| εἴποις , τάχα κ ' αὐτὸς μεῖζον ἀκούσαις . μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος εἶναι : ἐκ κοινοῦ πλείστη τε χάρις | ||
| εἴπῃσθα ἔπος , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . * μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος : ταῦτα χώραν δίδωσι ταῖς καλουμέναις συμβολαῖς |
| , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . * μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος : ταῦτα χώραν δίδωσι ταῖς καλουμέναις συμβολαῖς : αὗται | ||
| τάχα κ ' αὐτὸς μεῖζον ἀκούσαις . μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος εἶναι : ἐκ κοινοῦ πλείστη τε χάρις δαπάνη τ |
| ? φρένα [ ] τ ? ' ἀκήρατος [ ] σημάντορες ? [ αἰχμητὴς ] ἐών [ ] ευμενος ? | ||
| ἐντυνώμεσθα παρασχεδόν . ὄφρα δ ' ἴωσιν δμῶες ἐμοὶ σταθμῶν σημάντορες οἷσι μέμηλεν δεῦρο βόας ἀγέληθεν ἐὺ κρίναντας ἐλάσσαι , |
| ] δημοσίων . δημίων ] τῶν τοῦ δήμου . Ξ μελόμενοι ] φροντίζοντες . Ξ μελόμενοι ] φροντίδα ἔχοντες . | ||
| τί χρέος ; ἦ λόγων πόλεος , ἔνεπέ μοι , μελόμενοι τυχεῖν ; μήτ ' ἐκδοθῆναι μήτε πρὸς βίαν θεῶν |
| τὸ μὶν ἠδὲ τὸ νίν . τοῦθ ' ὑμῖν εἴη δυσπέμφελον : Ἡροδίκῳ δὲ Ἑλλὰς ἀεὶ μίμνοι καὶ θεόπαις Βαβυλών | ||
| τ ' ἂν γείτοσι χάρμα δυσηλεγέεσσιν ἄγοιο ξυνὴν ὀθνείοισιν ἔχων δυσπέμφελον εὐνήν : οὐ γάρ κεν στέρξειεν ἑνὸς λέχος ἤμασι |
| ἐστι βροτοῖσιν , οὐδ ' ὁδὸν ἥντιν ' ἰὼν ἀθανάτοισιν ἅδοι . ἔμπης δ ' ὄλβον ἔχουσιν ἀπήμονα : τοὶ | ||
| . δὲ καὶ παρ ' Ἀλκμᾶνι , συνήθως Δωριεῦσιν : ἅδοι Διὸς δόμῳ ὁ χορὸς ἁμὸς καὶ τοί , ϝάναξ |
| - ] τοῖς νεανίαις ? [ ] ? [ ] τριβάς [ ] . πόσῳ δικαιότερον [ - ] ἂν | ||
| , ἀπρόκοπος , συνερχόμενος ἄνδρας : εἰ δὲ γυνὴ , τριβάς ἐστι καὶ μοχθηρὸν πρὸς βίον , προσερχομένη γυναιξὶν ἀνδρῶν |
| αἰνὸν ἱκάνει : δύντα δ ' ἐς ἠέλιον μενέω καὶ τλήσομαι ἔμπης . Ὣς εἰπὼν ἄλλους μὲν ἀπεσκέδασεν βασιλῆας , | ||
| ' ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης : ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι : ἀλλὰ μίνυνθα ἡμέων ἔσσεται ἦδος , ἐπεὶ νεφεληγερέτα |
| καὶ κατακροτήσας εὖ μάλα τῇ βακτηρίᾳ τοὔδαφος , “ ἄλκιμος ἔσσο , φησίν , ἵνα τίς σε καὶ ὀψιγόνων εὖ | ||
| , τέλεσον , σὺ δ ' αὔτα [ ] σύμμαχος ἔσσο . ! ρανοθεν κατιουσ [ δευρυμμεκρητασπ † ? ? |
| καὶ ἀκλειής : Ὅμηρος : μὴ μὰν ἀσπουδεί γε καὶ ἀκλειῶς ἀπολοίμην . . . . ἀκμαῖος : ὁ μὴ | ||
| γαῖαν ἱκέσθαι πετράων ἔκτοσθε : καταυτόθι δ ' ἄμμε καλύψει ἀκλειῶς κακὸς οἶτος , ἐτώσια γηράσκοντας . ” Ὧς ἔφατ |
| . ὣς ἔφατ ' : εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ ' εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο , Αἴας καὶ κήρυκε δύω | ||
| ἕκαστος : ἠῶθεν δ ' Ἰδαῖος ἴτω κοίλας ἐπὶ νῆας εἰπέμεν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ μῦθον Ἀλεξάνδροιο , τοῦ εἵνεκα |
| τοῖς καὶ τοῦτο ἀποφαινομένοις , ὥστε πᾶν τοὐναντίον ἀποφαίνεσθαι , χειρίστην εἶναι κατάστασιν κράσεως τοῦ περιέχοντος ἡμᾶς ἀέρος τὴν θερμὴν | ||
| ἀνοσίως τοῖς ἀνθρώποις προσηνέχθησαν , ὥστε τὴν τῶν προειρημένων κράτησιν χειρίστην φαίνεσθαι τοῖς τότε τὰ τούτων ἀσεβήματα θεωμένοις . Καὶ |
| ἄριστ ' ] ἀρίστως . ἄριστ ' ] καλῶς . ὀφέλλετε ] αὐξάνετε . ὀφέλλετε ] αὔξετε . ὀφέλλετε ] | ||
| ] τὰ τῶν πολεμίων . ὡς ἄριστα ] λίαν . ὀφέλλετε ] αὔξετε ἀνυποστάτους ἐκείνους οἷς ποιεῖτε δεικνύουσαι . ἢ |
| φίλων κηδεμονικῶς : καὶ τὸ ἀνεκτικὸν τῶν ἰδιωτῶν καὶ τῶν ἀθεωρητὶ οἰομένων : καὶ τὸ πρὸς πάντας εὐάρμοστον , ὥστε | ||
| φίλων κηδεμονικῶς : καὶ τὸ ἀνεκτικὸν τῶν ἰδιωτῶν καὶ τῶν ἀθεωρητὶ οἰομένων : καὶ τὸ πρὸς πάντας εὐάρμοστον , ὥστε |
| ἐμήδισαν προθύμως οὐδ ' ἔτι ἐνδοιαστῶς , ὥστε ἐν τοῖσι πρήγμασι ἐφαίνοντο βασιλέϊ ἄνδρες ἐόντες χρησιμώτατοι . Οἱ δὲ Ἕλληνες | ||
| τοιαῦτα ποιήσειν : ἦν γὰρ κατὰ τὠυτὸ Ὀλυμπιὰς τούτοισι τοῖσι πρήγμασι συμπεσοῦσα : οὐκ ὦν δοκέοντες κατὰ τάχος οὕτω διακριθήσεσθαι |
| φιλίων ἀντὶ τοῦ φίλτερος : “ οὐδέ τις ἄλλος ξείνων τηλεδαπῶν φιλίων ἐμῶν ἵκετο δῶμα . ” ἐσχηματισμένον τῷ τρόπῳ | ||
| . ἦ τινά που πλαγχθέντα κομίσσατο ἧς ἀπὸ νηὸς ἀνδρῶν τηλεδαπῶν , ἐπεὶ οὔ τινες ἐγγύθεν εἰσίν . ἤ τίς |
| κρυόεντι συνάπτοι δερκομένοιο Στίλβοντος , δειναῖς νεύρων νούσοισι χαλέπτει . ἀργαλέοις δὲ σίνεσσι βροτοὶ κάμνουσι , καὶ Ἄρης ὁππότε δύνῃσιν | ||
| , χέρσῳ δὲ Ποσειδάωνα σέβοιμι : μηδέ μ ' ἐν ἀργαλέοις ὀλίγον δόρυ κύμασι πέμποι , μηδ ' ἀνέμους νεφέλας |
| εἰ ἔλεγεν : οὐκ εἰσὶ τὰ τοιαῦτα ἁμαρτήματα μεγάλα . ἀναγκασθησόμεθα ὁμολογεῖν . ἐμπεσούμεθα , φησίν , εἰς τὸ Πρωταγόρειον | ||
| ὦ Θεαίτητε , εἰ τοῦτο μὴ φανήσεται ὄν , πολλὰ ἀναγκασθησόμεθα ὁμολογεῖν καὶ ἄτοπα . Τὰ ποῖα δή ; Οὐκ |
| πανώλεθρον ] παντελῶς ἠφανισμένη . πανώλεθρον ] παντελῶς ὀλεθρευθεῖσαν . ἐκθαμνίσητε : δίκην θάμνου ἐκριζώσητε . θάμνος γάρ ἐστιν εἶδος | ||
| πολὺ πῦρ ἐξικμάζον τὴν συνεκτικὴν τῶν λεπτῶν θάμνων ὑγρότητα . ἐκθαμνίσητε ] ἐκριζώσητε . Ξ ἐκθαμνίσητε ] ἐκσπάσητε . θ |
| Λύκιε καὶ Δάλοι ' ἀνάσσων Φοῖβε Παρνασσοῦ τε κράναν Κασταλίαν φιλέων , ἐθελήσαις ταῦτα νόῳ τιθέμεν εὔανδρόν τε χώραν . | ||
| καὶ φρενοβλαβείη ἔχει . ἐπιθυμέει δὲ τῶν οὐδαμὰ τεύξεται , φιλέων γυναῖκα ἐμήν , τὴν ἐγὼ οὔτι μετήσομαι . “ |
| τῶν θεῶν μέγαν καὶ θαυμαστὸν Δα - ρεῖος ἐποίησε . σωματοποιεῖ δὲ ἐνταῦθα τὸν πλοῦτον : ὃ δὲ λέγει τοιοῦτόν | ||
| εὐπραξίας μητέρα ὠνόμασε , ἐμφαίνων ὡς καλὸν τὸ πειθαρχεῖν . σωματοποιεῖ δὲ τὰ πράγματα . πειθαρχία γάρ ἐστι : πάνυ |
| δῆμον ἐπ ' αὐτὸν μεταθεῖναι τὴν μιθριδατικὴν μάχην . Καὶ συνήργησεν αὐτῷ πολὺς ὢν ἤδη λοιπὸν ὁ περὶ Μιθριδάτου λόγος | ||
| εἴ τις οὐ βούλεται ἀπιέναι , ἀλλὰ ἔχειν λόγον ὅτι συνήργησεν εἰς τὴν ἀποικίαν , διδότω δραχμὰς πεντήκοντα καὶ μενέτω |
| οὐδὲν παρὰ τὴν ἄκανθαν . τὰ δὲ φυλλάκανθα , καθάπερ ἄκανος ἠρύγγιον κνῆκος : ταῦτα γὰρ καὶ τὰ τοιαῦτα ἐπὶ | ||
| κύημα καὶ ἐν ᾧ τὸ ἄνθος ἢ καὶ ὁ καρπὸς ἄκανος ἢ ἀκανῶδες πάντων ἐστί . διαφορὰν δὲ ἔχει ἐν |
| . Ἀλλὰ , φίλος , πρόφρων μ ' ὑποδέχνυσο καὶ κλύε μῦθον μειλιχίαις ἀκοαῖς , καὶ λισσομένῳ ὑπάκουσον Ἀξείνου Πόντοιο | ||
| ! οὐκέτι ] θωρηχθέντες [ Ζεῦ ] τῆλε ? ? κλύε ? ? ταῦτα ? [ ] [ ! ! |
| εὐκατέργαστοι , ἑφθαὶ δὲ ποσῶς εὔστομοι . αἱ δὲ πίνναι οὐρητικαὶ , τρόφιμοι , δύσπεπτοι , δυσανάδοτοι . ἐοίκασι δ | ||
| μὲν οὖν δύσπεπτον αὐταῖς ὁμοίως ὑπάρχει ταῖς ἄλλαις ῥίζαις : οὐρητικαὶ δ ' εἰσί , καὶ εἰ πλεονάζοι τις αὐτῶν |
| Ζηνὶ δ ' ἐπιρρέξαι καθυπερτέρῳ ἄρσενα χοῖρον , δυσμενέων αἰεὶ καθυπέρτεροι ὡς τελέθοιτε . φῆ , καὶ ἐρωήσας ἐλεφάντινον ᾤχετο | ||
| ἢ ἐναντίος τύχῃ , παροδικὴν ἀποδημίαν ἕξει ἡ γένεσις . καθυπέρτεροι δὲ ἀστέρες μάλιστα τοῖς ὑπογείοις οὖσι καθύγροις τοῖς ἔχουσιν |
| Μὴ φθονέοις ἀγαθῶν ἑτάροις , μὴ μῶμον ἀνάψηις . ἄφθονοι Οὐρανίδαι καὶ ἐν ἀλλήλοις τελέθουσιν . οὐ φθονέει μήνη πολὺ | ||
| κεχαρισμένα : τόν περ ἔχοντες ἄνθρωποι θύοιτε καὶ ἀράων ἀΐουσιν Οὐρανίδαι . γυμνῷ δὲ ῥάχιν πόδα πευκεδανοῖο εἴ κέν τις |
| ἐλάσειε τανύσσειέν τ ' ἐπὶ γαίῃ . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , ἦκ ' ἐλάσαι , ἵνα | ||
| ἀναχωρήσας , ἦ πειρήσαιτο καὶ οἶος . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Αἰνείαν : τὸν |
| προτὶ Ἴλιον ἀπονέωνται . Ἀλλ ' ἄγε , δυσμενέεσσι μαχώμεθα πρόφρονι θυμῷ , ὄφρα δαϊκταμένους εἰρύσσομεν ἠὲ καὶ αὐτοὶ κείνοις | ||
| ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι . ” ἐντεῦθεν ἕως τοῦ πρόφρονι μυθέομαι ἀθετοῦνται στίχοι ιγʹ , ὅτι ἐξ ἄλλων τόπων |
| φέρειν καὶ ὅσοι ἄλλοι καρποὶ πλὴν ἐλαίης , παραδείσοις τε παντοίοισι τεθηλέναι καὶ ποταμοῖσι καθαροῖσι διαρρέεσθαι καὶ λίμνῃσι , καὶ | ||
| ἄντην ἤθελ ' , ἐπεὶ μάλα πολλὸν ἐνίκα δῖος Ὀδυσσεὺς παντοίοισι δόλοισι , πατὴρ τεός , εἰ ἐτεόν γε κείνου |
| βιῴμην , βιάοιο βιῷο , βιάοιτο βιῷτο πλεονασμῷ τοῦ α βιῴατο , . . . . βιώτω : ζησάτω . | ||
| ἵν ' οὐκέτι νόστος ὀπίσσω νηυσὶ πέλει , ὅτε τόνδε βιῴατο κόλπον ἱκέσθαι : πάντη γὰρ τέναγος , πάντη μνιόεντα |
| ἐμῶν οἴκτιρέ γ ' ἡμᾶς : οἰκτρὰ γὰρ πεπόνθαμεν . οἴκτιρε δῆτα σοῦ γε φύντας ἐκγόνους . Ἥρα τε βωμῶν | ||
| , πάτερ : ἰδὼν νεοσσοὺς τούσδ ' ἐφημένους τάφῳ , οἴκτιρε θῆλυν ἄρσενός θ ' ὁμοῦ γόον . καὶ μὴ |
| ὁ οἰκέτης παῖδα γεγονέναι , ὁ δὲ συμβαλλόμενος τοὺς μῆνας ἀπώμοσε , φὰς οὐκ ἑωυτοῦ μιν εἶναι . Τούτου δὴ | ||
| Ἑρμογένης ἀνήρετο εἰ πολὺ εἴη αὐτῷ ἀργύριον . ὁ δὲ ἀπώμοσε μηδὲ ὀβολόν . Ἀλλὰ γῆν πολλὴν κέκτησαι ; Ἴσως |
| δοκέει οἷον λίθος ἐγκέεσθαι , καὶ κεντέεται ὑπὸ τῆς ὀδύνης διαμπερέως , ὡς εἰ βελόνη τις κεντοίη . Τοῦτον ὁκόταν | ||
| Φιλυλλίου Πόλεσιν : λέγει γέ τοι δωρίζων ἐς τὰς πινακίδας διαμπερέως , ὅτι κἂν λέγοι τὰ γράμματα ἑρμηνεύς . ὁ |
| . Ἐσπεσέειν : εἰσελθεῖν . κευθμῶνα : τὸ βάθος . ἤντησαν : ἔτυχον , ἀπέλαυσαν . ἔρωτος : ἐπιθυμίας . | ||
| ἐτάνυσσαν : ἥπλωσαν , ἐξήπλωσαν . Χαλεπῆς : κακῆς . ἤντησαν : ἀπέλαυσαν , ἐπέτυχον . Οἰδάνεται : ὀγκοῦται : |
| ἔτυχεν ἀποτελούμενον ὑπ ' αὐτῆς καὶ μάλιστα ἐν ταῖς οὕτω καλλίσταις κατασκευαῖς , ὁποῖαι τυγχάνουσιν αἱ τῶν λογικωτέρων αἰσθήσεων , | ||
| δ ' ἐσλοῖσιν ὑμνεῖσθαι . . . . . . καλλίσταις ἀοιδαῖς . τοῦτο γὰρ ἀθανάτοις τιμαῖς ποτιψαύει μόνον , |
| καὶ τροφαὶ παρὰ βασιλέως ἔκκεινται : μόνῳ γὰρ ἐργάζονται . Παρέχει δὲ τὰ μὲν ὅπλα τοῖς στρατιώταις ὁ στρατοφύλαξ , | ||
| , φιλοφρονημάτων δὲ καὶ μικρῶν πάνυ ἔγωγε ἡττᾶσθαι ὁμολογῶ . Παρέχει δὲ ἡμῖν καὶ ἄλλα καλλίω , συῶν τε ἀγρίων |
| τί σοι κακόν ἐστιν ἐνταῦθα ; οἷα λέγεις ; πέτεσθαι πέφυκα ὅπου θέλω , ὕπαιθρον διάγειν , ᾄδειν ὅταν θέλω | ||
| ἐξετείνοντο ἐπὶ συγκεκροτημένοις καὶ ὄγκον ἔχουσι μέλεσιν , ἀπὸ τοῦ πέφυκα παρακειμένου , ἐνεστὼς πεφύκω , ὡς ἀπὸ τοῦ δέδοικα |
| εἰδότι ἐπαγωγότατον κατὰ ἀνάμνησιν . Τίς ἂν οὖν γένοιτο ψυχαῖς εὐωχία λόγων ταύτης προσηνεστέρα ; Χαλεπὸν μὲν εἰπεῖν καὶ ἀντιτάξασθαι | ||
| ΔΑΙΤΑ ΘΑΛΕΙΑΝ , καὶ ΜΟΥΣΑΝ ΘΑΛΕΙΑΝ . Αὕτη δὲ ἡ εὐωχία , καὶ ἡ Χάρις , καὶ ἡ Νηρηΐς , |
| ιβʹ , καὶ διέστηκεν Ἀλεξανδρείας πρὸς δύσεις μιᾶς ὥρας τὸ γιεʹ . Ἡ δὲ Προκόννησος [ ] ἔχει τὴν μεγίστην | ||
| ∠ ʹγ , καὶ διέστηκεν Ἀλεξανδρείας πρὸς ἀνατολὰς ὥρᾳ μιᾷ γιεʹ . Τῶν δὲ τῆς Καρμανίας διασήμων πόλεων : ἡ |
| μὲν ἀληθῶς φρονοῦντες ὅτι ἀδικεῖσθε , τὴν ἀνάγκην φέρετε καὶ εἴκετε : ἡμεῖς δὲ οὐκ ἀγνοοῦντες , ὅτι ἀδικοῦμεν ὑμᾶς | ||
| εἴ τι μὴ ὀρθῶς ἢ ἐμοὶ χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε . ἐγὼ γὰρ ἡγοῦμαι πόλιν πλείω ξύμπασαν ὀρθουμένην ὠφελεῖν |
| καὶ ἐπιμήκη πρὸς τὰ τοῦ περικλυμένου : θάμνος μέγας , κλήμασιν ὡς διπήχεσιν , ἀφ ' οὗ καυλοὶ σπιθαμιαῖοι : | ||
| εἶναι καὶ τὸν γινόμενον καρπὸν ἐν ἄκροις μᾶλλον φύεσθαι τοῖς κλήμασιν . Ἔνιοι δὲ καθόλου περὶ πασῶν διαιροῦσιν οὐκ εἰς |
| εἶτα κύλικες αἱ πρὸς τὸ πρᾶγμα χρήσιμαι μάλιστ ' εἶναι δοκοῦσαι κατεσκευάζοντο , καλούμεναι κοτταβίδες . πρὸς δὲ τούτοις οἶκοι | ||
| τῷ πολιτικῷ . Ἔτι ἀφελεῖς ἔννοιαι καὶ αἱ πλησιάζειν πως δοκοῦσαι τῷ εὐτελεῖ : γίνονται δὲ αὗται , ὅταν περὶ |
| ταύταιϲ ἐναντίαι , μάλιϲτα δὲ τευθίδων καὶ ϲηπιῶν καὶ πολυπόδων νάρκηϲ τε καὶ τῶν ϲελαχίων ἐδωδὴ καλῶϲ ἂν ἁρμόϲοι : | ||
| λαβοῦϲι παρέπεται γλώϲϲηϲ φλεγμονὴ καὶ λαλιᾶϲ ἐμποδιϲμὸϲ καὶ τρόμοϲ μετὰ νάρκηϲ τινὸϲ καὶ ἐκλύϲεωϲ : πελιοῦται δέ τινα μέρη τοῦ |
| γὰρ τοσούτου δοτέον μόνου , ἄχρις ἂν ὁ σφυγμὸς καταπαύσηται ὑποτρέμειν καὶ ῥωμαλεώτερος γένηται . Οἱ ὑπὸ μελαίνης χολῆς ἐν | ||
| ἤδη νεκρικῶς τὴν χροιὰν ἔχοντι , καὶ νὴ Δία καὶ ὑποτρέμειν , ὥστε κατέπαυσε τὸν λόγον . Ἐγὼ δέ , |
| μηδεὶς οὖν ἰδὼν τὸ μέγεθος ἐλαττούμενον ἀνθρώπου ἃ οὐ τεθεώρηκεν μεμφέσθω , τὸν νοῦν . οὐ γὰρ ἰατρὸς τὸν νοσοῦντα | ||
| , ὃ παθεῖν εἰκὸς ἀνθρώπους τυγχάνοντας , ὅπως ἐξευρὼν μὴ μεμφέσθω πάθος ἀνθρώπινον , ἀλλὰ προστιθέτω τὸ πορισθὲν εἰς τὴν |
| γ ' εὐνοίᾳ οὕτως ἔχω πρὸς ὑμᾶς ὡς ὑμᾶς ἂν εὐξαίμην πρὸς ἐμέ . καὶ τοῦτ ' ἐν πᾶσιν πεποίηκα | ||
| . ὥστε καὶ τὸν υἱὸνἔτι δέ μοι κομιδῇ νέος ἐστίν εὐξαίμην ἂν οὐ τὴν γνώμην οὐδὲ τὴν γλῶτταν ἀλλὰ τὸ |
| φύλλα , ἀμύγδαλα γλυκέα , ἀναγαλλίδες ἀμφότεραι , ἀτρακτυλὶς ἢ κνίκος ἄγριος , ἀφάκη , τῶν βάτων ὁ πέπειρος καρπός | ||
| καὶ λαθυρὶς καὶ ἀγαρικὸν καὶ εὐφόρβιον καὶ λυχνὶς ἀγρία καὶ κνίκος καὶ σκαμμωνία : χωρὶς δὲ τούτων καὶ τοῦ χαλκοῦ |
| αὐτὸν ὁδεύειν : ἐπὶ δὲ τῆς κοινῶς νοουμένης ὁδοῦ “ ἐπειὴ φάς ' ἀρισφαλέ ' ἔμμεναι ὁδόν . ” οὖλον | ||
| χρωμένους . . . : Ὅμηρος [ Α ] : ἐπειὴ μάλα πολλὰ μεταξὺ οὔρεά τε σκιόεντα ταῦτα : τὸ |
| ' οὐδὲ θεοὶ μάχονται . [ [ [ οὐκ εἰμὶ φιλόψογος , ἐπεὶ ἔμοιγε ἐξαρκεῖ ὃς ἂν μὴ κακὸς ἦι | ||
| φιλεγκλήμων , μεμψίμοιρος , φιλαίτιος , ὀνειδιστικός : καὶ πάλιν φιλόψογος , φιλολοίδορος , κακήγορος . τὰ δ ' ἐπιρρήματα |
| ' ἀπολλυμένην γενεὴν ἐν δηιοτῆτι λευγαλέῃ , τῆς οὔ τι χερειότερον πέλει ἄλγος . Σοὶ δὲ καὶ εἰ μέμονεν κραδίη | ||
| τὸ μεῖζον μειζότερον καὶ μειζονώτερον Αἰσχύλοςκαὶ τὸ ὑπέρτερον ὑπερτερώτερον καὶ χερειότερον καὶ πλειότερον καὶ τὸ ῥᾶιον ῥηΐτερον . . . |
| στρωμνάς , εἰ καὶ οὐ πολυτελεῖς , ἀλλ ' οὖν μαλακωτέρας ἀνθρώποις εὐγενέσι καὶ ἀστείοις καὶ φιλοσοφίας ἀσκηταῖς εὐτρεπίσθαι ; | ||
| ἑτέρα ἵππουρις , κόμας ἐκ διαστημάτων βραχυτέρας καὶ λευκοτέρας καὶ μαλακωτέρας ἔχουσα . Ἰξός ἐστι καλὸς ὁ νέος , πρασίζων |
| τὰ σχήματα εὔθραυστά ἐστιν , αἱ δ ' ἄτομοι ἀπαθεῖς ἄθραυστοι : ἴδια δ ' ἔχειν σχήματα λόγῳ θεωρητά . | ||
| οὖν γῆς ὄρθ ' ἔκειθ ' ὁρίσματα πύργοι τ ' ἄθραυστοι Τρωϊκῆς ἦσαν χθονὸς Ἕκτωρ τ ' ἀδελφὸς οὑμὸς εὐτύχει |
| τῶν αὐχένων ὅρμοι καθεῖνται , καὶ ἄχρι τῶν ποδῶν ἐσχάτων καταβέβηκεν ὁ ἄθλιος χρυσὸς ἅπαν , εἴ τι τοῦ σφυροῦ | ||
| τὸ δὲ ὄνομα τῶν Θηβῶν ἐς ἀκρόπολιν μόνην καὶ οἰκήτορας καταβέβηκεν οὐ πολλούς . τὰ δὲ ὑπερηρκότα πλούτῳ τὸ ἀρχαῖον |
| ὡς μάθητε διὰ τέλους τὸ πᾶν . πίθεσθέ μοι , πίθεσθε , συμπονήσατε τῷ νῦν μογοῦντι . ταὐτά τοι πλανωμένη | ||
| φίλοι , Κυθέρειαν ἐπικλείοντες ἀμύνειν , ἤδη νῦν Ἄργοιο παραιφασίῃσι πίθεσθε . ” Ἴσκεν : ἐπῄνησαν δὲ νέοι , Φινῆος |
| ὅτι οὗτος ὁ τρόπος ἦν τῶν παλαιῶν τῆς φιλοσοφίας , βραχυλογία τις Λακωνική : καὶ δὴ καὶ τοῦ Πιττακοῦ ἰδίᾳ | ||
| ταῖς βραχυτέραις τῶν ἐπιστολῶν ξυγχωρῶ , ἵνα τούτῳ γοῦν ἡ βραχυλογία ὡραίζοιτο ἐς ἄλλην ἠχὼ πᾶσα στενὴ οὖσα , τῶν |
| τοὺς μὲν τείνειν , τοὺς δ ' ἀντισπᾶν ; Πληγὰς λήψεσθ ' , Ἁργεῖοι . Εἶά νυν . Εἶα ὤ | ||
| . ἐὰν οὖν ταῦτα λέγῃ , ἐνθυμεῖσθ ' ᾧ ῥᾳδίως λήψεσθ ' αὐτὸν ψευδόμενον . πρῶτον μὲν γὰρ οὐκ ἐκ |
| ῥηθὲν πρὸς τοὺς γηγενεῖς οὐσίας πέρι . Τὸ ποῖον ; Ἱκανὸν ἔθεμεν ὅρον που τῶν ὄντων , ὅταν τῳ παρῇ | ||
| ἄριστον τοῦτο καὶ παντὸς ἐλεύθερον ἱκανόν φυλάξαι κινδύνου . . Ἱκανὸν δὲ ἐπαλεξῆσαι καὶ τὸ τῆς χελώνης αἷμα καὶ ἀναριπῖσαι |
| ἀλλήλοις . ἐκείνων γὰρ τῶν μὴ ἄν ποτε νομισθέντων ὀλιγαρχίας κοινωνήσειν μετασχόντων τῆς συνωμοσίας οὐδεὶς οὐδενὶ ἔτι ἐπίστευεν εἶπον γνώμην | ||
| βούλονται γὰρ τοῖς φίλοις πάντα τὰ ἀγαθά , μηδὲν ἐλπίζοντες κοινωνήσειν αὐτοί , ἀλλὰ αὐτῶν ἕνεκα : ἔτι δὲ φίλον |
| ' αὖ διὰ τὰς ἐν τῷ νῦν πολέμῳ γεγενημένας εἰσφορὰς νομίζετ ' ἂν μηδ ' ὁτιοῦν δύνασθαι εἰσενεγκεῖν , ὑμεῖς | ||
| ἐφ ' οἷς ἔτι καὶ νῦν ἡμεῖς φιλοτιμούμεθα . καίτοι νομίζετ ' αὐτοὺς ταῦτα στῆσαι , οὐχ ἵνα θαυμάζωμεν ἡμεῖς |
| ἐσσυμένοισιν : οἶδα γὰρ ὡς λαοῖσι κεκμηκόσιν οὔτ ' ἀγορητὴς ἁνδάνει οὔτ ' ἄρ ' ἀοιδὸς ὃν ἀθάνατοι φιλέουσι Πιερίδες | ||
| πιστὰ τιθεῖν ἐθέλων . ἐν γάρ τοι πόλει ὧδε κακοψόγωι ἁνδάνει οὐδέν : † ωσδετοσωσαιεὶ † πολλοὶ ἀνολβότεροι . Νῦν |
| ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμωσγέπως , καὶ † ἁμόθεν , καὶ ἁμουγέπου , καὶ ἁμοιγέποι καὶ † ἁμοσέποι | ||
| ὁ καί , ὥσπερ καὶ παρ ' Ὁμήρῳ : τῶν ἁμόθεν γε θεά , θύγατερ Διός , εἰπὲ καὶ ἡμῖν |
| τὸ δέ πού τινι δοῦναι ἀοιδῶν : πολλοὺς εὖ ἔρξαι πηῶν , πολλοὺς δὲ καὶ ἄλλων ἀνθρώπων , αἰεὶ δὲ | ||
| κρυπτοὺς λυμάντορας ἔρδει , δώροις ἠδὲ δόλοισιν ὀπιπεύοντας ἑταίρων εὐνέτιδας πηῶν τε , καὶ αἴσχεα μακρὰ τελοῦντας : ἀλλ ' |
| τοίνυν ὃ πάντες ἂν εἶναι φαύλων ἀνθρώπων [ ἔργον ] φήσαιεν , ὅσον ἂν χρῆσθε χρόνον , τοσοῦτον ἑκάστου φροντίζειν | ||
| ψευδομένους , εἴπερ ἀγαθόν τι ποιῆσαι Λακεδαιμονίους καὶ τοὺς συμμάχους φήσαιεν . φασὶν οὖν οἱ Πλαταιεῖς , ἀπολογούμενοι ἐπὶ τούτοις |
| τ ' ἀφνειοί τε , καί τ ' ἐργαζόμενος πολὺ φίλτερος ἀθανάτοισιν [ ἔσσεαι ἠδὲ βροτοῖς : μάλα γὰρ στυγέουσιν | ||
| ἐσθλὸς ἔχει γέρας , ἀλλὰ χερείων τιμήεις τε πέλει καὶ φίλτερος : ἦ γὰρ Ὀδυσσεὺς τίετ ' ἐν Ἀργείοισιν , |
| ἀοσσητήρ τε κασίγνητός τε τέτυκται , οὐδ ' ἂν ἐγὼ Κόλχοισιν ὑπείξαιμι πτολεμίζων ἀντιβίην , ὅτε μή με διὲξ εἰῶσι | ||
| δὲ δὴ Μινύαισι τοίην ἀνενείκατο φωνήν : Εἰ μὲν δὴ Κόλχοισιν ἀρηιφάτοισιν ἐσάντα μαρναμένοις ἐπιθεῖσθον , ἀποφθίσειν μένος ἀνδρῶν ἔλπεσθ |
| αὔριον ἐρεῖ . Ταῦτ ' ἔστιν ἐφ ' οἷς ὑμᾶς συνεκάλεσα , οὐ μικρά , ὦ θεοί , εἰ λογιεῖσθε | ||
| ἀνακωχὰς δεχημέρους ποιησάμενος : ὡς δὲ ἀφικόμην δεῦρο τὴν βουλὴν συνεκάλεσα καὶ προὔθηκα περὶ τοῦ πράγματος ἐν κοινῷ σκοπεῖν : |
| μὴ φθόνει ταῖσιν νέαισι : τὸ τρυφερὸν γὰρ ἐμπέφυκε τοῖς ἁπαλοῖσι μηροῖς , κἀπὶ τοῖς μήλοις ἐπανθεῖ : σὺ δ | ||
| μετ ' ἀθανάτοισιν ἀρίθμιος εἰλαπινάζῃ . Ἡ δ ' Ἄτη ἁπαλοῖσι μετατρωχῶσα πόδεσσιν ἄκρῃς ἐν κεφαλῇσιν ἀνώϊστος καὶ ἄφαντος ἄλλοτε |
| . τὸν ἐσόμενον οὖν τοῦ Πηλέως σύγγαμβρον . ἔνθα μιν εὔφρονες ἶλαι : ἶλαι αἱ τάξεις καὶ αἱ συστροφαὶ τῶν | ||
| ! [ – ⚕ – ⚕ – ] μμασιν ? εὔφρονες [ ] [ – × φῶς δεκ˘ ? [ |
| ὅλως μὲν ἡ περὶ λέξιν ἅμιλλα καὶ ζηλοτυπία πρὸς ἑτέρους μικροπρεπὲς φαίνεται καὶ σοφιστικόν , ἂν δὲ πρὸς τὰ ἀμίμητα | ||
| Πάτροκλον ὀνομάζειν τήθεα . νοητέον δὲ τὸν ποιητὴν διὰ τὸ μικροπρεπὲς παρῃτῆσθαι . καὶ μὴν οὐδὲ λαχάνοις παρεισάγει χρωμένους : |
| . Ἀλέξανδρος δ ' , ὡς τῆς Ἀσίας ἐκυρίευσε , Περσικαῖς ἐχρῆτο στολαῖς . Δημήτριος δὲ πάντας ὑπερέβαλλε . Τὴν | ||
| Περσικήν . οἱ δὲ βάρβαροι προσπλέοντος ἄρτι τοῦ στόλου ταῖς Περσικαῖς ναυσὶ καὶ παρασκευαῖς ψευσθέντες ὑπέλαβον τὰς ἰδίας τριήρεις εἶναι |
| λιμοῦ βλάβην , καὶ τοὺς παῖδας ἥδουσα καὶ θάλλουσα . κουφίζουσαν δὲ ἄρουραν ἀντὶ τοῦ κεκουφισμένην , ἁπαλήν , . | ||
| Ἡσίοδος ἐν Ἔργοις καὶ Ἡμέραις : νειὸν δὲ σπείρειν ἔτι κουφίζουσαν ἄρουραν : νειὸς ἀλεξιάρη παίδων εὐκηλήτειρα . εὔχεσθαι Διὶ |
| ἀπογράψοντα : ἀλλὰ τῶν ἐν ἀνθρώποις ἁπάντων ἡγησάμενος δεινότατον εἶναι ἀδι - κεῖσθαι μὲν αὐτός , ἕτερον δ ' ὑπὲρ | ||
| δόντες ἡμῖν τὰ χωρία ἔπειτα μεταδόξαν ὑμῖν νῦν ἀπαιτεῖτε , ἀδι - κεῖσθε μὴ κομιζόμενοι , εἰ δὲ πολέμῳ ἀφαιρεθέντες |
| τριτογένεια , φίλον τέκος : οὔ νύ τι θυμῶ πρόφρονι μυθέομαι , ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι . ” ἐντεῦθεν | ||
| θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος : οὔ νύ τι θυμῷ πρόφρονι μυθέομαι , ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι . Ὣς εἰπὼν |
| ὅτι ἰδίως φίλε τέκνον ἀντὶ τοῦ φίλον τέκνον . καὶ ἄμυνε ἀντὶ τοῦ ἀμύνου . . μηδὲ πρόμος ἵστασο τούτω | ||
| τελαμῶνα περὶ στήθεσσι φαεινὸν ἀσπίδος ἀμφιβρότης : ἀλλὰ Ζεὺς κῆρας ἄμυνε παιδὸς ἑοῦ , μὴ νηυσὶν ἔπι πρύμνῃσι δαμείη : |
| δόξαν ἀπηνέγκατο ὁ Θεμιστοκλῆς , περὶ οὗ ἄνω ἐγράφη . πιθηκισμοῖς : ἀπάταις καὶ κολακεύμασιν . ΓΘ ἄλλως : μιμήμασιν | ||
| σὺ οὖν , ὦ Ἱέρων , μὴ πείθου διαβολαῖς μηδὲ πιθηκισμοῖς , ὅ ἐστιν ἀπάταις . ἄλλως : ὁ λόγος |
| ἠδ ' ἐμεῦ αὐτοῦ : ἀλλά σε τίσομεν αἰὲν ἀπειρεσίοις γεράεσσι , τίσομεν ὥς τε θεήν , καὶ σὸν τέκος | ||
| ? [ ὁπλοτέρην ] ? ? ? ? ? [ γεράεσσι ] ? ? ? ? [ ] ? φυλάσσεται |
| σωτηρίας , παύσω ψόγου σε τοῦ πρίν , ἢν γυνὴ γένηι οἵαν γενέσθαι χρή σε σῶι ξυνευνέτηι . ἔσται τάδ | ||
| βλάβηι φρενῶν παύσει νόσου τῆσδ ' , ἢν σὺ μὴ γένηι κακή . δεῖ δ ' ἐξ ἐκείνου δή τι |
| καὶ πόνων πολλῶν , ὧν ὑπέστην ἐπὶ τοῦ βήματος , χαρίσασθέ μοι τὴν ἄδειαν . μηδὲν παρ ' ἡμῶν ἐπιζήτει | ||
| τοῦτο αὐτὸ παρ ' ὑμῶν , ἄνδρες Νικομηδεῖς , καὶ χαρίσασθέ μοι καὶ ὑπομείνατε , ἀκοῦσαι λόγου περιττοῦ καὶ ἀκαίρου |
| δὴ τότε μυρία δῶρα μετὰ πρώτῃσι θεάων λοιβάς τ ' εἰλαπίνας τε παρέξομεν εὐμενέοντες . ” Ὧς φάτο λισσόμενος ἀδινῇ | ||
| ἀπὸ τοῦ τραχήλου ἀποβαλέσθαι : λόφος γὰρ ὁ τράχηλος . εἰλαπίνας : νῦν θυσίας . ἀδινῇ : ἀσθενεῖ , διὰ |
| ἂν [ οὔτω ] ? : πλὴν ἐπὴν λαλῆι , γνώσηι Κέρδων ὀτεύνεκ ' ἐστὶ καὶ οὐχὶ Πρηξῖνος . κατ | ||
| γ ' ἐπελθὼν Ἀσιάδ ' Εὐρώπης θ ' ὅρους . γνώσηι τάδ ' αὐτός . τοῦ θεοῦ δ ' ἕκατί |
| ' εἰ εὐμαθεῖς ἔσονται οἱ παραδιδόμενοι εἰς μάθησιν τέχνης ἢ ἀμελεῖς ἀποβαίνουσιν , καὶ περὶ τῷδε εἴτε ἐπιμέλεια καὶ ἡ | ||
| γὰρ οἴχεται , ὅταν γλυκείας ἡδονῆς ἥσσων τις ἦι . ἀμελεῖς ὧν σε φροντίζειν ἐχρῆν : ψυχῆς φύσιν γὰρ ὧδε |
| ' ὡς ἐνέργεια τῆς φύσεως . κατὰ συμβεβηκὸς δὲ αἱ ἀναπληρώσεις καὶ ἀποκαταστάσεις , αἵ εἰσιν εἰς τὴν φύσιν ἡδεῖαι | ||
| καὶ οἱ κάμνοντες καὶ οἱ παρὰ φύσιν διακείμενοι διώκουσιν : ἀναπληρώσεις γάρ εἰσι πᾶσαι . συναπτέον δὲ οὕτως τὴν λέξιν |
| συ ? [ θυοιαίγιδ 〚 〛 ' αμ [ ἱστάμεναι τελ [ . . ] δων τανυᾱ [ ! ! | ||
| ! ρα [ [ ] εσθ ! [ [ ] τελ ! [ . . . ἀσαροτέρας οὐδάμα πΩἴρανα σέθεν |
| καταλαμπομέναν ζαθέαν θεράπναν ; φροῦδαί σοι θυσίαι χορῶν τ ' εὔφημοι κέλαδοι κατ ' ὄρφναν τε παννυχίδες θεῶν , χρυσέων | ||
| πίστεις οὐ συντελεσθήσονται οὔτε εἰς ὄχλους δωρεαὶ ἢ πολυτέλειαι κτισμάτων εὔφημοι ἢ ἐπίμονοι γενήσονται , ἐπίψογοι δὲ καὶ εὐκαθαίρετοι . |
| θεούς , πρᾶγμ ' ἐδεξάμην . μεταξὺ τῶν γάμων ποουμένων συμβέβηκ ' οἰωνὸς ἡμῖν ἄτοπος : ἐκβεβλημένη εἰσελήλυθεν πρὸς ἡμᾶς | ||
| . τὰς ὀφρῦς πυρρὰς ἔχει τις , ζωγραφοῦσιν ἀσβόλῳ . συμβέβηκ ' εἶναι μέλαιναν , κατέπλασε ψιμυθίῳ . λευκόχρως λίαν |
| πανέξοχον ἐφράσσαντο ἴδμονες ἱπποδρόμων καὶ βουκολίων ἐπίουροι , εἴδεσιν ὃς τοίοισιν ὅλον δέμας ἐστεφάνωται : βαιὸν ὑπὲρ δειρῆφι μετήορον ὕψι | ||
| αὖθι μένοντες , εἰ μὴ ἀολλίσσας ἑτάρους ἀπάνευθε γυναικῶν Ἡρακλέης τοίοισιν ἐνιπτάζων μετέειπεν : “ Δαιμόνιοι , πάτρης ἐμφύλιον αἷμ |
| τούτων τῶν κακῶν , ὦ παῖ , γλίχει ; Εἰρήνη βαθύπλουτε καὶ ζευγάριον βοεικόν , εἰ γὰρ ἐμοὶ παυσαμένῳ τοῦ | ||
| ἦν ἂν μικρὸν εἰ μὴ μισόδημον ἦν σφόδρα . Εἰρήνη βαθύπλουτε καὶ ζευγάριον βοεικόν , εἰ γὰρ ἐμοὶ παυσαμένῳ τοῦ |
| . Ἀλλ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε , ἐπεί ῥα γεραίτερός εἰμι λίην , οὐκ ὀλίγον περ : ἔχω δ | ||
| . Ἀλλ ' ἄγ ' ἐμεῖο πίθεσθε , ἐπεί ῥα γεραίτερός εἰμι λίην , οὐκ ὀλίγον περ : ἔχω δ |
| ἐλπίδα κατορθούντων . Αἰεὶ κολοιὸς πρὸς κολοιόν : καί : Αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς πρὸς τὸν ὁμοῖον . Ἀμαλθείας | ||
| : ἐν λογισμοῖς . πιστώσαιτο : πιστεύσει , πιστωθῇ . Αἰεὶ γάρ : γνώμη : ὁ νοῦς τῶν μὴ ἐχόντων |
| ! ! ! ! ] [ ] αγο [ ] ερο [ ] σκα [ ] ικ [ ] ν | ||
| . [ ] ! ! ονεκ [ [ ] ! ερο ! [ [ ] νιναι ? ! [ [ |
| ἀγχονῶν , δεσμῶν . βρέτας : εἴδωλον . βροτοσσόων : βροτείων λόγων . γεγῶσα : γεγονυῖα . γῆρυν : φωνήν | ||
| [ Θεοῦ μὲν οὐδεὶς ἐκτὸς εὐτυχεῖ βροτός . Φεῦ τῶν βροτείων ὡς ἀνώμαλοι τύχαι : οἱ μὲν γὰρ εὖ πράσσουσι |
| δίκαιά γ ' ἀντειπεῖν ἔχων . καλῶς ἔχει μοι : Τηλέφωι δ ' ἁγὼ φρονῶ . ἐρεῖ τις , οὐ | ||
| Τηλέφου Αἰσχύλου . . . : Τιμαχίδας τοῦτό φησιν ἐν Τηλέφωι δράματι Αἰσχύλου . ̈ . . . : Ἀρίσταρχος |
| , φησὶ , καὶ φώνει βοὴν δυσαιανῆ καὶ δυσθρήνητον , ἄποτμον καὶ κακόμορον , ἤτοι κακοθάνατον , τοῖς Πέρσαις τοῖς | ||
| ἅμιλλα κούραις . ἐγὼ δὲ σᾶι δυστυχίαι δάκρυσιν διοίσω πότμον ἄποτμον . ὦ τάλαινα μᾶτερ , ἔτεκες ἀνόνατα : φεῦ |
| οὐ πάντως ἤδη ἄπεπτον : εἰ γὰρ ἤτοι κριμνώδεις ἢ πιτυρώδεις ἢ μελαίνας ἢ πελιδνὰς ἢ χλωρὰς ἢ δυσώδεις ὑποστάσεις | ||
| πέψεις τῶν νεφρῶν μόνων . Λοιπαὶ δὲ φαῦλαι ὑποστάσεις αἱ πιτυρώδεις οὕτω καλούμεναι , χείρους μὲν τῶν ῥηθεισῶν , ἐλλείπουσαι |
| θ λευστῆρα ] τὸν ἀπὸ λιθασμοῦ γινόμενον . μὴ ] παρέλκον . μὴ ] ἀργόν . μὴ ] ἐκ παραλλήλου | ||
| , ἠγαπημένε . διδάσκου ] μάνθανε . . σοι ] παρέλκον ἀττικῶς , ὥσπερ καὶ τὸ ” ἐμοί , “ |
| , ὡς ἂν τῶν πολισσούχων θεῶν βωμοὺς προνάους καὶ † πολισσούχων ἕδρας εὕρωμεν , ἀσφάλεια δ ' ᾖ δι ' | ||
| , στρατῷ τε θάρσος τῷδε πυργηρουμένῳ , βρέτη πεσούσας πρὸς πολισσούχων θεῶν αὔειν , λακάζειν , σωφρόνων μισήματα ; μήτ |
| τὸ τῶν εὑρόντων τοὺς καρποὺς τὴν δόξαν ταῖς τούτων ἐργασίαις παραδόσιμον γεγονέναι τοῖς μεταγενεστέροις εἰς ἅπαντα τὸν αἰῶνα . τοὺς | ||
| ὠκεανὸν κατοικοῦντας Κελτοὺς σεβομένους μάλιστα τῶν θεῶν τοὺς Διοσκόρους : παραδόσιμον γὰρ αὐτοὺς ἔχειν ἐκ παλαιῶν χρόνων τὴν τούτων τῶν |
| ἤν ποτ ' εἰρήνη γένηται καὶ πόνων παυσώμεθα , μὴ φθονεῖθ ' ἡμῖν κομῶσι μηδ ' ἀπεστλεγγισμένοις . Ὦ πολιοῦχε | ||
| παῖδες ὅσοι Χαρίτων τε καὶ πατέρων λάχετ ' ἐσθλῶν μὴ φθονεῖθ ' ὥρας ἀγαθοῖσιν ὁμιλεῖν : σὺν γὰρ ἀνδρείαι καὶ |
| ἐνεργητικὸν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . τοιοῦτόν ἐστι καὶ τὸ ὦ κλεινὰ Σαλαμίς , σὺ μέν που ναίεις ἀντὶ τοῦ κατοικῇ | ||
| γάνυται : φέρε δ ' ἶνιν ἀπὸ δειράδος εἰναλίας λοχεῖα κλεινὰ λιποῦσα μάτηρ τὰν ἀστάκτων ὑδάτων συμβακχεύουσαν Διονύσωι Παρνάσιον κορυφάν |
| ' , ἐπινοίας τήνδ ' ἕλε Νικοκρέων τετράκερων ἔλαφον . Αἰτίαν δὲ ὁ αὐτὸς λέγει τοῖς ἐλάφοις τῆς τῶν κεράτων | ||
| βάσιν σήν . Εἰς ὅσον γ ' ἐγὼ σθένω . Αἰτίαν δὲ πῶς Ἀχαιῶν φεύξομαι ; Μὴ φροντίσῃς ; Τί |