| ὁ ἔπαινος , πλὴν ἄρα δι ' οἰκονομίαν τινά ; παρίης γὰρ νῦν ἀκαίρως τὴν φυσικὴν δόσιν ἄλλου τινὸς οὐκ | ||
| ; Πάνυ γ ' , ἔφη : ἀλλ ' ἐκεῖνο παρίης , ἂν δέῃ μάχεσθαι , τί ὠφελήσει ἡ οἰκονομική |
| τάδ ' ἐλθὼν μηδ ' ἐπ ' ἄλλοισιν τρέπε . Ὧδ ' ὡς ἔχω στείχοιμ ' ἄν : ἴτ ' | ||
| τῶν πτωμάτων . Πολύ γε : ἀλλὰ πῶς λέγεις ; Ὧδ ' , εἶπον , ἐξευρήσω , σοῦ ἀποκρινομένου ζητῶν |
| εἶναι : ἀλλ ' ἀκέουσα κάθησο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ , μή νύ τοι οὐ χραίσμωσιν ὅσοι θεοί | ||
| Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν |
| νύξ . εἶτα ἀπὸ τοῦ παρελθόντος προτρέψῃ χρόνου λέγων : ἀναμνήσθητι τῆς μνηστείας , ἐν ὅσῳ χρόνῳ γέγονεν , ἐν | ||
| συγχωρεῖς , ἄθρει . Ἀλλὰ συγχωρῶ . Τὸν τοίνυν δημοτικὸν ἀναμνήσθητι οἷον ἔφαμεν εἶναι . ἦν δέ που γεγονὼς ἐκ |
| φίλ ' ἀθανάτοισι θεοῖσιν , εἴσω τὸν προβόλαιον ἔχων πεφυλαγμένος ἧσο . Τί γάρ , φησὶν ὁ Ἀργεῖος , εἰ | ||
| ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : οὐ γὰρ |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ϲ ? ὑμεῖϲ εἴπατέ θ ' οὕτω πο [ ! ! ! | ||
| ἐγώ ϲύ ἵ , δυϊκὸϲ νῶϊ ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ ἡμεῖϲ ὑμεῖϲ ϲφεῖϲ : παραγώγων δὲ ἑνικὸϲ ἐμόϲ ϲόϲ ὅϲ , |
| ἐπικούρων . ἐπιτεῖλαι ἐπιτάξαι , ἐντείλασθαι . ἐπιτειλαμένῳ ἐπιτάξαντι . ἐπιτετράφαται ἐπιτετραμμένοι εἰσίν . Ἰακὸν δὲ τὸ σχῆμα . ἐπιτηδές | ||
| τέως δὲ μάγειροι μὲν φόρεον πλῆσάν τε τραπέζας , οἷς ἐπιτετράφαται μέγας οὐρανὸς ὀπτανιάων , ἠμὲν ἐπισπεῦσαι δείπνου χρόνον ἠδ |
| οὐκ ἔστιν ὅ τι ὕστερον αὐτῷ ἡμάρτηται [ , τῷ ἐμῷ πατρί ] , οὐδ ' ὅ τι οὐ πεποίηται | ||
| ἔσθ ' ὑπάλυξις , ἄφαρ δέ σε Παλλὰς Ἀθήνη ἔγχει ἐμῷ δαμάᾳ : νῦν δ ' ἀθρόα πάντ ' ἀποτίσεις |
| : ἔστι γὰρ ἥμιν σήμαθ ' , ἃ δὴ καὶ νῶϊ κεκρυμμένα ἴδμεν ἀπ ' ἄλλων . ” ὣς φάτο | ||
| κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας φράσσομαι , ἤ κεν νῶϊ δυνησόμεθ ' ἀντιφέρεσθαι μούνω ἄνευθ ' ἄλλων , ἦ |
| . Ἀχαιίδα γαῖαν τὴν Πελοπόννησον . ἀχάριστα ἀχαρίστως : “ ξεῖν ' , ἐπεὶ οὐκ ἀχάριστα παρ ' ἡμῖν ταῦτ | ||
| πρόγονον τίομεν γένος οἱ περὶ λίμναν ἄγε νῦν , ὦ ξεῖν ' , ἐπὶ ποιοφύτων ? ἵστω ? σηκῶν ? |
| κ ' ἐθέλῃσθα . Οὔθατα γὰρ μήλων ὅτε κεν μινύθοντα ἴδηαι , πῶς ἔρξεις , φίλε τέκνον , ἐπὴν ἐρίφοισι | ||
| βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον : σκέπτεο νῦν Μενέλαε διοτρεφὲς αἴ κεν ἴδηαι ζωὸν ἔτ ' Ἀντίλοχον μεγαθύμου Νέστορος υἱόν , ὄτρυνον |
| τοῦ Διομήδους ἐστὶν ὁ λόγος . . , . μὴ σφῶιν ἐλεγχείην καταχεύῃ Αἴθη : ἡ διπλῆ ὅτι σφῶιν ὑμῖν | ||
| ἠίθεοι ᾔθεοι “ , ” ἠιόνες ᾐόνες “ καὶ ” σφῶιν σφῷν “ . ἥκιστ ' ] οὐδαμῶς . ἀνδράσιν |
| : τέττα , σιωπῇ ἧσο , ἐμῷ δ ' ἐπιπείθεο μύθῳ : ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων , βραδέες δέ | ||
| κυρίως ἐπὶ τῶν κυνῶν . : οὐ παράμυθον ] Οὐ μύθῳ παραγόμενον καὶ πειθόμενον . : Παρὰ τὸ ὅ τοι |
| ἀρχαϊκά : μωρά , εὐήθη , λῆρα . εἰδῇς ] μάθῃς . ὅπως δὲ τοῦτο μὴ διδάξῃς : ὡς † | ||
| , θυμὸς δ ' ἐν κακοῖς οὐ ξύμφορον . Ὅταν μάθῃς μου , νουθέτει : τανῦν δ ' ἔα . |
| αἰτιατικῆϲ ἐμέ ϲέ ἕ , κλητικῆϲ ϲύ : παραγώγων δὲ ἐμόϲ ϲόϲ ὅϲ , γενικῆϲ ἐμοῦ ϲοῦ οὗ , δοτικῆϲ | ||
| ϲφῶϊ , πληθυντικὸϲ ἡμεῖϲ ὑμεῖϲ ϲφεῖϲ : παραγώγων δὲ ἑνικὸϲ ἐμόϲ ϲόϲ ὅϲ , δυϊκὸϲ ἐμώ ϲώ ὥ , πληθυντικὸϲ |
| χρύσειον ἄλεισον σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπ ' αἰθομένοις ἱεροῖσι . σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα , νῶϊ δ ' | ||
| ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε : σημαίνουσι δὲ αὗται ἡ μὲν νῶϊ |
| ἔργων [ , φῆ ] θ ' Ἡρακλῆος στήσειν μένος ἱπποδάμοιο : νήπιος , οὐδ ' ἔδδεισε Διὸς ταλασίφρονα παῖδα | ||
| ὡς δὲ ἴδον Στρατοκλῆ , κρατερὸν μήστωρα φόβοιο , τρίγλης ἱπποδάμοιο κάρη μετὰ χερσὶν ἔχοντα , . . . ἂψ |
| δ ' ἄντυγες ἀμφ ' ὀχέεσσι κινύμεναι δεύοντο περὶ στροφάλιγξιν ἑῇσι . Καί νύ κε Τρώιοι υἷες ἔσω πυλέων ἀφίκοντο | ||
| βαλῶ δ ' ἐπὶ χείματι χεῖμα , ὄφρα καταφθινύθοντες ἀτασθαλίῃσιν ἑῇσι μίμνως ' ἐνθάδε πολλὸν ἐπὶ χρόνον , εἰς ὅ |
| μήτηρ γῇ ἐνὶ Βοιωτῶν , ὃ δ ' ἅμα Προθοήνορι δίῳ ἐς Τροίην ἵκανεν ἀμυνέμεν Ἀργείοισι : τόν ῥα τότ | ||
| ' ἑτάροισι τοῖς ἄλλοις , οἳ δὴ πολέες δάμεν Ἕκτορι δίῳ , ἀλλ ' ἧμαι παρὰ νηυσὶν ἐτώσιον ἄχθος ἀρούρης |
| ' ἐστὶ φίλα . . καὶ νῦν ἐν Δαναοῖσι θεοπροπέων ἀγορεύεις , ὡς δὴ τοῦδ ' ἕνεκά σφιν ἑκηβόλος ἄλγεα | ||
| ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις ; εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε |
| , ἀλλ ' αὐτὸ τοὐναντίον : πῶς ἂν ἔπειτ ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην , οὗ περὶ μὲν πρόφρων κραδίη | ||
| . ἐς δ ' ἄρα καὶ τὼ δμῶε ἴτην θείου Ὀδυσῆος . Εὐρύμαχος δ ' ἤδη τόξον μετὰ χερσὶν ἐνώμα |
| πυρὸς ζείουσαν ἀυτμήν . Ἐν δ ' ἔσαν Ἀντιόπης Ἀσωπίδος υἱέε δοιώ , Ἀμφίων καὶ Ζῆθος , ἀπύργωτος δ ' | ||
| ; Ἐπειδὴ τοίνυν Κλεινίας μὲν μαίνεται , τὼ δὲ Περικλέους υἱέε ἠλιθίω ἐγενέσθην , σοὶ τίνα αἰτίαν ἀναθῶμεν , διότι |
| οὗτοι δὲ διὰ τὸ τοὺς θεοὺς συνεργεῖν πεπορθηκότες . . τέττα , σιωπῇ ἧσο : ἡ διπλῆ , ὅτι προσφώνησίς | ||
| σελίνων τε καὶ ἑτέρων , ἐν δὲ τῷ μέσῳ κρήνας τέττα - ρας λαμπροῦ καὶ διαφανοῦς ὕδατος πάντοσε ἀπορρέοντος , |
| κύδηναν , ἀγακληεῖς τ ' ἐνὶ λαοῖς ἐξαίτοις γεράεσσιν ἀέθλων εἵνεκ ' ἔθηκαν . εἰ δ ' ἔτι καὶ Πυρόεις | ||
| ' ὑμῶν αὐτῶν πρῶτον ὑπάρξῃ τὰ δέοντα . τίνος γὰρ εἵνεκ ' , ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , νομίζετε τοῦτον μὲν |
| τ ' Ἀγχίσαο κλυτὸν γόνον ἱπποδάμοιο Αἰνείην ἐν νηυσὶν ἐμήσατο ποντοπόροισιν ἐκ πάντων Δαναῶν ἀγέμεν γέρας ἔξοχον ἄλλων : Θεσσαλίας | ||
| τ ' Ἀγχίσαο κλυτὸν γόνον ἱπποδάμοιο Αἰνείαν ἐν νηυσὶν ἐβήσατο ποντοπόροισιν ἐκ πάντων Δαναῶν ἀγέμεν γέρας ἔξοχον ἄλλων . ἐν |
| ποιήσωσιν . . ἀναδιπλασιασμὸς λελάχωσι . . ὄφρα ἑ ταρχύσωσι καρηκομόωντες Ἀχαιοί σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ : | ||
| . ὁ δὲ κόμην ἔχων : ἦσαν γὰρ οἱ ἱππεῖς καρηκομόωντες . ἱππάζεται : κελητίζει , ἵππῳ ἑνὶ ἐποχεῖται . |
| τῶν ἄθλων ἠνεγκάμεθα , ὦ Σώκρατες . Εὖ λέγεις : ἄγε δὴ ὅπως καὶ τὰ Παναθήναια νικήσομεν . Ἀλλ ' | ||
| δὲ μετέπρεπεν ἡρώεσσιν οὕνεκ ' ἄριστος ἔην πολὺ δὲ πλείστους ἄγε λαούς . Οἳ δ ' εἶχον κοίλην Λακεδαίμονα κητώεσσαν |
| εἶτα πυνθάνεσθαι , τίνος ἕνεκεν παραγεγόνασιν οἱ ξένοι . ὦ ξεῖνοι , τίνες ἐστέ ; πόθεν πλεῖθ ' ὑγρὰ κέλευθα | ||
| Ἱκεσίου τε : Διὸς δ ' ἄμφω ἱκέται τε καὶ ξεῖνοι , ὁ δέ που καὶ ἐπόψιος ἄμμι τέτυκται . |
| ἐκέλευσεν : Ἀργεῖοι καὶ δ ' αὖτε μεθίεμεν Ἕκτορι νίκην Πριαμίδῃ , ἵνα νῆας ἕλῃ καὶ κῦδος ἄρηται ; ἀλλ | ||
| : αὐτὰρ ὅ γ ' ἐξαπίνης Τρώων προπάροιθεν ἁπάντων Ἕκτορι Πριαμίδῃ κεχαρισμένος ἔπλεθ ' ἑταῖρος . τοῖο δ ' ἕκητί |
| φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη , κούρῃ Ἰκαρίοιο , περίφρονι Πηνελοπείῃ , τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον ἐν μεγάροις | ||
| θαυμασμόν , ὡς τό ‚ ὡς ἀγαθαὶ φρένες ἦσαν ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ ‚ : οὕτως , ὡς τό ὣς εἰπὼν πυλέων |
| ' ἀναμὶξ φάγροι τε καὶ ἵππουροι γλάνιές τε , μόρμυρος αὐτόθ ' ἔην , γαλέη , σπάρος : οὓς ὁ | ||
| φρεσὶ τοῦτο νόημα ἔπλετο ; ἦ σύ γε πάγχυ λιλαίεαι αὐτόθ ' ὀλέσθαι , εἰ δὴ μνηστήρων ἐθέλεις καταδῦναι ὅμιλον |
| ἤλιτεν : οὐδ ' ἂν ἔτ ' αὖτις ἐξαπάφοιτ ' ἐπέεσσιν : ἅλις δέ οἱ : ἀλλὰ ἕκηλος ἐρρέτω : | ||
| Ἀλέξανδρος θεοειδής . Τὸν δ ' Ἕκτωρ νείκεσσεν ἰδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσιν : Δύσπαρι εἶδος ἄριστε γυναιμανὲς ἠπεροπευτὰ αἴθ ' ὄφελες |
| : εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
| μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
| σὺ δὲ πῶς ἀξιοῖς ; αὖθις γὰρ ἐρήσομαιὅτῳ ἂν πρώτῳ ἐντύχῃς , τούτῳ ἕψῃ καὶ συμφιλοσοφήσεις κἀκεῖνος ἕρμαιον ποιήσεταί σε | ||
| , μοχθηροί εἰσιν : ἱκανὸν δὲ κἂν ἐνίοις τισὶν χρηστοῖς ἐντύχῃς . ἀλλ ' ἄπιτε ἤδη , ὡς κἂν ὀλίγαι |
| ἔξω τοῦ τείχεος κύνας προσδεδέσθαι νυκτερεύοντας , οἵπερ ἐκ πλείονος ἐμφανιοῦσιν τὸν ἐκ τῶν πολεμίων κατάσκοπον ἢ αὐτόμολον προσπελάζοντα τῇ | ||
| μήτι γε ἀμφοτέρων , ἀκούειν : εἰ δὲ λέγοντες ἀμφότεροι ἐμφανιοῦσιν , ἀμφότεροι δὲ κατ ' οὐδένα τρόπον λέγουσινἐν μέρει |
| φέροις ἀνελὼν ἀέκοντος ἐμεῖο : εἰ δ ' ἄγε μὴν πείρησαι ἵνα γνώωσι καὶ οἷδε : αἶψά τοι αἷμα κελαινὸν | ||
| οὖν γενεὴν ἐδάης ἵππων τε καὶ αὐτοῦ , καὶ δόρατος πείρησαι ἀτειρέος ἡμετέροιο γνώμεναι ἀντιβίην : γενεὴ δέ οἱ ἐν |
| οὐκ ἐχρῆν ζητεῖν τινα : ἡμεῖς δὲ ἀπαλλαγέντες τῶν δακρύων βουλευσώμεθα τίνα τρόπον ἀπαλλαγησόμεθα τῶν κακῶν . αὐτὸς γὰρ μέλλει | ||
| . . εἶ , κατάμενε , ἵνα καὶ περὶ σοῦ βουλευσώμεθα . Ἐκ τούτου οἱ μὲν ἀμφὶ Κλέανδρον ἠρίστων : |
| . χαλεπόν . ►τὸ χαλεπόν τούτων κτλ . ἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ ' ἔπος πόλιν , οὔνομα , φωνήν . | ||
| καί μοι φίλα γούνατ ' ὀρώρῃ . ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι : |
| ἀπὸ κοινοῦ τὸ γέρας ἔχει . ἀλλ ' ἐν Οἰνώνᾳ μεγαλήτορες ὀργαὶ Αἰακοῦ : τουτέστιν ἐν τῇ Αἰγίνῃ : οὕτω | ||
| ποιητής „ ἐν μὲν Ἀχαιοί , ἐν δ ' Ἐτεόκρητες μεγαλήτορες ” , ἐν δὲ Κύδωνες , Δωριέες τε τριχάικες |
| γὰρ [ ἀνδράσι ? π ? [ πόρε δ ' ἀμμ [ τα βροτο [ μακάρεσσι [ οὔτε σοὶ οὕτ | ||
| ὁ δ ' Ὅμηρος οὕτως ἐσχημάτικεν : Ζεὺς δ ' ἀμμ ' ἐπιμάρτυρος ἔστω . . ἔνθ ' ὅ γε |
| δὴ προσκείσθω , Οὐ δύναται Παλλὰς Δί ' Ὀλύμπιον ἐξιλάσασθαι λισσομένη πολλοῖσι λόγοις . . . . . . . | ||
| ἠνορέης , ὅτε μοῦνοι ἀποτμηγέντες ἔασιν . ” Ὧς φάτο λισσομένη : τῶν δ ' ὅντινα γουνάζοιτο , ὅς μιν |
| δυϊκῶν συναιρεῖται . Τοῖν ἡρώοιν , τοῖν γελώτοιν : ὦ ἥρωε , ὦ γέλωτε . Οἱ ἥρωες , οἱ γέλωτες | ||
| γέλωτε . Ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι , διὰ ποίαν αἰτίαν ἡ ἥρωε εὐθεῖα τῶν δυϊκῶν οὐ γίνεται κατὰ κρᾶσιν τοῦ ω |
| : τοῦτο Ἀχαρνέων ἴδιον , τὸ λέγειν πρίασο πρίω καὶ ἵστασο ἵστω . ἦν γὰρ ὁ Δικαιόπολις Ἀχαρνεύς . οὗτοι | ||
| ' ἄγε νῦν , Ἐρατώ , παρ ' ἐμ ' ἵστασο . Αἱ δὲ ὑπόλοιποι πτώσεις ἑτερόκλιτοί εἰσιν ὡς ἀπ |
| ἀσεβείας , ἀθεότητος , φιλαυτίας , μεγαλαυχίας , ψευδοῦς δόξης ἑταῖροι δοκησίσοφοι , τὸ πρὸς ἀλήθειαν σοφὸν οὐκ εἰδότες , | ||
| θρόνου ἀργυρόποδας , ἐφ ' ὧν οἱ ἀμφ ' αὐτὸν ἑταῖροι ἐκάθηντο . τῶν τινα οὖν ἠμελημένων ἀνθρώπων , οἱ |
| καὶ Ὅμηρον πάντας λέγοντα Αἰθίοπας δίχα διελεῖν ” οἱ μὲν δυσομένου Ὑπερίονος , οἱ δ ' ἀνιόντος , „ Κράτητα | ||
| Αἰθίοπας , τοὶ διχθὰ δεδαίαται ἔσχατοι ἀνδρῶν , οἳ μὲν δυσομένου Ὑπερίονος , οἳ δ ' ἀνιόντος . μετὰ τὸ |
| καὶ ἰχθύν : ἢ αὐτὸν τὸν ἰχθὺν περιφραστικῶς . Ὡς πόμποι δόμον ἰθύνουσιν , ἰθύνουσί φησι τὸν καὶ νῆα ὄντα | ||
| καὶ ἰχθύν : ἢ αὐτὸν τὸν ἰχθὺν περιφραστικῶς . Ὡς πόμποι δόμον ἰθύνουσιν , ἰθύνουσί φησι τὸν καὶ νῆα ὄντα |
| ἠελίοιο εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αἶψ ' Ἀγαμέμνονι εἶπε παραστάς : Ἀτρεΐδη , σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται | ||
| δ ' ἄρ ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : Ἀτρεΐδη ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων ; πῶς δὴ |
| , λῦσον βλεφάρων γοργωπὸν ἕδραν , λεῖπε χαμεύνας φυλλοστρώτους , Ἕκτορ : καιρὸς γὰρ ἀκοῦσαι . τίς ὅδἦ ' φίλιος | ||
| . . δὴ τότε Πουλυδάμας θρασὺν Ἕκτορα εἶπε παραστάς : Ἕκτορ , ἀεὶ μὲν πώς μοι ἐπιπλήσσεις ἀγορῇσιν . ἡ |
| ὃ γὰρ Δαναοῖς πέλεν ἀλκή : Ὦ φίλοι , εἰ ἐτεόν μοι ἀρήγετε εὐμενέοντες , σήμερον ἠὲ θάνωμεν ὑπ ' | ||
| αὖ λάεσσι καὶ αἰγανέῃσι θοῇσι βάλλοντες πονέοντο καταντίον , ὡς ἐτεόν περ . Ἐν δ ' ἄρα καὶ πόλεμοι φθισήνορες |
| ἄρα κλαίουσα γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσι : Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ ζωὸν μέν σε ἔλειπον ἐγὼ κλισίηθεν ἰοῦσα , | ||
| λιτάζομε , φῶς τὸ θανόντων . Ἀσχάνδιε πάτερ , τὠμῷ κεχαρισμένε θυμῷ , Σὺν μητρὶ γλυκερῇ καὶ ἀδελφειοῖσιν ἐμοῖσιν , |
| ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστειρῆς ἀντιβολῆσαι : πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο , ὁππότε δαῖτα γέρουσιν ἐφοπλίζωμεν Ἀχαιοί . ἔνθα | ||
| καὶ ἄλλα πλεῖστα , ἔχοντος τοῦ λόγου οὕτως : ἐμοῦ ἀκουάζεσθον πρώτω περὶ δαιτός , τῆς ὀρθῆς τάσεως δεόντως ἐχούσης |
| νῦν πάντα τελεῖται . ὢ πόποι ἦ ῥα καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ἐν θυμῷ βάλλονται ἐμοὶ χόλον ὥς περ Ἀχιλλεὺς | ||
| καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν : Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν , ὥ περ |
| καὶ νῦν ἐξέτι τοῦ , ὅτε διογενεῦς Βρισηίδα κούρην χωομένου Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας , οὔ τι καθ ' ἡμέτερόν | ||
| , τὰν πολυόρνιθον ἐπ ' αἶαν , λευκὰν ἀκτάν , Ἀχιλῆος , δρόμους καλλισταδίους , ἄξεινον κατὰ πόντον ; εἴθ |
| εἰς προστασίαν ὁ δαιμόνιος Νικοκλῆς : οὕτω γὰρ κἀκεῖνος αὐτὸν ἐπαινέσεται σπουδάζων , εἰ ὅτι καὶ σοὶ χαριεῖται γνοίη . | ||
| , ὁ θεατὴς ἐν τῇ τοῦ ἔργου ἡδονῇ τὴν Φοινίκην ἐπαινέσεται . μὴ τοίνυν μήθ ' ἡμᾶς ἀτιμάσῃς μήτ ' |
| μὲν ὑπὲρ Ἁλιρροθίου τοῦ υἱοῦ παρὰ Ἄρεως , δικάσαι δὲ Εὐμενίσι καὶ Ὀρέστῃ οἱ δώδεκα θεοί . [ , ] | ||
| αἷμα χειρὶ θέσθαι ; οἷον ἔργον τελέσας βεβάκχευται μανίαις , Εὐμενίσι θήραμα , φόβον δρομάσι δινεύων βλεφάροις , Ἀγαμεμνόνιος παῖς |
| ! ! ! ! [ ! ] ! ! ων ἔπεα ἐπὶ ? [ ημε ! ! ! ! ! | ||
| ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ ' ἀγόρευον . Ἶριν δ ' ὄτρυνε Κρονίδης |
| τοὺς δὲ αὐτοὺς καὶ δαίμονας ἀγαθοὺς καλεῖν ἔθος ὡς ὄντας δαήμονας καὶ ἐπιστήμονας τῶν θείων νόμων , ἔστι δὲ ὅτε | ||
| διώκων , Δύσπαρις ἀθροίσας ἐπὶ δάσκιον ἤγαγεν ὕλην ἀνέρας ἐργοπόνοιο δαήμονας Ἀτρυτώνης . ἔνθα πολυπρέμνοιο δαϊζόμεναι δρύες Ἴδης ἤριπον ἀρχεκάκοιο |
| αἰτία . ταῦτα δέ φησι παραθαρσύνων αὐτούς . Αἰσονίδη , τύνη δέ : ἐπειδή , φησίν , ἅπαξ ἐφύγομεν τὰς | ||
| περ κεῖσθαι , ἐπεὶ δὴ πρῶτα θεῶν ἰότητι δαμάσθη : τύνη δ ' Ἡφαίστοιο πάρα κλυτὰ τεύχεα δέξο καλὰ μάλ |
| . ἱμάτιον μοχθηρόν , ὅταν βορρᾶς καταπνεύσῃ . Εἶτα Σάκας ἀφικνεῖ καὶ Σιδονίους καὶ Ἐρεμβούς , ἔς τε πόλιν δούλων | ||
| Κρατῖνός φησι Σεριφίοις : ἐς Συρίαν δ ' ἐνθένδ ' ἀφικνεῖ μετέωρος ὑπ ' αὔρας . ἱμάτιον μοχθηρόν , ὅταν |
| ἀντὶ μεθήσω . μετοχὴ ἀντὶ ῥήματος , ὡς τὸ καρπῶι βριθομένη ἀντὶ τοῦ βρίθεται . σταλαγμὸν δὲ τὴν κατὰ βραχὺ | ||
| ἑτέρωσε κάρη βάλεν , ἥ τ ' ἐνὶ κήπῳ καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσιν : ὣς ἑτέρως ' ἤμυσε κάρη |
| , ὦναξ , ὥσπερ τὸ δίκαιον . Δήλιον εὐφαρέτραν [ ἑκατηβόλον ] εὔφρονι θυμῷ εὐφημεῖτε [ , φέροντες , ἰὴ | ||
| αὐτοὺς ἐκάλουν . ἔστι δὲ Τερπάνδρου ἀμφ ' ἐμοὶ ἄνακτα ἑκατηβόλον . τὸ “ ἔσο ” λάμβανε ἔξωθεν ἀπὸ τοῦ |
| ποταμῶν τὰ πράγματ ' εἶναί μοι δοκεῖ . οὐκ ἔϲτιν οὐδεὶϲ ἀποδεδειγμένοϲ τόποϲ , ὃϲ ἢ πονηροὺϲ πάνταϲ ἢ χρηϲτοὺϲ | ||
| ὡϲ χνοώδηϲ γενέϲθαι καταϲτέλλει τὰ ὑπερϲαρκοῦντα . χρῆται μὲν οὖν οὐδεὶϲ αὐτῷ καθ ' αὑτόν . ἐγὼ δὲ ἐφ ' |
| , οὕτω που μάλα ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν ἀπτολέμους τ ' ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας , ὡς ἀγορεύεις ; καὶ αὐτὸν τὸν | ||
| ' αἰεὶ μύθοις λαβρεύεαι : οὐδέ τί σε χρὴ λαβραγόρην ἔμεναι : πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι . ἵπποι δ |
| περίφρων Πηνελόπεια : “ Εὐρυνόμη , μὴ ταῦτα παραύδα , κηδομένη περ , χρῶτ ' ἀπονίπτεσθαι καὶ ἐπιχρίεσθαι ἀλοιφῇ : | ||
| ' ἧκε θεὰ λευκώλενος Ἥρη ἄμφω ὁμῶς θυμῷ φιλέουσά τε κηδομένη τε . ὅτι ἀμφοτέρους Ζηνόδοτος ἠθέτηκεν . οἰκείως δὲ |
| ἔγειρεν , ἕζετο δ ' ὀρθωθεὶς καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπεν : Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν , πρῶτον | ||
| λοισθήϊον ἔκφερ ' ἄεθλον μειδιόων , καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν : εἰδόσιν ὔμμ ' ἐρέω πᾶσιν φίλοι , ὡς |
| τούτου πονηθέντα αὐτῷ εἶπεν τοῦτο τὸ ἔπος : Ἥφαιστε , πρόμολ ' ὧδε , Πλάτων νύ τι σεῖο χατίζει . | ||
| , οὕτως ὡς ἔχετε : ὡς κἀν τῷ Ἥφαιστε , πρόμολ ' ὧδε . . Σ , πρόμολ ' ὧδε |
| καὶ ? ? ? ὑμεῖς ? εἴκελα Τηλεμάχῳ καὶ [ ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ . ] βουκόλε κάτθεο ? [ ] γείνεο | ||
| περὶ χροΐ , μή ἑ συβώτης γνοίη ἐσάντα ἰδὼν καὶ ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ ἔλθοι ἀπαγγέλλων μηδὲ φρεσὶν εἰρύσσαιτο . τὸν καὶ |
| τελευταία ϲυλλαβή . ἡρωϊκὸν δὲ καλεῖται τὸ μέτρον , ἐπείπερ Ὅμηροϲ ὁ ποιητὴϲ τὰϲ τῶν ἡρώων πράξειϲ διεξιὼν τούτῳ κέχρηται | ||
| Ε . Ἀπὸ δὲ μητέρων οὐ ϲχηματίζει πατρωνυμικὸν εἶδοϲ ὁ Ὅμηροϲ , ἀλλ ' οἱ νεώτεροι . Κτητικὸν δέ ἐϲτι |
| ἀμφοτέροις ἀγαθὰ κτήσεσθε καταλλαγέντες ; οὐ χρήσεσθε αὐτοῖς θέλοντες ; ὄφελον ἐξῆν καὶ τὸν Ἐφεσίων δῆμον ποιήσασθαι ἀδελφὸν ὑμῶν . | ||
| τε καὶ πλουτεῖν ἀντιπαρέθηκε τὸν τῆς φιλίας λόγον : ὧν ὄφελον τριτάτην ἔχων ἐν δώμασι μοῖραν ναίειν , οἱ δ |
| ἑκυρὸς δὲ πατὴρ ὣς ἤπιος αἰεί , ἀλλὰ σὺ τὸν ἐπέεσσι παραιφάμενος κατέρυκες σῇ τ ' ἀγανοφροσύνῃ καὶ σοῖς ἀγανοῖς | ||
| νῆα διὲκ πέλαγος σεῦεν μέσον : αὐτὰρ ὁ τόνγε μειλιχίοις ἐπέεσσι παραβλήδην προσέειπεν : “ Τῖφυ , τίη μοι ταῦτα |
| ὦ φίλοι , οὐκ ἂν δή τις ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ ἀντιβίοις ' ἐπέεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι : μήτε τι τὸν ξεῖνον | ||
| ἐναντίον τῶν μαχομένων τὴν βίαν φέρειν . . . . ἀντιβίοις : ἐναντίοις καὶ στασιαστικοῖς . . . . ἀντιβολῆσαι |
| , ἀντὶ τοῦ εὐθείας ποίει , σύ . Ἐγὼ δὲ μυθησαίμην ἂν τῷ Πέρσῃ , ἀντὶ τοῦ παραινέσαιμι . ΕΤΗΤΥΜΑ | ||
| ' ἴθυνε θέμιστας τύνη : ἐγὼ δέ κε Πέρσῃ ἐτήτυμα μυθησαίμην . Οὐκ ἄρα μοῦνον ἔην Ἐρίδων γένος , ἀλλ |
| ἐπὶ τὸν Σκάμανδρον εἰδώλῳ τοῦ Ἀντιλόχου ἐνέτυχε καὶ προσέκειτο τῷ σήματι ἐρῶσα τοῦ εἰδώλου , καὶ ὡς βουκόλοι μειράκια , | ||
| τοῖσιν , ὅσοι βουληφόροι εἰσί , βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου : φυλακὰς δ ' ἃς |
| , ἀνδρὶ δὲ Ὧι λαοί τ ' ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε , καὶ ᾧ πᾶσαν μὲν γῆν , πᾶσαν δὲ | ||
| . . . ἡ δ ' ἑτέρη χειμῶνι καὶ Αἰγοκερῆι μέμηλε : τέτρασι γὰρ μοίρῃσι βροτῶν διαμείβεται αἰὼν ἃς κεῖναι |
| ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει : ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα . . μίν αὐτούς , : | ||
| ὃς καὶ ἐμοὶ εἰς τὴν ἄκραν φιλίαν ἥρμοσται . ἧς ἀμειβόμενος αὐτὸν τῷ παιδὶ ταύτην τὴν χάριν δίδωμι σοὶ ποιῶν |
| δόμεναι θυμαλγέα λώβην . κούρην δ ' οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο , οὐδ ' εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι , | ||
| : δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν , πάρα γὰρ μενοεικέα πολλὰ |
| που ἔτι ζώουσιν ὑπ ' αὐγὰς ἠελίοιο , ἦ ἤδη τεθνᾶσι καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι . ” τὸν δ ' | ||
| ὤλοντο ; δὶς τόσον γὰρ ἂν τέρψειας ἡμᾶς , εἰ τεθνᾶσι παγκάκως . ἐπεὶ τέκνων σῶν ἦλθε δίπτυχος γονὴ σὺν |
| λέγοντα ἡμετέρωι βασιλῆι θεοῖσι φίλωι Θεοπόμπωι / ὃν διὰ Μεσσήνην εἵλομεν εὐρύχορον . ὁ τοίνυν Ἀριστομένης δόξηι γε ἐμῆι γέγονεν | ||
| ; ἡμεῖς δέ γ ' αὐτῆι χειρὶ τόνδε θ ' εἵλομεν χωρίς τε θηρὸς ἄρθρα διεφορήσαμεν . ποῦ μοι πατὴρ |
| δὲ ὅλουϲ τοὺϲ ἀνθρώπουϲ , καὶ ὁ μὲν δέδοικεν εἰϲ φῶϲ ἰέναι , τὰ δὲ ϲκοτεινὰ διώκει , ὁ δὲ | ||
| τὴν ῥάχιν , ὅληϲ τῆϲ ἡμέραϲ οὕτω πράττοντεϲ ἐν οἴκῳ φῶϲ ἔχοντι καθαρὸν καὶ ἄνικμον . ἔϲτω δὲ καὶ τῇ |
| πλεονάζουσι τῷ η , καὶ ὡς ἀπὸ τοῦ ἐγών τὸ ἐγώνη παρὰ Ταραντίνοις , καὶ ἐν μέσῃ λέξει τὸ πολεμήια | ||
| ἑορτή ὁρτή , τελέως λέως , τρόμος τέτρομος , ἐγώ ἐγώνη . ἀλλὰ καὶ Ἀλκμὰν πρώτῳ μάκαρς ἐκεῖνος φησίΨιλοῦται . |
| ' ἀκράτειαν ἡδονῆς . πάντες δὲ δὴ Κρητῶν τὸν περὶ Γανυμήδη μῦθον κατηγοροῦμεν ὡς λογοποιησάντων τούτων : ἐπειδὴ παρὰ Διὸς | ||
| συντείνει ἐπὶ τὴν εὐθεῖαν τοῦ θεοί , ἀνήρπασαν οἱ θεοὶ Γανυμήδη τοῦ αὐτοῦ ἕνεκα κάλλους . εἰ γοῦν μεταληφθείη ἡ |
| βοείας ἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα . πολλοὶ δ ' οὐτάζοντο κατὰ χρόα νηλέϊ χαλκῷ , ἠμὲν ὅτεῳ στρεφθέντι μετάφρενα | ||
| ὤρθωσεν Ἀπόλλων . καί νύ κε δὴ ξιφέεσς ' αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο , εἰ μὴ κήρυκες Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν |
| ἔχω . στίχος δὲ ἄσιγμος οὗτος : πάντ ' ἐθέλω δόμεναι καὶ ἔτ ' οἰκόθεν ἄλλ ' ἐπιδοῦναι . στίχοι | ||
| ἐμὸν πείσει ' Ἀγαμέμνων πρίν γ ' ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην . κούρην δ ' οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος |
| ' αὐτῶν ἑτέραν ἐν τῷ μέϲῳ ποιήϲομεν ἐϲχάραν καίον - τεϲ , ἄχριϲ οὗ τὸ καυτήριον ἐντύχῃ τῇ μήλῃ . | ||
| ! νε ? [ ἐπειδὴ ] δι ? [ ] τεϲ ? κρι ? [ ] οιϲ ] ! ! |
| ἐπέεσσιν : Ἀντίνοος δ ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν , ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα | ||
| μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον : μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς , ἐπεὶ οὐδὲ |
| τε σὺ Κάλχαν εὐχόμενος Δαναοῖσι θεοπροπίας ἀναφαίνεις , οὔ τις ἐμεῦ ζῶντος καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο σοὶ κοίλῃς παρὰ νηυσὶ | ||
| Περσεφόνα , τὸν ἐμὸν πόσιν : ἐσσὶ γὰρ αὐτά πολλὸν ἐμεῦ κρέσσων , τὸ δὲ πᾶν καλὸν ἐς σὲ καταρρεῖ |
| ] γενέθλῃ ἐν χθονὶ παμβασιλῆος , ἀεὶ δὲ παροῦσαν ἀρωγήν ἀχράντου Τριάδος μονοειδέος [ ] [ ] ἔλλαχε [ ] | ||
| καὶ μεταβαλεῖ καὶ ὁδηγήσει τοὺς ἐγχειροῦντας πρεσβείαις τῆς δεσποίνης ἡμῶν ἀχράντου καὶ ἀειπαρθένου θεοτόκου Μαρίας καὶ πάντων τῶν ἁγίων , |
| ; ἀλλ ' ἔξεστι πλάττειν τοῖς ποιηταῖς ἃ βούλονται . Κλυμένοιο : παράδειγμα τοῦ δεῖν τῇ πείρᾳ τὸ ἀληθὲς ἐξετάζειν | ||
| ἐνοχλουμένοις , ἰατρικόν , ἀλλ ' οὐ μαντικόν . Ἐργῖνε Κλυμένοιο πάϊ Πρεσβωνιάδαο , ὄψ ' ἦλθες γενεὴν διζήμενος : |
| ἐς τάδε ἦραν αὐτά , καὶ νῦν τῷ αὐτῷ τρόπῳ πειρᾶσθε προαγαγεῖν τὴν πόλιν , καὶ νομίσατε νεότητα μὲν καὶ | ||
| , ἔχοντες τὰς ἰδίας τάξεις διαβαίνετε τὴν τάφρον ἀσφαλῶς καὶ πειρᾶσθε διὰ τῶν κλιμάκων ἐπιβαίνειν τοῦ τείχους , οἱ δὲ |
| ὀλλύμενοί περ . Τὸν δὲ καὶ ἐσθλὸν ἐόντα Πάρις μέγα νείκεσεν ἄντην : Πουλυδάμα , σὺ μέν ἐσσι φυγοπτόλεμος καὶ | ||
| τι προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων , ἀλλὰ χολωσαμένη Διὸς αἰδοίη παράκοιτις νείκεσεν ἰοχέαιραν ὀνειδείοις ἐπέεσσι : πῶς δὲ σὺ νῦν μέμονας |
| ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε | ||
| καθεζόμενοι ἔπε ' ἀλλήλοισι πίφαυσκον : τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : ὦ φίλοι οὐκ ἂν δή τις |
| ὅσσοι ἄριστοι , παίσατε , ὥς χ ' ὁ ξεῖνος ἐνίσπῃ οἷσι φίλοισιν , οἴκαδε νοστήσας , ὅσσον περιγινόμεθ ' | ||
| πρόμον ὅστις ὄρωρεν , ὄφρα τί οἱ δήμοιο ἔπος θυμηδὲς ἐνίσπῃ : καὶ δ ' αὐτοὺς γαίης τε καὶ ἄστεος |
| ἴαλλον ἐξέτεινον . Ἰάονες οἱ Ἀθηναῖοι : “ καὶ Ἰάονες ἑλκεχίτωνες . ” ἰδέ σύνδεσμος ἴσος τῷ καί : “ | ||
| καί οἱ Δηίφοβος πόσις εἵπετο : τὴν δὲ κιοῦσαν Τρῳάδες ἑλκεχίτωνες ἐθηήσαντο γυναῖκες . ἡ δ ' ὁπόθ ' ὑψιμέλαθρον |
| , ὡς ἔοικεν , ἔσονται φιλακόλουθοι . Τὰ δὲ τῶν Στοϊκῶν ἐστασίασται , ἀρξάμενα ἀπὸ τῶν ἀρχόντων καὶ μηδέπω τελευτῶντα | ||
| Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο ἀπετρέψατο ἄλλῃ , εἰς Πλάτωνα |
| ἡμῖν δ ' αἰπὺς ὄλεθρος ἐπιρρέπῃ : οὐ γὰρ Ἀχαιοί σχήσουσιν πολέμου νηῶν ἅλαδ ' ἑλκομενάων , ἀλλ ' ἀποπαπτανέουσιν | ||
| . σχήσεις προσέξεις . σχεθέτω ἐπισχεθήτω . σχήσεσθε ἐπισχήσεσθε . σχήσουσιν ἐφέξουσιν . σχοίατο ἐπίσχοιεν , παύσαιντο . σχόμενος περὶ |
| , σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήιον πῦρ . καὶ οὗτος μὲν ὁ τρόπος ἐστίν , | ||
| ' ὄμμασιν ἔνθα καὶ ἔνθα πάπταινεν μὴ δή μιν ἐπιφλέξῃ δήιον πῦρ . τῷ μὲν ἀοσσῆσαι λελιημένος , ὥς μοι |
| ἔπη , ἐν οἷς καὶ ἑαυτοῦ ἐπεμνήσθη : ἀλλ ' ἄγεθ ' , ἱλήκοι μὲν Ἀπόλλων Ἀρτέμιδι ξύν , χαίρετε | ||
| οἳ ἄλλοι ἡμεῖς ὀτρυνώμεθ ' ἀμυνέμεν ἀλλήλοισιν . ἀλλ ' ἄγεθ ' ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες : ἀσπίδες |
| . τοῖσι δ ' Ἀθηναίη λέγε κήδεα πόλλ ' Ὀδυσῆος μνησαμένη : μέλε γάρ οἱ ἐὼν ἐν δώμασι νύμφης : | ||
| . Τὴν δέ που εἰσορόωσα τόθ ' ὑψόθε δῖα Σελήνη μνησαμένη κατὰ θυμὸν ἀμύμονος Ἐνδυμίωνος πολλὰ μάλ ' ἐσσυμένην ὀλοφύρετο |
| : ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν , Δὶς ἐξαπατῶντι : ἐμοὶ πάραστα : τὴν θύραν κόψας ἐγώ καλῶ τιν ' αὐτῶν | ||
| : ἐνταῦθ ' ἀπόστα μικρόν , Δὶς ἐξαπατῶντι : ἐμοὶ πάραστα : τὴν θύραν κόψας ἐγώ καλῶ τιν ' αὐτῶν |
| βασιλέας τίμιον , οὓς αἰδεῖσθε , δεδηλώκατε δι ' ὧν ἀγανακτεῖτε ἐφ ' οἷς οἱ κατὰ τὴν Ῥώμην στρατιῶται , | ||
| ἐπιπολάζοντας καὶ πρὶν ἢ κληθῆναι προεξανισταμένους εἴργομεν . μηδὲν οὖν ἀγανακτεῖτε , καὶ γὰρ Ὁρατίῳ καὶ Οὐαλερίῳ καὶ παντὶ ἄλλῳ |
| , ὧν τὰ ἄκρα ἀκροχηνίσκοι . αἱ δὲ ἡνίαι καὶ ῥυτῆρες καλοῦνται . τὰ δὲ ἀπὸ μὲν τῶν ῥυμῶν ἀπηρτημένα | ||
| φῆ , ἔβη βῆ , ἐθέλω θέλω , οἱ ἐρυτῆρες ῥυτῆρες : ἔνιοι δὲ καὶ τὴν χεῖρα παρὰ τὸ ἔχειν |