Ἰλιάδι , προηγουμένου τοῦ : πολλὸς δ ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ ' ὅμιλος . ὅτι Ὅμηρος ὡς ἀγαθὸς ζωγράφος , | ||
. τούτοις γὰρ ἐπιβάλλει : πολλὸς δ ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ ' ὅμιλος τερπόμενος : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος |
μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτοὺς μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους , | ||
τὰ ποιήματα τὸν τρόπον τοῦτον : τερπόμενοι : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτούς μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους . |
δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτοὺς μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους . ὥστ ' ἀνίατον γίνεσθαι παντάπασι τὸ ἐξάρχοντες , | ||
δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτοὺς Μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους . οὐ μόνον δ ' ἐκ τῆς ἐναγωνίου τε |
φορμίζων : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτοὺς μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον κατὰ μέσσους . τὼ δ ' αὖτ ' ἐν | ||
Μενελάῳ ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδός , δύο δὲ κυβιστητῆρες μολπῆς ἐξάρχοντες ἐδίνευον . μολπῆς δὲ ἀντὶ τοῦ παιδιᾶς . σῶφρον δέ |
ὅτι ἐν τοῖς φθάσασι ῥηθῆναι Ὁμηρικοῖς ἔπεσιν ἀνίατον παντάπασι τὸ ἐξάρχοντες , μὴ δυναμένης τῆς ἐπὶ τὸν ᾠδὸν ἀναφορᾶς σῴζεσθαι | ||
αὐτῷ γε τῷ περὶ τὴν λέξιν ἁμαρτήματι . οὐ γὰρ ἐξάρχοντες οἱ κυβιστητῆρες , ἀλλ ' ἐξάρχοντος τοῦ ᾠδοῦ πάντως |
θεὸν ἱλάσκοντο . . μέλπειν , . . . δ μολπῆς : ὅτι οὐ τὴν ᾠδὴν ἀλλὰ τὴν παιγνίαν λέγει | ||
οὔ μοι ἔτ ' εὐκελάδων ὕμνων μέλει οὐδ ' ἔτι μολπῆς , ἐσθλὸς ἐὼν ἄλλου κρείττονος ἀντέτυχεν : κοῦραι ἐλαφρὰ |
ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ ' ὅμιλος τερπόμενος : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' | ||
θεῖος ἀοιδός Δημόδοκος λαοῖσι τετιμένος . αὐτὰρ Ὀδυσσεύς . ἐδαίνυτο ἐμέλπετο ? ἦμος δ ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος ἠώς , |
κακὸς φθόνος ἔνβαλε λύσσαν ἀνδράσιν οἵ ῥα δίκηι ἀνεμωλίωι ἐκλήισσαν δοιὼ σὸν θεράποντα , κακὸν δ ' ἐπὶ θεσμὸν ἔτευχον | ||
ἤτοι τοῖς μεταγενεστέροις , γενοίμεθα ἀοιδή , ἤτοι ἄκουσμα . δοιὼ δή τινε : τοῦτο ὡς πρὸς τοὺς προγενεστέρους : |
γόνον , οἷά τε μόσχοι λιχμῶνται γλώσσῃσιν ἀμοιβαδίς , ἀλλήλοισι τερπόμενοι : γάνυται δὲ βοὸς χροῒ καλλίκερως βοῦς : οὐδ | ||
αὐτούς ἡ διπλῆ ὅτι πρὸς τὸ σημαινόμενον ἀπήντηκεν , ὅμιλος τερπόμενοι . . , . , . . . . |
τὰ ᾄσματα ᾖδον , ὥς φησιν Ὅμηρος : Ἤτοι ὃ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν . . Ἀναξιφόρμιγγες ] ἤγουν ἄνακτες | ||
' ὅμιλος τερπόμενος : μετὰ δέ σφιν ἐμέλπετο θεῖος ἀοιδὸς φορμίζων : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε κατ ' αὐτοὺς μολπῆς ἐξάρχοντες |
στοναχεῖτε νάπαι καὶ Δώριον ὕδωρ , καὶ ποταμοὶ κλαίοιτε τὸν ἱμερόεντα Βίωνα . νῦν φυτά μοι μύρεσθε καὶ ἄλσεα νῦν | ||
ἐπιτεμὼν τὰ ποιήματα τὸν τρόπον τοῦτον : πολλὸς δ ' ἱμερόεντα χορὸν περιίσταθ ' ὅμιλος τερπόμενος : δοιὼ δὲ κυβιστητῆρε |
ποιοῦσι τὴν καταστροφὴν τοῦ βίου . τινὲς δὲ γράφουσιν „ Αἰνείαο γένος ” πάντεσσιν ἀνάξει , καὶ παῖδες παίδων , | ||
ἐστί . καὶ ὢ πόποι , ἦ μοι ἄχος μεγαλήτορος Αἰνείαο : λείπει γὰρ τὸ πάρεστιν ἢ συμβέβηκεν ἤ τι |
: ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ ' ἔτρεσαν ἄνδρες ῥοῖζον ὁμῶς | ||
. εἰ δὲ πέλοι πανδῖα χαλαζήεντα κατ ' αὐτὸν Σκορπίον ἀλγινόεντα , τότ ' ἐν πρώτῃ γαμέοιο ἠοῖ παρθενικήν , |
καὶ βρῶσιν ἅλις καὶ εἵματ ' ἔδωκαν , οὔνομά τε Φρίξοιο περικλεὲς εἰσαΐοντες ἠδ ' αὐτοῖο σέθεν : μετὰ γὰρ | ||
. δειλὴ ἐγώ , οἷον πόθον Ἑλλάδος ἔκποθεν ἄτης λευγαλέης Φρίξοιο ἐφημοσύνῃσιν ἔνεσθε πατρός : ὁ μὲν θνῄσκων στυγερὰς ἐπετέλλετ |
, τέκος , εἰς ἔριν ἔλθῃς , ἀλλ ' ἑτέρους ὄτρυνε μετὰ σφίσι νείκεα βάλλειν . ῥηιδίη δ ' ὁδὸς | ||
ἡ διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει Ἕκτορα δὲ φρένα δῖος Ἄρης ὄτρυνε μετελθών . πόθεν δὲ οὕτως ὁ Ἄρης ἐξαίφνης πάρεστι |
ἐστι τῷ προϊάλλω . . βῆ δὲ κατ ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀίξασα : ἡ διπλῆ ὅτι πάλιν ἐξ Ὀλύμπου λέγει | ||
Τυδείδαο πέσον παλάμῃσι δαμεῖσαι Τρώων ἂμ πεδίον σφετέρων ἀπὸ νόσφι καρήνων . Τῇσι δ ' ἐπὶ Σθένελος κρατερὸν κατέπεφνε Κάβειρον |
λίσσοντ ' ἐπέεσσι τυρῶν αἰνυμένους ἰέναι πάλιν , αὐτὰρ ἔπειτα καρπαλίμως ἐπὶ νῆα θοὴν ἐρίφους τε καὶ ἄρνας σηκῶν ἐξελάσαντας | ||
ἠμαθόεντ ' : ἐπὶ νύσσῃ δ ' ἔσταν ἕκαστοι : καρπαλίμως δ ' εὔληρα λάβον κρατερῇς παλάμῃσιν . Ἵπποι δ |
στύπος φηγοῦ κελαινῆς διπτύχων ἕνα φθερεῖ , λέοντα ταύρῳ συμβαλόντα φύλοπιν . ὁ δ ' αὖ σιγύμνῳ πλεύρ ' ἀναρρήξας | ||
ἐυσθενέων βάλε Τρώων : ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ ' ἔτρεσαν |
: ᾧτινι ἀνθρώπῳ κραίνων καὶ τελειῶν τὰς προτέρας καὶ παλαιὰς ἐφετμὰς καὶ ἐντολὰς τοῦ Ἡρακλέους ἀνὴρ Αἰτωλὸς καὶ Ἠλεῖος , | ||
. ὅμοια χέρσον καὶ θάλασσαν ἐκπερῶν , σῴζων δ ' ἐφετμὰς Λοξίου χρηστηρίους , πρόσειμι δῶμα καὶ βρέτας τὸ σόν |
εἰ μὲν δὴ νῦν τοῦτο φίλον μακάρεσσι θεοῖσι , νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε , Ἑρμείαν μὲν ἔπειτα , διάκτορον | ||
ἦ οὐ μέμνῃ , ὅτε κεῖσε κατήλυθον ὑμέτερον δῶ ὀτρυνέων Ὀδυσῆα σὺν ἀντιθέῳ Μενελάῳ Ἴλιον εἰς ἅμ ' ἕπεσθαι ἐϋσσέλμων |
, οὓς ἔθελόν περ , Θησέα Πειρίθοόν τε , θεῶν ἐρικυδέα τέκνα : ἀλλὰ πρὶν ἐπὶ ἔθνε ' ἀγείρετο μυρία | ||
ἰήϊε Δάλι ' Ἄπολλον : καὶ σποράδας φερεμήλους ἔκτισαν νάσους ἐρικυδέα τ ' ἔσχον Δᾶλον , ἐπεί σφιν Ἀπόλλων δῶκεν |
πτόλιν , οἱ δ ' ἐπὶ νηός εὐναίας ἐρύσαντες ἐφετμαῖς Αἰσονίδαο τυτθὸν ὑπὲξ ἕλεος χέρσῳ ἐπέκελσαν ἐρετμοῖς . Αὐτίκα δ | ||
Μελάμπους . Οὐδὲ μὲν οὐδὲ βίην κρατερόφρονος Ἡρακλῆος πευθόμεθ ' Αἰσονίδαο λιλαιομένου ἀθερίξαι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἄιε βάξιν ἀγειρομένων |
] ! ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν [ ἣ εἶδος Ὀλυμπιάδεσσιν ] ἔριζεν : [ πατὴρ ] ἀνδρῶν τε θεῶν τε [ | ||
υἱὸς κρατερὸς Λυκόοργος δὴν ἦν , ὅς ῥα θεοῖσιν ἐπουρανίοισιν ἔριζεν : ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνας σεῦε κατ ' |
ἐπὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσι κέκασται : Ἥφαιστος δ ' ἅμα τοῖσι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων χωλεύων , ὑπὸ δὲ κνῆμαι ῥώοντο ἀραιαί | ||
Ἀχαιῶν ἤι ' , ὁ δ ' ἐς Τρώων ὅμαδον κίε καὶ τὰ τοιαῦτα . οὐκ ἄλογον γὰρ τὸν μέλλοντα |
, λαιψηρὰ δὲ γούνατ ' ἐνώμα . οἳ δὲ παρὰ σκοπιὴν καὶ ἐρινεὸν ἠνεμόεντα τείχεος αἰὲν ὑπ ' ἐκ κατ | ||
αὖτις ὑποστρέψας πρὶν Λήμνου γαῖαν ἱκέσθαι : Ἠέλιος γάρ οἱ σκοπιὴν ἔχεν εἶπέ τε μῦθον . [ βῆ δ ' |
νῆα βίῃ , τὴν δ ' οὔ κε διὲξ ἁλὸς ἀίσσουσαν οὐδὲ Ποσειδάωνος ἀελλόποδες κίχον ἵπποι : ἔμπης δ ' | ||
: ἠέρι γὰρ κεκάλυπτο . Νόησε δὲ θέσκελον αὐδὴν ἔκποθεν ἀίσσουσαν ἄδην εἰς οὔατα Τρώων ἀντιθέου Ἑλένοιο κλυτὸς νόος : |
' ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων , ἷξε δ ' ὅθ ' Αἰνείας ἠδ ' ὃ κλυτὸς | ||
ὑπ ' ἀμύμονι πομπῇ . ἀλλ ' ὅτε δὴ Λυκίην ἷξε Ξάνθόν τε ῥέοντα , προφρονέως μιν τῖεν ἄναξ Λυκίης |
καὶ νεκύεσσι . πορφύρεον δ ' ἄρα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο ἵστατ ' ἀειρόμενον , κατὰ δ ' ᾕρεε Πηλεΐωνα : | ||
Αἰακίδαο ῥώοντ ' : ἐν δ ' ἄρα τοῖσιν ἀρήϊος ἵστατ ' Ἀχιλλεύς , ὀτρύνων ἵππους τε καὶ ἀνέρας ἀσπιδιώτας |
Ῥόδιος ἐχρήσατο ἔν τε τῷ Πελέκει Ἀνδροθέᾳ δῶρον ὁ Φωκεὺς κρατερᾶς μηδοσύνας ἦρα τίνων Ἀθάνᾳ , κἀν ταῖς Πτέρυξιν λεύσσετε | ||
' Ἀλεξίδαμον [ ] ἀνθέων ἐν πεδίῳ στέφανοι Κίρρας ἔπεσον κρατερᾶς ἦρα παννίκοιο πάλας : οὐκ εἶδέ [ ] νιν |
ὀκριόεσσα δ ' ἐρείκετο νειὸς ὀπίσσω σχιζομένη ταύρων τε βίῃ κρατερῷ τ ' ἀροτῆρι , δεινὸν δ ' ἐσμαράγευν ἄμυδις | ||
ἄρα οἱ φρονέοντι παρίστατο Φοῖβος Ἀπόλλων ἀνέρι εἰσάμενος αἰζηῷ τε κρατερῷ τε Ἀσίῳ , ὃς μήτρως ἦν Ἕκτορος ἱπποδάμοιο αὐτοκασίγνητος |
καὶ πῆμα τοῖς ἔχουσι . τὸ δὲ ἐτύμως πρὸς τὸ δαΐφρων καὶ οὐ πρὸς τὸ φιλαγαθὴς συντακτέον : ἀληθῶς γάρ | ||
μεμαυῖα ποτὶ πτολέμοιο φάλαγγας . Καὶ τὰ μὲν ὣς ὥρμαινε δαΐφρων Τριτογένεια : τῇ δ ' ἄρα λυγρὸς Ὄνειρος ἐφίστατο |
εἰς ἑτάρους ἀλέεινε . Τοὺς δ ' ὁπότ ' Εὐρύπυλος λαοσσόος εἰσενόησε χαζομένους ἅμα πάντας ἀπὸ στυγεροῖο κυδοιμοῦ , αὐτίκα | ||
καὶ ὄλβιος ὅς κ ' ἐφίκηται . τὰς ἐμὲ κηρύσσειν λαοσσόος Ἀργειφόντης ἀνθρώποισιν ὄρινε , μελιγλώσσοιο κελεύσας φθόγγον ἀπὸ στήθεσφιν |
, ῥύεται δὲ κάρη θαλερῶν αἰζηῶν . Μηριόνης δ ' Ὀδυσῆϊ δίδου βιὸν ἠδὲ φαρέτρην καὶ ξίφος , ἀμφὶ δέ | ||
, ὀΐομαι , οὐδέ με πείσεις , εἰπὼν ἀμφ ' Ὀδυσῆϊ . τί σε χρὴ τοῖον ἐόντα μαψιδίως ψεύδεσθαι ; |
ὄρος Λακωνικόν , οὗ καὶ Ὅμηρος μέμνηται : ἢ κατὰ Τηΰγετον περιμήκετον . ἔσχον δ ' Ἀμύκλας : κατέσχον τὴν | ||
Ταΰγετον , ὄρος τῆς Λακωνικῆς . Ὅμηρος „ ἢ κατὰ Τηΰγετον περιμήκετον ἢ Ἐρύμανθον „ . λέγεται καὶ ἀρσενικῶς καὶ |
ἕλκετ ' ἐπ ' Εὐρυπύλῳ , καί μιν βάλε μηρὸν ὀϊστῷ δεξιόν : ἐκλάσθη δὲ δόναξ , ἐβάρυνε δὲ μηρόν | ||
ἠδ ' Ἀγαμέμνων : βέβληται δὲ καὶ Εὐρύπυλος κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ : τοῦτον δ ' ἄλλον ἐγὼ νέον ἤγαγον ἐκ |
, αἰπόλος αἰγῶν : “ κέκλυτέ μευ , μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης , τοῦδε περὶ ξείνου : ἦ γὰρ πρόσθεν μιν | ||
δὲ μνηστῆρσιν ἔειπε : “ κέκλυτέ μευ , μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης , ὄφρ ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι |
μενεπτολέμων ἐπὶ τείχεσι Δαρδανιώνων : τοῖσί περ Αἰνείας μεγάλῳ περὶ κάρτεϊ θύων δυσμενέων ἀπέρυκε πολὺν στρατόν , ἀμφὶ δ ' | ||
δ ' ἐπέχυντο ἀλκῇ μαιμώωντες , ἐγὼ δ ' ὑπὸ κάρτεϊ χειρῶν πολλῶν θυμὸν ἔλυσα . Σὺ δ ' οὐκ |
Α ἢ Υ παραληγόμενα εἰ μὴ κύρια εἴη ὀξύνεται : στοναχή ταραχή ἰαχή ἀμυχή διδαχή . τὸ δὲ μαλάχη βαρύνεται | ||
Α ἢ Υ παραληγόμενα εἰ μὴ κύρια εἴη ὀξύνεται : στοναχή ταραχή ἰαχή ἀμυχή διδαχή . τὸ δὲ μαλάχη βαρύνεται |
τοῦ γὰρ Λυγκέως ὑπὲρ πάντας ἀνθρώπους ὀξύτατον ἦν τὸ ὄμμα λαιψηροῖς δὲ πόδεσιν ἄφαρ ἐξικέσθαν : τάχιστα δὲ ἐκ τοῦ | ||
τὸν [ – – – ˘ – – ποσσὶ ] λαιψηροῖς [ ] [ ] Φερένικον [ ἐπ ' Ἀλφειῷ |
, ὅς τε καὶ ἄλλων οἰδάνει ἐν στήθεσσι νόον , πύκα περ φρονεόντων : ἡ διπλῆ ὅτι οἰδάνει ἀντὶ τοῦ | ||
ἐπιρρήματος [ γινόμενα διὰ τοῦ ι ] γράφονται , οἷον πύκα πυκινός , ἄδην ἀδινός , . , . . |
” ἀνάρσιοι πολέμιοι , ἀπὸ τοῦ συνηρμόσθαι τοῖς ἤθεσιν . ἄνεῳ ἐκπεπληγμένοι , καὶ οἷον ἀνώϊοι , ἄφωνοι δι ' | ||
ἀνώϊοι , ἄφωνοι δι ' ἔκπληξιν : “ τίπτ ' ἄνεῳ ἐγένεσθε ; ” ἀνέσαιμι ἀναπείσαιμι , ἐποτρύναιμι , προτρεψαίμην |
Μήδεια καθίσσατο . πολλὰ δ ' ἰοῦσιν / Ἀλκίνοος Μινύαις ξεινήια , πολλὰ δ ' ὄπασσεν / Ἀρήτη ] Τίμαιος | ||
πυλάων ἐξέμολεν . μετέπειτα δ ' ἐυτροχάλοισιν ἀμάξαις ἀκτὴν εἰσανέβαν ξεινήια πολλὰ φέρουσαι , μῦθον ὅτ ' ἤδη πάντα διηνεκέως |
ἀμοιβαδὸν ὑπνώεσκεν : ἐν δὲ βίη Φαέθοντος ἀνὰ ῥόον Ἠριδανοῖο βλήμενος ἐκ δίφροιο : καταιθομένης δ ' ἄρα γαίης , | ||
δρύα θάμνος : ὣς ὅ γε δουρὶ δαμεὶς περικάππεσε Πηλείωνι βλήμενος . Ἀμφὶ δέ οἱ κρατερὸς πάις Ἀγχίσαο πολλὰ πονησάμενος |
ἐς μέσον ἡρώων τὸν ὑπέρτατον . Οἳ δ ' ὁρόωντες θάμβεον ὄβριμον ἄνδρα καὶ ἄλκιμον , οὐδέ τις ἔτλη ἄντα | ||
αὐτῷ τ ' Αἰσονίδῃ τεκμαίρετο : σῖγα δ ' ἑταῖροι θάμβεον , εὖτ ' ἐνόησαν ὃ δὴ καὶ ἐτήτυμον ἦεν |
δυσαής . πῶς δ ' ἄρ ' ἐν οἰωνοῖσι ποθὴν ἀλίαστον ἔχουσιν ὧν τεκέων φῆναί τε βαρύφθογγοί τε πέλειαι αἰετόεντά | ||
ὑπέρμορον ἐξαλαπάξῃ . Ὣς ἔφατο Κρονίδης , πόλεμον δ ' ἀλίαστον ἔγειρε . βὰν δ ' ἴμεναι πόλεμον δὲ θεοὶ |
, ὅπως παρεόντας ἴδοντο . τοῖσιν δ ' Αἰσονίδης τετιημένος ἔκφατο μῦθον : “ Ὦ φίλοι , Αἰήταο ἀπηνέος ἄμμι | ||
πορφυρέαις ἑλίκεσσιν ἐναίσιμον ἀίσσουσαν : αἶψα δ ' ἀπηλεγέως νόον ἔκφατο Λητοΐδαο : “ Ὑμῖν μὲν δὴ μοῖρα θεῶν χρειώ |
ὅς τ ' ἐν δαιτὶ καὶ ἐν πολέμωι θοὸς ἀνὴρ ὑσμίνας διέπων ταλαπενθέας , ἔνθα δὲ παῦροι θαρσαλέοι τελέθουσι μένουσί | ||
' ἐνὶ θυμῷ , ἀλλήλους τ ' αἰδεῖσθε κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας . αἰδομένων δ ' ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται |
μὲν τὸν θνῄσκοντα καὶ ἀσπαίροντα ἰδοῦσα ἀμφ ' αὐτῷ χυμένη λίγα κωκύει : οἱ δέ τ ' ὄπισθε κόπτοντες δούρεσσι | ||
μὲν ζέφυρον λέγειν τὸν ὑφ ' ἡμῶν καλούμενον ἀργέστην , λίγα δὲ πνέοντα ζέφυρον τὸν ὑφ ' ἡμῶν ζέφυρον , |
χρυσέην Ἀφροδίτην . αὐτὰρ ἐπεὶ δμήθη γάμῳ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα Καλλιστὼ κατέπεφνεν ἀπ ' ἀργυρέοιο βιοῖο . ὣς οἳ μὲν δαίνυντο | ||
εἴαρος ἀλδαίνεσθαι : ὣς υἱὸν Πριάμοιο θεοῖς ἐναλίγκιον εἶδος Πηλείδης κατέπεφνεν , ἔτ ' ἄχνοον , εἰσέτι νύμφης νήιδα , |
ἠέρος ὑψιπόροισιν ἐπιπλώουσι κελεύθοις , ἀλλ ' ἔμπης θείειν ποσσὶ κραιπνοὶ τελέθουσαι αὐτοῖσιν φορέουσιν ἴσον τάχος οἰωνοῖσιν . οὐδὲ μὲν | ||
ῥινὸς ἅπας λάσιος : κρατερὸν δέμας : εὐρέα νῶτα : κραιπνοὶ δ ' οὐ τελέθουσιν , ἀτὰρ μένος ἐνδόθι πολλόν |
δείξας κρατερούς τε μαχητάς , πολλοὺς καὶ μεγάλους ἠδ ' ἔγχεα μακρὰ φέροντας , οἷος Κενταύρων στρατὸς ἔρχεται ἠὲ Γιγάντων | ||
κρατερὰς μεγάλους τε Γίγαντας , τεύχεσι λαμπομένους , δολίχ ' ἔγχεα χερσὶν ἔχοντας , Νύμφας θ ' ἃς Μελίας καλέους |
βάλε Τρώων : ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ ' ἔτρεσαν ἄνδρες | ||
Αἰνείαο φευγέμεν οὐκ εἴασκε , μένειν δ ' ἀνὰ φύλοπιν αἰνὴν θαρσαλέως . Ἑκάτερθε δ ' ἴσην ἐτάνυσσεν Ἐνυὼ ὑσμίνην |
ἀπὸ ἐλαχίστου εἰς δεκάμετρον προῆλθεν . θοῶς δ ' ὕπερθεν ὠκὺ λέχριον : ἐπειδὴ τὸ μέτρον πλάγιον καὶ οὐκ ὀρθόν | ||
Δόρκιον ἡ φιλέφηβος ἐπίσταται ὡς ἁπαλὸς παῖς ἕσθαι πανδήμου Κύπριδος ὠκὺ βέλος ἵμερον ἀστράπτουσα κατ ' ὄμματος , † ἠδ |
τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη , βῆ δὲ κατ ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα , στῆ δ ' Ἰθάκης ἐνὶ δήμῳ ἐπὶ προθύροις | ||
θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη , βῆ δὲ κατ ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα : καρπαλίμως δ ' ἵκανε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν |
αὐτῷ , λέγων : εἰμὶ δ ' ἐγὼ θεράπων μὲν Ἐνυαλίοιο ἄνακτος , καὶ Μουσέων ἐρατὸν δῶρον ἐπιστάμενος . ὁμοίως | ||
ἄελλαι ζαχρηεῖς , αὐτοὺς δ ' ἐπὶ δούρατι πεπτηῶτας νήσου Ἐνυαλίοιο ποτὶ ξερὸν ἔκβαλε κῦμα λυγαίῃ ὑπὸ νυκτί . θεὸς |
ποταμῶν τέρσοντο ῥοαὶ μάλα μακρὰ ῥεόντων : δάμνατο δ ' ὁππόσα φῦλα φερέσβιος ἔτρεφε γαῖα ἠδ ' ὅσα πόντος ἔφερβεν | ||
ὀρέων καναχηδὸν ὀρινομένου ὑετοῖο , πολλὰ δὲ δένδρεα μακρὰ καὶ ὁππόσα φύετ ' ὄρεσφιν αὐτοῖς σὺν πρώνεσσιν ἔσω φορέουσι θαλάσσης |
αὐτοκασίγνητος Ἑκάβης , υἱὸς δὲ Δύμαντος . μάτρωος δ ' ἐκάλεσσέ μιν : ὁ Λοκρὸς τὸν Ὀποῦντα . ἦν δὲ | ||
καὶ Διὸς , ἐπίκλησιν δὲ Λοκροῦ . μάτρωος δ ' ἐκάλεσσέ μιν ἰσώνυμον ἔμμεν : ἡσθεὶς οὖν ἐκάλεσεν αὐτὸν τοῦ |
πυρίβολοι πλαγαὶ λέχεά θ ' Ἁλίου . ὦ δυστάλαινα τῶν ἀμετρήτων κακῶν Ὠκεανοῦ κόρα , πατρὸς ἴθι πρόσπεσε γόνυ λιταῖς | ||
μερόπεσσι καὶ ἐν χθονὶ παμβασιλῆος . ἔμπλεος εἰς πλόον ἦλθον ἀμετρήτων [ ] ἀρετάων : οὐ πέλεν , οὐ πέλεν |
ἑορτή , τὴν ἀνὰ Σηστὸν ἄγουσιν Ἀδώνιδι καὶ Κυθερείῃ . πασσυδίῃ δ ' ἔσπευδον ἐς ἱερὸν ἦμαρ ἱκέσθαι , ὅσσοι | ||
συναίρεμα γνώσεων ἁπασῶν , καὶ μίαν γνῶσιν ἡνωμένην ἀπεργασάμενος , πασσυδίῃ , φαίη τις ἄν , ἐστέλλετο πρὸς τὸ ἀδιάκριτον |
ἀπέπτατο : τοῦ δὲ δαμέντος ἔνδον ὑπὸ στέρνοισιν ἔτι κραδίη ἀλεγεινὴ ταρφέα παλλομένη πτερόεν πελέμιξε βέλεμνον . Ἄλλον δ ' | ||
τι γὰρ ἄστυ δήιοι ἀμφὶς ἔχουσιν ἀνηλέες , οὔτ ' ἀλεγεινὴ γίνετ ' ἀναγκαίη καὶ θηλυτέρῃσι μάχεσθαι . Ὣς φάτο |
γε , τοῦτ ' ἐγὼ σαφῶς ἔξοιδα , μὴ οὐχὶ δεῖμ ' ἐμοὶ φέρουσά τι . Ἐγὼ τὰ μὲν παθήμαθ | ||
ἔσαν κρυεροῦ τε φόβοιο : αἰδὼς γὰρ κατέρυκεν ὁμῶς καὶ δεῖμ ' ἀλεγεινόν . Ὡς δ ' ὅτε παιπαλόεσσαν ὁδὸν |
. Ὤμοι , ἀναλγήτων δισσῶν ἐθρόησας ἄναυδ ' ἔργ ' Ἀτρειδᾶν τῷδ ' ἄχει . Ἀλλ ' ἀπείργοι θεός . | ||
πότνι ' , ἐπηυδώμαν , ὅτ ' ἐς τόνδ ' Ἀτρειδᾶν ὕβρις πᾶς ' ἐχώρει , ὅτε τὰ πάτρια τεύχεα |
δῖον , αὐτοῦ δὲ προπάροιθε ποδῶν πέσεν . αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς ἐμμεμαὼς ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων , σμερδαλέα ἰάχων : τὸν δ | ||
πέλεκυν μέγαν ἠδὲ κελαινόν ἄρκτου προσχόμενος σκαιῇ δέρος ἔνθορε μέσσῳ ἐμμεμαὼς Βέβρυξιν : ὁμοῦ δέ οἱ ἐσσεύοντο Αἰακίδαι , σὺν |
αὐτῷ Ζεὺς ὀλέσειε βίην πρὶν ἡμῖν πῆμα γενέσθαι καὶ τὸ Εὐρύαλος δέ ἑ αὐτὸν ἀρεσσάσθω ἐπέεσσι , ὠρθοτονήθη δὲ τὸ | ||
πρέπειν αὑτῷ κεχρημένῳ συμφοραῖς ἡλικιώταις εὖ πράττουσιν ὁμιλεῖν ἄγαν ὑβριστικῶς Εὐρύαλος μέμφεται ναυτικὴν ἀμαθίαν αὐτῷ περιάπτων . Ἀθήνησι μὲν οὖν |
δ ' ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρ ' ἀλεείνων , ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες | ||
νῆας ἐΐσας εἴρυσαν , ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν : ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς : αἰδὼς Ἀργεῖοι , κάκ |
δ ' ἐπαρηρότα θυμῶι . ” [ ] ε καὶ ἴαχε ? λαὸς ὁμαρτῆι . . . / . . | ||
εἰσαΐοντες θάμβεον : ἐν δ ' ἄρα τοῖσι μέγ ' ἴαχε Νηλέος υἱός : Ὦ νύ μοι Ἀργείων σημάντορες , |
βοὴν ἀγαθὸς πολεμίζει καρτερός , ἔρρηξεν δὲ πύλας καὶ μακρὸν ὀχῆα . Ὥς ῥα κελευτιόων γαιήοχος ὦρσεν Ἀχαιούς . ἀμφὶ | ||
διήλασεν , οὐδὲ πύλῃσιν εὗρ ' ἐπικεκλιμένας σανίδας καὶ μακρὸν ὀχῆα , ἀλλ ' ἀναπεπταμένας ἔχον ἀνέρες , εἴ τιν |
ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν θύνοντ ' ἐν προμάχοισιν , ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν , τόφρ ' ὑπόεικε μάχης , τὸν δ | ||
μέγα δ ' ἐν φρεσὶ γήθεε Μέμνων αἰὲν ἐπεσσύμενος δηίων στίχας , ἀμφὶ δὲ νεκρῶν στείνετο Τρώιον οὖδας . Ὃ |
τοῦδε τάφου , ὡς ὁ φιλάκρητός τε καὶ οἰνοβαρὴς φιλόκωμος παννύχιος κρούων τὴν φιλόπαιδα χέλυν κἠν χθονὶ πεπτηὼς κεφαλῆς ἐφύπερθε | ||
θυμῷ , ὄφρ ' ἔτι τὴν ὀλοὴν ἀναμετρήσαιμι Χάρυβδιν . παννύχιος φερόμην , ἅμα δ ' ἠελίῳ ἀνιόντι ἦλθον ἐπὶ |
δ ' ὑπέροπλον ὑποσχεσίῃ Κυθερείης φόρτον ἄγων ἔσπευδεν ἐς Ἴλιον ἰωχμοῖο . Ἑρμιόνη δ ' ἀνέμοισιν ἀπορρίψασα καλύπτρην ἱσταμένης πολύδακρυς | ||
τοῖον δ ' ἔκφατο μῦθον ἐρυκανόωσα μάχεσθαι : Ἴσχεσθ ' ἰωχμοῖο δυσηχέος : οὐ γὰρ ἔοικε Ζηνὸς χωομένοιο μινυνθαδίων ἕνεκ |
' ἴωσιν δμῶες ἐμοὶ σταθμῶν σημάντορες οἷσι μέμηλεν δεῦρο βόας ἀγέληθεν ἐὺ κρίναντας ἐλάσσαι , τόφρα κε νῆ ' ἐρύσαιμεν | ||
. Αὐτὰρ ἐπεὶ Μοῖραί μιν ἀπήγαγον ἠελίοιο , αὐτὸς ἐγὼν ἀγέληθεν ἐλάσσας πίονα μόσχον εἰαρινόν , θαλέθοντα νεήνιδος οὔθατι μητρός |
' ἔπειτα Διὸς κούρῃ μεγάλοιο , αἶψα μάλ ' ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος καὶ βάλεν Εὐπείθεα κόρυθος διὰ χαλκοπαρῄου . | ||
ἐν οἴδμασιν : ἡ δ ' ἐσιδοῦσα ἔσσυτο καὶ γενύων προΐει μένος , αἶψα δὲ σειρῇ ἐνσχόμενοι μίμνουσιν ἅτ ' |
ἔχεεν : περὶ δὲ πτελέας ἐφύτευσαν νύμφαι ὀρεστιάδες κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο . οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν | ||
φιλοιστρομανές , χαλκόκροτε κούρη , μῆτερ Ζηνὸς ἄνακτος Ὀλυμπίου , αἰγιόχοιο , πάντιμ ' , ἀγλαόμορφε , Κρόνου σύλλεκτρε μάκαιρα |
: ἀλλὰ γὰρ ἔοικεν ὁ ἀνὴρ νίκης μὲν οὐκ εἶναι ἀκόρητος , ἀλλὰ καὶ ἑκὼν κατατίθεσθαι , τῶν δὲ φιλοσοφίας | ||
] ! νακου ? ? υἱός [ ] ν ? ἀκόρητος ? ἀϋτᾶς : [ ] ας ! ! ! |
ἀμφιβόητον ἐπὶ χρόνον ἄσπετον ἔλθοι . τολμήεις γενόμην : πόθεν ἤλυθον εὐκλέα μορφῆς ὑμνεῦσαι Ἄδονιν πεφιλημένον ἠδ ' Ὑάκινθον ; | ||
οὔ τινά φημι λελεῖφθαι . πεντήκοντά μοι ἦσαν ὅτ ' ἤλυθον υἷες Ἀχαιῶν : ἐννεακαίδεκα μέν μοι ἰῆς ἐκ νηδύος |
πέμπε . . Σαρπηδὼν δ ' αὐτοῦ μὲν ἀπήμβροτε δουρὶ φαεινῷ δεύτερος ὁρμηθείς , ὁ δὲ Πήδασον οὔτασεν ἵππον : | ||
φιλότητος ἕκητι . Βῆ δ ' ἴμεναι προτὶ ἄστυ , φαεινῷ ἀστέρι ἶσος , ὅν ῥά τε νηγατέῃσιν ἐεργόμεναι καλύβῃσιν |
. ἡ δ ' ἐς δίφρον ἔβαινε παραὶ Διομήδεα δῖον ἐμμεμαυῖα θεά . μέγα δ ' ἔβραχε φήγινος ἄξων βριθοσύνῃ | ||
δ ' ἐπιθρώσκουσα κυλίνδεται , ἣ δέ τε ἠχῇ ἔρχεται ἐμμεμαυῖα : πάγος δέ οἱ ἀντεβόλησεν ὑψηλός , τῷ δὴ |
Αἰήτης Κόλχων ἀγὸς ᾖεν ἰδέσθαι . Τόφρα δὲ Μηδείης ὑποθημοσύνῃσιν Ἰήσων , φάρμακα μυδήνας , ἠμὲν σάκος ἀμφεπάλυνεν ἠδὲ δόρυ | ||
ἐν δὲ πεσεῖν αὐτὴ μαλερῷ πυρί . τοῖα δ ' Ἰήσων μειλιχίοις ἐπέεσσιν ὑποδδείσας προσέειπεν : “ Ἴσχεο , δαιμονίη |
τε : ἔπρηξας καὶ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη ἀνστήσας ' Ἀχιλῆα πόδας ταχύν : ἦ ῥά νυ σεῖο ἐξ αὐτῆς | ||
' ἀέξηται σικυὸς δροσερῶι ἐνὶ χώρωι . Πηλεΐδην δ ' Ἀχιλῆα φέρε Σκῦρόνδε θύελλα , ἔνθ ' ὅ γ ' |
χθαμαλαί τε χαράδραι στείνονται λιμένες τε καὶ ἠϊόνων ἐπιωγαὶ πάντοθεν εἰλομένων : ὁ δὲ δαίνυται ὅν κ ' ἐθέλῃσι , | ||
” ἄδδην εἰς κόρον , ἐπὶ πλεῖον : “ ἀνδρῶν εἰλομένων , εἰωθότες ἔδμεναι ἄδδην . ” ἄελλα ἡ τοῦ |
προσηνῆ , θῆρές τ ' οἰωνοί τε , φιλοφροσύνη τε δεδήει . . . κόσμον γάρ φησιν εἶναι ὁ Ἐ | ||
ἐκδεχόμενος , ἐπιτηρῶν . δεδμήατο δεδαμασμένοι ἦσαν ἢ κατεσκευασμένοι . δεδήει ἔφαινεν , ἐκαίετο . δεικνύμενος δεξιούμενος . δεικανάασθαι διαλόγου |
τοῦ καίνω , τὸ φονεύω , γίνεται καίνυμι ἐκαινύμην ἐκαίνυσο ἐκαίνυτο , καὶ ἀπεκαίνυτο . μεταφορικὴ δὲ ἡ λέξις , | ||
ἀπὸ τοῦ καίνω , τὸ φονεύω , καίνυμι ἐκαινύμην ἐκαίνυσο ἐκαίνυτο . μεταφορικὴ δὲ ἡ λέξις , κυρίως γὰρ ἐπὶ |
' ὑπέροπˈλον ἥβαν δρέπων , σοφίαν δ ' ἐν μυχοῖσι Πιερίδων : τίν τ ' , Ἐλέλιχθον , ἄρχεις ὃς | ||
αἰὲν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ καὶ μένος ἀείσουσιν ἐμῇ ἰότητι καὶ ἄλλων Πιερίδων . Σὺ δὲ μή τι κελαινῷ πένθεϊ θυμὸν δάμνασο |
ἀνδρῶν : Ἰδομενεὺς δ ' ὅτε δὴ κλισίην εὔτυκτον ἵκανε δύσετο τεύχεα καλὰ περὶ χροΐ , γέντο δὲ δοῦρε , | ||
! ! ] ης καὶ μᾶλλον ? ? ἀρείονα ? δύσετο μορφήν ? ! ! [ ! ! ! ! |
Ἀήταις ἀχλύι θεσπεσίῃ κεκαλυμμένοι . Ἀμφὶ δὲ Τρῶες καὶ Δαναοὶ θάμβησαν ἅμα σφετέρῳ βασιλῆι πάντας ἀιστωθέντας , ἀπειρεσίῃ δ ' | ||
, ὑποτρομέουσι δ ' ὅσαι σχεδὸν ἀμφινέμονται : ὣς Δαναοὶ θάμβησαν . Ὃ δ ' εἰσέτι λᾶας ὕπερθε βάλλεν ἐπασσυτέρους |
τε κρατερόν τε ἑσταότ ' : ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων λαῶν , οἵ οἱ ἕποντο ἀπ ' Αἰσήποιο | ||
στίχας ἀνδρῶν πειρητίζων : ὅππῃ τ ' ἰθύσῃ τῇ εἴκουσι στίχες ἀνδρῶν : ὣς Ἕκτωρ ἀν ' ὅμιλον ἰὼν ἐλλίσσεθ |
ὅς τε καὶ ἄλλων πολλῶν θυμὸν ἔλυσεν ὑπ ' ἔγχεϊ μαιμώωντι κτείνων ὅν κε κίχῃσι περὶ νέκυν . Ἀλλά μιν | ||
. Ὣς δὲ καὶ ἐν Τρώεσσιν ἀρήιος ἤιε Μέμνων Ἄρεϊ μαιμώωντι πανείκελος , ἀμφὶ δὲ λαοὶ προφρονέως ἐφέποντο παρεσσύμενοι βασιλῆι |
Παλλὰς Ἀθήνη εἰδομένη κήρυκι δαΐφρονος Ἀλκινόοιο , νόστον Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μητιόωσα , καί ῥα ἑκάστῳ φωτὶ παρισταμένη φάτο μῦθον : | ||
' ὁπότ ' Εὐβοίης σχεδὸν ἤλυθον ἠνεμοέσσης , δὴ τότε μητιόωσα βαρὺν καὶ ἀνηλέα πότμον ἀμφὶ Λοκρῶν βασιλῆι καὶ ἄσχετον |
φύλοπιν ὀτρύνουσα . Ὡς δ ' ὅτε κύματα μακρὰ δύω κλονέουσιν ἀῆται σμερδαλέον βρομέοντες ἀνὰ πλατὺ χεῦμα θαλάσσης ἔκποθεν ἀλλήλοισι | ||
, ἠύτε κίρκοι φῦλα πελειάων ἠὲ μέγα πῶυ λέοντες ἀγρότεροι κλονέουσιν ἐνὶ σταθμοῖσι θορόντες : οὐδ ' ἄρα τις κείνων |
ἐν νήεσσι πέσον φεύγοντες Ἀχαιοί , εἰ μὴ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κέκλετ ' Ὀδυσσεύς : Τυδεΐδη τί παθόντε λελάσμεθα θούριδος ἀλκῆς | ||
πέμφ ' ὁ γέρων , οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν . αἶψα δὲ τόνγε σφωιτέρων |
' ὅστις Μουσέων τε καὶ ἀγλαὰ δῶρ ' Ἀφροδίτης συμμίσγων ἐρατῆς μνήσκεται εὐφροσύνης . ὅτι ἐποιοῦντο καὶ οἱ ἑπτὰ σοφοὶ | ||
? ! ? ! [ ! ! ] ? Πατρικίης ἐρατῆς ὁμοῦ Παύλου [ ] ἁρμονίης ἀλύτοιο δίδου σφίσιν ευανην |
! ] σο ! [ , ] [ ἄστατος ] ἱππήεσσι καὶ αὐτοκέλευστος ? ὁδίτης ? [ ] φεύγων ? | ||
καὶ δοῦρε δύω καὶ ἀτειρέα μίτρην . Ἄλλοις δ ' ἱππήεσσι καὶ ὁππόσοι ἤματι κείνῳ ἦλθον ἀεθλεύσοντες Ἀχιλλῆος ποτὶ τύμβῳ |
προβάτων . καὶ τὴν οἰκίαν . καὶ τὸ σπήλαιον . αὖλιν βʹ : ἤτοι κοίτην . ἢ ἔπαυλιν . ἀυτή | ||
σύ γε δύσεαι ἀλκήν . ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τείχεος αὖλιν ἔθεντο Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τ ' ἐπίκουροι κηάμενοι πυρὰ |
παρθενικῆς Μινωίδος , ἥν ποτε Θησεύς Κνωσσόθεν ἑσπομένην Δίῃ ἔνι κάλλιπε νήσῳ . ἡ δ ' ὅτε κηρύκεσσιν ἐπεξυνώσατο μύθους | ||
' ἀνέθηλεν : † ἐυτρόχῳ δ ' ἐνὶ κοίλῃ † κάλλιπε κήδεα πάντα τά οἱ περιδάμνατο θυμόν . Ἀργεῖοι δ |
: ἱστία δ ' αἶψ ' ἐτάνυσσαν ὑπ ' ἀμφοτέροισι πόδεσσι , νῆα κατιθύνοντες ἐύζυγον . Ἣ δ ' ὑπ | ||
τινες καὶ τὸ παρὰ τῷ ποιητῇ “ κάρκαιρε δὲ γαῖα πόδεσσι ” τὴν πολλὴν κίνησιν τῶν ποδῶν σημαίνειν , οἷον |
: ἢ ταῖς λάμναις . Τροπόν : τὸν τροπωτῆρα . ἐπαρτέα : τὸν ἐπικρεμάμενον . δεσμόν : λέγω . Ἔσσυτο | ||
' ἵππους δαίτρευον , ἐπηετανὸν κομέουσαι . αὐτὰρ ἐπεὶ ῥέξαντες ἐπαρτέα δαῖτα πάσαντο , δὴ τότ ' ἄρ ' Αἰσονίδης |
' , οὐδ ' ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων . αὐτίκα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε κηρύσσειν πόλεμον δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς : | ||
Ἀλκίνοος θεοειδής , Ἀλκίνοος μέν ῥ ' ὦκ ' ἐπετέλλετο κηρύκεσσι , κούρην ἀμφήριστον ἄγειν ἀπὸ νηὸς ἐρυμνῆς , πατρί |
καὶ χεῖρες ἕπονται . ” ὣς δ ' αὔτως Εὔμαιος ἐπεύξατο πᾶσι θεοῖσι νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε . ὣς | ||
κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ . Πουλυδάμας δ ' ἔκπαγλον ἐπεύξατο μακρὸν ἀΰσας : οὐ μὰν αὖτ ' ὀΐω μεγαθύμου |
' Ἀλκμήνην ἴδον , Ἀμφιτρύωνος ἄκοιτιν , ἥ ῥ ' Ἡρακλῆα θρασυμέμνονα θυμολέοντα γείνατ ' ἐν ἀγκοίνῃσι Διὸς μεγάλοιο μιγεῖσα | ||
Σεμέλης οὐδ ' Ἀλκμήνης ἐνὶ Θήβῃ , ἥ ῥ ' Ἡρακλῆα κρατερόφρονα γείνατο παῖδα : ἣ δὲ Διώνυσον Σεμέλη τέκε |
κύρια ἢ προσηγορικὰ βαρύνεται : μόλυβδος σμάραγδος . τὸ δὲ ὀρυμαγδός ὀξύνεται . Τὰ εἰς ΔΟΣ ὑπερδισύλλαβα φύσει μακρᾷ παραληγόμενα | ||
ἁλίσκεται . μήδεα : αἰδοῖα . Ἠχήεις : ἠχητικός . ὀρυμαγδός : ἦχος , βοὴ , φωνή . ἀπόπροθι : |
θνητοῖσι καὶ ἀθανάτοισιν ἄναξεν , εἰ μὴ ἄρ ' ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε : σκληρὸν δ ' | ||
ἀποστρέψωσι δ ' Ἐριννύν , εἰ μὴ ἄρ ' ὀξὺ νόησε περικλυτὸς Αἴσονος υἱός , καὶ τότε λισσόμενος θυμὸν κατερήτυ |