μήτε τις ἄρσην , μηδ ' αὖ τῶν ποταμῶν μενέτω νόσφ ' Ὠκεανοῖο μηδέ τε νυμφάων , ἀλλ ' ἐς | ||
Διὸς πρὸς δῶμα νέεσθαι . οὔτέ τις οὖν ποταμῶν ἀπέην νόσφ ' Ὠκεανοῖο , οὔτ ' ἄρα νυμφάων αἵ τ |
ὡς Ὅμηρος [ Υ ] : οὔτε τις οὖν ποταμῶν ἀπέην νόσφ ' Ὠκεανοῖο . ὅτι δὲ κύκλῳ περιρρεῖ τὴν | ||
ὄρος : διὸ πολύπτυχος . . οὔτε τις οὖν ποταμῶν ἀπέην , νόσφ ' Ὠκεανοῖο : ἡ διπλῆ ὅτι ποταμὸν |
ἀέξει . τοῖσιν δ ' οὔτ ' ἀγοραὶ βουληφόροι οὔτε θέμιστες , ἀλλ ' οἵ γ ' ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι | ||
εἰρώμεθα βουλάς . εἰ μέν κ ' αἰνήσωσι Διὸς μεγάλοιο θέμιστες , αὐτός τε κτενέω τούς τ ' ἄλλους πάντας |
τινὶ μηχανῇ : ἐγὼ μέν νυν ὑμῖν οὐκ ἐναγωνιεῦμαι . Οὔτε γὰρ ἄρχειν οὔτε ἄρχεσθαι ἐθέλω : ἐπὶ τούτῳ δὲ | ||
πόλεις ἀναθήμασι , τὰς δὲ ψυχὰς μαθήμασι κοσμεῖν δεῖ . Οὔτε συμπόσιον ἄνευ ὁμιλίας , οὔτε πλοῦτος χωρὶς ἀρετῆς ἡδονὴν |
γυναικῶν ] θηλυτεράων . ἣ δ ' ἐπ ' Ἐνιπῆος πωλέσκετο ] καλὰ ῥέεθρα [ ] ! ν [ ] | ||
κάκ ' ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί : ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλλεύς , οὐδέ ποτε Τρῶες πρὸ πυλάων Δαρδανιάων |
κεν Ἄφαιστον ἄγην βίαι . . . εἲς τὼν δυοκαιδέκων ἀχνάσδημι κάκως , οὔτε γὰρ οἰ φίλοι . . . | ||
+ , . Ἀχνάσδημι : ὡς παρ ' Ἀλκαίῳ : ἀχνάσδημι κακῶς , οὔτε γὰρ οἱ φίλοι . ἔστιν ἀχῶ |
τροφήν . ἱμερτήν : ἐπιθυμητὴν , ἐρασμίαν , γλυκεῖαν . Οὔτ ' : οὐδαμῶς . αὐτῶν : ἀπό . ἀπολείπεται | ||
καλῶς τὸν αἰῶνα διάξειν . φησὶ δὲ καὶ Καλλίμαχος : Οὔτ ' ἀρετῆς ἄτερ ὄλβος ἐπίσταται ἄνδρας ἀέξειν , Οὔτ |
σῶν λόγων πεισθεὶς ὕπο . μαίνηι γὰρ ὡς ἄλγιστα , κοὔτε φαρμάκοις ἄκη λάβοις ἂν οὔτ ' ἄνευ τούτων νόσου | ||
, ὅτ ' οὐδὲν ὢν τοῦ μηδὲν ἀντέστης ὕπερ , κοὔτε στρατηγοὺς οὔτε ναυάρχους μολεῖν ἡμᾶς Ἀχαιῶν οὔτε σοῦ διωμόσω |
ἰσχύοντες ἄνδρες . Ἀσιατογενής ] ἡ ἐν Ἀσίᾳ γεννηθεῖσα . οἴχωκε ] * ἐπορεύθη . νέον δ ' ἄνδρα ] | ||
ἁρπάσας μόναυλον εὐθὺς πῶς δοκεῖς κούφως ἀνήλλετο . Σοφοκλῆς : οἴχωκε κροτητὰ πηκτίδων μέλη , λύραι μόναυλοί τε . Ἀναξανδρίδης |
μείονα : ἐλάττω , ἐλάττονα , οὐδὲ πλῆθος ἐλάττονα . φέρβειν : ἐλπίζω τρέφειν τῆς γῆς . Ἀμφήριστος : ἰσοσύγκριτος | ||
δέσποινα , κοσμήσας φέρω , ἔνθ ' οὔτε ποιμὴν ἀξιοῖ φέρβειν βοτὰ οὔτ ' ἦλθέ πω σίδηρος , ἀλλ ' |
ἀλλ ' οἵ γ ' ὑψηλῶν ὀρέων ναίουσι κάρηνα ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι , θεμιστεύει δὲ ἕκαστος παίδων ἠδ ' ἀλόχων | ||
' οἵ γ ' ὑψηλῶν ” ὀρέων ναίουσι κάρηνα ἐν σπέσσι γλαφυροῖσι , „ θεμιστεύει δὲ ἕκαστος παίδων ἠδ ' |
τὰ γὰρ πάρος πρὸς αὐτὸν πάντ ' ἐφεύρημαι κακός . Οὔθ ' ὡς γελαστής , Οἰδίπους , ἐλήλυθα , οὔθ | ||
ἀλλ ' ἡ τοῦ μάντεως φωνὴ φθάνει τὸ ἔργον . Οὔθ ' ὁ Λεόντιος ἔδωκε τὴν ἐπιστολήν , ἀλλ ' |
Διὸς μακέλλῃ , τῇ κατείργασται πέδον . βωμοὶ δ ' ἄιστοι καὶ θεῶν ἱδρύματα , καὶ σπέρμα πάσης ἐξαπόλλυται χθονός | ||
κόσμον . πορθεῖν καὶ ἀφανίζειν . πιμπρᾶν ] καίειν . ἄιστοι ] ἀφανεῖς . δαιμόνων ] τῶν θεῶν . θ |
ἄλλην τῆσδε βελτίω λαβεῖν : ᾗ πρῶτα μὲν λεὼς οὐκ ἐπακτὸς ἄλλοθεν , αὐτόχθονες δ ' ἔφυμεν : αἱ δ | ||
πολυχρύσῳ Ἀπολλωνίᾳ τετείχισται νάπᾳ : τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος , ἐπακτὸς ἐλθών ἐριβˈρόμου νεφέλας στρατὸς ἀμείλιχος , οὔτ ' ἄνεμος |
ὠκεανοῖο , εἷς μὲν ἐὼν , πολλῇσι δ ' ἐπωνυμίῃσιν ἀρηρώς . Εἶτα ὑποκαταβαίνων οὕτως : ὠκεανὸς περιδέδρομε γαῖαν ἅπασαν | ||
Ἀττικὸν ἄρηρα , ἡ μετοχὴ ἀρηρώς : οὔτε φρεσὶν ᾗσιν ἀρηρώς . Δωρικῇ τροπῇ ἄραρα καὶ ἄραρεν , οἷον : |
] ἐπειδὴ ναίειν εἶπε , ὁ δὲ ναίων ἐντὸς τοίχους ναίει , διὰ τοῦτο πέργαμα εἶπε : λέγει δὲ τὸν | ||
καὶ ἀνέρες Αἱμονιῆες , Αἰήτης δ ' οὔτ ' ἂρ ναίει σχεδόν , οὐδέ τι ἴδμεν Αἰήτην ἀλλ ' οἶον |
Διόσκοροι αὐτοί , πνοιαὶ ἀέναοι , ψυχοτρόφοι , ἀεροειδεῖς , οἵτε καὶ οὐράνιοι δίδυμοι κλήιζεσθ ' ἐν Ὀλύμπωι , εὔπνοοι | ||
πρότερον ἐκαλεῖτο ἀπὸ Ἀκεσσαίου τὰ νῦν Ἐκβάτανα καλούμενα . . οἵτε τὸ Σούσων : οἵτινες προλιπόντες τὸ ἄστυ τῶν Σούσων |
τὸ μέν τις οὐ νεαρὸς οὔτε γήρᾳ σημαίνων ἁλιώσει χερὶ πέρσας : ὁ γὰρ αἰὲν ὁρῶν κύκλος λεύσσει νιν Μορίου | ||
ἐγὼ γὰρ † ἕξεω † τοὺς μέγ ' αὐχοῦντας δορὶ πέρσας Ἀχαιούς , καίπερ ὕστερος μολών . ἰὼ ἰώ . |
ἐστι συνεισφέρεις τὸ ζῷον , λέγων δὲ ζῷόν ἐστιν οὐ συνεισφέρεις τὸν ἄνθρωπον : οὔτε γὰρ πᾶν ζῷον ἄνθρωπός ἐστι | ||
συνεισφέρεις καὶ τὴν οὐσίαν , λέγων δὲ ἄνθρωπός ἐστιν οὐ συνεισφέρεις τὸ συμβεβηκός : οὔτε γὰρ πᾶς ἄνθρωπος λευκὸς ὑπάρχει |
Ἀχιλλεύς : Ἕκτορ ἀτάρ που ἔφης Πατροκλῆ ' ἐξεναρίζων σῶς ἔσσεσθ ' , ἐμὲ δ ' οὐδὲν ὀπίζεο νόσφιν ἐόντα | ||
ἦεν . Ἀλλ ' οὐ μὰν Τρώεσσιν ἐλαφρότερον πόνον οἴω ἔσσεσθ ' Αἰακίδαο δεδουπότος , οὕνεκ ' ἄρ ' αὐτοῦ |
ἄλαστον . ἄνθεα δὲ δροσόεντος ἀμησάμενοι ποταμοῖο ἔστεφον αὐχενίους πλοκάμους σφετέροιο φονῆος . γαῖα δὲ χαλκείοισιν ἐρεικομένη περὶ κύκλοις δεινὸν | ||
μαντικὸν ἐν στήθεσσιν ἔχειν κέαρ , ἀμφὶ δὲ θυμῷ γινώσκειν σφετέροιο μόρου παρεοῦσαν ἀνάγκην . οὐκ ἄρα τοι μούνοισιν ἐν |
ἢ παρὰ οἷον : οὔτε ποτ ' εἰς ἀγορὴν πωλέσκετο κυδιάνειραν . . . . βωμός : τέμενος ἱερόν : | ||
ἐν τῷ „ τόνδε μάλ ' αἶψα νόησε μάχην ἀνὰ κυδιάνειραν „ . προσερχομένη δὲ τοῖς ῥήμασιν ἢ τὴν ἄνω |
πόντον ἀλᾶται ἐν νηυσὶν χρήιζων οἴκαδε κέρδος ἄγειν ἰχθυόεντ ' ἀνέμοισι φορεόμενος ἀργαλέοισιν , φειδωλὴν ψυχῆς οὐδεμίαν θέμενος : ἄλλος | ||
ὑποβρύχιαι κατέδυσαν ὄμβρου ἐπιβρίσαντος ἀπείρονος οὐδ ' ὑπέμειναν λάβρον ὁμῶς ἀνέμοισι θαλάσσης καὶ Διὸς ὕδωρ μισγόμενον : ποταμῷ γὰρ ἀλίγκιος |
γὰρ [ ἐν ] φάρεϊ βορήϊαι πίτνον [ ] αὖραι κλυτᾶς ἕκατι πελεμαίγιδος [ ] Ἀθάνας [ : ] κνίσεν | ||
? [ ἐπὶ νίκαις , αἷς ἐν ἀϊόνεσσιν Ὀγχηστοῦ [ κλυτᾶς ] ? , ταῖς δὲ ναὸν Ἰτωνίας αα ? |
ἐυθρόνου Ἠριγενείης . Καὶ τὰ μὲν Ἀργείοισιν ἐπισταμένοισι καὶ αὐτοῖς μέλπε , καὶ ὡς ἐτέτυκτο πελώριος , ὥς τέ οἱ | ||
χρὴ χοροῦ κατάστασιν . Ἅμα δὲ καὶ γένος Ὀλυμπίων θεῶν μέλπε καὶ γέραιρε φωνῇ πᾶσα χορομανεῖ τρόπῳ . Εἰ δέ |
τε , καί μοι ἕκαστ ' ἐπέτελλεν , ἔϊκτο δὲ θέσκελον αὐτῷ . Ὣς φάτο , τοῖσι δὲ πᾶσιν ὑφ | ||
δ ' ὑποείκαθε νηί , ἡμετέρῃ πίσυνος κιθάρῃ , διὰ θέσκελον αὐδήν . Ἀλλ ' ὅτε δὴ πορθμοῖο κατὰ στόμα |
πολιῷ γήρᾳ συνοικοίην : ἀείδοιμι δὲ στεφάνοις κάρα πολιὸν στεφανώσας Θρηίκιον πέλταν πρὸς Ἀθάνας περικίοσιν ἀγκρεμάσας θαλάμοις δέλτων τ ' | ||
, λυσάμενοι Ἱερῆς ἐκ πείσματα Πέτρης , ἤρεσαν ἐς λιμένα Θρηίκιον , ἂν δὲ καὶ αὐτοί βαῖνον , παυροτέρους ἑτάρων |
∠ ʹʹ λζʹ γοʹʹ Φαλακρὸν ἄκρον μεʹ ληʹ καὶ ἡ Κεφαλληνία νῆσος , ἧς ὁμώνυμος πόλις ἐπέχει μοίρας μζʹ γοʹʹ | ||
. ἐπεὶ οὖν κατὰ τὰ Τρωικὰ Σάμος μὲν καὶ ἡ Κεφαλληνία ἐκαλεῖτο καὶ ἡ Σαμοθρᾴκη , Ἰωνικὴ δ ' οὐκ |
τρόπον καὶ περὶ τοῦ θείου παντὸς ἁπλῶς ἀποφαινόμενος οὔτε γὰρ ἀνδρομέῃ κεφαλῇ κατὰ γυῖα κέκασται , οὐ μὲν ἀπαὶ νώτων | ||
νήσου ἔπι κραναῆς Ἠλεκτρίδος . αὐτίκα δ ' ἄφνω ἴαχεν ἀνδρομέῃ ἐνοπῇ μεσσηγὺ θεόντων αὐδῆεν γλαφυρῆς νηὸς δόρυ , τόρρ |
Ἑλένην Μενέλεως ὅπως λάβηι . εἰς ἄρ ' Ἰφιγένειαν Ἑλένης νόστος ἦν πεπρωμένος ; πάντ ' ἔχεις : Ἀρτέμιδι θύσειν | ||
ἐπιπνεύσουσιν ἀῆται : ἀλλὰ φίλοι , ξυνὸς γὰρ ἐς Ἑλλάδα νόστος ὀπίσσω , ξυναὶ δ ' ἄμμι πέλονται ἐς Αἰήταο |
, καὶ ἀπὸ τοῦ πατρὸς Ἀλκυόνες ἐκλήθησαν . Αἱ δὲ νήνεμοι καὶ γαλήνην ἔχουσαι ἡμέραι ἀλκυονίδες καλοῦνται . Πᾶσα μὲν | ||
, καὶ ἀπὸ τοῦ πατρὸς ἀλκυόνες ἐκλήθησαν . αἱ δὲ νήνεμοι καὶ γαλήνην ἔχουσαι ἡμέραι ἀλκυονίδες καλοῦνται . , : |
ὑψηλὸν δὲ καὶ πᾶν ξύλινον , καὶ αἱ οἰκίαι αὐτῶν ξύλιναι καὶ τὰ ἱρά . Ἔστι γὰρ δὴ αὐτόθι Ἑλληνικῶν | ||
δ ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν δόμοις , πέλλαι γὰρ ξύλιναι πίθοι τε πλῆσθεν ἅπαντες Σύνες ὅ τοι λέγω , |
καὶ καταθραύει τοῖς ὀδοῦσι , καὶ τῷ στόματι τοῦ κυνὸς περιρρέει τοῦ ἄνθους τὸ αἷμα , καὶ βάπτει τὸ αἷμα | ||
τῆϲ τέγξιοϲ , εὐφορέϲτερά τε καὶ δυνατώτερα : οὔτε γὰρ περιρρέει ἐϲ τὸ τῶν ϲτρωμάτων αἶϲχοϲ : ἄχρηϲτον γὰρ τοῖϲι |
πολύθηρον . τὴν δὲ πρόσω ἔτι ἐπ ' ἄρκτον ἰόντων χειμερίην τε καὶ νιφετώδεα * * * , ὥστε πρέσβεις | ||
κρυμώδεας ὄχθας τέμνοις κρυστάλλου καθαρὸν λίθον , οἷά τε πάχνην χειμερίην : δήεις δὲ καὶ ὑδατόεσσαν ἴασπιν . Ἶρις δ |
τὰ πάτρια [ τοὺς ] αὐτούς , πόλεις [ ] ουσι . τί λέγεις , ἄθλιε ; [ μᾶλλον βοηθεῖν | ||
νώτοισι ? νέκυν οἴσωμεν ? [ , ] [ ] ουσι κατὰ φρένα ? ννδρ [ ! ] ? [ |
πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε τιμᾷ σὴν κεφαλὴν καὶ ταύρεος Ἐννοσίγαιος , ὃς Θήβης κρήδεμνον ἔχει ῥύεταί τε πόληα , | ||
: Βριάρεών γε μὲν ἠὺν ἐόντα γαμβρὸν ἑὸν ποίησε βαρύκτυπος Ἐννοσίγαιος , δῶκε δὲ Κυμοπόλειαν ὀπυίειν , θυγατέρα ἥν . |
κρύος ] φόβος . κρύος ] λύπη , κίνδυνος , φόβημα . κρύος ] τρόμος . θ ἔτευξα τύμβῳ μέλος | ||
συναστατοῦσιν . ἰδέσθαι : ἰδεῖν , θεαθῆναι . Δεῖμα : φόβημα , φόβον . φέρει : ἄγει . μοῦνον : |
οὔτε γατόμος τέμνει δίκελλ ' ἄρουραν , ἀλλ ' αὐτοσπόροι γύαι φέρουσι βίοτον ἄφθονον βροτοῖς . . . . . | ||
γὰρ δὴ πεδίον τόδ ' ἐπίφρονος Αὐγείαο , πυροφόροι τε γύαι καὶ ἀλωαὶ δενδρήεσσαι , μέχρις ἐπ ' ἐσχατιὰς πολυπίδακος |
τῶν παρ ' ἐμοῦ ῥηθησομένων λόγων τὴν φωνὴν δέξαιτο : ὀμφήν γὰρ νῦν τὴν φωνὴν λέγει ἢ τὴν ὁμιλίαν οὐ | ||
, αὐτοδίδακτος δ ' εἰμί , θεοὶ δέ μοι ὤπασαν ὀμφήν . Καὶ ἀληθῆ λέγει : αὐτοδίδακτον γάρ τι χρῆμα |
δ ' αὖ Πολυδεύκεα τύψεν ὁμοκλή : αἶψα δ ' ἑῶν ἑτάρων πρόμος ἵστατο , φώνησέν τε : “ Ἴσχεο | ||
ἄμοτον κεχολωμένος , οὐδ ' ὅγε πάμπαν θυγατέρων τάδε νόσφιν ἑῶν τελέεσθαι ἐώλπει : τῇ δ ' ἀλεγεινότατον κραδίῃ φόβον |
, Κτέατον καὶ Εὔρυτον . Οὔθ ' ὕεται οὔθ ' ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης φροντίδος καθεστώτων . Οὐδ | ||
τὰς διατριβὰς ποιουμένων λέγεται . Οὔθ ' ὕεται , οὔτε ἡλιοῦται : ἐπὶ τῶν ἔξω πάσης καθεστώτων φροντίδος . Οὐκ |
ὥς γε μὴ εἰδώς σοι ἀποφαίνομαι . τοῦτο γάρ μοι ἰνδάλλεται διανοουμένη οὐκ ἄλλο τι ἢ διαλέγεσθαι , αὐτὴ ἑαυτὴν | ||
μεταμώνιον ἀλλὰ κάκηθες . ἄλλος δ ' αὖ κόχλοισι δομὴν ἰνδάλλεται αἴης , ἄλλῳ δ ' ἐγχλοάουσα λοπὶς περιμήκεα κύκλον |
ὡς γελοῖος γελοίϊος . Ἀγέλῃσιν : ἤως τοῖς ἰχθύσιν . κοιρανέουσιν : ἄρχουσιν , ἡγεμονεύουσι , βασιλεύουσιν . Ἔξοχοι : | ||
ὁμοίϊον ἠδὲ βόεσσι . Δελφῖνες δ ' ἀγέλῃσιν ἁλὸς μέγα κοιρανέουσιν , ἔξοχον ἠνορέῃ τε καὶ ἀγλαΐῃ κομόωντες ῥιπῇ τ |
ἄστυ . οὐ μὲν γάρ τι νόου γε καὶ αὐτὴ δεύεται ἐσθλοῦ , οἷσί τ ' ἐῢ φρονέῃσι , καὶ | ||
: οὔτ ' ἀνέμοισι τινάσσεται , οὐδέ ποτ ' ὄμβρῳ δεύεται , οὔτε χιὼν ἐπιπίλναται : ἀλλὰ μάλ ' αἰεὶ |
ἴχνιον εὑρέμεναι μέγα δὴ σοφός , ἀλλὰ καὶ αὐτὴν ἴδμων ἠερίην μάλα σημήνασθαι ἀϋτμήν . Καί τις ἐπακτήρων πειρηθῆναι σκυλακήων | ||
καὶ εὐθήροισιν ἀοιδαῖς . Τριχθαδίην θήρην θεὸς ὤπασεν ἀνθρώποισιν , ἠερίην χθονίην τε καὶ εἰναλίην ἐρατεινήν : ἀλλ ' οὐκ |
. θρίων δ ' οἰχομένων ῥέα μὲν φλόγες , ἄλλοτε ῥιπαί πῆξαν σάρκα τυπῇσι : τὰ δ ' οὐ βάσιν | ||
αἰγιαλόν . Ὀξεῖαι : ταχεῖαι . στεροπαί : ἀστραπαί . ῥιπαί : ὁρμαὶ , φοραί . Ζαφλεγέες : ἄγαν φλογεραὶ |
ἐς ὅμιλον ἐυσθενέων βάλε Τρώων : ἧκε δ ' ἐπευξάμενος δηίων ἐς φύλοπιν αἰνὴν σφενδόνῃ ἀλγινόεντα λίθον : διὰ δ | ||
κλόνον αἱματόεντα ἡνία δέξατο χερσὶ καὶ ἐξεσάωσεν ἄνακτα ἤδη τειρόμενον δηίων ὀλοῇσι χέρεσσιν . Ἀντίθεον δ ' Ἀκάμαντα καταντίον ἀίσσοντα |
ὁ Τύριος ἦλθεν ἐπὶ τὰ Γάδειρα καὶ τρίτος Ἕλλην . Σύρτις δὲ ἡ καὶ Χάρυβδις ἔστι δὲ ὄνομα † τόπου | ||
. Ἀπὸ δὲ Ἑσπερίδων κόλπος ἐστὶ μέγας , ᾧ ὄνομα Σύρτις , ὡς δὲ εἰπεῖν ὅτι μάλιστα εἰκάζοντι σταδίων ͵ε |
καὶ . ἔλιπες κατέλιπες ἐκεῖ . ὤ ] φεῦ . δαΐων ] ἕνεκα τῶν πολεμικῶν τούτων ἀνδρῶν . ἀγαυοῖσι ] | ||
. . τοῦ Σησάμα ] οὗτοι πρόγονοι τούτου . . δαΐων ] ἕνεκα τῶν πολεμικωτάτων τούτων ἀνδρῶν . . ἀγαυοῖς |
ἡγεμόνι καὶ φύλακι κατασκευασθέντος ὕστερον : Ποσειδῶνι γὰρ ἀφανῆ βωμὸν οὐδαμόθι γῆς οὔθ ' ὑφ ' Ἑλλήνων οὔθ ' ὑπὸ | ||
Δύο δὲ γένεα ὀΐων σφι ἔστι θώματος ἄξια , τὰ οὐδαμόθι ἑτέρωθι ἔστι . Τὸ μὲν αὐτῶν ἕτερον ἔχει τὰς |
φέρτατον ὕδωρ , θηλᾶν γάλα : τοὶ δ ' ἐπίμπλαν ἐσσύμενοι πίθους : ἀσκὸς δ ' οὔτε τις ἀμφορεὺς ἐλίνυεν | ||
σὺν κείνοισι : καί ῥ ' ἦλθον Πελία μέγαρον : ἐσσύμενοι δ ' εἴσω κατέσταν : τῶν δ ' ἀκούσαις |
Ἡρακλέα βαδίζειν ἐξ Ἤλιδος ἐκέλευσε . Φυλεὺς μὲν οὖν εἰς Δουλίχιον ἦλθε κἀκεῖ κατῴκει , Ἡρακλῆς δὲ εἰς Ὤλενον πρὸς | ||
Ὀδυσσεὺς ἦγε Κεφαλλῆνας ” μεγαθύμους . ” οὔτ ' οὖν Δουλίχιον ἡ Κεφαλληνία καθ ' Ὅμηρον οὔτε τῆς Κεφαλληνίας τὸ |
ἔμελλε πείθεσθαι τεράεσσι . Τὸ δ ' οὐ λάθε Κυανοχαίτην ἠέρι θεσπεσίῃ κεκαλυμμένον , ἀμφὶ δὲ ποσσὶ νισομένοιο ἄνακτος ἐρεμνὴ | ||
μικτοῖσιν ἀρηρεμένους μελέεσσιν , οὔπω διψαλέῳ μάλ ' ὑπ ' ἠέρι πιληθεῖσα οὐδέ πω ἀζαλέοιο βολαῖς τόσον ἠελίοιο ἰκμάδας αἰνυμένου |
ἑκάτερθε καὶ ἀργύρεοι κύνες ἦσαν , οὓς Ἥφαιστος ἔτευξεν ἰδυίῃσι πραπίδεσσι δῶμα φυλασσέμεναι μεγαλήτορος Ἀλκινόοιο , ἀθανάτους ὄντας καὶ ἀγήρως | ||
ἀγαθὸς δὲ μάχεσθαι , ἐσθλὸς [ ] δ ' ἐν πραπίδεσσι , φίλος δ ' ἦν ἀθανάτοισι : γείνατο δ |
τυπὴ ὀξυτόνως : Ἀρυπὴ ἡ πόλις : λατυπὴ ὀξυτόνως : χαμαιτυπή : τὸ λύπη βαρυτόνως : πρόσκειται μονογενῆ , διὰ | ||
τυπὴ ὀξυτόνως : Ἀρυπὴ ἡ πόλις : λατυπὴ ὀξυτόνως : χαμαιτυπή : τὸ λύπη βαρυτόνως : πρόσκειται μονογενῆ , διὰ |
ἔπειτα πέσοι μέγας οὐρανὸς εὐρὺς ὕπερθεν χάλκεος , ἀνθρώπων δεῖμα χαμαιγενέων , εἰ μὴ ἐγὼ τοῖσιν μὲν ἐπαρκέσω οἵ με | ||
μὴ τοῖς ἐχθροῖς ψεύδεσι τὴν τιμίαν καταμιάνῃς γένναν . ἀνθρώπων χαμαιγενέων : τὸ ἀνθρώπων ἥρμοζε τῷ ἔτεκεν , ὃ καὶ |
] ρονες , ἦ μεγάλαισιν ἐλπίσιν [ – ] οντες ὑπερφίαλον [ ] [ ⚔ ] [ – ˘ ] | ||
ἐς νεάτην μετανίσσεται : οὐδὲ βροτείην δουλοσύνην ἔτλη ποθ ' ὑπερφίαλον γένος αἰνόν : ἀλλ ' εἰ καί ποθ ' |
ἐσθλὸς συμφέρετ ' ἄλγεσι μᾶλλον , ἔχει δ ' ἄλληκτον ὀιζύν . Τοὔνεκ ' ἄρ ' οὔτε δίκην τις ἔθ | ||
πόνον ἀλγινόεντα Τεῦκρος ἐυμμελίης . Ἄλλῃ δ ' ἔχεν ἄλλος ὀιζύν . Καὶ τότ ' ἄρ ' ἀμφ ' Ὀδυσῆα |
γὰρ εὐρίνοιο κυνὸς τρομέουσιν ὕλαγμα , οὐ συὸς ἀγραύλοιο παρὰ σκοπέλοισι φρύαγμα , οὐδὲ μὲν οὐ ταύρου κρατερὸν μύκημα φέβονται | ||
στενάχων ἐπὶ δάσκιον ἤλυθεν ὕλην : οἶος δ ' ἐν σκοπέλοισι περιπλομένων ἐνιαυτῶν φέρβετ ' ὀρειαύλοισιν ἀποσταδὸν ἐν ξυλόχοισιν , |
δόξειε λιταζομένους ἀγορεύειν . ἀλλ ' ὅτε τευ κραδίην παναμείλιχον ἀθρήσωσιν , αἰδὼς ὦ πόσση , πόσσος πόθος ἐστὶ τοκήων | ||
πέλει πτελέῃσι κατάσκιον αἰπεινῇσιν , αἵ ῥ ' ὁπότ ' ἀθρήσωσιν ἀνερχόμεναι δαπέδοιο Ἴλιον , αὐτίκα τῇσι θοῶς αὐαίνεται ἄκρα |
πιστὸν θεράποντα : γράφεται τρόχιν . Χυτῇ δ ' ἐπὶ θινί : τῷ αἰγιαλῷ τῷ ἀμυδρῷ : ὁ γὰρ ἄμμος | ||
πιστὸν θεράποντα : γράφεται τρόχιν . Χυτῇ δ ' ἐπὶ θινί : τῷ αἰγιαλῷ τῷ ἀμυδρῷ : ὁ γὰρ ἄμμος |
ἄλλων , τῶν ἀνδρῶν , οἳ ἄστυ πέρι Πριάμοιο μάχοντο εἰνάετες , δεκάτῳ δὲ πόλιν πέρσαντες ἔβησαν οἴκαδ ' : | ||
ὑπεδέξατο κόλπῳ Εὐρυνόμη θυγάτηρ ἀψορρόου Ὠκεανοῖο . τῇσι παρ ' εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά , πόρπας τε γναμπτάς θ ' |
πελάζων δωδεκατημορίοισιν ἐν ἀλλαγμοῖσιν ἑαυτῶν ἀχθοφόρους ὑδρέας τε καθαρτῆράς τε κελεύθων ἀμφοδικῶν , οἰκτρούς τ ' ἀμαρησκαπτῆρας ἔσεσθαι ἀγγέλλει , | ||
χερσὶ καλύπτρας . ἔνθα πύλαι Νυκτός τε καὶ Ἤματός εἰσι κελεύθων , καί σφας ὑπέρθυρον ἀμφὶς ἔχει καὶ λάινος οὐδός |
ἡμιόνοισι καὶ ἵπποις ὠκυπόδεσσι ] , νῆα πολυκλήιδα θοὴν εἰς οἴνοπα πόντον εἰρύμεναι : παῦροι δέ τ ' ἀληθέα κικλήσκουσιν | ||
δώματ ' ἔχουσαι , ἐξ οὗ ναυκληρεῖ Διόνυσος ἐπ ' οἴνοπα πόντον , ὅσς ' ἀγάθ ' ἀνθρώποις δεῦρ ' |
τόξον ἐΰξοον ἐντανύουσιν : ἀλλ ' ἄλλος τις πτωχὸς ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν ῥηϊδίως ἐτάνυσσε βιόν , διὰ δ ' ἧκε | ||
τοῦ πλοῦ . καταχείριον : τὸ τῇ χειρὶ ἁρμόδιον . ἀλαλήμενος : ἢ διὰ τὸ ἄπειρον εἶναι τῶν τόπων ἢ |
δ ' ἀταλάφρονας ἔκβαλεν ὕπνου νηπιάχους τῶν οὔ πω ἐπίστατο κήδεα θυμός . Ἄλλοι δ ' ἀμφ ' ἄλλοισιν ἀπέπνεον | ||
! ! ] ! ! [ κεῖνον οτις ! [ κήδεα μοιμ [ τρύομαι : εχ [ νείσομαι : εφ |
. φασί σε , μῆτερ Ἄρηος , ὑπ ' ὠδίνεσσιν ἀέξειν ἠυκόμων Χαρίτων ἱερὸν χορόν : ἀλλά σε πᾶσαι σήμερον | ||
πυρὸς γὰρ ἀλκή , καὶ θεῶν ὑπέρτατος αἰὲν ὅδε προμάχους ἀέξειν . Μελιστίωνος δ ' , ὦ πατρώιον σέβας Σχοινιέων |
. πολυδινέϊ : πολυκινήτῳ . πεπτηυῖαι : κείμεναι : γράφεται πεφρικυῖαι . Ὀρέστεροι : ὀρεινότεροι : παραβολή . Ἄναλκιν : | ||
τάξεων φησί [ Δ ] κυάνεαι σάκεσίν τε καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι . ὃ γὰρ ἐκ τῶν κατὰ φύσιν ὀνομάτων οὐκ |
[ δρόμους ] , λῆξε δὲ βαρυβρόμων Νηρέως [ ζαμενὲς οἶδμ ] ' ἠδὲ μέγας Ὠκεανός , ὃς πέριξ [ | ||
δόλιοι ὥς μ ' ἀφ ' ἁλιπλόου γλαφυρᾶς νεὼς εἰς οἶδμ ' ἁλιπόρφυρον λίμνας ἔριψαν . ἴδιον μὲν δήπου δελφίνων |
τρέσσαν δ ' Ἀθαναίων ἠϊθέων γένος , ἐπεὶ ἥρως θόρεν πόντονδε , κατὰ λειρίων τ ' ὀμμάτων δάκρυ χέον , | ||
ἀργαλέας βιότοιο μεταλλάσσοντα κελεύθους . αἰθέριον μὲν γάρ σφε μένος πόντονδε διώκει , πόντος δ ' ἐς χθονὸς οὖδας ἀπέπτυσε |
δὲ λάθεται ὧν τ ' ἔπαθ ' ὧν τ ' ἐδάη : τί γὰρ οὐκ ἐμοὶ ἔρχεται ἀγγελίας ἀπατώμενον ; | ||
Διὶ Λητὼ κυσαμένη καὶ τοῦτον ἀνήγαγεν : αὐτὰρ Ἀπόλλων οὐκ ἐδάη Ζεφύρῳ ζηλήμονι παῖδα φυλάσσων . γαῖα δὲ δακρύσαντι χαριζομένη |
ἐκβεβλημένος . στυγερώτατος : μισητότατος . Αἰνός : ἀπηνός . ἀλήμονος : πλανητοῦ . Ἄτην : βλάβην . Λοξῇσι : | ||
οὔρεα Παγγαίοιο Φυλλίδις ἀντέλλοντα φιλήνορος ἔδρακε τύμβον καὶ δρόμον ἐννεάκυκλον ἀλήμονος εἶδε κελεύθου , ἔνθα διαστείχουσα κινύρεο , Φυλλίς , |
, Νικία , οὔτ ' ἔγχριστον , ἐμὶν δοκεῖ , οὔτ ' ἐπίπαστον , ἢ ταὶ Πιερίδες : κοῦφον δέ | ||
, ὁ δ ' ἐλαίης . τοὺς μὲν ἄρ ' οὔτ ' ἀνέμων διάη μένος ὑγρὸν ἀέντων , οὔτε ποτ |
' ἐκούφισας . καὶ πῶς πρὸς Ἴδης ὀργάδας πορεύεται , πλαγχθεὶς πλατείας πεδιάδος θ ' ἁμαξιτοῦ ; οὐκ οἶδ ' | ||
τλάς . τί φήις ; τί δράσας ; μαινομένωι πιτύλωι πλαγχθεὶς ἑκατογκεφάλου βαφαῖς ὕδρας . ὦ δεινὰ λέξας . οἰχόμεθ |
δέμας , ὧν οὔτε σῖτα διὰ δέρης ἐδέξατο , οὐ λούτρ ' ἔδωκε χρωτί : χλανιδίων δ ' ἔσω κρυφθείς | ||
; ὕφηνα καὶ τόδ ' εἶδος εὐμίτοις πλοκαῖς . καὶ λούτρ ' ἐς Αὖλιν μητρὸς ἁδέξω πάρα ; οἶδ ' |
ἐστι μὴ εἶναι , τὴν δή τοι φράζω παναπευθέα ἔμμεν ἀταρπόν : οὔτε γὰρ ἂν γνοίης τό γε μὴ ἐὸν | ||
με τοιάδ ' ἔνισπεν : Ἔγρεο , καὶ τρηχεῖαν ἐπιστείβωμεν ἀταρπόν , τὴν μερόπων οὔπω τις ἑῇς ἐπάτησεν ἀοιδαῖς . |
ὥς περ ἂν εἴη : οὐ γάρ πώ τινες ὧδε καταθνητῶν ἀνθρώπων ἀνέρες ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωνται . ” ἡ μὲν | ||
' ἐῢ οἶδεν ἅπαντα , μοῖράν τ ' ἀμμορίην τε καταθνητῶν ἀνθρώπων , τόφρα δὲ τὰς κούρας Ἅρπυιαι ἀνηρέψαντο καί |
! ! ] υτωναλλα [ ! ! ] ? ? κείνης ? ἡμέρης ἐπὶ ? χθόνα ? [ ] ? | ||
ἄνασσαν τῆς ἐπωνύμου πάτρας . πολλοὶ δὲ πρόσθεν γαῖαν ἐκ κείνης ὀδὰξ δάψουσι πρηνιχθέντες οὐδ ' ἄτερ πόνων πύργους διαρραίσουσι |
πνεύμασι Ζεφύρου , τὰν πολυόρνιθον ἐπ ' αἶαν , λευκὰν ἀκτάν , Ἀχιλῆος , δρόμους καλλισταδίους , ἄξεινον κατὰ πόντον | ||
ἀλλά μ ' ὁ παγκοίτας Ἅιδας ζῶσαν ἄγει τὰν Ἀχέροντος ἀκτάν , οὔθ ' ὑμεναίων ἔγκληρον , οὔτ ' ἐπὶ |
' , ὥσπερ ἔφυς αἰεὶ σώτειρα προπάντων . Νύκτα θεῶν γενέτειραν ἀείσομαι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν . κλῦθι , μάκαιρα θεά | ||
' ἐσφάδᾳζεν οὐκ ἔχων ἀπαλλαγάς . Αἰθέρα καὶ Γαῖαν πάντων γενέτειραν ἀείδω . φθείρουσιν ἤδη χρήσθ ' ὁμιλίαι κακαί . |
δουρικλυτὸς ἔνθορε μέσσῳ κρημνοῦ ἀπαΐξας : ὃ δ ' ἐπέσσυτο οἴδματι θύων , πάντα δ ' ὄρινε ῥέεθρα κυκώμενος , | ||
ὁππότε μὲν παλίνορσον ἀπαΐξειε μυχόνδε , αἰθέρος εὐθὺς ῥεῦμα κατέρχεται οἴδματι θῦον , εὖτε δ ' ἀναθρώισκηι , πάλιν ἐκπνέει |
: διὰ τὴν αὐτὴν χρείαν καὶ ἐπιθυμίαν . ὡς δὲ ἄφαντος ἔπελες : ὡς δὲ ἀφανὴς ἐγένου , καὶ οἱ | ||
ἠφανίσθη ὁ θεός , μετὰ δὲ ταῦτα καὶ ἡ Ἀριάδνη ἄφαντος ἐγενήθη . μυθολογοῦσι δὲ Νάξιοι περὶ τοῦ θεοῦ τούτου |
ἐπεκήρυξαν οἱ Ἕλληνες , εἴ τις ἢ ζῶντα ἢ νεκρὸν κατάγοι Ἀθήναζε , δώσειν ρʹ τάλαντα . Ἐπικηρυκεία : τὸ | ||
, μή πού τι Διὸς μέγα χωσαμένοιο πᾶν γένος ἀνθρώπων κατάγοι ψυχοστόλος Ἑρμῆς . πάντα δ ' ὁμοῦ κεκύκητο , |
ἀπέπτατο : τοῦ δὲ δαμέντος ἔνδον ὑπὸ στέρνοισιν ἔτι κραδίη ἀλεγεινὴ ταρφέα παλλομένη πτερόεν πελέμιξε βέλεμνον . Ἄλλον δ ' | ||
τι γὰρ ἄστυ δήιοι ἀμφὶς ἔχουσιν ἀνηλέες , οὔτ ' ἀλεγεινὴ γίνετ ' ἀναγκαίη καὶ θηλυτέρῃσι μάχεσθαι . Ὣς φάτο |
: ὕστατον αὖ καὶ κῶας , ἐφ ' ᾧ πλόος ὔμμιν ἐτύχθη , εἷλες ἐμῇ ματίῃ , κατὰ δ ' | ||
λέγων ἐστίν . . : ἄφρονες ἄνθρωποι δυστλήμονες οὔτε κακοῖο ὔμμιν ἐπερχομένου προγνώμονες οὔτ ' ἀγαθοῖο . . : εἰμὶ |
ἀφόωσιν : ὁ δ ' ὀξύπρωρον ἄκανθαν θηεῖται σμερδνοῖσιν ἀνισταμένην σκολόπεσσιν : ἄλλοι δ ' ἀλκαίην , ἕτεροι πολυχανδέα νηδὺν | ||
ὀρθοῦσιν , ἀνορθοῦσιν . Μετακλίνοντες : τιθέντες , μεταβάλλοντες . σκολόπεσσιν : ὀξύτησιν , ὀρθοῖς ξύλοις . Περίδρομον : στρογγύλον |
μάκαρ , τὶν δ ' ἐπέοικεν Ἥρας πόσιν τε πειθέμεν κόραν τε γλαυκώπιδα : δύνασαι δὲ βροτοῖσιν ἀλκάν ἀμαχανιᾶν δυσβάτων | ||
γέρας ἱερὸν προφέρων . Τάν τ ' ἐν ὄρεσι δρυογόνοισιν κόραν ἀείσατ ' Ἄρτεμιν ἀγροτέραν . Ἕπομαι κλῄζουσα σεμνὰν γόνον |
τὸν οἶνον , ἀπορίπτονται μέριμναι πολυφρόντιδές τε βουλαί ἐς ἁλικτύπους ἀήτας . ὅτ ' ἐγὼ πίω τὸν οἶνον , λυσιπήμων | ||
ὑπὸ τῷ μεγίστῳ καὶ φιλανθρωποτάτῳ τῶν κυβερνητῶν , ὃς ἡμῖν ἀήτας ἀνεῖχε τὸ μὴ καταδῦναι . μόνοι δὲ ὧν ἴσμεν |
: τοῖς πολεμησείουσιν . Ὅμηρος [ Θ ] : χρειοῖ ἀναγκαίῃ πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν ʃ συμβαίνει δὲ | ||
, δεσμήσῃ αὐτὴν τὴν θήλειαν . μιν : ἑαυτῷ . ἀναγκαίῃ : βιαστικῇ , ἀναγκαστικῇ . φιλότητι : ἢ ἔρωτι |
ἀμφιβόητον ἐπὶ χρόνον ἄσπετον ἔλθοι . τολμήεις γενόμην : πόθεν ἤλυθον εὐκλέα μορφῆς ὑμνεῦσαι Ἄδονιν πεφιλημένον ἠδ ' Ὑάκινθον ; | ||
οὔ τινά φημι λελεῖφθαι . πεντήκοντά μοι ἦσαν ὅτ ' ἤλυθον υἷες Ἀχαιῶν : ἐννεακαίδεκα μέν μοι ἰῆς ἐκ νηδύος |
τοῦ βασιλέως εἰς τὴν Ἑλλάδα . νέον δ ' ἄνδρα βαΰζει : ἤτοι τὴν νεότητα πᾶσαν τῶν Περσῶν ἀνακαλεῖται ἡ | ||
νεότητα ἀνακαλεῖται ὁ θυμός . . νέον δ ' ἄνδρα βαΰζει ] ἤτοι τὴν νεότητα πᾶσαν τῶν Περσῶν ἀνακαλεῖται ἡ |
σῴζοιτε Κλεώνυμον , ὃς τάδε καλὰ εἵσαθ ' ὑπαὶ πιτύων ὔμμι , θεαί , ξόανα . Ἷκτο μὲν ἐς Δωδῶνα | ||
Χαίρετε , Λυγκῆος γενεὴ τηλεκλειτοῖο : νῦν δὴ Ζεὺς κράτος ὔμμι διδοῖ μακάρεσσιν ἀνάσσων Κύκνον τ ' ἐξεναρεῖν καὶ ἀπὸ |
δ ' ὁ ποιητὴς ὅμως αὐτοῦ ” ἐς δὲ Γεραιστὸν ἐννύχιοι κατάγοντο , „ καὶ δηλοῖ διότι τοῖς διαίρουσιν ἐκ | ||
τὰ μὲν ἠλασάμεσθα Πύλον „ φησί ” Νηλήιον εἴσω , ἐννύχιοι προτὶ ἄστυ , ” ὡς μεθ ' ἡμέραν μὲν |
οἳ μὲν περὶ κῶας ὀπώπεον : αἶψα δ ' Αἰήτης ἀμφιπόλων ἤκουσεν ἀποιχομένην Μήδειαν . Ὦκα δ ' ἄρ ' | ||
ἐν τῇ βοῒ ταύτῃ , ἡ δὲ μήτηρ αὐτῆς τῶν ἀμφιπόλων τῶν προδουσέων τὴν θυγατέρα τῷ πατρὶ ἀπέταμε τὰς χεῖρας |
ἄμεικτον . ὑμνωιδούς τε κόρας ἤλυθεν ἑσπέριόν τ ' ἐς αὐλὰν χρύσεον πετάλων ἄπο μηλοφόρων χερὶ καρπὸν ἀμέρξων , δράκοντα | ||
λόγος : ὦ ἀθλία Ἄλκηστι : ἄγει με νεκύων ἐς αὐλὰν πτερωτὸς Ἅιδης : προβαίνεις εἰς ὁδὸν τοῖς φίλοις οἰκτρὰν |
ἐπὶ τῷ τέλει παράγραφος . + ἤγουν ὦ Ἐτέοκλες καὶ Πολύνεικες . εὐφήμως εἶπε τὸ ἐπανθήσαντες : ἔδει γὰρ εἰπεῖν | ||
. φιλικῶς γὰρ διέκειτο πρὸς αὐτόν . . παισθεὶς ] Πολύνεικες . . σὺ δ ' ἔθανες ] φησὶ πάλιν |
Βοιώτιε , σοί με , Κάβειρε δέσποτα , χειμερίης ἄνθεμα ναυτιλίης , ἀρτήσειν ἁγίοις τόδε λώπιον ἐν προπυλαίοις Διογένης : | ||
ἡμίονοι κυφὸν ἕλκουσιν ἄροτρον τῆς ἄλλης † μνηστῆς † εἵνεκα ναυτιλίης . Οὐκ εἶμ ' , οὐδ ' ὑπ ' |
δὲ πέτονται : ὣς Αἴας ἐπὶ πολλὰ θοάων ἴκρια νηῶν φοίτα μακρὰ βιβάς , φωνὴ δέ οἱ αἰθέρ ' ἵκανεν | ||
ὑπὸ τῶν λόγων τούτων , βουλόμενος δὲ αὐτῷ χαρίζεσθαι ” φοίτα ” ἔφη „ ἐς τὰ ἱερὰ πάντα , καὶ |
ἵετε δάκρυ καναχὲς ὀλόμενον ὀλομένῳ δεσπότᾳ , πρὸς ἔρυμα τόδε κεδνῶν κακῶν τ ' ἀπότροπον , ἄγος ἀπεύχετον , κεχυμένων | ||
ἐν ἀνθρώποισιν , ἀλλ ' αὐτὴ κρατεῖ . ὦ μοῖρα κεδνῶν καὶ κακῶν κυνηγέτι ἡ τὰ θνητῶν καὶ τὰ θεῖα |
τ ' ἄσκησιν ἐνὶ στέρνοισιν ἔχοντας . στίλβων δ ' Ἑρμάωνος ὅτ ' ἂν Κυλληνίου ἀστὴρ φωσφόρον ἀκτίνεσσι βάλῃ Κυθερηίδος | ||
τείρεα Κυπρογένεια καὶ αἰγλήεις Διὸς ἀστὴρ ἠδὲ καὶ ὠκυδρόμοιο φερεπτέρου Ἑρμάωνος . Εἰ δ ' ἄγε μοι κούρη Πιμπληιὰς ἔννεπε |
. μηδὲ κασιγνήτης ἐς ἀπότροπον ἐλθέμεν εὐνήν . μηδὲ κασιγνήτων ἀλόχων ἐπὶ δέμνια βαίνειν . μηδὲ γυνὴ φθείρηι βρέφος ἔμβρυον | ||
Αἰνείας μὲν Τρωσὶ φιλοπτολέμοισι κελεύων μάρνασθ ' ἀμφὶ πόληος ἑῆς ἀλόχων τε καὶ αὐτῶν προφρονέως : υἱὸς δὲ μενεπτολέμου Ἀχιλῆος |