μὴν ἀλλ ' ἐπιεικῶς ] τὸ σχῆμα τροπὴ ἢ παρὰ προσδοκίαν : τὸ δὲ ἐπιεικῶς ἀντὶ τοῦ πάνυ . παρὰ | ||
μόχθων περιγενήσεται τῶν πραγμάτων , καὶ σύστασιν καὶ κέρδη παρὰ προσδοκίαν ἕξει . ἐπὶ νυκτὸς δὲ μειουμένης τῆς Σελήνης νόσους |
ἄλλων ϲυμπεϲουϲῶν διαϲτάϲεων : οὐ γὰρ δὴ μακροτέραν τοῦ κατὰ φύϲιν ἐγχωρεῖ γενέϲθαι τὴν ἀρτηρίαν : καὶ μᾶλλον ἄν τιϲ | ||
νοϲημάτων ἐϲτὶν ὁ πυρετὸϲ εἰϲ τοϲαύτην ἀμετρίαν αἰρομένηϲ τῆϲ παρὰ φύϲιν θερμότητοϲ , ὡϲ ἀνιᾶν τε τὸν ἄνθρωπον καὶ τὴν |
Περσικὸν κόλπον , πολλὰ ταλαιπωρήσαντες διὰ τὴν ἄλην καὶ τὴν ταλαιπωρίαν καὶ τὰ μεγέθη τῶν κητῶν . Εἰκὸς μὲν οὖν | ||
ἐν τῷ πολέμῳ ἀποθνήσκοντας : τὴν γὰρ ἐκ τῶν νόμων ταλαιπωρίαν ἀποδιδράσκοντας θάνατον ὑπὲρ τῶν πόνων ὧν ἔχουσι προθύμως ἀλλάττεσθαι |
Ἀθηναίοις προκοπτόντων : προοδοποιούντων καὶ εὐτρεπιζόντων ʃ ἤγουν προκοπὴν καὶ ἐπίδοσιν ποιούντων ἡμῶν τῆς ἀρχῆς ἐκείνων . ʃ ἡ διάνοια | ||
ὄναρ οὖσα , ἡ δὲ σὴ λαμπρά τε καὶ πολλὴν ἐπίδοσιν ἔχουσα , ἥ γε παρὰ σοῦ νέου ὄντος οὕτω |
κληρονομηθέντι πλούτῳ καὶ ταῖς ἀλλοτρίαις κακουχίαις ἐπὶ τέλος ἀγαγεῖν τὴν προαίρεσιν . περὶ δὲ τῶν πυραμίδων οὐδὲν ὅλως οὔτε παρὰ | ||
τὴν μορφὴν τοῦ σώματος : ἡ δὲ λύρα κατεστηρίχθη κατὰ προαίρεσιν Ἀπόλλωνος : ἐκ δὲ τοῦ ῥεύσαντος αἵματος ἐνεφάνη βοτάνη |
κεκρύφασιν . ἔχουσι ] ἀντὶ τοῦ ἔλαχον . μοῖραν ] δυστυχίαν . μοῖραν ] τύχην . θ λαχόντες ] κληρωθέντες | ||
ἄρχειν μεμελετηκέναι τῇ δυστυχίᾳ ὀνομασθέντα : διὰ τὴν συμπεσοῦσαν αὐτῷ δυστυχίαν ὀνομασθέντα , ὀνομαστὸν γενόμενον , ὑποληφθῆναι ὅτι ἐτυράννησεν ἀπαρνηθέντα |
οὐκ ἀσφαλεῖς ἐνέργειαι , ἢ διὰ παγιωθεῖσάν τινα μορίου τινὸς δυσκρασίαν , ὡς διὰ ταύτην καὶ τὴν τοιάνδε πλημμελῆ συσκευασθῆναι | ||
γὰρ μάλιστα τὴν κατὰ πνεύμονα καὶ ἐγκέφαλον ὑγρὰν καὶ ψυχρὰν δυσκρασίαν . νάρδου στάχυς τὰ κατὰ τὴν κεφαλὴν καὶ τὸν |
αὐτῷ ἀπῄεσαν τῶν Μακεδόνων ὅσοι διὰ γῆρας ἤ τινα ἄλλην ξυμφορὰν ἀπόλεμοι ἦσαν : καὶ οὗτοι αὐτῷ ἐγένοντο ἐς τοὺς | ||
μεταστήσειεν ἀπὸ Πελοποννησίων . γενομένης δὲ ἐκκλησίας τήν τε ἰδίαν ξυμφορὰν τῆς φυγῆς ἐπῃτιάσατο καὶ ἀνωλοφύρατο ὁ Ἀλκιβιάδης , καὶ |
πλείω γενέσθαι τὴν οὐσίαν , εἰκότως μὲν οὐκ ἂν ἔχοιμι μέμψιν , εἰ μὴ τἀμαυτοῦ προστίθημι τούτοις , σῴζων δὲ | ||
ἑλισσομέναν : νῦν [ ψᾶφον ] τὴν παρὰ τῶν ἀνθρώπων μέμψιν κατακλύσει ὁ ὕμνος ὡς ψῆφον κῦμα , ὅταν τὸν |
τὸν νοσοῦντα καὶ τὸν δεόμενον ὑπὲρ αὐτοῦ , καὶ δίδωσιν ἴασιν μὴ καταιονεῖν μὲν τὸν ὀφθαλμόν , πυριάσεσι δὲ αὐτὸν | ||
τῆς μοχθηρᾶς προαιρέσεως : ἡ δὲ φορὰ τοῦ κακοῦ τὴν ἴασιν . Οὕτως γὰρ ἡμᾶς ἐλεοῦν τὸ θεῖον ποινὰς ἀπαιτεῖ |
ἂν αὐτὸν ἰατρὸν ὄντα παρασχεῖν τῷ Ἱέρωνι τῶν καυστικῶν νόσων ἀπόλυσίν τινα . διάπυροι γὰρ αἱ νόσοι . καί τί | ||
ἂν αὐτὸν ἰατρὸν ὄντα παρασχεῖν τῷ Ἱέρωνι τῶν καυστικῶν νόσων ἀπόλυσίν τινα . διάπυροι γὰρ αἱ νόσοι . καί τί |
οἰκειότατον ἐλευθέρῳ , οἰκέτῃ δ ' ἀλλότριον , ἐπεπαίδευσο ἂν αὐθάδειαν μεθέμενος εἰς ἐμὲ βλέπειν τὴν ἐκείνου γυναῖκα , ἐπιθυμίαν | ||
ἤγουν ἀρίστου γενομένου . Ἱππίου : θυγατέρα . ἀτασθαλίην : αὐθάδειαν , ἀλαζονείαν . ἔτι : ἤγουν μετὰ τὸν φόνον |
καὶ τοῖς ἑτέροις αὑτοὺς δοῦναι , πῶς ἂν εἴη τὴν αἰσχύνην ταύτην ἐκπεφευγός ; ἄξιον δ ' ἐξετάσαι πῶς ποτε | ||
ἐπὶ τῷ πάντων δὴ ἀνθρώπων φιλτάτῳ , οἱ δὲ ἐς αἰσχύνην μᾶλλόν τι ὡς οὐ πρέποντα οὔτ ' οὖν βασιλεῖ |
αἱ μέντοι κωμῳδίαι καὶ αἱ τραγῳδίαι μυρία ἔχουσι τοιαῦτα . ἀγανάκτησιν δὲ ἐμφαίνει τὰ τοιαῦτα Χαρίδημον ; οἴμοι καὶ πάλιν | ||
ταύτης ἐπεξηγεῖται . . ΚΑΙ ΚΕΡΑΜΕΥΣ ΚΕΡΑΜΕΙ ΚΟΤΕΕΙ . Ἤγουν ἀγανάκτησιν ἔχει ἀποκειμένην , βλάβης καιρὸν παρατηροῦσαν , καὶ τέκτονι |
Τῆς δὲ φιλίας εἶναι γνωριμότητα μέν , φιλίαν ἐγνωσμένων : συνήθειαν δέ , φιλίαν συνειθισμένων : ἑταιρίαν δέ , φιλίαν | ||
λέγειν , ἀποστεροῦν με τῶν συγγεγενημένων καὶ συντεθραμμένων γραμμάτων , συνήθειαν ᾤμην καὶ οἰστὸν ἦν μοι τὸ ἄκουσμα καὶ οὐ |
μήτε ϲῆψιϲ χυμῶν . εἰ μέντοι μεγάλην ϲτοχάζοιο ἔϲεϲθαι τὴν βλάβην , ἐπιϲχεῖν τὴν δόϲιν , διὰ δὲ τῶν ἔξωθεν | ||
, ἀλλ ' οὐδὲ ἀδικίαν τὸ παράπαν θήσω τὴν τοιαύτην βλάβην , οὔτε ἂν μείζων οὔτε ἂν ἐλάττων τῳ γίγνηται |
[ ἀναιρωοῦμεν - ] 〚 〛 [ ] [ τὴν παραμυθίαν - ] [ τῶν εὐωχιῶν - ] . εικ | ||
τὸ τὸν ἐλπίζοντα εἰς θεοὺς ὁρᾶν . ὅθεν Θουκυδίδης κινδύνου παραμυθίαν εἶπε τὴν ἐλπίδα καὶ Ὅμηρος : ἐλπωρή τοι ἔπειτα |
δὲ οὐδὲ ψῆφον ἠξίωσα διενεγκεῖν ὑπὲρ οὐδενὸς μόνος , μὴ ῥοπήν τινα δοκῇ τὸ τοιοῦτον παρέχειν καὶ μαρτυρίαν καὶ τῶν | ||
, τῶν περὶ τὸν εὐδαίμονα συμβαινόντων ἀτυχημάτων τὰ μὲν βαρύτερα ῥοπήν τινα πρὸς ἀλλοίωσιν τῷ βίῳ παρέχεται , τὰ δ |
ἀρχῆς κατὰ τὴν σύνοδον γένηται : καὶ κατὰ πνευμάτων δὲ συλλογὴν ἐν πυκνώμασίν τισιν [ ἐν ] ὀμιχλοειδέσι καὶ ἐκπύρωσιν | ||
ἢ πρὸς τὸν Κάρρωτον , διότι περὶ τὴν τῶν ἐποίκων συλλογὴν πολλὰ ἐταλαιπώρησεν . ἐν τεσσαράκοντα : ὁ νοῦς : |
, τὸ γεννηθέντα μὲν ὀρφανίας πειραθῆναι , νεάζοντα δὲ κατὰ περίστασιν ἐκπεσεῖν τῆς πατρίδος , ἀπολέσαι δὲ τὰ πλεῖστα τῆς | ||
εἶναι τὸ πεπραγμένον παρὰ τοῦ φεύγοντος , διὰ δέ τινα περίστασιν ὡς ἀδίκημα κρίνεσθαι . εἴδη δὲ διάφορα οὐκ ἔχει |
καὶ στύραξ , καὶ τούτοις χρησάμενοι μετὰ τὸ λυθῆναι τὴν σκληρότητα διαφορητικὰ προσάξομεν , ὁποῖά ἐστι τῆλις καὶ αἰγεία κόπρος | ||
καὶ στύραξ , καὶ τούτοις χρησάμενοι μετὰ τὸ λυθῆναι τὴν σκληρότητα διαφορητικὰ προσάξομεν , ὁποία ἐστὶ τῆλις καὶ αἰγεία κόπρος |
ὡς ἐνταῦθα : ἐπὶ δὲ τοῦ ἠγορασμένου , ὡς παρὰ Συνεσίῳ [ . ] ἡ γὰρ Λαῒς ἀνδράποδον ἦν Ὑκκαρικὸν | ||
. ἀμεταβάτως , προσπαίζω δὲ μεταβατικῶς δοτικῇ , ὡς παρὰ Συνεσίῳ . μηδὲ προσπαίζειν με νομίσῃς σαυτῷ : καὶ παρὰ |
ὁ ἐγκρατὴς καὶ ἀκρατής , ἤτοι περὶ πᾶσαν ἡδονὴν καὶ λύπην καταγίνεται ὁ ἐγκρατὴς καὶ ὁ ἀκρατὴς ἢ περί τινας | ||
ἐγράφομεν ἔπραττες , παρεμυθεῖτ ' ἂν τὴν ἀπ ' ἐκείνου λύπην ἡ ἐπὶ τῶν ἄλλων χάρις : νῦν δὲ καὶ |
ἁμαρτάνουσιν εὐθὺς ἐπέξεισιν ὁ θεός , ἀλλὰ δίδωσι χρόνον εἰς μετάνοιαν καὶ τὴν τοῦ σφάλματος ἴασίν τε καὶ ἐπανόρθωσιν . | ||
. τινὲς δὲ αὐτῶν εἰς τέλος ἀπέστησαν . οὗτοι οὖν μετάνοιαν οὐκ ἔχουσιν : διὰ τὰς πραγματείας γὰρ αὐτῶν ἐβλασφήμησαν |
ἀμύντορας σῴζοντες τῆς ἑαυτῶν πατρίδος . ἐπαρκείτωσαν δὲ τοῖς διὰ τύχην πενομένοις , καὶ μὴ διὰ βίον ἀργὸν καὶ ἀκρατῆ | ||
πάντα δοῦλα γίγνεται . Τύχη τέχνην ὤρθωσεν , οὐ τέχνη τύχην . Τὰ μικρὰ κέρδη ζημίας μεγάλας φέρει . Τὸν |
, καλεῖ τινα βουκόλον ἐκ τῶν ἀγρῶν τῶν πλησίον εἰς ἐπικουρίαν . Ὁ δὲ ἐλθὼν σχοῖνον ἐζήτει μακράν , ἧς | ||
τότ ' ἐξ Ἄνδρου καὶ Κέω καὶ Τροιζῆνος καὶ Ἐπιδαύρου ἐπικουρίαν αὑτῷ μεταπέμψασθαι . ὥστε ὦ ἄνδρες τὸν ἐν τοῖς |
εἶναι . αὐτῶν δὲ τούτων ἕκαστον καὶ πρὸς ἡδονὴν καὶ ὠφέλειαν κατὰ τὴν ἄνω γεγονυῖαν διαίρεσιν . χρὴ δὲ καὶ | ||
λύπην δηλοῖ . Ἀγκὼν εὐώνυμος εὐφρασίαν δηλοῖ . Ἀγκὼν δεξιὸς ὠφέλειαν σημαίνει . Πῆχυς εὐώνυμος πολλὰ ἀγαθὰ σημαίνει . δεξιὸς |
ὁ πλοῦς ἐπιλογισάμενοι διὰ τὴν τῶν πνευμάτων ἐπὶ τοσοῦτον χρόνον ἀνωμαλίαν καὶ παραλλαγὴν , οὔθ ' ὅτι πρὸς ἄρκτους ἢ | ||
τούτοις παραπλησίων . Διοκλῆς τὰς πλείστας τῶν νόσων δι ' ἀνωμαλίαν ἔλεγε τίκτεσθαι . Ἐρασίστρατος ἔλεγε πλῆθος καὶ διαφθορὰ τἀνωτάτω |
προαστείοις κἀν τῇ πόλει . Ὅτι μὲν ἀκήκοας τὴν Ἀντιόχῳ συμβᾶσαν συμφοράν , δῆλον : ἃ γὰρ πανταχοῦ τῆς οἰκουμένης | ||
λεπτὰ δι ' ἀποτυ - χίαν τῆς πέψεως ἐξ ἐπικρατείας συμβᾶσαν τῆς τοῦ περιέχοντος ψύξεως ἢ παχέα καὶ ἀνατεταραγμένα , |
† ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
ἀπειροκαλίαν ἐπῆρτο οὔτε , ὅπερ ἕτερος ἂν ἐπεπόνθει , ἐς ῥᾳστώνην τε καὶ ἡδυπάθειαν μετὰ τοὺς πόνους ἐξέκλινεν , ἀλλ | ||
σε τοῖς ἐκεῖ προσφέρεσθαι . οὐδὲ γὰρ εἰς γέλωτα καὶ ῥᾳστώνην καὶ σκώμματα καὶ ὕπνον ἀναλίσκειν τὸν χρόνον , ἀλλὰ |
κατὰ τὸν αὐτὸν πόρον διώκων εἴχετο τῶν φθασάντων ἐς τὴν ἀποχώρησιν . καὶ πολλοὺς μὲν ἀπέκτεινεν αὐτῶν , τοὺς δὲ | ||
διὰ τοῦτο τὰς τοῦ νικᾶν ἐλπίδας ἀπογνόντα , ποιεῖσθαι τὴν ἀποχώρησιν : μετὰ δὲ ταῦτα συστῆναι τὸν μέγιστον κίνδυνον , |
. οὑτωσὶ γὰρ ἔλεγον ὀργᾶν τὸ πρὸς ὁτιοῦν ὁρμὴν εἰς ἑτοιμότητα ἔχον , καθάπερ κἀν τῶι βίωι φαμὲν ὀργάσαι τὸν | ||
εἰκαιότητα καὶ εὐχέρειαν ἀπελέγχειν σεαυτοῦ μᾶλλον ἢ πρὸς τὸ μαθεῖν ἑτοιμότητα μηνύειν . τεκμήριον δέ , εὑρήσει σε μικρὸν ὕστερον |
τοὺς πολέμους ἐξιέναι . σχεδὸν εἴρηκα ] ἵνα μή τινες καταγνῶσιν αὐτοῦ ὡς παραλείψαντός τινας συμβουλίας ἢ ῥαθυμήσωσιν ὡς ἅπαντ | ||
τὴν τοῦ χωρίου ἰσχὺν ἐπίωσιν ἐπὶ πόλεμον μήτε οἱ Μεγαρεῖς καταγνῶσιν αὐτῶν ὡς ἡττηθέντων καὶ ἀποσταῖεν . ἐπεὶ δὲ ἑώρων |
ἐπὶ ἡμερινῆς γενέσεως ἐπὶ ἀνατολῆς φερομένῃ κατόρθωσιν τῶν πραγμάτων καὶ ἀποφυγὴν τῶν κακῶν ἀπεργάζεται καὶ πρᾶξιν καὶ φιλίαν , τῆς | ||
τοιαύτῃ εἰς ἑαυτοὺς ἐπιστροφῇ διορίζεται ἐξ ἀνάγκης ἕπεσθαι καὶ τὴν ἀποφυγὴν τῶν κακῶν καὶ τὴν ἔκφανσιν τῶν πρὸς εὐδαιμονίαν ὑπὸ |
κακουργήσωσιν . τὰ μὲν οὖν περὶ γαστέρα ἱστᾶσιν , ὥστε ἐλπίδα εἶναι καλήν : ἐξαπατῶνται δέ : οὐ γὰρ ἀναλίσκεται | ||
καὶ ἰϲχυρῶϲ νοϲοῦϲι καὶ τὴν ἐκ τῶν ἄλλων βοηθημάτων ἀφῃρημένοιϲ ἐλπίδα . δοτέον οὖν αὐτὸν ὑδρωπικοῖϲ ἐλεφαντιῶϲι καχέκταιϲ παραλελυμένοιϲ χρονίοιϲ |
καὶ λόγου , παρανομησάντων τῶν ἀνθρώπων εἰς ἡδονὰς δι ' εὐπορίαν τῶν τεχνῶν ὀψὲ τοῦ χρόνου . Ὥσπερ οὖν οὐδεὶς | ||
: δόξαν μὲν διὰ τὸ ὑψηλότατον εἶναι τὸν ἐσταυρωμένον , εὐπορίαν δὲ διὰ τὸ πολλοὺς τρέφειν οἰωνούς . ὁ Μένανδρος |
καλεῖσθαι , δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον καὶ ἐγρηγορὸς βλέποντα μετὰ περιχαρείας ἦγον ὡς ἐπὶ τῆς ἐσχατιᾶς μοι ἐσόμενον . ἦν | ||
λαμπρότητα . ἀσμένῳ ] χαίροντι . . ἀσμένῳ ] μετὰ περιχαρείας διάγοντι , διὰ τὸ μὴ καίεσθαι τὴν νύκτα παρὰ |
ἀνηρτημένον τῇ καλοκἀγαθίᾳ Δωρίωνα , ᾧ τὴν ἀπὸ τῶν ἄλλων εὐφροσύνην ἀμβλύνει τὰ περὶ τοῦτον οὐ μεταβεβλημένα . καὶ μὴν | ||
ὄνος ἄγων μυστήρια : ἐπὶ τῶν ἑτέροις κακοπαθούντων καὶ παρεχόντων εὐφροσύνην διὰ τὸ τῷ καιρῷ τῶν μεγάλων μυστηρίων ἐξ ἄστεος |
ἔσχον . τῷ μὲν γὰρ Διὶ συναιρετιστῇ ὄντι καὶ τριγώνου συμπάθειαν κεκτημένῳ διὰ τὸν Τοξότην ὁ Ἥλιος τὴν ἡμίσειαν τῶν | ||
διὰ πρωτοπάθειαν τὸ τοιοῦτον γίνεται πάθος , ἀλλὰ καὶ κατὰ συμπάθειαν τῶν γειτνιώντων αὐτῷ μορίων καὶ γὰρ καὶ κύστεως φλεγμαινούσης |
ἐτύγχαν ' αὕτη μὴ κακῶν , ἐσῴζετ ' ἂν τὴν εὐλάβειαν , ὥσπερ οὐχὶ σῴζεται . Ποῖ γάρ ποτ ' | ||
τῶι γήραι σοφίαν . . ἕξεις ἔργωι μνήμην , καιρῶι εὐλάβειαν , τρόπωι γενναιότητα , πόνωι ἐγκράτειαν , φόβωι εὐσέβειαν |
ἀθλητικὴν δίσκοισι τερπόμενοι καὶ αἰγανέαις , τῇ παιδιᾷ τὰ πρὸς σπουδὴν ἐκμελετῶντες : οἳ δὲ κιθαρῳδῶν ἠκροῶντο τὰς ἡρωικὰς πράξεις | ||
τὸν παῖδα καί τις ἔρως ἐπῄει τὸν Περίανδρον , ἤδη σπουδὴν ἐτίθετο γνωρίσαι τὴν ἄνθρωπον ἥτις ἦν . καὶ ἕως |
τις αὐτὴν Αἰγύπτου προσείποι . εἶθ ' ὃ μηδ ' ἐπείσακτον αὐτοῖς ἐστι θέρους νόμῳ , τοῦτ ' ἄγειν τὸν | ||
' εὐδοκιμείσθω μήτε μετεχέτω λόγου παρὰ τοῖς πολίταις , ὡς ἐπείσακτον κακὸν κατὰ τῶν ἑαυτοῦ πραγμάτων πεπορισμένος . εἴτ ' |
ὁ δῆμος ἐβουλεύσατο , τίνα ταῦτ ' ἔχει τοῖς ἀνδράσι φαυλότητα , ἢ τί δεῖ τὰ ἑτέρων ἐκείνοις λογίζεσθαι , | ||
καὶ ἐν συναιρέσει αἶσχος ὃ οὐκ ἴσχειν δεῖ διὰ τὴν φαυλότητα : ἢ ἀπὸ τοῦ ἐπιτατικοῦ α τὸ πάνυ ἴσχον |
ὠκεανὸν οὐκ ἤνεγκαν οἱ ἐν Βαβυλῶνι οὕτω πόρρω οὖσαν τὴν ἀπειλήν . Ἀλλ ' ὅθεν δεῦρο ἐξετραπόμεθα , ὡς ἄρα | ||
καὶ στάσιν , ὅπως πάλιν στασιάσωσιν ʃ ἢ κατ ' ἀπειλήν . ʃ τρία εἴδη ὀλιγωρίας , καταφρόνησις , ἐπηρεασμὸς |
οἰκοῦσαν ἐν τῇ Αἰαίῃ νήσῳ : ταύτην δὲ ἀπὸ τοῦ αἰάζειν καὶ ὀδύρεσθαι τοὺς ἀνθρώπους ἐπὶ τοῖς θανάτοις κέκληκεν . | ||
αὐτῶν καὶ χαλεπόν . Ὤζεις : ὥσπερ παρὰ τὸ αἴ αἰάζειν γίνεται , οὕτω καὶ παρὰ τὸ ὤ ὤζειν . |
γὰρ ἰσότητι δόξαν καὶ ἀσφάλειαν ἀκολουθήσειν , τῇ δὲ πλεονεξίᾳ βλασφημίαν καὶ φόβον , δι ' ὧν ταχέως ἂν αὐτοῦ | ||
τοίνυν μετὰ τοῦ λῃτουργεῖν τὰ σφέτερ ' αὐτῶν διεφθαρκότες τὴν βλασφημίαν ἀντὶ τῆς χρείας τῇ πόλει καταλείπουσιν : οἱ δ |
προάγοντος δὲ τοῦ βασιλέως θέαμα παράδοξον καὶ δεινὸν ὤφθη , μισοπονηρίαν μὲν περιέχον κατὰ τῶν πραξάντων , ἔλεον δὲ καὶ | ||
πᾶσαν πολυπραγμονήσασα τὴν ἀλήθειαν , βουθυσίαις τῆς θεᾶς ἐξιλάσατο τὴν μισοπονηρίαν : καὶ ἀπολαβοῦσα τὸν υἱὸν σωφρονοῦντα , βωμὸν ἱδρύσατο |
τοῖς οὔροις παρυφιστάμενον . Ἀνείθη μετ ' οὐ πολὺ τὴν παραφροσύνην ὁ ἄνθρωπος , ἐρράϊσε πάντη , ἐτέθραπτο . Οὔπω | ||
μεγίστην ὀδύνην τῶν περὶ τὴν γαστέρα χωρίων , ἀλλὰ καὶ παραφροσύνην . Ἕβδομον δέ ἐστι τὸ ἄφνω ἀνακαθέζεσθαι καὶ ἐξανίστασθαι |
ἰϲχαίμων εἰϲίν . Τὰ τετρωμένα τῶν νεύρων ἢ νυγέντα τὴν φλεγμονὴν καὶ τὴν ὀδύνην ὑπερβάλλουϲαν ἔχει διὰ τὸ περιττὸν τῆϲ | ||
λέγωμεν οὖν περὶ ἑνὸς ἑκάστου , ποῖα μὲν ἁρμόζει πρὸς φλεγμονὴν μόνον , ποῖα δὲ πρὸς ἔμφραξιν , τίνα δὲ |
εἰς αἰδῶ , εἰς αἰσχύνην , εἰς κατάπληξιν , εἰς ἔκπληξιν , καὶ εἰς ἀγωνίαν . . ΚΑΤΑΔΥΜΕΝΑΙ . Δύμεναι | ||
ὅτι ἐρυθριῴη , φαίνεσθαι δέ τινα καὶ περὶ τοὺς λοιποὺς ἔκπληξιν ἐφ ' οἷς ἐρρωμένως τε καὶ ξὺν εὐροίᾳ διαλεγομένου |
καὶ σύστασιν ἔχοντας πρὸς ὑπερέχοντας , καὶ πράξεις ἐπικερδεῖς καὶ χαρὰν ἐπὶ οἰκείοις καὶ προκοπάς , ἔτι δὲ καὶ πρὸς | ||
ἢ τέχνης ἢ ἐπιτηδευμάτων καὶ ἐχθρῶν καθαίρεσιν , οἰκείων τε χαρὰν καὶ πάντων ἐπίτευξιν . ἐὰν δὲ ὑπὸ κακοποιῶν θεωρηθῇ |
καὶ ἀπροαίρετα , πρὸς τὰ ἐπ ' ἄλλοις ὄντα τὴν ἔκκλισιν ἔχων ἀναγκαίως φοβήσεται , ἀκαταστατήσει , ταραχθήσεται . οὐ | ||
ὑμῖν νεῦρα φιλοσόφου . ποῖα νεῦρα ; ὄρεξιν ἀναπότευκτον , ἔκκλισιν ἀπερίπτωτον , ὁρμὴν καθήκουσαν , πρόθεσιν ἐπιμελῆ , συγκατάθεσιν |
. φησὶν οὖν καταχρῆσθαι τῷ ὀνόματι τοῦ ἵππου εἰς τὴν μοχθηρίαν . οἷον μηχαναί , πλοίων κατασκευαί , τὰ διὰ | ||
ἀδελφὸν Ἡσιόδου τὰ ἑαυτοῦ δαπανήσαντα καλὰ διὰ τὴν τῆς γυναικὸς μοχθηρίαν καὶ τοῖς ἄρχουσι προσιόντα κακοπραγμονεῖν τὸν ἀδελφὸν διὰ τὴν |
ἢ μὴ ἀνιόντων εἰς Ἄρειον πάγον , ὡς καταλύοντες τὴν ἐπανόρθωσιν τῶν νόμων . πρὸ δὲ τῆς ἐκκλησίας ὁ βουλόμενος | ||
ἁψαμένους τῆς τοιαύτης πραγματείας μαινομένους ὑπέλαβον : συνηγορίαν δὲ ἢ ἐπανόρθωσιν ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον εἰς τὰ λεχθέντα ὑπ ' |
ἀρίστων , παρ ' ὅσον ποιεῖ τὴν εὔνοιαν ἢ τὴν ἀηδίαν ἑκάτερον αὐτῶν τό τε ἐν ὑποκρίσει καὶ ἄνευ ταύτης | ||
κακοπάθειαν δηλοῖ : δούλῳ νόσον , παρθένῳ ὕβριν , χήρᾳ ἀηδίαν . Ὠτίον δεξιὸν ἁλλόμενον ἢ ἠχοῦν χαρὰν ἐπί τινι |
αὖ τὴν μὲν ἐγγὺς τοῦ ὄντος εἶναι , τὴν δὲ ἀπουσίαν ἐκείνου : καὶ οὕτως οὐκ ἐκ τοῦ ἁπλῶς μὴ | ||
' ἀπειλῶν , τὰ δ ' ἡμᾶς διαβάλλων καὶ τὴν ἀπουσίαν τὴν ἡμετέραν , τρέψηται καὶ παρασπάσηταί τι τῶν ὅλων |
πόλει , πράττειν προείλετο . τί δήποτε ; ὅτι πρὸς πλεονεξίαν , οἶμαι , καὶ τὸ πάνθ ' ὑφ ' | ||
τῷ τῆς ἀρχῆς ἀξιώματι φανερῶς κατηγόρει Ῥωμαίων εἰς ὑπερηφανίαν καὶ πλεονεξίαν : ἔφη δὲ φίλος μὲν βούλεσθαι Ῥωμαίων ὑπάρχειν , |
τῶν ἁγίων ἐντολῶν τοῦ θεοῦ , διὰ τὴν κακίαν καὶ ἁμαρτίαν τὴν πληθύουσαν ἐν αὐτῷ ἤδη ἂν ἐκλελοίπει . Καὶ | ||
εἰς τὸν αὐτὸν δαίμον ' ἦλθε : εἰς τὴν αὐτὴν ἁμαρτίαν : καὶ γὰρ παρανόμως ἐφόνευσε . πλέον δὲ τοῦτο |
Εἰπὼν οὖν περὶ τοῦ ἔρωτος τοῦ κατὰ κατόρθωσιν καὶ κατὰ ἀπόπτωσιν γινομένου , καὶ ὡς τὰ ἄκρα εἰπὼν , βούλεται | ||
Ἐργοτέλη : καὶ γὰρ οὗτος ἐκ πημάτων τῶν περὶ τὴν ἀπόπτωσιν ἀγαθὸν ἔσχε τὴν νίκην . υἱὲ Φιλάνορος : ὁ |
αὑτοῦ ἔχων μεγάλην . ἀνδρεῖος . ἀνδρεῖος δόκησιν ἔχων . δόκησιν ἔχων περὶ αὑτοῦ μεγάλην . . ὑποσχεθείς , ἀντιμαχεσάμενος | ||
τῶν Περσῶν : τοξόται γάρ . δόκιμος : ἀνδρεῖος , δόκησιν περὶ ἑαυτοῦ ἔχων μεγάλην . ὑποστάς ] ἀντιστὰς , |
ἐν μοναρχίᾳ . χὡπόταν ] λάμβανε κἀντεῦθεν τὸ τηρέοντι κατὰ συνεκδοχήν . ὁ σφοδρὸς καὶ πολὺς δῆμος : λέγει δὲ | ||
ἤγουν τὸν Πολυνείκην τῶν προσμόρων καὶ τῶν πλησιοθανάτων καλεῖ κατὰ συνεκδοχήν : ἢ βάζει τῶν προομόρων ὑπάρχειν , ἤγουν τῶν |
καταλιμπάνοντα , καταλιπόντα . Ἐμπαῦσαι : κορέσαι . ἀμπαῦσαι : χορτάσαι : γράφεται ἐμπαῦσαι . Ὀλέκουσι : φθείρουσιν . φέρτερος | ||
Νέον . . νεανίᾳ πρέπον . . ἀντὶ τοῦ δυνάμενον χορτάσαι νεώτερον . . πολὺ , δυνάμενον χορτάζειν νεανίαν . |
κατ ' ἔλλειψιν εἰς τὴν παρακειμένην τῇ σωφροσύνῃ , ἣν ἀναισθησίαν ἐνίοτε ὀνομάζει . ἐπειδὴ οὖν ἔστι καὶ ἐν ταῖς | ||
παρουσίᾳ διοικούμενος τῆς οἰκείας ἀπέστη κωφότητος εἰς ἐξουσίαν φωνῆς τὴν ἀναισθησίαν ἐκνικήσας . Οὐ ποιητῶν καὶ λογοποιῶν μόνον ἐπιπνέονται τέχναι |
ταῖϲ χρωμέναιϲ γυναιξὶ γίγνεται , ποτὲ μὲν εἰϲ ἐπιληψίαν ἢ ἀποπληξίαν ἢ καταφορὰν ἢ κάρον ἐμπιπτούϲαιϲ , ἔϲτι δὲ ὅτε | ||
ἁλείας . ἐσθιόμενον δὲ τὸ στρουθίον ὀπτὸν σὺν τοῖς πτεροῖς ἀποπληξίαν καὶ μανίαν ἰᾶται . ἐν οἴκῳ δὲ κείμενον μάχας |
, οὐδὲν λυσιτελήσει , εἰ τάχα καὶ πρὸς ἀγαθὴν ἐφορᾷ ἔκβασιν . Οὐ δύναταί τις καταλαβεῖν τὰς κράσεις τῶν ἀστέρων | ||
: συνηγωνισμένοι γὰρ τῷ βασιλεῖ ἐκτενέστατα εἰς ἀπορίαν ἐνέπιπτον οὐδεμίαν ἔκβασιν ἔχοντες τῶν κακῶν . Ὅτι ὁ Ἀντίοχος διὰ τὴν |
δὲ αὖ παλαίοντας , τοὺς δὲ ἄλλο τι περὶ τὴν ἀγωνίαν ἀσκοῦντας οὐκ ὄντας ἀθλητάς . ἁπλῶς δὲ εἰπεῖν , | ||
αὐτὰ καί τι τῶν τοῖς σώμασιν δοκούντων προσήκειν κατὰ τὴν ἀγωνίαν ἀθλοῦντα : ταὐτὸν καὶ ἐγὼ πέπονθα πρὸς τὴν πόλιν |
διδάξαι τῆς ἀμπέλου τοὺς ἀνθρώπους , καὶ διὰ ταύτην τὴν εὐεργεσίαν τυχεῖν συμφωνουμένης ἀθανασίας . ὁμοίως δὲ τοὺς Ἰνδοὺς τὸν | ||
ὅλων ἑκατὸν ἐτῶν τεκεῖν τοιοῦτον ἄνδρα , μηδὲ ἄλλον εἰς εὐεργεσίαν τῶν φίλων πρόχειρον ἢ πρὸς ἐπίδοσιν χρημάτων ἀφθονέστερον τοῦ |
Αἰγίνῃ ἦν καὶ σύνεγγυς . καὶ πρὸς Αἰσχίνην δέ τινα φιλοτιμίαν εἶχε , φασίν , ὅτι δή περ καὶ αὐτὸς | ||
ὄντα ἐπαινούμενον ἐπισφραγῖσαι τῷ θανάτῳ τὴν ἀρετὴν δίδωσιν αὐτῷ , φιλοτιμίαν ἅμα καὶ τὸ ἐν τούτοις πανηγυρίσαι : καὶ εἴδη |
ὑπάρχοντα δουλείας ἀρχὴν νομίσαντες εἶναι , τὴν δὲ τῶν ὄντων στέρησιν ἀφορμὴν τῶν μελλόντων ἀγαθῶν ποιησάμενοι , καὶ τοὺς ἔχοντας | ||
τὸ ἄνευ ἕδους : Αἰσχύλος : φεύγειν ἀνέδην : κατὰ στέρησιν τοῦ ἑδράσαι , ὅ ἐστιν ἱδρύσαι , οἷον ἀναστάτους |
φαύλῳ γίνεται χείρονος : καὶ τὰ ἄλλα , ὅσα περὶ εὐτυχίαν ἢ ἀτυχίαν ἐστίν , ἅπερ οἱ πλεῖστοι τῶν ἀνθρώπων | ||
ὥσθ ' ἅμα τῇ κείνου καθόδῳ καὶ τὴν τῶν πραγμάτων εὐτυχίαν εἰς τὴν πόλιν ἥκειν διελάμβανον . πρὸς δὲ τούτοις |
κατὰ τὰς ἡλικίας ἢ κατ ' εἶδος ἢ μέγεθος τὴν ἀνάστασιν . εἶδος γάρ τι μεταβολῆς καὶ πάντων ὕστατον ἡ | ||
ἐν ἐκείνῳ τῷ ζητήματι γράφει τις τὸν Κόνωνα μετὰ τὴν ἀνάστασιν τῶν τειχῶν τῶν αὐτῶν τιμῶν Ἁρμοδίῳ καὶ Ἀριστογείτονι τυγχάνειν |
: τὸ δὲ πυρρὸν ἧττόν ἐστι κακόν , ἐπειδὴ ἐνδείκνυται περιουσίαν αἵματος . τὸ δὲ αἷμα φίλιον ἡμῖν ἐστιν , | ||
χώρας μετῴκιζε τά τε βοσκήματα ἀνεκόμιζε καὶ τὴν ἄλλην πᾶσαν περιουσίαν αὐτῶν καὶ ἀποσκευὴν τήν τε λοιπὴν ἠσφαλίζετο χώραν . |
ἀλλὰ καὶ τὴν σήν . οὐκ ἐμιμησάμην δέ σου τὴν βραδυτῆτα , ἀλλὰ ταχέως σοι μηδὲ ἀπαιτοῦντι Στάτειραν ἀποδίδωμι καθαρὰν | ||
ναῦς , ἡ ὑφ ' ἑτέρας μεγίστης νεὼς ἑλκομένη διὰ βραδυτῆτα . φησὶ γοῦν κἀνταῦθα , ὅτι οὐχ ὑπό τινος |
. καὶ γὰρ ὁ πτωχὸς εἴρηται παρὰ τὸ πτώσσειν καὶ ὑποκατακλίνεσθαι τοῖς δοῦναι δυναμένοις . συμβαίνει δὲ καὶ ἀναισχυντεῖν τοῖς | ||
. ἰδίως δὲ ἐπὶ ἀφροδισίων ἢ ἐπὶ τοῦ ἐν λόγῳ ὑποκατακλίνεσθαι : Εἴτε σοι δεῖ χαρίζεσθαι . καὶ πάλιν : |
οὐ τὸν τυχόντα ὑπομένουσι καὶ ἐπιφόβως διάγουσιν . Ζεὺς Σελήνῃ εὐκατόρθωτον καὶ περικτητικὸν τὸν χρόνον δηλοῖ ἀπό τε θηλυκῶν καὶ | ||
φαῦλα ἐπιόντων τῶν χρόνων , καὶ πρὸς τὰς ἐπιβολὰς οὐκ εὐκατόρθωτον ἀποτελεῖ μετὰ φόβων καὶ μόχθων . Σελήνη Ἀφροδίτῃ εὐεπήβολον |
αὐτοῖς , ἀλλ ' ὡς τὴν μὴ φαινομένην λύπην καὶ ἀνεπαίσθητον ἀλγηδόνα οὔτε φεύγει τις οὔτε ταράσσεται , ὧδε καὶ | ||
ἐστιν , εἴπερ ὅλως ποθ ' ἑαυτοῦ γίνεται τὸ ζῶιον ἀνεπαίσθητον , ἐν τῷ ὕπνου πάντως χρόνῳ μάλιστα τοῦτο συμβαίνειν |
δὲ τοῖϲ ϲφυγμοῖϲ ϲαφὴϲ ἀταξία καὶ ἀνωμαλία ϲυνεδρεύει κατὰ τὴν εἰϲβολὴν τοῦ παροξυϲμοῦ , μάλιϲτα καὶ τὸ ταχὺ τῆϲ κινήϲεωϲ | ||
ἐναντία τῆϲ ἐπιδόϲεωϲ γίνεται : ὑϲτερίζει μὲν γὰρ κατὰ τὴν εἰϲβολὴν τῆϲ ϲυνήθουϲ ὥραϲ ὁ παροξυϲμόϲ , χρόνον δὲ ἐλάχιϲτον |
ἐλευθερίας τῇ γῇ καλῶ καὶ μακαρίζω τόπον τε ὃς τὴν μεταβολὴν ἐδέξατο , καὶ τὸν τῆς γνώμης ἰατρόν , ὃς | ||
σφόδρα ἄπιστον ἐνόμιζον , εἰ τοσαύτην καὶ οὕτως ἀθρόαν ἐνδέδεκται μεταβολὴν πρὸς τἀναντία . Κατεργασάμενος οὖν τρεῖς τοὺς εἰρημένους ἄθλους |
ἔγνω τὴν ἐπίθεσιν τῆς τυραννίδος καὶ τὴν ἐν τῇ πόλει ταραχήν , ἐπεὶ ῥᾳδίως ἂν ἐκράτησε τῆς Καρχηδόνος : εἵλετο | ||
ληγόντων τῶν τοιούτων ῥημάτων ἄνθρωποί τινες σεσιγηκότων ἐκείνων εἰσῆγον τὴν ταραχήν . καὶ προελθόντες οὗ Φλαβιανὸν εὑρήσειν ἔμελλον , οὐχ |
μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
ἔξω τρέπεσθαι : ἢν δὲ ἐς τὸν πλεύμονα τραπείη , παράνοιάν τε ποιέει , καὶ ἔμπυοι ἐξ αὐτέων τινὲς ὡς | ||
ἀσύμφωνος : ἄλλως : ἀσύμφωνος , ὡς καὶ τὴν ἄνοιαν παράνοιάν φασιν . οὐ συνῳδὸς , ἀλλ ' ἀλλότριος : |
Ἔφορος ἐν β , ὡς διὰ τὴν ὑπὲρ τῶν ὁρίων ἀπάτην γενομένην , ὅτι Ἀθηναίων πολεμούντων πρὸς Βοιωτοὺς ὑπὲρ τῆς | ||
ὡς ὁ στρατηγὸς αὐτοῖς ὑπέθετο : καὶ οἱ Βωλανοὶ τὴν ἀπάτην οὐκ εἰδότες ἐδίωκον ἄχρι πολλοῦ . ἐπεὶ δὲ πρόσω |
Δία τὸ γένος ἀνῆγον . σύνθεσιν ταύταν : ταύτην τὴν συνθήκην τῶν ὅρκων καὶ τῆς βασιλείας πρὸς ἑαυτοὺς ἐπαινέσαντες διεχωρίσθησαν | ||
Καίσαρος καὶ ἀγνοίᾳ τοῦ ἀκριβοῦς : οὐ γάρ πω τὴν συνθήκην ἑώρων οὐδὲ ἐπὶ ὅσοις . ὁ δὲ δῆμος ἐθορυβεῖτο |
πρᾶγμα : μανθάνω ϲχεδὸγ γὰρ ἐξ ὧν πρόϲ με τὴν ὑποψίαν ἔχειϲ : διὰ τὸ δ ' ἐρᾶν ϲε ϲυγγνώμην | ||
προσώπου : καὶ ἐν τῷ στοχασμῷ ὁ μὲν τῶν ἰατρῶν ὑποψίαν ἔχων , ὁ δὲ κατελθὼν καὶ εἰπὼν ὅτι τεθνήξεται |
Περσέων ἠξίωσέ κω ἑωυτὸν συμβαλεῖν . Πολλάκις δὲ Δαρεῖον λέγεται γνώμην τήνδε ἀποδέξασθαι , ὡς βούλοιτο ἂν Ζώπυρον εἶναι ἀπαθέα | ||
οἱ τοῦ τραγικοῦ χοροῦ ὑποκριταί , καὶ ἕκαστος αὐτῶν δίστιχον γνώμην λέγει . εἰπόντων δὲ τῶν ιβʹ , πρὶν καὶ |
τὴν πατρίδα . καὶ παρὰ Ἀριστοφάνει δὲ ἠθετοῦντο , παρὰ Ζηνοδότῳ δὲ οὐδὲ ἦσαν . . ἐν δ ' αὐτὸς | ||
ᾕρει . * ) οἱ [ ἕξ ] καὶ παρὰ Ζηνοδότῳ καὶ Ἀριστοφάνει [ προ ] ἠθετοῦντο ὡς ἀσύμφωνοι πρὸς |
, ὥστ ' εὐλόγως ἐπὶ τὸ προειρημένον πλῆθος τῶν ἡμερῶν ἐπιμονὴν ὡς πρὸς αἴσθησιν περὶ τὸν τόπον γίνεσθαι τῷ ἡλίῳ | ||
οἴσεσθαι δάκρυ καὶ οἰκτειρηθῆναι παρὰ τῶν ἀκουόντων ἀξίαν τριβὴν καὶ ἐπιμονὴν τῆς διηγήσεως ἔχει ἐκεῖ . ἡ σύνταξις , ἐνταῦθα |
ἐνέργειαν καὶ κακοπάθειαν λέγει ὁ ποιητὴς , οὐδέποτε δὲ τὴν ἀλγηδόνα . . . . . . δ . ι | ||
τὸ μὲν σίνος ἅπαξ διατιθέναι καὶ μὴ διατείνουσαν ἔχειν τὴν ἀλγηδόνα , τὸ δὲ πάθος ἤτοι συνεχῶς ἢ ἐπιληπτικῶς τοῖς |
ὅταν ἀδικοῦντες εὐθὺς διὰ τῆς ἀπαρχῆς φαινώμεθα , ἢ μᾶλλον ἀτιμίαν οἰήσαιτ ' ἂν τὸ τοιοῦτο δρᾶν ; ἐν τῷ | ||
περὶ τὸν ἐκ σοῦ καὶ πείσας τὸν σοφιστὴν ἐνεγκεῖν τὴν ἀτιμίαν ἐτήρησα τῷ νέῳ τὸ κέρδος . πέμπε δὴ γράμματα |
σχεδὸν γὰρ οἵ γε πολλοὶ ἐπίτασιν μὲν ὀξύτητι ταὐτὸ λέγουσιν ἄνεσιν δὲ βαρύτητι . ἴσως οὖν οὐ χεῖρον καταμαθεῖν ὅτι | ||
Ἀλέξανδρον εἰς πολυχρόνιον καὶ ἐπικίνδυνον πολιορκίαν , διδόντες δ ' ἄνεσιν τῷ Δαρείῳ πρὸς τὰς παρασκευάς , ἅμα δὲ καὶ |
τοῦ κοινοῦ τόπου χρησόμεθα : ὅταν δὲ πρᾶγμα ᾖ μόνην λοιδορίαν τῷ χρωμένῳ φέρον , τότε ὡς ψόγον ἐργαζόμεθα : | ||
τῆς κωμῳδίας ἐβούλετο καὶ σωφρονεστέρους γίνεσθαι δεδιότας τὴν ἐπὶ σκηνῆς λοιδορίαν . διὰ τοῦτο γὰρ οὐδὲ παντάπασι τὴν κωμῳδίαν ἀνεῖλεν |
ἄλλας νήσους ἐρήμους οὔσας ἀνθρώπων οἰκήσεσιν ἐξημέρωσε : καὶ τηλικαύτην δόξαν ἐκ τῶν πραχθέντων πολλοῖς ἐνεποίησεν , ὥστε τὴν ἐκεῖσε | ||
μέχρι νῦν οὕτως , καὶ ἂν ἄλλως φανῇ μεταθήσειν τὴν δόξαν : ἔτι οὐχ οἱ αὐτοὶ προαιροῦνται ἄριστα καὶ δοξάζουσιν |
ὅλα , περιέχεσθαι δὲ πρὸς μηδενὸς ἁπλῶς , καὶ τῷ καταφυγὴν τῶν συμπάντων αὐτὸν εἶναι , καὶ ἐπειδήπερ αὐτός ἐστι | ||
τοῖς ἔνδον μαχόμενος ἢ περὶ τοὺς νέους κοπτόμενος μίαν ἔχω καταφυγὴν τὴν νύκτα . Δέχου δὴ καὶ ἀμφοῖν ὑπὲρ ἑνὸς |
ἀξίωμα περιεποίησεν πρὸς τὸν ἑξῆς βίον καὶ τὴν τερατείαν καὶ δοξοκοπίαν ὧν ἐρῶν ἐτύγχανεν . ἐπεὶ δ ' οὖν ἐδέδετο | ||
γε ἕξιν ἐποιστικὴν ἔχεις , εἰ καὶ διὰ δειλίαν ἢ δοξοκοπίαν ἢ τοιοῦτό τι κακὸν ἀπέχῃ τῶν ὁμοίων ἁμαρτημάτων . |
εἰς ἀγριότητα καὶ θηρίων φύσιν . Ἕν τι τῶν εἰς φιλανθρωπίαν τεινόντων παράγγελμα κἀκεῖνο διατάττεται , μισθὸν πένητος αὐθημερὸν ἀποδιδόναι | ||
τῶν ἐπιτιμώντων : οὐ μὴν οἴομαι δεῖν , ταύτην τὴν φιλανθρωπίαν διώκων , λέγειν παρ ' ἃ συμφέρειν ὑμῖν ἡγοῦμαι |
πρὸς ἐκείνην εὐνοίας καὶ τὴν μὲν ἐκ τῆς ἰδέας σιωπῶσα παράθεσιν , ὅτῳ δὲ κρείττων ἐστί , τοῦτο λογιζομένη καὶ | ||
κλίνεται τὸ μετὰ τοῦ δέ ; Ὅτι ἑκάστῃ πτώσει κατὰ παράθεσιν προσιοῦσα ἡ πρόθεσις ἴδιον ἔχει σημαινόμενον . διαφέρει γοῦν |
ἐπὶ τῶν παρὰ δόξαν καὶ ἐλπίδα συμβαινόντων . Πρὸς κενὸν ψάλλεις : ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων . Πρίν κεν δύο | ||
ἐν κακοῖς ὄντα ἀκριβολογεῖσθαι . Κακὸν κακῷ ἕπεται . Κενὴν ψάλλεις : ἐπὶ τῶν μάτην πονούντων . Κέρδος αἰσχύνης ἄμεινον |
ἀπαντᾶν ἐκ τοῦ παραυτίκα ὑπεναντίωμα , καίπερ ἄλλως ἐκκλίνουσι τὴν παράδοσιν καὶ τὰ προδιωρισμένα ἡμῖν . ὅταν μὲν γὰρ ἢ | ||
αἱ προηγούμεναι τῶν ἀναλογιῶν . πάλιν δὲ κατὰ τὴν ἀριθμητικὴν παράδοσιν λέγονται λόγοι τῶν ἀριθμῶν , ὡς καὶ ὁ Ἄδραστος |
τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
: ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
: καὶ μήποτ ' εἰκότως : αἱ μὲν γὰρ διὰ νεότητα δύναμιν ὅρκων οὐκ ἴσασιν , ὡς χρῄζειν τῶν ἐπικρινούντων | ||
τὸ πῦρ ἐνήλαντο , ὡς ἀπολέσθαι τῶν Μετούλων τήν τε νεότητα πᾶσαν ἐν τῇ μάχῃ καὶ τῶν ἀχρείων τὸ πλέον |