τὴν κολακείαν : [ νῦν δ ' εἰς ] ἔλεγξιν μετέβημεν [ ἐξ ἐναντιώσεως ] ? . [ ! ! | ||
ἐπλέομεν , ἀστέγαστον ἦν τὸ πλοῖον , εἰς ὃ δὲ μετέβημεν , ἐστεγασμένον : τοῦ δὲ ὑετοῦ ἕνεκα ταῦτ ' |
: Ὕλλος ποταμὸς Λυδίας . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς λυ συλλαβῆς ἀρχομένη : διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφεται λύαιος : | ||
εἰς ος δισύλλαβοι γενικαί : οἷον Αἴας ἐπὶ τῆς πρώτης συλλαβῆς ἔχει τὸν τόνον καὶ ἡ Αἴαντος , χάριτος ἔρωτος |
λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . . . . Γ . , | ||
. ἢ ἀπὸ τοῦ τηρὸς ταρός , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς τάλαρος , ὁ εἰς τυρὸν ἐπιτήδειος . . |
: τὸ γὰρ ἐκεῖθεν οὐ τῇδε ἔχει . Τὰ εἰς θεν λήγοντα ἐπιρρήματα παραλήγεται φωνήεντι , ᾧ καὶ τὸ τέλος | ||
ἀμφοτέρως , ἀμφοτέρωθεν : ἑκατέρως , ἑκατέρωθεν . Τὰ εἰς θεν ἐπιῤῥήματα , μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς ω ληγόντων |
, ὅθεν καὶ ἀφ ' ἑαυτοῦ ἄρχεται καὶ εἰς αὐτὸ λήγει . Καὶ ὅτι Φοινίκων ἐστὶν εὕρεμα : οἱ δὲ | ||
ἀπὸ τῶν αὐτῶν ἄρχεται , οὕτως αὕτη εἰς τὸ αὐτὸ λήγει , διὸ καὶ ταύτην ἔχει τὴν προσηγορίαν ἀντιστρέφουσα τὴν |
υθ ' ημ ! [ ! ! ! ] ] ειν ? ? ἀπέρχεται ! ! ! ! ] ! | ||
? ? . αρα ? ΙΙ ! ποεΙΙΙΙΙ ! ? ειν . # θας ? πολλ ? ? ποι . |
χρήσιμον , μὴ πρότερον ἀφίστασθαι , πρὶν ἢ ἐπισφραγίσηται . πε - ποίηκε τοῦτο ἐν τοῖς τέτρασι λόγοις , ἐν | ||
! ! ! [ οξ ! [ πε ! [ πε ! [ φι ? ! ? [ πολ ? |
: τῷ δὲ ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων τῶν λοιπῶν πτωτικῶν , μετοχῆς ἄρθρου ἀντωνυμίας . Ὑποκείμενα δέ ἐστι τὰ ὄντα καὶ | ||
προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων τὸ ἄρθρον τὸ ὁ , μετοχῆς ἐπιφερομένης καὶ τῆς οὗτος ἀντωνυμίας μετὰ ῥήματος τοῦ ἔστιν |
. οἱ δὲ στίχοι εἰσὶν ἰαμβικοὶ τρίμετροι ἀκατάληκτοι ιηʹ . βᾶτ ' ἐκ δόμων ] ἑτέρα στροφὴ ἐν ἐκθέσει τελευταίᾳ | ||
μὴ κτύπει [ μηδ ' ἔστω κτύπος ] . ἀποπρὸ βᾶτ ' ἐκεῖς ' ἀποπρό μοι κοίτας . ἰδοὺ πείθομαι |
τριβόμενα : τὰ μὲν γὰρ ἐκφαίνει τὸ οἰκεῖον τὰ δὲ προσλαμβάνει τὸ ἀλλότριον . Ὁ δὲ λιβανωτὸς καὶ ἡ σμύρνα | ||
ἱερογραμματέως τινὲς ἐπιγράφουσιν . Ἡ δὲ Ἐπιγόνου ἰδίως καλουμένη , προσλαμβάνει καὶ δρακοντίου ῥίζης ξηρᾶς δραχμὰς ὀκτώ : κἀγώ , |
τοῦ ἴσου γένηται ἡ μάχη . ἔστι δὲ καὶ ἀλλαγὴν πτώσεως νοῆσαι , ἀντὶ τοῦ αὐχένος ὄπισθεν . . , | ||
ἐπακολουθοῦν αὐταῖς ἰδίωμα . . καὶ καθόλου πᾶσα ἀντωνυμία ὀρθῆς πτώσεως ἐγκλιτικῆς συντάξεως ἀπαράδεκτός ἐστιν , οὐ μόνον τῆς χρήσεως |
, , . : ημ [ θρέψεις μο [ μᾶλλον δετ ? [ τέχνην α ! [ κτῆμ ' ἐστι | ||
ἄρα [ ] ς ἤθληται μάτην [ ] πας ? δετ [ ! ] ! Ἀχιλλέως ? [ [ ] |
Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
. . μήτε σκι ? ? [ ἀλλ ' εἰ δεδ [ μενει ? [ ἡμεῖς δ [ ὦ φῶς | ||
τοενουϲ ! [ ] ! ! ! ! [ παραγενέϲθαι δεδ [ ουϲ ἐφ ' ἡμᾶϲ ! [ ] α |
δ ' ὁ πράττων συγχρῆταί τισι πρὸς τὴν τελειότητα τῆς προθέσεως , μέρη ταῦτα οὐ χρὴ νομίζειν τῆς ἐνεργείας , | ||
κατὰ τὴν Αἰολίδα διάλεκτον , ἵνα μὴ τὸ ἴδιον τῆς προθέσεως ἀποστήσωσιν , λέγω τὴν ἀναστροφήν : εἰ γὰρ καὶ |
. τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
πλάσις πάντων [ ] | βροτῶν [ ] πεφυκας ? ου [ ] ! ! ! ! ει δυστυχ - | ||
πλόος γίνεται πλοῦς κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον καὶ ἀπὸ τοῦ νόος νοῦς καὶ ἀπὸ τοῦ |
. . . . ] δα [ ] [ ] τρ ? [ . . . θέων , ] ραυτικ | ||
? ? [ ] ! ! [ ] νπερ ἀρτίωϲ τρ ! [ ! ] ! [ ] κεράϲαϲ ' |
τὸν Πυθικὸν ἀγῶνα ἀγωνιούμενον . ἄν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶ - σον : Χαῖρις βούλεται γράφειν ἔν ποτε ἀντὶ | ||
τὸν Πυθικὸν ἀγῶνα ἀγωνιούμενον . ἄν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ νᾶ - σον : Χαῖρις βούλεται γράφειν ἔν ποτε ἀντὶ |
θοία ζεῦγος ἡμιόνων : θοίνη , ἡ εὐωχεῖα διὰ τῆς οι διφθόγγου . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς θρυ συλλαβῆς ἀρχομένη | ||
! ] ῶνο ? [ ῝ ? δ ' ἦλθεν οι ? [ ! ] ειουακες [ ! ] [ |
] ! τ ' αλο ? ! [ [ ] οντ ' εειρετα ! ? ? [ [ ] ροσακην | ||
? [ ] [ ] νη [ ] [ ] οντ ? ? [ ] [ ] τ ? ! |
[ ἤγουν τὴν ἄρχουσαν ] ἰώνισται . τοῦ δὲ τοιούτου εἰλήλουθα πληθυντικὸν εἰληλούθαμεν ἀναλόγῳ προσθέσει τοῦ μεν κατὰ τὸ τέτυφα | ||
δολιχεγχέας : ἥδε δέ μοι νῦν ἠὼς ἑνδεκάτη ὅτε Ἴλιον εἰλήλουθα . αὐτὰρ ἐμοὶ γενεὴ ἐξ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος Ἀξιοῦ |
εἰσι ΔΥ α ʂ η Μο ιγ , ὧν οἱ αοι δύο ΔΥ α ʂ δ Μο α , λοιπὸς | ||
! ! ! ! ! ! ] [ ! ] αοι [ ! ! ! ! ! ! ] [ |
ηὔδαες ηὔδας , τὸ τρίτον ηὔδαε ηὔδα , καὶ τὸ προστακτικὸν αὔδαε αὔδα . Ὅμηρος : ἐξαύδα , μὴ κεῦθε | ||
πρόσωπον τοῦ δευτέρου ἀορίστου τὴν ἐν ἀρχαῖς κλιτικὴν ἔκτασιν ἀποβάλλον προστακτικὸν γίνεται , ἔνυγον ἔνυγες ἔνυγε νύγε . τυπέτω . |
ἐστὶ καὶ ἡ κρᾶσις τοῦ ε καὶ ο εἰς τὴν ει δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ | ||
βαρύτονα , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ι γενόμενα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , πνέω , πνείω : |
, κατὰ τὸν ὀφθαλμὸν συνιστάμενον : γίνεται δὲ παρὰ τὸ λάω τὸ βλέπω καὶ τοῦ μὴ ἀπαγορευτικοῦ : καὶ γὰρ | ||
γέγονε δὲ τοῦτον τὸν τρόπον κατὰ τὸν Ὦρον : ἔστι λάω τὸ σημαῖνον τὸ θεωρῶ , ἐξ οὗ καὶ ἀλαός |
δ ' ἐς νῆσον : ἀπὸ τοῦ αἲ αἴ θρηνητικοῦ ἐπιρρήματος : † λέγεται δὲ τῆς Κίρκης τὴν νῆσον πλησίον | ||
χθών παράκειται τῇ εὐθείᾳ κατὰ λόγον τὸν τῆς προθέσεως , ἐπιρρήματος δὲ τοῦ πέριξ : ἢ καθ ' ὑπερβατόν ἐστι |
ΕΥ ΜΑΛΑ ΟΙΣΘΑ . Ὅτι τὸ οἶσθα οὕτω κανονίζεται , εἴδω τὸ γινώσκω , ὁ μέλλων εἴσω , ὁ μέσος | ||
. Ἡσίοδος ἐκ τοῦ ἥσις ἡ εὐφροσύνη , καὶ τοῦ εἴδω τὸ λέγω γίνεται Ἡσίοδος , ἐκβολῇ τοῦ ι καὶ |
οὐκ ἔστι δίχρονον ἀλλὰ ω : δῆλον οὖν ὅτι τῆς παραληγούσης μὴ δυναμένης μεταβληθῆναι εἰς τὸ ε οὔτε ἡ λήγουσα | ||
τε καὶ προσηγορικὰ διὰ τοῦ ι γράφονται : δηλονότι τῆς παραληγούσης δι ' ἑνὸς σ ἐκφερομένης : οἷον , Ἄρνισος |
ὅτι ὁ Ἀπολλώνιος οὔ φησιν ἄλλο μ προσλαμβάνειν τὸν εἰς φα , ἢ γ τὸν εἰς χα , ἀλλὰ κατὰ | ||
] αις ζῆν ? [ ] δοις [ ] . φα ? ? [ ] . # [ ] Ἄξιον |
δὲ καὶ ἀστραπαὶ καὶ νὺξ μακρὰ κατελάμβανε τοὺς ἀνοσίους , ἐπιδεικνυμένης τῆς Προνοίας ὅτι τότε διὰ Καλλιρόην ηὐπλόουν . ἐγγὺς | ||
, οὐδὲ περιγραφομένης ἤθεσιν , ἀλλὰ τὸ στάσιμον καὶ μόνιμον ἐπιδεικνυμένης κατὰ τὴν ἑαυτῆς ἐνέργειαν , κἂν ἀλλαχόθι κἂν παρ |
ἄλλος ἀλλοδαπός , πάλιν τὴν ἀναίρεσιν τῶν προσώπων τῆν ἐθνικῆς παραγωγῆς ἐπαγγελλομένης . ὥστε ἀνθυπάγεσθαι μὲν τῷ ποῖος , προλελημματισμένον | ||
οὐκ ἀπολιμπάνει λέξιν σημαίνουσάν τι , χωρὶς εἰ μὴ ἐκ παραγωγῆς μὲν μὴ εἴη , ἐκ δὲ συντάξεως τοῦ δέ |
τὸ κατακλινείς μετοχὴ τοῦ παθητικοῦ δευτέρου ἀορίστου : κλίνω , κλινῶ , ἔκλινα , ἔκλινον , ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος | ||
τὸ κατακλινείς μετοχὴ τοῦ παθητικοῦ δευτέρου ἀορίστου : κλίνω , κλινῶ , ἔκλινα , ἔκλινον , ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος |
? ] φιλήϲατο ] ἀνήρ ] τιϲ βαρύϲ ] ! αι ] ] ! ιον ] ! μονη ] ! | ||
. . των , ἐν ᾧ ἐπεδείξαμεν . . . αι . οὐ γὰρ ἐν τῷ καθόλου τὸ τοιοῦτόν ἐστι |
, ” σὺ μέν , εἰ βούλει , πλεῖ καὶ νεῖ καὶ θεῖ κατὰ τοῦ κλύδωνος , ἐγὼ δὲ ἀπόγειος | ||
τέρποντα τὴν ψυχὴν ἢ εὐφραίνοντα . * τῇ γάρ τοι νεῖ νήματ ' : ὁ μὲν ἀράχνης φυσικῶς κινεῖται πρὸς |
ἠναγκάζοντο καὶ τὴν κλητικὴν εἰς η ποιῆσαι , τῆς δὲ κλητικῆς εἰς η ληγούσης ἐπὶ τῶν ἐπιθέτων ἠναγκάζοντο καὶ τὰ | ||
, ὥσπερ ἡ ἀπαρέμφατος ἔγκλισις , καὶ τὸ ὦ τῆς κλητικῆς ἄρθρον καταχρηστικῶς . Κέκληται δέ , ὥς φαμεν , |
. . [ ] ! ! [ [ ] ! απ ? ? [ [ ] αρκ ? [ . | ||
! ! ! ] ! ήϲει ποτ ' οὐδὲν ἔποϲ απ [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
ὁμοίως δὲ κἀν τῷ ὁ πατὴρ ὁ ἐμός τὰ τῆς συντάξεως τὸν αὐτὸν ἐπέχει λόγον : τὸ γὰρ πρόσωπον τὸ | ||
πρὸς νόησιν , ἀφιστᾶσα τῆς παχυτέρας καὶ μορφωτικῆς τῶν ἐνύλων συντάξεως . ὅμως δὲ λεγέσθωσαν ταύτῃ διαφέρειν . τί οὖν |
, παρὰ τὸ ἀΐσσω , ἀΐξω , ἀκτός . καὶ παρώνυμον ἀκτίς . ἡ ἀΐσσουσα πανταχόθεν . Ἀκῶ , τὸ | ||
φοινὸν δηλοῦν τὸ ἐρυθρόν , ἤγουν τὸ πυρρόν , γίνεται παρώνυμον φοῖνιξ : „ τὸ μὲν ἄλλο τόσον φοῖνιξ ἔην |
ιϚ , κε , λϚ , μθ , ξδ , πα , ρ , ρκα , ρμδ , ρξθ , | ||
, ἀλλ ' ἠξίου τοῖς ἰδιώταις αὐτοῖς ὑπὲρ ὧν ᾐτιῶντο πα - θεῖν κατὰ τὸν νόμον ὑπέχειν δίκας , ἐπὶ |
τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου : τοῦ τέτυμμαι γίνεται , τροπῇ τῆς μαι εἰς μην καὶ προσόδῳ τοῦ ε τέτυμμαι ἐτετύμμην : | ||
μέλλων τὸ ἐὰν τύπωμαι γίνεται : προσόδῳ γὰρ μόνης τῆς μαι συλλαβῆς γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐὰν τύπω ἐὰν τύπωμαι . |
οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἐγγύτατα : καὶ ἔτι παρὰ τὸ ἀνώτερος ἐπίρρημά τι τὸ ἀνώτερον , οὗ ὑπερθετικὸν τὸ ἀνώτατα : | ||
, πάνυ τιμίων . τὸ γὰρ “ ἐρι - ” ἐπίρρημά ἐστιν ἐπιτάσεως , ὡς τὸ “ ἐρίηρες ” καὶ |
σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
, παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
μέσα τῶν τετραπόδων , παρὰ τὸ μὴ δύνασθαι κνήσασθαι . βῆν δὲ καταλοφάδειαν φέρων . Κ . καταλοφάδεια : καταλοφάδειαν | ||
βῶ , τὸ βαίνω , παράγωγον βῆμι , ὁ παρατατικὸς βῆν : οἱ γὰρ ποιηταὶ συναρχομένους ποιοῦσι τοὺς παρωχημένους τοῖς |
ἐννο [ ! ! ! ! ! ! ! ] εται καὶ τ [ ! ! ! ! ! φύσιν | ||
] # . [ Ιεις ] % το . [ εται ] . [ ο ] ? πασ . [ |
καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
ἢ προτακτικὸν ὂν ἢ ὑποτακτικόν , οἷον ἔχω ἴσχω , μένω μίμνω , τέκω τίκτω , ῥέπω ῥίπτω . Τὰ | ||
αὐτὸν εἶπεν : Ἀλλ ' ἐγὼ τέως νῦν ἄδειπνος οὐ μένω διὰ τό σέ μου ἀφορμὴν πᾶσαν λύειν . Ὅτι |
Χ ἀεὶ ἐκφέρεται λέλεχα , πέπλεχα : ἔτι καὶ ὁ παθητικὸς παρακείμενος τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ | ||
, ὁ μέλλων ἕσω , ὁ παρακείμενος εἷκα , ὁ παθητικὸς εἷμαι καὶ ἡ μετοχὴ εἱμένος , οἷον : εἱμένος |
Πληθ . Ἐὰν τιθώμεθατιθῆσθετιθῶνται . Ἑνικά . Ἐὰν τεθῶμαιτεθῇτεθῆται : τέθεμαι τὸ ὁριστι - κόν , καὶ τροπῇ τῆς παραληγούσης | ||
καὶ ἀποβολῇ τοῦ κατ ' ἀρχὴν συμφώνου : ἦν οὖν τέθεμαι ἐτέθην : ἐπειδὴ γὰρ ἔδει πάντως εἰς θην λήγειν |
εὐκρυπτότερον γίνεται , πλὴν εἰ τὸ ἐγγὺς τοῦ καρποῦ : παχείη γὰρ ἡ τῆς σαρκὸς ἐπίφυσις ἡ ἐπὶ τὸ ἄνω | ||
. ῥῖνεϲ ξὺν ὄγκοιϲι μέλαϲι , ὀκριοειδέεϲ : χειλέων προβολὴ παχείη , τὸ δὲ κάτω πελιδνόν : ἔκρινεϲ : ὀδόντεϲ |
: μόνον γὰρ τὸ σῶς ἐστι περισπώμενον μονοσύλλαβον εἰς ως λῆγον ἀρσενικόν , γεγονὸς ἢ ἐκ τοῦ σόος , ὡς | ||
ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ῥύβδην καὶ ὁλόκληρον εἰς ον λῆγον ῥυδόν : καὶ παρὰ τὸ χύω τὸ χύδην . |
δὲ περισπωμέ - νων ὁ παρατατικὸς προσόδῳ τοῦ ν καὶ συστολῇ τῆς ἀρχούσης , ἐποίει ποιεῖν , ἐβόα βοᾶν , | ||
ἀνίᾳ ταύτῃ καὶ τὰ λοιπὰ μόρια συστελλόμενα , οὕτω τῇ συστολῇ ταύτῃ ὠθεῖται , καὶ οἷον ἐκθλίβει τε καὶ ἀπελαύνει |
] ! ! ιε [ ! ] ! [ ] υα [ ] [ ] ιδοσ ! [ ] αβ | ||
τοῦ ψύη Δωρικῶς εἰς α τέτραπται . Τὰ διὰ τοῦ υα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς παροξύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται |
ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
εἰς ες λήγοντα φάναι ῥήματα , σχές , σπές , ἕς , οἷς συνενεχθήσεται καὶ τὸ χθές , εἰ ἦν | ||
ἔχοντες εἰς ς ὀξυτόνους τὰς μετοχάς , ἀλλὰ θές δός ἕς . Ἑνικά . Θήσω , θήσεις , θήσει : |
. . . . . . . . . . ρα ∠ ʹ κε Ταρσίανα . . . . ϘϚ | ||
ὑπ ' αὐτὰς ἄρα εὐθειῶν ἡ μὲν ΔΗ τοιούτων ἐστὶν ρα κζ , οἵων ἐστὶν ἡ ΔΖ ὑποτείνουσα ρκ , |
μεσοσυλλαβῇ σύμφωνον . Ἰδοὺ γὰρ τὸ μέλας ὄνομά ἐστιν εἰς ας λῆγον ἀλλὰ διὰ μόνου τοῦ Ν : οὐ γάρ | ||
[ . . . . . . [ ] ! ας [ ] [ ] [ ] νεμ [ [ |
καριδάριον . Ψάρ : ὄνομα ἔθνους . σημαίνει καὶ τὸν πρ . . . . Μάρτυρ : μάρτυς . Μάκαρ | ||
πέδῳ καὶ διὰ τέλους ἀκοῦσαι τὰ ' μά Τὸ ταῦτα πρ . . . κρεῖττον . . . ἀποδόσθαι μογοῦντι |
ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . | ||
ΔΓ γ : καὶ διὰ τοῦτο ἡ μείζων τῆς ἐλάσσονος μεῖ - ζον δύναται τῷ ἀπὸ συμμέτρου ἑαυτῇ μήκει . |
ποίησεν εὔυδρον . . . . , . [ ] νον ? , ἔδωκεαν [ ! ! ! ! ! | ||
[ ! ! ] ! ? ! [ [ ] νον ? ἐκτελεῖ γλυκὺν [ [ περιέχους ] ' ἐν |
τινα κίνησιν τῆς πρώτης λαμβανομένης , οὕτως ἐνταῦθα ὑστέραν τῆς τελευταίας : φθαρείσης γὰρ τῆς κινήσεως ἢ φθείρεται καὶ τὰ | ||
ἔθει : ἐπιλαμβάνονται δὲ αὐτοῦ διὰ τὸ ἀντὶ μιᾶς τῆς τελευταίας συλλαβῆς τοῦ ἰαμβικοῦ ἔχειν βʹ . Τὸ ηʹ χοριαμβικὸν |
ἐπεδείξατο , καὶ κηρύττει τὴν τέχνην , οὐκ αὐτὸς ἐκ ταύ - της κεκήρυκται . ὅσα μὲν τοίνυν ἢ βασιλεῦσι | ||
ἀλλαχόθι , καὶ μέντοι καὶ περὶ τῆς θήρας αὐτῶν καὶ ταύ - της εἶπον ὀλίγα ἐκ πολλῶν ὧν ἔφασαν ἄλλοι |
ἐν παντὶ γὰρ πράγματι ὁ σπουδαῖος κρίνει ἕκαστα ὀρθῶς καὶ κανών ἐστι τῆς ἑκάστου φύσεως : καθ ' ἑκάστην γὰρ | ||
κείσθω τοίνυν ἡμῖν τὸ εὐκρατότατον σῶμα τῆς τῶν φαρμάκων δυνάμεως κανών , καὶ τὸ μὲν ὁμοίαν τῇ τούτου κράσει θερμασίαν |
. . . . [ ] τως [ [ ] ονδ ? [ [ ] δ ' ἀπεπ ? [ | ||
? [ ] προϲφ [ ] ! ντε [ ] ονδ ? [ ] μειϲ κ [ ] νον [ |
εἰς μαι λήγοντος ἐνεργητικὸν ἔστιν παραδέξασθαι , ἐὰν μετὰ τῆς καταλήξεως συντρέχῃ καὶ τὰ τῆς συντάξεως , ἵσταμαι ὑπὸ σοῦ | ||
ἦν τὸ ἐντελὲς ἠόαΑἱ . ἀποκοπαί , ἐὰν τύχωσι πτωτικῆς καταλήξεως , κλίνονται , μάκαρ , μάρτυρ , γηράντεσσι τοκεῦσιν |
ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
φθόγγων τάσεις ἑπτὰ εἶναι συμβέβηκεν , ὀξύν , βαρύν , περισπώμενον , δασύν , ψιλόν , μακρόν , βραχύν . | ||
: ἐθελόντην : ἑκόντην ἡμῖν τὸ ὅρκιον : τὸ ἐχρῆν περισπώμενον οὐκ ἐπίῤῥημα ἀλλὰ ῥῆμα , καθὰ φησὶν ὁ τεχνικὸς |
η : ἐπὶ γὰρ τοῦ συντίθεμαι , διὰ τῆς ει διφθόγγου , ὡς καὶ τὸ πέποιθα μαρτυρεῖ : σεσημείωται τὸ | ||
αιρος δισύλλαβα σπάνια καὶ ἐν ἱστορίᾳ περιληπτὰ διὰ τῆς αι διφθόγγου γράφονται : Σφαῖρος : Σκαῖρος : ὀνόματα κύρια : |
τοουδ ? [ ] ! οντ ! [ ] ! ητ ? ? [ ] τουλοχο ? ! [ ] | ||
[ παρασκευαζουσῶν ] ! ! ! [ ] [ ] ητ [ ] [ ] ! ! ! ! σχημα |
γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , βοῶ : γοῶ : θροῶ : νοῶ : ποῶ , καὶ ἐν πλεονασμῷ τοῦ | ||
καθαρὸν παραληγόμενα τῷ Ο μόνῳ περισπᾶται : νοῶ βοῶ γοῶ θροῶ ποῶ μακκοῶ . αἱ μέντοι ἐντέλειαι τῶν περισπωμένων βαρύνονται |
σύμφωνον τῆς προηγουμένης λέξεως , καὶ χωρὶς τὸ φωνῆεν τῆς ἐπιφερομένης , οἷον ὑπὲρ Ἀπολλωνίου , σὺν Ἀπολλωνίῳ , πρὸς | ||
τὸ δηλῶσαι , ὅτι πεπλήρωται ἡ στροφή , ἡ παράγραφος ἐπιφερομένης ἄλλης στροφῆς , ἐπεὶ καὶ ἐφ ' ἑκάστου κώλου |
καθαρόν , συντίθεται δὲ καὶ ἐπίμικτον πρὸς τὰς τροχαϊκὰς [ διποδίας ] οὕτως , ὥστε τὴν πρὸ τῆς τροχαϊκῆς ἀεὶ | ||
ἰαμβικῇ λέγοιτο , τὸ δὲ ἐπιχοριαμβικόν , ὅτε τροχαϊκῆς προκειμένης διποδίας ἐπιφέρεται χοριαμβική , οἰκειότητα πρὸς τὴν ἐναντίαν τοῦ τροχαϊκοῦ |
τὸ μὲν γὰρ εἷς ὡς ἀριθμὸς δασύνεται , εἰ δὲ ἐκλίθη διὰ τοῦ ντ , ἐψιλοῦτο ἂν ἡ γενικὴ τῷ | ||
κράς , ὃ σημαίνει τὴν κεφαλήν , διὰ τοῦ τ ἐκλίθη , οἷον Α κρατὸς ἀπ ' ἀθανάτοιο : καὶ |
καὶ σεσωρεῦσθαι : καὶ πεπληρῶσθαι εἰς αὐτὴν τὰ βρώματα . νῶ δὲ τὸ κολυμβῶ : ἐξ οὗ καὶ νῆσος καὶ | ||
: ἀπὸ τοῦ ἀλῶ ἀλήθω , ὡς πρῶ πρήθω , νῶ νήθω , κνῶ κνήθω : ἀλήθω τὸ αὐτὸ † |
Ε , ἢ προτακτικὸν ὂν ἢ ὑποτακτικόν , οἷον ἔχω ἴσχω , μένω μίμνω , τέκω τίκτω , ῥέπω ῥίπτω | ||
: τὰ λεπτυνθέντα σῦκα ἐν τῷ ξηραίνεσθαι . παρὰ τὸ ἴσχω παράγωγον ἰσχνῶ καὶ ἐξ αὐτοῦ ἰσχνάδες , αἱ λεπταί |
ἀπὸ τοῦ ἐζεύγνυν ἐπήγνυν ἐὰν ζευγνῶ καὶ ἐὰν πηγνῶ μετὰ περισπωμένης εἶναι : καθόλου γὰρ ὧν ἡ μετοχὴ εἰς ς | ||
δὲ ἐναρμόνιος φωνὴ ἡ συγκειμένη ἐξ ὀξείας καὶ βαρείας καὶ περισπωμένης , οἵα ἐστὶ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πᾶσα ἡ μιμουμένη |
ἶνας δ ' ἐγα ! ? [ ! ! ! σς ] ' Ἀχελώιου ἀργυροδίνεω ? [ ] ? ? | ||
! ! [ . . . . . . ] σς ! [ . . . . . . [ |
? ? [ ] ων ἐγν [ ] [ ] Μακεδ ! [ ] [ ] ετασσ ! [ ] | ||
Μακεδονικοῖς . : Ὀλόβαγρα , πόλις Μακεδ . Θεαγ . Μακεδ . : Ὀρέσται , Μολοσσικὸν ἔθνος . . . |
γε πάντα συγκρίνας ἔχει : συνῆλθε γὰρ πρὸς αὐτὸ τοῦτο συγκριθείς , ἐξ οὗ γε τοῦτο Κριὸς ὄνομ ' ἔσχεν | ||
γε πάντα συγκρίνας ἔχει : συνῆλθε γὰρ πρὸς αὐτὸ τοῦτο συγκριθείς , ἐξ οὗ γε τοῦτο Κριὸς ὄνομ ' ἔσχεν |
[ μου δος ] [ μοι το ] ελεος σου εις εφημερον [ ως ηλεη ] [ σας αβρααμ ] | ||
? ? λαθ ? ? ? [ ] [ ] εις με φερων [ ] [ ] ! ι ? |
. . . ; . . . ; , περὶ μον . λέξ . . Ἕλληνος δ ' ἐγένοντο φιλοπτολέμου | ||
! αρρ ! ! ! ! ! [ [ ] μον ἐλίπομεν [ [ ] πων ἵσταντ ' ἀ [ |
. μοϲ ? [ μο ? ! [ π [ επ [ ἐϲτω ? ? [ } [ εκτ [ | ||
γὰρ ὁ ἥλιος τυχοῦσάν τινα περιφέρειαν ἐπὶ τοῦ ἐκκέντρου τὴν επ , καὶ ἐπεζεύχθω ἡ πη , καὶ ἡ ρθ |
ὡς προδέδεικται , εἰς ἑτέρους δύο ⃞ους , εἴς τε κεδ / καὶ κερκα / . τάσσω νῦν τὸν γον | ||
* | βολ ? * | παιδ ? * | κεδ * | ἀλλο ? * | επε * | |
. . Καρκίνου ιγ Ϛʹ βο νϚ δʹ γʹ ἀστέρες λα , ὧν γʹ μεγέθους η , δʹ ιϚ , | ||
. . . . . . . ξε ∠ ʹγ λα Ϛʹ Ἔλουσα . . . . . . . |
. . . . . . . . [ ] σι ? [ ] ! ! φι [ ] 〚 | ||
εν [ ] μεν . . . [ ] ! σι [ ] [ ] ομαι [ ] φρων [ |
χαρίεν . Λέγει ὁ τεχνικός , ὅτι διχῶς λέγεται ἡ κλητική , οἷον ὦ χαρίει καὶ ὦ χαρίεν : ἰστέον | ||
: τῶν οὐδετέρων ἡ αὐτή ἐστιν ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ καὶ κλητική . Δυϊκά . Τὼ βήματε , τοῖν βημάτοιν , |
! ! ταα ! ! [ ] ! ! αὖ βουλ [ ] ! ! ! [ ] ! ! | ||
? [ ί ! [ δ [ [ ] κακη βουλ ! [ ὰ̄ [ ἡ [ ! [ κλύη |
δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις ὀξύνεται δισύλλαβος : ἀνά κατά διά μετά παρά ἀντί ἐπί περί | ||
διὰ τί οὐ κλίνεται θριχός ; ἐπειδὴ οὐδέποτε εὑρίσκεται λέξις δισύλλαβος ἐν χρήσει ἀρχομένη ἀπὸ δύο δασέων : τοῦ γὰρ |
ΑΝΩ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς συστέλλει τὸ Α : λιμπάνω ἁνδάνω λαμβάνω , πλὴν τοῦ ἱκάνω κιχάνω . Τὰ εἰς ΙΣ | ||
Χίοις εἶπε διότι λήψομαι ὅ τι ἂν παρά τινος ὑμῶν λαμβάνω τούτοις τοῖς μέτροις καὶ σταθμοῖς καὶ λαβὼν τὰ ἱκανὰ |
Αὐγούστου . λέγω αὐτῷ ἄνθρωπε , ἄφες τὸ πρᾶγμα : δα - πανήσεις πολλὰ εἰς οὐδέν . Ἀλλ ' οἱ | ||
ἦν , καὶ ἀποκαταστὰς ἐπὶ τὸ ε , δόξει τὴν δα διηνυκέναι , τεταρτημοριαίαν καὶ ἴσην , ἐν ἡμέραις Ϟʹ |
γὰρ τοῦ δευτέρου ἀορίστου ἀεὶ ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ ο κλίνεται καὶ τὸ οὐδέτερον εἰς ον λῆγον ἔχει , ἡ | ||
. οὕτως Μεθόδιος . ἰστέον δέ , ὅτι τὸ Αἰνείας κλίνεται Αἰνεία Δωρικῶς : καὶ οἱ μὲν Ἴωνες προστιθέασι τὸ |
[ ] τοῦ ϲτρατηγοῦ , δραπέτα , Καρχηδονίων ἐμή ' ϲτι μήτηρ . τί βλέπειϲ ; ἔπειτ ' Ἀμίλκου [ | ||
? βραχυϲοι [ ! ! ! ! ! ! ] ϲτι ? ? πρὸϲ το ? [ ! ! ! |
εἴπερ βαρυνόμενα εἴη , πάντως κατὰ διάλεκτον , ὡς τὸ παίω πήω λεγόμενον παρὰ Βοιωτοῖς κτλ . . , : | ||
τὸ γόνυ , ἐγὼ δὲ διελάσας τὴν ἀσπίδα τῇ σαρίσῃ παίω διαμπὰξ ἐς τὸ στέρνον , εἶτ ' ἐπιδραμὼν ἀπεδειροτόμησα |
] Νυκτὸς ⌊ μεγαλοκόλπου θύγατερ ⌋ σὺ κα [ ] βα ! [ ] Αἰαῖ τέκος ἁμέτερον , μεῖζον ἢ | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ! ] βα [ ! ! ] ητ ? [ ! ! |
μὴ ὑπάρχοντα καὶ μὴ ὑφεστῶτα : ἀπὸ γοῦν τοῦ ἐτὸς ὀξυτόνου , ἐν πλεονασμῷ τοῦ ε γέγονεν ἐτεὸς , ὡς | ||
φυλῆς . Ἡρωδιανὸς Ἀχάρνης βαρύτονον . τὰ τοπικὰ ὡς ἀπὸ ὀξυτόνου , Ἀχαρνῆθεν . μήποτε δ ' ἀπὸ τοῦ Ἀχαρνεύς |
[ ? αντιστας ] ? ? ? ? ? δε τη πρεσβεια τ ? [ ] [ ] ον την | ||
διφθόγγῳ . Ἐτήτυμον . ἐτεὸν ἔτυμον , καὶ πλεονασμῷ τῆς τη συλλαβῆς , ἐτήτυμον . Ἐρινύες . ἀρανύες τινὲς εἰσὶν |
τάρβει ] ? δ ' Ἀχαιῶν χεῖρα ἐφορμήσω δορί , αν ἕνεκα μαιμῶσαν ] ὀργῆι ? ποιμένος κακοῦ διαί ; | ||
ˈ [ Φίλιππον ] εἴσω ? πυλῶν ˈ [ ] αν δὲ καὶ ˈ [ ] ! Φωκίων [ ] |
τοῦ Ἀσκληπιάδου λέγει αὐτὴν παρὰ τὸν ἀΐξω μέλλοντα εἶναι ὡς τεύχω τέχνη ἀποβολῇ τοῦ ι , . , , . | ||
, . . α . * . Ἀτυχθείς : ἔστι τεύχω , τὸ ἐπιτυγχάνω , ὁ μέλλων τεύξω , ὁ |
ἰδοὺ γὰρ τοῦτο πάντα ἔχει τὰ τοῦ κανόνος , τουτέστι βαρύτονον ἰαμβικὸν καὶ μὴ ἔχον ἐπ ' εὐθείας τὸ τ | ||
σ , Τρύφων δὲ διὰ δύο : Ῥωσός : Κρῶσος βαρύτονον καὶ μόνως ἀρσενικὸν τῷ τόνῳ παραλλάξαν κατὰ τὴν γραφὴν |
συμφώνου τρόπον ποιεῖ : τέκω , τίκτω : ἔπω , ἴσπω , ἐνίσπω : βλάβω βλάπτω : ἐπεισόδῳ τοῦ τ | ||
ποιοῦσι : τὸ γοῦν ἔχω ἴσχω φασὶ καὶ τὸ ἔπω ἴσπω καὶ ἐνίσπω , οὕτω δὲ καὶ τὸ ἕζω , |
! ! ! ! ! ! ! ] πρὸς αὐτοὺς αφ ? [ ! ! ! ! ! ] . | ||
ομενα ? ? [ ] θεληϲκ ? [ ] ϲεται αφ [ ] προϲυμ [ ] ναυκληρ [ ] ϲκα |