| ἐπ ' ἔργον ἀπ ' ἔργου μεταπηδᾶν . ὁπότε γὰρ λήξειε τοῦ διοικεῖν , ἀριστήσας ὅσον παρεῖχε ζῆν , οὐκ | ||
| ἀριθμήσαντες , ἀπὸ Κρόνου αὖθις ἔδωκαν : εἰς ὃν δὴ λήξειε τόπον καὶ ἄνακτα τόποιο σκέπτονται τούτων ἐπιμάρτυρας οἵτινές εἰσιν |
| εἰπὼν ἀνέμοισι μίγη καὶ ἄιστος ἐτύχθη : οἳ δὲ νόῳ φράσσαντο θεοῦ μένος . Αἶψα δ ' ἄρ ' αὐτοῖς | ||
| , ἀλλὰ συνεχῶς μάχονται . νῦν δέ φησιν Ἕκτορα δὲ φράσσαντο βοὴν ἀγαθὸν καὶ ἑταίρους : πρότερον δὲ οὐ καθεώρων |
| σπουδάζουσιν ἀκηλιδώτους ἐσθῆτας ἀμπεχόμενοι , διάνοιαν δὲ κεκηλιδωμένην ἄχρι τῶν ἀδύτων εἰσάγοντες οὐκ αἰδοῦνται . κἂν μέν τι τῶν θρεμμάτων | ||
| καὶ ἀρχιερέως , εἶτ ' εἰς τὸν νεὼν ἄχρι τῶν ἀδύτων εἰσενεγκεῖν : ὁ δὲ τὰ προσταχθέντα ποιήσας ἐκαραδόκει τὸ |
| καὶ ἀμείλικτον ᾄδουσιν . Ἀέθλων ] * Τινὲς πρὸς τὸ ἀέθλων λαμβάνουσιν ἔξωθεν ἀπό , οὕτω : Τὸ δὲ εὖ | ||
| , ἀνὰ δ ' αὐλὸν ἐπ ' αὐτὰν ὄρσομεν ἱππίων ἀέθλων κορυφάν , ἅ τε Φοίβῳ θῆκεν Ἄδραστος ἐπ ' |
| ἴτε σὺν Ἡρακλέος ἀριστογόνῳ ματρὶ πὰρ Μελίαν χρυσέων ἐς ἄδυτον τριπόδων θησαυρόν , ὃν περίαλλ ' ἐτίμασε Λοξίας , Ἰσμήνιον | ||
| θεῶν , ἐδεήθην μὲν χρησμῳδῆσαί μοι τὴν Πυθίαν σεισθέντων τῶν τριπόδων , ὅθεν δεῖ κατατολμῆσαι τοῦ πράγματος , ἐπεὶ δὲ |
| ῥῆσιν θέσαν . γείτονα δ ' ἐκκάλεσεν Διὸς ὑψίστου προφάταν ἔξοχον , ὀρθόμαντιν Τειρεσίαν : ὁ δέ οἱ φράζε καὶ | ||
| νῦν , υἱὸν ἐπεί μοι δῶκε γενέσθαί τε τραφέμεν τε ἔξοχον ἡρώων : ὃ δ ' ἀνέδραμεν ἔρνεϊ ἶσος : |
| δυσχίμου πλημυρίδος , πλόκαμον ἰδούσῃ τόνδε : πῶς γὰρ ἐλπίσω ἀστῶν τιν ' ἄλλον τῆσδε δεσπόζειν φόβης ; ἀλλ ' | ||
| παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' : ἑκὼν δὲ τίς |
| οἶνον , ἂψ δ ' ἐν χερσὶν ἔθηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν . αὐτὰρ ὁ βῆ κατὰ δῶμα φίλον τετιημένος ἦτορ | ||
| τῆς μάχης καὶ δυσμενῶν ἦν συμφορὰ κλόνος , στόνος , λαῶν δὲ τῶν σῶν χαρμονὴ νικηφόρος . ὡς οὖν σταθέντες |
| τὸν δὲ ὁ πλοῦτος , λυθήσεται πάντως ἡ φιλία τῶν φιλητῶν ἀπόντων . τοῦτο δὴ συμβήσεται καὶ τοῖς διὰ τὸ | ||
| φιλοῦμεν γὰρ καὶ τὰ ἄψυχα διά τι τούτων τῶν τριῶν φιλητῶν : ἀλλ ' οὐ φιλία τὸ τοιοῦτον : φιλία |
| θρήνοις τὸν αὐτὸν ἀριθμὸν τίθησι τῶν ὑπὸ τοῦ Οἰνομάου ἀναιρεθέντων μνηστήρων . πέφνε δὲ τρεῖς καὶ δέκα ἄνδρας : τετράτῳ | ||
| : αὐτίκα γὰρ φάτις εἶσιν ἅμ ' ἠελίῳ ἀνιόντι ἀνδρῶν μνηστήρων , οὓς ἔκτανον ἐν μεγάροισιν : εἰς ὑπερῷ ' |
| μόνης τὸν Ἥφαιστον λέγοντι γεγενῆσθαι : Ἥρη δ ' Ἥφαιστον κλυτὸν οὐ φιλότητι μιγεῖσα γείνατο . Ὅμηρος δὲ Διὸς καὶ | ||
| δὲ τάπητα λιανθέα δῶκε φέρεσθαι ἀθλοφόρῳ Πολυδεύκει : ὃ γὰρ κλυτὸν ᾔρατο νῖκος . Αὐτὸς δ ' εὐκαμπὲς τόξον λάβεν |
| δυᾶν . Μοῦσα , τίς πρῶτος λόγων ἆρχεν δικαίων ; Πλεισθενίδας Μενέλαος γάρυϊ θελξιεπεῖ φθέγξατ ' , εὐπέπλοισι κοινώσας Χάρισσιν | ||
| [ : τῶν ] μὲν κρείων Ἀγαμέμνων [ ἆρχε ] Πλεισθενίδας [ ] βασιλεὺς [ ] ἀγὸς ἀνδρῶν Ἀτρέος ἐσθλοῦ |
| ὄσσαν ἱεῖσαι μέλπονται , πάντων τε νόμους καὶ ἤθεα κεδνὰ ἀθανάτων κλείουσιν , ἐπήρατον ὄσσαν ἱεῖσαι . αἳ τότ ' | ||
| ἔτικτεν . ὧς δὲ καὶ ὧλλοι πάντες ὅσοι συνέπονται ἑταῖροι ἀθανάτων υἷές τε καὶ υἱωνοὶ γεγάασιν . ” Τοῖα παρέννεπεν |
| ἔδωκαν : εἰς ὃν δὴ λήξειε τόπον καὶ ἄνακτα τόποιο σκέπτονται τούτων ἐπιμάρτυρας οἵτινές εἰσιν : τῶν ἄπο δὴ φράσσαντο | ||
| τῶν γ ἀστέρων Ἄρεως , Ἀφροδίτης , Ἑρμοῦ , τότε σκέπτονται τίς τὴν συναφὴν τῆς Σελήνης ἔσχεν ἐν τῇ γενέσει |
| τὰς προπόσεις καὶ τὸ μύροις χρήσασθαί φησιν : ἀεὶ δὲ στεφάνοισι κάρα παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς , οἷς ἂν γαίας | ||
| ἐς δαῖτα χωρεῖν . ὡς δ ' ἐπληρώθη στέγη , στεφάνοισι κοσμηθέντες εὐόχθου βορᾶς ψυχὴν ἐπλήρουν . ὡς δ ' |
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ | ||
| δέρας χερσὶν ἐφαπτομένα : „ Αὖθι μένοις παρὰ πατρί , τέκοις δ ' ἐπὶ λῴονι μοίρᾳ ἄλλαν σῷ πολιῷ γήραϊ |
| ' Εὐρύτῳ Οἰχαλιῆϊ , οἵ ῥα καὶ ἀθανάτοισιν ἐρίζεσκον περὶ τόξων . τῶ ῥα καὶ αἶψ ' ἔθανεν μέγας Εὔρυτος | ||
| τῶν Γηρυόνου βοῶν . ὠκέα βέλη : ἀλληγορεῖ ἀπὸ τῶν τόξων μεταφέρων ἐπὶ τὰ ποιήματα : φαρέτρα μὲν γὰρ ἡ |
| ὀρθρεύουσαν ψυχὰν ἐκπληχθεῖς ' ἦλθον φρίκαι . ἤδη τις ἔβα Δαναῶν κῆρυξ ; τῶι πρόσκειμαι δούλα τλάμων ; ἐγγύς που | ||
| ἀποπτύει δ ' ἁλὸς ἄχνην : ὣς τότ ' ἐπασσύτεραι Δαναῶν κίνυντο φάλαγγες νωλεμέως πόλεμον δέ : κέλευε δὲ οἷσιν |
| ] ὧι λισσὴ στείβεται [ ἱμείρω πᾶν ἦμαρ ἀμοιβαδὸν [ Αἰακίδη [ ! ] Δολόπων [ ] ! θελενι [ | ||
| ἐκέκαστο ἰθύνειν : Πηλῆα δ ' ἐπεσσύμενος προσέειπεν : “ Αἰακίδη , πῶς καλὸν ἀφειδήσαντας ἀέθλων γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ δὴν |
| θανάτου , οὐδ ' ἡσύχιμον ἁμέραν ὁπότε παῖδ ' ἀελίου ἀτειρεῖ σὺν ἀγαθῷ τελευτάσομεν : ῥοαὶ δ ' ἄλλοτ ' | ||
| θανάτου : ἐπεὶ ἐν αὐτῇ θανόντες ἡσυχάζομεν . θανάσιμον . ἀτειρεῖ σὺν ἀγαθῷ : ἀβλαβεῖ . ἀκαταπονήτῳ . ἀνεμποδίστῳ . |
| ἀνδράσι τοῖσι μεταῦτις [ . ὃν δέ κε φίλτατον ἔσχε ἀνάκτων ἡ βασίλεια [ οὗτος καὶ Ἀσίας τε καὶ Εὐρώπης | ||
| , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί : ἀλλ ' ἄγε νῦν ἴομεν : |
| ποτ ' ἐνὶ Κνωσσῷ εὐρείῃ Δαίδαλος ἤσκησεν καλλιπλοκάμῳ Ἀριάδνῃ . Ἔνθα μὲν ἠίθεοι καὶ παρθένοι ἀλφεσίβοιαι Ὠρχεῦντ ' ἀλλήλων ἐπὶ | ||
| ἄρ ' ἀνθίσταντο , νεῶν δ ' ὑπόεικον ἀνάγκῃ . Ἔνθα δ ' ἀνὴρ ἕλεν ἄνδρα κεδασθείσης ὑσμίνης ἡγεμόνων . |
| μέσον οὐρανὸν ἄλλοτε μέν τε τέχνας δῶκε βροτοῖσι βαναύσους ἔργα βίοιο : ὁππότε δ ' εὐεργῶν ἐπιμαρτυρίῃσι σὺν ἄστρων δέρκηθ | ||
| ἔτισας , ὃς μακρόν γέ μ ' ἔθηκας ἔχειν αἰῶνα βίοιο ἑπτά τ ' ἐπὶ ζώειν γενεὰς μερόπων ἀνθρώπων . |
| νιν ἄτερ μαζοῖο τίθητι ; ζαλωτὸς μὲν ἐμὶν ὁ τὸν ἄτροπον ὕπνον ἰαύων Ἐνδυμίων : ζαλῶ δέ , φίλα γύναι | ||
| † τὸ λαχεῖν ἐξ εἱμαρμένης μέλλον τινὶ καὶ ἀπὸ τοῦ ἄτροπον καὶ ἀμετάθετον εἶναι . πήναις ἀτράκτοις νήμασι παρὰ τὸ |
| τὰ μὲν [ ἂν ] Μοίσαι σεσοφισμέναι [ ] εὖ Ἑλικωνίδες [ ] ἐμβαίεν λογ ? [ : θνατὸς δ | ||
| ] Μοίσαι ? σεσοφισμέναι ? ? [ ] ? εὖ Ἑλικωνίδες ? [ ] ἐμβαίεν ? † λόγωι [ † |
| , καὶ τὴν ῥητορικὴν οὐ κολάκων ἔργον , ἀλλ ' ἡρώων τινῶν εἶναι : ὥστε μὴ τοῖς μαγείροις γε προσήκειν | ||
| ἐπὶ πρυμνοῖς τῆς ἀγορᾶς κεῖται θανὼν , δίχα τῶν ἄλλων ἡρώων . τὸ δὲ χʹ ὅτι πρυμνοῖς ἀγορᾶς εἶπεν ἀντὶ |
| ἄγχι παρασταῖεν καὶ τοξαζοίατο φωτῶν . οἶος δή με Φιλοκτήτης ἀπεκαίνυτο τόξῳ δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅτε τοξαζοίμεθ ' Ἀχαιοί | ||
| . ” ἐκαίνυτο ἐνίκα : “ οἶος δέ με Φιλοκτήτης ἀπεκαίνυτο τόξῳ . ” ἔκαμον προέκαμον . ἐκάμοντο κατειργάσαντο : |
| ἐγὼ τείσαιμι χάριν μετόπισθεν ἀρωγῆς ᾗ θέμις , ὡς ἐπέοικε διάνδιχα ναιετάοντας , οὔνομα καὶ καλὸν τεύχων κλέος : ὧς | ||
| αὖ στεφάνους ἐπὶ δεξιὰ πᾶσιν ἔδωκεν , οἳ ῥόδον ἀμφεπλέκοντο διάνδιχα κοσμηθέντες . κρητὴρ δὲ Βρομίου ἐκεράννυτο : πίνετο δ |
| τῶν πλίνθων τῶν ἐπῳκοδομημένων ἀλλήλαις , τό τε πλῆθος αὐτῶν ἀριθμήσαντες καὶ τὸ πάχος συντεκμηράμενοι φ ταῖς ἐπιβολαῖς : ἐπιβολαί | ||
| οʹ ὀκτώ εἰσι , τὸ πρῶτον ἐνταῦθα τοῦ ὀνόματος γράμμα ἀριθμήσαντες καὶ τὸ ὕστερον . ἡ δὲ ἀληθεστέρα λύσις τοιαύτη |
| ζωοῖσιν ἔναυσμα , ὑψιφανὴς Αἰθήρ , κόσμου στοιχεῖον ἄριστον , ἀγλαὸν ὦ βλάστημα , σελασφόρον , ἀστεροφεγγές , κικλήσκων λίτομαί | ||
| Ἴδηθεν μεδέων , κύδιστε μέγιστε , δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι . προσαγορεύουσι δέ τινα τῶν αὐτοτελῶν καὶ |
| : οὐδὲ τραπέζῃ γνώτην ἀλλήλω : πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν Ἴφιτον Εὐρυτίδην , ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν , ὅς οἱ τόξον | ||
| χορδῇσιν λιπαρῇσί τ ' ἐπορνύμενος λαγόνεσσιν . Ὑδρόχαρις δ ' ἔπεφνεν Πτερνοφάγον βασιλῆα , ἔσχατος δ ' ἐκ λίμνης ἀνεδύσετο |
| ὁρίων τ ' αἰθωπὰ κέλευθα δωδεκατημορίων τ ' ἄστρων κυκλόεσσαν ἐνισπεῖν Ζωδιακήν , ἐξ ὧν γενεαὶ τέχναι τε βροτοῖσιν κλωστὴν | ||
| ἵκοντο [ κατέλεξαν ] ? [ [ ] ν ? ἐνισπεῖν [ [ ] ε ? γὰρ αἰνῶς [ [ |
| ἐννεσίῃσιν , ἀέθλιον Ἡρακλῆι ὕστερον ὄφρα γένοιτο , πάγος Κερύνειος ἔδεκτο . σὺν δὲ καὶ ὧλλοι : τῆς νεωτέρας Ἰάδος | ||
| οὐδέ μιν ἔμπης ἔλλαθεν , ἀλλ ' ἐνόησε κακορραφίην καὶ ἔδεκτο παῖδ ' ἑτέρην , ἀμφοῖν δ ' ἐμίγη συνομαίμοσιν |
| ! ] ναδ [ ! ! ] ὦδε . τὦναρ ὦδ ' ἰ [ ! ! ! ! ! ! | ||
| ] . ἄκουσον δή ἄ σοι χρεΐζους [ ] ' ὦδ ' ἔβην ἀπαγγεῖλαι : ὀ Ματαλίνης [ ] τῆς |
| κάρη παρὰ δαῖτα πυκάζου παντοδαποῖς , οἷς ἂν γαίης πέδον ὄλβιον ἀνθῇ , καὶ στακτοῖσι μύροις ἀγανοῖς χαίτην θεράπευε , | ||
| ἐς Αἴτναν , ἔνθ ' ἀναπεπταμέναι ξείνων νενίκανται θύραι , ὄλβιον ἐς Χρομίου δῶμ ' . ἀλλ ' ἐπέων γλυκὺν |
| ἐν μέσοισι Θέμις , εἵνεκεν πεπρωμένον ἦν , φέρτερον πατέρος ἄνακτα γόνον τεκεῖν ποντίαν θεόν , ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον | ||
| ἀμφιάνακτας αὐτοὺς ἐκάλουν ἔστι δὲ τοῦ Τερπάνδρου ἀμφ ' ἐμοὶ ἄνακτα ἑκατηβόλον . λείπει δὲ τὸ ἔσο ἢ τὸ χόρευε |
| Ὀξειῶν κατὰ τὰ Τρωικὰ Μέγητα ἄρχειν φησὶν Ὅμηρος ” ὃν τίκτε Διὶ φίλος ἱππότα Φυλεύς , ὅς ποτε „ Δουλίχιόνδ | ||
| Ἀγκαίωι . . . ὃν Ἰμβρασίοισι παρ ' ὕδασιν Ἀστυπάλαια τίκτε Ποσειδάωνι ] ὅτι Ποσειδῶνος καὶ Ἀστυπαλαίας τῆς Φοίνικος ὁ |
| Φρίξον ἔπεισε , μητρυιῆς φεύγοντα δόλον πατρός τε θυηλάς , δέχθαι , ἐπεὶ πάντη καὶ ὅτις μάλα κύντατος ἀνδρῶν Ξεινίου | ||
| τοὐναντίον καὶ ἐπευφήμησαν ἅπαντες αἰδεῖσθαί θ ' ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα . εἰ δ ' αὖ καὶ ὁ στρατὸς |
| λόγχην ἁρπάσας ἔδραμον ἐπὶ τὸ τεῖχος , οὗ καὶ τῶν ἐφήβων τινὰς συνεστηκότας ἑώρων . ἦν δὲ ἡ φυλακὴ τῶν | ||
| τὴν Ῥώμην ἐπείγετο , ἄγων καὶ τοὺς παῖδας ἐς ἡλικίαν ἐφήβων ἤδη τελοῦντας . ἀνύσας δὲ τὴν ὁδοιπορίαν , τά |
| καὶ ἐπὶ πόλεμον ὁρμῶσα . ὁ δὲ Ἀπίων ἡ τοὺς λαοὺς σώζουσα . λαρόν προσηνές , ἡδύ . εἴρηται δὲ | ||
| ἑπτὰ τὸν ἀριθμόν , καὶ [ τοὺς ] ἄλλους ὁμοίως λαοὺς αὐτόχθονας . ἀκολούθως δὲ τούτοις νομισθῆναι τὴν νῆσον ἱερὰν |
| Ἰδαίοιο ῥεέθροις παῖδα Πάριν Πριάμοιο , τὸν ἀγλαὸν ἡβητῆρα , Τροίης βουκολέοντα κατ ' οὔρεα , τέκνον , ἀκούεις , | ||
| ὑφαντήν , πόλλ ' , ὅς ' ἂν οὐδέ ποτε Τροίης ἐξήρατ ' Ὀδυσσεύς , εἴ περ ἀπήμων ἦλθε , |
| ποιήσειαν ἐπὶ νόον νησιώτῃσι , ἐλθεῖν ἐπὶ Λυδῶν παῖδας σὺν ἵπποισι . Τὸν δὲ ὑπολαβόντα φάναι : Ὦ βασιλεῦ , | ||
| Ἀθηνᾶς γενόμενον οἶδεν ὁ Ἀντίλοχος ; καὶ τὸ τοῦ Τυδείδεω ἵπποισι [ περισσόν : καὶ γὰρ ἄνευ τούτου ] δῆλον |
| Οὐρανιώνων ἄλλος ἐν ἀθανάτοισιν ἔχοι βασιληίδα τιμήν . πεύθετο γὰρ Γαίης τε καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος οὕνεκά οἱ πέπρωτο ἑῷ ὑπὸ | ||
| μὲν ἀνθερεῶνι περίπλοκος ἡδέϊ δεσμῶι μητέρι χεῖρας ἕλιξε συνήορος αὐχένι Γαίης τερπωλῆι φιλότητος : ἀειρομένου δὲ καρήνου Καρπὸς ἀνηέξητο καὶ |
| ρεις , πάτερ , οὐ σέο πάτρην [ ] μη μακάρεσσιν ἐρίζω [ ] ! ς ἐβάλοντο τιθήνης Τί βλοσυροῦ | ||
| ἐθάμβεον , εὖτ ' ἐσίδοντο Ἄρεος ἀκαμάτοιο βαθυκνήμιδα θύγατρα εἰδομένην μακάρεσσιν , ἐπεί ῥά οἱ ἀμφὶ προσώπῳ ἄμφω σμερδαλέον τε |
| χαμάδις βόμβησε πεσοῦσα . γνῶ δ ' Αἴας κατὰ θυμὸν ἀμύμονα ῥίγησέν τε ἔργα θεῶν , ὅ ῥα πάγχυ μάχης | ||
| πολὺ πάντων εἶναι ἄριστον τῶν ἄλλων οἴνων , μετ ' ἀμύμονα Χῖον ἄλυπον . ἔστι δέ τις οἶνος , τὸν |
| γε ἰδὼν γήθησεν Ἀχιλλεύς . τὼ μὲν ταρβήσαντε καὶ αἰδομένω βασιλῆα στήτην , οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδ ' ἐρέοντο | ||
| . Τιθωνῷ δ ' Ἠὼς τέκε Μέμνονα χαλκοκορυστήν , Αἰθιόπων βασιλῆα , καὶ Ἠμαθίωνα ἄνακτα . αὐτάρ τοι Κεφάλῳ φιτύσατο |
| ' Ἑλένη πυργείαν σκοπήν στέφανοι χειρῶν κλητῆρα προσφοραῖος ἐκ τῶν ἀέλπτων μᾶλλον ὤρχησαι φρένας κότυλον οἴνου πλέον Νυμφαῖον ὄχθον οὐδ | ||
| κοὐδὲν ἀναύδατον φατίσαιμ ' ἄν , εὖτέ γ ' ἐξ ἀέλπτων Αἴας μετανεγνώσθη θυμῶν Ἀτρείδαις μεγάλων τε νεικέων . Ἄνδρες |
| τ ' ἐξέστρεψε καὶ ἐξετάνυσς ' ἐπὶ γαίῃ : τοῖον Πάνθου υἱὸν ἐϋμμελίην Εὔφορβον Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπεὶ κτάνε τεύχε ' | ||
| : καὶ τοῦ μὲν ἀπήμβροτεν : οὐ γὰρ Ἀπόλλων εἴα Πάνθου υἱὸν ἐνὶ προμάχοισι δαμῆναι : αὐτὰρ ὅ γε Κροίσμου |
| δ ' ἐκ ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ | ||
| , ἕτερον δὲ φάος Πυρόεις καθορῆται , ἀμφοτέρων δμώων τοκέων φράσσαιο γεγῶτα . καὶ δὲ καὶ ὁππότ ' ἂν ἐν |
| διὰ μὲν δὴ ταῦτα κελεύει καὶ ἀπ ' αὐτῶν τῶν βωμῶν ἐκδοῦναι τὸν ἀνδροφόνον . Ἀλλ ' οἱ μὲν ξίφεσιν | ||
| ἐν Πειραιεῖ , ὡς Ἀμμώνιος ὁ Λαμπρεὺς ἐν τῷ περὶ βωμῶν φησι , καὶ τὰ περὶ τῆς Αἰγιναίας τριήρους , |
| ' ὥριον ἄνδρα γάμου μεμνημένον εἶναι καὶ παίδων ζητεῖν ἐξοπίσω γενεήν . τῇ δ ' ἕκτῃ περὶ πάντα καταρτύεται νόος | ||
| Ἄργον Ἀθηναίης καμέειν ὑποθημοσύνῃσι : νῦν δ ' ἂν ἐγὼ γενεήν τε καὶ οὔνομα μυθησαίμην ἡρώων , δολιχῆς τε πόρους |
| ταμίη παρέθηκε φέρουσα , εἴδατα πόλλ ' ἐπιθεῖσα , χαριζομένη παρεόντων : ] ἐσθέμεναι δ ' ἐκέλευεν : ἐμῷ δ | ||
| παρόντων τὰ μέλλοντα προέγνωμεν , καὶ διὰ τοῦτο πρότερον τῶν παρεόντων ἐμνημονεύσαμεν . Ὁκόσα τε παραλείπουσιν οἱ ἀσθενέοντες ἐκδιηγούμενοι [ |
| Ψ , , Ε . ἴκμενον οὖρον ἵει . . ἐσθλὸν ἑταῖρον . * ) [ ἡ διπλῆ ὅτι ἑταῖρον | ||
| Πλευρώνιον , ὅς μοι ἀνέστη : Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα , δουρὶ δ ' ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ |
| παρὰ Περσεφόνης ἱεροῖσι δόμοισιν ἰαύων κοιμίζει τριετῆρα χρόνον , Βακχήιον ἁγνόν . αὐτὸς δ ' ἡνίκα τὸν τριετῆ πάλι κῶμον | ||
| ἔρρειν τοῦδ ' ἀπόξενος πέδου . ἀλλ ' εἰ μὲν ἁγνόν ἐστί σοι Πειθοῦς σέβας , γλώσσης ἐμῆς μείλιγμα καὶ |
| θεῷ δὲ δυνατὸν μελαίνας ἐκ νυκτὸς ἀμίαντον ὄρσαι φάος , κελαινεφέϊ δὲ σκότει καλύψαι σέλας καθαρόν ἁμέρας γλυκὺ δὲ πόλεμος | ||
| ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον ἅζομαι : οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι . ἀλλὰ σὺ |
| στοιχεῖα λόγου καὶ περὶ ἑκάστου χωρὶς διαλαβεῖν . ῥᾴ - διον γὰρ τοῖς γε ἐντεῦθεν ὁρμωμένοις καὶ περὶ τῶν καθ | ||
| αἰτίαν : ἐμάθομεν , ὅτι εἰσὶν παραγωγαὶ καὶ διὰ τοῦ διον καὶ ιδιον . καὶ εἰ μὲν τελευταία συλλαβὴ τῆς |
| ἐπόρουσε Δόλοψ αἰχμῆς ἐῢ εἰδὼς Λαμπετίδης , ὃν Λάμπος ἐγείνατο φέρτατον υἱὸν Λαομεδοντιάδης εὖ εἰδότα θούριδος ἀλκῆς , ὃς τότε | ||
| ἐξαῦτις ἀφ ' Αἵμονος , ὅν ῥα Πελασγὸς / γείνατο φέρτατον υἱόν : ὁ δ ' αὖ τέκε Θεσσαλὸν Αἵμων |
| εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ . Ὣς φάτο , κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα . τὸν δ ' Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν : | ||
| ὀρίνθη θυμός , ἐκίνηθεν δὲ φάλαγγες ἐλπόμενοι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα μηνιθμὸν μὲν ἀπορρῖψαι , φιλότητα δ ' ἑλέσθαι : |
| λεγομένην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ Δαρδανίαν ” Δάρδανον „ αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς , κτίσσε δὲ ” Δαρδανίην . ” | ||
| ὄζος Ἄρηος . ἡ διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τὸν ἀθάνατον τέκετο Ζεύς : ὅπερ ψεῦδος . . κλυτὸς Ἱπποδάμεια : |
| Ἡρακλέους αὐλὴν , ἤτοι τὰς Θήβας . εὐωνύμων ἀπ ' Ἀθανᾶν : ἐνδόξων , ὀνομαστῶν . ἄδηλον δὲ ποῖον ἀγῶνα | ||
| ' ἀγῶνος ὅρμον στεφάνων πέμψαντα καὶ λιπαρᾶν εὐωνύμων ἀπ ' Ἀθανᾶν , Θήβαις τ ' ἐν ἑπταπύλοις οὕνεκ ' Ἀμφιτρύωνος |
| φθέγξατο . θαρσήσας δὲ μέγας Κρόνος ἀγκυλομήτης αἶψ ' αὖτις μύθοισι προσηύδα μητέρα κεδνήν : “ μῆτερ , ἐγώ κεν | ||
| οὔποτ ' ἂν ἐξ ἀγαθοῦ πατρὸς ἔγεντο κακός , πειθόμενος μύθοισι σαόφροσιν : ἀλλὰ διδάσκων οὔποτε ποιήσει τὸν κακὸν ἄνδρ |
| θήσατο ἐθήλασεν . θῆτες . οἱ δουλεύοντες οὕτως λέγονται . θοῇσι ταχείαις . καὶ τὸ θόωσα ἀντὶ τοῦ ὤξυνα τὸν | ||
| τε ῥέεθρα πνοιαί τε λιγέων ἀνέμων ἀμέγαρτον ἀέντων οἰωνοί τε θοῇσι διεσσύμενοι πτερύγεσσιν : ἀλλ ' ἔτλην μέγα πένθος , |
| ? ? ? ? [ Δευκαλίδης , Μίνωος ἀγακλειτοῖο ? γενέθλης ? ? ? [ : οὐδέ τινα μνηστῆρα μετάγγελον | ||
| [ ] ἀπὸ κλέπτης ἅτε κοίτης [ ] νος πελάθεσκε γενέθλης [ κρατερόφρονας ] , οὓς τέκε νηδύς [ ] |
| Ἀγαμέμνων , καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος , καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε | ||
| μέλεσσιν . ” ἀκόρητον ἀπλήρωτον : “ ἀμφὶ σὲ Πηλέως υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί . ” ἀκέονται οἷον ἡσυχίαν ἔχουσιν |
| Μύδωνά τε Ἀστύπυλόν τε Μνῆσόν τε Θρασίον τε καὶ Αἴνιον ἠδ ' Ὀφελέστην : καί νύ κ ' ἔτι πλέονας | ||
| ἔπειτα Γαῖ ' εὐρύστερνος , πάντων ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , ἠδ ' Ἔρος Ἡσιόδῳ δὲ καὶ Ἀκουσίλεως σύμφησιν μετὰ τὸ |
| , τὸ ἐργάζεσθαι ἄμεινον , εἴ κεν ἀπ ' ἀλλοτρίων κτεάνων ἀεσίφρονα θυμὸν ἐς ἔργον τρέψας μελετᾷς βίου , ὥς | ||
| ἠπεροπευτάς , ἀλλοτρίου πλούτοιο λιλαιομένους κτεάνων τε : πολλάκι καὶ κτεάνων πίστεις , ὧνπέρ τις ἔδωκεν λάθρῃ παρθέμενος , κακομητίῃ |
| αὐτοί , ἄλλους τ ' αἰδέσθητε περικτίονας ἀνθρώπους , οἳ περιναιετάουσι : θεῶν δ ' ὑποδείσατε μῆνιν , μή τι | ||
| ἐκτὸς ἀκούων , ἢ ἀν ' ὁδὸν στείχων ἢ οἳ περιναιετάουσι : μὴ πρόσθε κλέος εὐρὺ φόνου κατὰ ἄστυ γένηται |
| ἤνεγκέ ποτε ἀπὸ τῶν πηγῶν τοῦ Ἴστρου τοῦ ποταμοῦ τῶν σκιερῶν , ἤγουν τῶν ὑπὸ δένδρων σκιαζομένων , ἤγουν τῶν | ||
| νέος * * * * * ἐλυσθείς ἁπαλὸν δέμας χυθεῖσαν σκιερῶν ὕπερθε φύλλων , βεβαρημένην ἐς ὕπνον . ὁ δ |
| καὶ ἐς μόθον αὐτίκα λεύσσοι . Ἀλλ ' οὐ γὰρ Μινύαισιν ἐπήνδανε πᾶσι νέεσθαι : δεῖμα δ ' ἐνὶ φρεσὶ | ||
| ἀρὰς Αἰήτεω καὶ ἠλιτόποινον Ἐριννύν : δὴ τότ ' ἐγὼ Μινύαισιν ἐφ ' ἱερὰ λύτρα καθαρμῶν ῥέξα , καὶ ἐλλισάμην |
| ' Αἰνείας Δαναῶν ἕλεν Ἁρπαλίωνα υἱὸν Ἀριζήλοιο , τὸν Ἀμφινόμη τέκε μήτηρ γῇ ἐνὶ Βοιωτῶν , ὃ δ ' ἅμα | ||
| ? ἠύκομος ? [ ] ? ? [ δὶς ? τέκε [ πρῶτον ? ? ? ? [ μὲν γείνατο |
| νεωτέροις , ἀλλὰ τῆς Θεσσαλίας . . τῶν αὖθ ' ἡγεμόνευε μενεπτόλεμος Πολυποίτης , υἱὸς Πειριθόοιο , τὸν ἀθάνατος τέκετο | ||
| : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ δὲ ποιητὴς προδιασυνίστησιν ἐν |
| καλέεσκον / Πύρρης Δευκαλίωνος ἀπ ' ἀρχαίης ἀλόχοιο : / Αἱμονίην δ ' ἐξαῦτις ἀφ ' Αἵμονος , ὅν ῥα | ||
| δʹ ὁ Ἄβαντος , οὗ μνημονεύει Ἀρίστιππος ἐν Ἀρκαδικοῖς . Αἱμονίην δὴ τήνγε : Αἱμονία τὸ πρότερον ἡ Θεσσαλία ἐκαλεῖτο |
| [ Ζεὺς ] δὲ [ πλέον ] ? , ὃν γενετῆρα Δαρδάνου ἡμετέροιο καὶ Ἡρακλῆος ? [ ] ? ? | ||
| [ Ζεὺς ] δὲ [ πλέον ] ? , ὃν γενετῆρα ] Δαρδάνου ἡμετέροιο καὶ Ἡρακλῆος ? [ ] ἀκούω |
| Ἀχαιῶν τε Τρώων τε . ἣ δ ' ἀνδρὶ ἰκέλη Τρώων κατεδύσεθ ' ὅμιλον Λαοδόκῳ Ἀντηνορίδῃ κρατερῷ αἰχμητῇ , Πάνδαρον | ||
| . αἱ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ ἑζέσθην , Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν . ἀθετοῦνται , ὅτι |
| πάντων Παφλαγόνων ἐκέκαστο μάχῃ ἔνι τλῆναι ὅμιλον , τοὺς ἅμα λέξατο πάντας ἐπισταμένους πονέεσθαι , ὅππως δυσμενέεσσιν ἐνὶ πρώτοισι μάχωνται | ||
| ' ἐπεὶ κάμε χεῖρας ἐναίρων , ζωοὺς ἐκ ποταμοῖο δυώδεκα λέξατο κούρους ποινὴν Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος : τοὺς ἐξῆγε θύραζε |
| ' ἐπιβαίην : ὑπέρβατόν ἐστι . τὸ δὲ ἑξῆς : ὄφρ ' ἐπιβαίην νηός , ἐπιβάντι δὲ τῆς νηὸς ἡ | ||
| μήδετο θυμός , εἰ μή σφεας κατέρυξε θεῶν νόος , ὄφρ ' Ἀχιλῆος ἔλθοι ἀπὸ Σκύροιο θοὸς πάις , ὅν |
| τὴν εὐδαιμονίαν μετροῦ - σαν οὐδὲ θυμῷ γενναίῳ χρωμένην : οἶον σῶμα παρειμένον ἐν μιᾷ χώρα κείμενον ἐκνενευρισμένον , οὐδὲ | ||
| ἂρ ναίει σχεδόν , οὐδέ τι ἴδμεν Αἰήτην ἀλλ ' οἶον ἀκούομεν . ἥδε δὲ κούρη αἰνοπαθὴς κατά μοι νόον |
| ἑὸν δόμον ἀμφαγαπάζει ἠθαλέας τ ' εὐνὰς φίλιόν τε νάπεσσι μέλαθρον : εἰ δέ τέ μιν στρεπτῇσι πεδήσαντες βροχίδεσσιν ἀγρευτῆρες | ||
| ἀδύτων ὕπο , Κασταλίας ῥεέθρων γείτων , μέσον γᾶς ἔχων μέλαθρον . Θέμιν δ ' ἐπεὶ Γαΐων παῖδ ' ἀπενάσσατο |
| ἀπροσόρατον , νυκτερινὸν Κουρῆτα , φόβων ἀποπαύστορα δεινῶν , φαντασιῶν ἐπαρωγόν , ἐρημοπλάνον Κορύβαντα , αἰολόμορφον ἄνακτα , θεὸν διφυῆ | ||
| φρενός ἐστιν ἀπορρώξ . καί μιν ἔπεμψε πατὴρ ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐπαρωγόν : καὶ πάλιν ἐς Διὸς εἶσι Διὸς βληθεῖσα κεραυνῷ |
| θεῶν τὸν πρῶτον ἀειγενέων , Ἔρος , εἴπω , τῶν ὅσσους Ἔρεβός τε πάλαι βασίλειά τε παῖδας γείνατο Νὺξ πελάγεσσιν | ||
| ἀνδρῶν νόσφι θεῶν : μούνοισι δ ' ὑπείξομεν ἀθανάτοισιν . ὅσσους μὲν κατ ' ὄρεσφι βίην ἄτρεστον ἔχοντας θῆρας ὑπερφιάλους |
| , ἵν ' οὐρανὸς ἀμβατὸς εἴη . καί νύ κεν ἐξετέλεσσαν , εἰ ἥβης μέτρον ἵκοντο : ἀλλ ' ὄλεσεν | ||
| κατόπισθε , παλαίστρης ἔργ ' ἐφέποντας ἢ σθεναροὺς ῥοπάλοισι γεγηθότας ἐξετέλεσσαν . εὖτ ' ἂν δ ' ὡρονομῇ Κυθέρη , |
| φησί „ καὶ κούρην Ἀράβοιο , τὸν ” Ἑρμάων ἀκάκητα γείνατο καὶ Θρονίη , κούρη Βήλοιο „ ἄνακτος . ” | ||
| Ἀστερόπη δίη τε Κελαινὼ Μαῖά τε καὶ Μερόπη , τὰς γείνατο φαίδιμος Ἄτλας . Κυλλήνης ἐν ὄρεσσι θεῶν κήρυκ ' |
| γενεὴν καί τ ' οὔνομ ' ἑκάστου σφωιτέρων μυθεῖθ ' ἑτάρων , Πελίαό τ ' ἐφετμάς : ἠδ ' ὡς | ||
| σύστημα κώλων εʹ , ἴυγγα ] ἡδονήν , χάριν . ἑτάρων ] φίλων . ἄλαστα ] ἀλάθητα . στυγνὰ ] |
| ζῳδίου θ ' ἱμερόφρονα δυομένοιο κόρην ἂν φράσσαιο καὶ ἠυκόμου Κυθερείης , ἐκ δὲ μεσουρανίου τὸ καὶ ἔπλετο τηλόθι γαίης | ||
| χελυοξόου Ἑρμείαο , τῷ δ ' ἔπι φωσφόρος ἐστὶ φαεινότατος Κυθερείης , τέτρατος αὐτὸς ὕπερθεν ἐπ ' ἠέλιος φέρεθ ' |
| πλαγχθέντες δ ' εἰς Ἐφύραν ἵκοντο . Μολοσσίᾳ δ ' ἐμβασίλευεν ὀλίγον χρόνον : ἀτὰρ γένος αἰεὶ φέρει τοῦτό οἱ | ||
| φάτις Ἠελίοιο ἔμμεναι , Ἠλείοισι δ ' ὅγ ' ἀνδράσιν ἐμβασίλευεν ὄλβῳ κυδιόων : μέγα δ ' ἵετο Κολχίδα γαῖαν |
| , εἶτ ' ἐπὶ πέτρας ἐρυμνῆς ἵδρυται Καρδαμύλη , εἶτα Φηραὶ ὅμορος Θουρίᾳ καὶ Γερήνοις , ἀφ ' οὗ τόπου | ||
| „ ὅ τε Τηλέμαχος καὶ ὁ Πεισίστρατος : αἱ δὲ Φηραὶ τῆς Μεσσηνίας εἰσίν . ὅταν δ ' ἐκ τῶν |
| [ ] [ ] ! ! ! ! ! εροπας τεκ ! [ ] [ ] ! πέρσε δὲ πάντα | ||
| ἐπιμνα ! [ ! ! ] το ? πέφαννέ ? τεκ [ ! ! ! ] ξηι δὲ θᾶς ? |
| , . . [ . Πρὸς Αὐτόλυκον ] : Αἰσχύλου Βακχῶν : τό τοι κακὸν ποδῶκες ἔρχεται βροτοῖς καιτ ' | ||
| μετενήνεκται . , [ . , . ] Φιλολάου ἐκ Βακχῶν . . . . , . διὸ καὶ ὁ |
| . ” Αἰπύτιον τὸν τοῦ Αἰπύτου : “ Αἰπύτιον παρὰ τύμβον . ” ἔστι δὲ οὗτος τῶν Ἀρκαδικῶν ἡρώων , | ||
| μέτρον ἐστὶν ἄριστον . γαῖαν ἐπιμοιρᾶσθαι ἀταρχύτοις νεκύεσσιν . μὴ τύμβον φθιμένων ἀνορύξηις μηδ ' ἀθέατα δείξηις ἠελίωι καὶ δαιμόνιον |
| Ἱσμηνοῦ καταδεύει , Ἰώ θ ' ἁ κερόεσσα προμάτωρ Καδμείων βασιλῆας ἐγείνατο : μυριάδας δ ' ἀγαθῶν ἑτέροις ἑτέρας μεταμειβομένα | ||
| ἑκάτοιο ποιητάς τε εἶναι καὶ κιθαριστάς , ἐκ δὲ Διὸς βασιλῆας . Ἀλλ ' Ἡσίοδος μὲν οὐκ οἶδε βασιλεῖς γῆς |
| ἀνάστατοι ἐγίνοντο : ὅκου Θασίοισιν ὑπὲρ τῶν ἐν τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετέρων δεξαμένοις τὴν Ξέρξεω στρατιὰν καὶ δειπνίσασι τετρακόσια | ||
| ἐξ ὧν ἐπάγει μικρὸν ὕστερον : . . . μεγάλαν πολίων ματρόπολιν Θήραν γενέσθαι . . . . . . |
| δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν , τρὶς δ ' ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο , τὸν δέ τ | ||
| καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα : ἦ δὴ μὰν ὀλίγον γε Μενοιτιάδαο θανόντος κῆρ ἄχεος μεθέηκα χερείονά περ καταπέφνων . Ὣς |
| ὦ πτεροῦσσα , Γᾶς λόχευμα νερτέρου τ ' Ἐχίδνας , Καδμείων ἁρπαγά , πολύφθορος πολύστονος μειξοπάρθενος , δάιον τέρας , | ||
| ἔνθεν οὐχ ἥκει πάλιν . γέρων δὲ δή τις ἔστι Καδμείων λόγος ὡς ἦν πάρος Δίρκης τις εὐνήτωρ Λύκος τὴν |
| ' ἀφραδίῃ προφερέστατον ἡμεροκοίτην ἰχθύν , ὃν παρὰ πάντας ἀεργότατον τέκεν ἅλμη . τοῦ δ ' ἤτοι κεφαλῆς μὲν ἄνω | ||
| , τῶν ἦρχ ' Ἀσκάλαφος καὶ Ἰάλμενος υἷες Ἄρηος οὓς τέκεν Ἀστυόχη δόμῳ Ἄκτορος Ἀζεΐδαο , παρθένος αἰδοίη ὑπερώϊον εἰσαναβᾶσα |
| τῆς Πιερίας ἔθυον ταῖς Μούσαις , καὶ τὸν ἀγῶνα τῶν Ὀλυμπίων ἐτίθεσαν , ὅν φασιν ἀρχαῖον εἶναι παρ ' αὐτοῖς | ||
| δόξαν ἀεὶ παρέχουσαι δήξεσθαι . τούτων οὐχ ὑπῆρξέ μοι τῶν Ὀλυμπίων μετασχεῖν , ὅτε δὴ καὶ τὸν λόγον ὃν ὕφηνα |
| Πατρόκλοιο δεδουπότος : ἀλλ ' ὃ μὲν ἤδη ἐστὶ σὺν ἀθανάτοισι : σὲ δ ' ἐκ μακάρων προέηκε σήμερον Ἀργείοισιν | ||
| τεθεικέναι κατὰ τὴν Νεκυίαν εἴδωλον , αὐτὸς δὲ μετ ' ἀθανάτοισι θεοῖσι τέρπεται ἐν θαλίαις καὶ ἔχει καλλίσφυρον Ἥβην . |
| , ἵνα μιν περὶ πάντα καλύπτοι , ὄφρ ' εἴη μακάρεσσι θεοῖς ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , τοῖς ἐπ ' αὐτῷ | ||
| ἠδ ' Ἀρκαδίης ] πολυμήλου ἀφνειὸς ἤνασσε [ , φίλος μακάρεσσι θεοῖσιν ] ? [ ] ? : ἥ οἱ |
| μέλδουσιν ἅμ ' ἰχθύσιν οὐλοὸν ἅλμην . ἦμος δ ' Ἑρμείαο δόμοις καλὴ Κυθέρεια σύν τ ' αὐτῷ Στίλβοντι φαείνητ | ||
| ὃς Δολόπεσσιν ἄνασσεν ἐνὶ Φθίῃ ἐριβώλῳ . Τρισσὴν δ ' Ἑρμείαο κλυτὴν εἰσέδρακα γένναν , Αἰθαλίδην , ὃν ἔτικτε περικλυτὴ |
| παρασκευήν . ὡς δὲ ἅλις εἶχε τῆς τούτων διαβάσεως , τότ ' ἤδη καὶ αὐτὸς διαβαίνει καὶ προσελαύνων διὰ τῆς | ||
| πρόσθεν ἑορακότα τὸ ἐν Ἀφύτει τοῦ Διονύσου ἱερὸν ἔρως αὐτὸν τότ ' ἔσχε τῶν τε σκιερῶν σκηνημάτων καὶ τῶν λαμπρῶν |
| , ἄλλοτε δ ' αὖτε ἐν πόλει ἀκροτάτῃ : νῦν αὖτέ ἑ δῖος Ἀχιλλεὺς ἄστυ πέρι Πριάμοιο ποσὶν ταχέεσσι διώκει | ||
| , ἀλλ ' αὔτως ἄχθος ἀρούρης : ἄλλος δ ' αὖτέ τις οὗτος ἀνέστη μαντεύεσθαι . ἀλλ ' εἴ μοί |
| ' Ἀχαιοῖς . Ἀλλὰ σύ , πρὸς μεγάλοιο καὶ ὀβρίμου Ἡρακλῆος τῷ μέγεθός τε βίην τε καὶ ἀγλαὸν εἶδος ἔοικας | ||
| ' ἐελδομένοισι θεοὶ μέγα πήματος ἄλκαρ ἤγαγον Εὐρύπυλον κρατεροῦ γένος Ἡρακλῆος : καί οἱ λαοὶ ἕποντο δαήμονες ἰωχμοῖο πολλοί , |