| αὐδή ἀϋδή καὶ τροπῇ ἀϋτή , ὡς ἐν τῷ μελετῶναι μελεδῶναι : παρὰ γὰρ τὸ μελέτη , μελέτη γὰρ ἡ | ||
| ὑπονοήσας ἐκ τῶν Ὁμήρου , τίνες ποτέ εἰσιν αἱ γυιοκόροι μελεδῶναι , καὶ ὅτι πολλάκις οὐκ ἀσθένεια σώματος , ἀλλ |
| : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ πόθοι ἵμεροί τε ἔκλυτοι ὀργαί τε σύντονοι καὶ θυμοὶ βαρεῖς ἐπιθυμίαι | ||
| : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ πόθοι ἵμεροί τε ἔκλυτοι ὀργαί τε σύντονοι καὶ θυμοὶ βαρεῖς ἐπιθυμίαι |
| τε προέδρους , τιμαῖς κυδαλίμους ἠδ ' ἐξαίτοις γεράεσσιν , πρήξιος ἐκ πάσης συναθροίζοντας πολὺν ὄλβον , δήμου θ ' | ||
| γὰρ ἀθυμήσας ὁ σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη , οὕνεκεν οὐκ ἔτυχεν πρήξιος , ἧς ἔθελεν . Ἰλιγγίασε Βάκχον ἐκπιὼν χανδὸν Χρύσιππος |
| πολλὰ κτεατίσσας . ὣς ἐφάμην , τοῖσιν δ ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ . ἔνθα καὶ ἠματίη μὲν ὑφαίνεσκον μέγαν ἱστόν | ||
| ἔειπεν . μή τι χολωσάμενος ῥέξῃ κακὸν υἷας Ἀχαιῶν . θυμὸς δὲ μέγας ἐστὶ διοτρεφέος βασιλῆος , τιμὴ δ ' |
| ἀμφοτέρους κατεῖχεν , ἀλλ ' οὐδαμῶς αἱ ἄφθαρτοι τῶν θεῶν φρένες συμπερασθῆναι τοὺς γάμους συνεχώρησαν , ἐπειδὴ τῶν μεμοιραμένων κατήκουσαν | ||
| Ἥκεις εἰς τοῦτο τάξεως , οἷ σε ἔμελλον ἄξειν αἱ φρένες ἀγαθαί τε οὖσαι καὶ τὸν τοῦ βασιλέως οὐ λανθάνουσαι |
| αἰνοτάτα ] μακάρων πέφυκε : χέρρεσσι ] δ ' ἄμφοιν παρθενίκαν ἔλων σέμνωι ] παρεστάκοισαν ἀγάλματι ὔβρισς ' ] ὀ | ||
| ? [ ] δὲ παῖς ὄχλος γυναίκων τ ' ἄμα παρθενίκαν [ ] τσφύρων ! ! [ ! ! ] |
| ἡμῖν οὕτως : Ἡ δ ' ὅτι δὴ ὀλλοοῖο κασιγνήτου νόον ἔγνω , κλαῖεν ἀηδονίδων θαμινώτερον , αἵτ ' ἐνὶ | ||
| πνεύματι πάντες : κοὐ θέλετ ' ἐκνῆψαι καὶ σώφρονα πρὸς νόον ἐλθεῖν , καὶ γνῶναι βασιλῆα θεόν , τὸν πάντ |
| , οὕνεκα πασέων ληιάδων προφέρεσκον ἐυφροσύνῃ τε καὶ ἔργοις νόσφιν ἐυπλοκάμου Βρισηίδος , ἅς ποτ ' Ἀχιλλεὺς ληίσατ ' ἐκ | ||
| κακίω . ξείνια δυσμενέσιν λυγρὰ χαριζόμενοι , πολλὰ δ ' ἐυπλοκάμου πολιῆς ἁλὸς ἐν πελάγεσσι θεσσάμενοι γλυκερὸν νόστον ˘˘˘ – |
| ὡς ἐμὲ χωλὸν ἐόντα Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη αἰὲν ἀτιμάζει , φιλέει δ ' ἀΐδηλον Ἄρηα . . . . “ | ||
| ὅσαι στιχόωνται ἐπ ' ἀγρούς : καί σε γὰρ ἀθανάτων φιλέει νόος , ἐκ δ ' ἄρα βωμῶν ἠΰτε περ |
| ? ! ! ! ! ! αἰπόλοι ] μιν ἐκ βίης [ ἐδαιτρεῦντο ] τὰ ] ? ἔνθεα τελεῦντες καὶ | ||
| εἴκου ἕτεροι Ἡρακλεῖδαι ἢ Ἡρακλειδέων συγγενέες οἰκέουσι . Κρεῖσσον ἄτερ βίης τὰ δίκαια ποιέειν ἢ βιασθέντας : οὐκ εἶπον δ |
| Οὐ δὴ χρὴ σφοδρότητι νοεῖν τὸ νοητὸν ἐκεῖνο , ἀλλὰ νόου ταναοῦ ταναῇ φλογὶ πάντα μετρούσῃ . Πλὴν τὸ νοητὸν | ||
| δήνε ' ἔχειν , κεῖνός γ ' ἄφρων ἐστί , νόου βεβλαμμένος ἐσθλοῦ : ἴσως γὰρ πάντες ποικίλ ' ἐπιστάμεθα |
| συμπαρέσεσθαι γὰρ Ἀνδροτίων ' ἑαυτῷ , καὶ τοιούτους λόγους σχολὴν ἄγοντ ' ἐσκέφθαι περὶ πάντων ὥστ ' εὖ εἰδέναι ὅτι | ||
| Ἀλκμήνης τόκον καὶ ζῶντ ' ἐπίστω καὶ κρατοῦντα κἀκ μάχης ἄγοντ ' ἀπαρχὰς θεοῖσι τοῖς ἐγχωρίοις . Τίν ' εἶπας |
| ὀλόαν ἔχων ἐς ναῦον ] ἄγνας Πάλλαδος , ἀ θέων θνάτοισι ] θεοσύλαισι πάντων αἰνοτάτα ] μακάρων πέφυκε : χέρρεσσι | ||
| ὀλόαν ἔχων ἐς ναῦον ] ἄγνας Πάλλαδος , ἀ θέων θνάτοισι ] θεοσύλαισι πάντων αἰνοτάτα ] μακάρων πέφυκε : χέρρεσσι |
| ἀπὸ βιαίας ἀστραπῆς . Σίδηρος τοῖς πώμασι τῶν πίθων ἐπιτιθέμενος ἀπερύκει τὴν ἀπὸ τῶν βροντῶν καὶ ἀστραπῶν βλάβην . ἔνιοι | ||
| ἄρα μιν λήθαιον ἐφήμισαν , οὕνεκεν αἰεὶ μεμνῆσθαι κακότητος ὀϊζυρῆς ἀπερύκει θνητοὺς ἀθανάτους τε : νόον δ ' ἐριούνιον εἶναι |
| περίφοιτον ἀειφανὲς οὐρανιώνων οὔτε πολυρραφέος μεθέπει σπείρημα χιτῶνος οὔτε χαμαιγενέων ἐπιδεύεται : ἡμετέρη δὲ ἔστιν ὀλισθηρὴ μερόπων φύσις , ἔνθεν | ||
| εἰ δὲ κόπος ἐστὶν εὑρεῖν τὰς βοτάνας ταύτας . * ἐπιδεύεται : δέεται χρήζει * καμάτου : πόνου * αὖλιν |
| ἐν βλάβῃ . ὡς γὰρ ἄνθρωποι πάσχουσι καὶ τὰ αὐτῶν πήματα , οὐ θεῖά τινα , ἀλλ ' ἀνθρώπινα κέκληνται | ||
| καὶ γὰρ εἰδυίαισιν ἂν ὑμῖν λέγοιμι : τἀν βροτοῖς δὲ πήματα ἀκούσαθ ' , ὥς σφας νηπίους ὄντας τὸ πρὶν |
| φίλαι ἦσαν καὶ πόλεμοι καὶ ἄκοντες ἐΰξεστοι καὶ ὀϊστοί , λυγρά , τά τ ' ἄλλοισίν γε καταρριγηλὰ πέλονται . | ||
| τε καὶ εἴδεσιν ἐκμάκτοισι , πάντηι συγγίνεσθαι ἀήθεα καὶ μάλα λυγρά Νείκεος ἐννεσίηισιν , ὅτι σφίσι γένναν ἔοργεν . . |
| ' Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην , οὗ περὶ μὲν πρόφρων κραδίη , καὶ θυμὸς ἀγήνωρ ἐν πάντεσσι πόνοισι , φιλεῖ | ||
| ' ὑπὸ ποσσὶ πέδιλα , πέμψω δ ' ὅππῃ μιν κραδίη θυμός τε κελεύει . ” τὴν δ ' αὖ |
| ἀντικρὺ τότε κεν μήκιστα γένοιτο . εἰ δὲ θέσιν τοίην οἵην Φαίνοντος ἔλεξα σχοίη Ἄρης Μήνης καθ ' ὑπέρτερον ἡμισφαίριον | ||
| ἐπιγουνίδα | , ἐγὼ δὲ ἕτερόν τι θαυμάζω , [ οἵην ἐκ ] | ῥακέων ὁ γέρων , καὶ προσέτι |
| χολῆς πολλῆς , ἡ πλείστη πρασοειδής : ἔληξε πάντα : ὕπνος ἐς νύκτα . Πρωῒ περιέψυκτο : ἱδρώτιον , νοτὶς | ||
| , καὶ τὸ δεῖπνον μᾶλλον τῆς προτέρας τραπέζης κεκολασμένον καὶ ὕπνος ὃς ἂν ἐκ τοσούτου γένοιτο μέτρου σιτίων , καὶ |
| ] , σιγᾶν . γυνὴ γὰρ τἄλλα μὲν φόβου πλέα κακή τ ' ἐς ἀλκὴν καὶ σίδηρον εἰσορᾶν : ὅταν | ||
| . Ξ φίλου ] ἐνταῦθα τὸ πατρός . ἐχθρά ] κακή . ἐχθρά ] ἡ μισητή . Ξ γράφεται τελεῖ |
| γονεῖς . Θορύβους ὀχλώδεις φεῦγε καὶ παροινίας . Θέλω τύχης σταλαγμὸν ἢ φρενῶν πίθον . Θεοῦ πέφυκε δῶρον εὐγνώμων τρόπος | ||
| γαμηλίους μολπὰς ἀϋτεῖ παρθένοις ἡγούμενος . οὐ θᾶσσον ; οὐ σταλαγμὸν ἐξομόρξετε , εἴ πού τίς ἐστιν αἵματος χαμαὶ πεσών |
| ὡς ἀδάμαντι μενεῖς , ἴχνια κολληθείς : τοῖον σέλας ὄμμασιν αἴθει κοῦρος , κἀς νεάτους ἐκ κορυφῆς ὄνυχας . Χαίρετε | ||
| ὕδρος οὐδ ' ἐπὶ χέρσον , ὅθ ' ὕδατα καρκίνος αἴθει , βοσκόμενος , θερμῆς τ ' ἤρξατο πρῶτον ἄλης |
| ὀργὴ καὶ τὰ εἴδη αὐτῆς , ἔρωτες σφοδροί , καὶ πόθοι , καὶ ἵμεροι , καὶ φιληδονίαι , καὶ φιλοπλουσίαι | ||
| ψυχᾷ : καὶ ἐξαγγελλόμεναι ὀνόμασι ποικίλοις : ἔρωτες γὰρ καὶ πόθοι ἵμεροί τε ἔκλυτοι ὀργαί τε σύντονοι καὶ θυμοὶ βαρεῖς |
| Φλεγραίας Θρακικῆς , ὅτι ἐκεῖσε οἱ Γίγαντες ἐφλέχθησαν * . πόσις στυγνὸς Τορώνης ἀνὴρ κατηφὴς καὶ ἀγέλαστος τῆς Τορώνης , | ||
| , μὴ φθῆι σε προσβὰς δῶμα καί μ ' ἑλὼν πόσις ἢ πρέσβυς οἴκους μ ' ἐξερημοῦσαν μαθὼν Πηλεὺς μετέλθηι |
| εἶναι καὶ ἐξαριθμείτω τὰ περιεστηκότα δεινά , ἀλλὰ τοῖς ἐναντίοις θαρσαλέως ἀντιταττέσθω , καταφρονήσας τοῦ περιεστηκότος κινδύνου : μᾶλλον γὰρ | ||
| Ὁκόταν δὲ μέλλῃ ἀποθνήσκειν , ὀξύτερά τε ὁρῇ καὶ φθέγγεται θαρσαλέως , καὶ πιέειν καὶ φαγέειν αἰτέει , καὶ ἢν |
| θητεύουσιν ἀνθρώποις : ὦ δώματ ' Ἀδμήτεια , ἐν οἷς ἔτλην ἐγώ θῆσσαν τράπεζαν αἰνέσαι θεός περ ὤν , καὶ | ||
| μ ' ἀλλάων ἁλιάων ἀνδρὶ δάμασσεν Αἰακίδῃ Πηλῆϊ , καὶ ἔτλην ἀνέρος εὐνὴν πολλὰ μάλ ' οὐκ ἐθέλουσα . ὃ |
| : οὔθατα γὰρ σφαραγεῦντο . ἄναξ δ ' ὀδύνῃσι κακῇσι τειρόμενος πάντων ὀΐων ἐπεμαίετο νῶτα ὀρθῶν ἑσταότων : τὸ δὲ | ||
| δὲ Νεμειαίοιο βίη ἐτέτυκτο λέοντος ὀβρίμου Ἡρακλῆος ὑπὸ στιβαρῇσι χέρεσσι τειρόμενος κρατερῶς : βλοσυρῇς δέ οἱ ἀμφὶ γένυσσιν αἱματόεις ἀφρὸς |
| , ἀφ ' ὧν καὶ ἡ λειεντερίη . Αὗται αἱ νοῦσοι , ἥ τε δυσεντερίη καὶ ἡ λειεντερίη καὶ διάῤῥοια | ||
| χρή . Τοὺς δὲ παροξυσμοὺς καὶ τὰς καταστάσιας δηλώσουσιν αἱ νοῦσοι , καὶ αἱ ὧραι τοῦ ἔτεος , καὶ αἱ |
| οἷσί περ ἀνήρ θαρσύνοι ἕταρον : σὺ δ ' ἀτάσθαλα πάμπαν ἔειπας . τοῖα φάτις καὶ τοὺς πρὶν ἐπιφλύειν μακάρεσσιν | ||
| ἀμαυρά , καθάπερ ἡ τῶν παίδων , αὐτοὶ δὲ διαφθείρονται πάμπαν , ὡς μηδὲν ἔτι πράττοντα ὕστερον ἂν ὀρθῶσαι τὴν |
| Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν : αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς ' εἰς ὦπα ἔοικεν . εἶτά φησιν | ||
| τοῦ βίου σου ἐκπληρώσῃς . σημαίνει καὶ τὸ λίαν : αἰνῶς † ἀκτίνεσιν ἐοικότες ἠελίοιο , . , , . |
| Ὠρίωνος , οἵ τε Ποσειδάωνος ὁρώμενοι ἢ Διὸς αὐτοῦ ἀστέρες ἀνθρώποισι τετυγμένα σημαίνουσιν . Τῷ κείνων πεπόνησο . Μέλοι δέ | ||
| ναίων . εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ κλέος οὐρανὸν ἵκει . ναιετάω |
| ὀλόμαν , ὀλόμαν ἀποχηρωθεὶς τᾶς λοχευομένας ἐκ τοῦ γὰρ ἐσορᾶν γίγνετ ' ἀνθρώποις ἐρᾶν οἶνος καὶ φρονέοντας ἐς ἀφροσύνας ἀναβάλλει | ||
| ἰδέηϲ : ἀλλὰ καὶ αἰνότατοι καὶ οἴκτιϲτοι , ἔνθα μάλιϲτα γίγνετ ' Ἄρηϲ ἀλεγεινὸϲ ὀϊζυροῖϲι βροτοῖϲι . τάμνειν ὦν αὐτίκα |
| ἐνὶ μεγάροις Φυλάκοιο δεσμῷ ἐν ἀργαλέῳ δέδετο , κρατέρ ' ἄλγεα πάσχων εἵνεκα Νηλῆος κούρης ἄτης τε βαρείης , τήν | ||
| Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς τοιῇδ ' ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν , ὥσπερ τὸ αὐτὸ ποιοῦν εἰκόνα τε Ἑλένης |
| παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης : ὅτι Ζηνόδοτος διὰ τοῦ χ ἀχέων . . κλῦθί μευ ἀργυρότοξ ' , ὃς Χρύσην | ||
| δὲ τάφοιο θηρείου λαιμοῖο μυχοὺς πλήσαντο τυχόντες : δειμαίνω τοίων ἀχέων τροφόν : ἀλλά , θάλασσα , χαῖρέ μοι ἐκ |
| προστύχῃ , ταύταν σκότει κρύπτειν ἔοικεν . ὦ τέκνον , ποντίου θηρὸς πετραίου χρωτὶ μάλιστα νόον προσφέρων πάσαις πολίεσσιν ὁμίλει | ||
| αἰτιῶ βροτῶν . ἡμεῖς δέ ς ' , ὦ θεοῦ ποντίου γενναῖε παῖ , ἱκετεύομέν τε καὶ λέγομεν ἐλευθέρως : |
| αἰγῶν ποίμνας τ ' εἰροπόκων ὀίων , θυμῷ γ ' ἐθέλουσα , ἐξ ὀλίγων βριάει κἀκ πολλῶν μείονα θῆκεν . | ||
| εἰς τὴν μεγίστην με πόλιν αὖθις φέρουσα ἐμβαλεῖν οὐ κακοῦν ἐθέλουσα ἔπραττε , κακὸν δέ τι κἀνταῦθα ἰωμένη . ὁρῶσα |
| ἀφροί . Πότε μὲν οὖν παύονται τῆς νούσου καὶ τοῦ παρεόντος χειμῶνος οἱ ὑπὸ τούτου τοῦ νοσήματος ἁλισκόμενοι , ἐγὼ | ||
| ὠφέλειαι ἀπὸ τοῦ ἰητροῦ ὅταν γίνωνται : καὶ γὰρ μὴ παρεόντος τοῦ ἰητροῦ , ἐπαύσαντο ἄν . Ἕτερα δὲ νουσήματά |
| ἀποτίνυσθαι ὁ Κλεομένης συντίθεται Λευτυχίδῃ τῷ Μενάρεος τοῦ Ἄγιος , ἐόντι οἰκίης τῆς αὐτῆς Δημαρήτῳ , ἐπ ' ᾧ τε | ||
| αὐτῷ ἰκμάδος πλῆθος ἔνεστι , καὶ ἐν τῇ γῇ παντὶ ἐόντι τροφὴ ἔνεστι τὸ πρῶτον τῷ φύλλῳ ἀρκέουσα , ὅθεν |
| [ ] [ ἴπποις [ ] δ ' ἄνδρες ὔπαγον ὐπ ' ἀρματ ? [ π [ ] ες ἠίθεοι | ||
| δότερραν [ ] [ ] ν : ἀ δὲ δεῖνον ὐπ ' [ ὄφρυσιν ] [ ] πελιδνώεισα [ ] |
| στροφάλιγγας ὑπὸ σκολιοῖσιν ἱμᾶσι τεχνάζων , εἴ πώς μιν ἐρητύσειε βρόχοισιν ἀμφιβαλών : ἀλλ ' οὔτι κακῶν ἄκος οὔτ ' | ||
| αἰνόν : ἀλλ ' εἰ καί ποθ ' ἕλοιεν ἐϋστρέπτοισι βρόχοισιν ἵππαγρον δολίοισι λόχοις μελανόχροες Ἰνδοί , οὔτε βορὴν ἐθέλει |
| μοῦνος ἀνδρῶν ἔπρηξας ; τὰ οὐ πάμπαν ἐπαινέω . ὦ σχέτλιε , ὃς τοιάδε ἔτλης , οἷα μήτε σὲ παθέειν | ||
| μ ' ὁρῶν τὸν προστρόπαιον , τὸν ἱκέτην , ὦ σχέτλιε ; Ἀπεστέρηκας τὸν βίον τὰ τόξ ' ἑλών : |
| κέλεαι γάρ . Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα : τίς δ ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε | ||
| ἄνσχεο σὸν κατὰ θυμόν . πῶς ἔτλης ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ |
| καὶ ἀντιόωντα δοκεύει ἀμφαδίην , ἕκαθέν τε βαλεῖν σχεδόθεν τε δαμάσσαι : ἄμφω δ ' ἀσφαλέως γαίης ἔπι θήρ τε | ||
| γε λιλαίεαι εἴτε τιν ' ἄλλον δῆμον σφωιτέροισιν ὑπὸ σκήπτροισι δαμάσσαι . ” Ἴσκεν , ὑποσσαίνων ἀγανῇ ὀπί : τοῖο |
| ἢ ὁ τῶν ἀμαθῶν πλοῦτος . , Δου . ὁμοφροσύνη φιλίην ποιεῖ . . , Δημοκρίτου . ἀνθρώποις ἁρμόδιον ψυχῆς | ||
| Διὸς λιτόμεσθα , πρὸς αὐτῆς Ἰοχεαίρης , λύσεο μητέρα μοι φιλίην , τὰ δ ' ἄποινα δέδεξο , ὅσσα φέρειν |
| ἔν τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισι μέγιστος , οὔ τι δέμας θνητοῖσιν ὁμοίιος οὐδὲ νόημα . οὖλος ὁρᾶι , οὖλος δὲ | ||
| . μετρίων λέκτρων , μετρίων δὲ γάμων μετὰ σωφροσύνης κῦρσαι θνητοῖσιν ἄριστον . ὦ τέκνον , ἀνθρώποισιν ἔστιν οἷς βίος |
| ἕξεις , ἄλλοτε παυρότερα , ὥστε σε μήτε λίην ἀφνεὸν κτεάτεσσι γενέσθαι , μήτε σέ γ ' ἐς πολλὴν χρημοσύνην | ||
| . ὑγίεντα δ ' εἴ τις ὄλβον ἄρδει , ἐξαρκέων κτεάτεσσι καὶ εὐλογίαν προστιθείς , μὴ ματεύσῃ θεὸς γενέσθαι . |
| Κοτυτταρίς : ὄνομα κύριον . [ ἢ ] παρὰ τὸν κότον ἴσως πεποίηται : καὶ γὰρ οἱ γέροντες ὀξύθυμοί εἰσιν | ||
| ὁρῶν τὰ πράγματα . Ὀλοκοτίνιν : διὰ τὸ τὸν ὅλον κότον ἐν αὐτῷ . Οὐρανός εἴρηται διὰ τὸ ὁρᾶσθαι ἄνω |
| ἄλλην οἶσθα καιριωτέραν βουλὴν ἑτοίμαζ ' , ὡς ἔγωγ ' ἀμήχανος χρησμῶν ἀκούσας εἰμὶ καὶ φόβου πλέως . ξένοι , | ||
| πρῶτον μὲν ἔνδοθεν ἐγείρεται καὶ περὶ τὰ χείλη τοῦ πιόντος ἀμήχανος κνησμός , καὶ οἷος δὴ τοὺς χριομένους τῷ ὀπῷ |
| τῆς ἡμετέρας πόλεως . ἐπεὶ δ ' ἀρτίφρων : ἐπεὶ ἔμφρων ἐγένετο , ἐπεὶ συνῆκεν ὃ ἔπραξεν κατὰ τῆς μητρός | ||
| οὐδέποτε δύναται τὴν αὐτὴν τάξιν φυλάττειν , καὶ μάλιστα ὁ ἔμφρων τό τε ἄστατον τῆς τύχης καὶ τὸ ἀβέβαιον τῶν |
| ὠδῖνας αὑτοῦ προσβαλὼν ἀποίχεται . Σχεδὸν δ ' ἐπίσταμαί τι πῆμ ' ἔχοντά νιν : χρόνον γὰρ οὐχὶ βαιόν , | ||
| κρατερῆς ὑπ ' ἀνάγκης , καὶ τύπος ἀντίτυπος , καὶ πῆμ ' ἐπὶ πήματι κεῖται . Ἔνθ ' Ἀγαμεμνονίδην κατέχει |
| ] ? ? ἀδικεῖς . καὶ οὐκ ἔχομεν ? ? γενέτην ἀγριώτατον : ἥμερα φρονεῖ . καὶ καλός ἐστιν ἔφηβος | ||
| ἡ δὲ Σελήνη τῆς μητρός . . . . καὶ γενέτην ὀλέκουσι παροίτερον ἠὲ τεκοῦσαν . ταῦτα μὲν ὁ Δωρόθεος |
| Τιθωνοῖο ὤρνυθ ' , ἵν ' ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσιν : οἱ δὲ θεοὶ θῶκόνδε καθίζανον , ἐν δ | ||
| Στυγὸς αἰνὰ ῥέεθρα , ἧχι θοαὶ ναίουσιν Ἐριννύες αἵ τε βροτοῖσιν αἰὲν ὑπερφιάλοισι κακὰς ἐφιᾶσιν ἀνίας . Αἴας δ ' |
| νῦν δέ μιν ἀκλειῶς Ἅρπυιαι ἀνηρέψαντο : οἴχετ ' ἄϊστος ἄπυστος , ἐμοὶ δ ' ὀδύνας τε γόους τε κάλλιπεν | ||
| ἔπλετο μῦθος : ταχὺς , ἄλοχος . . . . ἄπυστος : ἀνήκουστος : ἀπὸ τοῦ πεύθω πέπευσμαι πέπευσται πευστός |
| Χόλου δέ οἱ οὔ τι ἔγωγε αἴτιος , ἀλλά τις Αἶσα πολύστονος ἥ μιν ἐδάμνα . Εἰ γάρ μοι κέαρ | ||
| διὰ φλογὸς ἐσσυμένοιο φθεγγομένου : τοὺς δ ' ἔνδον ἀμείλιχος Αἶσα δάμασσεν . Ἄλλον δ ' ἄλλα κέλευθα φέρον στονόεντος |
| ἄρα παιδὶ μενεπτολέμου Ἀχιλῆος . Κτεῖνον δ ' ἀλλήλους : ὀλοὴ δ ' ἀνὰ μέσσον Ἐνυὼ στρωφᾶτ ' ἀλγινόεντι λύθρῳ | ||
| Ἔρις , ἐν δὲ Κυδοιμὸς ὁμίλεον , ἐν δ ' ὀλοὴ Κήρ , ἄλλον ζῳὸν ἔχουσα νεούτατον , ἄλλον ἄουτον |
| ἐοικότα σώματα νεκροῖς . αἱ δ ' οὐδ ' ὣς ἐλάθοντο καὶ οὐκ ἀνέηκαν ἔχουσαι δεσμὸν ἑόν : τοῖός τις | ||
| , ἄγχι δ ' ἔπειτα ἤλυθον , ἐκ δ ' ἐλάθοντο καὶ οὐκέτι κεῖνα κέλευθα ἔρχονται τὰ πάροιθεν , ἐφεσπόμενοι |
| οἱ τῆς ἀνάνδρου καὶ διεσκατωμένης τρυφῆς ὑφ ' ἡδοναῖσι σαχθέντες κέαρ πονεῖν θέλοντες οὐδὲ βαιά – ˘ – θέλω τύχης | ||
| καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος . μέλει φόβῳ δ ' οὐχ ὑπνώσσει κέαρ : φησὶν ὁ χορός : μέλει ἡ ψυχή μου |
| ὅτε μὲν γὰρ τὸ γῆρας , “ ἀλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίιον : ” ἐπὶ δὲ τοῦ θανάτου , ἐπεὶ | ||
| τ ' ἐρατά τε ϝιανθεμίς : ἀλλ ' Ἁγησιχόρα με τείρει . οὐ γὰρ ἁ καλλίσφυρος [ ] Ἁγησιχόρα [ |
| οἴσει : αὕτη παραπλήσιόν τι λέγει τῷ Ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω . Ἁλιεὺς γὰρ , ὡς φασὶ , τοὺς | ||
| : τὸ ἐπιτήδειον νήθεσθαι . καὶ τὸ ἤδη νησθέν . νήπιος : ὁ καθ ' ἡλικίαν ἄφρων . ἄπειρος . |
| ἄρα βλέπουσι χωρὶς καὶ δοκοῦσιν αἱ κόραι . Πολλοὺς γὰρ ἐνίοθ ' ἡ πενία βιάζεται ἀνάξι ' αὑτῶν ἔργα παρὰ | ||
| τοῖς μένουσιν ἔνδον ἐν ταῖς οἰκίαις . χοἰ μὲν πλέοντες ἐνίοθ ' ἡμέραν μίαν ἢ νύκτα χειμασθέντες εἶτ ' ἐκ |
| : ψυχὴ δ ' , ἠΰτ ' ὄνειρος , ἀποπταμένη πεπότηται . Ὑποτίθεται γὰρ τὰς ψυχὰς τοῖς εἰδώλοις τοῖς ἐν | ||
| ἔτ ' ἐς φάος , οὕνεκ ' ἄιστος ψυχή οἱ πεπότηται ἐς ἠέρα , σῶμα δ ' ἄνευθε πῦρ ὀλοὸν |
| ἀπαθὴς Ὄλυμπός ἐστιν . Ἀπάτας πλέκουσι μῦθοι , κενεὰ πνέουσι τόλμαι , τὰ πάθη πνέουσι γαίης μακάρων ἄνω πρὸς οὖδας | ||
| ἀδικουμένῳ . ὡς εἴθε καὶ τῶν ἄλλων ἀνεκόπησαν τότε αἱ τόλμαι εὐθὺς ἀρξαμένων παρανομεῖν , καὶ οὐκ ἂν ἐπολέμει μέχρι |
| τὸν Δέλφιν . ἁ μεγάλοιτος : ἡ μεγάλως δυστυχής . οἶτος γὰρ οὐ μόνον ὁ θάνατος , ἀλλὰ καὶ πᾶν | ||
| ' οὐ γίνετ ' ἐρωή , ἀλλὰ φόνος τε καὶ οἶτος ἐπὶ πλέον αἰὲν ἀέξει . Ζεῦ πάτερ , οὐδέ |
| μὴ τοίνυν τὴν μείζω καρτερίαν ἀσκήσαντες τῆς ἐλάττονος ἀμελήσητε . ἐσθλοῦ γὰρ ἀνδρός , ἡ τραγῳδία φησίν , ἅπαντα φέρειν | ||
| ἐμπνεῦσαι δεξιά , ὡς νῦν γε μάλιστα πλησιστίου τε καὶ ἐσθλοῦ ἑταίρου ἀνέμου δεόμεθα , ἵνα , εἰ ἄξιοι φαινοίμεθα |
| κούφοισιν ἀειρόμενος ῥοθίοισιν , ὕστατα φυσιόων : μήτηρ δέ μιν οὔποτε λείπει , ἀλλ ' αἰεὶ μογέοντι συνέσπεται , ἔκ | ||
| ἄλλου βασιλέως τετρακέφαλον ὄρνιν , καὶ πλημμυρῆσαι τὸν Νεῖλον ὡς οὔποτε , καὶ καρπῶν ἀφθονίαν γενέσθαι καὶ εὐποτμίαν ληίων θαυμαστήν |
| γυῖα Διὸς μέγα θαρσαλέοισι Τρωσὶν ἀμύνοντος : μάλα γὰρ μέγα πῆμα κυλίνδει ἡμῖν , Ἀλλ ' ἄγε θᾶσσον ἑὰς ἐπὶ | ||
| εἰς τὸν Δία „ Ζεὺς γὰρ κακὸν μὲν ” Τρωσὶ πῆμα δ ' Ἑλλάδι θέλων γενέσθαι ταῦτ ' ἐβούλευσεν „ |
| ἀπὸ τοῦ γένους μοῖρα ἐπὶ τὸν περὶ τὸν Θήρωνα εὔφρονα πότμον καὶ ὄλβον ὃν ὁ θεὸς ὀρνύει καὶ δίδωσιν , | ||
| πρ [ ] ον ? α [ ] ἡμῖν ? πότμον ὕφαινε , [ νέη ] δέ μιν ὤλεσε τέχνη |
| . οὐρανίοις θεοῖς . ἤχῳ , φθορᾷ . μακρόθριξ καὶ εὐπλόκαμος . τὴν Σεμέλην . * * ἡ Ἀθηνᾶ . | ||
| . ἦλθε δὲ Νηρῆος θυγάτηρ , Θέτις ἀργυρόπεζα , σηπίη εὐπλόκαμος , δεινὴ θεὸς αὐδήεσσα , ἣ μόνη ἰχθὺς ἐοῦσα |
| δρόμος . . . * Ἀπὸ κοινοῦ δὲ τὸ στένοντος ἄτας καὶ κενὴν ναυκληρίαν καὶ καὶ τὴν ἄφαντον εἶδος ἠλλοιωμένην | ||
| . παντρόπῳ ] πάσης τροπῆς καὶ ἥττης μεστῇ . . ἄτας ] τῆς βλάβης . . τροπαῖον ] νίκη . |
| ἦ τοι ἔφης γε : ἀλλά τις ἀρτιεπὴς καὶ ἐπίκλοπος ἔπλεο μύθων , ὄφρά ς ' ὑποδείσας μένεος ἀλκῆς τε | ||
| τόσην ἀνενείκατο φωνήν : πῇ με φέρεις θεόταυρε ; τίς ἔπλεο ; πῶς δὲ κέλευθα ἀργαλέ ' εἰλιπόδεσσι διέρχεαι οὐδὲ |
| , κἄφθημεν οὔπω τεύχεσιν πεφαργμένον Ἀργεῖον ἐσπεσόντες ἐξαίφνης στρατόν . κοὐδεὶς ὑπέστη , πεδία δ ' ἐξεπίμπλασαν φεύγοντες , ἔρρει | ||
| ! [ [ ] ν ! [ * * * κοὐδεὶς παλαιῶν οὐδὲ τῶν νεωτέρων [ ἑκὼν ἄπεστι τῶνδε διστοίχων |
| ἀπὸ τουτέου τοῦ πτυέλου , ἑβδομαίου ἐόντος τοῦ νουσήματος . Ἐλπὶς δὲ τὸν τὰ τοιαῦτα πτύοντα ἀποθανεῖσθαι τεσσαρεσκαιδεκαταῖον , ἢν | ||
| φιλοτεχνῆσαι καὶ παραστῆσαι σαφῶς , ὅπως ἑκάστῳ βιῶναι προσήκει : Ἐλπὶς δὲ ἡ πάντα πείθουσα παραχωρεῖ τοῖς ἐκείνου πλεονεκτήμασι καὶ |
| φύγοις κακόν : ἀλλά νυ καὶ τὰ ἄνθρωποι ῥέζουσιν ἀιδρείῃσι νόοιο : χρήματα γὰρ ψυχὴ πέλεται δειλοῖσι βροτοῖσιν . δεινὸν | ||
| , / ἀλλ ' ὑπεροπλίηι [ τε ] καὶ ἁμαρτωλῆισι νόοιο / ἶσα Διὶ βρομέει , κεφαλὴν δ ' ὑπὲρ |
| δ ' ἔτι μοῦνος ἀμετροεπὴς ἐκολῴα , ὃς ἔπεα φρεσὶν ᾗσιν ἄκοσμά τε πολλά τε ᾔδη μάψ , ἀτὰρ οὐ | ||
| τὰ δὲ ἕλκεα φλεγμαίνειν , καὶ ἐν τῇσι νούσοισιν ἔστιν ᾗσιν ὀδύνας γίνεσθαι , ταῦτα δὲ οὐ δοκέουσι χρεὼν εἶναι |
| πέπρακται ; τί τῶν κολάσεων τούτων ἄξιον ; ὅσαι τὰς δειλαίας ἡμᾶς ἁμαρτίαι περιμένουσιν : ὅσα διὰ τὰ πονηρὰ τῶν | ||
| ἴδον , ὣς ἐμάνην , ὥς μοι πυρὶ θυμὸς ἰάφθη δειλαίας , τὸ δὲ κάλλος ἐτάκετο . οὐκέτι πομπᾶς τήνας |
| καί οἱ πεφραδέτην , ὅσα περ πέπρωτο γενέσθαι ἀμφὶ Κρόνῳ βασιλῆι καὶ υἱέι καρτεροθύμῳ : πέμψαν δ ' ἐς Λύκτον | ||
| μήνυμα δι ' Ἑρμοῦ , ὄναρ διὰ χρησμοῦ Ἀπόλλωνος Ἀντιόχῳ βασιλῆι τάδε χρᾷ Φοῖβος Ἀπόλλων , κτιζέμεναι πτολίεθρον ἀγακλεές , |
| ἐπακούσαις . ἀλλὰ τί ἢ ἔριδας καὶ νείκεα νῶϊν ἀνάγκη νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον ὥς τε γυναῖκας , αἵ τε χολωσάμεναι | ||
| Β . ἀλλὰ τί ἢ ἔριδας καὶ νείκεα νῶιν ἀνάγκη νεικεῖν ἀλλήλοισιν ἐναντίον , ὥς τε γυναῖκας , αἵ τε |
| εἰκότως ἄρα σοι εἶχεν αἰτίαν ὁ Ζεύς , ὡς τὰς φρένας μοι λυμαινόμενος : ἐν δὲ χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ ἀλλαγῇ | ||
| ἱκάνει κλήρου σημαντῆρα φυτοτρόφονὧς τότ ' ἄνακτος Αἰήταο βαρεῖαι ὑπὸ φρένας ἦλθον ἀνῖαι : ἤιε δ ' ἐς πτολίεθρον ὑπότροπος |
| αἰῶνος εἴδωλον : τὸ γάρ ἐστι μόνον ἐκ θεῶν : εὕδει δὲ πρασσόντων μελέων , ἀτὰρ εὑδόντεσσιν ἐν πολλοῖς ὀνείροις | ||
| ἐπὶ τῶν ὑπὲρ μηδὲν πονούντων . Ὑπὸ παντὸς λίθου σκορπίος εὕδει : ἐπὶ κακοήθων . Ὑπὲρ τὰ ἐσκαμμένα πηδᾶν : |
| Ψ , , Ε . ἴκμενον οὖρον ἵει . . ἐσθλὸν ἑταῖρον . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἑταῖρον | ||
| Πλευρώνιον , ὅς μοι ἀνέστη : Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα , δουρὶ δ ' ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ |
| ἐνιπήν . τόφρα δὲ τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ ' ἐλαίῳ , ἀμφὶ | ||
| ἐς ἄεθλα λιγυφθόγγου μέλος αὐδῆς , ὣς οἵ γ ' ἐνδυκέως κομιδὴν εὔφρουρον ἔχουσι , ὄφρα σφι πνοιή τε μένῃ |
| σῇσι θεοπροπίῃσιν ἐνίσπες , εἰ καὶ ἐμοὶ τοιόνδε θεοὶ τελέουσιν ὄλεθρον οἷον Ἀλωιάδῃσι πατὴρ τεὸς ἐγγυάλιξε : φράζεο δ ' | ||
| τῶν ὀλέθρου ἀξίων . ἤγουν καταπόντισον . βάλλ ' ἐς ὄλεθρον : καὶ , βάλλ ' ἐς φθόρον : καὶ |
| : ἱκανὼ γὰρ τὼ φύλακε κωλύοντε , δέος τε καὶ αἰδώς , αἰδὼς μὲν ὡς γονέων μὴ ἅπτεσθαι εἴργουσα , | ||
| οὐκ ἐθέλει νεικεῖν : ἵνα γὰρ δέος , ἔνθα καὶ αἰδώς . οὐκ ἐφάμην Ἀχιλῆϊ χολωσέμεν ἄλκιμον ἦτορ ὧδε μάλ |
| δάκρυ βάλω . Ἀγρεύσας τὸν νεβρὸν ἀπώλεσα , χὠ μὲν ἀνατλὰς μυρία , καὶ στήσας δίκτυα καὶ στάλικας , σὺν | ||
| : τὰ ἀπὸ μητρὸς αὐτῷ γινόμενα : ὁ πάντ ' ἀνατλὰς Οἰδίπους : τί ἥμαρτεν ὁ Οἰδίπους ὅτι καὶ αὐτὸς |
| Μεσσηνίοις πολίτης εἴη , ἔχρησεν ἡ Πυθία : ὦ μέγα χάρμα βροτοῖς βλαστὼν Ἀσκληπιὲ πᾶσιν , ὃν Φλεγυηὶς ἔτικτεν ἐμοὶ | ||
| ἵκανεν , ἄλγος μὲν μνησθέντι ποδώκεος ἀμφ ' Ἀχιλῆος , χάρμα δ ' ἄρ ' , οὕνεκά οἱ κρατερὸν παῖδ |
| ⌊ τε ⌋ πίθοι κατακείαται ἐν Διὸς οὔδει . ἐν ἀρρήκτοισι δόμοισιν : κακῶς δὲ εἶπεν ἐν ἀρρήκτοισι δόμοισιν ἀντὶ | ||
| οὐδέ ἑ τάρβος οὐλοὸν οὐδὲ βαρεῖαι ὑπήλυθον Αἰήταο μήνιες : ἀρρήκτοισι δ ' ἐνιζεύξας ἔχεν ὅρκοις . τῶ καὶ ὅτ |
| οὔτι πέλει σθένος οὐδέ τις ἀλκὴ τρηχείαις γενύεσσιν ὑπερφιάλως ἐρύσαντα ἐκφυγέειν , ἅτε πῶλον ἀποπτυστῆρα χαλινῶν : ἀλλ ' αἰεὶ | ||
| τε κυκλώσαντο ἱέμενοι ] μάρψαι ? , ταὶ δ ' ἐκφυγέειν καὶ ἀλύξαι . ἔς τε Κεφαλλήνων ] ἀγερώχων φῦλον |
| δὴ μέγιστα ἔρχομαι ἐρέων : νόμαιά τε κινέει πάτρια καὶ βιᾶται γυναῖκας κτείνει τε ἀκρίτους . Πλῆθος δὲ ἄρχον πρῶτα | ||
| τὰν ἀλάθειαν βιᾶται . σημείωσαι τὸ δοκεῖν καὶ τὴν ἀλήθειαν βιᾶται . κύριον . τὸ δοκεῖν κύριόν ἐστιν . κατατείνας |
| τέτμῃ ἀταρτηροῖο γενέθλης , ζώει ἐνὶ στήθεσσιν ἔχων ἀλίαστον ἀνίην θυμῷ καὶ κραδίῃ , καὶ ἀνήκεστον κακόν ἐστιν . ὣς | ||
| δεσμώτης ἔτρωγε κριθὰς χόρτον , ὥσπερ εἰώθει . δηχθεὶς δὲ θυμῷ καὶ περισσὸν οἰμώξας , σκύμνον θεωρῶν ἁβρότητι σὺν πάσῃ |
| ἀνθρώπων ἀλεείνων : Ἴσανδρον δέ οἱ υἱὸν Ἄρης ἆτος πολέμοιο μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε κυδαλίμοισι : τὴν δὲ χολωσαμένη χρυσήνιος Ἄρτεμις | ||
| δᾳδοφόροι μελανείμονες ὄμμα πυροῦσι τὸν ἐν εὐρυχόρῳ ποτ ' Ἀφίδνῃ μαρνάμενον Θησεὺς Ἑλένης ἕνεκ ' ἠϋκόμοιο κτεῖνεν συκάμινον ἔσθ ' |
| ἄκνηστιν κεῖτ ' ἄπνοος : ἐν δὲ λιπόντων ὕδρης Λερναίης χόλον αἵματι πικρὸν ὀιστῶν , μυῖαι πυθομένοισιν ἐφ ' ἕλκεσι | ||
| ἀλλ ' ἔτι καὶ νῦν παύε ' , ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα : σοὶ δ ' Ἀγαμέμνων ἄξια δῶρα δίδωσι |
| ἢ κάτω ἢ ἄνω , χαλεπωτέρα παύειν : ἡ γὰρ αὐτομάτη ὑπὸ βίης γινομένης τῷ σώματι βιᾶται : ἢν δ | ||
| : ταύτῃ δὲ πολλῷ ὑπερφέρει ἡ κάνναβις : αὕτη καὶ αὐτομάτη καὶ σπειρομένη φύεται . Καὶ ἐξ αὐτῆς Θρήικες μὲν |
| πυρετοὺς τοὺς ἐν τῷ χειμῶνι : ἡ δὲ φυλακὴ ἔστω ἡσυχίη καὶ ἰσχνασίη καὶ τῆς κοιλίης κένωσις : ῥοφήμασι δὲ | ||
| σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα φύρσω αἵματος : ἡσυχίη δ ' ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ ' εἴη |
| εἶδος ἔχουσα πετροῦται : στενάχει δ ' ὑψιπαγὴς Σίπυλος . θνατοῖς ἐν γλώσσᾳ δολία νόσος , ἇς ἀχάλινος ἀφροσύνα τίκτει | ||
| : ἀνάλγητα γὰρ οὐδ ' ὁ πάντα κραίνων βασιλεὺς ἐπέβαλε θνατοῖς Κρονίδας : ἀλλ ' ἐπὶ πῆμα καὶ χαρὰ πᾶσι |
| ὅταν γὰρ πρὸς ταῦτα ἔχῃ μὲν μηδὲν ὅτι λέγῃ , γελᾷ δέ , αὑτοῦ καταγελάσεται καὶ ὑπὸ τῶν παρόντων αὐτὸς | ||
| , οὐδὲν οἶδεν , ὡς ἔοικεν , ἐφ ' ᾧ γελᾷ οὐδ ' ὅτι πράττει : κάλλιστα γὰρ δὴ τοῦτο |
| ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν . Ἠΰτε πῦρ ἀΐδηλον ἐπιφλέγει ἄσπετον ὕλην οὔρεος ἐν κορυφῇς , ἕκαθεν δέ | ||
| φασι γένος φράσσασθαι ὀνίσκου , ἀλλ ' ἔτι τοῦτ ' ἀΐδηλον ἐν ἀνθρώποισι τέτυκται . Εὖτ ' ἂν δ ' |
| ἐποίησεν ἀρχόμενον τὸν Ὀδυσσέα καὶ λέγονθ ' οὕτω Πᾶσι γὰρ ἀνθρώποισιν ἐπιχθονίοισιν ἀοιδοὶ τιμῆς ἔμμοροί εἰσι καὶ αἰδοῦς , οὕνεκ | ||
| κατέκταν . ἀλλ ' οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν : εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας |
| ἤδη δέ τινα καὶ κλάδοις περισχεθέντα καὶ ἐμποδίζοντα ἐς τὸν ὠκὺν δρόμον ὑπὸ ῥύμης τὸ θηρίον ὠθούμενον ἀπήραξε . καὶ | ||
| λάβεν ἄλγος . τλῆ δ ' Ἀΐδης ἐν τοῖσι πελώριος ὠκὺν ὀϊστόν , εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο |
| ' Ἀθήνῃ : “ κλῦθί μευ , ὃ χθιζὸς θεὸς ἤλυθες ἡμέτερον δῶ καί μ ' ἐν νηῒ κέλευσας ἐπ | ||
| . ἀντὶ τοῦ ὀρέξασα ἔπιεν . . . Ψ . ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι : ὅτι ἄνω εἶπεν εἰς |
| θῆλυ δὲ καὶ ζῶον κατέχῃ Κυλλήνιος Ἑρμῆς , πάσχους ' αἴσχεα πολλὰ γυναικῶν ἔργα τελοῦντες : δηθάκι καὶ σπορίμης αἰδοῦς | ||
| Ἀθάνα ὄργανα ἔῤῥιψεν ἱερᾶς ἀπὸ χειρὸς εἶπέ τε : ἔῤῥετε αἴσχεα , σώματι λύμα , ἐμὲ δ ' ἐγὼ κακότατι |