| , ἀσπάζεται , κἂν μηδὲν πώποτε ὑπ ' αὐτοῦ ἀγαθὸν πεπόνθῃ . ἢ οὔπω τοῦτο ἐθαύμασας ; Οὐ πάνυ , | ||
| ῥωγμὴ , ἢ ἄμφω ταῦτα : καὶ ἤν τι τούτων πεπόνθῃ τὸ ὀστέον , ἀφεῖναι τοῦ αἵματος τρυπῶντα τὸ ὀστέον |
| ἑτέρας ἐπεισελθούσης ἐξ ἔριδος , οἷα φιλεῖ , κατὰ ζηλοτυπίαν πάθῃ τι τῶν ἀνηκέστων , ἅμα καὶ τοῦ δεσπότου καινοτέροις | ||
| δὲ ὀφειλομένας ἐν Χερρονήσῳ . ἐπέσκηψε δέ , ἐάν τι πάθῃ , τάλαντον μὲν ἐπιδοῦναι τῇ γυναικὶ καὶ τὰ ἐν |
| γὰρ ὑπὸ ὀδύνης τε καὶ πόνου ἀγρυπνοίη ἂν , ἢ παραφρονήσει ἀπὸ τούτου τοῦ σημείου . Ὁκόσοισι κρόταφος τάμνεται , | ||
| ἀμείβεται : Οὐ τῇ ἐνετέλλετο Ἀστυάγης , οὐδ ' εἰ παραφρονήσει τε καὶ μανέεται κάκιον ἢ νῦν μαίνεται , οὔ |
| τοῦ βασιλέως , ὁ δὲ „ οὔπω „ ἔφη ” κατεφρόνησα . ” „ καταφρονήσειας δ ' ἄν ; „ | ||
| ἡδίω τὸν καρπὸν τῶν φοινίκων ἔπεμψας , ὃν ἰδὼν μὲν κατεφρόνησα , φαγὼν δὲ ἐθαύμασα , τούτου δὲ τοῦ καρποῦ |
| Ἀπόλλωνος ὁ Πελίας φυλάττεσθαι τὸν ἐπιόντα πρὸς αὐτὸν μονοπέδιλον : τεθνήξεται γὰρ δι ' αὐτοῦ . ὁ δὲ Ἰάσων αὐξηθεὶς | ||
| πάσαιτο ῥοδοδάφνης οὔτε ἑκὼν οὔτε ἄκων : οἶδε γὰρ ὅτι τεθνήξεται τούτων τινὸς ἐμφαγών . ἄνθρωποι δὲ ὑπ ' ἀσωτίας |
| χάριτοϲ ἄξια ] ! ! ! ν εἰ ϲαφῶϲ τιϲ ἀποθάνοι ] υοπου ? [ ] ϲιτ ? ? [ | ||
| ἔπαθε καὶ αἱ λοιπαὶ τίνα ὑπομένουσιν . ἐπειδὴ δὲ Εὔφορβος ἀποθάνοι , μεταβῆναι τὴν ψυχὴν αὐτοῦ εἰς Ἑρμότιμον , ὃς |
| καὶ τριήκοντα : θᾶϲϲον δὲ καὶ βράδιον ἐκ τῆϲ ἑκάϲτου φύϲιοϲ καὶ διαίτηϲ . δεινοὶ μὲν ὦν οἱ πόνοι , | ||
| ἀώρῳ ξυνουϲίῃ , ὡϲ θᾶϲϲον ἀναρρώϲοντεϲ : ἀγνοέουϲι δὲ τῆϲ φύϲιοϲ τὴν αὐτομάτην προθεϲμίην , ἐφ ' ᾗ πάντα γίγνεται |
| παθήματι , τὸ μίασμα ὡς εἰς αὐτὸν περιεληλυθός , τοῦ παθόντος προστρεπομένου τὴν πάθην , ὁ βουλόμενος ἐπεξελθὼν τούτῳ δίκην | ||
| ἄκοντ ' ἀπεκτονότα , ἔκδοτον λαβών , εἰς τὴν τοῦ παθόντος βίᾳ πατρίδα . ἆρ ' οὐ πάντα συγχεῖς τἀνθρώπινα |
| τὰ ϲτίγματα αἴρει . εἰ δὲ διὰ βάθουϲ ὄντα μὴ ἀφαιροῖτο , ἐπ ' ὀλίγου δὲ τοῦ δέρματοϲ εἴη , | ||
| ὅπωϲ τὸ ἀνώμαλον τοῦ χωρίου τῇ τῶν ἀνδήρων καὶ ὀχετῶν ἀφαιροῖτο καταϲκευῇ . . , . , ἐν Διομείοιϲ Ἡράκλειον |
| τε αὐτοῦ παρ ' οἷόν μιν ἄνδρα ἀποπέμψειε , ὡς παραπλῆγά τε καὶ τῶν ἑωυτοῦ σινάμωρον , ἀπηγεόμενος τά περ | ||
| γὰρ σοὶ λόγοι οἱ ἐξεδροποιοὶ τῶν φρενῶν παρεξηλλαγμένοι τοῦ καθήκοντος παραπλῆγά με κατεργάζονται : ἄλλως : ἢ παραλλάσσοντες τοῦ πρέποντος |
| μηδὲν νυγματῶδεϲ μηδὲ μετὰ βηχὸϲ καὶ πυρετοῦ ὀξέοϲ , οὐ μεγάληϲ δεῖται βοηθείαϲ . κλυϲτὴρ γὰρ πρακτικῶϲ ἐπὶ τούτων πρότερον | ||
| ἔπειτα μηλωτίδι ἢ τοιούτῳ τινὶ κομιϲόμεθα τὸ χαλάζιον : καὶ μεγάληϲ μὲν οὔϲηϲ ἢ καὶ ϲεϲηρυίαϲ τῆϲ διαιρέϲεωϲ ῥαφῇ τὰ |
| αὐτὸς ἐπὶ τοῦ δεσπότου , πρὶν αὐτὸς τοῦτ ' αὐτὸ δράσῃ , καί με ὁ δεσπότης τῆς ἐπιτροπῆς παραλύσῃ . | ||
| οἴκοι ] , γράψας ταὔτ ' ὀφείλειν ἅπερ ἂν οἴκοι δράσῃ . εἰ δή τις ἔροιτ ' Ἀριστοκράτην τουτονί πρῶτον |
| , τό τε πρὸς τελειότητα ἄγον , ὅπερ ἂν καὶ πάθοι καὶ νοῦς καὶ αἴσθησις , καὶ τὸ πρὸς φθοράν | ||
| διὸ , καὶ εἰ μὴ μεγάλως βιάσαιτο , οὐκ ἂν πάθοι . παθοῦσα δὲ λίαν πάσχει , καὶ πολλῶν συμπτωμάτων |
| Φιλίππῳ τῷ Ἀμύντου κατεῖπέ τις ὁτουδὴ τῶν ταξιαρχῶν ὡς ἀπεχθῶς διακειμένου καὶ ῥᾳδίως κακόν τι βουλεύσαντος , εἰ μὴ τάχιστα | ||
| δὲ αὐτοῦ καὶ τὸ σῶμα ἑλκῶσαι . Φαύλως δὲ αὐτοῦ διακειμένου , ἐλθεῖν εἰς ἐπίσκηψιν Ἐλίφαν τὸν Θαιμανιτῶν βασιλέα , |
| , ὀφθείη , πρόχειρος δὲ ἡ ἐπὶ τῷ φανέντι πρόγνωσις ἀποδοθείη , προεπεσκεμμένης δηλονότι καὶ τῆς ἐπὶ τῷ νοσοῦντι εὐαισθησίας | ||
| ἐπεὶ καὶ αὐτῇ ὄνομα ἴδιον τέθειται : καὶ λόγος ἂν ἀποδοθείη αὐτῆς κατὰ τὸ ὄνομα . καὶ πάντες οἱ λόγοι |
| φαλαγγίου πλήξαντος , ἀνούτητον καὶ ἄτρωτον τὸ σῶμα μένει τοῦ πληγέν - τος , οἱονεὶ κατὰ τὸ ἀφανὲς πλήττει τὴν | ||
| ᾖ καὶ πυκνὸν ἡνωμένον τε πᾶσι τοῖς ἑαυτοῦ μορίοις τὸ πληγέν , ἀσθενὲς δὲ τὸ ῥαγέν . πληττόμενον δὲ τὸ |
| ἀμβολὴν ὁ θάνατοϲ . ἢν δὲ θέλῃϲ τάμνειν , αἱμορραγῆϲαι κίνδυνοϲ , καὶ αὐτίκα τὸν ἄνθρωπον ἐκθανεῖν : ἄϲχετοϲ γὰρ | ||
| ἢ κατὰ τὴν κοιλίαν ἢ ἐν τοῖϲ ἐντέροιϲ περιέχεϲθαι : κίνδυνοϲ γὰρ αὐτοῖϲ ἑλχθῆναι πρὸϲ ἅπαντα τὰ τοῦ ζῴου μόρια |
| τοῦ ἔγχους πορθοῦσα τὰς πόλεις . . ὕβριν ] καὶ μεγαλαυχίαν . . εἴρξει ] κωλύσει αὐτὸν ἀπὸ τῶν πολιτῶν | ||
| γὰρ τὰς ψυχὰς ταπεινοῦν δεκάτῃ τοῦ μηνός , ὅπερ ἐστὶ μεγαλαυχίαν ἀποτίθεσθαι , ἧς ἡ ἀπόθεσις ἀδικημάτων ἑκουσίων καὶ ἀκουσίων |
| στρατευόμενον καὶ πονοῦντα οὐ ξενίζουσιν . ταῦτα δῆτ ' οὐκ ἀγχόνη ] ἀγανακτῶν ὡς ξενιζομένων τῶν πρέσβεων τοῦτο λέγει . | ||
| βρόγχον ὑγροῦ παχέος καὶ γλίσχρου , μάλιστα ἐπὶ παιδίων . ἀγχόνη πυώδης ἀπόστασις μεταξὺ ἐπιγλωττίδος καὶ ῥίζης γλώττης . παρίσθμια |
| Θετταλὸς Ἀχιλλεὺς ἀγαπήσει Πολυξένην εἰς τέλος ἀγαθὸν ἐξ αὐτῆς οὐδὲν πεπονθώς ; Σὺ μὲν οὖν μακρὸν ἀπέτεινας λόγον τὸν Ἀχιλλέα | ||
| καὶ τοῖς νεῦρα νενυγμένοις . εἰ δὲ τρυφερόχρωτός ἐστιν ὁ πεπονθώς , ἀνίεται τὸ φάρμακον ἰρίνῳ ἢ κομμαγηνῷ ἢ ἀμαρακίνῳ |
| προϊεμένη , ἔπειτ ' ἀνιστάντος αὐτὴν τοῦ πατρὸς καὶ τί πέπονθεν ἀξιοῦντος λέγειν : Ἱκέτις ἔφη γίνομαί σου πάτερ δεινὴν | ||
| τοῦ ἡλίου φῶς ἔχουσα ἀεί . Ὅπερ γὰρ ἡ γῆ πέπονθεν ἑστῶσα , τοῦτο [ καὶ ] ἡ σελήνη κινουμένη |
| τοῦ Διός . μήποτ ' ] ἵνα . ἀχθεσθῇ ] λυπηθῇ . . στέλλου , κομίζου ] πορεύου εἰς τὸν | ||
| σφοδρά , τί ἂν ποιήσει ; ὁμοίως δὲ καὶ εἰ λυπηθῇ σφοδρῶς διὰ τὸ στερηθῆναι ἄρτου πέντε ἡμέρας , πάντως |
| χωρισθῇ , φύγῃ . χωρήσεται ] ὑποχωρήσει . χωρήσεται ] ἐκστῇ . χωρήσεται ] + ἀποστῇ ἐάσας αὐτάς . χωρήσεται | ||
| οἷον εἰ ὅτι καλόν ἐστι τὸ μοιχεύειν δοξάζων , καὶ ἐκστῇ τῆς τοιαύτης δόξης καὶ οὐ πράττει τὴν μοιχείαν , |
| . τοιγαροῦν τοῦ μὲν τὴν πενίαν τοῦ δὲ τὸν πλοῦτον φθερεῖ , ἐπεὶ καὶ ὁ κεραυνωθεὶς αἰφνίδιον παρασημότερος γίνεται . | ||
| σύκων κλοπῆς φωράσεως . . . ἐξολεῖ : Ἐξολέσει , φθερεῖ ὄντας κακούς . οἴμοι τάλας : Φεῦ ὁ ἄθλιος |
| ὅταν δ ' ἐξ ἐπιβουλῆς καὶ πλεονεξίας ἀπάτηι καὶ βίαι κατέχηται , καθάπερ ὑπὸ τούτου νῦν , μικρὰ πρόφασις καὶ | ||
| ἰσχύος . εἶτα ἀνὰ μέσον τῶν διαστυλίων χιάσματα , ἵνα κατέχηται πάντοθεν τὸ σύστημα . εἶτα ἐπάνω τῶν χιασμάτων τράφηξ |
| πέφυκας οὐδὲ συνατυχεῖν , ἀλλὰ συνευτυχεῖν . ἂν δέ τις ἀτυχῇ , μέμνησο , ὅτι παρ ' αὑτὸν ἀτυχεῖ . | ||
| οὐδέν παραπαίειν ] μαίνεσθαι αὐτόν ἡμέτερον † ἢν τοῦδ ' ἀτυχῇ : τοῦτο οὕτως εἴποις : ἢν ἀτυχῇ ὁ Προμηθεὺς |
| ' ἔσεσθαι , πρὸς θεῶν , βεβαμμένου [ ] , τρέμοντος ; ἀστείαν . ἐγὼ μὲν ἡδέως ἴδοιμ ' ἄν | ||
| , ὁπόσος ἀπ ' αὐτοῦ στάζει , βραχίονός τε ξυνεῖναι τρέμοντος , ὁ δὲ ἐρᾷ τοῦ ἄθλου . δηλοῖ δὲ |
| . Γραῦς βακχεύει : ἐπὶ τῶν παρ ' ὥραν τι διαπραττομένων . Γραῶν ὕθλοι : ἐπὶ τῶν μάτην ληρούντων . | ||
| Ἀργεῖοι . Ἄρης τύραννος : ἐπὶ τῶν μετὰ βίας τι διαπραττομένων . Ἄριστα χωλὸς οἰφεῖ : ἐπὶ τῶν τὰ οἰκεῖα |
| τῶν μὲν Θετταλῶν ἐγκαταλελοιπότων , τοῦ δὲ Φωκικοῦ πολέμου μεγάλους ἐπιφέροντος κινδύνους διαποντίους δυνάμεις εἰς Ἀσίαν ἐξέπεμπον καὶ προετέρουν κατὰ | ||
| . Σφηνωθέντος δὲ ἐν τοῖς νεφροῖς λίθου καὶ σφοδροτάτας ὀδύνας ἐπιφέροντος , καὶ πλήθους αἵματος κίνδυνον ἀπειλοῦντος , ἐπὶ τὸ |
| . Ἐὰν δέ γε οἶμαι μεμιασμένη καὶ ἀκάθαρτος τοῦ σώματος ἀπαλλάττηται , ἅτε τῷ σώματι ἀεὶ συνοῦσα καὶ τοῦτο θεραπεύουσα | ||
| πολίταις δικαιοσύνη μὲν ἐν ταῖς ψυχαῖς γίγνηται , ἀδικία δὲ ἀπαλλάττηται , καὶ ἄλλη δὲ ἀρετὴ ἐγγίγνηται , κακία δὲ |
| τῶν μελλόντων καὶ τῶν οἰχομένων . ἀλλὰ πῶς τοῦ μὲν δράσαντος τὸ ἔργον μένει , τοῦ δὲ παθόντος τὸ πάθος | ||
| ' ἀνδρὸς γενναίου καὶ πολλὰ μὲν εἰδότος , πολλὰ δὲ δράσαντος . Ἀλλ ' ἡ μὲν οὕτως , ὁ δὲ |
| σὺ δὲ οὐ πῶλον ζητῶν ἀγέρωχον , ἀλλ ' ἰδὼν ἀδικουμένην | τὴν χώραν . . . . . . | ||
| ] , τὴν ἤπειρον κόλπον εἰργάσατο . ἰδὼν δὲ οὗτος ἀδικουμένην τὴν φύσιν | . . . . . . |
| τὸ κάλλος καὶ ἀεὶ παρεῖναι θέλων καὶ τῆς παρουσίας αὐτοῦ γλιχόμενος , οὕτω καὶ φίλοι καὶ λέγονται καὶ εἰσὶν οὐχ | ||
| ' αὐτὰ καὶ τοῦ φωτὸς τοῦ ἐπιθέοντος ἐπ ' αὐτοῖς γλιχόμενος εὐφραίνεται , ὥσπερ κἀπὶ τῶν ἐνταῦθα σωμάτων οὐ τῶν |
| ἐμὲ βλασφημοῦντι „ . Ὁ αὐτὸς ἐρωτώμενος πῶς ἄν τις ἀμύναιτο τὸν ἐχθρὸν εἶπεν : ” εἰ σύ γε καλὸς | ||
| τῇ χειρὶ ἐφίστησιν , οὐδὲ ἔχοντος , ὅ τι καὶ ἀμύναιτο , καὶ χρησμοῦ προμηθείας δεόμενα τὰ παρόντα ὁρῶντος . |
| Ἀλλὰ τί ταῦτ ' ἐπιτιμῶ , πολλῷ σχετλιώτερ ' ἄλλα κατη - γορηκότος αὐτοῦ καὶ κατεψευσμένου ; ὃς γὰρ ἐμοῦ | ||
| οὓς πᾶς ἀναλύεται . περὶ συλλογισμοῦ δὲ ὁ σκοπὸς οὐ κατη - γορικοῦ μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ |
| τὰ ἄλλα τρέπεται , μόνος δὲ αὐτὸς ἄτρεπτός ἐστι . πυνθάνεται οὖν ὁ θεὸς τοῦ σοφοῦ , τί ἐστιν ἐν | ||
| σε δεῖ μᾶλλον ἀρέσκειν ἢ τούτῳ . ἐκεῖνος οὖν σου πυνθάνεται φυγὴν καὶ φυλακὴν καὶ δεσμὰ καὶ θάνατον καὶ ἀδοξίαν |
| μικρόϲ : καί ποτε καὶ γέλωϲ αὐτοῖϲ ϲαρδόνιοϲ ἐπιγίνεται καὶ ἔρευθοϲ ἐπὶ τῷ προϲώπῳ , καὶ τὰ ὄμματα αὐτοῖϲ ἐν | ||
| ' ὧν πολλὴ μὲν ἡ διάταϲίϲ ἐϲτι τῶν ὀφθαλμῶν καὶ ἔρευθοϲ πολὺ καὶ τῇ ἁφῇ ἀντιτυπία καὶ φλόγωϲιϲ καὶ δάκρυον |
| καταψύχειν λέγουσιν , ὅταν τὸ καῦμα λήγῃ καὶ εἰς ψύχος τρέπηται . Πλάτων ἐν Φαίδρῳ : ” ἐπειδὰν ἀποψύχῃ , | ||
| ὑδεριῶϲι ἡ ὁδὸϲ ἐπιγίγνεται , ἢν ἐϲ ἀγαθὸν ἡ νοῦϲοϲ τρέπηται : ἀγαθὸν δὲ ἡ λύϲιϲ τῆϲ αἰτίηϲ καὶ μὴ |
| δέ , εἰ καὶ τῶν μεζόνων ἀϲφαλέϲτεροι , ἀλλὰ τέμνεται κύϲτιϲ , κἤν τιϲ τὸν [ τοῦ ] θανάτου κίνδυνον | ||
| γὰρ καὶ τῇδε πνευμάτων καταρρηκτικὸν πταρμοῖϲι , καὶ ὁκοῖόν τι κύϲτιϲ ἀγωγὸν οὔρων καὶ ῥὶν μύξηϲ . πρήϲϲει δὲ θέρμῃ |
| , μαρτυρίαν ἀντ ' εἰκόνος παράσχωμαι . οὐ γάρ που δυσχερανεῖ Πλάτων , ἐὰν Αἰσχί - νης ἐπιψηφίσῃ Πλάτωνος εἰπόντος | ||
| / ] εἰ . . . Σωκράτης αὐτοὺς ἔξω , δυσχερανεῖ τὰ μέγιστα . διατρίβειν ] βραδύνειν . , ἀργεῖν |
| πάντα κάτω ἐφ ' ἑωυτήν : καὶ ὑπὸ μὲν τοῦ πτύσματος πνίγεταί τε καὶ ῥέγχει οὐ καθαιρόμενος , ὑπὸ δὲ | ||
| ἐόντων , καὶ τῆς καθάρσιος οὐ γινομένης κατὰ λόγον τοῦ πτύσματος , οἵ τε πυρετοὶ ὀξύτεροι καὶ πυκνότεροι γίνονται , |
| κακή : διψαλέοι . ἢν δὲ καὶ θνῄϲκειν μέλλωϲι , ἱδρὼϲ ψυχρόϲ : δυϲουρίη : ἕδρη ἀπολελημμένη , ὡϲ μηδὲ | ||
| ποτὲ μὲν ῥαΐζει ποτὲ δὲ ἐπιτείνεται . παρέπεται δὲ αὐτοῖϲ ἱδρὼϲ καὶ φρικώδηϲ ϲυναίϲθηϲιϲ καὶ τρόμοϲ καὶ περίψυξιϲ ἀκρωτηρίων καὶ |
| νέους ὅρπηκας ” . . . . . δαιμόνιοι , μαίνεσθε . † ) θαυμάσιοι ἐπὶ κακῷ . . . | ||
| πρήγματι , εἰ ἀμπελίνῳ καρπῷ , τῷ περ αὐτοὶ ἐμπιπλάμενοι μαίνεσθε οὕτως ὥστε κατιόντος τοῦ οἴνου ἐς τὸ σῶμα ἐπαναπλέειν |
| τοῦ γὰρ σώματος ὑπὸ τῶν εἰσιόντων καομένου τε ἐντὸς καὶ ψυχομένου , καὶ πάλιν ὑπὸ τῶν ἔξωθεν ξηραινομένου καὶ ὑγραινομένου | ||
| ποιοῦντεϲ , ἄχριϲ ἂν ὁ κάμνων αἰϲθάνηται τοῦ βάθουϲ ποϲῶϲ ψυχομένου καὶ ἀδιψότεροϲ γένηται . μίγνυμεν δὲ ἐνίοτε καὶ ἔλαιον |
| τῶν τόνων τὸ πλεῖστον διοδεύει ἢ ὅτι σεμνόν τι καὶ ἐρρωμένον καὶ εὔτονον ἦθος ἐπιφαίνει . ἐὰν μέντοι ἡ φωνή | ||
| ἑταῖρον αὐτοῦ : ἡλικιώτας δὲ εἶναι , τὸν μὲν Εὐθύδικον ἐρρωμένον καὶ καρτερόν , τὸν δὲ Δάμωνα ὕπωχρον καὶ ἀσθενικόν |
| κἀγὼ πονηρός εἰμι . Ἐὰν δὲ μὴ ταύτῃ γ ' ὑπείκῃ , λέγ ' ὅτι κἀκ πονηρῶν . Οὐκ αὖ | ||
| καὶ φόβους καὶ ἀλγηδόνας καὶ λύπας μὴ διαπονῇ καρτερῶν ἀλλὰ ὑπείκῃ , τότε οὐ τιμᾷ ὑπείκων : ἄτιμον γὰρ αὐτὴν |
| καὶ τῆς Δάφνης τὸ ἄλσος , ἔνθα καὶ τὸ ὕδωρ ἐπαισθάνεται τοῦ θεοῦ καί τι μουσικὸν ὑπηχεῖν λέγεται . τὸ | ||
| σώμασιν , τέως μὲν ἂν ἐρρωμένος ᾖ τις , οὐδὲν ἐπαισθάνεται , ἐπὰν δ ' ἀρρώστημά τι συμβῇ , πάντα |
| τῆς διαθέσεως ἀνίατον καθίσταται , παντὸς μὲν τοῦ λεπτοῦ μέρους διαφορηθέντος , ἐμμείναντος δὲ τοῦ γεωδεστάτου καὶ δυσδιαιρέτου : διὰ | ||
| κατεργασθείσης τῆς τροφῆς καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ ἀτμώδους καὶ φυσώδους διαφορηθέντος , ὡς ἀκραιφνέσιν ἤδη τέγγεσθαι τὸν ἐγκέφαλον ἀναδόσεσιν , |
| ἐναντία δυνάμεθα κατανοῆσαι ; Ποῖα δή ; Τὰ τοιάδε : φοβούμεθα μέν που τὰ κακά , προσδοκῶντες γενήσεσθαι . Ναί | ||
| ὄνομα δ ' αὐτῷ Κλεινίας . ἔστι δὲ νέος : φοβούμεθα δὴ περὶ αὐτῷ , οἷον εἰκὸς περὶ νέῳ , |
| βραχειῶν , ὅταν μὲν εἰς μέρος λόγου λήγουσα συλλαβὴ φωνηέντων πάσχῃ σύγκρουσιν λίαν ἀσθενής , μῆκος δὲ προσλαμβάνουσα πλέον ἢ | ||
| μείουρον διπλοῦν κατασκευάζειν , ἵνα ὑπὸ τῶν λιθοβόλων τυπτόμενον μηδὲν πάσχῃ , ἀπέχον θάτερον θατέρου πήχεις ὀκτώ , ἐπ ' |
| διαίρησαι : διελθεῖν . δῆθεν : δήπουθεν . διακναισθέν : διαφθαρέν . δοχμοί : πλάγιοι . οἶνον αὐτίτην : τὸν | ||
| τὸ πολύ φασι τῇ φύσει πολέμιον . Ἢν δὲ τύχῃ διαφθαρέν , ἢ συσσαπὲν ἀπό τινος νόθου θερμότητος , ἢ |
| μὲν οὖν ἄλλα ἔγωγε τούτοις πιστεύω : ὅτι δὲ διαφέρεσθον ἀλλήλοιν , ἐθαύμασα . τοῦτο οὖν σου ἐγὼ ἀντιδέομαι , | ||
| Συλλείων καὶ Λέπιδος Αἰμίλιος ἀπὸ τῶν ἐναντίων , ἐχθίστω τε ἀλλήλοιν καὶ εὐθὺς ἀρξαμένω διαφέρεσθαι . δῆλόν τε ἦν τι |
| διεφθαρμένον , ἢ συστὰν ἐπὶ πλεῖον τίκτει πάθος ἢ νόσον δυσίατον , συνδιαφθείρουσαν καὶ τὴν κατὰ φύσιν τροφὴν ἢ καὶ | ||
| ' ἐν δόμοισι τοῖσδε μήδεται κακόν , ἄφερτον φίλοισιν , δυσίατον : ἀλκὰ δ ' ἑκὰς ἀποστατεῖ . τούτων ἄιδρίς |
| τὰ πράγματα ἀνασκησία , ἀμελετησία , ἀμέλεια , βλακεία , νώθεια , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ὀλιγωρία , ἀνανδρία , | ||
| ὄκνος , ἔκλυσις , ἀθυμία , ῥᾳθυμία , ἀνανδρία , νώθεια , νωθρότης , ὀλιγωρία , ἀμέλεια , ὑπτιότης . |
| ἐκ τούτου καὶ κυνὸς ἐς τὴν μητέρα ἀποκρίνεται , καὶ κατώλισθεν ἡ σπορὰ πρὸς τὸ χεῖρον , καὶ κύων τίκτεται | ||
| , καὶ πῶς ἐρρύσαντο καλέσαντες ἔξω τοῦ ἀνδρῶνος , ἔνθα κατώλισθεν , ἐρῶ ἀλλαχόθι : ἄξιον δὲ μηδὲ ταῦτα παραλιπεῖν |
| , κἂν εὐτελῆ τυγχάνῃ . εἰ καί τι οὖν εὐτελὲς ἁμάρτῃς , τοῦτο μέγιστον ἔσται . πολλῶν ταμίας : πολλῶν | ||
| ἀφήσω σε τούτου , καὶ τὸ λοιπόν , ὁπηλίκον ἂν ἁμάρτῃς , οὐδὲν πείσῃ ἐξ ἐμοῦ ἄχαρι . τοῦτο ἀνδρὶ |
| ϲκολοπένδραϲ δηχθεῖϲιν κοινῶϲ μὲν ὁ ἐν κύκλῳ τόποϲ τοῦ δήγματοϲ πελιοῦται καὶ ἐπαίρεται καί ποτε τρυγώδηϲ κατὰ τὸ ϲπάνιον δὲ | ||
| τὸ δῆγμα πλήρειϲ ἰχωροειδοῦϲ ὑγροῦ , καὶ τὰ πληϲίον πάντα πελιοῦται , καὶ τοῦ δέρματοϲ ὑποδερομένου τῆϲ φλυκταίνηϲ λευκὸν φαίνεται |
| ἔργῳ δηλώσῃς τὴν νόσον : εἰ τὸ μηδὲν ἄξιον φόβου φοβῇ , πάντα ἂν φοβηθεῖσαν γνῶθι σαυτήν : φοβοῦμαι μὴ | ||
| ' ὥς ς ' ἀπαλλάξω φόβου : μὴ κατὰ τοῦτο φοβῇ . καὶ γὰρ ἦλθον ἵνα σε ἀπαλλάξω φόβου . |
| κουφίζεσθαι , ἀλλ ' ἵνα δοκῶν ἐπιψαύειν τῆς γῆς , λανθάνῃ κλέπτων τὸ μὴ κατὰ γῆς ἐπερείδεσθαι . . . | ||
| ποιῶν πονηρὰ χρηστά τις λαλῇ καὶ τὸν παρόντα πλησίον μὴ λανθάνῃ , διπλάσιος αὐτῷ γίνεθ ' ἡ πονηρία . εἶτά |
| ὑπὸ δὲ ἀνθρώπων ἀγαθῶν ἀτιμάζει : τοῦ δὲ πάντων ἡδίστου ἀκούσματος , ἐπαίνου σεαυτῆς , ἀνήκοος εἶ , καὶ τοῦ | ||
| πάντες ὑποσιγήσουσιν αὐτοῖς καὶ μήτε ὅραμα μηδὲν ἄλλο ἔσται μήτε ἀκούσματος ἀκούειν μηδενός , οὐκ ἄρα οἵα τε ἔσται ἡ |
| φθεγγόμενα καὶ βοῶντα μέγιστον τὰ σιδήρια λέγεται , ἐάν τις ἅψηται : ὥστε τοῦτο μὲν ὑπὸ σοφίας ἔλαθες οὐδὲν εἰπών | ||
| Α γωνίας λαβεῖν , παραφέρομεν τὸ ΘΚ κανόνιον ἕως ἂν ἅψηται τοῦ ἄκρου τοῦ μοιρογνωμονίου , καὶ τηροῦντες τὴν θέσιν |
| δεσπότης κοινῇ τοῦ βλάψαντος τέχνῃ καὶ τοῦ βλαβέντος ἐπ ' ἀποστερήσει φῇ τοῦ δούλου γεγονέναι τὴν αἰτίαν , διαδικαζέσθω μὲν | ||
| εὐθύτητι παρέσχεν ἐκεῖνα , ἀλλ ' ὅπως μειζόνως τούτους οἷς ἀποστερήσει λυπήση ἢ εἰ μὴ , τοῦτο λειπόμενόν ἐστιν ἐξ |
| . ἡ δὲ εὐτυχία , ὅταν ἐφ ' ἃ σκοπεῖ πράξῃ κατ ' ὀρθὸν ἃ δεῖ πράττειν τὸν σπουδαῖον . | ||
| μετὰ λόγου πράξῃ , ὅταν δὲ μὴ τοῦ λόγου κρίναντος πράξῃ , οὔ φαμεν τὸν ἄνθρωπον πεπραχέναι ἀλλὰ τὸν θυμὸν |
| αἰσχρὸν κάκιστον . Ὃ ἂν ὁμολογήσῃς , ποίει . Ἀτυχίαν κρύπτε , ἵνα μὴ τοὺς ἐχθροὺς εὐφράνῃς . Ἀληθείας ἔχου | ||
| κόλαζε , ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κώλυε . . δυστυχῶν κρύπτε , ἵνα μὴ τοὺς ἐχθροὺς εὐφράνηις . Πᾶσιν ἄρεσκε |
| τὰ χρήματά μου ἐξαναλοῦν δυναμένην . ἵππερόν ] ἵππουρον . ἵππερόν ] ἱππικὸν ἔρωτα καὶ ἱππικὴν νόσον : παρ ' | ||
| ' οὐκ ἐπείθετο τοῖς ἐμοῖς οὐδὲν λόγοις , ἀλλ ' ἵππερόν μου κατέχεεν τῶν χρημάτων . νῦν οὖν ὅλην τὴν |
| καὶ τὰ ὦτα κλίνουϲιν , ϲίελον δὲ καὶ δαψιλὲϲ καὶ ἀφρῶδεϲ ἀφιᾶϲιν καὶ ἄφωνοι τοὐπίπαν εἰϲὶν καὶ οἷα ἄφρονεϲ , | ||
| ϲτόμα καὶ τὴν γλῶτταν προβάλλοντεϲ , ϲίαλον δὲ δαψιλὲϲ καὶ ἀφρῶδεϲ προχέουϲι τά τε ὦτα ἐπικλίνουϲι καὶ τὴν οὐρὰν κεχαλαϲμένην |
| πλησίον ὥσπερ ὁ κλέπτης , ἀλλὰ τέλος ἔχει τὴν τοῦ μαινομένου σωτηρίαν . πᾶσα δὲ πρᾶξις ἀπὸ τοῦ τέλους τὸ | ||
| δόξω εἶναι , ἐπειδὴ τὸ τὴν ἀλήθειαν λέγειν οὐκ ἔστι μαινομένου . τοσοῦτον οὖν , φησὶν , ἔξω γενήσομαι μανίας |
| μάλα ξυνεχέεϲ , ἀλλὰ ῥεμβώδεεϲ . ἀπὸ δὲ κοιλίηϲ ἂν ἀνάγοιτο μέλαν καὶ πηγνύμενον , κἢν ἀπὸ ἀρτηρίηϲ ᾖ : | ||
| διαβρωτική ἐστι καὶ δριμεῖα ἡ ὕλη : εἰ δὲ μὴ ἀνάγοιτο , καὶ ὡς σημεῖον καὶ ὡς αἴτιον κακὸν , |
| οὔτε μὴν σκορπίου κέντρον ἀπερείσαντος . ἐπὰν δὲ ἄρα τούτων προσπελάσῃ τι ἅμα καὶ παραψαύσῃ τοῦ σώματος καὶ ἅμα τι | ||
| οὔτε μὴν σκορπίου κέντρον ἀπερείσαντος . Ἐπὰν δὲ ἄρα τούτων προσπελάσῃ τι καὶ παραψαύσῃ τοῦ σώματος , καὶ ἅμα τι |
| , ὄψιος στάσιες , φαντασίαι , ἴκτερος , λυγμὸς , ἐπιληψίη , αἷμα ὁλοσχερὲς , ὕπνος , καὶ ἐκ τούτων | ||
| μέλαϲι , μελαγχολίη : ἐπὶ δὲ τῷ φλέγματι , ἡ ἐπιληψίη . παϲῶν γὰρ ἥδε νούϲων τροπή . Περὶ ἐπιληψίηϲ |
| διάνοια ἀποφαίνεται καὶ ἀληθεύει ἢ ψεύδεται περὶ αὐτοῦ καταφάσκουσα ἢ ἀποφάσκουσα , περὶ οὗ μὴ οἷόν τέ ἐστι τὴν διάνοιαν | ||
| . Πάντα τὰ νοητὰ ἡ διάνοια γινώσκει ἢ καταφάσκουσα ἢ ἀποφάσκουσα . ἐὰν μὲν γὰρ οὕτως εἴπῃ ὅτι ὁ θεὸς |
| ἡ τοῦ κατὰ φύϲιν ἐκτροπή , πολὺ δὲ τὸ τῆϲ φύϲεωϲ οἰκεῖον . περὶ δὲ τὰϲ ἀκμὰϲ ἡ τοῦ παρὰ | ||
| ὅτε κακῶϲ ἐπιφαίνεται ϲημεῖα : πᾶϲα γὰρ πέψιϲ ἐπικρατούϲηϲ τῆϲ φύϲεωϲ γίνεται : διὰ τοῦτο ἀεὶ ἀγαθή ἐϲτιν . τὰ |
| καὶ ἡ ἀετῶν σεμνότης . μέλλοντος δὲ ἤδη τοῦ Διὸς ἐγχειρίζειν αὐτῷ τὸ σκῆπτρον ἡ γλαῦξ ἰδοῦσα τὸ ἑαυτῆς ἐν | ||
| μὲν οἰομένων δεῖν τὴν στρατηγίαν καὶ τὴν τῶν ὅλων ἐξουσίαν ἐγχειρίζειν Ἡρακλείδῃ διὰ τὸ τοῦτον δοκεῖν μηδέποτ ' ἂν ἐπιθέσθαι |
| πάντα ἡδέωϲ . λαλιὴ τῶν παρεόντων φιλομειδήϲ : ἡϲυχίη , θυμηδίη τοῦ νοϲέοντοϲ . ὀϲμαὶ εὐώδεεϲ , ἀβαρέεϲ ἐϲ κεφαλῆϲ | ||
| ὀχετούϲ : καὶ γὰρ καὶ τὸ εὔπνοον τῶνδε καὶ ἡ θυμηδίη καὶ τὴν ψυχὴν θάλπει καὶ τὴν φύϲιν ζωγρεῖ . |
| συνθεῖναι δύναμιν . εἰ δέ τις καὶ βελτίω τούτων ἐπεισάγειν δυνηθείη λυσιτελοῦντα πρὸς τὸ προκείμενον , χάριν αὐτῷ παμπόλλην εἰσόμεθα | ||
| ' εἴ γε τοῦτο δυνατὸν ἐν ἀνθρώποις , ἐκεῖνος ἂν δυνηθείη μόνος , ὃς οἶδε τοὺς νόμους τοὺς μὲν κρίνειν |
| σιδήρου ἄκρον , τὴν ὀξύτητα , σιαγόνα . . τοῦ ἥλου . αὐθάδη ] τραχεῖαν . γνάθον ] στόμα . | ||
| μέμψαιτο ] κατηγορήσῃ . . ἀδαμαντίνου νῦν σφηνὸς ] στερροῦ ἥλου σιδηροῦ . αὐθάδη γνάθον ] ἤτοι ἐξοχὴν , περόνην |
| ἀποδῶταί τῳ : ἐὰν δέ τις ἰδιώτῃ τι τῶν τοιούτων ἀποδῶται δημιουργός , ὁ πριάμενος ἐντὸς ἑκμήνου ἀναγέτω , πλὴν | ||
| νόμους ἀναγωγὴ καὶ μὴ τῇδε ἔστω . ἐάν τις ἀνδράποδον ἀποδῶται κάμνον φθόῃ ἢ λιθῶν ἢ στραγγουριῶν ἢ τῇ καλουμένῃ |
| , δαλός δαυλός , ἴαχεν ἴαυχεν , λέγουσιν οὕτω καὶ φάσκω φαύσκω καὶ μετὰ τοῦ ρ φραύσκω . δῆλον δ | ||
| . ἀπομορχθεὶς ] ἀποβαλών . Γ ἔνδον τούτων ὧν ἂν φάσκω : ἀντὶ τοῦ ” ἃ ἔξωθεν ἐπαγγέλλομαι ποιεῖν , |
| βάροϲ ἰϲχίου : κατὰ ῥάχιν δυϲκαμ - πέεϲ , ξυννεῦϲαι χαλεπῶϲ : ἐπώδυνοι ϲτρόφοι , βαρέεϲ , ἀνείλυϲτοι : τὸ | ||
| ἁπλᾶ λελεγμένα καί τινα τῶν ϲυνθέτων . τῆϲ δὲ βηχὸϲ χαλεπῶϲ ἐπικρατούϲηϲ θύμον καὶ ὕϲϲωπον μετὰ χυλοῦ γλυκυρίζηϲ μέλιτι ἀπέφθῳ |
| Σκιάθιος ἴσον ἴσῳ κεκραμένος . τί δ ' ὥσπερ οἱ σταδιοδρόμοι προανίστασαι ; τὰ θυγάτρια περὶ τὴν λεκάνην ἅπαντα περιπεπλιγμένα | ||
| μέλας Σκιάθιος ἴσον ἴσῳ κεκραμένος . Τί ὅτι ὥσπερ οἱ σταδιοδρόμοι προανίστασαι ; Τὰ θυγάτρια περὶ τὴν λεκάνην ἅπαντα περιπεπλιγμένα |
| χρῷτο τῷ καταρτισμῷ περὶ τὸ ὑπεροειδὲς ξύλον , ὑπόκειται . Ἀσφαλέστερον δὲ τὸ διὰ τοῦ κλιμακίου γινόμενον διὰ τούτων ὑποτέταχεν | ||
| πτίλον . . . τί τοῦτο ; ἄμφω ἀπέτιλας . Ἀσφαλέστερον οὕτως , ὦ ἀλεκτρυών , καὶ σοὶ ἧττον ἂν |
| πρὸς δὲ τούτοις ἐπικυρώσαντος μὲν τὴν κτῆσιν τοῦ πολέμου , κάτοχον δὲ καὶ βέβαιον πεποιηκότος τοῦ χρόνου . διδάσκει δέ | ||
| , Ἀριστόβουλος δὲ ὧδε ἀνέγραψε . Σύραν γυναῖκα ἐφομαρτεῖν Ἀλεξάνδρῳ κάτοχον ἐκ τοῦ θείου γιγνομένην καὶ ταύτην τὸ μὲν πρῶτον |
| κενωτέον ϲυχνὸν ἀφαιροῦνταϲ τοῦ αἵματοϲ , κἄπειτα τοῖϲ τοπικοῖϲ χρηϲτέον βοηθήμαϲιν τῆϲ ἀναϲκευαϲτικῆϲ ἀδήκτωϲ ὑπάρχουϲι δυνάμεωϲ . ἁπλᾶ μὲν οὖν | ||
| κίνδυνον , οὐδὲν τὸ κωλῦόν ἐϲτι καὶ τοῖϲ λοιποῖϲ χρήϲαϲθαι βοηθήμαϲιν : αἱρετώτερον γὰρ διακενῆϲ , ἂν οὕτω τύχῃ , |
| οὐχὶ δέ γε καὶ ὑπάρχει , χρῄζομέν τινος κριτηρίου τοῦ παραστήσοντος τίνα ἐστὶ τὰ φαινόμενα ἅμα καὶ ὑπάρχοντα καὶ τίνα | ||
| βεβαίως τι παριστᾶν , ὡς καὶ ἀνάπαλιν αὐτὰ χρῄζειν τοῦ παραστήσοντος . λελήθασί τε αὑτοὺς οἱ ἀπὸ τῆς Στοᾶς εἰς |
| αὐτὸ δεῖ ἁπτικὸν εἶναι . ἡ γὰρ τροφὴ ἁπτομένη τοῦ τρεφομένου τρέφει , οὐ πόρρω κειμένη : εἰ γοῦν μὴ | ||
| ὄντος τοῦ ὁμοίου . πάσχει δὲ τὸ τρέφον ὑπὸ τοῦ τρεφομένου πεττόμενον καὶ μεταβάλλει κινούμενον : πᾶσα σε μεταβολὴ ἢ |
| σαρκὸς τοῦ ὀστοῦ : ἀκώλυτος γὰρ ὁμοῦ καὶ ἀβλαβὴς ἡ πρίσις ἔσται διὰ τὰς τῶν τελαμώνων περιβολὰς καὶ τὴν τῆς | ||
| ἀχλυῶδες , κακόν . Ὀξυφωνίη κλαγγώδης , πονηρόν . Ὀδόντων πρίσις , ὀλέθριον , οἷσι μὴ σύνηθες καὶ ὑγιαίνουσιν : |
| παρὸν τῆϲ ὑπονοίαϲ ἀπαλλάττειν τὸν πάϲχοντα , ὕϲτερον δὲ μεγίϲτηϲ βλάβηϲ αὐτῷ πρόξενοι γίγνονται : τραχύνοντεϲ γὰρ τὸ βλέφαρον , | ||
| ἔκλευκόϲ ἐϲτι περί τε τὰ βλέφαρα καὶ τὸν ἐπιπεφυκότα χωρὶϲ βλάβηϲ τῶν χιτώνων , εὐχρηϲτεῖ καὶ τὰ ὑγροκολλούρια καλούμενα διά |
| , ἵνα μὴ πάλιν στάσεις καὶ ταραχὰς κατὰ τὴν πόλιν ἐργάσηται , πολέμους εἰςηγησάμενος , καὶ μὴ συγχωρῶν τὸν δῆμον | ||
| μὴ ἐμπεσὼν εἰς τυραννίδας καὶ ἄλλας τοιαύτας πράξεις πολλὰ μὲν ἐργάσηται καὶ ἀνήκεστα κακά , ἔτι δὲ αὐτὸς μείζω πάθῃ |
| , καὶ ἡ τοῦ κάμνοντοϲ δὲ εὐφορία μέγιϲτον καὶ αὐτὴ ϲημεῖον ἀπαλλαγῆϲ ἐϲτι καὶ τὰ οὖρα πολὺ βελτίω μετὰ τὸν | ||
| γνωρίϲματα . Ἡ μὲν μικρὰ κεφαλὴ μοχθηρᾶϲ ἐγκεφάλου καταϲκευῆϲ ἴδιον ϲημεῖον , ἡ μεγάλη δὲ οὐκ ἐξ ἀνάγκηϲ ἀγαθή : |
| ὁ Εὐαγόρας τὸ μὲν πρῶτον ὑπερεῖχεν , ὕστερον δὲ τοῦ Γλῶ μετὰ τοῦ βάρους ἐπενεχθέντος καὶ γενναίως ἀγωνισαμένου συνέβη φυγεῖν | ||
| Περσῶν καὶ ὁ τῆς ναυτικῆς δυνάμεως ἡγούμενος , ὀνομαζόμενος δὲ Γλῶ , κατέπαυσαν τὴν στάσιν . πλεύσαντες δὲ τῷ παντὶ |
| νῦν λεγόμενα τοῖς ἐν τῇ Φυσικῇ : οὐκ ἂν γὰρ πάσχοι ὁ Ἀριστοτέλης ἐν τῇ Φυσικῇ γενέσθαι αὔξησιν χωρὶς ἀλλοιώσεως | ||
| καὶ ἀληθῆ οἴοιτο ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐκοῦν ταῦτα πάσχοι ἂν πάντα διὰ τὸ μὴ ἔμπειρος εἶναι τοῦ ἀληθινῶς |
| ἀγνωμοσύνης καὶ πλεονεξίας , ἢ πολὺ τοὐναντίον κἀκείνους πονηροτάτους ἀνθρώπων ἐκρίνετε καὶ τοῖς Θηβαίοις συνήσθεσθε καὶ συνηλγεῖτε , καὶ δίκην | ||
| ' ὀλίγου σκοπούντων : τῶν ἀσκέπτως λεγόντων . σωφρονέστερον ἂν ἐκρίνετε : μετὰ ὑγιοῦς φρονήσεως ἦν ἂν ἡ κρίσις ἡ |
| καὶ ἐκ τῆς κεφαλῆς οὐχ ἧττον τούτων θαυμαστὸν τὸ τέταρτον ἐφείλκετο , ὃ δή φασι συμβῆναι περὶ τὸ χάσμα τῆς | ||
| . καὶ ἴσως συγγνώμη : τὸ γὰρ μᾶλλον φιλούμενον μᾶλλον ἐφείλκετο . αἴνιγμά σοι δοκῶ λέγειν ἐπιλελησμένῳ μὲν αἴνιγμα , |
| ψυχῆς φύσει συμβαινούσας κατεῖδε , τὴν μὲν ὀργὴν ὑπὸ λύπης ἐγγινομένην , ζέσιν δέ τινα τοῦ αἵματος καὶ τοῦ ἐν | ||
| τοσαύταις ὅσων καὶ τὸν τύπον σῴζομεν . ἔτι ἤτοι τὴν ἐγγινομένην νῦν καὶ τυπουμένην εἰκόνα φαντασίαν λέγουσιν ἢ τὴν γεγονυῖαν |
| ὡς τεμνόντων νεῦρον , ἐπειδὴ μετὰ τὴν τομὴν εὐθέως ᾔσθοντο ναρκώδους διαθέσεως οἱ τμηθέντες ἐν τῷ μήκει τῆς χειρός , | ||
| μὲν μετὰ πυρώσεως συνίστανται , ὁτὲ δὲ μετὰ ψύξεως καὶ ναρκώδους αἰσθήσεως , καὶ ποτὲ μὲν μετὰ φλεγμονῆς , ποτὲ |
| οὐδὲν φίλτρον ἐστὶν εὐνοίας , κατολιγωρῇ , φιλοίκειον δέ τι προπεπονθὼς πάθος ἐκ διδασκαλίας , ἣν ὁ ἱερὸς λόγος ὑπηχεῖ | ||
| φέρεται ἐκεῖσε χολὴ καὶ ποιεῖ τὴν φλεγμονὴν ἢ ὅτι ὑπόκειται προπεπονθὼς ὁ ὑπεζωκώς : καὶ τὸ τηνικαῦτα ἐπειδὴ πέπονθεν , |
| ἀπολήψει , φρενῶν ἐντάσιες , ἢ πνευμάτων προστάσιες , ὀρθοπνοίης ξηρῆς , οἷσι μὴ πῦον ὕπεστιν , ἀλλὰ ὑπὸ πνεύματος | ||
| οὐ ζοφερῆς ἔχιός τε καὶ ἀλγεινοῖο κεράστου τύμματα , καὶ ξηρῆς διψάδος οὐκ ἀλέγοι . σκορπίος οὐκ ἐπὶ τήνδε κορύσσεται |
| , δι ' ὧν πρὸς τὸ πρῶτον ἀγαθὸν ἀναφέρεται , ἀπάθεια καὶ ἀλήθεια , ὧν τὸ μὲν πρακτόν , τὸ | ||
| ψευδῆ ταῦτά ἐστιν , ἐξ ὧν ἡ εὔροιά ἐστι καὶ ἀπάθεια ἀπαντᾷ , λάβε μου τὰ βιβλία καὶ γνώσῃ ὡς |
| σπασμοῦ τῶν νεύρων , διὸ ἔστιν ὅτε καὶ οὖρον ἐκκρίνουσιν ἀπροαιρέτως . ἰᾶται δὲ τὸ πάθος ἐπὶ μὲν τῶν πρὸ | ||
| κύστεως πάρεσις , εἴτε κατέχοι τὰ οὖρα , εἴτε καὶ ἀπροαιρέτως ἐκκρίνοιτο , μεθοδευέσθω ὁμοιοτρόπως τῶν τε ἐμβροχῶν καὶ καταπλασμάτων |
| τὴν τροφὴν ἀναλαμβάνουϲι : τούτου δὲ μεῖζον ἀγαθὸν οὐδὲν ἂν εὕροιϲ αὐτοῖϲ . φυλακτέον δὲ τὴν ἐν τῷ ψυχρῷ πολλὴν | ||
| καὶ ϲεϲέλιοϲ πάϲαϲ ἰδέαϲ . καὶ τί γὰρ οὐκ ἂν εὕροιϲ ἐν τοιϲίδε τῶν δυνατωτάτων ; λόγοϲ ὅτι καὶ γυπὸϲ |
| παρά τινοϲ τῶν νεωτέρων μανθάνειν ἀναγκαῖον ἡμῖν , ὡϲ καὶ ὀφθαλμία καὶ | ὠταλγία περιοδίζουϲιν , ἀλλὰ παρὰ τοῦ εὑρόντοϲ | ||
| ἀπολαβὼν σκόπει . νοσεῖ που ἄνθρωπος ὀφθαλμούς , ᾧ ὄνομα ὀφθαλμία ; Πῶς γὰρ οὔ ; Οὐ δήπου καὶ ὑγιαίνει |