοις πορφύρων ᾗ κέ σφι θοώτερον ἀντιόῳτο . ἦμαρ ἔδυ , καὶ τῷ τετελεσμένος ἦεν |
| ἀνὴρ εὑρὼν ἔλιπε βρόχον : αὐτὰρ ὁ χρυσόν , ὃν λίπεν , οὐχ εὑρὼν ἧψεν , ὃν εὗρε , βρόχον | ||
| οἷόν τε . Ὅμηρος δέ γε οὕτω φησί „ ποταμοῖο λίπεν ῥόον , ἀπὸ δ ' ἵκετο κῦμα θαλάσσης , |
| αὐτῷ ὁμῶς Ἀχιλῆι δαΐφρονι . Νῦν δ ' ἄρα μύθων ἰδρείῃ πίσυνος μεγάλων ἐπιμαίεαι ἔργων . Οὐ γάρ τοι σθένος | ||
| γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται οὐδέ τι ἰδρείῃ , ἐπεὶ οὐδ ' ἐμὲ νήϊδά γ ' οὕτως |
| ὧδε μάλ ' ἐκπάγλως , ἐπεὶ ἦ μάλα μοι φίλος ἤην . τῶι δ ' ὑποκυσαμένη τέκε Γοργόνας , αἰνὰ | ||
| ' , οὐδέ πω αἶσα φίλην ἐς πατρίδ ' ἱκέσθαι ἤην , ἀλλά μιν αὖτις ἀναρπάξασα θύελλα πόντον ἐπ ' |
| θάμβησε δὲ Τῖφυς ἀμύμων , ἄφθογγος δέ οἱ ἧκε χερῶν οἰήϊα νηός Ἀργῴης : οὐ γάρ οἱ ἐέλπετο κῦμα περῆσαι | ||
| ' ἀνδράσιν ἶφι μάχονται . Ἐς δὲ λίνον χρειὼ στέλλειν οἰήϊα θήρης , καὶ πνοιὴν ἀνέμου φεύγειν ἄνεμόν τε δοκεύειν |
| ἐγεγώνει : Φράζετον οἵτινες ἐστὲ , τί δὲ χρέος ὗμας ἱκάνει , ἔκ ποθεν ἐλδομένοισι Κυτηΐδα γαῖαν ἀμεῖψαι , οὐδ | ||
| καὶ μετέειπεν : ὢ πόποι ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει . ἦ κε μέγ ' οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς |
| τεθνηῶτος , ἐν σάκεϊ μεγάλῳ . ἀπὸ δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη ἔγχεος ὁρμὴν ἔτραπ ' ὀρεξαμένη ἀπὸ δίφρου . δριμὺ δ | ||
| αὐτῷ ἕποντο : τοῖο δ ' ἅμα ψυχήν τε καὶ ἔγχεος ἐξέρυς ' αἰχμήν . Μυρμιδόνες δ ' αὐτοῦ σχέθον |
| εὖτε λέοντος ἀγρόται ἐν ξυλόχοισι τεθηπότες , ὅν τε βάλῃσι θηρητήρ , ὃ δ ' ἄρ ' οὔ τι πεπαρμένος | ||
| αἰγονόμοις χαίρων ἀνὰ πίδακας ἠδέ τε βούταις , εὔσκοπε , θηρητήρ , Ἠχοῦς φίλε , σύγχορε νυμφῶν , παντοφυής , |
| ' ἐρίβωλον ἄρουραν . Ἦ , καὶ Ἀχιλλεὺς μὲν δουρικλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ κρημνοῦ ἀπαΐξας : ὃ δ ' ἐπέσσυτο οἴδματι | ||
| οἱ ἔζεεν αἷμα λάβρον ὑπὸ κραδίῃ . Τάχα δ ' ἔνθορε δυσμενέεσσι χερσὶ θοῇσιν ἄκοντα τανυγλώχινα τινάσσων . Εἷλε δ |
| Ὀλύμπιος ἀντιφέρεσθαι : ἤδη γάρ με καὶ ἄλλοτ ' ἀλεξέμεναι μεμαῶτα ῥῖψε ποδὸς τετάγων ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο , πᾶν δ | ||
| : ἣ δὲ διαπρὸ ἤλυθεν ἐγχείη , στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα , τμήδην δ ' αὐχέν ' ἐπῆλθε , μέλαν |
| βοτρυδόν , ἀγεληδόν ] ? ? [ , πύξ , γνύξ , λάξ , ὀδάξ . ] ταῦτα [ δὲ | ||
| , καὶ τὰ τοιαῦτα : μηκυνόμενα διὰ τοῦ διπλοῦ , γνύξ , πύξ . πιστοῦται δὲ καὶ ἐντεῦθεν μὴ ἐντελῆ |
| , τὰ ἔναρα περιεῖλεν . . . . αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα , δῶκε δ ' Ἐρευθαλίωνι φίλῳ | ||
| ' οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον χραῖσμε σιδηρείη : πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς δουρὶ μέσον περόνησεν , ὃ δ ' ὕπτιος |
| , τετράδα καμπτομένην ἑτέρων ἔσφιγξεν ἑλίξας , δεσμῶι ἀναγκαίωι μεμερισμένα δάκτυλα βάλλων , ὅττι πολὺ σκηπτοῦχος ὑπέρτερος εἰς σθένος ἄλλων | ||
| καὶ σκαιὴν παλάμην ὑψούμενος ἄσπετος Αἰὼν παλλομένην ἐτίταινεν ἐς αἰθέρα δάκτυλα κάμπτων , φάρεος ἄκρον ἔχουσαν ἐπήορον : ἰσοπαλὴς γὰρ |
| παλαιμοσύνης , οὐδ ' εἰ Κυκλώπων μὲν ἔχοι μέγεθός τε βίην τε , νικώιη δὲ θέων Θρηΐκιον Βορέην , οὐδ | ||
| δὴ ὕπνον ἐπὶ βλεφάροισιν ἀποβρίξαντες ἕλοντο , δειδιότες θηρῶν τε βίην μερόπων τε θοὸν κῆρ : νυκτὶ δέ τ ' |
| ἔχε πάντας ὀιζύς . Καὶ τότε δὴ Τρώεσσιν ἀρηγέμεναι μενεαίνων ἔκθορεν Οὐλύμποιο καλυψάμενος νεφέεσσι Λητοΐδης : τὸν δ ' αἶψα | ||
| ὑπὸ φρένας ἀμφὶ θυγατρὸς θυμὸν ἀκηχεμένου . Τάχα δ ' ἔκθορεν Οὐλύμποιο , σμερδαλέῳ ἀτάλαντος ἀεὶ κτυπέοντι κεραυνῷ ὅν τε |
| φέρω , . , , . , . * . Ἄφαρ : εὐθέως , ταχέως : παρὰ τὸ ἅπτω ῥῆμα | ||
| , ὄφρ ' ἐπιτὰξ ἄλλῳ παρακείμενος ἄλλος εἴδεα σημαίνοιεν . Ἄφαρ δ ' ὀνομαστὰ γένοντο ἄστρα , καὶ οὐκέτι νῦν |
| θρέψεν ἀμαιμακέτην πολέσιν κακὸν ἀνθρώποισιν . Αἴας δὲ Κλεόβουλον Ὀϊλιάδης ἐπορούσας ζωὸν ἕλε βλαφθέντα κατὰ κλόνον : ἀλλά οἱ αὖθι | ||
| δ ' ἄσβεστος ὀρώρει . ἔνθ ' Αἰνέας Ἀφαρῆα Καλητορίδην ἐπορούσας λαιμὸν τύψ ' ἐπὶ οἷ τετραμμένον ὀξέϊ δουρί : |
| μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῳ ἐν εὐώδει ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρῳ ἐγκατέθεντο καὶ ἔτρεφον εἰς ἐνιαυτόν , Δικταῖοι Κούρητες ὅτε Κρόνον | ||
| κατ ' αἴθρην τείρεα καὶ πολλοὶ ταῦτα τὰ φαινόμενα βίβλοις ἐγκατέθεντο † ἀπὸ σκοποῦ δ ' ἀφάμαρτον † : ἀλλ |
| ἡνιόχοιο . πολλάκι καὶ πέτρῃσι καὶ ἠϊόνεσσιν ἔκελσε πλαζόμενον : τοίη οἱ ἐπ ' ὄμμασι πέπταται ἀχλύς . δή ῥα | ||
| ἄεθλον κεκλομένων : φαίης κεν ἐνυάλιον πόνον ἀνδρῶν δέρκεσθαι : τοίη γὰρ ἐνὶ φρεσὶν ἵσταται ἀλκή , τόσσος δὲ φλοῖσβός |
| ' , ᾗ κ ' ἐθέλωσιν , ὁ δ ' ἕσπεται ὅστε σαόφρων , πρὶν χαλεπῇ μάστιγι καὶ οὐκ ἐθέλων | ||
| διὰ μέσσων νήσων , ἃς καλέουσιν Ἐχινάδας , ᾗσιν ὁμούρων ἕσπεται ἄλλυδις ἄλλα Κεφαλλήνων πτολίεθρα . τῷ δ ' ἐπὶ |
| ἐτεὸν δή , Κρήτηθεν κεῖναί γε Διὸς μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν εἰσανέβησαν , ὅ μιν τότε κουρίζοντα Δίκτῃ ἐν εὐώδει , | ||
| Κρόνος , τόθ ' ἑαῖς πανάθεσμοι θυγατράσιν πατέρες ξυνὸν λέχος εἰσανέβησαν . ναὶ μὴν καὶ Κρόνου εὖτ ' ἂν ἐν |
| ἀνδρὶ παρὰ θνητῶι θητευσέμεν εἰς ἐνιαυτόν , τλῆ δὲ καὶ ὀβριμόθυμος Ἄρης ὑπὸ πατρὸς ἀνάγκης . δέρμα τε θήρειον Βεμβινήταο | ||
| γέλασσαν : ὃ δ ' ἐν φρεσὶ πάμπαν ἰάνθη Αἴας ὀβριμόθυμος . Ἄειρε δὲ δοιὰ τάλαντα ἀργύρου αἰγλήεντος ἅ οἱ |
| κύμασι , ῥεύμασιν . Ἔνθα : ὅπου , τότε . τεθνειῶτα : θανόντα , καὶ αὐτὸν ἀποθανόντα τὸν ἄνθρωπον . | ||
| μέν σε ἔλειπον ἐγὼ κλισίηθεν ἰοῦσα : νῦν δέ σε τεθνειῶτα κιχάνομαι , ὄρχαμε λαῶν , ἂψ ἀνιοῦς ' . |
| ἔθειραι αἵματι καὶ κονίῃσι : πάρος γε μὲν οὐ θέμις ἦεν ἱππόκομον πήληκα μιαίνεσθαι κονίῃσιν , ἀλλ ' ἀνδρὸς θείοιο | ||
| ᾧ τὸ ξίφος κρέμαται , ἱμάς : αὐτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός , . , + , |
| ' ἠελίου φορέειν πυρόεσσαν ἐρωὴν καί τε μεσημβρινὴν δίψους δριμεῖαν ἐνιπήν . ἵπποι Τυρσηνοὶ δὲ καὶ ἄπλετα Κρήσια φῦλα ἀμφότερον | ||
| , ἀντὶ τοῦ κωλύετε διὰ τῆς χειρὸς δικαίως , τὴν ἐνιπήν , ἤτοι τὴν ἐπιτίμησιν τῶν ἀνθρώπων τὴν ἕνεκα ψευδῶν |
| τ ' εἶχον Κράπαθόν τε Κάσον τε καὶ Κῶν , Εὐρυπύλοιο πόλιν , Καλύδνας τε . . . ἈδράστειανΔημήτριος δ | ||
| Ἄλλα δ ' ἄρ ' Ἀλκείδαο θρασύφρονος ἄσπετα ἔργα ἄμπεχεν Εὐρυπύλοιο διοτρεφέος σάκος εὐρύ . Φαίνετο δ ' ἶσος Ἄρηι |
| ἀμοιβαδὸν ὑπνώεσκεν : ἐν δὲ βίη Φαέθοντος ἀνὰ ῥόον Ἠριδανοῖο βλήμενος ἐκ δίφροιο : καταιθομένης δ ' ἄρα γαίης , | ||
| δρύα θάμνος : ὣς ὅ γε δουρὶ δαμεὶς περικάππεσε Πηλείωνι βλήμενος . Ἀμφὶ δέ οἱ κρατερὸς πάις Ἀγχίσαο πολλὰ πονησάμενος |
| ποιήσωσιν . . ἀναδιπλασιασμὸς λελάχωσι . . ὄφρα ἑ ταρχύσωσι καρηκομόωντες Ἀχαιοί σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ : | ||
| . ὁ δὲ κόμην ἔχων : ἦσαν γὰρ οἱ ἱππεῖς καρηκομόωντες . ἱππάζεται : κελητίζει , ἵππῳ ἑνὶ ἐποχεῖται . |
| ἐν χθονὶ Σέλγη . κεῖθεν δ ' εἰς αὐγὰς σκολιὸν περιτέλλεται οἶμον πολλὸν ἔσω βεβαυῖα περίδρομος ἀμφιτρίτη , γείτων Εὐξείνοιο | ||
| δ ' ἄλλοθεν ἄλλα παρακλίνουσα μέτωπα εἴρει , ὁποσταίη μηνὸς περιτέλλεται ἠώς . Ἐν γὰρ τούτοις σαφῶς φησιν ἐκ τῶν |
| τόν ἐπὶ μὲν τοῦ ἄρθρου “ τὸν δ ' ἕτερον ξίφεϊ μεγάλῳ πλῆξεν , ” ἐπὶ δὲ τοῦ τοῦτον , | ||
| τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε . Δηΐπυρον δ ' Ἕλενος ξίφεϊ σχεδὸν ἤλασε κόρσην Θρηϊκίῳ μεγάλῳ , ἀπὸ δὲ τρυφάλειαν |
| ὑπείκαθον , ἀλλὰ πάροιθεν συνθεσίην , μέγα νεῖκος ἀλευάμενοι , ἐτάμοντο : κῶας μὲν χρύσειον , ἐπεί σφισιν αὐτὸς ὑπέστη | ||
| καὶ αὔλια δηιάασκον : ἤδη δ ' ἄσπετα μῆλα περιτροπάδην ἐτάμοντο ἥρωες : καὶ δή τις ἔπος μετὰ τοῖσιν ἔειπεν |
| δὲ τὸν ποταμὸν ὁ ποιητής : „ Σάτνιον οὔτασε ” δουρὶ Οἰνοπίδην , ὃν ἄρα νύμφη τέκε Νηὶς ἀμύμων „ | ||
| ἐρικυδέος Ἠετίωνος Θήβης ἐν δαπέδοισι , καὶ ὡς Κύκνον ἔκτανε δουρὶ υἷα Ποσειδάωνος ἰδ ' ἀντίθεον Πολύδωρον καὶ Τρωίλον θηητὸν |
| ' ἄχνοον , εἰσέτι νύμφης νήιδα , νηπιάχοισιν ὁμῶς ἔτι κουρίζοντα : ἀλλά μιν ἐς πόλεμον φθισίμβροτον ἤγαγε Μοῖρα ἥβης | ||
| γε Διὸς μεγάλου ἰότητι οὐρανὸν εἰσανέβησαν , ὅ μιν τότε κουρίζοντα δίκτωι ἐν εὐώδει ὄρεος σχεδὸν Ἰδαίοιο ἄντρωι ἐγκατέθεντο καὶ |
| οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον : ἑαυτὸ μὲν γὰρ οὐσιοῖ καὶ ζωοῖ τὸ κατ ' αὐτὰς ἐπιστρεφόμενον πρὸς ἑαυτό , οὐ | ||
| οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον : ἑαυτὸ μὲν γὰρ οὐσιοῖ καὶ ζωοῖ τὸ κατ ' αὐτὰς ἐπιστρεφόμενον πρὸς ἑαυτό , οὐ |
| δῖον , αὐτοῦ δὲ προπάροιθε ποδῶν πέσεν . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ἐμμεμαὼς ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων , σμερδαλέα ἰάχων : τὸν δ | ||
| πέλεκυν μέγαν ἠδὲ κελαινόν ἄρκτου προσχόμενος σκαιῇ δέρος ἔνθορε μέσσῳ ἐμμεμαὼς Βέβρυξιν : ὁμοῦ δέ οἱ ἐσσεύοντο Αἰακίδαι , σὺν |