| πέπαυται : ἀλλ ' οἷσι δὲ ὑπὸ ψύχεος φανερῶς αὐτέου μούνου γίνεται , μηδενὸς ἄλλου ξυμπαραγενομένου , πᾶσιν αὕτη ἡ | ||
| τῷ ἰητρῷ κατὰ τοῦ νοϲήματοϲ . οὐ γὰρ τοῦ ϲώματοϲ μούνου ἀπρὶξ λαβόμενον ταχὺ ἀναϲμύχει τε καὶ δάπτει , ἀλλ |
| μὲν μηδ ' ὅλως εὐεργέτημά τι γεγενῆσθαι παρὰ τοῦ φεύγοντος διαγορεύοντος , τοῦ δὲ μηδεμίαν ἀπηντηκέναι βλάβην ἐκ τοῦ γεγονότος | ||
| ὅμοιον τῷ διαζεύχθητι κατὰ τὴν οὐσίαν , ἐπεὶ θάνατον ἦν διαγορεύοντος ἡ πρόσταξις , ἀλλ ' ἴσον τῷ τὴν γνώμην |
| ἐπεὶ φρένα οὐκέτ ' ἀείρω , ὄλβιον εἰσορόων πατέρων γόνον ὀλβιστήρων σώφρονα δημοτελῆ πανυπείροχον ἐγγὺς ἀνάκτων . θάλλε μοι , | ||
| ? ? ? ? ? ? [ γόνος τῶν ] ὀλβιστήρων ? ? [ ] ? ? ? [ , |
| αἰσχρὸν παρεόντα καὶ ὠκυπόδων ἐπιβάντα ἵππων μὴ πόλεμον δακρυόεντ ' ἐσιδεῖν . Οἴ μοι ἀναλκίης : ἀπὸ μὲν Κήρινθος ὄλωλεν | ||
| κακόν . Πάντων μὲν μὴ φῦναι ἐπιχθονίοισιν ἄριστον μηδ ' ἐσιδεῖν αὐγὰς ὀξέος ἠελίου , φύντα δ ' ὅπως ὤκιστα |
| : ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
| ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
| σοφιστὴν ἐκ παντὸς γένεος γενέσθαι . ὅτι οὐ μαλθακὰ τοῖσι σοφιστῇσιν εἰσὶ τὰ πρήγματα , ἀλλὰ πάντων ταλαιπωρότατα . : | ||
| τὸ κοινόν . οὐδέ τι ἄλλο ἀνάγκης ἁπλῶς ἐπεῖναι τοῖς σοφιστῇσιν , ὅτι μὴ θύειν τὰς θυσίας τοῖσι θεοῖσιν ὑπὲρ |
| , διαλέληθεν , ταὐτὸν ὄνομα ἐπ ' ἀνθρώποις ἐναν - τίως ἔχουσιν κείμενον , τῷ τε εἰδότι καὶ ἐπὶ τῷ | ||
| . Καὶ ἔτι ἡ τίος . Ἡ μέντοι τίω καὶ τίως , συζυγοῦσαι τῇ ἐμίω καὶ ἐμίως , πάλιν παρὰ |
| ] γάρ κεν πρὶν τοῦτο κατὰ ? [ στένος ] αἴθοπος [ ὁρμήν ] οἴνου ἐρωήσαιτε καὶ ἐκ κακότητα φύγοιτε | ||
| πολύμορφον ἄγων μιξόχροα κύκλον . Καὶ πρόμος Ἠελίοιο , προάγγελος αἴθοπος Ἠοῦς , ἀστερόεις ἀνέτειλεν Ἑωσφόρος ἡδὺ φαείνων , λαμπάδα |
| κάθαρσις ἴῃ τετρυχωμένῃ , θνήσκει . Κἢν ἐν τῷ τόκῳ κάρτα ἑλκωθέωσιν αἱ μῆτραι τοῦ ἐμβρύου μὴ κατὰ φύσιν ἰόντος | ||
| , ὑπὸ δὲ τῆς ἄλλης ὑγιείης πολλῆς ἐούσης οὐκ ἐσάσσει κάρτα : τὸ δὲ κακὸν τοιόνδε ἐστίν : ἐπὴν τούτων |
| . Αὐτὴ γαῖα μέλαινα πολυκλαύτοισι βροτοῖσι τίκτει καὶ κακότητα καὶ ἄλγεος ἄλκαρ ἑκάστου : γαῖα μὲν ἑρπετὰ τίκτε , τέκεν | ||
| ὀνειρήεσσα , κακῶν ἐξάγγελος ἔργων , ὄφρα μὴ εὕρωνται λύσιν ἄλγεος ἐρχομένοιο . ἀλλά , μάκαρ , λίτομαί σε θεῶν |
| οὐ πολλοὶ ἴσασι βροτῶν τόδε θεῖον ἔδεσμα , οὐδ ' ἔσθειν ἐθέλουσιν , ὅσοι κούφαν καὶ λεβώδη ψυχὴν κέκτηνται θνητῶν | ||
| χρόνον . ἡ Λακεδαιμονίων δὲ δίαιθ ' ὁμαλῶς διάκειται , ἔσθειν καὶ πίνειν σύμμετρα πρὸς τὸ φρονεῖν καὶ τὸ πονεῖν |
| ἔα , τὸν ἀπ ' ἀνθρώπων θεὸν ἐπλάσατ ' ἶσον ἁπάντηι ἀτρεμῆ ἀσκηθῆ νοερώτερον ἠὲ νόημα . . . διὰ | ||
| ὕψος , Νεῖκός τ ' οὐλόμενον δίχα τῶν , ἀτάλαντον ἁπάντηι , καὶ Φιλότης ἐν τοῖσιν , ἴση μῆκός τε |
| ἄρμενα πάντα παράσχοις , χρήματα δ ' ἐγκαταθῆις πόλλ ' ἀνιηρὰ παθών , τὸν πατέρ ' ἐχθαίρουσι , καταρῶνται δ | ||
| : Δωρεά , ἐπὶ συμφορᾶς . καὶ Ἀρχίλοχος : κρύπτομεν ἀνιηρὰ Ποσειδῶνα ἄνακτα δῶρα . : ὤχμασεν : Ἐποίησεν ἀναβασταχθῆναι |
| αὐτός , ἐπεὶ τόδε κάλλιόν ἐστιν , ἐν μεγάροις ] μενέω , φύλακας δὲ μετείσομαι ὦκα , ! ! ! | ||
| τοῦ Χρύσου εὐχῆς μετενήνεκται . . . . Ο . μενέω νηῶν ἐν ἀγῶνι : ὅτι νηῶν ἀγῶνι τῷ ἀθροίσματι |
| μαλακὸν λιπαρόν , ἐπιβεβλημένον τοῖς ὀστοῖς κάλλους τε καὶ σκέπης εἵνεκα : ἀφ ' ὧν ὀνομάζεται εὔσαρκος εὐσαρκία , πολύσαρκος | ||
| , ὡς καὶ τὸ ὀψὲ καὶ ἑσπέρα . οὕνεκα καὶ εἵνεκα διαφέρει . τὸ μὲν γὰρ οὕνεκα σημαίνει τὸ ὅτι |
| . ἐμαίνετ ' Ἀλκμέων τε χὠ λευκόπους Ὀρέστης τὰς μητέρας κτανόντες : ἐγὼ δὲ μηδένα κτάς , πιὼν δ ' | ||
| φημι ἄδην ἐλάαν κακότητος , ὅ ἐστιν ἐμφορηθῆναι : οὐκοῦν κτανόντες : εἰ οὖν τοὺς ἀρίστους αὐτῶν ἀναιρήσομεν , πάντα |
| τηκεδὼν ἐπιγίγνεται : ἀτὰρ ἠδὲ οὗτοϲ ὁ τρόποϲ τοῦ ὀλέθρου ϲφέαϲ τοῦ ζῆν ἐξάγει . παιδία μὲν ὦν καὶ νέοι | ||
| οὔτε ὀλλυνέονται οὔτε ὀρρωδέουϲι θάνατον . διὰ τάδε ὦν ἰητρῷ ϲφέαϲ αὐτοὺϲ οὐδ ' ἐπιτρέπουϲι . πίϲτιϲ δὲ τουτέων κεφαλαίη |
| πρὶν ξυμπεσεῖν τὸ στόμα , προσκείσεται θάτερον δαίδιον ἔτι ὀρθοῦ ἐόντος καὶ ἀνεῳγμένου : οὕτω δὲ τοῦτο ἔσται , ἢν | ||
| : εἰ δέ κε τεθνηῶτος ἀκούσω μηδ ' ἔτ ' ἐόντος , νοστήσας δὴ ἔπειτα φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν σῆμά |
| ' ὅσον ὀπίζετο καὶ Διὸς αὐτοῦ . οὐδ ' ὅσσον ὀπίζετο : οὐδὲ ἐλάχιστον τοῦ Διὸς αὐτοῦ ἐπεστρέφετο , τὰ | ||
| θεοὶ δ ' ἐπιμάρτυροι ἦσαν : τῶν ὅ γ ' ὀπίζετο μῆνιν , ἐπείγετο δ ' ὅττι τάχιστα ἐκτελέσαι μέγα |
| ἀνήρ , φίλη δὲ καὶ ἡ ἀλήθεια , ἀμφοῖν δὲ φίλοιν προκειμένοιν φιλαιτέρα ἡ ἀλήθεια . δεῖ αὐτὸν μὴ συμπάσχειν | ||
| εἶναι ἀπὸ τῆς τῶν παίδων φιλίας . δυοῖν γὰρ παίδοιν φίλοιν ὄντοιν , εἶτα ἀνδρωθέντοιν , ὁ μὲν μένοι παῖς |
| ἔθ ' εὑρήσεις δῆμον φιλοδέσποτον ὧδε ἀνθρώπων , ὁπόσους ἠέλιος καθορᾶι . Ζεὺς ἄνδρ ' ἐξολέσειεν Ὀλύμπιος , ὃς τὸν | ||
| , σχεδὸν οἱ ὁμοτράπεζοι καλούμενοι . σὺν τούτοις δὲ ὢν καθορᾶι βασιλέα καὶ τὸ ἀμφ ' ἐκεῖνον στῖφος : καὶ |
| ναίοντες οὐκ εἰσὶν φίλοι . πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανὼν τὸ μηδέν ἐστι | ||
| - μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα πᾶσιν δὲ θνητοῖς βούλομαι παραινέσαι τοὐφήμερον ζῆν ἡδέως : ὁ γὰρ θανών τὸ μηδέν ἐστι |
| ἐποικοδομέουσι , χαρίζονται , εἶτα μετανοοῦσι , καὶ ἀφαιρεῦνται τὰ φιλίης δίκαια , κακοπραγεῦντες ἐς ἔχθρην , τὰ ξυγγενείης πολεμοποιεῦντες | ||
| προθελύμνους ἱππαλέη νοῦσος πρόλιπεν δύο , μητέρα μούνην καὶ μητρὸς φιλίης ὑπομάζιον εἰσέτι πῶλον . αὐτὰρ ἐπεὶ μέγας ἦν , |
| ἐρατᾶν ὄχημ ' ἀοιδᾶν τοῦτό τοι πέμπω μεταδόρπιον . ἐν ξυνῷ κεν εἴη συμπόταισίν τε γλυκερὸν καὶ Διωνύσοιο καρπῷ καὶ | ||
| ἀποπνεύσαντες ἀϋτμήν . καὶ τότ ' ἀπειρέσιον νεκύων ἐρύουσιν ὅμιλον ξυνῷ τεθνηῶτας ὁμοῦ λωβήτορι πότμῳ . ὡς δ ' ὅτε |
| , νηὸς ἄπο προθορόντας , ὅθι ξένος ἐν ψαμάθοισι κεῖται ἀποφθίμενος : τῷ οἱ κτέρεα κτερεΐξαι παμμήτειρα Ῥέη κέλεται γέρα | ||
| τὰ δόγματα : τοῦτ ' Ἐπίκουρος ὕστατον εἶπε φίλοις τοὔπος ἀποφθίμενος : θερμὴν δὲ πύελον γὰρ ἐληλύθεεν καὶ ἄκρατον ἔσπασεν |
| βίαν [ ἐν τῶι ξύλωι ; ὅϲτιϲ οὖν ἄρχειν τοιούτουϲ ἄνδραϲ αἱρεῖταί ? [ ποτε μήτε πρόβατ ' αὐτῶι τεκνοῖτο | ||
| καὶ ἡδονῇ προχέεται τῇϲι ἡ θορή , ἀτὰρ καὶ πρὸϲ ἄνδραϲ ὁμιλίῃ ἀναιϲχύντῳ : ἄνδρεϲ δὲ οὐδ ' ὅλωϲ ὀδάξονται |
| γάμον Θέτιος ἄνακτα , καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν στόματ ' ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος : ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν αἵμαξε Τηλέφου | ||
| ἐμπίπτειν φημὶ ὀξύτατα καὶ μέγιστα καὶ θανατωδέστατα καὶ δυσκριτώτατα τοῖσιν ἀπείροισιν . Αὕτη δὲ ἡ νοῦσος ἡ ἱερὴ καλεομένη ἐκ |
| ὁ τέ : βούλεται δὲ λέγειν φόβῳ ταρβοῦσα : γράφεται πρευμενῆ , ὅ ἐστι πραϋμενῆ καὶ προσφιλῆ : καὶ πόσει | ||
| κατικμαίνοντες Ἀλθαίνου ῥοαῖς ἀρωγὸν αὐδήσωσιν Ἠπίου γόνον ἀστοῖσι καὶ ποίμναισι πρευμενῆ μολεῖν . ἔσται ποτὲ πρεσβεῦσιν Αἰτωλῶν φάος ἐκεῖ γοηρὸν |
| δὲ τῶν χιτώνων τὸ ϲαρκοειδέϲ . ἢν δὲ αἷμα ἀπό τευ ἀγγείου φέρηται , ξανθὸν ἢ μέλαν καθαρὸν ῥέει , | ||
| σοὶ δὲ θηρίων ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει . μή τευ μελαμπύγου τύχηις . προύθηκε παισὶ δεῖπνον αἰηνὲς φέρων . |
| τὴν μάχην ἀδόκιμον γίνεται , εἰ μὴ πρότερον ὑπὸ τοῦ στρατηλάτου γυμνάζοιτο καὶ παραθαρρύνοιτο . νυκτερίς , κέπφος καὶ βάτος | ||
| πανταρίστου ] ? [ ] [ ] καὶ [ κλυτοῦ στρατηλάτου ] . [ ] πάρεστιν ? ? ? ἡμῖν |
| ἔτι μηδ ' ἀντιβολούντων μηδὲν αἰσθανοίατο . Τοῦ δ ' εἵνεχ ' ἡμᾶς ταῦτ ' ἔδρασαν ; εἰπέ μοι . | ||
| οὐδ ' εἰ δεινὰ πάντα προσβάλοις . τοῦ σώματος γὰρ εἵνεχ ' οἱ πολλοὶ πόνοι , τοῦδ ' εἵνεκ ' |
| , καὶ ὥσπερ δυοῖν στασιαζόντοιν σύμμαχον τῷ λόγῳ γιγνόμενον τὸν θυμὸν τοῦ τοιούτου ; ταῖς δ ' ἐπιθυμίαις αὐτὸν κοινωνήσαντα | ||
| δέμας δράκαινα διψὰς κἀπιβᾶς ' ἐπ ' αὐχένος πλήσει γέμοντα θυμὸν ἀγρίας χολῆς , ὡς κλεψίνυμφον κοὐ δορίκτητον γέρας δύσζηλος |
| πενταθλεῖν οὔτε παλαισμοσύνην , οὐδὲ μὲν εἰ ταχυτῆτι ποδῶν , τόπερ ἐστὶ πρότιμον ῥώμης ὅσς ' ἀνδρῶν ἔργ ' ἐν | ||
| : φαντὶ δέ σε καὶ δαμοσίᾳ φιλοσοφὲν τοῖς ἐντυγχάνουσι , τόπερ ἀπαξίωσε Πυθαγόρας , ὡς ἔμαθες μέν , Ἵππαρχε , |
| εἰς οὓς ἐξεμάνη καὶ ἐπαρῴνησεν , οὐ πρόσθεν ἄρα τοῦ κλόνου ἐπαύσατο καὶ τῆς ὑποψίας ἕως ἐπεῖδε τοῖς ὀφθαλμοῖς πάντα | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] κλόνου καὶ ἀναλθήτων ὀδυνάων σπρεσιαο ? [ ! ! ! |
| ' ἐνέμοντο πόλεος . καὶ νῦν εἰς ' ἀγαθοί , Πολυπαΐδη : οἱ δὲ πρὶν ἐσθλοί νῦν δειλοί . τίς | ||
| γὰρ ἀνεκτόν ἀθανάτους κρύψαι χρεῖος ὀφειλόμενον . Ὄρνιθος φωνήν , Πολυπαΐδη , ὀξὺ βοώσης ἤκους ' , ἥτε βροτοῖς ' |
| δή μιν ἔχει φρεσίν : ἦ πολὺ κρείσσων ὕβριος οὐλομένης λευγαλέου τε κόρου : ἔστι κακὸν δὲ βροτοῖσι κόρος , | ||
| εἵνεκα πυγμαχίης : πολέμου δ ' οὐ πάγχυ δαήμων ἔπλετο λευγαλέου , ὁπότ ' Ἄρεος ἔσσυτο δῆρις . Καί κεν |
| Μαστορίδης , ὃν νῶι Κυθηρόθεν ἔνδον ἐόντα ἶσα φίλοισι τοκεῦσιν ἐτίομεν ἐν μεγάροισιν . ἡ διπλῆ ὅτι παραλλήλως καὶ διδασκαλικῶς | ||
| , οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων νηλής : καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο |
| Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
| ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
| βῶ , τὸ βαίνω : ἡ δὲ κύστις ἀπὸ τοῦ κεύθειν τὸ οὖρον . μέχρι γὰρ τῆς ὀσφύος αἱ μεσαραϊκαὶ | ||
| κεύθησις εἶναι , τοῦτ ' ἔστιν ἀπόκρυψις : τὸ γὰρ κεύθειν ἐστὶ τὸ κρύπτειν , καὶ τὸ ἐν τῇ μήτρᾳ |
| μύθων ἀγαθοὺς σοφίῃ τε μάλ ' αἰεὶ εὐπρεπέας τελέουσι καὶ ἡγητῆρας ἀρίστους παιδείης : τῶν δ ' αὖτε καὶ ἀλλοδαπῆς | ||
| εὐόλβους ἔργοις τε καὶ εὐκτεάνοισι τραπέζαις [ παίδων θ ' ἡγητῆρας ἢ αὐτῶν θῆκεν ἀνάκτων ] . ὥρῃ δ ' |
| ὁρμαίνουσαν , Ἥρη , ἀπηλεγέως ἐξείρεαι : ἀλλά τοι οὔπω φράσσασθαι νοέω τοῦτον δόλον ὅστις ὀνήσει θυμὸν ἀριστήων , πολέας | ||
| Πήδασα καὶ Κισσοῖο κατὰ πτύχας ἐμβατέοντες . Οἶδά γε μὴν φράσσασθαι ἀλέξια τοῖο βολάων , οἷά περ ἐκ βέμβικος ὀρεστέρου |
| . . . ] οὕτως καὶ ἐν τοῖς ἔμπροσθεν οἶκτος οὔτις ἦν διὰ στόμα , πλὴν ἐκεῖνοι κατέλειβον δάκρυ , | ||
| ] τοῖς Ἕλλησι . . δόκιμος δ ' οὔτις ] οὔτις δὲ δόκιμος φρονῶν ἐν ἑαυτῷ καὶ δοκῶν καὶ θαρρῶν |
| εἶπε τῷ Λεπίδῳ προσθέμενος , ὡς καὶ ἀνόσιον εἴη περιορᾶν νήποινον τὸν Καίσαρος φόνον , καὶ αὐτοῖς μέντοι οὐκ ἀσφαλὲς | ||
| δοκέει τόδε λωΐτερον καὶ ἄμεινον ἔμμεναι , ἀνδρὸς ἑνὸς βίοτον νήποινον ὀλέσθαι , κείρετ ' : ἐγὼ δὲ θεοὺς ἐπιβώσομαι |
| τεῖχος ἀνέμβατον ᾧ πέρι πολλοὶ Τρώων υἷες Ἄρηι καὶ Ἀργείων ἐδάμησαν . Ἐλθόντες δ ' ἐπὶ νῆας ἀρήια τεύχεα θέντο | ||
| πολλὰ κάρηνα ἡρώων οἳ δή σφιν ὁμοῦ κτάθεν ἠδ ' ἐδάμησαν Τρώων ἐν παλάμῃσιν ἀνὰ στόμα δηιοτῆτος , πολλὰ μάλ |
| τὰ εἴϲω : ἀναπνοὴ θερμή , ὡϲ ἐκ πυρόϲ : ἠέροϲ ὁλκὴ μεγάλη : ψυχροῦ ἐπιθυμίη : γλώϲϲηϲ ξηρότηϲ : | ||
| ἀρχή : ἥδε καὶ τῷ πνεύμονι τῆϲ ὁλκῆϲ τοῦ ψυχροῦ ἠέροϲ τὴν ποθὴν ἐνδιδοῖ : ἐκφλέγει γὰρ αὐτόν : ἕλκει |
| τὸν ἱστιῶντ ' ἐπαινέω : καἴ κα τις ἀντίον τι λῆι τήνωι λέγειν , τήνωι κυδάζομαί τε κἀπ ' ὦν | ||
| τις περισσόν , αἰ δὲ λῆις , πὸτ ἄρτιον ποτθέμειν λῆι ψᾶφον ἢ καὶ τᾶν ὑπαρχουσᾶν λαβεῖν , ἦ δοκεῖ |
| παρὰ τέρμα καὶ ἐλπίδος ἠδὲ μεριμνῶν καὶ νόμου ὠγυγίου καὶ ἀπείρονος εὐνόμου ἀρχῆς : Μοῖρα γὰρ ἐν βιότωι καθορᾶι μόνη | ||
| κλίνεται , οἷον αἷμα ἄναιμος ἀναίμων ἀναίμονος , ἄπειρος ἀπείρων ἀπείρονος , εἰ δὲ ἀπὸ ἄλλων , διὰ τοῦ ω |
| τε καὶ ἀστερίας καὶ ἀβύσσου . Πάσας μὲν γὰρ ἔχει γλυκερὸς πόθος , ὥς κεν Ὄλυμπον ἀθανάτοισι θεοῖσι συνέμποροι αἰὲν | ||
| μυρία ἔχειν πράγματα : οὐδὲ γὰρ Ἀτρείδην Ἀγαμέμνονα ὕπνος ἔχε γλυκερὸς πολλὰ φρεσὶν ὁρμαίνοντα , καὶ ταῦτα ῥεγκόντων Ἀχαιῶν ἁπάντων |
| κατανευσέμεν , ἀλλὰ ἕκηλον δαίνυσθ ' ἐν μεγάροισι καὶ ἄρτια μηχανάασθαι : εἴ τε γὰρ ἐσθλός τ ' εἰμὶ καὶ | ||
| ἀπ ' ἀλλήλων . Δεῖ μὲν γὰρ ἐς τὰ ἀκεστὰ μηχανάασθαι , ὅκως μὴ ἀνήκεστα ἔσται , ξυνιέντα ὅκη ἂν |
| τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς , οἷον κάλλιον κάλιον , ὤφελλες ὤφελες [ θᾶττον θᾶτον ] . Παρέμπτωσίς ἐστι προσθήκη | ||
| μοι † εἴθ ' ἥσσω μ ' † αἰῶνα βίοιο ὤφελλες δοῦναι καὶ ἴσα φρεσὶ μήδεα ἴδμεν θνητοῖς ἀνθρώποις : |
| : ὄρσεο Πηλεΐδη , πάντων ἐκπαγλότατ ' ἀνδρῶν : Πατρόκλῳ ἐπάμυνον , οὗ εἵνεκα φύλοπις αἰνὴ ἕστηκε πρὸ νεῶν : | ||
| παρὰ τῷ ποιητῇ Ξ πρόφρων νῦν Δαναοῖσι , Ποσείδαον , ἐπάμυνον : ταῦτα γὰρ φυλάξαντα τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ |
| . Ϲκορπίοϲ ὁ μὲν χερϲαῖοϲ ὠμὸϲ ἐπιτεθεὶϲ βοήθημα τῆϲ ἰδίαϲ γίνε - ται πληγῆϲ : ὁμοίωϲ δὲ καὶ ὀπτὸϲ ἐϲθιόμενοϲ | ||
| γʹ , ὁ δὲ ἥλιος δὶς τοῦ ἔτους ἐν αὐτῇ γίνε - ται κατὰ κορυφὴν , ἀπέχων τῆς θερινῆς τροπῆς |
| , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος : ὅ σφιν ἐυφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν : ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ | ||
| ἀγγελίῃ Φινεὺς πέλεν . ὦκα δὲ τόνγε Αἰσονίδης , περιπολλὸν ἐυφρονέων , προσέειπεν : “ Ἦ ἄρα δή τις ἔην |
| , ] ἀγλαὰν ἥβαν προλείπων . Φασὶν ἀδεισιβόαν Ἀμφιτρύωνος παῖδα μοῦνον δὴ τότε τέγξαι βλέφαρον , ταλαπενθέος πότμον οἰκτίροντα φωτός | ||
| ὅς κεν ἐν ἠοῖ ἄρξηται κείνῃ μογέειν εὐήρεα γυῖα . μοῦνον μὴ στομάχοιο κακηπελίῃ βαρύθοιτο ἢ πλευρῆς : οὐ γάρ |
| οἴκαδε νεῖσθαι δήμου ἄπο Τρώων , ὅτι μοι κατεκείρετε οἶκον δμῳῇσίν τε γυναιξὶ παρευνάζεσθε βιαίως αὐτοῦ τε ζώοντος ὑπεμνάασθε γυναῖκα | ||
| οἴκαδε νεῖσθαι δήμου ἄπο Τρώων , ὅτι μοι κατεκείρετε οἶκον δμῳῇσίν τε γυναιξὶ παρευνάζεσθε βιαίως αὐτοῦ τε ζώοντος ὑπεμνάασθε γυναῖκα |
| ποτήριον ποιὸν Ῥίνθων ἐν Ἡρακλεῖ : ἐν ὑστιακῷ τε καθαρὸν ἐλατῆρα σὺ καθαρῶν τ ' ἀλήτων κἀλφίτων ἀπερρόφεις . ΦΙΑΛΗ | ||
| λόγον , ὅτι καὶ ἐπὶ κάλλει μέγα φρονεῖ καὶ τὸν ἐλατῆρα βαστάζει . ὅμοιος δέ ἐστι καὶ πλοίῳ : ἁλὸς |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστος , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ | ||
| . μετρίων λέκτρων , μετρίων δὲ γάμων μετὰ σωφροσύνης κῦρσαι θνητοῖσιν ἄριστον . ὦ τέκνον , ἀνθρώποισιν ἔστιν οἷς βίος |
| ἀντὶ τοῦ , ἐν δημοκρατίᾳ δὲ ἄρχοντός τινος αἱρεθέντος ἢ πρωτεύοντός τινος ῥᾳδίως φέρουσιν οἱ μὴ τυχόντες τῶν ὁμοίων : | ||
| ἀντὶ τοῦ , ἐν δημοκρατίᾳ δὲ ἄρχοντός τινος αἱρεθέντος ἢ πρωτεύοντός τινος ῥᾳδίως φέρουσιν οἱ μὴ τυχόντες τῶν ὁμοίων : |
| γένεσις , αὐτοὶ δὲ θηριόμορφοι καὶ δυσειδεῖς ; Καίτοι εἰ σαρκοειδεῖς μόνον ἔλεγον αὐτοὺς καὶ αἷμα ἔχειν καὶ σπέρμα καὶ | ||
| , μᾶλλον δὲ ἀθέους , τῆς ἀμαθίας καταμέμψαιτο ; ἔστωσαν σαρκοειδεῖς , ἀλλὰ μὴ τιτρωσκέσθω μηδὲ Ἀφροδίτη ὑπὸ Διομήδους τὸ |
| . Καίτοι νιν οὐ κεῖνός γ ' ὁ δύστηνός ποτε κατέκταν ' , ἀλλ ' αὐτὸς πάροιθεν ὤλετο . Ὥστ | ||
| Ζεῦ , γενέσθαι τῆσδέ μ ' ἐξάντη νόσου τὸν σὸν κατέκταν παῖδα μισῶ παρ ' ἐχθρῶν θῶπας εὐειδεῖς λόγους Χρυσεὺς |
| Ἠελίῳ τόδε κέντρον ὁδεύοι : ἐσχατίῃ γενέθλῃ βίοτον καὶ κῦδος ὀπάζει . Ἄρης δ ' ἀντολίηθεν ἀνερχόμενος μεγατόλμους , θαρσαλέους | ||
| οὐδ ' ἀπολήγει χαλκῷ δηϊόων : τῷ γὰρ Ζεὺς κῦδος ὀπάζει . Ὣς φάτο , γήθησεν δὲ θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη |
| ἀπὸ φλαυρίζοντες : ἐπιτωθάζοντες : ἐξευτελίζοντες , ἢ ὡς πονηρὸν ἀποστρεφόμενοι : ἀεὶ γὰρ τὸ φλαῦρον , ἐπὶ τοῦ πονηροῦ | ||
| καὶ τοὺς τοίχους ἐθαυμάζετε καὶ τὰς γραφὰς ἐξητάζετε πρὸς ἑκάστην ἀποστρεφόμενοι . καὶ μηδὲν αἰσχυνθῆτε : συγγνώμη γάρ , εἴ |
| ἐλέφαντα ἢ κορυφὴν ὄρεος παναπείριτον ἢ νέφος αἰνὸν χεῖμα φέρον δειλοῖσι βροτῶν ἐπὶ χέρσον ὁδεύειν . ἴφθιμον δὲ κάρηνον ἐπ | ||
| μὴ καθ ' ὥραν τοῖς ἀναγκαίοις χρωμένων . Ἔνεισιν ἐν δειλοῖσι κἄνανδροι λόγοι : ὅτι φησὶ καὶ οἱ λόγοι ταῖς |
| ] ος ? , ἀλλὰ τἀγάθ ' ἡμέρα [ ] εοι σφάλλει μία : [ ὦ ] ξέν ' , | ||
| [ ] τρατονοχ ? ? [ ] εαιδελωμ [ ] εοι ? προθυμ [ ] νδιϲοιομ [ ] ! ! |
| Ὀδυσσεύς : “ Εὐρύμαχ ' , εἰ γὰρ νῶϊν ἔρις ἔργοιο γένοιτο ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ , ὅτε τ ' ἤματα | ||
| . τὰ Ἡσιόδου ἔπη εἰς ἕτερον γὰρ τίς τε ἰδὼν ἔργοιο χατίζων πλούσιον , ὃς σπεύδει μὲν ἀρώμεναι ἠδὲ φυτεύειν |
| ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ ' ἄλγεα πάσχων εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης , τήν | ||
| Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ τὸ αὐτὸ ποιοῦν εἰκόνα τε Ἑλένης |
| νέαν ποτὶ βάλλει κούρην : ἐπὶ τῶν πρεσβυτέρων βουλομένων νέαις συνευνάζεσθαι . Ἄξιος εἶ τῆς ἐν Ἄργει ἀσπίδος : ἐπὶ | ||
| γέροντι νέαν ποτιβάλλει κούρην : ἐπὶ τῶν πρεσβυτέρων βουλομένων νέαις συνευνάζεσθαι . Ἄξιος εἶ τῆς ἐν Ἄργει ἀσπίδος : ἐπὶ |
| . ἐν τῶι σοι παύω πιστὸν λόγον ἠδὲ νόημα ἀμφὶς ἀληθείης : δόξας δ ' ἀπὸ τοῦδε βροτείας μάνθανε κόσμον | ||
| φησίν “ ὡς θέλεις ψεύδου , ἔλεγχον οὐκ ἔχουσα τῆς ἀληθείης . ” [ κακοῦ πρὸς ἀνδρός ἐστι μὴ φεύγειν |
| ' ἔπειτ ' ἀπάνευθε νεῶν , μετὰ δ ' ἰὸν ἕηκεν , δεινὴ δὲ κλαγγὴ γένετ ' ἀργυρέοιο βιοῖο ; | ||
| φάσγαν ' ἐπισχόμενοι ἐπ ' ἴσῳ θέον , ἐν γὰρ ἕηκεν Ζεὺς μένος ἀκάματόν σφιν : ἀτὰρ Διὸς οὔ κεν |
| ὄφρα θεοῖο ἐκ δρυὸς ὑψικόμοιο Διὸς βουλὴν ἐπακούσαι , ὅππως νοστήσειε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν , ἤδη δὴν ἀπεών , | ||
| οἴκαδ ' ὑπεξαγάγοι , μηδ ' ἀντιάσειας ἐκείνῳ , ὁππότε νοστήσειε φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν : οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε |
| ' ἐξέπνευσαν ἄθλιον βίον . μήτηρ δ ' , ὅπως ἐσεῖδε τήνδε συμφοράν , ὑπερπαθήσας ' ἥρπας ' ἐκ νεκρῶν | ||
| . Καρπαθίην ὅτε νυκτὸς ἅλα στέψαντος ἀήτου λαίλαπι Βορραίῃ κλασθὲν ἐσεῖδε κέρας , εὔξατο κῆρα φυγών , Βοιώτιε , σοί |
| δ ' ἂν ἀτρεμήσῃ ὁ ἐγκέφαλος χρόνον , τοσοῦτον καὶ φρονέει ὁ ἄνθρωπος . Γίνεται δὲ ἡ διαφθορὴ τοῦ ἐγκεφάλου | ||
| οἷος δ ' ἐν βήσσῃς ὄρεος χαλεπὸς προϊδέσθαι κάπρος χαυλιόδων φρονέει [ δὲ ] θυμῷ μαχέσασθαι ἀνδράσι θηρευτῇς , θήγει |
| ὁ γέρων , οἶον δὲ Παραίβιον αὐτόθι μίμνειν κέκλετ ' ἀριστήεσσι σὺν ἀνδράσιν . αἶψα δὲ τόνγε σφωιτέρων ὀίων ὅτις | ||
| . Καὶ τοῖς μὲν ἀριστεῦσι γέρα νέμει ἄλλα δ ' ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι , τοῖς δὲ λειποτάκταις ἀπειλεῖ |
| καί ῥά μιν ὡς βασιλῆα περικτίονες τίον ἄνδρες , Γλαύκου ἀποκταμένοιο καὶ οὐκέτι κοιρανέοντος , πάντες ὅσοι Φοίνικος ἕδος περὶ | ||
| οἱ ἔκπεσε χειρός . τοῦ δ ' Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη , βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ |
| ἀνδρῶν δαιτυμόνων ναυάγιον , οἷά τε πολλὰ πνεῦμα Διωνύσοιο πρὸς ὕβριος ἔκβαλεν ἀκτάς . πέτρην κοιλαίνει ῥανὶς ὕδατος ἐνδελεχείῃ . | ||
| πρῶτον , ἀνιηρὴ δὲ τελευτᾶι : οὐ γὰρ δὴν θνητοῖς ὕβριος ἔργα πέλει , ἀλλὰ Ζεὺς πάντων ἐφορᾶι τέλος , |
| , καὶ μέντοι καὶ τῆς ἀθεΐας ἠνέγ - καντο μισθὸν οὐδαμὰ οὐδαμῆ μεμπτόν . οὕτω δὲ ἄρα ἦν ἡδονῆς ἥττων | ||
| . Ἐν μέσῳ δὲ ἀμφοτέρων ἕστηκεν ξόανον ἄλλο χρύσεον , οὐδαμὰ τοῖσι ἄλλοισι ξοάνοισι εἴκελον . τὸ δὲ μορφὴν μὲν |
| δευθεῖϲιν εἰϲ ἀφέψημα τῆϲ ῥαφάνου ἢ τοῦ ἀψινθίου . Οἱ ὀδόντεϲ οὐκ ἀπογενήϲονται , ἤν τιϲ ταῦτα ποιῇ : φυλάϲϲεϲθαι | ||
| ποιείτω . δεῖ δὲ προϲέχειν μὴ τὸ ϲτόμα ἢ οἱ ὀδόντεϲ ἢ τὰ παρίϲθμια τοῦ μέλλοντοϲ ἐκμυζᾶν ἔχουϲί τινα βλάβην |
| διογενὴς ἥρως ξανθὸς Πολυνείκης πρῶτα μὲν Οἰδιπόδῃ καλὴν παρέθηκε τράπεζαν ἀργυρέην Κάδμοιο θεόφρονος : αὐτὰρ ἔπειτα χρύσεον ἔμπλησεν καλὸν δέπας | ||
| δῶκε φέρεσθαι μήτηρ Αἰακίδαο δαΐφρονος , ἥν ποτ ' Ἀχιλλεὺς ἀργυρέην κτεάτισσε βαλὼν ὑπὸ δουρὶ Μύνητα , ὁππότε Λυρνησσοῖο διέπραθεν |
| : ” οὐδὲ ” γὰρ „ γυνὴ „ φασί ” τοσσόνδε νόου ἐπιδεύεται ἐσθλοῦ , ὥστε χερείον ' ἑλέσθαι ἀμεινοτέρων | ||
| ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι σχέτλιος : αἴθε θεοῖσι φίλος τοσσόνδε γένοιτο ὅσσον ἐμοί : τάχα κέν ἑ κύνες καὶ |
| θήῃς , τοὺς δ ' ἔτ ' ἐᾶν πεδίον κάτα δηριάασθαι . αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ | ||
| αὐτὸν ἀποκταμένοιο ἄνακτος εἷλεν ἄχος : κρατεροῖο δ ' ἐναντία δηριάασθαι Μέμνονος ὡρμήθησαν ἀν ' αἱματόεντα κυδοιμόν . Ὡς δ |
| οἷσί περ ἀνήρ θαρσύνοι ἕταρον : σὺ δ ' ἀτάσθαλα πάμπαν ἔειπας . τοῖα φάτις καὶ τοὺς πρὶν ἐπιφλύειν μακάρεσσιν | ||
| ἀμαυρά , καθάπερ ἡ τῶν παίδων , αὐτοὶ δὲ διαφθείρονται πάμπαν , ὡς μηδὲν ἔτι πράττοντα ὕστερον ἂν ὀρθῶσαι τὴν |
| θεοειδὴς ἥσθην : ἀμφίπολοι δ ' ἀπεκόσμεον ἔντεα δαιτός . τοῖσιν δ ' Ἀρήτη λευκώλενος ἤρχετο μύθων : ἔγνω γὰρ | ||
| θέμενος : ἄλλος γῆν τέμνων πολυδένδρεον εἰς ἐνιαυτὸν λατρεύει , τοῖσιν καμπύλ ' ἄροτρα μέλει : ἄλλος Ἀθηναίης τε καὶ |
| οὔτ ' ἐπιδερκτὰ τάδ ' ἀνδράσιν οὔτ ' ἐπακουστά οὔτε νόωι περιληπτά . σὺ δ ' οὖν , ἐπεὶ ὧδ | ||
| ἡλίου αὐγαῖς † ὃν † σοφὸν σοφὰν λαβοῦσαν οὐκ ἐπέλπομαι νόωι δρυμοῖς ὀρείοις ὄργανον δίαν Ἀθάναν δυσόφθαλμον αἶσχος ἐκφοβηθεῖσαν αὖθις |
| σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ιτη ὑπὲρ δύο συλλαβὰς κύρια βαρύτονα διὰ τοῦ ι γράφονται | ||
| ? [ . . . . . . [ ] ιτη ? [ [ ] χυθη [ [ ] επιτο |
| μαψιδίῃ : Κῆρες δὲ μάλα σχεδὸν ἑστηυῖαι πολλὸν καγχαλάασκον ἐτώσια μητιόωντι . Καὶ τότε Μυρμιδόνεσσιν Ἀχιλλέος ἄτρομος υἱὸς θαρσαλέον φάτο | ||
| τε τρέφει ἁλμυρὸν οἶδμα . Αἳ δὲ μέγα σκύζοντο Προμηθέι μητιόωντι μνώμεναι ὡς κείνοιο θεοπροπίῃσι Κρονίων δῶκε Θέτιν Πηλῆι καὶ |
| ὥς φησιν Ἐ . οἶνον ἀπὸ φλοιοῦ πέλεσθαι σαπὲν ἐν ξύλωι ὕδωρ . . . Δ . ὁμοίως δ ' | ||
| ] ην ] ! α ] ! αϲ ζήτει ] ξύλωι ] ] ριτωναυ ] ! ϲ γνώμην ] καὶ |
| ἠδὲ λέοντι , οὕς κεν ἴδῃς προθύροισι τεοῦ δόμου ἐξ ἱεροῖο ἁμοῦ στείχοντας , μηδὲ φρεσὶ σῇσι πλανηθῇς . Καὶ | ||
| Σμύρνην ἁλιγείτονα ποντοτίνακτον ἥν τε δι ' ἀγλαὸν εἶσιν ὕδωρ ἱεροῖο Μέλητος : ἔνθεν ἀπορνύμεναι κοῦραι Διός , ἀγλαὰ τέκνα |
| μίσγοιτ ' ε [ τοίων δὲ κόμπων [ ποινὰς θεοῖς ἔτεισεν ? [ μανίας τροχῶι περι ? [ οἰστρηλάτοισιν [ | ||
| ἐς τέλος ἐξεφάνη : ἀλλ ' ὁ μὲν αὐτίκ ' ἔτεισεν , ὁ δ ' ὕστερον : οἳ δὲ φύγωσιν |
| νόος ἀνθρώποισι παρέστηκεν : τὸ γὰρ αὐτό ἔστιν ὅπερ φρονέει μελέων φύσις ἀνθρώποισι καὶ πᾶσιν καὶ παντί : τὸ γὰρ | ||
| φερόμεσθα . αἴρετέ μου δέμας , ὀρθοῦτε κάρα : λέλυμαι μελέων σύνδεσμα φίλων . λάβετ ' εὐπήχεις χεῖρας , πρόπολοι |
| δ ' ἄρα καὶ δοιώ περ ἐόντ ' ἀπὸ πάντας ὄλεσσαν . οἳ μὲν ἄρ ' ἐννῆμαρ κέατ ' ἐν | ||
| ἐμπλήσωνται ἑὴν πολυχανδέα νηδύν : ὣς οἵ γ ' ἄμφω ὄλεσσαν ἀπειρέσιον στρατὸν ἀνδρῶν . Ἔνθ ' Αἴας ἕλε Δηίοχον |
| ἂν Ἑλλάδος ἀλγεινοὺς † μόχθους οὓς ἀμφὶ Τροίαν † δεκέτεις ἀλάληντο νέοι λόγχαις , λέχη τ ' ἔρημ ' ἂν | ||
| οἳ δ ' ἄρα χερσὶ δράγδην ἔγκατ ' ἔχοντες ὀιζυρῶς ἀλάληντο ἀμφὶ δόμους , ἄλλοι δὲ ποδῶν ἑκάτερθε κοπέντων ἀμφὶ |
| ! ] ? [ χλιαίνῃ δ ' ὑπ ' Ἔρωτος ἀτασθάλου [ ] , ὅς σε [ δή τι κατασμύξας | ||
| χολούμενος ] , αἶψα δ ' ἵκανεν λαοὺς Σαλμωνῆος ] ἀτασθάλου [ ] , οἳ τάχ ' ἔμελλον ? πείσεσθ |
| πάντες ] δ ' εὐχετόωντο [ ] , θύος δὲ μέμηλεν ἑκάστῳ [ βωμὸν ] ἀναι ? [ ! ! | ||
| ἰκέλην φύσιν οἷα γυναικῶν . τόφρα μὲν οὖν τοίῃσι τιθηνείῃσι μέμηλεν : ἀλλ ' ὅτε κουρίζωσιν ἑὸν σθένος , αὐτίκα |
| γένετ ' ἄλλος ἀποτμότερος ζωόντων οὐδὲ τόσων σφετέρῃσιν ἐγεύσατο φροντίσι κηδέων . σχέτλιος , ὃς τόξοισιν , ἅ οἱ πόρεν | ||
| κακὴν βασιλῆος ἐφετμήν , αὐτίκ ' † ἀπὸ ψυχὴν μεθέμεν κηδέων τε λαθέσθαι , ὄφρ ' αὐτός με τεῇσι φίλαις |
| ἁλὸς ἐλθὼν εἰσάμενος Κάλχαντι δέμας καὶ ἀτειρέα φωνήν : Αἴαντε πρώτω προσέφη μεμαῶτε καὶ αὐτώ : Αἴαντε σφὼ μέν τε | ||
| ἐπέοικε μετὰ πρώτοισιν ἐόντας ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστειρῆς ἀντιβολῆσαι : πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο , ὁππότε δαῖτα γέρουσιν |
| ὅτι ἐλλείπουσι ταῦτα τὸ τ : καὶ τὸ τάλας δὲ τάλανος καὶ μέλας μέλανος ἐλλείπουσι τὸ τ , μέλαντος γὰρ | ||
| νυκτός ἄνακτος , ἐνδεῖ δέ , ὡς ἐν τῷ μέλανος τάλανος : τὸ δὲ κάρα λίπα ἄλειφα ἀποκοπὰς παθόντα τὴν |
| ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
| πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
| : εἰ μέν κεν ὑπὸ κρατεροῦ Ἀχιλῆος φεύγω , τῇ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι κλονέονται , αἱρήσει με καὶ ὧς | ||
| μεμάτω δὲ μάχεσθαι . ἀργαλέον δέ μοί ἐστι καὶ ἰφθίμῳ περ ἐόντι τοσσούσδ ' ἀνθρώπους ἐφέπειν καὶ πᾶσι μάχεσθαι : |
| ἔχουσιν : τοῦτο δὲ ὁρέω μαινομένους ἀνθρώπους καὶ παραφρονέοντας ἀπὸ μηδεμιῆς προφάσιος ἐμφανέος , καὶ πολλά τε καὶ ἄκαιρα ποιέοντας | ||
| κενεὸν δὲ πρηγμάτων ὀρθῶν , πάσῃσιν ἐπιβουλῇσι νηπιάζοντα , καὶ μηδεμιῆς ἕνεκεν ὠφελείης ἀλγέοντα τοὺς ἀνηνύτους μόχθους , πείρατα γῆς |
| ὕδωρ . ἀλλ ' ὅτε μιν δμηθέντα πολυτμήτοις ὀδύνῃσιν ἤδη λευγαλέοιο παρὰ προθύροις θανάτοιο μοῖρα φέρῃ , τότε δή μιν | ||
| γίνεται * τελέθῃσι : ποιῇ * πυθόμεναι : σηπόμεναι * λευγαλέοιο : ὀλεθρίου * οἷσιν : τοῖς τρώμασιν οἷσιν ἐγώ |