| οὐ νοεῖ . πλώτεσσιν : πλέουσιν , ἰχθύσιν , ὁ πλώς . ὑγροπόροισι : τοῖς τὴν ὑγρὰν περῶσιν . Κερδαλέοι | ||
| Τὰ εἰς ΩΣ ἀρσενικὰ μονοσύλλαβα περιττοσύλλαβα ὀξύνεται : Τρώς θώς πλώς . τὸ μέντοι κατὰ διάλεκτον τροπῇ γινόμενον : βῶς |
| ἐν μέσοις κειμένη μικροῦ πᾶσιν ἐν κύκλῳ τοῖς τὴν φωνὴν βαρβαρίζουσιν : ἄνωθεν μὲν Παιόνων ἐπικαθημένων τῇ πόλει , ἐχομένως | ||
| συνεσταλμένως , ὡς θυρὶς , σανίς . Κατὰ δὲ Πνεῦμα βαρβαρίζουσιν οἱ λέγοντες αὕριον δασέως : δεῖ γὰρ αὔριον ψιλῶς |
| ταῖς τρισὶ ταύταις περισπωμέναις συζυγίαις ἐκφέρονται : οἵ τε γὰρ ἐνεργητικοὶ αὐτῶν παρακείμενοι διὰ τοῦ η προάγονται , πεποίηκα , | ||
| γίνεται εἰ μὴ μόνοι οἱ παρακείμενοι καὶ ὑπερσυντέλικοι , οἱ ἐνεργητικοὶ δηλονότι καὶ οἱ παθητικοὶ καὶ οἱ μέσοι : τὰ |
| γνωμολογῆσαί τι τῶν κατὰ τὸν βίον βουλόμενοι τὰς Ἐπιχάρμου διανοίας προφέρονται , καὶ σχεδὸν πάντες αὐτὰς οἱ φιλόσοφοι κατέχουσι . | ||
| ἔριον . ἀγνοία καὶ ἀναιδεία καὶ πάντα τὰ τοιαῦτα ἐκτείνοντες προφέρονται τὴν τελευταίαν οἱ παλαιοὶ Ἀττικοὶ καὶ παροξύνοντες . * |
| τοῦ ἔπειτα γεγονὸς , καὶ τὸ εἰὲν , ὅ τινες ὀξύνουσιν : καὶ τὸ αἰὲν ὁμότονον καὶ ὁμόσημον τὸ αἰεί | ||
| καὶ τὸ ὑδρορρόη οἱ παλαιοὶ ἐβάρυναν , οἱ δὲ μεταγενέστεροι ὀξύνουσιν οὐχ ὑγιῶς . Τὰ εἰς Η θηλυκὰ προσηγορικὰ ἀπὸ |
| οἱ πολλοὶ τὰ τῶν βοτρύων ἐκπιέσματα , οἱ δ ' Ἀττικοὶ στέμφυλα ἐλαῶν . Πενταετηρικὸς ἀγὼν καὶ πενταετηρὶς μὴ λέγε | ||
| πέμπτῳ περὶ Ἑλληνισμοῦ : ταὧς : παραλόγως δ ' οἱ Ἀττικοὶ καὶ δασύνουσι καὶ περισπῶσι . τοῖς δὲ πρώτοις τῶν |
| : νῦν δὲ πρὸς πλείονας τῶν μεταστάσεων αὐτὴν ἐκτίθενται οἱ τεχνικοὶ κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον τῷ μὴ εἰς ὑπεύθυνα εἶναι | ||
| Μαρκελλίνου . Πάντα τὰ μετὰ τὰ κύρια προσηγορικὰ καλοῦσιν οἱ τεχνικοὶ , μέχρι τῆς ὑστέρας τάξεως : ὧν ἡ ποιότης |
| Ποιοῦνται τοίνυν τὴν μὲν τροπὴν ἐν μὲν τοῖς εἰς ω παρακείμενοι καὶ ὑπερσυντέλικοι , τὴν δὲ ἔνδειαν καὶ κρᾶσιν ἐνεστῶτες | ||
| ὃν τρόπον συνυπάρχουσιν οἱ ἐνεστῶτες τοῖς παρατατικοῖς , καὶ οἱ παρακείμενοι τοῖς ὑπερσυντελικοῖς , καὶ αἱ γενικαὶ ταῖς δοτικαῖς , |
| οὐκ ἀντέχουσιν οἱ ἁμαξηλάται ἢ οἱ ὡς εἰκὸς πρὸς διφαλαγγίαν μεριζόμενοι , ῥίπτεσθαι ὀλίγας τριβόλους : ἀλλ ' ἐὰν ῥίπτωνται | ||
| χρωμάτων ἐποιήσαντο λόγον , ταῖς διαφοραῖς αὐτῶν καὶ τὰ νοσήματα μεριζόμενοι , ἐρυθρόχρους τε τοὺς αἱματώδεις καὶ πυρρόχρους , οἷς |
| Ἀγησιλάου φάλαγγος ὧν Ἡριππίδας ἐξενάγει καὶ σὺν αὐτοῖς Ἴωνες καὶ Αἰολεῖς καὶ Ἑλλησπόντιοι , καὶ πάντες οὗτοι τῶν συνεκδραμόντων τε | ||
| περισπώμενον δῆλον ἐκ τοῦ ἄησις καὶ ἄημι : καὶ οἱ Αἰολεῖς τὴν ἀῶν μετοχὴν καθὰ ποιῶν καὶ φιλῶν ἀεὶς ἐροῦσιν |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| : τὸ γὰρ τάλας καὶ μέλας καὶ Θόας οἱ Αἰολεῖς τάλαις καὶ μέλαις καὶ Θόαις λέγουσιν : καὶ ἰδοὺ εἰς | ||
| πλὴν τοῦ κατάγειν τὸ χελώνιον , περιάγοντα ταῖς σκυ - τάλαις τὸν ὀνίσκον ἐναλλάξ , ὥστε πάνυ σύντομον γίνεσθαι τὴν |
| ἀπὸ τῆς ἀσιτίας ἐπιτιθέντες δυσκρασίαν . οὐ μόνον δὲ τοῦτο πταίουσιν , ἀλλ ' ἵνα τι δόξωσι ποιεῖν , εἰ | ||
| γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς υς γενικαὶ οὐδέποτε συναιροῦνται : ἔτι πταίουσιν οἱ λέγοντες πηχῶν , μὴ συναιρουμένης γὰρ τῆς γενικῆς |
| Αἰγύπτιοι . οἱ δὲ Μεγαβάροι Αἰθίοπες τοῖς ῥοπάλοις καὶ τύλους προστιθέασι σιδηροῦς , χρῶνται δὲ καὶ λόγχαις καὶ ἀσπίσιν ὠμοβυρσίνοις | ||
| ! ! ! ἔνιοι δὲ καὶ τετάρτην [ . ] προστιθέασι τὴν περὶ Φίλωνα καὶ Χαρμίδαν , τινὲς δὲ καὶ |
| : τὸ γὰρ ἡ τὸ ἄρθρον τραπὲν εἰς ἁ οὐ ψιλοῦσιν , ἀλλὰ δασύνουσιν . ψιθύρισμα : τὸ μινύρισμα . | ||
| δῆλον ποιοῦσιν , ὅτι καὶ τὴν ἄλω καὶ τὸ ἀλοᾶν ψιλοῦσιν . καὶ ἀλοάσουσι δὲ διὰ τοῦ α , ἀλλ |
| ἀρχὴ καὶ ἐπὶ τοῦ ὑπερσυντελίκου , οἷον λέλεχα ἐλελέχειν , ἔφθαρκα ἐφθάρκειν . ἐτετύφεις : πᾶν πρῶτον πρόσωπον εἰς ν | ||
| τῆς αὐτῆς ἄρχεται ὁ παρακείμενος , ἠγόραζον ἠγόρακα , ἔφθειρον ἔφθαρκα : ἐὰν δὲ ἀπὸ βραχείας ἄρχηται ὁ παρατατικός , |
| βραχείας ἄρχηται ὁ παρατατικός , ἀναδιπλασιάζεται ὁ παρακείμενος , ἔλεγον λέλεχα : ὥστε καὶ ὁ ἔπλεον βραχεῖαν ἔχει τὴν ἄρχουσαν | ||
| ξ , ὁ παρακείμενος διὰ τοῦ χ , λέγω λέξω λέλεχα : ὅτε δὲ διὰ ἀμεταβόλου ὁ μέλλων , ὁ |
| ὁ νεωτερισμὸς ἡμῖν κακὸν ἀναστήσῃ . ἄλλως : τινὲς κατὰ συναλοιφὴν θέλουσιν ἐξενηνέχθαι , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ : ἢ | ||
| ἵππαιχμόν θ ' ἅμα δή , καὶ ὁ λόγος κατὰ συναλοιφὴν , ἵν ' ᾖ : ὁ λαὸς μνηστὴρ ἅμα |
| πρόσωπα διέστειλεν , ὄντα λοιπὸν ἢ ἑνικὰ ἢ δυϊκὰ ἢ πληθυντικά . προῦπτον δὲ ὅτι οὐδὲ ψυχικὴν διάθεσιν , καθὼς | ||
| , ὡς τὸ δῆμος ἐκκλησία : τινὰ τῇ μὲν θέσει πληθυντικά , τῷ δὲ νῷ ἑνικά , ὡς τὸ Κῦμαι |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου γίνεται καὶ αὐτός : ἐκ γὰρ τοῦ τέτυμμαι , ἐὰν ἀποβάλῃς τὸ κατ ' ἀρχὰς Τ καὶ | ||
| τοῦ φα εἰς μαι καὶ προσλαμβανομένου ἑτέρου μ , τέτυφα τέτυμμαι . Τοῦτο γάρ σοι κοινῶς περὶ τῶν παθητικῶν παρακειμένων |
| Ἔλλειψις δέ ἐστιν ἀποβολὴ φωνήεντος κατὰ τὸ μέσον οὐ ποιοῦντος συλλαβήν , οἷον ἀμνίον ἀντὶ τοῦ αἱμνίον , ἑταῖρος ἕταρος | ||
| καὶ ἡ κλητική . Πρόσκειται καὶ συναιρουμένη κατὰ τὴν τελευταίαν συλλαβήν διὰ τὸ Ἡρακλῆες : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο εἰς ς |
| καὶ ὕστερον Ἀρίσταρχος διωρθώσαντο . καίτοι τὰς ὁμηρικὰς ἑβδομήκοντα δύο γραμματικοὶ ἐπὶ Πεισιστράτου τοῦ Ἀθηναίων τυράννου διέθηκαν οὑτωσὶ σποράδην οὔσας | ||
| . ποιητικὴν δὲ λέγει τὴν γραμματικήν . ῥήτορες δὲ καὶ γραμματικοὶ ἐπεὶ τῶν ἄλλων μερῶν τοῦ λόγου φροντίδα τίθενται , |
| , τουτέστι καὶ ἄνδρας ἀρίστους ἔθρεψεν ἐν πᾶσι διαπρέποντας . Θοαῖς ] Σφοδραῖς . Εἰμὶ δ ' ἄσχολος ] * | ||
| , τουτέστι καὶ ἄνδρας ἀρίστους ἔθρεψεν ἐν πᾶσι διαπρέποντας . Θοαῖς ] Σφοδραῖς . Εἰμὶ δ ' ἄσχολος ] * |
| καὶ κριτικαί : καὶ τούτων αἱ μὲν πρὸς τὰ ἐκτὸς ἀποτείνονται , αἱ δὲ ἔνδον ἔχουσι τὸ γνωστόν . αἱ | ||
| νόσων εἰσὶ καὶ μάλιστα τῶν τοιούτων , αἳ μήκεσι χρόνων ἀποτείνονται καὶ τέλος ἔχουσιν οὐκ αἴσιον : δυσίατα γὰρ ἤδη |
| , ἕως ἂν εἰς τὴν γῆν κατέλθωσιν , οὕτως οὗτοι συνέπεσον ἀλλήλοις , μεγάλως βοῶντες : πᾶσα δὲ ἡ πόλις | ||
| ἐβοήθουν ἂν αὐτῷ : τάδ ' ἔρρωγεν κακά : συνερράγησαν συνέπεσον . συμβέβηκεν : θεόθεν καταληπτόν : κατέλαβε τὸν οἶκον |
| κόναβος ἴαμβος κάραβος σάραβος ἀττέλαβος , ὅπερ οἱ Ἀττικοὶ παραλόγως ὀξύνουσι . Τὰ εἰς ΒΟΣ ἐπιθετικὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς , | ||
| . οὐκ ἄλλοθεν ἤ . , . ἴδε . Ἀττικοὶ ὀξύνουσι τὸ ἰδέ , λαβέ , εὑρέ , ὡς τὸ |
| δύο συλλαβὰς παραληγόμενα τῇ λε συλλαβῇ ὀξύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , Χαλεὸν ἡ πόλις : στελεὸν | ||
| εἰς υ λήγοντα μονογενῆ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται , διὰ τὸ μηδέποτε εὐθείαν ἑνικὴν εἰς οι |
| τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
| πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
| τῶν αὐτῶν φησὶν , ὡς οὐ δεῖ τὰ σχετλιαστικὰ τῶν ἐπιῤῥημάτων εὐκτικὰ , οἰονεὶ βακχικὰ ὄντα , ὑπὸ τὴν ἔντεχνον | ||
| λέξεων εὑρισκόμεναι ἀντὶ βραχέων λογίζονται πλὴν τῶν εὐκτικῶν καὶ τῶν ἐπιῤῥημάτων καὶ τῶν ἀπὸ συναιρέσεως γινομένων καὶ τῶν μετὰ τοῦ |
| οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
| τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
| λειψιφωτοῦσα μερικῶς ἐκκλίνει τοῦ Ἡλίου , πρὸς δ ' Αἰγόκερον ἐλλιπῶς αὕτη διερχομένη ἀμφίκυρτον , παθητικὸν τὴν κλῆσιν ἐπιφέρει . | ||
| προϊὼν ὁ λόγος δηλώσει . τὸ δὲ τὸ αὑτῷ εἰδέναι ἐλλιπῶς εἴρηται , καὶ δεῖ ἐξακούεσθαι τὸ ὠφέλιμον ἢ τὸ |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| καταλήγειν εἰς η : ἐμάθομεν γάρ , ὅτι πᾶσα γενικὴ ἀρσενικὴ εἰς ους λήγουσα θέλει ἔχειν τὴν αἰτιατικὴν εἰς η | ||
| λέγειν κατὰ τὸ πλεῖστον θηλυκὴν τὴν γένεσιν . ἐὰν δὲ ἀρσενικὴ τύχῃ , πρόσθεσιν καὶ ἀφαίρεσιν λογίζεσθαι τῆς ὥρας τοσαύτην |
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος | ||
| Φρύνις , Φρύνιδος . Φρύνιν ἰῶτα : τὴν δὴ Φρύνην ἦτά μοι , πόρνην τελοῦσαν , ἧς πολὺ πάλαι κλέος |
| Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ τὰ τοιαῦτα | ||
| ὁ παρακείμενος ἔχει τὸ Φ , οὕτω καὶ ἐπὶ τοῦ λέλειφα , τέτερφα , γέγραφα , καὶ κέκλοφα , καὶ |
| χρόνους τὴν ὀξεῖαν . καὶ αἱ τοῦ τρίτου προσώπου πληθυντικαὶ ὀξυνόμεναι ἐγκλίνονται : καί σφων , καί σφιν , καί | ||
| τοῦ ἀριθμοῦ περισπώμενον ὑγιῶς : αἱ γὰρ εἰς εις λέξεις ὀξυνόμεναι , καὶ ἔχουσαι εἰς εν οὐδέτερον μετοχαί εἰσιν : |
| , ἐπειδὰν κάθαρσιν ἐπεσχημένην προκαλεῖσθαι θέλωμεν ἢ μύσιν ὑστέρας ἢ συστολὴν ἐπανορθῶσαι : σκευάζονται δὲ καὶ οὗτοι διὰ μέλιτος , | ||
| Ἐρασιστρατείων συντιθείς , ὅσοι τὸν σφυγμὸν ἔφασαν εἶναι διαστολὴν καὶ συστολὴν ἀρτηριῶν τε καὶ καρδίας , ὑπὸ ζωτικῆς τε καὶ |
| , εὔδηλον . Τῆς δὲ ὁμοίας χάριτος ἔχεται καὶ ἡ παρονομασία , ὅταν παρὰ τὸ προκείμενον ἕτερον ὄνομα ἐμφερὲς τεθῇ | ||
| ταῦτα : ἀλληγορία , μετάθεσις , ἀναστροφή , μετάληψις , παρονομασία , κλῖμαξ , ἐπαναφορά , ἀντιστροφή , ἐπιμονή , |
| εἰς ος πρωτοτύπων μὴ ἐπιδεχομένων τὰ ἄρθρασύγκρισίν . τε καὶ παραγωγὴν ἀνεδέξατο , ὡς ἐν Ἀλκυόνι Ἐπίχαρμος , αὐτότερος αὐτῶν | ||
| ταρασσόμενοι : ἀτύω , τὸ ταράσσω , ἀτύσω καὶ κατὰ παραγωγὴν ἀτύζω Αἰολικῶς , . , . . . Ἀτύζων |
| γενικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα τῇ εὐθείᾳ τὴν δοτικὴν ἔχει εἰς ι ἀνεκφώνητον λήγουσαν μετὰ τοῦ φωνήεντος τῆς εὐθείας ἢ μείζονος ἀντιστοίχου . | ||
| τὴν παραλήγουσαν , οἷον Ἀτρείδεω Πριαμίδεω , ἢ συστέλλει τὴν λήγουσαν καὶ ἐκτείνει τὴν παραλήγουσαν , οἷον καλοῖο σοφοῖο Πριάμοιο |
| τοὐναντίον γὰρ τὸ Λᾶς τὸ μονοσύλλαβον ἀπὸ τοῦ Λάας τοῦ δισυλλάβου γέγονε κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο αα εἰς ἓν α | ||
| , σέθεν ἕθεν . δῆλον οὖν ὡς τῆς μὲν σαυτόν δισυλλάβου ἀκόλουθον δισύλλαβον τὸ αὑτόν , τῆς δὲ σεαυτόν τρισυλλάβου |
| περὶ Ἐρατοσθένην ἀντὶ τοῦ ἔφη δὲ οὗτος : διὸ καὶ δασύνουσι τὴν ἐσχάτην : ἐντετάχθαι γὰρ ἄρθρον τὸ ὅς . | ||
| περὶ Ἐρατοσθένην ἀντὶ τοῦ ἔφη δὲ ὅς . διὸ καὶ δασύνουσι τὴν ἐσχάτην : ἐντετάχθαι γὰρ ἄρθρον τὸ ὅς : |
| τούτου στροφῇ ἡ κατάτασις γένηται . μετὰ δὲ τὴν αὐτάρκη τάσιν δοκιμάζονται αἱ μοχλεῖαι αἱ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὀργάνων δεδηλωμέναι | ||
| διπλάσιον αὔξεται , κατανοητέον . ὅταν γὰρ ἐπὶ τὴν αὐτὴν τάσιν ἀφίκωνται ἥ τε λιχανὸς ἀνιεμένη καὶ ἡ παρυπάτη ἐπιτεινομένη |
| , τετύπατε , τετύπασι . Ἑνικά . Ἐτετύφειν : πᾶς παρακείμενος τρέπων τὸ α εἰς ειν ὑπερσυντέλικον ποιεῖ : εἰ | ||
| ἐντεταλμένον : καὶ προστεταγμένον , ἀπὸ τοῦ ἐφίημι : ὁ παρακείμενος ἐφῆκα : ὁ παθητικὸς ἐφέεμαι : καὶ πλεονασμῶ τοῦ |
| δὲ χρὴ λαμβάνειν λεῖπον τὸ χρή . ὥσπερ δὲ οἱ γεωμέτραι προλαμβάνουσιν λήμματα ὧν δέονται , οὕτως καὶ οὗτος εἴωθεν | ||
| καὶ μερικὸν καὶ οὐδὲ κυρίως τέλος . εἰ δὲ οἱ γεωμέτραι μὴ χρῶνται τῇ τοῦ τέλους ἀποδόσει , δεικνύντες τὰ |
| πᾶσα εὐθεῖα δυϊκῶν εἰς ω λήγουσα εἰς οι ποιεῖ τὸ πληθυντικόν , Ὁμήρω Ὅμηροι , Σαπφώ Σαπφοί . τυπτόμεναι : | ||
| . βίωμι , ὁ δεύτερος ἀόριστος ἐβίων , ἐβίωμεν τὸ πληθυντικόν , καὶ τὸ ἀπαρέμφατον βιῶναι , . . . |
| ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
| τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
| : Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
| εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
| σαφηνείας καὶ τῆς συντομίας καὶ τοῦ πιθανοῦ χωρίον ἀποφαίνουσιν οἱ τεχνογράφοι τὴν διήγησιν οὐχ ὡς οὐκ ἀλλαχοῦ οὐδαμοῦ δέον ἐξετάζεσθαι | ||
| τοὺς τοιούτους καλοῦμεν στοχασμούς : πάλιν τὸ πρᾶγμα διχῶς οἱ τεχνογράφοι καλοῦσιν τὸ τεκμήριον καὶ τὸ κρινόμενον : τὸ τεκμήριον |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| . τοῦ μὲν γὰρ προτέρου ὕπαρξιν διασαφεῖ , τοῦ δὲ ἐπιφερομένου ἀναίρεσιν , βούλομαι πλουτεῖν ἢ πένεσθαι , βούλομαι φιλολογεῖν | ||
| ψιλὸν λήγουσι καὶ ἐν ταῖς δοτικαῖς τῶν πληθυντικῶν καὶ συμφώνου ἐπιφερομένου ἐνίοτε προστιθέασι τὸ ν διὰ τὴν τοῦ μέτρου ἀνάγκην |
| βαδίζων ” θλασθείη τὴν κεφαλήν . τῆς κεφαλῆς Ὀρέστης : Ἀττικῶς ἀντὶ τοῦ τὴν κεφαλήν . ὁ δὲ Ὀρέστης οὗτος | ||
| , ἀλυκτῶ : ὁ παθητικὸς παρακείμενος , ἠλύκτημαι : καὶ Ἀττικῶς ἀλαλύκτημαι . ἀλειπὴς πηγὴ ἐν Ἐφέσω : οὕτω καλουμένη |
| ἐτύπητε , ἐτύπησαν . Ἑνικά . Ἐτυψάμην : οἱ μέσοι ἀόριστοι ἀπὸ τῶν ἐνεργητικῶν γίνονται προσόδῳ τῆς μην , ὁ | ||
| τοῦ ι : ἀεὶ γὰρ οἱ ἀπὸ βαρυτόνων θεμάτων δεύτεροι ἀόριστοι βραχεῖαν θέλουσιν ἔχειν τὴν παραλήγουσαν . διὰ τοῦτο καὶ |
| ἤγουν πορεύεσθαι . ἀμείβειν γὰρ τὸ ἀλλάσσειν καὶ μεταπορεύεσθαι . γυῖον : Βακχεῖος ἐν αʹ σῶμά φησιν ἢ μέλος , | ||
| : καὶ πλεονασμῷ τοῦ ι γυῖον , ἵν ' ᾖ γυῖον τὸ λαμβάνον καὶ δεχόμενον . . , : δάκνω |
| πλεονασμῷ τοῦ δ δαίμων . Τὰ ἀπὸ τῆς ζε συλλαβῆς ἀρχόμενα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφεται : οἷον , Ζέλεια | ||
| σφυρήλατος : θεήλατος : ἱππήλατος . Τὰ ἀπὸ τοῦ α ἀρχόμενα ὀνόματα ἐν τῇ συνθέσει τρέπει τὸ α εἰς η |
| πέφυκεν κριτηρίων καὶ καθαρθεῖσαν ἀκριβῶς τοῖς φυσικοῖς καθαρσίοις εἰλικρινεστάτην γενέσθαι πρόσληψιν εἰς οὐσίαν : ἣν δὴ καὶ μόνην ἐπαληθεύων ἄν | ||
| δὲ ἀληθής , τὸ δεύτερον λῆμμα ἔχων ψεῦδος , τὴν πρόσληψιν , τὸ ” ἀλλὰ μὴν νὺξ ἔστιν “ . |
| βραχύνων δὲ τὴν τρίτην συλλαβήν : ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ὑπερσυντέλικοι δύο , ὁ ἐνεργητικὸς καὶ ὁ μέσος , κοινῶς | ||
| ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν γίνεται εἰ μὴ μόνοι οἱ παρακείμενοι καὶ ὑπερσυντέλικοι , οἱ ἐνεργητικοὶ δηλονότι καὶ οἱ παθητικοὶ καὶ οἱ |
| εἰς η ἤϊα , ἀφ ' οὗ καὶ ὁ μέσος ὑπερσυντελικὸς ἠίειν , ἀφ ' οὗ τὸ ἀπηίειν , καὶ | ||
| ἦσαν : ἀπὸ τοῦ δέω τὸ δεσμεύω : ὁ παθητικὸς ὑπερσυντελικὸς , ἐδεδέμην : τὸ τρίτον τῶν πληθυντικῶν ἐδέδεντο : |
| δὲ τὴν πράτην , ὅτι Μέντῃ εἰκάζεται ἡ Ἀθηνᾶ οὐχ ὑγιῶς . . α . ξ . ἔλθοι ἀλητεύων : | ||
| πρὸς αὐτοὺς ἐρεῖ , δοκεῖ μοι καὶ τὸν προγνωσόμενον ἄνδρα ὑγιῶς ἑαυτοῦ ἔχειν καὶ μήτε κηλῖδα προσμεμάχθαι τῇ ψυχῇ μηδεμίαν |
| οἱ αὐτοὶ ἦσαν Ἴωνες καὶ Ἀθηναῖοι , λεγέσθωσαν καὶ οἱ Δωριεῖς καὶ οἱ Αἰολεῖς οἱ αὐτοί , ὥστε δύο ἔθνη | ||
| καλούμενος τραχὺς καὶ δύσβατος . ἐκ τούτου δὲ φελλεάτας λέγουσι Δωριεῖς τοὺς κισσηρώδεις λίθους . αἱ δὲ αἶγες , παρὸ |
| περιεχομένῃ ὑπὸ τῶν ΕΔΓ , ΕΔΖ , ΖΔΓ γωνιῶν . Ἀπειλήφθωσαν γὰρ ἴσαι αἱ ΑΒ , ΔΕ , καὶ ἐπεζεύχθωσαν | ||
| ἴση ἐστὶν ἡ ὑπὸ ΑΒΓ γωνία τῇ ὑπὸ ΔΕΖ . Ἀπειλήφθωσαν γὰρ αἱ ΒΑ , ΒΓ , ΕΔ , ΕΖ |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| πρέπουσι . ἡ δὲ εἰς Ἀπόλλωνα ᾠδὴ φιληλιάς , ὡς Τελέσιλλα παρίστησιν : οὔπιγγοι δὲ αἱ εἰς Ἄρτεμιν . ᾔδοντο | ||
| ἐπὶ τὸ Ἄργος ὡς κατὰ κράτος αἱρήσων τὴν πόλιν : Τελέσιλλα ἡ μουσικὴ τὰς Ἀργείας ὁπλίσασα προήγαγεν εἰς μάχην . |
| τοῦ Ἀπίωνος λόγος διὰ τοῦ ι γράφει τὴν τοῦ Ἠλυσίου ἄρχουσαν : ὁ δ ' αὐτὸς λέγει καὶ ὅτι πείρατα | ||
| . τὸ γʹ ἰαμβέλεγος τὴν τελευταίαν συλλαβὴν μετατιθεὶς ἐπὶ τὴν ἄρχουσαν . γεγένηται δὲ καὶ παρὰ τὸ Σαπφικὸν , συστεῖλαν |
| γενικὴ καὶ οὐ ποιεῖ τροπῇ τοῦ ος εἰς α τὴν αἰτιατικήν : οὐδὲ γὰρ λέγομεν ἅρματα καὶ βήματα τὴν αἰτιατικὴν | ||
| ὑπομένω , μετὰ γενικῆς : ἐνταῦθα δὲ ὁ Ἀριστοφάνης πρὸς αἰτιατικήν . σημείωσαι τὸ ἀνέχομαι καὶ μετὰ αἰτιατικῆς . κἀφ |
| προσεχοῦς κλάδου ἀποκοπεὶς οὐ δύναται μὴ καὶ τοῦ ὅλου φυτοῦ ἀποκεκόφθαι . οὕτω δὴ καὶ ἄνθρωπος ἑνὸς ἀνθρώπου ἀποσχισθεὶς ὅλης | ||
| οἱ μὲν γὰρ βαρυτονοῦσιν , λέγοντες αὐτὸ ἀπὸ τοῦ αὔξησις ἀποκεκόφθαι : Ἡρωδιανὸς δὲ συνηγορεῖ τοῖς ὀξύνουσιν , κἂν ἡμεῖς |
| μακρὸν τῷ λόγῳ τῆς ἀρχούσης τῶν παρῳχημένων : οἱ γὰρ παρῳχημένοι χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι κατὰ τὴν ἄρχουσαν , | ||
| ἐπὶ ἐνεστῶτος καὶ μέλλοντος : δι ' ὅτι γὰρ οἱ παρῳχημένοι οὐ παραλαμβάνονται ἐν ὑποτακτικοῖς , ἐν τῷ ἰδίᾳ περὶ |
| ως κοινολεκτουμένων ἐστί : τὸ γὰρ βοῦς βῶς λέγουσιν αἱ διάλεκτοι , καὶ ἰδοὺ περισπᾶται καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ος | ||
| δὲ καὶ περί τινων ἀναγκαίων σχημάτων , οἷς πᾶσαι αἱ διάλεκτοι χρῶνται , τὰ προσήκοντα . Ἐπεξήγησίς ἐστι ἀσαφοῦς λέξεως |
| μὲν οὖν ἄναιμα διὰ τὴν ψύξιν οὐκ ἀτρεμέουσιν , ἀλλὰ πάλλονται , τὸ γὰρ θερμὸν ἐξ αὐτέων ἐκλέλοιπεν : τὰ | ||
| πικραίνεται , καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ κοιλαίνονται , καὶ οἱ κρόταφοι πάλλονται , καὶ τὰ ἄκρα διαψύχονται : καὶ οἱ μὲν |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| Στράβων ὀγδόῃ . χώρα δὲ ἡ Μεσσηνία καὶ Μέσση κατὰ ἀποκοπήν , ἢ Μέση καὶ Μεσήνη , ὥς τινες . | ||
| δόλοισιν : ἐν , μηχανήμασιν . Πολλάκι : κατ ' ἀποκοπήν . κρατερόν : ἰσχυρόν . ὑπέρτερον : ἰσχυρότερον , |
| τοῦτο γίνεται καὶ διατί ἀπὸ τῶν μετοχῶν ὑστέρων οὐσῶν τὰ εὐκτικὰ πρῶτα ὄντα κανονίζονται , μᾶλλον δέ , διατί ἡ | ||
| μακρᾶς , ἐπεὶ τὰ εἰς μι πάντα ὁριστικά τε καὶ εὐκτικὰ κλιτικὸν μὲν ἔχουσι τὸ μ , οὐ ποιοῦσι δὲ |
| . ἀπολείψεσθ ' . “ ἀπολήψεσθαι ” γρ . καὶ δίφθογγον : καὶ εἰ οὕτως , νοεῖται ἀντὶ τοῦ “ | ||
| παρὰ δὲ τοῖς Δωριεῦσι καὶ τοῖς Ἴωσιν εἰς τὴν ευ δίφθογγον , οἷον Ἰδομενέος Ἰδομενεῦς , Ν Ἰδομενεῦς δ ' |
| . Τὰ διὰ τοῦ ΑΙΑ μονογενῆ μακρὸν ἔχοντα τὸ Α παροξύνονται : σεληναία Ἀθηναία Ἰουδαία περικεφαλαία [ θυραία ] . | ||
| ὑπερδισύλλαβα προπαροξύνονται : ἄκουσον νόησον φίλησον : δισύλλαβα δὲ ὄντα παροξύνονται , ἢ προπερισπῶνται κατὰ τοὺς κανόνας : νεῖμον κρῖνον |
| τις , εἰς ὃν ἀποβλέψαντες , ὡς λόγος , οἱ ἰκτεριῶντες ῥᾷον ἀπαλλάττονται . ὅθεν καὶ ἐγκρύπτουσιν αὐτὸν οἱ πιπράσκοντες | ||
| ἄρξηται κινεῖσθαι ὁ χυμὸς ἐν τῇ μασήσει , ἔνθα οἱ ἰκτεριῶντες , καὶ αὐτὸ τὸ μέλι πικρὸν νομίζουσι . καὶ |
| διὰ τὴν μητρόπολιν Ἀκαρνᾶσι : φίλοις οὖσιν Ἀθηναίοις Ἀθηναίους : ἀναπόδοτον μᾶλλον δὲ καιναπόδοτον τοῦτο , εἰ οὕτω χρὴ φάναι | ||
| τὸν Μενέλαον . ἀκμὴν δὲ τὴν νεότητα . ἔστι δὲ ἀναπόδοτον . 〛 καὶ τοῦτο ἐξ Ἀγαμέμνονος . . . |
| ὁρᾶν ἐν μέσῳ ἔλεγχον , εἶπέ τις ὡς ἂν εὐπρεπῶς διαλύσειε τὸν σύλλογον , ὅτι ἐπιεικῶς προσήκει αὐτὸν φέρειν τε | ||
| τῇ διποδίᾳ δυσχερὲς ᾖ ποτέραν ἀποφαντέον : οἷον εἴ τις διαλύσειε μὲν τὴν πρώτην μακρὰν τοῦ ἀπὸ μείζονος ἰωνικοῦ , |
| : τὰ γὰρ σύμφωνα οὔτε δασεῖαν ἐπιδέχονται οὔτε ψιλήν , ὑπεσταλμένου τοῦ ρ , τοῦτο γὰρ πέφυκε καὶ δασύνεσθαι , | ||
| καὶ ἡ φυγάς , ὁ Ἀρκάς καὶ ἡ Ἀρκάς , ὑπεσταλμένου τοῦ ἀνδριάς ἀνδριάντος καὶ ἱμάς ἱμάντος , ἅτινα καὶ |
| διαλεχθεὶς μικρὰ ἐπιστέλλω νῦν , ὡς ἂν μὴ καταβοῷεν οἱ περιεστηκότες , ἡνίκα ἂν λαμβάνῃς τὴν ἐπιστολήν , ὃ ἐγὼ | ||
| . προήχθη δὲ καὶ ὁ Διονύσιος κλαίειν καὶ πάντες οἱ περιεστηκότες : ἔδοξε δ ' ἄν τις καὶ τὴν Ἀφροδίτην |
| τὸ ποτέ τῷ ἐν χρόνῳ εἶναι , τὸ δὲ εἶναι ἀπαρέμφατον ῥῆμα . Μηκύνας οὖν ὁ Ἀριστοτέλης τὸν περὶ τῶν | ||
| , εἰ μὴ ὁ ἐνεστὼς καὶ ὁ παρατατικός : τὸ ἀπαρέμφατον ζευγνύναι ἐνεργητικὸν καὶ ζεύγνυσθαι παθητικόν : καὶ ἐπὶ τῶν |
| ἑσπέραν : ἢ ἀριθμόν , μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασιν : ἢ πτῶσιν , Πατροκλῆος δειλοῖο καὶ Σαρπήδοντος ἑταῖρον , ἀντὶ τοῦ | ||
| . γέ τοι ἔστι , μεταλαμβάνοντα ἐπὶ τρίτου προσώπου γενικὴν πτῶσιν , φάναι ὁ πατὴρ ὁ ἐκείνου , ὁ φίλος |
| θιασῶται καὶ συμπόται καὶ οἷον συνδαιταλεῖς . οὕτως Ἀριστοφάνης . δανά : εὐκέαστα , ξηρά : παρὰ τὸ δαίεσθαι . | ||
| θιασῶται καὶ συμπόται καὶ οἷον συνδαιταλεῖς . οὕτως Ἀριστοφάνης . δανά : εὐκέαστα , ξηρά : παρὰ τὸ δαίεσθαι . |
| πτῶσις , ὥστε κατὰ σύνταξιν καὶ κατὰ φωνὴν ἀμφιβάλλεσθαι , καθότι καὶ παντὶ πτωτικῷ γενομένῳ κατὰ γενικὴν τὸ τοιοῦτο παράκειται | ||
| τοῖς δὲ οὐ προσάγει τὸ οἰκεῖον . Καὶ ἅμα ἕκαστος καθότι ἐστίν , οὐ μέντοι καθὸ μή ἐστι , ποιεῖται |
| , φωνὴν ἀνειμένοι , φύσει εὔχρηστοι ἐν τῇ δωρεᾷ , κλίνοντες ἀπὸ τῶν κνημῶν , κατάσαρκοι , φυσικοί , πατρικὰ | ||
| κεχρεωστημένον ἀνεπλήρωσαν οἱ Δωριεῖς καὶ οἱ Ἀθηναῖοι διὰ τοῦ κ κλίνοντες αὐτό , οἷον τέττικος : παράδειγμα δέ ἐστι τῆς |
| καλόν : ἀμφὶ δὲ πάντῃ πᾶν δέμας εὐστίκτοισι περὶ χροιῇσι γράφουσι , καὶ ποτὶ λέκτρον ἄγουσιν ἐπ ' ἀγλαΐῃ κομόωντα | ||
| τῇ ἐπιχωρίῳ , τὸ δὲ εἶδος τοῦ θεοῦ πάνυ ἀλλόκοτον γράφουσι . γέρων ἐστὶν αὐτοῖς ἐς τὸ ἔσχατον , ἀναφαλαντίας |
| ἐπὶ τοὺς κατέχοντας τὴν φανερὰν ἔκβασιν , αὐτοὶ δὲ συμβοηθήσειν ἐκβαίνοντες ὡς ἂν δύνωνται τάχιστα . ταῦτα συνθέμενοι οἱ μὲν | ||
| ὡς ἐν ὕπνῳ βαθεῖ καταμεμυκότος . χρόνου δὲ προϊόντος ὅταν ἐκβαίνοντες τῆς παιδικῆς ἡλικίας μειρακιοῦσθαι μέλλωμεν , τὸ δίδυμον στέλεχος |
| , ἔστι δὲ ὁ ἔγγονος . γέγονε δὲ ἀπὸ τοῦ ἀδελφιδέος καὶ θυγατριδέος κατὰ κρᾶσιν , οὐχ ὥς τινες λέγουσι | ||
| Βαγαίου καὶ Ἀρταΰντης ὁ Ἀρταχαίεω : συνῆρχε δὲ τούτοισι καὶ ἀδελφιδέος Ἀρταΰντεω αὐτοῦ προσελομένου , Ἰθαμίτρης . Ἅτε δὲ μεγάλως |
| ταφῆναι καὶ κτισθῆναι πόλιν φησὶν Ἀλ . ἐν Λυκιακοῖς . Μέλαιναι , πόλις Ἀρκαδίας . . . εἰσὶ δὲ καὶ | ||
| , . . . πολυπτῶκές τε Μέλαιναι : τὸ δὲ Μέλαιναι τόπος ἐστὶ τῆς Ἀττικῆς , πολυπτῶκες δὲ οἱονεὶ αἱ |
| φασίν , ἐκφερόμεναι ἀντωνυμίαι τρίτου καθεστᾶσιν , ὥσπερ ἅπασαι αἱ πληθυντικαὶ καὶ πᾶσαι αἱ δυϊκαί , δῆλον ὡς αἱ κατὰ | ||
| ἀπὸ τοῦ κάνεον κάνεα , αἱ δὲ κατὰ κρᾶσιν εὐθεῖαι πληθυντικαὶ ἀπὸ τῆς κατὰ κρᾶσιν εὐθείας τῶν ἑνικῶν εἰσιν , |
| ἐσθιόμενον μόνον , ἀλλὰ καὶ καταπλασσόμενον τῆς γαστρὸς ἔξωθεν , περσικῆς λεῖα φύλλα κατὰ τὴν κοιλίαν τιθέμενα . τὰς δ | ||
| καὶ οἱ χυλοὶ καὶ οἱ φλοιοὶ πλὴν τῶν γλυκέων , περσικῆς ὁ καρπός , κιτρίου ἡ σάρξ , μύκητες ἱκανῶς |
| ἀεὶ ἰέναι : ἐν κινήσει γὰρ τὸ πνεῦμα . καὶ ἀέντες ἀντὶ τοῦ πνέοντες ἢ πνεύσαντες , οἷον “ διασκίδνασιν | ||
| ἀέντες ἀντὶ τοῦ πνέοντες ἢ πνεύσαντες , οἷον “ διασκίδνασιν ἀέντες . ” ἀεικίζειν ᾐκίζετο : “ ὣς ὁ μὲν |
| οὗ ῥῆμα περισπώμενον διὰ τοῦ ι ἰσῶ , οὗ παραγωγὸν ἴσημι , σημαίνει δὲ τὸ αὐτὸ , τῶν πληθυντικῶν τὸ | ||
| φωνῆεν : ὡς γοῦν δίδωμι δίδομεν , φημί φαμέν , ἴσημι ἴσαμεν καὶ συγκοπῇ ἴσμεν , ἐξ οὗ τὸ ἴδμεν |
| εἰ δὲ συντεταμένη ἐστὶν ἡ ἀναπνοή , τότε καὶ οἱ μεσοπλεύριοι μύες ἐνεργοῦσιν . εἰ δὲ ἔτι πλέον ἐστὶν ἐπιτεταμένη | ||
| πνεύμων , καὶ ὁ ὑπεζωκὼς χιτών , μύες τε οἱ μεσοπλεύριοι καὶ πᾶν ὅτι ἄλλο τῷ τοῦ θώρακος ὅρῳ συμπεριείληπται |
| . ἐκ δὲ τοῦ ὀΐω ὀϊστός καὶ ἀνώϊστος κατ ' ἔκτασιν . ἢ ἐκ τοῦ ὤϊσμαι ὤϊσαι ὠϊστί καὶ ἀνωϊστί | ||
| μὲν βραχύ , ἀποκοπή ἐστιν , ἐὰν δὲ κατ ' ἔκτασιν , ἀπὸ τοῦ ἱστῶ ἵστα , ὡς βόα . |
| ἄλιπτα : παρὰ τὸ ἀλείφω ἄλιμμα , καὶ † ἄλιπτα Αἰολικῶς . . . . ἁλιεύς : παρὰ τὸ ἁλός | ||
| ταράττεσθαι : παρὰ τὸ ἐν ἄτῃ ταράττεσθαι . Ἄμυδις , Αἰολικῶς : παρὰ γὰρ τὸ ἅμαδις καὶ ἄμυδις , τροπῇ |
| ἀντὶ τοῦ φροντίζων Ξενοφῶν . νεώς τὴν εὐθεῖαν ἑνικῶς καὶ ὀξυτόνως Ἀττικοί , ναός Ἕλληνες . νώ δυϊκῶς Ἀττικοί , | ||
| ἀπέχει σταδίων ὀκτώ , ὥς φησιν Ἀριστοτέλης . τινὲς ἐλαιὸν ὀξυτόνως ἐκδεχόμενοι τὸν ἐξ ἀγριελαίας στέφανον οὕτως καλοῦσι . ἔλαιον |
| τοῖς ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν ὀνόμασι τὴν τελευτῶσαν ἀπὸ φωνήεντος ἀρχομένην δασύνεσθαι . πάντως γὰρ εἶναι ψιλὴν αὐτὴν παρακολούθηκεν , νεὤς | ||
| εἰ τὸ ἀρκτικὸν τῆς μετ ' αὐτὴν συλλαβῆς στοιχεῖον συμβαίη δασύνεσθαι : αἱ δ ' ἀπὸ τῶν θέσει μακρῶν , |
| ὅτι οἱ Αἰολεῖς τὸ τάλας τάλαις λέγουσι καὶ τὸ μέλας μέλαις καὶ τὸ Θόας Θόαις προστιθέντες τὸ ι , τὸ | ||
| ' : οὔ κ ' ἄμμι τάδε πρέποι ὀφθάλμοις δὲ μέλαις νύκτος ἄωρος . . . παντοδάπαισι μεμειχμένα χροίαισιν πάρθενον |
| ς αὐτῶν ἡ μετοχή : τὸ ἐτυπτόμην τὸ μ ἔχει κλιτικόν . τυφθεῖσα , τυφθέν : ἀμφότερα γέγονεν ἀπὸ τῆς | ||
| τῶν ἀπὸ ὁριστικῶν γινομένων , τῶν μὴ ἐχόντων τὸ μ κλιτικόν [ , τὸ τρίτον πρόσωπον ] πληθυντικῶν ὁμοφώνως ποιοῦσι |
| Ὁμήρῳ τὸ τιθήμιον . ἀλάω ἀλῶ , καὶ ἐξ αὐτοῦ ἄλημι ἀλήσω ἤλακα ἤλαμαι , καὶ ἀττικῶς ἀλήλαμαι , καὶ | ||
| τὴν πλάνην , γίνεται ἀλῶ παράγωγον ῥῆμα , ἐξ οὗ ἄλημι κατὰ μεταβολὴν συζυγίας Αἰολικῶς πρώτης , καὶ διπλασιασμῷ ἀλάλημι |
| νεύει , δακρύει , λήμας ἔχει , περὶ τοὺς ὀφθαλμοὺς κοιλαίνεται . τοῦτον οὖν θεραπεύουσιν οὕτως . ἐκ συσκίων χωρίων | ||
| πολυσπιλάς : ἔνδοθι δ ' αὐτῆς λαΐνεον περὶ τεῖχος ἰὼν κοιλαίνεται εἴσω κόλπος ἁλός : φαίης κεν ἰδὼν βαθυδίνεα πάντῃ |