| . Ὅτι Πτολεμαῖος . . . διὰ τὴν ὠμότητα καὶ μιαιφονίαν καὶ διὰ τὰς ἀνέδην τῶν αἰσχίστων ἡδονῶν ἀπολαύσεις καὶ | ||
| παρὰ τοῖς δικάζουσι γενώμεθα : εἰ δὲ τοὺς συνειδότας τὴν μιαιφονίαν λέγεις , οὐδένα πλὴν σοῦ συνειδέναι φημί : ὥστε |
| φιλία ὑπὸ μὴ πειθομένων διαφυλαχθείη : ποῖον δ ' ἂν ἀπειθούντων στράτευμα νίκης τύχοι : πῶς δ ' ἂν μᾶλλον | ||
| , προϊόντος δὲ χρόνου . καὶ λογισμοῦ φόβον ἅπτεσθαι τῶν ἀπειθούντων . ἃ καὶ τῶν Καρχηδονίων τις αὐτῶν , εἰκάσας |
| ] ! ! αι διαλλαγαὶ ? [ ] [ ] υχω μειλίγματι [ ] δεκέμβολος † ἀπὸ δ ' αὖτε | ||
| , πυκινός , ταχινός , ἀληθινός . Τὰ διὰ τοῦ υχω διὰ τοῦ Υ ψιλοῦ γράφονται , οἷον ψύχω , |
| παρ ' αὐτῶν τιμάς . καὶ ὁ μὲν δικαίως αὐτῶν καταφρονεῖ : δοξάζει γὰρ ἀληθῶς ὅτι κρείττων ἐστὶ τῶν ἄλλων | ||
| Κυαξάρῃ : νῦν δὲ ὡς ᾔσθετο τοὺς πολεμίους ἐπιόντας , καταφρονεῖ καὶ οὔτε τὸ στράτευμα πέμπει ἡμῖν οὔτε τὸν δασμὸν |
| τῆς τοῦ θεοῦ τάξεως , ἐν ᾗ τοὺς τεταγμένους πάντας ἀριστεύειν ἀνάγκη , αὐτομολῆσαι δὲ πρὸς τὴν ἄνανδρον καὶ κεκλασμένην | ||
| σοφὸς ἦν ἐκεῖνος ὁ εἰπὼν τὸ ἐπὶ μακρῷ χρόνῳ καὶ ἀριστεύειν καὶ εὐημερεῖν αὐτούς , τοὺς τοῖς ἀξίοις τοῦ γένους |
| ἀδελφοὶ αὐτῶν οἱ υἱοὶ Βάλλας καὶ Ζέλφας καὶ εἶπον : ἀπολώλαμεν ἐκ τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν καὶ τέθνηκεν ὁ υἱὸς Φαραὼ | ||
| : ἀντὶ τοῦ : διὰ τὸν σὸν φόνον καὶ ἡμεῖς ἀπολώλαμεν : † ἰσονέκυες : ἐπειδὴ εἶπεν ἰσονέκυες , κατασκευάζει |
| καὶ τῇ διανοίᾳ καὶ τοῖς πράγμασιν , οὐκ ἔχοντα δὲ ἀνοσίων ἔργων ἐπιδείξεις , γάμους ἀθεμίτους ἢ παίδων ἢ γονέων | ||
| ὅλην πυρπολοῦν ψυχὴν δι ' ὤτων : ἡ γὰρ τῶν ἀνοσίων ἑλέπολις τοῦτ ' ἐστίν , ᾧ μόνῳ τοὺς φιλοθέους |
| τὴν ἀλληλουχίαν καὶ συνέλευσιν Ἡλίου καὶ Σελήνης : οὕτως γὰρ συμπαθὴς καὶ παράνομος ὁ γάμος κριθήσεται . ἐὰν οὖν τῷ | ||
| εἰς τὰ μέρη καθήκει τις ἀπὸ τῶν ὅλων ἡ μὲν συμπαθὴς καθ ' ὁμοιότητα τῶν δυνάμεων ἡ δὲ κατ ' |
| . ἐγὼ δὲ τίνων εἰμί ; τῶν ἡδέως μὲν ἂν ἐλεγχθέντων εἴ τι μὴ ἀληθὲς λέγω , ἡδέως δ ' | ||
| ἀποδέδεικται ὑπ ' αὐτῶν . Πάντων δὲ τῶν κατηγορηθέντων ἀπίστων ἐλεγχθέντων , οὐκ ἐὰν ἀποφύγω οὐκ ἔστιν ἐξ ὧν ἐλεγχθήσονται |
| τὴν ἔρημον τῆς Λιβύης οἰκῶν καὶ τὴν ἐρημίαν ἐφόδιον τῆς ἀπανθρωπίας ἐσχηκὼς πάλῃ καταγωνιζόμενος τοὺς παριόντας ἀνῄρει , ὃν ἐπιστὰς | ||
| τῶν γινομένων ἐμφανοῦς ἐναργείας οὐδὲν ἧττον ἐθρασύνοντο , τῆς αὐτῆς ἀπανθρωπίας καὶ ἀσεβείας ὥσπερ ἀγαθοῦ τινος ἐπειλημμένοι βεβαιοτάτου , μήτε |
| καίσαρος , ὡς ὁ λόγος σαφέστερον ἐν ὑστέρῳ δηλώσει , καταπειθὴς γεγονὼς ὁ Βοτανειάτης ἀγαγέσθαι ταύτην προείλετο , μετακαλεσάμενος αὐτὴν | ||
| τοῦ ἐνάπτω : ὁ παθητικὸς παρακείμενος ἐνῆμμαι . ἐπείθετο ] καταπειθὴς ἐγίνετο . , κατεπείθετο . ἐπείθετο ] ἡ γυνή |
| αὑτῶν τινα ἡδονὴν ἢ δύναμιν , ἀλλὰ διὰ τὴν ὑμετέραν ἀβελτερίαν . διὰ τί γὰρ ἔξω παραπλησίως ἀκούονται τοῖς ἄλλοις | ||
| πρεσβείαν ἐκπέμπειν , ἥτις τῷ βασιλεῖ διαλέξεται , καὶ τὴν ἀβελτερίαν ἀποθέσθαι , δι ' ἣν πολλάκις ἠλαττώθητε , ὁ |
| κατελθὼν ὅτε καὶ οἱ ἐκ Πειραιῶς εἰς τὸ ἄστυ , μισούμενος ὑπὸ πάντων λιμῷ ἀπέθανεν . Οἱ δ ' ἐν | ||
| . ἐγκαλῶ γὰρ ἐμαυτῷ , τοῦ πατρὸς ἀναγκάζοντος , ὅτι μισούμενος οὐ δέον φιλῶ καὶ φιλῶ πλέον ἢ προσῆκεν . |
| οἷον δικαιέστερος καὶ ἀρχέστερος λέγοντες . ὤφειλεν γὰρ τὰ προειρημένα δικαιότερος εἶναι καὶ αἰδοιότερος καὶ ἀφθονώτερος . οὕτως Φιλόξενος εἰς | ||
| οἶμαι προσήκειν ἐκ τοῦ τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας |
| . . . , . ] : ἀνήρης : οὐκ ἀνδρώδης , οἱ δὲ ἀνάρμοστος . ἀνήρεις : ἀνάνδρους , | ||
| Ἰλιόθεν με φέρων ἄνεμος Κικόνεσσι πέλασσεν . ὁ δὲ βακχεῖος ἀνδρώδης πάνυ καὶ εἰς σεμνολογίαν ἐπιτήδειος , οἷον Σοὶ Φοῖβε |
| τοῖς πράγμασι : τίνος τὸν αἰτοῦντα γραψόμεθα ; πότερον τῶν ἀποβεβηκότων κακῶν , ἢ τῆς δωρεᾶς , ἥ τις τὸ | ||
| ἀπόβασιν , πολλοῦ γε δεῖ δόξαι τοῦτο ἐπὶ τῶν μήπω ἀποβεβηκότων . Πρότερον ἁπλῶς εἰπὼν καὶ χωρὶς τοῦ τι περὶ |
| : ἡ δύο ἐκτροπὰς ἔχουσα . δωροληψία : σημαίνει δὲ δωροδοκίαν . δι ' οὐδενὸς ποιεῖσθαι τόνδε : Σοφοκλῆς . | ||
| : ἦν τοίνυν ἡ μὲν πρώτη Δημοσθένης ἐξομνύμενος ταλάντων πεντήκοντα δωροδοκίαν , ἣν ἦγεν ἐπ ' αὐτὸν Δημάδης , ὡς |
| . ὥστε ἄξιον τοῖς ζῶσι τούτους ποθεῖν καὶ σφᾶς αὐτοὺς ὀλοφύρεσθαι καὶ τοὺς προσήκοντας αὐτῶν ἐλεεῖν τοῦ ἐπιλοίπου βίου . | ||
| πέπεισμαι . ὀλοόν : ὀλέθριον . δεινόν . σκληρόν . ὀλοφύρεσθαι : θρηνεῖν . ἢ θέλειν . ὁμοκλῆσαι : ἀπειλῆσαι |
| τὰ ὀρύγματα φορούντων καὶ τὸν ὀλισθέντα διὰ χώματος ἀναβιβαζόντων , ἔκτοπός ἐστι δεινῶς καὶ ἀλλοδαπὴ , καὶ καθάπερ ἐκ βασιλικοῦ | ||
| τὰ ὀρύγματα φορούντων καὶ τὸν ὀλισθέντα διὰ χώματος ἀναβιβαζόντων , ἔκτοπός ἐστι δεινῶς καὶ ἀλλοδαπὴ , καὶ καθάπερ ἐκ βασιλικοῦ |
| γεύσει καὶ ὀσμῆς ἐν ὀσφρήσει κωφότεραι πᾶσαι γίνονται καὶ μᾶλλον ὅσωι ἂν πλήρεις ὦσι τῶν ὁμοίων , εἰ μή τις | ||
| καὶ δύ ' ἢ τρεῖς ἀνθρώπους , γνοίη χ ' ὅσωι τὰ σῦκα τοῦ χρυσοῦ κρέσσω . καὶ σὲ πολλὸν |
| τε συνὼν βλοσυρῇ τε Κυθήρῃ ἤτοι ἐπ ' οὐτιδαναῖς ἢ ἀνάξια μαχλοσύνῃσιν ἔργα μετερχομέναις ζυγίοις ἡρμόσσατο λέκτροις , πάμπαν θ | ||
| ἐκάλεσας ὥστε βοηδρομεῖν : λείπει τὸ βούλομαι : ἐνδίκως : ἀνάξια καὶ τραγῳδίας καὶ τῆς Ὀρέστου συμφορᾶς τὰ λεγόμενα : |
| μὲν ἕτερος νεανίσκος πρῶτος Σικελίας δόξῃ τε καὶ πλούτῳ καὶ εὐμορφίᾳ ποτέ , ἐγὼ δὲ εὐτελὴς μέν , συμφοιτητὴς δὲ | ||
| ἐνίκησε . τῷ εἴδει καὶ τῇ θέσει τοῦ σώματος . εὐμορφίᾳ , χάριτι . ἡνωμένον . * * ἥτις : |
| βούλονται τὰ ἀγαθὰ οἷς εὖνοι τυγχάνουσι , συμπράττειν δὲ καὶ ὀχλεῖσθαι καὶ θορυβεῖσθαι , ὅπως ἂν προσγένηται αὐτοῖς τὰ ἀγαθὰ | ||
| ' ἔτι μὴ τίκτεσθαι τὸ πῦον μήθ ' ὑπὸ βηχὸς ὀχλεῖσθαι τὸν κάμνοντα . ἐθεασάμην δὲ καὶ ἄλλον τινὰ τῶν |
| ταύτῃσιν ἢ παντάπασιν οὐ φαίνεται , ἢ ὀλίγα τε καὶ ἀκρίτως γίνεται , τῶν τρόπων οὗτος ἐν τοῖσι χαλεπωτάτοισιν ἐστὶ | ||
| τὴν ἀγορὰν ὤνια διοικοῦντες ἄρχοντες . . θέλει εἰπεῖν ὅτι ἀκρίτως πάντα ποιεῖτε καὶ ὡς ἔτυχεν . . ποιὸς φησὶν |
| καὶ τοῦτ ' , ἔφη , δῆλον ὅτι ὁ μάλιστα λυπούμενος εἰ μὴ βασιλεὺς εἴη οὗτος καὶ λαβὼν τὴν ἀρχὴν | ||
| , ἀνδρὸς οὐ σοφοῦ . † Εὔπειστον ἀνὴρ δυστυχὴς καὶ λυπούμενος . † Ἐξ ἡδονῆς γὰρ φύεται τὸ δυστυχεῖν . |
| νεμεσῆσαι τοῖς πεπραγμένοις , τὴν ἀναίδειαν τοῦ τρόπου καὶ τὴν ἀχαριστίαν ἰδόντας . οἶμαι γὰρ ἅπαντας ὑμᾶς εἰδέναι , ὅτι | ||
| τοῖς παλαιοῖς τῶν εὐεργετῶν οὕτω προσ - φέρεσθαι δι ' ἀχαριστίαν γίγνεται . φαίην δ ' ἂν ἔγωγε παρὰ τούτοις |
| ἀκάνθαις αὑτοῦ ἐμπείρων οὐκ ἀπολήγει . ὁ δέ γε ὄφις ἡττώμενος τῶν πληγῶν τῷ ὁλκῷ περιβέβληκε , καὶ συνέσφιγξεν αὐτὸν | ||
| ἐπιπέσῃ αὐτοῖς , ἡττῶνται ὑπ ' αὐτῆς . ὁ οὖν ἡττώμενος ὑπὸ τῶν οὐδαμινῶν λυπῶν μὴ διὰ φύσιν τοῦ γένους |
| ἐρᾶν , καὶ βουλόμενος αὐτὸν ἀποστῆσαι τῶν ἄλλων ἐραστῶν , κακούργως καὶ παμπονήρως γράφει λόγον , ὡς δέον τῷ μὴ | ||
| τραχύ . τὰ δ ' ἐπιρρήματα γοητευτικῶς , πανούργως , κακούργως , δολερῶς , ἀπατητικῶς , ποικίλως , ἐπιβούλως , |
| ; ἵνα σαφῶς σου μανθάνω . Χαλεπόν γ ' ἀκροατὴς ἀσύνετος καθήμενος : ὑπὸ γὰρ ἀνοίας οὐχ ἑαυτὸν μέμφεται . | ||
| εἰσιν αἱ ἐπισκέψεις καὶ αἱ δεύτεραι γνῶμαι : λογίζομαι : ἀσύνετος : οὐ γὰρ περισσὸν οὐδέν : ἀντὶ τοῦ παράλογον |
| ἀδείας τυχόντες πρῶτον αὐτοῦ τὴν ποίμνην διέφθειραν . καὶ ὃς ἀναστενάξας εἶπεν : „ ἀλλ ' ἔγωγε δίκαια πέπονθα . | ||
| ἐξευρεῖν : ὡς δὲ οὐκ ἐφαίνετό οἱ ὁ ὀδών , ἀναστενάξας εἶπε πρὸς τοὺς παραστάτας : Ἡ γῆ ἥδε οὐκ |
| ] θεὸν κακόμαντιν Ἐρινύν , τὴν ἐπὶ κακοῖς ἀληθεύουσαν . πέφρικα ] φοβοῦμαι . πέφρικα ] πτοοῦμαι . τὰν ὀλεσίοικον | ||
| λέξεις . δαῖτα ] εὐωχίαν . ξυνῆκα ] ἐνόησα . πέφρικα ] φοβοῦμαι , συστέλλομαι . οὐδὲν ἐξεικασμένα ] ἀλλ |
| λόγους τούτους αὐτῆς , καὶ λαβὼν τἀργύριον ὃ παρὰ τῶν ἐραστῶν τῶν ἄλλων εἰσηνέχθη αὐτῇ , καὶ προσθεὶς τὸ ἐπίλοιπον | ||
| τὴν ἐκείνης ἀλαζονείαν ὑπογράφων τῷ λογισμῷ , οὐ φέρω τῶν ἐραστῶν ἀκούειν δοκῶν νέαν Ἀφροδίτην ἀποκαλούντων . ἀποπνίγομαι λαμβάνων εἰς |
| δυναμένῳ ἐς ὄψιν ἐλθεῖν , ἀπεθαύμασε τὴν τῶν βασιλείων οἴκων περιφάνειαν . Βιγίλας δέ , ὡς τῷ Χρυσαφίῳ ἐς λόγους | ||
| ἐγεώργει τὴν γῆν , οὐκ ἐδύνατ ' ἀρνηθῆναι διὰ τὴν περιφάνειαν , ἀλλὰ προσωμολόγησεν . οὐ μόνον δ ' ἐκ |
| ἂν ἄνωθεν αὐτὸς δόξειε γεννᾶσθαι . δούλῳ δὲ σημαίνει τὸ φιλεῖσθαι παρὰ τοῦ δεσπότου κἂν ἁμάρτῃ συγγνώμης ἀξιοῦσθαι , ἐλευθερωθῆναι | ||
| ἀκήρατος διαμένειν : τοσοῦτον δέ τι ἀγαθὸν κρίνω ἔγωγε τὸ φιλεῖσθαι εἶναι ὥστε νομίζω τῷ ὄντι αὐτόματα τἀγαθὰ τῷ φιλουμένῳ |
| Πελίου φόνον εἰς Κόρινθον ἀφίκετο : οὐχ ᾧ τρόπῳ σὺ λυπουμένη νομίζεις ὅτι τὸ μὲν σὸν μισῶν λέχος , ἐκείνης | ||
| ἡλικίαν κατοδυρομένη τὴν ἑαυτῆς καὶ ὅτι μέλλοι πρὸ ὥρας ἀποθανεῖσθαι λυπουμένη , πολλὰ δὲ Ἁβροκόμην ὡς παρόντα ἀνεκάλει . Ἐν |
| Εἶτα τῇ διανοίᾳ , καὶ δῆλον ἐξ ὧν πρὸ τούτου φιλόπαις ἦν καὶ φιλόστοργος , καὶ πρὸς τὴν παῖδα χρηστὸς | ||
| παρ ' Ἑλλήνων φησὶν Ἡρόδοτος μαθεῖν τὸ παισὶν χρῆσθαι . φιλόπαις δ ' ἦν ἐκμανῶς καὶ Ἀλέξανδρος ὁ βασιλεύς . |
| . Ἵππαρχος ὁ υἱὸς Πεισιστράτου παιδιώδης ἦν καὶ ἐρωτικὸς καὶ φιλόμουσος , Θεσσαλὸς δὲ νεώτερος καὶ θρασύς . τοῦτον τυραννοῦντα | ||
| φιλοκερδής , φιλόδωρος , φιλόπαις φιλότεκνος φιλόστοργος φιλογύνης , φιλόθηρος φιλόμουσος , φιλοσώματος φιλόψυχος , φιλόξενος φιλοικτίρμων φιλόπλουτος , φίλυπνος |
| ἐπικληρῖτις : ἐπίκληρος μέν ἐστιν ἡ ἐπὶ παντὶ τῷ κλήρῳ ὀρφανὴ καταλελειμμένη , μὴ ὄντος αὐτῇ ἀδελφοῦ : ἐπίπροικος δὲ | ||
| ἀπὸ τοῦ ὀρφανὴ εἶναι φωτός . ὄρφνη ἡ νὺξ ἡ ὀρφανὴ φωτὸς , ἢ καὶ ὀροφή τις οὖσα καὶ ἀποσκίασις |
| : σὺ λέγε , ἵνα μὴ εἴπω πρῶτος , καὶ φθονῶν ἀντείπῃς , κἀγώ σοι μάχωμαι . ΓΘ ἵνα μὴ | ||
| ἐναποκρυβήσεται τῷ σκότῳ καὶ ζόφῳ , κυλισθήσεται αὐτὸς ἐν σκοτίᾳ φθονῶν ἐμοί . ἐμοὶ δ ' ὁποίαν ἀρετὰν ἔδωκε πότμος |
| παιδίον ἀπέθανεν . ἰδὼν οὖν πλῆθος λαοῦ συνελθὸν ἔλεγεν : Αἰσχύνομαι εἰς τοσοῦτον ὄχλον μικρὸν παιδίον προφέρειν . Σχολαστικὸς οἰκίαν | ||
| δὲ μή , νενόηκ ' ἐγώ : μισῶμεν ἀλλήλους . Αἰσχύνομαι πλουτοῦντι δωρεῖσθαι φίλῳ , μή μ ' ἄφρονα κρίνῃ |
| καὶ τῶν φίλων μηδὲν ἐντρεπόμενος , πῶς τούτου χρή ποτε φείσασθαι ; πῶς δὲ οὐ φυλάξασθαι , εἰδότας αὐτοῦ τὰς | ||
| τοίνυν , ὦ ἄριστε , δι ' ἑνὸς τοῦ πρώτου φείσασθαι τοσούτων , τοῦ δὲ τελευταίου καὶ φίλου . καὶ |
| ἐλέῳ χαρισαμένους μὴ ἀποκτεῖναι . καὶ ἀφεθείσης ἐγράφη ψήφισμα μηδένα οἰκτίζεσθαι τῶν λεγόντων ὑπέρ τινος μηδὲ βλεπομένους τὸν κατήγορον ἢ | ||
| οἰκτείρεσθαι , ὀδύρεσθαι ἀποδακρύειν , κλαίειν ἀνακλαίειν , ἀποθρηνεῖν , οἰκτίζεσθαι , ὀλοφύρεσθαι , κατοδύρεσθαι . Ξενοφῶν δὲ ποιητικωτέρως καὶ |
| μένος ἄσχετος ἤσθιε Κύκλωψ ἰφθίμους ἑτάρους : σὺ δ ' ἐτόλμας , ὄφρα σε μῆτις ἐξάγαγ ' ἐξ ἄντροιο ὀϊόμενον | ||
| νυμφείους εἰς ἀγκώνων εὐνὰς ἐκδώσειν λέκτροις . δεινά γ ' ἐτόλμας , Ἀγάμεμνον ἄναξ , ὃς τῶι τῆς θεᾶς σὴν |
| ἐξώρμησεν : ὁ δ ' εὐθὺς ἐπιγνοὺς ἐκεῖνον ἱκέτης ἦν ἐλεεινός , διαβεβαιούμενος ὡς ἀγνοίᾳ μᾶλλον ἢ κακουργίᾳ κατ ' | ||
| μνημονευτικός . , μνημονικός . σχέτλιος ] βραδύς . , ἐλεεινός , δυστυχής . , ἄθλιος . ] ἔχεις ἀπὸ |
| . σὺν τῇ παραγενομένῃ . πάρεστι . ὦ τύχη ἡ στυγνάζειν καὶ ἀνιᾶσθαι ποιοῦσα , ἡμᾶς ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν σκοπῶν | ||
| δαῖμον ὡς ἄρ ' ἔψευσας φρενῶν : ὦ τύχη ἡ στυγνάζειν καὶ ἀνιᾶσθαι ποιοῦσα , ἡμᾶς ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν φρενῶν |
| δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης , ἄλλως τ ' εἰ μηδ | ||
| δ ' ἐξετάζων διὰ πάντων ἑνὸς καὶ δυοῖν λαμβάνῃ , λέληθας ἐπαινῶν οἷς ἀφίης . Τὸ ἂν ὅτε ἔνι παραπληρωματικὸς |
| ἀποκαλῶν , στυγεῖ ἡ νέμεσις , ἤτοι ἡ ἀπὸ σοῦ μέμψις ; ὁ δὲ πρὸς αὐτὴν , οὐδαμῶς φθονῶ καὶ | ||
| χαρίζεσθε . ὥσθ ' ἥ τε παρ ' ἡμῶν ὑπάρχει μέμψις καὶ ἡ παρ ' ἐκείνου προσγίγνεται . ἂν οὖν |
| . ὦ τύχη ἡ στυγνάζειν καὶ ἀνιᾶσθαι ποιοῦσα , ἡμᾶς ψευσθῆναι ἐποίησας τῶν σκοπῶν . τύχη . λίαν . ἠπάτησας | ||
| Ἥραιον τὸ Πλαταιέων ἐπικαλέσασθαι τὴν θεόν , χρηίζοντα μηδαμῶς σφέας ψευσθῆναι τῆς ἐλπίδος . Ταῦτα δ ' ἔτι τούτου ἐπικαλεομένου |
| ἀμφιβάλλουσιν , οἳ καὶ διὰ παραλογισμῶν τινων ἀπαλλάξαι ταύτην καὶ ἀπαλεῖψαι τῶν ὄντων σπουδάζουσι , φέρε τοὺς ἐκείνων λόγους προθέντες | ||
| : ἀντὶ τοῦ οὐ ῥᾴδιον περιγενέσθαι τῶν σῶν κακῶν καὶ ἀπαλεῖψαι τὴν παροῦσάν σοι συμφοράν : † στῆσαι τρόπαια : |
| ? ? Ἀχιλλεῦ ? ? [ Ἕλλανα ⌋ ? μὴ προδῶις ? ? στρατόν ? ⌊ [ ] φιστονως [ | ||
| , λίσσομαί σε : συγγόνωι δὲ σῶι τὴν εὐσέβειαν μὴ προδῶις τὴν σήν ποτε , χάριτας πονηρὰς κἀδίκους ὠνουμένη . |
| καὶ μίμων φωνῆς ἡ τούτων καθέστηκε κρείττων , διχόθεν οὗτοι μίμων ἐλέγχονται βλαβερώτεροι , ὥστε μίμων ἐκβεβλημένων συναπελαύνονται τούτοις οἱ | ||
| συγκεκαλυμμένος καὶ ἐτίθετο εἰς τὴν γῆν ὡς εἷς ὢν τῶν μίμων : καὶ τῆς συμφωνίας προκαλουμένης ὁ βασιλεὺς ἀναπηδήσας ὠρχεῖτο |
| μή . ἀλλ ' , ὦ τέκνον , χρή : φιλοπάτωρ δ ' ἀεί ποτ ' εἶ μάλιστα παίδων τῶιδ | ||
| διαφθείρει καὶ τοῦ γένους ἀποστερεῖ . μισόπαις οὗτος , ἐγὼ φιλοπάτωρ γίγνομαι . ἐγὼ τὴν φύσιν ἀσπάζομαι , οὗτος τὰ |
| λιμὸν καὶ τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίαν τε καὶ ἀπορίαν ἁμαρτάνων συγγνωστός , ὁ δὲ τοιᾶσδέ τινος ἐπιθυμίᾳ τροφῆς καὶ τοιοῦδέ | ||
| δύο μακρῶν καὶ βραχείας , – – ˘ , οἷον συγγνωστός : μολοττὸς , ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν , – |
| καὶ ἀφελεῖν περὶ τῆς ξυμμαχίας , ὅτι ἂν δοκῇ , εὔορκον ἀμφοτέροις εἶναι . Τὸν δὲ ὅρκον ὤμνυον Λακεδαιμονίων μὲν | ||
| καὶ χρήματα ληίσσασθαι : ὄμνυ , ἐπεὶ θάνατός γε καὶ εὔορκον μένει ἄνδρα . Ἀλλ ' Ὅρκου πάϊς ἔστιν , |
| τοῦ αἵματος τῆς μητρὸς αὐτοῦ εἰσπραττόμενος : † εἰς δόμους ἀλαστόρων : ἀντὶ τοῦ εἰς δόμους τοῦ Ἅιδου τὴν σὴν | ||
| μητρὸς , ἀναβακχεύει σε καὶ μαίνεσθαι ποιεῖ . ἢ ὅστις ἀλαστόρων ἀνακινεῖ τὸ αἷμα τῆς μητρός σου μὴ ἐῶν αὐτὸ |
| τὴν ἡμέραν . ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . οὐσίδιόν μοι καταλιπόντος τοῦ πατρὸς | ||
| τὴν ἡμέραν . Ἐργῶδές ἐστιν ἐν βίῳ βεβιωκότα τοὺς τῶν φθονούντων πάντας ὀφθαλμοὺς λαθεῖν . Οὐσίδιον γὰρ καταλιπόντος μοι πατρός |
| . Ξ ἡμέτερον : ἐπειδὴ Πολυνείκης ἀδίκως ᾤετο τῆς πατρίδος ἀπελαθῆναι καὶ τοῦ τῆς ἀρχῆς ἀνήκοντος αὐτῷ μέρους , ἔγραψεν | ||
| τοὺς Μήδους , τοσούτους ὄντας , ὑπὸ μικρᾶς χώρας αὐτοὺς ἀπελαθῆναι . αὐτῶν : τῶν Μήδων . Σηστόν : σημείωσαι |
| . Ἐκ δὲ τούτου πέμπεταί τις ἐξευρεθεὶς , ὃς ἐδόκει ὑπηρετήσειν , καὶ περιτυχὼν οὐ πρόσω τῆς πόλεως ὄντι Ῥωμύλῳ | ||
| δήμῳ συναγορεύσοντα αὐτοῖν ἐσκεψάμην τῶν ἡμετέρων τινὰ ἑταίρων , ὃς ὑπηρετήσειν ἔφη προθυμότερον διὰ τὸ καὶ σοὶ χαρίζεσθαι ἐθέλειν . |
| , τὸ δὲ δέρας ἔδωκε τῇ Ἀταλάντῃ . Ἀλθαία δὲ λυπηθεῖσα ἐπὶ τῇ τῶν ἀδελφῶν ἀπωλείᾳ τὸν δαλὸν ἧψε , | ||
| Γλαύκην διὰ τὸ εἶναι αὐτὴν εὐειδῆ : δι ' ἣν λυπηθεῖσα ἀνῄρηκε τὰ τέκνα αὐτῆς Μέρμερον καὶ Φέρητα . τὴν |
| ἢ αὐτὸς αὐτὴν ἔχειν ἢ τῷ ὑεῖ μετὰ τοῦ κλήρου ἐπιδικάσασθαι , τούτων μὲν οὐδὲν ἐποίησε , τὴν δὲ αὑτοῦ | ||
| ἐξ ὧν αὐτοὶ οὗτοι λέγουσι , τούσδε τοῖς συγγενέσιν αὐτοῖς ἐπιδικάσασθαι συμφέρει τῶν Νικοστράτου μᾶλλον ἢ Χαριάδην . Εἰς γὰρ |
| . Καὶ δὴ Παλαίμων δέρκεται βρεφοκτόνος ζέουσαν αἰθύῃσι πλεκτανοστόλοις γραῖαν ξύνευνον Ὠγένου Τιτηνίδα . Καὶ δὴ διπλᾶ σὺν πατρὶ ῥαίεται | ||
| γεγώς , ὅστις στρατοῦ τὰ πρῶτ ' ἀριστεύσας ἐμὴν ἴσχει ξύνευνον μητέρ ' , ἣ φύσει μὲν ἦν βασίλεια , |
| γένους . θρόνους ἔχειν ] ὡς αὐτοῦ ἤδη καθεσθέντος . οἴκτειρε μὴ ἀπολωλότας ] μὴ μετὰ τὸ ἀπολέσαι οἰκτειρήσηις ἡμᾶς | ||
| μηδ ' ἃ δεῖ σπεύδειν μένε . Μὴ τοὺς κακοὺς οἴκτειρε πράττοντας κακῶς . Μισῶ πένητα πλουσίῳ δωρούμενον . Μέγιστον |
| ἀπὸ τοῦ μετεώρου κατακούσατέ μου μηδ ' ἐπιτωθάζοντες τὴν ὑμετέραν ἀλογιστίαν ἐπὶ τὸν κήρυκα τῆς ἀληθείας μετάγετε . πάθος οὐκ | ||
| Ἀπολλόδωρος . Καὶ γὰρ ἀσαλέαν ὁ Σώφρων τὴν ἀμεριμνίαν καὶ ἀλογιστίαν καλεῖ . : Δατητής . . . . Ἀπολλόδωρος |
| σῆς τελευτῆς ἡμέραν καὶ ὕψιστον ὑπερέχουσαν τῶν θλίψεων , ὧντινων θλίψεων κράντης καὶ τελειωτὴς αὐδὴ θήσεταινῦν ἀντὶ τοῦ λέγεταιὁ χρόνος | ||
| ἐκείνην τὴν τῆς σῆς τελευτῆς ἡμέραν καὶ ὕψιστον ὑπερέχουσαν τῶν θλίψεων , ὧντινων θλίψεων κράντης καὶ τελειωτὴς αὐδὴ θήσεταινῦν ἀντὶ |
| ἐστι τοῦτο ; ῥοπὴ πρὸς τοὺς ἀσθενεῖς καὶ ἔλεος τῶν ἀτυχούντων οὐ κενὸς , ἀλλὰ διαρκὴς εἰς σωτηρίαν . τοῦτο | ||
| ἄνδρες Ἀθηναῖοι , δημοκρατουμένους αὐτοὺς τοιαῦτα φρονοῦντας φαίνεσθαι περὶ τῶν ἀτυχούντων δήμων , οἷάπερ ἂν τοὺς ἄλλους ἀξιώσαιτε φρονεῖν περὶ |
| . τῶν δ ' ἀγρίων ἡ μὲν οἷον καθη - μένην ἔχουσα τὴν κωδύαν ἤδη φαρμακῶδες ἔχει τὸ σπέρμα ψῦχον | ||
| πράττουσαν ἢ λέγουσαν , ἀλλὰ σιγῇ τῷ πατρὶ διδο - μένην . Τί γάρ ; ἐκ τῶν γενομένων περὶ αὐτὴν |
| ὡς νῦν ᾕρηκεν : οὐ γάρ μοι δοκεῖ ἐρᾶν τοῦ ἐρᾶσθαι . καὶ τὸ μὲν ἀνειλημμένον τῶν τριχῶν αἰδοῖ κεκόσμηται | ||
| , ἐῴκει γοῦν ἀθλητῇ καλῷ καὶ ἐλευθερίῳ τὸ εἶδος . ἐρᾶσθαι δὲ τὸν Μένιππον οἱ πολλοὶ ᾤοντο ὑπὸ γυναίου ξένου |
| εὐτυχούντων ἐστὶ κόλαξ , κἂν ἀτυχῶσι , τῶν αὐτῶν τούτων προδότης , καὶ τῶν μὲν ἄλλων πολιτῶν πολλῶν καὶ καλῶν | ||
| εἰ καὶ προδεδώκασιν οἱ παῖδες , ἤδη καὶ αὐτὸς πάντως προδότης : ζητητέον οὖν εἰ καὶ ὁ κατήγορος δώσει κατὰ |
| ἀρὰς ἐκείνου ἡ Ἐριννὺς ἡ καμψίπους , ἡ κάμπτουσα τῶν κολαζομένων τοὺς πόδας καὶ συμποδίζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν , | ||
| ἀρὰς ἐκείνου ἡ Ἐρινὺς ἡ καμψίπους , ἡ κάμπτουσα τῶν κολαζομένων τοὺς πόδας καὶ συμποδίζουσα καὶ μὴ ἐῶσα φυγεῖν . |
| | ἑπτὰ γοῦν τὰς πρώτας ἡμέρας γαλακτοτροφῆσαι , καὶ μὴ ἀνωφελεῖς ἃς ἡ φύσις ὤμβρησε πηγὰς ἐν μαστοῖς ἐργάσῃ , | ||
| ὀδυρμοὺς ] φωνὰς γοεράς ἀνωφελεῖς ] δέον ἀνωφελεῖ εἰπεῖν , ἀνωφελεῖς εἶπε πρὸς τὸ γόους φθέγξῃ ] λέξεις δυσπαραίτητοι φρένες |
| τὴν πολιτείαν τὴν κατὰ τῶν πλουσίων τοῦ πένητος ; πῶς σιωπᾷν ἐπὶ τῆς ἐκκλησίας ποιήσω τὸν πένητα ; ἂν οἰκείας | ||
| , καὶ ὀδύρεσθαι νῦν ἕτοιμοι τὸ πρᾶγμα , καὶ ἀνάγκη σιωπᾷν : οὐδὲ πάσχοντί μοι κακῶς τὴν αἰτίαν εἰπεῖν δυνατὸν |
| ἀνάγκῃ δὲ τοῦ τοὺς ἐχθροὺς ἀμύνασθαι τολμώσης φόνον κατὰ τῶν φιλτάτων . οὐκ ἂν οὖν , φησὶν , ἐγὼ μολύναιμι | ||
| οὕτως οὐδὲ βίος ἀνθρώπινος οὐδὲ φιλία γένηται μὴ γεννηθέντων τῶν φιλτάτων παίδων . ὁ δὲ ζητῶν βίον ἀνδρὸς πρὸς γυναῖκα |
| δώμασιν θνήισκει γυναικὸς πρὸς Κλυταιμήστρας δόλωι καὶ τοῦ Θυέστου παιδὸς Αἰγίσθου χερί . χὠ μὲν παλαιὰ σκῆπτρα Ταντάλου λιπὼν ὄλωλεν | ||
| κτείνας , τῶν Μυκηνῶν ἐβασίλευεν . Ἐλαυνόμενος δὲ ὑπὸ τῶν Αἰγίσθου φίλων , κατὰ δὲ τὸν πλεῖστον λόγον ὑπὸ Ἐρινύων |
| ' ἀγγελικῆς δυνάμεως Ἀζαζὴλ ποιεῖν : Ἔχων σε πρόδρομον ἀντιθέου πανουργίας . Καὶ ταῦτα μὲν ὁ θεόφιλος πρεσβύτης ; ἡμεῖς | ||
| γὰρ δὴ ὠνόμασται τοιοῦτον αὐτοῦ ἔργον , ἀλλ ' οὐδὲ πανουργίας ἐχόμενον , ὥστε διὰ τοῦτο λέγεσθαι αὐτὸν σοφόν : |
| μιγνύουσιν : ἕτεροι ἰτέινον ξύλον ἐμβάλλουσι , καὶ πᾶσαν τὴν πονηρίαν ἀφαιροῦνται τοῦ οἴνου . Ἄρτος θερμὸς ἐμβληθείς , ἢ | ||
| βίβλοι , εἰς τὸν τῶν ὑπολειπομένων σωφρονισμὸν γίνονται τὴν πάνδημον πονηρίαν δημοσίαις μάστιξι τοῦ θεοῦ σωφρονίζοντος . ] [ Πάντων |
| αὖ ἐν μεγάλῳ κινδύνῳ ἡγοῦντο εἶναι , καὶ πολλὴν ἔφασαν σιωπήν τε καὶ ταπεινότητα ἐν τῷ στρατεύματι εἶναι αὐτῶν . | ||
| δι ' ὀξύτητα καὶ συντονίαν , κάμνει δὲ καὶ διὰ σιωπήν , οἷον ἐπιλανθανομένη τῶν ἰδίων ἔργων , χρήσιμος ἐπὶ |
| φίλους ἔχε : Κακοῖς δὲ μὴ χαρίζου τὸ πρὸς σὲ στύγος . Καλὸν ἀεὶ τῷ κρείττονι τὸ χεῖρον ἀκολουθεῖν , | ||
| θῆρα . Σχέτλι ' Ἔρως , μέγα πῆμα , μέγα στύγος ἀνθρώποισιν , ἐκ σέθεν οὐλόμεναί τ ' ἔριδες στοναχαί |
| κρίνοιτο ἐπὶ κλοπῇ ἐρεῖ : ὡς εἴπερ ἥττων ὑπῆρχον τῶν αἰσχρῶν λημμάτων , οὐκ ἂν τοιούτοις ἐπεχείρουν , ἃ καὶ | ||
| ἐσχηκότων καὶ περὶ τῶν μελλόντων γενήσεσθαι : πάντων γὰρ ὄντων αἰσχρῶν καὶ δεινῶν τῶν γεγραμμένων ἐν τῷ νόμῳ , τοῦτο |
| ὁρμὴ καὶ τῆς ψυχῆς ἡ ἄλογος καὶ παρὰ φύσιν κίνησις ὑπαίτιος : ἑκάτερον γὰρ τούτων τί ἐστιν ἕτερον ἢ παλαιὸν | ||
| ἡ ὑποψία εἰς ἐμὲ ἰοῦσα , ἐγὼ δὲ ὑπὲρ ἐκείνων ὑπαίτιος ἐσόμενος σαφῶς ᾔδη . Τοῦ δὲ ἀκολούθου ἡ μαρτυρία |
| τοῖς παισὶ δεδωκότας , νουθετήσει δὲ μᾶλλον λύπην ἐχούσῃ καὶ μεταμέλειαν ἀποτρέπειν τῶν τοιούτων ἐγχειρημάτων : κατὰ δὲ τῶν τέκνων | ||
| ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , διὰ γοῦν τὸ αἰσχρὸν εἰς μεταμέλειαν ἐπώδυνον ἔρχεται : ὁ δὲ τὸ καλὸν μετὰ πόνων |
| Μουσῶν εἰσελθεῖν ; “ Αἴσωπος εἶπεν ” ἐὰν μηδὲν λέγῃς χλευάζεσθαί σε δεῖ . “ ὁ Ξάνθος λέγει ” ἔχει | ||
| κατέπαρδ ' αὐτῶν ὡς ληρούντων . ἦ που δεινῶς ὠργίσθησαν χλευάζεσθαί τ ' ἐβόησαν ; τὸ γὰρ ἐν λέσχαις [ |
| , ἀνεζωώθη δὲ , ὥς φασιν , ὑπὸ τοῦ μάντεως Πολυ - είδου τοῦ υἱοῦ Κοιρανοῦ . ψηλαψῶν γὰρ τὸν | ||
| ἀγάλματα Ἀπόλλωνος καὶ Λητοῦς καὶ Ἀρτέμιδος πεποίηται λευκοῦ λίθου : Πολυ - κλείτου δέ φασιν εἶναι ἔργα . καταβάντων δὲ |
| φησίν , ” Ὁ τῶν ἰδιωτῶν ἄριστος βίος , καὶ σωφρονέστερος παυσά - μενος τοῦ μετεωρολογεῖν καὶ τέλη καὶ ἀρχὰς | ||
| οὗ γε εἰ ] μὴ Ὁμήρου πολὺ φανῶ κρείττων καὶ σωφρονέστερος ποιητής , τοῦ δόξαντος ὑμῖν ἰσοθέου τὴν σοφίαν , |
| ἐκεῖνος δὲ οὐκ αἰσχύνεται . λέγοντι δέ σοι περὶ τῆς ἀχρηματίας ἴσως μὲν οὐδεὶς ἀντερεῖ : εἰ δ ' οὖν | ||
| τιμαὶ βεβαιούσθωσαν : ὥστε μηδεὶς μοχθηρὸς ἄπορος ὑπείλλων καὶ ὑποστέλλων ἀχρηματίας οἴκτῳ τὸ δίκην δοῦναι παρακρουέσθω , δεδρακὼς οὐκ ἐλέου |
| τι μέλει ἡμῖν τῆς τῶν προσώπων ὁμοιότητος , σκεπτέον εἰ γραφικὸς ὢν λέγει ἢ οὔ . Δοκεῖ μοι . Ἦ | ||
| τοπογραφίας , καὶ οὐδὲ εἷς ἂν χωρογραφήσειεν , εἰ μὴ γραφικὸς ἀνήρ : ταύτῃ δ ' οὐ πάντως , ἐμποιεῖ |
| πρὸς τὸ μειράκιον τὸ ἐρόμενον , εἰ καὶ σοφὸς παιδικῶν ἐρασθήσεται , ὅτι δεινὰ μεντἂν πάθοιτε ὑμεῖς οἱ καλοί , | ||
| τοῦτο τὶς ὑμῶν τὸ πάθος ζηλωσάτω : τάχα γάρ που ἐρασθήσεται καὶ τῶν αὐλῶν αὐτῶν . Ἀνὴρ φιλοθρέμμων ὄρνιθας εἶχεν |
| εἰ δὲ ϲφοδρὸϲ μὲν εἴη , οὐ μέγαϲ δὲ καὶ ϲκληρότεροϲ ἑαυτοῦ γένοιτο καὶ ἀνώμαλοϲ καὶ εἰϲ ϲυϲτολὴν μᾶλλον ἐπείγοιτο | ||
| εἰρημένοιϲ ϲημείοιϲ καὶ πελιδνότεροϲ ὁ ὄγκοϲ : ϲαρκόϲ τε ὑποτραφείϲηϲ ϲκληρότεροϲ καὶ ἀντίτυποϲ ὁ ὄγκοϲ ἔϲται καὶ μένων ἐπὶ τοῦ |
| Τί δ ' ἐστὶν ὅτι δέδοικας ἐλθεῖν αὐτόσε ; Κάκιον ἀπολοίμην ἂν ἢ σύ . Πῶς ; Ὅπως ; Δοκῶν | ||
| μὴ κατάξω τὴν κεφαλήν σου , Σωφρόνη , κάκιστ ' ἀπολοίμην . νουθετήσεις καὶ σύ με ; προπετῶς ἀπάγω τὴν |
| τε καὶ ἠκόντιζον , εἴ τις παραβοηθῶν παρὰ τὸ τεῖχος κωλυτὴς γίγνοιτο τῆς διαβάσεως . ἐπεὶ δὲ πάντες διεπεπεραίωντο , | ||
| τῇ ἐλπίδι ἐπαιρόμενοι ῥιψοκινδύνως ἐγχειροῦσιν αὐτοῖς , καὶ οὐδεὶς δύναται κωλυτὴς γενέσθαι τῶν τηλικούτων ἔργων , ἀλλ ' ὁσημέραι πράττονται |
| Πεισίροδος δὲ ἐν παισίν , ὃν ἡ μήτηρ ἀνδρὸς ἐπιθεμένη γυμναστοῦ σχῆμα ἐπὶ τῶν Ὀλυμπίων αὐτὴ τὸν ἀγῶνα ἤγαγεν : | ||
| τὴν ἅμιλλαν πρὸς ἀγενείους τε καὶ ἄνδρας τὴν μὲν ἐκ γυμναστοῦ παρακλήσεώς φασι , τὴν δὲ ἐξ ἀνδρὸς παγκρατιαστοῦ λοιδορίας |
| . ἀπωλόμην , φίλαι . [ ὣς τὴν Λάκαιναν σύγγονον Διοσκόροιν Ἑλένην ἴδοιμι : διὰ καλῶν γὰρ ὀμμάτων αἴσχιστα Τροίαν | ||
| δὴ καλῶ καὶ ὑπήκουσε . τοῦ δὲ πλοῦ μελήσει τοῖν Διοσκόροιν . Ἐλπίζω σε τὴν Ῥαδαμάνθυος δόξαν ἐν τῷ δικάζειν |
| σφαγὴν δεχομένης φλεβός . θΞ κορκορυγαὶ ] ἄσημοι βοαί . θΞ πτόλιν ] + ἐκ παραλλήλου . ὁρκάνη πυργῶτις ] | ||
| ἄρειον ] ἄρειον πεδίον προείρηται . ἄρειον ] κρεῖττον . θΞ ἐχθροῖσιν ] + ἤτοι τοῖς Ἀργείοις . ἀφέντες ] |
| ἀκριβέϲτερον ἱϲτορήϲομεν . τοῖϲ μὲν οὖν ἐπ ' ἐγκαύϲει τὴν κόρυζαν ἢ τὸν κατάρρουν ἔχουϲι θερμαϲίαϲ ϲυναίϲθηϲιϲ περὶ τὰ μόρια | ||
| τὴν ὄρνιν , καὶ προσκλύζων ἀγρίων θέρμων ὕδατι ἀφεψημένων . κόρυζαν ἐμποιεῖ τὸ ῥυπαρὸν ποτόν , καθαρὸν οὖν χρὴ διδόναι |
| δρᾶι φράσον . πάντ ' οἶδ ' , ἐρεῖ τε συγγόνωι παρόντα σε . θνήισκοιμεν ἄν : λαθεῖν γὰρ οὐχ | ||
| ὧδ ' ἔχειν . σοὶ μὲν τάδ ' αὐδῶ , συγγόνωι δ ' ἐμῆι λέγω : πλεῖ ξὺν πόσει σῶι |
| ὀργιλότης καὶ τὸ ἀκρόχολον : ἡ δὲ ἔλλειψις ἀοργησία ἢ ἠλιθιότης ] . ἔργα δὲ αὐτῆς : τὸ δύνασθαι φέρειν | ||
| τοῦτο μόνη ἡ ἀκρασία δοκεῖ ἐναντία εἶναι , ὅτι ἡ ἠλιθιότης ὀλιγάκις εὑρίσκεται . σώφρων δὲ ὁ ἐγκρατὴς λέγεται καὶ |
| χαλεπωτάτους , εἶπε , καὶ ἀμαχωτάτους , οἷς οὐδεὶς δύναται ἀντιβλέψαι τῶν Ἑλλήνων , οὐ μέντοι διατρέχοντας ἢ παλαίοντας ἢ | ||
| ἂν τολμῷμεν ἡμᾶς αὐτοὺς ἐπαινεῖν ; πῶς δ ' ἂν ἀντιβλέψαι τις ἡμῶν δύναιτο Γαδάτᾳ , εἰ ἡττῴμεθ ' αὐτοῦ |
| πρώραν „ , ἔφη : „ ἀλλ ' ἔμοιγε οὐκέτι λυπηρὸς ὁ θάνατός ἐστι , εἴγε ὁρᾶν μέλλω τὸν ἐχθρόν | ||
| ἄν ; Οὐδ ' ἄρα ὁ μέσος βίος ἡδὺς ἢ λυπηρὸς λεγόμενος ὀρθῶς ἄν ποτε οὔτ ' εἰ δοξάζοι τις |
| τοὺς οἰκήτορας : ἡ δὲ Λάρισα ἐκ πολλῶν πάνυ χρόνων ἐρημωθεῖσα οὐδ ' εἰ πώποτε ᾠκήθη γνώρισμα φανερὸν οὐδὲν ἔχει | ||
| . ἔνδοξος * κακὸν . ὄντα * πορσύνεται . παρεσκεύασται ἐρημωθεῖσα μετανοίᾳ συνδήσει φροντίδι : λογιζομένη οἷον ἐβουλεύσατο ἔργον τὴν |
| ' ἂν ἔννοιαν λαβεῖν . ἦ τἄρ ' ὀλοίμην ἀκλεὴς ἀνώνυμος [ ἄπολις ἄοικος , φυγὰς ἀλητεύων χθόνα , ] | ||
| ὥσπερ εἶδος ὕλῃ : ὥστε καθ ' ἑαυτὴν ἡ ὕλη ἀνώνυμος . Καὶ τί θαυμαστόν , ὅτε καὶ τῶν εἰδῶν |
| ἵλεω . διὰ τί ; ὅτι , ἐὰν ὑπολαβοῦσα διάνοια λήσεσθαι τὸ θεῖον ἀδικοῦσα , ὡς μὴ πάντα καθορᾶν δυνάμενον | ||
| τοῦ φανεροῦ ποιησάμενος τὴν ἔξοδον , ἀλλ ' ὡς μάλιστα λήσεσθαι αὐτοὺς ἔμελλε . προελθὼν γὰρ ἐκ τῆς Ῥώμης περὶ |
| ὄντες καὶ περὶ τὰς τῶν θεῶν τιμὰς ἀσχολούμενοι . . Ἐμὲ δ ' οὖν ἡ ψυχὴ διεγείρει εἰπεῖν , δόξαν | ||
| μὲν οὖν καὶ ὕστερον ἀπόδειξις ἔσται συμπροϊόντι τῷ λόγῳ . Ἐμὲ δὲ ἐπῆρεν ἐπιχειρῆσαι τῷ συγγράμματι μάλιστα μὲν ἡ τῶν |