| λέγειν ; Τὸ ποῖον ; Ὅτι ὁ μὲν θεὸς τῷ ξενίζοντι καλῶς ἐκείνῳ ἔοικε παρατιθεὶς πολλὰ καὶ ποικίλα καὶ παντοδαπά | ||
| τε παραλόγῳ καὶ ἀήθει τοῦ γεγονότος καὶ τῷ ὑπερβάλλοντι καὶ ξενίζοντι τοῦ δεινοῦ . ἑάλω Τροία , ἀλλ ' ὑπὸ |
| πεντεκαίδεκα τοίνυν κέχρηται τρόποις διδασκαλικοῖς : τῷ ἐνθουσιαστικῷ , τῷ ἀποδεικτικῷ , τῷ ὁριστικῷ , τῷ διαιρετικῷ , τῷ ἀνα | ||
| γὰρ ἡ ὑπογραφὴ εἰκών ἐστι τοῦ ὁρισμοῦ . καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ , ἡνίκα ἀποδείκνυσι πῶς θεωροῦνται ἐν τῷ γένει αἱ |
| καὶ ἀσπίδι πρὸς τὴν τῶν ἐναντιουμένων ἄμυναν , τῷ δὲ ἐπιθυμητικῷ τὸν περὶ τὸ ἦτρον καὶ τὴν κοιλίαν τόπον , | ||
| τοῦ δὲ ἐπιθυμητικοῦ καὶ ὅλως ὀρεκτικοῦ . ἐπήγαγε δὲ τῷ ἐπιθυμητικῷ τὸ καὶ ὅλως ὀρεκτικὸν διὰ τὸ μὴ μόνον τὴν |
| καὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς καὶ τὰς αἰσθήσεις ἐν τῷ ἡγεμονικῷ , οὐκ ἐν τοῖς πεπονθόσι τόποις , συνίστασθαι * | ||
| ζωῆς καὶ σωτηρίας Χριστῷ Ἰησοῦ , σὺν τῷ νοερῷ καὶ ἡγεμονικῷ Θείῳ Πνεύματι , δόξα , μεγαλοπρέπεια εἰς τοὺς ἀτελευτήτους |
| ἐρυθριᾶν εἰπών , ἐπειδὴ μικρὰ ᾐτήθη . Ξυνελάμβανε δὲ τῷ Ἑρμοκράτει τῶν ἐπιδείξεων πρῶτον μὲν τὸ τοῦ πάππου κλέος , | ||
| καὶ Δημάρχου , ἐνέκειτο ὁ Τισσαφέρνης φυγάδι ὄντι ἤδη τῷ Ἑρμοκράτει πολλῷ ἔτι μᾶλλον καὶ κατηγόρει ἄλλα τε καὶ ὡς |
| ἡ συνουσία τῷ τὸ σῶμα μᾶλλον ἢ τῷ τὴν ψυχὴν ἀγαπῶντι , νῦν τοῦτο δηλώσω . ὁ μὲν γὰρ παιδεύων | ||
| : τὸν ἔχοντα φόβον Θεοῦ , ὑπερασπίζει αὐτοῦ : τῷ ἀγαπῶντι τὸν Θεὸν συνεργεῖ : τὸν ἀθετοῦντα τὸν ὕψιστον νουθετῶν |
| ἔλαβε καὶ διάγραμμα συνεστήσατο . ἦν δὲ καὶ ἐν τῷ γελοίῳ οὐκ ἀπίθανος . φασὶ δὲ καὶ τελευτῆσαι αὐτὸν διὰ | ||
| περιπατητικοῦ . ἦν δὲ καὶ θεατρικὸς καὶ πολὺς ἐν τῷ γελοίῳ διαφορῆσαι , φορτικοῖς ὀνόμασι κατὰ τῶν πραγμάτων χρώμενος . |
| μέρος οἴονται τὴν λογικὴν φιλοσοφίας : τοιγαροῦν ἀντιδιαιροῦσιν αὐτὴν τῷ θεωρητικῷ καὶ τῷ πρακτικῷ : οἱ δὲ Περιπατητικοὶ ὄργανον : | ||
| ἀλλὰ τοὺς ἐκ πρώτης | ἡλικίας ἐνηβήσαντας καὶ ἐνακμάσαντας τῷ θεωρητικῷ μέρει φιλοσοφίας , ὃ δὴ κάλλιστον καὶ θειότατόν ἐστι |
| τὸ αἰσθανόμενον , μέγεθος ἔχει : οὐ μέντοι τό γε αἰσθητικῷ εἶναι οὐδ ' ἡ αἴσθησις μέγεθός ἐστιν , ἀλλὰ | ||
| δὲ οὐρανὸν περιπολεῖ ἄλλοτε ἐν ἄλλοις εἴδεσιν , ἢ ἐν αἰσθητικῷ εἴδει ἢ ἐν λογικῷ ἢ ἐν αὐτῷ τῷ φυτικῷ |
| καὶ ἡ τῶν τροχῶν δίνη μόνον οὐ προσβαλοῦσα τῷ ἁρματείῳ σύρματι τὰς ἀκοὰς τὸ τάχος δίδωσι γιγνώσκειν . ἡ γὰρ | ||
| Ἐριννύσι , τούς τε ὑποκριτὰς † χειρὶ σκεπάσας καὶ τῷ σύρματι ἐξογκώσας , μείζοσί τε τοῖς κοθόρνοις μετεωρίσας . ἐχρήσατο |
| τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον σχολάζειν τῷ ἠθικῷ ὡς πρὸς ἡμᾶς ὄντι . τοιοῦτον δ ' αὐτὸν | ||
| , ἐμφερῶς Ἀρίστωνι τῷ Χίῳ , μόνῳ δὲ προσέχειν τῷ ἠθικῷ . καὶ ὅπερ τινὲς ἐπὶ Σωκράτους , τοῦτο Διοκλῆς |
| ἀλλ ' οὐδὲ νόμος ἦν περὶ τούτου διὰ τὸ νόμῳ φυσικῷ κεκωλῦσθαι : ὑπὸ δέ τινας καιροὺς πρῶτον ἱερεῖον θῦσαι | ||
| , ἢ τῷ ἀνομοίῳ τὸ ἀνόμοιον , ὡς Ἡρακλείτῳ τῷ φυσικῷ . Ὅταν δὲ εἴπῃ γενητὸν εἶναι τὸν κόσμον , |
| ἕτεραί τινες τῶν τεχνῶν περὶ ταῦτα πραγματεύονται : τῷ δὲ μουσικῷ σχεδόν ἐστιν ἀρχῆς ἔχουσα τάξιν ἡ τῆς αἰσθήσεως ἀκρίβεια | ||
| ὑπάρχουσι τὰ αὐτά , οἷον τὸ λευκῷ εἶναι καὶ τὸ μουσικῷ : διὸ ἄλλος ὁρισμὸς λευκοῦ καὶ ἄλλος μουσικοῦ : |
| ἢ νάπεϊ ἢ ὑσσώπῳ ἢ ὀριγάνῳ . τὰς δὲ τῷ βρόγχῳ προσφυείσας ἐκβλητέον ἐμβιβάσαντας εἰς θερμὴν ἔμβασιν καὶ δόντας διακρατεῖν | ||
| ϲὺν ὕδατι καὶ χαλκάνθῳ ϲὺν ὄξει . τὰϲ δὲ τῷ βρόγχῳ προϲφυείϲαϲ ἐμβιβάϲαϲ εἰϲ ἔμβαϲιν θερμὴν τὸν ἄνθρωπον δούϲ τε |
| καὶ ἀηδὲς ἡγεῖτο . παρῄει δὲ καὶ ἐς τοὺς δήμους ἀνειμένῳ τε καὶ διακεχυμένῳ τῷ προσώπῳ , καὶ πολλῷ πλέον | ||
| καὶ τρίτου ποδὸς χορείου ἐχρήσατο δὲ τοιούτῳ κώλῳ ἐν ἀρχῇ ἀνειμένῳ μὲν διὰ τὸ ἀνεθῆναι αὐτὰς καὶ ἐκλυθῆναι τῷ φόβῳ |
| καλύπτρην ἀργυφέην καὶ πέπλον ἀλευομένης ἐρύθηνεν . ὀξὺ δὲ πανδαμάτωρ λοξῷ ἴδεν οἷον ἔρεξαν ὄμματι νηλειεῖς ὀλοφώιον ἔργον Ἐρινύς . | ||
| τοῦ κατὰ κορυφὴν καὶ τοῦ κέντρου σελήνης οὔσης ἐν τῷ λοξῷ . γίνεται ἄρα παραλλάξεως ἐπὶ μὲν τοῦ διὰ τοῦ |
| καλοῦνται δὲ σκιλλοκρόμυα . γραίας : οὕτως ἡ ὕβρις : γεγηρακυίας καὶ σκληρωθείσας τῷ χρόνῳ σκίλλας ἔλθοις εἴς τινα τόπον | ||
| : σκίλλα εἶδος βοτάνης πάντῃ ἀχρήστου . γραίας δὲ τὰς γεγηρακυίας καὶ ξηράς . σκίλλας : φυτὸν λυσσῶδες . τίλλοις |
| ἐς τοῦτό μοι εἴρηται : παρέψαυσται δέ μοι δηλῶσαι τῷ συνετῷ καὶ ὅκως ταῦτα ἐλάσσονα γίνεται : δηλώσω δὲ περὶ | ||
| τὰ λῷστα ] τὰ λυσιτελῆ καὶ κάλλιστα ποικίλῳ ] ἤγουν συνετῷ . τὸν νοῦν δηλονότι γίνωσκε σαυτόν ] ὡς ἐλάττων |
| Ὦ ῥύμβε μαστίξας ἐμέ . Κἀκείνους τοὺς Ἱππέας συνεποίησα τῷ φαλακρῷ τούτῳ κἀδωρησάμην . Ἐκεῖ γὰρ ἕξεις ἀγαθὰ πολλὰ δὴ | ||
| φέρε τῷ φαλακρῷ ] πάλιν ἑαυτὸν λέγει . δὸς τῷ φαλακρῷ ] ὅτι φαλακρὸς Ἀριστοφάνης . Γ τῶν τρωγαλίων ] |
| πεπληγυῖα : ἡ διπλῆ , ὅτι ἀντὶ τοῦ πλήσσουσα τῷ παθητικῷ . . . . . τὴν δ ' ἀπαμειβόμενος | ||
| ἡ φιλία ἔν τε τῷ λόγον ἔχοντι καὶ ἐν τῷ παθητικῷ , ἀφ ' ἧς βούλονται τἀγαθὰ τοῖς φίλοις αὐτῶν |
| : τὰς δὲ μονάδας , εἰ μὲν τὰς ἐν τῷ μαθηματικῷ σκέπτοιτο νῦν ἀριθμῷ , ἐπεὶ μηδὲ ἄλλας ἐθέλει προσποιεῖσθαι | ||
| . ὑπὲρ ὧν καὶ τὰ ἐξηγητικὰ πεπραγμάτευται : ὅτι τῷ μαθηματικῷ εἰς δύο προσήκει τὸ τοῦ ποιητοῦ σύγγραμμα , τὸ |
| δὲ τῶν ὀδυνῶν , καὶ σικύαι μετὰ κατασχασμοῦ προσαγέσθωσαν τῷ ὑπογαστρίῳ , καὶ κηρωτὴ δὲ πρὸς τὰ τοιαῦτα ἐπιτηδειοτάτη αὕτη | ||
| πρὸς τὰς παραλύσεις ἀναγεγραμμένα προσάγειν τῇ τε ῥάχει καὶ τῷ ὑπογαστρίῳ . Προποτιστέον τε καὶ καστορίῳ ἢ τῇ θηριακῇ : |
| νόμος Ἀθηναίοις καὶ πᾶσι τοῖς Ἕλλησι τρόπῳ τοιῷδε : τῷ ῥηθησομένῳ . πρότριτα : πρὸ τριῶν ἡμερῶν . ʃ πρὸ | ||
| τῶν ἄλλων υἱῶν τοῦ Πεισιστράτου . αὐτῷ τούτῳ : τῷ ῥηθησομένῳ . αὐτῷ : τῷ Ἱππίᾳ . διὰ τὸ πρεσβεύειν |
| : ᾔσθετο γὰρ καὶ τὸν ἐκείνων λόγον , τῷ οἰκείῳ σκοπῷ συμφερόμε - νον , τὸ δὲ αἰσθανόμενον τῶν κακῶς | ||
| τὴν μέσην ὁδὸν βαδίζων ὁ Πορφύριος συνεκέρασε τὸ χρήσιμον τῷ σκοπῷ καὶ μεταξὺ τοῦ χρησίμου τὸν σκοπὸν ἔθηκε : τριττοῦ |
| , ἔξεσται καὶ συμβουλεύειν καὶ πράττειν καλῶς τῷ περὶ ταῦτα ἐσπουδακότι . προσῆκον ἂν οὖν εἴη φάναι περὶ ἑκάστου τούτων | ||
| , καταπαύσω τὸν λόγον καὶ παραδώσω τῷ ἑταίρῳ Σωτηρίχῳ , ἐσπουδακότι οὐ μόνον περὶ μουσικήν , ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν |
| εἶπεν ὁ προφήτης : καὶ οἱ πόδες μου ἐν τῷ θυσιαστηρίῳ περιεπάτησαν . καὶ ἀπῆλθον οἱ ἄγγελοι ἄπρακτοι , λέγοντες | ||
| αὐτῆς , πάλιν συμβολικῶς , | ἵνα μηδεὶς προσιὼν τῷ θυσιαστηρίῳ τὸ παράπαν ἐπαίρηται φυσηθεὶς ὑπ ' ἀλαζονείας , ἀλλ |
| , τὰς δὲ ἑπομένας : ἡγουμένας μὲν τὰς ἐν τῷ λογιστικῷ , ἀφ ' ὧν καὶ αἱ λοιπαὶ τὸ τέλειον | ||
| , ἡδονῶν κιβδήλων συμβαινουσῶν περὶ τὰς δόξας τὰς ὑποφαινομένας τῷ λογιστικῷ τῆς ψυχῆς . ὅτι μὲν οὖν ἄνεμοι ὠθουμένου τοῦ |
| διδασκάλου . . . , : ὅτι δὲ οἰκειότερον τῷ διαλεκτικῷ τὸ ἀνασκευάζειν τοῦ κατασκευάζειν , ἐν τῷ πρώτῳ τῶν | ||
| , παντὶ συλλογισμῷ ὑπάρχει , καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ καὶ τῷ διαλεκτικῷ καὶ τῷ σοφιστικῷ . Ἀλλὰ διὰ τί μὴ ἓν |
| ὑστερουμένη . τὰ δὲ σημεῖα πέφυκε : κονδὸς ἐν τῷ σπονδύλῳ , μεσῆλιξ , θαλασσόφθαλμος , ἔχων καὶ κλιμακτῆρας : | ||
| κ Ϛʹ νο ιη δʹ ὁ ἐφεξῆς ἐν τῷ δʹ σπονδύλῳ . . . . . . . . . |
| ἀπὸ κώμης Κυνοκεφάλων . ἡ δὲ Μυρτὼ ἐγαμήθη Σκοπελίνῳ τῷ αὐλητῇ , ὃς τὴν αὐλητικὴν διδάσκων τὸν Πίνδαρον , ἐπεὶ | ||
| ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . ὁ δὲ μαγῳδὸς καλούμενος τύμπανα ἔχει καὶ κύμβαλα |
| γὰρ ἂν οὔτε ὁ λόγος ἀνθίστατο πρὸς τὴν ἐπιθυμίαν τῷ ἀκρατεῖ , τὸ κυριώτατον ὂν τῆς ἀνθρώπου φύσεως , οὔτ | ||
| ταὐτὸν τίθεμεν τὸν σώφρονα τῷ ἐγκρατεῖ καὶ τὸν ἀκόλαστον τῷ ἀκρατεῖ , εἰ καὶ οὐχ ὁμοίως ἔχουσι πρὸς ταύτας τὰς |
| καὶ Ἀθάμαντι Σατυρικῷ . τούτου δεύτερος Εὐριπίδης ἦν Ἀλεξάνδρῳ καὶ Παλαμήδει καὶ Τρωσὶ καὶ Σισύφῳ Σατυρικῷ . γελοῖον δὲ Ξενοκλέα | ||
| εἰκόνι χαλκῇ . Εὐριπίδης δὲ καὶ ὀνειδίζει αὐτοῖς ἐν τῷ Παλαμήδει λέγων , ἐκάνετ ' ἐκάνετε τὰν πάνσοφον , ὦ |
| πάντας . Τῶν μὲν δὴ ἑπτὰ εἷς αὐτίκα τρόπῳ τῷ εἰρημένῳ ἀπολώλεε . Κατὰ δέ κου μάλιστα τὴν Καμβύσεω νοῦσον | ||
| Ἄρους , τῷ λόγῳ τῶν ἀπὸ ῥήματος συνθέτων κυρίων τῷ εἰρημένῳ ἐν τῇ περὶ τοῦ Λάχης διδασκαλίᾳ , ἡνίκα περὶ |
| . οὐκ ἦν ἐκφορὰ Λύκῳ κρεῶν τότ ' οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ | ||
| , πρῶτος τῶν Σωκρατικῶν μισθοὺς εἰσεπράξατο καὶ ἀπέστειλε χρήματα τῷ διδασκάλῳ . καί ποτε πέμψας αὐτῷ μνᾶς εἴκοσι παλινδρόμους ἔλαβεν |
| , εἴγε καὶ ὁ Ξενοφῶν ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι ῥητῶς φησιν ἀπαρνεῖσθαι αὐτὸν τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον | ||
| ' ἅμ ' ἠγόρευε καὶ χερὸς λαβὼν παρῆγεν ἡμᾶςοὐδ ' ἀπαρνεῖσθαι χρεών . ἐπεὶ δ ' ἐν οἴκοις ἦμεν , |
| ὡς πέφυκεν εἶναι τὸ ἀγαθὸν αἴτιον , ἀλλ ' ὡς ποιητικῷ αὐτῷ χρῶνται . Ἀναξαγόρας γὰρ τὸν νοῦν εἰσαγαγὼν καὶ | ||
| καὶ τὸ Βουπράσιον μὲν δὴ μέρος ἦν τῆς Ἤλιδος . ποιητικῷ δέ τινι σχήματι συγκαταλέγειν τὸ μέρος τῷ ὅλῳ φασὶ |
| τῆς σελήνης δακτύλων ιβ ὑποτιθεμένης , ἴσοι δὲ γίνονται ἐν περιγείῳ τοῖς τῆς ὑπεροχῆς ἑξηκοστοῖς . Νενοήσθω οὖν ὁ μὲν | ||
| τῷ ἀπογείῳ ἀπολαμβανομένην ὑπολειπτικὴν εὑρήσομεν , τὴν δὲ πρὸς τῷ περιγείῳ προηγητικήν . ἀπειλήφθω γὰρ πρὸς τῷ ἀπογείῳ πρῶτον τυχοῦσα |
| τὸ ἔμβρυον ἢ ἐν τῷ ἄρχοντι , ἢ ὡς ἐν τελικῷ , καθό φαμεν ἐν φιλοσοφίᾳ ἔχειν τὰς ἐλπίδας , | ||
| τὸ παραγαγεῖν τὸν Σωκράτη τοιοῦτον . τὸ δὲ ποιητικὸν τῷ τελικῷ κατ ' εἶδός ἐστι τὸ αὐτό , ἐξήλλακται δὲ |
| δὲ μία οὔ . Ἢ γὰρ τριταῖος διαλείπων τῷ ἐφημέρῳ διαλείποντι συμπλακήσεται , ἢ ἀμφημε - ρινὸς συνεχὴς τῷ διαλείποντι | ||
| δύναμις ; τάχα δὲ ἐκεῖνο ἐνδείκνυται , ἐν πυρετῷ μὴ διαλείποντι ψύξις ἀκρωτηρίων κακόν . μᾶλλον γὰρ ἐνταῦθα καταλυομένη ἡ |
| δὲ κατὰ τὴν ἔλλειψιν δύο ἀντέθηκε : τὸν μὲν τῷ ἀφόβῳ ἐνδέοντα τῇ ἀφοβίᾳ , τὸν δὲ τῷ θρασεῖ ἐνδέοντα | ||
| ἑξῆς : παραπληγέες τὰς φρένας τῷ οἴστρῳ τῷ ἀταρμύκτῳ καὶ ἀφόβῳ . ὁ δὲ οἶστρος ζῷόν τί ἐστι ὅμοιον μεγίστῃ |
| τρόπον συνδιαιτᾶσθαι τοῖς πέλας . εἰ καὶ ἐναντίον εἴη τῷ φαινομένῳ τὸ ἀληθινὸν ἀγαθὸν , μηδέποτε ἐκεῖνο τούτου ἐπίπροσθεν ἄγειν | ||
| ἀστέρ ' ὀπωρινῷ τῷ κυνὶ λέγει τῷ κατὰ τὴν ὀπώραν φαινομένῳ . ἄσκοπος ἀνόητος , τὸ δέον μὴ σκοπῶν . |
| πράγματος , αἱ δὲ διαφοραὶ μόνου πράγματος . Οὐ τῷ προφορικῷ φησιν , ἐπεὶ οὐκ ἔσται ὁ ἄγγελος λογικὸς μὴ | ||
| οὐκ ἂν εἴποι τοὺς ὄρνιθας ἀγχινοίᾳ τε διαφέρειν καὶ τῷ προφορικῷ κεχρῆσθαι λόγῳ ; οἵ γε οὐ μόνον τὰ παρόντα |
| ι ὡς φυλάττον τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ . Τῷ κοιτῶνι , τῷ Σαρπηδόνι , τῷ ἀλεκτρυόνι : τὸν κοιτῶνα | ||
| οὐκ εἶπεν ἡ μήτηρ μου , πότερον ἢ ἐν τῷ κοιτῶνι ἢ ἐν τῷ τρικλίνῳ . “ ὁ Ξάνθος λέγει |
| ἐνήστευον ἐν τοῖς ἑπτὰ ἔτεσιν ἐκείνοις , καὶ ἐφαινόμην τῷ Αἰγυπτίῳ ὡς ἐν τρυφῇ διάγων : ὅτι οἱ διὰ τὸν | ||
| δʹ κγ : ἀπὸ δὲ ἄρκτων τῷ [ τε ] Αἰγυπτίῳ πελάγει κατὰ περιγραφὴν τῆς παραλίου τοιαύτην Μαρμαρικῆς νομοῦ , |
| εἴκοσιν ἔτη διήκουσε Σωκράτους : ἐκείνου δ ' ἀπελθόντος προσεῖχε Κρατύλῳ τε τῷ Ἡρακλειτείῳ καὶ Ἑρμογένει τῷ τὰ Παρμενίδου φιλοσοφοῦντι | ||
| Οἰνέως δ ' ἐγένετο Αἰτωλός . Πλάτων δ ' ἐν Κρατύλῳ ἐτυμολογῶν τὸν οἶνον οἰόνουν αὐτόν φησιν εἶναι διὰ τὸ |
| δὲ ῥύπτειν ἐγκαθημένους τῷδε χυμούς , ἄλλῃ δὲ τέμνειν καὶ ἀποφράττειν σπλάγχνα . Καὶ πολλὰ τοιαῦτα ἔργα φύσεως ἐσόψει ἐγκαταμεμιγμένας | ||
| ἀλλ ' οὐκ αὐτὸ τοὐναντίον , κἂν βιάσηταί ποτε , ἀποφράττειν ἅπαντες καὶ παροικοδομεῖν εἰώθαμεν ; οὗτος τοίνυν ἀξιοῖ μ |
| . . τὰς χοίνικας καὶ τὰς πέδας : Ἐν τῷ εἰδικῷ καὶ τὸ γενικὸν ἐπήγαγεν : αἱ γὰρ χοίνικες πέδαι | ||
| τῆς ἀληθείας ἔφυ , ἄνδρα δὲ τὸν ἄνθρωπον , τῷ εἰδικῷ καταχρώμενος ἀντὶ τοῦ γένους : εἶδος γὰρ ἀνθρώπου καθέστηκεν |
| τοιούτων ἐπιστήμονες ; Νοῦς δὲ νοῒ καὶ λόγος λόγῳ ἐνδιάθετος ἐνδιαθέτῳ πῶς ἐμίγνυτο ἂν τόσης οὔσης παχύτητος ; Διὰ τοῦτο | ||
| οὐσίαν γὰρ ἔχει τὸ λόγῳ χρῆσθαι , φημὶ δὲ τῷ ἐνδιαθέτῳ : τοῦτο δὲ καὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῶν ἀτόμων |
| τὴν δεξιὰν κλεῖν καὶ τὰ οὖρα δριμύτερα : θεραπεύεται δὲ ζέματι ῥέου καὶ ναρδοσταχύος καὶ κασσίας : ἔξωθεν δὲ τονωτικοῖς | ||
| δὲ αὐτοῦ τὴν χρῆσιν οὕτω : προκλύσας τὸν πάσχοντα τῷ ζέματι τῆς φακῆς καὶ διαστήσας οὕτω παράπεμπε μετὰ χυλοῦ ὀρύζης |
| καὶ ἐπιστήμας τῶν πραγμάτων . Ἅτε δέ , οἶμαι , διττῷ βίῳ ἡ ψυχὴ συνεχομένη , τῷ μὲν καθαρῷ καὶ | ||
| ἀρχούσης πρὸς αὐτὰς ? ? ? ? ῥήματα ψυχαγωγίας ἕνεκα διττῷ γιγνόμενα τρόπῳ ? , οἰκείου τε δηλαδὴ παραδείγματος ταὐτὰ |
| Τὸ μηδὲν ἀδικεῖν καὶ φιλανθρώπους ποιεῖ . Ὡς ἡδὺ τῷ μισοῦντι τοὺς φαύλους τρόπους ἐρημία , καὶ τῷ μελετῶντι μηδὲ | ||
| βουλευτέον ἐστὶν , ἀλλ ' ἐκείνῳ μὲν ὡς ἐχθρῷ καὶ μισοῦντι , ὑμῖν δ ' ὡς ἄρχουσι καὶ προστάταις . |
| ἀνατελλέτω , πρότερον δὲ δυνέτω : τῶν ἄρα προηγουμένων τινὶ συνδύνει . Συνδυνέτω τῷ ζʹ : ἡ ἄρα ζδʹ περιφέρεια | ||
| τὴν ΛΕ περιφέρειαν διαπορεύεται . Καὶ συνανατέλλει τῷ Ε : συνδύνει ἄρα τῷ Λ : ὥστε ἡ πρὸ τῆς Ε |
| τὰ τοιαῦτα . τὸ δὲ ὁμοίωμα οὐκ ἔστιν ἐν τῷ ζωγράφῳ ἄλλως καὶ ἄλλως ποιῆσαι , ἀλλ ' ὡς ἔχει | ||
| τ ' αὐτῆς καὶ τοῦ φορτικοῦ ἐοικέναι τέ φησιν αὐτὸν ζωγράφῳ ταῖς αὐταῖς ἐσθῆσι καὶ τοῖς αὐτοῖς σχήμασι πάσας ἐπικοσμοῦντι |
| „ καὶ στεφανώσουσί σε ἐν Ὀλυμπίᾳ . καὶ προσκλιθεὶς τῷ Ἰάρχᾳ ” τοῦτον μὲν ” ἔφη „ μεθύειν ἔα , | ||
| χαίρουσι , μόνον φησὶν ὁ Δάμις τὸν Ἀπολλώνιον ξυμφιλοσοφεῖν τῷ Ἰάρχᾳ , καὶ ξυγγράψαι μὲν ἐκεῖθεν περὶ μαντείας ἀστέρων βίβλους |
| χρὴ πρὸς τὰς κοιλίας καὶ τὰ κάστανα σὺν τῷ ἐντὸς λέμματι . Ἕψοις δ ' ἂν καὶ σεμίδαλιν τεταρτημόριον ἐν | ||
| Εὐβοϊκὰ κάρυα , ἃ καλοῦσι Σαρδιανά , σὺν τῷ ἐντὸς λέμματι τῷ ὄντι σὺν τῷ καρύῳ : τρίψας ἐκχύλιζε εἰς |
| οὐ γὰρ γίνεται κατὰ χρόνον ὁριζομένη ἡ τὸ περιπατεῖν παντὶ γραμματικῷ τιθεῖσα : οὐ γὰρ ἀναιρεῖται ὑπὸ τῆς συντασσομένης αὐτῇ | ||
| , καὶ παρὰ ταῦτα οὐδὲν ἐνδέχεται ποιεῖν , ἀδύνατος τῷ γραμματικῷ ὁ μερισμός . Οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἡ κατὰ |
| ποιεῖ οὔτε ὄρνιθας οὔτε μελίπηκτα , περιελὼν παντὶ σθένει τὰς μαγειρικὰς μαγγανείας . , : Καὶ Νέστωρ δὲ βόας θύει | ||
| ποιεῖ οὔτε ὄρνιθας οὔτε μελίπηκτα , περιελὼν παντὶ σθένει τὰς μαγειρικὰς μαγγανείας . ὅτι Ὅμηρος πηρὸς ὢν τὰς ὄψεις περιενόστει |
| ἄλλον καὶ ἄλλον ἐπέρχεται . . ἢ στικτέον εἰς τὸ μογοῦντι : τὸ δὲ ταὐτά τῷ ἑξῆς συναπτέον , ἵν | ||
| ἢ βλάβη ἄλλοτ ' ἐπ ' ἄλλον προσιζάνει . . μογοῦντι ] κακοπαθοῦντι . ταυτά ] ὅμοια . πλανωμένη ] |
| χρῆσιν , προνοούμενος ἅμα καὶ τῆς εἰς εὐσέβειαν ἀγούσης ὁδοῦ νομίμῳ διδασκαλίᾳ τῶν ἀφαιρούντων . ἐθιζόμενοι γὰρ ἀεὶ καὶ τῆς | ||
| ἐκβαλεῖς δὲ τὸν ἔλεον τοῖς τελικοῖς καλουμένοις κεφαλαίοις , τῷ νομίμῳ , τῷ δικαίῳ , τῷ συμφέροντι , τῷ δυνατῷ |
| τοὺς αὐτῆς φόρους ἐπὶ πολύ . τοῦτο οὖν ἔδοξε τῷ Στρεψιάδῃ νοεῖν τὸ ” παρατέταται μακρὰ πόρρω πάνυ “ , | ||
| παίζουσιν , μικρὰν ἅμαξαν . προαναφωνεῖ ἐνταῦθα ὁ Φειδιππίδης τῷ Στρεψιάδῃ , ὅσα μέλλει ποιῆσαι εἰς αὐτὸν λυπηρά : διὰ |
| εἰς δύο καὶ τρεῖς ὀβολοὺς ἔγκλημα ποιῇ τῷ βασιλεῖ τῷ γράφοντι , μηδὲ χρυσοῦ καὶ ἀργύρου δαπάνη κεκωλύσθω , φάσκων | ||
| ἐμοὶ χαλεπαίνετε ἢ ταῖς ξυμφοραῖς εἴκετε . ταῦτα Θουκυδίδῃ μὲν γράφοντι περὶ τοῦ ἀνδρὸς ἐν ἱστορικῷ σχήματι προσήκοντα ἦν , |
| αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ , οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . | ||
| δ ' αὐτῷ ἄρρην ἢ θήλεια , ὡς καὶ τῷ αὐλῳδῷ . Δίδοται δὲ ὁ στέφανος τῷ ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ |
| τὴν τῶν ἐκθέτων ἀξόνων συνοχήν , ὥσπερ ἐν τῷ Ἱπποκράτους βάθρῳ καὶ ἐν τῷ ἡμετέρῳ . ἔστι δέ τις ἄλλη | ||
| Δελφούς : τὸ δὲ ἔργον Ἀντιφάνους ἐστὶν Ἀργείου . τῷ βάθρῳ δὲ τῷ ὑπὸ τὸν ἵππον τὸν δούρειον [ δὴ |
| Πλωτίνῳ ἐν τῷ περὶ νοῦ καὶ ἰδεῶν καὶ τοῦ ὄντος σκέμματι . ὡς δὲ δι ' ἐλαχίστων εἰπεῖν ἐν τῷ | ||
| εἰς ἅπαντας τοὺς ῥήτορας πρόκλησις θαρροῦντός ἐστι καὶ πεποιθότος τῷ σκέμματι , δι ' οὗ προαποκρούεται τοὺς περὶ τῶν χρημάτων |
| ὑπάρχει , καὶ τῷ ἀποδεικτικῷ καὶ τῷ διαλεκτικῷ καὶ τῷ σοφιστικῷ . Ἀλλὰ διὰ τί μὴ ἓν βιβλίον ἔγραψεν περὶ | ||
| ὕστερον δὲ οὐκέτι τῷ δικανικῷ , ἀλλ ' ἤδη τῷ σοφιστικῷ βίῳ προσεῖχε τὸν νοῦν καὶ ἐπὶ τούτῳ διεμελέτα τοὺς |
| προὐθυμήθη μὲν γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐπὶ φιλοσοφίαν τραπῆναι καὶ τῷ Πρόκλῳ φέρων ἑαυτὸν ἐπιδοῦναι : ἤκμαζε δὲ τότε καὶ ἤνθει | ||
| ' ὠκυπέτης ἴρηξ . Καὶ οὕτως , οὐδὲ ὁ παρὰ Πρόκλῳ Ἀρίσταρχος σχεῖ χώραν ὀβελίζειν τοὺς δύο στίχους τούτους , |
| νοοῦσι , θεοὶ δὲ ἀπηλλαγμένως τῶν αἰσθητῶν εἰλικρινῶς τε καὶ ἀμιγῶς . Ἐπεὶ δὲ ψυχῆς νοῦς ἀμείνων , νοῦ δὲ | ||
| : ἐπέρχεται γὰρ αὐτὸν μονὰς μὲν αἰεὶ δυαδικῶς , εἴτε ἀμιγῶς εἴτε καὶ συνδιαφόρως εἴτε καὶ ἄκρατος εἴτε καὶ σὺν |
| ἐκ τοιούτων . Δεύτερος δὲ καὶ σύνθετος ὁ τἀναντία τῷ λεχθέντι ἔχων μέρος τε παρὲξ τοῦ παρωνύμου ἢ ἓν ἢ | ||
| ἑλέσθαι . καὶ μὴν ὅσον ἐπὶ τῷ ὑπ ' Εὐριπίδου λεχθέντι περὶ θεῶν , τὴν αὐτὴν καὶ οἱ ἰδιῶται δόξαν |
| γὰρ ἀνείδεος ὁ χαλκός , ἀλλ ' ἐπειδὴ ὑπέστρωται τῷ τεχνίτῃ καὶ ἐπιδέχεται τὸ τοῦ ἀνδριάντος εἶδος , ὥσπερ καὶ | ||
| : αὕτη δὲ οὕτως ἐστὶν ἀγαθὴ καὶ οὐ βαρεῖα τῷ τεχνίτῃ , ὥστε ὑπάρχει καὶ μηδὲν ἔχοντι ὅπλον χρῆσθαι αὐτῇ |
| ὅταν τελευτήσῃ τὸν βίον , λαβόντα πτωχικὴν στολὴν ὅπως ἂν ἀπατήσῃ τοὺς πολεμίους , κατὰ τὰς πύλας ὑπεκδύντα φρύγανα συλλέγειν | ||
| καὶ ἡνίκα τις ἀντιστρατοπεδευόντων πολεμίων τὰς μεγίστας σκηνὰς προστήσῃ καὶ ἀπατήσῃ τοὺς ὑπεναντίους , ὡς χάρακα βάλλοι , ἵνα κἀκεῖνοι |
| πηγὴ πλησίον αὐτῆς ἀνέσχε . καὶ Πτολεμαίῳ τῷ Λάγου τῷ σωματοφύλακι ἐπειδὴ ἐσηγγέλθη τὸ τέρας , Πτολεμαῖος Ἀλεξάνδρῳ ἔφρασεν . | ||
| ταύτῃ προσμαχομένους λανθάνει κατὰ τοὺς ἔκρους ξὺν ὀλίγοις ου τῷ σωματοφύλακι ἐπειδὴ ἐσηγγέλθη τὸ τέρας , Πτολεμαῖος Ἀλεξάνδρῳ ἔφρασεν . |
| σοφία δὲ οὐ ξυγχωρεῖ ταῦτα : πρὸς γὰρ τῷ Πυθικῷ ἐπιγράμματι καὶ τὸ τοῦ Εὐριπίδου ἐπαινεῖ ξύνεσιν ἡγουμένου περὶ τοὺς | ||
| γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ μέτρον ἔφασκον ἐπεῖναι τῷ ἐπιγράμματι , ὁ δὲ νοῦς ἦν αὐτῷ ὃν ἔφραζε τὰ |
| ἀπρεπῶς , καὶ τὸ σύνθετον τὸ ἡδύχροον οὐδ ' ἐν ποιήματι θείη ἄν τις ἀκριβῶς σωφρονῶν . ἢ ὥς τις | ||
| αὐτὸν ἀποφαινόμενος τὸν κάνθαρον . καὶ χάριν περιποιεῖ πολλὴν τῷ ποιήματι . παρὰ τὰ ἐκ Βελλεροφόντου Εὐριπίδου . ὦ Πηγάσιον |
| πηγνύειν , παραπλήϲιον δέ ἐϲτιν ἀπαρίνῃ , ξηραντικόν τε καὶ ὑπόδριμυ : τὸ δὲ ἄνθοϲ αὐτοῦ πρὸϲ αἱμορραγίαν ἁρμόζει καὶ | ||
| , ἔχον σπερμάτιον περιφερές , διπλοῦν , ὅμοιον ἀσπιδισκίοις , ὑπόδριμυ , ἀρωματίζον . Τραγορίγανος θαμνίσκος ἐστὶν ἑρπύλλῳ ἀγρίῳ ἐμφερῆ |
| ἡ δὲ γυνὴ μεθύση , καὶ μεθύστρια παρὰ Θεοπόμπῳ τῷ κωμικῷ : ὁ γὰρ μέθυσος ἐπὶ ἀνδρῶν Μενάνδρῳ δεδόσθω . | ||
| τῶν ἀθλητῶν ἐν Ὀλυμπίᾳ τοὺς στεφάνους . 〚 τῷ δὲ κωμικῷ , φασὶν , ἥρμοττεν ἐκφαυλίζοντι τὸ πρᾶγμα λέγειν , |
| οἱ δὲ ἐς Σαλαμῖνα . Ἔσπευσαν δὲ ταῦτα ὑπεκθέσθαι τῷ χρηστηρίῳ τε βουλόμενοι ὑπηρετέειν καὶ δὴ καὶ τοῦδε εἵνεκα οὐκ | ||
| αὐτὸς ὁ Καλλίμαχος . Τὴν δὲ ἀναιρεθεῖσαν [ ἐν τῷ χρηστηρίῳ τῶν Δελφῶν ] δράκαιναν [ ὑπὸ Ἀπόλλωνος ] Δελφύνην |
| ζυγῷ ἐπιρρέψει , ἄν τε θέλῃς ἄν τε μή . λογικῷ ἡγεμονικῷ δεῖξον μάχην καὶ ἀποστήσεται : ἂν δὲ μὴ | ||
| τοῦ γένους : ἰδοὺ γὰρ ὁ ἄνθρωπος εἶδος ὢν τῷ λογικῷ διαφορᾷ ὄντι περιττεύει τοῦ ζῴου , ὅπερ ἦν αὐτοῦ |
| ἐγενόμην , ἐπιτάττει ψυχρὸν λουτρὸν , καὶ ἐλουσάμην ἐν τῷ γυμνασίῳ τῷ πρὸς τῷ Κορεσσῷ . οἱ δ ' ὁρῶντες | ||
| ἐφύτευσεν ἐν τῷ παραδείσῳ , αἵ εἰσι νῦν ἐν τῷ γυμνασίῳ , φιλοτιμηθεῖσαι οὐ δεδύνηνται λαβεῖν μέγεθος . Ἔνιοι δὲ |
| ἐκ τοῦ εὔρου [ ] , δύνει δὲ ἐν τῶι λιβί [ . Πορεῖαι [ δὲ τοῦ ] ἡλίου δύο | ||
| ποταμὸς καὶ ἐπ ' αὐτῷ ὕφορμος . ἔπειτα προσεχὴς αἰγιαλὸς λιβί , πρὸς αὐτῷ μόνον τῷ Κιρκαίῳ λιμένιον ἔχων . |
| Ἀρραβαίου , φθάσαντες προκατέλαβον , εἰδότες οὐκ οὖσαν ἄλλην τῷ Βρασίδᾳ ἀναχώρησιν . καὶ προσιόντος αὐτοῦ ἐς αὐτὸ ἤδη τὸ | ||
| σοὶ λόγους , ὦ μισόδημε καὶ μοναρχίας ἐραστὰ καὶ ξυνὼν Βρασίδᾳ καὶ φορῶν κράσπεδα στεμμάτων τήν θ ' ὑπήνην ἄκουρον |
| τις πάνυ ὢν καὶ τὸν μέγιστον ὅρκον ὀμόσαιμι μαρτυρῶν τῷ Ἀγησίᾳ , ὃ καὶ ἐπὶ τοῦ Ἀμφιαράου λέγεται : εὔχομαι | ||
| πόσις Ἀμφιτρίτης , εὐπλοῆσαι καμάτων ἐκτὸς ἐόντα . τέλος ἀπήνης Ἀγησίᾳ Συρακουσίῳ . Διαγόρᾳ Ῥοδίῳ πύκτῃ υἱῷ Δαμαγήτου . Διαγόρᾳ |
| καὶ τὸ μὲν Α σημεῖον αὐτῆς ὑποκείσθω τὸ πρὸς τῷ ἀπογείῳ , τὸ δὲ Β , περὶ ὃ τὸ κέντρον | ||
| ' ἑκάτερα τοῦ Η περιφέρειαν , τὴν μὲν πρὸς τῷ ἀπογείῳ ἀπολαμβανομένην ὑπολειπτικὴν εὑρήσομεν , τὴν δὲ πρὸς τῷ περιγείῳ |
| . ἡ δὲ παρεκάλει ἐαθῆναι καὶ πολλὰς πέρδικας προσάξει τῷ κυνηγέτῃ . ὁ δὲ κυνηγός : „ διὰ τοῦτο μᾶλλόν | ||
| δὲ περὶ αὐτὸν ὦσι τὸν λαγῶ , δῆλον ποιείτωσαν τῷ κυνηγέτῃ θᾶττον φοιτῶσαι , μᾶλλον γνωρίζουσαι ἀπὸ τοῦ θυμοῦ , |
| ὀγδοήκοντα . ἃς τότε τοῖς Συρακοσίοις αἱ πόλεις ἀπέστειλαν , σπεύδουσαι συνεπιλαβέσθαι τῆς ἐλευθερίας . ἐπεκήρυξαν δὲ καὶ χρημάτων πλῆθος | ||
| ἁπλούσταται σαφηνείας ἕνεκα τῶν προκειμένων παρελήφθησαν πραγμάτων διδάξαι τὰ γεγονότα σπεύδουσαι τὸν ἀκροατήν . [ , ] ὅταν ψιλὸν τὸ |
| ἐπὶ τοῦ ζωγράφου : μετὰ γὰρ τὸ δεύτερον ἀντιληπτικὸν τῷ μεταληπτικῷ τὴν κρίσιν διαβαλεῖ , οἷον , εἰ δέ τι | ||
| , ὅτι πρὸ τῆς πολιτείας ἐχθρὸς ἦν : τῷ τε μεταληπτικῷ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐμπίπτουσι νοήμασιν . οἷον , ἀλλ |
| προσήρτηται , τοῖς γε μὴν ἄλλοις ζῴοις ἐν μέσῳ τῷ στήθει προσπέπλασται . γαμψώνυχον δὲ ἄρα οὐδὲ ἓν οὔτε πίνει | ||
| θέσει βεβηκότα ἔν τε τοῖς ὀφθαλμοῖς τοῦ Σκορπίου καὶ τῷ στήθει . τῇ δὲ ἀριστερᾷ μόνον κνήμῃ βέβηκεν ἀποτεταμένῃ , |
| μοχλειῶν τούτων πολὺ πρότερον ἐκτέθειμαι ἐν τῷ Περὶ τῶν ὀλισθημάτων ὑπομνήματι . δεῖ δὲ μετὰ τὴν καταγωγὴν τῶν μερῶν κάμπτειν | ||
| αὐτῆς κύπελλον . Ἡγήσανδρος δὲ ὁ Δελφὸς ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ ὑπομνήματι ἀνδριάντων καὶ ἀγαλμάτων Γλαύκου φησὶ τοῦ Χίου τὸ ἐν |
| ἡμῖν κατὰ τὸν πολιτικὸν λόγον ἔν τε τῷ συμβουλευτικῷ καὶ δικανικῷ καὶ ὁ Πλάτων ἐν τῷ πεζῷ πανηγυρικῷ , τοῦτ | ||
| ἀπολογικὸν καὶ τὸ ἐξεταστικόν . ταῦτα πάλιν ὡς ἐν τῷ δικανικῷ γένει συνθήσομεν καὶ τάξομεν , διέλθωμεν . πρῶτον μὲν |
| πλάστιγγα , ἐντεῦθεν δὲ ἐμπίπτειν εἰς λεκάνην ὑποκειμένην πληγεῖσαν τῷ κοττάβῳ . καί τις ἦν ἀκριβὴς εὐχέρεια τῆς βολῆς . | ||
| καὶ χαλκοῦν ἦν , Εὔπολις Βάπταις λέγει : χαλκῷ περὶ κοττάβῳ . Πλάτων δὲ ἐν Διὶ κακουμένῳ παιδιᾶς εἶδος παροίνιον |
| Οἰνώπαν , ὃς καὶ Κύκλωπα εἰσήγαγε τερετίζοντα καὶ ναυαγὸν Ὀδυσσέα σολοικίζοντα , ὁ αὐτός φησι . . : Ἀριστόξενος δέ | ||
| ψόφοι , ὦ Παρθενί . Ἆρά γε ὁ γνῶναι τὸν σολοικίζοντα δεινὸς οὗτος καὶ φυλάξασθαι μὴ σολοικίσαι δυνατός ; Ἐμοὶ |
| καὶ πείθει καταλῦσαι τὴν προσεδρείαν καὶ χρῆται τῷ νόμῳ δωρεᾶς ἀξιοῦντι τυχεῖν . ἀντιλέγει στρατιώτης ἀνὴρ ὡς τῷ κρατοῦντι δι | ||
| ὑμῶν τῶν δι ' ὀλίγου σκοπούντων καὶ ἐν τῷ τοιῷδε ἀξιοῦντι : ἀντὶ τοῦ καὶ ἐν τοῖς τοιούτοις ὑμῶν ἀξιώμασι |
| μέλους ἐνθουσιῶσιν , ὡς οἵ τε κορυβαντιζόμενοι καὶ οἱ τῷ Σαβαζίῳ κάτοχοι καὶ οἱ μητρίζοντες : δεῖ δὴ καὶ περὶ | ||
| ὑπὲρ Κτησιφῶντος . οἱ μὲν Σαβοὺς λέγεσθαι τοὺς τελουμένους τῷ Σαβαζίῳ , τουτέστι τῷ Διονύσῳ , καθάπερ τοὺς τῷ Βάκχῳ |
| πρὸς Λεπτίνην δικανικὸς ὢν τῷ εἴδει , μικτῶς μελετᾶται : συμβουλευτικῶς φημι καὶ πανηγυρικῶς : γίνεται δὲ τοῦτο καὶ δικανικῶς | ||
| ' ἡμῖν χαρακτῆρος ἰδέαν οὐκ ἔταξεν . Πῶς οὖν λέγει συμβουλευτικῶς τὸ συμβουλευτικὸν , καὶ πανηγυρικῶς τὰ ἔνδοξα ; αὐτὸς |
| περὶ τὰς κγ μοίρας ὄντος τοῦ Τοξότου ἐμεσουράνει ἐν τῷ ἀστρολάβῳ Παρθένου μοῖρα βʹ , καθ ' ὃν χρόνον ὁ | ||
| Καρκίνου μοίρας ιϚ ια , ἐμεσουράνει δ ' ἐν τῷ ἀστρολάβῳ ἡ βʹ μοῖρα τοῦ Κριοῦ : τότε δὲ πρὸς |
| . Ἦν δέ πως ἠρέμα καὶ δεισιδαιμονέστερος . σὺν γοῦν Ἀσκληπιάδῃ κατ ' ἄγνοιαν ἐν πανδοκείῳ ποτὲ κρεάτων ῥιπτουμένων φαγών | ||
| ἐξ ἧς φασὶ γενέσθαι Εὔνηον . Ἡ δὲ ἱστορία παρὰ Ἀσκληπιάδῃ ἐν τοῖς Τραγῳδουμένοις . . . . : Ἀσκληπιάδης |
| οὐκ ἔστι ζιγγίβερι , ὡς ἔνιοι ὑπέλαβον : ἔοικε μέντοι κόστῳ , θερμαίνει δὲ τὴν γεῦσιν . Πέπλος θαμνίσκος ἐστὶν | ||
| ἔστι πυρετὸς , τούτοις δεῖ κεχρῆσθαι καὶ πόμασι τῷ τε κόστῳ καὶ τῷ βδελλίῳ τῷ Ἀραβικῷ . Ἐπειδὴ καὶ ἀποζέμασιν |
| καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας ἀποτάξασθαι . τὰ μὲν περὶ τῆς πίστεως | ||
| . βλέπεις οὖν , φησίν , ὅτι καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας |
| γευομένῳ δὲ δριμεῖα ἡ πόα . Παγκράτιον : ῥίζα ἐστὶ βολβῷ μεγάλῳ ὁμοία , ὑπόπυρρος , πικρά , πυρώδης πρὸς | ||
| αὐτὴ κακόηθεϲ ἕλκοϲ ἐϲτὶν ἐϲχαρῶδεϲ , ποτὲ μὲν ἐν τῷ βολβῷ , ποτὲ δὲ ἐν τῷ βλεφάρῳ , καθάπερ κἀν |
| ἔκειτο : μελικρήτου μόγις κατεδέξατο , ξυντείνων τὰς ἐν τῷ τραχήλῳ ἶνας , ὡς κατεξηρασμένης τῆς φάρυγγος , καὶ τῆς | ||
| τε τῶν ἑπτὰ τοῦ θώρακος σπονδύλων καὶ προσέτι τῶν ἐν τραχήλῳ πέντε , καταφύεται δ ' εἰς ὅλον τὸ χονδρῶδες |
| καὶ πῆμα Ἰαπύγεσσι γενέσθαι „ . ” ἧκον οὖν σὺν Φαλάνθῳ οἱ Παρθενίαι , καὶ ἐδέξαντο αὐτοὺς οἵ τε βάρβαροι | ||
| δὲ ἐγένετο Σπαρτιάτης Φάλανθος . στελλομένῳ δὲ ἐς ἀποικίαν τῷ Φαλάνθῳ λόγιον ἦλθεν ἐκ Δελφῶν : ὑετοῦ αὐτὸν αἰσθόμενον ὑπὸ |
| πρὸς τὴν γῆν κατεδίωξαν . μετεωρισθέντες δ ' ἐπὶ τῷ προτερήματι τοῖς μὲν θεοῖς μεγαλοπρεπῶς ἔθυσαν ἐπινίκια , αὐτοὶ δ | ||
| , οὐ προσέσχε , τῷ δὲ παρὰ τοῦ καιροῦ δοθέντι προτερήματι δεξιῶς χρησάμενος καὶ τοὺς φεύγοντας τῶν ἰδίων ἔσωσε καὶ |