γὰρ πράττοντες καὶ σωφρόνως σύ τε καὶ ἡ πόλις θεοφιλῶς πράξετε . Εἰκός γε . Καὶ ὅπερ γε ἐν τοῖς | ||
μέμψασθαι πάντ ' ἀκονιτὶ προήσεσθε , πῶς οὐ πάντων ἀλογώτατα πράξετε ; ἔστι δ ' οὐχ ὅσον τις ἂν εἴποι |
χρῆσθαι ; μὴ τοίνυν ἀκούσαντά τε Θεόμνηστον κακῶς τὰ προσήκοντα ἐλεεῖτε , καὶ ὑβρίζοντι καὶ λέγοντι παρὰ τοὺς νόμους συγγνώμην | ||
οἱ μὲν ἀδικοῦντες ἐλεινοί , ὑμεῖς δ ' οἱ ἀδικούμενοι ἐλεεῖτε . καὶ νῦν ἴσως ποιήσουσιν ἅπερ καὶ πρότερον ἦσαν |
. φυγὰν φυγάν , γέροντες , ἀποπρὸ δωμάτων διώκετε : φεύγετε μάργον ἄνδρ ' ἐπεγειρόμενον . ἢ τάχα φόνον ἕτερον | ||
δεινόν ἐστι φυγή , δεινὸν λοιδορία , δεινὸν πενία : φεύγετε ἄνδρες , πάρεισιν οἱ πολέμιοι , ἐροῦμέν σοι ἄπελθε |
ἀνδράποδον ἡγήσαισθε εἶναι τὸν λέγοντα . νῦν τοίνυν αὐτὸ τοῦτο ποιεῖτε : ὅσου γὰρ ἀν - δριὰς γένοιτ ' ἄν | ||
ἀκούσαντας ὑμᾶς τούτου ἀπαλλάττεσθαι προσήκει . νῦν δ ' οὐ ποιεῖτε τοῦτο , ἀλλὰ βούλεσθε πολλῶν συμβουλευόντων ἀκούειν . οὐ |
; θαῦμ ' ἂν πόρρωθεν ἰδοίμην . Ἒ ἔ , ἐᾶτέ με , – ˘ – , ἐᾶτέ με δύσμορον | ||
Ἒ ἔ , ἐᾶτέ με , – ˘ – , ἐᾶτέ με δύσμορον ὕστατον εὐνάσαι , ἐᾶτέ με δύστανον . |
τιμωρίας οὐχ εὑρίσκεται ἐν αὐτῷ δυνατὸν ὂν ἅμα γίγνεσθαι . Ὑμεῖς δὲ γνόντες ἀμείνω τάδε εἶναι καὶ μήτε οἴκτῳ πλέον | ||
, μηδέ σε κινησάτω τις , ἀλλὰ προσπεσὼν ἔχου . Ὑμεῖς τε μὴ γυναῖκες ἀντ ' ἀνδρῶν πέλας παρέστατ ' |
Κἀγώ , ἔφη , αἰσχύνομαι ζημιουμένων ὑμῶν . αὔριον οὖν φέρετε τοὺς στεφάνους : τοῦτον γὰρ ὡς ἂν ἔχῃ ἐξοίσω | ||
' οὕτως ὁ ῥήτωρ : θαυμάζω δὲ εἰ μὴ βαρέως φέρετε ὅτι Κι - νησίας ἐστὶν ὁ τοῖς νόμοις βοηθός |
ἡμερῶν . κᾆθ ' ὅταν θύειν δέῃ , στρεβλοῦτε καὶ δικάζετε , πολλάκις δ ' ἡμῶν ἀγόντων τῶν θεῶν ἀπαστίαν | ||
ὑμᾶς ἐροίμην ἐπὶ τούτοις ἅπασι , κατὰ ποίους νόμους ὀμωμοκότες δικάζετε , πότερα κατὰ τοὺς τῆς πόλεως ἢ καθ ' |
: λοιδορία , κακολογία . Καὶ Κυδάζειν τὸ λοιδορεῖν καὶ κακολογεῖν . Ἡ δὲ πρώτη συλλαβὴ βραχέως ἐκφέρεται . Καὶ | ||
, διαβάλλειν , βλασφημεῖν , θανάτου τιμᾶσθαι , εἰσαγγέλλειν , κακολογεῖν τοὺς ἐπιτίμους αὐτὸς ὀφείλων τῷ δημοσίῳ : τούτου γὰρ |
συνέπεσεν : περιφραστικῶς , εἰς τὰ δίκτυα : ἐν καταστάσει γίνεσθε καὶ μὴ θορυβεῖσθε : πάλιν κατάστηθ ' : ἀναδράμετε | ||
ἵνα ταῖς ὑμετέραις ὄψεσί τε καὶ διανοίαις τἀκεῖ θεασώμεθα : γίνεσθε δὴ τῶν τοσούτων μυριάδων ὦτα καὶ ὀφθαλμοὶ πρὸς τὴν |
λέγεσθαι , λεγέσθω . Τοῦ γὰρ αὐτοῦ γλιχόμεθα οἵ τε ψευδόμενοι καὶ οἱ τῇ ἀληθείῃ διαχρεώμενοι : οἱ μέν γε | ||
γὰρ τῶν ἀνθρωπίνων πρὸς ἀλήθειαν οὐδέν , κἂν διαρραγῶσί τινες ψευδόμενοι . ἀλλὰ γὰρ οὐκ οἴονται μόνον παγίως ἐρηρεῖσθαι , |
. : αὐταὶ δ ' ὑμᾶς αὑτάς ] Λείπει τὸ αἰτιᾶσθε . αὐταὶ δ ' ὑμᾶς αὐτάς ] Αἰτιᾶσθε . | ||
[ εἴ τις λακοῦσα τ ? [ μή μ ' αἰτιᾶσθε [ ὅστις δὲ δούλωι φωτὶ ⌊ πιστεύει βροτῶν , |
: δυστυχέστερα : ἀνάγετ ' ἀνάγετε : ἀνεγείρετε , ἄνω ἄγετε , ἀναλαμβάνετε , ἀναβάλλεσθε , ἀντὶ τοῦ προοιμιάζεσθε : | ||
ἀτυχίαις ἔλυσάς σου τὴν παρθενίαν , δέον ἐν εὐτυχίαις : ἄγετε τὸν ἁβρὸν δήποτ ' : τὸν ἐμὸν πόδα πρῴην |
καὶ αὐτοὶ ἐξάγοντές τε καὶ ἐξαγόμενοι , ἢ τῇ ἀληθείᾳ ἀδικήσομεν πάντα ταῦτα ποιοῦντες : κἂν φαινώμεθα ἄδικα αὐτὰ ἐργαζόμενοι | ||
τοίνυν , εἶπον , ὦ Γλαύκων , ὅτι οὐδ ' ἀδικήσομεν τοὺς παρ ' ἡμῖν φιλοσόφους γιγνομένους , ἀλλὰ δίκαια |
φαυλότατοι πάντων ἀνθρώπων , εἴποιμ ' ἂν αὐτοῖς , ἃ διδάσκετε , οὐ προεμάθετε ; ἢ προκαλεῖσθαι μὲν εἰς ἔλεον | ||
' , ἔφη , ὑμεῖς , ὦ Ἡριππίδα , καὶ διδάσκετε αὐτὸν βουληθῆναι ἅπερ ἡμεῖς . οἱ μὲν δὴ ἀναστάντες |
αὐτὸ καὶ βραχεῖά τις τοῦ πανηγυρικοῦ , καθὸ ἐπαινοῦντες ἢ ψέγοντες κυροῦν ἢ ἀκυροῦν ἐθέλομεν . τοῦ δὲ πολιτικοῦ λόγου | ||
βλέπῃς , οἱ δ ' εἰς ἀλλήλους νεύμασι τὸν ἔπαινον ψέγοντες . Αὐτὸς ὁ στήσας τὸ τρόπαιον ἀπαγγελεῖ σοι τὰ |
ἀναγκαῖον ὄφλημα ἀντεκτίνουσιν , ἐν καιρῷ καὶ λαβόντες αὐτὸ καὶ ἀνταποδιδόντες , ὅτ ' οὐδέτεροι τρέφειν αὑτοὺς δύνανται , παῖδες | ||
σφυγμῶν κινήσεσιν οἱ διὰ τοιούτων χρόνων τὰς συστολὰς ταῖς διαστολαῖς ἀνταποδιδόντες ὑγιεινότατοι . τοῖς δ ' ἐν ἡμιολίῳ λόγῳ θεωρουμένοις |
ἄλλης ἀρχῆς τὸ , ἢν ἐξῆν , λέγοντες , καὶ σκοπεῖτε ἔξωθεν λαμβάνοντες οὐκ ὀρθῶς οἴονται . 〛 ἐξῇ : | ||
οὕτως ? ἐμφερὴς ὅδ ' ἐστίν . εἶα δή , σκοπεῖτε δῶμα ? Ποντίου Σεισίχθονος [ , κἀπιπασσάλευ ' ἕκαστος |
κἂν ἀγνοῶσιν αὐτούς : κακὰς δὲ οἱ ἔχθιστοι ἢ οἱ μισούμενοι ἢ οἱ μισοῦντες τοὺς ὁρῶντας , κἂν λανθάνωσιν . | ||
τὰ Ἀθήνησιν Διονύσια καὶ Παναθήναια , ἀλλὰ ἑορτάζουσιν μισοῦντες καὶ μισούμενοι : πόλεμόν μοι λέγεις , οὐχ ἑορτήν . Καλαὶ |
γάρ [ ] : τὸ πλοῖον ὁρμεῖ πλησίον : τί μέλλετε ; Σοὶ [ λέγω ] , πρωρεῦ : παράβαλε | ||
τὸ ταὐτὰ ξυμφέροντα καὶ πόλεσι καὶ ἰδιώταις εἶναι , μὴ μέλλετε Ποτειδεάταις τε ποιεῖσθαι τιμωρίαν οὖσι Δωριεῦσι καὶ ὑπὸ Ἰώνων |
μὲν ἥδεσθε τῶν λόγων καὶ κατέχεσθε κηλούμενοι καὶ τοὺς υἱεῖς ἀξιοῦτε μανθάνειν ἀρξαμένους ἀπὸ τῆς μήνιδος τῆς Ἀχιλλέως , ὡς | ||
Ὅμηρος εὐθὺς ἐκ παίδων . ὑμεῖς δὲ τῷ πεπαιδεῦσθαι μὲν ἀξιοῦτε τιμᾶσθαι καὶ παίδευσιν καλεῖτε τὰ ἔπη , περὶ δὲ |
φάει τε πυρμαχοῦντα πῦρ βαπτείνοντα βάψαι θέλουσι , πάμπαν οὐ δεδοίκασιν ὡς τρίπλοκον τείχισμα καὶ στερέμνιον ἄλληλα συνδέοντα τέσσαρσι στίχοις | ||
. Γαλαῖ τρύζουσαι χειμῶνα ἰσχυρὸν σημαίνουσι . μάλιστα δὲ αὐτὰς δεδοίκασιν οἱ μύες . Ἴδια δὲ ἄρα τῶν ζῴων καὶ |
ἐὰν δ ' ἄρα τολμῶσι περὶ αὐτῶν λέγειν , νόμον κελεύετε δεῖξαι καθ ' ὃν γεγένηται ἡ εἰσποίησις Ἀριστάρχῳ , | ||
Ἀπολλόδωρος ἐρεῖ , νομίζετ ' εἶναι λόγον καὶ συκοφαντίας , κελεύετε δ ' αὐτὸν ἐπιδεῖξαι , ἢ ὡς οὐ διέθετο |
διὰ τῆς ἀποβάθρας κατιών ἐστιν , ὑδρίαν ἔχων χαλκῆν . καταλύουσι δὲ καὶ τοῦ Μενελάου τὴν σκηνὴν οὐ πόρρω τῆς | ||
Καιρὸς γάρ ἐστι τῶν νόμων κρεῖττον πολύ . Καιροὶ δὲ καταλύουσι τὰς τυραννίδας . Κρίνειν δίκαιον μὴ τὸ συμφέρον θέλε |
, ἐμπεδολώβας , κέρδεος ἐχθροτάτου θηρήτορας , οἳ βασανηδὸν στρεβλὰ κολαζόμενοι σκολοπηίδα μοῖραν ὁρῶσιν πικροτάτοις κέντροισι προσαρτηθέντες ἐν ἥλοις , | ||
ταύτην ὁ θεὸς αὐτοῖς τὴν ἄγνοιαν συνέζευξεν , ἵνα παραμένωσι κολαζόμενοι . δοκεῖ δὲ τοῖς μὲν εὖ πράττουσι τῶν ἀνθρώπων |
ἀντὶ τοῦ ἀγγελλέτωσαν ὁμόφωνον ποιοῦσι τῷ τρίτῳ δυϊκῶν τυπτέσθωσαν , λέγετε λεγόντων ἀντὶ τοῦ λεγέτωσαν . καὶ ὁ θεολόγος Γρηγόριος | ||
γὰρ ἐκεῖνο , ὅτι τοῖς πολλοῖς ὑμῶν ἐξὸν λέγειν οὐ λέγετε , ὥστε τοῦτ ' οὐδὲν ἡγεῖτο βαρύ , καὶ |
: Ἡ γραῦς τὸ ἄροτρον ἐκπίνουσα , φησί , οἷα κακὸ τὴν γῆν ἀναστρέφει . Ἦδ ' ὅς : τίθεται | ||
: Ἡ γραῦς τὸ ἄροτρον ἐκπίνουσα , φησί , οἷα κακὸ τὴν γῆν ἀναστρέφει . Ἦδ ' ὅς : τίθεται |
μὲν πόλις εὐτυχῇ , οἱ ἐχθροὶ δὲ πάντες ἡττηθῶσιν . κλύοντες ] ἀκούοντες . λιτὰς ] παρακλήσεις . λιτὰς ] | ||
ταῦτα ἀντιστροφή . ἀντιστροφὴ κώλων εʹ . ἡμέτερα : + κλύοντες θεοί : ἡ ἀντιστροφὴ αὕτη τῆς ἄνω ἐστὶ στροφῆς |
κατάδηλόν ἐστιν , εἴ γε χρὴ τεκμήρασθαι τοῖς παροῦσιν . θύρασιν ] ἀντὶ τοῦ “ ἐξ ἑτοίμου ” . # | ||
πρᾶγμ ' ἡμῖν ἰδεῖν ἀπροσδόκητον ἥκει : ἑσμὸς γυναικῶν οὑτοσὶ θύρασιν αὖ βοηθεῖ . Τί βδύλλεθ ' ἡμᾶς ; Οὔ |
χάριν αὐτοὺς ἀποδοῦναι , ὧν δ ' ὑφ ' ὑμῶν ἠδίκηνται δίκην λαβεῖν , ὁποτέρως βούλονται , ἢ διἱέντας αὐτοὺς | ||
οὗτοι ἔχουσί τινα λύπην , οἱ μὲν θυμωθέντες , ὅτι ἠδίκηνται , οἱ δὲ φροντίσαντες , ὅτι αὐτοῖς οὐκ ἀπέβη |
ὀπτοῦ ἀλεύρου , ὅθεν καὶ ὠχρός τις ἦν . παίσδεις ὠγάθ ' ἔχων : Ἀττικῶς τὸ ἔχων παρέλκει . ἀντὶ | ||
τῆνος ; ἐμὶν δοκεῖ , ὀπτῶ ἀλεύρω . παίσδεις , ὠγάθ ' , ἔχων : ἐμὲ δ ' ἁ χαρίεσσα |
: δεῦρο , Μιχαὴλ ἀρχιστράτηγε τῶν ἄνω δυνάμεων , δεῦρο παρακαλέσωμεν τὸν θεὸν μετὰ δακρύων , ὅπως ἀφήσει μοι τὸ | ||
σου , ἀρχάγγελε , εἰσάκουσον τῆς δεήσεώς μου , καὶ παρακαλέσωμεν ἔτι τὸν κύριον καὶ προσπέσωμεν τοῖς οἰκτιρμοῖς αὐτοῦ καὶ |
τάδε φησὶ πρὸς αὐτάς . θρέμματ ' ] τέκνα . θρέμματ ' ] βοσκήματα . θρέμματ ' ] γεννήματα . | ||
θάρσους δὲ τοῖς πολεμίοις , τάδε φησὶ πρὸς αὐτάς . θρέμματ ' ] τέκνα . θρέμματ ' ] βοσκήματα . |
τυράννους ἐκπεσόντας ᾐσθόμην ; τρίτον δὲ τὸν νῦν κοιρανοῦντ ' ἐπόψομαι αἴσχιστα καὶ τάχιστα . μή τί σοι δοκῶ ταρβεῖν | ||
' αἰῶνος ταφάς . οἰκτρὸν γάρ , οἰκτρὸν κεῖν ' ἐπόψομαι φάος καὶ πημάτων ὕψιστον , ὧν κράντης χρόνος , |
πανώλεις ] παντελῶς ἠφανισμένοι . θ παγκάκως ] πανωλεθρίως . παγκάκως ] λίαν κακῶς . Ξ ὀλοίατο ] διαφθαρῶσι . | ||
θεῶν , αὐτοῖς ἐκείνοις ἀνοσίοις κομπάσμασιν : ἦ τἂν πανώλεις παγκάκως τ ' ὀλοίατο . ἔστιν δὲ καὶ τῷδ ' |
ἦν . ὥστ ' ἐγὼ μὲν οὐδὲ ψέγω οὐδ ' ἐξελέγξω , δέδοικα δὲ μή τις ἐμοῦ γοργότερον βλέπων φῇ | ||
Ἐτεόκλεις , πίστευσον , οὐ φανήσομαι : σὲ δ ' ἐξελέγξω πάντοτ ' ἠδικηκότα : Ἐτεοκλέης σκῆπτρα συγγόνῳ φέρειν [ |
στέρξομεν καὶ οὐκ ἀποδιδόναι μᾶλλον ἢ δωρεῖσθαί σε νομιοῦμεν . πείσομεν δὲ καὶ τὸν ἐωνημένον μὴ βοηθεῖν τοῖς γεωργοῖς , | ||
εἴσω τοῦ θαλάμου παραγαγόντες αὐτὸν ἐντυχεῖν τῷ κάλλει τῆς νύμφης πείσομεν . ὦ καλή , ὦ χαρίεσσα : πρέπει γάρ |
παράπαν τῆς Ἑλλάδος ᾖ ἀπεστερημένος . Κατεφάνη δὲ τῷ Δαρείῳ τεχνάζειν ἐπιστάμενος , καὶ τοὺς ἀγαγόντας αὐτὸν ἐκέλευσε μάστιγάς τε | ||
καταμαθεῖν ὧδε , ἵνα μή τι καὶ νῦν ἡμᾶς ἔτι τεχνάζειν ὑπονοῇς : αὐτός τε γὰρ ὁ βασιλεὺς σὺ τῷ |
ἐπιμείνῃς , μετανοήσεις : κατὰ σαυτοῦ τὴν ψῆφον οἴσεις . προλέγω σοι , Καλλιρόην ἀπολέσεις . οὐκ ἐμὲ βασιλεὺς ἀλλὰ | ||
τ ' ἀγρίων ναίοιμι τρόπων . τὸ δ ' ἐρᾶν προλέγω τοῖσι νέοισιν μή ποτε φεύγειν , χρῆσθαι δ ' |
ἐν δίκᾳ σε , δαίμων ? ? . ἦ καὶ βεβᾶσι ? τὸν [ νεκρὸν ] πρὸς τῷ κακῷ [ | ||
δ ' ἔστιν , εἰ χρὴ μὴ κελευσθεῖσαν λέγειν ; βεβᾶσι φροῦδοι δίπτυχοι νεανίαι Ἀγαμεμνονείας παιδὸς ἐκ βουλευμάτων φεύγοντες ἐκ |
δέονται καὶ εὖ πράττουσιν , ὧν δὲ μὴ ἐπίστανται ἀπεχόμενοι ἀναμάρτητοι γίγνονται καὶ διαφεύγουσι τὸ κακῶς πράττειν : διὰ τοῦτο | ||
ναυπηγήσιμον ξύλον . νηκερδές ἀκερδές . νηλεῖς οἷον νηλεεῖς . ἀναμάρτητοι , παρὰ τὸ μὴ ἀλγεῖν . τὸ νή στερητικόν |
προοιμίοις οὐ καλοῖς , οὐκ εὐσχήμοσιν : ὦ τάλας δισσῶς ἀυτῶ : τὸ ὦ τάλας δεύτερον βοῶ διὰ τὸ μεγάλα | ||
ἀρῆξαι διαπεπραγμένῳ : τί γάρ ; ἰοὺ ἰού . κωφοῖς ἀυτῶ καὶ καθεύδουσιν μάτην ἄκραντα βάζω . ποῦ Κλυταιμήστρα ; |
ἀγαθῶν αὐτοῖς αἴτιοι καταστάντες . διὰ τούτων μὲν οὖν συντόμως ἀναμιμνῄσκοντες ταῖς παλιλλογίαις χρησόμεθα καὶ περὶ τῶν μερῶν καὶ περὶ | ||
οὐ πάντα πολλάκις λέγοντες , ἀλλὰ τὰ μὲν ἤδη προειρημένα ἀναμιμνῄσκοντες , τὰ δὲ μετὰ ταῦτα πάλιν ἀνακεφαλαιούμενοι . ἀλλ |
Ἡρακλείδην . . . διώκειν . διώκειν . καὶ οὐκ εὐνοεῖν ᾤετό με , ὅτι . τοῦ πατριάρχου τὸ βιβλίον | ||
ἢ προσθετέον , φησί , μὴ λανθάνουσαν . ἐνδέχεται γὰρ εὐνοεῖν τινας ἀλλήλοις πεπυσμένους , ὅτι εἰσὶν ἐπιεικεῖς ἢ χρήσιμοι |
οὐ καλὸν νόμον παλαιὸν βοηθοῦντα ῥήτορσιν ἐπὶ τῆς ἀρχῆς λυθῆναι πεῖθε τῶν πολιτευομένων τοὺς θρασυτέρους ὡς οὐ πάντα αὐτοῖς ἐξέσται | ||
τοῖς ἀθυμοτέροις τὰ πένθη , εἰ δὲ ὑπομείναιμι ἁπτόμενον , πεῖθε καὶ Δάμιν ζῆν τέ με καὶ μὴ ἀποβεβληκέναι τὸ |
: αἱ γὰρ ἁμαρτίαι ὑμῶν κατεβάρησαν , καὶ εἰ μὴ πεπόνθατε ἕνεκεν τοῦ ὀνόματος κυρίου , διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν | ||
εἰ δ ' ἀκόντων ὑμῶν ἐκεῖνος ἐκράτει , τί δεινὸν πεπόνθατε λαβόντος ἐμοῦ καὶ τὸν τόπον τοῖς πλέουσιν ἀσφαλῆ παρέχοντος |
ἂν σύμμαχος ἐκ θεῶν ἀθανάτων ἔλθοι ξὺν ἀδίκοις ἔργοις ; Μάτην λαλεῖτε : τήνδ ' ἐγὼ οὐκ ἀφήσω . Ἀλλ | ||
] Τεθεώρηται . τὸ δέ , ὀχλεῖς μάτην με : Μάτην με , φησί , βιάζῃ , ὥσπερ εἰς κῦμα |
, ὁ δὲ νεανίας οὗτος ὁ Φρὺξ ἐφ ' ὃν ἄπιτε βασιλικὸς μέν ἐστι καὶ Γανυμήδους τουτουὶ συγγενής , τὰ | ||
ἀναγορεῦσαι : οἱ τὸν πῖλον αἴρειν μέλλοντες ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἄπιτε . τούτου δὲ κηρυχθέντος οἱ κοι - νωνοῦντες τῆς |
δ ' ἐκ κακοῦ ἐσθλὸς ἀνήρ . ἀλλήλους δ ' ἀπατῶντες ἐπ ' ἀλλήλοισι γελῶσιν , οὔτ ' ἀγαθῶν μνήμην | ||
σεληνιακὸν ἢ τὸ ἀφ ' ἡλίου καθαρὸν φέγγος αὐγάζειν , ἀπατῶντες ἢ βιαζόμενοι κωλύουσιν , εἰς τὸν ἀσεβῶν ἀνήλιον χῶρον |
ἥ ἐστι μονόκωλος , φησὶν Ἑρμογένης . εἶτ ' οὐκ αἰσχύνεσθε ] ἀσαφὲς εἶναι δοκεῖ τὸ χωρίον : ἄδηλον γὰρ | ||
φόρους τάξαντα τοῖς Ἕλλησι , καὶ ἐπερωτῶντα , εἰ οὐκ αἰσχύνεσθε , ὅτι οἱ μὲν πατέρες ὑμῶν Ἀρίθμιον τὸν Ζελείτην |
τῶν λιθιδίων κολωνός . Θεοὶ μάκαρες , ἱλήκοιτε καὶ εὐμενεῖς εἴητε . οἷον ἀπέφυγον κίνδυνον , τῶν τρισκαταράτων ἐρανιστῶν λέβητά | ||
γεγόνεις γεγόνει γεγόνειμεν γεγόνειτε γεγόνεισαν : εἴην εἴης εἴη εἴημεν εἴητε εἴησαν : γενοίμην γένοιο γένοιτο γενοίμεθα γένοισθε γένοιντο . |
τὸν θεὸν τάττωμεν ; πότερα ἐν τῷ ἀθροίσματι ; ἀλλὰ εὐφημεῖν ἄξιον . Λείπεται δὴ ὥσπερ εἰς ἀκρόπολιν ἀναβιβασαμένους τῷ | ||
οἷον εἰ ἀπὸ λόγων εἴη , ὅτι ἀκόλουθον τοῖς λόγοις εὐφημεῖν αὐτόν : ἢ εἴπερ ἐπὶ ἑτέροις αὐτός τι τοιοῦτον |
οὐκ ὀμώμοκ ' , οὐδ ' ὥρκως ' ἐγώ . Ἔα σπεῦδε ταχέως : ὡς τὸ τῆς ἐκκλησίας σημεῖον ἐν | ||
, ἀλλὰ τοῦ μόνου τέκνου με περιόψεσθ ' ἀποστερουμένην ; Ἔα ἔα . Ὦ πότνιαι Μοῖραι , τί τόδε δέρκομαι |
ἀπεκρινόμην σοι . ἔγωγε ἐρωτηθεὶς ὑπὸ σοῦ εἰ οἱ ἀνδρεῖοι θαρραλέοι εἰσίν , ὡμολόγησα : εἰ δὲ καὶ οἱ θαρραλέοι | ||
, εἶπον ἂν ὅτι οὐ πάντεςτοὺς δὲ ἀνδρείους ὡς οὐ θαρραλέοι εἰσίν , τὸ ἐμὸν ὁμολόγημα οὐδαμοῦ ἐπέδειξας ὡς οὐκ |
γλάχωνα ] τὸ ὀρίγανον . αὐληταὶ πάρα : ἀντὶ τοῦ πάρεστε . ἐσπούδαζον γὰρ οἱ Θηβαῖοι περὶ τὸν αὐλόν . | ||
! ! ! ! ] δοκοῦντας οὐκ εἶναι Διός . πάρεστε καὶ ζῆθ ' : ηὗρε μηνυτὴς χρόνος ψευδεῖς μὲν |
ἡμᾶς εὑρίσκειν , ὑπομνήσομέν σε τὰ παρὰ Ἀντιφάνει λεγόμενα ἐν Ποιήσει τόνδε τὸν τρόπον : μακάριόν ἐστιν ἡ τραγῳδία ποίημα | ||
φαμέν , ἡνίας τε γράψει καὶ χαλινόν ; Ναί . Ποιήσει δέ γε σκυτοτόμος καὶ χαλκεύς ; Πάνυ γε . |
. τί δ ' οὐχὶ μιᾷ χρώμενοι γνώμῃ ἢ πάντα πιστεύετε αὐτοῖς ἢ περὶ πάντων ἀπιστεῖτε ; ἀλλὰ προβουλεῦσαι μὲν | ||
εὐδαιμονικόν , ὅπου οὐκ ἔστιν , οὐδ ' ἄλλου δεικνύοντος πιστεύετε . τί αὐτὸ ἔξω ζητεῖτε ; ἐν σώματι οὐκ |
προστιθέασι τὸ κακόν . οὐκ ἀρετᾷ κακὰ ἔργα καὶ : σχέτλια ἔργα . * πλούτῳ δ ' ἀρετή : μηδεὶς | ||
ἄρουρα . οἷς δ ' ὕβρις τε μέμηλε κακὴ καὶ σχέτλια ἔργα , τοῖς δὲ δίκην Κρονίδης τεκμαίρεται εὐρύοπα Ζεύς |
καὶ τοὺς ἀποκτείναντας φανεροὺς καταστῆσαι : ὅμως δὲ καὶ τοῦτο ἐπιχειρητέον : οὐδὲν γὰρ πικρότερον τῆς ἀνάγκης ἔοικεν εἶναι . | ||
, τετράγωνος καὶ αὐτὸς μεσότητα πρῶτος ἔχων . τούτοις ἄρα ἐπιχειρητέον ἁρμόζειν τὸν περὶ δικαιοσύνης λόγον ἀκολούθως τῷ Πυθαγορικῷ περὶ |
: κακόν . περὶ πάντων : περισσοτέρως . Θαρσαλέοι : τολμηροὶ , ἀναιδεῖς , ἀναίσχυντοι . ἀντιφέρονται : μάχονται , | ||
τὴν σὴν νεότητα πάντες ἢ τοὐμὸν γῆρας ᾐδέσθησαν . ὦ τολμηροὶ λόγοι : κεῖται Ῥουφῖνος , ὑμεῖς δὲ ἔτι νεανιεύεσθε |
γὰρ εἶχον ἐφρενῶσθαι ἀνθρωπίνως . κεραστὶς δὲ γενομένη , ὡς βλέπετε , τρωθεῖσα μύωπι ὀξυστόμῳ μανικῶς ὥρμων καὶ ἐκινούμην πρός | ||
ἔπος αἰόλον ἀνδρός , εἰς ἔργον δ ' οὐδὲν γιγνόμενον βλέπετε . καὶ οὗτος μὲν ταῦτα . Πεισίστρατος δ ' |
ῥητορικῶν ἀκροάσασθαι καὶ φιλοσόφων λόγων . ὁ δέ , θεοῦ νεύ - σαντος , ἐπέτρεψεν , περὶ τὰ βιβλία πλανᾶσθαι | ||
φέρ ' οὖν καὶ ἡμεῖς , ὥσπερ ἔκ τινος ἄνωθεν νεύ - ματος , εἰς πανήγυριν τὸ πάθος λύσαντες τῷ |
ὁ ἀποδὺς καὶ ὁ ἀποδεδυκώς , ἐκείνοις ὑπεναντία , καὶ ἀποδῦσαι καὶ ἀπολωπίσαι ὡς Σοφοκλῆς , καὶ περιλωπίσαι , ὅπερ | ||
καταθοῦ : ὅπερ ἐποίουν ἐπὶ τῶν μυουμένων τὰ μυστήρια : ἀποδῦσαι δὲ αὐτὸν βούλεται . ὡς μέλλων δὲ ἐκεῖνος τύπτεσθαί |
ἐπὶ τὰς ἀμείκτους πορευοίμεθ ' ἂν ἐν τῷ μέρει . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἐγὼ δὴ πειράσομαι μεταβαλὼν σημαίνειν ἡμῖν | ||
Πῶς λέγεις ; Αὐτὴν τὴν διέξοδον ἀπόκρισίν σοι ποιήσομαι . Κάλλιστ ' εἶπες . Ἔστι τοίνυν πάντα ἡμῖν ὁπόσα δημιουργοῦμεν |
τῶν ὑποκειμένων προσδοκιῶν καὶ τῶν ἐλπίδων , οἱ δ ' ἀντιλέγοντες ὄχλος ἄλλως καὶ βασκανία κατεφαίνετο , ταῦτα δὲ θαυμάσι | ||
συνορᾶν , εἰς ποίας ἐπιχειρήσεις ἐκτρέπεσθαι καταναγκάζονται οἱ τοῖς εἴδεσιν ἀντιλέγοντες , ἀπὸ μὲν τῶν ὄντων ἐπὶ τὰς στερήσεις ὑποφερόμενοι |
τοὺς ἔχοντας αὐτὸν σωφρονεῖν . ἀλλὰ τὰς μὲν τούτων φιλονεικίας ἐάσατε χαίρειν , ἃ δὲ ψηφισάμενοι τῇ πόλει σωτήρια καὶ | ||
πολλῶν λεγομένων ὁ Δημόκριτος ἔφη : ἀλλὰ κἂν τῆς φακῆς ἐάσατε ἡμᾶς μεταλαβεῖν ἢ αὐτῆς γε τῆς χύτρας , μὴ |
στρατευσόμεθα εἰς τὴν Ἀρκαδίαν καὶ σὺν τοῖς τὰ ἡμέτερα φρονοῦσι πολεμήσομεν . Ὡς δὲ ταῦτα ἀπηγγέλθη πρός τε τὸ κοινὸν | ||
. “ εἰ δὲ καὶ τῆς ἐλευθερίας ἐγκρατῶς ἑξόμεθα καὶ πολεμήσομεν ἐξ ἴσου , Πύρρον ἐξ Ἠπείρου τὸν βασιλέα καλῶμεν |
τὸν στόλον προσεποιήθησαν εἰς Σικελίαν ἀποστεῖλαι , ἵνα ὡς φίλοι προσδεχθέντες ὑπὸ τῶν Κορκυραίων κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ τῶν φυγάδων | ||
Πολυπέρχοντος καὶ διὰ τούτου τὴν σωτηρίαν ἑαυτοῖς πορίζειν ἐφιλοτιμοῦντο . προσδεχθέντες δὲ ὑπ ' αὐτοῦ φιλοφρόνως γράμματα ἔλαβον πρὸς τὸν |
, ἢ τί βούλεται ἡ γυνή ; τί δὲ καὶ πράττετε , ὅταν συνῆτε ; ὁρᾷς ; οὐ φιλεῖς με | ||
' ἡγού - μενος προαγορεῦσαι . ἴστε δέ , ἃ πράττετε : καὶ τί με δεῖ λέγειν , ἃ αἰσχύνομαι |
σὺ ἡμῖν πιστὰ θεῶν πεποίησο καὶ δεξιὰν δός , ἵνα φέρωμεν καὶ τοῖς ἄλλοις τὰ αὐτὰ ἅπερ ἂν αὐτοὶ λάβωμεν | ||
, νῦν δ ' ἔχεις οἵας σε δεῖ . μοχλοὺς φέρωμεν ἢ χεροῖν ἀνασπάσω κορυφαῖς ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα ; |
ἡμέτερον + ἀκούετε : δέον εἰπεῖν οὐκ ἀκούετ ' οὐκ ἀκούετ ' , ὁ δὲ οὕτως εἶπε καί ἐστιν ὅμοιον | ||
ἔχεσθαι : τί μέλλομεν ἀγάστονοι ; ἀκούετ ' ἢ οὐκ ἀκούετ ' ἀσπίδων κτύπον ; πέπλων καὶ στεφέων πότ ' |
ὅ τι πράξετε γενναίως καὶ ἑτοίμως ταῖς ψυχαῖς , τοῦτο χειροτονεῖτε , κἂν ἅπαξ ψηφίσησθε , τὸν Δία τὸν Δωδωναῖον | ||
καὶ κεκράγατε καὶ οἴεσθε τὰ δοκοῦντα ὑμῖν αὐτοῖς ποιεῖν , χειροτονεῖτε δὲ ἅττα ἂν ἀρέσκῃ τοῖς παριοῦσιν , οὓς ὑμεῖς |
: μὴ οὐ δίκαιοι , ἀλλ ' ἑτεραλκέα τὴν νίκην ποιήσητε φ ʃ μὴ οὐκ ἴσοι . τεκμαιρόμενοι : ἡμεῖς | ||
λαβεῖν τὰς παρ ' αὐτῶν ἀποκρίσεις . ἐὰν γὰρ ταῦτα ποιήσητε , δυεῖν ὧν βούλεσθε ὑπάρξει θάτερον ὑμῖν : ἢ |
δυνάμεων συνεστὸς λύσιν ἴσχει ποτέ ; Εὐφήμησον καὶ μὴ ἀδύνατα φθέγγου : ἐπεὶ ἁμαρτήσεις καὶ ἀσεβηθήσεταί σου ὁ ὀφθαλμὸς τοῦ | ||
. μνημονεύει δ ' αὐτοῦ Ἀριστοφάνης Δαναίσι καὶ τὸν κυλλᾶστιν φθέγγου καὶ τὸν Πετόσιριν . μνημονεύουσιν αὐτοῦ καὶ Ἑκαταῖος καὶ |
τε ἀναίτιοι . Ὑμεῖς δ ' ἄν μοι τάδε ποιεῦντες χαρίζοισθε : ἐπεὰν ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον ἐς τὸν ἥκειν | ||
τε ἀναίτιοι . ὑμεῖς δ ' ἄν μοι τάδε ποιοῦντες χαρίζοισθε : ἐπειδὰν ὑμῖν σημήνω τὸν χρόνον , εἰς ὃν |
παρίει : ὡς οὗτος ἤδη καικίας ἢ συκοφαντίας πνεῖ . Σὲ δ ' ἐκ Ποτειδαίας ἔχοντ ' εὖ οἶδα δέκα | ||
ὅτι καὶ ἑτέρωθι μεμνημένος περὶ αὐτῶν ἐν διθυράμβῳ τινὶ ” Σὲ δ ' ἐγὼ παρ ' ἁμὶν ” φησὶν „ |
. ΓΘ βρύλλων ] πίνων , κερδαίνων . βρύλλων ] ἐξαπατώμενος ὑπό τινων καὶ μεθύων . Σύμμαχος τὸ “ βρύλλων | ||
Γ εὐπαράγωγος ] εὐπειθής . εὐπαράγωγος ] εὐκόλως πιθόμενος καὶ ἐξαπατώμενος . καὶ παράγεται ἀντὶ τοῦ ἐξαπατᾶται . Γ εὐπαράγωγος |
οὐκ ἔχουσι , καὶ θεραπεύοντες ἃ μὴ ἴσασι , καὶ ἀποκτιννύντες ἀνθρώπους , δι ' ὀνόματος τέχνης ἀδικοῦντες καὶ φύσιν | ||
βουλῆς καὶ τῶν ἐς τὴν ἱππάδα τελούντων εἰργάσαντο , τούτους ἀποκτιννύντες . Μάρκος τῶν εὖ γεγονότων , τὴν ἀξίωσιν ἀγορανόμος |
λέγων : εὐλογία καὶ θάνατος πρόκειται πρὸ προσώπου ὑμῶν : λάβετε οὖν ὑμεῖς τὴν εὐλογίαν καὶ μὴ τὸν θάνατον . | ||
οὖν πρὸς ἀμφοτέρους : “ Τοὺς μὲν τέτταρας χρυσοῦς ἤδη λάβετε μισθὸν ἀγαθῆς μηνύσεως : ἀκούσατε δὲ ὡς ἔχω περὶ |
συγχωρεῖτε κηρύττεσθαι , τὸ δὲ καθαρὰν πολεμίων τὴν Ἀττικὴν οὐ ζητεῖτε τοῖς γεγενημένοις συνάπτεσθαι : μηδεὶς , ὦ ἄνδρες δικασταὶ | ||
φωνὴν δὲ βάρβαρον οὐ δοκιμάζετε ; αὐλούντων καὶ ᾀδόντων φωνὰς ζητεῖτε ἐμμελεῖς , καὶ ποιητῶν ἔμμετρα ποιούντων ἐπιλαμβάνεσθε , εἰ |
τοῦ τὸ ἔμβρυον προμελετᾶν τὰς θηλὰς τῶν μαστῶν ἐπισπᾶσθαι . καταψεύδονται δὲ τῆς ἀνατομῆς , καὶ ἀφύσικός ἐστιν ὁ περὶ | ||
ἥρω τολμῆσαι ἂν δεινὰ καὶ ἀσεβῆ ἐργάσασθαι , οἷα νῦν καταψεύδονται αὐτῶν : ἀλλὰ προσαναγκάζωμεν τοὺς ποιητὰς ἢ μὴ τούτων |
. διόπερ ἑλέσθαι ἄν μοι δοκοῦσιν οἱ μὴ τελείως ἀπαίδευτοι πεπηρῶσθαι μᾶλλον ἢ τὰ μὴ προσήκονθ ' ὁρᾶν καὶ κεκωφῶσθαι | ||
ὡς προεῖπον , καὶ γυναῖκες καὶ ἄνδρες ἄγονοι διὰ τὸ πεπηρῶσθαι ἔστιν ὅτε αὐτῶν τὸν γόνον , ὅθεν καὶ δοκιμάζεται |
καὶ ὑποκάμπτουσι καὶ καταδύονται εἰς φάραγγας καὶ εἰς ἰλεούς : πεφόβηνται γὰρ οὐ μόνον τὰς κύνας ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀετούς | ||
γυμνὴ τοῦ σώματος παρ ' ἐκεῖνον ἀπέρχεται , καὶ τοῦτο πεφόβηνται : τὰ δ ' ἐμοὶ δοκεῖ πάντα ἐς ταὐτόν |
παρὰ τὸ πλανῶ , ἐκ τοῦ ἐκκλίνω . οἱ γὰρ ἐκκλίνοντες τινὰς καὶ πλανῶσι . τὸ δὲ εἰς ἵππους ἅλεται | ||
τοῦτο διὰ λιτότητα , μέσοι βαίνωμεν τὰς παρακειμένας ἑκατέρῳ κακίας ἐκκλίνοντες καὶ τὸ ἕτερον τοῦ ἑτέρου σωφρονισμὸν ποιούμενοι , λιτὴν |
φθονεῖτε , τοὺς δὲ πονηροτάτους τῶν ἐπὶ τὸ βῆμα παριόντων ἐπαινεῖτε καὶ νομίζετε δημοτικωτέρους εἶναι τοὺς μεθύοντας τῶν νηφόντων καὶ | ||
εἶναι ὥστε καὶ τῶν προγόνων τοὺς ταῦτα πράξαντας μάλιστ ' ἐπαινεῖτε . εἰκότως : τίς γὰρ οὐκ ἂν ἀγάσαιτο τῶν |
ποιοῦνται τὴν φροντίδα . Αὐτοὶ δὲ , ὡς συνετοὶ , κρίνατε , προγεγυμνασμένοι ἐν τούτοις . Ἡμεῖς μὲν γὰρ πάντων | ||
προσθήκης μέρει . τὸ μὲν τοίνυν ἐκείνοις συγχωρεῖν ἡγεῖσθαι αὐτοὶ κρίνατε ὁποῖόν τί ποτ ' ἐστὶν ὑμῖν , μνημονεύοντες τοῦ |
πάντες . „ πάλιν οὖν ἤρετο ἑρμηνεύοντος τοῦ Ἰάρχα , πότερ ' αὐτὸς ἀποδιδράσκοι τοὺς αὑτοῦ δούλους ἢ οἱ δοῦλοι | ||
οὕτως , ἀλλ ' ἀγνοῶν οὕτως εἴρηκεν ὁ ποιητής ; πότερ ' οὐδ ' ἡ Αἴγυπτος , οὐδ ' οἱ |
, ὅπου ἐστίν . Ὅτι δ ' ἀληθῆ λέγω , ἀκούσατε τοῦ ψηφίσματος , καὶ ἀναμνήσθητε τοῦ πολέμου , καὶ | ||
αὐτοῦ : Ἀκούσατε , τέκνα μου , υἱοὶ Νεφθαλείμ , ἀκούσατε λόγους πατρὸς ὑμῶν . Ἐγὼ ἐγεννήθην ἀπὸ Βάλλας : |
: ἂν δὲ ἰδιωτικὸν ᾖ τὸ πρόβλημα , κατὰ παράλειψιν διασύροντες φήσομεν ἐγὼ τὸν μὲν ἄλλον βίον παραλιμπάνω λέγειν ὡς | ||
ἐξαμαρτάνοντες , λάθρα δὲ καὶ παραβύστῳ σὺν ὁμοτρόποις ἡμῖν ἡμᾶς διασύροντες , τοῖς ἀμαθέσι λόγων καὶ λάροις ὑμῶν φιληταῖς ἁπανταχοῦ |
τόξον ? ? καὶ Φιλίτας ? ἐν ] Δήμητρι ? αυτα εγε ? [ ] ! [ ! ] ! | ||
] ! τη ! [ . . . [ ] αυτα μωρο ? [ [ ] τιν η θυέλλα [ |
Πατὴρ δέ σοι τίς ἐστιν ; Ἐμοί ; Μιαρώτατος . Οὔτοι μὰ τὴν Γῆν ἔσθ ' ὅπως οὐκ ἀποθανεῖ , | ||
Τί ῥέξοντες ἀλλοκότῳ γνώμᾳ τῶν πάρος , ὧν προὔφαινες ; Οὔτοι νεμεσητὸν ἀλύοντα χειμερίῳ λύπᾳ καὶ παρὰ νοῦν θροεῖν . |
ὡς ὁ ποιητής : εἰλύσω ψαμάθοις τόσην οἱ ἄσιν . πέμψατε . . . ὄλοιντο ] τὸ ἑξῆς οὕτως : | ||
πέμψατε . . . ὄλοιντο ] τὸ ἑξῆς οὕτως : πέμψατε πόντονδε , ἔνθα ἀντήσαντες λαίλαπι χειμωνοτύπωι , βροντῆι , |
ὑμῶν ἀποθανεῖν . καταρῶμαι οὖν ὑμῶν τὴν πατρίδα καὶ θεοὺς μαρτύρομαι , οἳ ἐπακούσουσί μου ἀδίκως ἀπολλυμένου καὶ ἐκδικήσουσί με | ||
τέκνα τοῦ θαλασσίου θεοῦ νόσῳ βιασθεὶς ἢ φίλων ἀχηνίᾳ ; μαρτύρομαι δὲ Ζηνὸς ἑρκείου . . ἐς Οἰδίπου δὲ παῖδε |
ἁβροβάται ] ἤτοι Πέρσαι τρυφηλοὶ καὶ ἁβρῶς καὶ τεθρυμμένως βαίνοντες ὀδύρεσθε . . δύσβατος ] δύσβατόν φησι τὴν Περσίδα οὐχ | ||
ἤγουν προσεγγίζει . . μὴ δύρεσθ ' ἄχη ] μὴ ὀδύρεσθε ἃ νῦν πάσχω κακά . πρὸς τὴν γῆν δὲ |
' οὐκ ἔγωγ ' . ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ εἴπερ γ ' ἀνάγκη , κρίβανόν μ ' ἀμπίσχετε | ||
ἐξ Αὐρῶν Μεταγένους ἀναφωνήσαντος : ἀλλ ' , ὦ ' γαθέ , δειπνῶμεν , κἄπειτά με πᾶν ἐπερωτᾶν ὅ τι |
δὲ δήπουθεν ὑμᾶς ὥσπερ καὶ τότε , ὥστε πῶς οὐ συγχωρήσουσιν ; ἀλλ ' εἰ δεῖ προαρπάζειν τὸν καιρὸν , | ||
ὑμᾶς ἐάσουσιν οἱ πολέμιοι ταύτην ὑπολογιζόμενοι τὴν εὐεργεσίαν , καὶ συγχωρήσουσιν ὑμῖν τὴν πατρίδα καὶ τὴν ἐλευθερίαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν |
ἐν ἐκείνοις τοῖς κινδύνοις γενομένης . ὑμεῖς δὲ τἀναντία ἐκείνοις δρᾶτε : μετὰ γὰρ Θηβαίων τῶν ἡμῖν ἐχθίστων ἐπὶ δουλείᾳ | ||
λέγω ἐντεῦθεν ἐχομένοις ὅθεν νῦν ἕλκετε : οὐδὲν γὰρ ἄλλο δρᾶτε πλὴν δικάζετε . Ἀλλ ' εἴπερ ἐπιθυμεῖτε τήνδ ' |
. λαβὼν ] ἀπελθεῖν σε μετὰ τοῦ υἱοῦ σου . διδάσκω ] ἵνα διδάσκω αὐτόν , οὔ , παιδεύω . | ||
δι ' αἰτίων καὶ προτάσεων . πάλιν δ ' οὐδένα διδάσκω λέγει ἀντὶ τοῦ οὐδενὶ ἐντίθημι τὰ δόγματα : οὐ |
Μέγα : μεγάλα . τρομέουσι : δειλιῶσιν . ἐχθαίρουσι : μισοῦσιν , διὰ τὴν βίαν ἣν ἔχουσιν : σημείωσαι . | ||
οὐκ ἔχουσιν ἐγκαλεῖν οὐδ ' εἰπεῖν , ἀνθ ' ὅτου μισοῦσιν , ἐκείνῳ δὲ ἴσασιν ὀφείλοντες ἀμοιβὰς ὧν παρὰ τῶν |
δὲ Κομνηνὸς Ἀλέξιος κατὰ νώτου τῶν πολεμίων γενόμενος καὶ δοκῶν ξυνέπεσθαί οἱ τὴν φάλαγγα τὴν ἰδίαν γενναίως τε ἠγωνίζετο καὶ | ||
τοῖς υἱέσιν ἕπεσθαι καὶ τὰ κελευσθέντα πληροῦν , τοῖς δὲ ξυνέπεσθαί οἱ καὶ ὁδηγῷ τούτῳ χπῆσθαι πρὸς τὴν μελετωμένην ἐγχείρησιν |
βλάπτειν ὑμᾶς καὶ δόξης ἀναπιμπλάναι φαύλης ἐπιχειροῦντα , τοῦτον οὐ τιμωρήσεσθε λαβόντες ; καὶ τί φήσετε ; γνοίη δ ' | ||
, τοῦτον ὑμεῖς ἠδικηκότ ' ἐπ ' αὐτοφώρῳ λαβόντες οὐ τιμωρήσεσθε ; δείν ' ἄρ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί |