| ἔστι δ ' ἐοικός ὀρειᾶν γε Πελειάδων μὴ τηλόθεν Ὠαρίωνα νεῖσθαι . καὶ μὰν ἁ Σαλαμίς γε θρέψαι φῶτα μαχατάν | ||
| ἔχει : Αἱ πληγαὶ τοῦ σιδήρου ἐτέλεσαν ἄν μοι μακρὰ νεῖσθαι κατὰ τὴν ἁμαξιτόν : τουτέστιν αἱ πληγαὶ τοῦ ξίφους |
| μὲν ἰδέαν νόῳ κατ ' ἐπιστάμαν , τὰν δ ' ὕλαν λογισμῷ νόθῳ διὰ τὸ μηδέπω κατ ' εὐθυωρίαν νοῆσθαι | ||
| πολλὰν δ ' ὄρει πῦρ ἐξ ἑνός σπέρματος ἐνθορὸν ἀΐστωσεν ὕλαν . ἀλλ ' ἐπεὶ τείχει θέσαν ἐν ξυλίνῳ σύγγονοι |
| τέλει ' , αἰεὶ δὲ τοιαύταν Ἀμένα παρ ' ὕδωρ αἶσαν ἀστοῖς καὶ βασιλεῦσιν διακˈρίνειν ἔτυμον λόγον ἀνθρώπων . σύν | ||
| καὶ ἀτερπέα , δηϊοτῆτος θεσμὸν ὑφ ' αἱματόεντα καὶ ἄγριον αἶσαν ὀλέθρου . ἔστι τις οὐ δολιχὴ μὲν ἀτὰρ πάχος |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ἀλλ ' αυτη [ ! ] ατιτα ? ? ? ? [ | ||
| . . ! ! ! ] ! γε ! [ αυτη [ ἀλλ ' ου ? [ φρον [ ! |
| πεφόβηται τὰς πόλεις καὶ ὅτι συστάντων ἡμῶν οὐδ ' ἡντινοῦν ἐλπίδ ' ἔχει περὶ τῶν πραγμάτων . ἡμέτερον τοίνυν ἐστὶν | ||
| βελτίονες . ἀπαλλαγείην τοῦ Κρόνου τούτου ποτέ . λεπτὴν ἔχοντες ἐλπίδ ' εἰς σωτηρίαν μὴ μεῖζον ἔστω τῆς νεὼς τὸ |
| . εὐδαιμονίζων ὄχλος ἐξέπληξέ με . ἔλα δὲ μήτε Λιβυκὸν αἰθέρ ' εἰσβαλών : κρᾶσιν γὰρ ὑγρὰν οὐκ ἔχων , | ||
| ἐμὰς [ ] μονα . . . ἰδού , πρὸς αἰθέρ ' ἐξαμίλλησαι κόρας γραπτούς τ ' ἐν αἰετοῖσι πρόσβλεψον |
| οὐδ ' ὑπάλυξις ἔστ ' ἄτης , πάρα δ ' ἄμμι τὰ κύντατα πημανθῆναι τῇδ ' ὑπ ' ἐρημαίῃ πεπτηότας | ||
| σκευαστῶν φαρμάκων σύνηθες ἡμῖν τοῦτό φησιν Ἀρχιγένης . Καστόριον καὶ ἄμμι λειότατα ποιήσας , δίδου κοχλιάριον ἓν σὺν μελικράτῳ . |
| μεγάλαις πράξεσι καὶ τὸ μέλλειν ἀεὶ τοῦ πράττειν καὶ τὴν ὑπέρθεσιν τῆς συντελείας προκρίνουσιν . ὃ καὶ τότε συνέβαινεν καὶ | ||
| , καὶ ἄλλα ἀνάγκη συνυπακούεσθαι πρὸς ἃ αὐτὸ τὴν ἑαυτοῦ ὑπέρθεσιν ἕξει , ἐφ ' ἃ λεγόμενον μέσην ἔχει πάντως |
| , πυρὸς τετακότας σποδῶι : ποτανοὶ δ ' ἤνυσαν τὸν Ἅιδαν . πάτερ , † σὺ μὲν σῶν † κλύεις | ||
| τάφον τε ματεύουσα τὸν αὐτόν , ἔμμοχθον καταλύσους ' ἐς Ἅιδαν βίοτον αἰῶνός τε πόνους : ἥδιστος γάρ τοι θάνατος |
| τὸ σημεῖον . αὐγὴν πυρὸς ] ἤγουν φρυκτωρίας λάμψιν . φάτιν ] φήμην τῆς νίκης καὶ τῆς ἁλώσεως . ἁλώσιμον | ||
| μηχανήν . καὶ μὴν ἄγαν γ ' Ἕλλην ' ἐπίσταμαι φάτιν . καὶ γὰρ τὰ πυθόκραντα : δυσμαθῆ δ ' |
| νηλεὲς ἦμαρ , πρὶν σχέτλι ' ἔργα βορᾶς περὶ χείλεσι μητίσασθαι . . . . , . καὶ οὐ μόνης | ||
| αὐδήσαντος ἄνδρ ' ἕνα τοσσάδε μέρμερ ' ἐπ ' ἤματι μητίσασθαι , ὅσς ' Ἕκτωρ ἔρρεξε Διῒ φίλος υἷας Ἀχαιῶν |
| μὴ φράσῃς ὅ τι τῷδ ' ἀκολουθοῦμέν ποτε , ὦ δέσποτ ' , ἀλλά σοι παρέξω πράγματα . Οὐ γάρ | ||
| οὗτος , ὦ , ποῖ σὸν πόδ ' αἴρεις , δέσποτ ' , ἐς ποῖον φόνον ; οἷπερ ἡ δίκη |
| ὡς ἔχω , τὸν ἄθλιον ; ὁρῶ : κατ ' ὄσσων δ ' οὐ θέμις βαλεῖν δάκρυ . οὐκ ἔστι | ||
| Ἠρικεπαῖον , ἄρρητον , κρύφιον ῥοιζήτορα , παμφαὲς ἔρνος , ὄσσων ὃς σκοτόεσσαν ἀπημαύρωσας ὁμίχλην πάντη δινηθεὶς πτερύγων ῥιπαῖς κατὰ |
| καὶ οὐ πιθανὰ δόξει λέγειν , καὶ οὐχ ἥκιστα ἐν τῆιδε τῆι Μεσσηνίαι συγγραφῆι : πεποίηκε γὰρ ὡς ἀποκτείνειε Θεόπομπον | ||
| μοι μέλει ἄκουσον : ὅταν ἄνωθεν ὄμβρον ἐκχέηι , ἐν τῆιδε πέτραι στέγν ' ἔχων σκηνώματα , ἢ μόσχον ὀπτὸν |
| τέλος αὐτὸν ἐκδέχεται πότερον δύναται ῥαΐσαι ἢ οὔ : . θρόει . λέγε * ἀπώλεσεν ἡμᾶς ὁ ἀπόλλων πα τροφόνου | ||
| ' ἀλσώδεις ἵζου κρήνας μήθ ' ὕπνωι θελχθῆις . εὔφημα θρόει . πάντηι δὲ πόρον σχιστὸν ἀμείβων λεῦσσε , φυλάσσων |
| , φάσγανον δὲ πρὸς δέρηι βαλόντες ἡσυχάζεθ ' , ὡς εἰδῆι τόδε Μενέλαος , οὕνεκ ' ἄνδρας , οὐ Φρύγας | ||
| ἀτὰρ κακόν γε χἀτέρωι γενήσομαι θανοῦς ' , ἵν ' εἰδῆι μὴ ' πὶ τοῖς ἐμοῖς κακοῖς ὑψηλὸς εἶναι : |
| παῖδα . καὶ μὴν τὸν Οἰκλέους γε γενναῖον τόκον θεοὶ ζῶντ ' ἀναρπάσαντες ἐς μυχοὺς χθονὸς αὐτοῖς τεθρίπποις εὐλογοῦσιν ἐμφανῶς | ||
| ἐπεξιακχάσας , σοὶ ξυμφέρεσθαι καὶ κτανὼν θανεῖν πέλας , ἢ ζῶντ ' , ἀτιμαστῆρα τὼς ἀνδρηλάτην , φυγῇ τὸν αὐτὸν |
| ἀέκατι μήλων σεύοντ ' ἀγέλας βίᾳ ; ἢ τί τοι κραδίαν ἀμύσσει ; Φθέγγευ : δοκέω γὰρ εἴ τινι βροτῶν | ||
| ἥξει καιρὸς ἐκεῖνος ὁπανίκα καὶ τὺ φιλάσεις . ἁνίκα τὰν κραδίαν ὀπτεύμενος ἁλμυρὰ κλαύσεις . ἀλλὰ τύ , παῖ , |
| , καὶ γυίων ἄνθος ἀκηράσιον : τῇ δὲ Φιλοκλῆος χρύσεον ῥέθος , ὅς γε καθ ' ὕψος οὐ μέγας , | ||
| τὸν σφοδρὸν καὶ διάπυρον ἄνεμον τοῦ πολέμου . * * ῥέθος κυρίως τὸ πρόσωπον παρὰ τὸ ῥᾶον τὰ ἔθη δι |
| τάχιστα : οὐ γάρ οἱ τῇδ ' αἶσα φίλων ἀπονόσφιν ὀλέσθαι , ἀλλ ' ἔτι οἱ μοῖρ ' ἐστὶ φίλους | ||
| , ἐπεὶ καὶ ἐπισχέμεν ἔμπης λώιον ἢ κακὸν οἶτον ἀφειδήσαντας ὀλέσθαι . κούρη τις μεγάροισιν ἐνιτρέφετ ' Αἰήταο , τὴν |
| . καὶ τὸ πυκνὸν καὶ ἰσχνόν : „ ἀμφ ' ἀδινὸν κῆρ „ . καὶ τὸ ἠρέμα : ” ἀδινῶς | ||
| ἤδη καὶ πυλαωρὸς ἐέλδετο , καί τινα παίδων μητέρα τεθνεώτων ἀδινὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυπτεν , οὐδὲ κυνῶν ὑλακὴ ἔτ |
| . ἐγὼ μὲν ὑμῖν τὴν ἐμὴν γνώμην λέγω , πρὸς δῶμα δεῦρ ' ἀστοῖσι κηρύσσειν βοήν . ἐμοὶ δ ' | ||
| βδέλλα πέπωκας ; ἶυγξ , ἕλκε τὺ τῆνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα τὸν ἄνδρα . σαύραν τοι τρίψασα κακὸν ποτὸν αὔριον |
| Ἀριστοφάνης φησὶ καὶ παρὰ Ξενοφάνει : βάτραχος καὶ καθ ' ὑπερβιβασμὸν βράταχος καὶ βρόταχος . Ἡρωδιανὸς Περὶ παθῶν καὶ Ῥητορικόν | ||
| . Ἀλλόκοτον : τὸ ἀνόμοιον : ἀλλότοκον καὶ καθ ' ὑπερβιβασμὸν ἀλλόκοτον . ἢ παρὰ τὸ ἀλλαχοῦ κεῖσθαι καὶ μὴ |
| ἤρε ] ' ὄττι [ δηὖτε πέπονθα κὤττι [ ] δηὖτε ] κάλημμι [ ] [ κὤττι ] [ μοι | ||
| . καὶ προελθὼν τὴν ἀκρατοποσίαν Σκυθικὴν καλεῖ πόσιν : ἄγε δηὖτε , μηκέθ ' οὕτω πατάγῳ τε κἀλαλητῷ Σκυθικὴν πόσιν |
| κτήματα δοίην , εἴ κ ' ἐθέλων γε μένοις : ἀέκοντα δέ ς ' οὔ τις ἐρύξει Φαιήκων : μὴ | ||
| ' ἀκάμαντα βοῶπις πότνια Ἥρη πέμψεν ἐπ ' Ὠκεανοῖο ῥοὰς ἀέκοντα νέεσθαι : ἠέλιος μὲν ἔδυ , παύσαντο δὲ δῖοι |
| διακρίνουσι προσώπων : δειμαίνω , τίνι μῆλον ὁ βουκόλος οὗτος ὀπάσσει . Ἥρην μὲν Χαρίτων ἱερὴν ἐνέπουσι τιθήνην , φασὶ | ||
| καταβήσομαι ἔνδοθεν ἵππου θαρσαλέως : κάρτος δὲ θεὸς καὶ κῦδος ὀπάσσει . Ὣς φάμενον προσέειπε πάις ξανθοῦ Ἀχιλῆος : Ὦ |
| Θυατειρηνὸς δύο γένη εἶναί φησι σκάρων καὶ καλεῖσθαι τὸν μὲν ὀνίαν , τὸν δὲ αἴολον . τὸν δὲ σπάρον Ἱκέσιος | ||
| τοῦ ἀναδοῦναι , αὐξῆσαι . καὶ ὄμπνιος στάχυς ὁ πνοὴν ὀνίαν ἤγουν ὠφέλιμον διδοὺς τοῖς ἀνθρώποις ἢ ὑπὸ τῶν ἀνέμων |
| ? ! [ κακ [ κ [ ε ! [ ελλ ? [ ἐπ ' ⌊ ἁρμάτων τε καὶ Θρεϊκίων | ||
| Περσιδ ] [ ] [ ] ! [ ] [ ελλ ] [ του ] ? [ ] [ ] |
| φῄς ; ἔχεις τι τῶν λελεγμένων δίχα ; ἄγγελλ ' ἰοῦσα , πρᾶσσε τἀπεσταλμένα . μέλει θεοῖσιν ὧνπερ ἂν μέλῃ | ||
| ὑδροφορίας : καὶ σχεδόν που κατὰ μέσην τὴν ὁδόν ἐστιν ἰοῦσα ἐς τὴν Λέρναν . Οὐκοῦν ζεῦξον τὸ ἅρμα : |
| παίδων ἐμῶν , ἀλλὰ οὐκ ἐν αὐγαῖς ταῖς ἐμαῖς ζόη σφ ' ἔχειν : τὸ μὴ παρὸν δὲ τέρψιν οὐκ | ||
| νῦν εἴ ποτ [ ὑμεῖς τεας ? [ μνησθέντ [ σφ [ ὦ φίλτατε [ ! ! ] πηστα ? |
| . . , . ] λιηω ? ! [ ] χρυσο [ ] ! ! αψ ? [ . . | ||
| μες ! [ παν ! [ γλάυ [ οιδη [ χρυσο [ . . . . . . ] ! |
| ' ἰόντι περίφρονι Θειοδάμαντι καί μιν ἑλὼν χερὶ χεῖρα προσηύδων ὧδ ' ἐπέεσσιν : Ἐς πόλιν , εἰ μὴ πάμπαν | ||
| σταθμοῦχος εὖ κατιλλώψας ἄθρει ἀλλ ' ἀρουραῖός τίς ἐστι σμίνθος ὧδ ' ὑπερφυής ; Ζαγρεῖ τε νῦν μοι καὶ πολυξένῳ |
| ἔτι δῆτ ' ἔχεις ἄνω βλέποντα κοὐκ ἀφῆκας εἰς Ἅιδου μολεῖν ; Οἴμοι , τί δράσω ; πῶς ἀπιστήσω λόγοις | ||
| : οὐδ ' ἀναιμάκτωι χερὶ ἥξω πρὸς οἴκους πρὶν φάος μολεῖν χθόνα . Θυμβραῖε καὶ Δάλιε καὶ Λυκίας ναὸν ἐμβατεύων |
| εἴργω στέργω ἀμέλγω σφίγγω . τὸ δὲ ἀλγῶ ἔχει τὸ ἄλγος , καὶ τὸ ἀργῶ τὸ ἀργός , καὶ τὸ | ||
| κώλωνϚʹ . + ἀναπαιστικὰ κῶλα Ϛʹ , εἶτα παράγραφος . ἄλγος ] τὸ κατὰ τὸν Ἀγαμέμνονα . στροφὴ ἑτέρα κώλων |
| . φαλήτων : Τῶν μορίων . τὰ δ ' ὑπέρτερα νέρτερα : Τὰ ἐπικρατέστερα εὐτελέστερα ποιήσει , τοὺς ἄνδρας δηλονότι | ||
| ἐγκυκλία , παίκτειρα διώγμασιν ἠεροφοίτοις , ἣ φάος ἐκπέμπεις ὑπὸ νέρτερα καὶ πάλι φεύγεις εἰς Ἀίδην : δεινὴ γὰρ ἀνάγκη |
| , ἀλλ ' ἐπιπειθεῖς γενόμενοι τῷ ὀρθῷ λόγῳ φεύγοιμεν τὴν λυγρὰν ἔριν τῇ ἀγαθῇ ἔριδι , οὐ φιλονεικοῦντες ἀπειθεῖν τῷ | ||
| φῶ τόδ ' εἶναι ? ; πότερ ' ἀγρεύομεν [ λυγρὰν φάλαιναν ἢ ζύγαιναν ἢ κιρράν ? [ τινα ; |
| σχέτλιε Πηλέος υἱὲ χόλῳ ἄρα ς ' ἔτρεφε μήτηρ , νηλεές , ὃς παρὰ νηυσὶν ἔχεις ἀέκοντας ἑταίρους : οἴκαδέ | ||
| . Ἁμάρτῃ : ἁμάρτω βαρύτονον . ἡ χρῆσις εἰς τὸ νηλεές . * . . Ἁμαρτῇ : σημαίνει τὸ ὁμοῦ |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| ' ἔθεντο , αἰδοῦνται δ ' ἱκέτας Διός , ποίμναν τάνδ ' ἀμέγαρτον : οὐδὲ μετ ' ἀρσένων ψῆφον ἔθεντ | ||
| ' ἀσεβεῖ θανάτῳ βίον ἐκπνέων , ὤμοι μοι , κοίταν τάνδ ' ἀνελεύθερον δολίῳ μόρῳ δαμεὶς δάμαρτος ἐκ χερὸς ἀμφιτόμῳ |
| ' ἄλλος ξένος πελάζοι , τοῦτο δ ' εἰς ἔθος βαίνοι , τάχ ' οὐδ ' ἑώλων γεύσομαι κρεῶν ἤδη | ||
| μειλικτοὺς ἀνδρῶν ἔργοις , καί μοι πρῶτον μὲν ψυχὰ ὀρθὰν βαίνοι πρὸς γραμμὰν ἀψευδοῦς γλώσσης ῥύμῃ . Γυίων δ ' |
| τοῦ νοῦ κενόν . Εἶπον μὲν οὖν καὶ πρόσθεν , ἐννέπω δὲ νῦν , τὰς παῖδας ὡς τάχιστα δεῦρ ' | ||
| αν . . . Παῖδες , ἄφωνος ἐοῖσα τότ ' ἐννέπω , αἴ τις ἔρηται , φωνὰν ἀκαμάταν κατθεμένα πρὸ |
| [ ὅπερ ] δ ' ἂν εἶναι | [ κόριον εἴπηι , τοῦτό γε ] ἔγημεν [ : τῶιδε ? | ||
| συμπράσσω κακῶς , ὀκνῶν προδοῦναι , μή τις ὧδ ' εἴπηι βροτῶν : Ἴδεσθ ' , ἐπειδὴ παισὶν οὐκ ἔστιν |
| παῖδας ἔτεκεν ἵππον καὶ βροτὸν ἵππον μὲν τὸν Πήγασον , βροτὸν δὲ τὸν Χρυσάορα . τὸ δὲ ἑξῆς ὠδῖνας τόκων | ||
| μῦθος ὅδ ' ἔπλετο πᾶσιν ἀλαθής : ἢν μὲν γὰρ βροτὸν ἄλλον ἢ ἀθανάτων τινὰ μέλπω , βαμβαίνει μοι γλῶσσα |
| κώμας , ἔπειτα τῶν Θηβαίων ἐπελθόντων Λαοδάμαντος τοῦ Ἐτεοκλέους ἡγουμένου γεν - ναίως μάχονται . καὶ Λαοδάμας μὲν Αἰγιαλέα κτείνει | ||
| : οὐκ ἐϲτ [ ] ν ? οἶδα δήπουθεν . γεν ? [ ] ι : μήποτ ' εἴπηιϲ , |
| δαιμόνι ' , οὐ μὲν καλὰ χόλον τόν γ ' ἔνθεο θυμῷ , ἀντὶ τοῦ οὐ καλῶς νῦν τὴν ὀργήν | ||
| τε πόλλ ' ἐπὶ τῇσι : σὺ δ ' ἵλαον ἔνθεο θυμόν , αἴδεσσαι δὲ μέλαθρον : ὑπωρόφιοι δέ τοί |
| ἄκονθ ' ὡσείτ ' ἀγῶνος βαλεῖν ἔξω παλάμᾳ δονέων , μακˈρὰ δὲ ῥ̄ίψαις ἀμεύσασθ ' ἀντίους . εἰ γὰρ ὁ | ||
| γὰρ ὁμῶς ἅπαντες : δαίμων δ ' ἄϊσος : τὰ μακˈρὰ δ ' εἴ τις παπταίνει , βραχὺς ἐξικέσθαι χαλκόπεδον |
| κόγχος , ἅπερ κογχοθηρᾶν παισίν ἐστ ' ἰσωνία κόγχος , ἃν τέλλιν καλέομες : ἐστὶ δ ' ἅδιστον κρέας . | ||
| καὶ προαίρεσιν καὶ ἀρχὰν ἐν αὐταυτῷ τοιαύταν , καθ ' ἃν κύριος οὗτός ἐστι καὶ ἀρετὰν ἐπιταδεῦσαι καὶ κακίαν ζαλῶσαι |
| ἔχον πόνον , ἀμφὶ δ ' ἀέθλῳ δῆριν ἔχον καὶ μόχθον : ἐυπλεκέων δ ' ἐπὶ δίφρων ἡνίοχοι βεβαῶτες ἐφίεσαν | ||
| ἔργωι δοῦλος ἦν , μάτην πονῶν . διαμεθεὶς δὲ τόνδε μόχθον , ὡς ἐμοῦ πεφευγότος ἵεται ξίφος κελαινὸν ἁρπάσας δόμων |
| ἀλύπως μόνῳ . τῶν δ ' ἀγρίων ἡ μὲν οἷον καθη - μένην ἔχουσα τὴν κωδύαν ἤδη φαρμακῶδες ἔχει τὸ | ||
| θροῦν καὶ οὐ βουλόμενος αὐτοὺς διὰ τὸ ἐν τῷ αὐτῷ καθη - μένους βαρύνεσθαι , ἀναλαβὼν ἦγεν . καὶ ἐχρήσατο |
| αἰνοτάτα ] μακάρων πέφυκε : χέρρεσσι ] δ ' ἄμφοιν παρθενίκαν ἔλων σέμνωι ] παρεστάκοισαν ἀγάλματι ὔβρισς ' ] ὀ | ||
| ? [ ] δὲ παῖς ὄχλος γυναίκων τ ' ἄμα παρθενίκαν [ ] τσφύρων ! ! [ ! ! ] |
| καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον , σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ | ||
| καὶ οὕτως ἔχει τὰ ἔπη : αὐτίκα δὲ Χθονίης φωνὴ πινυτὸν φάτο μῦθον : σὺν δέ τε Πύρκων ἀμφίπολος κλυτοῦ |
| ἀπρεπῆ λεχθῆναι [ δεῖν ] αὐτά , καὶ τὸν πάντα ὅμιλον καὶ ἀστῶν καὶ ξένων σύμφορον εἶναι ἐπακοῦσαι αὐτῶν . | ||
| ἤδη ἐόντων , ἵππων θ ' αἱματόεντα ταρασσομένων καθ ' ὅμιλον , νηῶν θ ' αἳ δύνοντα καὶ οὐρανὸν εἰσανιόντα |
| δήιοι ἄγουσι . . ὣς ὁ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ εἴξας ᾧ θυμῷ : ἡ διπλῆ ὅτι οὐ τῷ | ||
| φεῦ : ὦ μῆτερ , ἥτις ἐκ τυραννικῶν δόμων δούλειον ἦμαρ εἶδες , ὡς πράσσεις κακῶς ὅσονπερ εὖ ποτ ' |
| , καὶ τὸ ἄλλοτε ἄλλο ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ καὶ τὰ τοιαῦτα . ὁμοίως δὲ καὶ | ||
| μὴ αὐτός γε κελεύοι . ἤδη γάρ με καὶ ἄλλο τεὴ ἐπίνυσσεν ἐφετμὴ ἤματι τῷ ὅτε κεῖνος ὑπέρθυμος Διὸς υἱὸς |
| νεφέλην μόρφωσεν : ὀπιπευτῆρι δὲ κύκλωι ἀνδρομέη τροχάουσα δι ' ἠέρος ὄμματος ἀκτὶς Ἠέλιον βλεφάροισιν ἴδε ζωστῆρα κατόπτρου : καὶ | ||
| , αἳ δ ' ἔτι φύζης μνωόμεναι πολιοῖο δι ' ἠέρος ἐσσεύοντο : τῇσι δ ' ἐφ ' Ἡρακλέης κεχολώμενος |
| θοὸν Πάριν ἄχρις ἐς ἠῶ : οὐ γάρ οἵ τις ἄλαλκε λιλαιομένων περ ἀμύνειν παντοίοις ἀκέεσσιν , ἐπεί ῥά οἱ | ||
| ἥτις ποτέ , ἤγουν ἡ ὥρα , ἅμα τῇ Ἀφροδίτῃ ἄλαλκε τῷ Γανυμήδει , ἤγουν ἐβοήθησεν ἀποσοβήσασα τὸν ἀναιδῆ θάνατον |
| θεοὶ . ἀγνοὶ ] καθαροὶ . βασιλεῦ ] Ἀϊδωνεῦ . ἐνέρων ] τῶν νεκρῶν . ἔνερθεν ] ὑπεράνω . ψυχὴν | ||
| ὑπερκατηφὲς ἦν καὶ σκυθρωπόν . ἔδδεισεν δ ' ὑπένερθεν ἄναξ ἐνέρων Ἀϊδωνεύς κατεφαίνετο γὰρ ἤδη τὰ πλεῖστα , καὶ ἡ |
| μὲν ἤ με σιδηρείῃ Φολεγάνδρῳ , δειλῇ ἢ Γυάρῳ παρελεύσεαι αὐτίχ ' ὁμοίην . τέτλα Ὁ οὐρανός , ὦ παιδίον | ||
| ὅ γ ' ἰδνωθείς , ὀδύνης ὕπο πικρὸν ἀχεύων , αὐτίχ ' ὑποβρυχίης εἴσω καταδύεται ἅλμης , ὀχθίζων σφακέλῳ τε |
| σῖγα ἐπίρρημα καὶ τὸ γα βραχὺ ὡς εἴρηται . Ξ σίγα ] σιώπα . τῶνδ ' ] ὧν ἀκούεις . | ||
| ἀπὸ τοῦ ἠρεμῶ γίνεται ἠρέμα , καὶ ἀπὸ τοῦ σιγῶ σίγα , οὕτως καὶ ἐκ τοῦ ὁρῶ ὅρα , καὶ |
| ὅπωϲ | ἅλαϲ καὶ μὴ λάλαϲ | . ἐοίκαϲιν | ἀνδρὸϲ εἶναι | τῶν ἀντιδιδαϲκόντων [ ] | | αὐτῶι | ||
| χρόνου γιγνέϲθω : ἀλλ ' ἢν ἐπιϲχέϲει γυναικὸϲ καταμηνίων ἢ ἀνδρὸϲ αἱμορροΐδων ῥόου ἡ νοῦϲοϲ παρῇ , ἐρεθίζειν τὰ χωρία |
| γὰρ ἀπόλλοισθε , φησί , καὶ ἀπαλλάξεσθε πραγμάτων . σὰ μάν ; ] τί μήν ; τί δ ' ἄλλο | ||
| χρησθέν : μαντευθέν παλαίφατον : παλαιόν θάλος : βλάστημα ὁ μάν : ὁ μήν ἀρίδηλος : διάδηλος μετεωροφένακας : ἀπατεῶνας |
| κατὰ θυμὸν ἐμηδόμεθ ' , ὄφρα μολόντες ἀμφ ' ἱερῆς φηγοῖο δέρας χρύσειον ἕλωμεν ῥᾷστα : περὶ φρεσὶ δ ' | ||
| τε σκιόειν Ἄρεως , τόθι κῶας ἐπ ' ἄκρης πεπταμένον φηγοῖο ] ὁ δὲ Ἑλλάνικος ἐν τῶι ἱερῶι τοῦ Διός |
| . Ἵππωνος τόδε σῆμα , τὸν ἀθανάτοισι θεοῖσιν ἶσον ἐποίησεν Μοῖρα καταφθίμενον . . πάντων αὐτὸν ἐπὶ τῆι μνήμηι θαυμασάντων | ||
| ἔχον μὴ διάτριβε . Κἂν ἰδιώτην με ποίησον , ὦ Μοῖρα , τῶν πενήτων ἕνα , κἂν δοῦλον ἀντὶ τοῦ |
| μόνον , ἀλλ ' ὅσσα περ ζῆι , πάντα καὶ γνώμαν ἔχει . καὶ γὰρ τὸ θῆλυ τᾶν ἀλεκτορίδων γένος | ||
| πράξεις . Οἶσθα γὰρ ὃν αὐδῶμαι . Εἰ ταύταν τούτῳ γνώμαν ἴσχεις , μάλα τοι ἄπορα πυκινοῖς ἐνιδεῖν πάθη . |
| χιλίας ὦδε καὶ χιλίας ὦδ ' ἐμβαλεῖν : ἀκήκουκας ; ὠς ἤν τι τούτων ὦν λέγω παραστείξηις , αὐτὸς σὺ | ||
| . Ἐγὼ δὴ τοῦτο δρῶ . Ὦ γρᾴδι ' , ὠς καρίεντό σοι τὸ τυγάτριον κοὐ δύσκολ ' , ἀλλὰ |
| , ὦ κίναδος τύ , τάδ ' ἔσσεται ἐξ ἴσω ἄμμιν ; τίς τρίχας ἀντ ' ἐρίων ἐποκίξατο ; τίς | ||
| Παρθένιος Βριάρεω τὰς στήλας φησὶν εἶναι : μάρτυρα δ ' ἄμμιν τὴν ἐπὶ Γάδειρα λίπε θυμόν * ἀρχαίου Βριάρεω ἀπ |
| [ [ ] αυρουν ? ? ! [ [ ] ξυ ? [ τῆς ? προτέρης κραδ [ στήμεναι ] | ||
| οἶκτον ? ? ? πεμοι ? ! ! ] ! ξυ ? ? [ ] ! αϲ εἰ δέ τιϲ |
| αἰθέρος ἀστὴρ τὸν δύσμορον ἐξολέσειεν . Οὐ γὰρ ἔτ ' ἀθανάταν φλόγα λεύσσειν ἐστὶν ἐμοὶ φίλον , ὡς ἐκρεμάσθην , | ||
| βροτοῖς αἰεί τι φέροισαι . Κύπρι Διωναία , τὺ μὲν ἀθανάταν ἀπὸ θνατᾶς , ἀνθρώπων ὡς μῦθος , ἐποίησας Βερενίκαν |
| : καὶ ἕνεκα τούτου σημειωτέον πάλιν τὸ ἔνδοντὸ . γὰρ ἔμπεδον οὐκ ἔχεται τῆς παραγωγῆς τῆς διὰ τοῦ δον , | ||
| δέμας . ἀλλ ' ἐκείνοις μὲν τὸν νοῦν μένειν φησὶν ἔμπεδον , τούτων δὲ ὁ νοῦς πρῶτος ἀπόλωλε καὶ διέφθαρται |
| τὸν ἀργῆτα χιτῶνα ἢ τὴν νεφέλην , ὅτι ἐκ τούτων ἐκθρώσκει ὁ Φάνης : ἄλλοτε γὰρ ἄλλα περὶ τοῦ μέσου | ||
| πουλυγόνον τελέθει : τὸ μὲν ἄρ ποθι νηδύος ἐκτὸς ἔμβρυον ἐκθρώσκει τετελεσμένον , ἄλλο δ ' ἔσωθεν νόσφι τριχὸς φορέει |
| ! [ οὐκ ] ? ? ἐννέπει τί ἔλπεαι σοφίαν ἔμμεν , ἃν ὀλίγον τοι ἀνὴρ ὑπὲρ ἀνδρὸς ἴσχει ; | ||
| οἶδμα κυλίσῃ . Πουλυπόδων δ ' οὔπω τιν ' ὀΐομαι ἔμμεν ' ἄπυστον τέχνης , οἳ πέτρῃσιν ὁμοίϊοι ἰνδάλλονται , |
| . Διελθόντες δὲ καὶ τούτους εἰς τὸ πεδίον εἰσβάλλομεν τὸ Ἀχερούσιον , εὑρίσκομέν τε αὐτόθι τοὺς ἡμιθέους τε καὶ τὰς | ||
| ἑξαμέτροις , οὕτω προλέγον τὴν τελευτήν , Αἰακίδη προφύλαξο μολεῖν Ἀχερούσιον ὕδωρ , Πανδοσίην θ ' , ὅθι τοι θάνατος |
| Ἀλαλκομενηΐου τραφεῖσα Βοιωτοῦ . . . . ἀλαλύκτημαι : τὸ ἀδημονῶ καὶ πεπλάνημαι : καὶ οἱ μὲν παρακείμενον , οἱ | ||
| πρᾶγμα καὶ τίς ἡ νόσος αὕτη , καθ ' ἃ ἀδημονῶ καὶ ἠπόρημαι . παρὰ τὴν ἄλην : ἡ δ |
| δῆριν ἀπείριτον οὐρανοῦ μυκήσατο χάλκεος ἁδονά , δηλοῦσα βροτοῖς μέτρον ἁμέρας . Ἄνθος τόδε σοι βυθίων πετρῶν πολύτρητον ἁλὸς παλάμαις | ||
| , οὐδὲ Μαίας υἱὸς δύνατ ' οὔτε κατ ' εὐφεγγέας ἁμέρας λαθεῖν νιν οὔτε νύκτας ἁγνάς [ . ] Εἴτ |
| : ἀντὶ τοῦ ἐν Ἀθήναις : μὰ τοὺς παρ ' Ἅιδη νερτέρους : τοὺς καταχθονίους θεοὺς ἀλάστορας . ἀλάστορας δὲ | ||
| ! ! ! ! [ ἐς αἰθέρ ' ἐλθω [ Ἅιδη μ ' ὁδευυ ? ! [ ! ! ] |
| ' ἔτι εὕδει Ζεύς , ἐπεὶ αὐτῷ ἐγὼ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψα : Ἥρη δ ' ἐν φιλότητι παρήπαφεν | ||
| τε : “ ἦ με μάλ ' αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμ ' ἐκάλυψεν . αἴθε μοι ὣς μαλακὸν θάνατον πόροι |
| ὅ γ ' Ἀχιλλεύς ἐστι καὶ οὐ κίε δῶμ ' Ἀίδαο , εἴ τέ τις ἄλλος Ἀχαιὸς ἀλίγκιος ἀνέρι κείνῳ | ||
| γὰρ τῆς νήσου κεῖται ἡ Μαριανδυνία . ἔνθα μὲν εἰς Ἀίδαο : κατὰ τὸν ἐν τῇ Μαριανδυνίᾳ Ἀχέροντα ὡς ἐπὶ |
| : ὕστατον αὖ καὶ κῶας , ἐφ ' ᾧ πλόος ὔμμιν ἐτύχθη , εἷλες ἐμῇ ματίῃ , κατὰ δ ' | ||
| λέγων ἐστίν . . : ἄφρονες ἄνθρωποι δυστλήμονες οὔτε κακοῖο ὔμμιν ἐπερχομένου προγνώμονες οὔτ ' ἀγαθοῖο . . : εἰμὶ |
| ' αὑτὸν τὸν σοφὸν κτᾶσθαι χρεών . πᾶσι δ ' ἀγγέλλω βροτοῖς ἐσθλῶν ἀπ ' ἀνδρῶν εὐγενῆ σπείρειν τέκνα . | ||
| ! ! ! ] ν ? τίς ἐστι , πᾶσιν ἀγγέλλω [ [ ! ! ! ! ] ! ρα |
| – [ λοχαγέτ ] [ – [ ] ! ν ἅζεται φρε ? [ – [ ] τον ἐν βραχεῖ˘ | ||
| πόνῳ [ ] ε ? [ ] η θανὼν ? ἅζεται κατ [ οὐδαμῶς ] ? ἔχοιμ ' ἂν εἰπεῖν |
| : ὦ Ἔρως , ὅστις διὰ τῶν ὀμμάτων τῶν ἀνθρώπων στάζεις τὸν πόθον , διὰ τούτου εἰσάγων ταῖς ψυχαῖς τὴν | ||
| ὑπὲρ ἄκρων βακχεῖον Διονύσου , οἴνα θ ' ἃ καθαμέριον στάζεις , τὸν πολύκαρπον οἰνάνθας ἱεῖσα βότρυν , ζάθεά τ |
| καὶ πταρμὸν κινεῖ . καθαίρει μὲν οὖν διὰ ῥινὸϲ ἀναγαλλίδοϲ ἑκατέραϲ ὁ χυλόϲ , ἀνεμώνηϲ τε πάϲηϲ καὶ τεύτλου καὶ | ||
| καθ ' ἕκαϲτον ἰδίαϲ διαφορᾶϲ , οἷον φλέγματοϲ ἢ χολῆϲ ἑκατέραϲ . ἐπὶ τοίνυν τῶν ἐπὶ ϲηπεδόνι ϲυνόχων ἑπτὰ μὲν |
| σπείσαντες κοίτοιο μεδώμεθα : τοῖο γὰρ ὥρη . ἤδη γὰρ φάος οἴχεθ ' ὑπὸ ζόφον , οὐδὲ ἔοικε δηθὰ θεῶν | ||
| Σεληναίη καὶ Ἰχθύσιν ἀμφὶς ἐοῦσα ἢ ἐνὶ Τοξευτῇ καί οἱ φάος ἐνδεὲς ἔστω , ὡς δ ' αὔτως καὶ ἀριθμός |
| ῥιπίζεται , καὶ γαληνὸς ἢν τύχηι πως , πνεῦμα βραχὺ κορύσσεται , κἤν τις αἰτία γένηται , τὸν πολίτην κατέπιεν | ||
| προτέροισι κυλίνδει ἲς ἀνέμου , τὰ δέ τ ' ἄλλα κορύσσεται αὖτις ἐπ ' ἄλλοις : τόσς ' αἰεὶ μετόπισθε |
| ἄμεικτον . ὑμνωιδούς τε κόρας ἤλυθεν ἑσπέριόν τ ' ἐς αὐλὰν χρύσεον πετάλων ἄπο μηλοφόρων χερὶ καρπὸν ἀμέρξων , δράκοντα | ||
| λόγος : ὦ ἀθλία Ἄλκηστι : ἄγει με νεκύων ἐς αὐλὰν πτερωτὸς Ἅιδης : προβαίνεις εἰς ὁδὸν τοῖς φίλοις οἰκτρὰν |
| ὦρτ ' ἀνέμων , ἅτις κ ' ἀπεκώλυε κιδναμένα μελιαδέα γᾶρυν ἀραρεῖν ἀκοαῖσι βροτῶν . ἄγγελε κλυτὰ ἔαρος ἁδυόδμου κυανέα | ||
| [ ] [ – ] ἀπὸ λευκῶν [ ] ισα γᾶρυν [ ˘˘θαρσέα ] θηροδαΐκταν [ ] [ ] ξίμβροτος |
| . . . [ ] ! ! [ [ ] οπ [ [ ] το [ [ ] φλο ? | ||
| ! ] λέκτρων [ ἄπειρος ] ἐφ ' ἇι σε οπ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
| ταχὺ τὸν εὐτυχῆ μετέβαλεν δαίμων , ταχὺ δὲ πρὸς πατρὸς τέκν ' ἐκπνεύσεται . ἰώ μοι μέλεος . ἰὼ Ζεῦ | ||
| τε σαοῖ , καὶ πότμον ἐπισπεῖ εὖτε δόλοις νήχοντα κακοφθόρα τέκν ' ἁλιήων οἰωνὸν χραίνωσιν , ὁ δ ' ἐς |
| ] , γύναι , εἰ δύνατον [ ] ἡμῖν [ νύκτ ' ἐναυλίσαι [ ] μίαν . ἔχομεν δ ' | ||
| , δι ' οὗ θοὸν ἅρμα τιταίνων ἴσην Ἠέλιος τεύχει νύκτ ' ἄμβροτον ἠοῖ : τῷ δ ' ἔπι χειμερίοιο |
| , τολμᾶν δ ' ἐμόν . ἐν ταῖς Ἀθήναις , δῶμ ' ὅταν τοὐμὸν μόληι . οὐκ εὖ τόδ ' | ||
| τινα πότμον ἐπέσπεν . ” ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κατὰ δῶμ ' Ὀδυσῆος . τὴν δ ' ἄχος ἀμφεχύθη θυμοφθόρον |
| τηλόθ ' ἐόντα ἐϋκλείης ἐπίβησον . σοὶ δ ' ἐγὼ ἐξερέω ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται : αἴ κέν μοι δώῃ | ||
| ἔνεικαν . τὸν δ ' ἐπιθαρσήσας προσέφη πολυμήχανος ἥρως : ἐξερέω καὶ ταῦτα : σὺ γάρ μ ' ἐθέλοντα κελεύεις |
| τέξεταί γε ] ναὶ πρὸς ἐκείνης τῆς δάμαρτος ἥτις γεννήσει φέρτερον ] κρείττονα πατρός ] τοῦ . αὐτοῦ ἀποστροφὴ ] | ||
| πάντων καὶ καλὸν ἐντάφιον . Ζεῦ πάτερ , Ὀθρυάδα τίνα φέρτερον ἔδρακες ἄλλον ὃς μόνος ἐκ Θυρέας οὐκ ἐθέλησε μολεῖν |
| ἴθι καὶ τότ ' ἴθι : οὕτως οὐδὲ βάσκιθι ἀλλὰ βάσκ ' ἴθι , οὐ γὰρ μετὰ προθέσεως σύγκειται . | ||
| κακῷ . . ἀπάτῃ ἀπίστῳ . . . . . βάσκ ' ἴθι : ὅτι παραλλήλως βάσκε καὶ ἴθι : |
| παρμέμβλωκε καὶ αὐτοῦ κῆρας ἀμύνει : καὶ νῦν ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι . ἀλλ ' ἤτοι νίκη μὲν ἀρηϊφίλου Μενελάου : | ||
| ἐπ ' ἀμφοτέροισι τανύσσῃ λαοῖς : ἦ γὰρ ἔμελλεν Ἀλέξανδρος θανέεσθαι χερσὶ Φιλοκτήταο πονεύμενος ἀμφ ' ἀλόχοιο . Τοὺς δ |
| κρήδεμνον τανύσσαι . † ) τὸ τανύσσαι ἀπαρέμφατον διὰ τὸ βαλέειν . . Ο . ἂψ ἀπολυσάμενος βαλέειν εἰς οἴνοπα | ||
| κε μὴ ἔλθῃσιν ἄναξ τεὸς ὡς ἀγορεύω , δμῶας ἐπισσεύας βαλέειν μεγάλης κατὰ πέτρης , ὄφρα καὶ ἄλλος πτωχὸς ἀλεύεται |
| οὐ τὰς φρένας ἔχεις ὁμοίας ἀλλὰ διαφόρους πολύ . κακῶς ὄλοιτο μηδ ' ἐπ ' Εὐρώτα ῥοὰς ἔλθοι : σὺ | ||
| . λιπὼν δὲ ναὸς ποῦ πάρεστιν ἔκβολα ; ὅπου κακῶς ὄλοιτο , Μενέλεως δὲ μή . ὄλωλ ' ἐκεῖνος . |
| κά τοί γ ' ἔθ ' ωὑτὸς εἶμεν ; οὐκ ἐμίν γα κά . οὐδὲ μὰν οὐδ ' αἰ ποτὶ | ||
| . . ἀποθανεῖν μὴ εἴη , τεθνάκειν δ ' οὐκ ἐμίν γα διαφέρει . . . . . [ . |
| : ὀλοὴ γὰρ ἐπ ' αὐτῷ μοῖρα τέτυκται . μηδὲ δόμον ποιῶν ἀνεπίξεστον καταλείπειν , μή τοι ἐφεζομένη κρώξῃ λακέρυζα | ||
| . σὰ δ ' ἔριςοὐκ ἔρις ἀλλὰ φόνωι φόνος Οἰδιπόδα δόμον ὤλεσε κρανθεῖς ' αἵματι δεινῶι , αἵματι λυγρῶι . |
| πάντηι πεπύκασται , μολπὴ δ ' ἀμφὶς ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτον μὲν θεὸν ὑμνεῖν εὔφρονας ἄνδρας | ||
| πάντῃ πεπύκασται , μολπὴ δ ' ἀμφὶς ἔχει δώματα καὶ θαλίη . χρὴ δὲ πρῶτα μὲν θεὸν ὕμνεν εὔφρονας ἄνδρας |
| ' ἔρημα λιπὼν Βάκχαις Ἅιδα διαμοιρᾶσαι σφακτά , κυσίν τε φοινίαν δαῖτ ' ἀνήμερόν τ ' ὄρειον ἐκβολάν ; πᾶι | ||
| διπλῇ μάστιγι , τὴν Ἄρης φιλεῖ , δίλογχον ἄτην , φοινίαν ξυνωρίδα : τοιῶνδε μέντοι πημάτων σεσαγμένον πρέπει λέγειν παιᾶνα |
| βιοτῆς ἄλλα τε λέγων . . . : καθ ' ὑπερβατόν : συντακτέον δὲ τῷ παραπλήσια , ἵνα ᾖ τὸ | ||
| διαπράξασθαι ταῦτα ] ὑπερβατὸν καθ ' ὑπέρθεσιν . τὸ σχῆμα ὑπερβατόν . κοπτομένης ] συντριβομένης καὶ ἀπολλυμένης . κοπτόμενοι δ |